PL191439B1 - Preparat do przerzedzania zawiązków owocowych jabłoni i grusz - Google Patents

Abstract

1. Preparat do przerzedzania zawiązków owocowych jabłoni i grusz, znamienny tym, że stanowi roztwór kwasu 1-naftylooctowego w postaci soli potasowej i mocznika w stosunku wagowym kwasu 1-naftylooctowego do mocznika od 25:1 do 1:25.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest preparat stosowany w sadownictwie do przerzedzania zawiązków owocowych jabłoni i grusz.

W nowocześnie prowadzonym sadzie istotne znaczenie z punktu widzenia ekonomicznego ma coroczne uzyskiwanie dużych i dorodnych owoców. Tymczasem drzewa owocowe, zwłaszcza jabłonie i grusze, mają skłonność do przemiennego owocowania, tzn. do tworzenia dużej liczby owoców ale co drugi rok. W roku obfitego owocowania owoce są niedostatecznie wykształcone i drobne. Wiele z nich nie nadaje się do konsumpcji. W celu uzyskania dużych, o atrakcyjnym wyglądzie owoców oraz zmuszenia drzew do corocznego owocowania, niezbędne jest przerzedzanie zawiązków owocowych wkrótce po przekwitnięciu drzew. Jest to podstawowa czynność w nowoczesnych sadach. W wyniku przerzedzania zawiązków pozostają na drzewie tylko owoce najdorodniejsze i w liczbie umożliwiającej ich prawidłowe wyrośnięcie oraz wykształcenie odpowiednio dużej liczby pędów kwiatowych, zapewniające dobre owocowanie drzew w roku następnym.

Przerzedzanie zawiązków wykonywane jest ręcznie lub chemicznie. W przypadku ręcznego usuwania zawiązków uzyskuje się zmniejszenie ich liczby bez względu na pogodę, temperaturę powietrza i inne warunki klimatyczno-glebowe. Ten sposób przerzedzania jest jednak bardzo pracochłonny i nie nadaje się do wykorzystania w wielohektarowych sadach. Ponadto wykonywany jest pod koniec czerwca, po opadzie naturalnym, a więc zbyt późno aby mógł spowodować założenie odpowiednio dużej liczby paków kwiatowych. Dlatego w dużych sadach stosuje się metody agrochemiczne polegające na opryskiwaniu drzew owocowych, wkrótce po przekwitnięciu, odpowiednio dobranymi i sprawdzonymi preparatami chemicznymi. Najczęściej stosowany jest w tym celu kwas 1-naftylooctowy (NAA). Dotychczas w Polsce, kwas ten stosowany jest w formie soli potasowej, jako preparat Pomonit R10. Niedogodnością preparatu jest duży wpływ warunków pogody na jego skuteczność oraz krótki okres (1-5 dni) wrażliwości młodych owoców na ten preparat. Podstawową jednak wadą jest wysoka jego cena i toksyczność. Tymczasem wraz z rosnącym zainteresowaniem ochroną środowiska i tzw. integrowaną produkcją owoców usilnie poszukuje się preparatów przerzedzających zawiązki, a zarazem mniej toksycznych niż stosowane dotychczas.

Poszukując receptur nowych, bezpieczniejszych preparatów natrafiliśmy na synergistyczne działanie mocznika na kwas 1-naftylooctowy w preparatach do przerzedzania zawiązków. Działanie to występuje w bardzo szerokich granicach procentowych obu składników. Jak stwierdziliśmy doświadczalnie, preparaty zawierające stosunek wagowy kwasu 1-naftylooctowego do mocznika 25:1 jak i 1:25 posiadają własności przerzedzające zawiązki. Dokładne zbadanie tej własności pozwoliło na opracowanie nowych, skutecznych preparatów zawierających znacznie mniejszą ilość toksycznego i drogiego w stosunku do mocznika związku, jakim jest kwas 1-naftylooctowy. Stwierdziliśmy również, że skuteczność preparatów zawierających mieszaninę wymienionych składników w mniejszym stopniu zależy od warunków pogodowych niż w przypadku stosowania czystego kwasu 1-naftylooctowego.

Przykłady:

W przytoczonych przykładach stosowano następujący sposób przyrządzania preparatów do przerzedzania zawiązków owocowych: kwas 1-naftylooctowy rozpuszczono podczas mieszania w wodnym roztworze wodorotlenku potasowego zachowując stechiometryczne stosunki obu składników a następnie dodawano mocznik. W trakcie sporządzania roztworu kontrolowano odczyn tak, aby pH na koniec wynosiło 6,5-7,0. Składniki stałe rozpuszczano w 100 g wody w ilości od 5 do 15 g, w zależności od zawartości kwasu NAA. Przy wyższej zawartości kwasu NAA następowało wytrącanie się składników stałych z roztworu. Skuteczność preparatów określano na podstawie liczby zrzuconych zawiązków oraz jakości owoców podczas zbiorów i po przechowywaniu. Badania wykonano na przykładzie kilku gatunków jabłoni o stwierdzonej skłonności do przemiennego owocowania. Ciecz opryskową sporządzano wlewając 40 ml preparatu do 1l wody.

Przykłady skuteczności działania preparatów do przerzedzania zawiązków owocowych w zależności od składu procentowego kwasu 1-naftylooctowego i mocznika podano w tabeli.

PL 191 439 B1

Tabela

Przykłady skuteczności działania preparatów do przerzedzania zawiązków owocowych w zależności od składu procentowego kwasu 1-naftylooctowego i mocznika w odniesieniu do kontroli przerzedzanej ręcznie

Stosunek wagowy kwasu 1-NAA do mocznika	Ciężar owoców w gramach. Odmiana	Ilość zawiązanych owoców na 100 zawiązków, w % Odmiana
Lobo	Empire	Lobo	Empire
1:100	165	101	49	45
1:60	176	100	33	35
1:25	172	104	25	44
25:1	192	107	25	26
kontrola nieprzerzedzana	136	85	83	83
kontrola przerzedzana ręcznie	162	106	65	67

Zastrzeżenia patentowe

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Preparat do przerzedzania zawiązków owocowych jabłoni i grusz, znamienny tym, że stanowi roztwór kwasu 1-naftylooctowego w postaci soli potasowej i mocznika w stosunku wagowym kwasu 1-naftylooctowego do mocznika od 25:1 do 1:25.
2. 2. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek wagowy mieszaniny składników stałych do wody wynosi od 5 do 15.