PL190188B1 - Pochodne protein wiązania choliny pneumokokowej na szczepionki - Google Patents

Pochodne protein wiązania choliny pneumokokowej na szczepionki

Info

Publication number
PL190188B1
PL190188B1 PL99343544A PL34354499A PL190188B1 PL 190188 B1 PL190188 B1 PL 190188B1 PL 99343544 A PL99343544 A PL 99343544A PL 34354499 A PL34354499 A PL 34354499A PL 190188 B1 PL190188 B1 PL 190188B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
lys
glu
seq
sequence
polypeptide
Prior art date
Application number
PL99343544A
Other languages
English (en)
Other versions
PL343544A1 (en
Inventor
Theresa M. Wizemann
Scott Koenig
LŐslie S. Johnson
Original Assignee
Medimmune
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Medimmune filed Critical Medimmune
Priority claimed from PCT/US1999/007680 external-priority patent/WO1999051266A2/en
Publication of PL343544A1 publication Critical patent/PL343544A1/xx
Publication of PL190188B1 publication Critical patent/PL190188B1/pl

Links

Landscapes

  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)

Abstract

1 Szczepionka do leczenia lub ochrony przeciwko infekcji pneumokokowej, zawierajaca po- lipeptyd w farmaceutycznie tolerowanym nosniku, znamienna tym, ze rzeczony polipeptyd zawie- ra czesc alfa-spiralna, wykazujaca przynajmniej 90% identycznosc z sekwencja SEQ ID NO 1 1 nie zawiera czesci wiazacej choline, przy czym zawartosc polipeptydu w rzeczonej szczepionce jest iloscia skuteczna do leczenia lub ochrony przeciwko infekcji pneumokokowej 11 Przeciwcialo przeciwko polipeptydowi zawierajacemu czesc alfa-spiralna wykazujaca przy- najmniej 90% identycznosc z sekwencja SEQ ID NO 1, przy czym rzeczony polipeptyd nie zawie- ra czesci wiazacej choline 19 Zastosowanie przedstawiciela wybranego z grupy obejmujacej- (a) szczepionke zdefiniowana w zastrz 1, oraz (b) przynajmniej jedno przeciwcialo przeciwko lmmunogenowi, który jest polipeptydem zawierajacym sekwencje aminokwasowa wykazujaca co najmniej 90% identycznosc z sekwencja wybrana z grupy obejmuiacej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO 3 do SEQ ID NO 18, 1 któ- ry nie zawiera czesci wiazacej choline, do wytwarzania leku do zapobiegania i/lub leczenia infek- cji pneumokokowych w organizmie zywiciela. 20. Wyizolowany polipeptyd zawierajacy sekwencje aminokwasowa wykazujaca przynajmniej 90% identycznosc z sekwencja wybrana z grupy obejmujacej sekwencje aminokwasowe SEQ ID N O 3 do SEQ ID NO 18, przy czym rzeczony polipeptyd zawiera czesc alfa-spiralna, wykazujaca przynajmniej 90% identycznosc z sekwencja SEQ ID NO. 1 i nie zawiera czesci wiazacej choline PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest dostarczenie polipeptydu posiadającego szerokie zabezpieczenia przeciw infekcjom pneumokokowym.
Aby ułatwić zrozumienie ponizszego opisu i przykładów po nim następujących zostaną teraz przedstawione pewne często w nich używane metody i/lub terminy.
„Plazmidy” są oznaczane małą literą p, przed którą i/lub po której występują duże litery i/lub cyfry. Plazmidy wyjściowe występujące tutaj są albo szeroko dostępne w handlu w nieograniczonych ilościach lub tez mogą zostać stworzone z dostępnych plazmidów według opublikowanych procedur. Ponadto, plazmidy analogiczne do tych tutaj opisanych są powszechnie używane i są dobrze znane nawet przeciętnie wykwalifikowanym specjalistom.
„Trawienie” DNA odnosi się do katalitycznego rozszczepienia DNA przy udziale ograniczającego enzymu, który działa tylko w niektórych sekwencjach DNA. Różnorodne enzymy ograniczające są dostępne w handlu, a warunki ich reakcji, współczynniki i inne wymagane składniki są używane i znane nawet przeciętnie wykwalifikowanym specjalistom.
Dla celów analitycznych, zazwyczaj używa się 1 pg plazmidu lub fragmentu DNA z mniej więcej 2 jednostkami enzymu w około 20 Lii roztworu buforowego. Aby wyizolować fragmenty DNA dla konstruktów plazmidowych, zazwyczaj około 5 do 50 pg DNA jest trawionych przez 20 do 250 jednostki enzymu przy większej objętości. Odpowiednie rodzaje roztworów buforowych oraz substratów dla danych enzymów ograniczających są określane przez producenta. Zazwyczaj czas inkubacji w temperaturze 37°C wynosi około 1 godziny, ale może się on różnić w zależności od zaleceń dostawcy. Po trawieniu produkty reakcji poddaje się elektroforezie bezpośrednio na zelu poliakrylamidowym w celu wyizolowania danego fragmentu.
Oddzielenie odpowiedniego rozmiaru rozszczepianego fragmentu dokonuje się przy użyciu ośmioprocentowego żelu poliakrylamidowego opisanego przez Goeddel, D et al. Nucleic Acids Res. 8:4057 (1980).
Tcnniń „oligonukleotydy” odnosi się albo do pojedynczego splecionego polideoksynukleotydu lub do dwóch wzajemnie się uzupełniających splecionych polideoksynukleotydów, które mogą zostać chemicznie zsyntezowane. Takie syntetyczne oligonukleotydy nie posiadają 5' fosforanu, a więc nie będą się przyłączać do innego oligonukleotydu, jeśli nie zostanie do nich dodany fosforan z ATP w obecności kinazy. Syntetyczny oligonukleotyd przyłącza się do fragmentu, który nie był defosforylowany.
Termin „przyłączenie” odnosi się do procesu formowania się połączeń fosforoestru pomiędzy podwójnie splecionymi fragmentami kwasów nukleinowych (Maniatis, T. et al. Id.
190 188 str. 146). Jeśli nie zostało inaczej przewidziane, przyłączenie może zostać wykonane przy użyciu powszechnie znanych roztworów buforowych i warunków do przyłączenia 10 jednostek dla ligazy DNA T4 na 0,5 jag mniej więcej równomolowych ilości fragmentu DNA.
„Region HPS” odnosi się tutaj do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 2 dla białek wiążących cholinę (CBP) bakterii pneumokokowych, które mogą znajdować się na końcu aminowym w odniesieniu do bogatej w prolinę części całej sekwencji aminokwasowej dla takich protein białek CBP
Terminy „identyczność”, „% identyczność” oraz „procentowa identyczność”, których używa się w tej analizie, odnoszą się do obliczenia różnic pomiędzy dwoma sąsiednimi sekwencjami, które zostały wyrównane dla „lepszego dopasowania” (aby dostarczyć jak największą ilość wyrównanych oraz identycznych elementów odpowiednich sekwencji, które to elementy są nukleotydami albo aminokwasami), a wszystkie te indywidualne różnice są rozumiane jako indywidualne różnice w odniesieniu do identyczności. W tym sensie, wszystkie luki elementów (spowodowane dodaniem lub ujęciem elementu w stosunku do sekwencji początkowej („sekwencji odniesienia”)) wzdłuż całej długości sekwencji odniesienia i indywidualnych substytutów różnych elementów (dla indywidualnych elementów sekwencji odniesienia) są rozpatrywane jako indywidualne różnice przy obliczaniu całkowitej liczby różnic pomiędzy dwoma sekwencjami. Indywidualne różnice mogą być porównywane w dwóch sekwencjach gdzie sekwencja początkowa (sekwencja odniesienia) została zróżnicowana w celu uzyskania sekwencji zróżnicowanej (sekwencji porównawczej) lub gdzie nowo powstała sekwencja (sekwencja porównawcza) jest po prostu wyrównana i porównana do takiej sekwencji początkowej. Kiedy dwie wyrównane sekwencje są porównywane, wszystkie poszczególne luki w OBU sekwencjach spowodowane wyrównaniem dla „lepszego dopasowania” wzdłuz całej długości sekwencji odniesienia są rozpatrywane ze względu na identyczność jako indywidualne różnice. Jeśli istnieje wyrównanie spełniające warunki określonego minimum identyczności wówczas sekwencja ma określone minimum identyczności względem sekwencji odniesienia. Na przykład, załózmy, że porównujemy dwie sekwencje posiadające każda po 100 elementów, które zostają wyrównane dla lepszego dopasowania gdzie jedna z sekwencji jest sekwencją odniesienia a druga sekwencją porównawczą. Wszystkie z poszczególnych luk wyrównania w obu sekwencjach są policzone wzdłuż całej długości sekwencji odniesienia i są dodane do liczby zmian substytutów poszczególnych elementów (wyrównanych elementów różniących się od poprzednich) należących do sekwencji porównawczej dla uzyskania całkowitej liczby różnic elementów. Całkowita ilość różnic (np. 7 luk i 3 substytuty) jest dzielona przez całkowitą ilość elementów na całej długości sekwencji odniesienia (100 elementów) dla uzyskania „różnicy procentowej” (10/100). Otrzymana różnica procentowa (10%) została wyciągnięta ze 100% identyczności w wyniku czego „% identyczność” wynosi 90%. W celu dokonania obliczenia wszystkie indywidualne różnice w obu sekwencjach są przeanalizowane według powyzszego schematu wzdłuz osobnej porównawczej długości (tzn. długości sekwencji odniesienia) dwóch najlepiej dopasowanych sekwencji, aby określić ich identyczność. Zatem, do obliczenia identyczności nie zachodzi potrzeba użycia algorytmów.
Termin „wyizolowany” w kontekście tego wynalazku w odniesieniu do polipeptydów i/lub do polinukleotydów oznacza, iz materiał jest usunięty z naturalnego środowiska (np. pojęciem naturalnego środowiska określamy naturalne miejsce występowania danego materiału). Na przykład, naturalnie występujący polinukleotyd lub polipeptyd obecny w żywych organizmach nie jest „wyizolowany”, lecz ten sam polinukleotyd lub polipeptyd wyodrębniony z części lub całości materiału, z którym współistnieje w naturalnym systemie jest „wyizolowany”. Taki polinukleotyd mógłby być częścią wektora i/lub taki polinukleotyd lub polipeptyd mógłby być częścią kompozycji, a jednak wciąż byłby on „wyizolowany” jako ze ów wektor lub kompozycja nie są częścią jego naturalnego środowiska. Polipeptydy oraz polinukleotydy według wynalazku są dostarczane raczej w formie „wyizolowanej”, ponadto, są zazwyczaj oczyszczane w celu ich ujednolicenia.
W pewnym sensie wynalazek wiąże się ze szczepionką leczącą i zapobiegającą rozwojowi infekcji wywołanych bakteriami pneumokokowymi, która wykorzystuje jako immunogen przynajmniej jedno polipeptydowe ścięcie pneumokokowego białka wiążącego powierzchnię proteiny, jej analog lub wariant posiadający dobrze zachowaną immunogenną część
190 188 alfa-spiralną (odnoszącą się głównie do sekwencji aminokwasowej „consensus” w sekwencji SEQ ID NO: 1) w porównaniu z innymi rodzajami bakterii pneumokokowych, których polipeptyd nie zawiera fragmentu wiążącego cholinę wiążącej cholinę. Zazwyczaj, cholina C-końcowa jest nieobecna w takich polipeptydach. Popularne są polipeptydy pozbawione również sekwencji aminokwasowej HPS. Popularniejsze od nich są polipeptydy, w których dobrze zachowana immunogenna część alfa-spiralna odnosząca się głównie do sekwencji aminokwasowej „consensus” w sekwencji SEQ ID NO: 1 odnosi się ogólnie również do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 19 (aminokwasy od 1 do 103 sekwencji SEQ ID NO: 19 są identyczne jak te od 1 do 103 w sekwencji SEQ ID NO: 1). Preferowane dla szczepionek są również rekombinantnie wyprodukowane i wyizolowane polipeptydy pozbawione zarówno regionu HPS jak i fragmentu wiążącego cholinę.
Bardziej zalecane jako szczepionki są polipeptydowe ścięcia pneumokokowych protein wiążących powierzchnię, jej analogi lub warianty zawierające dobrze zachowaną immunogenną część alfa-spiralną w porównaniu z innymi rodzajami pneumokoków, których peptydy nie zawierają części wiążących cholinę C-końcową. Ponadto zalecane są wyizolowane, rekombinantnie wyprodukowane polipeptydy posiadające taką strukturę. Zalecane także są polipeptydy pozbawione części wiążącej cholinę C-końcowąjak i regionu HPS.
Wynalazek dostarcza ponadto informacji na temat szczepionki zawierającej polipeptyd posiadający część immunogenną potrafiącą wytworzyć spiralę alfa, której polipeptyd zawiera sekwencję o identyczności wynoszącej przynajmniej 85%, zazwyczaj jednak osiągającej identyczność 87% w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1 gdzie wyizolowany polipeptyd nie zawiera części wiązącej cholinę C-końcową. Korzystne są takie polipeptydy, które zawierają sekwencję polipeptydową o identyczności wynoszącej przynajmniej 85%, a korzystnie jednak osiągającej identyczność 87% w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 19. Zazwyczaj, sekwencja wyizolowanego polipeptydu nie zawiera regionu HPS (SEQ ID NO: 2) ani fragmentu C-końcowego wiążącego cholinę. Powszechniejsze sąjednak wyizolowane oraz rekombinantnie wyprodukowane polipeptydy posiadające taką strukturę. W szczególności mowa tu o polipeptydach odnoszących się do struktury alfa-spiralnej różnego rodzaju bakterii S pneumomae. Preferowane są następujące serotypy takich bakterii S pneumomae 1-5, 6A, 6B, 7F, 8, 9N, 9V, 10A, 11A, 12F, 14, 15B, 17F, 18C, 19F, 19A, 20,22F, 23F oraz 33F. Takie serotypy bakterii są dostępne w gotowej formie w standardowych katalogach ATCC.
Ponadto, wynalazek dotyczy również tworzenia szczepionki przeciwko bakteriom zawierającym syntetyczny lub rekombinantny polipeptyd składający się z dużej ilości części alfa-spiralnych wywodzących się z naturalnie występujących polipeptydów wiążących cholinę, w których części alfa-spiralne charakteryzują się przynajmniej 85% identycznością w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1, i w których wyizolowany polipeptyd nie zawiera części wiążącej cholinę. Zalecane są polipeptydy, w których sekwencja aminokwasów dla obszarów alfa-spiralnych charakteryzuje się przynajmniej 85% identycznością w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 19. Zazwyczaj, takie syntetyczne polipeptydy nie zawierają regionów HPS ani części wiążących cholinę. Wynalazek obejmuje również analogi i warianty takich polipeptydów struktury łańcuchowej, w których części alfa-spiralne mogą być syntetycznymi wariantami sekwencji aminokwasowych (lub mogą być mieszanką sekwencji naturalnie występujących i ich wariantów). Ważnym aspektem wynalazku jest fakt, iz dostarcza on łańcuchowe polipeptydy na szczepionki posiadające przynajmniej dziesięć struktur alfa-spiralnych następujących serotypów bakterii S pneumomae·. 1-5, 6A, 6B, 7F, 8, 9N, 9V, 10A, 11A, 12F, 14, 15B, 17F, 18C, 19F, 19A, 20, 22F, 23F oraz 33F. Zalecane sąpolipeptydy zawierające przynajmniej piętnaście takich struktur alfa-spiralnych, a jeszcze bardziej zalecane są polipeptydy zawierające przynajmniej 20 takich struktur alfa-spiralnych, a także te zawierające przynajmniej jedną strukturę alfa-spiralną w odniesieniu do każdego z wymienionych rodzajów serotypów bakterii S pneumoniae: 1-5, 6A, 6B, 7F, 8, 9N, 9V, 10A, 11 A, 12F, 14, 15B, 17F, 18C, 19F, 19A, 20, 22F, 23F oraz 33F. Inny, również zalecany polipeptyd zawiera każdą ze struktur alfa-spiralnych z sekwencji aminokwasowych SEQ ID NO: 3-18 odpowiadających sekwencji SEQ ID NO: 1.
190 188
W innym aspekcie wynalazek nawiązuje do szczepionek biernej odporności stworzonych z przeciwciał przeciw polipeptydom zawierającym dobrze zachowaną część immunogenną w odniesieniu do innych rodzajów bakterii pneumokokowych, których część jest zdolna wytworzyć alfa spiralę posiadającą wcześniej określoną identyczność do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1, której polipeptydy nie zawierają porcji wiążącej cholinę C-końcową, gdzie te przeciwciała wiążą się z przynajmniej jednym gatunkiem bakterii S pneumoniae. Zazwyczaj, jeśli taki polipeptyd jest ścięciem oryginalnej proteiny pneumokokowej wiążącej cholinę wówczas nie posiada on zarówno regionu HPS (tam gdzie występuje) jak i fragmentu wiążącego cholinę. Takie szczepionki biernej odporności mogą być użyte w prewencji i/lub leczeniu infekcji pneumokokowych u pacjentów z upośledzonym systemem odpornościowym, pacjentów z niedojrzałym systemem odpornościowym (na przykład małe dzieci) lub u pacjentów z infekcją. W ten sposób, według wynalazku szczepionka może zostać wyprodukowana z syntetycznego lub rekombinantego polipeptydu, w którym polipeptyd zawiera zachowane części alfa-spiralne dwóch lub więcej polipeptydów wiążących cholinę z rodzaju bakterii S. pneumoniae.
Wynalazek ogólnie rzecz biorąc nawiązuje również do korzystania z wyizolowanych polipeptydów - posiadających dobrze zachowaną część immunogenną w porównaniu do innych rodzajów bakterii pneumokokowych, których część zdolna jest wytworzyć alfa spiralę (odpowiadającą ogólnie sekwencji SEQ ID NO: 1 lub sekwencji SEQ ID NO: 19), gdzie wyizolowany polipeptyd nie zawiera części wiążącej cholinę - w celu użycia przeciwciał różnych gatunków ssaków (z wyłączeniem człowieka) na przykład jako odczynników diagnostycznych oraz szczepionek.
W jeszcze innym aspekcie wynalazek wiąże się z produkcją polipeptydów zawierających część immugenną dobrze zachowaną w stosunku do innych rodzajów bakterii pneumokokowych, których część jest zdolna wytworzyć alfa spiralę, której sekwencja ogólnie odpowiada sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1 lub sekwencji SEQ ID NO: 19, gdzie wyizolowane polipeptydy nie zawierają części wiążącej cholinę. Zazwyczaj taka rekombinantna produkcja jest oryginalnie produkcją polipeptydu pozbawionego regionu HPS (tam gdzie występuje) oraz części wiążącej cholinę.
W jeszcze innym aspekcie, wynalazek dotyczy wyizolowanego polipeptydu wiążącego cholinę, gdzie region nie wiążący choliny takiego polipeptydu charakteryzuje się przynajmniej 90% identycznością do odpowiadającej mu części sekwencji aminokwasowej naturalnie występującej pneumokokowej proteiny wiążącej powierzchnię, która jest wybrana z grupy składającej się z sekwencji SEQ ID NO: 3-18. Wynalazek odnosi się do fragmentów takich polipeptydów, które zawierają przynajmniej zachowany fragment alfa-spiralny odpowiadający ogólnie sekwencji SEQ ID NO: 1, oraz charakteryzują się przynajmniej 85% identycznością, gdzie wyizolowany polipeptyd zazwyczaj nie posiada regionu wiązania choliny.
Ponadto, wynalazek dotyczy wyizolowanego polipeptydu złożonego z sekwencji aminokwasowej charakteryzującej się przynajmniej 90% identycznością w stosunku do jednej z sekwencji aminokwasowej wybranej z grupy sekwencji SEQ ID NO: 3-18. Zazwyczaj, taki wyizolowany polipeptyd składa się z sekwencji aminokwasowej charakteryzującej się przynajmniej 95% identycznością, a korzystnie 97% identycznością w stosunku do jednej z sekwencji aminokwasowych wybranej z grupy sekwencji SEQ ID NO: 3-18. Zatem, wynalazek nawiązuje również do fragmentów takich właśnie polipeptydów.
Kolejnym aspektem poruszanym w wynalazku jest, iż dotyczy on polipeptydu CBP bakterii S pneumoniae zakodowanego przez polinukleotyd, który w skrajnie trudnych warunkach krzyzuje się z dopełniaczem polinukleotydu kodującego polipeptyd pozbawionym aminokwa_ I ___1______ . · · fOT' TT\ ΤΓ\ 1 ΓΛΊ”' ΤΤΛ ·ν Τ/Λ Η 5 5 Γ» Π _ ' 4 ‘ _ su wyoianego z grupy sekwencji seq id no: 1 oraz seq id no. 3 do 18. Szczególnie powszechne są polipeptydy składające się z segmentu sekwencji aminokwasowej, który jest w 90% identyczny w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1. Ponadto, powszechne są również polipeptydy składające się z sąsiednich sekwencji aminokwasowych wykazujących przynajmniej 95% identyczności wobec sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1. A nawet powszechniejsze od poprzednich są te polipeptydy, które składają się z sekwencji aminokwasowych o 97% identyczności w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1.
190 188
Analizowany wynalazek dotyczy również polinukleotydów, które zakodowują powyżej opisane polipeptydy. Polinukleotydy w analizowanym wynalazku mogą występować w formie RNA lub w formie DNA, które to DNA zawiera cDNA, genomiczne DNA oraz syntetyczne DNA. To DNA może być pojedynczo lub podwójnie skręcone, a gdy jest pojedynczo skręcone może stanowić skręt kodowany lub nie kodowany (antysensowny). Polinukleotyd, który koduje polipeptyd zawierający sekwencję aminokwasu będącą przynajmniej jedną z sekwencji SEQ ID NO: 3-18 (lub polipeptydu, który ma 90% identyczność w odniesieniu do sekwencji aminokwasowej tego polipeptydu) może być jedną z sekwencji kodujących w sekwencjach SEQ ID NO: 20-35 lub może przynależeć do innej sekwencji kodującej, której sekwencja kodująca w wyniku zmniejszenia lub zmiany kodu genetycznego koduje te same polipeptydy co DNA sekwencji SEQ ID NO: 20-35.
Polinukleotydy, które kodują polipeptydy sekwencji SEQ ID NO: 3-18 mogą zawierać: wyłącznie sekwencję kodującą dla danego polipeptydu, sekwencję kodującą polipeptyd (opcjonalną dodatkową sekwencję kodującą) oraz sekwencję nie kodującą, taką jak nie kodująca sekwencja 5' i/lub nie kodująca sekwencja 3' sekwencji kodującej polipeptydu. Zakodowane polipeptydy mogą składać się z pojedynczej części alfa-spiralnej lub ze złożonej sekwencji alfa-spiralnej i mogą niezależnie lub zbiorczo zawierać sekwencję N-końcową 5' takich obszarów alfa-spiralnych i/lub sekwencje odpowiadające strukturom „X” lub obszarom bogatym w prolinę (jak pokazano na przykład na rysunku fig. 1).
Ponadto, wynalazek nawiązuje do polinukleotydu zawierającego sekwencję polinukleotydu, która charakteryzuje się przynajmniej 95% identycznością, a zazwyczaj 97% identycznością w stosunku do polinukleotydu zakodowującego jeden z polipeptydów sekwencji SEQ ID NO: 3-18. Nawiązuje on również do fragmentów takiego polipeptydu, który zawiera przynajmniej fragmenty takiego polinukleotydu kodującego sekwencję polipeptydu sekwencji SEQ ID NO: 1.
Zatem, termin „polinukleotyd” kodujący polipeptyd obejmuje polinukleotyd, który zawiera tylko sekwencję kodującą dla poszczególnego polipeptydu, jak i polinukleotyd zawierający dodatkową sekwencję kodującą i/lub nie kodującą. W szczególności, polipeptydy te mogą zawierać jakiekolwiek lub wszystkie rodzaje struktur przedstawionych schematycznie na rysunku fig. 1.
Wynalazek odnosi się ponadto do wariantów powyżej opisanych polinukleotydów, które kodują fragmenty, analogi oraz pochodne polipeptydów zawierających sekwencje aminokwasów SEQ ID NO: 3-18. Warianty tych polinukleotydów mogą być naturalnie występującymi wariantami polinukleotydów lub nienaturalnie występującymi wariantami polinukleotydów. Uzupełnienia dla takich kodowanych polinukleotydów mogą być wykorzystane do wyizolowania polinukleotydów zakodowujących takie same lub im podobne polinukleotydy. W szczególności, takie procedury są użyteczne do uzyskiwania alfa-spiralnych segmentów kodujących z różnego rodzaju serotypów bakterii S. pneumoniae, co jest wyjątkowo przydatne w produkcji szczepionek „łańcucha” polipeptydu zawierających liczne segmenty alfa-spiralne.
Wynalazek dotyczy zatem polinukleotydów kodujących polipeptydy zawierające ten sam polipeptyd (jak to zostało pokazane na Liście Sekwencji SEQ ID NO: 3-18), jak również wariantów takich polinukleotydów, których warianty kodują informacje dla fragmentów, pochodnych oraz analogów polipeptydów sekwencji SEQ ID NO: 3-18. Takie warianty nukleotydów obejmują warianty usunięcia, warianty zastąpienia oraz warianty dodania lub wstawienia.
Jak zostało wyżej zaznaczone, polinukleotydy mogą posiadać sekwencję kodującą, która jest naturalnie występującym alleicznym wariantem sekwencji kodującej pokazanej na Liście Sekwencji SEQ ID NO: 20-35. Alleiczny wariant jest wymienną formą sekwencji polinukleotydu, która może zostać poddana procesowi zastąpienia, usunięcia lub dodania jcunego lub więcej nukleotydów, i nie zmienia znacząco funkcji zakodowanego polipeptydu.
Polinukleotydy według wynalazku mogą również posiadać sekwencję kodującą zestawioną w układzie z sekwencją znacznikową pozwalającą na oczyszczanie polipeptydów. Sekwencją znacznikową może być, na przykład, wskaźnik heksa - histydyny dostarczony przez wektor pQE-9 pozwalający na przeprowadzenie oczyszczenia dojrzałego polipeptydu zestawionego ze znacznikiem w przypadku bakterii żywiciela, może nią również być np. wskaźnik hemaglutyniny (HA) kiedy używa się komórki ssaków, np. komórki COS-7. Wskaźnik HA
190 188 odnosi się do epitopu pochodzącego od proteiny hemaglutyniny grypy (Wilson, I. et al. Celi 37:767(1984)).
Wynalazek nawiązuje również do polinukleotydów (sekwencji docelowych krzyżowania), które krzyzują się z uzupełnieniami wyżej opisanych sekwencji jeśli istnieje przynajmniej 70% identyczność, a zazwyczaj 80% identyczność pomiędzy sekwencją docelową a uzupełnieniem tej sekwencji z którą dana sekwencja docelowa się krzyżuje; w najlepszym układzie identyczność osiąga 85%. Preferowane są sekwencje charakteryzujące się przynajmniej 90% identycznością, lub w najlepszym razie przynajmniej 95% - 97% identycznością pomiędzy sekwencją docelową i sekwencją uzupełnienia polinukleotydu z którym się krzyżuje. Ponadto, wynalazek nawiązuje do uzupełnień sekwencji docelowej oraz sekwencji polinukleotydu, która zakodowuje sekwencję aminokwasu wybraną z grupy sekwencji SEQ ID NO: 3-18. Wiąże się on zwłaszcza z polinukleotydem, który krzyżuje się w trudnych warunkach z uzupełnieniem wyżej opisanych polinukleotydów jak również z ich uzupełnieniami. Używany tutaj termin „trudne warunki” oznacza, iz krzyzowanie nastąpi z uzupełnieniem polinukleotydu i odpowiadającej mu sekwencji tylko wtedy gdy pomiędzy sekwencją docelową a sekwencją uzupełnienia polinukleotydu z którym ta sekwencja się krzyżuje istnieje przynajmniej 95%, a zazwyczaj 97% identyczność. Polinukleotyd, który przy najlepszym układzie krzyzuje się z uzupełnieniami wyżej opisanych polinukleotydów zakodowuje polipeptydy, które pozostawiają sobie część immunogenną, która będzie reagowała z przeciwciałem przynajmniej jednego polipeptydu posiadającego sekwencję aminokwasów według sekwencji SEq ID NO: 3-18, lub polipeptydu zawierającego sekwencję aminokwasu, która ma przynajmniej 85% identyczność w stosunku do sekwencji SEQ ID NO: 1.
Ponadto, wynalazek dotyczy produkcji takich właśnie polipeptydów i szczepionek (jak zostało zaznaczone wyżej) posiadających wskaźnik histydyny (lub inny odpowiedni wskaźnik) taki, dzięki któremu pełnej długości proteiny, ścięcia, analogi oraz warianty wyżej wymienione są wyizolowane.
Kolejny aspekt przedstawiony w wynalazku dotyczy metody profilaktyki i/lub leczenia chorób wywołanych bakteriami pneumokokowymi posiadającymi proteiny CBP wiążące na powierzchni. W szczególności wiąże się on z metodą profilaktyki i/lub leczenia chorób zakaźnych wywołanych przez bakterie X pneumoniae posiadające proteiny CBP wiążące powierzchnię, które formują alfa-spiralę (składającą się z sekwencji o przynajmniej 85% identyczności w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1). Wynalazek porusza również kwestię metody profilaktyki i/lub leczenia takich infekcji u ludzi.
Ponadto, nawiązuje on do metody wykorzystania jednego lub więcej przeciwciał (monoklonalnych, poliklonalnych oraz surowiczych) dla polipeptydów jak opisano wyżej w profilaktyce i/lub leczeniu chorób zakaźnych wywołanych bakteriami pneumokokowymi, które posiadają proteiny CBP wiążące powierzchnię. W szczególności dotyczy to metody zastosowania w profilaktyce oraz w leczeniu chorób wywołanych proteinami CBP bakterii S. pneumoniae, które zawierają fragment alfa-spiralny posiadający wyżej określoną identyczność w stosunku do sekwencji SEQ ID NO: 1. W innym aspekcie wynalazek nawiązuje również do metody zastosowania w profilaktyce i/lub w leczeniu u ludzi ucha środkowego, nosogardzieli oraz infekcji oskrzelowych, itp. przy wykorzystaniu przeciwciał spirali alfa zawierających polipeptydy immunogenne wymienione wyżej.
Figura 1 jest wykresem pneumokokowych protein CBP, który przedstawia je począwszy od N-końcowych do C-końcowych i odpowiednio, (a) N-końcowa sekwencja, (b) jedna z potencjalnych alfa-spiralnych sekwencji formujących segment zachowanego terenu (Rl), który może nie być obecny w niektórych polipeptydach CBP, (c) opcjonalna mała sekwencja pomostowa aminokwasów, która może łączyć uwa zachowane segmeniy alfa-spiralne (X), (d) drugi z potencjalnych sekwencji konsensusu alfa-spiralnego obszaru formującego (R2) powiązanego z pierwszą sekwencją konsensusu (odpowiadającej sekwencji SEQ ID NO: 1), (e) sekwencja obszaru bogatego w prolinę, (f) obszary powtórzeń wiązania choliny oraz (g) sekwencja C-końcowa. Gdzie ważna, opcjonalna sekwencja HPS może występować naturalnie 5' od sekwencji bogatej w prolinę oraz 3' od obszarów Rl, X i/lub R2.
Figura 2 dostarcza informacji na temat wyników ochrony biernej odporności na 1600 chi złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumoniae SP317 (u myszy), które były przedstawione
190 188 przed upływem 31 dnia działania przeciwsurowicy królika na polipeptydy ścięcia pneumokokowego CBP, NR1XR2 (ścięcie pozbawione zarówno obszarów wiązania choliny jak i proliny, ale zawierający dwa zachowane obszary alfa-spiralne R1 oraz R2). Osiemdziesiąt procent myszy uodporniło się przy podawaniu przeciwsurowicy i przezyło 14 dni okresu obserwacyjnego. Z drugiej strony, wszystkie myszy uodpornione przez surowicę kontrolną (przed-odpomościową surowicę królika) zginęły w 7 dniu.
Figura 3 dostarcza informacji na temat wyników ochrony biernej odporności na 3450 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumoniae SP317 (u myszy), które były przedstawione przed upływem 52 dnia działania przeciwsurowicy królika na polipeptydy ścięte pneumokokowego CBP, NR1XR2 (ścięcie pozbawione zarówno obszarów wiązania choliny jak i proliny, ale zawierający dwa zachowane obszary alfa-spiralne R1 oraz R2). Sto procent myszy uodporniło się przy podawaniu przeciwsurowicy i przeżyło 10 dni okresu obserwacyjnego. Z drugiej strony, dziewięćdziesiąt procent myszy uodpornionych przez surowicę kontrolną (przed-odpomościową surowicę królika) zginęło w 10 dniu.
Figura 4 dostarcza informacji na temat wyników ochrony biernej odporności na 580 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumomae SPSJ2 (u myszy), które były przedstawione przed 31 dniem działania przeciwsurowicy królika na polipeptydy ścięcia pneumokokowego CBP, NR1XR2 (ścięcie pozbawione zarówno obszarów wiązania choliny jak i proliny, ale zawierający dwa zachowane obszary alfa-spiralne R1 oraz R2). Pięćdziesiąt procent myszy uodporniło się przy podawaniu przeciwsurowicy ścięcia i przeżyło 10 dni okresu obserwacyjnego. Z drugiej strony, wszystkie myszy uodpornione przez surowicę kontrolną (przed-odpomościową surowicę królika) zginęło w 8 dniu.
Figura 5 dostarcza informacji na temat wyników ochrony aktywnej odporności na 560 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumoniae SPSJ2 (u myszy), który był zwalczany przez uodpornianie polipeptydów ścięcia pneumokokowego CBP, NR1XR2 (ścięcie pozbawione obszarów wiązania choliny i proliny jak również drugiego obszaru alfa-spiralnego R2). Osiemdziesiąt procent myszy aktywnie uodporniło się przy ścięciu CBP NR IX uprzednio przezywszy 14 dni okresu obserwacyjnego. Z drugiej strony, dziewięćdziesiąt procent myszy uodpornionych przez surowicę kontrolną (sztuczną surowicę myszy) PBS i surowicę towarzyszącą zginęło w 8 dniu.
Figura 6 dostarcza informacji na temat wyników ochrony aktywnej odporności przeciw 680 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumoniae SPSJ2 (u myszy), który był zwalczany przez uodpornianie polipeptydów ścięcia pneumokokowego CBP, NR IX (ścięcie pozbawione zarówno obszarów wiązania choliny jak i proliny, ale zawierający dwa zachowane obszary alfa-spiralne R1 oraz R2). Pięćdziesiąt procent myszy aktywnie uodporniło się przy ścięciu CBP NR1XR2 uprzednio przeżywszy 14 dni okresu obserwacyjnego. Z drugiej strony, wszystkie myszy uodpornione przez kontrolną proteinę (SP90) i proteiny jej asystujące zginęło w 9 dniu.
Figura 7 jest raportem wyrównania dotyczącym amino końcowego odcinka polipeptydów CBP różnego rodzaju bakterii S pneumoniae, a sekwencja konsensusu jest scharakteryzowana na szczycie każdego rzędu (układów linii) porównania. Sekwencja konsensusu dla tego porównania jest wyszczególniona jako sekwencja „Większości” (sekwencja SEQ ID NO: 36). Jedno literowe kody są wykorzystane do oznakowania sekwencji, które są wyrównane dla „najlepiej dopasowanego” porównania, natomiast kreski wskazują ubytki przestrzenne sekwencji sąsiedniej.
Figura 8 pokazuje odległości pary sekwencji dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na rysunku fig. 7. Użyto metody Clustal z tabelą wagi pozostałości identyczności. Procentowe podobieństwo dla takiego poiównania przytoczone jest dla sekwencji anunokwasowej przedstawionej na Figurze 7.
Figura 9 jest raportem wyrównania pierwszego spiralnego regionu sekwencji aminokwasowych polipeptydów CBP różnego rodzaju bakterii S. pneumomae, a sekwencja konsensusu jest określona na szczycie każdego rzędu (układów linii) porównania. Sekwencja konsensusu porównania jest wyszczególniona jako sekwencja „Większości (sekwencja SEQ ID NO: 38). Jedno literowe kody są wykorzystane do oznakowania sekwencji, które zostały wy190 188 równane dla „najlepiej dopasowanego porównania, natomiast kreski wskazują ubytki przestrzenne sekwencji sąsiedniej.
Figura 10 pokazuje odległości pary sekwencji dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 9. Użyto metody Clustal z tabelą wagi pozostałości identyczności. Procentowe podobieństwo dla takiego porównania przytoczone jest dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 9.
Figura 11 jest raportem wyrównania regionu X sekwencji aminokwasowych polipeptydów CBP różnego rodzaju bakterii S pneumoniae, a sekwencja konsensusu jest określona na szczycie każdego rzędu (układów linii) porównania. Sekwencja konsensusu porównania jest wyszczególniona jako sekwencja „Większości” (sekwencja SEQ ID NO: 37). Jedno literowe kody są wykorzystane do oznakowania sekwencji, które zostały wyrównane dla „najlepiej dopasowanego” porównania, natomiast kreski wskazują ubytki przestrzenne sekwencji sąsiedniej.
Figura 12 pokazuje odległości pary sekwencji dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 11. Użyto metody Clustal z tabelą wagi pozostałości identyczności. Procentowe podobieństwo dla takiego porównania przytoczone jest dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 11.
Figura 13 jest raportem wyrównania drugiego spiralnego regionu A sekwencji aminokwasowych polipeptydów CBP różnego rodzaju bakterii S pneumoniae, a sekwencja konsensusu jest określona na szczycie każdego rzędu (układów linii) porównania Sekwencja konsensusu porównania jest wyszczególniona jako sekwencja „Większości” (sekwencja SEQ ID NO: 1). Jedno literowe kody są wykorzystane do oznakowania sekwencji, które zostały wyrównane dla „najlepiej dopasowanego” porównania, natomiast kreski wskazują ubytki przestrzenne sekwencji sąsiedniej.
Figura 14 pokazuje odległości pary sekwencji dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 13. Użyto metody Clustal z tabelą wagi pozostałości identyczności. Procentowe podobieństwo dla takiego porównania przytoczone jest dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 13.
Figura 15 jest raportem wyrównania drugiego spiralnego regionu B sekwencji aminokwasowych polipeptydów CBP różnego rodzaju bakterii S. pneumoniae, a sekwencja konsensusu jest określona na szczycie każdego rzędu (układów linii) porównania. Sekwencja konsensusu porównania jest wyszczególniona jako sekwencja „Większości” (sekwencja SEQ ID NO: 19). Jedno literowe kody są wykorzystane do oznakowania sekwencji, które zostały wyrównane dla „najlepiej dopasowanego” porównania, natomiast kreski wskazują ubytki przestrzenne sekwencji sąsiedniej.
Figura 16 pokazuje odległości pary sekwencji dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 15. Użyto metody Clustal z tabelą wagi pozostałości identyczności. Procentowe podobieństwo dla takiego porównania przytoczone jest dla sekwencji aminokwasowej przedstawionej na Figurze 15.
Jeden z aspektów tego wynalazku dotyczy szczepionki wywołującej reakcję obronną przeciw infekcjom wywołanym bakteriami S. pneumoniae, która posługuje się polipeptydem zawierającym przedstawiciela grupy składającej się z:
(a) Sekwencji aminokwasowej, która produkuje strukturę alfa-spiralną, jest w 85% identyczna w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1 oraz nie posiada regionu wiążącego cholinę;
(b) Wyizolowanego ścięcia naturalnie występującego polipeptydu składającego się z części alfa-spiralnej, która charakteryzuje się przynajmniej 85% identycznością w stosunku j _ łł i________:: : i_________τη χτζ-a i _ · _ j i_____· _ - - _____· -uu &ckw cnuji annnuawa&uwcj i uimjcm puzudwiund. regionu uiouuy, (c) Wyizolowanego ścięcia naturalnie występującego polipeptydu S pneumoniae składającego się z części alfa, która ma przynajmniej 90% identyczność w stosunku do sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 19 oraz nie posiada regionu wiązania choliny.
Korzystnie, takie wyizolowane ścięcie jest przedstawicielem grupy składającej się z sekwencji SEQ ID NO: 3-18, a ów wyizolowany polipeptyd nie posiada regionu wiązania choliny oraz w przypadku, gdy jest to istotne również regionu HPS; lub jest fragmentem takiego przedstawiciela zawierającego przynajmniej segment alfa-spiralny, który odpowiada sekwen12
190 188 cji konsensusu SEQ ID NO: 1. W szczególności preferuje się szczepionki, które korzystają z takich ściętych polipeptydów zawierających przynajmniej obszary alfa-spiralne, lub te, które wykorzystują rekombinantne polipeptydy immunogenne składające się z przynajmniej dwóch segmentów alfa-spiralnych. Taki polipeptyd może być rekombinantym polipeptydem składającym się z licznych obszarów alfa-spiralnych z jednego lub większej ilości ścięć. Bardziej preferuje się rekombinantne polipeptydy immunogenne zawierających przynajmniej dwa tereny alfa-spiralne odpowiadające obszarom alfa-spiralnym dwóch lub więcej ścięć różnego rodzaju bakterii pneumokokowych. Taki polipeptyd może być rekombinantnym polipeptydem składającym się z licznych obszarów alfa-spiralnych z jednego ścięcia większej ilości ścięć różnego rodzaju bakterii pneumokokowych.
Zgodnie z założeniami wynalazku dotyczy on wyizolowanego polipeptydu składającego się ze ściętego polipeptydu wiążącego powierzchnię pochodzącego od bakterii S pneumoniae, przy czym ów wyizolowany polipeptyd zawiera obszar alfa-spiralny, którego sekwencja aminokwasu odpowiada ogólnie sekwencji aminokwasowej SEQ ID NO: 1, lecz nie posiada obszaru wiązania choliny.
Zazwyczaj, ten wyizolowany polipeptyd nie zawiera również żadnych naturalnie występujących powtórzeń formującego obszaru alfa-spiralnego oraz sekwencji aminokwasowej HPS, która może być w niektórych przypadkach obecna.
Przedmiotem wynalazku jest wykorzystanie immunogennej mieszanki w celu uzyskania szczepionki (lub produkowanie przeciwciał, które mogą być użyte jako diagnostyczne lub bierne szczepionki) składającej się z immunogennego polipeptydu zawierającego polipeptyd wiążący powierzchnię pneumokokową z częścią alfa-spiralną pozbawioną regionu wiążącego cholinę. Jeden z aspektów wynalazku dotyczy ściętych protein (naturalnie lub rekombinantnie wyprodukowanych, jak również ich analogów) pochodzących od bakterii S. pneumoniae. Dokładniej rzecz biorąc odnosi się on do polipeptydów bakterii S. pneumoniae posiadających pojedynczą część alfa-spiralną nie zawierającą żadnego obszaru HPS (który mógłby wystąpić) oraz obszarów wiążących cholinę tej proteiny.
Szczególnie korzystnym wykorzystaniem takiej immunogennej mieszanki jest użycie jej jako szczepionki (lub jako immunogenu w produkcji przeciwciał użytecznych w diagnostyce lub szczepionkach), gdzie aktywnym składnikiem mieszanki jest wyizolowany polipeptyd składający się z przynajmniej jednego przedstawiciela grupy złożonej z:
(a) sekwencji aminokwasowej wybranej z sekwencji SEQ ID NO: 3-19, (b) polipeptydu, który posiada przynajmniej 90% identyczność w stosunku do (a), a zazwyczaj 95% identyczność do (a), a w najlepszych warunkach 97% identyczność do (a), lub (c) fragmentu (a) oraz (b), który to fragment zawiera przynajmniej jedną część alfa-spiralną odpowiadającą sekwencji konsensusu SEQ ID NO: 1, a ponadto nie zawiera regionu wiążącego cholinę.
Zazwyczaj, taka szczepionka korzysta z polipeptydu, który nie posiada ani regionu wiążącego cholinę ani regionu HPS występującego jako część sekwencji aminokwasowej danych protein.
Ponadto korzystnie, wynalazek dotyczy szczepionki, która zawiera przynajmniej jeden wyizolowany polipeptyd składający się z sekwencji aminokwasowej o przynajmniej 85% identyczności (korzystnie warunkach 87%, a jeszcze lepiej 90% identyczności) w stosunku do sekwencji SEQ ID NO: 1, który to wyizolowany polipeptyd nie posiada części wiążącej cholinę, jak również (w miejscu gdzie występuje) części HPS. Preferowany polipeptyd może zawierać jedną lub więcej sekwencję N-końcową umieszczoną 5' od obszarów alfa-spiralnych w przypadku polipeptydów posiadających sekwencję aminokwasu wybraną z grupy sekwencji se iNkD. j-io, iuu un ρνιρυυιιγνη. ουιξνκί punpcpupuu mu£C iuwincŁ Aawiuaa jvuvn tv gion lub większą ilość regionów bogatych w prolinę (region „P” na figurze 1) i/lub regionu łączącego (region „X” na figurze 1).
W kolejnym aspekcie wynalazku, taka immunogenna mieszanka może zostać wykorzystana do produkcji przeciwciał w celu diagnozowania infekcji pneumokokowych, lub do produkcji szczepionek stosowanych w profilaktyce i/lub leczeniu takich infekcji pneumokokowych, jak również szczepionek wspomagających podtrzymujących wysokie miano przeciwciał przeciw immunogenowi(om) mieszanki immunogennej.
190 188
Skoro uważa się, iz inne antygeny służą do produkcji przeciwciał w diagnozowaniu i w profilaktyce i/lub leczeniu infekcji pneumokokowych, istnieje potrzeba stworzenia lepszych i bardziej skutecznych szczepionek. Takie szczepionki powinny mieć lepszy i silniejszy efekt w powstrzymywaniu rozwoju infekcji bakteryjnych wywołanych przez pneumokoki posiadające polipeptydy wiążące powierzchnię. Co więcej, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz zapewnić szeroko rozumianą ochronę przeciwko grupie serotypów pneumokokowych, należy stworzyć polipeptydy, które zawierają immunogenną sekwencję aminokwasu odpowiadającą części pneumokokowych polipeptydów wiążących na powierzchni, tj. dobrze zachowaną część w porównaniu do różnego rodzaju pneumokoków. Zazwyczaj, takie polipeptydy unikają procesu włączania się sekwencji aminokwasowej odpowiadającej innym częściom danego polipeptydu, takim jak region wiązania choliny i/lub region HPS.
Istnieje potrzeba stworzenia lepszej mieszanki antygenowej składającej się z dobrze zachowanych części polipeptydów, które wiążą się z powierzchnią bakterii pneumokokowych w celu stymulowania wysoko-mianowanej, specyficznej przeciwsurowicy aby zapewnić ochronę przeciw infekcjom wywołanym przez patogeniczne bakterie pneumokokowe, oraz w celu wykorzystania ich jako odczynników diagnostycznych.
W tym sensie, ścięte polipeptydy, analogi funkcjonalnych wariantów oraz rekombinantnie wyprodukowane ścięte polipeptydy przedstawione w wynalazku są uzyteczne jako immunogeny w przygotowaniu mieszanek szczepionek, które stymulują produkcję przeciwciał mogących wytworzyć odporność przeciw patogenicznym gatunkom bakterii. Przygotowanie szczepionek zawierających oczyszczone proteiny w funkcji składników antygenowych są ogólnie znane.
Ogólnie, szczepionki są przygotowywane pod postacią płynów do wstrzykiwania, tj. roztworów wodnych lub zawiesin. Dobrze znane są również szczepionki na bazie olejków do wdychania. Mogą być również stworzone szczepionki w postaci stałej, które przed użyciem muszą zostać rozpuszczone lub zmieszane z cieczą. Głównie dodaje się nośniki farmaceutyczne, które są kompatybilne z aktywnymi składnikami oraz akceptowalne w użyciu farmaceutycznym. Przykładami takich nośników są, choć nie tylko, woda, roztwory soli fizjologicznej, Dekstroza lub glicerol. Można również używać mieszanek tych nośników.
Mieszanki szczepionek mogą być dodatkowo łączone z substancjami stabilizującymi pH, łub mogą funkcjonować jako pomocnicy, czynniki zwilżające lub czynniki tworzące emulsję, które służą polepszeniu efektywności szczepionki.
Zazwyczaj szczepionki są wytwarzane dla podawania pozajelitowego i są wstrzykiwane podskórnie lub domięśniowo. Takie szczepionki mogą również być wytwarzane pod postacią czopków lub podawane doustnie przy użyciu powszechnie znanych metod.
Ilość szczepionki wystarczająca do wytworzenia odporności przeciw bakteriom patogenicznym jest określona przez metody dobrze znane wykwalifikowanym naukowcom. Ta ilość jest określona na podstawie cech charakterystycznych dla osób szczepionych oraz na podstawie stopnia odporności, jaki ma zostać osiągnięty. Zazwyczaj ilość szczepionki, która ma być podana będzie określony w oparciu o opinię wykwalifikowanego lekarza. W przypadku podawania szczepionki podskórnie lub domięśniowo, może zostać podane od 50 do 500 pg oczyszczonej proteiny.
Termin „pacjent w potrzebie” odnosi się do człowieka, który został zainfekowany, lub może zostać zainfekowany patogenicznymi bakteriami pneumokokowymi (lub im podobnymi) produkującymi CbpA, najlepiej bakteriami S pneumoniae (jednakże wzór myszy może być wykorzystany w pewnych warunkach, aby stymulować takiego pacjenta).
Poza tym, iż polipeptydy według wynalazku są używane do tworzenia szczepionek, mogą być lówmeż wykorzystywane jako uumunogeny stymulujące piodukcję pizeciwciał stosowanych w biernej immunoterapii, jako odczynniki diagnostyczne oraz jako odczynniki w procesach takich jak chromatografia.
Polinukleotydy kodujące immunogenne polipeptydy opisane powyżej mogą również posiadać sekwencję kodującą zestawioną z sekwencją znacznikową, która zezwala na oczyszczanie polipeptydów według wynalazku. Sekwencją znacznikową może być, na przykład, wskaźnik heksa - histydyny dostarczony przez wektor pQE-9 pozwalający na przeprowadzenie oczyszczenia dojrzałego polipeptydu zestawionego ze znacznikiem w przypadku bakterii
190 188 żywiciela, lub na przykład może nią również być np. wskaźnik hemaglutyniny (HA) kiedy używa się komórki ssaków, np. komórki COS-7. Wskaźnik HA odnosi się do epitopu pochodzącego od proteiny hemaglutyniny grypy (Wilson, I. et al. Celi 37:767 (1984)).
Identyfikacja licznych struktur spiralnych segmentów alfa-spiralnych aminokwasów w polipeptydach bakterii S pneumoniae według wynalazku może być określona dzięki ułożeniu obszarów bogatych w prolinę w stosunku do siebie. Ponadto, obszar „X” opcjonalnie umiejscowiony pomiędzy dwoma lub więcej alfa-spiralnymi strukturami może odgrywać ważną rolę w tworzeniu spirali w strukturze spiralnej. Typowy trójwymiarowy wzór proteiny może być wykorzystany do określenia kształtu takiej struktury. Przykład programu komputerowego, the Paircoil Scoring Form Program - („Paircoil Program”- „Program Sposobu Zapisu Par Spirali”), użyteczny w kształtowaniu takich trójwymiarowych protein został opisany przez Bergera et al. w the Proc. Natl Acad. Of Sci. (USA), 92:8259-8263 (sierpień 1995). „The Paircoil Program” został scharakteryzowany jako program komputerowy, który wykorzystuje algorytm matematyczny dla określenia położenia regionów „podwójnej spirali” w sekwencjach aminokwasu. Kolejnym przykładem takiego programu komputerowego jest program opisany przez Wolf et al. Protem Science 6: 1179-1189 (czerwiec 1997), który nosi nazwę: the Multicoil Scoring Form Program - „Multicoil program” („Program Sposobu Zapisu Multispirali”). „The Multicoil Program” bazuje na algorytmie programu „Paircoil i jest przydatny w umiejscawianiu dimerycznych i trimerycznych podwójnych spiral.
Korzystnie, wynalazek zapewnia rekombinacyjną produkcję polipeptydów w komórce bakteryjnej żywiciela innej niż gatunki S pneumoniae żywiciela, aby uniknąć włączania się rodzimych polipeptydów wiążących powierzchnię posiadających region wiążący cholinę. Preferuje się żywiciela takich bakterii, które mogą zostać wyhodowane w warunkach, w jakich następuje wydzielenie się polipeptydu z komórki.
Wynalazek dotyczy również wektorów, które składają się z polinukleotydów kodujących jeden lub większą ilość polipeptydów zawierających dobrze zachowaną alfa-spiralną sekwencję aminokwasu, a jednocześnie pozbawionych obszaru kodującego sekwencję aminokwasu; komórek żywiciela, które są genetycznie połączone z tymi wektorami oraz produkcji takich immunogennych polipeptydów poprzez techniki rekombinacyjne w formie wyizolowanej oraz czystej immunogennie.
Komórki żywiciela są genetycznie połączone (transdukowane lub transformowane) z wektorami zawierającymi polinukleotyd kodujący polipeptyd składający się z dobrze zachowanego alfa-spiralnego regionu, lecz pozbawiony regionu wiążącego cholinę i wektorami im podobnymi, do których zaliczają się np. wektor klonujący lub wektor wyizolowania. Wektor ten może występować pod postacią plazmidu, cząstki wirusowej, bakteriofagu lub im podobnych. Połączone komórki żywiciela mogą zostać wyhodowane za pomocą tradycyjnych środków odzywczych odpowiednio dostosowanych tak, aby aktywować promotory, wybierać transformanty oraz wzmacniać polinukleotydy kodujące polipeptydy. Warunki hodowli, takie jak temperatura, pH, itp., pokrywają się z warunkami stworzonymi wcześniej dla komórek żywiciela wybranych dla wyizolowania, i są dobrze znane wykwalifikowanym specjalistom.
Wektory zawierają chromosomowe, niechromosomowe oraz syntetyczne sekwencje DNA, np. pochodne SV40; plazmidy bakteryjne; bakteriofagi DNA; bakalowirusy, plazmidy drożdży; wektory pochodzące od mieszanki plazmidów oraz bakteriofagów DNA, wirusowe DNA takie jak wirus ospy bydlęcej, adenowirus, wirus ospy drobiu oraz pseudowścieklizny. Można uzyć każdego innego wektora, który może być kopiowany oraz przezyje w organizmie żywiciela.
Odpowiednia sekwencja DNA może zostać wstawiona do wektora w różny sposób. Zazwyczaj, sekwencja DNA jest wstawiona do odpowiedniego miejsca restrykcyjnego endonuWybór odpowiedniej proceuury zalezy kleazy według metod dobrze znanym specjalistom.
zatem od wykwalifikowanych specjalistó w.
Sekwencja DNA w wektorze wyizolowania jest praktycznie połączona z odpowiednią sekwencją lub sekwencjami kontroli wyizolowania (promotorami) bezpośredniej syntezy mRNA. Przykładem takich promotorów są promotory LTR lub SV40, E. coli, lac lub trp. promotory bakteriofagu lambdy Pl oraz inne promotory kontrolujące wyizolowanie genów w komórkach prokariotycznych oraz eukariotycznych i ich wirusach. Wektor zawiera również
190 188 miejsce wiązania rybosomu dla zapoczątkowania przenoszenia oraz terminator transkrypcji. Wektor może również zawierać odpowiednie sekwencje służące wzmocnieniu wyizolowania.
Dodatkowo, wektory wyizolowania mogą zawierać jeden lub większą ilość genów znacznika dostarczających rys fenotypowy dla dokonania wyboru przekształconych komórek żywiciela takich jak reduktaza diwodorofolianowa lub odporność neomycyny u kultur bakterii eukariotycznych, lub takich jak odporność tetracykliny lub ampicyliny u E. coli.
Wektor zawierający odpowiednią sekwencję DNA opisaną wyżej, jak również odpowiednia sekwencja promotora lub kontroli mogą zostać wykorzystane do przekształcenia odpowiedniego żywiciela, aby umożliwiał on wyizolowanie protein.
Przykładem odpowiednich żywicieli mogą być: komórki bakteryjne takie jak E. coli. Streptomyses, Salmonella typhimurium: komórki grzybów, np. drożdży; komórki owadów takie jak Drosophila S2 oraz Spodoptera Sf9; komórki zwierzęce takie jak CHO, COS lub komórki czerniaka; adenowirusy; komórki roślinne itp. O wyborze odpowiedniego żywiciela decydują wykwalifikowani specjaliści na podstawie przedstawionych tutaj danych.
Ujmując rzecz bardziej szczegółowo, wynalazek nawiązuje do konstruktów rekombinacyjnych zawierających jedną łub większą ilość sekwencji dokładniej scharakteryzowanych powyżej. Konstrukty te składają się z wektora, takiego jak wektor wirusowy lub plazmidowy, do którego została wstawiona sekwencja wynalazku w orientacji przedniej lub odwrotnej. Korzystnie konstrukt zawiera również sekwencje regulujące, np. promotor połączony z sekwencją. Duza liczba wektorów oraz promotorów jest dobrze znana wykwalifikowanym specjalistom i ogólnie łatwo dostępna. Mowa tutaj np. o takich wektorach jak np. wektory bakterii: pQE70, pQE60, pQE-9 (Qiagen, Inc.), pbs, pDlO, phagescript, psiX174, pbluescript SK, pbsks, pNH8A, pNH16A, pNH18A, pNH46A (Stratagene); ptrc99a, pKK223-3, pKK233-3, pDR540, pRIT5 (Pharmacia), wektory eukariotyczne: pWLNEO, pSV2CAT, pOG44, pXTl, pSG (Stratagene), pSVK3, pBPV, pMSG, psVL (Pharmacia). Jednakże, można korzystać z wszelkich innych wektorów i plazmidów, które mogą być kopiowane i przeżyją w organizmie żywiciela.
Regiony promotora mogą być wybrane z każdego genu przy użyciu wektorów CAT (transferazy chlorofenikolowej) lub innych wektorów z odpowiednimi znacznikami. Dwoma odpowiednimi wektorami są pKK232-8 oraz pCM7. Poszczególne bakteryjne promotory zawierają lacl, lacZ, T3, T7, gpt, lambdę Pr, Pl oraz TPR. Promotory eukariotyczne, natomiast, zawierają, bezpośredni, wczesny CMV, HSV tymidyny kinazy, wczesne i późne SV40, LTRs od retrowirusów oraz melationein-I myszy. O wyborze odpowiedniego wektora oraz promotora decydują nawet średnio wykształceni specjaliści.
W innym zastosowaniu wynalazek dotyczy komórek żywiciela zawierających wyżej opisane konstrukty. Komórkami żywiciela mogą być wyższe eukariotyczne komórki, np. komórki ssaków; niższe eukariotyczne komórki, np. komórki drożdży lub prokariotyczne komorki, np. komórki bakterii. Wprowadzenie konstruktów do komórki żywiciela może zostać osiągnięte przez transfekcję fosforanu wapnia, transfekcję pośredniczącą Dekstranu-DEAE lub elektroporację (Davis, L., Dibner, M. oraz Battey, I Basic Methods in Molecular Biology („Biologia Molekularna”) (1986)).
Konstrukty w komórkach żywiciela mogą zostać wykorzystane w sposób konwencjonalny do produkcji produktu genu kodowanego przez sekwencję rekombinowaną. Alternatywnie, polipeptydy według wynalazku mogą być również wyprodukowane syntetycznie przez konwencjonalne syntezatory peptydów.
Dojrzałe proteiny mogą być wyizolowane z komórek ssaków, drożdży, bakterii lub innych komórek znajdujących się pod kontrolą odpowiednich promotorów. Wolnokomórkowy system przenoszenia może zostać lównież wykorzystany du produkcji takich protein przy użyciu RNAs pochodzących od konstruktów DNA według wynalazku. Odpowiednie wektory klonowania oraz wyizolowania używane wraz z prokariotycznymi i eukariotycznymi żywicielami zostały opisane przez Sambrook, w podręczniku laboratoryjnym Molecular Cloning („Klonowanie Molekularne”) (druga edycja), Cold Spring Harbour, N.Y (1998), do którego treści nawiązuje powyzsza analiza.
Transkrypcja DNA kodującego polipeptydy przez eukarioty wyższego rzędu jest zwiększona przez wstawianie do wektora sekwencji wzmacniających. Sekwencjami wzmacniają16
190 188 cymi są cis-działające elementy DNA, zazwyczaj od około 10 do 300 bp, które oddziaływują na promotora, aby zwiększyć jego transkrypcję. Przykładami takich sekwencji wzmacniających są sekwencja wzmacniająca na bazę wyjściową źródła kopiowania bp 100 do 270, sekwencja wzmacniająca wczesnego promotora cytomegalowirusa, sekwencja wzmacniająca poliomiczna działająca na bazę wyjściową źródła kopiowania oraz sekwencja wzmacniająca adenowirusów.
Zazwyczaj, wektory rekombinantnego wyizolowania będą zawierały źródła kopiowania oraz znaczniki wybiórcze pozwalające na transformację komórki żywiciela, np. gen odporności ampicyliny E. coli oraz gen TRP 1 typu S cervisae oraz promotor pochodzący od wysokowyizołowanego genu do bezpośredniej transkrypcji strukturalnej sekwencji. Takie promotory mogą wywodzić się od operonów kodujących enzymy glikolityczne takie jak, między innymi, kinaza 3-fosforoglicerynianu (PGK), czynnik a, fosfataza kwasowa lub proteiny szoku termicznego. Heterologiczna sekwencja strukturalna dołączana jest w odpowiedniej fazie do źródła kopiowania oraz sekwencji kończenia. Opcjonalnie, heterologiczna sekwencja może zakodowywać zestawienie proteiny zawierające proteinę N-końcowej identyfikacji o wymaganych cechach charakterystycznych, np. stabilizacji lub uproszczonym oczyszczaniu rekombinowanego produktu wyizolowania.
Użyteczne wektory wyizolowania dla użytku bakteryjnego są konstruowane przez włączenie sekwencji strukturalnego DNA zakodowującej wymaganą proteinę wraz z odpowiednim początkiem przenoszenia oraz sygnałami kończenia w studiowanej fazie do przeprowadzenia z funkcjonalnym promotorem. Wektor będzie się składał z jednej lub większej ilości fenotypicznych wybiórczych znaczników oraz źródła kopiowania aby zapewnić utrzymanie wektora, jak również aby zapewnić jego wzmocnienie w organizmie żywiciela. Odpowiednimi żywicielami prokariotycznymi dla transformacji są E. coli, Bacillus subtilis, Salmonella typhimurin oraz różnego rodzaju gatunki z rodzaju Pseudomonas, Streptomyces oraz Staphylococcus. Można również wybrać inne gatunki tego rodzaju żywicieli.
Użyteczne wektory wyizolowania dla użytku bakteryjnego mogą się składać z wybiórczych znaczników i bakteryjnego źródła kopiowania pochodzącego od dostępnego w handlu plazmidu złożonego z genetycznych elementów dobrze znanego wektora klonowania pBR332 (ATCC 37017). Takie handlowe wektory zawierają np. pKK223-3 (Pharmacia Fine Chemicals, Uppsala w Szwecji) oraz GEM1 (Promega Biotec, Madison, (WI) w USA). Te sekcje „kręgosłupa” pBR322 są połączone z odpowiednim promotorem oraz sekwencją strukturalną, która ma zostać wyizolowana.
Po transformacji odpowiedniego szczepu bakterii żywiciela oraz powiększeniu się szczepu bakterii dla odpowiedniej gęstości komórki, wybrany promotor zostaje wzbudzony odpowiednimi środkami (np. zmianą temperatury lub indukcją chemiczną), a komórki są hodowane przez dodatkowy okres.
Komórki są zazwyczaj zbierane przez wirowanie, rozrywane środkami fizycznymi oraz chemicznymi, a otrzymany niedojrzały ekstrakt jest pozostawiony do dalszego oczyszczania.
Komórki mikrobiologiczne używane do wyizolowania protein mogą być rozrywane każdą dogodną metodą, łącznie z cyklem zamrazania-odmrażania, sonikacją, francuskim prasowaniem, dezintegracją mechaniczną lub wykorzystaniem czynników lizynujących komórkę tj. metod dobrze znanych specjalistom w tej dziedzinie. Jednakże, preferowane są komórki żywiciela, które wydzielają polipeptyd i pozwalają na jego odtworzenie z polipeptydu ośrodków kultury (bakterii).
Różnorodne systemy kultury komórkowej ssaków mogą również być wykorzystane do wyizolowania rekombinantnej proteiny. Przykładami systemów wyizolowania u ssaków są __, n ci ___n; o —*______— - ~ re_______— pai» z τζ ^ζ,υζορ^ wo-/ ninuiMMUW ncizi maipy, upimmuc pi mzl miuaiuui i, „u:n („auiuuim ) 23:175 (1981), oraz inne szczepy komórek zdolne wyizolować wektor kompatybilny, np. szczepy komórek C127, 3T3, CHO, HeLa oraz BHK. Wektory wyizolowania u ssaków będą się składać ze źródła kopiowania, odpowiedniego promotora oraz sekwencji wzmacniającej, oraz wymaganej ilości miejsc wiążących rybosomy, miejsc poliadenylacji, splecionych miejsc dawcy oraz odbiorcy, sekwencji zakończenia transkrypcyjnego oraz 5' pobocznych sekwencji nietranskrypcyjnych. Sekwencje DNA pochodzące od splotu SV40 oraz miejsca poliadenyla190 188 cji mogą być wykorzystane do dostarczenia wymaganych nietranskrypcyjnych elementów genetycznych.
Polipeptydy mogą być odzyskane i/lub oczyszczone z rekombinantnych kultur komórek przez powszechnie znane metody odzyskiwania i oczyszczania proteiny. Taka metodologia może składać się z wytrącania fosforanu amonowego lub etanolu, ekstrakcji kwasowej, chromatograficznej wymiany anionu lub kationu, chromatografii fosfocelulozy, hydrofobicznej interakcji chromatograficznej, chromatografii powinowactwa, chromatografii hedroksyloapatycznej oraz chromatografii lektyny. Stopnie ponownego zwijania proteiny mogą być wykorzystane do uzupełnienia konfiguracji dojrzałej proteiny. W tym odniesieniu, do takich procedur ponownego zwijania mogą być wykorzystani „opiekunowie”. W ostatnim etapie oczyszczania można wykorzystać wysokociśnieniową ciekłą chromatografię (HPLC - (ang.) high performance liquid chromatography).
Polipeptydy uzyteczne jako immunogeny według wynalazku mogą być produktem oczyszczonym naturalnie, mogą być produktem chemicznych oraz syntetycznych procedur lub mogą zostać wyprodukowane za pomocą rekombinantnych technik z prokariotycznych oraz eukariotycznych żywicieli (tj. np. kultur komórek bakterii, drożdży, wyższych roślin, owadów oraz ssaków). W zależności od żywiciela wykorzystywanego w procedurze rekombinantnej produkcji, można podzielić polipeptydy według wynalazku na glikozylowane oraz nie-glikozylowane. Najlepszymi są tutaj ścięte polipeptydy pneumokokowe, które składają się z dobrze zachowanych obszarów alfa-spiralnych, lecz nie posiadają regionów wiążących cholinę oraz regionów HPS. Zatem, przeciwciała przeciw takim polipeptydom powinny wiązać się z innymi pneumokokowymi gatunkami bakteryjnymi (dodatkowo z gatunkami S pneumoniae, od których te polipeptydy pochodzą), a szczepionki przeciwko bakteriom S pneumoniae powinny dawać ochronę również przeciw innym bakteryjnym infekcjom pneumokokowym.
Procedury służące wyizolowaniu indywidualnych, zawierających obszar alfa-spiralny polipeptydów mogą być wykonane przez rekombinacyjne metody wyizolowania dobrze znane w tej dziedzinie. Typowe przykłady takiego wyizolowania mogą wykorzystywać przeciwciało do zachowanego obszaru proteiny, wskaźnika His, głównego pręta łupliwego lub końca, który wyraża się jako część struktury proteiny.
Polipeptydy, ich fragmenty lub inne pochodne, ich analogi lub komórki je wyrażające według wynalazku mogą być wykorzystane jako immunogeny do produkcji przeciwciał. Tymi przeciwciałami mogą być, na przykład przeciwciała poliklonalne lub monoklonalne. Wynalazek dotyczy także chimerycznych, pojedynczych łańcuchów oraz ludzkich przeciwciał jak również fragmentów Fab, lub produktu biblioteki wyrażenia Fab. Do produkcji takich przeciwciał oraz ich fragmentów można wykorzystać różne, powszechnie znane metody.
Przeciwciała stworzone przeciw polipeptydom odpowiadającym sekwencji analizowanego wynalazku mogą zostać uzyskane poprzez bezpośrednie wstrzyknięcie polipeptydu do organizmu zwierzęcia, lub podanie polipeptydu organizmowi zwierzęcemu innemu niż ludzki. Przeciwciało tak uzyskane samo zwiąże się polipeptydem. W ten sposób, nawet sekwencja zakodowująca tylko fragment polipeptydu może zostać wykorzystana do stworzenia przeciwciał wiążących wszystkie rodzime polipeptydy.
Do przygotowania przeciwciał monoklonalnych można wykorzystać każdą technikę dostarczającą przeciwciała wyprodukowane przez ciągłe hodowle linii komórek. Może to być np. technika hybrydyczna (Kohler oraz Milstein, Nature 256:459-497 (1975), technika triomiczna, hybrydyczna technika ludzkiej B-komórki (Kozbor et al. Immunology Today 4:72 (1983)) oraz technika hybrydyczna EBV służąca do produkcji ludzkich, monoklonowych przeciwciał (Cole, et al. w Monoclonal Antibodies and Cancer Therapy Alan R. Liss, Inc., o d /4 779 O1 Z1OC
O VI Ul IJ OU / ! Opisane techniki służące do produkcji przeciwciał pojedynczego łańcucha (U.S. Patent 4,946,778) mogą zostać zaadoptowane do produkcji przeciwciał łańcucha produktu immunogemiego polipeptydu tego wynalazku.
Aby ułatwić zrozumienie powyższego opisu oraz następujących po nim przykładów znajdujących się poniżej, jak również zawartych tu figur rysunku, tabela 1 przedstawia źródła bakteryjne dla polipeptydów sekwencji SEQ ID NO: 20-35 odpowiednio. Została określona nazwa i/lub typ bakterii, nazwano również jej źródło lub kredyt. Sekwencje od tych typów
190 188 bakterii są jedynie przykładowe, ponieważ poprzez zastosowanie sond i/lub podkładów, jak przedstawiono w opisie, można łatwo uzyskać przy wykorzystaniu wyłącznie rutynowych umiejętności ze stanu techniki inne sekwencje podobnego typu.
Tabela 1
Numer Sekwencji Rodzaj pneumokoków Źródło Kredytu lub Numer ATCC
3 1 ATCC 33400
4 2 SPATCC 11733
5 2 ATCC2 (katalog #6302)
6 4 ATCC4 (katalog #6304)
7 6B ATCC B6 (katalog #6326)
8 18C SPATCC 18C (ATCC katalog # 10356)
9 4 Typ Norwegia 4 Nat' 1 Państwowy Instytut Zdrowia Publicznego, Norwegia Ingeborg Aagerge
10 nie kapsułkowany R6X; Uniwersytet Rockefellera, Rob Masure (od D39, typ 2)
11 6B SPB 105; Uniwersytet Bostoński, Steve Pelton
12 23F SPB 328; Uniwersytet Bostoński, Steve Pelton
13 14 SPB 331; Uniwersytet Bostoński, Steve Pelton
14 23F SPB 365, Uniwersytet Bostoński, Steve Pelton
15 9V SPB 332; Uniwersytet Bostoński, Steve Pelton
16 6B SPSJ 2p; Dziecięcy Szpital Badań Św. Judy, Pat Flynn Klinicznie wyizolowany fragment 1 x u myszy na czynnik zakaźny złośliwy
17 14 SPSJ 6, Dziecięcy Szpital Badań Św. Judy, Pat Flynn Klinicznie wyizolowany - nozdrza, zapalenie płuc
18 19A SPSJ 2p; Dziecięcy Szpital Badań Św. Judy, Pat Flynn (klinicznie wyizolowany)
Wynalazek będzie dalej opisywany w odniesieniu do następujących przykładów; jednakże, nie należy rozumieć, iz jest on ograniczony wyłącznie do tych przykładów Wszystkie części lub ilości, jeśli nie zostały inaczej opisane, są wyszczególnione wagowo.
Pr z y kła d 1
Produkowanie Wektorów Ściętych Protein CbpA A
A. Wektor dla CbpA Pełnej Długości (NR1XR2PC)
Złośliwy serotyp 4 szczepu bakterii S. pneumoniae, Norwegia 4 (otrzymany od I. Aaberge, z Państwowego Instytutu Zdrowia Publicznego w Oslo, w Norwegii) został wykorzystany jako źródło szablonu genomicznego DNA dla rozszerzenia polinukleotydu kodującego Cbpa pełnej długości za pomocą podkładów SJ533 oraz SJ537 opisanych poniżej.
Zdegenerowany przedni podkład SJ533 został zaprojektowany na bazie N-końcowej sekwencji CbpA XENEG dostarczonej przez H.R Masure (Dziecięcy Szpital Badań im Św. Judy w Memphis (TN)) Podkład SJ533 = 5' GGC GGA TCC ATG GA (A,G) AA (C,T) GA (A,G) GG3'. Przyłącza on zarówno miejsca ograniczenia BamHI i Ncol jak również kodon startu ATG
Podkład odwrotny 3' SJ537 = 5' GCC GTC GAC TTA GTT TAC CCA TTC ACC ATT GGC 3'.
190 188
Podkład ten przyłącza dla celów klonowania miejsce ograniczenia Sali oraz naturalny kodon zatrzymania od CbpA, bazuje on również na typie 4 oraz sekwencji R6X wyprodukowanej wewnętrznie.
Produkt PGR wygenerowany od szablonu genomicznego DNA z SJ533 oraz SJ537 został ekstrahowany z BamHI oraz Sali i sklonowany w pQE30 wektor (Qiagen, Inc.) ekstrahowany z BamHI, Xbal oraz Smal. Rezultatem szablonu typu R6X był wektor pełnej długości PMI581, a DNA szablonu typu 4 był wektor pełnej długości PMI580.
B Wektor dla Ściętej Proteiny CbpA (NR1XR2)
Naturalnie występujące miejsce Pvull na końcu drugiego powtórzenia amino (kwas nukleinowy 1228 sekwencji Typu 4) zostało wykorzystane do stworzenia ściętego wariantu CbpA zawierającego wyłącznie amino końcówkę genu. Aby stworzyć klon ścięcia, klon pełnej długości PMI580 (Typ4) lub PMI581 (R6X) został ekstrahowany przez Pvull oraz XbaL, a amino końcówka wraz z porcją wektora wyizolowana została na podstawie rozmiaru przy użyciu żelu agarozy PQE30 został ekstrahowany przez Xbal oraz Smal, a pasmo odpowiadające drugiej połowie wektora również zostało wybrane na podstawie rozmiaru przy użyciu żelu agarozy. Dwie połówki zostały przyłączone, a klony zostały zidentyfikowane. W tym przykładzie, używany kodon zatrzymania występuje w wektorze, tak więc wyizolowana proteina jest większa niż przewidywano z powodu dodatkowych aminokwasów na końcu 3' oraz 5' miejsca klonowania. ,
C. Wektor dla Ściętej Proteiny CbpA (NR IX)
Podobnej metody użyto do wyizolowania tylko pierwszego powtórzenia amino CpbA. Wykorzystano do tego naturalnie występujące miejsce Xmnl znajdujące się pomiędzy dwoma powtórzeniami amino (kwas nukleinowy 856 sekwencji Typu 4). Klon pełnej długości PMI580 został przyswojony przez Xmnl oraz Aatll. Wektor pQE30 został wyekstrahowany przez Aatll oraz Smali. Ponownie, dwa fragmenty dobrane według rozmiarów zostały przyłączone a klony zostały osłonięte.
Przykład2 ,
Wyizolowanie Proteiny Ściętej CbpA od Wektorów Określonych
Wszystkie proteiny są wyizolowane od wektorów opisanych w Przykładach 1A-1C w systemie wyizolowania Qia (Qiagen) przy użyciu wektora określenia E coli pQE30, a amino końcowe proteiny His6 zostały wykryte przez zachodnie analizy przy użyciu przeciwciał anty-histydyny oraz specyficznych przeciwciał genu.
Określone ścięcia CBP zostały oczyszczone w następujący sposób:
Wybrano pojedynczą kolonię z matrycy bakterii zawierających rekombinantny plazmid i hodowano przez noc w temperaturze 37°C w 6 ml buforu LB z 50 ug/ml Kanamycyny oraz 100 ug/ml Ampicyliny. Ta 6.0 m. kultura została dodana do 1L LB z antybiotykiem przy powyższych stężeniach. Hodowlą wstrząsano w temperaturze 37°C aż do A 600 = około 0 400. Aby uzyskać ostateczne stężenie 1 mM, do 1L hodowli dodano 1m. IPGT. Hodowlą wstrząsano przez 3-4 godziny w temperaturze 37°C. 1L kultury był wirowany przez 15 min w 250 ml stożkowatych rurkach przy rpm 4000 w wirówce typu J-69. Ciecz sklarowana nad osadem została odrzucona, a grudkę przechowywano do momentu użycia w temperaturze -20°C.
1L grudka została ponownie zawieszona w 25 ml 50 nM NaH2 PO4, 10 mM Tris, 6M GuCl, 300 mM NaCl, pH 8,0 (Buffor A). Później, przez 30 min w temperaturze pokojowej wirowano mieszankę. Po wirowaniu, mieszanka została poddana sonikacji (VibraCell Sonicator, Sonics and Materials („Wibro-komórkowy Sonikator, Dźwięki oraz Materiały”) Inc., Danbury (CT)) przy użyciu mikro-końcówki, dwukrotnie po 30 sekund, przy 50% cyklu roboczym z układem wydajności wynoszącym 7. Mieszankę wstrząsano przez 5 min przy 10K w wirniku typu JA20, ciecz klarowna nad osadem została odrzucona i usunięta. Do cieczy klarownej nad osadem dodano 10 ml Talonu (Clontech, Pało, Alto, CA) słupka żywicy przyłączonej do Systemu GradiFrac (Pharmacia Biotech, Upsala w Szwecji). Słupek został zrównoważony 100 ml Buforu A i przemyty 200 ml tego buforu. Gradient pH, oparty na objętości, używający 100% 50 mM NaH2 PO4, 8m Urea, 20 mM MES, pH 6,0 (Bufor B) został jako ostateczny docelowy bufor przelany całkowitą objętością 100 ml. Proteina wymyta przy - 30% Buforze B. Wymyte szczyty zostały zebrane i razem złozone.
190 188
Aby dokonać ponownego składania w temperaturze pokojowej przez około 3 godziny przeprowadzono dializę z 2L objętości PBS, przy użyciu rurki do dializy z molekularnym odcięciem ciężaru 14 000. Później przez całą noc dializowano próbkę w 2L PBS w temperaturze 4°C. Dodatkowej wymiany roztworu buforowego dokonano w czasie koncentracji proteiny przy użyciu kolumn wirowych Centriprep-30 przez dodanie PBS do retentatu wirowania i powtórne wirowanie. Stężenie proteiny zostało określone przy użyciu oznaczania proteiny BCA, a czystość została uwidoczniona przy użyciu barwiącego Coomassie 4-20% żelu SDS-PAGE.
Przykład 3
Bierna Ochrona Przeciwsurowicą Anty-CbpA Ścięcia NR1XNR2
A. Produkcja Surowicy Odpornościowej Królika
Surowica odpornościowa królika przeciw ścięciom CbpA została wygenerowana w Covance (Denver, PA). Po zebraniu surowicy przed-odpomościowej, Nowozelandzki biały królik (#ME101) został uodporniony 250 pg ścięcia CbpANRlXR2 (zawierającego zarówno alfa spiralę I jak i alfa spiralę II powtórzeń N-końcowych aminokwasu, które są przygotowane z 483:58) w Kompletnym Pomocniku Freund’a (Complete Freund’s Adjuvant). Królik dostał nadwyżkę 125 pg ścięcia CbpA w Niekompletnym Adjuwancie Freund’a (ang. Incomplete Freund’s Adjuvant) w 21 dniu i krwawił w dniu 31 oraz 52.
B Bierna Ochrona u Myszy
Myszy C3H/HeJ (5 myszy/grupa) zostały biernie uodpornione śródotrzewnowo 100 pl 1:2 roztworu surowicy królika w sterylnym PBS (surowicą przed-opomościową lub dnia 31 odpornościową). Godzinę po podaniu surowicy, podano myszom 1600 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumoniae, odkształcenie SP317 (uzyskane od H.R. Masure). Monitorowano myszy przez 14 dni, aby sprawdzić wskaźnik przeżycia.
Osiemdziesiąt procent myszy uodpornionych króliczą surowicą odpornościową przeciw proteinie ścięcia CbpA NR1XNr2 przeżyło podanie bakterii przez 14 dni (figura 2). Wszystkie myszy zaszczepione surowicą przed-odpomościową zginęły w 7 dniu.
C Bierna Ochrona u Myszy (Wyzsza Dawka podanych bakterii)
Myszy C3H/HeJ (10 myszy/grupa) zostały biernie uodpornione śródotrzewnowo 100 pl 1:2 roztworu surowicy królika w sterylnym PBS (surowicą przed-opomościową lub dnia 52 odpornościową). Godzinę po podaniu surowicy, podano myszom 3450 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S pneumoniae, odkształcenie ŚP317. Monitorowano myszy przez 10 dni, aby sprawdzić wskaźnik przezycia.
Sto procent myszy uodpornionych króliczą surowicą odpornościową przeciw proteinie ścięcia CbpA NR1XnR2 przeżyło podanie bakterii przez 10 dni (rysunek fig. 3). Dziewięćdziesiąt procent myszy zaszczepionych surowicą przed-odpomościową zginęło w 10 dniu.
D Bierna Ochrona u Myszy (Przeciw Wysokiej Złośliwości)
Myszy C3FI/HeJ (10 myszy/grupa) zostały biernie uodpornione śródotrzewnowo 100 pl 1:2 roztworu surowicy królika w sterylnym PBS (surowicą przed-opornościową lub dnia 52 odpornościową). Godzinę po podaniu surowicy, podano myszom 580 cfu złośliwego serotypu 6B bakterii S. pneumoniae, odkształcenie SPSJ2 (dostarczone przez P. Flynn z Dziecięcego Szpitala Badań w Memphis (TN)). Monitorowano myszy przez 10 dni, aby sprawdzić wskaźnik przeżycia.
Pięćdziesiąt procent myszy uodpornionych króliczą surowicą odpornościową odporności przeciw proteinie ścięcia CbpA NRlXNR2 przeżyło podanie bakterii przez 10 dni (rysunek fig. 4). Wszystkie myszy zaszczepione surowicą przed-odpomościową zginęły w 8 dniu.
Dane te wskazują na to, że przeciwciała specyficzne dla CbpA są chronione przed ogólnoustrojowymi infekcjami pneumokokowymi. Ponadto, pokazują również, ze region wiążący cholinę nie jest konieczny do zapewnienia takiej ochrony, jako iż przeciwciało specyficzne dla ściętej proteiny NR1XR2 pozbawione powtórzeń wiążących cholinę mogło taką ochronę zapewnić. Co więcej, surowica skierowana przeciwko rekombinowanej proteinie CbpA opierającej się na sekwencji serotypu 4, nadal była w stanie zapewnić ochronę przeciw bakteriom dwóch różnych odchyleń serotypu 6B.
Przykład 4
Aktywna Ochrona ze Ścięciami Anty-CbpA NR1X oraz NR1XR2 A. Aktywna Ochrona ze Szczepieniem Ścięcia NR1X
190 188
Myszy C3H/HeJ (10 myszy/grupa) zostały uodpornione śródotrzewnowo proteiną ścięcia CbpANRlX (15 pg w 50 pl PBS, plus 50 μΐ Kompletnego Pomocnika Freund’a). Grupa 10 sztucznie uodpornionych myszy otrzymała PBS oraz pomocnik. Drugi raz myszy zostały uodpornione cztery tygodnie później, 15 pg proteiny i.p. z Niekompletnym Adjuwantem Freund’a (grupa symulowana otrzymała PBS plus IFA). Krew została pobrana (retro-orbitalne upuszczenie krwi) w tygodniach 3, 6 i 9 do analizy reakcji odpornościowej. Miano ścięcia antyCbpA końcowego punktu ELISA surowicy zebranego razem od 10 myszy uodpornionych przeciw CbpA w 9 tygodniu wynosiło 4,096,000. Nie wykryto żadnego przeciwciała w surowicy myszy sztucznie uodpornionych. W 10 tygodniu podano myszom 560 CFU serotypu 6B bakterii S. pneumomniae, odkształcenie SPSJ2. Myszy monitorowano przez 14 dni, aby stwierdzić wskaźnik przezycia.
Osiemdziesiąt procent myszy zaszczepionych proteiną ścięcia CbpA NR1X przeżyło po podaniu serotypu bakterii 14 dni (rezultaty przedstawione na rysunku fig. 5). Wszystkie sztucznie uodpornione myszy zginęły w 8 dniu
B Aktywna Ochrona ze Szczepieniem Ścięcia NR1XR2
Myszy C3H/HeJ (10 myszy/grupa) zostały uodpornione śródotrzewnowo proteiną ścięcia CbpANRlXR2 (15 pg w 50 pl pBs, plus 50 pl Kompletnego Adjuwanta Freund’a). Grupa 10 kontrolnie uodpornionych myszy otrzymała pneumokokową rekombinantną proteinę SP90 oraz adjuwant. Drugi raz myszy zostały uodpornione cztery tygodnie później, 15 pg proteiny i.p. z Niekompletnym Adjuwantem Freund’a. Krew została pobrana (retro-orbitalne upuszczenie krwi) w tygodniach 3, 6 i 9 do analizy reakcji odpornościowej. Miano ścięcia anty-CbpA końcowego punktu ELISA surowicy zebranego razem od 10 myszy uodpornionych przeciw CbpA w 9 tygodniu wynosiło 4,096,000. W 10 tygodniu podano myszom 680 CFU serotypu 6B bakterii S pneumomniae, odkształcenie SPSJ2. Myszy monitorowano przez 14 dni aby stwierdzić wskaźnik przeżycia.
Pięćdziesiąt procent myszy zaszczepionych proteiną ścięcia CbpANRlXR2 przeżyło po podaniu serotypu bakterii 14 dni (rezultaty przedstawione na rysunku fig. 6). Wszystkie kontrolnie uodpornione myszy zginęły 9 dnia.
Dane te pokazują, iż uodpornianie rekombinantną proteiną ścięcia CbpA wywołuje produkcję specyficznych przeciwciał zdolnych zapewnić ochronę przed ogólnoustrojowymi infekcjami pneumokokowymi i śmiercią. Ponadto, dane te pokazują, ze region wiązania choliny nie jest konieczny do zapewnienia takiej ochrony, jako że immunogeny były ściętymi proteinami NR1X oraz NR1XR2. Co więcej, wyniki te sugerują, iż pojedyncze powtórzenie końcowe amino może być wystarczające do wywołania reakcji odpornościowej. Zademonstrowano krzyżową ochronę jako że rekombinantna proteina pneumokokową została wygenerowana w oparciu o sekwencję DNA serotypu 4, a ochrona została zaobserwowana po dokonaniu podania serotypu 6B.
Możliwe są liczne modyfikacje oraz warianty wynalazku dokonywane w świetle przedstawionych tutaj informacji, a zatem, w ramach określonych przedstawionymi tutaj założeniami wynalazek może być wykorzystywany w praktyce w sposób odbiegający od przedstawionego tutaj.
190 188
Usta sekwencji <110? Wizemann, Theresa M.
Koenig, Scott Johnson, Leslie S <12Q> Pochodne protein wiązania choliny na szczepionki <130? 469201-364 <140?
<141?
<150? US 60/085,743 <151? 1998-05-15 <160? 38 <170? MS-Word (DOS Text) <210? i <211? 103 <212? PRT <213> Sekwencla Sztuczna <220?
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae <400? 1
Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys Val Glu Glu Ala Lys Lys Lys
y 5 10 15
Ala Glu Asp Gln Lys Glu Glu Asp Arg Arg Asn Tyr Pro Thr Asn Thr
20 25 30
Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala Glu Ser Asp Val Glu Val Lys
35 40 45
Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala Lys Glu Ser Arg Asn
50 55 60
Glu Glu Lys Ile Lys Gln Ala Lys Ala Lys Val Glu Ser Lys Lys Ala
65 70 75 80
Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys Ile Lys Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu
85 90 95
Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala
100 <210? 2 <211? 141 <212? PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220?
<223> upis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae <400? 2
190 188
Glu Ala 1 Lys Arg Lys 5 Ala Glu Glu Ser Hu 10 Lys Lys Ala Ala Glu 15 Ala
Lys Gln Lyy aal Aso Ala Glu Hu tyr Ala Luu GluS Ai 3 Lys He Al a
20 22 30
Glu Leu Glu tyr Glu Val Gln Arg Leu Glu Lys Gus Leu Lys Glu He
25 40 4 5
Asp Glu Ser ASO Ser Glu AG3 tyr Leu Lyy u lu yys Leu Arc AGu UrA
50 55 60
Leu Gln Ser Lyy Leu Asp TAr LhU Lys A1l Lys Aeu Ser Lys Seu yiu
65 70 75 80
Glu Leu Ser Asp Lys He Asp Hu Leu Asp Ala Glu Ile Ala Lys Leu
85 90 95
Glu Val dn Leu Lys Asp Ala Glu Hy Asn Asn Asn Vai Hu AAa tyr
100 105 HO
Phe Lys dli dy Leu Glu Lys Thr TLh Ala Glu Lys Lys ALa Hu Leu
115 120 125
Glu Ly3 Ala Hu Ala Uap Les Lyu Lys A1l sal Ac Glu
130 133 140 <210> 3 <211> 431 <212> PRT <>ζΐ5> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> OpPs: Sekwencja aminokwasu pochodząca ocf cDNA od genomu Streptococcus pneumoniae <500> 3
Thr 1 Glu Lys Glu Val 5 Thr Thr Pro Val Ala 10 Thr Ser Ser Asn Lys 15 Ala
Asn Lys Ser Ghn 20 Thr Glu Bis Met Lys 25 Ala Ala Glu Gln Va1 3Q Asp Glu
Tyr Ile Asn 35 Lye Met Ile Gln Leu 40 Asp Lys Arg Lys Hls 45 Thr Gln Asn
Leu Ala 50 Leu An Ile Lys Leu 55 Ser Ala Ile Lys Thr 60 Lys Tyr Leu Arg
Glu 65 Leu Asn Val Leu Glu 70 Glu Lys Ser Lys Lys 7 5 Glu Glu Leu Thr Ser 80
Lys Thr Lys Lys Glu 85 Ile Ap Ala Ala Phe 90 Glu Gln Phe Asn Lys 95 Asp
Thr Leu Lys Pro 100 Gly Glu Lys Val Glu 105 Glu Ala Glu Lys Lys 110 val Glu
Glu Ala Glu 115 Lys Lys Ala Lys Asp 120 Gln Lys Glu Glu Asp 125 His Arg Asn
Tyr Pro Thr 130 Ile Thr Tyr Lys 135 Thr Leu Glu Leu Glu 140 Ile Ala Glu Ser
Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu vai Lys Glu Glu Ala
145 150 155 160
Lys Gly Ser Arg Asn Glu Glu Lys Ile Lys Lys Ala Lys Ala Glu Val
165 170 175
Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Lys Leu Glu Glu Ile Lys Thr Glu
180 185 190
Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Glu Ala Glu Glu
195 200 205
Glu val Lys Asn Lys Leu Lys Lys Arg Thr Lys Arg Gly Ala Phe Gly
210 215 220
Glu Pro Ala Thr Pro Asp Lys Lys Glu Asn Asp Ala Lys Ser Ser Asp
225 230 235 240
Ser Ser Val Val Lys Lys Ser Ser Lys Pro Ile Leu Lys Ser Glu Lys
245 250 255
Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys Val
260 265 270
Ala Glu Ala Glu Lys Lys Ala Lys Asp Gln Lys Glu Glu Asp Arg Arg
275 280 285
Asn Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala Glu
290 295 300
Ser Asp Val Lys Val Lys Glu Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu
305 310 315 320
Ala Lys Glu Pro Gln Asn Glu Glu Lys Ile Lys Gln Ala Lys Ala Lys
325 330 335
Val Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys Ile Lys Thr
340 345 350
Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu Ala Lys Arg Lys Val Ala Glu Glu Asp
355 360 365
Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro Ala Pro Ala Pro
370 375 380
Lys Pro Ala Pro Ala Pro Gln Pro Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Lys
395 390 395 400
Ala Glu Lys Pro Ala Asp Gln Gln Ala Glu Glu Asp Tyr Ala Arg Arg
405 410 415
Ser Glu Glu Glu Tyr Asn Pro Leu ASD Leu Thr Ala Pro Ala Lys
420 425 430 <210> 4 <211> 251 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna
190 188 <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae
<400> 4 Thr Glu An Glu Gly Ser Thr Gln Ala Ala Thr Ser Ser Asn Mer AA a
1 5 10
Lys Thr Glu His Arg Lys Ala Ala Lys Gln Val Val Asp Glu Tyr lll
20 25 30
Glu Lys Mec Leu Arg Glu Ile Glu Leu Asp Arg Arg Lys His Gln
35 40 45
Asn Val Ala Leu ASh Ile Lls Leu Ser· Ala Ile Lys Thr Lys •τν- Leu
50 55 60
Arg Glu Leu Asn Val Leu Glu Glu Lys Ser Lys Asp Guo Leu Pro Ser
55 70 7S 80
Glu Ile Lys Ha Lys Leu Asp Ala Ala Phe Glu Lys Phe Lys Lls Mjp
85 90 9ó
Thr Leu Lls: Pro Gly Glu Lys Val Ala Glu Ala Lys Lys Lvs Vvl GLt
100 105 110
Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Glu Lys Glu Glu A>p Arg Arg Asn
115 120 115
Tyr Pro Thr Ansn Thr Ty^r Lys Thr Leu Glu Leu Glu ile Aa du Phe
130 135 140
Asp Val Lys Va0 Lys Glu Ala Glu Leu Glu Leu ,Val Lys Glu Glu Ala
145 150 155- ' ISO
Lys Glu Ser Arg Asn Alu dy lho He rys Gln Ala Lvs Glu Lv s Va 1
165 170 175
Glu Ser Lys Lys Aa Glu AL a Thr Arg Leu Glu Asn 11« Lls Thr Asp
180 180 119
Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala ALa Glu Glu Asp
195 200 2205
Lys val Lys Glu LyS Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro Ala Pro Ala Thr
210 215 220
Gln Pro Glu Lys Pro Ala Pro Lyo Glu Lls Pro Ala Glu Gln Pro
225 230 223 240
Lys Ala Glu Lys Ttw A;p Alp d n Gln Ala Gili
245 250 <210> 5 <211> 413
-212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <2 2 0 >
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterl Streptococcus pneumoniae
<400> 5 Val 5 Thr Thr Gln val Pro 10 Thr Tyr Ser Asn Mec 15 Ala
Thr 1 Glu Lys Glu
Lys Thr Glu His 20 Arg Lys Ala Ala Lys 25 Gln Val Val Asp Glu 30 Thr Ile
Glu Lys Mec Leu 35 Arg Glu Ile Gln Leu 40 Asp Arg Arg Lys 45 His Thr Gln
Asn Phe 50 Ala Phe Asn Mec Lys Leu Ser 55 Ala Ile Lys 6 0 Thr Glu Tyr Leu
Tyr 65 Gly Leu Lys Glu Lys Ser Glu Ala 70 Glu Leu 75 Pro Ser Glu Val Lys 80
Ala Lys Leu Asp Ala 85 Ala Phe Glu Gln Phe 90 Lys Lys Asp Thr Leu 95 Lys
Pro Gly Glu Lys 100 Val Ala Glu Ala Lys 105 Lys Lys Val Ala Glu 110 Ala Glu
Lys Lys Ala Lys 115 Ala Gln Lys Glu Glu 120 Asp Arg Arg Asn 125 Tyr Pro Thr
Asn Thr 130 Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu 135 Ile Ala Glu 140 Ser Asp Val Glu
Val 145 Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Leu 150 Lys Glu 155 Glu Ala Lys Thr Arg 160
Asn Glu Asp Thr Ile 165 Asn Gln Ala Lys Ala 170 Lys Val Glu Ser Lys 175 Lys
Ala GlU Ala Thr 180 Leu Lys Glu Glu Ile 185 Lys Thr Asp Arg Lys 190 Lys Ala
Glu Glu Glu Ala 195 Lys Arg Lys Ala Glu 200 Ala Glu GlU Asp 205 Lys Val Lys
Asp Lys 210 Leu Lys' Arg Arg Thr Lys Arg 215 Ala Val Pro 220 Gly Glu Pro Ala
Thr 225 Phe Phe Lys Lys Glu Asn Asp Ala 230 Lys Ser 235 Ser Asp Ser Ser Val 240
Gly Glu Glu Thr Leu 245 Pro Ser Pro Ser Leu 250 Lys Ser Gly Lys Lys 255 Val
Ala Glu Ala Glu 260 Lys Lys Val Ala Glu 265 Ala Glu Lys Lys Ala 270 Lys Asp
Gln Lys Glu Glu 275 Asp Arg Arg Asn Tyr 280 Pro Thr Asn Thr 285 Thr Lys Thr
Leu Asp 290 Leu Glu Ile Ala Glu Ser Asp 295 Val Lys Val 300 Lys Glu Ala Glu
Leu 305 Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala Lys 310 Gly Ser 315 Arg Asn Glu Glu Lys 320
190 188
Tle Asn Gin Ala Lys Ala 325 g:_ Val .j 1 u Ser 330 Lys Lys Ala Gl J Aid 235 -nr
Arg Leu Glu Lys Thr Lys Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu '_jl u A A d
340 345 350
Lys Arg Lys Ala Ala Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Al d G- u
355 360 365
Gin Pro Gin Pro Ala Pro Ala Pro Gin Pro Glu Lys Pro Thr Glu G Ϊ j
370 375 380
Pro Glu Asn Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Lys Pro Ala Glu Gin
385 390 395 400
Pro Lys Ala Glu Lys Thr Asp Asp Gin Gin Ala Glu Glu
405 410 <210> 6 <211> 446 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja amrnokwasu pochodząc od cDNA od genomu bakter Streptococcus pneumoniae <400> 6
Thr 1 Glu Asn Glu Gly 5 Ala Thr Gin Val Pro Thr Ser Ser Asn Arg Ala
10 15
Asn Glu Ser Gin Ala Glu Gin Gly Glu Gin Pro Lys Lys Leu Asp Ser
20 25 30
Glu Arg Asp Lys Ala Arg Lys Glu Vai Glu Glu Tyr Val Lys Lys Tle
35 40 45
Val Gly Glu Ser Tyr Ala Lys Ser Thr Lys Lys Arg His Thr Tle Thr
50 55 60
V&1 Ala Leu Val Asn Glu Leu Asn Asn Tle Lys Asn Glu Tyr Leu Asn
65 70 75 80
Lys Ile Val Glu Ser Thr Ser Glu Ser Gin Leu Gin Ile Leu Mec Mec
85 90 95
Glu Ser Arg Ser Lys Val Asp Glu Ala Val Ser Lys Phe Glu Lys Asp
100 105 110
Ser Ser Ser Ser Ser Ser Ser Asp Ser Ser Thr Lys Pro Glu Ala Ser
115 120 12S
Asp Thr Ala Lys Pro Asn Lys Pro Thr Glu Pro Gly Glu Lys Val Ala
13 0 135 140
Glu Ala Lys Lys Lys Val Glu Glu Val Glu Lys Lys Ala Lys Asp Gin
145 150 155 160
Lys Glu Glu Asp Arg Arg Asn Tyr Pro Thr Ile Thr Tyr Lys Thr Leu
165 170 175
190 188
Glu Leu Glu Ile Aia Glu Ser Asp Val 185 Glu val Lys Lys Ala 190 Glu Leu
180
Glu Leu Val Lys Vai Lys Ala Asn Glu Pro Arg Asp Lys Gin Lys Ile
195' 200 205
Lys Gin Ala Glu Ala Glu Val Glu Ser Lys Gin Ala Glu Ala Thr Arg
210 215 220
Leu Lys Lys Ile Lys Thr Asp Arg Glu Glu Ala Glu Glu Glu Ala Lys
225 230 235 240
Arg Arg Ala Asp Ala Lys Glu Gin Gly Lys Pro Lys Gly Arg Pro Lys
245 250 2SS
Arg Gly Val Pro Gly Glu Leu Ala Thr Pro Asp Lys Lys Glu Asn Asp
260 265 270
Ala Lys Ser Ser Asp Ser Ser Val Gly Glu Glu Thr Leu Pro Ser Pro
275 280 285
Ser Leu Lys Pro Glu Lys LV3 Val Ala Glu Ala Glu Lys Ly3 Val Glu
280 295 300
Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gin Lys Glu Glu Asp Arg Arg Asn
305 310 315 320
Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala Glu Ser
325 330 335
Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala
340 345 350
Lys Glu Pro Arg Asn Glu Glu Lys Val Lys Gin Ala Lys Ala Glu Val
355 360 365
Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys Ile Lys Thr Asp
370 375 380
Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Ala Glu Glu Asp
385 390 395 400
Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gin Pro Gin Pro Ala Pro Ala Pro
40S 410 415
Lys Thr Glu Lys Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu
420 425 430
Gin Pro Lys Ala Glu Lys Pro Ala Asp Gin Gin Ala Glu Glu
435 440 44S <210> 7 <211> 428 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streotococcus pneumoniae
190 188
<400? 7 Thr Ser Ser Gly 15 Gir.
GlU i Gly vax Arg Ser 5 Gly Asn Asn Ser A — 10 Val
Asp Ile Ser Lys Lys 20 Tyr Ala Asp Glu 25 Vai Glu Ser His Leu 30 Gln Ser
Ile Leu Lys 35 Asp Val Asn Lys Asn 40 Leu Lys Lys Val Gln 45 His Thr Gir.
Asn Ala 50 Asp Phe Asn Lys Lys 55 Leu Ser Lys Ile Lys 60 Thr Lys Tyr Leu
Tyr 65 Glu Leu Asn Val Leu 70 Glu Glu Ly3 Ser Glu 75 Ala Glu Leu Thr Ser 80
Lys Thr Lys Glu Thr 35 Lys GlU Glu Leu Thr 90 Ala Ala Phe Glu Gln 95 Phe
Lys Lys Asp Thr Leu 100 Ser Thr Glu Pro 105 Glu Lys Lys Val Ala 110 Glu Ala
Lys Lys Lys lis Vai Glu Glu Ala Lys 120 Lys Lys Ala Glu Asp 125 Gln Lys Glu
Lys Asp 130 Arg Arg Asn Tyr Pro 135 Thr Ile Thr Tyr Lys 140 Thr Leu Glu Leu
Glu 145 Ile Ala Glu Ser Asp 150 val Glu val Lys Lys 155 Ala Glu Leu Glu Leu 160
Val Lys Val Lys Ala 165 Asn Glu Pro Arg Asp 170 Glu Glu Lys Ile Lys 175 Gln
Ala Glu Ala Lys Val 180 Glu Ser Lys Gln 185 Ala Glu Ala Thr Arg 190 Leu Lys
Lys Ile Lys 195 Thr Asp Arg Glu Gln 200 Ala Glu Ala Thr Arg 205 Leu Glu Asn
Ile Lys 210 Thr Asp Arg Glu Gln 215 Ala Glu Glu Glu Ala 220 Lys Val Lys ASD
Glu 225 Pro Lys Lys Arg Thr 230 Lys Arg Gly Val Leu 235 Gly Glu Pro Ala Thr 240
Pro Asp Lys Lys Glu 245 Asn Asp Ala Lys Ser 250 Ser Asp Ser Ser Val 255 Gly
Glu Glu Thr Leu Pro 260 Ser Pro Ser Leu 265 Lys Pro Glu Lys Lys 270 Val Ala
Glu Ala Glu 275 Lys Lys val Glu Glu 280 Ala Lys Lys Lys Ala 28 5 Glu Asp Gir,
Lys Glu 290 Glu Asp Arg Arg Asn 295 Tyr Pro Thr Asn Thr 300 Tyr Lys Thr Leu
Glu 3 05 Leu Glu Ile Ala Glu 310 Ser Asp Val Glu Val 315 Lys Lys Ala Glu Leu 320
Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala Lys Glu Pro Arg Asn Glu Glu Lys Val
190 188
325 330 335
Lys Gln Ala Lys Ala Glu Vai Glu Ser Lys Gln Ala Glu Ala Arg
340 345 350
Leu Glu Asn Ile Lys Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys
355 360 365
Arg Lys Ala Ala Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln
370 375 380
Pro Gln Pro Ala Pro Ala Pro Gln Pro Glu Lys Pro Ala Pro Lys Asp
385 390 395 4 0 C
Glu tys Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu Gln Pro
405 410 415
Lvs Ala Glu Lys Pro Ala Asp Gln Gln Ala Glu Glu
420 425 <210> 8 <211> 219 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakteri Streptococcus pneumoniae <400> 8
Glu Gly Val Arg Ser Gly Asn Asn Ser Thr Val Thr Ser Ser Gly Gln 1 5 ł'd 15
Asp Ile Ser Lys Lys Tyr Ala Asp Glu val Glu Ser His Leu Gln Ser 20 25 30
Ile Leu Lys Asp Val Asn Lys Asn Leu Lys Lys Val Gln His Thr Gln 35 40 45
Asn Ala Asp Phe Asn Lys Lys Leu Ser Lys Ile Lys Pro Lys Tyr Leu 50 55 60
Tyr Glu Leu Lys Cys Leu Glu Glu Lys Ser Glu Ala Glu Leu Thr Ser
70 75 80
Lys Pro Lys Asn Lys Arg Arg Val Thr Ala Ala Phe Glu Gln Phe Lys
90 95
Lys Asp Thr Leu Ser Thr Glu Pro Glu Lys Lys Val Ala Glu Ala Lys 100 105 110
Lys Lys Val Glu Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gln Lys Glu Lys 115 120 125
Asp Arg Arg Asn Tyr Pro Thr Ile Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu 130 135 140
Ile Ala Glu Ser Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val
145 150 155 160
Lys Glu Glu Ala Lys Glu Pro Arg Asn Glu Glu Lys val Lys Gln Ala
190 188
165 170 17S
Lys Ala Glu val Glu Ser Lys Gin Ala Glu Ala Tns Arg Leu Glu LV5
180 185 190
Ile Lys Thr- Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala
195 200 205
Ala Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala
210 215 <210> 9 <211> 446 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii
Streptococcus pneumoniae <400> 9
Thr 1 Glu Asn Glu Gly 5 Ala Thr Gin Val Pro 10 Thr Ser Ser Asn Arg 15 Ala
Asn Glu Ser Gin 20 Ala Glu Gin Gly Glu 2S Gin Pro Lys Lys Leu 30 Asp Ser
Glu Arg ASp 35 Lys Ala Arg Lys Glu 40 Val Glu Glu Tyr Val 45 Lys Lys Ile
Val Gly 50 Glu Ser Tyr Ala Lys 55 Ser Thr Lys Lys Arg 60 His Thr Ile Thr
Val 55 Ala Leu Val Asn Glu 70 Leu Asn Asn Ile Lys 75 Asn Glu Tyr Leu Asn 80
Lys Ile Val Glu Ser 85 Thr Ser Glu Ser Gin 90 Leu Gin Ile Leu Met 95 Met
Glu Ser Arg Ser 100 Lys Val Asp Glu Ala 105 Val Ser Lys Phe Glu 110 Lys Asp
Ser Ser Ser 115 Ser Ser Ser Ser Asp 120 Ser Ser Thr Lys Pro 125 Glu Ala Ser
Asp Thr 130 Ala Lys Pro Asn Lys 135 Pro Thr Glu Pro Gly 140 Glu Lys Val Ala
Glu 145 Ala Lys Lys Lys Val 150 Glu Glu Ala Glu Lys 155 Lys Ala Lys Asp Gin 160
Lys Glu Glu Asp Arg 165 Arg Asn Tyr Pro Thr 170 Ile Thr Tyr Lys Thr 175 Leu
Glu Leu Glu Ile 180 Ala Glu Ser Asp Val 185 Glu Val Lys Lys Ala 190 Glu Leu
Glu Leu Val 195 Lys Val Lys Ala Asn 200 Glu Pro Arg Asp Glu 205 Gin Lys Ile
Lys Gin Ala Glu Ala Glu Val Glu Ser Lys Gin Ala Glu Ala Thr Arg
190 188
210 215 220
Leu Lys Lys ile Lys Thr Asp Arg Glu Glu Ala Glu Glu Glu Lvs
225 230 235 2 4 0
Arg Arg Ala- -ASp Ala Lys Glu Gln Gly Lys Pro Lys Gly Arg Ala Lys
245 250 255
Arg Gly Val Pro Gly Glu Leu Ala Thr Pro Asp Lys Lys Glu Asn Asp
260 265 270
Ala Lys Ser Ser Asp Ser Ser Val Gly Glu Glu Thr Leu Pro Ser Pro
275 280 285
Ser Leu Lys Pro Glu Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys Vai Glu
290 295 300
Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gln Lys Glu Glu Asp Arg Arg Asn
305 310 315 320
Tyr Pro Thr Asa Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala Glu ser
325 330 335
Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala
340 345 350
Lys Glu Pro Arg Asn Glu Glu Lys Val Lys Gln Ala Lys Ala Glu val
355 360 365
Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys Ile Lys Thr Asp
370 375 380
Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Ala Glu Glu Asp
385 390 395 400
Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro Ala Pro Ala Pro
40S 410 415
Lys Ala Glu Lys Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu
420 425 430
Gln Pro Lys Ala Glu Lys Pro Ala Asp Gln Gln Ala Glu Glu
435 440 445
<210> 10 <211> 414 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis! Sekweenja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakten Streptococcus pneumoniae i n
Thr Glu Asn Glu Gly Ser Thr Gln Ala Ala Thr Ser Ser Asn Met Ala.
1 5 10 15
Lys Thr Glu His Arg Lys Ala Ala Lys Gln Val Val Asp Glu Tyr Ile
25 30
Glu Lys Met Leu Arg Glu Ile Gln Leu Asp Arg Arg Lys Hxs Thr Gln
190 188
35 40 45
Asn Val 50 Ala Leu Asn Ile Lys 55 Leu Ser Ala Ile Lys 60 Thr Lys Tyr Leu
Arg 65 Glu Leu Asn Val Leu 70 Glu Glu Lys Ser Lys 75 Asp Glu Leu Pro Ser 80
Glu Ile Lys Ala Lys 85 Leu Asp Ala Ala Phe 90 Glu Lys Phe Lys Lys 95 Asp
Thr Leu Lys Pro 100 Gly Glu Lys Val Ala 105 Glu Ala Lys Lys Lys 110 val Glu
Glu Ala Lys 115 Lys Lys Ala Glu Asp 120 Gln Lys Glu Glu Asp 125 Arg Arg Asn
Tyr Pro 130 Thr Asn Thr Tyr Lys 135 Thr Leu Glu Leu Glu 140 Ile Ala Glu Phe
Asp 145 Val Lys Val ,Lys Glu 150 Ala Glu Leu Glu Leu 155 Val Lys Glu Glu Ala 160
Lys Glu Ser Arg Asn 165 Glu Gly Thr He Lys 170 Gln Ala Lys Glu Lys 175 Val
Glu Ser Lys Lys 180 Ala Glu Ala Thr Arg 185 Leu Glu Asn Ile Lys 190 Thr Asp
Arg Lys Ly3 195 Ala Glu Glu Glu Ala 200 Lys Arg Lys Ala Asp 205 Al$ Lys Leu
Lys Glu 210 Ala Asn Val Ala Thr 21S Ser Asp Gln Gly Lys 220 Pro Lys Gly Arg
Ala 225 Lys Arg Gly Val Pro 230 Gly Glu Leu Ala Thr 235 Pro Asp Lys Lys Glu 240
Asn Asp Ala Lys Ser 245 Ser Asp Ser Ser Val 250 Gly Glu Glu Thr Leu 255 Pro
Ser Ser Ser Leu 260 Lys Ser Gly Lys Lys 26S Val Ala Glu Ala Glu 270 Lys Lys
Val Glu Glu 275 Ala Glu Lys Lys Ala 280 Lys Asp Gln Lys Glu 285 Glu Asp Arg
Arg Asn 290 Tyr Pro Thr Asn Thr 295 Tyr Lys Thr Leu Asp 300 Leu Glu Ile Ala
Glu 305 Ser Asp Val Lys Val 310 Lys Glu Ala Glu Leu 315 Glu Leu Val Lys Glu 320
Glu Ala Lys Glu Pro 325 Arg Asp Glu Glu Lys 330 Ile Lys Gln Ala Lys 335 Ala
Lys Val Glu Ser 340 Lys Lys Ala Glu Ala 345 Thr Arg Leu Glu Asn 350 Ile Lys
Thr Asp Arg 355 Asp Asp Ala Glu Glu 360 Glu Ala Lys Arg Lys 365 Ala Ala Glu
190 188
Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys 375 Pro Ala Glu Gin Pro Gin 380 Pro Ala ?rc
370
Ala Thr Gln Pro Glu Lys Pro Ala Pro Lys Pro Glu Lys Pro Ala Glu
385 390 395 400
Gln Pro Lys Ala Glu Lys Thr Asp Asp Gln Gln Ala Glu Glu
405 410 <210> 11 <211> 425 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <2.20? , <223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae <400> 11
Thr Glu Lys Glu Val 5 Thr Thr Gln Val Ala 10 Thr Ser Ser Asn Arg 15 Ala
Asn Glu Ser Gln 20 Ala Gly His Arg Lys 25 Ala Ala Glu Gln Phe 30 Asp Glu
Tyr Ile Lys 35 Thr Met Ile Gln Leu 40 Asp Arg Arg Lys His 4S Thr Gln Asn
Phe Ala 50 Leu Asn Ile Lys Leu 55 Ser Arg Ile Lys Thr 60 Glu Tyr Leu Arg
Lys 65 Leu Asn Val Leu Glu 70 Glu Lys Ser Lys Ala 75 Glu Leu Pro Ser Glu 80
Thr Lys Lys Glu Ile 85 Asp Ala Ala Phe Glu 90 Gln Phe Lys Lys Asp 95 Thr
Asn Arg Thr Lys 100 Lys Thr Val Ala Glu 105 Ala Glu Lys Lys Val 110 Glu Glu
Ala Lys Lys 115 Lys Ala Lys Ala Gln 120 Lys Glu Glu Asp His 125 Arg Asn Tyr
Pro Thr 130 Asn Thr Tyr Lys Thr 135 Leu Glu Leu Glu Ile 140 Ala Glu Ser Asp
Val 145 Glu Val Lys Lys Ala ISO Glu Leu Glu Leu Val 1SS Lys Glu Glu Ala Lys 160
Glu Ser Arg Asp Asp 165 Glu Lys Ile Lys Gln 170 Ala Glu Ala Lys Val 175 Glu
ser Lys Lys Ala 180 Glu Ala Thr Arg Leu 185 Glu Asn ile Lys inr 190 Asp Arg
Glu Lys Ala 195 Glu Glu Glu Ala Lys 200 Arg Arg Ala Glu Ala 205 Lys Leu Lys
Glu Ala 210 Val Glu Lys Asn Val 215 Ala Thr Ser Glu Gln 220 Asp Lys Pro Ly3
190 188
Gly Arg Arg Lys Arg Gly val Pro Gly Glu Gln Ala Thr Pro Asp Lys
225 230 235 240
Lys Glu Asn Asp Ala Lys Ser Ser Asp Ser Ser Val Gly Glu Glu Ala
245 250 25;
Leu Pro Ser Pro Ser Leu Lys Pro Glu Lys Lys Val Ala Glu AxS Glu
260 265 270
Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys Ala Lys Ala Gln Lys Glu Glu
275 280 285
Asp Arg Arg Asn Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu
290 295 300
Ile Ala Glu Ser Asp Val Lys Val Lys Glu Ser Glu Leu Glu Leu Val
305 310 315 320
Lys Glu Glu Ala Lys Glu Ser Arg Asn Glu Glu Lys Val Asn Gln Ala
325 330 335
Lys Ala Lys Val Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys
340 345 350
Ile Lys Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala
355 360 365
Ala Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro
370 375 380
Ala Pro Ala Pro Gln Pro Glu Lys Pro Thr Glu Glu Pro Glu Asn Pro
385 390 395 400
Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Lys Ala Glu
405 410 415
Lys Thr Asp Asp Gln Gln Ala Glu Glu
420 425 <210> 12 <211> 426 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae <400> 12
Thr 1 Glu Lys Glu Val 5 Thr Thr Gln Val Ala 10 Thr Ser Ser Asn Lys 15 Ala
Asn Lvs Ser Gln Thr Gln His Mec Τ.νβ Ala _Ł 1 v« Gln val Rffn Glu
— 4 — 20 —z — 25 —rf — 30 — «
Tyr Ile Lys 35 Lys Lys Ile Gln Leu 40 Asp Arg Arg Lys His 45 Thr Gln Asn
Val Gly 50 Leu Leu Thr Lys Leu 55 Gly Val Ile Lys Thr 60 Glu Tyr Leu His
190 188
Gly 65 Leu Ser Val Ser Lys 70 Lys Lys Ser Glu Ala ”5 Glu Leu Pro Ser Glu 80
Ile Lys Ala Lys Leu 85 ASp Aia Ala Phe Glu 90 Gin Phe Lys Lys Asp 95 Thr
Leu Pro Thr Glu 100 Pro Gly Lys Lys Val 10S Ala Glu λ. a Glu Lys 110 Lvs Val
Glu Glu Ala 115 Lys Lys Lys Ala Glu 120 Asp Gin Lys Glu Lys 125 Asp Leu Arg
Asn Tyr 130 Pro Thr Asn Thr Tyr 135 Lys Thr Leu Glu Leu 140 Asp Ile Ala Glu
Ser 145 Asp val Glu val Lys 150 Lys Ala Glu Leu Glu 155 Leu Val Lys Glu Glu 160
Ala Lys Glu Ser Arg 165 Asp Glu Lys Lys Ile 170 Asn Gin Ala Lys Ala 175 Lys
Val Glu Asn Lyś 180 Lys Ala Glu Ala Thr 185 Arg Leu Lys Asn Ile 190 Lys Thr
Asp Arg Glu 195 Lys Ala Glu Glu Ala 200 Lys Arg Arg Ala Asp 205 Ala Lys Leu
Gin Glu 210 Ala Asn Val Ala Thr 215 Ser Glu Gin Asp Lys 220 Ser Lys Arg Arg
Ala 225 Lys Arg Glu Val Leu 230 Gly Glu Leu Ala Thr 235 Pro Asp Lys Lys Glu 240
Asn Asp Ala Lys Ser 245 Ser Asp Ser Ser Val 250 Gly Glu Glu Thr Leu 255 Thr
Ser Pro Ser Leu 260 Lys Pro Glu Lys Lys 265 Val Ala Glu Ala Glu 270 Lys Lys
val Glu Glu 275 Ala Lys Lys Lys Ala 280 Glu Asp Gin Lys Glu 285 Glu Asp Arg
Arg Asn 290 Tyr Pro Thr Asn Thr 295 Tyr Lys Thr Leu Glu 300 Leu Glu Ile Ala
Glu 305 Ser Asp Val Glu Val 310 Lys Lys Ala Glu Leu 315 Glu Leu Val Lys Glu 320
Glu Ala Lys Glu Ser 325 Arg Asn Glu Glu Lys 330 Ile Lys Gin Val Lys 335 Ala
Lys Val Glu Ser 340 Lys Lys Ala Glu Ala 345 Thr Arg Leu Glu Asn 350 Ile Lys
Thr Asp Arg 355 Lys Lys Ala Glu Glu 360 Glu Glu Ala Lys Arg 355 Arg Ala Ala
Glu Glu 370 Asp Lys Val Lys Glu 375 Lys Pro Ala Glu Gin 380 Pro Gin Pro Ala
Pro 385 Ala Pro Gin Pro Glu 390 Lys Pro Thr Glu Glu 395 Pro Glu Asn Pro Ala 4 00
190 188
Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Gid Asn Pro Ala Glu Lys Prc Lvs .-..a
405 410 415
Glu Lys Pro Ala Asp Gin Gir. Ala Glu Glu
-420 425 <210> 13 <211> 425 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii StreDtococcus pneumomae <400> 13
Thr 1 Glu Lys Glu Val 5 Thr Thr Gin Val Ala 10 Thr Ser Ser Asn Lys 15 Ala
Asn Lys Ser Gin 20 Thr Glu Has Mec Lys 25 Ala Ala Lys Gin Val 30 Asp Glu
Tyr Ile Lys 35 Ly3 Lys Leu Gin Leu 40 Asp Arg Arg Lys Has 45 Thr Gin Asr.
Val Gly 50 Leu Leu Thr Lys Leu 55 Gly Val Ile Lys Thr 60 Glu Tyr Leu Has
Gly 65 Leu Ser Val Ser Lys 70 Lys Lys Ser Glu Ala 75 Glu Leu Pro Ser Glu 80
Ile Lys Ala Lys Leu 85 Asp Ala Ala Phe Glu 90 Gin Phe Lys Lys Asp 95 Thr
Leu Pro Thr Glu 100 Pro Gly Lys Lys Val 105 Ala Glu Ala Glu Lys 110 Lys Val
Glu Glu Ala 115 Lys Lys Lys Ala Glu 120 Asp Gin Lys Glu Lys 125 Asp Leu Arg
Asn Tyr 13 0 Pro Thr Asn Thr Tyr 135 Lys Thr Leu Glu Leu 140 Asp Ile Ala Glu
Ser 145 Asp Val Glu Val Lys 150 Lys· Ala Glu Leu Glu 155 Leu Val Lys Glu Glu 160
Ala Lys Glu Ser Arg 185 Asp Glu Lys Lvs Ile 170 Asn Gin Ala Lys Ala 175 Lys
Val Glu Asn Lys 180 Lys Ala Glu Ala Thr 185 Arg Leu Lys Asn Ile 190 Lys Thr
Asp Arg Glu 195 Lys Ala Glu Glu Ala 200 Lys Arg Arg Al a Asp 205 Ala Lys Leu
Gin Glu 210 Ala Asn Val Ala Thr 215 Ser Glu Gin Asp Lys 220 Ser Lys Arg Arg
Ala 225 Lys Arg Glu Val Phe 230 Gly Glu Leu Ala Thr 235 Pro Asp Lys Lys Glu 2 40
190 188
Asn Asp Ala Lys Ser Ser Asp Ser Ser Val Gly Glu 1 . , Thr Leu 255 7» - y
245 250
Ser Pro Ser Leu Lys Pro Glu Lys Lys Val Ala Glu Ala 1 u Lys Lvs
- 260 265 270
Val Glu Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gln Lys Glu Glu Asp Arg
275 280 285
Arg Asn Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu zLeu Glu Ile Ala
290 295 300
Glu Ser Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu
305 310 315 320
Glu Ala Lys Glu Ser Arg Asn Glu Glu Lys Ile Lys Gln Val Lys Ala
325 330 335
Lys Val Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Asn Ile Lys
340 345 350
Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Glu Ala Lys Arg Arg Ala Ala
355 360 365
Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro Ala
370 375 380
Pro Ala Pro Gln Pro Glu Lys Pro Thr Glu Glu Ero Glu Asn Pro Ala
385 390 395 400
Pro- Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu Lys Pro Lys Ala
405 410 415
Glu Lys Pro Ala Asp Gln Gln Ala Glu
420 425 <210> 14 <211> 424 <212> PRT <213> sekwencja Sztuczna < 220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA °d genomu baktern Streptococcus pneumoniae <400> 14
Thr 1 Glu Lys Glu Val 5 Thr Thr Gln Val Ala 10 Thr Ser Ser Asn Arg 15 Ala
Asn Lys Ser Gln 20 Thr Glu His Met Lys 25 Ala Ala Lys Gln Val 30 Asp Glu
Tyr Ile Lvs Lys T»VQ Leu Gln Leu Łcrt & TTT A ttf L^s Has Thr Gln Asn
35 — J ~ 40 ----Τ' 45
Val Gly 50 Leu Leu Thr Lys Leu SS Gly Val Ile Lys Thr 60 Glu Tyr Leu His
Gly 65 Leu Ser Val Ser Lys 70 Lys Lys Ser Glu Ala 75 Glu Leu Pro Ser Glu 30
190 188
Ile Lys Ala Lys Leu Asp Ala Phe Glu Gir. Phe Lys Lys Asp Thr
85 90 95
Leu Pro Thr Glu Pro Gly Lys Lys Val Ala Glu An.4 Git. Lys Lys Val
-100 105 110
Glu Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gln Lys Glu Lys Asp Leu Arg
115 120 12 5
Asn Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Asp Ile Ala Glu
130 135 140
Ser Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu
145 150 155 160
Ala Lvs Glu Ser Arg Asp Glu Lys Lys Ile Asn Gln Ala Lys Ala Lys
165 170 175
Val Glu Asn Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Lys Asn Ile Lys Thr
180 185 190
Asp Arg Glu Lys Ala Glu Glu Ala Lys Arg Arg Ala Asp Ala Lys Leu
195 200 205
Gln Glu Ala Asn Val Ala Thr Ser Glu Gln Asp Lys Ser Lys Arg Arg
210 215 220
Ala Lys Arg Glu Val Leu Gly Glu Leu Ala Thr Pro Asp Lys Lys Glu
225 230 235 240
Asn Asp Ala Lys Ser Ser Asp Ser Ser Val Gly Glu Glu Thr Leu Thr
245 250 2S5
Ser Pro Ser Leu Lys Pro Glu Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys
260 265 270
Val Glu Glu Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gln Lys Glu Glu Asp Arg
275 280 285
Arg Asn Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala
290 295 300
Glu Ser Asp Val Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu
305 310 315 320
GlU Ala Lys Glu Ser Arg Asn Glu Glu Lys Ile Lys Gln Val Lys Ala
325 330 335
Lys Val Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Asn Ile Lys
340 345 350
Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu GlU Glu Ala Lys Arg Arg Ala Ala
355 360 365
Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro Ala
370 375 380
Pro Ala Pro Gln Pro Glu Lys Pro Thr Glu Glu Pro Glu Asn Pro Ala
385 390 395 4 00
Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu Lys Pro Lys Ala
190 188
405 410 415
Glu Lys Pro Ala Asp Gln Cln Ala 420 <210> 15 <211> 419 <515> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneunmniae <400> 15
Thr 1 Glu Asn Glu Arg 5 Thr Tar Gln Val Pro 10 7' - Sar Ser Asn Arg 15 Gly
Lys Pro Glu Arg 20 Arg Lys . .a Ala GlU 25 Gln l . A j p Glu Tyr 30 Ile Asn
Lys Met Ile 35 Gln Leu Asp L /s Arg 40 Lys His * Gin Asn 45 Leu Ala Phe
Asn He 50 Gln Leu Ser Ar- . 5 Lys Thr Glu • i U o 0 Asn Gly Leu Lys
Glu 65 Lys Ser Glu Ala Glu 70 Leu Pro Ser Lys T Lvs Ala Glu Leu Asp 80
Ala Ala Phe Lys Gln 85 Phe L --S Lys Asp Thr 50 T ?. O Thr Glu Pro 95 Glu
Lys Lys val Ala 100 Glu Ala Glu Lys Lys 105 Val c Glu Ala Glu 110 Lys Lys
Val Ala Glu 115 Ala Lys Lys Łvs Ala 120 Lys Ala c L·'. S Glu 125 Glu Asp His
Arg Asn 130 Tyr Pro Thr Ile Thr 1 5 Tyr Lys Thr L- Asp 1 J Leu Glu Ile Ala
Glu 145 Phe Asp Val Lys Val 150 Lvs Glu Ala Glu Lt Glu Leu Val Lys Lys 160
GlU Ala Asp Glu Ser 165 Arg A._. n Glu Gly Thr 170 T Ai»n Gln Ala Lys 175 Ala
Lys Val Glu Ser 180 Glu Lys Ala Glu Ala 18S Thr A. LthU Lys Lys 190 Ile Lys
Thr Asp Arg 195 Glu Lys Ala C 4 Glu 200 Glu Glu Λ . L· 3 Arg 205 Arg Ala Asp
Ala Lys 210 Glu Gln Asp Glu S-zr 2 - 5 Lys Arg Arę L Sc Γ <*- ? Arg Gly Lys Arg
Gly 225 Ala Leu Gly Glu Gl. 230 ' 1 Thr Pro Asp r L 5 Glu Asn Asp Ala 240
Lys Ser Ser Asp Ser Ser v. - Gly Glu Glu j Pro Ser Pro Ser
190 188
245 250 255
Leu Lys Pro Gly 260 Lys Lys Vał Ala Glu 26S Ala G_u lys Lys Val 270 Glu Glu
Ala Asp Lys- Lys 275 Ala L> . Ma Gln 280 Lys Glu Gl. Asp Arg 285 Arg Asn Tyr
Pro Thr 290 Asn Thr Tyr ł ,, « V 2) Thr 2 ?S Leu Glu Leu Glu Ile 300 Ala Glu ser Asp
Val 305 Lys Val Lys Glu Al. 31 Glu Leu Glu Leu V 1 Lvs Glu Glu Ala Lys 320
Siu Ser Arg Asn Glu 325 Gl. Lvs Ile Lys Gln 330 Al- Lvs Ala Lys Val 335 Glu
Ser Lys Lys Ala 340 Glu A1-- Arg Leu 345 Glu Lvs Ile Lys Thr 350 Asp Arg
Lys Lys Ala 3S5 Glu Glu Gl'. Al a Lys 360 Arg Lys Ala Ala Glu 365 Glu Asp Lys
Val Lys 370 Glu Lys Pro Al . Glu 2 ' 5 Gln Pro Gln Pr: Aii 3 0 Pro Ala Pro Gln
Pro 385 Glu Lys Pro Ala Glu 35. Glu Pro Glu Asn Pr.- Val 35. Pro Ala Pro Lys 400
Pro Glu Asn Pro Ala Glo Gln Pro Lys Ala Gl : Lys Pro Ala Asp Gln
405 410 415
Sin Ala Glu <210> 10 <211> 515 <212> PRT <21i> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae
<500> 10
Thr 1 Glu Asn Glu Gly 5 Se Gln Ala Ala 10 Th: Ser Ser Asn Mec 15 Ala
Lys Thr Glu Hls 20 Arg Ly Ala Ala Lys 25 Gln V. V,.l Asp Glu 30 Tyr Ile
Glu Lys Mec 35 Leu Arg Gl . 2 . e Gln 40 Leu Asp A: Arg Lys 45 His Thr Gln
Asn Val 50 Ala Leu Asn r ; L· 5 Leu Ser Ala i: > o J Thr Lys Tyr Leu
Arg 65 Glu Leu Asn Val Le·. Glu Glu Lys Ser Ll · ASp Glu Leu Pro Ser 80
Glu Ile Lys Ala Lys Le·: Asn Ala Ala Phe Gl ·· L»v > Glu Lys Lys Asp
190 188
85 9C 95
Thr Leu Lys Pro Gly Glu Lys Val Ala Glu Ala Lys Lys Lys Val Glu
100 105 110
•Glu Ala Lys- Lys Lys Ala Glu Asp Gin Lys Glu Glu Asp Arę Arg Asn
115 120 125
Tyr Pro Thr Asn Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala Glu Phe
130 135 140
Asp Val Lys Val Lys Glu Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala
145 150 155 1Ó0
Lys Glu Ser Arg Asn Glu Gly Thr Ile Lys Gin Ala Lys Glu Lys Val
165 170 175
Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Asn Ile Lys Thr Asp
180 185 190
Arg Lys Lys Alą Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Asp Ala Lys Leu
155 200 205
Lys Glu Ala Asn Val Ala Thr Ser Asp Gin Gly Lys Pro Lys Gly Arg
210 215 220
Ala Lys Arg Gly Val Pro Gly Glu Leu Ala Thr Pro Asp Lys Lys Glu
225 230 235 240
Asn Asp Ala Lys Ser Ser Asp Ser Ser Val Gly Glu GlU Thr Leu Pro
245 250 255
Ser Ser Ser Leu Lys Ser Gly Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys
260 265 270
Val Glu Glu Ala Glu Lys Lys Ala Lys Asp Gin Lys Glu Glu Asp Arg
275 280 285
Arg Asn Tyr Pro Thr Asn. Thr Lys Thr Leu Asp Leu Glu Ile Ala
290 295 300
Glu Ser Asp Val Lys Val Lys Glu Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu
305 3lo 315 320
Glu Ala Lys Glu^Pro Arg' Asp Glu Glu Lys Ile Lys Gin Ala Lys Ala
' *325 330 335
Lys Val Glu Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Asn Ile Lys
340 345 350
Thr Asp Arg Lys Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Ala Glu
355 3Ó0 3S5
Glu Asp Lys Val Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gin Pro Gin Pro Ala Pro
370 375 330
Ala Thr Gin Pro Glu Lys Pro Ala Pro Lys Pro Glu Lys Pro Ala Glu
385 3 5·) 355 400
Gin Pro Lys Ala Glu Lys Thr Asp Asp Gin Gin Ala Glu Glu
405 410
<210> 17 <211> 412 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna < 220 >
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakteri Streptococcus pneumoniae
<400> 17
Glu 1 Gly Val Arg Ser 5 Glu Asn Asn Pro Thr 10 Val Thr Ser Ser Gly 15 Gin
Asp Ile Ser Lys 20 Lys Tyr Ala Asp Glu 25 Val Lys Ser HIS Leu 30 Glu Lys
Ile Leu Ser 35 Glu Ile Gln Thr Asn 40 Leu Asp Arg Ser Lys 45 HIS Ile Lys
Thr val 50 Asn Leu Ile Asn Lys 55 Leu Gln Asp Ile Lys 60 Arg Thr Tyr Leu
Tyr 65 Glu Leu Asn Val Leu 70 Glu Asp Lys Ser Lys 75 Ala Glu Leu Pro Ser 80
Lys Ile Lys Ala Glu 8S Leu Asp Ala Ala Phe 90 Glu Gln Phe Lys Lys 95 Asp
Thr Leu Pro Thr 100 Glu Pro Gly Lys Lys 105 Val Ala Glu Ala Lys 110 Lys Lys
Val Glu Glu 115 Ala Glu Lys Lys Ala 120 Lys Ala Gln Lys Glu 125 Glu Asp Tyr
Arg Asn 130 Tyr Pro Thr Ile Thr 135 Tyr Lys Thr Leu Glu 140 Leu Glu Ile Ala
Glu 145 Ser Asp Val Lys Val ISO Lys Glu Ala Glu Leu 155 Glu Leu Val Lys Lys 160
Glu Ala Asp Glu Ser 165 Arg Asn Glu Gly Thr 170 Ile Asn Gln Ala Lys 175 Ala
Lys Val Glu Ser 180 Glu Gln Ala Glu Ala 185 Thr Arg Leu Lys Lys 190 Ile Lys
Thr Asp Arg 195 Glu Lys Ala Glu Glu 200 Glu Ala Lys Arg Arg 205 Ala Asp Ala
Lys Glu 210 Gln Asp Glu Ser Lys 215 Arg Arg Lys Ser Arg 220 val Lys Arg Gly
Asp 225 Phe Gly Glu Pro Ala 230 Thr Pro Asp Lys Lvs 235 Glu Asn Asp Ala Lys 240
Ser Ser Asp Ser Ser 245 Val Gly Glu Glu Thr 250 Leu Pro Ser Pro Ser 255 Leu
Lys Pro Gly Lys Lys Va3 Ala Glu Ala Glu Lvs Lys Val Glu Glu Ala 260 265 270
190 188
Glu Lys Lys 275 Ala Lys Asp Gln Lys 280 Glu Glu Asp His Arg 285 Asn Tyr Pro
Thr He Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu He Ala Glu Ser Asp Val
290 295 300
Glu Val Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala Lys Gly
305 310 315 320
Ser Arg Asn Glu Glu Lys Val Lys Gln Ala Lys Ala Glu Val Glu Ser
325 330 33S
Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys Ile Lys Thr Asp Arg Lys
340 345 350
Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Ala Glu Glu Asp Lys Val
355 360 365
Lys Glu Lys Pro Ala Glu Gln Pro Gln Pro Ala Pro Ala Pro Gln Pro
370 375 380
Glu Lys Pro Ala Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu Gln Pro
385 390 395 400
Lys Ala Glu Lys Pro Ala Asp Gln Gln Ala Glu Glu
405 410 <210> 18 <211> 406 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae
<400> 18 Thr Ser Ser Asn Arg 15 Gly
Thr 1 Glu Asn Glu Gly 5 Thr Thr Gln Ala Pro 10
Asn Glu Ser Gln Ala Glu His Met Lys Ala Ala Lys Gln Val Asp Glu
20 25 30
Tyr Ile Glu Lys Met Leu Gln Leu Asp Arg Arg Lys His Thr Gln Asn
35 40 45
Val Gly Leu Leu Thr Lys Leu Gly Ala Ile Lys Thr Glu Tyr Leu Arg
SO 55 60
Gly Leu Ser Val Ser Lys Glu Lys Ser Thr Ala Glu Leu Pro Ser Glu
65 70 75 80
Ile Lys Glu Lys Leu Thr Ala Ala Phe Lys Gln Phe Lys Lys Asp Thr
85 90 95
Leu Lys Pro Glu Lys Lys Val Ala Glu Ala Glu Lys Lys Val Ala Glu
100 105 110
Ala Lys Lys Lys Ala Glu Asp Gln Lys Glu Glu Asp Arg Arg Asn Tyr
115 120 125
190 188
Pro Thr ile Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Tle Ala Glu Ser Asp 230 135 140
Val Glu Val Ly3 Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Val Lys Ala Asn
145 150 155 160
Glu Pro Arg Asp Glu Glu Lys Tle Lys Gin Ala Glu Ala Glu Val Glu
165 170 175
Ser Lys Lys Ala Glu Ala Thr Arg Leu Lys Lys Ile Lys Thr Asp Arg 180 185 190
Glu Lys Ala Glu Glu Glu Ala Lys Arg Arg Val Asp Ala Lys Glu Gin 195 200 205
Asp Glu Ser Ser Lys Arg Arg Lys Ser Arg Val Lys Arg Gly Asp Leu 210 215 220
Gly Glu Gin Ala Thr Pro Asp Lys Lys Glu Asn Asp Ala Lys Ser Ser
225 230 235 240
Asp Ser Ser Val Gly Glu Glu Thr Leu Pro Ser Pro Ser Leu Lys Pro
245 250 255
Gly Lys Lys Va3 Ala Glu Ala Glu Lys Lys Val Glu Glu Ala Asp Lys 260 265 270
Lys Ala Lys Ala Gin Lys Glu Glu Asp Arg Arg Asn Tyr Pro Thr Asn 275 280 285
Thr Tyr Lys Thr Leu Glu Leu Glu Ile Ala Glu Ser Asp Val Glu Val 290 295 300
Lys Lys Ala Glu Leu Glu Leu Val Lys Glu Glu Ala Lys Glu Pro Arg
305 310 315 320
Asn Glu Glu Lys Val Lys Gin Ala Lys Ala Glu Vai Glu Ser Lys Lys
325 330 335
Ala Glu Ala Thr Arg Leu Glu Lys Tle Lys Thr Asp Arg Lys Lys Ala 340 345 350
Glu Glu Glu Ala Lys Arg Lys Ala Ala Glu Glu Asp Lys Val Lys Glu 355 360 365
Lys Pro Ala Glu Gin Pro Lys Pro Ala Pro Ala Pro Gin Pro Glu Lys 370 375 380
Pro Ala Pro Lys Pro Glu Asn Pro Ala Glu Gin Pro Lys Ala Glu Lys 385 390 395 400
Pro Ala Asp Gin Gin Ala
405 <210> 19 <211> 114 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae
190 188
<400> 19
Lys 1 Lys Val Ala Glu 5 Ala Glu Lys Lys val 10 Glu Glu Ala Lys Lys 15 Lys
Ala Glu Asp Gln 20 Lys Glu Glu Asp Arg 25 Arg Asn Tyr Pro Thr 30 Asn Thr
Tyr Lys Thr 35 Leu Glu Leu Glu Ile 40 Ala Glu Ser Asp Val 4 5 Glu Vai Lys
Lys Ala 50 Glu Leu Glu Leu Val 55 Lys Glu Glu Ala Lys 60 Glu Ser Arg Asn
Glu 65 Glu Lys Ile Lys Gln 70 Ala Lys Ala Lys Val 75 Glu Ser Lys Lys Ala 80
Glu Ala Thr Arg Leu 85 Glu Lys Ile Lys Thr 90 Asp Arg Lys Lys Ala 95 Glu
Glu Glu Ala Lys 100 Arg Lys Ala Ala Glu 105 Glu Asp Lys Val Lys 110 Glu Lys
Pro Ala <210> 20 <211? 1295 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: cDNA pochodzące od genomu bakterii S pneumoniae’, <400? 20 acagagaagg aggcaaccac cccagcagcc acccccccca acaaggcaaa caaaagccag acagaacaca cgaaagccgc tgaacaagcc gacgaacaca caaacaaaac gacccaacta gacaaaagaa aacacaccca aaaccccgcc ccaaacacaa agccgagcgc aaccaaaacg aagcatccgc gc.gaat.caaa cgcttcagaa gagaagccga aaaaagaaga gccgacgcca aaaacaaaaa aagagacaga cgcagcctcc gagcagctca acaaagacac accgaaacca ggagaaaagg ccgaagaagc cgagaagaag gccgaagaag ccgagaaaaa agccaaggac caaaaagaag aagaccaccg taaccaccca accaccacct acaaaacgcc tgaacccgaa accgctgagt ccgatgtgga agtcaaaaaa gcggagcctg aactagtaaa agaggaagct aagggacctc gaaacgagga aaaagccaag aaagcaaaag cggaagtcga gagcaaaaaa gccgaggcca caaagctaga agaaaccaag acagaacgca aaaaagc&ga agaagaagcc aaacgaaaag cagaagcaga agaagaagcc aaaaacaaac caaagaagcg gacaaaacga ggagcccccg gagagccagc aacacccgac aaaaaagaaa acgacgcgaa gcccccagac cccagcgcgg cgaagaaaCc ccccaagccc accctgaaat cagaaaaaaa agcagcagaa gctgagaaga aggctgcaga agccgagaag aaggccgcag aagccgagaa aaaagccaag gaccaaaaag aagaagatcg ccgcaaccac ccaaccaaca cccacaaaac gcccgaaccc gaaaccgccg agcccgatgt gaaagccaaa gaagcggagc ccgaaccagc aaaagaggaa gccaaggaac cccaaaacga ggaaaaaatc aagcaagcaa aagcgaaagc tgagagtaaa aaagccgagg ccacaaggcc agaaaaaacc aagacagacc gcaaaaaagc agaagaagcc aaacgaaaag cagcagaaga agacaaagcc aaagaaaaac cagccgaaca accacaacca gcccccgcac caaaaccagc gccggccccc caaccagaaa aaccagccga acaaccaaaa gcagaaaaac cagcCgacca acaagccgaa gaagaccacg cccgcagacc agaagaagaa cacaacccgc ccgacccaac agcaccggca aaagc
120 ISO 240 300 360 420 480 540 600 660 720 780 840 900 960 1020 1080 1140 1200 1260 12 9 5 <210> 21 <211> 755
190 188 <212> DNA .<213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: cDNA od bakterii streptococcus pneumoniae <400> 21 acagagaacg agggaagcac ccaagcagcc acctcctcca acacggcaaa aacagaacat aggaaagccg ccaaacaagc cgccgacgaa cacacagaaa aaacgctgag ggagacccaa ccagacagaa gaaaacatac ccaaaatgcc gecttaaaca caaagctgag cgcaactaaa acgaagcatt cgcgtgaact aaacgcccca gaagagaagc cgaaagacga gccgccgcca aaaacaaaag caaagctaga cgcagccccc gagaagtcca aaaaagacac accgaaacca ggagaaaagg cagcagaagc caagaagaag gccgaagaag ccaagaaaaa agccgaggac caaaaagaag aagaccgccg taactaccca accaatacct acaaaacgcc cgaacccgaa accgccgagt ccgacgcgaa agttaaagaa gcggagctcg aaccagcaaa agaggaagcc aaagaacctc gaaacgaggg cacaactaag caagcaaaag agaaagccga gagcaaaaaa gccgaggcca caaggtcaga aaacaccaag acagaccgca aaaaagcaga agaagaagct aaacgaaaag cagcagaaga agataaagtt aaagaaaaac cagctgaaca accacaacca gcgccggcta ctcaaccaga aaaaccagct ccaaaaccag agaagccagc cgaacaacca aaagcagaaa aaacagatga tcaacaagct gaaga
120 180 240 3 00 360 420 480 540 600 660 720 755 <21O> 22 <211> 1239 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: cDNA od bakterii Streptococcus pneumoniae <400> 22 acagagaagg aggtaactac ccaagtaccc aggaaagccg ctaaacaagt cgtcgacgaa ccagacagaa gaaaacatac ccaaaacttc acggagcact cgtatggacc aaaagagaag gcaaagccag acgcagcttt tgagcagttt gtagcagaag ctgagaagaa ggccgcagaa gaagaccgcc gtaaccaccc aaccaacact tccgacgtgg aagcCaaaaa agcggagcct aacgaggaca caactaacca agcaaaagcg aagctagaag aaatcaagac agatcgtaaa gaagcagaag aagataaagt taaagacaaa ggagagccag caacacctga taaaaaagaa ggtgaagaaa cccccccaag cccatccctg aagaaggttg cagaagctga gaaaaaagcc tacccaacca acacttacaa aacgcttgac aaagaagcgg agcccgaact agcaaaagag accaaccaag caaaagcgga agccgagagc atcaagacag accgcaaaaa agcagaagaa aaagctaaag aaaaaccagc cgaacaacca ccaactgaag agcctgagaa cccagcccca ccaaaagcag aaaaaacaga tgatcaacaa acctatccta atatggcaaa gacagaacac tatacagaaa aaacgctgag ggagattcaa gccttcaaca tgaagtcgag cgcaatcaaa tcggaagctg agttgccgtc agaagtaaaa aaaaaagata cactgaaact aggagaaaag gctgagaaaa aagccaaggc tcaaaaagaa cacaaaacgc ccgaacttga aatcgccgag gaaccatcga aagaggaagc taaaactcga aaagttgaga gtaaaaaagc cgaggccaca aaagcagaag aagaagccaa acgaaaagca ccaaagaggc ggacaaaacg agcagctcct aacgacgcga agccctcaga ctctagcgta aaatcaggaa aaaaggtagc agaagccgag aaggaccaaa aagaagaaga ccgccgtaac cctgaaaccg ctgagtccga tgtgaaagtt gaagctaagg gaccccgaaa cgaggaaaaa aaaaaagccg aggccacaag gctagaaaaa gaagctaaac gaaaagcagc agaagaagat caaccagcgc cggcccctca accagaaaaa gccccaaaac cagagaagcc agctgaacaa gccgaagaa
120
180
240
300
360
420
480
540
600
660
720
780
840
900
960
1020
1080
1140
1200
1239
<210> 23
<211> 1338
<212> DNA
<213> Sekwencja Sztuczna
<220>
<223> Opis: cDNA od bakterii Streptococcus pneumoniae <400? 23 acagagaacg agggagctac gcagaacaag gagaacaacc gtcgaggaat atgtaaaaaa catacaacta -ctgtagctct aa&atagttg aaccaacctc aaagtagatg aagctgtgtc tcttccacta aaccggaagc gaaaaggcag cagaagccaa aaagaagaag atcgccgtaa gccgagtccg atgtggaagc gaacctcgag acaagcaaaa gaggctacaa ggttaaaaaa cgaagagcag atgctaaags ggagagctag caacacctga ggtgaagaaa ctcttccaag a&ga&ggctg aagaagccaa cacccaacca acacctacaa aaaaaagcgg agcttgaact gttaagcaag caaaagcgga atcaagacag atcgtaaaaa aaagttaaag aaaaaccagc ccagctccag ctccaaaacc gatcaacaag ctgaagaa ccaagtaccc actccttcca caaaaaactc gactcagaac aatagtgggt gagagctatg agttaacgag ccgaacaaca agaaagccaa ccacagacac caagtttgaa aaggactcat tccagataca gcgaagccaa gaagaaggtt gaagaagtcg ctacccaacc aattacetac caaaaaagcg gagcttgaac aactaagcaa gcagaagcgg aatcaagaca gatcgtgaag gcaaggtaaa ccaaaggggc taaaaaagaa aatgatgega cccatccccg aaaccagaaa gaaaaaagcc gaggatcaaa aacgcctgaa cttgaaactg agtaaaagag gaagctaagg agttgagage aaaaaagctg agcagaagaa gaagctaaac tgaacaacca caaccagcgc agagaatcca gctgaacaac acagggcaaa cgaaagtcag gagataaggc aaggaaagag caaaatcaac taaaaagcga tcaagaacga gtatttgaac cgacgatgga gagtcgatca ctccttcgtc aagttcagac acaagccgac agaaccagga agaaaaaagc caaggaccaa aaacgcttga acttgaaacc tagtaaaagt gaaagctaac aagtcgagag taaacaagct aagcagaaga agaagccaaa ggccaaaacg aggagttcct agtcttcaga ttccagcgta aaaaggtagc agaigetgag aagaagaaga tcgccgtaac ctgag^ccga tgtggaagtt aacctcgaaa cgagga&aaa aggctacaag gttagaaaaa gaaaagcagc agaagaagac cggctccaaa aacagaaaaa caaaagcaga aaaaccagct ύ .20 18C 240 3 00 3 60 420 480 540 600 660 720 780 840 900
960
1020
1030
1140
1200
1260
1320
1338
<210? 24
<211? 1284
<212? DNA
<213> Sekwencja Sztuczna
<220?
Streptococcus <2-23> Opis· cDNA przygotowane na podstawie genomu bakterii <400? 24 gaaggggtta gaagtgggaa caactccacg gttacatcta gtgggcaaga aagcatgctg atgaagtcga gccgcatcta caaagcacac cgaaggatgt ttgaagaaag ttcaecatac·ccaaaatgcc gacctcaaca aaaagttgag acgaagtatc cgcacgaatt aaatgcttta gaagagaagt cggaagctga aaaaca&aag aa.acaa.aaga ag&gttaacc gcagcttttg agcagtttaa ctatcaacag aaccagaaaa aaaggtagca gaagctaaga agaaggtcga aaaaaagccg aggatcaaaa agaaaaagat cgccgcaact acccaaccat acgcttgaac ttgaaatcgc tgagrtccgat gtggaagtta aaaaagcgga gtaaaagcga aagctaacga accccgagac gaggaaaaaa tcaagcaagc gttgagagea aacaagctga ggctaca&gg ttaaaaaaaa tcaagacaga gctgaggcta caaggttaga aaacatcaag acagatcgtg aacaagcaga aaagttaaag atgaaccaaa gaagcggaca aaacgaggag etettggaga cctgataaaa aagaaaatga tgcgaagtct teagatteta gcgtaggtga ccaagcccat ccctgaaacc agaaaaaaag gttgcagaag ccgagaagaa gctaagaaaa aagccgagga tcaaaaagaa gaagatcgtc gcaactaccc tacaaaacgc ctgaacttga aattgctgag tccgatgtgg aagttaaaaa gaactagtaa aagaggaagc taaggaaccc cgaaacgagg aaaaagttaa gcggaagttg agagtaaaca agctgaggct acaaggttag aaaacatcaa aaaaaagcag aagaagaagc taaacgaaaa gcagcagaag aagataaagt ccagctgaac aaccacaacc agcgccggct cctcaaccag aaaaaccagc gaaaaaccag ctccagctcc aaaaccagag aatccagccg aacaaccaaa ccagctgatc aacaagctga agaa tacatcgaag caataaaaat caaaattaaa gttgacgcca aaaagataca agaagctaag tacctacaaa gcttgaacta agaagcgaaa tcgtgaacaa agaagaagcc gccagcaaca agaaactctt ggtcgaagaa aaccaacact ageggagett gcaagcaaaa gacagaccgt taaagaaaaa tccaaaacca agcagaaaaa pneumomae
120
180
240
300
360
420
480
540
600
660 ”20
780
840
900
960
1020
1060
1140
1200
1260
1284 <210? 25 <211? 658
190 188 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: cDNA pochodzące od genomu bakterii Streptococcus pneumomae <400> 25 gaaggggccc gaggtgggca taaccccacg acgtccgccg ccgaagecgc gccgcaccca ctgcaccccg cccaccccac cccacaaggc ccgaagcact cgcacgaacc aaacgggctt aaaccaaaga acaaaagaag agtctccgga cccacagccc cagggaagcc ggttcecgga aacgccgagg ctcacgaaga aaacggcccg cccgaacccg cccccgccga gtcccgatgs aaagaggcag ccccggcccc cccgaaccgg gcgagtaagc aagctggggc caccaagtc* gcagaagaag ctccccgaaa aaccaccgga gteacACCca gtgggcaaga ηataairegaagcgacggccgc cwtamat g&czzca.&ca. acaagccgag caaaaccaaa gaagagaagc cggcagccgc gccctcgagc agtccacaaa ::a gctaagaaga aggccgaaga agccaagaaa cggaaccacc cacccaccac tcacaaaacg Caagtcaaca acgcggagct tgaaccagca Cgaaaagcca agccagccaa agcggaagcc Caaaaaatca agaccgaccg caacLaaagca caagacaaag ccaaagaaca cccagctg
120
180
240
300
360
420
440
550
600
658 <210> 26 <211> 1338 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: cDNA pochodzące od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae <400> 26 acagcgaacg cgggagccac ccccgccccc ccccctccca accgggcaaa tgcaagcccg gccgcacacg gagaaccacc tcaaacaccc gatecagaac gcgacaaggc aaggaaagag gtcgcggacc ccgcaaaaaa accagggggg gagagccacg ccacaccaac CAaaatAgcg-a ccccccaccc ccgccgctcc agtcaaccgg ctg&acaaca ctccgaccga ^acccgaac a-aaccagctg cacccccccc aggacggccc ccacagacac cg&cgacgga geLgzcgazca. ggggtcgccg cagctgtgtc caagcccgaa aagggccccc'cttcttcgtc gagcccaggc ccccccccca ccccgggagc tccagctcca gcgaagccaa acaagccgac agaaccagga gaaaaggeag ccggggctaa gaagcaggct g&ag&agczg agaaaaaagc z&agg&zcaL& acaggcgacg ctcgccgtga ccacccaccc attacttaca iae^iac^<g<^t^Z'ga acccgaaaec gctgagtccg ccgtggaggc taaaaacgcg gagctcg^c cagcaaaagc g&Aagcza.a.c gaacctcgcg ccgagcccaa aaccgagcaa gcagaagcgg aagctgagag ctgaccaggc gaggctacca ggttcgaaac aaccaagacc gaz^cę^z^ga^a^ga aagcagaaga aggcaocaaa cgcagagcag gcgccaccga gcaaggcgaa ccaaaggggc c;g^^^cia&c^az<^ agggagcccc ggagagctcg cgacgcctga ccaacaagaa aacgatgcga acgccttcaga tccccaecgci ggtgaagggg ctcccccaag cccacccccg aaaccagaaa aaaaggtagc agaaact9a9 aagaaggtcg ccgaggctca gcaaaaagcc gaggatcaaa a.a.gjaaęj&aęg zcccccZaac tgcccaaccg ctacctgccg accgctcgaa cccgaaaEtg ctgagtccga tgtgggacgt aaaaaagcgg cgcttgaacc agcaaaagcg gaagctaagg aacctcgsua ccggggcaaa gttaagcgag cccgagcgga agctgcgcgc aaaaiaagccg aggctacaag gtcagaaaaa atcacgccgg ctcgcgggcg agccgaagca gaagctaaac g&&a.agcagz aagacgaa*c accgtcac.ag ccc&ccccgc cgaacaacca caaccagcgc cggcccca<ai agca^gaaaa^a. ccagccccag ctccaccccc agagaaccca gctgaacaac caaiagjc&ga aaaaccaccc gacccacccg ccgccgcc <210> 27 <211> 1242 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: cDNA pochodzące od genomu bakterii Streptococcus pneumomae
SO 120 18 0 240 300 360 420 480 540 660 660 770 190 840 990 960 1800 1080 1140 1820 1260 1320
3 8 <400> 27 acagaaaacg aaggaagcac ccaagcagcc acccctccca aggaaagccg ccaaacaagc ccccgacgaa tacacagaaa ccagacagaa gaaaacacac ccaaaacgcc gccttaaaca acgaagtact cgcgcgaacc aaatgtctca gaagagaagt gaaacaaaag caaagccaga cggcagcccc gagaagctca ggagaaaagg cagcagaagc ccagaagaag gttgaagaag caaaaagaag aagaccgccg caaccaccca accaatacct accgccgagc tcgacgtgaa aagcaaagaa gcggagcccg aaagaacccc gaaacgaggg ccaaattaag caagcaaaag gccgaggcta caaggccaga laacatcaag acagatcgca aaacgaaaag cagacgccaa ggcggaggga gccaacgtag ccaaaggggc gggcaaaacg aagaggccct ggagagccag aacgacgcga agtcctcaga tcccagcgta ggtgaagaaa aaaccaaaaa aaaaggcagc aagaggtgag aagaaggtcg aaggaccaaa aaaaaaaaga εcgacgaaac cacccaacca cctgaaattg ccgagcccga tgagaaaaac aaagaagcgg aaaactaagg aaccccgaga cgaaagaaaa actaagcaag aaaaaagctg aggccacaag ggtaggaaac atcaagacag aaaaccaaac aaaaaacaac agaagaaagt aaagttaaag caaccagcgc cggccaccca aacaagaaaa ccagccccaa caaccaaaag aagaaftaaaa aaaagaaaaa aaagaaaaaa <210> 28 <211> 1275 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis. cDNA pochodzące od genomu loaktem <400> 28 aaaaaaaaga aagtaaataa aaaaaaagaa aaatattaaa gcggacaca ggaaaaataa caaaaaataa gatgaacata aaaaaaaaaa aacacaccca aaataaaaaa tcaaacataa gagcacccgc gcaaatcaaa tagcaaagaa gagaagtcga acaaaaaaag aaaaagaaaa agaaaaaaga cagcctaaaa ....cggcag aagaaaaaga ggaggaggaa gaagaagcta .saga^g®8^ aaaaaagaaa caacaaaaca aattacccaca aatgagtaag aagaaa&aat ccaBaasagc gagcttgaac a&a.aaaaaag aagaagaaaa aataaagaaa acagaagcga aaggctaaaa gg^PagaBaa cataaaggaa gatcgtgaaa aaaaaaaaaa aaaaaaaaat gaaggaagaa gttgaaaaga aataaaaaaa agagaaaaaa aaaaaaagaa gctcccggag aa^aaaaaag aaaaaaagaa ccaagatcct agcacaggtg acacεaaaaa aaaaaaaaaa ggacgaagga gccgagaaga aaaaaaaaaa ctcaaaaaga aggagataaa cgcaactacc cttgaBcttg aa-attgcŁga gacaaatgag aaagctaaag aaaaaaaaaa aaa.aggaaaa tCgaaaccga gaaaaagcca giga^ta-aa. aaaaagaaaa εacaaaaaaa gaaaaaatca aaaaaaaaaa aaaaaagaaa eggcggcgga gaagataaag aaaaaaaaaa aaaagaagaa taaaaaacaa gaaaaaccaa gacaaagaaa aaaaa.acaga gga^gcagct gaacaaccaa aΔaaaaaaag aagaa atatggcaaa a^aaataagaa taaagctgag cgaaagacga aaaaagatac ctaagaaaaa acaaaacgcz agaaagzzga aaaaagcaga cgacctcaga caacacccga ctcttccaag aagaagccga atacctacaa agcccgaacc caaaagcgaa accgcaaaaa aaaaaccagc aaccag&gaa aa gacagadcac ggagacccad cgceaccada aεagcagaaa aaaaaaaaaa agccgaagaa tgaacεεaaa agaggaagcc gagtaaaaaa agaagaagcc tcaaggcaaa caaaaaagaa cccatccccg gaaaaaagcc aacgcccaac aigi^^^adgag agctgagagc agcagaagaa cgaacaacca gccagccgaa
80 340 300 3Ć0 420 480 540 660 6 6 0 720 730 330 900 966
1120 1008 314 4 1200 804 2
Streptococcus pneumoniae aaaaggaaaa taaaaacaat agccgagcag a&<gcz^^&<^icz aagazaccaa agaaaaaagc aaacgcccga cagcaaaaga aagccgagag aagcagaaga atgtagcgac agcaagcaac aagaagctct aggtcgcaga caaccaatac aagcggagct atcaagcaaa agacagatcg ctaaagaaaa ctgaagagcc aagcagaaaa aaaaagaaaa gacccaatta aattaaaacg g<cc^zt^i^<gii& cagaaccaaa caaggcccaa actcgaaact ggaagctaag ccaaaaagcc agaagctaaa ttcagagcaa acctgataaa cccaagccca agctgagaaa ttacaaaacg tgaaccagta agcgaaagtc taaaaaagca accagctgaa tgagaaccca aacagatgat
120 120 224 3 30 330 420 448 554 660 o 6 6 -22 778 884 900 906 1000 100 0 l·8 8 8 .200 1200 8024 <210> 29 <211) 1278 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis. cDNA pochodzące od genomu bakterii Streptococcus p^eiromaeHua^e
190 188 <400>·29 acagagaagg acaggac.ca ggcagaagaa gggcacccgc acaaaagcaa ccaggaaaaa gaccaaaaag ggcaccgccg gctaaggaat aaagccgagg aaacgaagag tcaaagaggc aacgacgcga aaaccagaaa gaggatcaaa cccgaagccg gaagccgagg ggaaaagccg ggag.agcca ccacaaccag ccagccccag gatcaacaag aggcaaccac tgaaagccgc aacacaccca 'acggactaag agccggacgc aggcagcaga aaaaagatcc agtccgatgc cccgagacga ccacaaggtt caggcgcc.a gggcaaaacg agcccccaga aaaaggtagc aagaagaaga ctgagrccga ggccccgaaa aggccacaag aacgaagagc cgccggctcc ccccaga.cc ctgaagaa ccaagcagcc taaacaagcc aagtgccggc cgtcccaaaa agccctcgag agccgagaag ccgcaaccac ggaagccaaa gaaaaaaacc aaaaaacacc gccgcaggaa agaagctcct tcctagcgca agaagcrcc^agf zcccccc^c^c tgcgcgggat cgaggaaaaa gccag.aaac agcagaagaa ccaaccagaa agagaaccca acctcctcta gacgaacaca ttacccacaa aagaagtcgg ccaaccaaca aaagcggagc aaccaagcaa aagacagacc gctaatgcag ggagagctag ggtgaagaaa aagaaggttg cacccaacca aaaaaagcgg accaagcaag atcaagacag gacaaagcca aaaccaaccg gctgaaaaac acaaggcaaa caaaaaaaaa agccgggcgc aagccgagct aagacacacc ctcacaaaac ctgaaccagc aaag ega a agc.
cgaccccaga caacacccga ctcctacaag aagaagccaa acacccacaa agcccgaacc taaaagcgaa accgcaaaaa aagaaaaacc aagagcccga caaaagcaga caaaagtcag gccctaacca aactaaa.cg gccgccagaa accaacagaa aaaagccgag gctcgaaccc aaaagaggaa cgagaataaa agaagaagcc gcaagacaaa caaaaaagaa cccacccccg gaaaaaagcc aacgcctgaa aggaaaagag agttgagagt agcagaagaa agccgaacaa gaatccagcc aaagccagcc
120 180 240 300 3 6 0 420 4Q0 540 600 660 -20 780 840 900 960
1020 1080 114 0 1200 1260 1178 <210> 30 <211> 1276 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Opis: cDNA pochodzące od genomu bakterii Streptococcus pne <400> 30 acagagaagg aggtaactac ccaagtagcc acctcctcta acaaggcaaa taaaćgftcag acagaacata tgaaagccgc taaacaagcc gacgaatata caaaaaaaaa gccccasma. ggcaggggaa aacacaccca aaatgtcggc tcactcacaa agccgggcgt aaccaaaacg gagcgcccgc acggatta&g aagaagccgg aagccgagct gccgoeagaa aca.aagcaa agetagaege agccctcgag cagtccaaaa aagacacacc accaacagaa ccaggaaaaa aagtagcaga agccgagaag aaggccgaag aagccaagaa aaaagccgag gaccaaaaag aaaaagaccc ccggaactac ccaaccaac.a. cccacaaaac ggccgaacct gacaccgcCt aggccgatgt ggaagccaaa aaagcggagc ctgaaccagc aaaagaggaa gccaatgaac cccgggacga gaaaaaaacc aaccaagcaa aagcgaaagc agggccgagg ctacaaggct aaaaaacacc aagacagacc gcgaaaaagc aga.aga.agcz aaacgaggag cagacgctaa gccgcaggaa gccaacgnag cgaccccaga gcaagacaaa ccaaatatgc gtttaaaacg aagaactcct ggagagccag caacacccga caaaaaagaa gacgacgcga aggcttcaga tccccgcgca ggcgaagaaa cccccacaag cccacccccg aaaccagaaa aaaaggtagc agaagccgag aagaaggccg aagaagccaa gaaaaaagcc gatgaccaaa aaggggaaga ccggcgcaac cacccaacca acacccacaa aacgcccgjgi «^....^ cctagtccga aaaaaagcgg agcccgaacc agcaaaagag ggggccgaga a.ccccgaaa cgaggaaaaa accaagcaag caaaagcgaa ageegagage ggaagagctg agttcacaag agtagaaaac ancaagacag accgcaaaaa agcagaagaa gaagaggcca aaaggggagc agcagaagaa gataaagccca aagaaaaacc agccgaacaa ccacagccag cggcggcccc ccaaccagaa aaaccaaccg aagagcccga gaacccagcc ccagccccag cccca.aacc aggggaccca gcttgaaaaac caaaagcaga aaagccagcc gaccggcaag ccgaag umoniae
120 180 240 3 00 360 420 480 540 600 660 720 780 840 900 9^0 1020 1080 1140 1000 1260 127 8 <210» 31 <211> 1272 <212> DNA
190 188 <213> Sekwencją Sztuczna < 220 >
<223> Opis: cDNA pochodzące od genomu bakkerii Streptococcus pneumoniae <400> 31 acagagaagg aggtaactac ccain^igagcc oczzzzzcza atagggccca caaaagccag óo acagaacata tgaaagctgc taaacaaggt gacgaataca taaaaaaaaa gccccaacta 120 gatagaagaa aacacaccca «.aAt^ncggc ocacccacaa agttgggcgt aaccaaaacg 180 gagtatttgc acggacccag tgttccaaaa aagaagccgg aagctgagtt gccgccagaa 240 ataaaagcaa agttagacgc agctttcgag caggttaaaa aagatacatt accaacagaa 300 ccaggtaaaa aggtcgcagc agctgagaag aaggttgaag aagctaagaa aaaagccgag 3 60 gatcaaaaag aaaaagatct ccgzaaczac cccaccaaca cttccaaaac gcctgaactt 42C gacattgctg agtccgatgt ggaagttaaa aaagcggagc ttgaactagt aaaagaggaa 4Θ0 gctccggcat ctcgcgccga gaaaaaaatt aaacaagcaa aagcgcacgt ttagaacaaa 54 0 acagccgagg ccccccggcc aaaaaacatc accacagatc gcgcccccgc aaacagagct 6 00 aaacgaagcg cagccgctaa gttgcaggaa gccaacgtag cgacttcaga gcaagcccca 6 0 03 tcaaagaggc gggcccaccg agaagttcct ggagagctag caacacetga caaaaaagac 722) aatgacgcga agcccccaga ttccagcgta ggtgaagaaa czczza^a^ag cccatccccg 780 aacccagaac aaaaggccgc agaagctgag aagaag<gttg aLcgcLCLgczaa gaaaaaagcc 844 gcggccccac aagacgacga tcgrcgcaac cacccaacca atacttacaa aacgctcgaa 990 cccgcacccg ccgagzccgc cgcggaagtt aaaaaagcgg cgcttgaact agŁaeta&ęjatg 990 gccgctacgg aatctcgaaa cgaggaaaaa attaagcaag tcacagcgaa agttgagagt 1022 acacaagccg cggccccacg gctagaaaac cccgcaacaa agcagaagaa 110 8 gaagaagcca aacgaagcgc agcagaagaa gataaagtta acgaaacacc agczgaacaa ino ccacaaccag cgccggctcc tcacccagaa cagcgcccga gaatccagct 1800 cccgcccccg cccccccccc agagaatcca cacccgcaga aaagccagct 1800 gccccaccag cc 1222 <210> 32 <211> 1258 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <22tt>
<223> Koduiący pasek cDNA pochodzący od genomu bakttm Streptococcus pneumoniae <400> 32 acagagaccg agagcactcc ccaagtaccc acttcttcca ataggggaaa gccagaacgz 6 0 aggcccgctg ctgaccactt cgacgaacac acaaacaaaa tgatccaatt agataaaaga 180 aaccccaccc aacactccgc cttcaacaca cagCtgagca gaattaaaac ggagtatttg 118 aazggcczaa aagagcagtc ggaagctgag ttgccgtcaa aaataaaagc agagctagac 220 gcagcctttc cgcagtttcc aaaagataca ttaccaacag aaccagaaaa aaaagtagca 300 gaagctgaga agccggtcga agiu^igici^igaig aaga&ggzag cagaagctaa gaaaaaagcc 3 30 acggctcaac aagaagaaga ccaccgcgac cacccaacca ttacttacaa aacgctcgac 440 cttgcccttg ctgagtccgc tgtgaaagtt aaagaagcgg agcctgaact agtaaaaaag 440 gaagctgacg actctcgaca cgagggcaca actaaccaag caaaagcgaa agccgagagc S54» gacccagctg aggccacacg grcaaaaaaa atcaagacag accgcgaaaa a^g^cag^iia<siaa 600 gacgaagcta accgcagcgc agacgctaaa gagcaagatg aatcaaagag gcgaaagagz 600 cggggaaccc gaggagcccc tggagagcaa gcaacacctg acaaaaaaga e^s^a^z<ga^z^<c<^g v8 5) aagccccccg atcccagcgc aggcgaagaa actcttccaa gcccatcccc gaaaccagga 788 aacaaggzag ccgaagccgc gaagaaggct gaagaagctg ataaaaaagc caaggcccaa 88 4 accgccgacg cccgccgtcc ccaccca&cc aacacccaca aaacgctcga acccgaaacc 95 0 gctgagcccg acgcgaccgc taaegaagcg gagctcgaac tagcaaaaga ggaagctaag 960 gcaccccgca acgaggacaa aactaagcaa gtca^aa.a.gcga aagccgagag taaaaaagcc 100 0 gaggctccaa ggtcagcaac aazcaagaca 'gi^’z<^<gi^^aa.a aa^gi^a^g^isag^a ^g^a^c^g^cz^a^iaa 1108 cgaaaagcag ccgaagccgc taaagttaaa gaaaaaccag czgaacaacc acaaccagcg 1110 ccggcccctc aaccagcacc gagcctgaga acccagcccc ^gccc^a^a^a^a 1120 ccagagactc cagctgccca accaaaagca gaaaaaccag ccgaccaaca agczgaag 1125
190 188 <210> 33 <211> 1242 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Kodujący pasek cDNA pochodzący od genomu baktern Streptococcus pneumoniae <400> 33 acagagaacg agggaagcac ccaagcagcc actccttcca acacggcaaa gacagaacat 60 aggaaagccg ctaaacaagt cgtcgatgaa tatacagaaa aaatgttgag ggagacccaa 200 ccagatagaa gaaaacatac ccaaaatgcc gecttaaaca taaagttgag cgcaactaaa 200 acgaagcacc cgcgtgaact caatgctcca gaagagaagc cgaaggacga gttgccgtca 40 0 gaaacaaaag caaagccaga cgcagctttt gggaagttta aaaaagatac accgaaacca 300 ggagaaaagg tagcagaagc caagaagaag gttgaagaag ccaagaaaaa agccgaggac 3 60 caaaaagaag aagatcgtcg taactaccca accaatacct acaaaacgct tgaacttgaa 420 actgctgagt ccgacgcgaa agttaaagaa gcggagctcg aactagtaaa agaggaagcc 480 aaagaatctc gaaacgaggg cacaattaag caagcaaaag agaaagttga gagcaaaaaa 54 0 gccgaggcca caaggttaga aaacaccaag acag-acccga aaaaagcaga agaagaagct SOO aaacgaaaag cagacgccaa gctgaaggaa gctaatgtag cgacttcaga tcaaggtaaa 660 ccaaaggggc gggcaaaacg aggagttcct ggagagccag caacacctga taaaaaagaa 200 aacgacgcga agtcttcaga ttccagcgta ggggaagaaa cccccccaag cccacceccg 780 aaaccaggaa aaaaggtagc agaagccgag aaaaaggctg aagaagctga gaanaaagcc 84 0 aaggatcaaa aagaagaaga tcccectaac tccccaacca acacttacaa aacgcttgac 900 cttgaaattg ctgagtccga tgtgaaagct aaagaagcgg agctcgsacc agzaa&ag&g 960 gaagccaagg aaccccgaga cgaggaaaaa attaagcaag caaaagcgaa aattgagage 1002 aaaaaagccg aggctacaag gctagaaaac .attc^^^ę^a^c^^rg accgcaaaaa agcagaagaa 100 0 gaagctaaac gaaaagcagc agaagaagaa aAagc.c.aa^ęj aaaaaccagc tcaacaacca 114 0 caaccagcgc cggctactca accagaaaaa ccagcccata. aaccagagaa gccagctgaa 1020 caaccaaaag cagaaaaaac agatgatcŁa caagctgaag aa 1242 <210> 34 <211> 1236 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna <220 >
<223> Kodujący pasek od cDNA pochodzącego od genonu bakterii Streptococcus pneunoniae <400> 34 gaaggggtta aagcatgctg ttagatagaa agaacgtatt aaaacaaaag gaaccaggaa aaggctcaaa cttgaaattg gaagctgacg gaacaagctg gaagctaaac gtaaaacgag tctccagatt aaggtagcag gaagaagacc gagtccgacg tctcgaaacg gaagtgagaa atgaagtcaa gtaaacatat tgtatgaatt cagagttaga aaaaggtagc aagaagaaga ctgagtccga aatctcgaaa aggctacaag gaagagcaga oaoatrrrnn w -----yy ctagcgtagg aagctgagaa accgtaacta tggaagttaa aggaaaaagc taaccccacg gccacaccca caaaactgta aaatgttcta cgcagctttt agaagctaag tcaccgtaac tgtgaaagtt cgagggcaca gttaaaaaaa tgctaaagag
Λί*Τ>ΓΤûûΛ/Τι*»* — S ~2ł - — 2J - — cgaagaaact gaaggttgaa cccaaccatt aaaagcggag caagcaagca gccacaccca gaaaaaacac aacccaacta gaagacaagc gageagetea aagaaggttg tacccaacca aaagaagcgg attaaccaag atcaagacag caagatgaat acac^cgac a cttccaagcc gaagctgaga acttacaaaa cttgaactag aaagcggaag gtgggcaaga tgagtgagat acaaattgca cgaaagctga aaaaagatac aagaagctga ccacccacaa agcttgaact caaaagcgaa atcgtgaaaa caaagaggcg catccctgaa aaaaagccaa cgcttgaact caaaagagga ctgagagtaa tatatcgaag ccaaacaaat agacattaag gttgccgtca attaccaaca gaaaaaagcc aacgcttgaa agtaaaaaag agttgagagt agcagaagaa aaagagtcgg accaggaaaa ggatcaaaaa tgaaattgct agctaaggga aaaagctgag □ 0 120 180 240 300 360 420 480 540 600 6 60
0 780 840 900 960 1020
190 188 gccacaaggc.
aaagcagcag gccccccaac aaagcagaaa
Cagaaaaaat aagaagataa cagaaaaacc aaccagccga caagacagac agccaaagaa agctccagcc ccaacaagcc cgcaaaaaag aaaccagccg ccaacacccg gaagaa cagaagaaga agccaaacga aacaaccaca accagcgccg agaaccc^gc cgaacaacca
1080 1140 12 00 12 3 6 <210» 35 <200> 1218 <212> DNA <213> Sekwencja Sztuczna < 220 >
<223> Kodujący pasek od cDNA pochodzącego od genomu bakterii Streptococcu pneumoniae <500> 35 acagagaacg agggaaccac ccaagcaccc acccccccca acaggggaaa cgaaagccag 60 gcagaacaca ccgaaaccgc saaacaagtc gacgaacaca cagaaaaaat gctccaacca 120 gatagaagaa aacacccccc saacgccggc ccacccacaa agccgggegc aaccaaaacg 180 gagcacccgc gc^^ecMa cgcctcaaaa gagaagtcga cacjcczc^t^^r^t. gccgtcagaa 250 aCcacacaac agcccaaccc sgccttcasg cagcctaaaa aaigacacatc 300 aacacggcag ccgcaacccc saagaaggca gcagaagcca agaaa^aagc c<ja^<g<gg^c^caa 3 00 accgaagaag aaccccccca ccacccaacc actacttaca aaacgcccga acccgaaacc 420 cccccccccc acctcggaac Ctaaaaagcg gagccng&ac cagcaaaagt gaaagccaac 480 ga^c^cac accgagggaa saaccagciia gcagaagcgg aagccgagag tcaaaaagct S4 0 c^c^cccc gcccca^aia saaccagacc gaccgcgaaa aagcagaaga agaagccaaa 600 cgccgcgcag acccccaagc scccaccgca cggcgaaagag ccgggcaaaa 660 ^^cccacc cccccgcgcc sgcccccacc aaaatgatgc gaagccccca 720 catcccaccc caggccaagg sacccccccc agcccacccc tgaaaccagg aaaaaaggca 780 ccccaagccg agaagaagcc ccgaggaacc gacAAaaaAag ccaaggctca aaaagaagaa 840 gacccccgca accaccccac scaccccccc aaaacgcttg aaaccgaaac tccccagccc 9C^0 ggcgccgaac ttaaaaaaac sgcgccccga ctAgtA&aag aggaagccaa ggaaccccga 960 aacgccgaaa aagccaagcc saccagaacc gaa<c:tgaga gcaaaaaagc ttcacccaca 1020 agcccagagc aaaccaagac sggcccgccc aaagcagaag aagaagccaa agccaaagca 118 0 gcaccagaac acaaagccta aacaaaagca gctgaaicaac caaaaccagc gccccctccc 1140 cacccccaaa aaccagcttc saaagcaaaa sacccagctg aacaaccaaa agcaaaaaaa 1200 ccgccccacc aacaagcc 1210 <210> 30 <211> 102 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> Opis: Sekwencja aminokwasu pochodząca od sekwencji konsensusu cDNA <500> 30
Thr 1 Glu Asn Glu Gly 5 Thr Thr Gln Val Ala 10 Thr Ser Ser Asn Arg 1S Ala
Asn Gln TlTh Glu 20 His Arg Lys Ala Ala 25 Lys Gln Val Val Asp 30 Glu Tyr
Ile Lys I,vs 35 Mmc Leu Glu Gln Leu 40 Asp ira Arc Lys His 45 Thr Gln Asn
Val Alc 50 Leu Aas Ile Lys Leu 55 Ser Ala Ile Lys Thr 60 Glu Tyr Leu Arc
Glu Leu Asn VvŁ Leu Glu Glu Lys Ser Lys Ala Glu Leu Pro Ser Glu
65 70 75 80
Ile Lys Ala Lys Leu Asp Ala Ala Phe Glu Gln Phe Lys Lys Asp Thr
85 90 95
Leu Lys Thr Glu Pro Gly
- 100
<210> 37 <211> 55 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> sekwencja aminokwasu pochodząca od sekwencji konsensusu cDNA od genomu baktem Streptococcus pneumomae <400> 37
Aap 1 Ala Lys Leu Glu 5 Ala Thr Ser Glu Gin 10 Asp Lys Pro Lys Gly 15 Arg
Ala Lys Arr Gly 20 Val Pro Gly Glu Leu 25 Ala Thr Pro Asp Lys 30 Lys Glu
Asn Asp Ala 35 Lys Ser Ser Asp Ser 40 Ser Gal Gly Glu Glu 45 Thr Leu Pro
Ser Pro Ser Leu Lys Pro Glu
55 <210> 38 <211> 103 <212> PRT <213> Sekwencja Sztuczna <220>
<223> sekwencja aminokwasu pochodząca od sekwencji konsensusu cDNA od genomu bakterii Streptococcus pneumoniae
<400> 38 Lys Lys Gal 1 Ala Glu 5 Ala Glu Lys Lys val 11 Glu Glu Ala Lys Lys 15 Lys
Ala Lys Asp Gin 20 Lys Glu Glu Asp Arg 25 Arg Asn Tyr Pro Thr 30 Ile Thr
Tyr Lys Thr 35 Leu Glu leu Glu I le 40 Glu H u Ser Asp Val 45 Hu Val Lya
Lys Ala 50 Glu Lee Glu leu Val 55 Lys Gil Glu Al a Lys 60 Glu leu Arg Alp
Glu 65 Gly Lys He Lys Gin 7 0 Aia Lys AHa Lys Vai 75 Glu Ser Lys Lys Ala 80
Glu Ala Tlhr jrcg Leu 85 Lys Lys Ile Ly s Thr 90 Asp Arg Glu Lys Ala 955 Glu
Glu Glu Ala Lys Arg Arg Ala 100
190 188
190 188
CM
epAzszjd %
Dzień
190 188
Dzień epX?ezjd %
190 188
Figura sZ ΐχ
eioAzszid ο/θ
Dzień
190 188 ro □
SI iZ
eioAzezJd %
Dzień
190 188
C£>
□
g) iZ
GioAzazicj o/o
Dzień
190 188 =ali|==
X X X X K W « X x cfpg α a s χ χ * χ χ χ χ « i I kt Μ W U U »ł X X e X X
« β X X X X£g x X K aaaoooQQQc « ι ' ι κΤϋ. ι τ·. .ό· , a < · ' ' < K X > I I I I »> I I >rtrcrg>. z q o& a~a 'g?ro' ąą ę 1 1 Ή '(53 * * < Μ i ae m 'TJ Z
X xPR i «* (i. — Q, <
QR2SSkS=2
CJ ~ — -ΐ —' ~ —
TTJfc aj i>* h Ή X ίΛ ίπ w ’/ι n Ł1 VI cl ct νι μ tzi ω y χ χ χ χ χ χ χ oj ιΛτ u’gBra'B'ni οχι u u a
Odznaczenie Odznaczenie N1 Pozostałości, które różnią się od Konsensusu oaznaczenie Odznaczenie N3: Pozostałości, które dokładnie zgadzają się z Konsensusem
□ οι il
M 1 > 1 ł I
<Λ i ł 1 1
1 α « 1 » 1 1
U i 1 t 1
X 4 1 ł
* > t 1
1 0» 1 1 1
1 o * 1 « 1
U t i 1
O < t
χ X X <p) x,T3 χ x x icfCnaru i U x *JT cn w w co in w co νϊ viv
PtflSKPKSStflflfifitfMSStf
190 188
190 188
ο
IM ω
θ' ω
<
s*‘ ω
χ ο
b χ
<
σι
-8.
-a-
Ζ Ζ λ! λ! Ζ ‘<ζ χΓ53 χ κ β χ X X X X X X X X X X X X X < < < < <
ŁlU EJ ιι if ω ω ω ω ui ω u uT w ω ω ω ω ω
X X X X X Π'ΰΓ U3fł4 ω ui ω ω χχχχχχβχ οαοαααοα bbe-bt-t-bb χχχχχχχχ
κπζ~α χ χ χι a χ ą z~a χρη χ χ x|U3 c4 χ χ χΐ Ul Μ X χ χ Χ| UJ χ X
Gο - ρJ J -J J J .
, _ł Η Η-Η Η Η Η
χΓ5Ζ“3 b b b α b X b X b X b X b χ b X b X b X b X b X b X b
Z < Z z < z < z Z z Z z z z z
U U fal fal fal bl fal fal fal fal fal fal fal ω u
z z < z z Z z z z z z < Z z z
ζμ χρτοτα X X X X X X *f P X
X X X X X X X X X X ΧΓΒ3 a X
WWW w w W w wnrz-Ą w W w V.
fal fal fal fal fal bl fal fal fal fal bl fal Ul bl u
> > > > > > > > > > > >
ŁU UJj xp3) * < 3 X ZfQ X Z X z X z X z X X <T3
Πχ xfGT < < < < ΤΣΓ < Jd Z X < 3 z X z X z X < X z X < 3=
OC^ o o σ σ o σ o o σ σ o σ c
X X|_3 X X X ΧΓΖ^ 2 z 3*£3 X
χ χ χ χΤΊΡ Πχί UC
TSTTTw ω ω ω Q ο Qf Ζ 2' c χ α χ χ χ χ α u t- χ ώ. vj οι <η σι ω μ V) ufE b t [Ία ώ jd oj ω ω ω ω ω ω ufa
Odznaczenie Odznaczenie Ni Pozostałości które rózma się od Konsensusu
Odznaczenie Odznaczenie N3 Pozostałości które dokładnie zgadzają się z Konsensusem g
S) iZ
S
Vł di
GP
ο>
il m 3 cu u b ω tu *8 > w w a to tn tt < o 2 tu tt o cu b tt U ω u cu > a a tt < a o tt a.
§§§Ś
W W Lo W
W R W to t/1 R w mm Μ w O (Λ W ta w « U L « « ć < flnxłmo>««,5 «>ΓΜ,-4ΓΜνασ\ύθ^«-» —· <N
ΓΜΟΓΜΠ\00<**»··“
a, o. o. o, o. o.|P h n a. a. a. a. a a-
tt tt ω LU ω ω ω u u ω ω ω ω u ω
u χ tu tl] ω u ω ω ω ω ω ω ω ω ω
u > o U u O o O U ϋ o o □ 0 ϋ
> > > > > > > > > > > > > > >
w w w W w w tn w tn tn tn Μ tn tn tn
w w tn tn tn tn tn tn tn tn tn tn tn tn tn
o □ Q D □ Q α Q 0 □ Q ο Q O □
tn w tn tn w tn tn W tn tn tn tn tn tn U)
tn tn tn tn tn tn tn tn tn tn tn w tn tn tn
χ tt tt tt χ tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt
tt < < < tt tt tt * < tt tt < tt tt tt
O O □ o Q O α α c O o 0 o Q α
2 Z 2 Z 2 Z Z 2 Z z Z Z z Z Z 2
ω UJ tu ω U ω hl U U u ω U ω ω U tL
tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt
tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt tt
Q o o o P □ Ω O α Q □ Q Q o Q C
CL 0» CU CU & cu tu CU CU & CU Cu fi. CU cu c,
b b b b b b b b b b b b b b b b
tt tt tt tt tt tt < * tt < tt tt tt tt tt <
j[rg jg j jg j □ ^pcg
Rω w ω ω ω u o O u o o o Uf CU U Cuj D. >j_4 > > > > O OQ O U O a a a K (£ a a a a a a n <γρ~ρβ. h < a a κ κ a tc U[H3 °J3 u »: a x a x ii 0^0.0.0. m ϋ iZTn
T-r —1 -1 — -7 » uw u u u u w utT7 oo uuouuoui a. ajw U j Ł3 αΠΓ! > > > > >
o, U U ią u □ u o“t
KKtCIKttKIEl «Ο < «c «pna <5Π aa aa a aa aa! o offiTń: κ a: φΠ a u x i£ sc ϋ ϋ łf2“ a, aj άι uł M| ajTS^ aj~gi “Τ I I | | β/τ X ,
-P-
'3”3'·«ί isfd.
U ŁI U U U U ϋ a o o « 1 mmm , u : z x x a ϋ 2~Ζ 1<<<<<<<<<< jo Cfigo o o a O O O wpR Μ μ m η « μ η Μ m m w σι w ii o, a. a, a, o. afT?j Ł o. ł ł o. aJT?j °1 «mamsnum
Odznaczenie Odznaczenie N1 Pozostałości, które różnią się od Konsensusu
Odznaczenie Odznaczenie Nl Pozostałości, które dokładnie zgadzaia się z Konsensusem
190 188
190 188
• ΰ-Ε-ί <* vOr^T-*iXOh®*3»·—i u — s- — \ow-i
ΓίΟΝηψΓΊΝίΛΠ
Figura 13 *$ rf ω W X > u ω j Ul <t X X >
Ul > c w ω •3 o- $3
2rfrfrfrfrfrfŁ£tOVl«V)WU5VlVl
2^'^'2 ϋ'2'ui <<<<<<rf<<<<<<<<<<4
UlUlUl&lUlUłiUUłUlWUlUUUUUlUlU WUlUlUlWUlWUlWtaUUJUlUlUfclUlU χκκχχκχχχκχχ^χκ^χχ >>>>>>>>>>>>>>>>>> JJJJJJJJJJJJJJJJJ, UlUUlUlWfalWUWUUUlniUUbJWU
UUtiUblUUUUbltthlhlblttUhlU:
< < < < <<<<<<<<<<<<<4
HM A'1 2·* * * * χρ3^ * * *[53 « χ X a * * κ χ x * ϋΤκ χ χ x~Zx z z >
wjjrsrg u u w Mfśną« u wgra u u z >>>>?>>>>>>> >>?> > > οααααοαααοΰαοααααζ vt wgwwwoiwwwwidwwwwwi/ klUUUWUUUUklklUUMUUUk <<<<<<<<<<<<<<<<<< WHMMMMWHHMHWMHMWM*· WUlfclldklblklliiUlilUfciklblklWWZ ω u wQ u u u tg u u u u uQ u hi k 44444444444J44444Z ζζζϊϊζζζζζζζζϊζχχϊ
Z Z Ϊ Zig222222X20 2 2 &-c.ae.ŁŁB.a,ŁŁt:i.o,Ło,fcŁŁ.
22222222ΖΖ2Ζ22ΖΖ2Ϊ ΧΚΚΚΚΚΧχβοίίΟίβΚβχβΒ ΙΖΙΚϊϊϊΚϊϊίχιι «[3 β a ΟΟΟΟΟΟΟΟΒΟΟΟΟΒ Qtf O C u w u w u H3 wumwuumwuwu UUUklNklklklklhlhlklkJŁIkJlilklŁ ΧΧΧΧΧΧχχχχχχχχ**** οοσαασσοσσοσσοοοος ooatiaBDOoracacraoarac wg wg w w u wrsr J u u H Frź <4 w <<<<<<<<<<<<<T<<<4 ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ2ΧΧΧΪ χχχχχχχχχχχκχ^χχ^ϊ xg xjg χ χ x χητη χ χ xprmrn x < < <* < < < <7T< < < < < < < < Λ UlUUUUUUblUUUUUUUUhlU. ug wg u u u u ug ujubitawuiuu
3-j >>>>>>>>>>>>>>>>>>
ΧΧΧΧΧΧΧχχχχχχχχχχ* XXXXXXXXXXXXXXXXX;4 ki kjfkj ki ki fclblblhlblklClłCilhlliłkj <<<<<<<<<<<<<<<X<4I
UUUUtdUbiUUUUtilUUUUlUUi >>>>>>>>>>>>>>>>>> κχχχχχχχχχχχχχχχχϊ X *P^ X X X X X X ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ u u tu rf X X £ o t--8
X H
X w J £
F rf ω rf X X w u >
X rf X rf cf-R·
X
K
X Ul Ul z £
VI Ul
twu << 4 < 4 -i <e < ii < XX X X X X X X X X^~ggiq X X X X X StttCKCitfKttKiCKitftCcCfftt ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ rf rf rf rf rf < 4 ta a ta >-U U! U lii U ul ui tu i? L uuuwuubifaiuuuutauiuuiub UlUtiJUWUWUhlWUltJUUlUUliUU. rfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrfrt χχχχχχχχχ xQ χ χ χ χ x ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ££££££ a Λ Κ££££ΚΧ£Κα OQQQOQQQQGQQQQQQaC χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
WMWMHHKWMWHWWWMMWfc· χ 49 * *0 * 43 4323 43 x * *
UlUUlUUJUUlUIUUiUlUUUJUJUlUU.
££££££££££££££££££
UiWUlUltUblWUlUUlUUlUlUUUUltŁ rfrfrfrfrfrfrf<rfrfrfrf<<rfrf<rf χχζχζρηζχχζχζχ**** wwwkioiwtnwninwwwinwwww klUUUUUUklkiUUklklklklUklk:
χ H14 u M w aj χ χ χ: χ χ, χ xfirq x < <g' k k < < < <<<<<< <' < < <
<<<<<<<<< <(>>>( < < < < « σσοσοσσσσ σσσσο ο σ σ c *, * ψ3**Χ***Χ*
Η W 5, η( >| μ W W Μ wf5~^ W
X XfR ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧχ UlwiuUitdUlUJWUiUlUJUlUlUJUUlUilŁ klklklUlklUblblklblklklklklklklklk 2 2 Z 2 Z Z 2 Zg Z Z Z 2 Z[Q Z 2 Z aft, * a κ « κ κ c KKtcatattti o. aj w Hi· a. a. a. oj w tn w tn viaj ułal v 13 w w ω w U (d (J iii a uffiu ti u ijn
3838313003(3033(3(5(3533
Odznaczenie Odznaczenie N1 Pozostałości, które różnią się od Konsensusu
190 188 □
σ) ίΖ
Ό 'W (/)
‘O *4/>
</>
a>
O rt O Π «7 V Γ>
— — 3 — CO
- L ~ U -» i <
*» 33τ)«·η>--^« ‘ <7 . j β >· -. ι/ί ® ·“· Ul ΓΜ — — f\J c ? fi ϋΝΟΓΝΠΙΟηΝσ'Η S «32323 ta 23 3
Figura 15
33(33(333^(3303^33333
Odznaczenie 'Odznaczenie N1 Pozostałości, które różnią się od Konsensusu Odznaczenie Pozostałości, które dokładnie zgadzają się z Konsensusem
190 188 <© ra
Im
CS il r>
co > rt — CM
S O O O e o ω o S i— t- ł2 < < <
(Λ « W W U
- CM « MT tn to k* «0 m O p* r- V* CM r» r> <0 *» m p· to b p* CO r—
CO CM s o CM 05 CM <r“ 05 CM δ CM co* 05 tn 8 b 3 <o 05 05 8 05 8 p 8 05 <*> 05 o 8 b 3 05 8 o 8 CO tn 05 F
b* V* *e o> MT 05 CO <O 8 CM 05 r< 05 <0 8 05 8 δ i r“ s co 8 tn 8 CO 8 (O 3 i S F
<0 b. 3 p κΐ CO o 8 o 8 b. 3 O 8 O 8 b 3 «e 8 1 b fe <0 8 b b co i l F
«5 «M> oi cn o si 8 05 CO 05 CM 05 i to 8 8 100.0 o 8 «*· cO 8 tn 05 co co 3 b 3 F
o 05 cn o Si CM *-· 05 05 8 O S 05 ** 05 tn 8 O 8 b 3 b 3 m 8 8 tn 8 F
n T· CM o> b. 8 b* <3 O co co 2f 05 2 δ b b CD 2 δ to s to 8 O 8 i
tS r· ρ» oj 05 CO l< co CO 8 co 8 i i <O 8 si «1 8 tn 8 i F
p· <r· CM 5 b~ 8 b; 00 O 8 «9 ·* P δ b b co δ (O 8 to s F
O T“ CM 05 O CM 05 8 05 CO 05 ·» si i co 8 8 i F
w § o Si -e 8 A co 05 i ** Si <a 8 i F
od 100.0 ’ν s co tn 8 CM δ o 8 8 tn 8 F
b- tn s 00 8 b· £ h- «0 tn 8 tn 8 F
CO CM CÓ O) to ł< co m 8 tn 8 CM cd 05 F
w 1000 05 CO tn 05 00 CM O) F
** CM 05 CM p·· 05 b> b» CO F
r> tn O) co to 8 F
<M p» 05 00 F F
*“ CM r> * tn to b co 05 O r- (M «» r> p·» W in to Ρ» b CS
190 188
.Konsensus 2 powtórzenia wiazania choliny
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz Cena 6,00 zł

Claims (24)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Szczepionka do leczenia lub ochrony przeciwko infekcji pneumokokowej, zawierająca polipeptyd w farmaceutycznie tolerowanym nośniku, znamienna tym, że rzeczony polipeptyd zawiera część alfa-spiralną, wykazującą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 1 i nie zawiera części wiążącej cholinę, przy czym zawartość polipeptydu w rzeczonej szczepionce jest ilością skuteczną do leczenia lub ochrony przeciwko infekcji pneumokokowej .
  2. 2. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, ze rzeczona część alfa-spiralna wykazuje przynajmniej 95% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 1.
  3. 3. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, że rzeczona część alfa-spiralna wykazuje przynajmniej 97% identyczność z sekwencją sEq ID NO: 1.
  4. 4. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, ze sekwencja aminokwasowa rzeczonej części alfa-spiralnej wykazuje przynajmniej 90% identyczność z sekwencją SEQ ID NO- 19.
  5. 5. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, ze sekwencja aminokwasową rzeczonej części alfa-spiralnej wykazuje przynajmniej 95% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 19.
  6. 6 Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, że rzeczona szczepionka ma zastosowanie do zapobiegania lub leczenia zapalenia ucha środkowego, posocznicy, zapalenia opon mózgowych oraz infekcji płatowego zapalenia płuc.
  7. 7 Szczepionka według zastrz. 6, znamienna tym, ze rzeczona szczepionka ma zastosowanie przeciwko infekcjom inwazyjnym.
  8. 8. Szczepionka według zastrz. 6, znamienna tym, że rzeczona szczepionka ma zastosowanie przeciwko infekcjom ucha środkowego wywołanym przez bakterie S pneumoniae.
  9. 9 Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, ze rzeczony polipeptyd zawiera sekwencję aminokwasową wykazującą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO: 3 do SEQ ID NO: 18.
  10. 10 Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, ze rzeczony polipeptyd zawiera sekwencję aminokwasową wykazującą przynajmniej 95% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO: 3 do SEQ ID NO: 18.
  11. 11. Przeciwciało przeciwko polipeptydowi zawierającemu część alfa-spiralną wykazującą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 1, przy czym rzeczony polipeptyd nie zawiera części wiążącej cholinę.
  12. 12 Przeciwciało według zastrz. 11, znamienne tym, ze sekwencja aminokwasową rzeczonej części alfa-spiralnej wykazuje przynajmniej 95% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 19.
  13. 13. Przeciwciało według zastrz. 11, znamienne tym, ze sekwencja aminokwasową rzeczonej części alfa-spiralnej wykazuje przynajmniej 90% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej:
    (a) sekwencję aminokwasową SEQ ID NO: 1, i (b) sekwencję aminokwasową SEQ ID NO: 19.
  14. 14. Przeciwciało według zastrz. 11, znamienne tym, ze sekwencja aminokwasową rzeczonej części aifa-spiralnej wykazuje przynajmniej 95% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej:
    (a) sekwencję aminokwasową SEQ ID NO: 1, i (b) sekwencję aminokwasową SEQ ID NO: 19.
  15. 15. Przeciwciało według zastrz. 11, znamienne tym, ze rzeczony polipeptyd zawiera sekwencję aminokwasową wykazującą przynajmniej 95% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO: 3 do SEQ ID NO: 18.
    190 188
  16. 16. Przeciwciało według zastrz. 11, znamienne tym, że rzeczone przeciwciało jest przeciwciałem wykrywającym infekcje wywołane bakteriami S. pneumoniae.
  17. 17. Przeciwciało według zastrz. 15, znamienne tym, ze rzeczone przeciwciało jest skuteczne w zapobieganiu i/lub leczeniu infekcji wywołanych bakteriami S pneumoniae.
  18. 18. Przeciwciało według zastrz. 15, znamienne tym, ze rzeczone przeciwciało jest skuteczne w zapobieganiu i/lub leczeniu infekcji pneumokokowych wywołanych bakteriami 5 pneumoniae typu 1-5, 6A, 6B, 7F, 8, 9N, 9V, 10A, 11 A, 12F, 14, 15B, 17F, 18C, 19F, 19A, 20, 22F, 23F oraz 33F.
  19. 19. Zastosowanie przedstawiciela wybranego z grupy obejmującej:
    (a) szczepionkę zdefiniowaną w zastrz. 1; oraz (b) przynajmniej jedno przeciwciało przeciwko immunogenowi, który jest polipeptydem zawierającym sekwencję aminokwasową wykazującą co najmniej 90% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO: 3 do SEQ ID NO: 18, i który nie zawiera części wiążącej cholinę, do wytwarzania leku do zapobiegania i/lub leczenia infekcji pneumokokowych w organizmie żywiciela.
  20. 20. Wyizolowany polipeptyd zawierający sekwencję aminokwasową wykazującą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO: 3 do SEQ ID NO: 18, przy czym rzeczony polipeptyd zawiera część alfa-spiralną, wykazującą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 1 i nie zawiera części wiążącej cholinę.
  21. 21. Wyizolowany polinukleotyd zawierający sekwencję polinukleotydową wykazującą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją wybraną z grupy obejmującej:
    (a) polinukleotyd zawierający sekwencję kodującą polipeptyd zawierający sekwencję wybraną z grupy obejmującej sekwencje aminokwasowe SEQ ID NO: 3 do SEQ ID NO: 18, przy czym rzeczony polipeptyd zawiera część alfa-spiralną, mającą przynajmniej 90% identyczność z sekwencją SEQ ID NO: 1 i (b) dopełniacza (a) przy czym rzeczony polinukleotyd nie koduje polipeptydu zawierającego część wiążącą cholinę.
  22. 22. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, że rzeczony polipeptyd nie zawiera ponadto regionu HPS.
  23. 23. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, ze rzeczona część alfa-spiralna zawiera sekwencję SEQ ID NO: 1.
  24. 24. Szczepionka według zastrz. 1, znamienna tym, że rzeczona część alfa-spiralna zawiera sekwencję aminokwasową SEQ ID NO: 19.
    Ogólnie rzecz biorąc wynalazek ten nawiązuje do badań z zakresu przeciwciał bakteryjnych i ich zastosowania na przykład w charakterze immunogennych czynników w organizmach ludzkich i zwierzęcych stymulujących reakcję odpornościową. Ujmując rzecz bardziej szczegółowo jest on związany ze szczepieniem gatunków ssaków polipeptydem składającym się z polipeptydu ukształtowanego w postaci spirali alfa uzyskanego z polipeptydu wiążącego cholinę, będącym mechanizmem stymulującym produkcję przeciwciał, które uodparniają osobnika zaszczepionego na infekcje wywołane przez różnego rodzaju bakterie chorobotwórcze. Ponadto, wynalazek nawiązuje do przeciwciał i antagonistów przeciw polipeptydom użytecznym w diagnostyce oraz w biernej terapii odpornościowej, zwłaszcza w diagnozowaniu oraz leczeniu infekcji pneumokokowych.
    W pewnym stopniu, wynalazek wiąże się z prewencją i leczeniem infekcji pneumokokowych takich jak infekcje ucha środkowego, nosogardzieli, płuc oraz obszarów oskrzelowych, krwi, CSF i innych wywołanych bakteriami pneumokokowymi. W tym względzie szczególnie interesujące są pewne rodzaje Streptococcus pneumoniae.
    Streptococcus pneumoniae jest bakterią gram-dodatnią, która jest główną przyczyną infekcji inwazyjnych takich jak posocznica, zapalenie opon mózgowych, zapalenie ucha środ4
    190 188 kowego oraz płatowego zapalenia płuc u organizmów ludzkich i zwierzęcych (Tuomanen, et al. NEJM 322:1280-1284 (1995)). W jednym z etapów procesu zakaźnego, pneumokoki wiążą się z nie zajętymi przez zapalenie ludzkimi komórkami nabłonkowymi górnego i dolnego układu oddechowego poprzez wiązanie się z eukariotycznymi węglowodanami na sposób lektyno-podobny (Cundell, et al. Micro. Path. 17:361-347 (1994)). Odwołanie się do wiązanych bakterii w infekcjach pneumokokowych może dotyczyć generowania lokalnie czynników zapalnych mogących aktywować komórki nabłonkowe do zmiany liczby i rodzaju receptorów znajdujących się na ich powierzchni (Cundell, et al. Nature, 377:435-438 (1995)). Jeden z receptorów tego rodzaju, czynnik aktywujący płytki krwi (PAF - (ang.) platelet activating factor) jest wiązany przez bakterie pneumokokowe i w bardzo krótkim czasie (kilku minut) od pojawienia się czynnika PAF pneumokoki wykazują wzmożone przyleganie i inwazję na tkankę. W celu uniknięcia rozwoju infekcji pneumokokowych zostały przedstawione pewne analogi receptorów rozpuszczalnych (Indanpaan-Heikkila, et al. J. Inf. Dis. 176:704-712 (1997)).
    Rodzina białek wiążących cholinę (ang. cholinę binding protein - CBP) nie będących kowalentnie związanymi z fosforylocholiną znajduje się na powierzchni pneumokoków i posiada nie kowalentne powiązanie z kwasami teichocznymi, teichonowymi oraz lipoteichocznymi lipoteichonowymi. Przykładem takiej rodziny jest wiążące cholinę białko A (CbpA) będące rodzajem białka CBP o cięzarze w przybliżeniu 75 kD, które zawiera unikalny obszar N-końcowy - region bogaty w prolinę oraz obszar C-końcowy złożony z 20 różnorodnych powtórzeń aminokwasów odpowiedzialnych za wiązanie choliny. Segment N-końcowy części białek CbpA protein tworzy spiralę alfa jako jego trójwymiarową strukturę.
PL99343544A 1998-04-07 1999-04-06 Pochodne protein wiązania choliny pneumokokowej na szczepionki PL190188B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US8087898P 1998-04-07 1998-04-07
US8574398P 1998-05-15 1998-05-15
PCT/US1999/007680 WO1999051266A2 (en) 1998-04-07 1999-04-06 Derivatives of pneumococcal choline binding proteins for vaccines

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL343544A1 PL343544A1 (en) 2001-08-27
PL190188B1 true PL190188B1 (pl) 2005-11-30

Family

ID=35788244

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL99343544A PL190188B1 (pl) 1998-04-07 1999-04-06 Pochodne protein wiązania choliny pneumokokowej na szczepionki

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL190188B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL343544A1 (en) 2001-08-27

Similar Documents

Publication Publication Date Title
KR100794394B1 (ko) 백신용 폐렴 구균의 콜린 결합성 단백질의 유도체
JP4689044B2 (ja) ワクチン用の肺炎連鎖球菌タンパク質と免疫原断片
KR101170203B1 (ko) 신규한 스트렙토코커스 항원
EP1185297B1 (en) Streptococcus pneumoniae proteins and vaccines
WO1997037026A1 (en) Novel compounds
IL137921A (en) Proteins and polypeptides of group B streptococcus
AU764811B2 (en) A polypeptide comprising the amino acid of an n-terminal choline binding protein A truncate, vaccine derived therefrom and uses thereof
US6887480B1 (en) Streptococcus pneumoniae proteins and vaccines
PL190188B1 (pl) Pochodne protein wiązania choliny pneumokokowej na szczepionki
AU2001282299B2 (en) Genes and proteins, and their uses
AU2004200125B2 (en) Derivatives of Pneumococcal Choline Binding Proteins for Vaccines
MXPA00009802A (en) Derivatives of pneumococcal choline binding proteins for vaccines
CZ20004066A3 (cs) Deriváty pneumokokových proteinů vázajících cholin pro vakciny
AU2004242430A1 (en) Streptococcus pneumoniae proteins and immunogenic fragments for vaccines
MXPA00008111A (en) Group b streptococcus antigens