PL188063B1

PL188063B1 - Człon odłączający dla ochronnych urządzeń przepięciowych oraz układ elementów ochronnego urządzeniaprzepięciowego w szafce rozdzielczej, zawierającyczłon odłączający

Info

Publication number: PL188063B1
Application number: PL97319847A
Authority: PL
Inventors: Karl Suchentrunk
Original assignee: Felten & Guilleaume Kg
Priority date: 1996-05-07
Filing date: 1997-05-07
Publication date: 2004-12-31
Also published as: ES2109912T1; SK58197A3; HU221493B; HU9700819D0; EP0806826A2; AU715499B2; HUP9700819A3; ATE237190T1; ATA81296A; EP0806826B1; AT404650B; CZ137497A3; HUP9700819A2; EP0806826A3; SK284784B6; DE59709740D1; AU2009697A; CZ293858B6; PL319847A1; GR970300051T1

Abstract

1 . Czlon odlaczajacy dla ochronnych urzadzen przepieciowych do montazu w szafkach rozdzielczych, zaopatrzony w pierwsze i drugie elementy odprowa- dzajace oraz pierwszy i, korzystnie co najmniej jeden, drugi element odlaczajacy, przy czym co najmniej wszystkie pierwsze elementy odlaczajace sa umieszczone we wspólnej obudowie, znamienny tym, ze zewnetrzne zaciski przylaczowe odpo- wiednio górnego i dolnego rzedu zaci- sków wspólnej obudowy pierwszych ele- mentów odlaczajacych (El) sa polaczone ze soba elektrycznie. Fig 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest człon odłączający dla ochronnych urządzeń przepięciowych do montażu w szafkach rozdzielczych oraz układ elementów ochronnego urządzenia przepięciowego w szafce rozdzielczej, zawierający człon odłączający. Człon odłączający jest zaopatrzony w pierwsze i drugie elementy odprowadzające oraz pierwszy i, korzystnie co najmniej jeden, drugi element odłączający.

Do zabezpieczenia przyłączy sieciowych stosuje się zwykle na jedną fazę dwa, połączone równolegle i odłączone od siebie, elementy odprowadzające. Państwowa sieć prądu zmiennego ma trzy przewody napięciowe, które wraz z przewodem zerowym należy zabezpieczyć względem przewodu ochronnego, a między sobą przed przepięciami. Pociąga to za sobą duże koszty konstrukcyjne z uwagi na cztery oddzielne urządzenia ochronne.

Ponadto urządzenia ochrony przepięciowej są zazwyczaj umieszczone jako pierwsze w przewodzie doprowadzającym do urządzenia tak, że do ich okablowania muszą być stosowane przewody o dużym przekroju, którymi trudno jest manipulować.

Obie te okoliczności - duża ilość części i trudne do manipulowania przewody - sprawiają, że okablowanie jest czasochłonne i nieprzejrzyste.

Stan techniki jest uwidoczniony na rysunku, na którym pos. I przedstawia ochronne urządzenie przepięciowe w schemacie podstawowym, pos. Ila i Ilb - dwa przykłady wykonania ochronnego urządzenia przepięciowego z pos. I w układzie prądu zmiennego, pos. III - zamontowane w szafce rozdzielczej urządzenie ochronne z pos. Ila w widoku z góry.

Znane są różne elementy do zabezpieczania przewodów elektrycznych przed niedopuszczalnie wysokimi przepięciami, jakie mogą występować na przykład przy bezpośrednim lub pośrednim uderzeniu pioruna. Najważniejsze z nich to odcinki wyładowania, warystory i diody tłumiące. Mają one zróżnicowane własności elektryczne, które należy uwzględnić przy ich doborze.

Tak na przykład odcinki wyładowania mogą odprowadzać przepięcia o wyjątkowo wysokiej energii, ich wadą jest jednak stosunkowo duże napięcie obniżone (napięcie, do którego zostaje zredukowane przepięcie).

Warystory i diody tłumiące mają natomiast stosunkowo małe napięcie obniżone, jednak cechuje je niewielka zdolność odprowadzania prądu.

Aby móc jednocześnie wykorzystywać pozytywne własności obu typów elementów odprowadzających przepięcie, są one połączone równolegle, a zatem ustawione kaskadowo jeden za drugim, jak uwidacznia schemat podstawowy na pos. I.

Ten element odprowadzający 1, który ma większą zdolność odprowadzania jest podłączony bliżej doprowadzenia, aby stworzyć tam „zgrubne zabezpieczenie”. Element ten odprowadza większą część energii przepięciowej, redukując drastycznie przepięcie, jednak w wielu przypadkach redukcja ta jest niewystarczająca.

Napięcie, pozostające po zgrubnej ochronie, ulega dalszemu zmniejszeniu przez następny element odprowadzający 2, tak zwany element ochrony dokładnej. Ponieważ większa część energii przepięciowej została już odprowadzona przez ochronę zgrubną, redukcja napięcia zachodząca na ochronie dokładnej jest połączona ze stosunkowo niewielkim odprowadzeniem energii. Ochrona dokładna powinna zatem mieć mniejsze napięcie obniżone niż ochrona zgrubna, nie jest natomiast konieczna zbyt duża zdolność odprowadzania.

188 063

W normalnym przypadku kaskadowe ustawienie elementów odprowadzających przepięcie jest realizowane w ten sposób, że ustawia się je jeden za drugim odpowiednio do wielkości napięcia obniżonego.

Przy tego typu ustawieniu kaskadowym należy zwrócić uwagę na to, że również napięcia zadziałania stosowanych elementów odprowadzających 1, 2 są zróżnicowane. Element odprowadzający o mniejszym napięciu obniżonym ma z reguły także mniejsze napięcie zadziałania tak, że przy wystąpieniu przepięcia najpierw włącza się „słabszy” element (ochrona dokładna), który redukuje przepięcie poniżej napięcia zadziałania ochrony zgrubnej.

W celu wyeliminowania tego problemu elementy odprowadzające 1, 2 są odłączone od siebie, co uzyskuje się poprzez szeregowe podłączenie członów odłączających El, E2 do „słabszego” elementu odprowadzającego 2. Człony odłączające El, E2 mogą składać się z cewek, kondensatorów lub oporników i wywołują dodatkowy spadek napięcia w „słabszej” gałęzi, co powoduje zwiększenie napięcia zadziałania gałęzi ochrony dokładnej.

Jeżeli tego typu ochronne urządzenie przepięciowe ma służyć do zabezpieczenia przyłącza prądu zmiennego, wówczas można zastosować na przykład układ przedstawiony na pos. Ha. Pomiędzy każdym z przewodów fazowych LI, L2, L3 i przewodem zerowym N, podobnie jak pomiędzy przewodem zerowym N i przewodem ochronnym PE, należy zamontować oddzielne urządzenie ochronne.

Przedstawione na pos. I drugie elementy odłączające E2 pomiędzy przewodem fazowym i przewodem zerowym nie są przy tym wykonane w postaci oddzielnych elementów szeregowych. Wywołany przez nie spadek napięcia jest wytwarzany przez pierwsze elementy odłączające El o odpowiednio większych - w przypadku cewek o większej indukcyjności wymiarach.

Opisany wyżej układ pociąga za sobą skomplikowane, materiało- i czasochłonne okablowanie przy umieszczaniu go w szafce rozdzielczej (porównaj pos. III).

Istotną wadą tego układu jest to, że zarówno przewody fazowe, jak też przewód ochronny LI, L2, L3, PE doprowadzenia są przyłączane do urządzenia ochronnego od góry, zaś przewód zerowy N od dołu. Ten sam problem dotyczy przewodów, prowadzących do użytkownika; przewody fazowe i ochronne mogą być wyprowadzone z górnych rzędów zacisków, natomiast przewód zerowy musi być wyprowadzony z dolnego rzędu zacisków i poprowadzony dalej.

W technice instalacyjnej korzystne jest jednak, jeżeli wszystkie przewody doprowadzające i odprowadzające są przyłączane do górnych rzędów zacisków, a jedynie potrzebne wewnątrz układu połączenia elektryczne dzieli się na górny i dolny rząd zacisków

W schemacie przedstawionym na pos. Ilb nie występuje, umieszczony na pos. Ha w przewodzie zerowym N, element odłączający E2. Jego działanie elektryczne jest przejęte przez kompensowaną prądem cewkę 4. Cewka 4 jest zamknięta, a w najprostszym przypadku stanowi pierścień indukcyjny, na przykład pierścień ferrytowy. Wszystkie przewody, przewodzące prąd roboczy, są w trójfazowym systemie prądu zmiennego, a zatem LI, L2, L3 i N, przeprowadzone przez tę cewkę 4.

Cewka 4 ma pod względem elektrotechnicznym takie samo działanie, jak dołączone gwiaździście do przewodu ochronnego PE indukcyjności szeregowe, zatem dla prądów, które płyną z jednego z przewodów LI, L2, L3 lub N do przewodu ochronnego PE, powodują spadek napięcia, czyli działają odłączająco. Wzmacnia to działanie pierwszych elementów odłączających El, w związku z czym funkcja brakujących elementów odłączających E2 jest częściowo lub całkowicie przejmowana przez cewkę 4, zaś pierwsze elementy odłączające El mogą mieć odpowiednio mniejsze wymiaiy.

Istotna zaleta takiej kompensowanej prądowo cewki 4 polega na tym, że nie działa ona w trakcie pracy bezawaryjnej, a co za tym idzie, nie powoduje strat - w przeciwieństwie do tego indukcyjności szeregowe cechuje moc bierna również w trakcie prawidłowej pracy.

Celem wynalazku jest zaproponowanie takiego ukształtowania elementów odłączających, aby urządzenie ochrony przepięciowej można było wyjątkowo przejrzyście umieścić w szafce rozdzielczej i łatwo okablować. Celem wynalazku jest również zaproponowanie, zawierającego człon odłączający układu elementów ochronnego urządzenia przepięciowego

188 063 w szafce rozdzielczej, w którym pomiędzy każdym z przewodów fazowych i przewodem zerowym, względnie pomiędzy każdym przewodem fazowym i przewodem ochronnym oraz korzystnie także pomiędzy przewodem zerowym i przewodem ochronnym umieszczone są dwa, odłączone od siebie, przepięciowe elementy odprowadzające. Układ ten powinien charakteryzować się możliwością prostego i przejrzystego okablowania.

Człon odłączający dla ochronnych urządzeń przepięciowych do montażu w szafkach rozdzielczych, zaopatrzony w pierwsze i drugie elementy odprowadzające oraz pierwszy i, korzystnie co najmniej jeden, drugi element odłączający, przy czym co najmniej wszystkie pierwsze elementy odłączające są umieszczone we wspólnej obudowie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zewnętrzne zaciski przyłączowe odpowiednio górnego i dolnego rzędu zacisków wspólnej obudowy pierwszych elementów odłączających są połączone ze sobą elektrycznie.

Korzystnie we wspólnej obudowie wraz z pierwszymi elementami odłączającymi umieszczony jest co najmniej jeden drugi element odłączający.

Korzystnie zarówno pierwsze jak drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających są doprowadzone do zacisków przyłączowych wspólnej obudowy, leżących w górnym rzędzie zacisków.

Korzystnie pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających są doprowadzone do umieszczonych w przedniej ściance obudowy styków wtykowych, zaś drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających są doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w górnym rzędzie zacisków.

Korzystnie pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających są dodatkowo doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w dolnym rzędzie zacisków.

Korzystnie pierwsze elementy odłączające stanowią cewki.

Korzystnie co najmniej jeden drugi element odłączający składa się z zamkniętej cewki, korzystnie pierścienia indukcyjnego, zwłaszcza pierścienia ferrytowego, przez którą to cewkę przeprowadzone są wszystkie przewody, doprowadzające prąd zasilający.

Układ elementów ochronnego urządzenia przepięciowego w szafce rozdzielczej, zawierający człon odłączający, zaopatrzony w pierwsze i drugie elementy odprowadzające oraz pierwszy i, korzystnie co najmniej jeden, drugi element odłączający, przy czym pomiędzy każdym z przewodów fazowych i przewodem zerowym, względnie pomiędzy każdym przewodem fazowym i przewodem ochronnym oraz korzystnie także pomiędzy przewodem zerowym i przewodem ochronnym umieszczone są dwa, odłączone od siebie, przepięciowe elementy odprowadzające, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wszystkie pierwsze elementy odprowadzające i wszystkie drugie elementy odprowadzające są połączone w grupy, w których leżą one bezpośrednio obok siebie, zaś człon odłączający jest umieszczony pomiędzy grupami pierwszych i drugich elementów odprowadzających.

Korzystnie przy doprowadzeniu pierwszych i drugich przyłączy pierwszych elementów odłączających do zacisków przyłączowych wspólnej obudowy, leżących w górnym rzędzie zacisków, połączenie pierwszych przyłączy pierwszych elementów odłączających ma postać biegnącego wzdłuż przednich ścianek obudowy elementów odprowadzających i członu odłączającego, złącza wtykowego.

Korzystnie co najmniej jeden drugi element odłączający jest umieszczony wewnątrz złącza wtykowego.

Korzystnie wszystkie pierwsze elementy odprowadzające stanowią jedną część z członem odłączającym.

Korzystnie wszystkie pierwsze elementy odprowadzające, człon odłączający i złącze wtykowe stanowiąjedną część.

Korzystnie pierwsze elementy odprowadzające stanowią odcinki wyładowania, korzystnie iskiemiki powietrzne, gazowe lub próżniowe.

Korzystnie drugie elementy odprowadzające stanowią korzystnie warystory lub diody tłumiące.

188 063

Człon odłączający według wynalazku znacznie zmniejsza stopień skomplikowania konstrukcji, zaś elektryczne połączenie wspomnianych zacisków przyłączowych czyni zbędnym niektóre nieprzyjemne do układania przewody.

Dzięki temu, że co najmniej jeden drugi element odłączający jest umieszczony we wspólnej obudowie pierwszych elementów odłączających, wszystkie elementy odłączające są umieszczone we wspólnej obudowie, co powoduje dalsze uproszczenie konstrukcji układu.

Jeżeli zarówno pierwsze, jak drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających są doprowadzone do zacisków przyłączowych wspólnej obudowy, leżących w górnym rzędzie zacisków, wówczas wszystkie przewody, potrzebne do dalszego połączenia elementów odłączających, można dzięki temu ułożyć wyłącznie nad członem odłączającym, co zapewnia przejrzyste i łatwe do realizacji okablowanie.

Rozwiązanie, w którym pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających są doprowadzone do umieszczonych w przedniej ściance obudowy styków wtykowych, zaś drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających są doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w górnym rzędzie zacisków, umożliwia okablowanie pierwszych przyłączy elementów odłączających za pomocą, biegnących wzdłuż przedniej ścianki obudowy, złączy wtykowych, co powoduje dalsze uproszczenie okablowania.

Ponadto pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających mogą być dodatkowo doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w dolnym rzędzie zacisków. Rozwiązanie to zapewnia nieskomplikowane równoległe połączenie kilku członów odłączających, co pozwala na łatwe zwiększanie prądu znamionowego ochronnego urządzenia przepięciowego.

Szczególnie korzystne jest, jeżeli pierwsze elementy odłączające stanowią cewki, ponieważ takie elementy są łatwe do wykonania w wymaganym dla tego zastosowania zakresie mocy.

W związku z tym co najmniej jeden drugi element odłączający może składać się z zamkniętej cewki, korzystnie pierścienia indukcyjnego, na przykład pierścienia ferrytowego, przez którą to cewkę przeprowadzone są wszystkie przewody, przez które płynie prąd zasilający. Pociąga to za sobą uproszczenie konstrukcji, zmniejszając jednocześnie koszty jej wytwarzania oraz zwiększając niezawodność działania członu odłączającego.

Według wynalazku zostało to osiągnięte tak, że wszystkie pierwsze elementy odprowadzające i wszystkie drugie elementy odprowadzające są połączone w grupy, w których leżą one bezpośrednio obok siebie oraz że człon odłączający jest umieszczony pomiędzy grupami pierwszych i drugich elementów odprowadzających.

Dzięki zastosowaniu zawierającego człon odłączający układu elementów ochronnego urządzenia przepięciowego w szafce rozdzielczej według wynalazku wszystkie przewody zarówno doprowadzenia, jak też odprowadzenia, można przyłączyć do urządzenia ochronnego od góry, co w znacznym stopniu przyczynia się do zwiększenia przejrzystości okablowania. Dzięki ułożeniu poszczególnych komponentów układu według wynalazku można je połączyć za pomocą znormalizowanych systemów szynowych, co zapewnia prosty i szybki montaż.

Połączenie pierwszych przyłączy pierwszych elementów odłączających za pomocą biegnącego wzdłuż przednich ścianek obudowy elementów odprowadzających i członu odłączającego złącza wtykowego przynosi dalsze uproszczenie montażu, ponieważ złącza wtykowe są szybsze do wykonania niż złącza śrubowe.

Jeżeli co najmniej jeden drugi element odłączający jest umieszczony wewnątrz złącza wtykowego, wówczas w obudowie członu odłączającego pozostaje wolne miejsce, zaś pierwsze elementy odłączające mogą być większe, a co za tym idzie, mogą cechować się większą mocą.

Z kolei połączenie wszystkich pierwszych elementów odprowadzających z członem odłączającym jest korzystne z uwagi na możliwość rezygnacji z połączeń, wykonywanych na zewnątrz. W związku z tym wszystkie pierwsze elementy odprowadzające, człon odłączający i złącze wtykowe mogą stanowić jedną część, dzięki czemu złącza wtykowe można zastąpić ułożonymi na stałe przewodami, co powoduje zmniejszenie oporów przejścia pomiędzy poszczególnymi komponentami układu.

188 063

Odprowadzanie stosunkowo dużych ilości energii bez obawy uszkodzenia elementów możliwe jest wówczas, gdy pierwsze elementy odprowadzające stanowią odcinki wyładowania, na przykład iskiemiki powietrzne, gazowe, próżniowe lub temu podobne.

Wystarczającą ochronę dla podłączonych dalej użytkowników można osiągnąć wówczas, gdy drugie elementy odprowadzające stanowią warystory, diody tłumiące lub temu podobne, ponieważ takie elementy redukują przepięcie do stosunkowo niskiej wartości.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia ochronne urządzenie przepięciowe w szafce rozdzielczej, w widoku z góry, fig. 2 - uproszczony przykład wykonania układu z fig. 1, fig. 3a, 3b - człon odłączający w widoku z boku, fig. 4 - dwa, połączone równolegle człony odłączające, fig. 5a - schemat układu ochrony przepięciowej dla systemu sieciowego TT, fig. 5b - realizację schematu z fig. 5a z zastosowaniem członu odłączającego według wynalazku, fig. 6a - schemat układu ochrony przepięciowej dla systemu sieciowego TT z odłącznikiem odprowadzającym, fig. 6b - realizację schematu z fig. 6a z zastosowaniem członu odłączającego według wynalazku, fig. 7a - schemat układu ochrony przepięciowej dla systemu sieciowego TN-C-S, fig. 7b - realizację schematu z fig. 7a z zastosowaniem członu odłączającego według wynalazku, fig. 8a - schemat układu ochrony przepięciowej dla systemu sieciowego TN-S, fig. 8b - realizację schematu z fig. 8a z zastosowaniem członu odłączającego według wynalazku, fig. 9a - schemat układu ochrony przepięciowej dla systemu sieciowego IT oraz fig. 9b - realizację schematu z fig. 9a z zastosowaniem członu odłączającego według wynalazku.

Układ elementów ochronnego urządzenia przepięciowego według wynalazku, umieszczony w szafce rozdzielczej, uwidoczniono na fig. 1. Układ ten odpowiada schematowi, przedstawionemu na pos. Ilb w ramach stanu techniki.

Wszystkie pierwsze elementy odprowadzające 1 i wszystkie drugie elementy odprowadzające 2 są połączone w grupy, w których leżą one bezpośrednio obok siebie. Między tymi obiema grupami znajduje się najważniejsza część tego układu, mianowicie człon odłączający 3.

Człon ten łączy co najmniej wszystkie pierwsze elementy odłączające El we wspólnej obudowie. W przedstawionym na fig. 1 przykładzie wykonania również drugi, mający postać kompensowanej prądowo cewki, element odłączający 4 jest umieszczony we wspólnej obudowie. Pierwsze elementy odłączające El są - jak przedstawiono na pos. Ilb - ustawione szeregowo pomiędzy doprowadzeniem i odprowadzeniem i ukształtowane korzystnie w postaci cewek, alternatywnie jednak mogą również mieć postać oporników lub kondensatorów.

Drugi istotny szczegół konstrukcyjny członu odłączającego 3 stanowi utworzone wewnątrz obudowy połączenie elektryczne 5 zewnętrznych zacisków przyłączowych 6, 7, 8, 9 górnego i dolnego rzędu zacisków.

Ukształtowany w opisany sposób człon odłączający 3 umożliwia, jak widać na rysunku, szczególnie proste i przejrzyste okablowanie całego ochronnego urządzenia przepięciowego.

Jeżeli obudowy poszczególnych elementów mają znormalizowaną szerokość - w technice instalacyjnej mówi się wówczas o tak zwanych Jednostkach podziałki”; .każda obudowa ma szerokość, która stanowi całkowitą wielokrotność jednostki podziałki - wówczas niewielka ilość pozostałych, wykonywanych na zewnątrz połączeń jest tak prosta do wykonania, że można zastosować znormalizowane systemy szynowe 10, 100 lub również znormalizowane mostki łączące 11, dzięki czemu prace związane z okablowaniem ograniczają się do dociągnięcia kilku śrub zaciskowych. Ponadto wszystkie przewody doprowadzające i odprowadzające są dołączane do górnych rzędów zacisków.

Przedstawiony na fig. 1 przykład wykonania, w którym zarówno pierwsze, jak też drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających El są doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w górnym rzędzie zacisków można uprościć, wykonując go w sposób przedstawiony na fig. 2. Pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających El są doprowadzone do umieszczonych w przedniej ściance obudowy, styków wtykowych 12, zaś drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających El są doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w górnym rzędzie zacisków.

Również obudowy pierwszych, umieszczonych w przewodach fazowych LI, L2, L3, elementów odprowadzających 1 mają na swych przednich ściankach styki wtykowe 13, połą8

188 063 czone z przewodami fazowymi LI, L2, L3 doprowadzenia. Umożliwia to zastąpienie układanego ręcznie połączenia 10 z fig. 1 złączem wtykowym 31, biegnącym wzdłuż przedniej ścianki 30 obudowy (porównaj fig. 3a). Dzięki temu człon odłączający 3 może być węższy, ponadto zaś można zrezygnować z połączeń układanych ręcznie.

Ponieważ cewka 4, tworząca drugie elementy odłączające E2 jest stosunkowo mała, można ją, jak ukazuje fig. 3b, umieścić wewnątrz złącza wtykowego 31. W tym celu również elektryczny przewód łączący 5 zacisków przyłączowych 6, 7, 8, 9 przewodu zerowego musi co najmniej częściowo przebiegać w złączu wtykowym 31, aby mógł być otoczony przez cewkę 4.

W kolejnym przykładzie wykonania wynalazku wszystkie pierwsze elementy odłączające 1 stanowią jedną część z członem odłączającym 3. Dzięki temu zbędne są, dołączane od zewnątrz mostki 10; jeżeli w tym jednoczęściowym wykonaniu znajdzie się również złącze wtykowe 31, wówczas można je zastąpić przewodami, biegnącymi wewnątrz obudowy.

Pierwsze elementy odłączające El, przez które płynie prąd zasilający urządzenie elektryczne, muszą mieć wymiary dostosowane do nagrzewania, wywołanego przepływem prądu. Aby dla różnych prądów znamionowych można było stosować jednakowe, a co za tym idzie, korzystne do wykonania, człony odłączające 2, pożądane jest takie ich ukształtowanie, aby można je było łatwo łączyć równolegle w celu zwiększenia całkowitego przepływu prądu.

Takie rozwiązanie można zrealizować za pomocą przykładu wykonania, przedstawionego na fig. 4. Pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających El są tutaj dodatkowo doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w dolnym rzędzie zacisków

Co najmniej dwa łączone równolegle człony odłączające 3 są umieszczone jeden pod drugim i połączone ze sobą w sposób ukazany na rysunku.

Przykład wykonania przedstawiony na fig. 1 można również, co nie jest pokazane na oddzielnej figurze, przekształcić według fig. 4, a zatem pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających El doprowadzić do zacisków przyłączowych, leżących w dolnym rzędzie zacisków'.

W zasadzie dla obu elementów odprowadzających 1, 2 można zastosować wszystkie wymienione na wstępie części. Korzystnie jednak pierwsze elementy odprowadzające 1 mają postać odcinków wyładowania, na przykład iskiemików powietrznych, gazowych, próżniowych lub temu podobnych, zaś drugie elementy odprowadzające 2 mają postać warystorów, diod tłumiących lub temu podobnych, przy czym stosuje się zazwyczaj kombinację powietrznego odcinka wyładowania i warystora.

Człon odłączający według wynalazku, jak również ochronne urządzenie przepięciowe według wynalazku są szczególnie korzystne w zastosowaniu praktycznym, ponieważ za ich pomocą można skonstruować wiele różnych urządzeń ochronnych dla różnych systemów sieciowych. Poniżej jest to objaśnione w odniesieniu do fig. 5 do 9.

Figura 5a ukazuje schemat urządzenia ochronnego dla systemu TT. Można tutaj zastosować układ, przedstawiony już na fig. 2. Dla wyjaśnienia układ ten jest ponownie ukazany na fig. 5b.

Figura 6a ukazuje schemat systemu TT, w którym dodatkowo poza układem z fig. 5a umieszczony jest odłącznik odprowadzający 14. Urządzenie ochronne zrealizowane według tego schematu jest przedstawione na fig. 6b.

Na figurze 7a jest ukazane ochronne urządzenie przepięciowe dla systemu TN-C-S. Przewód zerowy N i przewód ochronny PE są tutaj połączone ze sobą tak, że pomiędzy nimi nie może występować różnica napięć, a co za tym idzie, również przepięcie. Dzięki temu można zrezygnować zarówno z elementów odprowadzających, jak też elementów odłączających, pomiędzy przewodem zerowym N i przewodem ochronnym PE, a zatem z cewki 4. Rozwiązanie to jest uwzględnione w układzie szafki rozdzielczej na fig. 7b.

Figury 8a, 8b ukazują wreszcie przedmiot wynalazku dla systemu TN-S, zaś fig. 9a, 9b - dla systemu IT. Pomiędzy każdym z przewodów fazowych LI, L2, L3 i przewodem ochronnym PE oraz pomiędzy przewodem zerowym N i przewodem ochronnym PE wstawione są po dwa, odłączone od siebie, przepięciowe elementy odprowadzające 1, 2.

188 063

Na rysunku przedstawione są wprawdzie wyłącznie trójfazowe systemy prądu zmiennego, wynalazek nie jest jednak ograniczony do takich systemów: Przedmiot wynalazku można stosować również do przyłączy dwufazowych, składających się wyłącznie z jednego przewodu fazowego, zerowego i ochronnego, do systemów bez przewodów zerowych i tak dalej. Odpowiednio do liczby chronionych przewodów systemu należy jedynie zmieniać liczbę elementów odprowadzających i odłączających.

Pos. I

Doprowadzenie użytkownik

Li'

Ll‘

L3¹

Aż

-pe

188 063

•-Pf

188 063

FELia.· L1

Pos. III

SnS £44 Sn/pt) Ertr~53 fhr£) £r£ fhr £3

•-1-1 -&)·	-φ-		-,—, -^-	φ φ	φ	-J—. φ-	φ -φ-		©fce>	-- -φ Φ-	i -φ
r¹	L^J F	/	r¹	LwnroJ	1	?		i	ł	Γ“Ί	r¹ 7
1 H-P	-φ -φ- 4—p	»50	-^- \| H—P	-φ φ- 4—P	K 0^0	Φ“ \| ^Lr-P	φ- φ- 4—4		Φ- 1 P-	Φ· φ- 4—μ	φ- Lj-

_JiymiMiU-—_j^uWl_a#u—__(υιυψυψ] mjj //

188 063

Fig. 1

Do innych przyrządów

188 063

Fig. 2

188 063

Fig.

188 063

V

188 063

Fig. 5a

Fig

188 063

Fig. 6a

U i

* ar

188 063

Fig. 7a

188 063

Fig. 8a

188 063

Fig. 9a

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Człon odłączający dla ochronnych urządzeń przepięciowych do montażu w szafkach rozdzielczych, zaopatrzony w pierwsze i drugie elementy odprowadzające oraz pierwszy i, korzystnie co najmniej jeden, drugi element odłączający, przy czym co najmniej wszystkie pierwsze elementy odłączające są umieszczone we wspólnej obudowie, znamienny tym, że zewnętrzne zaciski przyłączowe odpowiednio górnego i dolnego rzędu zacisków wspólnej obudowy pierwszych elementów odłączających (El) są połączone ze sobą elektrycznie.
2. Człon odłączający według zastrz. 1, znamienny tym, że we wspólnej obudowie wraz z pierwszymi elementami odłączającymi (El) umieszczony jest co najmniej jeden drugi element odłączający (4).
3. Człon odłączający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zarówno pierwsze, jak drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających (El) są doprowadzone do zacisków przyłączowych wspólnej obudowy, leżących w górnym rzędzie zacisków.
4. Człon odłączający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających (El) są doprowadzone do umieszczonych w przedniej ściance (30) obudowy styków wtykowych (12), zaś drugie przyłącza pierwszych elementów odłączających (El) są doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w górnym rzędzie zacisków.
5. Człon odłączający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwsze przyłącza pierwszych elementów odłączających (El) są dodatkowo doprowadzone do zacisków przyłączowych, leżących w dolnym rzędzie zacisków.
6. Człon odłączający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwsze elementy odłączające (El) stanowią cewki.
7. Człon odłączający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że co najmniej jeden drugi element odłączający (4) składa się z zamkniętej cewki, korzystnie pierścienia indukcyjnego, zwłaszcza pierścienia ferrytowego, przez którą to cewkę przeprowadzone są wszystkie przewody (LI, L2, L3, N), doprowadzające prąd zasilający.
8. Układ elementów ochronnego urządzenia przepięciowego w szafce rozdzielczej, zawierający człon odłączający, zaopatrzony w pierwsze i drugie elementy odprowadzające oraz pierwszy i, korzystnie co najmniej jeden, drugi element odłączający, przy czym pomiędzy każdym z przewodów fazowych i przewodem zerowym, względnie pomiędzy każdym przewodem fazowym i przewodem ochronnym oraz korzystnie także pomiędzy przewodem zerowym i przewodem ochronnym umieszczone są dwa, odłączone od siebie, przepięciowe elementy odprowadzające, znamienny tym, że wszystkie pierwsze elementy odprowadzające (1) i wszystkie drugie elementy odprowadzające (2) są połączone w grupy, w których leżą one bezpośrednio obok siebie, zaś człon odłączający (3) jest umieszczony pomiędzy grupami pierwszych i drugich elementów odprowadzających (1, 2).
9. Układ według zastrz. 8, znamienny tym, że przy doprowadzeniu pierwszych i drugich przyłączy pierwszych elementów odłączających (El) do zacisków przyłączowych wspólnej obudowy, leżących w górnym rzędzie zacisków, połączenie pierwszych przyłączy pierwszych elementów odłączających (El) ma postać biegnącego wzdłuż przednich ścianek (30) obudowy elementów odprowadzających (1) i członu odłączającego (3) złącza wtykowego (31).
10. Układ według zastrz. 9, znamienny tym, że co najmniej jeden drugi element odłączający (4) jest umieszczony wewnątrz złącza wtykowego (31).
11. Układ według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że wszystkie pierwsze elementy odprowadzające (1) stanowią jedną część z członem odłączającym (3).

188 063
12. Układ według zastrz. 9 albo 10, znamienny tym, że wszystkie pierwsze elementy odprowadzające (1), człon odłączający (3) i złącze wtykowe (31) stanowiąjedną część.
13. Układ według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że pierwsze elementy odprowadzające (1) stanowią odcinki wyładowania, korzystnie iskiemiki powietrzne, gazowe lub próżniowe.
14. Układ według zastrz. 8, znamienny tym, że drugie elementy odprowadzające (2) stanowią korzystnie warystory lub diody tłumiące.