PL187793B1 - Segment przenośnika zgrzebłowego - Google Patents

Abstract

Segment przenośnika zgrzebłowego zwłaszcza górniczego przenośnika zgrzebłowego ścianowego przeznaczonego do współpracy z co najmniej jedną maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną zawierający rynnę, której boczna ścianka połączona jest ze wspornikiem zastawki a druga boczna ścianka rynny połączona jest z klinem ładującym, przy czym dno rynny na jednym z końców ma dolną zakładkę uszczelniającą a na drugim końcu dno ma górną zakładkę uszczelniającą a klin ładujący na jednym z końców ma zakładkę spągową wystającą wzdłużnie poza czołową powierzchnię bocznych ścianek rynny, przy czym na drugim końcu klin ładujący ma wnękę odpowiadającą kształtem zakładce spągowej, znamienny tym, że spągowa zakładka (9) ładującego klina (Κ) usytuowana jest po stronie dolnej uszczelniającej zakładki (3a) dna (3) rynny (R), a wnęka (10) klina ładującego usytuowana jest po stronie górnej uszczelniającej zakładki (3b) dna rynny.

Description

Przedmiotem wynalazku jest segment przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza górniczego przenośnika zgrzebłowego ścianowego przeznaczonego do współpracy z co najmniej jedną maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający rynnę, której boczna ścianka połączona jest z klinem ładującym a druga jej boczna ścianka połączona jest ze wspornikiem zastawki.

Z polskiego opisu zgłoszeniowego wynalazku numer P.316578 znany jest segment przenośnika zgrzebłowego ścianowego. Znany segment zawiera rynnę mającą dwie, równolegle do siebie usytuowane ścianki boczne, z których każda w przekroju poprzecznym ma postać zbliżoną do litery „E”. Ścianki boczne są ze sobą połączone za pomocą płytowego, ślizgowego dna, które na jednym końcu ma górną a na drugim końcu - dolną zakładkę. Zakładki stanowią uszczelnienie połączenia sąsiadujących ze sobą końców rynien segmentów przenośnika zgrzebłowego. Każda z obu zakładek uszczelniających ma grubość mniejszą od grubości dna rynny, przy czym grubość zakładki dolnej jest zawsze mniejsza od grubości zakładki górnej, gdyż zakładka górna musi mieć pewien naddatek, ponieważ jej górna powierzchnia ulega sukcesywnemu ścieraniu podczas transportu urobku. Tak więc wielkość poprzecznego przekroju zakładki górnej musi - ze względów eksploatacyjnych - być zawsze większa od wielkości poprzecznego przekroju dolnej uszczelniającej zakładki dna rynny segmentu.

Każda z obu bocznych ścianek rynny, na jednym z końców, ma centrujący czop umieszczony w jej zewnętrznej wnęce, przeznaczony do ustalenia względem siebie końców rynien segmentów przenośnika zgrzebłowego.

Boczna - odociosowa ścianka rynny połączona jest w znany sposób z klinem ładującym (ostrogą), który w przekroju poprzecznym ma postać zbliżoną do litery „L”. Pozioma część klinu ładującego stanowi bieżnię dla maszyny urabiającej, natomiast jego pionowa część, na każdym z końców, ma nakładkę zawierającą gniazdo do rozłącznego osadzenia w nim łopatkowo ukształtowanego końca łącznika między segmentowego. Klin ładujący, na jednym z końców, ma zakładkę spągową wystającą wzdłużnie poza czołową powierzchnię ścianek bocznych rynny, przy czym zakładka spągowa usytuowana jest zawsze po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny segmentu. Natomiast na drugim końcu klin ładujący ma w dolnej części bieżni wnękę, usytuowaną zawsze po stronie dolnej zakładki uszczelniającej dna rynny segmentu. Wnęka przeznaczona jest do umieszczenia w niej spągowej zakładki ładującego klina sąsiedniego segmentu przenośnika zgrzebłowego.

Boczna - odzawałowa ścianka rynny segmentu przenośnika zgrzebłowego połączona jest w znany sposób ze wspornikiem zastawki. Wspornik ma pionową, płytową ściankę przednią oraz tylną, które są ze sobą połączone za pomocą płytowej, poziomej ścianki dolnej

187 793 oraz płytowej, poziomej ścianki górnej. Pionowa ścianka przednia wspornika zastawki ma wysokość mniejszą od wysokości jego pionowej ścianki tylnej, a pozioma ścianka górna wspornika wyposażona jest w nadstawki do zamocowania elementów bezcięgnowego mechanizmu posuwu maszyny urabiającej, a na każdym z końców pozioma ścianka ma wkładkę zawierającą poziomo usytuowane gniazdko dla łopatkowo ukształtowanej końcówki łącznika między segmentowego. Pozioma ścianka dolna wspornika zastawki jest przestawiona wzdłużnie względem pozostałych jego ścianek tak, że na końcu wspornika utworzona jest płaska zakładka spągowa wystająca wzdłużnie poza czołową powierzchnię ścianek bocznych rynny segmentu, przy czym zakładka spągowa wspornika znajduje się zawsze po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny segmentu. Natomiast na drugim końcu wspornik ma wnękę, usytuowaną zawsze po stronie dolnej uszczelniającej zakładki dna rynny segmentu. Wnęka przeznaczona jest do umieszczenia w niej spągowej zakładki wspornika sąsiedniego segmentu przenośnika zgrzebłowego.

Znany segment dobrze spełnia swą funkcję odnośnie stabilizowania pionowego położenia końców rynny, względem końców rynien sąsiednich segmentów przenośnika zgrzebłowego. Znany segment ma jednak tę istotną niedogodność, że najbardziej newralgiczne miejsca rynny - górna oraz dolna zakładka uszczelniająca jej dna nie są wystarczająco zabezpieczone przed dynamicznym, niszczącym oddziaływaniem na siebie zwłaszcza, gdy przez miejsce styku segmentów przemieszcza się ciężka maszyna urabiająca i/lub, gdy spąg wyrobiska jest nierówny. Niedogodność ta spowodowana jest tym, że przekrój poprzeczny każdej z zakładek uszczelniających jest znacznie mniejszy od poprzecznego przekroju dna rynny, przy czym przekrój poprzeczny zakładki dolnej jest zawsze mniejszy od przekroju poprzecznego zakładki górnej, która jest ścierana przez transportowany urobek. W momencie, gdy przez miejsce styku segmentów przemieszcza się maszyna urabiająca, górna zakładka obciąża mechanicznie (dynamicznie) zakładkę dolną, która jest wówczas narażona na awaryjne zniszczenie - co w praktyce bardzo często ma miejsce, po stosunkowo krótkim okresie eksploatacji segmentu. Wówczas konieczna jest wymiana segmentu, a uszkodzony segment - w celu naprawy - musi być przetransportowany na powierzchnię kopalnii, gdyż na jej dole nie mogą być wykonywane prace spawalnicze z uwagi na niebezpieczeństwo powstania wybuchu gazów kopalnianych. Należy również podkreślić, że spągowa zakładka klina ładującego lub wspornika zastawki praktycznie nie podpiera, zawierającego wnękę, końca sąsiedniego segmentu, gdy nad miejscem styku segmentów przenośnika znajduje się maszyna urabiająca, zwłaszcza ciężka. Dzieje się tak dlatego, że pod obciążeniem - zwłaszcza dynamicznym - spągowa zakładka klina ładującego (wspornika zastawki) zostaje przemieszczona w dół, a tym samym jej oporowe oddziaływanie na górną powierzchnię wnęki jest znacznie zmniejszone. W wyniku tego naprężenia ścinająco - zginające wywołane tym obciążeniem prawie w całości są przenoszone przez uszczelniające zakładki dna rynny. Z uwagi na to, że zakładka dolna ma mniejszy przekrój poprzeczny - narażona jest na awaryjne zniszczenie, zwłaszcza w wyniku zmęczenia materiału. Ponadto pionowy luz istniejący pomiędzy zakładkami uszczelniającymi dna rynny jest luzem montażowym tak, że w wyniku działania pionowego obciążenia od maszyny urabiającej luz ten zostaje skasowany, zanim spągowa zakładka klina ładującego lub wspornika zastawki zetknie się oporowo z górną powierzchnią wnęki końca segmentu. W wyniku tego zakładki uszczelniające dna rynny są dodatkowo narażone na zniszczenie, gdyż jako pierwsze muszą przenieść naprężenia wywołane statycznym lub dynamicznym oddziaływaniem maszyny urabiającej na końce segmentów przenośnika.

Z polskiego opisu zgłoszeniowego wynalazku numer P.315818 znana jest rynna przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza górniczego przenośnika ścianowego. Rynna ma kształtowe ścianki boczne połączone ze sobą za pośrednictwem płytowego, ślizgowego dna, które na jednym końcu ma gómą a na drugim - dolną zakładkę uszczelniającą. Rynna ma co najmniej jedną płaską podkładkę usytuowaną pod ściankami bocznymi i zamocowaną do ich dolnej powierzchni. Końcówka podkładki wystaje wzdłużnie poza powierzchnię czołową ścianek bocznych rynny - tworząc zakładkę spągową, przy czym zakładka spągowa usytuowana jest zawsze po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny. Natomiast na drugim końcu rynny - po stronie dolnej zakładki uszczelniającej - utworzona jest wnęka, do umieszczenia

187 793 w niej spągowej zakładki sąsiedniej rynny przenośnika zgrzebłowego. Rynna w zewnętrznych wnękach swych bocznych ścianek ma uchwyty umożliwiające połączenie, za pomocą śrub, jednej z tych ścianek z klinem ładującym a drugiej - ze wspornikiem zastawki, przy czym rynna na jednym z końców ma w tych wnękach centrujące czopy do współpracy z rynną sąsiedniego segmentu przenośnika. W wyniku połączenia rynny z klinem ładującym oraz ze wspornikiem zastawki, zostaje utworzony segment przenośnika zgrzebłowego wielosegmentowego.

Zagadnieniem technicznym wymagającym rozwiązania jest zmodyfikowanie konstrukcji znanego segmentu przenośnika zgrzebłowego tak, aby statyczne naprężenia przenoszone przez zakładki uszczelniające dna rynny stanowiły tylko stosunkowo małą część naprężeń spowodowanych obciążeniem segmentu przenośnika przez maszynę urabiającą oraz obudowę zmechanizowaną oraz, aby możliwe było zmniejszenie wielkości pionowego przemieszczania się końców segmentu, pod działaniem tego obciążenia.

Zagadnienie techniczne zostało rozwiązane w czterech wariantach. W pierwszym wariancie, istota wynalazku polega na tym, że spągowa zakładka klina ładującego usytuowana jest po stronie dolnej zakładki uszczelniającej dna rynny, a wnęka klina ładującego usytuowana jest po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny. Ponadto pomiędzy spągową zakładką klina ładującego, a wnęką tego klina utworzony jest pionowy luz, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami dna rynny segmentu.

W drugim wariancie, istota wynalazku polega na tym, że zakładka spągowa wspornika zastawki usytuowana jest po stronie dolnej zakładki uszczelniającej dna rynny, a wnęka wspornika zastawki usytuowana jest po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny segmentu. Szerokość zakładki spągowej jest nie większa od szerokości wspornika zastawki. Pomiędzy spągową zakładką wspornika zastawki a jego wnęką utworzony jest pionowy luz, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami dna rynny segmentu.

W trzecim wariancie - odnoszącym się do sytuacji, gdy zakładka wspornika zastawki usytuowana jest po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny (jak ma to miejsce w przypadku znanym ze stanu techniki) - istota wynalazku polega na tym, że zakładka wspornika zastawki zamocowana jest do górnej, poziomej płyty tego wspornika a roboczą powierzchnię zakładki stanowi jej dolna powierzchnia. Szerokość zakładki jest nie większa od szerokości wspornika zastawki. Pomiędzy zakładką a górną, poziomą płytą wspornika zastawki utworzony jest pionowy luz, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami dna rynny segmentu.

W czwartym wariancie, istota wynalazku polega na tym, że spągowa zakładka podkładki rynny segmentu usytuowana jest po stronie dolnej zakładki uszczelniającej dna tej rynny, a wnęka rynny usytuowana jest po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny segmentu. Pomiędzy spągową zakładką podkładki rynny utworzony jest pionowy luz, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami dna rynny segmentu.

Segment według wynalazku - jak wykazały badania przeprowadzone w rzeczywistych warunkach pracy ścianowego przenośnika zgrzebłowego - ma znacznie większą trwałość oraz niezawodność eksploatacyjną od znanego segmentu. Zakładki uszczelniające, stanowiące najbardziej newralgiczne elementy rynny, są w małym tylko stopniu narażone na wzajemne niekorzystne oddziaływanie dynamiczne lub statyczne. Możliwe to jest dzięki temu, że dolna zakładka uszczelniająca - mająca mniejszy przekrój poprzeczny, niż górna zakładka uszczelniająca dna rynny - pod działaniem obciążenia może wraz z końcem segmentu przemieszczać się swobodnie w dół, gdyż nie oddziaływuje wówczas na nią zakładka górna (zakładka dolna oddala się od zakładki górnej). Odpowiednio ustalone luzy pionowe sprawiają, że najprzód zetkną się ze sobą oporowo robocze powierzchnie zakładki spągowej i wnęki, a następnie (lub ewentualnie równocześnie) zetkną się ze sobą oporowo zakładki uszczelniające dna rynny. W wyniku tego naprężenia ścinające - zginające, które mogłyby spowodować awaryjne zniszczenie dolnej zakładki uszczelniającej są prawie w całości przenoszone przez roboczą po6

187 793 wierzchnię zakładki spągowej i roboczą powierzchnię wnęki, na konstrukcję segmentu przenośnika zgrzebłowego.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w rzucie aksonometrycznym segment, którego boczna ścianka rynny połączona jest z klinem ładującym; fig. 2 - ten sam segment w widoku W oznaczonym na fig. 1; fig 3 - ten sam segment w widoku W1 oznaczonym na fig. 1; fig. 4 przedstawia w rzucie aksonometrycznym segment, którego boczna ścianka rynny połączona jest ze wspornikiem zastawki; fig. 5 - ten sam segment w widoku W2 oznaczonym na fig. 4; fig. 6 - ten sam segment w widoku W3 oznaczonym na fig. 4; fig. 7 przedstawia w rzucie aksonometrycznym segment, którego boczna ścianka rynny połączona jest ze wspornikiem zastawki, przy czym zakładka wspornika usytuowana jest po stronie górnej zakładki uszczelniającej dna rynny; fig. 8 - ten sam segment w widoku W4 oznaczonym na fig. 7; fig. 9 - ten sam segment w widoku W5 oznaczonym na fig. 7, a fig. 10 przedstawia w rzucie aksonometrycznym segment, którego rynna wyposażona jest w podkładkę mającą zakładkę spągową, przy czym boczna ścianka rynny połączona jest z klinem ładującym.

Przykład 1.

Jak pokazano na fig. 1-^3, segment górniczego przenośnika zgrzebłowego ścianowego zawiera rynnę R mającą boczną - odociosową ściankę 1 i boczną - odzawałową ściankę, które są ze sobą połączone nierozłącznie, za pośrednictwem płytowego, ślizgowego dna, które na jednym końcu ma dolną uszczelniającą zakładkę 3a, a na drugim - górną uszczelniającą zakładkę 3b, przy czym poprzeczny przekrój dolnej zakładki 3a jest mniejszy od poprzecznego przekroju górnej zakładki 3b. Odociosową ścianka 1 rynny połączona jest w znany sposób z ładującym klinem K mającym bieżnię 4 oraz wzmacniający płytowy element 5 usytuowany ukośnie do tej ścianki oraz do bieżni. Na każdym z końców odociosową ścianka 1 ma nierozłącznie z nią połączoną nakładkę 6 zawierającą gniazdo 7, przeznaczone do rozłącznego osadzenia w nim łopatkowo ukształtowanej końcówki międzysegmentowego łącznika (na rysunku nie uwidocznionego), przy czym rynna na jednym z końców ma centrujące czopy 8 do współpracy z rynną sąsiedniego segmentu przenośnika zgrzebłowego. Ładujący klin K na swym końcu - usytuowanym po stronie dolnej uszczelniającej zakładki 3a dna 3 rynny R - ma spągową zakładkę 9 wystającą wzdłużnie o odcinek X poza czołową powierzchnię P bocznych ścianek 1, 2 rynny. Natomiast na drugim końcu - usytuowanym po stronie górnej uszczelniającej zakładki 3b dna rynny - klin ładujący ma wnękę 10 odpowiadającą kształtem spągowej zakładce 9. Pomiędzy roboczą powierzchnią PI spągowej zakładki 9 a roboczą powierzchnią P2 wnęki 10 utworzony jest pionowy luz 1, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu LI utworzonego pomiędzy roboczą powierzchnią P3 dolnej uszczelniającej zakładki 3a, a roboczą powierzchnią P4 górnej uszczelniającej zakładki 3b dna rynny segmentu. Odzawałowa ścianka 2 rynny R połączona jest w znany sposób ze wspornikiem zastawki (na fig. 1 + 3 nie uwidocznionym).

Przykład 2.

Jak pokazano na fig. 4 + 6, segment zawiera rynnę R, której odzawałowa ścianka 2, połączona jest w znany sposób ze wspornikiem Z zastawki (na rysunku nie uwidocznionej). Wspornik ma pionową, niższą płytę H oraz pionową, wyższą płytę 12, które są ze sobą połączone nierozłącznie za pośrednictwem górnej, poziomej płyty 13, która na każdym ze swych końców ma poziomo usytuowane łącznikowe gniazdo 14, a pomiędzy gniazdami ma nadstawki 15 do zamocowania elementów bezcięgnowego mechanizmu posuwu maszyny urabiającej, np. kombajnu węglowego. Wspornik Z na swym końcu, usytuowanym po stronie dolnej uszczelniającej zakładki 3a dna 3 rynny R, ma skrzynkowo ukształtowaną spągową zakładkę 16 wystającą wzdłużnie o odcinek X poza czołową powierzchnię P bocznych ścianek 1, 2 rynny. Szerokość S spągowej zakładki 16 jest mniejsza od szerokości SI wspornika Z, a roboczą powierzchnię zakładki stanowi jej górna powierzchnia P5, która usytuowana jest w pobliżu górnej, poziomej płyty H wspornika. Wspornik na swym końcu, usytuowanym po stronie górnej uszczelniającej zakładki 3b dna 3 rynny R, ma wnękę 17 odpowiadającą kształtem spągowej zakładce 16. Pomiędzy roboczą powierzchnią P5 spągowej zakładki 16 a roboczą powierzchnią P6 wnęki 17 utworzony jest pionowy luz 1, który jest nie większy, a ko187 793 rzystnie mniejszy, od pionowego luzu LI utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami 3a, 3b dna rynny segmentu. Rynna segmentu na jednym ze swych końców ma centrujące czopy 8, a jej odociosowa ścianka 1 połączona jest w znany sposób z klinem ładującym (na fig. 4 + 6 nie uwidocznionym).

Przykład 3.

Jak pokazano na fig. 7 + 9, segment zawiera rynnę R, której odzawałowa ścianka 2, połączona jest w znany sposób ze wspornikiem Z1 zastawki, zawierającym pionowe płyty 11, 12 oraz górną, poziomą płytę H, na której znajdują się nadstawki 15, przy czym rynna R na jednym z końców zawiera centrujące czopy 8. Wspornik Z1 zastawki na swym końcu, usytuowanym po stronie górnej uszczelniającej zakładki 3b dna 3 rynny R, ma zakładkę 18 zamocowaną do poziomej płyty H wspornika, przy czym określenie „zamocowaną” obejmuje również przypadek, gdy zakładka stanowi organiczną część poziomej płyty 13. Zakładka 18 wspornika wystaje wzdłużnie o odcinek X poza czołową powierzchnię P bocznych ścianek 1, 2 rynny. Szerokość S zakładki 18 jest mniejsza od szerokości SI wspornika Zl, a roboczą powierzchnię zakładki stanowi jej dolna powierzchnia P7. Pomiędzy roboczą powierzchnią P7 zakładki 15 a roboczą powierzchnią P8 górnej, poziomej płyty U wspornika utworzony jest pionowy luz 1, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu LI utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami 3a, 3b dna rynny R. Odociosowa ścianka rynny połączona jest w znany sposób z klinem ładującym (na fig. 7 + 9 nie uwidocznionym).

Przykład 4.

Jak pokazano na fig. 10, segment zawiera rynnę R1 mającą odociosowa ściankę 1 i odzawałowa ściankę 2, które są ze sobą połączone nierozłącznie za pośrednictwem płytowego, ślizgowego dna 3, które na jednym końcu ma dolną uszczelniającą zakładkę 3a, a na drugim górną uszczelniającą zakładkę 3b, przy czym poprzeczny przekrój dolnej zakładki jest mniejszy od poprzecznego przekroju zakładki górnej. Odociosowa ścianka 1 rynny R1 połączona jest w znany sposób z ładującym klinem KI. Pod bocznymi ściankami 1, 2 rynny Rl oraz pod ładującym klinem KI znajduje się płytowa podkładka 19. W niektórych przypadkach podkładka swą szerokością może obejmować tylko szerokość rynny lub może składać się z dwóch części, z których jedna usytuowana jest pod odociosową ścianką 1, a druga - pod odzawałową ścianką 2. Podkładka na swym końcu, usytuowanym po stronie dolnej uszczelniającej zakładki 3a dna 3 rynny Rl, ma spągową, zakładkę 20 wystającą wzdłużnie o odcinek X poza czołową powierzchnię bocznych ścianek 1, 2 rynny Rl. Natomiast po stronie górnej uszczelniającej zakładki 3b rynny Rl utworzona jest wnęka 21, usytuowana pod bocznymi ściankami 1, 2 tej rynny oraz pod bieżnią 4a ładującego klina KI, odpowiadająca kształtem spągowej zakładce 20 podkładki 19. Pomiędzy roboczą powierzchnią P9 spągowej zakładki 20 podkładki 19 a roboczą powierzchnią PIO wnęki 21, utworzony jest pionowy luz 1, który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu LI utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami 3a, 3b dna 3 rynny Rl segmentu. Rynna na jednym z końców wyposażona jest w centrujące czopy 8, a na każdym z końców odociosowej ścianki 1 ma nakładkę 6 zawierającą gniazdo 7 dla końcówki łącznika między segmentowego. Odzawałowa ścianka 2 rynny Rl połączona jest w znany sposób ze wspornikiem zastawki (na fig. 10 nie uwidocznionym).

187 793

Fig. 3 Fig. 2

187 793

Fig.4

Fig.7

187 793

Fig. 8

Fig. 9

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Segment przenośnika zgrzebłowego zwłaszcza górniczego przenośnika zgrzebłowego ścianowego przeznaczonego do współpracy z co najmniej jedną maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający rynnę, której boczna ścianka połączona jest ze wspornikiem zastawki a druga boczna ścianka rynny połączona jest z klinem ładującym, przy czym dno rynny na jednym z końców ma dolną zakładkę uszczelniającą a na drugim końcu dno ma górną zakładkę uszczelniającą, a klin ładujący na jednym z końców ma zakładkę spągową wystającą wzdłużnie poza czołową powierzchnię bocznych ścianek rynny, przy czym na drugim końcu klin ładujący ma wnękę odpowiadającą kształtem zakładce spągowej, znamienny tym, że spągowa zakładka (9) ładującego klina (K) usytuowana jest po stronie dolnej uszczelniającej zakładki (3a) dna (3) rynny (R), a wnęka (10) klina ładującego usytuowana jest po stronie górnej uszczelniającej zakładki (3b) dna rynny.
2. 2. Segment według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy spągową zakładką (9) a wnęką (10) utworzony jest pionowy luz (L), który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu (LI) utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami (3a, 3b) dna rynny.
3. 3. Segment przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza górniczego przenośnika zgrzebłowego ścianowego przeznaczonego do współpracy z co najmniej jedną maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający rynnę, której boczna ścianka połączona jest z klinem ładującym a druga boczna ścianka rynny połączona jest ze wspornikiem zastawki, przy czym dno rynny na jednym z końców ma dolną zakładkę uszczelniającą a na drugim końcu dno ma górną zakładkę uszczelniającą, a wspornik zastawki na jednym z końców ma zakładkę spągową wystającą poza czołową powierzchnię bocznych ścianek rynny, przy czym na drugim końcu wspornik zastawki ma wnękę odpowiadającą kształtem zakładce spągowej, znamienny tym, że spągowa zakładka (16) wspornika (Z) zastawki usytuowana jest po stronie dolnej uszczelniającej zakładki (3a) dna (3) rynny (R), a wnęka (17) wspornika zastawki usytuowana jest po stronie uszczelniającej zakładki (3b) dna rynny.
4. 4. Segment według zastrz. 3, znamienny tym, że szerokość (S) spągowej zakładki (16) jest nie większa od szerokości (Sl) wspornika (Z) zastawki.
5. 5. Segment według zastrz. 3, znamienny tym, że pomiędzy spągową zakładką (16) a wnęką (17) utworzony jest pionowy luz (L), który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu (LI) utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami (3a, 3b) dna rynny.
6. 6. Segment przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza górniczego przenośnika zgrzebłowego ścianowego przeznaczonego do współpracy z co najmniej jedną maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający rynnę, której boczna ścianka połączona jest z klinem ładującym a druga boczna ścianka rynny połączona jest ze wspornikiem zastawki, przy czym dno rynny na jednym z końców ma dolną zakładkę uszczelniającą a na drugim końcu dno ma górną zakładkę uszczelniającą a wspornik zastawki ma, po stronie górnej za kładki uszczelniającej, zakładkę wystającą wzdłużnie poza czołową powierzchnię bocznych ścianek rynny, znamienny tym, że zakładka (18) zamocowana jest do górnej, poziomej płyty (11) wspornika (Zl) zastawki, a roboczą powierzchnię (P7) zakładki stanowi jej dolna powierzchnia.
7. 7. Segment według zastrz. 6, znamienny tym, że szerokość (S) zakładki (18) jest nie większa od szerokości (Sl) wspornika (Zl) zastawki.
8. 8. Segment według zastrz. 6, znamienny tym, że pomiędzy zakładką (18) a górną, pozioma płytą (13) utworzony jest pionowy luz (L), który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu (LI) utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami (3a, 3b) dna rynny.

   187 793
9. 9. Segment przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza górniczego przenośnika zgrzebło wego ścianowego przeznaczonego do współpracy z co najmniej jedną maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający rynnę, której boczna ścianka połączona jest z klinem ładującym a druga boczna ścianka rynny połączona jest ze wspornikiem zastawki, przy czym dno rynny na jednym z końców ma dolną zakładkę uszczelniającą a na drugim końcu dno ma górną zakładkę uszczelniającą a pod co najmniej jedną boczną ścianką rynny znajduje się podkładka mająca na jednym z końców spągową zakładkę wystającą wzdłużnie poza czołową powierzchnię bocznych ścianek rynny, a po stronie drugiego końca podkładki rynna ma wnękę usytuowaną pod jej ściankami bocznymi, odpowiadającą kształtem spągowej zakładce podkładki, znamienny tym, że spągowa zakładka (20) podkładki (19) rynny (Rl) usytuowana jest po stronie dolnej uszczelniającej zakładki (3a) dna (3) rynny (Rl), a wnęka (21) rynny usytuowana jest po stronie górnej uszczelniającej zakładki (3b) dna rynny.
10. 10. Segment według zastrz. 9, zmanienny tym, że pomiędzy spągową zakładką (20) a wnęką (21) utworzony jest pionowy luz (L), który jest nie większy, a korzystnie mniejszy, od pionowego luzu (LI) utworzonego pomiędzy uszczelniającymi zakładkami (3a, 3b) dna rynny.