PL183403B1 - Sposób przydzielania kanałów telekomunikacyjnych o różnej pojemności kanałowej w hybrydowym systemie telekomunikacyjnym, zwłaszcza systemie RLL-WLL zgodnym z ISDN DECT - Google Patents

Abstract

1 . Sposób przydzielania kanalów telekomunikacyjnych o róznej poje- mnosci kanalow ej w hybrydowym systemie telekom unikacyjnym, zwlaszcza system ie „RLL/W LL zgodnym z ISD N < - DECT”, który zawiera pierwszy podsystem telekomunikacyjny z pierwszym kanalem telekomunikacyjnym o pierwszej przepustowosci transmisyjnej informacji oraz drugi podsystem telekom unikacyjny z drugim kanalem telekom unikacyjnym o drugiej przepu- stowosci transmisyjnej informacji i z trzecim kanalem telekomunikacyjnym o trzeciej przepustowosci transmisyjnej informacji, przy czym drugi podsystem telekomunikacyjny dla transmisji informacji systemowych drugiego podsyste- mu telekomunikacyjnego zawiera pierwszy interfejs telekomunikacyjny i drugi interfejs telekomunikacyjny, które laczy sie ze soba za posrednictwem drugie- go kanalu telekomunikacyjnego i/lub trzeciego kanalu telekomunikacyjnego oraz drugi podsystem telekomunikacyjny wlacza sie jako lokalna petle transmi- sji inform acji przez obydwa interfejsy telekomunikacyjne do pierwszego pod- systemu telekomunikacyjnego, przy czym pierwsza przepustowosc transm isyjna informacji jest mniejsza od drugiej przepustowosci transmisyjnej informacji i je st wieksza od trzeciej przepustowosci transmisyjnej informacji, znam ienny tym , ze informacje system ow e, kiedy ilosc inform acji przezna- czona do transm isji w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) nie przekracza mozliwej do przeniesienia w trzecim kanale telekomunikacyjnym (C s, C x, C y) ilosci informacji, przenosi sie w pierwszym kanale telekom unika- cyjnym (kanale D) i trzecim kanale telekom unikacyjnym (C s, C x, C y), zas kie- dy ilosc inform acji przeznaczona do transmisji w pierwszym kanale telekom unikacyjnym (kanale D ) przekracza m ozliw a do przeniesienia w trze- cim kanale telekom unikacyjnym (C s, C x, C y) ilosc informacji, przenosi sie w pierwszym kanale telekom unikacyjnym (kanale D) i drugim kanale tele- komunikacyjnym (Cf, C x, Cy) F I G 1 PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób przydzielania kanałów telekomunikacyjnych o różnej pojemności kanałowej w hybrydowym systemie telekomunikacyjnym, zwłaszcza systemie „RLL/WLL zgodnym z ISDN <-> DECT”.

W systemach informacyjnych z trasąprzekazywania wiadomości, między źródłem wiadomości a odbiornikiem wiadomości, stosowane są do przetwarzania i transmisji wiadomości, urządzenia nadawczo-odbiorcze, w których przetwarzanie wiadomości i ich transmisja odbywa się w preferowanym kierunku transmisji (praca simpleksowa) lub obu kierunkach transmisji (praca dupleksowa), zaś przetwarzanie wiadomości jest analogowe lub cyfrowe, przy czym transmisja wiadomości odbywa się torem teletransmisyjnym przewodowym lub bezprzewodowo na bazie różnych teletransmisyjnych metod przesyłania wiadomości, na przykład metodą zwielokrotnienia dostępu przez podział częstotliwości FDMA (Freąuency Division Multiplex Access) lub metodą wielodostępu z podziałem czasu TDMA (Time Division Multiple Access) - zgodnie ze standardem radiowym, takim jak DECT,GSM, WACS lub PACS, IS-54, PHS, PDC itp.

„Wiadomość” jest pojęciem nadrzędnym, które oznacza zarówno zawartość treściową (informację), jak również jej fizyczną reprezentację (sygnał). Mimo jednakowej treściowej zawartości wiadomości - a więc jednakowej informacji - mogą występować różne postacie sygnałów. Tak więc wiadomość dotycząca pewnego przedmiotu może być przenoszona w postaci obrazu, w postaci słowa mówionego, w postaci słowa pisanego oraz w postaci kodowanego słowa lub obrazu. Metoda transmisji w trzech pierwszych postaciach charakteryzuje się stosowaniem sygnałów ciągłych (analogowych), natomiast przy metodzie przenoszenia według czwartej postaci zwykle występują sygnały nieciągłe (na przykład impulsy, sygnały cyfrowe).

Wychodząc z tej ogólnej definicji systemu telekomunikacyjnego, można bliżej opisać stan techniki dla sposobu przydzielania kanałów telekomunikacyjnych o różnej pojemności kanałowej w hybrydowym systemie telekomunikacyjnym, zwłaszcza systemie „RLL/WLL zgodnym z ISDN<-» DECT” (Radio Local Loop/Wireless Local Loop - radiowa pętla lokalna/ bezprzewodowa pętla lokalna).

Hybrydowe systemy telekomunikacyjne są to systemy telekomunikacyjne zawierające różne podsystemy informacyjne - na przykład bezprzewodowe i/lub przewodowe. Na figurze 1 przedstawiono zastępczo, zamiast zbioru hybrydowych systemów telekomunikacyjnych - na podstawie publikacji „ NachrichtentechnikElektronik, Berlin 45 (1995) zeszyt 1, strony 21 do 23 i zeszyt 3 strony 29 i 30” oraz IDEE Colloqium 1993,173 (1993), strony 29/1-29/7; W. Hing, F. HaIsall: „ Cordless access to ISDN basie ratę service ” na bazie systemów DECT/ISDN Intermediate Systems DIIS według publikacji ESTI prETS 300xxx, Version 1.09, z 3 lipca 1996, „System RLL/WLL zgodny z ISDN θ DECT” - System Telekomunikacyjny IDRW-TS (Integrated Services Digital NetWork Radio in the Local Loop/Wireless in the Local Loop - Telecommunications System) wraz z podsystemem telekomunikacyjnym ISDN, I-TTS (ISDN-Telekommunikationsteilsystem - podsystem telekomunikacyjny ISDN) oraz z podsystemem telekomunikacyjnym RW-TTS (RLL/WLL-Telekommunikationsteilsystem) zgodnym z DECT.

System DIIS (DECT/ISDN Intermediate System - system pośredni DECT/ISDN) bądź podsystem telekomunikacyjny RW-TTS bazuje przy tym, korzystnie, na systemie DGS (DECT/GAP-System), [czyli Digital Enhanced (poprzednio: European) Cordless Telecommunication - cyfrowy rozszerzony system telekomunikacji bezprzewodowej]. Standard GAP (Generic Access Profile) jest podzbiorem standardu DECT, do którego zadań należy zapewnienie interoperatywności interfejsu antenowego DECT z aplikacjami telefonicznymi.

System DIIS (DECT/ISDN Intermediate System - system pośredni DECT/ISDN) bądź podsystem telekomunikacyjny RLL/WLL, czyli RW-TTS (RLL/WLL-Telekommunika

183 403 tionsteilsystem), może również bazować na systemie GSM (Groupe Speciale Mobile lub Global System for Mobile Communication). W odróżnieniu od tego możliwe jest również, w ramach hybrydowych systemów telekomunikacyjnych, aby hybrydowy podsystem telekomunikacyjny I-TTS był ukształtowany jako system GSM.

Ponadto możliwe są dodatkowe możliwości realizacji systemu ze wspomnianymi na wstępie: systemem DIIS - DECT/ISDN Intermediate System, bądź RW-TTS (RLL/WLL-Telekommunikationsteilsystem), podsystemem telekomunikacyjnym RLL/WLL lub podsystemem telekomunikacyjnym ISDN, I-TTS (ISDN-Telekommunikationsteilsystem), które bazują na znanych sposobach dostępu wielokrotnego FDMA, TDMA, CDMA i na utworzonych z nich hybrydowych sposobach dostępu wielokrotnego.

Wykorzystanie kanałów radiowych (na przykład kanałów DECT) w klasycznych przewodowych systemach telekomunikacyjnych, na przykład ISDN, zyskuje stopniowo na znaczeniu, zwłaszcza na tle przyszłych alternatywnych operatorów sieci bez pełnej sieci przewodowej.

Tak więc na przykład w przypadku RW-TTS (RLL/WLL-Telekommunikationsteilsystem) podsystemu telekomunikacyjnego RLL/WLL, stosowanie bezprzewodowej techniki przyłączeniowej RLL/WLL (Radio in the Local Loop/Wireless in the Local Loop) umożliwia na przykład, przez włączenie systemu DECT DS, dostęp abonentów ISDN do usług ISDN na standardowych interfejsach ISDN (por. fig. 1).

W systemie telekomunikacyjnym „RLL/WLL zgodnym z ISDN θ DECT”, IDRW-TS według fig. 1 znajduje się abonent telekomunikacyjny (użytkownik) TCU (Tele-Communication User) wraz ze swoim urządzeniem końcowym TE (Terminal Endpoint; Terminal Eąuipment), włączony na przykład przez standardowy interfej s S (S-BUS), który dołącza do usług dostępnych w środowisku ISDN system DIIS - (DECT/ISDN Intermediate System) - pierwszy podsystem telekomunikacyjny, ukształtowany w postaci lokalnej sieci telekomunikacyjnej, korzystnie zgodnej z DECT, wchodzącej w skład podsystemu telekomunikacyjnego RLL/WLL, RW-TTS, dodatkowy znormalizowany interfejs S (S-BUS), terminator sieci NT (Network Termination) i znormalizowany interfejs U podsystemu ISDN, I-TTS (drugi podsystem telekomunikacyjny) w nakładce ISDN.

Pierwszy system telekomunikacyjny DIIS składa się głównie z dwóch interfejsów telekomunikacyjnych pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS (DECT Intermediate Fixed System) i drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS (DECT Intermediate Portable System), które połączone są ze sobą bezprzewodowo, na przykład za pośrednictwem interfejsu antenowego DECT. Za pośrednictwem quasi-lokalnego pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS pierwszy podsystem DIIS tworzy opisaną w związku z nim uprzednio pętlę telekomunikacyjną. Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS zawiera stałą część radiową RFP (Radio Fixed Part), jednostkę dopasowującą IWU1 (InterWorking Unit) i układ interfejsowy INC1 (INterface Circuitry) dla interfejsu S. Drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS zawiera radiową część ruchomąRPP (Radio Portable Part), jednostkę dopasowującąIWU2 (InterWorking Unit) i układ interfejsowy INC2 (INterface Circuitry) dla interfejsu S. Stała część radiowa RFP i radiowa część ruchoma RPP tworzą przy tym znany system DECT/GAP, DGS.

W przypadku zgodnego z DECT systemu RLL w charakterze nośnika wszystkich usług ISDN w przyłączu abonenckim występują problemy związane ze zrównoważeniem struktury kanałowej ISDN (kanał D i 2 kanały B), w poniższym opisie zwłaszcza kanału D, oszczędnością szerokości pasma; w przypadku ISDN szczególnie istotna, ponieważ poszczególne usługi wymagają dwóch kanałów DECT dla prędkości transmisji kanału B wynoszącej 64 kb/s oraz minimalną złożoność techniczną.

Kanał D zapewnia wspólny kanał sygnalizacyjny na płaszczyźnie C dla wszystkich urządzeń końcowych TE (Terminal Endpoint) dołączonych do przyłącza ISDN, przyporządkowane do TE kanały sygnalizacyjne pracujące na sieć zostają w niej odseparowane indywidualnymi adresami TE (Terminal Endpoint Identifier). Mechanizm dostępu kanału D zapewnia indywidualny dla TE ciąg wiadomości, przepustowość 16 kb/s oraz obciążenie zależne od wielu

183 403 kryteriów, z reguły poniżej przepustowości maksymalnej, możliwe spiętrzenia, które jednakże dzięki wysokiej przepustowości są możliwe do szybkiego rozładowywania.

Na figurze 2 przedstawiono w oparciu o publikację w „Nachrichtentechnik Elektronik” 42 (1992) stycz./luty, nr 1, Berlin, DE; U. Pilger „Struktur des DECT - standards” (struktura standardu DECT), str. 23 do 29 w powiązaniu z publikacją ESTI, ETS 300175-1 ... 9, paźdz. 1992 „Die Struktur des DECT/GAP-Systems DGS” (struktura TDMA systemu DECT/GAP, DGS). Ten system DECT/GAP jest, w odniesieniu do sposobów dostępu, systemem hybrydowym, w którym zgodnie z zasadąFDMA na dziesięciu częstotliwościach w zakresie między 1,88 a 1,90 GHz można nadawać komunikaty radiowe zgodnie z zasadą TDMA według fig. 2 w zadanej kolejności czasowej ze stacji bazowej RFP do części ruchomej RPP i z części ruchomej RPP do stacji bazowej (praca dupleksowa). Kolejność czasowa określana jest przy tym przez wieloramkę czasową MZR, która trwa całe 160 ms i zawiera 16 ramek czasowych ZR (Zeitrahmen), każda o czasie trwania 10 ms. W tych ramkach czasowych ZR przenoszone sąoddzielnie na stację bazowąRFP i część ruchomąRPP informacje, które trafiają w określone standardem DECT kanały C, Μ, N, P, Q. Jeżeli w jednej ramce ZR sąprzenoszone informacje dla wielu tych kanałów, to transmisja odbywa się zgodnie z wykazem priorytetów przy M>C>NiP>N. Każda z 16 ramek czasowych ZR wieloramki czasowej MZR dzieli się z kolei na 24 przedziały czasowe ZS (Zeitschlitze), każdy po 417 ps, z których 12 przedziałów czasowych ZS (i przedziały 0 ... 11) przeznaczone są dla kierunku transmisji „część ruchoma RPP—> stacja bazowa RPP”, a dalszych 12 przedziałów czasowych ZS (przedziały 12... 23)przeznaczone sądla kierunku transmisji „część ruchomaRPP—» stacja bazowa RFP”. W każdym z tych przedziałów czasowych ZS transmitowane są zgodnie ze standardem DECT informacje o długości bitowej wynoszącej 480 bitów. Z tych 480 bitów 32 transmitowane sąjako informacja synchronizacyjna w jednym polu SYNC, a 388 bitów w charakterze informacji użytecznej w polu D. Pozostałych 60 bitów nadawanych jest w charakterze informacji dodatkowej w polu „Guard-Time”. Bity w liczbie 388 pola D dzielą się z kolei na pole A, o długości 64 bitów, 320-bitowe pole B i słowo ,,Χ-CRC” od długości 4 bitów. Pole A o długości 64 bitów składa się z nagłówka dacyjnego (header) o długości 8 bitów, 40-bitowego zespołu danych z danymi dla kanałów C, Q, Μ, N, P ze słowem „A-CRC” o długości 16 bitów.

To rozwiązanie zapewnia stosowanie przedziałów czasowych TDMA, w zasadzie każdy przedział czasowy wykorzystuje kanał C_s (s = slow) do sygnalizacji [płaszczyzna C (C-plane) w standardzie DECT] i jeden przyporządkowany kanał [płaszczyzna U (U-plane) w standardzie DECT] dla informacji użytkownika, bądź informacji użytecznej (przepustowość: 32 kb/s) oraz przepustowość kanału C_s: 2 kb/s.

Standard DECT zapewnia również inne struktury kanałów, na przykład kanał C_f (f = fast), gdzie kanał C_f zajmuje jeden przedział czasowy przepustowości kanału C_f: 25,6 kb/s.

Na figurze 3 przedstawiono na podstawie modelu warstwowego OSI/ISO model płaszczyzny C systemu telekomunikacyjnego, zwłaszcza systemu telekomunikacyjnego „RLL/WLL zgodnego z Ι8ϋΝθ DECT”, IDRW-TS według fig. 1.

Figura 4 przedstawia na podstawie modelu warstwowego OSI/ISO model płaszczyzny U do transmisji danych głosowych systemu telekomunikacyjnego, zwłaszcza systemu telekomunikacyjnego „RLL/WLL zgodnego z ISDN θ DECT”, IDRW-TS według fig. 1.

Struktura kanału C_s zapewnia, w przypadku standardowego połączenia głosowego, optymalne gospodarowanie szerokościąpasma, ponieważ zgodnie z fig. 5, na podstawie fig. 3 i 4, potrzebna jest tylko jedna trasa transmisyjna (Bearer) - na przykład MBC Multi Bearer Control z LCNy, LCN1 według fig. 5 - bądź połączenie lub jeden przedział czasowy.

Wykorzystanie kanału C_f prowadzi, zgodnie z fig. 5, na podstawie sytuacji przedstawionej na fig. 3 i 4, do pewnej ograniczonej oszczędności szerokości pasm, ponieważ sama płaszczyzna U wymaga pewnej dodatkowej trasy transmisyjnej (Bearer - nośnik), bądź dodatkowego połączenia lub dodatkowego przedziału czasowego; to znaczy występują dwie trasy transmisji (Bearer) - na przykład MBC (Multi Bearer Control - sterowanie wieloma nośnikami) z numerem LCN2 (Logical Connection Number - numer logiczny połączenia), LCNz i MBC z LCNy, LCN1

183 403 według fig. 5 - bądź dwa połączenia lub dwa przedziały czasowe dla jednego prostego połączenia głosowego.

Ponadto, w przypadku, kiedy występują dwa połączenia ISDN-B (połączenia głosowe), potrzebne są trzy trasy transmisyjne (Bearer) - na przykład MBC z LCNx, LCNO, MBC z LCNy, LCN1 i MBC z LCNz, LCN2 według fig. 5 - bądź trzy połączenia lub trzy przedziały czasowe.

Jakkolwiek z punktu widzenia przepustowości kanałowej celowe wydaje się wykorzystanie kanału C_f, to z punktu widzenia oszczędności szerokości pasma korzystne jest wykorzystanie kanału C_s.

Niezależnie od tego, czy kanał C_f, czy kanał C_s jest wykorzystywany do zestawiania połączenia (realizacji tras transmisyjnych), konieczne jest zapewnienie (por. fig. 5), aby w każdym momencie była możliwość zmiany kanału C_f na kanał C_c i odwrotnie (zmiany kanałów o niejednakowej przepustowości). Ponadto na podstawie możliwości zestawienia w systemie ISDN równocześnie dwóch połączeń (tras transmisyjnych) (dwóch kanałów B), musi być zapewniona możliwość przechodzenia między pierwszym kanałem C_s a drugim kanałem C_s (zmiany kanałów o jednakowej przepustowości).

W odróżnieniu od abonenta ISDN i sieci ISDN system RLL zgodny z DECT musi zapewniać przezroczystość. W przypadku jego funkcji wewnętrznych, jak na przykład wybór kanału DECT itp. wymaga on kryteriów sterowania, które przez analizę przewidzianych w ISDN komunikatów „Warstwa 2/Warstwa 3” muszą otrzymywać sygnalizację. Sieć ISDN θ Abonent ISDN (Terminal Endpoint TE), jakkolwiek nie jest ona w sposób jawny dostępna jak w interfej sach sieciowych.

Dla zminimalizowania złożoności możliwe jest skoncentrowanie tego kompleksu sterowania w jednym interfejsie telekomunikacyjnym spośród interfejsów telekomunikacyjnych DIFS, DIPS, na przykład pierwszym interfejsie telekomunikacyjnym DIFS (DECT Intermediate Fixed System) i sterowanie stąd poszczególnych innych interfejsów telekomunikacyjnych, w niniejszym przypadku interfejsu telekomunikacyjnego DIPS (DECT Intermediate Portable System). Wspomniany „Fixed System” DIFS w tym zestawieniu ma zawsze możliwość wybrania struktury kanałowej DECT odpowiadającej strukturze kanałowej ISDN (C-piane i U-plane).

W przypadku systemu przenośnego „Portable System” DIPS nie jest to możliwe bez dodatkowego dostępu do „Warstwy 3” ISDN. Pojedyncza funkcja z „Warstwy 2” ISDN nie jest w stanie go zrealizować jednoznacznie we wszystkich sytuacjach połączenia indywidualnego dla TE z płaszczyzną C-plane i płaszczyzną U-plane.

Nawet jeśli to zachodzi, pozostaje problem różnic przepustowości przy wyłącznym wykorzystaniu kanału C_s ekonomicznego w odniesieniu do szerokości pasma.

Poszukuje się zatem drogi, która przy dużej oszczędności szerokości pasma i ograniczonej złożoności systemu cały kanał D przyłącza ISDN pozwoliłaby przekształcić na układ kanału DECT, tak aby nie zmieniły się przy tym podstawowe właściwości kanału D, jak również pozwoliłaby szybko rozładowywać sytuację spiętrzeń.

Znany sposób normalizacji tego rodzaju systemu przewiduje dotychczas wykorzystanie kanału C_s, dopóki przyłącze ISDN jest aktywne. Centralna funkcja sterująca zlokalizowana jest w systemie „Fixed System” DIFS, który steruje systemem „Portable System” DIPS za pośrednictwem kanału C_f. Rozwiązanie takie jest stosunkowo proste, ma jednakże wadę w postaci nieoptymalnego zagospodarowania szerokości pasma.

Istotą sposobu przydzielania kanałów telekomunikacyjnych o różnej pojemności kanałowej w hybrydowym systemie telekomunikacyjnym, zwłaszcza systemie „RLL/WLL zgodnym z ISDN θ DECT”, według wynalazku, który zawiera pierwszy podsystem telekomunikacyjny z pierwszym kanałem telekomunikacyjnym o pierwszej przepustowości transmisyjnej informacji oraz drugi podsystem telekomunikacyjny z drugim kanałem telekomunikacyjnym o drugiej przepustowości transmisyjnej informacji i z trzecim kanałem telekomunikacyjnym o trzeciej przepustowości transmisyjnej informacji, przy czym drugi podsystem telekomunikacyjny dla transmisji informacji systemowych drugiego podsystemu telekomunikacyjnego zawiera pierwszy interfejs telekomunikacyjny i drugi interfejs telekomunikacyjny, które łączy się ze sobą za pośrednictwem drugiego kanału telekomunikacyjnego i/lub trzeciego kanału telekomunikacyjne

183 403 go oraz drugi podsystem telekomunikacyjny włącza się jako lokalną pętlę transmisji informacji przez obydwa interfejsy telekomunikacyjne do pierwszego podsystemu telekomunikacyjnego, przy czym pierwsza przepustowość transmisyjna informacji jest mniejsza od drugiej przepustowości transmisyjnej informacji i jest większa od trzeciej przepustowości transmisyjnej informacji, jest to, że informacje systemowe, kiedy ilość informacji przeznaczona do transmisji w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) nie przekracza możliwej do przeniesienia w trzecim kanale telekomunikacyjnym ilości informacji, przenosi się w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) i trzecim kanale telekomunikacyjnym, zaś kiedy ilość informacji przeznaczona do transmisji w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) przekracza możliwą do przeniesienia w trzecim kanale telekomunikacyjnym ilości informacji, przenosi się w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) i drugim kanale telekomunikacyjnym.

Korzystnie w trakcie transmisji informacji systemowych w drugim podsystemie telekomunikacyjnym, informacje systemowe w interfejsie telekomunikacyjnym, służącym za informacyjne urządzenie nadawcze, ustawia się w kolejkę, oraz wyznacza się współczynnik wypełnienia kolejki, po czym kiedy wyznaczony współczynnik wypełnienia nie przekracza wartości progowej, stymuluje się do transmisji informacji systemowych trzeci kanał telekomunikacyjny, zaś kiedy wyznaczony współczynnik wypełnienia przekracza wartość progową stymuluje się do transmisji informacji systemowych drugi kanał telekomunikacyjny.

Korzystnie kiedy współczynnik wypełnienia kolejki nie zawiera informacji systemowej, inicjuje się przełączenie kanału z drugiego kanału telekomunikacyjnego na trzeci kanał telekomunikacyjny.

Korzystnie kiedy informacje transmituje się na drugim kanale telekomunikacyjnym lub na trzecim kanale telekomunikacyjnym, to przekazuje się rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST, SUSPEND), za pomocą którego jeden z obu interfejsów telekomunikacyjnych sygnalizuje drugiemu interfejsowi telekomunikacyjnemu, że informacje należy transmitować w trzecim kanale telekomunikacyjnym, bądź w drugim kanale telekomunikacyjnym oraz przekazuje się potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM, RESUME) z interfejsu telekomunikacyjnego, który otrzymał rozkaz przełączenia do interfejsu telekomunikacyjnego, który nadał rozkaz przełączenia.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przekazuje się ponownie, kiedy po zadanym okresie czasu nie nastąpi przekazanie potwierdzenia przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM).

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przy powtarzającym się braku potwierdzenia przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) nadaje się jeszcze zadaną liczbę razy, przed uznaniem przełączenia za przerwane w sposób nieokreślony.

Korzystnie potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) stanowi potwierdzenie otrzymania rozkazu przełączenia, za pomocą którego interfejs telekomunikacyjny, który otrzymał rozkaz przełączenia do interfejsu telekomunikacyjnego, który nadał rozkaz przełączenia, sygnalizuje, że rozpoczyna się transmisja informacji na trzecim kanale telekomunikacyjnym, bądź na drugim kanale telekomunikacyjnym.

Korzystnie przed, w trakcie lub po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przerywa się transmisję informacji, zaś transmisję informacji wznawia się w czasie lub po przekazaniu potwierdzenia przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTECONFIRM).

Korzystnie bezpośrednio po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmisję informacji przerywa się i w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przekazuje się potwierdzenie przełączenia (S WITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM).

Korzystnie bezpośrednio po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmisję informacji przerywa się przez interfejs telekomunikacyjny, który nadał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) oraz w

183 403 zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przerywa się transmisję informacji przez interfejs telekomunikacyjny, który otrzymał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), wtedy, kiedy z tego interfejsu telekomunikacyjnego przekazuje się zamknięty końcowy pakiet informacyjny oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu tego pakietu informacyjnego nadaje się potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM).

Korzystnie bezpośrednio po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmisję informacji przerywa się przez interfejs telekomunikacyjny, który nadał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przerywa się transmisję informacji przez interfejs telekomunikacyjny, który otrzymał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), po okresie czasu zadanym dla potwierdzenia już odebranych informacji oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu tego potwierdzenia, przekazuje się potwierdzenie przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM).

Korzystnie po przetransmitowaniu potwierdzenia przełączenia, a przed przetransmitowaniem informacji systemowych na trzecim kanale telekomunikacyjnym, bądź na drugim kanale telekomunikacyjnym przywraca się zadane wstępnie parametry typowe dla podsystemu.

Korzystnie na trzecim kanale telekomunikacyjnym, bądź na drugim kanale telekomunikacyjnym po przełączeniu kanału nadaje się pewną informację testowąz żądaniem potwierdzenia.

Korzystnie informacja testowa jest komunikatem RECEIVE_READY, który nadany zostaje w charakterze rozkazu (COMMAND), a potwierdzenie jest komunikatem RECEIVE_READY, który nadany zostaje w charakterze odpowiedzi (RESPONSE).

Korzystnie po niezwłocznym przekazaniu niecałkowicie przetransmitowany lub nie potwierdzony pakiet informacyjny informacji przeznaczonych do transmisji w trzecim kanale telekomunikacyjnym, bądź w drugim kanale telekomunikacyjnym po przełączeniu kanału nadaje się ponownie.

Korzystnie informacje transmituje się zgodnie z zadaną zasadą transmisji przy pewnej zadanej długości sekwencji transmisji (k = 3), zaś informacje w trzecim kanale telekomunikacyjnym, bądź w drugim kanale telekomunikacyjnym po przełączeniu kanału, transmituje się przy możliwie najmniejszej długości sekwencji transmisji (k = 1).

Korzystnie zasada transmisji z zadaną sekwencją transmisji jest protokołem HDLC dla transmisji ramek HDLC.

Korzystnie informacje systemowe transmituje się wraz z informacjami użytkowymi i/lub informacjami systemowymi i/lub informacjami o podsystemie, między interfejsami telekomunikacyjnymi systemu telekomunikacyjnego na trasach transmisyjnych o różnych identyfikatorach.

Korzystnie pierwszej trasie transmisyjnej, której przyporządkowany jest drugi kanał telekomunikacyjny, przydziela się pierwszy identyfikator, który nie zajęty jest przez inne trasy transmisyjne.

Korzystnie pierwszy identyfikator jest najmniejszym możliwym do nadania identyfikatorem spośród dostępnych do nadania trasie transmisyjnej.

Korzystnie pierwszy identyfikator jest największym możliwym do nadania identyfikatorem spośród dostępnych do nadania trasie transmisyjnej.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmituje się z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i/lub potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) przekazuje się z interfejsu telekomunikacyjnego, odbierającego rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), bądź potwierdzenie przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTECONFIRM).

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i/lub potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) kwituje się odmownie lub akceptujące.

183 403

Korzystnie w przypadku odmowy przyjęcia rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), bądź potwierdzenia przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) przełączenie kanału, poprzez nadanie rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) inicjuje się ten interfejs telekomunikacyjny, który zasygnalizował daną odmowę.

Korzystnie w przypadku zaakceptowania rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenia przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) transmisja informacji, po ponownym podjęciu transmisji, rozpoczyna się w miejscu, w którym nastąpiło jej przerwanie.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE REQUEST) nadaje się z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego lub drugiego interfejsu telekomunikacyjnego.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE_CONFIRM) transmituje się w pierwszej warstwie transmisji informacji (warstwie DLC) struktury transmisji informacji interfejsu telekomunikacyjnego, podzielonej na warstwy transmisji informacji, w której głównie transmitowane są informacje podsystemu.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) transmituje się w drugiej warstwie transmisji informacji (warstwie MAC), która jest podporządkowana strukturze transmisji informacji interfejsu telekomunikacyjnego, podzielonej na warstwy transmisji informacyjne, przeznaczonej w istocie do transmitowania informacji podsystemu głównie pierwszej warstwy transmisyjnej informacji (warstwy DLC), przy czym rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenie przełączenia (SWITCHINGCONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) transmituje się w taki sposób, że struktura danych pierwszej informacyjnej warstwy transmisyjnej (warstwy DLC) pozostaje nienaruszona.

Korzystnie jako pierwszy podsystem telekomunikacyjny stosuje się system ISDN.

Korzystnie informację systemową transmituje się w kanale D.

Korzystnie drugi podsystem telekomunikacyjny zawiera system DECT/GAP (DGS).

Korzystnie podsystem telekomunikacyjny zawiera system GSM.

Korzystnie podsystem telekomunikacyjny zawiera system PHS, system WACS lub system PACS.

Korzystnie podsystem telekomunikacyjny zawiera system „IS-54” lub system PDC.

Korzystnie podsystem telekomunikacyjny zawiera system CDMA, system TDMA, system FDMA lub system hybrydowy, w odniesieniu do tych wspomnianych standardów transmisyjnych.

Korzystnie jako pierwszy interfejs telekomunikacyjny stosuje się pośredniczący system stały DECT, a jako drugi interfejs telekomunikacyjny stosuje się pośredniczący system przenośny DECT.

Korzystnie jako drugi kanał telekomunikacyjny stosuje się kanał systemu DECT.

Korzystnie jako trzeci kanał telekomunikacyjny stosuje się jeden lub więcej niż jeden kanał systemu DECT.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) jest elementem informacyjnym ATTRIBUTE_REQUEST standardu DECT.

Korzystnie potwierdzenie przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE_CONFIRM) jest elementem informacyjnym ATTRIBUTECONFIRM standardu DECT.

Korzystnie rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) jest elementem informacyjnym SUSPEND standardu DECT.

Korzystnie potwierdzenie przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTECONFIRM) jest elementem informacyjnym RESUME standardu DECT.

Korzystnie jako pierwszą warstwę przenoszenia informacji stosuje się warstwę sterowania łączem dacyjnym standardu DECT.

Korzystnie jako drugą warstwę przenoszenia informacji stosuje się warstwę sterowania łączem medialnym standardu DECT.

183 403

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest to, że w hybrydowym systemie telekomunikacyjnym, zwłaszcza systemie „RLL/WLL zgodnym z ISDN <-> DECT”, można przydzielać kanały telekomunikacyjne o różnych pojemnościach, na przykład kanał D ISDN i kanały DECT, przy dobrym i oszczędnym wykorzystaniu szerokości pasma i przy minimalnej komplikacji technicznej (na przykład odtworzenie struktury kanałowej ISDN przez strukturę kanałowąDECT).

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia strukturę systemu telekomunikacyjnego IDRW-TS, fig. 2 - strukturę TDMA systemu DECT/GAP, fig. 3 - model płaszczyzny C systemu telekomunikacyjnego, fig. 4 - model płaszczyzny U systemu telekomunikacyjnego, fig. 5- strukturę obsługi teledacyjnej, fig. 6 - strukturę części nadawczej i części odbiorczej pierwszego i drugiego interfejsu telekomunikacyjnego, fig. 7 do 10 przedstawiaj ąpierwszy przykład zmiany kanałów, zaś fig. 11 do 15 drugi przykład zmiany kanałów.

Figura 6 przedstawia, na podstawie fig. 1 do 5, zasadniczą strukturę części nadawczej i części odbiorczej pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS i drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS, która ma znaczenie dla analizy komunikatów ISDN „Warstwa 2” - „Warstwa 3”, bądź przenoszonych przez nie ilości przenoszonych informacji na trasie transmisyjnej „Sieć ISDN θ Abonent ISDN (terminal Endpoint TE)”.

W części nadawczej pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS bądź drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS warstwa NWK (NetWorKlayer) przejmuje w znany sposób informacje ISDN „Warstwa 2’7 „Warstwa 3” i informacje sterujące DECT za pośrednictwem ukształtowanej w postaci pamięci pierwszej kolejki WSD w warstwie DLC (Data Link Control). Urządzenie sterujące MAC/DLC STE części nadawczej mierzy współczynnik wypełnienia kolejki WSD i stymuluje na tej podstawie warstwy MAC (Medium Access Control) i warstwy DLC. Dopóki współczynnik wypełnienia pozostaje poniżej pewnego progu SD, warstwa DLC informację przeznaczoną do przeniesienia (wiadomość) odkłada w ukształtowanej również w postaci pamięci drugiej kolejce WSS, z której warstwa MAC przekazuje jąkanałem C_s do części odbiorczej.

Przy przekraczaniu progu SD, warstwa DLC odkłada informację w trzeciej kolejce WSF, również ukształtowanej również w postaci pamięci, z której warstwa MAC przenosi ją za pośrednictwem kanału C_f, który w tym celu został dodany. Kanał SS zostaje użyty ponownie, kiedy puste są kolejki, pierwsza WSD i trzecia WSF.

Część nadawcza i/lub część odbiorcza rozpoznaje na przykład niezbędność dokonania zamiany kanałów (zamiany kanału podsystemu na inny kanał podsystemu) pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS i/lub drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS. Wynik tej analizy stanowi przy tym bodziec do zamiany kanałów. Przedstawiona na fig. 6 struktura części nadawczej i części odbiorczej może być zatem wykorzystywana do sterowania zamianą kanałów.

Dla otrzymanej stąd zmiany między kanałem C_s a kanałem C_f zakłada się, że przyporządkowanie Kanał C_s θ Kanał C_f w pierwszym interfejsie telekomunikacyjnym DIFS i drugim interfejsie telekomunikacyjnym DIPS przy zastosowaniu standardu DECT jest znane. Podobnie jak kanał C_s, do transmisji w przeciwnym kierunku może być wykorzystany oczywiście Kanał C_f, o ile już istnieje.

Na figurach 7 do 10 przedstawiono pierwszy przykład zamiany kanałów.

Dopóki współczynnik wypełnienia pierwszej kolejki WSD znajduje się poniżej progu SD, warstwa DLC do zasilania drugiej kolejki wykorzystuje format pola A DECT (DECT - standard). Po przekroczeniu progu SD, trzecia kolejka WSF zasilana jest w formacie pola B DECT. Przełączanie w celu nadawania z trzeciej kolejki WSF odbywa się zależnie od struktury kanału C_f, wtedy, kiedy druga kolejka WSS jest pusta lub kiedy gotowy jest kanał C_f.

W pierwszym przypadku kolejka WSS zawiera tylko kompletną ramkę DLC pola A. Przełączanie odbywa się wtedy zawsze w granicach ramki DLC. Dla określenia rozmiarów ramki DLC stosuje się trzy kryteria: możliwie krótka ramka, dzięki czemu najkrótsze z możliwych jest opóźnienie przełączenia na nadawanie z trzeciej kolejki WSF, z drugiej strony wzrost nad

183 403 wyżki danych DLC-PDU (Data overhead; Protocol Data Unit), kiedy nie jest wykorzystana maksymalna długość ramki DLC oraz ominięcie czasu realizacji kanał C_f.

Do sterowania przełączaniem Kanał C_s θ Kanał C_f wykorzystuje się procedury DLC (Data Link Control).

Tak więc wchodzą w grę na przykład procedury standardowe DECT „Class B acknowledged suspension/Class B resumption” (potwierdzone zawieszenie klasy B/podjęcie na nowo klasy B) w zmodyfikowanej postaci dostosowanej do tego zastosowania.

Przejście Kanał C_s Kanał C_f według fig. 7.

Kiedy pierwsza kolejka WSS jest pusta, to znaczy potwierdzona zostaje zgodnie z protokołem HDLC ostatnia ramka I, to inicjujący interfejs telekomunikacyjny DIFS, DIPS (na przykład drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS) wysyła rozkaz „SUSPEND” („zawieś”) w kanał C_s. W przypadku, kiedy interfejs współpracujący (pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIPS) sam jeszcze ma do wysłania jeszcze ramkę I z pierwszej kolejki WSS, to kończy ją możliwie najwcześniej przy następnej granicy ramki (resztkowe ramki zostająprzeniesione do trzeciej kolejki WSF), odczekuje na ostatnie potwierdzenie w kanale C_s i akceptuje rozkaz „SUSPEND” w kanale C_s.

Następnie drugi interfejs telekomunikacyjny inicjuje ponowne podjęcie (Resumption wznowienie) połączenia (łącza dacyjnego) rozkazem „RESUME” w kanale C_f. Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS kwituje go w kanale C_f. Następnie obydwa interfejsy telekomunikacyjne DIFS, DIPS, kontynuują transmisję w kanale C_f.

Przejście Kanał C_f -> Kanał C_s według fig. 8.

Przełączenie powrotne następuje, kiedy po obu stronach pusta jest pierwsza kolejka WSD i trzecia kolejka WSF i nastąpiło pokwitowanie ostatniej ramki I.

Różnice przy tym występują w dwóch przypadkach. Kiedy warunek spełniony jest najpierw w tym interfejsie telekomunikacyjnym, który uruchomił przełączenie (drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS), drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS nadaje rozkaz „SUSPEND” w kanale C_f, pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS odmawia wykonania rozkazu „SUSPEND” w kanale C_f i kontynuuje nadawanie informacji w kanale C_f, pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS przejmuje tym samym w wyniku również inicjatywę przełączania na kanał C_s i ze swojej strony wprowadza „Suspension/Resumption”, kiedy kanał C_f nie jest już potrzebny. W międzyczasie możliwe jest również w razie potrzeby spontaniczne wykorzystanie przez drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS kanału C_f.

Warunek, przy którym interfejs telekomunikacyjny DIFS, DIPS, który przed przełączeniem na kanał C_f został uruchomiony lub podtrzymywany poprzednio zostaj e spełniony później.

Przypadek ten kończy wykorzystanie kanału C_f i powoduje powrotne przełączenie na kanał C_s.

Odpowiadający interfejs telekomunikacyjny DIFS, DIPS w tym przypadku akceptuje „Zawieszenie” w kanale C_f. Zawieszający interfejs telekomunikacyjny DIFS, DIPS inicjuje następnie „Resumption - wznowienie” na kanale C_s.

W drugim przypadku -1. To uzupełnienie pozwala uniknąć dodatkowej transmisji danych (Overhead - nadwyżki) w przypadku optymalnych ramek DLC, jednakże zakłada, że przełączenie Kanał C_s θ Kanał C_f dla warstwy DLC jest bez luk i że dokładny punkt przełączenia jest rozpoznawalny również dla odbiornika.

Warstwa DLC w części nadawczej po stracie ramki w drugiej kolejce WSS utrzymuje długość ramki L, należy się jednak liczyć z tym, że wewnątrz ramki następuje przełączenie na trzecią kolejkę WSF i że tam ramka zostaje przełączona na format pola B. W tym przypadku zapamiętuje ona ramkę L i wszystkie dane przekazane już do drugiej kolejki WSS i ponadto może na ich podstawie utworzyć zakończenie ramki (dopełnienie obiektów, suma kontrolna) zgodnie z regułami pola B.

Do sterowania przełączeniem nie powodującym luk w warstwie DLC można wykorzystać rozszerzenie znanych znormalizowanych funkcji warstwy MAC. Rozszerzenie to dotyczy pola A w sposób następujący. W nagłówku komunikatu MAC w jeszcze wolne punkty kodowania zo

183 403 staje wstawiony rozkaz typu MAC „przełączenie Kanał C_s/Kanał C_f”, przy czym reszta pola A zawiera pod tym rozkazem najczęściej występujące informacje. Odniesienie do połączeń MAC, między którymi powinno odbyć się przełączenie Kanał C_s/Kanał C_f (wykorzystuje się już zdefiniowany numer ECN; Enhanced Connection Number). Ponadto rozkaz specjalny Kanał C_s—» Kanał C/ Kanał C_f -> Kanał C_s, potwierdzenie: Przełączenie zaakceptowane/ niezaakceptowane, stwierdzenie poprawności odbioru rozkazu „POTWIERDZENIE” oraz pole puste (Funkcja oczekiwania, do wykorzystania, kiedy nie jest możliwe bezpośrednie potwierdzenie).

Pole B przedziału czasowego z informacjami sterującymi MAC przenosi albo informacje o użytkowniku (Płaszczyzna U), w przypadku użycia kanału C_s, albo samą informację sygnalizacyjną bądź żadną przy zastosowaniu kanału C_s.

Przełączenie w ramce I przebiega zgodnie ze schematem podobnym do zaznaczonego szkicowo powyżej.

Kanał C_s -> Kanał C_f według fig. 9.

Inicjujący interfejs telekomunikacyjny DIFS, DIPS nadaje w kanale C_s po zestawieniu połączenia MAC do kanału C_f zamiast segmentu ramki I rozkaz przełączenia Kanał C_s —> Kanał C_f. Strona przeciwna kwituje na kanale C_s zaakceptowanie (w tym przypadku nie ma podstawy do odmowy). Następnie obydwa interfejsy telekomunikacyjne DIFS, DIPS kontynuują transmisję na kanale C_f.

Kanał C_f —» Kanał C_s według fig. 10.

Kiedy interfejs telekomunikacyjny DIFS, DIPS inicjujący kanał C_f nie potrzebuje już tego kanału, to nadaje w kanale w momencie, w którym kanał nie jest potrzebny również drugiej stronie (puste WSD, WSF), to przekazuje pokwitowanie z akceptacją przełączenia powrotnego. W innym przypadku odmawia dokonania przełączenia powrotnego i przejmuje tym samym na siebie inicjatywę ponownego zainicjowania połączenia powrotnego, kiedy kanał C_f nie będzie już potrzebny. Dopóki kanał C_f jest aktywny, może być ponownie wykorzystany po drugiej stronie.

Sposób może być oczywiście stosowany również w granicach ramki I. Istnieją przy tym dwie możliwości: rozkazy MAC i pokwitowania są stosowane, czyli nadawane, na granicach ramek DLC albo rozkazy i pokwitowania MAC są wyprzedzająco włączane już podczas trwających transmisji ramek DLC, jednakowoż moment czasowy uaktywnienia wyznaczany jest na końce ramek DLC.

Dzięki temu osiąga się zaletę zysku czasowego, ponieważ negocjacje i ewentualne operacje wynikowe mogą występować już równolegle do jeszcze trwającej transmisji. Ponadto kanał C_f może być realizowany zgodnie z regułami DECT zależnie od zapotrzebowania z obu interfejsów telekomunikacyjnych. Kolizje przy tym powinny prowadzić do wspólnego kanału. Przy kolizji między zestawianiem i likwidacją priorytet ma likwidacja. Wykorzystanie kanału C_f może być dodatkowo również przez inne kryteria.

Poniżej opisano na podstawie figur 11 do 15, wychodząc od fig. 6, drugi przykład realizacji zamiany kanałów. Fig. 11 do 15 przedstawiają różne wykresy pobudzeń - stanów, które ilustrują możliwe przebiegi przy zmianie kanałów.

Figura 11 przedstawia, wychodząc od fig. 1 do 6 pierwszy wykres pobudzeń - stanów, ilustrujący zasadnicze przebiegi sterujące przy zmianie kanałów. Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS połączony jest pierwszą trasą transmisyjną, o pierwszym numerze trasy transmisyjnej LCNx (Logical Connection Number; identyfikator) przez pierwszy kanał C_x podsystemu z drugim interfejsem telekomunikacyjnym DIPS. Ponadto między pierwszym interfejsem telekomunikacyjnym DIFS a drugim interfejsem telekomunikacyjnym DIPS na drugiej trasie transmisyjnej o drugim numerze trasy transmisyjnej LCNy (identyfikatorze) przez drugi kanał podsystemu C_y powstaje dodatkowe połączenie telekomunikacyjne lub też może być realizowane, w odróżnieniu od tego, inne połączenie telekomunikacyjne na drugiej trasie transmisyjnej, o drugim numerze trasy transmisyjnej LCNy, przez drugi kanał C_y podsystemu.

183 403

W przypadku numerów tras transmisyjnych LCNx, LCNy, przy tym jest ważna relacja LCNx Ψ LCNy. Pierwszy kanał C_x podsystemu może być zrealizowany jako zgodny z DECT kanał C_f lub kanał C_s. Zależnie od konstelacji kanałów występującej w zgodnym z DECT podsystemem WLL/RLL drugi kanał C_y podsystemu jest w wyniku tego kanałem C_s bądź kanałem C_f, bądź też kanałem C_s. Zgodnie z fig. 11 do transmisji informacji na płaszczyźnie C wykorzystuje się pierwszy kanał C_x.

Przy zestawieniu trasy transmisyjnej odbywa się nadanie w znany sposób zgodnego z DECT pierwszego komunikatu pola B „BEARER_REQUEST” jako rozkaz (COMMAND) i zostaje wysłany zgodny z DECT komunikat drugiego pola B „BEARERCONFIRM” jako odpowiedź (RESPONSE). Korzystne jest, jeśli wysłanie pierwszego komunikatu pola B „BEARER_REQUEST” jest inicjowane z drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS (por. fig. 9 i 10).

Przez analizę transmitowanych powyższych komunikatów ISDN „Warstwa 2”/”Warstwa 3” na trasie transmisyjnej Sieć ISDN θ Abonent ISDN (Terminal Endpoint TE), pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS rozpoznaje konieczność dokonania przełączenia kanału (przełączenia z pierwszego kanału C_x podsystemu na drugi kanał C_y podsystemu). Wynik analizy stanowi zatem bodziec do zmiany kanału.

Możliwy pierwszy wynik tej analizy może polegać na przykład na tym, że w pierwszym kanale C_x podsystemu, korzystnie w ciągu zadanego okresu czasu nie przekazuje się komunikatów między pierwszym interfejsem telekomunikacyjnym DIFS a drugim interfejsem telekomunikacyjnym DIPS.

Możliwy drugi wynik tej analizy może polegać na przykład na zestawianiu dwóch tras transmisyjnych w pierwszym kanale C_x podsystemu, korzystnie mające zarówno płaszczyznę C, jak i płaszczyznę U i wykorzystaniu trasy transmisyjnej, na której zrealizowana jest przeznaczona do wykorzystania płaszczyzna C; tak że w wyniku tego niezbędne staje się przełączenie z likwidowanego, dotychczas aktywnego kanału C_s na dotychczas nieaktywny kanał C_s.

Dla zminimalizowania złożoności celowe jest skupienie opisanej powyżej analizy w jednym z interfejsów telekomunikacyjnych DIFS, DIPS - na przykład, korzystnie w pierwszym interfejsie telekomunikacyjnym DIFS i sterowanie z niego drugim interfejsem telekomunikacyjnym DIPS [Konfiguracja MASTER-SLAVE, w której pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS jest MASTER, a drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS jest SLAVE]. Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS w tym zestawieniu ma zawsze możliwość wyboru takiej struktury kanałowej DECT, która odpowiada usłudze ISDN (płaszczyzna C i/lub płaszczyzna U).

Możliwe jest wyznaczenie do tego drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS zamiast pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS. Możliwe jest to jednak tylko wtedy, kiedy ma on dostęp bezpośredni do „Warstwy 3” ISDN. Oddzielnie od funkcji z „Warstwy 2” interfejs telekomunikacyjny DIPS może jednak nie odwzorowywać jednoznacznie we wszystkich sytuacjach indywidualnego połączenia z płaszczyzną C i płaszczyzną U.

W dalszej części opisu przykładu wykonania za podstawę przyjmuje się uprzednio opisaną konfigurację MASTER-SLAVE.

Wraz z wysyłanym w charakterze odpowiedzi (RESPONSE) pierwszym zgodnym z DECT komunikatem DLC „RECEIVE_READY” następuje potwierdzanie (udzielenie odpowiedzi na) z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS, korzystnie - po stwierdzeniu niezbędności zmiany kanału - wszystkich nie potwierdzonych (bez odpowiedzi) i całkowicie odebranych informacji, przekazywanych na pierwszym kanale C_x podsystemu zgodnie z protokołem HDLC (High Level Data Link Control), które stanowią tak zwaną ramkę (pakiet informacyjny), w przypadku kiedy dalsze ramki I nie sąjuż nadawane.

Zgodnie z protokołem HDLC jest na przykład możliwe i transmitowanie informacji (ramek I) na częstotliwościach transmisji (w oknach) i kwitowanie odbioru oddzielnie każdej częstotliwości transmisji (każdego okna). W niniejszym przypadku informacje transmitowane są na przykład przy wielkości okien wynoszącej k = 3, przed pokwitowaniem. Wielkość okna k = 3 przy tym oznacza w odniesieniu do wspomnianych powyżej ramek I, że po każdej co trzeciej ra

183 403 mce odbywa się kwitowanie odbioru uprzednio przekazanych trzech ramek. W przypadku wielkości okna k ma zastosowanie następująca zależność ogólna;

< k < n przy n e N

Przez przeniesienie pierwszego komunikatu „SWITCHING_REQUEST”, który albo może być zdefiniowany w na przykład standardzie DECT (por. komunikat MAC „ATTRIBUTES_T_REQUEST” na fig. 12 do 15 według publikacji ETSI ETS 300175-3, paźdz. 1992, rozdz. 7.2.5.3.8) albo ma być zdefiniowany, następuje przekazanie z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS, życzenia przeniesienia transmisji informacji systemowej z pierwszego kanału C_x podsystemu na drugi kanał C_y podsystemu, który transmituje je do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego. To życzenie może przy tym - jak wspomniano - być spowodowane stymulacją lub powstać bez jakiegokolwiek bodźca.

Na podstawie transmisji tego komunikatu pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS może albo, korzystnie, przerwać własną transmisję informacyjną na płaszczyźnie C, albo kontynuować transmisję informacji na płaszczyźnie C. Przy tym przerwanie oznacza, że pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS przez zadany okres czasu nie przekazuje już informacji. Przerwanie przy tym może nastąpić przed, w czasie lub po transmisji komunikatu.

Ponadto komunikat może być nadany na granicy ramek I i wewnątrz ramki I.

Korzystne jest, jeśli drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS podczas lub po otrzymaniu komunikatu „S WITCHING_REQUEST” kasuje wszystkie nie do końca odebrane ramki I i może równocześnie lub po otrzymaniu komunikatu „SWITCHING_REQUEST” albo przerwać albo kontynuować własną transmisję danych na płaszczyźnie C, jak pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS.

Ponadto drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS w przypadku, kiedy jego własny nadajnik jest wolny, może za pośrednictwem nadanego w charakterze odpowiedzi (RESPONSE) pierwszego zgodnego z DECT komunikatu DLC „RECEIVE_READY” potwierdzić (udzielić odpowiedzi na wszystkie nie potwierdzone (bez odpowiedzi) i całkowicie odebrane informacje, przekazywanych na pierwszym kanale C_x podsystemu zgodnie z protokołem HDLC (High Level Data Link Control), które stanowią tak zwaną ramkę I (pakiet informacyjny).

W odróżnieniu od bezpośredniego przerwania, możliwe jest również rozwiązanie takie, że drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS przed przerwaniem transmisji zamyka ramkę I.

Przerwanie transmisji informacji lub kontynuacja tej transmisji w pierwszym kanale C_x podsystemu przez drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS odbywa się, korzystnie, między odbiorem pierwszego komunikatu a przed transmisją drugiego komunikatu SWITCHING CONFIRM”, który na przykład znów albo może być zdefiniowany w standardzie DECT (por. komunikat MAC „ATTRIBUTES T. CONFIRM” na fig. 12 do 15) albo może być przeznaczony jeszcze do zdefiniowania.

Za pośrednictwem drugiego komunikatu SWITCHING_CONFIRM”, może być wyrażona odpowiedź na życzenie pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS, z jego potwierdzeniem (odpowiedź pozytywna).

Możliwe jest również rozwiązanie, w którym drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS nie odpowiada na to życzenie w sposób zamierzony lub niezamierzony (na przykład dlatego, że pierwszy komunikat z powodu zakłóceń na trasie radiokomunikacyjnej nie został odebrany).

Tak więc w przypadku, kiedy na życzenie w sposób zamierzony nie jest udzielana odpowiedź, pierwszy komunikat „SWITCHING_REQUEST” albo bezpośrednio, albo pośrednio, na przykład dlatego, że przekroczony został zadany czas potwierdzenia pierwszego meldunku, pozostaje niepotwierdzony przez drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS (z odpowiedzią negatywną).

W innym przypadku pierwszy komunikat „SWITCHING_REQUEST” pozostaje pośrednio niepotwierdzony (z odpowiedzią negatywną) na przykład dlatego, że przekroczony został zadany czas potwierdzenia pierwszego meldunku.

183 403

W obu wymienionych uprzednio przypadkach następuje albo przekazanie ponowne, aż do określonej liczby powtórzeń, pierwszego komunikatu „SWITCHING_REQUEST” z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS, albo przerwanie procesu zmiany kanału na czas nieokreślony.

Na podstawie przekazania drugiego komunikatu SWITCHING CONFIRM” kontynuowana jest transmisja informacji na drugim kanale C_y podsystemu. Kontynuacja może przy tym, korzystnie, odbywać się równocześnie z transmisją komunikatu lub po niej.

Po otrzymaniu lub równocześnie z otrzymaniem drugiego komunikatu SWITCHINGCONFIRM” pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS dokonuje skasowania, korzystnie nie potwierdzonych, przekazywanych na pierwszym kanale C_x podsystemu informacji, jak również informacji przekazanych i całkowicie odebranych.

Przed ponowieniem transmisji na drugim kanale C_y podsystemu informacji skasowanych w pierwszym interfejsie telekomunikacyjnym DIFS i drugim interfejsie telekomunikacyjnym DIPS, następuje przywrócenie ustawienia parametrów charakterystycznych podsystemu, jak na przykład charaktery stycznego dla warstwy DLC licznika lub zadaj nika transmisji zwrotnych.

Ponadto można na drugim kanale C_y podsystemu przed ponowną transmisją skasowanych w pierwszym interfejsie telekomunikacyjnym DIFS i drugim interfejsie telekomunikacyjnym DIPS, dokonać transmisji komunikatu testowego, który musi być potwierdzony. Komunikat testowy jest wtedy, korzystnie, wysłanym w charakterze rozkazu (COMMAND) pierwszym meldunkiem DLC „RECEIVE_READY”, natomiast potwierdzenie komunikatu testowego jest wtedy, korzystnie, wysłanym w charakterze odpowiedzi (RESPONSE) pierwszym meldunkiem „RECEIVE_READY”.

Zarówno komunikat testowy, jaki skasowane informacje, korzystnie, dla osiągnięcia szybkiej synchronizacji z drugim kanałem C_y podsystemu, na początek (w fazie początkowej transmisji) transmituje się z najmniejszą wielkością okna według protokołu HDLC, to znaczy dla k = 1, a następnie znowu z wielkością okna k = 3.

Na figurze 12 przedstawiono, wychodząc z fig. 11, drugi wykres pobudzeń - stanów, który obrazuje przebieg sterowania w przypadku przełączenia z kanału C_f podsystemu na drugi kanał C_s podsystemu.

Pierwszy kanał C_f podsystemu wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Drugi kanał podsystemu C_s nie jest wykorzystywany do przenoszenia informacji na płaszczyźnie C. Jest natomiast wykorzystywana płaszczyzna U. Pierwszy kanał C_f podsystemu ma większą przepustowość transmisyjną niż drugi kanał systemowy C_s podsystemu.

Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS dokonuje rozpoznania, że pierwszy kanał C_r podsystemu nie jest już potrzebny i nadaje pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS.

Drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS potwierdza pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” nadając drugi komunikat MAC „ATTRIBUTES T. CONFIRM” do pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS. Następnie drugi kanał C_s podsystemu jest wykorzystywany do przesyłu informacji na płaszczyźnie C i uruchamia pierwszy kanał Cfpodsystemu przez przekazanie trzeciego komunikatu MAC „RELEASE”.

Figura 13 przedstawia w związku z fig. 11 trzeci wykres pobudzeń - stanów, który ilustruje przebieg sterowania w przypadku przełączenia z drugiego kanału C_s podsystemu na trzeci kanał C_s' podsystemu.

Drugi kanał C_s podsystemu wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Ponadto wykorzystywana jest płaszczyzna U. Trzeci kanał C_s' nie jest wykorzystywany do przekazywania informacji na płaszczyźnie C. Jednak płaszczyzna Ujest wykorzystywana. Drugi kanał C_s podsystemu ma taką samą przepustowość transmisyjną jak trzeci kanał systemowy C_s' podsystemu.

Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS dokonuje rozpoznania, że drugi kanał C_s podsystemu nie jest już potrzebny i nadaje pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS.

183 403

Drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS potwierdza pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” nadając drugi komunikat MAC „ATTRIBUTES T. CONFIRM” do pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS. Następnie trzeci kanał C_s' podsystemu jest wykorzystywany do przesyłania informacji na płaszczyźnie C i przez przekazanie trzeciego komunikatu MAC „RELEASE” uruchamia drugi kanał C_s podsystemu.

Figura 14 przedstawia w związku z fig. 11 czwarty wykres pobudzeń - stanów, który ilustruje przebieg sterowania w przypadku przełączenia z drugiego kanału C_s podsystemu na pierwszy kanał C_f podsystemu, przy czym przygotowanie przełączenia inicjowane jest z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS.

Drugi kanał C_s podsystemu wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Ponadto wykorzystywana jest płaszczyzna U. Trasa transmisyjna z numerem trasy transmisyjnej LCN (Identyfikatorem) nie jest jeszcze rozbudowana do wykorzystywania pierwszego kanału C_f podsystemu. Drugi kanał C_s podsystemu ma niższą przepustowość transmisyjną niż pierwszy kanał C_f podsystemu.

Pierwszy interfej s telekomunikacyj ny DIFS dokonuj e rozpoznania, że potrzebny j est pierwszy kanał C_f podsystemu. Jednak, ponieważ nie istnieje jeszcze trasa transmisyjna o identyfikatorze LCN dlapierwszego kanału C_f podsystemu, to pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIPS nadaje pierwszy komunikat MAC ,,ATTRIBUTES_T._REQUEST” do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS. Za pośrednictwem tego komunikatu informuje on ten drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS, że dlapierwszego kanału C_f podsystemu potrzebna jest trasa transmisyjna mająca identyfikator LCN, na przykład identyfikator LCNO.

Wybór identyfikatora LCN - w niniejszym przypadku LCNO - w charakterze identyfikatora zestawianej trasy transmisyjnej odbywa się nie arbitralnie, lecz w sposób celowy zależnie od zadanego wstępnie kryterium wyboru. Kryterium to polega, mówiąc najogólniej, na tym, że w charakterze identyfikatora LCN uwzględnia się jeden z identyfikatorów LCNO, LCN 1, LCN2, który nie był jeszcze używany w przypadku innej trasy transmisyjnej, a więc jest wolny.

W odróżnieniu od wymienionego uprzednio kryterium wyboru możliwe jest również uwzględnienie przy nadawaniu identyfikatora specjalnych wymagań charakterystycznych kryterium wyboru. Tak więc może być uwzględnienie - jak w niniejszym przypadku - zawsze najmniejszy wolny zasób spośród identyfikatorów LCNO, LCN1, LCN2.

Korzystne jest, jeśli drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS zgodnie z odmianami według opisu do fig. 11, który jest odpowiedzialny za zestawienie trasy transmisyjnej nadaje zgodny z DECT pierwszy komunikat pola B, „BEARER_REQUEST” jako rozkaz (COMMAND) pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS. Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS nadaje następnie, po otrzymaniu pierwszego komunikatu pola B, zgodny z DECT komunikat drugiego pola B, „BEARER_CONFIRM”jako odpowiedź (RESPONSE) do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS. W tym stanie, również po otrzymaniu drugiego komunikatu pola B przez drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS powstaje następna trasa transmisyjna.

Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS nadaje następnie pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS.

Drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS potwierdza pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” nadając drugi komunikat MAC „ATTRIBUTES T. CONFIRM” do pierwszego interfej su telekomunikacyjnego DIFS. Następnie pierwszy kanał C_fpodsystemu jest wykorzystywany do przesyłu informacji na płaszczyźnie C.

Figura 15 przedstawia, w związku z fig. 11, piąty wykres pobudzeń - stanów, który ilustruje przebieg sterowania w przypadku przełączenia z drugiego kanału C_s podsystemu na pierwszy kanał C_fpodsystemu, przy czym przygotowanie przełączenia inicjowane jest z drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS.

Drugi kanał C_s podsystemu wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Ponadto wykorzystywana jest płaszczyzna U. Trasa transmisyjna z numerem trasy transmisyjnej LCN (Identyfikatorem) nie jest jeszcze rozbudowana do wykorzystywania pierwszego

183 403 kanału Cfpodsystemu. Drugi kanał C_s podsystemu ma mniej sząprzepustowość transmisyjną niż pierwszy kanał C_f podsystemu.

Drugi interfejs telekomunikacyjny DIFS dokonuje rozpoznania, że potrzebny jest pierwszy kanał C_fpodsystemu. Jednak, ponieważ nie istnieje jeszcze trasa transmisyjna o identyfikatorze LCN, na przykład identyfikatorze LCNO dla pierwszego kanału C_f podsystemu, to kanał ten zostaje nim uzupełniony.

Wybór identyfikatora LCN - w niniej szym przypadku LCNO - w charakterze identyfikatora zestawianej trasy transmisyjnej odbywa się nie arbitralnie, lecz w sposób celowy zależnie od zadanego wstępnie kryterium wyboru. Kryterium to polega, mówiąc najogólniej, na tym, że w charakterze identyfikatora LCN uwzględnia się jeden z identyfikatorów LCNO, LCN 1, LCN2, który nie był jeszcze używany w przypadku innej trasy transmisyjnej, a więc jest wolny.

W odróżnieniu od wymienionego uprzednio kryterium wyboru możliwe jest również uwzględnienie przy nadawaniu identyfikatora specjalnych wymagań charakterystycznych kryterium wyboru. Tak więc może być uwzględniany - jak w niniejszym przypadku - zawsze najmniejszy wolny spośród identyfikatorów LCNO, LCN1, LCN2 lub największy wolny spośród identyfikatorów LCNO, LCN1, LCN2.

Dla zestawienia trasy transmisyjnej, drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS, który zgodnie z odmianami według opisu do fig. 11, jest odpowiedzialny za zestawienie trasy transmisyjnej do pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS nadaje zgodny z DECT pierwszy komunikat pola B, „BEARER_REQUEST” jako rozkaz (COMMAND).

Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS nadaje następnie, po otrzymaniu pierwszego komunikatu pola B, zgodny z DECT komunikat drugiego pola B, BEARER CONFIRM” jako odpowiedź (RESPONSE) do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS. W tym stanie, a więc również po otrzymaniu drugiego komunikatu pola B przez drugi interfej s telekomunikacyj ny DIPS zostaje utworzona następna trasa transmisyjna.

Pierwszy interfejs telekomunikacyjny DIFS po uzyskaniu takiej wiadomości nadaje pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” do drugiego interfejsu telekomunikacyjnego DIPS.

Drugi interfejs telekomunikacyjny DIPS potwierdza pierwszy komunikat MAC „ATTRIBUTES_T._REQUEST” nadając drugi komunikat MAC „ATTRIBUTES T. CONFIRM” do pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego DIFS. Następnie pierwszy kanał C_f podsystemu jest wykorzystywany do przesyłania informacji na płaszczyźnie C.

183 403

Nagłówek ~~ Dane kanałowe C-/Q-/M-/N-/P- A-CRC

183 403

FIG 3

Interfejs radiowy DECT

183 403

ISDN

FIG 4

TE

Warstwa. otrzymywania

Warstwa 1 ISDN

DIFS

^^Warstwa IWU/^
Warstwa. otrzymywania sygnału nW	Warstwa. otrzymywania sygnału npwCM
	Warstwa DLC
Warstwa MAC
Warstwa 1 ISDN	Warstwa PH

DIPS

'X\Warstwa IWU^^
Warstwa. otrzymywania sygna łu np ADrCM	Warstwa. otrzymywania sygnału npWA
Warstwa DLC
Warstwa MAC
Warstwa PH	Warstwal ISDN

Warstwa. otrzymywania sygnału npW

Warstwa 1 ISDN

Interfejs radiowy DECT

183 403

AG 5

183 403

Część odbiorcza

FIG 6

Część nadawcza

DIPS —DIFS —

DIFS

WSS

DIPS

Kanał Cs

Kanał Cf

Kanał Cs

Kanał Cf : Warstwa | MAC

WSF r—— ' WSD _SD--Warstwa DLC

Warstwa j

NWK I

Urządzenie sterujące MAC/DLC

DECT ISDN Komunikaty

STE

183 403

FIG 7

System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cs DIC-PDU

Zestawianie kanału Cf

SUSPEND

RECEIVE_READY

Czas na transfer parametrów

DLC, danych DLC < do instancji kontynuującej

SUSPEND ACKNOWLEDGE.

	RESUME
RESU	ME_ACKNOWLEDGEł
	Kontynuacja DLC - PDU

Czas na transfer parametrów DLC, danych DLC do instancji kontynuującej

183 403

FIG 8 System stały DIFS System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Fixed System) (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cs DLC-PDU

RECEIVE READY

SUSPEND

SUSPEND REJECT

Ramki I

RECEIVE READY

Kolejki, pierwsza, WSP, i trzecia,WSF, puste

Kolejki, pierwsza, WSP, i trzecia,WSF, puste

SUSPEND -----——----SUSPEND ACKNOWLEDGE

RESUME

RESUME_ACKNOWLEDGE ”--------------------₁-----Kontynuacja na kanale Cs

183 403

FIG 9

System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cs DLC-PDU

Czas na transfer parametrów

DLC, danych DLC < do instancji kontynuującej

Zestawianie kanału <^f | n-ty fragment ramki I PRZEŁĄCZENIE [ n-ty fragment ramki I

PRZEŁĄCZENIE zrozumiano, akcef

Akcept zrozumiano __

KONTYNUACJA

KONTYNUACJA,zrozumiano

Γ Czas na transfer

I parametrów DLC, Γ danych DLC do inL stancji kontynuującej

KONTYNUACJA,zakceptowano

Akcept zrozumiano

KONTYNUACJA można pominąć przy spodziewanym rychłym nadejściu komunikatu KONTYNUACJA, po niewielu cyklach (n+1 )-wszy fragment ramia I

183 403

FIG 10 System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kolejki, pierwsza, WSP, i trzecia,WSF, puste

Powiadomienie zwrotne, bo kanał Cf jeszcze potrzebny

_ Kanał Cs DLC-PDU
PRZ	1 żŁĄCZENIE na kanał Cs
	PRZEŁĄCZENIE: _
zrozumiano, potw. zwrotne ^Powiadomienie zwrotne: zrozumiano
	Ramki 1 _
	RECEIVE_READY
	PRZEŁĄCZENIE r
	PRZEŁĄCZENIE:
	zrozumiano, akcept
	n KONTYNUACJA:
	zrozumiano, akcept
	_ DL-PDU na kanale Cs _
	’ 1

Kolejki, pierwsza, WSP, i trzecia,WSF, puste

183 403

FIG 113 System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cx wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C (C-plane)

Kanał Cx

[Trasa transmisyjna o LCNx; k-1 ]

Kanał Cx wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C (C-plane)

System DIFS rozpoznaje potrzebę przejścia na jedenz kanałów C, Cy.

System DIFS może komunikatem RECEiVE_READY potwierdzić wszystkie niepotwierdzone ramki I (Informacje zgodne z protokołem HDLC) jeżeli nie sq wysyłane następne ramki ,_________Kanał Cy__ [Trasa transmisyjna o LCNy; przy czym LCŃx+LCNy]

RECEIVE_READY (RESPONSE) [Romki?;k-3]

Przed, przy, lub po, przekazaniu komunikatu SWITCHING_REQUESΓ^, systemy DIFS, korzystnie przerywają transmisję informacji na płaszczyźnie C

SWITCHING_REQUEST [Zapylanie o przełączenie z kanału Cx na kanał Cy]

Po, lub przy, otrzymaniu komunikatu SWITCHING REQUEST korzystnie, systemy DIPS Tasują wszystkie niecałkowicie odebrane ramki I.

183 403

FIG11b System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

REC

EIVE_READY (RESPONSE) [Ramki I; k-3]

Przy, lub po, otrzymaniu komunikatu SWITCHING JIONFIRM korzystnie, system DIFS kasuje wszystkie nie potwierdzone i niecałkowicie odebrane ramki I.

Kanał Cy wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

SWITCHINGCONFIRM [Potwierdzenie przełączenia z kanału Cx na kanał Cy] ?rzywa£ajueJv[M^ podsystemu Γ^-

Komunikat testowy [k-1; k-3]

Transmisja skasowanych informacji [k-1; k-3]

Jeśli nadajnik jest wolny, to system DIPS może komunikatem 'RECEIYE-READY” potwierdzić Wszystkie niepotwierdzone, odebrane całkowicie ramki I (Innformacje według protokołu HDLC.

System DIPS, korzystnie, przerywa wszystkie tansmis e wiadomości na Efaszczyźnie C i odpowiada komuniatemSWITCHNING_CONFIRM ma komunikat SWITCING_REQUEST w charakterze potwierdzenia

Kanał Cy wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

183 403

FIG 12

System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cy wykorzystywany_____________Kanał Cf___________„ do transmisji informacji [Trasa transmisyjna o numerze LCNO] na płaszczyźnie C

System DIFS stwierdza, że kanał Cf nie jest już potrzebny. LLME wie, że na trasie transmisyjnej występuje połączenie MAC o numerze LCN1.

LLME zapamiętuje numer LCN1. Kanał Cs wykorzystywany jest do transmisji na płaszczyźnie C.

Trasa transmisyjna o numerze LCNO nie jest już potrzebna.

Kanał Cs * płaszczyzna U [Trasa transmisyjna o numerze LCNO]

ATTRIBUTE$_T_REQUEST _

LCN1, bez kanału Cf]

ATTRI8UTES_T_C0NFIRM

ICN1, bez kanału Cf]

RELEASE

Kanał Cs nie jest wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Wykorzystuje jednak płaszczyznę U.

Sterowanie TBC zapytuje LLME po połączeniu MAC na trasie transmisyjnej o numerze LCN1. Ponieważ ta istnieje, to przełączenie jest możliwe.

LLME zapamiętuje numer LCN. Kanał Cs jest wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

______________Kanał Cs_____________

[Trasa transmisyjna o numerze ŁCN1 ]

183 403

PIP 1Q System stały DIFS System ruchomy DIPS iIm IO (DECT Intermediate Fixed System) (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cs wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Dodatkowo jeszcze wykorzystywana jest płaszczyzna U

Kanał Cf * płaszczyzna U [Trasa transmisyjna o numerze LCNO]

Kanał Cs¹ + płaszczyzna U [Trasa transmisyjna o numerze LCN2]

Kanał Cs' nie jest wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Wykorzystuje jednak płaszczyznę U.

System DIFS stwierdza, że kanał Cf nie jest już potrzebny. LLME wie, że na trasie transmisyjnej występuje połączenie MAC o numerze LCN2.

LLME zapamiętuje numer LCN2. Kanał Cs¹ wykorzystywany jest do transmisji na płaszczyźnie C.

Trasa transmisyjna o numerze LCN nie jest już potrzebna

AT	BIBUTES_T_REQUEST _
AT	[LCN 2, bez kanału Cf] * BIBUTES.T.CONFIRM
	[LCN 2, bez kanału Cf] RELEASE r
	Kanał Cs'
	[Trasa transmisyjna o numerze LCN1 ]

Sterowanie TBC zapytuje LLME po połączeniu MAC na trasie transmisyjnej o numerze LCN2. Ponieważ ta istnieje, to przełączenie jest możliwe.

LLME zapamiętuje numer LCN. Kanał Cs' jest wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

183 403

FIG14a

System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cs wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Dodatkowo jeszcze wykorzystywana jest płaszczyzna U

Kanał Cs * płaszczyzna U [Trasa transmisyjna o numerze iCNI J

System DIFS rozpoznaje, że potrzebny jest kanał Cf. LLME wie, że nie istnieje trasa transmisyjna o numerze LCN dla kanału Cf.	ATTRIBUTES_T_REQUEST
	[LCNO, kanałCf]		Sterowanie lisi, zapytuje LLMt o połączenie MAC na trasie transmisyjnej o numerze LCNO. Ponieważ ta nie istnieje, to LLME zestawia trasę transmisyjną z tym numerem LCN.
	Zestawianie trasy transmisyjnej i o numerze LCNO dla przekazywania informacji no płaszczyźnie C kanałem Cf		BEARER_REQUEST
[LCNO, kanałCf] BEARER-C0NF1RM
[LCNO, kanałCf] inne komunikaty
inne komunikaty

183 403

FIG 14b System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

LLME zapamiętuje numer LCNO.

Kanał Cs wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

ATTRIBUTES_T_REQUEST [LCNO, kanałCf]

ATTRIBUTES_T_CONFIRM [LCNO, kanałCf]

Sterowanie TBC zapytuje LLME o połąaenie MAC na trasie transmisyjnej o numerze LCNO.

Ponieważ to już istnieje, to może przełączenie może się odbyć.

LLME zapamiętuje numer LCN. Kanał Cs wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

_____________Kanał Cf____________

[Trasa transmisyjna o numerze LCNO]

183 403

FIG 15α

System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

Kanał Cs wykorzystywany do transmisji informacji na płaszczyźnie C. Dodatkowo jeszcze wykorzystywana jest płaszczyzna U

Kanał Cs^ł płaszczyzna U______

[trasa transmisyjna o numerze LCN 1J

ATTRIBUTES T_REQUEST [LCNO, kanałCł]

Br1 Zestawianie trasy transmisyjnej i o numerze LCNO dla przekazywania ' informacji na płaszczyźnie C kanałem Cfj 1 . 1		BEARER_REQUEST
[LCNO, kanałCf] BEARER-CONFIRM
[LCNO, kanałCf] inne komunikaty
inne komunikaty

System DIFS rozpoznaje, że potrzebny jest kanał Cf i zestawia trasę transmisyjną o numerze LCNO.

183 403

FIG 15b

System stały DIFS (DECT Intermediate Fixed System)

System ruchomy DIPS (DECT Intermediate Portable System)

System DIFS rozpoznaje, że DIPPS potrzebuje kanału Cf

LLME zapamiętuje numer LCNO. Kanał Cl wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

ATTRIBUTES_T REOUEST (LCNO, Kanał Cf]

AnRIBUTES_T_CONRRM [LCNO, kanałCf]

Sterowanie TBC zapytuje LLME o połączenie MAC na trasie transmisyjnej o numerze LCNO.

Ponieważ to już istnieje, to może przełączenie może się odbyć.

LLME zapamiętuje numer LCN. Kanał Cf wykorzystywany jest do transmisji informacji na płaszczyźnie C.

___________Kanał Cf________

[Irasa transmisyjna o numerze LtNO]

183 403

FIG1

Podsystem telekomunikacyjny RW-TTS (^LL/WLL-Telekommunikalionteilsystem)

Podsystem I-TTS (ISDN-Telekommunikationteilsyslem)

Podsystem l-TTS (ISDN-Telekommunikationleilsystem)

System telekomunikacyjnylDRW-TS(Zgodny z ISDN-DECT System RLL/WLL]

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (45)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób przydzielania kanałów telekomunikacyjnych o różnej pojemności kanałowej w hybrydowym systemie telekomunikacyjnym, zwłaszcza systemie ,,RLL/WLL zgodnym z ISDN*-» DECT”, który zawiera pierwszy podsystem telekomunikacyjny z pierwszym kanałem telekomunikacyjnym o pierwszej przepustowości transmisyjnej informacji oraz drugi podsystem telekomunikacyjny z drugim kanałem telekomunikacyjnym o drugiej przepustowości transmisyjnej informacji i z trzecim kanałem telekomunikacyjnym o trzeciej przepustowości transmisyjnej informacji, przy czym drugi podsystem telekomunikacyjny dla transmisji informacji systemowych drugiego podsystemu telekomunikacyjnego zawiera pierwszy interfejs telekomunikacyjny i drugi interfejs telekomunikacyjny, które łączy się ze sobą za pośrednictwem drugiego kanału telekomunikacyjnego i/lub trzeciego kanału telekomunikacyjnego oraz drugi podsystem telekomunikacyjny włącza się jako lokalną pętlę transmisji informacji przez obydwa interfejsy telekomunikacyjne do pierwszego podsystemu telekomunikacyjnego, przy czym pierwsza przepustowość transmisyjna informacji jest mniejsza od drugiej przepustowości transmisyjnej informacji i jest większa od trzeciej przepustowości transmisyjnej informacji, znamienny tym, że informacje systemowe, kiedy ilość informacji przeznaczona do transmisji w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) nie przekracza możliwej do przeniesienia w trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y) ilości informacji, przenosi się w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) i trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), zaś kiedy ilość informacji przeznaczona do transmisji w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) przekracza możliwą do przeniesienia w trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y) ilość informacji, przenosi się w pierwszym kanale telekomunikacyjnym (kanale D) i drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y).
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w trakcie transmisji informacji systemowych w drugim podsystemie telekomunikacyjnym, informacje systemowe w interfejsie telekomunikacyjnym (DIFS), służącym za informacyjne urządzenie nadawcze, ustawia się w kolejkę, oraz wyznacza się współczynnik wypełnienia kolejki (WSD, WSS, WSF), po czym kiedy wyznaczony współczynnik wypełnienia nie przekracza wartości progowej (SD), stymuluje się do transmisji informacji systemowych trzeci kanał telekomunikacyjny (C_s, C_x, C_y), zaś kiedy wyznaczony współczynnik wypełnienia przekracza wartość progową (SD), stymuluje się do transmisji informacji systemowych drugi kanał telekomunikacyjny (C_f, C_x, C_y).
3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że kiedy współczynnik wypełnienia kolejki (WSD, WSS, WSF) nie zawiera informacji systemowej, inicjuje się przełączenie kanału z drugiego kanału telekomunikacyjnego (C_f, C_x, C_y) na trzeci kanał telekomunikacyjny (C_s, C_x, Cy).
4. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że kiedy informacje transmituje się na drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y) lub na trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), to przekazuje się rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST, SUSPEND), za pomocą którego jeden z obu interfejsów telekomunikacyjnych (DIFS, DIPS) sygnalizuje drugiemu interfejsowi telekomunikacyjnemu (DIFS, DIPS), że informacje należy transmitować w trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), bądź w drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y), oraz przekazuje się potwierdzenie przełączenia (SWITCHINGCONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM, RESUME) z interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS, DIPS), który otrzymał rozkaz przełączenia do interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS, DIPS), który nadał rozkaz przełączenia.

   183 403
5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przekazuje się ponownie, kiedy po zadanym okresie czasu nie nastąpi przekazanie potwierdzenia przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTECONFIRM).
6. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHINGREQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przy powtarzającym się braku potwierdzenia przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) nadaje się jeszcze zadaną liczbę razy, przed uznaniem przełączenia za przerwane w sposób nieokreślony.
7. 7. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) stanowi potwierdzenie otrzymania rozkazu przełączenia, za pomocąktórego interfejs telekomunikacyjny (DIFS, DIPS), który otrzymał rozkaz przełączenia do interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS, DIPS), który nadał rozkaz przełączenia, sygnalizuje, że rozpoczyna się transmisję informacji na trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), bądź na drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y).
8. 8. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że przed, w trakcie lub po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przerywa się transmisję informacji, zaś transmisję informacji wznawia się w czasie lub po przekazaniu potwierdzenia przełączenia (SWITCHING_CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM).
9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że bezpośrednio po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmisję informacji przerywa się i w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przekazuje się potwierdzenie przełączenia (S WITCHINGCONFIRM, ATTRIB UTECONFIRM).
10. 10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że bezpośrednio po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmisję informacji przerywa się przez interfejs telekomunikacyjny (DIFS, DIPS), który nadał rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE REQUEST) oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przerywa się transmisję informacji przez interfejs telekomunikacyjny (DIFS, DIPS), który otrzymał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), wtedy, kiedy z tego interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS, DIPS) przekazuje się zamknięty końcowy pakiet informacyjny oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu tego pakietu informacyjnego nadaje się potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTECONFIRM).
11. 11. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że bezpośrednio po transmisji rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmisję informacji przerywa się przez interfejs telekomunikacyjny (DIFS, DIPS), który nadał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) przerywa się transmisję informacji przez interfejs telekomunikacyjny (DIFS, DIPS), który otrzymał rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), po okresie czasu zadanym dla potwierdzenia już odebranych informacji oraz w zasadzie niezwłocznie po przetransmitowaniu tego potwierdzenia, przekazuje się potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTECONFIRM).
12. 12. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że po przetransmitowaniu potwierdzenia przełączenia, a przed przetransmitowaniem informacji systemowych na trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), bądź na drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y) przywraca się zadane wstępnie parametry typowe dla podsystemu.
13. 13. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że na trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, Cy), bądź na drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y) po przełączeniu kanału nadaje się pewną informację testową z żądaniem potwierdzenia.

    183 403
14. 14. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że informacja testowa jest komunikatem RECEIVE_READY, który nadany zostaje w charakterze rozkazu (COMMAND), a potwierdzenie jest komunikatem RECEIVE_READY, który nadany zostaje w charakterze odpowiedzi (RESPONSE).
15. 15. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że po niezwłocznym przerwaniu niecałkowicie przetransmitowany lub nie potwierdzony pakiet informacyjny informacji przeznaczonych do transmisji w trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), bądź w drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y) po przełączeniu kanału nadaje się ponownie.
16. 16. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że informacje transmituje się zgodnie z zadaną zasadą transmisji przy pewnej zadanej długości sekwencji transmisji (k=3), zaś informacje w trzecim kanale telekomunikacyjnym (C_s, C_x, C_y), bądź w drugim kanale telekomunikacyjnym (C_f, C_x, C_y) po przełączeniu kanału, transmituje się przy możliwie najmniejszej długości sekwencji transmisji (k = 1).
17. 17. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że zasada transmisji z zadaną sekwencją transmisji jest protokołem HDLC dla transmisji ramek HDLC.
18. 18. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że informacje systemowe transmituje się wraz z informacjami użytkowymi i/lub informacjami systemowymi i/lub informacjami o podsystemie, między interfejsami telekomunikacyjnymi (DIFS, DIPS) systemu telekomunikacyjnego (DIIS) na trasach transmisyjnych o różnych identyfikatorach (LCNx, LCNy, LCNz). *
19. 19. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że pierwszej trasie transmisyjnej, której przyporządkowany jest drugi kanał telekomunikacyjny (C_f), przydziela się pierwszy identyfikator, który nie zajęty jest przez inne trasy transmisyjne.
20. 20. Sposób według zastrz. 19, znamienny tym, że pierwszy identyfikator jest najmniejszym możliwym do nadania identyfikatorem spośród dostępnych do nadania trasie transmisyjnej (LCNx, LCNy, LCNz).
21. 21. Sposób według zastrz. 19, znamienny tym, że pierwszy identyfikator jest największym możliwym do nadania identyfikatorem spośród dostępnych do nadania trasie transmisyjnej (LCNx, LCNy, LCNz).
22. 22. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHINGREQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) transmituje się z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS).
23. 23. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i/lub potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) przekazuje się z interfejsu telekomunikacyjnego, odbierającego rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), bądź potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM).
24. 24. Sposób według zastrz. 23, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i/lub potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) kwituje się odmownie lub akceptująco.
25. 25. Sposób według zastrz. 23, znamienny tym, że w przypadku odmowy przyjęcia rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST), bądź potwierdzenia przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) przełączenie kanału, przez nadanie rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) inicjuje się ten interfejs telekomunikacyjny (DIFS, DIPS), który zasygnalizował daną odmowę.
26. 26. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że w przypadku zaakceptowania rozkazu przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE REQUEST) i potwierdzenia przełączenia (SWITCHINGCONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) transmisja informacji, po ponownym podjęciu transmisji, rozpoczyna się w miejscu, w którym nastąpiło jej przerwanie.
27. 27. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) nadaje się z pierwszego interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS) lub drugiego interfejsu telekomunikacyjnego (DIPS).

    183 403
28. 28. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHINGREQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) transmituje się w pierwszej warstwie transmisji informacji (warstwie DLC) struktury transmisji informacji interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS, DIPS), podzielonej na warstwy transmisji informacji, w której głównie transmitowane są informacje podsystemu.
29. 29. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHINGREQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) transmituje się w drugiej warstwie transmisji informacji (warstwie MAC), która jest podporządkowana strukturze transmisji informacji interfejsu telekomunikacyjnego (DIFS, DIPS), podzielonej na warstwy transmisji informacyjne, przeznaczonej w istocie do transmitowania informacji podsystemu głównie pierwszej warstwy transmisyjnej informacji (warstwy DLC), przy czym rozkaz przełączenia (SWITCHING_REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) i potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE_CONFIRM) transmituje się w taki sposób, że struktura danych pierwszej informacyjnej warstwy transmisyjnej (warstwy DLC) pozostaje nienaruszona.
30. 30. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako pierwszy podsystem telekomunikacyjny stosuje się system ISDN.
31. 31. Sposób według zastrz. 30, znamienny tym, że informację systemową transmituje się w kanale D.
32. 32. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że drugi podsystem telekomunikacyjny (DIIS) zawiera system DECT/GAP (DGS).
33. 33. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podsystem telekomunikacyjny (DIIS) zawiera system GSM.
34. 34. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podsystem telekomunikacyjny (DIIS) zawiera system PHS, system WACS lub system PACS.
35. 35. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podsystem telekomunikacyjny (DIIS) zawiera system „IS-54” lub system PDC.
36. 36. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podsystem telekomunikacyjny (DIIS) zawiera system CDMA, system TDMA, system FDMA lub system hybrydowy, w odniesieniu do tych wspomnianych standardów transmisyjnych.
37. 37. Sposób według zastrz. 32, znamienny tym, że jako pierwszy interfejs telekomunikacyjny stosuje się pośredniczący system stały DECT (DIFS), a jako drugi interfejs telekomunikacyjny stosuje się pośredniczący system przenośny DECT (DIPS).
38. 38. Sposób według zastrz. 32, znamienny tym, że jako drugi kanał telekomunikacyjny stosuje się kanał (C_f) systemu DECT.
39. 39. Sposób według zastrz. 32, znamienny tym, że jako trzeci kanał telekomunikacyjny stosuje się jeden lub więcej niż jeden kanał (C_s) systemu DECT.
40. 40. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) jest elementem informacyjnym ATTRIBUTE_REQUEST standardu DECT.
41. 41. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) jest elementem informacyjnym ATTRIBUTECONFIRM standardu DECT.
42. 42. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że rozkaz przełączenia (SWITCHING REQUEST, ATTRIBUTE_REQUEST) jest elementem informacyjnym SUSPEND standardu DECT.
43. 43. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że potwierdzenie przełączenia (SWITCHING CONFIRM, ATTRIBUTE CONFIRM) jest elementem informacyjnym RESUME standardu DECT.
44. 44. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że jako pierwszą warstwę przenoszenia informacji stosuje się warstwę sterowania łączem dacyjnym (DLC) standardu DECT.

    183 403
45. 45. Sposób według zastrz. 29, znamienny tym, że jako drugą warstwę przenoszenia informacji stosuje się warstwę sterowania łączem medialnym (MAC) standardu DECT.

    * * *