PL183337B1

PL183337B1 - Wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania

Info

Publication number: PL183337B1
Application number: PL96325974A
Authority: PL
Inventors: Lutz Strube; Richard Reichinger
Original assignee: Schmalbach Lubeca
Priority date: 1995-09-26
Filing date: 1996-09-26
Publication date: 2002-06-28
Also published as: EP0852554A1; CA2232871A1; DK0852554T3; ATE193260T1; ES2148822T3; PL325974A1; PT852554E; DE19639619A1; DE59605318D1; EP0852554B1; WO1997011892A1; GR3034160T3; US6202880B1

Abstract

1 . Wieczko odrywane z niespodziewanym ob- szarem odrywania, do puszek do napojów, wykonane z blachy, w którym na powierzchni wieczka znajduje sie pierwsza linia oslabienia, oraz obszar ograniczony za pomoca wyzlobien i zeber mniej wiecej zwyklego rodzaju i ksztaltu otaczajacy obszar odrywania w celu odsloniecia organicznego otworu, oraz uchwyt odry- wany w postaci dzwigni, który jest przymocowany do powierzchni wieczka blisko ograniczonego obszaru, przy czym poza ograniczonym obszarem i niezaleznie od niego, na powierzchni wieczka umieszczona jest dajaca sie przerwac, dodatkowa linia oslabienia sluzaca od odsloniecia otworu, znamienne tym, ze przynajmniej obszar powierzchni wieczka, w którym lezalyby dajace sie na poczatku wylamac poczatkowe odcinki (8a, 18a, 31b, 30b, 5x, 5y) linii oslabienia, jest przykryty, a pierwsza linia oslabienia jest tak uksztaltowana, ze nie jest przystosowana do odslania- nia ograniczonego otworu w postaci obszaru (5). F i g . 2 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, wykonane z blachy, przeznaczone do puszek do napojów.

Znane wieczka mają z reguły na powierzchni obszar ograniczony linią osłabienia, przy czym w celu otwarcia puszki linia osłabienia zostaje przerwana i zostaje odsłonięty otwór do picia albo wylewania zawartości. Obszar, w którym jest umieszczona linia osłabienia, jest z reguły usztywniony za pomocą wyżłobień albo żeber ukształtowanych liniowo albo za pomocą odkształcenia powierzchniowego. W obrębie tego usztywnionego obszaru odrywania jest przymocowany, najczęściej za pomocą nitu, uchwyt odrywany w formie dźwigni wykonanej najczęściej z blachy. Za jej pomocąobszar odrywania jest najpierw wyłamywany a potem przynajmniej częściowo odrywany w celu odsłonięcia otworu do picia albo wylewania.

Z opis patentowego USAnr 3 773 209 znana jest konstrukcja wieczka puszki, które posiada dwa widoczne od zewnątrz obszary otwierania, które mogąbyć otwierane w zależności od kierunku skierowania odrywanego uchwytu. Wraz z uniesieniem tego uchwytu obszary te są wyłamywane i otwierane. Obydwa te obszary, z których jeden ma stosunkowo małe wymiary, a

183 337 drugi obejmuje całą powierzchnię wieczka, są rzeczywistymi obszarami otwierania i mogą być otwierane alternatywnie przez użytkownika zgodnie z jego życzeniem. Obydwa możliwe do wyłamania obszary są widoczne dla użytkownika i poprzez odpowiednie ustawienie kątowe odrywanego uchwytu, może on wybrać jedną z następujących możliwości: wyłamanie całego wieczka lub wyłamanie małego obszaru stanowiącego tylko cześć powierzchni wieczka.

Przedmiotem wynalazku jest wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, do puszek do napojów, wykonane z blachy, w którym na powierzchni wieczka znajduje się pierwsza linia osłabienia, oraz obszar ograniczony za pomocą wyżłobień i żeber mniej więcej zwykłego rodzaju i kształtu otaczający obszar odrywania w celu odsłonięcia ograniczonego otworu. Poza tym wieczko posiada uchwyt odrywany w postaci dźwigni, który jest przymocowany do powierzchni wieczka blisko ograniczonego obszaru, przy czym poza ograniczonym obszarem i niezależnie od niego, na powierzchni wieczka umieszczona jest dająca się przerwać, dodatkowa linia osłabienia służąca do odsłonięcia otworu.

Istota wynalazku polega na tym, że przynajmniej obszar powierzchni wieczka, w którym leżałyby dające się na początku wyłamać początkowe odcinki linii osłabienia, jest przykryty, a pierwsza linia osłabienia jest tak ukształtowana, że nie jest przystosowana do odsłaniania ograniczonego otworu.

Korzystnie, linia osłabienia dająca się przerwać dla odsłonięcia otworu biegnie blisko obrzeża wieczka i równolegle do niego.

Linia osłabieniajest umieszczona pod uchwytem odrywanym i jest całkowicie nim przykryta.

Umieszczona pod uchwytem odrywanym linia osłabienia ogranicza na powierzchni wieczka, pasek odrywany, za pomocą którego powierzchnia wieczka daje się oddzielić jako całość wzdłuż linii osłabienia biegnącej na obrzeżu wieczka.

Linia osłabienia dająca się przerwać dla odsłonięcia otworu znajduje się na dolnej powierzchni wieczka.

Przedmiotem wynalazku jest również wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, z umieszczonym na nim uchwytem odrywanym do puszki zwykłego rodzaju do napojów. Według tego wynalazku wieczko posiada pierwszy obszar odrywania, który może być otwarty pozornie ale nie faktycznie, gdy zadziała uchwyt odrywany, oraz drugi obszar odrywania, usytuowany obok albo poza pierwszym obszarem odrywania, w którym niespodziewanie następuj e otwarcie wieczka albo segmentu wieczka zamiast spodziewanego otwarcia pierwszego obszaru odrywania.

Korzystnie co najmniej pewien odcinek drugiego, rzeczywistego obszaru odrywania jest wizualnie tak ukryty, że odcinek ten nie jest widoczny od zewnątrz, lub jest widoczny w małym stopniu, zwłaszcza taki odcinek, który powoduje otwarcie albo wydaje się je powodować.

Cechowanie puszki jest umieszczone na powierzchni uchwytu odrywanego, skierowanej do wieczka albo na wewnętrznej powierzchni rzeczywiście dającego się oderwać drugiego obszaru.

Pierwszy obszar wieczka jest domniemanym, wywijanym potencjalnie segmentem otworu, a drugi obszar odrywanym segmentem otworu, przy czym w przypadku rzeczywiście przewidzianego otwarcia poprzez segment odrywany, linia karbu biegnie przez segment odrywany całkowicie okrążając nit uchwytu odrywanego.

Na wewnętrznej, czyli dolnej powierzchni wieczka są naniesione dalsze linie osłabienia, które na górnej albo zewnętrznej powierzchni wieczka wyznaczają wzory albo symbole, gdy puszka znajduje się pod ciśnieniem, przy czym te dalsze linie osłabienia nie podlegaj ąjednak przerwaniu, przy czym linie te, naniesione za pomocą lasera, nie są z zewnątrz widoczne, jeżeli na wieczko nie działa ciśnienie płynu wypełniającego puszkę.

Przykryty odcinek linii osłabieniajest częścią tej linii, umożliwiającą początkowe wyłamanie albo nie umożliwiają wyłamania.

W rozwiązaniu według wynalazku, leżący w znacznym stopniu pod uchwytem odrywanym drugi - wyłamywany albo nie wyłamywany - obszar otworu ma formę jakiegoś motywu z dziedziny sportu albo kształt butelki, przy czym kształt butelki drugiego obszaru odrywania jest dopasowany do zawartości pojemnika napoju zamkniętego wieczkiem blaszanym.

183 337

Wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, do puszek do napojów, wykonane z blachy, w którym na powierzchni wieczka znajdują się dwa umieszczone w pewnej od siebie odległości, niezależne obszary odrywania, oraz uchwyt odrywany powodujący wyłamanie i dalsze oderwanie powierzchni wieczka, charakteryzuje się tym, że tylko jeden z obszarów daje się na początku wyłamać a potem oderwać wzdłuż linii karbu, przy czym początkowe odcinki obszarów odrywania, czyli jedne z nich, w których jest przewidziane początkowe wyłamywanie oraz drugie, w których początkowe wyłamywanie nie jest przewidziane, sąprzykryte uchwytem odrywanym powodującym wyłamanie i dalsze odrywanie.

Korzystnie, przykryte odcinki linii karbu są umieszczone blisko miejsca zamocowania uchwytu odrywanego.

Obszar odrywania, który jest tylko pozorny, ma zmniejszoną głębokość linii karbu a jeden koniec tej pozornej linii karbu nie dochodzi blisko do drugiego końca pozornej linii karbu, aby wyeliminować odcinek zapoczątkowujący wyłamywanie albo odrywanie.

Puszka z wieczkiem według wynalazku jest na pierwszy rzut oka praktycznie nie do odróżnienia od puszki tardycyjnego rodzaju. Powierzchnia wieczka, podobnie jak zwykła puszka, posiada obszar usztywniony za pomocą wyżłobień, żeber albo wgłębień, który również może posiadać jakiś rodzaj linii osłabienia. Także uchwyt odrywany ma tradycyjny kształt i w tradycyjny sposób jest przymocowany za pomocą nitu. Użytkownik przy otwieraniu oczekuje, że powierzchnia wieczka wyłamie się a następnie oderwie w miejscu widocznym i przewidzianym zwykle do otwarcia i w tym obszarze, który charakteryzuje się usztywnieniami osłaniającymi zwykle otwór służący do wylewania cieczy. W rzeczywistości jednak, choć w usztywnionym obszarze widoczna jest od zewnątrz linia osłabienia, to jest ona tak ukształtowana, że przy otwieraniu, to znaczy przy zadziałaniu uchwytu odrywanego, linia ta nie ulega przerwaniu. Natomiast niewidoczona albo mało widoczna dla użytkownika linia osłabienia rzeczywiście służąca do oderwania znajduje się obok, poza powszechnie przyjętym usztywnionym obszarem i niezależnie od niego, tak ,że przy otwieraniu puszki za pomocą uchwytu odrywanego, otwór wylewowy zostaje odsłonięty w całkiem innym miejscu niż miejsce usztywnione.

Linia osłabienia, przerywana w chwili otwierania puszki, trudnodostrzegalną albo niedostrzegalną dla użytkownika jest wyciśnięta na dolnej powierzchni wieczka. Można również linię osłabienia wykonać na górnej powierzchni wieczka ale umieszczoną tak, żeby była przykryta przez uchwyt odrywany. Przykrycie może być całkowite albo częściowe. Jeśli jest częściowe, to uchwyt odrywany zakrywa przed okiem użytkownika przynajmniej ten odcinek obu linii osłabienia, który przez swoje ukształtowanie umożliwia początkowe wyłamanie. Nie wiadomo więc, które z dwóch (albo kilku) linii karbu znacznie się wyłamywać, choć widać kilka możliwych obszarów otwarcia.

Wynalazek może służyć do odsłonięcia ograniczonego otworu wylewowego, zgodnie ze standardową linią karbu w usztywnionym obszarze, jak przy powszechnie stosowanych puszkach do napojów. Może jednak również pod uchwytem odrywanym uchwytową być umieszczona taka linia osłabienia, żeby przy nadrywaniu tego obszaru utworzył się język, za pomocą którego i po linii osłabienia biegnącej wzdłuż krawędzi wieczka mogła być oderwana cała powierzchnia wieczka dla odsłonięcia otworu. W tym przypadku chodzi o wieczko odrywaną w całości.

Na wyrywnym sektorze wieczka, na jego wewnętrznej powierzchni może być naniesione cechowanie (symbol albo wzór). Może być ono również ukryte na dolnej powierzchni uchwytu odrywanego. Cechowanie to powinno się ujawnić dopiero wtedy, gdy puszka zostanie otwarta w niespodziewanym miejscu. Tym niespodziewanym miejscem może być odrywany segment wieczka (nie obejmujący całej powierzchni wieczka), przy czym chodzi tu o obszar wieczka całkowicie oderwany na zewnątrz, to znaczy nie połączony już z resztą wieczka. Segmentem „zachęcającym” do otwarcia, który pod działaniem dźwigniowego uchwytu odrywanego powinien się odchylić a niespodziewanie nie otwiera się, pozostaje standardowy segment, który w puszcze odchyla się w kierunku do dołu. Dla tych wieczek, od których nie wymagamy „niespodzianki”, które zatem powinny otwierać się jak zwykle używane wieczko, domniemany odchylny (potencjał

183 337 ny) segment jest rzeczywistym segmentem, bez odrywania segmentu stanowiącego niespodziankę. W odróżnieniu od odrywającego się (niespodziewanie) segmentu, odchylający się segment załamuje się na początku w miejscu, gdzie końce linii karbu są najbardziej do siebie zbliżone i za pomocą siły ścinającej wywieranej przez dźwignię otwierającą zostaje utworzony odcinek startowy wyłamywania. Dalsze przerywanie standardowej linii karbu prowadzi do odchylenia segmentu. W przypadku, gdy ma być uzyskany efekt niespodzianki, przy na przykład tylko niedużej ilości puszki z dużej partii towaru, zostaje zainicjowany za pomocą odrywania proces wyłamywania. Można powiedzieć, że w ogólnej terminologii słowo „odrywanie” obejmuje zarówno wyłamywanie jak odrywanie, przy czym wyłamywanie zawiera składową ruchu do wewnątrz a odrywanie składową ruchu na zewnątrz.

Na wieczka mogą być nanoszone symbole albo wzory w taki sposób, by stały się widoczne dopiero wtedy, gdy puszka zamknięta wieczkiem zostanie poddana działaniu ciśnienia. Takie nie dające się rozerwać linie karbu (nie osłabienia) mogą być nanoszone za pomocą lasera.

Gdy użytkownik może rozpoznać od zewnątrz dwa obszary otwierania, to o tym, który z nich się wyłamie i oderwie pod działaniem uchwytu odrywanego, decyduje odcinek obszaru otwierania leżący pod uchwytem. Te ukryte odcinki korzystnie jest umieścić w obszarze mocowania (przy nicie) uchwytu odrywanego, gdzie ma ona największy powierzchniowy obszar stykający się z wieczkiem i ma najmniejszą możliwość ruchu w kierunku do góry, co przeszkadza ciekawskim pod nią zajrzeć.

Gdy uchwyt odrywany ma końce po obu stronach nitu i jest zamocowany obrotowo wokół nitu istnieje więcej obszarów odrywania, tak że występują więcej niż dwa obszary otwierania. Te obszary otwierania mogą składać się z par segmentów odchylanych i segmentów odrywanych, które są rozłożone symetrycznie wokół środka powierzchni wieczka. Wybór jednej z par obszarów otwierania następuje przez obrót uchwytu odrywanego, który spełnia tu rolę „koła fortuny”.

Obszar, który jest ukształtowany jako niespodziewany obszar odrywania, może mieć kształt butelki, albo inne opisane liniami osłabienia kształty, na przykład kształt gwiazdy, kija do krykieta, kija hokejowego albo innych motywów sportowych. Jeśli do segmentu odrywanego zostaje wybrany kształt butelki, może to być kształt butelki znany użytkownikowi i kojarzący się z zawartością puszki. Chodliwe napoje są dziś związane z określonymi butelkami a użytkownik zna kształty butelek odpowiadające określonym nazwom markowym napojów. Jeśli napój w metalowej puszcze odpowiada napojowi sprzedawanemu zwykle w butelce określonego kształtu, to niespodziewanemu obszarowi odrywania nadaje się kształt tej butelki.

Przedmiot wynalazku zostanie bliżej wyjaśniony za pomocą kilku przykładów rozwiązań przedstawionych na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wieczko odrywane według wynalazku w widoku z góry, fig. 2 wieczko według fig. 1 w widoku z dołu z odsłoniętym otworem wylewowym fig. 3 - oderwaną od wieczka według fig. 2 - część z uchwytem odrywanym w widoku z dołu, fig. 3 a - oderwaną od wieczka według fig. 2 część z uchwytem odrywanym, w widoku z boku z lewej strony, fig. 3b - oderwaną od wieczka według fig. 2 część z uchwytem odrywanym, w widoku z boku z prawej strony, fig. 4 - w podobnym układzie jak na fig. 1 zmodyfikowaną formę wykonania, przy czym dla uproszczenia jest pominięty uchwyt odrywany, fig. 5a, fig. 5b, fig. 5c przedstawiają przykłady nie dających się przerwać linii osłabienia, które sąnaniesione za pomocą lasera na dolnej powierzchni wieczka a na górnej powierzchni powodują powstanie symboli albo znaków dopiero, gdy na wieczko zadziała ciśnienie, fig. 6a, fig. 6b przykłady odcinków odrywania o nowym kształcie geometrycznym.

Wieczka odrywane wykonane są przeważnie z blachy.

Wieczko 1 według fig. 1 i 2 na płaszczyźnie 2 otoczonej obrzeżem 3 wieczka posiada obszar 5, który j est usztywniony w powszechnie znany i stosowany sposób za pomocą żeber usztywniających 5a albo wyżłobień 5d albo powierzchniowego zagłębienia lub zagłębień 5b. W tym obszarze, jak pokazano, może być dostrzegalny, pewien rodzaj linii osłabienia 5c. Może jej jednak również nie być. Obszar 5 odpowiada zwykłemu usztywnionemu obszarowi konwencjonalnych wieczek odrywanych, tak że użytkownik puszki zamkniętej takim wieczkiem musi przyjąć i

183 337 przyjmie, że przy otwieraniu blacha w zwykły sposób pęknie wzdłuż linii osłabienia 5c i odsłoni otwór do picia albo wylewania.

Tak jak zwykle, uchwyt odrywany 6, jest przymocowany, przeważnie za pomocą nitu 7, do powierzchni 2 wieczka, blisko obszaru 5 w takim względem niego położeniu, jak przy zwyczajnych wieczkach do puszek z napojami.

Wygląd i ukształtowanie wieczka 1 w widoku z góry według fig. 1 może różnić się od przedstawionej formy, ale zespół cech dostrzegalnych od zewnątrz odpowiada zwykłemu wieczku odrywanemu.

Na figurze 2 jest pokazane wieczko 1 od dolnej strony, przy czym w obrzeżu 3 wieczka jest umieszczone uszczelnienie 4. Widoczny jest również usztywniony obszar 5. Poza tym obszarem i niezależnie od niego, znajduje się na powierzchni 2 wieczka linia osłabienia 8, odrywana najpierw na odcinku 8a a następnie całkowicie odsłaniająca otwór 9. Ta linia osłabienia, jak pokazuje porównanie z fig. 1 Jest normalnie przykryta od zewnątrz przez uchwyt odrywany 6. Może być ona również wykonana na dolnej powierzchni blachy, także nie jest widoczna również niezależnie od przykrycia przez uchwyt odrywany 6.

Figura 2 pokazuje wieczko 1 po oddzieleniu ograniczonego linia osłabienia 8, paska blachy 10, który j est połączony za pomocąnitu 7 z uchwytem odrywanym 6. Linia osłabienia 8 może również kończyć się w pobliżu obrzeża wieczka nie tworząc zamkniętego obwodu, tak że po otwarciu, pasek blachy 10 pozostaje nadal połączony z wieczkiem 1 (to znaczy nie zostaje całkowicie oderwany).

Celem i funkcją konstrukcji wieczka według wynalazku jest wywołanie efektu niespodzianki i zaskoczenia użytkownika puszki przy jej otwieraniu w związku z położeniem i kształtem odsłoniętego otworu. Ten efekt niespodzianki może być na przykład wykorzystany do wytypowania wygrywającego w konkursie z nagrodami dla kupujących. Na przykład na dolnej powierzchni paska blachy 10 może być umieszczona odpowiednia uwaga (pierwsza nagroda, druga nagroda), która jest widoczna dopiero po otwarciu wieczka. Wygrywający zostanie zaskoczony niespodziewanym sposobem otwarcia, a przegrywający nie zauważa, że otworzą zwyczajną puszkę.

Figury 3,3 a, 3b pokazują widok z góry i dwa widoki boczne wycinka segmentu otworowego, który odpowiada segmentowi otworowemu w postaci paska blachy 10 z fig. 2. Na segmencie otworowym w postaci paska blachy 10 zaznaczony j est wewnętrzny obszar powierzchniowy, na którym może znajdować się oznakowanie informujące o wygranej w konkursie i upoważniające do odbioru nagrody. Początkowy obszar odrywania, od którego rozpoczyna się proces odrywania, jest oznaczony 8a i odpowiada półokrągłemu obszarowi na fig. 2. Przez dźwigniowe działanie uchwytu odrywanego 6, który powoduje zarówno wyłamywanie tradycyjnego obszaru otwierania jak również (przy wieczkach z niespodziewanym otwarciem) zabranie ze sobą obszaru odrywanego w postaci paska blachy 10, następuje przy otwarciu mocne zakrzywienie obszaru odrywanego w postaci paska blachy 10, co jest widoczne na fig. 3a. W wewnętrznym wybraniu uchwytu odrywanego 6 może być przewidziana zgodnie z fig. 3b odchylna klapka 6a, która przej muje to zakrzywienie, dzięki czemu obszar odrywany w postaci paska blachy 10 pozostaje prawie niezakrzywiony. Na figurach 3, 3a, 3b, jest wyraźnie widoczny nit 7, za pomocą którego odrywany segment w postaci paska blachy 10 jest przymocowany do uchwytu odrywanego 6 albo bezpośrednio (fig. 3a) albo za pośrednictwem odchylnej klapki 6a. Koniec segmentu odrywanego w postaci paska blachy 10 stanowi odcinek 8b linii karbu, który dalej może przebiegać prosto, aby umożliwić łatwe odrywanie.

Figura 4 pokazuje dalszą formę wykonania segmentu odrywanego w postaci paska blachy 10, który jest wykonany jako wieczko odrywane w całości. Wieczko na otoczonej obrzeżem powierzchni 12 wieczka posiada usztywniony obszar 14, który odpowiada obszarowi 5 przedstawionemu na fig. 1. Poza obszarem 14 i niezależnie od niego na powierzchni wieczka znajduje się linia karbu albo linia osłabienia 18. Przy otwieraniu za pomocąuchwytu odrywanego, pominiętego na fig. 4 dla uproszczenia, linia osłabienia 18 zaczyna się wyłamywać na odcinku 18a. Linia ta znajduje się poza obszarem 14 i pod względem funkcji otwierania jest od niego niezależna. Jest

183 337 ona na przykład wyciśnięta na dolnej powierzchni wieczka i zaczyna się w punktach 16 i 16'. Ponadto na wieczku jest jeszcze wykonana druga linia osłabienia 13 dająca się przerwać przy otwieraniu. Biegnie ona równolegle do obrzeża 11 wieczka w niewielkiej od niego odległości. Za pomocą uchwytu odrywanego przymocowanego nitem 15 zostaje najpierw przerwana linia osłabienia 18, tworząc usztywniony żebrami 17 pasek odrywany 1(/, który potem służy jako uchwyt odrywany do przerwania linii karbu 13 w celu oddzielenia całej powierzchni 12 wieczka dla otwarcia puszki.

Należy podkreślić, że kształt daj ącego się rozpoznać usztywnionego obszaru 5 albo 14 oraz rodzaj i rozmieszczenie usztywnień mogą się różnić. Usztywniony obszar powinien jednak być ukształtowany w powszechnie przyjęty sposób. To samo dotyczy uchwytu odrywanego i jego zamocowania, jak również jego usytuowania względem usztywnionego obszaru. Przed otwarciem puszki wyposażonej w takie wieczko, użytkownik powinien mieć wrażenie, że otwiera zwykłą puszkę, która otworzy się w tym samym co zwykle miejscu. W ten sposób jest osiągnięty efekt niespodzianki, do którego dążymy, gdy całkiem niespodziewanie puszka otworzy się w innym miejscu.

Figury 5a, 5b, 5cpokazująwieczko z naniesionym na jej dolnej powierzchni wzorem,który ukaże się na górnej powierzchni wieczka, gdy na zamkniętą nim puszkę zostanie wywarte ciśnienie. Jest to wyjaśnione w trzech etapach. Fig. 5c pokazuje wzory 20a, 20b naniesione za pomocą lasera na dolnej powierzchni 2 wieczka. Symbole są ukształtowane w formie koła 21 z parą pasków 21a, 2 Ib wewnątrz. Wieczko wygląda z góry jak zwykłe wieczko. Wzory 20a, 20b nie sąz góry widoczne, co pokazuje fig. 5b. Fig. 5a pokazuje ponownie widok z góry na wieczko, które zostało poddane działaniu ciśnienia; wzory 20a, 20b ukazały się tak, jak gdyby naniesione na wieczko, które jest założone na napełnioną puszkę.

Linie karbu 21,21 a, 2 Ib tworzące wzory 20a, 20b są widoczne ale nie dają się przerwać i nie tworzą otworu. Pojęcie „linia karbu” w odniesieniu do wzorów 21,2 la, 2 Ib oznacza, że nie spełniają one funkcji powszechnie stosowanych linii karbu lecz w technicznie korzystny sposób służą do znakowania, cechowania i upiększania zewnętrznej powierzchni wieczka. W przeciwieństwie do tych „linii karbu” linie osłabienia, które rzeczywiście dotyczą otwierrania, mają większą głębokość a więc mniejsza rzeczywistą grubość blachy w miejscu karbu. Wzdłuż linii karbu, które można rozpoznać tylko wzrokowo i które nie powinny się przerywać, grubość blachy jest znacznie większa, czyli linie te mają mniejszą głębokość niż linie karbu, rzeczywiście powodujące otwarcie.

Figury 6a i 6b wyjaśniają ukształtowanie obszarów odrywanych 30, 31, których funkcja odpowiada funkcji obszaru odrywanego w postaci paska blachy 10 z fig. 2. Tutaj obszary odrywane mają kształt powszechnie stosowanych butelek a ich obszar bliski nitu decyduje o tym, czy pod działaniem uchwytu odrywanego 6 kształt butelki rzeczywiście się otworzy czy też pozostanie zamknięty a zamiast niego otworzy się obszar 5 wzdłuż linii karbu 5c z odcinkiem zapoczątkowującym wyłamywanie 5x. Rejon określający, który z dwóch obszarów otwierania otworzy się rzeczywiście jest w obszarze bliskim nitu przykryty przez uchwyt odrywany 6, która na fig. 6a jest zaznaczona linią kreskową. Poza obszarem przykrytym przez uchwyt odrywany widoczne są fragmenty zarówno segmentu otworowego 31 w kształcie butelki jak również zwykłego obszaru otwieranego 5.

Na figurze 6a otwiera się zwykły obszar otwierania. Otwieranie rozpoczyna się od nadłamania rzeczywiście oddzielającej linii karbu 5c na końcu 5x. Oba końce linii karbu znajdują się blisko jeden obok drugiego. Natomiast oba końce linii karbu 3 la, które określają drugi segment otworowy 31, sąw obszarze 3 Ib wyraźnie od siebie oddalone i nie zamykąjąsię (to znaczy nie łącza się ze sobą).

W przykładzie z fig. 6b obszar odrywania 30 jest tym obszarem, który ma linię karbu 30a dającą się rzeczywiście przerwać, i który zostaje oddzielony od wieczka za pomocąuchwytu odrywanego 6. Linia karbu 30a w kształcie butelki zamyka się wokół nitu 7 odcinkiem 3 Ob rozpoczynającym odrywanie. Natomiast zwykła linia karbu 5c według fig. 61 nie jest wyposażona w

183 337 9 koniec 5x, lecz kończy się wcześniej przy 5y, tak aby nie nastąpiło otwarcie w obszarze otworowym 5, gdy zadziała dźwigniowy uchwyt odrywany 6.

Obszar linii karbu po obu stronach nitu 7 decydujący o tym, który z obu obszarów otworowych rzeczywiście otworzy się pod działaniem uchwytu odrywanego 6, jest przykryty powierzchniową częścią 6b uchwytu odrywanego. Nie może więc być on widoczny dla użytkownika także wtedy, gdy użytkownik bez problemu może rozpoznać od zewnątrz oba obszary otworowe 30 i 5 albo 31 i 5. Tylko ważny dla funkcji otwierania obszar linii karbu albo pozornej linii karbu określony odcinkiem startowym załamania albo odcinkiem startowym odrywania jest przykryty.

183 337

Fig. 6b

183 337

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, do puszek do napojów, wykonane z blachy, w którym na powierzchni wieczka znajduje się pierwsza linia osłabienia, oraz obszar ograniczony za pomocą wyżłobień i żeber mniej więcej zwykłego rodzaju i kształtu otaczający obszar odrywania w celu odsłonięcia organicznego otworu, oraz uchwyt odrywany w postaci dźwigni, który jest przymocowany do powierzchni wieczka blisko ograniczonego obszaru, przy czym poza ograniczonym obszarem i niezależnie od niego, na powierzchni wieczka umieszczona jest dająca się przerwać, dodatkowa linia osłabienia służąca od odsłonięcia otworu, znamienne tym, że przynajmniej obszar powierzchni wieczka, w którym leżałyby dające się na początku wyłamać początkowe odcinki (8a, 18a, 31b, 30b, 5x, 5y) linii osłabienia, jest przykryty, a pierwsza linia osłabienia jest tak ukształtowana, że nie jest przystosowana do odsłaniania ograniczonego otworu w postaci obszaru (5).
2. Wieczko według zastrz. 1, znamienne tym, że linia osłabienia (13), dająca się przerwać dla odsłonięcia otworu (9) biegnie blisko obrzeża (3) wieczka i równolegle do niego.
3. Wieczko według zastrz. 1, znamienne tym, że linia osłabienia (8,18) jest umieszczona pod uchwytem odrywanym (6) i jest całkowicie nim przykryta.
4. Wieczko według zastrz. 3, znamienne tym, że umieszczona pod uchwytem odrywanym (6) linia osłabienia (18) ogranicza na powierzchni (12) wieczka, pasek odrywany (1 θ') za pomocą którego powierzchnia (12). wieczka daje się oddzielić jako całość wzdłuż linii osłabienia (13) biegnącej na obrzeżu (11) wieczka.
5. Wieczko według zastrz. 1, znamienne tym, że linia osłabienia (8,18,13) dająca się przerwać dla odsłonięcia otworu znajduje się na dolnej powierzchni wieczka.
6. Wieczko według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy obszar (5,14) jest domniemanym wywijanym potencjalnym segmentem otworu, a drugi obszar odrywanym segmentem otworu, (10, 30), przy czym w przypadku rzeczywiście przewidzianego otwarcia poprzez segment odrywany (10,30), linia karbu biegnie przez segmenty odrywany całkowicie okrążając nit (7) uchwytu odrywanego (6).
7. Wieczko według zastrz. 1, znamienne tym, że na wewnętrznej, czyli dolnej powierzchni wieczka (12,2) są naniesione dalsze linie osłabienia (21,21a, 21b), które na górnej albo zewnętrznej powierzchni wieczka wyznaczają wzory albo symbole, gdy puszka znajduje się pod ciśnieniem, przy czym te dalsze linie osłabienia nie podlegają jednak przerwaniu.
8. Wieczko według zastrz. 1, znamienne tym, że leżący w znacznym stopniu pod uchwytem odrywanym drugi - wyłamywany albo nie wyłamywany - obszar otworu (30,31) ma formę jakiegoś motywu z dziedziny sportu albo kształt butelki.
9. Wieczko według zastrz. 3, znamienne tym, że przykryty odcinek (8a, 18a, 30b, 5x, 5y, 31b) linii osłabienia (8,13,31a, 30a, 5c) jest częścią linii osłabienia umożliwiającą początkowe wyłamanie albo nie umożliwiają wyłamania.
10. Wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, z umieszczonym na nim uchwytem odrywanym do puszki zwykłego rodzaju do napojów, znamienne tym, że posiada pierwszy obszar odrywania (5; 5a, 5b, 5c, 5d, 14), który może być otwarty pozornie ale nie faktycznie, gdy zadziała uchwyt odrywany (6), oraz drugi obszar odrywania (8,9,10,13,10⁷,30,30a, 30b), usytuowany obok albo poza pierwszym obszarem odrywania, w którym niespodziewanie następuje otwarcie wieczka (12) albo segmentu (10, 30) wieczka (12) zamiast spodziewanego otwarcia pierwszego obszaru odrywania (5, 14).
11. Wieczko według zastrz. 10, znamienne tym, że co najmniej odcinek (5x, 5y, 30b, 31b) drugiego, rzeczywistego obszaru odrywania (10,30,1 θ') jest wizualnie tak ukryty, że odcinek ten nie jest widoczny od zewnątrz, lub jest widoczny w małym stopniu, zwłaszcza taki odcinek, który powoduje otwarcie albo wydaje się je powodować.

183 337
12. Wieczko według zastrz., 10 albo 11, znamienne tym, że cechowanie jest umieszczone na powierzchni uchwytu odrywanego (6), skierowanej do wieczka albo na wewnętrznej powierzchni rzeczywiście dającego się oderwać drugiego obszaru (10, 30,KK).
13. Wieczko według zastrz., 10, znamienne tym, że pierwszy obszar (5,14) jest domniemanym wywijanym potencjalnym segmentem otworu, a drugi obszar segmentem otworu (10, 30), przy czym w przypadku rzeczywiście przewidzianego otwarcia poprzez segment odrywany (10,30), linia karbu biegnie przez segment odrywany całkowicie okrążając nit (7) uchwytu odrywanego (6).
14. Wieczko według zastrz. 10, znamienne tym, że na wewnętrznej, czyli dolnej powierzchni wieczka (12,2) na naniesione dalsze linie osłabienia (21,21a, 21b), które na górnej albo zewnętrznej powierzchni wieczka wyznaczają wzory albo symbole, gdy puszka znajduje się pod ciśnieniem, przy czym te dalsze linie osłabienia nie podlegają jednak przerwaniu.
15. Wieczko według zastrz. 14, znamienne tym, że dalsze linie osłabienia (21,21a, 21b) nie sąz zewnątrz widoczne, jeżeli na wieczko nie działa ciśnienie płynu wypełniającego puszkę.
16. Wieczko według zastrz. 14, znamienne tym, że dalsze linie osłabienia są naniesione za pomocą lasera.
17. Wieczko według zastrz. 10, znamienne tym, że leżący w znacznym stopniu pod uchwytem odrywanym drugi - wyłamywany albo nie wyłamywany - obszar otworu (30,31) ma formę jakiegoś motywu z dziedziny sportu albo kształt butelki.
18. Wieczko według zastrz. 17, znamienne tym, że kształt butelki drugiego obszaru odrywania jest dopasowany do zawartości pojemnika napoju zamkniętego wieczkiem blaszanym.
19. Wieczko odrywane z niespodziewanym obszarem odrywania, do puszek do napojów, wykonane z blachy, w którym na powierzchni wieczka znajdują się dwa umieszczone w pewnej od siebie odległości, niezależne obszary odrywania, oraz uchwyt odrywany powodujący wyłamanie i dalsze oderwanie powierzchni wieczka, znamienne tym, że tylko jeden z obszarów (5x, 30b, 18a, 8a) dąje się na początku wyłamać a potem oderwać wzdłuż linii karbu (5c, 30a, 8,18), przy czym początkowe odcinki obszarów odrywania, czyli jedne z nich, w których jest przewidziane początkowe wyłamywanie oraz drugie, w których początkowe wyłamywanie nie jest przewidziane, są przykryte uchwytem odrywanym (6) powodującym wyłamanie i dalsze odrywanie.
20. Wieczko według zastrz. 19, znamienne tym, że przykryte odcinki (8a, 18a, 5x, 30b) linii karbu są umieszczone blisko miejsca zamocowania w postaci nitu (7) uchwytu odrywanego (6).
21. Wieczko według zastrz. 19, znamienne tym, że obszar odrywania, który jest tylko pozorny, ma zmniejszoną głębokość linii karbu, a jeden koniec (5y, 31b) tej pozornej linii karbu nie dochodzi blisko do drugiego końca pozornej linii karbu, aby wyeliminować odcinek (30b, 5x) zapoczątkowujący wyłamywanie albo odrywanie.

* * *