PL183201B1

PL183201B1 - Sposób krystalizacji cukru z kompozycji zawierającej cukier i niecukry oraz urządzenie do krystalizacji cukru z kompozycji zawierającej cukier i niecukry

Info

Publication number: PL183201B1
Application number: PL96319181A
Authority: PL
Inventors: Maurice Baudot; Jean-Marie Hochart; Laurence Cegel
Original assignee: Eridania Beghin Say Sa
Priority date: 1995-07-18
Filing date: 1996-07-17
Publication date: 2002-06-28
Also published as: HUP9702304A3; CZ75297A3; EP0784705B1; AU6618796A; DE69616494D1; CZ287127B6; PL319181A1; MA23937A1; EP0784705A1; WO1997004135A1; DK0784705T3; ES2164906T3; FR2736932B1; ATE207968T1; HUP9702304A2; FR2736932A1; DE69616494T2

Abstract

1 Sposób krystalizacji cukru z kompozycji zawierajacej cukier i niecu- kry, o takiej zawartosci procentowej mecukrów, ze czystosc kompozycji wy- nosi od 80 do 84, znamienny tym, ze kompozycje miesza sie w sposób ciagly pod zmniejszonym cisnieniem przy uzyciu mieszadla ciaglego prózniowego wykrystalizowujac cukier zawarty w kompozycji i otrzymujac cukrzyce (czy- li krysztaly cukru otoczone syropem miedzykrystalicznym), przy czym przy wyjsciu z mieszadla ciaglego prózniowego cukrzyce rozdziela sie, korzystnie przy uzyciu pomp, na pierwsza frakcje cukrzycy i druga frakcje cukrzycy w sto- sunku wagowym drugiej frakcji do pierwszej frakcji wynoszacym od 0,66 do 1,22, pierwsza frakcje cukrzycy poddaje sie dalszej krystalizacji, korzystnie przez chlodzenie w mieszadlach pionowych, a druga frakcje cukrzycy poddaje sie wstepnemu odwirowaniu uzyskujac cukier wstepnie odwirowany oraz pseudomelase, która zawraca sie do mieszadla ciaglego prózniowego, przy czym mieszanie ciagle pod zmniejszonym cisnieniem prowadzi sie pod cisnie- niem od 900 x 102 Pa do 920x 102 Pa odpowiadajacym temperaturze kompozy- cji od 65°C do 60°C w czasie od 2 godzin 30 minut do 4 godzin, korzystnie przez okolo 3 godziny 10 Sposób wedlug zastrz 9, znam ienny tym, ze cukier afinowany, do którego dodaje sie lub nie cukier wstepnie odwirowany uzyskany z drugiej frakcji cukrzycy, klaruje sie za pomoca syropu cukrowego uzyskanego z pier- wszego rzutu o nastepujacych wlasciwosciach - zawartosc suchej masy w procentach wagowych- 71, - czystosc 93-94, otrzymujac syrop cukrowy zwany "klarówka" o nastepujacych wlasci- wosciach - zawartosc suchej masy w procentach wagowych 74-75, - czystosc 93,5-94/5,, przy czym klarówke zawraca sie do jednego z rzutów, poprzedzajacych ostatni rzut, korzystnie do pierwszego rzutu PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazkujest sposób krystalizacji cukru z kompozycji zawierającej cukier i niecukry, o takiej zawartości procentowej niecukrów, że czystość kompozycji wynosi od 80 do 84, oraz urządzenie do krystalizacji cukru w ostatnim rzucie krystalizacji.

Krystalizacja w cukrowni ma na celu wyekstrahowanie w postaci krystalicznej z możliwie najwyższą wydajnością cukru (sacharozy) rozpuszczonego w syropie i oddzielenie rozpuszczonych zanieczyszczeń (niecukrów) zebranych w melasie.

Sposób ten opiera się na powiązanych ze sobą parametrach fizycznych takich jak rozpuszczalność, lepkość, temperatura, mieszanie wewnętrzne, nie zapominając o kryteriach czystości (zawartość procentowa cukru w suchej masie) i rozkładzie chemicznym możliwym w określonych warunkach.

Działanie przemysłowe polega na kolejnych krystalizacjach zwanych rzutami: według różnych schematów w 4, 3 lub 2 rzutach.

Pierwszym rzutem, który ma najwyższą czystość, jest rzut ekstrakcji cukru pozwalający na uzyskanie docelowej, poszukiwanej jakości cukru.

Ostatnim rzutem, czyli rzutem dającym produkt niskiej jakości, o najniższej czystości, jest rzut ekstrakcji melasy, którego celem jest uzyskanie możliwie najwyższej wydajności cukru krystalizowanego, zwanej wyczerpaniem melasy. Duża ilość niecukrów w tym rzucie zmniejsza szybkość krystalizacji.

Aby uzyskać ostatni rzut krystalizacji działa się zazwyczaj w produktowni, obejmującej:

1.1. Urządzenie do szybkiej krystalizacji w warniku ciągłym lub nieciągłym: kryształy tworzą się przez zaszczepienie i rozrost w ustalonej temperaturze (od 75°C do 85°Ć) przez utrzymywanie przez odparowanie danego przesycenia w dostarczanym syropie.

Tworzona masa krystalizacyjna (czyli cukrzyca) przechodzi do mieszadła ze spustem zamykanym czopem; w tej fazie konieczne jest doprowadzenie czystości utworzonej cukrzycy do wartości optymalnej, wymagane, aby uzyskać dobre wyczerpanie końcowej melasy: ta pożądana czystość wynosi 75-80: wynika ona z kompromisu między szybkością krystalizacji zależną od zawartości niecukrów i zagęszczeniem cukrzycy związanym z zawartością kryształów.

1.2. Ze względu na duże stężenie niecukrów konieczne jest prowadzenie krystalizacji na drodze powolnego i stopniowego chłodzenia w systemie mieszania zazwyczaj ciągłego (na przykład w mieszadłach pionowych). Takie urządzenie pozwala na:

- chłodzenie cukrzycy do optymalnej temperatury (około 40°C);

. dogodne regulowanie spadku temperatury w czasie mieszania (0,8-l°C/godzinę) przez wymianę z płynem;

- poprzez rozcieńczanie, doprowadzanie stosunku niecukry/woda zależnie od temperatury tak, aby otrzymać w każdej chwili maksymalną wartość szybkości krystalizacji: realizuje się to za pomocą rozcieńczalników;

- ogrzanie cukrzycy za pomocą płynu do temperatury odpowiedniej dla rozdzielenia kryształów w wirówkach (wytrzymałość mechaniczna maszyn): temperatura 45-55°C.

Jednym z naj ważniej szych czynników mających wpływ na uzyskanie zamierzonego wyczerpania melasy jest dostateczna długość czasu mieszania.

Większość produktowni, takich jak zawierające 4 mieszadła pionowe: 3 ze stopioniowym chłodzeniem i 1 z ogrzewaniem, wymaga 40-60 godzin czasu aby otrzymać melasę o czystości 58-62; Doprowadzenie do optymalnej czystości cukrzycy w warniku nie zawsze jest możliwe: czystość syropów dostarczanych do ostatniego rzutu jest często zbyt wysoka nawet ze względu na ogólny schemat krystalizacji, np. zależy ona od czystości zasilania do pierwszego rzutu, która zależy bardzo od jakości surowca (buraków).

1.3. Wstępne wirowanie:

Aby skorygować tę czystość, gdy jest ona zbyt wysoka stosuję się klasycznie sposób wstępnego wirowania.

Sposób ten w porównaniu z ponownym wprowadzeniem melasy do warników lub mieszadeł wykazuje tę zaletę, że unika się ponownego wprowadzenia do obiegu niecukrów i barwników

183 201 szkodzących jakości cukru surowego z powodu długiego czasu przebywania. Polega on na pobraniu podczas mieszania pewnej części cukrzycy, wyekstrahowaniu z niej A kryształów przez odwirowanie i zawróceniu do obiegu syropu -z odwirowania (pseudomelasy) do pozostałej cukrzycy.

Pobranie można wykonać z mieszadła ze spustem lub z pierwszych trzech mieszadeł do procentowości obliczonej tak, aby zmniejszyć gęstość kryształów. Obowiązkowe jest zdemulgowanie pseudomelasy ze wstępnego wirowania zawracanej do obiegu i pozbawienie jej mikrokryształów, a więc wymaga to aparatury do odgrzewania i urządzenia demulgującego (ewentualnie pod zmniejszonym ciśnieniem).

1.4. Cukrzycę podgrzaną w końcu mieszania odciska się w wirówkach, aby uzyskać końcową melasę i końcowy cukier surowy. Ten cukier surowy i cukier ze wstępnego wirowania zawraca się w postaci klarówki do rzutu, poprzedzającego ostatni rzut. Klarowka ta ma zazwyczaj następującą charakterystykę: czystość 94-96, zabarwienie 3500-4500 jednostek ICUMSA.

Aby wytworzyć cukier biały o wysokiej czystości w pierwszym rzucie można stosować afinację cukru surowego z ostatniego rzutu. Afinacja obejmuje mieszanie cukru surowego z syropem dostarczanym do ostatniego rzutu: faza ta nazywa się zarabianiem. Tak otrzymaną magmę odciska się w wirówce, wytwarzając cukier surowy afinowany, o wysokiej czystości (P 98-99) i o wiele mniej zabarwiony (1000-1200jednostek ICUMSA). Syrop produkowany z afinacji zawraca się jako dociąg do ostatniego rzutu.

Francuski opis patentowy nr 1368 118 opisuje sposób krystalizacji polegający na pobraniu części cukrzycy przy wyjściu z wamika, poddanie jej operacji odwirowania i doprowadzeniu tak otrzymanego syropu międzykryształowego na poziomie jednego z etapów krystalizacji. Sposób ten wymaga z jednej strony dodatkowego odwirowania, a z drugiej pociąga za sobą rozproszenie energii, nie przynoszące korzyści krystalizacji. Ponadto, pobierając dużą część cukrzycy zmniejsza się powierzchnię krystalizacji pozostałej cukrzycy, którą kieruje się do mieszadła. Z tego względu wprowadzony powtórnie syrop międzykryształowy krystalizuję spontanicznie przez ochłodzenie, dając ziarna zakłócone o małych rozmiarach, które przechodzą przez sito wirówek, co zmniejsza stopień ekstrakcji kryształów z całości rzutu.

Francuski opis patentowy nr 2 534 595 dotyczy sposobu krystalizacji cukru z syropu polegający na tym, że syrop podlega gotowaniu ciągłemu lub nieciągłemu tak, aby otrzymać cukrzycę oraz na tym, że cukrzycę poddaje się ciągłemu mieszaniu pod zmniejszonym ciśnieniem i odwirowaniu, pozwalającym oddzielić kryształy od syropu międzykryształowego zwanego odciekiem ciemnym z rozpatrywanego rzutu krystalizacji. Ten sposób charakteryzuje się tym, że odciek ciemny z rozpatrywanego rzutu krystalizacji zawraca się częściowo do obiegu w czasie etapów mieszania pod zmniejszonym ciśnieniem. Odciek ciemny nie zawracany kieruje się do następnego rzutu w celu krystalizacji. Sposób ten, tak jak go opisano, nie nadaje się do stosowania przy przeprowadzaniu ostatniego rzutu krystalizacji, ponieważ mieszanie ciągłe pod zmniejszonym ciśnieniem na tym etapie nie jest wystarczające aby uzyskać dostateczne wyczerpanie syropu międzykrystalicznego. Ponadto syrop międzykrystaliczny w ostatnim rzucie stanowi melasę końcową, w której stopień zanieczyszczenia nie dopuszcza już żadnej krystalizacji w następnym rzucie.

Jednym z celów wynalazku było dostarczenie sposobu krystalizacji, który pozwalałby na uzyskanie takiego samego stopnia wyczerpania syropu międzykrystalicznego w ostatnim rzucie krystalizacji, jak w sposobach klasycznych, jednakże w czasie skróconym mniej więcej o połowę.

Kolejnym celem wynalazku było dostarczenie również urządzenia pozwalaj ącego na ograniczenie rozkładu cukru, a więc zmniejszenie strat sacharozy, i polepszenie jakości cukru białego otrzymanego w pierwszym rzucie.

Innym celem wynalazku było dostarczenie sposobu krystalizacji, który umożliwiałby pominięcie jednego rzutu krystalizacji wobec zwykłych sposobów obejmujących 4 lub 3 rzuty.

183 201

Kolejnym celem wynalazku było dostarczenie uproszczonego sposobu krystalizacji, który umożliwiałby osiągnięcie zysku inwestycyjnego, zwłaszcza jeśli chodzi o wyposażenie i zapotrzebowanie na energię.

Według wynalazku sposób krystalizacji cukru z kompozycji zawierającej cukier i niecukry, o takiej zawartości procentowej niecukrów, że czystość kompozycji wynosi od 80 do 84, charakteryzuje się tym, że kompozycję miesza się w sposób ciągły pod zmniejszonym ciśnieniem przy użyciu mieszadła ciągłego próżniowego wykrystalizowując cukier zawarty w kompozycji i otrzymując cukrzycę (czyli kryształy cukru otoczone syropem międzykrystalicznym) , przy czym przy wyjściu z mieszadła ciągłego próżniowego cukrzycę rozdziela się, korzystnie przy użyciu pomp, na pierwszą frakcję cukrzycy i drugą frakcję cukrzycy w stosunku wagowym drugiej frakcji do pierwszej frakcji wynoszącym od 0,66 do 1,22, pierwszą frakcję cukrzycy poddaje się dalszej krystalizacji, korzystnie przez chłodzenie w mieszadłach pionowych, a drugą frakcję cukrzycy poddaje się wstępnemu odwirowaniu uzyskując cukier wstępnie odwirowany oraz pseudomelasę, którą zawraca się do mieszadła ciągłego próżniowego, przy czym mieszanie ciągłe pod zmniejszonym ciśnieniem prowadzi się pod ciśnieniem od 900 x 10² Pa do 920 x 10² Pa odpowiadającym temperaturze kompozycji od 65°C do 60°C w czasie od 2 godzin 30 minut do 4 godzin, korzystnie przez około 3 godziny.

W sposobie według wynalazku korzystnie prowadzi się kilka kolejnych rzutów krystalizacji, korzystnie 2,3 lub 4 rzuty, przy czym jako kompozycję stosuje się cukrzycę uzyskanąz ostatniego rzutu procesu cukrowniczego zwaną produktem niższej jakości, zawierającą wodę, rozpuszczony cukier, niecukry i kryształy sacharozy, a korzystnie syrop cukrowy zwany odciekiem otrzymany z przedostatniego rzutu procesu cukrowniczego, który to syrop cukrowy poddaje się uprzednio gotowaniu ciągłemu lub nieciągłemu.

Przy wejściu do mieszadła ciągłego próżniowego korzystnie stosuje się kompozycję, która mą następujące właściwości:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 93,5-94,

- czystość cukrzycy: 80-84,

- zawartość kryształów: 37-40% wagowych cukrzycy,

- czystość syropu międzykrystalicznego: 67-70.

Przy wejściu do mieszadła ciągłego próżniowego kompozycję korzystnie utrzymuje się w temperaturze od 75°C do 85°C, a przy wyjściu z mieszadła ciągłego próżniowego cukrzycę utrzymuję się w temperaturze od 60°C do 65°C.

Pseudomelasę uzyskaną z drugiej frakcji cukrzycy przed ponownym jej wprowadzeniem do mieszadła ciągłego próżniowego podgrzewa się do temperatury od 86°Ć do 88°C.

Wysokość poziomu cukrzycy w mieszadle ciągłym próżniowym oraz zawartość procentową kryształów w cukrzycy reguluje się przez dobór stosunku szybkości prący pomp, które przepompowują frakcje cukrzycy.

Przy wyjściu z mieszadeł pionowych z cukrzycy oddziela się melasę o czystości od 58 do 62, oraz cukier surowy o zabarwieniu 3000 jednostek ICUMSA, korzystnie drogą odwirowania, po czym cukier surowy poddaje się zarabianiu, przy użyciu odcieku o następujących właściwościach:

- czystość: 80-84,

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 78, a korzystnie do zarabianie cukru surowego stosuje się syrop cukrowy zwany odciekiem otrzymany z przedostatniego rzutu procesu cukrowniczego, który to odciek pobiera się przed gotowaniem ciągłym lub nieciągłym. Cukier surowy po zarabianiu poddaje się afmacji otrzymując cukier afinowany o zabarwieniu od 1000 do 1200 jednostek ICUMSA, oraz odciek afinacyjny o zawartości suchej masy około 80% wagowych i czystości od 81 do 82.

Cukier wstępnie odwirowany uzyskany z drugiej frakcji cukrzycy korzystnie o zabarwieniu od 1000 do 3000 jednostek ICUMSA,

- albo miesza się z cukrem surowym pochodzącym z etapu odwirowania przed jego zarabianiem,

- albo wprowadza się do cukru afinowanego otrzymanego w etapie afmacji.

183 201

Cukier afmowany, do którego dodaje się lub nie cukier wstępnie odwirowany uzyskany z drugiej frakcji cukrzycy, klaruje się za pomocą syropu cukrowego uzyskanego z pierwszego rzutu o następujących właściwościach:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 71,

- czystość: 93-94, otrzymując syrop cukrowy zwany klarówką o następujących właściwościach:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 74-75,

- czystość: 93,5-94,5, przy czym klarówkę zawraca się do jednego z rzutów, poprzedzających ostatni rzut, korzystnie do pierwszego rzutu.

Odciek afinacyjny korzystnie zawraca się do odcieku przed gotowaniem ciągłym lub nieciągłym.

Według wynalazku urządzenie do krystalizacji cukru w ostatnim rzucie krystalizacji z kompozycji zawierającej cukier i niecukry, o takiej zawartości procentowej niecukrów, że czystość kompozycji wynosi od 80 do 84, charakteryzuje się tym, że zawiera:

- zbiornik odcieku 20, zawierający syrop cukrowy, pochodzący z przedostatniego rzutu procesu cukrowniczego,

- urządzenie do gotowania 2 ciągłego lub nieciągłego typu warnik, połączone z odprowadzeniem 1 ze zbiornika odcieku 20,

- mieszadło ze spustem 4 połączone z odprowadzeniem 3 z urządzenia do gotowania 2 ciągłego lub nieciągłego,

- jedno łub kilka cylindrycznych mieszadeł próżniowych 6, obejmujących:

- układ wprowadzania 6a cukrzycy połączony z wyjściem z mieszadła ze spustem 4 i układem odprowadzania 6b, 6c cukrzycy, przy czym jedna z dróg odprowadzania cukrzycy 6b jest połączona z urządzeniem do wstępnego odwirowania 11, gdzie urządzenie do wstępnego odwirowania daje pseudomelasę oraz cukier wstępnie odwirowany,

- układ wprowadzania 6d pseudomelasy połączony z układem odprowadzania liaz urządzenia do wstępnego odwirowania 11, który to układ zawraca pseudomelasę wstępnie podgrzaną przez urządzenie podgrzewające 14 do cylindrycznego (-ych) mieszadła (mieszadeł) próżniowego (-ych) 6,

- jedno lub kilka mieszadeł pionowych 15,16, zawierających układ wprowadzania 15a cukrzycy połączony z układem odprowadzania 6c cukrzycy z cylindrycznego (-ych) mieszadła (mieszadeł) próżniowego (-ych) oraz układ odprowadzania 16a cukrzycy,

- urządzenie do odwirowania 22 połączone z układem do odprowadzania 16a cukrzycy z mieszadeł pionowych, urządzenie do zarabiania 25 cukru surowego połączone z urządzeniem do odwirowania 22 i ze zbiornikiem odcieku 20, które ewentualnipołączone jest z odprowadzeniem, odpowiadającym odprowadzeniu cukru wstępnie odwirowanego z urządzenia do wstępnego odwirowania 11,

- urządzenie do afinacji 27 połączone z urządzeniem do zarabiania 25 cukru surowego, przy czym odprowadzenie z urządzenia do afinacji, odpowiadające odprowadzeniu cukru afinowanego, ewentualnie połączone jest z odprowadzeniem, odpowiadającym odprowadzeniu cukru wstępnie odwirowanego z urządzenia do wstępnego odwirowania 11.

Sposób prowadzenia krystalizacji cukru w ostatnim rzucie krystalizacji według wynalazku dostarcza wielu korzyści wobec sposobów znanych i stosowanych dotychczas.

W klasycznym procesie krystalizacji w końcowym rzucie zwykle stosuje się pionowe mieszadła ciągłe o długim czasie przebywania. Jest to konsekwencją wysokiej lepkości masy gotowanej niskiego gatunku (melasa), która stanowi czynnik ograniczający prędkość krystalizacji.

Natomiast sposób ujawniony we francuskim opisie patentowym nr FR 2 534 595 wykazuje taką niedogodność, że nie może być on stosowany w ostatnim rzucie krystalizacji, gdyż zbyt powolna na tym etapie prędkość krystalizacji prowadziłaby do niewystarczającego wyczerpania likworu macierzystego (odpowiadającemu melasie).

183 201

Sposób według wynalazku stanowi rozwiązanie powyższych problemów technicznych poprzez połączenie ciągłego mieszadła próżniowego z klasycznymi mieszadłami pionowymi, przy czym to mieszadło próżniowe zastosowane jest w warunkach zupełnie innych (w sposobie według wynalazku prowadzi się wstępne odwirowanie jedynie części masy gotowanej pobieranej z mieszadła próżniowego, po czym zawraca się do tego mieszadła całkowitą ilość odcieku pochodzącego z tego wstępnego wirowania) niż warunki znane ze stanu techniki.

Zawracanie odcieku w sposobie według wynalazku powoduje zasadnicze zmniejszenie lepkości masy gotowanej w ciągłym mieszadle próżniowym. Ponadto odemulgowanie zawracanego odcieku (pseudomelasy) ma miejsce bezpośrednio w tym mieszadle a nie, jak to ma miejsce w stanie techniki, na zewnątrz w oddzielnym urządzeniu.

Zwiększenie prędkości krystalizacji uzyskane w ciągłym mieszadle próżniowym ma zasadniczy wpływ na znaczne skrócenie całkowitego czasu krystalizacji w rzucie końcowym w odniesieniu do stanu techniki, przy uwzględnieniu równoważnego stopnia wyczerpania likworu macierzystego. I w konsekwencji, zmniejszenie lepkości umożliwia zastosowanie niższej temperatury procesu. Zmniejszenie zarówno czasu krystalizacji jak i temperatury procesu umożliwia zmniejszenie strat cukru i prowadzi do znacznych oszczędności energii.

A zatem sposób krystalizacji cukru według wynalazku obejmuje mieszanie ciągłe pod zmniejszonym ciśnieniem kompozycji zawierającej cukier i niecukry o czystości 80 do 84 przy użyciu mieszadła ciągłego próżniowego w celu wykrystalizowania cukru zawartego w kompozycji.

Czystość określa się jako zawartość procentową sacharozy w suchej masie.

Terminem niecukry określa się substancje suche, inne niż sacharoza.

Przez cukier rozpuszczony rozumie się sacharozę w roztworze syropu międzykrystalicznego kompozycji.

Przez operację gotowania ciągłego rozumie się np. gotowanie w urządzeniu, pozwalającym na powiększanie w sposób ciągły kryształów sacharozy w kompozycji, zawierającej uprzednio małe kryształy. Urządzenie to zwane warnikiem ciągłym, działa w sposób ciągły bez okresowego opróżniania.

Dla poparcia tego stwierdzenia średni rozmiar kryształów przed operacją gotowania wynosi od 0,2 mm do 0,3 mm, a po operacji gotowania wynosi od 0,5 mm do 0,6 mm.

Przez operację gotowania nieciągłego rozumie się np. gotowanie w urządzeniu pozwalającym na tworzenie się kryształów przez zaszczepienie i następnie powiększanie tych kryształów. Urządzenie to zwane warnikiem nieciągłym działa w sposób nieciągły z opróżnianiem, gdy wysokość cukrzycy w aparacie dosięga wartości maksymalnej (to znaczy, gdy aparat jest pełny).

W sposobie według wynalazku kompozycja, w szczególności cukrzyca, przy wejściu do mieszania ciągłego pod zmniejszonym ciśnieniem wykazuje następujące

A właściwości:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 93,5-94;

- czystość cukrzycy: 80-84;

- zawartość kryształów sacharozy: 37-40% wagowych cukrzycy;

- czystość syropu międzykryształowego: 67-70;

Natomiast kompozycja, w szczególności cukrzyca, przy wyjściu z mieszadła ciągłego próżniowego wykazuje następujące właściwości:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 93,5-94;

- czystość cukrzycy: 76-79;

- zawartość kryształów sacharozy: 30-35% wagowych cukrzycy;

- czystość syropu między kryształowego: 63-65;

Zwiększenie w % wagowych kryształów między wejściem i wyjściem z mieszadła próżniowego wynosi od około 15% do około 25%.

Wzrost ciężaru kryształów wynika głównie z powiększenia kryształów, wchodzących do mieszadła ciągłego próżniowego. Istotnie w mieszadle ciągłym próżniowym tworzenie nowych kryształów zachodzi w bardzo małym stopniu lub wcale.

183 201

W sposobie według wynalazku temperatura kompozycji, w szczególności cukrzycy, przy wejściu do mieszadła ciągłego, próżniowego, wynosi od około 75°C do około 85°C, a przy wyjściu wynosi od około 60°C do około 65°C.

W sposobie według wynalazku pseudomelasę określoną wyżej poddaje się podgrzewaniu korzystnie do temperatury od około 86°C do około 88°C, po czym wymienioną pseudomelasę wprowadza się ponownie do mieszadła ciągłego próżniowego dla regulacji procentu wagowego kryształów w cukrzycy poddanej obróbce przez mieszanie ciągłe pod zmniejszonym ciśnieniem, przy czym ta procentowość wynosi korzystnie od około 30% do około 35% wagowych cukrzycy (w mieszadle ciągłym próżniowym).

W sposobie według wynalazku, dwie pompy, które przepompowują dwie frakcje kompozycji, w szczególności cukrzycy, regulują wysokość cukrzycy w mieszadle ciągłym próżniowym, przy czym procentowość kryształów w cukrzycy reguluje się korzystnie stosunkiem szybkości obu pomp.

Dla poparcia tych stwierdzeń i w sposób nie ograniczający, stosunek natężenia przepływu w obu pompach wynosi około 0,66 do około 1,22, a zwłaszcza około 1.

Według procedury realizacji sposobu zgodnie z wynalazkiem, z kompozycji, w szczególności cukrzycy, przy wyjściu z mieszadeł pionowych oddziela się z jednej strony melasę zwłaszcza o czystości od około 58 do około 62, a z drugiej strony cukier surowy o zabarwieniu około 3000 jednostek ICUMS A, zwłaszcza drogą odwirowania, przy czym cukier surowy poddaje się zarabianiu zwłaszcza przy użyciu odcieku, korzystnie mającego następujące właściwości:

- czystość: 80-84

- zawartość suchej masy w procentach wagowych; 78 i korzystnie przy użyciu syropu cukrowego zwanego odciekiem, pochodzącym z rzutu poprzedzającego ostatni rzut, który to odciek pobiera się przed warnikiem ciągłym lub nieciągłym określonym powyżej.

W sposobie według wynalazku cukier, pochodzący z zarabiania poddaje się etapowi afmacji, w celu dostarczenia z jednej strony cukru afmacyjnego o zabarwieniu od około 1000 do około 1200 jednostek ICUMSA, a z drugiej strony odcieku z afmacji o zawartości suchej masy w procentach wagowych około 80 i czystości od około 81 do około 82.

W sposobie według wynalazku cukier wstępnie odwirowany określony powyżej, wykazujący w szczególności zabarwienie od około 1000 do około 3000 jednostek ICUMSA:

- albo miesza się, przed zarabianiem, z cukrem surowym, pochodzącym z etapu odwirowania określonego poprzednio,

- albo wprowadza się do cukru afmacyjnego otrzymanego z etapu afmacji określonej jak wyżej.

W sposobie według wynalazku cukier afmacyjny określony jak wyżej, zmieszany lub nie z cukrem wstępnie odwirowanym określonym jak wyżej, korzystnie klaruje się za pomocą syropu cukrowego z pierwszego rzutu, wykazującego następujące właściwości:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 71;

- czystość: 93-94;

aby otrzymać surop cukrowy zwany klarówką (sirop de refonte), wykazującym następujące właściwości:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 74-75;

- czystość: 93,5-94;

przy czym tę klarówkę zawraca się do jednego z rzutów, poprzedzających ostatni rzut, korzystnie do pierwszego rzutu.

Korzystnie, w sposobie według wynalazku odciek z afmacji określony powyżej zawraca się do odcieku przed warnikiem ciągłym lub nieciągłym określonym jak wyżej.

Wynalazek dotyczy urządzenia do krystalizacji ostatniego rzutu krystalizacji, które obejmuje:

- jedno lub kilka mieszadeł cylindrycznych 6, A zawierających:

183 201

- system wprowadzania 6a cukrzycy połączony z wyj ściem z mieszadła ze spustem 4 i system odprowadzania 6b, 6c cukrzycy, przy czym jedna z dróg odprowadzania cukrzycy 6b jest połączona z urządzeniem do odwirowania wstępnego 11 i urządzenie do odwirowania wstępnego dostarcza z jednej strony pseudomelasę, a z drugiej cukier odwirowany,

- system wprowadzania 6d pseudomelasy, połączony z systemem odprowadzania 11 a z urządzenia do odwirowania wstępnego 11 w celu zawracania wstępnie podgrzane pseudomelasy przez urządzenia podgrzewające 14 do mieszadła (mieszadeł) cylindrycznego (-ych) 6.

Korzystnie urządzenie do krystalizacji ostatniego rzutu krystalizacji według wynalazku obejmuje:

- jedno lub kilka mieszadeł cylindrycznych 6, zawierających:

- system wprowadzania 6d pseudomelasy, połączony z systemem odprowadzania 11 a z urządzenia do odwirowania wstępnego 11 w celu zawracania wstępnie podgrzanej pseudomelasy przez urządzenia podgrzewające 14 do mieszadła (mieszadeł) cylindrycznego (-ych) 6;

- jedno lub kilka mieszadeł pionowych 15, 16, zawierających system wprowadzania 15a połączony z systemem odprowadzania cukrzycy 6c, i system odprowadzania 16a;

- urządzenia do odwirowania 22 połączone z systemem odprowadzania 16a z mieszadeł pionowych.

Według innej procedury realizacji wynalazku urządzenie do krystalizacji ostatniego rzutu krystalizacji obejmuje:

- zbiornik odcieku 20, zawierający syrop, pochodzący z rzutu, poprzedzającego ostatnią krystalizację;

- urządzenie do gotowania ciągłego lub nieciągłego 2 połączone z odprowadzeniem 1 ze zbiornika odcieku 20;

- mieszadło ze spustem 4 połączone z odprowadzeniem 3 urządzenia do gotowania ciągłego lub nieciągłego 2;

- jedno lub kilka mieszadeł cylindrycznych (6), zawierających:

- system wprowadzania 6d pseudomelasy, połączony z systemem odprowadzania 11 a z urządzenia do odwirowania wstępnego 11 w celu zawracania wstępnie podgrzanej pseudomelasy przez urządzenie podgrzewające 14 do mieszadła (mieszadeł) cylindrycznego (-ych) 6;

- urządzenie do odwirowania 22 połączone z systemem odprowadzania 16a z mieszadeł pionowych.

- urządzenie do zarabiania 25 połączone z urządzeniem do odwirowania 22, ze zbiornikiem odcieku 20 i połączone ewentualnie z odprowadzeniem, odpowiadającym odprowadzeniu cukru wstępnie odwirowanego z urządzenia do wstępnego, odwirowania 11;

- urządzenie do afinacji 27 połączone z urządzeniem do zarabiania 25, przy czym odprowadzenie z urządzenia do afinacji, odpowiadające odprowadzeniu cukru rafinowanego, łączy się

183 201 ewentualnie z odprowadzeniem, odpowiadającym odprowadzeniu cukru wstępnie odwirowanego z urządzenia do wstępnego odwirowania 11.

Charakterystyczne cechy wynalazku mają miejsce zasadniczo na poziomie faz i urządzeń 1-1, 1-2 i 1-3 opisanych wyżej, jak to wynika z poniższego przykładu.

Figura 1 przedstawia schematycznie instalację pozwalającą na użycie wynalazku.

Przykład

W wynalazku sposób szybkiej krystalizacji w warniku ciągłym lub nieciągłym łączy się ze sposobem mieszania ciągłego pod zmniejszonym ciśnieniem (MCSV) zastosowanym przy mniejszych czystościach 80-84, który można realizować w 1 lub 2 kolejnych stopniach.

Syrop cukrowy (zawartość suchej masy w procentach wagowych = 78, czystość: 80-84), pochodzący ze zbiornika odcieku 20 z rzutu, poprzedzającego ostatni rzut krystalizacji, wprowadza się do wamika 2 ciągłego lub nieciągłego, aby dostarczyć cukrzycę o niskiej jakości (masse cuite de bas produits).

Cukrzycę, odprowadzaną z mieszadła ze spustem, jeśli warnik jest warnikiem nieciągłym lub odprowadzanąbezpośrednio z wamika, jeśli jest to warnik ciągły, wyciąga się pompąi kieruje do urządzenia do mieszania ciągłego 6 pod zmniejszonym ciśnieniem o następującej charakterystyce:

długość:

średnica:

całkowita objętość: moc silnika:

3,2 m

1,4 m m³ kW prędkość obrotowa mieszadła: 2 obroty/minutę.

Właściwości cukrzycy, wchodzącej do mieszadła ciągłego próżniowego są następujące:

zawartość suchej masy w procentach wagowych: natężenie przepływu:

kryształy:

czystość cukrzycy:

czystość syropu międzykryształowego: temperatura cukrzycy:

93,91

0,95 t/ godzinę

38,2% cukrzycy czyli 0, 36 t/godzinę

81,56

68,84

80°C.

Czas pobytu cukrzycy w mieszadle ciągłym próżniowym wynosi około 3 godzin.

W mieszadle ciągłym próżniowym ma miejsce obniżanie temperatury na skutek samoodparowania wody z cukrzycy pod zmniejszonym ciśnieniem w systemie ciągłym.

To powoduje skuteczne i nieustanne mieszanie cukrzycy w warstwie o małej grubości i jednorodnej, co stanowi czynnik przyspieszający szybkość krystalizacji.

Rozrost kryształów zapewnia się, zawracając od dołu i na całej długości mieszadła podgrzaną pseudomelasę, powodując w ten sposób upłynnianie cukrzycy.

Zasadniczą różnicę między mieszadłem ciągłym próżniowym, a innymi typami krystalizatorów stanowi to, że ochłodzenie zachodzi przez samoodparowanie, a nie na drodze wymiany z płynem.

Właściwości cukrzycy, wychodzącej z mieszadła 6 są następujące:

zawartość suchej masy w procentach wagowych:

natężenie przepływu:

kryształy:

czystość cukrzycy:

czystość syropu międzykryształowego: temperatura cukrzycy:

93,19

1,29 t/godzinę

35,2% cukrzycy czyli 0,45 t/godzinę

77,21

63,34

65,5°C.

Stosunek: ciężar wychodzących kryształów/ciężar kryształów wchodzących wynosi 1,25.

Przy wyjściu z mieszadła ciągłego próżniowego następuje rozdzielenie cukrzycy na dwie frakcje mniej więcej równe, 9 i 10, przy użyciu pomp 7 i 8.

183 201

Frakcję 9 poddaje się odwirowaniu wstępnemu w turbinie 11 dla oddzielenia cukru wstępnie odwirowanego 12 odpseudomelasy 13 złożonej z syropu międzykryształowego, rozpuszczonego cukru i zanieczyszczeń. Właściwości pseudomelasy po podgrzaniu przez podgrzewacz 14 są następujące:

zawartość suchej masy w procentach wagowych: 87,88 natężenie przepływu: 0,35 t/godzinę czystość: 64,78 temperatura: 87,5°C.

Natężenie przepływu cukrzycy wstępnie odwirowanej wynosi około 0,53 t/godzinę (oznaczenie 19) czyli 41% cukrzycy wychodzącej.

Ciśnienie w mieszadle ciągłym próżniowym, w miejscu 18 wynosi 900 χ 10² Pa.

Rozprężenie (flash), które ma miejsce przy wejściu do mieszadła ciągłego próżniowego zapewnia równocześnie demulgowanie zawróconej pseudomelasy: jej podgrzanie 14 pociąga za sobą dodatkową krystalizację przez szybkie samoodparowanie w mieszadle próżniowym.

Ze względu na układ turbulentny tworzony przez wejście cukrzycy i ogrzanej pseudomelasy możliwe jest doprowadzenie zawartości procentowej kryształów w cukrzycy wychodzącej z MCS V, do wartości optymalnej dla uzyskania dobrego wyczerpania końcowej melasy, przez proporcjonalny podział pseudomelasy zawracanej do obiegu.

Szybkość krystalizacji melasy jest 5 razy wyższa, niż w sposobie tradycyjnym z chłodzeniem 15°C w ciągu 3 godzin i zawracaniem do obiegu pseudomelasy w ilości 30-35% wchodzącej MC (cukrzycy).

Część cukrzycy 10 kieruje się do mieszadeł pionowych 15 i 16.

Natężenie dopływu cukrzycy do mieszadeł pionowych (oznaczenie 17) wynosi 0,76 t/godzinę.

Cukrzycę opuszczającąMCSV obrabia się następnie przez mieszanie klasyczne w mieszadłach typu pionowego ciągłego, takich jak opisano poprzednio, w skróconym czasie (20-25 godzin), aby umożliwić osiągnięcie takiego samego wyczerpania melasy końcowej, jak w schemacie klasycznym (czystość: 58-62).

Czas przebywania w mieszadłach pionowych wynosi od 20 do 25 godzin. Temperatura cukrzycy przy wyjściu z mieszadeł pionowych wynosi 45-55°C (oznaczenie 21). Cukrzycę poddaje się odwirowaniu 22, aby dać melasę 23 o czystości 58-62 oraz cukier surowy 24 o zabarwieniu 3000jednostek ICUMS A, który to cukier surowy ulega zarabianiu w urządzeniu do zarabiania 25 przy użyciu syropu cukrowego 26, pochodzącego ze zbiornika odcieku 20.

Cukier wstępnie odwirowany 12 można częściowo zmieszać z cukrem surowym przed operacją zarabiania.

Po zarobieniu cukier poddaje się afmacji 27 przy użyciu wody 28, aby uzyskać cukier afinacjyny 29 o zabarwieniu 1000-1200 jednostek ICUMSA oraz odciek z afinacji 30 o zawartości suchej masy 80% wagowych i czystości 81-84, który zawraca się do zbiornika odcieku 20.

Cukier wstępnie odwirowany 12 można częściowo połączyć z cukrem afinacyjnym 29.

Cukier afinacyjny 29 następnie poddaje się klarowaniu 31, o zawartości suchej masy w procentach wagowych 74-75 i czystości 93,5-94,5, za pomocą syropu z pierwszego rzutu 32 (zawartość suchej masy w procentach wagowych: 71; czystość 93-94), po czym syrop 33, pochodzący z klarowania przesyła się do pierwszego rzutu krystalizacji.

Urządzenie do afmacji, takie jak opisano powyżej, można stosować do uzyskiwania w pierwszym rzucie produkcji białego cukru o wysokiej czystości.

Poniżej przedstawia się pewne korzyści, do jakich wynalazek pozwala doprowadzić.

Sposób i urządzenie do ostatniego rzutu krystalizacji w procesie cukrowniczym według wynalazku wykazuje korzyści wymienione poniżej.

Przez wprowadzenie sposobu i urządzenia do mieszania ciągłego pod zmniejszonym ciśnieniem, stosowanego do niższych czystości, skraca się znacznie czas przebywania ostatniego rzutu krystalizacji w produktowni i otrzymuje się zupełnie te same wyniki wyczerpania melasy w ciągu ogółem 23-28 godzin, zamiast 40-60 godzin.

183 201

Wynika z tego zmniejszenie ilości wyposażenia:

- mniej klasycznych mieszadeł chłodzących np. typu pionowego: tojest 2 aparaty, zamiast4;

- brak urządzenia do demulgowania pseudomelasy.

Sposób krystalizacji według wynalazku można zakwalifikować jako krystalizację na zimno. Zmniejsza się znacznie zjawisko wtórnego zabarwienia cukrzycy związane z czasem przebywania na skutek rozkładu termicznego i chemicznego.

Przejawia się to wyraźnie w osiągniętym zabarwieniu otrzymanego cukru surowego.

Wynikiem tego są mniejsze straty sacharozy, ponieważ substancje barwne są skutkiem rozkładu cukru, oraz polepszenie jakości cukru białego produkowanego w pierwszym rzucie.

Ze względu na znaczne zwiększenie szybkości krystalizacji w sposobie według wynalazku związane z urządzeniem MCSV, sposób można stosować do wyższych czystości syropu dostarczanego do ostatniego rzutu, w pełni uzyskując czystość wyjściową cukrzycy optymalną dla wyczerpania melasy.

Sposób ten pozwala więc na identyczne wyczerpanie melasy przy pominięciu jednego rzutu krystalizacji w ogólnych schematach krystalizacji o 4 rzutach lub 3 rzutach.

Wynika z tego w takim przypadku znaczny zysk inwestycyjny, jeśli chodzi o wyposażenie.

Tak uproszczony ogólny schemat krystalizacj i pozwala na istotny zysk, j eśli chodzi o zapotrzebowanie energii:

- ze względu na pominięcie jednego rzutu;

- w związku z mniejszym zużyciem wody do odwirowania, wynikającym z polepszenia jakości produktów. Dla poparcia tych twierdzeń użyta ilość wody zmniejsza się o około 50% w stosunku do ilości wody zużytej w sposobach według poprzedniego stanu techniki.

183 201

FIG.1

Ν

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób krystalizacji cukru z kompozycji zawierającej cukier i niecukry, o takiej zawartości procentowej niecukrów, że czystość kompozycji wynosi od 80 do 84, znamienny tym, że kompozycję miesza się w sposób ciągły pod zmniejszonym ciśnieniem przy użyciu mieszadła ciągłego próżniowego wykrystalizowując cukier zawarty w kompozycji i otrzymując cukrzycę (czyli kryształy cukru otoczone syropem międzykrystalicznym), przy czym przy wyjściu z mieszadła ciągłego próżniowego cukrzycę rozdziela się, korzystnie przy użyciu pomp, na pierwszą frakcję cukrzycy i drugą frakcję cukrzycy w stosunku wagowym drugiej frakcji do pierwszej frakcji wynoszącym od 0,66 do 1,22, pierwszą frakcję cukrzycy poddaje się dalszej krystalizacji, korzystnie przez chłodzenie w mieszadłach pionowych, a drugą frakcję cukrzycy poddaje się wstępnemu odwirowaniu uzyskując cukier wstępnie odwirowany oraz pseudomelasę, którą zawraca się do mieszadła ciągłego próżniowego, przy czym mieszanie ciągłe pod zmniejszonym ciśnieniem prowadzi się pod ciśnieniem od 900 χ 10² Pa do 920 χ 10² Pa odpowiadającym temperaturze kompozycji od 65 °C do 60°C w czasie od 2 godzin 30 minut do 4 godzin, korzystnie przez około 3 godziny.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że prowadzi się kilka kolejnych rzutów krystalizacji, korzystnie 2,3 lub 4 rzuty, przy czymjako kompozycję stosuje się cukrzycę uzyskanąz ostatniego rzutu procesu cukrowniczego zwaną produktem niższej jakości, zawierającą wodę, rozpuszczony cukier, niecukry i kryształy sacharozy, a korzystnie syrop cukrowy zwany odciekiem otrzymany z przedostatniego rzutu procesu cukrowniczego, który to syrop cukrowy poddaje się uprzednio gotowaniu ciągłemu lub nieciągłemu.
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przy wejściu do mieszadła ciągłego próżniowego stosuje się kompozycję, która ma następujące właściwości:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 93,5-94,

- czystość cukrzycy: 80-84,

- zawartość kryształów: 37-40% wagowych cukrzycy,

- czystość syropu międzykrystalicznego: 67-70.
4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przy wejściu do mieszadła ciągłego próżniowego kompozycję utrzymuje się w temperaturze od75°Ć do 85°C, a przy wyjściu z mieszadła ciągłego próżniowego cukrzycę utrzymuje się w temperaturze od 60°C do 65°C.
5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pseudomelasę uzyskanąz drugiej frakcji cukrzycy przed ponownym jej wprowadzeniem do mieszadła ciągłego próżniowego podgrzewa się do temperatury od 86°C do 88°C.
6. Sposób według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że wysokość poziomu cukrzycy w mieszadle ciągłym próżniowym oraz zawartość procentową kryształów w cukrzycy reguluje się przez dobór stosunku szybkości pracy pomp, które przepompowują frakcje cukrzycy.
7. Sposób według zastrz 1 albo 2, znamienny tym, że przy wyjściu z mieszadeł pionowych z cukrzycy oddziela się melasę o czystości od 58 do 62, oraz cukier surowy o zabarwieniu 3000 jednosteklCUMSA, korzystnie drogą odwirowania, po czym cukier surowy poddaje się zarabianiu, przy użyciu odcieku o następujących właściwościach:

- czystość: 80-84,

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 78, a korzystnie do zarabianie cukru surowego stosuje się syrop cukrowy zwany odciekiem otrzymany z przedostatniego rzutu procesu cukrowniczego, który to odciek pobiera się przed gotowaniem ciągłym lub nieciągłym.

183 201
8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że cukier surowy po zarabianiu poddaje się afinacji otrzymując cukier afinowany o zabarwieniu od 1000 do 1200 jednostek ICUMSA, oraz odcięk afinacyjny o zawartości suchej masy około 80% wagowych i czystości od 81 do 82.
9. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że cukier wstępnie odwirowany uzyskany z drugiej frakcji cukrzycy korzystnie o zabarwieniu od 1000 do 3000jednostek ICUMSA,

- albo miesza się z cukrem surowym pochodzącym z etapu odwirowania przed j ego zarabianiem,

- albo wprowadza się do cukru afinowanego otrzymanego w etapie afinacji.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że cukier afinowany, do którego dodaje się lub nie cukier wstępnie odwirowany uzyskany z drugiej frakcji cukrzycy, klaruje się za pomocą syropu cukrowego uzyskanego z pierwszego rzutu o następujących właściwościach:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 71,

- czystość: 93-94, otrzymując syrop cukrowy zwany klarówka o następujących właściwościach:

- zawartość suchej masy w procentach wagowych: 74-75,

- czystość: 93,5-94/5, przy czym klarówkę zawraca się do jednego z rzutów, poprzedzających ostatni rzut, korzystnie do pierwszego rzutu.
11. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że odciek afinacyjny zawraca się do odcieku przed gotowaniem ciągłym lub nieciągłym.
12. Urządzenie do krystalizacji cukru z kompozycji zawierającej cukier i niecukry, o takiej zawartości procentowej niecukrów, że czystość kompozycji wynosi od 80 do 84, znamienne tym, że zawiera:

- zbiornik odcieku (20), zawierający syrop cukrowy, pochodzący z przedostatniego rzutu procesu cukrowniczego,

- urządzenie do gotowania (2) ciągłego lub nieciągłego typu warnik, połączone z odprowadzeniem (1) ze zbiornika odcieku (20),

- mieszadło ze spustem (4) połączone z odprowadzeniem (3) z urządzenia do gotowania (2) ciągłego lub nieciągłego,

- jedno lub kilka cylindrycznych mieszadeł próżniowych (6), obejmujących:

- układ wprowadzania (6a) cukrzycy połączony z wyjściem z mieszadła ze spustem (4) i układem odprowadzania (6b, 6c) cukrzycy, przy czym jedna z dróg odprowadzania cukrzycy (6b) jest połączoną z urządzeniem do wstępnego odwirowania (11), gdzie urządzenie do wstępnego odwirowania daje pseudomelasę oraz cukier wstępnie odwirowany,

- układ wprowadzania (6d) pseudomelasy połączony z układem odprowadzania (11 a) z urządzenia do wstępnego odwirowania (11), który to układ zawraca pseudomelasę wstępnie podgrzaną przez urządzenie podgrzewające (14) do cylindrycznego (-ych) mieszadła (mieszadeł) próżniowego (-ych) (6) ,

- jedno lub kilka mieszadeł pionowych (15,16), zawierających układ wprowadzania (15a) cukrzycy połączony z układem odprowadzania (6c) cukrzycy z cylindrycznego (-ych) mieszadła (mieszadeł) próżniowego (-ych), oraz układ odprowadzania (16a) cukrzycy,

- urządzenie do odwirowania (22) połączone z układem do odprowadzania (16a) cukrzycy z mieszadeł pionowych,

- urządzenie do zarabiania (25) cukru surowego połączone z urządzeniem do odwirowania (22) i ze zbiornikiem odcieku (20), które ewentualnie połączone jest z odprowadzeniem, odpowiadającym odprowadzeniu cukru wstępnie odwirowanego z urządzenia do wstępnego odwirowania (11),

- urządzenie do afinacji (27) połączone z urządzeniem do zarabiania (25) cukru surowego, przy czym odprowadzenie z urządzenia do afinacji, odpowiadające odprowadzeniu cukru afinowanego, ewentualnie połączone jest z odprowadzeniem, odpowiadającym odprowadzeniu cukru wstępnie odwirowanego z urządzenia do wstępnego odwirowania (11).

* * *

183 201