PL182811B1

PL182811B1 - Urządzenie do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym zaopatrzonym w Cygnały śledzenia oraz nośnik zapisowy zaopatrzony w sygnały śledzenia

Info

Publication number: PL182811B1
Application number: PL96321459A
Authority: PL
Inventors: Hoogendoorn@Abraham; Kalfs@Johannes@J@W
Original assignee: Philips Electronics Nv
Priority date: 1995-11-21
Filing date: 1996-11-11
Publication date: 2002-03-29
Also published as: CZ205097A3; EP0804792A1; IL121340A; PL321459A1; DE69612959T2; IL121340A0; CZ289518B6; JPH10513299A; AU707425B2; KR19980701540A; NO973331D0; AU7328196A; EP0804792B1; NO973331L; WO1997019446A1; DE69612959D1; US5933290A; TW347534B

Abstract

1. Urzadzenie do rejestracji sygnalu informacyjnego na nosniku zapisowym zaopatrzonym w sygnaly sledzenia, pierwszy i drugi, o kon- kretnych czestotliwosciach i dlugosciach fali, zapisane na odpowiednich sciezkach, pierwszej i drugiej, ulozonych równolegle wzgledem siebie we wzdluznym kierunku na nosniku zapisowym, które to urzadzenie jest zaopatrzone w zacisk wejsciowy, blok formatujacy, przetwarzajacy sygnal informacyjny w sygnal kanalowy, przy czym sygnal kanalowy zawiera kolejne bloki sygnalowe informacji, a kazdy blok zawiera czesc sygnalu informacyjnego, blok zapisowy do zapisu sygnalu kanalowego na trzeciej sciezce na nosniku zapisowymi i odczytu przynajmniej jednego, pierwsze- go lub drugiego, sygnalu sledzacego ze sciezek, pierwszej i drugiej, blok generacyjny sygnalu sterujacego do generowania sygnalu sterujacego z przynajmniej jednego sygnalu sledzenia, pierwszego lub drugiego, odczy- tanego z nosnika zapisowego, znam ienne tym, ze zawiera, w bloku formatujacym (32), jednostke sterujaca do rejestracji sygnalu informacyj- nego na nosniku zapisowym, w odpowiedzi na sygnal sterujacy, przy czym dlugosc bloku sygnalowego (SB) sygnalu kanalowego, zapisanego na sciezce trzeciej (T1 ), jest równa calkowitej liczbie dlugosci fal przynajm- niej jednego z sygnalów sledzenia, pierwszego i drugiego (S1 , S2). 7. Nosnik zapisowy, zaopatrzony w sygnaly sledzenia, pierwszy i drugi, o konkretnych czestotliwosciach i dlugosciach fali, zapisane na odpowiednich sciezkach, pierwszej i drugiej, ulozonych równolegle wzgledem siebie we wzdluznym kierunku na nosniku zapisowym, przy czym sygnal informacyjny jest zapisany na trzeciej sciezce na nosniku zapisowym biegnacej równolegle do sciezek nosnika, pierwszej i drugiej, znam ienny tym, ze na trzeciej sciezce nosnika zapisowego sa zapisane bloki sygnalowe (SB), stanowiace czesc sygnalu informacyjnego, przy czym dlugosc bloku sygnalowego zapisanego na trzeciej sciezce równa sie calkowitej liczbie dlugosci fali (L) jednego z sygnalów sledzenia, pierw- szego lub drugiego (S1 , S2). F I G . 4 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym, zaopatrzonym w sygnały śledzenia oraz nośnik zapisowy zaopatrzony w sygnały śledzenia. Znane rozwiązania zostały ujawnione w następujących dokumentach patentowych: patent USA 4 318 141 (Dl), patent USA 4 056 832 (PHN 7630) (D2) i patent USA 5 267 098(PHN 13 281) (D3). Ten ostatni dokument dotyczy przerw między ramkowych na nośniku zapisowym.

Nośnik zapisowy zawiera sygnały śledzenia, pierwszy i drugi, o konkretnych częstotliwościach i długościach fali, zapisane na odpowiednich ścieżkach, pierwszej i drugiej, ułożonych równolegle względem siebie we wzdłużnym kierunku na nośniku zapisowym. Urządzenie jest zaopatrzone w środek do odbioru sygnału informacyjnego, środek do przetwarzania sygnału informacyjnego w sygnał kanałowy, zawierający kolejne bloki sygnałowe informacji, z których każdy zawiera część sygnału informacyjnego, środek do zapisu sygnału kanałowego na trzeciej ścieżce na -nośniku zapisowym i odczytu przynajmniej jednego, pierwszego lub drugiego, sygnału śledzącego ze ścieżek, pierwszej i drugiej, środek generacyjny do generowania sygnału sterującego z przynajmniej jednego sygnału śledzenia, pierwszego lub drugiego, odczytanego z nośnika zapisowego, oraz do zapisu nośnej otrzymanej w urządzeniu.

Takie urządzenie jest znane z opisu patentowego USA numer 4 318 141, dokument Dl z wykazu dokumentów odnoszących się do niniejszego opisu. Sygnały śledzenia są wstępnie zapisywane głęboko na ścieżkach znajdujących się jedna obok drugiej na nośniku zapisowym. Częstotliwości śledzenia według opisu US 4 318 141 są różne. W późniejszym etapie rejestracji sygnału informacyjnego, sygnał informacyjny jest zapisywany na trzeciej ścieżce która znajduje się dokładnie w połowie na pierwszej ścieżce, a w połowie na drugiej ścieżce.

Należy zaznaczyć, że sygnały śledzące o tej samej częstotliwości, lecz różnej fazie, są znane z patentu USA 4 056 832, dokument D2 w wykazie dokumentów związanych.

Urządzenie do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym zaopatrzonym w sygnały śledzenia, pierwszy i drugi, o konkretnych częstotliwościach i długościach fali, zapisane na odpowiednich ścieżkach, pierwszej i drugiej, ułożonych równolegle względem siebie we wzdłużnym kierunku na nośniku zapisowym, które to urządzenie jest zaopatrzone w zacisk wejściowy, blok formatujący, przetwarzający sygnał informacyjny w sygnał kanałowy, przy czym sygnał kanałowy zawiera kolejne bloki sygnałowe informacji, a każdy blok zawiera część sygnału informacyjnego, blok zapisowy do zapisu sygnału kanałowego na trzeciej ścieżce na nośniku zapisowymi i odczytu przynajmniej jednego, pierwszego lub drugiego, sygnału śledzącego ze ścieżek, pierwszej i drugiej, blok generacyjny sygnału sterującego do generowania sygnału sterującego z przynajmniej jednego sygnału śledzenia, pierwszego lub drugiego, odczytanego z nośnika zapisowego, według wynalazku wyróżnia się tym, że zawiera, w bloku formatującym, jednostkę sterującą do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym, w odpowiedzi na sygnał sterujący, przy czym długość bloku sygnałowego sygnału kanałowego, zapisanego na ścieżce trzeciej jest równa całkowitej liczbie długości fal przynajmniej jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego i drugiego.

182 811

Urządzenie jest korzystnie dostosowane do zapisu bloku sygnałowego na trzeciej ścieżce w położeniu, w którym początki bloków sygnałowych pokrywają się z konkretnym miejscem w obrębie długości fali tego jednego z sygnałów śledzących, pierwszego i drugiego, zwłaszcza przejściem przez zero jednego z sygnałów śledzących, pierwszego i drugiego.

Blok generacyjny jest korzystnie dostosowany do generowania sygnału sterującego w odniesieniu do długości fali jednego z sygnałów śledzących, pierwszego lub drugiego, przy czym urządzenie jest korzystnie dostosowane do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym w odpowiedzi na sygnał sterujący w położeniu, w którym długość bloku sygnałowego sygnału kanałowego, zapisanego na ścieżce trzeciej, jest równa całkowitej liczbie długości fal jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego lub drugiego.

Blok generacyjny jest korzystnie dostosowany do generowania sygnału sterującego, związanego z długością fali jednego z sygnałów śledzących, pierwszego lub drugiego, i w określonym miejscu w obrębie tej długości fali, przy czym urządzenie jest korzystnie dostosowane do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym w odpowiedzi na sygnał sterujący w położeniu, w którym długość bloku sygnałowego jest równa całkowitej liczbie długości fali jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego lub drugiego, a początek bloku sygnałowego pokrywa się z tym określonym miejscem.

Urządzenie jest korzystnie dostosowane do zapisu bloku sygnałowego na trzeciej ścieżce w położeniu, w którym nowy blok sygnałowy zapisywany na trzeciej ścieżce jest zapisany dokładnie na bloku uprzednio zapisanym na tej trzeciej ścieżce do zapisu sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym, na którym w poprzednim etapie zapisu został zapisany sygnał informacyjny na trzeciej ścieżce.

Urządzenie korzystnie zawiera blok detekcyjny do wykrywania zmodyfikowanych części w przynajmniej jednym, pierwszym lub drugim, sygnale śledzenia zapisanym na ścieżce, odpowiednio pierwszej lub drugiej.

Nośnik zapisowy, zaopatrzony w sygnały śledzenia, pierwszy i drugi, o konkretnych częstotliwościach i długościach fali, zapisane na odpowiednich ścieżkach, pierwszej i drugiej, ułożonych równolegle względem siebie we wzdłużnym kierunku na nośniku zapisowym, przy czym sygnał informacyjny jest zapisany na trzeciej ścieżce na nośniku zapisowym biegnącej równolegle do ścieżek nośnika, pierwszej i drugiej, według wynalazku wyróżnia się tym, że na trzeciej ścieżce nośnika zapisowego są zapisane bloki sygnałowe, stanowiące części sygnału informacyjnego, przy czym długość bloku sygnałowego zapisanego na trzeciej ścieżce równa się całkowitej liczbie długości fali jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego lub drugiego.

Bloki sygnałowe są korzystnie zapisane na trzeciej ścieżce w położeniu, w którym początki bloków sygnałowych pokrywają się z konkretnym miejscem w obrębie długości fali jednego z sygnałów śledzących, pierwszego i drugiego, zwłaszcza przejściem przez zero tego jednego z sygnałów śledzących, pierwszego lub drugiego.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia udoskonaloną rejestrację sygnału informacyjnego. Wynalazek opiera się na następującym spostrzeżeniu. Zapis sygnału informacyjnego może oznaczać, że sygnał informacyjny zapisywany jest na dziewiczym nośniku, który zawiera tylko sygnały śledzenia (tryb pierwotnego zapisu). Sygnały informacyjne jednakowoż mogą, być zapisywane również na nośniku zapisowym w trybie nadpisywania na sygnale zapisanym wcześniej (tryb pracy z wstawianiem), lub też mogą być zapisywane bezpośrednio za sygnałem informacyjnym, który został zapisany wcześniej (tryb pracy z dołączaniem).

W trybie wstawiania i dołączania między informacją, starą a nowo zapisywaną informacją występują granice. Ważne jest, aby te granice nie prowadziły do zniekształcenia przy odczycie starej i nowej informacji z nośnika zapisowego. Według wynalazku długość bloków sygnałowych zapisanych na ścieżce dobiera się jako równe całkowitej liczbie długości fali jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego i drugiego.

Kiedy obydwa sygnały mają tę samą częstotliwość, a zatem i długość fali, bloki sygnałowe mają stałą długość wyrażoną w liczbie długości fali sygnałów śledzących. Przy detekcji długości fali sygnału śledzenia, nagranego na ścieżce, oznacza to, że podczas zapisywania

182 811 (albo w trybie zapisu pierwotnego, albo w trybie dołączania, albo wstawiania), bloki sygnałowe informacji zapisywane na nośniku mają zawsze tę samą długość.

Ponadto, przy rozpoczynaniu zapisywania bloku sygnałowego w konkretnym miejscu fali sygnału śledzenia, i następnie, przy identyfikacji n kolejnych fal na ścieżce, gdzie n jest równe wymienionej powyżej liczbie całkowitej, możliwe jest zapisanie bloków sygnałowych w ustalonych położeniach na nośniku zapisowym. Umożliwia to, w trybie pracy z wstawianiem, zapisanie bloku sygnałowego dokładnie na bloku sygnałowym zapisanym wcześniej na nośniku zapisowym. W wyniku tego, bloki sygnałowe zapisywane są w zasadzie dokładnie na blokach sygnałowych zapisanych wcześniej, tak że nie występują częściowo nadpisane obszary starych danych. Odczyń takich danych nie jest zatem zakłócany przy odczycie danych starych i nowych, jednych po drugich.

Korzystne jest jednakowoż, jeżeli konkretne częstotliwości pierwszego i drugiego sygnału śledzenia są w zasadzie takie same, a sygnały śledzenia, pierwszy i drugi różnią się fazą.

Należy zaznaczyć, że zamiast stosowania trzeciej ścieżki nagranej po połowie na obu ścieżkach, pierwszej i drugiej, trzecią ścieżkę można zlokalizować między ścieżkami, pierwszą i drugą.

Przedmiot wynalazku, w przykładach wykonania, został bliżej objaśniony na załączonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia odmianę wykonania nośnika zapisowego, zaopatrzonego w ścieżki z zapisanym na nich sygnałem śledzącym, fig. 2 - schematycznie nośnik zapisowy, zaopatrzony w ścieżki na całej długości, fig. 3 - przykład sygnałów śledzących zapisanych na trzech sąsiednich ścieżkach, fig. 4 - odmianę wykonania urządzenia zapisowego do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym, fig. 5 - nośnik zapisowy ze ścieżkami zawierającymi sygnały śledzenia i ścieżkami zawierającymi sygnał informacyjny, fig. 6 - odmianę wykonania sygnału śledzenia zapisany na ścieżkach pierwszej i drugiej oraz bloki sygnałowe zapisane na trzeciej ścieżce, fig. 7 - inną odmianę wykonania sygnału śledzenia i bloków sygnałowych zapisanych na trzeciej ścieżce, fig. 8 - tryb pracy z dołączaniem, a fig. 9 przedstawia tryb pracy z edycją.

Figura 1 przedstawia odmianę wykonania nośnika zapisowego 2. Przedstawiono tylko część zapisanego nośnika. Na nośniku zapisowym 2 występują ścieżki Ti, Tj, ..., T_n. Ścieżki biegną równolegle względem siebie w kierunku wzdłużnym. Na ścieżce Ti został nagrany pierwszy sygnał śledzenia, Si. Na ścieżce Tj został nagrany drugi sygnał śledzenia, S2. Na ścieżce T3 został nagrany trzeci sygnał śledzenia, S3. Na ścieżce T_n został nagrany n-ty sygnał śledzenia, S_n.

Sygnały śledzenia są sygnałami o stosunkowo małej częstotliwości, w porównaniu ze składowymi częstotliwościowymi sygnału informacyjnego nagrywanego później na nośniku zapisowym. Ponieważ częstotliwości sygnałów śledzenia są stosunkowo małe, to sygnały śledzenia zapisywane są (zostały zapisane) głębiej w nośniku zapisowym tak, że późniejsze zapisywanie sygnału informacyjnego nie spowoduje kasowania sygnałów śledzenia. Sygnały śledzenia dwóch sąsiednich ścieżek mogą mieć różne częstotliwości. Korzystne jest jednakowoż, jeżeli sygnały śledzenia mają tę samą częstotliwość, i sygnały śledzenia sąsiednich ścieżek mają różne fazy. Mówiąc dokładniej, różnica faz między sygnałami śledzenia sąsiednich ścieżek wynosi 180°.

Ścieżki przestawiono jako ułożone ściśle jedna przy drugiej, bez pasma ochronnego między ścieżkami. Pasmo ochronne może być na tyle szerokie, aby ścieżki danych zawierające rejestrowane sygnały pasowały ciasno między dwie sąsiednie ścieżki zawierające sygnały śledzenia.

Figura 2 przedstawia jeszcze raz nośnik zapisowy 2, tym razem schematycznie na całej długości, Początek nośnika zapisowego 2 oznaczana jest BOT (beginning-of-tape: początek taśmy) a koniec oznaczony jest jako EOT (end-of-tape: koniec taśmy). Przedstawiono część rozbiegową i część dobiegową, stanowiące odcinki między początkiem (BOT) nośnika zapisowego a linią 11, oraz odpowiednio, końcem (EOT) nośnika a linią 12. Obszar danych do zapisu sygnału informacyjnego dostępny jest między częścią rozbiegową a częścią, dobiegową nośnika zapisowego 2.

182 811

Figura 3 przestawia przykład sygnałów śledzenia Si, S₂ i S₃ zapisany w obszarze danych między liniami, 11 i 12 ścieżek, odpowiednio Ti, T₂ i T₃. Figura 2 przedstawia sygnał śledzenia na ścieżce Ti w postaci sinusoidy o konkretnej częstotliwości i długości fali L.

Współczynnik wypełnienia sinusoidy wynosi 1/2, jak zwykle dla normalnej sinusoidy. Jednakowoż współczynnik wypełnienia może się różnić od 1/2.

Figura 3 poza tym przedstawia sygnał śledzenia S₂ w postaci sinusoidy o konkretnej częstotliwości i długości fali, które są w tym przykładzie równe częstotliwości i długości fali sygnału Si śledzenia: Sygnał S₂ śledzenia różni się od sygnału Si śledzenia tym, że jego faza różni się o 180° od fazy sygnału Si śledzenia. Innymi słowy: sygnał S₂ śledzenia różni się od sygnału Si śledzenia biegunowością. Figura 3 przedstawia również sygnał śledzenia S₃ na ścieżce Ti w postaci sinusoidy o konkretnej częstotliwości i długości fali, które w niniejszym przykładzie są również równe odpowiednio, częstotliwości i fazie sygnału Si śledzenia. Sygnał S₃ śledzenia różni się od sygnału S₂ śledzenia tym, że jego faza różni się o 180° od fazy sygnału S₂ śledzenia. Innymi słowy: sygnał S₃ śledzenia różni się od sygnału S₂ śledzenia biegu nowością a zatem odpowiada sygnałowi Si śledzenia.

Figura 4 przedstawia odmianę wykonania urządzenia do zapisu sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym 1 z fig. 1 i 2, na którym zapisane są wstępnie sygnały śledzenia przedstawione na fig. 3. Figura 5 przedstawia sposób zapisania sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym 1. Ścieżka T_a zapisana jest dokładnie na linii granicznej między dwoma sąsiednimi ścieżkami sygnałów śledzenia, na przykład ścieżkami Ti i T₂.

Urządzenie według fig. 4 zaopatrzone jest w zacisk wejściowy 30 do odbierania sygnału informacyjnego. Zacisk wejściowy sprzężony jest z wejściem bloku formatującego 32, który przetwarza sygnał informacyjny na format odpowiedni do zapisu na nośniku zapisowym 1. Wyjście bloku formatującego 32 sprzężone jest z blokiem zapisowym 33 zaopatrzonym w głowicę zapisowo-odczytową 34. Formatowany sygnał informacyjny podawany jest na głowicę zapisowo-odczytową 34 i zapisywany na ścieżce T_a nośnika zapisowego 1. Głowica 34 jest poza tym dostosowana do odczytu sygnałów śledzenia zapisanych na ścieżkach Ti i T₂. Sygnały śledzenia podawane są do bloku filtracyjnego 36, który ma pasmową charakterystykę filtrowania o częstotliwości środkowej równej konkretnej częstotliwości sygnałów śledzenia. Ponieważ częstotliwość sygnałów śledzenia jest mała w stosunku do częstotliwości zawartych w formatowanym sygnale informacyjnym, możliwe jest odczytywanie sygnałów śledzenia ze ścieżek Ti i T₂, z równoczesnym zapisem formatowanego sygnału informacyjnego na ścieżce T_a.

Kiedy głowica 34 znajduje się dokładnie po połowie na ścieżkach Ti i T₂, ze ścieżek Ti i T₂ odczytywane są sygnały śledzenia o jednakowej amplitudzie i odwrotnych fazach. W wyniku tego przez filtr 36 do bloku generacyjnego podawany jest sygnał o w zasadzie zerowej amplitudzie. Bok generacyjny 38 w odpowiedzi na sygnał podawany przez filtr 36 podaje do bloku pobudzającego 40 pewien sygnał sterujący. Blok siłownikowy 40 może zawierać blok pozycjonujący (nie przedstawiony) do ustawiania położenia głowicy 34 w kierunku poprzecznym względem ścieżek. W opisanej powyżej sytuacji, kiedy głowica znajduje się dokładnie po połowie na obu ścieżkach Ti i T₂, nie jest potrzebne repozycjonowanie głowicy.

Jeżeli głowica 34 ustawiona jest większą częścią na ścieżce Ti, sygnał śledzący odczytany ze ścieżki Ti będzie miał większą amplitudę, niż sygnał odczytany ze ścieżki T₂. Znaczy to, że przez filtr 36 do bloku generacyjnego podawany jest sygnał o niezerowej amplitudzie. Blok generacyjny 38 teraz generuje sygnał sterujący blokiem siłownikowym 40, tak że głowica 34 przemieszczana jest w przeciwnym kierunku, do położenia powodującego zmniejszenie amplitudy sygnału podawane go przez filtr 36 do generatora 38.

Blok formatujący 32 przetwarza sygnał informacyjny na bloki sygnałowe zawierające części sygnału informacyjnego.

Ogólnie biorąc, blok formatujący dodatkowo zaopatrzony jest w kod kanałowy, znany, do kodowania kanałowego sygnału informacyjnego. Kolejne bloki sygnałowe informacji zatem podawane są na głowicę 34 i zapisywane na ścieżce T_a. Należy zaznaczyć, że bloki sygnałowe mogą rozpocząć działanie z połową przerwy międzyramkowej i kończyć się na połowie przerwy międzyramkowej, tak że po zapisaniu na ścieżkach rozdzielających części sygnału występują przerwy międzyramkowe, jedna po drugiej złożone rozdzielające części sy

182 811 gnału złożone z kolejnych bloków sygnałowych. Możliwe jest również rozpoczęcie się lub zakończenie mogą wypadać na przerwy między pełnymi ramkami.

Długość przerw międzyramkowych na nośniku zapisowym może być równa całkowitej liczbie długości fali pierwszego sygnału śledzenia, bądź też może być mniejsza lub większa od długości fali, nie będąc równą całkowitej liczbie długości fali.

Figura 6 przedstawia bloki sygnałowe tak, jak są zapisywane na ścieżce T_a. Dokładniej, na ścieżce T_a są zapisywane bloki sygnałowe ..., SBm, SBj, SBj+i, SBi+2, ... Poza tym, fig. 6 przedstawia sygnał śledzenia w postaci, w jakiej zapisany jest na jednej ze ścieżek Ti i T2. Jak można zauważyć, w niniejszym przypadku długość bloków sygnałowych na ścieżce T_a jest równa czterokrotnej długości fali sygnału śledzenia zapisanego Ti lub, T2. Konkretnie, początek bloku sygnałowego pokrywa się z przejściem przez zero sygnału śledzenia, to znaczy: pokrywa się z przejściem przez zero w kierunku dodatnim sygnały śledzenia.

Detekcja przejścia przez zero w kierunku dodatnim daje w wyniku dokładne zlokalizowanie bloków sygnałowych w kierunku wzdłużnym ścieżki T_a, podczas zapisu bloków na ścieżce.

Stosuje się blok detekcyjny 42, patrz fig. 4, do wykrywania przejść przez zero w sygnale śledzącym. W niniejszym przykładzie, blok detekcyjny 42 zawiera detektor (nie przedstawiony) do wykrywania przejść przez zero w jednej ze ścieżek Ti lub T2. Przykładowo, możliwe jest stosowanie dodatkowej głowicy odczytowej (nie przedstawiona) do odczytywania sygnału śledzenia tylko ze ścieżki Ti. Detektor 42 generuje sygnał sterujący w odpowiedzi na wykrycie przejścia przez zero w kierunku dodatnim, przy czym sygnał sterujący podawany jest do bloku formatującego 322. Blok formatujący 32 generuje bloki sygnałowe i podaje te bloki sygnałowe na wyjście w odpowiedzi na sygnał sterujący, tak że bloki sygnałowe są zapisywane na ścieżce T_a tak, że są one pozycjonowane względem sygnału śledzenia na ścieżce T1 lub T2, jak to.pokazano na fig. 6.

W korzystnej odmianie wykonania sygnały śledzenia mają nieco inny kształt. Przedstawiono to na fig. 7, która przedstawia sygnał śledzenia Sp, zapisany na ścieżce Tj. Jak można zauważyć na fig. 7, jedna sinusoida w grupie czterech sinusoid ma kształt, który jest nieco zmodyfikowany w porównaniu z kształtem innych sinusoid. Dokładniej, zmodyfikowane sinusoidy, oznaczone odnośnikami 70 do 73 maja współczynnik wypełnienia inny, niż współczynnik wypełnienia pozostałych nie modyfikowanych sinusoid. Współczynnik wypełnienia sinusoid nie modyfikowanych wynosi 1/2, natomiast współczynniki wypełnienia sinusoid zmodyfikowanych 70 do 73 są równe na przykład 1/4 lub 3/4. W niniejszej odmianie wykonania przejścia przez zero w kierunku dodatnim zmodyfikowanych sinusoid 70 do 73 wskazują położenia początkowe bloków SBu do SBi+2, jak to jasno widać na fig. 7.

Detektor 42 ma obecnie możliwość wykrywania zmodyfikowanych sinusoid 70 do 73, a konkretniej, przejść przez zero w kierunku dodatnim tych sinusoid, tak że w odpowiedzi na nie mogą wytwarzać sygnał sterujący. Blok formatujący 32 ma możliwość podawania bloków sygnałowych na wyjście, w odpowiedzi na ten sygnał sterujący, tak że bloki sygnałowe zapisywane są na ścieżce T_a w sposób przedstawiony na fig. 7.

Edycja nośnika zapisowego uprzednio zapisanego sygnałem informacyjnym może obecnie odbywać się przez wykrywanie zmodyfikowanych sinusoid 70 do 73 i zapisywanie bloków sygnałowych na ścieżkach zapisanych wcześniej, tak że początek bloku sygnałowego na ścieżce pokrywa się z przejściem przez zero w kierunku dodatnim jednej ze zmodyfikowanych sinusoid 70 do 73, i że koniec bloku sygnałowego pokrywa się przejściem przez zero w kierunku dodatnim następnej zmodyfikowanej sinusoidy. W ten sposób nowo zapisany blok sygnałowy może być zapisany dokładnie na bloku sygnałowym zapisanym wcześniej, tak że w tiybie pracy ze wstawianiem występuje gładkie przejście między danymi starymi i nowymi zapisanymi na ścieżce.

Modyfikację jednej spośród n ( = 4) sinusoid przedstawiono nie tylko jako zmianę współczynnika wypełnienia, lecz polega ona również na fakcie, że dodatnia fala sygnału, która jako zmodyfikowana jest krótsza niż w sytuacji braku modyfikacji, ma amplitudę wyższą niż nie zmodyfikowana. Tym samym składowa stała DC sygnału śledzenia pozostąje nie zmieniona.

182 811

Przy zapisie sygnału informacyjnego na ścieżce T_a, nośnik zapisowy przemieszczany jest za pomocą silnikowego bloku transportowego 44. Blok detekcyjny 42 nie tylko steruje formaterem, tak że podaje bloki sygnałowe na wyjście we właściwym momencie, lecz również steruje silnikowym blokiem transportowym 44 tak że nośnik zapisowy jest transportowany z potrzebną prędkością a bloki sygnałowe są zapisywane dokładnie między dwiema zmodyfikowanymi sinusoidami, jak to objaśniono powyżej.

Po zapisaniu sygnału informacyjnego na ścieżce T_a, i dojściu do końca ścieżki T_a, głowica 34 ustawiona jest na linii granicznej między ścieżkami T? i T3, tak że na nośniku zapisowym może być zapisana ścieżka Tb zawierająca zapisany sygnał informacyjny, patrz fig. 5. Nośnik zapisowy teraz transportowany jest w kierunku przeciwnym względem kierunku transportu przy zapisie sygnału informacyjnego na ścieżce T_a.

Po dojściu do drugiego końca nośnika zapisowego, silnikowy blok transportowy 44 albo wstrzyma przesuw nośnika zapisowego, albo odwróci kierunek transportu nośnika zapisowego 1. W tym ostatnim przypadku, głowica 34 zostanie ustawiona na innej ścieżce. Przykładowo, po zapisaniu sygnału informacyjnego na ścieżce Tb, głowica 34 zostaje ustawiona na linii granicznej między ścieżkami T3 i T4, tak że na nośniku zapisowym może zostać zapisana ścieżka T_c zawierająca zapisany sygnał informacyjny, patrz fig. 7.

Figura 8 przedstawia tryb pracy z dołączeniem. W miejscu (a) fig. 8, ścieżkę T_a przedstawiono z zapisanymi na niej blokami sygnałowymi sygnału informacyjnego. Ostatnim zapisanym blokiem jest blok sygnałowy Sb;. W trybie pracy z dołączaniem, bloki sygnałowe muszą być zapisywane bezpośrednio za ostatnim blokiem sygnałowym zapisanym wcześniej. Urządzenie zapisujące może określić, miejsce zapisania ostatniego bloku sygnałowego Sty i po detekcji zmodyfikowanej sinusoidy 72 do bloku formatera 32 podawany jest sygnał sterujący przedstawiony pod (b) na fig. 8, tak że pierwszy blok sygnałowy Sty+i zapisany zostaje bezpośrednio za blokiem sygnałowym Sty na ścieżce T_a, patrz (c) na fig. 8.

Figura 9 przedstawia tryb pracy z edycją W (a) z fig. 9, ścieżkę T_a przedstawiono z zapisanymi na niej blokami sygnałowymi sygnału informacyjnego. W trybie pracy z edycją bloki sygnałowe muszą być zapisywane bezpośrednio na blokach sygnałowych zapisanych wcześniej. Mówiąc dokładniej, sygnałowe bloki informacji muszą być zapisane na nośniku zapisowym począwszy od nadpisania bloku sygnałowego SB;. Urządzenie zapisujące może określić miejsce zapisania poprzedniego bloku sygnałowego Sty.i i po detekcji zmodyfikowanej sinusoidy 71 do bloku formatera 32 podawany jest sygnał sterujący przedstawiony pod (b) na fig. 8, tak że pierwszy blok sygnałowy Sb;· zapisany zostaje bezpośrednio na bloku sygnałowym Sbj na ścieżce T_a. Następne bloki SBj+rdo SBj.i· zapisywane są dokładnie na blokach sygnałowych SBj+i do SBj.i zapisanych wcześniej. Jak widać w (c) fig. 9, granice między starymi danymi a nowymi danymi leżą dokładnie na granicach istniejących pierwotnie między blokami sygnałów.

Wynalazek zatem odnosi się do rejestracji sygnału informacyjnego na ścieżce nośnika zapisowego. Bloki sygnałowe stanowiące części sygnału informacyjnego są zapisywane na ścieżce w taki sposób, że długość bloku sygnałowego jest równa całkowitej liczbie długości fali sygnału śledzenia wcześniej zapisanego na ścieżce.

Jakkolwiek wynalazek opisano w odniesieniu do jego korzystnych odmian, to jest oczywiste, że nie są to przykłady ograniczające. Zatem jest możliwe dokonywanie różnych modyfikacji oczywistych dla specjalisty, bez wychodzenia poza zakres wynalazku określony w załączonych zastrzeżeniach. Przykładowo, nośnik zapisowy może być albo typu liniowego, albo płytowego. Sygnały śledzenia niekoniecznie muszą być sinusoidalne, lecz mogą mieć inny kształt, jeżeli tylko są okresowe z określoną długością fali.

182 811

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym zaopatrzonym w sygnały śledzenia, pierwszy i drugi, o konkretnych częstotliwościach i długościach fali, zapisane na odpowiednich ścieżkach, pierwszej i drugiej, ułożonych równolegle względem siebie we wzdłużnym kierunku na nośniku zapisowym, które to urządzenie jest zaopatrzone w zacisk wejściowy, blok formatujący, przetwarzający sygnał informacyjny w sygnał kanałowy, przy czym sygnał kanałowy zawiera kolejne bloki sygnałowe informacji, a każdy blok zawiera część sygnału informacyjnego, blok zapisowy do zapisu sygnału kanałowego na trzeciej ścieżce na nośniku zapisowymi i odczytu przynajmniej jednego, pierwszego lub drugiego, sygnału śledzącego ze ścieżek, pierwszej i drugiej, blok generacyjny sygnału sterującego do generowania sygnału sterującego z przynajmniej jednego sygnału śledzenia, pierwszego lub drugiego, odczytanego z nośnika zapisowego, znamienne tym, że zawiera, w bloku formatującym (32), jednostkę sterującą do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym, w odpowiedzi na sygnał sterujący, przy czym długość bloku sygnałowego (SB) sygnału kanałowego, zapisanego na ścieżce trzeciej (T_a), jest równa całkowitej liczbie długości fal przynajmniej jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego i drugiego (Sj, S₂).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że jest dostosowane do zapisu bloku sygnałowego na trzeciej ścieżce (T_a), w położeniu w którym początki bloków sygnałowych (SB) pokrywają się z konkretnym miejscem w obrębie długości fali (L) tego jednego z sygnałów śledzących, pierwszego i drugiego (Si, S₂), zwłaszcza przejściem przez zero jednego z sygnałów śledzących, pierwszego i drugiego (Si, S₂).
3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że blok generacyjny (38) jest dostosowany do generowania sygnału sterującego w odniesieniu do długości fali (L) jednego z sygnałów śledzących, pierwszego lub drugiego (Sj, S₂), przy czym urządzenie jest dostosowane do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym (1) w odpowiedzi na sygnał sterujący w położeniu, w którym długość bloku sygnałowego (SB) sygnału kanałowego, zapisanego na ścieżce trzeciej, jest równa całkowitej liczbie długości fal jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego lub drugiego (Si, S₂).
4. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że blok generacyjny (38) jest dostosowany do generowania sygnału sterującego, związanego z długością fali jednego z sygnałów śledzących, pierwszego lub drugiego (Si, S₂), i w określonym miejscu w obrębie tej długości fali, przy czym urządzenie jest dostosowane do rejestracji sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym w odpowiedzi na sygnał sterujący w położeniu, w którym długość bloku sygnałowego jest równa całkowitej liczbie długości fali (L) jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego lub drugiego, a początek bloku sygnałowego pokrywa się z tym określonym miejscem.
5. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że jest dostosowane do zapisu bloku sygnałowego na trzeciej ścieżce w położeniu, w którym nowy blok sygnałowy zapisywany na trzeciej ścieżce jest zapisany dokładnie na bloku uprzednio zapisanym na tej trzeciej ścieżce do zapisu sygnału informacyjnego na nośniku zapisowym, na którym w poprzednim etapie zapisu został zapisany sygnał informacyjny na trzeciej ścieżce.
6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że zawiera blok detekcyjny (42) do wykrywania zmodyfikowanych części w przynajmniej jednym, pierwszym lub drugim, sygnale śledzenia zapisanym na ścieżce, odpowiednio pierwszej lub drugiej.
7. Nośnik zapisowy, zaopatrzony w sygnały śledzenia, pierwszy i drugi, o konkretnych częstotliwościach i długościach fali, zapisane na odpowiednich ścieżkach, pierwszej i drugiej, ułożonych równolegle względem siebie we wzdłużnym kierunku na nośniku zapisowym, przy

182 811 czym sygnał informacyjny jest zapisany na trzeciej ścieżce na nośniku zapisowym biegnącej równolegle do ścieżek nośnika, pierwszej i drugiej, znamienny tym, że na trzeciej ścieżce nośnika zapisowego są zapisane bloki sygnałowe (SB), stanowiące część sygnału informacyjnego, przy czym długość bloku sygnałowego zapisanego na trzeciej ścieżce równa się całkowitej liczbie długości fali (L) jednego z sygnałów śledzenia, pierwszego lub drugiego (Si, Si).
8. Nośnik zapisowy według zastrz. 7, znamienny tym, że bloki sygnałowe (SB) są zapisane na trzeciej ścieżce (T_a) w położeniu, w którym początki bloków sygnałowych pokrywają się z konkretnym miejscem w obrębie długości fali jednego z sygnałów śledzących, pierwszego i drugiego (Si, S2), zwłaszcza przejściem przez zero tego jednego z sygnałów śledzących, pierwszego lub drugiego (Si, S2).

* * *