PL181274B1 - Człon przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza ścianowego - Google Patents

Abstract

1. Człon przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza ścianowego przenośnika do współpracy z co najmniej jedną ciężką maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający klin ładujący oraz zastawkę zamocowaną rozłącznie do bocznej ścianki rynny oraz do płyty podczłonowej, za pomocą złączy śrubowych, znamienny tym, że podczłonowa płyta (4) po swej wewnętrznej stronie ma mocujące gniazda (6) dla łbów (11) śrub (12), korzystnie dla łbów młoteczkowych o płaskich powierzchniach stykowych, a każde z mocujących gniazd swą górną powierzchnią współpracuje dociskowo z oporowym elementem (7) umieszczonym wewnątrz zastawki (5) oraz, że mocujące gniazda (6) znajdują się korzystnie po zewnętrznej stronie, skrajnie usytuowanych śrubowych złączy (14) zastawki z boczną ścianką (2) rynny (1).

Description

Przedmiotem wynalazku jest człon przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza ścianowego przenośnika do współpracy z co najmniej jedną ciężką maszyną, urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający klin ładujący oraz zastawkę zamocowaną rozłącznie do bocznej ścianki rynny oraz do płyty podczłonowej, za pomocą złączy śrubowych.

Z polskiego opisu patentowego numer 145 059 znany jest człon zgrzebłowego przenośnika ścianowego, zawierający rynnę, której boczne ścianki stanowią profile, z których każdy w przekroju poprzecznym ma postać zbliżoną, do litery E oraz ma wzdłużną wnękę usytuowaną po swej zewnętrznej stronie. Ścianki boczne rynny umieszczone są na wspólnej płycie podczłonowej i są do niej zamocowane nierozłącznie, przy czym płyta połączona jest rozłącznie z klinem ładującym, który za pomocą złączy śrubowych jest połączony z boczną ścianką rynny. Natomiast od strony zastawki, podczłonowa płyta ma co najmniej dwa zaczepy, z których każdy ma łukową końcówkę wyposażoną w gniazdo i usytuowaną w wycięciu znajdującym się w dnie kadłuba zastawki. W każdym z gniazd umieszczony jest z luzem poziomo usytuowany sworzeń klamry blokującej, mającej postać ramowego uchwytu, która drugostronnie styka się oporowo z wewnętrzną powierzchnią dna kadłuba zastawki. Rozłączenie połączenia zastawki z płytą podczłonową odbywa się w wyniku przemieszczenia klamer blokujących w położenie przeciwległe, co umożliwia wysunięcie ich sworzni z gniazd w końcówkach zaczepów. Zastawka połączona jest także rozłącznie z boczną ścianką rynny, za pomocą złączy śrubowych oraz ma sworzniowy uchwyt do połączenia z przesuwmkiem hydraulicznym wchodzącym w skład obudowy zmechanizowanej.

Znany człon dobrze spełnia swoją funkcję odnośnie dogodnego połączenia zastawki z płytą podczłonową oraz z boczną ścianką rynny. Człon może być wykorzystywany tylko w wieloczłonowym przenośniku przeznaczonym do współpracy z lekką maszyną urabiającą o cięgnowym mechaniźmie posuwu i jednocześnie do współpracy z lekką obudową zmechanizowaną lub indywidualną, wyposażoną w przesuwnik hydrauliczny do poprzecznego prze181 274 stawiania przenośnika. Znany człon nie może być efektywnie wykorzystany w przenośniku przeznaczonym do współpracy z co najmniej jedną ciężką maszyną urabiającą o bezcięgnowym mechanizmie posuwu. Spowodowane to jest tym, że siły działające na zastawkę, wywołane działaniem przesuwnika hydraulicznego obudowy zmechanizowanej oraz ciężarem maszyny urabiającej znajdującej się na przenośniku, musiałyby być przeniesione w całości na człon tylko za pośrednictwem złączy śrubowych mocujących zastawkę do bocznej ścianki rynny, bez pośrednictwa płyty podczłonowej, która z zastawką połączona jest z luzem, za pośrednictwem zaczepów i klamer blokujących. W takim przypadku naprężenia rozciągające oraz zginające działające na złącza śrubowe spowodowałyby ich zniszczenie, po krótkim okresie eksploatacji przenośnika.

Z polskiego opisu patentowego numer 160 530 znany jest człon przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza ścianowego zawierającego rynnę umieszczoną swobodnie na płycie podczłonowej, która jest połączona nierozłącznie z klinem ładującym. Rynna zamocowana jest rozłącznie do klina ładującego oraz do zastawki, za pośrednictwem pryzmowo ukształtowanych wypustów znajdujących się na klinie i na zastawce. Wypusty osadzone są w odpowiadających im kształtem gniazdach znajdujących się w obu bocznych ściankach rynny, a pozioma płaszczyzna symetrii połączeń rynny z zastawką i klinem ładującym usytuowana jest powyżej płaszczyzny symetrii zatyczkowych łączników międzyczłonowych. Zastawka jest także rozłącznie zamocowana do płyty podczłonowej za pomocą pionowo usytuowanych śrub z nakrętkami, rozmieszczonych na długości zastawki w dwóch, równoległych do siebie rzędach. Sześciokątne łby osadzone są w płytowym elemencie spągowym płyty podczłonowej. Natomiast rdzenie śrub przechodzą przez współosiowo usytuowane otwory znajdujące się w elemencie spągowym, płycie podczłonowej i w dnie zastawki. Nakrętki śrub stykają się dociskowo z wewnętrzną powierzchnia dna zastawki mającej sworzniowy uchwyt do połączenia członu z przesuwnikiem hydraulicznym obudowy zmechanizowanej.

Znany człon może być wykorzystany w przenośniku ścianowym do współpracy z lekkim kombajnem węglowym o cięgnowym mechaniźmie posuwu i jednocześnie do współpracy z lekką obudową zmechanizowaną. Natomiast znany człon nie może być efektywnie wykorzystany w przenośniku przeznaczonym do współpracy z co najmniej jedną, ciężką maszyna urabiającą. Podczas przestawiania przenośnika ku ociosowi wyrobiska, naprężenia w śrubach przekroczyłyby dopuszczalne wartości, pomimo istnienia dwóch rzędów śrub wykonanych z materiału o wysokich własnościach mechanicznych. Usytuowanie łbów śrub w elemencie spągowym płyty podczłonowej sprawia, że w celu wymiany śrub konieczne jest podniesienie przenośnika wraz z maszyną urabiającą na odpowiednią wysokość, aby możliwy był dostęp do śrub od strony spągu, co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa personelu. Ponadto łby są narażone na uszkodzenia mechaniczne, a rdzenie śrub - na wysoce korozyjne oddziaływanie spągu wyrobiska, co znacznie obniża niezawodność oraz trwałość połączeń zastawki z płytą podczłonową.

Zagadnieniem technicznym wymagającym rozwiązania jest zmodyfikowanie budowy członu, w którym klin ładujący oraz zastawka są za pomocą złączy śrubowych zamocowane rozłącznie do bocznych ścianek rynny tak, aby zastawka mogła być zamocowana rozłącznie za pomocą złączy śrubowych do płyty podczłonowej bez pośrednictwa jej spągowego elementu, a montaż lub demontaż śrub mógł być dokonany od strony zastawki.

Istota wynalazku polega na tym, że płyta podczłonową po swej wewnętrznej stronie ma mocujące gniazda dla łbów śrub, korzystnie dla łbów ukształtowanych młoteczkowo o płaskich powierzchniach stykowych, a każde z gniazd mocujących swą górną powierzchnią współpracuje dociskowo z oporowym elementem umieszczonym wewnątrz zastawki, przy czym mocujące gniazda znajdują się korzystnie po zewnętrznej stronie, skrajnie usytuowanych śrubowych złączy zastawki z boczną ścianką rynny. Element oporowy wyposażony jest w dociskowo-uszczelniającą wkładkę, korzystnie o postaci tulejki kołnierzowej oraz jest usytuowany poniżej śrubowych złączy zastawki z boczną ścianką rynny, a zastawka ma wewnętrzne żebra usytuowane po obu stronach każdej z śrub mocujących ją do płyty podczłonowej. Natomiast śrubowe złącza zastawki z boczną ścianką rynny usytuowane są w płasz4

181 274 czyźnie symetrii łącznikowych gniazd członu, a każde z tych złączy zawiera dociskowouszczelniąj ącą wkładkę.

Człon według wynalazku może być bardzo efektywnie wykorzystany w przenośniku zgrzebłowym, zwłaszcza średniej lub dużej mocy wchodzącym w skład ścianowego kompleksu wydobywczego, gdyż umożliwiają to wzmocnione połączenia śrubowe zastawki z rynną oraz z płytą podczłonową. Człon jest odporny na działanie dużych sił czynnych wywoływanych przez przesuwnik obudowy zmechanizowanej oraz pochodzących od masy maszyn urabiających znajdujących się na przenośniku, gdyż naprężenia złożone wywołane tymi siłami rozkładają, się na złącza zastawki z rynną oraz z płytą podczłonową . Ma to szczególnie ważne znaczenie, gdy siły działają zmiennokierunkowo, na skutek luzów w połączeniu uchwytu zastawki z przesuwnikiem oraz w wyniku przemieszczania się maszyn urabiających po przenośniku usytuowanym na nierównym spągu wyrobiska górniczego. Wyposażenie płyty podczłonowej w gniazda mocujące dla łbów śrub sprawia, że śruby mogą być zamontowane lub wymontowane od strony zastawki, przy czym łby oraz śruby nie są narażone na niszczące oddziaływanie mechaniczne oraz korozyjne spągu wyrobiska. Istnienie wkładek dociskowouszczelniąjących umożliwia zachowanie stałej, określonej sztywności połączeń zastawki z płytą podczłonową oraz z rynną, przez cały czas eksploatacji członu. Wkładki zabezpieczają także gniazda mocujące oraz wnętrze zastawki przed korozyjnie działającymi zanieczyszczeniami stałymi oraz ciekłymi znajdującymi się w atmosferze wyrobiska. Umieszczenie gniazd po zewnętrznej stronie złączy zastawki z rynną sprawia, że naprężenia działające na zastawkę są korzystnie rozłożone na jej kadłub i na płytę podczłonową, jednocześnie zostaje zwiększona sztywność przestrzenna zastawki. Natomiast usytuowanie złączy zastawki z rynną w płaszczyźnie symetrii gniazd łącznikowych członu umożliwia korzystny rozkład naprężeń działających na te złącza, wywołanych wzajemnym oddziaływaniem na siebie członów przenośnika, połączonych ze sobą za pomocą łączników międzyczłonowych. Jednocześnie zostało zmniejszone niekorzystne oddziaływanie sił rozciągających i zginających na zastawkę, gdyż siły te usytuowane są w strefie jej największej sztywności.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia człon w pionowym przekroju poprzecznym, fig. 2 - człon w widoku W oznaczonym na fig. 1, w częściowym przekroju pionowym, fig. 3 - człon w poziomym przekroju A-A oznaczonym na fig. 1, a fig. 4 - gniazdo mocujące w widoku W1 oznaczonym na fig. 2.

Człon ma rynnę 1 zawierającą odzawałową boczną ściankę 2 i odciosową boczną ściankę 3, z których każda w przekroju poprzecznym ma postać zbliżoną do litery E. Odzawałowa ścianka 2 zamocowana jest nierozłącznie do indywidualnej podczłonowej płyty 4, na której umieszczona jest zastawka 5. Płyta podczłonową po swej wewnętrznej stronie ma dwa mocujące gniazda 6 połączone z nią nierozłącznie. Każde z gniazd swą górną powierzchnią współpracuje dociskowo z płaskim, poziomym oporowym elementem 7 znajdującym się w dolnej części zastawki i stanowiącym jej integralną część, przy czym oporowy element wyposażony jest w dociskowo-uszczelniającą wkładkę 8 mającą postać kołnierzowej tulejki. Każde z gniazd mocujących ma roboczą wnękę 9 oraz ma, od strony zastawki, montażowe wycięcie 10 o postaci zbliżonej do prostokąta. We wnęce gniazda jest osadzony, odpowiadający jej kształtem, znany młoteczkowy o płaskich powierzchniach stykowych łeb 11 pionowej usytuowanej śruby 12 wyposażonej w nakrętkę 13 stykającą, się z dociskowo-uszczelniającą wkładką 8. Montażowe wycięcie 10 umożliwia swobodne umieszczenie (wyjęcie) łba śruby we wnęce gniazda, a po obróceniu śruby o 90 stopni wokół jej osi - umożliwia zablokowanie łba we wnęce. Każde z gniazd mocujących znajduje się po zewnętrznej stronie, skrajnie usytuowanych śrubowych złączy 14 zastawki z boczną ścianką 2 rynny członu. Złącza usytuowane są w płaszczyźnie symetrii S łącznikowych gniazd 15 członu, zawierających głowice międzyczłonowych łączników 16, a oporowe elementy 7 zastawki usytuowane są poniżej tych złączy, przy czym każde ze złączy 14 zawiera dociskowo-uszczelniającą wkładkę 8a. Zastawka ma

181 274 wewnętrzne żebra 17, 18, usytuowane po obu stronach śrub 12 mocujących ją do płyty podczłonowej oraz wyposażona jest w sworzniowy uchwyt 19 do połączenia z hydraulicznym przesuwnikiem 20, wchodzącym w skład zmechanizowanej obudowy 21 będącej częścią ścianowego kompleksu wydobywczego. Na zastawce znajdują się wsporniki 22, na których umieszczone są końce zębatkowych segmentów 23 tworzących trasę jezdną dla maszyn urabiających (na rysunku nie pokazanych) o bezcięgnowym mechanizmie posuwu. Odociosowa boczna ścianka 3 rynny zamocowana jest nierozłącznie do indywidualnej podczłonowej płyty 4a, na której znajduje się ładujący klin 24 połączony rozłącznie z tą ścianką, za pomocą śrubowych złączy 14a.

181 274

Α-ΑΟ

1 2

Fig. 3

181 274

181 274

cn

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Człon przenośnika zgrzebłowego, zwłaszcza ścianowego przenośnika do współpracy z co najmniej jedną ciężką maszyną urabiającą i z obudową zmechanizowaną, zawierający klin ładujący oraz zastawkę zamocowaną rozłącznie do bocznej ścianki rynny oraz do płyty podczłonowej, za pomocą złączy śrubowych, znamienny tym, że podczłonowa płyta (4) po swej wewnętrznej stronie ma mocujące gniazda (6) dla łbów (11) śrub (12), korzystnie dla łbów młoteczkowych o płaskich powierzchniach stykowych, a każde z mocujących gniazd swą górną powierzchnią współpracuje dociskowo z oporowym elementem (7) umieszczonym wewnątrz zastawki (5) oraz, że mocujące gniazda (6) znajdują się korzystnie po zewnętrznej stronie, skrajnie usytuowanych śrubowych złączy (14) zastawki z boczną ścianką (2) rynny (1).
2. 2. Człon według zastrz. 1, znamienny tym, że oporowy element (7) wyposażony jest w w dociskowo-uszczelniającą wkładkę (8), korzystnie o postaci tulejki kołnierzowej.
3. 3. Człon według, zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że oporowy element (7) usytuowany jest poniżej śrubowych złączy (14) zastawki z boczną ścianką rynny.
4. 4. Człon według zastrz. 1, znamienny tym, że zastawka (5) ma wewnętrzne żebra (17,18) usytuowane po obu stronach każdej z śrub (12) mocujących ją do płyty podczłonowej.
5. 5. Człon według zastrz. 1, znamienny tym, że śrubowe złącza (14) zastawki z boczną ścianką rynny usytuowane są w płaszczyźnie symetrii (S) łącznikowych gniazd (15) członu.
6. 6. Człon według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że każde z śrubowych złączy (14) zastawki z boczną ścianką rynny zawiera dociskowo-uszczelniającą wkładkę (8a).