PL178648B1

PL178648B1 - Urządzenie do wykańczania początkowego krańca wyrobu dziewiarskiego, zwłaszcza skarpetki

Info

Publication number: PL178648B1
Application number: PL95312606A
Authority: PL
Inventors: Paolo Conti
Original assignee: Golden Lady Spa
Priority date: 1994-05-17
Filing date: 1995-05-12
Publication date: 2000-05-31
Also published as: CZ287770B6; JPH09500938A; KR0165631B1; WO1995031595A1; EP0710304A1; TW290597B; ITFI940088A1; IT1269062B; CA2167084A1; AU693551B2; EP0710304B1; SK6396A3; ES2123982T3; DE69505333T2; KR960704098A; CZ7296A3; RU2130094C1; US5647229A; ATE172255T1; BR9506226A

Abstract

1. Urzadzenie do wykanczania poczatko- wego kranca wyrobu dziewiarskiego, zwlaszcza skarpetki, bezposrednio na okraglej, ponczoszni- czej maszynie dziewiarskiej, która zawiera cylin- der iglowy zaopatrzony w luk igiel o kacie rozwarcia okolo 180°, popychacz ze zbierajacym haczykiem na koncu, mechanizm kierujacy przy- legajacy do wewnetrznej scianki cylindra iglowego i polaczony z popychaczem, znam ien- ne tym, ze wnetrze cylindra iglowego (1) zaopa- trzone jest w integralny z nim rurowy korpus (18) w ksztalcie pierscienia z pierwsza promieniowa szczelina (22) dla popychacza (38) znajdujacego sie w pozycji wzdluz luku igiel oraz wiazke pro- mieniowych szczelin (24) w jego obszarze prze- ciwleglym do luku (A) igiel, przy czym popychacz (38) umieszczony jest ruchomo wzdluz osiowej plaszczyzny symetrii cylindra iglowego (1), przechodzacej przez promieniowa szczeline (22), zas w szczelinach (24) znajduja sie ruchome haczyki (60) z wystajacymi szpilka- mi (62), polaczone z mechanizmem kierujacym haczyków. Fig. 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do wykańczania początkowego krańca wyrobu dziewiarskiego, zwłaszcza skarpetki lub jej palca, w czasie formowania na kołowej maszynie dziewiarskiej.

Sposoby i urządzenia do uzyskiwania bezpośrednio na kołowej maszynie dziewiarskiej wykończenia palca skarpetki zostały opisane na przykład we włoskim zgłoszeniu patentowym nr 5465A/90 złożonym 10 sierpnia 1990 lub we włoskim zgłoszeniu patentowym nr FI 91 A 227 złożonym 13 sierpnia 1991. Te znane sposoby i urządzenia nie dająsatysfakcjonujących wyników.

Wykonywano próby wykańczania palca bezpośrednio na kołowej maszynie dziewiarskiej.

Włoskie patenty nr 676.845 i 685.975, przyznane Giuliano Ugolioni, opisująwykańczanie palca, przy wykańczaniu dziewiarskiego tulejowego produktu, za pomocą urządzenia, które zastępuje zwykłą płytę tarczową. Wówczas niemożliwe jest dzianie podwójnego obrębienia, które wymaga zastosowania haczyków tarczowych.

178 648

Włoski patent nr 1.205.775 przyznany Schiavello również opisuje wykańczanie palca w czasie wykańczania produktu tulejowego. Przenoszenie pętelek w czasie wykańczania palca powinno być zapewnione przez mechaniczne człony, których funkcjonalność nie jest przekonywująca.

Wszystkie te urządzenia znane w stanie techniki posiadają ponadto tę wadę, że względnie gruby koniec (część nie obszyta) wystaje z produktu w rejonie palca.

Włoskie zgłoszenie patentowe nr 9465 A/90 zgłoszone 10 sierpnia 1990 w imieniu Conti Florentina i włoskie zgłoszenie patentowe zgłoszone w imieniu Bazzanti, opisują urządzenie, które umożliwia rozpoczynanie pracy nad produktem począwszy od wykończenia palca na tym samym urządzeniu, na którym sam produkt jest wykańczany. Te urządzenia posiadają pewne utrudnienia funkcjonalne, które są wyeliminowane w niniejszym wynalazku.

W opisie patentowym FI 91A227 ujawniono urządzenie do wykańczania początkowego krańca wyrobu dziewiarskiego, zwłaszcza skarpetki bezpośrednio na pończoszniczej maszynie dziewiarskiej. Znane urządzenie zawiera cylinder igłowy zaopatrzony w łuk igieł o kącie rozwarcia około 180°, który tworzy fragment tkaniny w postaci kieszeni ze zwężającymi się i rozszerzającymi się obszarami. Do wspomnianego łuku igieł dołączony jest zestaw popychaczy w postaci wiązki. Każdy popychacz zaopatrzony jest w haczyk zbierający i napędzany jest za pomocą mechanizmu kierującego. Popychacze przesuwają kieszeń tkaniny wykonywaną przez łuk igieł w kierunku naprzeciw łuku igieł.

Opisane znane urządzenie wymaga zastosowania dużej ilości popychaczy umieszczonych w cylindrze igłowym i poruszających się wzdłuż promienia. Wymusza to zastosowanie złożonych mechanizmów kierujących i zajmuje dużo miejsca wewnątrz cylindra ograniczając tym samym przestrzeń, w której można pomieścić wytwarzaną skarpetę. Ponadto przejście tkaniny z haczyków zbierających na popychaczach na stronę przeciwległą do łuku igieł jest trudne i zawodne.

Celem wynalazku jest dostarczenie urządzenia, które zapewnia w pełni wystarczającą wolną przestrzeń wewnątrz i cylindra i prawidłowo przenosi włókno - początkowo nawleczone najeden łuk igieł - do łuku przyjmującego igły. Te i inne cele wynalazku, orazjego zalety, zostaną przedstawione w poniższym tekście.

Urządzenie do wykańczania początkowego krańca wyrobu dziewiarskiego, zwłaszcza skarpetki, bezpośrednio na okrągłej, pończoszniczej maszynie dziewiarskiej, która zawiera cylinder igłowy zaopatrzony w łuk igieł o kącie rozwarcia około 180°, dla wytwarzania fragmentu tkaniny w postaci kieszeni ze zwężającymi się i rozszerzającymi obszarami wzdłuż łuku A, popychacz ze zbierającym haczykiem na końcu, mechanizm kierujący przylegający do wewnętrznej ścianki cylindra igłowego i połączony z popychaczem, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wnętrze cylindra igłowego zaopatrzone jest w integralny z nim rurowy korpus w kształcie pierścienia z pierwszą promieniową szczeliną dla popychacza znajdującego się pozycji wzdłuż łuku igieł oraz wiązkę promieniowych szczelin w jego obszarze przeciwległym do łuku igieł, przy czym popychacz napędzany jest wzdłuż osiowej płaszczyzny symetrii cylindra igłowego, przechodzącej przez pierwszą promieniową szczelinę, zaś w szczelinach należących do wiązki znajdują się ruchome haczyki z wystającymi szpilkami, połączone mechanizmem kierującym haczyków.

Korzystnie, na zewnątrz rurowego korpusu znajduje się mechanizm kierujący zawierający ruchomy trzpień, równoległy do osi cylindra igłowego, zaopatrzony w przegub łączący ruchomy trzpień z popychaczem oraz w robocze widełki i rowkowany pierścień, łączący ruchomy trzpień z siłownikiem.

Również korzystnie, mechanizm kierujący zawiera dodatkowy trzpień, połączony uchylnym przegubem z popychaczem oraz w dodatkowe robocze widełki i rowkowany pierścień, łączący dodatkowy trzpień z dodatkowym siłownikiem.

Haczyki ze szpilkami mogą być różnie ukształtowane w zależności od ich położeń względem osiowej płaszczyzny symetrii, dzięki czemu poruszająsię one równocześnie po różnych trajektoriach, zaś na rurowym korpusie w kształcie pierścienia znajdująsię prowadniki, na których

178 648 haczyki, zaopatrzone w szpilki oraz w sprężyny, osadzone są przegubowo, przy czym haczyki opierająsię na ustawialnych wspornikach, a prowadniki opier^jćąsię na mechanizmie kierującym haczyków

Według korzystnego wariantu wykonania wynalazku, mechanizm kierujący haczyków obejmuje przesuwny pierścień, opierający się na występach, oraz selektywne krzywki podnoszące i opuszczające poszczególne haczyki.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 i 2 pokazują w przekroju osiowym w widoku perspektywicznym z usuniętymi częściami, cylinder igłowy z urządzeniem w pierwszej konfiguracji członów urządzenia; fig. 3 i 4 przedstawiają w podobny sposób jak fig. 3 i 4, drugąz kolei konfigurację, fig. 4 pokazuje część w powiększeniu; fig. 5, 6, 7 pokazują w sposób podobny jak fig. 1, trzy kolejne konfiguracje; fig. 8 schematyczny i częściowy widok przekroju płaskiego wzdłuż linii VIII - VIII z fig. 7; fig. 9,10,

- półprzekroj e wzdłuż linii IX-IX, X-X i XI-XI z fig. 8; fig. 12 - powiększony perspektywiczny widok górnej części z fig. 7; fig. 13,14,15,16 i 17 - kolej nąkonfigurację w przekroju podobnym do tego z fig. 7, w schematycznym przekrojowym widoku wzdłuż linii XiV-XTV z fig. 1 i w częściowym półprzekroju wzdłuż linii XV-XV, XVI-XVI i XVII-XVII z fig. 14; fig. 18 - widok perspektywiczny górnej części z fig. 13; fig. 19,20 i 21 - kolejne konfiguracje w widoku podobnym do tego z fig. 1, przekrój wzdłuż linii XX-XX i widok wzdłuż linii XXI-XXI z fig. 19; fig. 22 - schematyczny płaski widok wzdłuż linii XXII-XXII z fig. 19; fig. 23,24,25 i 26 - półprzekroje wzdłuż linii XXHI-XXIII, XXIV-XXTV, XXV-XXV i XXVI-XXVI z fig. 22; fig. 27 - powiększony perspektywiczny widok górnej części z fig. 19; fig. 28 - kolejną pozostałą konfigurację urządzenia, pokazaną w sposób podobny do tego z fig. 1.

Zgodnie z rysunkiem, numer 1 określa cylinder igłowy, a 3 określa pierścień wypomikowy; igły sąoznaczone przez 5, a wypomiki przez 9; liczba 11 określa popychacze dla odpowiednich igieł umieszczone we wzdłużnych kanałach, w których ślizgają się igły. Odnośnik 13 określa w ogólny sposób haczykowatą tarczę, która może być dostarczona dla pewnych czynności. Liczba 15 określa tunel do ściskania i pneumatycznego usuwania produktu, który jest umieszczony podobnie, jak w konwencjonalnych urządzeniach w celu przyjmowania produktu, którego formowanie się postępuje wewnątrz tego tunelu, oraz który jest stopniowo usuwany przez ten tunel; w tradycyjnych urządzeniach, górna część odpowiedniego tunelu 15 jest rozszerzona w postaci leja dla wprowadzania produktu. W pokazanym na rysunku rozwiązaniu, ta górna część tunelu 15 jest zastąpiona przez rurowy korpus 18 w kształcie pierścienia (patrz również fig. 8 i odpowiedniki) z przejściem 20 odpowiadającym kanałowi 15, posiadający poszerzony górny profil 18A spełniający funkcję poszerzonego, mającego kształt leja, profilu klasycznego kanału do transportowania produktu.

Korpus 18, który ma zasadniczo postać pierścienia, posiada górną kołnierzową część wspartą na pierścieniowym stopniu uformowanym przy górnym końcu cylindra igłowego 1. Korpus 18 posiada wzdłużny kanał, który rozszerza się do zewnątrz w obszarze profilu 18A jako promieniowa szczelina 22 dla celów opisanych poniżej; kanał i szczelina 22 rozciągają się od zewnętrznej powierzchni korpusu 18, lecz w górnej części rozciągają się przy 22A wraz ze środkowym przejściem 20. Po przeciwnej stronie kanału i szczeliny 22, oraz symetrycznie względem płaszczyzny wspomnianej szczeliny 22, korpus 18 posiada nad łukiem o w przybliżeniu 180° przeciwległym do łuku A wiązkę promieniowych szczelin 24 w górnej części, które rozciągają się jako zewnętrzne kanały 24A. W częściach zewnętrznego górnego pierścienia korpusu 18, pomiędzy sąsiednimi szczelinami 24, uformowane są (patrz również fig. od 8 do 11) obudowy dla sterujących przycisków 26, które mogą być przesuwane kątowo do żądanego położenia w taki sposób, że tworzą wraz z ustawialnym występem 26A każdego przycisku, ustawialną wspierającą blokadę, stosowaną do opisanych poniżej celów.

Figura 8 pokazuje łuk A, w którym nie ma szczelin 24, rozciągający się na obszarze w przybliżeniu 180°, podczas gdy szczeliny 24 sąrozmieszczone na przeciwległym łuku, który rozciąga się w przybliżeniu w podobny sposób.

178 648

Kanał 15, współosiowy z cylindrem igłowym, rozciąga się pod cylindrem igłowym i wspiera cylinder 28 zaopatrzony (patrz również fig. 20) we wzdłużne kanały 29 odpowiadające szczelinom 24, oraz po przeciwnej stronie kanału 30 odpowiadającego szczelinie 22 i dalszemu kanałowi po stronie sąsiadującej z kanałem 30.

Kanał 15 i korpus 18 wchodzą we współpracę przez wnękę cylindra 1 z kołnierzami 32,34 i 36. W kołnierzach tych, dla umożliwienia działania elementów, wykonane są przejścia odpowiadające szczelinie 30 i szczelinom 24 i 29, co zostanie opisane poniżej.

Popychacz 38, który może być przesuwany w geometrycznej płaszczyźnie symetrii ograniczonej szczeliną 22 i wiązką szczelin 24, umieszczony jest ruchomo w szczelinie 22,22A. Popychacz 38 posiada haczyk zbieraj ący 38A, w celach opisanych poniżej, przy swym górnym końcu. Popychacz 38 jest umocowany zawiasowo w przegubie 40 przy końcu trzpienia 42, który jest w przybliżeniu równoległy do osi cylindra igłowego, oraz do osi kanału 15, przy czym wspomniany trzpień 42 może się ślizgać w przejściach uformowanych w kołnierzach 32,34,36 oraz w kanale 30 cylindra 28, oraz w kanale 22A. Trzpień 42 posiada przy swym dolnym końcu parę elementów 42A, które wchodzą we współpracę z pierścieniem 44, który otacza cylinder 28, przez widełki 46, które poruszane są przez odpowiedni siłownik 48. Możliwe jest przez to, dzięki siłownikowi 48 i pierścieniowi 44, osiowe manewrowanie trzpieniem 42, a przez to przegubem 40 i w konsekwencji popychaczem 38. Odnośnik 50 określa drugi pierścień, który może być przesuwany za pomocą widełek 52 przez siłownik 54; pierścień 50 może być więc również przesuwany wzdłuż cylindra 28, takjak pierścień 44, lecz w synchronizacji z pewnymi ruchami, których istota zostanie później opisana. Pierścień 50 jest utrzymywany pomiędzy dwoma elementami 56A drugiego trzpienia 56, który porusza się równolegle do trzpienia 42 ijest umocowany zawiasowo w swej górnej części w przegubie 58 w wystającym elemencie wspornika popychacza 38, w celu powodowania kątowych ruchów popychacza 38 wokół przegubu 40 poprzez efekt względnych ruchów pomiędzy trzpieniem 42 i trzpieniem 56. Dwa siłowniki 48 i 54, odpowiednio sterowane, mogą więc powodować ruchy popychacza 38 w osiowej płaszczyźnie wyznaczonej przez szczelinę 22 w taki sposób, że koniec w postaci zabierającego haczyka 38A popychacza 3 8 może być zmuszany do przesuwania się po trajektorii, którajest w rzeczywistości wielokątna i poprzeczna, oraz którajest umieszczona w obszarze formowania ściegu przez igły 5, jak to można zobaczyć na różnych figurach pokazujących osiowe przekroje dotyczące różnych konfiguracji, które mogą być przyjmowane przez człony urządzenia, a w szczególności przez popychacz 38. Działanie wspomnianego popychacza 38 zostanie później opisane.

W każdej ze szczelin 24 umieszczony jest ruchomy haczyk 60, zaopatrzony w skierowaną do góry szpilkę 62. Haczyki 60 różnią się profilem między sobą, lub przynajmniej w obrębie grup profili w różnych szczelinach 24, przy symetrycznej dystrybucji względem płaszczyzny wyznaczonej przez szczelinę 22; kształty haczyków 60 są z łatwością określane przez porównanie na przykład fig. 9,10,11 z fig. 15,16,17, gdzie odpowiednie haczyki noszą te same numery odnośne, lecz różnią się kształtem. Bez względu na kształt, każdy z haczyków 60 posiada nieciągły zewnętrzny profil 64A, 64B, 64C współpracujący z ustawialnym występem 26a, odpowiadającym przyciskowi nastawczemu 26, który jest umieszczony z przodu szczeliny 24 zawierającej odpowiedni haczyk 60. Każdy z haczyków 60 zawiera również gniazdo końcówki 66A prowadnika 66, który jest naciągany przez odpowiednie sprężyny 68 w kanałach stanowiących dolne przedłużenie szczelin 24. Płaska sprężyna 70 oddziałuje pomiędzy każdym prowadnikiem 66 i profilem 64C odpowiedniego haczyka 60 i podtrzymuje dolny koniec odpowiedniego haczyka 60 pod końcówką66A, przez co ściska odpowiedni haczyk 60 w kierunku zgodnym ze wskazówkami zegara, jak pokazano na fig. od 9 do 11 i innych odpowiadających figurach; ściśnięcie powodowane przez sprężynę 70 sprawia, że odpowiedni haczyk napiera elastycznie swym zewnętrznym profilem 64A, 64B i 64C na wystającą część odpowiedniego przycisku 26. Cel tego zostanie później opisany. W dolnej części, każdy prowadnik 66 jest połączony z trzpieniem 72, który rozciąga się w dół do odpowiadającego kanału cylindra 28; każdy trzpień 72 posiada górny występ 72A i dolny występ 72B, odpowiednio oddzielone od siebie. Osiowo ślizgający się pierścień 74 przechodzi pomiędzy dwoma występami 72A i 72B każdego trzpienia 72, oraz może

178 648 być przesuwany przez widełki 76 za pomocą siłownika 78, podobnego do siłowników 48 i 54. Dodatkowo, na zewnątrz cylindra 28, w obszarze występów 72A (patrz w szczególności fig. 21), umieszczone sądwie krzywki 80 i 82, nieruchome względem urządzenia, które mogąbyć przysuwane do cylindra 28 w odpowiednich momentach na występach 72A. Gdy cylinder igłowy, a w związku z tym i cylinder 28, obraca się, wspomniane krzywki 80 i 82 powodująpodnoszenie i kolejne opuszczanie się elementów 72A, a przez to trzpieni 72 i prowadników 66. Powoduje to odpowiadający temu ruch końcówki 66A, a przez to pionową składową ruchu haczyków 60. Jeśli haczyki 60 są zawiasowo przymocowane do odpowiednich końcówek 66A, ruch haczyków 60 jest kombinacją wspomnianego pionowego ruchu i kątowego ruchu, który jest powodowany w każdym z haczyków 60 przez fakt, że każda sprężyna 70 powoduje, że odpowiedni haczyk 60 napiera elastycznie profilami 64A, 64B, 65 na ustawialnym wsporniku 26A. Pozycje, które mogą przyjmować haczyki są widoczne na różnych figurach rysunku i zostaną kolejno opisane. Krzywki 80 i 82 poruszają się w taki sposób, że mogąbyć ustawiane w położeniach aktywnych i nieaktywnych względem występów 72A. W aktywnym położeniu wspomnianych krzywek, igły będą podnoszone aż rozpoczną penetrację tkaniny, jak to zostało opisane. Poprzez ruch pierścienia 74 możliwe jest powodowanie jednoczesnego i równomiernego podnoszenia wszystkich końcówek 66A haczyków 60 poprzez akcję wywieraną przez wspomniany pierścień 74 na występy 72A. Poprzez działanie krzywek 80 i 82 we właściwych momentach, możliwe jest powodowanie, wybiórczo i stopniowo, maksymalnego podniesienia i następnie opuszczenia każdego z trzpieni 72, a przez to każdej z końcówek 66A, oraz w kolejności odpowiedniego ruchu odpowiadających haczyków 60, niezależnie od położenia pierścienia 74; ruchy powodowane przez krzywki 80 i 82 są umożliwiane poprzez odstęp pomiędzy występami 72A i 72B. Jednoczesne opuszczanie wszystkich trzpieni 72 i przez to końcówek 66A jest uzyskiwane wraz z obniżaniem się pierścienia 74 i dalszej akcji wywieranej przez pierścień na wszystkie występy 72B.

Zostanie teraz opisany sposób działania urządzenia w połączeniu z cylindrem 1 igieł 5 kołowej maszyny dziewiarskiej.

Założono, że kołowa maszyna dziewiarska jest odpowiedniego typu do formowania, poprzez ruch posuwisto-zwrotny, kieszeni tkaniny, z rozszerzającymi się i zwężającymi się obszarami ściegów w stopniowym przebiegu, za pomocą igieł łuku A (fig. 8, 10, 20, 22) na boku szczeliny 22, podczas gdy igły komplementarnego łuku są umieszczone w szczelinach 24 i haczyki 60 pozostają nieaktywne.

Napoczątku formowania tkaniny kieszeni, pierwsze warstwy M1 (fig. 1 i 2) są formowane wzdłuż łuku igieł oznaczonych przez A, które są aktywne, poprzez ruch postępowo-zwrotny cylindra igłowego (lub ciągły ruch cylindra wraz z cięciem przędzy). Gdy tylko początkowe formowanie tkaniny przez pierwsze warstwy Ml rozpocznie się, lub w czasie formowania, popychacz 38 jest podnoszony wraz z trzpieniem 42 i za pomocą pierścienia 44 przez siłownik 48, oraz trzpień 56 jestjednocześnie podnoszony przez pierścień 50 i siłownik 54; względny ruch pomiędzy dwoma trzpieniami 42 i 56 jest taki, że popychacz 38 jest podnoszony z położenia pokazanego na fig. 28, w którym jest wyciągany z korpusu 18, oraz jest nachylany, w konfiguracji pokazanej na fig. 1 i 2, w rezultacie czego zabierający haczyk 38A wspomnianego popychacza 38 współpracuje, w pośrednim położeniu, z krawędzią tkaniny Ml zaraz po rozpoczęciu formowania. W tych początkowych warunkach, oraz w czasie formowania tkaniny M2 kieszeni, wszystkie haczyki 60 są wyciągane, jak pokazano na fig. od 1 do 6, oraz 28. Gdy tkanina M2 kieszeni jest uformowana, oraz narasta stopniowo,jakpokazano na fig. 3,4 i 5, krawędź Ml wspomnianej tkaniny M2 przesuwa się stopniowo poprzez działanie zbierającego haczyka 38A popychacza 38, oraz jest stopniowo pochylana w prawą stronę, jak to widać na figurach, aż przejdzie, wzdłuż wirtualnej przekątnej i poprzecznej trajektorii, przez środkowy obszar cylindra i ponad nim, nadając w rzeczywistości trójkątną konfigurację krawędzi Ml, jak pokazano na fig. 6 i 7, a w szczególności na fig. od 8 do 12. Przy końcu ruchu popychacza 38 z początkowej konfiguracji do pochylonej konfiguracji, a następnie do położenia pokazanego na fig. 7 i 8, popychacz 38 z haczykiem 38A utrzymuje naciągniętą krawędź Ml pomiędzy igłami 5X i 5Y (fig. 12 i 18) łuku A pracujących igieł, przy czym wierzchołek znajduje się w położeniu osiągniętym przez haczyk za178 648

Ί bierający38A i środkowy punkt krawędzi M1. W tej konfiguracji (patrz w szczególności fig. 8 i 12), krawędź Ml znajduje się ponad szczelinami 24, które zawierająw tym momencie haczyki 60. W tym punkcie, poprzez podnoszący ruch pierścienia 74, wszystkie haczyki 60 (poprzez działanie wspomnianego pierścienia na występy 72A) są jednocześnie podnoszone i przez to osiągają położenie pokazane na fig. 9 do 12, w którym szpilki 62 licznych haczyków 60 „przekłuły” tkaninę M2, lub innymi słowy weszły w głąb tkaniny M2 w bezpośrednim sąsiedztwie krawędzi M1; różnica w profilach haczyków 60 różnych szczelin 24 ma na celu powodowanie współpracy szpilek 62 z haczyków 60 z tkaniną M2 wzdłuż krawędzi Ml. Dla precyzyjnego ustawienia położeń poszczególnych szpilek 62 wykorzystano przyciski 26 odpowiednich występów 27A, które wyznaczają dokładne położenia obszaru krawędzi 64A poszczególnych haczyków 60 w opisanych tutaj celach, przeciwstawiające się elastycznej akcji sprężyny 70, która w każdym przypadku zmierza do ściśnięcia krawędzi 64A, 64B, 64C haczyków 60 w stronę ustawialnych wsporników 26A. Po podniesieniu 60 i zaczepieniu się szpilek 62 w tkaninie M2 wzdłuż krawędzi M1, przy trójkątnej konfiguracji, każdy popychacz 38 jest ponownie opuszczany do położenia pokazanego na fig. 13, poprzez działanie, kombinowane, ruchu w dół trzpieni 42 i 56, powodowanego przez pierścienie 44 i 50. Różne typy haczyków 60 przyjmują pozycję pokazaną na fig. 15,16 i 17, po tym jak weszły we współpracę z krawędzią Ml tkaniny M2. Przy dalszym jednoczesnym podnoszeniu prowadników 66 przez pierścień 74, haczyki 60 sąprzesuwane z konfiguracji pokazanej na fig. 13,15,16 i 17, do dalszej, bardziej pochylonej konfiguracji, która jest w rzeczywistości promieniowa, jak pokazano na fig. 18, w której krawędź Ml tkaniny M2 właśnie skompletowanej kieszeni jest sztywno donoszona do igieł 5. Gdy to położenie zostanie osiągnięte poprzez podnoszenie pierścienia 74, obrót cylindra igłowego i włożenie krzywek 80 i 82 powoduje dalsze czasowe podnoszenie każdego z trzpieni 72 poza położenie pokazanego na fig. 13, oraz od 15 do 17, tak że każdy z haczyków 60 jest kolejno i stopniowo popychany w kierunku odśrodkowym swym końcem zawierającym zabierający haczyk, poprzez akcję podnoszenia powodowańą przez krzywkę 80, aż tkanina M2 zostanie doprowadzona do obszaru krawędzi Ml ponad igłą, który odpowiada obszarowi roboczemu krzywek 80 i 82 jak pokazano w obszarze oznaczonym przez strzałkę fk na fig. 27. Igły sąpodnoszone do maksimum w tym obszarze fk, oraz każda z nich stopniowo penetruje tkaninę w sąsiedztwie krawędzi Ml, która jest sztywno przenoszona ponad obszar igieł, tak że może być przekłuwana przez igły, jak pokazano na fig. 23. W ten sposób, każda igła, po przekłuciu tkaniny M2 bezpośrednio wewnątrz krawędzi M1 i po obniżeniu, formuje ścieg z przędzy f (patrz fig. 27), odpowiednio doprowadzanej, przez co współpracuje z krawędzią M1, na początku pracy nad tulej ową kieszenią przez wszystkie igły, przez co zamyka się kieszeń przez zaangażowanie się w krawędzi M1 igieł przeciwległego łuku A, oraz w konsekwencji igieł odpowiadających obszarowi wiązki haczyków 60 i szczelin 24. Stopniowe podnoszenie i opuszczanie poszczególnych igieł wspomnianego łuku, który rozpoczyna operację, powoduje łączenie i formowanie pierwszej warstwy ściegów tulejowego produktu, który przez to posiada zamknięty palec z krawędzią Ml kieszeni tkaniny M2 współpracująca z początkową warstwą tulejowej tkaniny. Po przeniesieniu krawędzi Ml kieszeni M2 do igieł, które rozpoczynają pracę, haczyki 60 są zawracane do dołu przez pierścień 74, w czasie gdy działanie krzywek 80 i 82 zostało przerwane przez ich odsunięcie z położenia roboczego. Tulejowa tkanina pończochy lub skarpetki jest więc uformowana, oraz rozciąga się wzdłuż i wewnątrz przestrzeni wyznaczonej przez cylindryczne ściany elementów 20, 15, 28.

Opisane urządzenie może być łatwo zastosowane do cylindrów istniejących maszyn pończoszniczych lub do produkcji skarpet, przy małej adaptacji, przy satysfakcjonującym utrzymaniu funkcji poprzednio wykonywanej przez tuleję podobną do tulei 15, z rozchyleniem w mającym kształt leja górnym zakończeniu, w wyżej opisanym urządzeniu poszerzenie jest zapewnione przez górny profil 18A pierścieniowego korpusu 18, z haczykami 60 całkowicie wciągniętymi do szczelin 24 i zpopychaczami 38 również wciągniętymi, jak pokazano na fig. 28, do szczeliny 22.

178 648

Fig. 4

178 648

Fig. 6

178 648

Μ.

178 648

Fig. 15 Fig. 116 Fig.17

178 648

Fig .18

Mj 62

178 648

Fig. 20

Fig. 21

178 648

Fig.23 Fig. 24

Fig. 25

Λ

IL

Fig. 26

M2. 60 62^, ±

178 648

Ν2

.4

178 648

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do wykańczania początkowego krańca wyrobu dziewiarskiego, zwłaszcza skarpetki, bezpośrednio na okrągłej, pończoszniczej maszynie dziewiarskiej, która zawiera cylinder igłowy zaopatrzony w łuk igieł o kącie rozwarcia około 180°, popychacz ze zbierającym haczykiem na końcu, mechanizm kierujący przylegający do wewnętrznej ścianki cylindra igłowego i połączony z popychaczem, znamienne tym, że wnętrze cylindra igłowego (1) zaopatrzone jest w integralny z nim rurowy korpus (18) w kształcie pierścienia z pierwszą promieniową szczeliną (22) dla popychacza (38) znajdującego się w pozycji wzdłuż łuku igieł oraz wiązkę promieniowych szczelin (24) w jego obszarze przeciwległym do łuku (A) igieł, przy czym popychacz (38) umieszczony jest ruchomo wzdłuż osiowej płaszczyzny symetrii cylindra igłowego (1), przechodzącej przez promieniową szczelinę (22), zaś w szczelinach (24) znajdują się ruchome haczyki (60) z wystającymi szpilkami (62), połączone z mechanizmem kierującym haczyków.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że na zewnątrz rurowego korpusu (18) znajduje się mechanizm kierujący (42,44,56,50) zawierający ruchomy trzpień (42), równoległy do osi cylindra igłowego (1), zaopatrzony w przegub (40) łączący ruchomy trzpień (42) z popychaczem (38) oraz w robocze widełki (46) i rowkowany pierścień (44), łączący ruchomy trzpień (42) z siłownikiem (48).
3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że mechanizm kierujący (42,44,56,50) zawiera dodatkowy trzpień (56), połączony uchylnym przegubem (58) z popychaczem (38) oraz w dodatkowe robocze widełki (52) i rowkowany pierścień (50), łączący dodatkowy trzpień (56) z dodatkowym siłownikiem (54).
4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że haczyki (60) ze szpilkami (62) są różnie ukształtowane w zależności od ich położeń względem osiowej płaszczyzny symetrii.
5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że na rurowym korpusie (18) w kształcie pierścienia znajdują się prowadniki (66), na których haczyki (60), zaopatrzone w szpilki (62) oraz sprężyny (70), osadzone są przegubowo, przy czym haczyki (60) opierają się na ustawialnych wspornikach (26A), zaś prowadniki (66) opierają się na mechanizmie kierującym haczyków.
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że mechanizm kierujący haczyków obejmuje przesuwny pierścień (74), opierający się na występach (72A, 72B) wszystkich prowadników (66) jednocześnie, oraz selektywne krzywki (80,82).