PL172309B1 - Rece dla lalki PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Rece dla lalki posiadajacej korpus i dwoje ramion po przeciwnych bokach korpusu i posiadajacej dwie rece, które sa obrotowo za- montowane ze wspólna osia obrotu w odpowied- nich ramionach, przy czym kazda reka (31, 32) wystaje z korpusu w kierunku osi obrotu i okresla odpowiednie zewnetrzne punkty, a ponadto wy- staje asymetrycznie poprzecznie do osi obrotu, przy czym lalka ma wysokosc poprzecznie do osi obrotu wieksza niz odleglosc miedzy zewnetrz- nymi punktami rak, zmierzona w kierunku osi obrotu, znamienne tym, ze rece (31, 32) sa obrotowo sprzezone jedna z druga tak, ze maja okreslony zakres obracania sie wzgledem siebie. F IG 3 PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy rąk dla lalki, posiadającej korpus i dwoje ramion po przeciwnych stronach korpusu i posiadającej dwoje rąk, które są obrotowo zamontowane na wspólnej osi obrotu w ramionach, przy czym każda ręka wystaje z korpusu w kierunku osi obrotu i określa odpowiednie zewnętrzne punkty, a ponadto wystaje asymetrycznie, poprzecznie do osi obrotu, przy czym lalka ma wysokość w kierunku prostopadłym do osi obrotu większą niż odległość między zewnętrznymi punktami rąk, zmierzoną w kierunku osi obrotu.

Takie zabawki są znane i są używane w szczególności przez młodsze dzieci. Pożądane jest przez producentów, jak również przez użytkowników, aby ta sama seria zabawek zawierała zabawki różniące się rozmiarami, symulujące dorosłych i dzieci odpowiednio. Często są one wykonywane również w małych rozmiarach, żeby nawet bardzo małe dzieci mogły się nimi bawić.

Ze względów bezpieczeństwa, pewne normy państwowe ustalają dolną granicę wymiarów wszystkich zabawek, które są przeznaczone do używania przez małe dzieci, np. poniżej 3 lat. Takie normy mówią np., że zabawki - włącznie, z omawianymi tutaj - nie mogą przejść przez okrągły, cylindryczny otwór o danej średnicy i długości. Celem tego ustalenia jest zapewnienie, że dzieci nie będą mogły połknąć zabawki.

Oczywiście, takie uregulowania mogą być rozumiane, jako narzucające odpowiednio duże rozmiary dla zabawek. Takie rozwiązanie jest jednak niepożądane, gdyż musi być możliwe wytwarzanie małych figurek, które symulują dzieci i które wymiarami dopasowane są do większych figurek, symulujących dorosłych, przy zachowaniu odpowiednich różnic w rozmiarach tak, aby użytkownicy nie mieli wątpliwości, że figurki przedstawiają dzieci i dorosłych, odpowiednio.

Krytycznym rozmiarem dla testu bezpieczeństwa zabawki jest wymiar poprzeczny, gdyż jest on często mniejszy, niż wysokość figurek. Można pozwolić, aby ręce wystawały dostatecznie od korpusu, aby figurki spełniały ustalenia bezpieczeństwa. Jednakże pożądane jest również, aby dłonie na rękach figurek mogły być ustawiane w odpowiedniej odległości od siebie tak, aby zarówno duże jak i małe figurki mogły pasować do już określonego i ustalonego programu zabawek, w których np., odległość chwytania rąk jest taka sama dla dużych i małych figurek w tej samej serii.

172 309

Na zabawkach opisywanego tutaj typu, ręce mogą wykonywać ruch obrotowy w stawach ramieniowych, zaś dla realistycznego działania, a zatem i większej wartości zabawy dzieci, pożądane jest, aby ręce mogły obracać się niezależnie od siebie. Jak będzie widać na fig. 1, małe figurki, które zwykłe mają odpowiednie proporcje, ale których ręce mogą obraca się swobodnie w stosunku do siebie, mogą przejść przez otwór w przedstawionym przyrządzie testowym, gdy ręce są ustawione w pokazanej pozycji, w której jedna ręka jest skierowana do góry, zaś druga - w dół. Problem ten może być rozwiązany przez zamontowanie rąk na stałe i wzajemnie równolegle na wspólnym, sztywnym trzonie tak, że obie ręce zawsze wskazują w tę samą stronę. Pokazano to na fig. 2. Takie zabawki o sztywno połączonych rękach nie mają dostatecznie realistycznych ruchów - a zatem nie mają dostatecznej wartości dla użytkowników.

Inaczej mówiąc, pożądane jest opracowanie lalek omawianego typu, w których ręce mogą się w pewnym stopniu poruszać względem siebie i które spełniają wszystkie państwowe i międzynarodowe normy bezpieczeństwa. Celem wynalazku jest opracowanie takiej właśnie lalki.

Cel osiągnięto poprzez konstrukcję rąk dla lalki, w której ręce są obrotowo połączone ze sobą tak, że mogą obracać się względem siebie w określonym i ograniczonym zakresie.

Ręce lalki mogą realistycznie poruszać się w stawach ramieniowych, co daje pożądaną, wysoką wartość zabawową dla dzieci. Ograniczony zakres wzajemnego obracania się zapewnia, że ręce nie mogą być ustawione tak, jak pokazano na fig. 1, a zatem lalka spełnia odpowiednie normy bezpieczeństwa.

Określony i ograniczony zakres obracania rąk względem siebie może być korzystnie osiągnięty dzięki temu, że każda ręka ma części zazębiające, które na kierunku osi obrotu sięgają do wewnątrz, ponad odpowiednimi częściami zazębiającymi na drugiej ręce i mogą obrotowo zazębić się z nimi tak, że obrotowe zazębienie ma określony luz kątowy.

Korzystne wykonanie wynalazku będzie opisane w pełni poniżej z odniesieniem do rysunków, z których: figury 1 i 2 pokazują wspomniane powyżej niepożądane konstrukcje, fig. 3 jest rzutem perspektywicznym korzystnego wykonania pary rąk dla lalki według wynalazku, figury 4 i 5 są pionowymi przekrojami poprzecznymi w płaszczyźnie przechodzącej przez środek rąk z fig. 3, tj. wzdłuż linii A-A, zaś figury 6 i 7 pokazują pionowe przekroje poprzeczne podobnie jak na figurach 4 i 5, ale w alternatywnym wykonaniu.

Figura 3 pokazuje parę identycznych rąk 31, 32 dla typu lelek, pokazanego na figurach 1 i 2, ale w których konstrukcja rąk jest inna. Ręce 31, 32 są identyczne i są ustawione naprzeciw siebie tak, że dłonie 33, 34 odpowiednich rąk wystają osiowo oraz asymetrycznie w kierunku radialnych, co oznacza, że są w pokazanym przypadku skierowane w dół. Ręce mają pierścieniowy rowek 35 i są umieszczone w uchwycie, posiadającym na przeciwnych krańcach obejmy widełkowe 37, które wnikają w rowki 35 rąk. Ręce mogą zatem obracać się w obejmach 37, które nie pozwalają na osiowy ruch rąk w stosunku do uchwytu 36. W uchwycie 36, każda z rąk ma cylindryczną część 38, która od zewnątrz zakończona jest rowkiem 35, zaś od wewnątrz posiada występy w formie cylindrycznych sektorów 39, które sięgają ponad płaszczyznę symetrii lalki i przekrywają się z odpowiednimi występami drugiej' ręki.

Figury 4 i 5 pokazują przekroje poprzeczne wzdłuż pionowej płaszczyzny z fig. 3. Na fig. 4 pokazane, jak sektory 39, 39 cylindra są ustawione względem siebie, kiedy ręce 31, 32 na fig. 3 przyjmują pozycje równolegle, np. z dłońmi 33, 34 skierowanymi ku górze. Jak wspomniano, każda ręka może obracać się w obejmach i na fig. 5 cylindryczny sektor jednej ręki został obrócony w stosunku do sektora drugiej ręki tak, że dwie płaszczyzny, rozciągające się wzdłuż promieni i osi stykają się ze sobą. Dalszy obrót danej ręki powoduje, że drugie ramię wykonuje analogiczny obrót w wyniku przekazu momentu obrotowego między stykającymi się powierzchniami. Jak się okaże, obie ręce mają ograniczony zakres wzajemnego obracania się, określony przez wielkość kąta v między rozciągającymi się wzdłuż osi i promieni płaszczyznami odpowiednich sektorów cylindrycznych 39, które nie kontaktują się ze sobą.

172 309

Każda z rąk może zatem obracać się swobodnie w kącie v względem drugiej ręki, ale ręce nie mogą być ustawione np. w niepożądanej pozycji względem siebie, pokazanej na fig. 1. Jest widoczne, że zależnie od innych wymiarów lalki, pewne odchylenia od pozycji rąk, pokazane na fig. 2, są dozwolone, i lalka dalej będzie spełniała wymagania testu danego typrn

Figury 6 i 7, podobne do figur 4 i 5, pokazują pionowe przekroje poprzeczne przez płaszczyzny symetrii alternatywnego wykonania. Tutaj każda z rąk ma dwie cylindryczne sekcje 40a, 40b i 41a, 41b odpowiednio tak, że para cylindrycznych sektorów każdej ręki jest ustawiona wzdłuż średnicy, naprzeciw siebie, po obu stronach osi obrotu. Fig. 7 pokazuje, jak para cylindrycznych sektorów 41a, 41b jest obracana w stosunku do pozycji na fig. 6 tak, że sektory te stykają się z parą cylindrycznych sektorów 40a, 40b na dwu rozciągających się wzdłuż osi i promienia płaszczyzn, ustawionych wzdłuż średnicy jedna naprzeciw drugiej. W stosunku do wykonania z figur 3-5, uzyskiwany jest zrównoważony przekaz siły w formie czystego momentu obrotowego wokół wspólnej osi obrotu.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Ręce dla lalki posiadającej korpus i dwoje ramion po przeciwnych bokach korpusu i posiadającej dwie ręce, które są obrotowo zamontowane ze wspólną osią obrotu w odpowiednich ramionach, przy czym każda ręka (31, 32) wystaje z korpusu w kierunku osi obrotu i określa odpowiednie zewnętrzne punkty, a ponadto wystaje asymetrycznie poprzecznie do osi obrotu, przy czym lalka ma wysokość poprzecznie do osi obrotu większą niż odległość między zewnętrznymi punktami rąk, zmierzoną w kierunku osi obrotu, znamienne tym, że ręce (31, 32) są obrotowo sprzężone jedna z drugą tak, że mają określony zakres obracania się względem siebie.
2. 2. Ręce według zastrz. 1, znamienne tym, że każda ręka (31, 32) posiada części zazębiające (39, 40a, 40b, 41a, 41b), które w kierunku osi obrotu sięgają nad i są przystosowane do obrotowego zazębienia się z odpowiednimi częściami zazębiającymi drugiej ręki tak, że obrotowe zazębienie ma określony luz kątowy (v).
3. 3. Ręce według zastrz. 2, znamienne tym, że części zazębiające (39,40a, 40b, 41a, 41b) są sektorami cylindra z osią obrotu pokrywającą się z osią cylindra.