PL171992B1 - Sposób wyoblania pojemnika i pojemnik wyoblony PL - Google Patents

Abstract

1. Sposób wyoblania pojemnika, w którym na cylindrycznym korpusie pojem- nika wytlacza sie w równych odstepach i równolegle do siebie rowki tworzace wyob- lenia i ksztaltuje sie pierscieniowa strefe wyoblania, a po jej obu stronach pozosta- wia sie strefe gladka, znamienny tym, ze wytlacza sie plyciej zespól wyoblen (18a) o mniejszej glebokosci niz pozostale wyoble- nia (18). F i g . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wyoblania pojemnika i pojemnik wyoblony, zwłaszcza do przechowywania produktów.

Przy wytwarzaniu trójczęściowego, cylindrycznego pojemnika, zwykle zgrzewa się lub zawija dwie krawędzie wzdłużne prostokątnego arkusza tworząc tuleję, do której przymocowane są dwa dna, zwykle za pomocą podwójnego zawinięcia, tworząc cały pojemnik. W celu zwiększenia promieniowej wytrzymałości pojemnika, stosowano dotychczas pierścieniowe wyoblenia tulei, co jest możliwe jednak tylko przy pewnych kompromisach dotyczących zmniejszenia wytrzymałości osiowej. Tak więc zastosowanie strefy wyoblanej zwiększa wytrzymałość promieniową pojemnika metalowego, lecz zmniejsza jego odporność na obciążenia osiowe.

Znane jest wyoblenie tego rodzaju, przy którym dokonuje się wytłoczenia pewnej liczby obwodowych wyobleń w postaci rowków równoległych do siebie i rozmieszczonych w regularnych odstępach, z utworzeniem strefy pierścieniowego wyoblania. Ta strefa znajduje się zwykle w środkowej części korpusu pojemnika między dwiema gładkimi strefami pierścieniowymi.

Podobnie w przypadku pojemnika dwuczęściowego znane jest wykorzystanie tej samej techniki do wyoblania korpusu pojemnika otrzymanego przez wyciąganie, do którego przez zawijanie mocowane jest pojedyncze dno.

Z europejskiego opisu zgłoszenia patentowego nr EP-A-0 356 269 znana jest metalowa puszka mająca typowy kształt cylindryczny, której korpus jest usztywniony przez pierścieniowe, równoległe do siebie wyoblenia. Wyoblenia te są od siebie promieniowo oddalone. Zespół wyobleń tworzy pierścieniowe obszary z wyobleniami, a obszary te są od siebie oddzielone gładkim obszarem pierścieniowym. Wyoblenia po każdej stronie środkowego gładkiego obszaru wystają promieniowo poza promień korpusu co poprawia toczenie puszki.

Z francuskiego zgłoszenia patentowego FR-A-709343 znany jest sposób wytwarzania klasycznej puszki, w którym kształtując puszkę walcuje się wyoblenia.

Sposób wyoblania pojemnika, w którym na cylindrycznym korpusie pojemnika wytłacza się w równych odstępach i równoległe do siebie rowki tworzące wyoblenia i kształtuje się pierścieniową strefę wyoblania, a po jej obu stronach pozostawia się strefę gładką według wynalazku charakteryzuje się tym, że wytłacza się płyciej zespół wyobleń o mniejszej głębokości niż pozostałe wyoblenia.

Korzystnie zespół wyobleń o mniejszej głębokości wytłacza się na każdym skraju strefy wyoblania.

Korzystnie w zespole wyobleń o mniejszej głębokości wytłacza się wyoblenia coraz głębsze w miarę wzrostu ich odległości od sąsiedniej strefy gładkiej.

Pojemnik wyoblony zawierający cylindryczny korpus mający równooddalone i równoległe do siebie rowki stanowiące wyoblenia tworzące pierścieniową strefę wyoblenia znajdującą się między gładkimi strefami według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej jedno wyoblenie na skraju strefy wyoblania ma mniejszą głębokość niż pozostałe wyoblenia.

Korzystnie na skraju strefy wyoblania jest zespół wyobleń mających mniejszą głębokość niż pozostałe wyoblenia.

Korzystnie na skraju strefy wyobłeniajest zespół wyobleń o mniejszej głębokości, których głębokość wzrasta w miarę wzrostu odległości wyoblenia od sąsiedniej strefy gładkiej.

Zastosowanie jednego lub kilku płytkich wyobleń przy końcu strefy wyoblenia zwiększa wytrzymałość pojemnika przy obciążeniu osiowym. Ponadto, zastosowanie tych płytkich wyobleń może zredukować lub nawet wyeliminować opisane poniżej dwa rodzaje odkształceń, które powodują występowanie osłabionych miejsc i mogą być powodem jego zapadnięcia się. Usunięcie tych deformacji, zatem znacznie zwiększa odporność pojemnika przy osiowym obciążeniu.

Zaletą niniejszego wynalazku jest to, że zwiększenie osiowej wytrzymałości pojemnika można osiągnąć bez jakiegokolwiek zmniejszania wytrzymałości w kierunku promieniowym. Ta wytrzymałość promieniowa nie zmniejsza się, w porównaniu z pojemnikiem z tradycyjną strefą wyoblenia, utworzoną z rowkami o jednakowej głębokości. Zysk w odniesieniu do wytrzymałości mechanicznej przy obciążeniu osiowym, w stosunku do pojemnika z wyobleniem o normalnej głębokości (0,4 mm), jak stwierdzono, jest rzędu 15%. Tak więc istnieje możliwość znacznego zwiększenia wytrzymałości pojemnika przy obciążeniu osiowym, bez zmniejszenia wytrzymałości promieniowej.

Jak stwierdzono, pierwszym rodzajem odkształcenia, które można wyeliminować całkowicie przez zastosowanie po zewnętrznej stronie strefy wyoblania jest problem sprężynowania. Sprężynowanie jest związane z promieniowym kurczeniem się metalu po wyoblaniu, i prowadzi do pojawienia się silniejszego sfałdowania, niż przewidziane, przy czym fałdowanie sięga poza skraj strefy wyoblania.

Przy zastosowaniu płytkiego wyoblania według niniejszego wynalazku, w znacznym stopniu eliminuje się pewne lekkie zniekształcenie ogólne, zwane diabolo.Odkształcenie to powoduje zakrzywienie strefy wyoblanej, które zmniejsza wytrzymałość pojemnika, zwłaszcza na obciążenia osiowe. Przy zastosowaniu płytkiego wyoblania odporność na obciążenia osiowe wzrasta nawet, jeśli w strefie wyoblania występuje lekka krzywizna.

Przewiduje się także stosowanie kilku stref wyoblania. Korzystne jest stosowanie przynajmniej dwóch wyobleń płytszych, zwykle po jednym na każdym skraju każdej ze stref wyoblania. W odróżnieniu od tego możliwe jest również stosowanie wielu płytszych wyobleń na każdym końcu każdej ze stref wyoblania.

Zależnie od kształtu i typu korpusu pojemnika korzystne jest stosowanie dwóch do czterech wyobleń na każdym skraju każdej ze stref wyoblania. W innym przykładzie wykonania wykonuje się kilka płytszych wyobleń, ich głębokość może stopniowo się zwiększać w miarę wzrostu odległości od sąsiedniej gładkiej strefy pierścieniowej.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia korpus pojemnika według wynalazku, w widoku z boku, fig. 2 przedstawia w powiększeniu przekrój częściowy obszaru II z fig. 1, z ukazaniem wyoblenia według wynalazku, fig. 3 przedstawia powiększony wycinek urządzenia wyoblającego i ściany bocznej pojemnika, ilustrujący wyoblanie gładkościennej tulei cylindrycznej.

171 992

Na figurze 1 przedstawiono cylindryczny korpus 11 pojemnika, w tym przypadku ukształtowany z prostokątnego arkusza, przez połączenie jego dwóch wzdłużnych krawędzi i następne ich zgrzanie lub połączenie przez zawinięcie, z utworzeniem tulei. Na fig. 1 szwu nie przedstawiono. Dwa końce 12, 13 tulei zostały wywinięte celem utworzenia następnie dwóch podwójnych zawinięć wraz z odpowiadającymi im dnami pojemnika.

W celu zwiększenia wytrzymałości mechanicznej, zwłaszcza w kierunku promieniowym, korpus 11 pojemnika został na obwodzie wyoblony. Przedstawiono przeciwwstrząsowe wyobłema 15, w sąsiedztwie dwóch końców tulei, które nie stanowią części niniejszego wynalazku.

Stosuje się pierścieniową strefę 17 wyoblania z częścią środkową zaopatrzoną w szereg pierścieniowych wyobleń 18, w postaci rowków, które są równoległe i rozmieszczone w regularnych odstępach. Tak więc, ta strefa 17 wyoblenia znajduje się między dwiema gładkimi strefami pierścieniowymi 19, 20, gdzie pierwotnie cylindryczny korpus 11 pojemnika nie był poddawany żadnym odkształceniom.

W przykładzie przedstawionym na rysunku, który odpowiada typowemu rodzajowi pojemnika, strefa wyoblania zawiera dziewiętnaście wyobleń 18, które wykonuje się przez obracanie pojemnika przy równoczesnym zaciskaniu jej pomiędzy rolką 21 i elementem stałym 22, jak to pokazano na fig. 3. Każde wyoblenie 18 składa się z przegięć o dobranych wymiarach i kształtach. Na fig. 3 przedstawiono schematycznie urządzenie przed zsunięciem rolki 21 i elementu stałego 22 w celu wyoblania korpusu 11 pojemnika.

Według wynalazku, przynajmniej jedno wyoblenie 18a wykonuje się o mniejszej głębokości, niz pozostałe, i to wyoblenie 18a znajduje się przy końcu strefy 17 wyoblania. W przedstawionych przykładach wykonane zostały dwa takie wyoblenia 18a, 18b o mniejszej głębokości na każdym z końców strefy 17 wyoblania, o różnych głębokościach, wzrastających począwszy od każdej sąsiedniej gładkiej strefy pierścieniowej. Oczywiście możliwe jest stosowanie różnej liczby płytszych wyobleń 18a, 18b, zależnie od kształtu pojemnika.

Dla przykładu, w konkretnie opisywanym przypadku, wyoblenia 18 stanowią rowki o pochyłych krawędziach, tak, że przekrój tulei przedstawionej na fig. 2 ma w strefie 17 kształt wyoblenia w przybliżeniu sinusoidalny. Nominalna głębokość każdego wyoblenia 18 wynosi d0=0,4 mm, przy czym wyoblenie 18a najbliższe gładkiej strefy pierścieniowej ma głębokość dp=0,3 mm, a drugie od strefy gładkiej wyoblenie 18b ma głębokość d2=0,35 mm.

Jak wspomniano powyżej, zostało wyeliminowane wszelkie wystawanie w miejscach przejścia strefy 17 wyoblenia w każdą ze stref gładkich i po dokonaniu wyoblenia 18 korpus 11 pojemnika zachowuje kształt w zasadzie cylindryczny.

171 992

171 992

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wyoblania pojemnika, w którym na cylindrycznym korpusie pojemnika wytłacza się w równych odstępach i równoległe do siebie rowki tworzące wyoblenia i kształtuje się pierścieniową strefę wyoblania, a po jej obu stronach pozostawia się strefę gładką, znamienny tym, że wytłacza się płyciej zespół wyobleń (18a) o mniejszej głębokości niż pozostałe wyoblenia (18).
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół wyobleń (18a) o mniejszej głębokości wytłacza się na każdym skraju strefy (17) wyoblania.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w zespole wyobleń (18a) o mniejszej głębokości wytłacza się wyoblenia (18) coraz głębsze w miarę wzrostu ich odległości od sąsiedniej strefy gładkiej (19, 20).
4. 4. Pojemnik wyoblony zawierający cylindryczny korpus mający równooddalone i równoległe do siebie rowki stanowiące wyoblenia tworzące pierścieniową strefę wyoblenia znajdującą się między gładkimi strefami, znamienny tym, że przynajmniej jedno wyoblenie (18a) na skraju strefy (17) wyoblania ma mniejszą głębokość niż pozostałe wyoblenia (18).
5. 5. Pojemnik według zastrz. 4, znamienny tym, że na skraju strefy (17) wyoblania jest zespół wyobleń (18a, 18b) mających mniejszą głębokość niż pozostałe wyoblenia (18).
6. 6. Pojemnik według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że na skraju strefy (17) wyoblenia jest zespół wyobleń (18a, 18b) o mniejszej głębokości, których głębokość wzrasta w miarę wzrostu odległości wyoblenia (18) od sąsiedniej strefy gładkiej (19,20).