PL171850B1 - Zawór sterowania wstepnego, zwlaszcza do stosowania w hydraulice górniczej PL PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Zawór sterowania wstepnego, zwlaszcza do stosowania w hydraulice górniczej, zawiera- jacy co najmniej jedna wkladke zaworowa w otworze w plycie obudowy lub tp., z dwoma czlonami zamykajacymi, wzajemnie przeciw- bieznie otwierajacymi sie i zamykajacymi, z przyporzadkowanymi gniazdami zaworowymi, które sa umieszczone w korpusach gniazd zawo- rowych i dzwignia wlaczajaca, uruchamiana elektromagnetycznie, do wlaczenia obu zawo- rów, która jest ulozyskowana wychylnie poza wkladka zaworowa i w celu wlaczenia jest spre- zona z sasiadujacym czlonem zamykajacym i przez niego i popychacz sprzegajacy z drugim czlonem sprzegajacym, znamienny tym, ze po- siada gniazda zaworowe (11,12), w których oba korpusy (9, 10) sa wzajemnie przestawialne przez polaczenie srubowe od strony plyty (1) obudowy, odwróconej od dzwigni wlaczaja- cych (5). FIG .1 PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy zaworu sterowania wstępnego, zwłaszcza do stosowania w hydraulice górniczej, zawierającego co najmniej jedną wkładkę zaworową w otworze w płycie obudowy lub tp., z dwoma członami zamykającymi, wzajemnie przeciwbieżnie otwierającymi się i zamykającymi, z przyporządkowanymi gniazdami zaworowymi, które są umieszczone w korpusach gniazd zaworowych i dźwignią włączającą, uruchamianą elektromagnetycznie, do włączenia obu zaworów, która jest ułożyskowana wychylnie poza wkładką zaworową i w celu włączenia jest sprężona z sąsiadującym członem zamykającym i przez niego i popychacz sprzęgający z drugim członem sprzęgającym.

Elektromagnetycznie uruchamiane zawory sterowania wstępnego są używane w hydraulice wysokociśnieniowej, przede wszystkim w górnictwie, zwłaszcza przy elektrohydraulicznych sterowaniach obudową. One służą do włączania przyporządkowanych zaworów głównych, przez które są uruchamiane np. hydrauliczne siłowniki robocze. Zawory sterowania wstępnego, ukształtowane jako zawory wielodrogowe, na podstawie przełożenia dźwigni włączającej są włączane małymi siłami i na małej drodze włączania.

Znane zawory sterowania wstępnego, znane np. z opisu zgłoszeniowego DE nr 3 839 424 i opisu patentowego DE nr 3 620 242, mają w otworach kwadratowej płyty wkładki zaworowe, które zawierają części funkcjonalne zaworu, jak przede wszystkim człony zamykające (kulki zaworowe), korpusy gniazdowe, popychacze i sprężyny zaworowe.

W celu ustalania drogi włączania dźwignie włączające są zaopatrzone w śruby ustalające opierające się na popychaczu, działającym na człon zamykający, prowadzony we wkładce zaworowej. Wkładki zaworowe mają stosunkowo dużą ilość części funkcjonalnych i wymagają stosunkowo dużego nakładu na wykonanie oraz posiadają stosunkowo duże wymiary. Bezpieczne działanie w warunkach użytkowania w eksploatacji podziemnej nie jest zawsze zapewnione. Ustalanie drogi włączania za pomocą śrub ustalających, umieszczonych na dźwigniach włączających, często nie jest wystarczające dla dokładnego ustalania zaworu sterowania

171 850 wstępnego. Zwłaszcza nie można osiągnąć dokładnego ustawienia gniazd zaworowych. Przy tym należy uwzględnić, że przy wymaganych małych wymiarach i małych drogach włączania, które na podstawie przełożenia dźwigni leżą w układzie wielkości 0,1 mm lub znacznie poniżej, dokładne ustawienie gniazda zaworowego jest trudno osiągalne

Zadaniem wynalazku jest opracowanie ulepszonego zaworu sterowania wstępnego, za pomocą którego można osiągnąć precyzyjne ustawienie gniazda zaworowego z możliwością dodatkowego ustawienia, przy czym powinno być możliwe osiągnięcie uproszczonej budowy całkowitej i jej budowy zwartej.

Zadanie to zostało dzięki temu, że posiada gniazda zaworowe, w których oba korpusy są wzajemnie przestawialne przez połączenie śrubowe od strony płyty obudowy, odwróconej od dźwigni włączających, a więc bez przeszkadzania lub demontażu zespołu dźwigni włączających Zawór sterowania wstępnego jest stosownie do tego tak ukształtowany, że w stanie zabudowy odstęp osiowy obu gniazd zaworowych może być precyzyjnie nastawiany. Może to być bezproblemowo przeprowadzane od strony przeciwległej do strony dźwigni włączających, a więc bez przeszkadzania lub demontażu zespołu dźwigni włączających. Możliwość ustawiania gniazd zaworowych pozwala, zwłaszcza w połączeniu z ustawieniem wstępnym drogi włączania za pomocą śruby ustalającej, umieszczonej na dźwigni włączającej, na dokładne ustawienie zaworu, co także prowadzi do polepszenia bezpieczeństwa działania zaworu sterowania wstępnego.

W uprzywilejowanym wykonaniu jeden korpus gniazda zaworowego jest wkręcony za pomocą gwintu zewnętrznego w otwór gwintowy drugiego korpusu ustawiania gniazda zaworowego, przy czym te wkręcone korpusy są zaopatrzone w człony zamykające i osiowo przebiegające otwory, prowadzące popychacz. Wkręcone korpusy z częściami wkładanymi tworzą przy rym łatwo montowalny i łatwo wymienialny zespół konstrukcyjny. Z tego względu jest korzystne, gdy korpusy wzajemnie skręcone i przyjmujące człony zamykające są ukształtowane w rodzaju gilzy wkładanej, wprowadzalnej w otwór i w nim uszczelnionej przez uszczelki pierścieniowe-O.

Wkładki zaworów są zabezpieczone w otworze obudowy bez skręcania tak, ze nie jest przewidziany żaden gwint w otworze zabudowy i odpowiedni gwint przeciwny w obu korpusach gniazda zaworowego. Dalej zaleca się zastosowanie na człony zamykające igieł zaworowych, które są zaopatrzone w ostrze stożkowe i prowadzone w otworach korpusów gniazd zaworowych Zastosowanie takich członów zamykających zamiast kulek zamykających powoduje zmniejszenie wymiarów zaworu. Otwór, przyjmujący gniazdo zaworowe, wychodzi celowo na stronę, odwróconą od dźwigni włączających, do tutaj znajdującej się powierzchni zewnętrznej płyty obudowy i korzystnie jest tak wykonany, że wkładka zaworowa jest wprowadzana w otwór od strony przeciwległej do dźwigni włączających, względnie od tej strony jest wyciągana z tego otworu. Dzięki temu jest osiągalny prosty montaż i wymiana wkładki zaworowej. Dzięki temu otwór w obudowie od strony dźwigni włączających aż co najmniej w pobliże przeciwległej powierzchni zewnętrznej płyty obudowy jest wykonany bezstopniowo. W obszarze zewnętrznej powierzchni płyty obudowy jest rozszerzony w średnicy. Gwint wewnętrzny nie jest tu potrzebny, ponieważ wkładka zaworowa jest wtykana w otwór.

Według dalszej korzystnej cechy wynalazku korpus, od strony odwróconej od dźwigni włączającej posiada część obrotowią połączoną nieobrotowo z jego końcem leżącym na zewnątrz, w celu ustawienia położenia gniazda zaworowego. Ta część obrotowa stanowi tuleję, prowadzoną w otworze, która celowo jest wyposażona w sprężynę zaworową i na swoim zewnętrznym końcu posiada przyłącze dla narzędzia, np. rowek, szczelinę lub tp. Tuleja jest celowo ukształtowana jako część wtykowa, wtykalna w otwór, przy czym tuleja i przyporządkowany korpus są sprężone rozłączalnie nieobrotowo, np. przez osiowe występy i zagłębienia. Tuleja jest utrzymywana w otworze za pomocą pierścienia-0 i pierścienia zamykającego, wprowadzonego w otwór i opierającego się o pierścień-0, przez co także gilza zaworowa jest zabezpieczona w otworze.

W ogólności płyta obudowy posiada w równoległych otworach dwie jednakowo ukształtowane wkładki zaworowe, każdorazowo uruchamiane przez dźwignię włączającą.

171 850

Zaleca się, aby do płyty była przyłączona rozłączalnie część płytowa przyjmująca dźwignię lub dźwignie włączające. Płaska część płytowa tworzy nośnik dźwigni włączających i jednocześnie tworzy zderzak dla wkładek zaworowych.

Zaleca się, aby korpus gniazda zaworowego wkładki zaworowej, leżący od strony dźwigni włączającej był zabezpieczony przed obrotem, jednakże osiowo umieszczony rozłączalnie tak, że jest zapewnione, że przy przestawianiu za pomocą gwintu zewnętrznego korpusu gniazda zaworowego, leżący wewnątrz korpus gniazda zaworowego nie jest zabierany. Zastosowane w tym celu nieobrotowe złącze wtykowe jest wykonane w rodzaju prostego złącza wpust-wypust.

Rozumie się, że płyta obudowy jest zaopatrzona w potrzebne otwory, wytwarzające połączenia do hydraulicznych przewodów ciśnieniowych, obiegu powrotnego i odbiornika. Układ jest celowo tak dobrany, że wszystkie te otwory wychodzą na powierzchnię zewnętrzną płyty tak, że także od tej strony są utworzone hydrauliczne przyłącza.

Korpus gniazda zaworowego i popychacz sprzęgający są celowo zaopatrzone w osiowe spłaszczenia lub osiowe rowki, tworzące hydrauliczne połączenia wewnętrzne. Pomiędzy płytą obudowy a wspomnianą płytą dźwigni włączających jest przewidziane połączenie powrotne, utworzone przez wybranie, które jest połączone z otworem w płycie obudowy, prowadzącym do hydraulicznego obiegu powrotnego.

Zaletą wynalazku jest uzyskanie zaworu sterowania wstępnego, w którym jest umożliwione ustawianie gniazd zaworowych przy prostej budowie i przy zmniejszeniu ilości części pojedynczych odznaczającego się podwyższoną funkcjonalnością, zwartymi wymiarami, a jednocześnie wkłady zaworowe są łatwo montowane i wymieniane.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w uprzywilejowanym przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zawór sterowania wstępnego, ukształtowany jako zawór podwójny, w przekroju, fig. 2 - widok w kierunku strzałki II na fig. 1, fig. 3 - widok w kierunku strzałki III na fig. 1, fig. 4 - w przekroju wkładkę zaworową, oddzieloną od płyty obudowy, a fig. 5 i 6 - widok w kierunku strzałki V lub VI na fig. 4.

Przedstawione urządzenie zaworowe posiada jako obudowę płytę 1, w postaci prostopadłościennego bloku z metalu, który w znany sposób może być częścią składową bloku zaworowego i który jest zaopatrzony w dwa otwory 2, przebiegające równolegle na całej szerokości, w których jest umieszczona wkładka zaworowa 3. Obie wkładki zaworowe 3 są jednakowo ukształtowane i tworzą zawór sterowania wstępnego, stanowiącego zawór wielodrogowy. Z jedną stroną płyty 1 jest połączona rozłączalnie np. przez skręcenie część płytowa 4, o jednakowym kształcie, która jest nośnikiem dwóch dźwigni włączających 5, które są ułożyskowane wychylnie w przegubach 7 w zagłębieniu 6 części płytowej 4 i które mają w stosunkowo małym odstępie od przegubów 7 śrubę ustalającą 8, stanowiącą śrubę drobnozwojową. Każdemu z obydwu zaworów sterowania wstępnego jest przyporządkowana dźwignia włączająca 5. Wychylanie obu dźwigni włączających 5 następuje w znany sposób za pomocą nie przedstawionego elektromagnesu, którego kotwica w pobliżu wolnego końca oddziaływuje na przyporządkowaną dźwignię włączającą 5. Przez dźwignie uruchamiające następuje włączanie obu zaworów sterowania wstępnego, które składają się z dwóch, wzajemnie przeciwbieżnie otwieranych i zamykanych członów zamykających z przyporządkowanymi gniazdami zaworowymi, sprzężonymi przez popychacz sprzęgający.

Ukształtowanie wkładki zaworowej 3 jest widoczne z fig. 4 do 6. Wkładka zaworowa 3 posiada dwa wzajemnie skręcone korpusy gniazda zaworowe 9 i 10, zwane dalej korpusem, zaopatrzone w gniazda zaworowe 11 lub 12. Jeden korpus 9 jest ukształtowany w przybliżeniu w postaci tulei i zaopatrzony w gwint wewnętrzny 13, w który jest wkręcony korpus 10, zaopatrzony w gwint zewnętrzny 14 i ukształtowany w rodzaju korka gwintowego. Dzięki wkręcaniu lub wykręcaniu korpusu 10 w korpus 9 można wzajemnie ustawiać osiowy odstęp obu gniazd zaworowych 11 i 12.

Oba korpusy 9 i 10 mają leżące w jednej linii i stopniowane otwory, które przyjmują człony zamykające 15, 16, a pomiędzy nimi jest umieszczony popychacz sprzęgający 17, który jest prowadzony w otworach, o mniejszej średnicy obu skręconych korpusów 9 i 10. Człony zamykające 15 i 16 stanowi igła zaworowa, która jest prowadzona w otworze o większej średnicy odnośnego korpusu 9 lub 10' i jest zaopatrzona w ostrze stożkowe 17, które w położeniu zamknięcia zaworu przylega do przyporządkowanego gniazda zaworowego 11 lub 12. Jednakowo ukształtowane człony zamykające 15 i 16 i popychacz sprzęgający 17 są od stron zewnętrznych wtykane w otwory skręconych ze sobą korpusów 9 i 10. Jest widoczne, że między sobą skręcone korpusy 9 i 10, przyjmujące człony zamykające 15 i 16 i popychacz sprzęgający 17, są ukształtowane w rodzaju gilzy wkładanej, którą można wprowadzać do odnośnego otworu 2 w płycie 1, od strony przeciwległej od dźwigni włączających 5. Uszczelnienie gilzy wkładanej w otworze 2 następuje za pomocą pierścieni-0 18 i 19, na obwodzie zewnętrznym obu korpusów 9 i 10.

Korpus 9 posiada w środkowym obszarze promieniowe otwory 20, które wytwarzają hydrauliczne połączenie z odbiornikiem do zaworu głównego, dołączonego do zaworu sterowania wstępnego. Jak pokazuje fig. 1 płyta 1 jest zaopatrzona w przecinające się osiowo i promieniowo otwory 21 i 22, które wytwarzają hydrauliczne połączenia do zaworów sterowania wstępnego w płycie 1. Otwory 21 są przyłączone do hydraulicznego przewodu ciśnieniowego i wychodzą w miejscu P na powierzchni zewnętrznej płyty 1, przeciwległej od strony z dźwigniami włączającymi 5. Otwory 22 pozostają w połączeniu z otworami promieniowymi 20 wkładek zaworowych 3 i wychodzą w miejscach Al i A2 również na powierzchni zewnętrznej 23. Część płytowa 4 posiada na swojej powierzchni, zwróconej do płyty 1, wybranie 24, które przez nie pokazany na fig. 1 otwór prowadzi również do powierzchni zewnętrznej 23 płyty 1 i wytwarza hydrauliczne połączenie z obiegiem powrotnym R. Wszystkie hydrauliczne przyłącza znajdują się zatem na wolnej powierzchni zewnętrznej 23 płyty 1. Wewnątrz wkładek zaworowych 3 hydrauliczne połączenia są wytworzone dzięki temu, że człony zamykające 15 i 16, jak i popychacz sprzęgający 17 mają na swoich cylindrycznych powierzchniach zewnętrznych osiowo przebiegające spłaszczenia lub rowki, co na rysunku nie zostało przedstawione. Jeżeli za pomocą elektrycznie uruchamianej dźwigni włączającej 5 człon zamykający 15, w położeniu zamknięcia jest dociskany do swojego gniazda 11, to jednocześnie poprzez popychacz sprzęgający 17 człon zamykający 16 jest podnoszony ze swojego gniazda 12, przez co jest wytworzone hydrauliczne połączenie otworów 20, 22, prowadzących do odnośnego przyłącza A1 lub A2, z otworami 21 przyłączonymi do przewodu ciśnieniowego P tak, że hydrauliczne medium ciśnieniowe przez otwory 21 i kanały wewnętrzne, utworzone przez wspomniane spłaszczenia lub rowki, otwory 20 i otwory 22 może przepływać do odbiorników. Przy przełączeniu zawór sterowania wstępnego odpowiednio łączy drugi człon zamykający 16.

Sposób pracy zaworu i przepływ środka ciśnieniowego przy jego przełączaniu jest znany i dlatego nie będzie bliżej wyjaśniony.

Oba przelotowe otwory 2 kończą się na powierzchni zewnętrznej 23 płyty 1. Wkładki zaworowe 3 z gilzami wkładanymi, są wtykane od strony powierzchni zewnętrznej 23 do otworów 2, przy czym uszczelnienie gilz wkładanych w otworach 2 następuje za pomocą pierścieni-0 18 i 19. Aby móc precyzyjnie nastawiać wzajemny odstęp obu gniazd zaworowych 11 i 12 od strony powierzchni zewnętrznej 23 płyty 1, dla każdego zaworu sterowania wstępnego jest przewidziana część obrotowa w postaci tulei 25, za pomocą której zewnętrzny korpus 10 może być wkręcany w wewnętrzny korpus 9. Cylindryczna tuleja 25 jest prowadzona w otworze 2. Wewnątrz tulei 25 znajduje się słaba sprężyna zaworowa 26, która opiera się o dno 27 tulei 25, a na swoim drugim końcu niesie małą część dociskową 28, która przylega do igły zaworowej 17 i ją dociska w położeniu zamknięcia do jej gniazda zaworowego 12, przez co jednocześnie, poprzez popychacz sprzęgający 17, jest podnoszona ze swojego gniazda zaworowego 11 druga igła zaworowa 17, a zatem jest otwarte hydrauliczne połączenie odbiornika z obiegiem powrotnym R. Ciśnienie hydrauliczne, powstające przez otwory 21 oddziaływuje jednocześnie w kierunku zamykania igły zaworowej 17.

Tuleja 25 jest ukształtowana jako bezgwintowa tuleja wtykana i jest wtykana od strony powierzchni zewnętrznej 23 do odnośnego otworu 2 w płycie 1. Ona na swoim zewnętrznym końcu posiada uchwyt narzędziowy, tutaj rowek, lub szczelinę 29, w którą może być wprowa171850 dzony wkrętak lub tp , w celu obrócenia tulei 25 i w celu skręcenia korpusu 10 wobec korpusu 9. Swoim drugim końcem tuleja 25 jest połączona nieobrotowo rozłączalnie z korpusem 9. Następuje to za pomocą połączenia obrotowo-wtykowego.

W pokazanym przykładzie wykonania połączenie to jest utworzone z występów 30, w rodzaju czopa, umieszczonych na leżącym wewnątrz końcu tulei, które przy wetknięciu tulei 25 w otwór 2, wchodzą w odpowiednie wybrania lub zagłębienia 31 na leżącym na zewnątrz końcu korpusu 10, przez co jest wytworzone nieobrotowe połączenie pomiędzy tuleją 25 a korpusem 10. Zabezpieczenie tulei 25, a dzięki temu także korpusu gniazdowego 10 w otworze 2 następuje za pomocą otaczających tuleję 25 i osadzonych w rozszerzeniu otworu 2 pierścienia-0 32 i pierścienia zamykającego 33, który utrzymuje pierścień-0 32 pod naprężeniem wstępnym, przez co tuleja 25 z pewnym zamknięciem ciernym jest utrzymywana w otworze 2 Pierścień zewnętrzny 33 jest dopasowany do średnicy rozszerzonego otworu 2 i prowadzony na cylindrycznej tulei 25.

Zaleca się unieruchomienie przed obrotem w otworze 2 korpusu 9, leżącego od strony dźwigni włączających 5. Następuje to za pomocą nieobrotowego połączenia wtykowego, które może być ukształtowane w rodzaju złącza wpust-wypust lub tp. Przy tym korpus 9 na swoim leżącym wewnątrz końcu posiada szczelinowe wybranie 34, podczas gdy na części płytowej 4 jest umieszczony osiowy występ, np. kołek lub tp. (nie przedstawiony), który wchodzi w wybranie 34 i dzięki temu zabezpiecza korpus 9 przed obrotem. Przy wprowadzaniu wkładki zaworowej, względnie gilzy zaworowej w otwór 2 wspomniany kołek wsuwa się w wybranie 34, przez co jest wytworzone rozłączalne nieobrotowe połączenie wtykowe.

Sposób pracy opisanego zaworu sterowania wstępnego odpowiada znanym zaworom i dlatego nie ma potrzeby bliższego jego wyjaśniania. Jest widoczne, że opisany zawór sterowania wstępnego może być wtykany w otwór 2 lub z niego wyciągany od strony płyty 1, odwróconej od dźwigni włączających 5 i że od tej strony za pomocą tulei 25, do której można przyłączyć narzędzie obrotowe, można skręcać korpus 10 wobec korpusu 9, w celu nastawienia odstępu osiowego obu gniazd zaworowych 11 i 12. Cały zawór sterowania wstępnego posiada niewiele prostych części konstrukcyjnych i może być wytwarzany ze znacznie mniejszym nakładem i o znacznie zmniejszonych wymiarach konstrukcyjnych. Nastawienie drogi włączania w zaworze następuje w znany sposób za pomocą śruby ustalającej 8 na przyporządkowanej dźwigni włączającej 5. Droga włączania w ogólności jest bardzo mała i leży w obszarze 0,1 mm lub znacznie poniżej.

Na rysunku, ze względu na przejrzystość jest ona pokazana w znacznie zwiększonej podziałce. Korzystne jest także to, że wkładka zaworowa nie musi być wkręcana do otworu 2, lecz jest wtykana i, że wszystkie części wkładane są dostępne od strony obsługowej, leżącej na stronie powierzchni zewnętrznej 23 płyty 1. Część płytowa 4 tworzy jednocześnie zderzak osiowy dla wkładek zaworowych. Zagłębienie 24 jest uszczelnione na obwodzie przez uszczelkę 35. Na śrubach ustalających 8 dźwigni włączających 5 opiera się popychacz 36, który jest osadzony w otworze części płytowej 4 i przylega do członu zamykającego 15 tak, że przy przechylaniu dźwigni włączającej 5 zawór sterowania wstępnego, ukształtowany jako zawór podwójny, jest w znany sposób uruchamiany. Za pomocą śruby ustalającej 8 można dźwignie włączające 5, a dzięki temu przyporządkowany zawór ustawić w położeniu zerowym, po czym śruba ustalająca 8 jest przez zabezpieczane przez klejenie w swoim położeniu. Przez skręcanie korpusu 10 wobec nieruchomego korpusu 9, może odbywać się ustalanie gniazd zaworowych 11 i 12.

Claims (23)

1. Zawór sterowania wstępnego, zwłaszcza do stosowania w hydraulice górniczej, zawierający co najmniej jedną wkładkę zaworową w otworze w płycie obudowy lub tp., z dwoma członami zamykającymi, wzajemnie przeciwbieżnie otwierającymi się i zamykającymi, z przyporządkowanymi gniazdami zaworowymi, które są umieszczone w korpusach gniazd zaworowych i dźwignią włączającą, uruchamianą elektromagnetycznie, do włączenia obu zaworów, która jest ułożyskowana wychylnie poza wkładką zaworową i w celu włączenia jest sprężona z sąsiadującym członem zamykającym i przez niego i popychacz sprzęgający z drugim członem sprzęgającym, znamienny tym, że posiada gniazda zaworowe (11, 12), w których oba korpusy (9,10) są wzajemnie przestawialne przez połączenie śrubowe od strony płyty (1) obudowy, odwroconej od dźwigni włączających (5).

2. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że oba korpusy (9, 10) składają się z dwóch bezpośrednio skręconych między sobą części śrubowych, tworzących wkładkę zaworową.

3. Zawór według zastrz. 2, znamienny tym, że jeden korpus (10) z gwintem zewnętrznym (14) jest wkręcony w otwór gwintowany (13) drugiego korpusu (9), przy czym skręcone korpusy (9, 10) są zaopatrzone w leżące w jednej linii osiowe otwory prowadzące człony zamykające (15,16) i popychacz sprzęgający (17).

4. Zawór według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że korpusy (9, 10) wzajemnie skręcone i przyjmujące człony zamykające (15, 16) są ukształtowane w rodzaju gilzy wkładowej, wprowadzalnej w otwór (2) i w nim uszczelnionej przez uszczelki pierścieniowe-0 (18,19).

5. Zawór według zastrz. 4, znamienny tym, że człon zamykający (15, 16) jest zaopatrzony w odcinek stożkowy (15’, 16’), składający się z igły wprowadzonej w otwór odnośnego korpusu (9,10).

6. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór (2) wychodzi na stronę, odwróconą od dźwigni włączających (5), na powierzchnię zewnętrznej (23) płyty (1).

7. Zawór według zastrz. 6, znamienny tym, że wkładka zaworowa, utworzona przez skręcone korpusy (9,10), jest wprowadzalna i wyjmowalna z otworu (2) od strony przeciwległej do dźwigni włączających (5).

8. Zawór według zastrz. 7, znamienny tym, że korpus (10), od strony odwróconej od dźwigni włączającej (5) posiada część obrotową połączoną nieobrotowo z jego końcem leżącym na zewnątrz, w celu ustawienia położenia gniazd zaworowych (11,12).

9. Zawór według zastrz. 8, znamienny tym, że część obrotową stanowi tuleja (25), prowadzona w otworze (2).

10. Zawór według zastrz. 9, znamienny tym, że tuleja (25) jest wyposażona w sprężynę zaworową (28).

11. Zawór według zastrz. 9, znamienny tym, że tuleja (25) na swoim zewnętrznym końcu posiada przyłącza dla narzędzia, np. rowek, szczelinę (29) lub tp.

12. Zawór według zastrz. 11, znamienny tym, że tuleja (25) jest ukształtowana jako część wtykowa, wtykalna w otwór (2), przy czym tuleja (25) i przyporządkowany korpus (10) są sprężone rozłączalnie nieobrotowo, np. przez osiowe występy (30) i zagłębienia (31).

13. Zawór według zastrz. 12, znamienny tym, że tuleja (25) jest utrzymywana w otworze (2) za pomocą pierścienia-0 (12) i pierścienia zamykającego (33), wprowadzonego w otwór (2) i opierającego się o pierścień-0 (12).

14 Zawór według zastrz. 13, znamienny tym, że pierścień zamykający (33) jest dopasowany do średnicy zewnętrznej otworu (2) i prowadzony na cylindrycznej tulei (25).

15. Zawór weólugzastrz. 1, znamienny tym, że otwór (2) od s)rony dówigni włączającej (5) aż co najmniej w pobliże leżącej naprzeciwko powierzchni zewnętrznej (23) płyty (1)

171 850 jest wykonany bezstopniowo i bezgwintowo i w obszarze powierzchni zewnętrznej (23) płyty (1) jest rozszerzony w swojej średnicy.

16. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że w równoległych otworach (2) płyty (1) są umieszczone dwie jednakowo ukształtowane wkładki zaworowe (3), każdorazowo uruchamiane przez dźwignię włączającą (5).

17. Zawór według zastrz. 16, znamienny tym, że do płyty (1) jest przyłączona rozłącznie część płytowa (4), przyjmująca dźwignię lub dźwignie włączające (5).

18. Zawór według zastrz. 7, znamienny tym, że korpus (9) leżący od strony dźwigni włączającej (5) jest zabezpieczony nieobrotowo za pomocą nieobrotowego połączenia wtykowego, jednakże osiowo rozłączalnie.

19. Zawór według zastrz. 18, znamienny tym, że nieobrotowe połączenie wtykowe jest ukształtowane w rodzaju połączenia wpust-wypust.

20. Zawór według zastrz. 18 albo 19, znamienny tym, że nieobrotowe połączenie wtykowe składa się z wybrania (34) w rodzaju rowka lub szczeliny, umieszczonego na leżącym wewnątrz końcu korpusu (9), w który wchodzi osiowy występ, np. kołek, umieszczony osiowo na części płytowej (4).

21. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta (1) jest zaopatrzona w otwory, wytwarzające połączenia dla hydraulicznych przewodów ciśnieniowych, obiegu powrotnego i odbiornika, które wychodzą na powierzchnię zewnętrzną (23) płyty (1).

22. Zawór według zastrz 21, znamienny tym, że pomiędzy płytą (1) a częścią płytową (4) jest umieszczone hydrauliczne połączenie obiegu powrotnego (24), utworzone przez wybranie w części płytowej (4), przyłączone do otworu, prowadzącego do obiegu powrotnego.

23. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jedna dźwignia włączająca (5) jest zaopatrzona w śrubę ustalającą (8), która przez popychacz (36) oddziaływuje na człon zamykający (15) leżący od strony dźwigni włączającej (5).