PL169894B1 - Zespól tylnych siedzen pojazdu PL - Google Patents

Abstract

1. Zespól tylnych siedzen pojazdu, zawiera- jacy siedzenie, oparcie i czesc podpierajaca, umieszczone miedzy siedzeniem i podloga pojazdu, przy czym czesc podpierajaca zawiera rame rozlacznie polaczona z podloga i co naj- mniej jedna para elementów ruchomych wzg- ledem siebie i wzgledem ramy, znamienny tym, ze elementy ruchome (12, 13) sa umocowane obrotowo pomiedzy polozeniem zlozenia, w którym sa usytuowane miedzy siedzeniem (5) a podloga (9), wewnatrz ramy (11) oraz poloze- niem otwarcia, w którym elementy ruchome (12, 13) sa usytuowane ponizej siedzenia (5) stanowiac pare nózek wsporczych dla siedze- nia (1) ustawionego na zewnatrz pojazdu (2). Fig. 3 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół tylnych siedzeń pojazdu, a zwłaszcza zespół siedzeń typu zawierającego siedzenie, oparcie i środki do łączenia zespołu siedzeń z konstrukcją pojazdu.

Jak to jest znane, zależnie od rodzaju pojazdu, tylne siedzenie jest połączone z konstrukcją pojazdu w sposób wyjmowalny, lub alternatywnie, jest zawieszone zawiasowo na tej konstrukcji tak, że siedzenie i oparcie mogą obracać się względem siebie i względem tej konstrukcji.

169 894

W obydwu przypadkach zespół tylnych siedzeń na ogół nie może być łatwo wyjęty z pojazdu i wymaga umiejętności obsługi środków łączących i użycia do tego odpowiednich narzędzi, i nie może być wykorzystany poza pojazdem, na przykład jako mała kanapa, ponieważ nie ma odpowiednich środków podpierających, w które byłby pojazd zaopatrzony na przykład w podłodze pojazdu.

Celem wynalazku jest wykonanie zespołu tylnych siedzeń pojazdu, który nie miałby wyżej wymienionych niedogodności, a jednocześnie miałby prostą konstrukcję i byłby oszczędny do wytwarzania.

Cel ten osiągnięto przez wykonanie zespołu tylnych siedzeń pojazdu, zawierającego siedzenie i oparcie, który zgodnie z wynalazkiem, zawiera również środki podpierające umieszczone na ogół między siedzeniem i podłogą pojazdu, umożliwiające wykorzystanie zespołu tylnych siedzeń na zewnątrz pojazdu, przy czym te środki zawierają ramę, która jest połączona rozłącznie z podłogą, i najmniej jedną parą elementów poruszających się względem siebie i względem ramy i umieszczonych obrotowo między położeniem zamknięcia, w którym leżą na ogół między siedzeniem i podłogą, i położeniem otwarcia, w którym są usytuowane poniżej siedzenia, tworząc odpowiednie nogi podpierające, gdy zespół tylnych siedzeń jest umieszczony na zewnątrz pojazdu.

Korzystnie, co najmniej jeden z ruchomych elementów jest zawieszany zawiasowo na tej ramie, a co najmniej jeden z pozostałych elementów ruchomych jest zawieszony zawiasowo na podstawie siedzenia.

Rama ma kształt siodła i zawiera co najmniej jedną parę poprzeczek usytuowanych na wprost siebie, i co najmniej jedną parę podłużnych elementów na ogół usytuowanych na wprost siebie, przy czym poprzeczki leżą w pierwszej płaszczyźnie, a podłużne elementy leżą w drugiej płaszczyźnie przesuniętej względem pierwszej płaszczyzny.

Pierwsza płaszczyna leży w położeniu przyległym do siedzenia a podłużne elementy są zdolne do współdziałania z podłogą, przy czym poprzeczki są usytuowane w przedniej części i odpowiednio w tylnej części siedzenia.

Ruchome elementy są o kształcie zbliżonym do U i są usytuowane w ramie, gdy są umieszczone w ich położeniu zamknięcia.

Zespół tylnych siedzeń zawiera także środki rozłączne, które umożliwiają szybkie połączenie ramy z podłogą. Te środki rozłączne zawierają co najmniej jedną parę urządzeń rozłącznych, z których każda zawiera co najmniej jeden wspornik o kształcie U, obejmujący co najmniej częściowo odpowiednią część ramy, dźwignię zawieszoną zawiasowo na wsporniku oraz sprężyście odkształcalny element, który obejmuje tę część ramy ze wspornikiem, i ma jeden koniec połączony ze wspornikiem o kształcie U, przy czym przeciwny koniec jest umieszczony przesuwnie w rowku w dźwigni, która jest zdolna obracać się wokół odpowiedniej osi i zostaje zwolniona poza martwym punktem tej dźwigni, aby blokować część ramy we wsporniku o kształcie U.

Ponadto zespół tylnych siedzeń zawiera sprężysty element przytrzymujący do łączenia co najmniej jednego elementu z ruchomych elementów z siedzeniem, a także pierwszą zawiasę umieszczoną między ramą i siedzeniem, umożliwiającą obrót siedzenia względem ramy i wokół odpowiedniej osi poprzecznej oraz drugą zawiasę umieszczoną między ramą i oparciem, aby umożliwić obrót tego oparcia względem ramy.

Każdy z ruchomych elementów zawiera części wzmacniające zdolne do współpracy z ramą, gdy elementy ruchome są usytuowane w ich położeniu otwarcia.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig.1 przedstawia przestrzeń pasażesską pojazdu i zespół tylnych siedzeń pojazdu , w widoku perspektywicznym, fig.2 - korzystny przykład zespołu tylnych siedzeń z fig.l , w ρΐε^^γπ, położeniu roboczym, w przekroju poprzecznym, fig. 3 - zespół tylnych siedzeń z fig. 2, w drugim położeniu roboczym, w przekroju poprzecznym, fig.4 - zespół tylnych siedzeń z fig.2 , w któtym niektóre z jego części składowych są obrócone względem siebie wokół odpowiednich osi, w przekroju poprzecznym, fig. 5 - środki podpierające zespołu tylnych siedzeń z fig. 2, w widoku z góry, fig. 6 - pierwszy szczegół środków podpierających zespołu tylnych siedzeń z fig. 2, w przekroju poprzecznym, fig. 7 - drugi szczegół środków podpierających zespołu tylnych siedzeń z fig. 2, w przekroju poprzecznym, fig. 8 - szczegół środków rozłącznych, w przekroju pionowym, fig. 9 -sprężysty element przytrzymujący, w przekroju poprzecznym.

169 894

Na figurze 1 pokazano przestrzeń pasażerską 1 pojazdu 2, który zawiera parę przednich siedzeń 3 i zespół 4 tylnych siedzeń zawierający siedzenie 5 i oparcie 6, który daje się przemieścić i jest użytkowany poza przestrzenią pasażerską 1 tego pojazdu 2.

Nawiązując do fig. 2-4, zespół 4 tylnych siedzeń, zawiera również środki podpierające 7, umieszczone między podstawą 8 siedzenia 5 i podłogą 9 pojazdu 2.

Środki podpierające 7 zawierają rurową ramę 11 o kształcie siodła, która ma w płaszczyźnie kształt pierścieniowy oraz pierwszy i drugi element rurowy 12 i 13 o kształcie U, które są zawieszone na siedzeniu 5 i ramie 11, i mogą być poruszane względem tej ramy 11 między położeniem zamknięcia, w którym są umieszczone między siedzeniem 5 i podłogą 9, i tą ramą 11 (fig. 2), i położeniem otwarcia, w którym są one usytuowane poniżej siedzenia 5 (fig. 3), tworząc parę odpowiednio przednich i tylnych dróg podpierających, gdy zespół 4 jest umieszczony na zewnątrz pojazdu 2.

Gdy elementy rurowe 12 i 13 są umieszczone w położeniu otwarcia, to każde z nich ma wklęsłą część zwróconą do siedzenia 5 (fig. 3), a gdy są umieszczone w położeniu zamknięcia, to pierwszy element 12 jest usytuowany w drugim elemencie 13 (fig. 5).

Jak przedstawiono na fig. 2, 3 i 4 rama 11 zawiera przednią poprzeczkę 14 i tylną poprzeczkę 15, leżące w pierwszej płaszczyźnie przylegającej do podstawy 8 siedzenia 5, i dwóch podłużnych elementów 16, które są również równoległe i usytuowane na wprost siebie, leżące w drugiej płaszczyźnie, która jest w przybliżeniu równoległa do pierwszej płaszczyzny i przesunięta względem niej i podstawy 8 siedzenia 5 w kierunku podłogi 9 pojazdu 2.

W szczególności poprzeczki 14 i 15 stykają się z odpowiadającą częścią podstawy 8 siedzenia 5, podczas gdy wzdłużne elementy 16 stykają się z podłogą 9 podjazdu 2, z którą są one połączone rozłącznie.

Na figurach 2, 3 i 4 każdy rurowy element 12 i 13 zawiera parę końcowych elementów łączących 18, z których każdy jest przymocowany do odpowiedniej, swobodnej części końcowej odpowiedniego elementu rurowego 12, 13.

Każdy końcowy element łączący 18 odpowiadający pierwszemu elementowi rurowemu 12, jest zawieszony za pośrednictwem sworznia 19 w odpowiednim wsporniku 20 połączonym na stałe z podstawą 8 siedzenia 5 w położeniu przyległym do przedniej poprzeczki 14 ramy 11.

Każdy końcowy element łączący 18 odpowiadający drugiemu elementowi rurowemu 13, jest natomiast zawieszony za pośrednictwem sworznia 21 w odpowiednim wsporniku 22, który jest połączony na stałe z tylną poprzeczką 15 i jest usytuowany w kierunku elementów podłużnych 16.

Każdy końcowy element łączący 18 zawiera również część wzmacniającą 23, usytuowaną wzdłuż odpowiadającej części końcowej, skierowaną do elementów rurowych 12, 13 w położeniu takim, że współdziałają podczas zetknięcia z odpowiednią poprzeczką 14, 15, gdy odpowiedni element rurowy 12, 13 jest umieszczony w położeniu otwarcia.

W nawiązaniu do fig. 2 i 4, a w szczególności do fig. 9, zespół 4 tylnych siedzeń, zawiera również co najmniej jeden sprężysty element przytrzymujący 25 umieszczony między podstawą 8 siedzenia 5, i pośrednią częścią pierwszego elementu rurowego 12. Ten sprężysty element 25 zawiera dwa, przeciwnie ustawione sprężyste ramiona 26, o kształcie zbliżonym do S, tworzące między sobą gniazdko 27, w którym jest zaciśnięty poprzez część pośrednią pierwszy element rurowy 12.

Zespół 4 tylnego siedzenia zawiera również parę zawias 28 (fig. 6) umieszczoną między ramą 11 i siedzeniem 5 tak, że aby umożliwić obrót siedzenia 5 wokół osi poprzecznej, przylegającej i równoległej do pierwszej poprzeczki 14 między położeniem roboczym (fig. 2) i położeniem obróconym fig. 4, w którym jest on umieszczony całkowicie poza środkami podpierającymi 7. W szczególności, każda z tych zawias 28 jest usytuowana przed środkami podpierającymi, i zawiera pierwszy kształtowy wspornik 29, którego jeden koniec jest stale połączony z pierwszą poprzeczką 14, a którego drugi koniec jest zawieszony na jednym końcu drugiego wspornika kształtowego 30, którego przeciwny koniec jest stale połączony z przednią częścią podstawy 8 siedzenia 5.

Nawiązując do fig. 2, 3,4 i 7, oparcie 6 jest również zawieszone na ramie 11 za pomocą pary zawias 32, z których jedynie jedna jest przedstawiona na załączonych rysunkach, i z których każda zawiera dźwignię wychylną 33 i stały wspornik 34 stanowiący całość z tylną poprzeczką 15, przy czym każda para wystaje z przeciwnie ustawionych części tylnej poprzeczki 15 względem wspornika 22, na którym jest umocowany zawiasowo drugi element rurowy 13.

169 894

Dźwignia wychylna 33 ma część pośrednią umocowaną zawiasowo poprzez sworzeń 35, na stałym wsporniku 34, i której jeden koniec jest trwale połączony z oparciem 6. Dźwignia wychylna 33 przeciwnym końcem współpracuje z częścią cylindryczną 36 (fig. 7), która jest współosiowa z tylną poprzeczką 15, i która stanowi część stałego wspornika 34 tworząc z nim kątowy łącznik oparcia 6. W szczególności, koniec wychylnej dźwigni 33, przeciwny do końca połączonego trwale z oparciem 6, jest zakończony od strony stykającej się z cylindryczną częścią 36, przez zakrzywioną powierzchnię wklęsłą 37, która ma promień krzywizny większy niż promień krzywizny cylindrycznej części 36 z którą współpracuje.

Ponownie nawiązując do fig. 2 i 4 oraz 8 w szczególności do fig. 8, zespół 4 tylnego siedzienia zawiera co najmniej jedną parę urządzeń rozłączająco-łączących 38 umieszczonych między podłogą 9 i elementami podłużnymi 16, do odłączania rury 11 od podłogi 9.

Każde ze środków 38 zawiera wspornik 39 o kształcie U, który jest trwale połączony z podłogą 9 i częściowo obejmuje pośrednią część odpowiedniego elementu podłużnego 16, dźwignię 40 zawieszoną zawiasowo na wsporniku 39 za pomocą sworznia 41 i sprężyście odkształcalny element 42, który obejmuje część umieszczoną we wsporniku 39, i z nim współpracuje jedną swoją częścią, a drugą częścią, z dźwignią 40. W szczegółowym przykładzie korpus wsporczy 43 jest umieszczony między wspornikiem 39 i częścią podłużnego elementu 16, który jest umieszczony w tym wsporniku 39, przy czym sprężysty element 42 ma jeden koniec połączony ze wspornikiem 39, na części wspornika 39 przeciwnej względem punktu zawieszenia dźwigni 40, zaś przeciwny koniec jest umieszczony przesuwnie w rowku 44 wykonanym w dźwigni 40.

Podczas użytkowania, zakładając, że w warunkach początkowych, zespół 4 tylnych siedzeń jest przymocowany do podłogi 9 pojazdu 2, jest możliwe obrócenie siedzenia 5 wokół jego odpowiedniej osi poprzecznej, do położenia obróconego. Podczas tego obrotu siedzenie 5 unosi się z pierwszym elementem rurowym 12, który przemieszcza się wraz z tym siedzeniem 5 będąc do niego zamocowany za pomocą sprężystego elementu 25.

W tym położeniu jest możliwy dostęp do środków rozłączających 38 i obrót dźwigni 40 w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu wskazówek zegara tak, aby przemieścić ją z odpowiedniego położenia stabilnego do położenia, w którym elementy sprężyste 42 uwolnią odpowiednie części podłużnych elementów 16 względem korpusu wsporczego 43, przechodząc w położenie spoczynkowe przez martwy punkt tej dźwigni. Następnie elementy sprężyste 42 są uwolnione od wspornika 39 rozłączając środki podpierające 7 od podłogi 9. Siedzenie 5 jest następnie obracane do jego położenia początkowego, a zespół 4 tylnego siedzenia może być wyjęty z przestrzeni pasażerskiej 1 w znany sposób i usunięty na zewnątrz.

Teraz, pierwszy i drugi element rurowy 12 i 13 mogą być obrócone z ich położenia spoczynkowego w położenie robocze, w którym podpierają zespół 4 siedzenia tylnego w jego położeniu rozłożonym względem nowej płaszczyzny podparcia.

Aby ponownie umieścić zespół 4 siedzenia tylnego w przestrzeni pasażerskiej 1 pojazdu 2, należy przeprowadzić te same czynności w odwrotnej kolejności.

Z tego co powiedziano powyżej jest jasne, że zespół 4 tylnego siedzenia, służy nie tylko jako tylne siedzenie pojazdu, ale również może być użyte jako mała kanapa, poza przestrzenią pasażerską 1, w której to kanapie rurowe elementy 12 i 13 o kształcie U tworzą stabilny i składany wspornik dla zespołu siedzenie-oparcie.

Jest również oczywiste, że cechy konstrukcyjne środków rozłączających 38 umożliwiają łatwe i szybkie odłączenie zespołu 4 siedzenia tylnego od podłogi 9 pojazdu 2, jak również ponowne łatwe i szybkie połączenie z tą podłogą 9, zwłaszcza bez użycia specjalnych urządzeń.

Ostateczniejest jasne, że mogą być wykonane ulepszenia i zmiany zespołu 4 siedzenia tylnego, które nie wychodzą poza zakres ochrony wynikający z wynalazku. W szczególności rama 11 i rurowe elementy 12 i 13 o kształcie U, mogą mieć różne kształty, na przykład uwzględniające równe kształty podłogi pojazdu i podstawy siedzenia.

Również, obydwa rurowe elementy 12 i 13 o kształcie U mogą być zamocowane zawiasowo do ramy 11 i nie muszą koniecznie przedłużać tej ramy i być o kształcie U.

Elementy rurowe 12 i 13 nie muszą również być dwa i o kształcie U, lecz na przykład mogą to być cztery niezależne od siebie elementy.

Ponadto środki rozłączające 38 mogą być zbudowane w różny sposób i mogą być umieszczone w różnych częściach ramy 11.

16*9894

Fig. 3

CD

U_

o

CU

1619894

Fig.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (11)

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół tylnych siedzeń pojazdu, zawierający siedzenie, oparcie i część podpierającą, umieszczone między siedzeniem i podłogą pojazdu, przy czym część podpierająca zawiera ramę rozłącznie połączoną z podłogą i co najmniej jedną parą elementów ruchomych względem siebie i względem ramy, znamienny tym, że elementy ruchome (12,13) są umocowane obrotowo pomiędzy położeniem złożenia, w którym są usytuowane między siedzeniem (5) a podłogą (9), wewnątrz ramy (11) oraz położeniem otwarcia, w którym elementy ruchome (12, 13) są usytuowane poniżej siedzenia (5) stanowiąc parę nóżek wsporczych dla siedzenia (1) ustawionego na zewnątrz pojazdu (2)·

2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jeden element (13) z ruchomych elementów (12,13) jest zawieszony zawiasowo na ramie (11).

3. Zespół według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że co najmniej jeden element (12) z ruchomych elementów (12,13) jest zawieszony zawiasowo na podstawie (8) siedzenia (5).

4. Zespół według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rama (11) ma kształt siodła i zawiera co najmniej jedną parę poprzeczek (14,15) usytuowanych na wprost siebie, i co najmniej jedną parę podłużnych elementów (16) usytuowanych na wprost siebie, przy czym poprzeczki (14,15) leżą w pierwszej płaszczyźnie, a podłużne elementy (16) leżą w drugiej płaszczyźnie przesuniętej względem pierwszej płaszczyzny.

5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że pierwsza płaszczyna leży w położeniu przyległym do siedzenia (5) a podłużne elementy (16) są połączone rozłącznie z podłogą (9), przy czym poprzeczki (1<4,15) są usytuowane w przedniej części i w tylnej części siedzenia (5).

6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że ruchome elementy (12,13) mają kształt zbliżony do litery U i w ich położeniu zamknięcia są usytuowane w ramie (11).

7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera część mocującą ramę (11) do podłogi (9), przy czym część mocująca zawiera przynajmniej jeden wspornik (39) w kształcie litery U osłaniający przynajmniej częściowo odpowiadającą mu część ramy (11), dźwignię (40) zamocowaną zawiasowo na wsporniku (39) w kształcie litery U na osi (41), odłączalną w najniższym punkcie jej ruchu oraz odkształcalny sprężyście element (42) obejmujący część ramy (11) wewnątrz wspornika (39) w kształcie litery U i którego jeden koniec połączony jest ze wspornikiem (30) w kształcie litery U, a koniec przeciwległy sprzężony jest suwliwie ze szczeliną (44) w dźwigni (40).

8. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że zawiera sprężysty elementy przytrzymujący (25) łączący co najmniej jeden element (12) z ruchomych elementów (12,13), z siedzeniem (5).

9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera również pierwszą zawiasę (28) umieszczoną między ramą (11) i siedzeniem (5), łączącą obrotowo siedzenie (5) z ramą (11) i wokół odpowiedniej osi poprzecznej.

10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera drugą zawiasę (32) umieszczoną między ramą (11) i oparciem (6), łączącą obrotowo oparcie (6) z ramą (11).

11. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy z ruchomych elementów (12,13) zawiera element stykowy (23) umieszczony między ramą (11) i elementami (12, 13) w ich położeniu zamknięcia.