PL166486B1 - Urzadzenie detekcyjne do systemów alarmowych PL - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie detekcyjne do systemów alarmowych, które zawiera cewke wzbudza- jaca, wytwarzajaca zmienne wywolawcze pole magnetyczne, oraz cewke detekcyjna, wykrywajaca zmienne magnetyczne pole re- akcji generowane przez, znajdujace sie w poblizu urzadzenia detekcyjnego, magnety- cznie czynna etykiete albo oznaczenie, zna- mienne tym, ze uzwojenie cewki detekcyjnej (12) jest nawiniete na rdzen magnetyczny a cewka detekcyjna (12) jest z jednej strony oslonieta przynajmniej jednym ele- mentem ekranujacym (13). Fig. 1 . PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie detekcyjne do systemów alarmowych, jak również kontrolnych, zwłaszcza systemów do odczytywania informacji magnetycznych ze specjalnych oznaczeń albo etykiet, które są stosowane w elektronicznej kontroli towarów, na przykład w handlu detalicznym.

Systemy alarmowe wykorzystują zwykle duże, raczej płaskie detekcyjne cewki powietrzne, wykrywające zmienne pola magnetyczne generowane wówczas, gdy etykieta jest przenoszona przez strefę wykrywania. Oś cewki jest zwykle prostopadła do kierunku ruchu osób przechodzących przez strefę wykrywania. Ten rodzaj systemu alarmowego ma skłonność do interferowania z zewnętrznymi źródłami pól magnetycznych, takimi jak rejestratory kwasowe, silniki i kable elektryczne, ponieważ indukują one napięcia także w cewkach detekcyjnych urządzeń alarmowych. Te dodatkowe sygnały utrudniają rozpoznawanie sygnałów pochodzących z oznaczeń, i zwykle wywołują fałszywe alarmy, albo ograniczają szybkość właściwego wykrywania. Ponadto, ten rodzaj detekcji jest również zakłócany przez inne niepożądane sygnały, które są generowane przez zewnętrzne, zwykle bierne przedmioty, takie jak żelazne albo stalowe płyty, lub inne elementy metalowe o określonej objętości. Przedmioty te wytwarzają niepożądane sygnały magnetyczne, wywołane przez pole magnetyczne generowane przez urządzenia elektronicznej kontroli towarów podczas sprawdzania etykiet. Dla osłony cewek powietrznych przed niepożądanymi sygnałami zewnętrznymi, także można zastosować materiał ekranujący, ale musi on pokryć co najmniej cały obszar cewki detekcyjnej. W związku z tym jest on duży i kłopotliwy w montażu, a ponadto nieestetyczny i kosztowny.

W amerykańskim opisie patentowym nr 4 769 631, przedstawiono sposób wykorzystania dużych arkuszy z nieprzewodzącego materiału o dużej przenikalności, które pokrywają cały albo prawie cały obszar za powietrzną cewką detekcyjną. Ponieważ materiały te generują silne sygnały magnetyczne, konieczne jest wykrywanie oznaczeń w odpowiednich przedziałach czasu, co ogranicza wykrywalność tych oznaczeń.

Z amerykańskiego opisu patentowego nr 4 658 263, znane jest zastosowanie podwójnej anteny zawierającej nakładające się cewki wzbudzenia i detekcji, która to antena może być wykorzystana do wykrywania oznaczenia magnetycznego.

Z amerykańskiego opisu patentowego nr 3 665 449, znany jest także sposób wykrywania obecności oznaczenia ferromagnetycznego przez rozpoznawanie go za pomocą zmiennego pola magnetycznego i detekcję składowych harmonicznych sygnałów generowanych przez oznaczenie w odpowiedzi na zmienne pole magnetyczne.

Żadne ze wspomnianych rozwiązań nie dotyczy wykorzystania detekcyjnej cewki rdzeniowej, osłoniętej przynajmniej, z jednej strony elementem z materiału ekranującego , ani też zastosowania osłony cewki wzbudzającej.

W europejskim opisie patentowym nr 0 134 087, przedstawiono układ elektronicznej kontroli towarów, zawierający osłoniętą antenę wyposażoną w umieszczone obok siebie, cewki wzbudzającą i detekcyjną. Żadna z tych cewek nie jest cewką rdzeniową, a ponadto nie zastosowano żadnego elementu z materiału ekranującego, umieszczonego z jednej strony cewki detekcyjnej.

Urządzenie detekcyjne do systemów alarmowych, według wynalazku, zawiera cewkę wzbudzającą wytwarzającą zmienne wywoławcze pole magnetyczne oraz cewkę detekcyjną wykrywającą zmienne magnetyczne pole reakcji, generowane przez, znajdującą się w pobliżu urządzenia detekcyjnego, magnetycznie czynną etykietę albo oznaczenie. Urządzenie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że uzwojenie cewki detekcyjnej jest nawinięte na rdzeń magnetyczny, a cewka detekcyjna jest z jednej strony osłonięta przynajmniej jednym elementem ekranującym.

Korzystnie element ekranujący znajduje się w pobliżu końców prętowego rdzenia cewki detekcyjnej. Elementem ekranującym jest korzystnie, przynajmniej jedna płytka metalowa. Grubość płytki metalowej mieści się w granicach od 0,3 do 3,5 mm.

Elementem ekranującym są, korzystnie warstwy folii metalowej przekładane materiałem izolacyjnym.

Płytka metalowa elementu ekranującego wykonana jest z materiału nieferromagnetycznego i elektrycznie przewodzącego, korzystnie z miedzi, aluminium, stali nierdzewnej albo stopu o podobnych właściwościach.

Rdzeń cewki detekcyjnej jest z materiału ferromagnetycznego o dużej względnej przenikalności magnetycznej i małej korekcji pola magnetycznego, korzystnie z miękkiego ferrytu, stali transformatorowej albo mumetalu. Rdzeń ma przynajmniej jeden człon wygięty w kierunku od elementu ekranującego, ewentualnie ma człony skierowane promieniowo na zewnątrz odjego środka.Korzystnie rdzeń ma kształt krzyża, ewentualnie wydłużonej litery C. Rdzeń cewki detekcyjnej ma skuteczną względną przenikalność magnetyczną mieszczącą się w zakresie od 1 do l0 000, a zwłaszcza od 30 1000. Osiowa długość rdzenia mieści się w granicach od 5 do 50 cm.

Cewka wzbudzająca urządzenia detekcyjnego według wynalazku ma osłonę, z materiału o dużej względnej przenikalności magnetycznej i elektrycznie przewodzącego, znajdującą się z jednej strony tej cewki. Osłonę stanowi pojedynczy element, pokrywający obszar objęty przez uzwojenie cewki wzbudzającej, i jest z materiału warstwowego. Korzystnie osłonę stanowi płytka ze stali transformatorowej, magnetycznej stali nierdzewnej albo materiału o podobnych właściwościach magnetycznych. Ponadto, osłona zawiera przynajmniej jedna szczelinę, biegną166 486 cą od krawędzi osłony do jej środka. Obszary osłony znajdujące się bezpośrednio w pobliżu zwoju cewki wzbudzającej, mają powiększoną grubość przez laminowanie albo dołączenie dodatkowej warstwy materiału do osłony.

W korzystnym rozwiązaniu osłona składa się z dwu elementów osłonowych. Pierwszy element osłonowy stanowi gruba warstwa materiału o małej koercji, pokrywająca obszar bezpośrednio za cewką wzbudzającą, z jednej jej strony. Pierwszy element osłonowy wykonany jest korzystnie ze stali transformatorowej, z ferrytu o małej koercji albo z materiału posiadającego podobne właściwości magnetyczne. Grubość pierwszego elementu osłonowego mieści się w granicach od 0,25 do 1,,0 mm. Pierwszy element osłonowy ma strukturę warstwową zawierającą materiał tłumiący dźwięki i wibracje.

Drugi element osłonowy stanowi elektrycznie przewodząca płytka, pokrywająca cały obszar za cewką detekcyjną, z jednej jej strony. Drugi element osłonowy ma właściwości przewodzenia strumienia magnetycznego, a korzystnie jest ze stali nierdzewnej albo materiału o podobnych właściwościach magnetycznych. Ponadto osłona zawiera materiały tłumiące dźwięki i wibracje.

W korzystnym rozwiązaniu urządzenia detekcyjnego, uzwojenie cewki detekcyjnej nawinięte jest wokół elektrycznie przewodzącego korpusu, w postaci owalnej spłaszczonej rury przeciętej izolującą szczeliną wzdłużną.

W odmiennym rozwiązaniu urządzenia, uzwojenie cewki detekcyjnej nawinięte jest wewnątrz elektrycznie przewodzącego korpusu, w postaci owalnej spłaszczonej rury, przeciętej izolującą szczeliną wzdłużną. Korpus jest korzystnie aluminiowy

W innym korzystnym rozwiązaniu, owalna rura korpusu składa się z warstwy izolacyjnej oraz przynajmniej jednej warstwy blachy miedzianej albo aluminiowej, otaczających kształtkę izolacyjną.

Cewka rdzeniowa zastosowana w urządzeniu detekcyjnym według wynalazku, ma tę zaletę, że jest mniejsza niż cewki powietrzne stosowane dotychczas. Podstawową jednak korzyścią, wynikającą z rozwiązania według wynalazku, jest to, że obszar wejścia strumienia magnetycznego do cewki detekcyjnej jest ograniczony i znajduje się na końcówkach rdzenia, a nie na całej powierzchni zajętej przez uzwojenie cewki powietrznej. Oznacza to, że obszar wejścia strumienia i jego wyjścia mogą być łatwo zmieniane i przemieszczane wokół urządzenia, przez przesuwanie albo kształtowanie końców rdzenia. Na przykład, końce rdzenia korzystnie skierowane do wnętrza strefy detekcji, dla ograniczenia czułości na interferencje zewnętrzne. Zaletą takiego dobrze określonego sterowania strumieniem magnetycznym jest to, że odbiorniki mogą być lepiej ekranowane przed niepożądanym polem zewnętrznym.

Zastosowane małe powierzchnie materiału ekranującego umieszczone są, korzystnie tuż koło obszaru wejścia strumienia magnetycznego na końcach rdzenia, co zapewnia skuteczne ekranowanie układu detekcyjnego przed niepożądanymi sygnałami urządzeń zewnętrznych. Ilość, a zatem waga i koszt materiału ekranującego, jest znacznie mniejsza niż jest to wymagane dla cewki powietrznej, a sposób manipulowania cewką detekcyjną jest udoskonalony.

Ze względu na korzystne zmniejszanie ilości materiału, między ekranami stosuje się szczeliny, przez które można zajrzeć do strefy detekcji, co poprawia wygląd estetyczny urządzenia detekcyjnego.

Urządzenie detekcyjne zbudowane i ekranowane zgodnie z wynalazkiem, jest nieczułe na wzbudzające zewnętrzne elektryczne źródła szumu. Może być więc umieszczone w pobliżu płyt żelaznych albo innych ferromagnetycznych elementów, takich jak szyny albo panele kontrolne. Zwiększa to uniwersalność działania i możliwość dowolnego umieszczania urządzenia detekcyjnego elektronicznej kontroli towarów.

Rozwiązanie według wynalazku zostanie objaśnione w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie widok cewki detekcyjnej nawiniętej na magnetycznie przenikalnym rdzeniu, w kształcie pręta, z elementami ekranującymi w kształcie prostokątnych płaszczyzn, fig. 2 - widok cewki wzbudzającej z umieszczoną za nią płaską osłoną, fig. 3 przedstawia rdzeń cewki detekcyjnej w kształcie krzyża, fig. 4 - rdzeń cewki wzbudzającej w kształcie gwiazdy o sześciu ramionach, fig. 5 - rdzeń cewki wzbudzającej w kształcie wydłużonej litery C, fig. 6 - rdzeń cewki wzbudzającej w kształcie pręta o pogrubionych końcach,

166 486 fig. Ί przedstawia cewkę detekcyjną z nawiniętą na elektrycznie przewodzący korpus w postaci owalnej spłaszczonej rury przeciętej izolującą szczeliną, fig. 8 - cewkę detekcyjną nawiniętą na pochłaniacz strumienia w postaci owalnej spłaszczonej rury z folii aluminiowej z warstwą izolacyjną, fig. 9 - widok perspektywiczny cewki wzbudzającej, z dwuelementową osłoną magnetyczną, fig. 10 - cewkę wzbudzającą i elementy osłonowe z fig. 9 w przekroju, fig. 11widok perspektywiczny cewki wzbudzającej z innąjednoelementową osłoną magnetyczną, a fig. 12 przedstawia cewkę wzbudzającą i osłonę magnetyczną z fig. 11 w przekroju.

Na figurze 1 przedstawiono ekranowaną cewkę detekcyjną 12 z magnetycznie przenikalnym rdzeniem w kształcie pręta 11, wyposażoną w elementy ekranujące 13, w kształcie prostokątnych płaszczyzn, natomiast na fig. 2 przedstawiono ekranowaną powietrzną cewkę wzbudzającą 25.

Rdzeń 11 może być korzystnie ukształtowany tak, aby zwiększyć jego użyteczną przenikalność magnetyczną, np przez rozchylenie albo wygięcie jego końców (fig 5), lub przez wykonanie go w postaci czteropunktowej albo wielopunktowej struktury krzyżowej z odpowiedniego materiału, jak przedstawiono, na przykład na fig 3 i fig. 4.

Odpowiednie na rdzeń materiały mają zwykle skuteczną względną przenikalność magnetyczną w granicach od 1do 10 000, a zwłaszcza od 30 do 1000. Przenikalność skuteczna zależy od właściwości samego materiału oraz od kształtu rdzenia. Korzystnie przekrój poprzeczny rdzenia wynosi kilka cm², a długość rdzenia 5-50 cm.

Korzystnie element ekranujący 13 stanowi blacha metalowa o grubości od 0,3 do 2,5 mm, a zwłaszcza około 1 mm, albo warstwy blach, blachy perforowane, lub sita. Materiał ekranujący powinien być materiałem nieferromagnetycznym i dobrym przewodnikiem, takim jak miedź, aluminium albo stal nierdzewna, lub stop o podobnych właściwościach.

Wybór grubości elementu ekranującego 13 zależy od częstotliwości roboczej urządzenia detekcyjnego. Stwierdzono, że uniwersalne, tanie i lekkie ekrany mogą być wykonane dla urządzeń o częstotliwości rzędu kHz przez zastosowanie wielu warstw, korzystnie dziesięciu, płaskiej folii aluminiowej. Wszystkie warstwy są oddzielone warstwami papieru albo materiału izolacyjnego. W przypadku dokładniejszego ekranowania, stosuje się płytki aluminiowe o grubości w granicach od 0,1 do 3,5 mm, a korzystnie 0,3 do 2 mm.

Ponadto rozwiązanie według wynalazku, zapewnia ograniczenie, w obszarze na zewnątrz strefy detekcji pola magnetycznego wzbudzonego przez urządzenie detekcyjne elektronicznej kontroli towarów wewnątrz strefy detekcji. Daje to znaczące ograniczenie zapotrzebowania na energię dla układu wzbudzającego. Ekranowanie ogranicza amplitudę niepożądanych sygnałów pochodzących z zewnętrznych wzbudzanych obiektów ferromagnetycznych.

Ograniczenie wstecznego oddziaływania wzbudzającego pola magnetycznegojest uzyskanie za pomocą osłony 24 wykonanej z materiału o dużej przenikalności magnetycznej i przewodzącego prąd elektryczny. Osłona tego typu może wytworzyć zaniedbywalny magnetyczny sygnał interferencji, zwłaszcza przy zastosowaniu elektronowych cewek detekcyjnych 12. Ponadto grubość, a więc i waga potrzebnego materiału jest mniejsza niż w osłonach znanych z dotychczasowego stanu techniki dla cewek powietrznych.

W korzystnym rozwiązaniu, według wynalazku, osłona 24 składa się z dwóch elementów osłonowych 61 i 62, co przedstawiono na fig 10 rysunku. Drugi element osłonowy 62 jest większą, elektrycznie przewodząca płaszczyzną, umieszczoną za pierwszym elementem osłonowym 61 i pokrywającą cały, albo prawie cały obszar zajmowany przez uzwojenie cewki wzbudzającej 63.

Pierwszy element osłonowy 61 jest korzystnie, wykonany z grubej warstwy materiału o małej korekcji, na przykład stali transformatorowej albo ferrytu o małej korekcji, umieszczonej w pobliżu, ale za cewką wzbudzającą 63. Pierwszy element osłonowy 61 nie musi pokrywać całego obszaru objętego przez zwój cewki wzbudzającej 63, ale może mieć tylko kilka centymetrów szerokości, jak przedstawiono w przykładzie na fig. 9 i fig. 10. Celem zastosowania pierwszego elementu osłonowego 61 jest redukcja pola magnetycznego przez prowadzenie strumienia magnetycznego w miejscu, gdzie jest najsilniejszy, czyli wzdłuż zwoju cewki wzbudzającej 63. Pierwszy element osłonowy 61 nie musi tworzyć zwartego zwoju cewki wzbudzającej - czyli nie musi być ciągłą przewodzącą pętlą albo płaszczyzną, ale może mieć szczelinę 64, albo izolującą przerwę. Strumień magnetyczny, który mógłby przejść do obiektów poza cewką wzbudzającą 63 jest rozdzielony na składowe o małej reluktancji, a zatem jest ograniczany i kontrolowany.

Drugi element osłonowy 62 stanowi większą, elektrycznie przewodzącą osłonę, umieszczoną za pierwszym elementem osłonowym 61, i pokrywa cały lub prawie cały obszar objęty przez cewkę wzbudzającą 63, jak przedstawiono na fig. 9 i fig. 10. Celem zastosowania drugiego elementu osłonowego 62 jest ograniczenie wstecznego szczątkowego pola magnetycznego, nie odchylonego przez pierwszy element osłonowy 61, dzięki odwrotnie skierowanym prądom wirowym.

Przewodność elektryczna drugiego elementu osłonowego 62 jest tak dobrana, by nie wytwarzać obciążenia rezystancyjnego dla obwodu wzbudzającego. Jeśli ponadto drugi element osłonowy 62 ma właściwości przewodzenia strumienia magnetycznego, to jego skuteczność działania jest tym większa. Stwierdzono, że właściwości wymagane dla drugiego elementu osłonowego 62 są najlepiej spełnione przez płyty stalowe. Magnetyczne stale nierdzewne, zwłaszcza stal typu 430, maja szczególnie korzystną kombinację przenikalności magnetycznej i przewodności elektrycznej. Duża gęstość strumienia magnetycznego, która mogłaby spowodować znaczne obciążenie i wysoki poziom niepożądanej interferencji magnetycznej przy przechodzeniu przez drugi element osłonowy 62 bezpośrednio za cewką wzbudzającą 63, zostaje stłumiona przez pierwszy element osłonowy 61, który wprowadzony jest między cewkę wzbudzającą 63 i drugi element osłonowy 62.

W alternatywnym rozwiązaniu według wynalazku, funkcję pierwszego 61 i drugiego 62 elementu osłonowego może spełniać pojedyncza osłona 71, jak przedstawiono na fig. 11, którą stanowi duży arkusz materiału, takiego jak stal transformatorowa, albo magnetyczna stal nierdzewna, pokrywający od tyłu całą powierzchnię zwoju cewki wzbudzającej 72. Dla uniknięcia obciążenia tpzyatancyjnego, płyta z blachy powinna mieć szczeliny skierowane promieniowo względem cewki wzbudzającej 72, jak przedstawiono na fig. 11 i fig. 12. Dla dalszego poprawienia właściwości pojedynczego elementu osłonowego 71 , jego grubość w pobliżu zwoju cewki wzbudzającej może być zwiększona, jak przedstawiono na fig. 11 i fig. 12, na przykład przez laminowanie albo odpowiednie dołączenie dodatkowej warstwy materiału.

Dla ograniczenia szumów akustycznych, które mogą być generowane w elementach osłony 61, 62, 71, należy użyć dodatki z materiału tłumiącego dźwięki, takiego jak samoprzylepny materiał tłumiący dźwięki, na przykład używany przez wytwórców samochodowych.

Zaletą materiału osłonowego opisanego powyżej jest to, że odpowiedni jego wybór i korzystne symetryczne umieszczenie elementów osłony 6162 i 71 względem cewek wzbudzających 63 i 72, zapewnia ich prawie całkowitą pasywność - czyli nie wytwarzają one sygnałów magnetycznych niepożądanych w obwodzie odbiorczym.

Jak pokazują przykłady konfiguracji osłony, pierwszy element osłonowy 61 może być utworzony z płyty ze stali transformatorowej, korzystnie blachy typu Losil, o grubości od 0,25 mm do 1 mm, w postaci pojedynczej warstwy lub struktury warstwowej zawierającej materiał tłumiący dźwięki. Pierwszy element osłony 61 może mieć postać pojedynczej pętli ze szczeliną 64, albo może być też wykonany z wielu pojedynczych, połączonych ze sobą warstw, tworzących kształt przedstawiony na fig. 9.

Drugi element osłonowy 62, korzystnie ze stali nierdzewnej typu 430, może mieć grubość równą grubości pierwszego elementu osłonowego 61.Element ten umieszczony jest miedzy cewką wzbudzającą 63 i drugim elementem osłonowym 62, a odległość między elementami wynosi od 1 mm do 20 mm.

W rozwiązaniu, według wynalazku, jak przedstawiono na fig. 7, cewka detekcyjna 41 jest nawinięta na korpus 42 z materiału przewodącego w postaci owalnej rury przeciętej izolującą szczeliną wzdłużną 43. Dzięki takiej konstrukcji nie tworzy się zwarty zwój, magnetycznie połączony z cewką detekcyjną 41. Prądy są indukowane w korpusie 42 przeciwnie do strumienia magnetycznego, wzdłuż korpusu 42, ograniczając obszary wejścia i wyjścia strumienia magnetycznego na końcach korpusu 42.

Korpus 42, ograniczający strumień magnetyczny, może znajdować się również na zewnątrz cewki detekcyjnej 41, przy założeniu, że korpus 42 ściśle przylega do cewki detekcyjnej

166 486

41, to znaczy z dokładnością mniejszą niż 5 mm. Jeśli korpus 42 znajduje się na zewnątrz cewki detekcyjnej 41, to przy uziemionym korpusie może on spełniać także funkcję ekranu elektrostatycznego dla cewki detekcyjnej. Stanowi on zabezpieczenie przed elektrostatycznie indukowanymi napięciami, które pochodzą ze źródeł zewnętrznych.

Przedstawiony na fig.7 korpus 42 tego typu jest wytłoczony z aluminium i ma izolującą szczelinę wzdłużną 43. W odmiennym przykładzie, przedstawionym na fig. 8, korpus składa się z jednej albo kilku izolowanych warstw 53 miedzi albo aluminium, stanowiących pochłaniacz strumienia magnetycznego, a nawiniętych na kształtce izolacyjnej 54, otoczonej warstwą izolacyjną 52. Cewka detekcyjna 51 jest nawinięta wokół powstałej konstrukcji.

W szczególnych warunkach, korpus przewodzący strumień magnetyczny może być pominięty, ponieważ uzwojenia cewki detekcyjnej działają do pewnego stopnia jak korpus ograniczający strumień. Należy zauważyć, że korzystne własności urządzenia według wynalazku zostały stwierdzone tylko dla solenoidalnych cewek detekcyjnych, a nie dla konwencjonalnych cewek pakietowych.

16(6486

Fig· 6

166 486

Fig.?

Fig. 8

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 1,00 zł.

Claims (34)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie detekcyjne do systemów alarmowych, które zawiera cewkę wzbudzającą, wytwarzającą zmienne wywoławcze pole magnetyczne, oraz cewkę detekcyjną, wykrywającą zmienne magnetyczne pole reakcji generowane przez, znajdujące się w pobliżu urządzenia detekcyjnego, magnetycznie czynną etykietę albo oznaczenie, znamienne tym, że uzwojenie cewki detekcyjnej (12) jest nawinięte na rdzeń magnetyczny (11), a cewka detekcyjna (12) jest z jednej strony osłonięta przynajmniej jednym elementem ekranującym (13).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element ekranujący (13) znajduje się w pobliżu końców prętowego rdzenia (11) cewki detekcyjnej (12).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementem ekranującym (13) jest przynajmniej jedna płytka metalowa.
4. 4. Urządzenie według &tstirz. 3, znamiennz tym, żn gruyośćpłgtui metalowej mieści się w granicach od 0,3 do 3,5 mm.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementem ekranującym (13) są warstwy folii metalowych przekładane materiałem izolacyjnym.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że płytka metalowa jest z materiału nieferromagnetycznego i elektrycznie przewodzącego.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że płytka metalowa jest z miedzi, aluminium, stali nierdzewnej albo stopu o podobnych właściwościach.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rdzeń (11) jest z materiału ferromagnetycznego o dużej względnej przenikalności magnetycznej i małej korekcji pola magnetycznego.
9. 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że że rdzeń (11) jest z miękkiego ferrytu, stali transformatorowej albo mumetalu.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że rdzeń (11) ma przynajmniej jeden człon wygięty w kierunku od elementu ekranującego.
11. 11. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że rdzeń (11) ma człony skierowane promieniowo na zewnątrz od jego środka.
12. 12. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że rdzeń (11) ma kształt krzyża.
13. 13. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że rdzeń (11) ma kształt wydłużonej litery C.
14. 14. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że rdzeń (11) ma skuteczną względną przenikalnośe magnetyczną mieszczącą się w zakresie od 1 do 10 000, a zwłaszcza od 30 do 1000.
15. 15. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że osiowa długość rdzenia (11) mieści się w granicach od 5 do 50 cm.
16. 16. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że cewka wzbudzająca (25) ma osłonę (24), z materiału o dużej względnej przenikalności magnetycznej i elektrycznie przewodzącego, znajdującą się z jednej strony tej cewki wzbudzającej (25).
17. 17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że osłonę (24) stanowi pojedynczy element pokrywający obszar objęty przez uzwojenie cewki wzbudzającej (25).
18. 18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że osłona (24) jest materiałem warstwowym.
19. 19. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że osłonę (24) stanowi płytka ze stali transformatorowej, magnetycznej stali nierdzewnej albo materiału o podobnych właściwościach magnetycznych.
20. 20. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że osłona (71) zawiera przynajmniej jedną szczelinę, biegnącą od krawędzi osłony do jej środka.

    166 486
21. 21. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że obszary osłony (71), znajdujące się w pobliżu cewki wzbudzającej (72), mają powiększoną grubość przez laminowanie albo dołączenie dodatkowej warstwy materiału do osłony.
22. 22. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że osłona (24) składa się z dwu elementów osłonowych (61 i 62).
23. 23. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że pierwszy element osłonowy (61) stanowi gruba warstwa materiału o małej korekcji, pokrywająca obszar bezpośrednio za zwojem cewki wzbudzającej (63), z jednej jego strony.
24. 24. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że pierwszy element osłonowy (61) jest ze stali transformatorowej, z ferrytu o małej korekcji albo z materiału posiadającego podobne właściwości magnetyczne.
25. 25. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że grubość pierwszego elementu osłonowego (61) mieści się w granicach od 0,25 do 1,0 mm.
26. 26. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że pierwszy element osłonowy (61) ma strukturę warstwową zawierającą materiał tłumiący dźwięki i wibracje.
27. 27. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że drugi element osłonowy (62) stanowi elektrycznie przewodząca płytka, pokrywająca cały obszar za cewką detekcyjną (63), z jednej jej strony.
28. 28. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że drugi element osłonowy (62) jest elementem przewodzącym strumień magnetyczny.
29. 29. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że drugi element osłonowy (62) jest ze stali nierdzewnej albo materiału o podobnych właściwościach magnetycznych.
30. 30. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że osłona (24) zawiera warstwy materiału tłumiącego dźwięki i wibracje.
31. 31. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że uzwojenie cewki detekcyjnej (41) nawinięte jest wokół elektrycznie przewodzącego korpusu (42), w postaci owalnej spłaszczonej rury przeciętej izolującą szczeliną wzdłużną (43).
32. 32. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że uzwojenie cewki detekcyjnej (41) zawinięte jest wewnątrz elektrycznie przewodzącego korpusu (42) w postaci owalnej spłaszczonej rury, przeciętej izolującą szczeliną wzdłużną (43).
33. 33. Urządzenie według zastrz. 31 albo 32, znamienne tym, że korpus (42) jest z aluminium.
34. 34. Urządzenie według zastrz. 31 albo 32, znamienne tym, że owalna rura korpusu składa się z warstwy izolacyjnej (52) oraz przynajmniej jednej warstwy blachy miedzianej albo aluminiowej (53), otaczających kształtkę izolacyjną (54).