PL165611B1 - Zespól stojaków dla konstrukcji telekomunikacyjnych PL - Google Patents

Abstract

1. Zespól stojaków dla konstrukcji telekomu- nikacyjnych, zwlaszcza dla urzadzenia rozdzielczego, zawierajacy szereg stojaków skladajacych sie z piono- wych dzwigarów prowadzacych kable, dla mocowania od strony czolowej listew przylaczeniowych, które to pionowe dzwigary stanowia katowniki o przekroju w ksztalcie litery "U", otwarte w kierunku strony czolowej, które w zestawieniu tworza stojak i których powierzch- nie zawieraja perforacje rastra, przy czym szerokosc w swietle pionowych dzwigarów odpowiada wymiarowi m odulu zespolu, a pionowe dzwigary posiadaja co naj- mniej j edna wspólna szyne denna, znam ienny tym, ze pionowe dzwigary (1, 1’, 11, 11’) sa zestawione samo- nosnie z katowników (12), z których co najmniej jedna para stanowi profil skrzynkowy otwarty od strony czo- lowej, ewentualnie od strony tylnej, przy czym tworzace boczne scianki dluzsze ram iona katowników (12) sa polaczone przez zebra dystansowe (14) okreslajace mo- dularne odleglosci zespolu, a podpierajaca pionowe dzwigary (1, 1’) wspólna szyna denna stanowi srod- kowa szyne (4) oparta na pionowej podporze (6). Fig. 3 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół stojaków dla konstrukcji telekomunikacyjnych, zwłaszcza dla urządzeń rozdzielczych.

Znany zespół stojaków zgodnie z zasadą konstrukcji zespołowej, zawiera pionowe dźwigary prowadzące kable, dla mocowania od strony czołowej listew przyłączeniowych lub temu podobnych elementów.

W telekomunikacji lub innych dziedzinach przekazywania sygnałów, zespoły stojaków wspomnianego rodzaju są powszechnie stosowane dla przejrzystego i racjonalnego przyłączania dużej liczny przewodów.

Tego rodzaju rozwiązanie znane jest na przykład z opisu wzoru użytkowego Ru 50533, w którym pionowe dźwigary stanowią kształtowniki tworzące w zestawieniu stojak. Powierzchnie dźwigarów zawierają perforacje rastra, a szerokość pomiędzy pionowymi dźwigarami odpowiada wymiarowi modułu stojaka. Pionowe dźwigary posiadają co najmniej jedną wspólną szynę denną. Rozwiązania tego typu ujawnione zostały również w opisie patentowym RFN nr 3 038 783 i opisie wyłożeniowym EPO nr 0101885.

Zespół stojaków według wynalazku dla konstrukcji telekomunikacyjnych, zwłaszcza dla urządzenia rozdzielczego, zawiera szereg stojaków składających się z pionowych dźwigarów prowadzących kable, dla mocowania od strony czołowej listew przyłączeniowych. Korzystnie, pionowe dźwigary stanowią kształtowniki o przekroju w kształcie litery U, otwarte w kierunku strony czołowej. Kształtowniki w zestawieniu tworzą stojak, a ich powierzchnie zawierają perforację rastra. Szerokość w świetle pionowych dźwigarów odpowiada wymiarowi modułu zespołu. Ponadto, pionowe dźwigary posiadają co najmniej jedną wspólną szynę denną. Zespół

165 611 stojaków charakteryzuje się tym, że pionowe dźwigary są zestawione samonośnie z kątowników, z których co najmniej jedna para stanowi profil skrzynkowy otwarty od strony czołowej, ewentualnie od strony tylnej. Tworzące boczne ścianki dłuższe ramiona kątowników są połączone przez żebra dystansowe określające modularne odległości zespołu. Ponadto, podpierająca pionowe dźwigary wspólna szyna denna stanowi środkową szynę opartą na pionowej podporze.

Dwie pary pionowych dźwigarów zawierające kątowniki są zestawione w podwójną kolumnę dostępną od przodu i od tyłu, przy czym krótsze ramiona każdej pary kątowników są ze sobą połączone. Dłuższe ramiona kątowników są rozłącznie połączone z żebrami dystansowymi. Pionowe dźwigary mają korzystnie górne i dolne osłony stanowiące elementy pomocnicze dla montażu górnej szyny stabilizującej oraz stóp stojaków.

Pionowe dźwigary tworzące kolumny połączone są z dźwigarami w układzie poziomym.

Zespół stojaków według wynalazku łatwo dostosowuje się do różnych modułów, ma samonośną i wolnostojącą konstrukcję. Jest dostępny od strony czołowej i od tyłu, a jego konstrukcja jest zwarta.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół stojaków według wynalazku w konstrukcji samonośnej, stanowiącej rozdzielacz stacjonarny z dwoma różnymi modułami rastra, w schematycznym widoku czołowym, fig. 2 - zespół według fig. 1 w schematycznym częściowym rzucie pionowym, fig. 3 zespół według fig. 1 i 2, w rozłożeniu, a fig. 4 przedstawia jednomodułowy zespół stojaków w rozłożeniu.

Zespół stojaków, przedstawiony na fig. 1 do 3, jest skonstruowany jako dwumodułowy i zawiera pierwszy dźwigar pionowy 1 dla urządzenia rozdzielczego i drugi dźwigar pionowy 1'dla mocowania powszechnie obecnie stosowanego oprzyrządowania 19-to calowego, dla przenoszenia sygnałów od i do układów, zwykle przetwarzających dane.

Dźwigary pionowe 1 i 1' stanowią kształtowniki, zwłaszcza ceowniki, otwarte w kierunku strony czołowej zespołu, które w zestawieniu tworzą samonośny stojak. Powierzchnia 2, 2' w pobliżu krawędzi dźwigarów, od strony otwartej zespołu, zawierają perforacje rastra 3, 3’, dla montażu nie przedstawionych bliżej elementów zespołu.

Jak wynika z rysunku, zwłaszcza z fig. 2, szerokość pomiędzy pionowymi dźwigarami 1, 1 ’ jest równa wymiarowi odpowiedniego modułu. Ponadto, powierzchnie dźwigarów w pobliżu krawędzi są korzystnie ukształtowane jako powierzchnie załamane 2 lub powierzchnie równoległe 2’, jak przedstawiono na fig. 2.

Jak to przedstawiono na fig. 1 i 2, pierwsze dźwigary pionowe 1 pierwszego układu modularnego oraz drugie dźwigary pionowe 1’ drugiego układu modularnego, opierają się korzystnie na środkowej szynie dennej 4, która w przypadku stanowiska z podwójnym dnem 5 jest oparta na podporze 6, korzystnie o regulowanej wysokości. Umożliwia to optymalne doprowadzenie i wprowadzenie kabli od dołu, przy czym otwarta konstrukcja dopuszcza również doprowadzenie kabli od góry, górnym kanałem kablowym 7, jak jest to uwidocznione na fig. 1.

W zespole stojaków według wynalazku pierwsze dźwigary pionowe 1 pierwszego układu modularnego stanowią profile zaokrąglone, natomiast drugie dźwigary pionowe 1’ drugiego układu modularnego są zestawione z kątowników w rodzaju konstrukcji modułowej, jak przedstawiono na fig. 3.

Stosując rozwiązanie według wynalazku, oprócz części stojaka 19 calowego, można również zestawić pierwszą modularną część stojaka stanowiącą konstrukcję modułową przedstawioną na fig. 4, dla jednomodułowego urządzenia rozdzielczego.

Zespół stojaków według fig. 4 zawiera dźwigary pionowe 11,11’ zestawione w podwójną kolumnę, przy czym każda pojedyncza kolumna składa się z dwóch kątowników 12 i w ten sposób tworzy otwarty profil skrzynkowy. Dłuższe ramiona kątowników 12 tworzące ścianki boczne, są połączone przez żebra dystansowe 14, określające modularne odległości zespołu. Dalsze płytki dystansowe 15 mogą łączyć krótsze ramiona 13 kątowników 12, dzięki czemu powstaje samonośna, wolnostojąca kolumna.

Zwarta konstrukcja z podwójnymi kolumnami zawierającymi pionowe dźwigary 11, 11’ dostępnymi od przodu i od tyłu konstrukcji, powstaje dzięki temu, że krótsze ramiona kątowników 12 każdej pary kątowników są połączone ze sobą.

165 611

Przez takie podwójne kolumny zawierające pionowe dźwigary 11,11* można przeprowadzać kable w kanale, przy czym płytki dystansowe 15 przy krótszych ramionach 13 kątowników 12 oddzielają kanały poszczególnych kolumn, a żebra dystansowe 14 przy otwartej stronie kanałów stanowią zabezpieczenie przed wypadaniem wiązek kabli z dźwigara pionowego.

Do dźwigarów pionowych można zamontować w znany sposób i jak przedstawiono na fig. 1 do 3, nie przedstawione listwy przyłączowe, odpowiadające wybranemu modułowi.

W celu uzyskania wolnostojącej, dostępnej ze wszystkich stron, zwartej i stabilnej konstrukcji zespołu stojaków, z dźwigarami pionowymi 11,11* są ponadto połączone górne i dolne osłony 17, 17*, które jednocześnie stanowią elementy pomocnicze przy montażu górnych szyn stabilizujących 18, które mogą być ukształtowane również jako poprzeczne kanały, lub dla zamontowania stóp stojaków 19.

W ten sam sposób jest skonstruowany drugi dźwigar pionowy 1* drugiego układu modularnego według fig. 1 do 3.

Możliwe jest również łączenie dźwigarów pionowych o takiej samej konstrukcji, w nie przedstawionym zespole poziomym.

Przedstawiony zespół stojaków dla konstrukcji telekomunikacyjnych, zwłaszcza dla urządzeń rozdzielczych, który spełnia wszelkie postawione wymagania, przy czym za pomocą niewielu podstawowych elementów uzyskuje się samonośną, indywidualną i zwartą konstrukcję o wielostronnym zastosowaniu, z optymalnym dostępem od strony czołowej i od tyłu konstrukcji. Możliwe jest również utworzenie konstrukcji wielomodulamej, przykładowo połączenie urządzenia rozdzielczego z urządzeniem kanałowym 19-to calowym.

165 611

165 611

Fig 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół stojaków dla konstrukcji telekomunikacyjnych, zwłaszcza dla urządzenia rozdzielczego, zawierający szereg stojaków składających się z pionowych dźwigarów prowadzących kable, dla mocowania od strony czołowej listew przyłączeniowych, które to pionowe dźwigary stanowią kątowniki o przekroju w kształcie litery U, otwarte w kierunku strony czołowej, które w zestawieniu tworzą stojak i których powierzchnie zawierają perforację rastra, przy czym szerokość w świetle pionowych dźwigarów odpowiada wymiarowi modułu zespołu, a pionowe dźwigary posiadają co najmniej jedną wspólną szynę denną, znamienny tym, że pionowe dźwigary (1,1’, 11,11’) są zestawione samonośnie z kątowników (12), z których co najmniej jedna para stanowi profil skrzynkowy otwarty od strony czołowej, ewentualnie od strony tylnej, przy czym tworzące boczne ścianki dłuższe ramiona kątowników (12) są połączone przez żebra dystansowe (14) określające modularne odległości zespołu, a podpierająca pionowe dźwigary (1, 1’) wspólna szyna denna stanowi środkową szynę (4) opartą na pionowej podporze (6).
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że dwie pary pionowych dźwigarów (11,11’) zawierające kątowniki (12) są zestawione w podwójną kolumnę dostępną od przodu i od tyłu, przy czym krótsze ramiona (13) każdej pary kątowników (12) są ze sobą połączone.
3. 3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że dłuższe ramiona kątowników (12) są rozłącznie połączone z żebrami dystansowymi (14).
4. 4. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że pionowe dźwigary (11,11’) mają górne i dolne osłony (17,17’) stanowiące elementy pomocnicze dla montażu górnej szyny stabilizującej (18) oraz stóp stojaków (19).
5. 5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pionowe dźwigary tworzące kolumny połączone są z dźwigarami w układzie poziomym.