PL164970B1

PL164970B1 - Dezynfekcyjny srodek biobójczy, zwlaszcza wirusobójczy i sposób jego wytwarzania PL

Info

Publication number: PL164970B1
Application number: PL90286901A
Authority: PL
Inventors: Thomas Ralph Auchincloss
Original assignee: Auchincloss Thomas R
Priority date: 1989-09-15
Filing date: 1990-09-14
Publication date: 1994-10-31
Also published as: WO1991003936A1; HRP920313A2; SK449890A3; CZ449890A3; SI9011740A; YU174090A; PL286901A1; GB8920973D0; CZ278433B6; SK278516B6

Abstract

1. Dezynfekcyjny srodek biobójczy, zwlaszcza wirusobójczy, w musujacej, rozdrob nionej postaci, do stosowania zewnetrznego, zawierajacy halogenek nieorganiczny, srodek utleniajacy, akceptor chlorowca, weglan lub kwasny weglan oraz zwiazek kwasowy reagujacy z weglanem lub kwasnym weglanem, znamienny tym, ze zawiera 0,01-5 czesci wagowych rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego, 25-60 czesci wagowych srodka utleniajacego, 5-25 czesci wagowych rozpuszczalnego w wodzie weglanu lub kwasnego weglanu, 10-20 czesci wagowych kwasu amidosulfonowego, spoiwo oraz ewentualnie fosfo ran i/lub organiczny kwas nie redukujacy i/lub srodek powierzchniowo czynny. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest dający się tabletkować, rozdrobniony, biobójczy, a zwłaszcza wirusobójczy preparat, zawierający rozpuszczalny w wodzie nieorganiczny halogenek, silny środek utleniający, który w wodnym roztworze reaguje z halogenkiem dając jony hipohalitowe, kwas amidosulfonowy w ilości wystarczającej, aby stanowić akceptor chlorowca, rozpuszczalny w wodzie węglan lub kwaśny węglan oraz wystarczający nadmiar kwasu amidosulfonowego, aby reagował w wodzie z węglanem lub kwaśnym węglanem z wytworzeniem dwutlenku węgla i żądanego musowania.

środek według wynalazku zawiera 0,01-5 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego, 25-60 części wagowych środka utleniającego, 5-25 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie węglanu lub kwaśnego węglanu, 10-20 części wagowych kwasu amidosulfonowego, spoiwo oraz ewentualnie fosforan i/lub organiczny kwas nie redukujący i/lub środek powierzchniowo czynny.

Korzystnie, pH 1%-wego wodnego roztworu tego środka wynosi 1,0-5,0, a zwłaszcza 1,2-4,0.

Korzystnie jako halogenek nieorganiczny stosuje się chlorek sodu, korzystnie w ilości 0,01-5 części wagowych, zwłaszcza 0,2-2 części wagowe, gdy środek ma się rozpuszczać w wodzie z kranu. MoZna jednak stosować i inne halogenki, np. chlorek, bromek lub jodek potasu lub bromek lub jodek sodu.

środek utleniający, który stosuje się w ilości 25-60 części wagowych korzystnie stanowi nadtlenosiarczan lub nadtlenoftalan (zwłaszcza mononadtlenoftalan potasu). Najkorzystniejszym środkiem utleniającym jest jednak handlowo dostępna potrójna sól nadtlenosiarczanu potasu, wyrażająca się przybliżonym wzorem 2 KHSO5-KHSO4‘K₂SO4 (wagowo 45:25:30).

Można stosować też inne środki utleniające w ilościach zapewniających równoważny stopień utleniania. Siłę utleniającą produktów tego rodzaju korzystnie mierzy się jako ilość jodu wyzwalanego przez reakcję z jodkiem potasu (co mierzy się następnym miareczkowaniem tego jodu). Jest to konwencjonalny sposób i można siłę utleniania wyrażać jako ilość dostępnego hypohalitu, chlorowca lub po prostu określać ją jako siłę utleniającą. (Pod nazwą hypohalit należy rozumieć sól kwasu podchlorowcawego).

Węglan lub kwaśny węglan korzystnie stosuje się w ilości 5-25 części wagowych, a z wielu typowych węglanów lub kwaśnych węglanów alkalicznych, kwaśny węglan sodu jest najbardziej korzystny .

Kwas amidosulfonowy stosuje się zarówno jako akceptor chlorowca i jako kwas do reakcji z węglanem (kwaśnym węglanem) w celu wydzielenia CO₂. Jako akceptor kwasu stosuje się korzystnie 3-8 części wagowych, a jako generator CO₂ korzystnie dodatkowo stosuje się 7-12 części wagowych, czyli ogólna ilość wynosi 10-20 części wagowych.

W celu polepszenia zdolności tabletkowania musujący środek zawiera spoiwo, zdolne do luźnego wiązania cząsteczek przy prasowaniu w tabletkarce. Korzystnie stosuje się 0,5-2 części wagowych spoiwa, korzystnie stearynian sodu (mydło kwasu tłuszczowego) 1 polioksyetylen (poliglikol) oraz ich mieszaniny. W celu ulepszenia innych właściwości musujący środek ewentualnie zawiera szereg dodatkowych składników, zwłaszcza bezwodny fosforan alkaliczny, (korzystnie 10-30 części wagowych), nie redukujący kwas organiczny (korzystnie do 20 części wagowych) i bezwodny środek powierzchniowo czynny (korzystnie do 20 części wagowych).

Fosforanem alkalicznym może być heksametafosforan sodu. Część lub całość powyższego związku można zastąpić innymi fosforanami np. pirofosforanem tetrasodowym i odpowiednimi związkami potasowymi.

164 970

Fosforany działają jako czynniki buforujące i chel^jące, co w połączeniu z płaską krzywą pH kwasu amidosulfonowego umożliwia efektywność środka w szerokim zakresie warunków jego stosowania np. środek można rozpuszczać w twardej wadzie bez obniżania jego właściwości wirusobókcznch.

Nie redukujący kwas można określić jako kwas organiczny, który nie zmniejsza siły utleniającej 1%-go wodnego roztworu testowanej mieszaniny 50 części wagowych potrójnej soli nadtlgaoslarctaau potasu, 45 części wagowych chlorku sodu i 5 części wagowych kwasu amidosulfonowego (z dodatkiem 20 części wagowych testowanego kwasu, pozostawionego ne 30 min). KKorzytr^i^ stosuje się kwas jabłkowy i bursztynowy.

Można stosować dowolny środek powierzchniowo czynny zgodny z kwasami i środkami utleniającymi, lecz szczególnie korzystny jest dodejnlobenzenotulfoniaa sodu. Inne odpowiednie środki są to lauryloeterosiarczany, kondensaty tlenku etylenu/propylenu z alkilzfeaolaιyi, etery poliglikolu kwasów tłuszczowych, kondensaty tlenku etylenu z kwasami tłuszczowymi, etery poliglikolu i alkilofenoli i oksyetylenoaang alkohole tłuszczowe. Oodatek środka powierzchniowo czynnego daje ważną zaletę, zwłaszcza przy wysokich ilościach tego środka, to jest umożliwia czyszczenie i dezynfekcję w jednej operacji.

środek musujący według wynalazku nadaje się o, α^bgwtZanane , , dowolny znany s^fiOi^iJb. Można więc przykładowo wprowadzić go do stempli tabletkarki i prasować na tabletki. Jest to procedura znana, nie wymagająca opisu.

Uformowane tabletki można dodawać do wody w momencie stosowania, otrzymując wodny środek dezynfekcyjny i biobójczy o żądanym stężeniu; korzystne jest stosować to bezpośrednio przed użyciem. Obecność fosforanu w środku przedłuża IwowIośi^! waZnago pHogHartu i polepsza skuteczność środka rozpuszczonego w twardej wwozie (foosoran powoduje mmskowanie wszelkich jonn* tali, które mogłyby spowodować szybki rozkład obecnych w roztworze środków utleniających).

Wodny preparat stanowi środek biobójczy o zzkresie działani., OChocił Scotta rozkładu wirusa nie jest zzmy, uuwża się, żż uleea ΓOzeΓoztgr nnipiej^ eiwypΓoteżnowa llazaαyna jytoplatyaryczaa lub zewnętrzna lipidowa warstwa ochronna wiloutl przez co odsłania się jądro RNA lub DNA wirusa. Kwas ayidzsulfoaoan działa jako akceptor chloru, zatrzymując powstający chlor w roztworze w postaci adduktu z kwasem ayidosulOayiaownm, przez co unika się wydzielaaie gazowego chloru. Utrzymywanie niskiego stężenia chlorku lub innego halogenku zapobiega wydzielaniu się chloru bez obniżania skuteczności bakteriobójczej środka.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wanwaarznaa waneg opisanego tyafefjykaggzgo środka bizbójjtggz, zwłaszcza wirusobókctego.

Sposób według wynalazku polega na tym, że najpierw miesza się ewentualne składniki takie jak fosforan ygtalu alkalicznego i bezwodny środek powierzchniowo czynny, następnie do otrzymanej yigttaaian dodaje się 25-60 części wagowych środka utleniającego, 10-20 części wagowych kwasu ayldztulfznzwggz oraz ewentualnie organiczny kwas nie redukujący, a następnie, po homogenicznym rozprowadzeniu powyższych składników dodaje się 0,01-5 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego, 5-25 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie węglanu lub kwaśnego węglanu oraz spoiwo, przy czym wymienione powyżej 0,01-5 części wagowe rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego ewentualnie dodaje się jednocześnie z 10-20 częściami wagowymi kwasu amίdosulOzazwego, w postaci uprzednio przygotowanej mieszanki.

We wspomnianym opisie patentowym nr 2 107 09B podano szczegóły dotyczące aktywności wiruszbókctek opisanego tam środka. Testy wykazały, że wprowadzenie węglanu lub kwaśnego węglanu, dodatkowego kwasu ayldosulfoaoaggo i spoiwa nie wywiera znaczącego ujemnego wpływu na aktywność bakteriobójczą.

Przykład I. Wytwarzanie musujących tabletek airusobójcznch Etap A: Wytwarzanie środka airuszbókctggo według wyżej wymienionego opisu patentowego nr 21 987 098

Sporządzono mieszaninę wlrutobójczą przez mieszanie następujących składników (w ilości w częściach wagowych):

Chlorek sodowy 1,,

Nadtlgnztiarętan sodowy (sól potrójna) 50,0

Kwas amidosulfonzwy 5,0

164 970

Kwas jabłkowy 10,0

Heksametafosforan sodowy 18,5

Dodecylobenzenooslfooian ssoooy 15,0

Sól potrójna jest to wyżej opisany oadtlezosiarceao potasu. Ma oz minimalną zawartość aktywnego tleni 4,5%. Heksametafosforan sodowy, zwany też polifosforanem, jest w postaci proszku lub granulek.

środek sporządzano przez zmieszanie razem najpierw fosforanu i sulfonianu, następnie dodanie nadtlenosiarceanu i kwasów i wreszcie HaCl. 1%-wy wagowo roztwór tego środka w dejonizowanej wodzie ma pH = 2,4.

Etap B: Wytwarzanie tabletek

Sporządzono musujący środek mieszając następujące składniki (ilości w gramach): Wyżej opisany środek wirusobójczy z opisu nr 2 187 098 250 Kwaśny węglan sodowy 34 Kwas anidosulfonowy 31 Stearynian sodowy 10 Glikol polioksyntylenowy 23

Mieszaninę sporządzono w postaci suchego proszku i sprasowano na 100 tabletek w konwencjonalny sposób. Stearynian sodu i glikol polioksyntylnoowy działały razem jako spoiwo.

Po wrzuceniu tabletek do wody występowała reakcja musowania z wydzielaniem CO2. Wspomagała ona rozpad i rozpuszczanie tabletki.

Gdy tabletkę umieszcza się w ilości wody z kranu wystarczającej do otrzymania 1%-go wagowo roztworu, pH wynosiło 2,6.

Przykłady II -V. Wytwarzanie musujących tabletek wirusobójczych Etap A: Sporządzono mieszaniny wirusobójcze przez zmieszanie następujących składników (ilości w częściach wagowych):

Przykład nr:	II	III	IV	V
Składniki: Chlorek potasowy			2,0	2,0
Chlorek sodowy	1.5	1,5	-	-
Nadtannooiarleao potasowy	-	19,7	-	19,7
Nndtaeoosżarlzao sodowy	16,0	-	16,0	-
Kwas ami0psll0ooowy	5,0	5,0	9,0	5,0
Kwas jabłkowy	10,0	10,0	10,0	10,0
Heksamnta0ls0prao sodowy	18,5	18,5	18,5	18,5
Kwaśny siarczan potasowy	7,0	6,5	7,0	6,5
Siarczan potasowy	7,0	1,8	7,0	1,8
Dodecyaobeoeonpsll0oozno sodowy	15,0	15,0	15,0	15,0

W przykładach tych stosowano zamiast soli potrójnej nadtlnnosiarceanu potasowego, który jak podano wyżej w opisie, zawiera w swoim składzie tak kwaśny siarczan potasowy jak i siarczan potasowy, czysty nadtlenosiarczan potasowy O<2S₂08). W związku z tym, dla uzyskania odpowiedniego pH dodano siarczan i kwaśny siarczan osobno, środki sporządzono w analogiczny sposób jak w przykładzie I.

Etap B: Wytwarzanie tabletek

Sporządzono musujące środki ylΓusobójcen mieszając po 250 gramów mieszanin, otrzymanych w etapie A, z następującymi składnikami (w gramach):

Kwaśny węglan sodowy 44 Kwas amidosulfonowy 31 Stearynian sodowy 10 Glikol polioksyetylenowy 23

Tabletki sporządzano w nnalogiznyy spoóób akb w rzykładzzee

164 970

Przykład VI. Testy dotyczące aktywności wirusobójczej

Przeprowadzono testy na ustalenie aktywności wirusobójczej różnych środków, stosując urzę dowe testy zaakceptowane przez United Kingdom (GB) Ministry of Agriculture, Fisheries and Food (MAFF) i (GB) Animal Virus Research Institute (AVRI). Testy te wykazały skuteczność środków w stosunku do wielu wirusów i infekcji wirusowych. Tak więc, w roztworach podanych w tabeli 1, środek z przykładu I dawał obniżenie miana wirusa log 4.

Tabela 1

Rodzina wirusów	Zakażenie wirusowe	Rozcieńczenie
Adenoviridae	Syndrom gubienia jaj	1100
Herpetoviridae	Zakaźny nieżyt nosa i tchawicy u*bydła	1600
	Rzekoma wścieklizna świń	1280
	Opryszczka kocia	1200
Iridoviridae	Afrykańska cholera świń	1200
Parvoviridae	Parvovirus psi	150
Poxviridae	Rzekoma ospa bydła	1300
Coronaviridae	Zakaźny nieżyt jelitowo-żołądkowy	1450
	Ptasie zapalenie krtani i tchawicy	1280
	Koronawirus psi	1100
Orthomyxoviridae	Grypa ptasia	1320
Paramycoviridae	Choroba Newcastle, ptasie zapalenie płuc i mózgu	1280
	Nosówka	1280
Picornavandae	Pryszczyca świń	1200
	Pryszczyca	11300
Reoviridae	Gumboro (100)	1250
Teroviridae	Maedi i visna	1400
	AIDS	1200
Rhabdoviridae	Wścieklizna	1 .· 280
Togoviridae	Wirusowe zapalenie tętnicy koni	1350

Wyniki są te same jak w opisie nr 2 187 098, co oznacza, że przeprowadzenie środka w postać musującą nie obniża aktywności bakteriobójczej.

Przeprowadzono też testy w celu oznaczania stabilności krótko- i długoterminowej stabilności tabletkowania suchych środków musujących. Przechowywano pewne ilości każdego środka w 37°C w zamkniętym pojemniku i okresowo pobierano próbki. Typowe wyniki przedstawiono w tabeli 2.

Tabela 2

Czas (dni)	Siła utleniająca wyrażona jako procent dla środka z przykładu I.
0	10,42
2	20,38
4	10,44
7	10,37
14	10,45
21	10,50
28	10,41

Wahania w procentach dostępnego chloru mieszczą się w zakresie oczekiwanego błędu doświadczalnego i wskazują na doskonałą krótkoterminową stabilność.

164 970

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz

Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Dezynfekcyjny środek biobójczy, zwłaszcza wirusobójczy, w musującej, rozdrobnionej postaci, do stosowania zewnętrznego, zawierający halogenek nieorganiczny, środek utleniający, akceptor chlorowca, węglan lub kwaśny węglan oraz związek kwasowy reagujący z węglanem lub kwaśnym węglanem, znamienny tym, że zawiera 0,01-5 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego, 25-60 części wagowych środka utleniającego, 5-25 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie węglanu lub kwaśnego węglanu, 10-20 części wagowych kwasu amidosulfonowego, spoiwo, oraz ewentualnie fosforan l/lub organiczny kwas nie redukujący i/lub środek powierzchniowo czynny.
2. środekwedług zastrz. 1, znamienny tym, że pH 11-gg wagowo roztworu tegg środka nosi 1,0-5,0, a korzystnie 1,2-4,0.
3. według zastrz, 1 , albo 2, znamienny ty^m, Zż jjko hylozegek organiczny zawiera chlorek sodu w ilości 0,1-5 części wagowych).
4. środekwedług zastrz, , , albo 2, znamienny tym, te yzawier ppoadtt ,bez wodny fosforan metalu alkalicznego, korzystnie w ilości 10-30 ęśęiyi wowywyc,, e, e rekukujycy kwas organiczny, korzystnie w ilości do 20 części wagowych oraz bezwodny środek powierzchniowo czynny, korzystnie w ilości od 20 części wagowych.
5. Sposób wytwarzania dezynfekcyjnego środka biobójczego, zwłaszcza alouszbókęzggo, do stosowania zewnętrznego, znamienny tym, że najpierw miesza się ewentualne składniki takie jak fosforan metalu alkalicznego i bezwodny środek powierzchniowo czynny, następnie do otrzymanej mieszaniny dodaje się 25-60 części wagowych środka utleniającego, 10-20 części wagowych kwasu amldzsulfoazwggz oraz ewentualnie organiczny kwas nie redukujący, a następnie po homogenicznym rozprowadzeniu powyższych składników dodaje się 0,01-5 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego, 5-25 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie węglanu lub kwaśnego węglanu oraz spoiwo, przy czym wymienione powyżej 0,01-5 części wagowe rozpuszczalnego w wodzie halogenku nieorganicznego ewentualnie dodaje się jednocześnie z 10-20 częściami wagowymi kwasu amidosulfoaowego, w postaci uprzednio przygotowanej mieszanki.

Wynalazek dotyczy musującego, dezynfekcyjnego, rozdrobnionego środka bizbókczegz, a zwłaszcza wlouszbókjtegz, korzystnie w postaci tabletek i sposobu jego wytwarzania.

środek ten znajduje szerokie zastosowanie jako środek dezynfekcyjny, hiobó^zy i wirusobójęzy, do stosowania zewnętrznego, w celach dezynfekcyjnych.

Podchloryny, w postaci ciekłego podchlorynu sodowego (chlorku stosowanego w gospodarstwach domowych) lub podchlorynu wapniowego (proszku wybielającego) jak również takie produkty jak kwas trlcylorzjykαnuroan i Chloramina T, stosowane były od wielu lat jako środki bielące i odkażające do celów domowych, przemysłowych oraz w mniejszym stopniu w gospodarstwach rolnych. Produkty te sprzedawane są w formie proszków lub cieczy, zwłaszcza proszków i mają podczas stosowania pH 7-11. Wszystkie one posiadają wady.

Produkty ciekłe powodują korozję, są niestabilne i łatwo dezaktywują się pod wpływem substancji organicznych, przez co użyteczność i przydatność ich jest ograniczona, zwłaszcza w warunkach gospodarstw wiejskich, gdzie występują duże ilości substancji organicznych. Produkty proszkowe są bardziej stabilne, ale i znacznie mniej reaktywne. Np. Chloraminę T trzeba stosować w wyjątkowo wysokich stężeniach aby uzyskać pożądany efekt biobójęzy, a ponadto substancje organiczne poważnie obniżają jej aktywność. Ze względu na to, że produkty te są alkaliczne lub obojętne, ich aktywność wiruszbójcza jest poważnie ograniczona. Uważa się obecnie, że

164 970 pierwszym celem środka dezynfekcyjnego, zarówno przy stosowaniu dla ludzi jak i zwierząt, powinno być zdezaktywowanie cząstek wirusa, które w dużym stopniu stanowią główne zagrożenie dla ludzi i zwierząt hodowlycych, powodując w sstttecznym wyniku wtóónn zakażżnia bbkttrrjne. Dlatego też idealny układ utleniający powinien mieć charakter kkaśny, a rozttór sstsowany podczas użycia powinien najkorzystniej mieć pH około 2-3. Jednakże wszystkie roztwory podchlorynów w tym zakresie pH wydzielają gazowy chlor z podchlorynu. Dlatego też niemożliwe było dotychczas uzyskanie takich ulepszonych właściwości mikrobó^zy^, zwłaszcza tanusobójcaycy.

Znanych jest wiele produktów nastawionych na uzyskanie stabilnych układów kwaśnych, zwłaszcza produkt hpżpiny h farbry-jejim osiaia paaóelóztm nr 932 770. Produkty ooisane w ttm opisie są jecJeak hardzo nilarsótlne h hustaci pposzku i wydzielają żCInr gorowy o khóhkim okresie od produkcji. Jest to spowodowane głównie zastosowaniem wysokich stężeń wodorosiarczanu sodowego i kwaśnych soli nieorganicznych, dodanych w celu uzyskania żądanego poziomu kwasowości. Stosowanie przyśpieszaczy w postaci kwasów lieznganaczlych, poza powodowaniem niestabil ności, sprawia, że produkt jest silnie korodujący.

Inną publikacją jest brytyjski opis patentowy nr 2 078 522, w którym starano się wyeliminować wady produktów według opisu nr 932 750 przez stosowanie milamtllych poziomów kwasu amido sulfonowego jako akceptora chloru i uzyskanie żądanego poziomu kwasowości roztworów podczas użycia przez zastosowanie, jako przyśpieszacza kwasowego, nie redukującego kwasu organicznego, jak kwas jabłkowy, lub bursztynowy lub, alternatywnie, kwaśnego fosforanu w połączeniu z kwasem amidosulfonzwkm. Daje to stosunkowo stabilny proszkowy produkt, który ani nie wydziela chloru gazowego w czasie dłuższego przechowywania w 37°C ani nie wydziela chloru (wykrywanego na podstawie zapachu i wizualnie), gdy produkt rozpuszcza się w wodzie. Jednakże, chlor może się wydzielać jeżeli produkt przechowuje się w wilgotnych warunkach albo jeżeli nie przestrzega się instrukcji i przygotowuje się stężony roztwór. Ten problem próbowano rozwiązać według brytyjskiego opisu patentowego io 2 164 851, gdzie podchloryn zastąpiono mieszaniną nirzoganicanegz chlorku i środka utleniającego, która to mieszanina wyzwala jony podchlorynowe w wodnych roztworach. W brytyjskim opisie patentowym nr 1 187 098 opisano jeszcze bardziej ulepszoną wersję, której zaleta polega na starannej regulacji ilości poszczególnych składników kompozycji. Opis ten ujawnia suchy, rozdrobniony, rozpuszczalny w wodzie środek blsbójczy, zawierający 0,01-5 części wagowych rozpuszczalnego w wodzie halogenku organicznego, 25-60 części wagowych środka utleniającego, który w wodnym roztworze reaguje z halogenkiem, daje jony podchlorynowe, 3-8 części wagowe kwasu amldssulfonotrgo, do 20 części wagowych nie redukującego kwasu organicznego i 10-30 części wagowych bezwodnego fosforanu metalu alkalicznego; pH 1%-go wagowo roztworu tego środka wynosi 1,2-5,5. środki takie okazały się szczególnie użyteczne, ale w pewnych przypadkach ich postać, to jest suchy, rozdrobniony (typu proszku) materiał, nie jest najbardziej dogodny. Tak np. dobrze znane zjawisko zwane pylniem powoduje efekt drażniący, który może prowadzić do uszkodzenia oczu itp.

Z tego względu powszechnie stosuje się produkcję środków proszkowych w postaci tabletek. Ma to szereg zalet, np. dokładne dawkowanie, brak pylenia, łatwe rozprowadzanie bez ważenia i łatwa kontrola zapasów i zużycia.

Trudno jest jednak uzyskać w stosunkowo małym rozmiarze tabletki wysoki poziom aktywności bizrójcaej, koniecznej do zwalczania zakażeń wirusowych o tak szerokim zasięgu jakie występują orrclir na całym świecie. Zwykły sposób wytwarzania polega np. na stosowaniu kwasu cytrynowego i kwaśnego węglanu w celu uzyskania żądanego efektu musującego. Działa to dobrze, ale konieczna jest stosunkowo duża tabletka.

Na ogół dodaje się do preparatów składniki, które ze sobą reagując przy umieszczaniu tabletki w wodzie wydzielają CO2 - powodując wtedy efekt musujący. Pomaga on w rozpadzie tabletki i w rozpuszczaniu innych składników tabletki.

Typowo do tego celu stosuje się kwaśny węglan sodowy i kwas organiczny, np. cytrynowy, adypinowy lub winowy. Jednak przy użyciu tych kwasów tworzą się ich sole sodowe - cytryniany, adyg^^ny lub winiany - które, stanowiąc sole słabych kwasów 1 mocnej zasady, działają jak bufory; stabilizują pH na raczej wysokim poziomie; dlatego też nie można otrzymać roztworów o niskich pH, które, jak już wspomniano, mają szczególne znaczenie w odniesieniu do wirusów.

164 970

Wynalazek niniejszy umożliwia wytwarzanie takich środków biobójczych, o zasadniczo szerokim zakresie działania, w postaci tabletek, które przy rozpuszczaniu w wodzie dają roztwór o niskim pH, przez zastosowanie nie kwasu organicznego (jak cytrynowy itd.), a zamiast tego nieorganicznego kwasu amidosulfonowego (NH^SO^H). Pomimo, że zastosowanie kwasu amidosulfonowego jest wyraźnie przeciwieństwem tego, co wskazują wyżej wymienione wcześniejsze opisy patentowe, które wymagały, aby zredukować ilość kwasu amidosulfonowego (tak aby działał on wciąż Jako akceptor chloru, ale nie powodował niestabilności suchego produktu), stwierdzono nieoczekiwanie, że odpowiedni nadmiar kwasu amidosulfonowego razem z węglanem lub kwaśnym węglanem daje musujący środek, nadający się do tabletkowania i wykazujący żądaną stabilność pod względem wydzielania chloru oraz żądaną aktywność biobójczą.