PL156079B1 - Emulsja smołowo-polimerowa - Google Patents

Abstract

1. Emulsja smołowo-polimerowa, znamienna tym, że składa się ze smoły drogowej w ilości od 35 do 70 części masowych, z polichlorku winylu w ilości od 0,1 do 2 części masowych, z polipropylenu w ilości od 0 do 0,1 części masowych, z oleju sumarycznego w ilości od 5 do 50 części masowych, z wodorotlenku sodu w ilości od 0,1 do 5 części masowych, z wody w ilości od 14 do 84 części masowych, z wapna hydratyzowanego w ilości od 0,5 do 5 części masowych, z odpadów polistyrenu w ilości od 0 do 10 części masowych z ziemi bielącej w ilości od 1 do 30 części masowych oraz z asfaltu od 0 do 60 części masowych,

Description

Przedmiotem wynalazku jest emulsja smołowo-polimerowa, która służy jako materiał impregnacyjno-hydroizolacyjny. Emulsja może służyć do wytworzenia samodzielnej powłoki na elementy konstrukcyjne i na powierzchnie dachowe płaskie i ukośne a także na powłoki dwu- i wielowarstwowe w połączeniu z papą, zbrojone włóknem, tworzywami i blachą oraz jako materiał do renowacji pokryć dachowych z papy, płytek ceramicznych, tworzyw, płytek polimerowych.

Jako powszechnie znany środek konserwujący do pokryć dachowych stosuje się smołę dachową, która jest ciekłą mieszaniną paku w 65% i wysokowrzącego oleju smołowego w około 35%. Jako trwalsze znane są także kompozycje bitumiczno-polimerowe stabilizowane asfaltem, dodatkiem żywic naturalnych i sztucznych. Znane są także kompozycje polegające na preparowaniu paku, który można plastyfikować olejem antracenowym, miękkim asfaltem, tworzywami itp.

Podane środki i kompozycje w temperaturze otoczenia (20-25°C) są bardzo lepkie lub stałe i przy nanoszeniu na podłoże wymagają podgrzewania do temperatury powyżej 130°C.

Inny rodzaj środków i kompozycji dostępny w handlu produkowany jest w postaci półpłynnej lub płynnej na bazie rozpuszczalników organicznych. Ten rodzaj pokryć jest łatwy w stosowaniu lecz wymaga suchego podłoża. W wyniku stosowania tego rodzaju pokryć następuje emisja szkodliwych i łatwopalnych rozpuszczalników zarówno w czasie nanoszenia jak i następnie w czasie wysychania.

Wadą dotychczasowych pokryć jest ich konsystencja albo bardzo lepka albo stała w temperaturze otoczenia i wymagająca podgrzewania w czasie stosowania.

Inny rodzaj pokryć ma odpowiednią konsynstencję w temperaturze otoczenia poprzez zastosowanie rozpuszczalników organicznych. Jedne i drugie pokrycia wymagają przygotowania odpowiednio suchego podłoża.

Celem wynalazku było usunięcie wad dotychczas stosowanych pokryć i usunięcie niedogodności ich stosowania.

Emulsja według wynalazku nie wymaga podgrzewania w czasie nanoszenia, nie wymaga suchego podłoża i nie emituje rozpuszczalników organicznych w czasie nanoszenia i wysychania.

Emulsja według wynalazku składa się ze smoły drogowej w ilości od 35 do 70 części masowych, z polichlorku winylu w ilości od 0,1 do 2 części masowych, z polipropylenu w ilości od 0 do 0,1 części masowych, z oleju sumarycznego w ilości od 5 do 50 części masowych, z wodorotlenku sodu w ilości od 0,1 do 5 części masowych, z wody w ilości od 14 do 84 części masowych, z wapna hydratyzowanego w ilości od 0,5 do 5 części masowych, z odpadów z produkcji polistyrenu w ilości

156 079 od 0 do 10 części masowych z ziemi bielącej w ilości od 1 do 30 części masowych oraz z asfaltu od 0 do 60 części masowych, przy czym pH emulsji smołowo-polimerowej mieści się w zakresie od obojętnego do pH 10.

Korzystnie, jeśli utrzymuje się stosunek smoły drogowej do asfaltu od 1:0,5 do 1:1. Najlepiej, jeśli stosuje się olej sumaryczny o frakcji do 305°C.

Korzystnie, jeśli stosunek smoły drogowej do wody wynosi 1:0,4 do 1:1,2.

Emulsja według wynalazku jest emulsją wodno-smołowo-polimerową. Jest to gęsta jednorodna ciecz koloru ciemnobrunatnego o właściwościach tiksotropowych. Emulsja jest cieczą bezwonną, niepalną, nietoksyczną i do stosowania na zimno.

Po wyschnięciu emulsja tworzy zwartą, homogeniczną, gładką powierzchnię o bardzo dobrej przyczepności i wytrzymałości mechanicznej. Otrzymana powłoka jest wodoszczelna zaraz po naniesieniu i odporna na temperatury od + 70° - 25°C oraz uzyskuje pełną odporność mechaniczną po 7 dniach od naniesienia.

Rozwiązanie według wynalazku jest ilustrowane w podanym przykładzie.

Przykład . Emulsja smołowo-polimerowa o składzie:
smoła drogowa	37	części masowych
polichlorek winylu	0,4	u	w
polipropylen	0,04	u	u
olej sumaryczny o frakcji 170°C	6,2	u	u
NaOH	0,4	u
woda	37	w	w
wapno hydratyzowane	2,7	u	w
ziemia bieląca	6,3	U	u
odpady polistyrenowe	10		u
jest gęstą jednorodną cieczą o właściwościach tiksotropowych.	Nie rozdziela się w temperaturze

powyżej +5°C.

Otrzymana powłoka po naniesieniu emulsji na podłoże suche i zawilgocone jest wodoszczelna, pełną odporność mechaniczną uzyskuje się po 7 dniach.

Emulsja przechowywana w temperaturze powyżej + 5°C jest trwała i nie rozdziela się w przeciągu 6 miesięcy.

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 100 egz.

Cena 3000 zł

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Emulsja smołowo-polimerowa, znamienna tym, że składa się ze smoły drogowej w ilości od 35 do 70 części masowych, z polichlorku winylu w ilości od 0,1 do 2 części masowych, z polipropylenu w ilości od 0 do 0,1 części masowych, z oleju sumarycznego w ilości od 5 do 50 części masowych, z wodorotlenku sodu w ilości od 0,1 do 5 części masowych, z wody w ilości od 14 do 84 części masowych, z wapna hydratyzowanego w ilości od 0,5 do 5 części masowych, z odpadów polistyrenu w ilości od 0 do 10 części masowych z ziemi bielącej w ilości od 1 do 30 części masowych oraz z asfaltu od 0 do 60 części masowych, przy czym pH emulsji smołowo-polimerowej mieści się w zakresie od obojętnego do pH 10.
2. 2. Emulsja według zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek smoły drogowej do asfaltu wynosi od 1:0,5 do 1:1.
3. 3. Emulsja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera olej sumaryczny z destylacji smoły o frakcji do 305°C.
4. 4. Emulsja według zastrz. 1 znamienna tym, że stosunek smoły drogowej do wody wynosi 1:0,4 do 1:1,2.