PL153444B1

PL153444B1 - Złącze śrubowe do mocowania elementów płytowych, zwłaszcza tafli szklanych w obiektach szklarniowych

Info

Publication number: PL153444B1
Application number: PL1986262319A
Authority: PL
Priority date: 1986-11-04
Filing date: 1986-11-04
Publication date: 1991-04-30
Also published as: PL262319A1

Description

RZECZPOSPOLITA OPIS PATENTOWY 153 444 POLSKA

Patent dodatkowy do patentu nr--Zgłoszono: 86 11 04 (P. 262319)

Int. Cl.⁵ F16B 5/06 A01G 9/14

URZĄD

PATENTOWY

RP

Pierwszeństwo--Zgłoszenie ogłoszono: 88 08 04

Opis patentowy opublikowano: 1991 09 30

Twórcy wynalazku: Józef Gabor, Zdzisław Juskowiak, Piotr Szarzyński

Uprawniony z patentu: Zakład Budownictwa Szklarniowego i Urządzeń Ogrodniczych „SZKLARNIOBUD“, Poznań (Polska)

Złącze śrubowe do mocowania elementów płytowych, zwłaszcza tafli szklanych w obiektach szklarniowych

Przedmiotem wynalazku jest złącze śrubowe do mocowania elementów płytowych, zwłaszcza tafli szklanych w obiektach szklarniowych, które składa się z ceownika, obejmującego swą wnęką łeb śruby mocującej i zaopatrzonego w dwie powierzchnie podporowe, rozpostarte wzdłuż krawędzi jego ramion, z nasadzonej na śrubę listwy dociskowej oraz nakrętki, przy czym montowane elementy płytowe mieszczą się pomiędzy listwą dociskową i powierzchniami podporowymi.

Z polskiego opisu patentowego nr 2478 znane jest złącze śrubowe, wyposażone w ceownik o sprężystych ramionach. Zasadnicza część wnęki ceownika ma przekrój prostokątny, natomiast jej wejściowa część jest poszerzona i tworzy dwa przeciwległe, boczne rowki albo jest zwężona i tworzy dwa przeciwległe, boczne występy. Śruba mocująca posiada kształtowy łeb, którego boczne powierzchnie mają wypukły albo wklęsły zarys, odpowiadający zarysowi rowków lub występów we wnęce ceownika. Wzdłuż krawędzi ceownika są utworzone dwie rowkowe listwy podporowe, przystosowane do osadzania uszczelek i odparowania skroplin. Śruba mocująca jest zaopatrzona w powszechnie znaną nakrętkę z płaską podkładką. Ponadto w skład złącza wchodzi listwa dociskowa o zarysie rozwartokątnego ceownika, której środek ma płaską powierzchnię zewnętrzną i jest wyposażony w co najmniej jeden otwór, przewidziany do przetyknia śruby mocującej. Pomiędzy krawędzami listwy dociskowej oraz podporowymi listwami ceownika są mocowane szyby szklane, spoczywając na uszczelkach. .

Znane złącze ma tą wadę, że ceownik musi być wykonany z dość sprężystego materiału, co z jednej strony umożliwia osadzanie łba śruby, lecz z drugiej strony nie zapewnia złączu dostatecznej siły zacisku. Poza tym nakrętka nie posiada skutecznego zabezpieczenia przed samoczynnym poluzowaniem, które może następować w wyniku drgań, powstających na przykład pod działeniem wiatru.

Istota rozwiązania według wynalazku polega na tym, że wnęka ceownika ma przekrój teowy i tworzy kanał osadczy i szczelinę wejściową, zaś mocująca śruba jest zakończona poprzecznie wydłużonym łbem, którego długość odpowiada rozpiętości kanału, a szerokość odpowiada rozpię2

153 444 t ości szczeliny, przy czym pomiędzy łbem a walcową częścią śruby jest utworzony zamek ustalający z co najmniej dwiema równoległymi ścianami, których wzajemny odstęp odpowiada rozpiętości szczeliny, natomiast listwa dociskowa pośrodku swej powierzchni zewnętrznej posiada wzdłużny występ, który zazębia się z promieniowymi rowkami, utworzonej na czołowej powierzchni nakrętki. W korzystnym rozwiązaniu wynalazku łeb śruby ma zarys równoległoboku, którego większa wysokość odpowiada rozpiętości kanału ceownika, a mniejsza wysokość odpowiada rozpiętości jego szczeliny, podczas gdy zamek śruby ma zarys rombu.

W innym korzystnym rozwiązaniu łeb śruby ma zarys zbliżony do prostokąta z łukowymi bokami krótszymi, którego długość odpowiada rozpiętości kanału ceownika, a szerokość odpowiada rozpiętości szczeliny, podczas gdy zamek śruby ma zarys kwadratu. Z kolei listwa dociskowa ma najkorzystniej przekrój rozwartokątnego ceownika, który na zewnętrznej powierzchni swego środnika ma symetrycznie utworzony, wzdłużny występ o zarysie trójkątnym, a ramiona ceownika mają na krawędziach zgrubienia, na których są osadzone elastyczne, profilowe uszczelki.

Wynalazek jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pionowy, poprzeczny przekrój złącza śrubowego w osi śruby mocującej, fig. 2 -poziomy, wzdłużny przekrój ceownika oraz łba śruby o zarysie równoległoboku, a fig. 3 - poziomy wzdłużny przekrój ceownika oraz łba śruby o zarysie zbliżonym do prostokąta.

Złącze śruby według wynalazku składa się zasadniczo z ceownika 1, dwóch listw⁷ podporowych 2, mocującej śruby 3, listwy dociskowej 4 i nakrętki 5. Ceownik 1 oraz listwy podporowe 2 są częściami jednego, symetrycznego kształtownika o charakterze szczeliny, stosowanej w obudowie szklarni. Wnęka ceownika 1 ma przekrój teowy i tworzy kanał osadczy 6 oraz szczelinę wejściową 7. Śruba mocująca 3 z tworzywa sztucznego posiada poprzecznie wydłużony łeb 8 i walcową, na końcu gwintowaną część 9, pomiędzy którymi jest utworzony zamek ustalający 10. Długość łba 8 śruby 3 odpowiada rozpiętości kanału 6, a szerokość łba 8 odpowiada rozpiętości szczeliny 7. Zamek 10 ma cztery parami równoległe ściany 11,12, przy czym wzajemny odstęp ścian każdej pary odpowiada rozpiętości szczeliny 7.

W przykładowym rozwiązaniu, przedstawionym na fig. 2, łeb 8 śruby 3 ma zarys równoległoboku, którego większa wysokość H odpowiada rozpiętości kanału 6, a mniejsza wysokość h odpowiada rozpiętości jego szczeliny 7. Zamek 10 ma w tym rozwiązaniu zarys rombu.

W innym przykładowym rozwiązaniu, przedstawionym na fig. 3, łeb 8 śruby 3 ma zarys zbliżony do prostokąta z łukowymi, krótszymi bokami, którego długość a odpowiada rozpiętości kanału 6, a szerokość b odpowiada rozpiętości szczeliny 7, przy czym zamek 10 ma zarys kwadrtu. Listwa dociskowa 4 ma przekrój rozwartokątnego ceownika, który na zewnętrznej powierzchni swego środnika 13 posiada symetrycznie utworzony, wzdłużny występ 14 o zarysie trójkątnym. Występ 14 zazębia się z promieniowymi rowkami 15, utworzonymi na czołowej powierzchni 16 nakrętki 5, wykonanej z tworzywa sztucznego. Ramiona 17 ceowej listwy 4 mają na swych krawędziach zgrubienia 18 o zarysie kołowym, na których są osadzone elastyczne, profilowe uszczelki 19. Pomiędzy uszczelkami 19 i podporowymi listwami 2 mieszczą się mocowane tafle szklane 20. Aby ułatwić montaż złącza, na czołowej powierzchni gwintowanego końca śruby 3 utworzono poprzeczny rowek 21, który służy do nakręcania śruby 3 przy wprowadzaniu jej łba 8 we wnękę ceownika 1, a także stanowi optyczny wskaźnik jej położenia obrotowego.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Złącze śrubowe do mocowania elementów płytowych, zwłaszcza tafli szklanych w obiektach szklarniowych, które składa się z ceownika, obejmującego swą wnęką łeb śruby mocującej i zaopatrzonego w dwie powierzchnie podporowe, rozpostarte wzdłuż krawędzi jego ramion, z nasadzonej na śrubę listwy dociskowej oraz nakrętki, przy czym mocowane elementy płytowe mieszczą się pomiędzy listwą dciskową i powierzchniami podporowymi, znamienne tym, że wnęka ceownika (1) ma przekrój teowy i tworzy osadczy kanał (6) oraz wejściową szczelinę (7), zaś mocująca śruba (3) jest zakończona poprzecznie wydłużonym łbem (8), którego długość odpowiada rozpiętości kanału (6), a szerokość odpowiada rozpiętości szczeliny (7), przy czym pomiędzy

153 444 łbem (8) a walcową częścią (9) śruby (3) jest utworzony ustalający zamek (10) z co najniej dwiema równoległymi ścianami, których wzajemny odstęp odpowiada rozpiętości szczeliny (7), natomiast dociskowa listwa (4) pośrodku swej zewnętrznej powierzchni posiada wzdłużny występ (14), który zazębia się z promieniowymi rowkami (15), utworzonymi na czołowej powierzchni nakrętki (5).
2. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że łeb (8) śruby (3) ma zarys równoległoboku, którego większa wysokość (H) odpowiada rozpiętości kanału (6), a mniejsza wysokość (h) odpowiada rozpiętości szczeliny (7), podczas gdy zamek (10) śruby (3) ma zarys rombu.
3. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że łeb (8) śruby (3) ma zarys zbliżony do prostokąta z łukowymi bokami krótszymi, którego długość odpowiada rozpiętości kanału (6), a szerokość odpowiada rozpiętości szczeliny (7), podczas gdy zamek (10) śruby (3) ma zarys kwadratu.
4. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że dociskowa listwa (4) ma przekrój rozwartokątnego ceownika, który na zewnętrznej powierzchni swego środnika (13) ma symetrycznie utworzony, wzdłużny występ (14) o zarysie trójkątnym, a ramiona (17) ceownika mają na krawędziach zgrubienia (18), na których są osadzone elastyczne, profilowe uszczelki (19).

153 444

Fig. 2 Fig. 3

Zakład Wydawnictw UP RP. NOcład 100 egz.

Cena 3000 zł