PL153255B1 - Sposób regeneracji filtrów membranowych - Google Patents
Sposób regeneracji filtrów membranowychInfo
- Publication number
- PL153255B1 PL153255B1 PL26289886A PL26289886A PL153255B1 PL 153255 B1 PL153255 B1 PL 153255B1 PL 26289886 A PL26289886 A PL 26289886A PL 26289886 A PL26289886 A PL 26289886A PL 153255 B1 PL153255 B1 PL 153255B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- filter
- membrane
- regeneration
- solution
- ultrafiltration
- Prior art date
Links
Landscapes
- External Artificial Organs (AREA)
- Separation Using Semi-Permeable Membranes (AREA)
Description
RZECZPOSPOLITA OPIS PATENTOWY 153 255 POLSKA
URZĄD
PATENTOWY
RP
Patent dodatkowy do patentu nr---Zgłoszono: 86 12 10 (P. 262898)
Pierwszeństwo--Zgłoszenie ogłoszono: 88 07 07
Opis patentowy opublikowano: 1991 08 30
Int. Cl.5 A61M 1/16 B01D 65/02 tiniiiu t64L«k
Twórcy wynalazku: Halina Goch, Małgorzata Hay, Stanisława Sabalińska, Jan Wójcicki, Wojciech Piątkiewicz, Wojciech Eckstein
Uprawniony z patentu: Centralne Laboratorium Surowic i Szczepionek, Warszawa (Polska)
Polska Akademia Nauk Instytut Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej,
Warszawa (Polska)
Sposób regeneracji filtrów membranowych
Przedmiotem wynalazku jest sposób regeneracji filtrów membranowych stosowanych w lecznictwie i przemyśle w urządzeniach służących do dializy i ultrafiltracji.
Tradycyjnie pojmowana rola filtracji, rozumiana jako proces usuwania cząsteczek ciał stałych z roztworu przy użyciu sączków z celulozy,uległa obecnie znacznemu rozszerzeniu. Nowoczesne filtry membranowe, produkowane z syntetycznych polimerów (polietylen, alkohol poliwinylowy, polisulfon i in.) zawierają mikropory o określonych wymiarach, dzięki czemu spełniają rolę sita molekularnego. Umożliwiają one prowadzenie rozdziału w oparciu o rozmiary cząsteczek i ich konfigurację.
Zastąpienie tradycyjnie używanych membran płaskich przez membrany kapilarne przyniosło dalszy postęp w tej dziedzinie. Pozwoliło to na miniaturyzację urządzeń i umożliwiło prowadzenie filtracji w przepływie.
W zależności od rozmiaru porów filtry membranowe mogą być używane: do usuwania związków drobnocząsteczkowych z roztworów białek (np. soli, mocznika, alkoholu i in.), do rozdzielania białek na frakcje o różnych masach cząsteczkowych, do zatężania białek, do usuwania pirogenów z płynów infuzyjnych lub wody destylowanej, do oddzielania elementów uorganizowanych (np. separacja krwi na składniki morfotyczne i osocze) i do hodowli tkankowej przy stałym dopływie płynów odżywczych. W przemyśle mleczarskim są one stosowane do zagęszczania mleka. Urządzenia kapilarne znalazły zastosowanie w lecznictwie jako dializatory (sztuczna nerka), separatory osocza (plazmaforeza), tzw. filtry numer dwa (usuwanie niepożądanych składników osocza, występujących w ilości szkodliwej dla zdrowia pacjenta). Filtry membranowe są również stosowane w przemyśle farmaceutycznym do przygotowywania roztworów elektrolitów wolnych od pirogenów (L. Henderson, E. Beans, Kidney Int., 14,522,1978), szczepionki przeciwbłonniczej (J. Cox, Appl. Environ. Microbiol., 29, 464, 1975), zatężenia preparatów krwiopochodnych (M. Guyot, Universite de Bordeaux II, These nr 2, 1984) i in.
153 255
Jednym z problemów związanych ze stosowaniem technik membranowych jest zmniejszenie się wydajności filtracji pod wpływem adsorpcji białek przez membranę oraz zatykanie porów przez makromolekuły i cząsteczki stałe, co prowadzi do zmniejszenia efektywnej powierzchni filtru. Wszystkie wymienione powyżej procesy są z natury rzeczy nieodwracalne. Jednakże istnieje możliwość usunięcia struktur i elementów osadzonych na powierzchni membrany, prowadząca do całkowitego odzyskania pełnej skuteczności działania filtru, co ma szczególne znaczenie dla filtrów przemysłowych przeznaczonych do wielokrotnego użycia.
Używane w lecznictwie filtry membranowe są przeznaczone do jednorazowego użytku. Są one jednak tak skonstruowane, że mogą być używane wielokrotnie (P. Simon i in., Rev. Fr. Transfus. Immunohematol., 24, 671,1981), a o możliwości powtórnego stosowania decyduje odmycie filtru po zabiegu.
Stosowane w produkcji membranowe filtry kapilarne mogą być przemywane różnymi środkami myjącymi np. roztworem podchlorynu lub podchlorynu i ługu sodowego (H. Lonsdale, Prace naukowe Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej nr 57, Seria: Studia i Materiały, 21, 223, 1986). W podobny sposób traktowano dializatory krwi w przypadku kiedy zachodzi konieczność ich powtórnego użycia (P. Simon i in., Rev. Fr. Transfus. Immunohematol., 24,671,1981). Amerykańska firma Amicon zaleca dla laboratoryjnych membran ultrafiltracyjnych Diaflo stosowanie 0,1% roztworów enzymów proteolitycznych. We własnych badaniach, prowadzonych „in vitro“ nad separacją krwi i osocza, autorzy używali roztworów plazminy i trypsyny do regeneracji separatorów (W. Piątkiewicz i in., Intern. Soc. for Artificial Organs Congress, Kyoto, Japan, 1983 - doniesienie).
Zastosowanie do regeneracji membranowych filtrów kapilarnych tak drastycznego czynnika jakim jest podchloryn sodu jest szkodliwe dla obsługi, może powodować korozję urządzeń i nie daje pewności, że filtr został starannie odmyty.
Regeneracja filtrów membranowych przy użyciu enzymów proteolitycznych jest długotrwała i ryzykowna ze względu na możliwość pozostawienia po regeneracji części enzymu w formie zaadsorbowanej na powierzchni membrany.
W pracach poświęconych interakcji białek osocza z powierzchnią syntetycznych polimerów wykazano, że po kontakcie osocza z polimerem następuje adsorpcja białek, a zjawisku temu towarzyszy powstanie wiązań wodorowych, jonowych i hydrofobowych (T. Hobertt i in., J. Bioeng. Biomembr., 1, 61, 1977).
Założono, że efektywne odmywanie filtru membranowego po zabiegu lub zakończeniu określonego etapu produkcji nastąpi wtedy, gdy użyty czynnik regenerujący będzie zrywał wiązania utworzone podczas adsorpcji białek na powierzchni membrany. Powinien on być także nieszkodliwy dla ludzi.
Rozwiązanie zagadnienia według wynalazku następuje przez użycie roztworów mocznika, o odpowiednim stężeniu. Mocznik jest substancją, która w niewielkich ilościach znajduje się zawsze we krwi zdrowych ludzi. Stężone roztwory mocznika są stosowane do izolowania łańcuchów ciężkich i lekkich cząsteczki immunoglobuliny, gdyż zrywają one wiązania niekowalencyjne (wodorowe, hydrofobowe, jonowe) utrzymujące natywną strukturę cząsteczki (D. Vries i in., Europ. J. Biochem., 11, 370, 1969). Są one także używane w chromatografii powinowactwa do rozbijania kompleksów antygen - przeciwciało (W. Bensinger i in., J. Med., 304, 160, 1981).
Sposobem według wynalazku prowadzi się proces następująco: regenerację filtrów membranowych, przemytych po użyciu 0,15 molowym roztworem NaCl, przeprowadza się roztworem mocznika o stężeniu od 3 do 10 moli/1 w temperaturze od 10°C do 50°C, przez okres czasu od 5 minut do 2 h. Następnie filtr przemywa się roztworem 0,15 molowego chlorku sodowego lub wodą destylowaną. Po zakończeniu odmywania filtr nadaje się do powtórnego użycia. Jeżeli filtr nie może być natychmiast stosowany, należy go (jeśli konstrukcja na to pozwala) wysterylizować w autoklawie lub wypełnić roztworem formaliny i przechowywać w temperaturze 4°C do 8°C.
W zależności od rodzaju filtru skuteczność regeneracji oceniano na podstawie wyznaczania współczynnika ultrafiltracji lub prędkości ultrafiltracji albo klirensu dyfuzyjnego i konwekcyjnego. Wartości te porównywano z wartościami otrzymanymi dla filtrów fabrycznie nowych.
Współczynnik ultrafiltracji wyrażano w cm3/min.hPa.m2, a prędkość ultrafiltracji w 1/h.m2 przy ciśnieniu 1013 hPa.
153 255
Klirens dyfuzyjny wyliczano ze wzoru:
Kd —Qi -_S£(cm3/min)
Ci gdzie: Qi - prędkość przepływu roztworu dializowanego (cm /min); Ci - stężenie badanego składnika w zbiorniku; C2 - stężenie badanego składnika po przejściu przez dializator.
Klirens konwekcyjny wyliczono ze wzoru:
KK= Qi‘Ci~Q2'C2 (cm 3/min)
Ci gdzie: Q2 - prędkość przepływu roztworu dializowanego pomniejszona o prędkość ultrafiltracji.
Regeneracja filtru membranowego zapewnia możliwość wielokrotnego używania tego samego filtru, co wpływa na znaczne obniżenie kosztów filtracji.
Sposób regeneracji według wynalazku odznacza się następującymi zaletami:
- substancja używana do regeneracji nie zmienia struktury membrany,
- czas trwania regeneracji jest krótki,
- stosowana procedura jest prosta,
- koszt regeneracji jest niewielki.
Przykład I. Regeneracja separatora po przeprowadzonej separacji krwi.
Do separacji krwi użyto separatora o powierzchni membrany kapilarnej 0,5 m2. Membrana była wykonana z polipropylenu. Współczynnik ultrafiltracji dla fabrycznie nowego separatora wyznaczony przy użyciu 0,15 molowego roztworu NaCl wynosi 54,91 cm3/min.hPa.m2. Następnie do separatora wprowadzono 8 molowy roztwór mocznika o temperaturze 37°C. Regenerację prowadzono w obiegu zamkniętym przez 0,5 h. Po usunięciu roztworu mocznika separator przemyto 31 0,15 molowego roztworu NaCl. Wyznaczony współczynnik ultrafiltracji dla separatora regenerowanego wynosił 56,34 cm /min.hPa.m .
Przykład II. Regeneracja tzw. filtru drugiego używanego do rozdziału składników osocza.
Do wydzielania z osocza składników o wyższej masie cząsteczkowej użyto filtru o powierzchni membrany kapilarnej 0,8 m2. Materiałem, z którego była wykonana membrana był dwuoctan celulozy. Współczynnik ultrafiltracji dla filtru fabrycznie nowego wyznaczony przy użyciu 0,15 molowego roztworu NaCl wynosił 19,68 cm3/min.hPa.m2. Po zakończeniu filtracji filtr przemyto 61 0,15 molowego roztworu chlorku sodowego i wyznaczono współczynnik ultrafiltracji, który wynosił 8,03 cm3/min.hPa.m2 co oznaczało, że uległ on obniżeniu o 49%. Filtr wypełniono roztworem 8 molowego mocznika o temperaturze 37°C. Regenerację prowadzono stacjonarnie przez 0,5 h. Po usunięciu roztworu mocznika wartość współczynnika ultrafiltracji wyznaczona dla 0,15 molowego roztworu chlorku sodowego wynosiła 19,68 cm3/min.hPa.m2, co świadczy o całkowitym odmyciu filtru.
Przykład III. Regeneracja filtru po zatężeniu 3% roztworu albumin osocza ludzkiego.
Do zatężania użyto filtru o powierzchni membrany kapilarnej 26 cm2. Membrana była przygotowana z polisulfonu. Prędkość ultrafiltracji dla nowej membrany, wyznaczona dla 0,15 molowego roztworu NaCl przy ciśnieniu 1013 hPa, wynosiła 1291/h.m2. Po zakończonym zatężaniu prędkość ultrafiltracji obniżyła się do wartości 491/h.m2. Filtr wypełniono roztworem 8 molowego mocznika o temperaturze 23°C. Regenerację prowadzono stacjonarnie przez 0,6 h. Po odmyciu mocznika prędkość ultrafiltracji wyznaczona dla 0,15 molowego roztworu NaCl, przy ciśnieniu 1013 hPa, wynosiła 1361/h.m2.
Przykład IV. Regeneracja filtru po usuwaniu alkoholu z frakcji V wyizolowanej z osocza metodą Cohna.
Do usuwania alkoholu użyto filtru o powierzchni membrany kapilarnej 46 cm3. Membrana była wykonana z polisulfonu. Prędkość ultrafiltracji dla nowej membrany wyznaczona dla 0,15 molowego roztworu NaCl, przy ciśnieniu 1013 hPa, wynosiła 321/h.m2. Alkohol usuwano z roztworu białka metodą ultrafiltracji. Po zakończeniu procesu wyznaczono prędkość ultrafiltracji, która obniżyła się do wartości 211/h.m2. Do filtru wprowadzono 8 molowy roztwór mocznika
153 255 o temperaturze 23°C. Regenerację prowadzono stacjonarnie przez 0,5 h. Po odmyciu mocznika prędkość ultrafiltracji wyznaczona dla 0,15 molowego roztworu NaCl wynosiła 311/h.m2.
Przykład V. Regeneracja sztucznej nerki.
Do dializy użyto dializatora o powierzchni membrany płaskiej 1 m2. Do wyznaczenia klirensu dyfuzyjnego i konwekcyjnego użyto roztworu mocznika o stężeniu 1,5 g/1. Wyznaczona dla fabrycznie nowego dializatora wartość klirensu dyfuzyjnego wynosiła 102cm/min, a dla klirensu konwekcyjnego 120 cm3/min. Po zabiegu klirens dyfuzyjny obniżył się do wartości 96 cm3/min, a klirens konwekcyjny do 115 cm3/min. Do dializatora wprowadzono 8 molowy roztwór mocznika o temperaturze 22°C. Regenerację prowadzono stacjonarnie przez 0,5 h. Przeprowadzone po regeneracji pomiary wykazały dla klirensu dyfuzyjnego wartość 100cm3/min, a dla konwekcyjnego 122 cm3/min.
Tabela
Efektywność regeneracji
Przykład nr | Rodzaj filtru | Rodzaj materiału | Efektywność regeneracji % |
I | separator osocza | polipropylen | 99,9 |
II | separator-filtr 2 | dwuoctan celulozy | 100,0 |
III | koncentrator | polisulfon | 105,0 |
IV | koncentrator | polisulfon | 96,9 |
V | dializator | kuprofan | 98,0 i 102,0 |
Claims (1)
- Zastrzeżenie patentoweSposób regeneracji filtrów membranowych, przemytych 0,15 molowym roztworem chlorku sodowego, znamienny tym, że do filtru wprowadza się roztwór mocznika o stężeniu od 3 do 10 moli/1 w temperaturze od 10°C do 50°C, na okres czasu od 5 minut do 2h, a po tym czasie filtr przemywa się.Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 100 egz.Cena 3000 zł
Priority Applications (1)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
PL26289886A PL153255B1 (pl) | 1986-12-10 | 1986-12-10 | Sposób regeneracji filtrów membranowych |
Applications Claiming Priority (1)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
PL26289886A PL153255B1 (pl) | 1986-12-10 | 1986-12-10 | Sposób regeneracji filtrów membranowych |
Publications (2)
Publication Number | Publication Date |
---|---|
PL262898A1 PL262898A1 (en) | 1988-07-07 |
PL153255B1 true PL153255B1 (pl) | 1991-03-29 |
Family
ID=20033943
Family Applications (1)
Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
---|---|---|---|
PL26289886A PL153255B1 (pl) | 1986-12-10 | 1986-12-10 | Sposób regeneracji filtrów membranowych |
Country Status (1)
Country | Link |
---|---|
PL (1) | PL153255B1 (pl) |
-
1986
- 1986-12-10 PL PL26289886A patent/PL153255B1/pl unknown
Also Published As
Publication number | Publication date |
---|---|
PL262898A1 (en) | 1988-07-07 |
Similar Documents
Publication | Publication Date | Title |
---|---|---|
US5858238A (en) | Salvage of autologous blood via selective membrane/sorption technologies | |
EP0569229A1 (en) | High efficiency removal of low density lipoprotein-cholesterol from whole blood | |
AU660425B2 (en) | High efficiency removal of low density lipoprotein-cholesterol from whole blood | |
RU2086264C1 (ru) | Способ очистки крови при лечении больных, страдающих почечной недостаточностью и устройство для его осуществления | |
Streicher et al. | The development of a polysulfone membrane | |
JP2015515491A (ja) | β−アミロイドの体外的減少のための新規組成物及びその製造方法 | |
JP2012529321A (ja) | 透析装置 | |
PL153255B1 (pl) | Sposób regeneracji filtrów membranowych | |
JPH01291871A (ja) | 腹水液の処理方法 | |
US20170266362A1 (en) | System for removal of pro-inflammatory mediators as well as granulocytes and monocytes from blood | |
EP0570232A2 (en) | Microporous polysulfone supports suitable for removal of low density lipoprotein-cholesterol | |
Karoor et al. | Immunoaffinity removal of xenoreactive antibodies using modified dialysis or microfiltration membranes | |
JPS63105770A (ja) | 血漿成分分離用膜 | |
JP4201313B2 (ja) | 有害物質結合アルブミン除去システム | |
JP2003175321A (ja) | 中空糸状膜の製造方法 | |
JP4810720B2 (ja) | 選択除去膜およびそれを用いた血液処理器 | |
Philp et al. | Protein adsorption and trapping during steady and pulsed flow plasma cross-flow filtration | |
Nosé et al. | Plasma filtration detoxification on hepatic patients: its optimal operating conditions | |
JPS62236553A (ja) | 膜型血液浄化器の前処理方法 | |
JPH06279296A (ja) | 血漿分画製剤中から蛋白質会合物の除去方法 | |
Vienken et al. | Dialysis Membranes—The Heart of the Dialyzer | |
JPH0114788B2 (pl) | ||
JPS5894858A (ja) | 血漿を処理すべき装置 | |
Perepechkin et al. | Hollow fibres for medical applications. A review | |
JPS6353825B2 (pl) |