PL152824B1 - Hip joint endoprosthesis - Google Patents

Description

RZECZPOSPOLITA	OPIS PATENTOWY	152 824
POLSKA
A	Patent dodatkowy do patentu nr---	Int. Cl.5 A6iF 2/32
Zgłoszono: 87 08 i3 /P. 267363/
		BZYTELLIA BGÓLM
URZĄD PATENTOWY	Zgłoszenie ogłoszono: 89 02 20
RP	Opis patentowy opublikowano: i99i 06 28

Twórcy w^alazku: Jerzy Lejawka, Aleksander Tuziemek!, Henryk Cbristoph, Donat TYlmon. Janusz Daib, Ryszard Wąsik· Józef Koszkul, Bogdan Stodolnik, Krzysztof Rączka, We^^ła^w Tuszyński

Uprawniony z patentu: Huta BAILDON,

Katowice /Polska/

ENDOPROTEZA STAWU BIODROWEGO

Przedmiotem wynalazku jest endoproteza stawu biodrowego, składająca się z korpusu elementu połączeniwego.

Znane są z opisów patentowych: polskiego nr iii 200, 130 94i oraz RFN nr 2 6i8 763,

142 320, 2 641 770 endoprotezy stawu biodrowego, które stenowi miecz wraz z osadzoną na podkładce, w jego górnej części, główką.

Według wynalazku chronionego patentem PRL nr iii 200, główka endoprotezy osadzona jest na szyjce, na podkładce z tworzywa sztucznego, w postaci pierścienia dystansowego, oddzielającego gł<wkę od miecza i spełniającego równeoześnie rolę łożyska oporowego przy obrocie główki metalowej po szyjce metalowej.

Endoproteza według wynalazku chronionego polskim patentem nr i30 94i posiada główkę osadzoną na podkładce w kształcie stożka ściętego z cylindyycnnym otworem przelotowym i skonana jest z tworzywa sztucznego.

Znane są również endoprotezy z podkładkami tłumiącymi, w^kunanymi z polietylenu o ^sokim ciężarze cz^^eczk^?!^. Podkładka taka, według opisu patentwego RFN nr 2 i42 820, jest umieszczona pomiędzy główką i szyjką miecza i umoożiwia pewien obrót główki po szyjce, natomiast według opisu patentowego RFN nr 2 64i 770, jest umieszczona na mieczu, tłumiąc ruchy endoprotezy w jej osadzeniu.

Endoproteza znana z opisu patentwego RFN nr 2 6i3 763 składa się także z miecza zakończo nego szyjką, na którą jest nasadzona główka, posiada podkładkę dystanswo-kelekcyjną z metalu szlachetnego, regulującą wysokość osadzenia główki i korygującą błędy występujące na powierzchni połączenia.

Wyyieditne endoprotezy mają szereg poważnych wad. Znajdujący się pomiędzy mieczem i główką kołnierz, przy wprowadzonej w kość udową endoprotezie, spoczywa bezpośrednio na kości, obciążając łuk Adamsa i powodując jego degradację. Celem unieruchomienia wygiętego miecza i52 824

152 Θ24 endoprotezy w wykonanym otworze w kości udowej, stoswany jest cement kostny, utrudniający przeprowadzenie zabiegu z uwagi na konieczność szybkiego i bezbłędnego założenia endoprotezy. Cement kostny w trakcie polimeryzacji zmnejsza swoją objętość, jest toksyczny dla organizmu w piewazym okresie wiązania i powoduje termiczną, powierzchniową nekrozę tkanki kostnej. Z biegiem czasu, traci on swoje parametry wytrzymałościowe. Z powyższych względów, trwałość połączenia jest ograniczona do kilku lat, po którym te okresie zachodzi konieczność ponowoej operacji i usunięcia dotychczas . założonej endoprotezy, ze względu na luzowanie się implan tz‘tu·&lιpóW©downne mikroruchami.

Poiotbie.. niez($ϊawiaające efekty dają endoprotezy samoimplannujące, które posiadają na powierzchni miecza zagłębienia, pory lub otwory przelotwe aby ułatwić przerastanie tkanki kratnej, celem lepszej stabilizacji.

Podstawową wadą tych endoprotez jest to, że przerastanie miecza tkanką kostną jest bardzo trudne, wy imag a ące czasu i nie obciążania, w tym olareaie, stawu biodrawego. Endoproteza aamotmplaaiująca stosowana może być raczej u młodych pacjentcw. Wśród ruchliwych pacjentów, przenoszących większe obciążania, dochodzi zazwyczaj, przy aplikacji sztywnej endoprotezy, do łamań zmęczeniowych. W ten sposób naruszana jest spoistość zespołu funkcyjnego endoproteza-k^ć, dzięki czemu dochodzi do migracji miecza w jamie kostnej. W tym wypadku trzeba 'ponownie przeprowadzić operację.

Znane są również sprężyste endoprotezy o kształcie wąskiej igły. Ich celem było przenoszenie stłumienia sił z kości biodrowej, przez główkę endoprotezy do poiległej resekcji części kości udowej i jednocześnie stabilizacja miecza w kilku miejscach w jamie, ewentualnie spoiście na większych obszarach.

Praktyka wykazała, że ze względu na przenoszenie i rozkład sił, elastyczny miecz w postaci igły nie zdaje egzaminu, nie zapewnia prawidłowej współpracy endoprotezy z kością udową.

Znane są sprężyste kombinowane endoprotezy biodrowe, elastycznie współpracujące z kością udową poddaną resekcji, składające się z opaicerzcwnnego sprężystego rdzenia i elastycznej pochwy z plastyku, o łagodnie stożkwym kształcie, o stosLrnkcwo większym przekroju poprzecznym niż wynosi ^^i^wnęrrzna średnica kanału rdzeniowego. Poprzez wprowadzenie miecza endoprotezy do ^^poi^w^dnio ukształtwanego kanału, dochodzi do stłoczenia plastykowej pochwy i powstania naprężenia w wyniku klinowego działania miecza. Prócz tego, endoproteza kołnierzem, znajdującym się pod główką, opiera się na kości udowej.

Podobnym rozwiązaniem jest znana endoproteza składająca się z korpusu i dwuczęściowej pochwy. Korpus endoprotezy składa się z główki z kołnierzem i stożktwego miecza. Pochwa składa się z dwóch lub więcej stożkowato-podłuźnych elementów. Miecz wraz z pochwą są zakrzywione. Po ' osadzeniu obydwu części pochwy w jamie podległej resekcji, wkłada się do nich miecz endoprotezy i z wyczuciem dociska tak, aby kołnierz główki endoprotezy osiadł na brzegu pochwy. V wyniku działania miecza endoprotezy na zasadzie klina, dochodzi do rozwarcia i poziomego przesunięcia dwuczęściowej pochwy i jej osadzenia w jamie.

Wspólną wadą wszystkich dotychczascwych rozwiązań mocow^ia endoprotezy za pomocą elementu połączeno^ego z tworzywa sztucznego, jest brak możliwości zapewnienia równommernego przylegania mocujących powierzchni elementów połączen^w^!! do jamy szpikowej kości udowe z, bez niekorzystnych biologicznie różnic naprężeń, w^w-emnych na tkankę kostną. Wypływa to stąd, że wewwnęrznn lWierzchnia kości miejscami jest nj^e^^wnaW związku z tym, zachodzi konieczność urobienia kości do łagodnie stożkowego kształtu, co powodowało dodatkowe jej osłabienie. Ponadto, każda endoproteza z elementem połączenOiwyp posiada kołnierz, którym opiera się o poddaną resekcji szyjkę kości udowee, powodując stopniową jej degradację.

Celem wyia lazku było opracowanie endoprotezy stawu biodrowego o konstrukcji pozwinającej na:

- ciągłe przenoszenie strumienia sił z miecza implantatu do kości poddanej resekcji,

- ^^wo^;lz naprężenia poprzecznego, uniemożliwiającego migrację w jamie kości,

- przenoszenie sił spoiście po całym mieczu do kości poddanej resekcji,

- wyeliminowanie cementu kostnego, jako spoiwa toksycznego dla organizmu,

- uniemożliwienie spadku jej do otworu kanału rdzeniowego.

152 824

Istota wynalazku polega na tym, że endoproteza stawu biodrowego składa się z korpusu w postaci prostego miecza w kształcie ściętego stożka o prostolinowej osi symeetii i podstawie kołowej, zakończonego główką, pod którą znajduje się klinowy występ oraz połączeniowego elementu, który ma wewnnęrzną powierzchnię w kształcie prostego stożka, a zewnętrzną powierzchnię, w kształcie stożka przechodzącego w dolnej części w powierzchnię walcową.

W górnej części, ściętej pod kątem zbliooyym do kąta ścięcia kości udowej, połączeniwwy element ma boczny o.twór, kształema idp<wiadający klnoowemu wy stępowi znajdującemu się na korpusie.

Rozwóązanie według wynalazku posiada szereg zalet. Wssystkie dotychczas znane endoprotezy charakteryzują się posiadaniem kołnierza, który warunkował ich osadzenie w jamie szpikowej i uciskał na szyjkę kości udowee, powtriując jej degradację. Zarówno korpus jak i połączeniowy element endoprotezy według wynalazku nie posiada kołnierza, dzięki czemu możliwe jest najbardziej korzystne, z punktu widzenia biologicznego, wprowadzenie endoprotezy w kość poddaną resekcji.

FtOsty stożkowy miecz korpusu zagl^wny jest w elemencie piłączeniwsm w ten sposób, że pozwala na uniknięcie luzów pomiędzy endoprotezą a jamą szpikową, dzięki czemu nie zachodzi migracja endoprotezy w kości, prowadząca do jej uszkodzenia. Takie osadzenie endoprotezy daje przenoszenie sił spoiście i w sposób ciągły po całym mieczu do kości poddanej resekcji. Występ klinowy, znajdujący się na korpusie endoprotezy, wprowadzony jest do otworu w połączeniowym elemencie, dzięki czemu uzyskuje się zabezpieczenie przed przemieszczaniem się korpusu w połączenOiwye elemencie. Zewnnęrzna powierzchniα waloowa połączeniowego elementu, pozwala na uniknięcie spadku endoprotezy do otworu kanału rdzeniowego. Dodatkową poważną zaletą, endoprotezy według wynalazku, jest jej osadzenie w jamie szpikowej k^ci udowej bez użycia cementu kostnego o toksycznym działaniu ubocsmym dla organizmu.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest na rysunku w przykładzie wrkcoeaia, na którym fig.

przedstawia endoprotezę w przekroju poprzecznym, wprowadzoną w kośó, a fig. 2 - element połączenoowy w półwidokkupóóprzelkOju.

Endoproteza stawu biodrowego składa się z korpusu 1 i połączeniowego elementu 2. Korpus 1 posiada miecz 3 oraz główkę 4 osadzoną na czopie 5· Pomiędzy mieczem 3 i główką 4 znajduje się klinowy występ 6. Miecz 3 jest w kształcie prostego stożka. Połączeniowy element 2 posiada wewnnęrzną powierzchnię 7 w kształcie stożka, a zewnętrzną powierzchnię 9 przechodzącą z kształtu stożkowego, w dolnej części, w kształt walcowy. W górnej części połączeniowy element 2 jest ścięty pod kątem zbliónnym do kąta ścięcia udowej kości 9 i posiada boczny otwór 10, odpowiadający ksztaieem kinowemu występowi 6.

Celem osadzenia endoprotezy w udowej kości 9, należy najpiew ściąć uszkodzoną główkę króci 9. Następnie, wykonuje się jamę w udowej kości 9· ^^^tta^t jamy uzyskuje się przez wstępne rozwiercenie otworu cylindrycznego, a następnie rozwiercenie stożka kształtowym frezem trzpientowym, którego profil zewnętrzny odpowiada stożkowej zewnętrznej powierzchni 8 połączeniowego elementu 2. W tak w^werconą jamę wprowadza się połączenowry element 2, który zewnętrzną powerzchnią 8 ściśle przylega do powierychni jamy udowej kości 9· W osadzony w udowej kości 9 połączeniowy element 2 wprowadza się miecz 3 z osadzoną na czopie 5 główką 4 w ten sposób, że kinnowy występ 6 wchodzi w boczny otwór 10 połączentowego elementu 2. Dzięki takiemu osadzeniu endoproteza stawu biodrowego spoczywa nieruchmmo w jamie udowej kości 9·

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patenowwe

   1. Endoproteza stawu biodrowego, składająca się z korpusu posiadającego miecz i główkę, osadzoną na czopie oraz połączeniowego elementu, znamienna tym, że posiada miecz /3/ w postaci prostego ściętego stożka o prittoltoO<wej osi tymeerii i podstawie kołowej, w którego górnej części, poniżej główki /4/ znajduje się klinowy występ /6/ oraz po4

   152 324 łączenowy element /2/ o wewnętrznej powierzchni /7/ w kształcie prostego stożka, posiadającego w górnej części boczny otwór /10/, kształeem odpowWadający kinowemu występowi /6/.
2. 2· Endoproteza według zastrz. 1, znamienna tym, że połączeniowy element /2/ w górnej części jest ścięty pod kątem zblióonye do kąta ścięcia udowej kości /9/·
3. 3. Endoproteza według zastrz. 1, znamienna t y rn, że zewnętrzna powierzchnia /9/ połączę^oowego elementu /2/ z kształtu stożkowego przechodzi, w dolnej części, w kształt walcowy.

   Fig. i.

   Fig.2.

   Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 100 egz

   Cena 3000 zł