PL128626B1

PL128626B1 - Herbicide

Info

Publication number: PL128626B1
Application number: PL1981232350A
Authority: PL
Original assignee: E I Du Pont De Nemours And Company
Priority date: 1980-07-25
Filing date: 1981-07-25
Publication date: 1984-02-29
Also published as: NZ197832A; US4391627A; IL63408A0; PL232350A1; BR8104743A; DK333381A; EP0045196A2; ES504291A0; CA1204114A; GB2081712A; EP0045196A3; ES8301973A1; KR850000230B1; DE3172901D1; AU545320B2; AU7335281A; EP0045196B1; KR830006296A

Description

Przedmiotem wynalazku jest srodek chwastobój¬ czy, zawierajacy jako substancje czynne nowe po¬ chodne N-(heterocyklo)aminokarbonylobenzotiofe- nosulfonamidu.W holenderskim opisie patentowym nr 121788 przedstawiono wytwarzanie zwiazków o wzorze 4, w którym Ri i R2 niezaleznie od siebie oznaczaja grupy alkilowe o 1—4 atomach wegla, a R3 i R4 niezaleznie od siebie oznaczaja atomy wodoru lub chloru lub grupy alkilowe o 1—4 atomach we¬ gla oraz stosowanie tych zwiazków jako selektyw¬ nych srodków chwastobójczych.Stosowanie zwiazków o wzorze 5, w którym R oznacza rodnik pirydylowy jako czynników prze¬ ciwcukrzycowych jest opisane w J. Drug. Res. 6, 123 (1974).W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 127 405 przedstawiono zwiazki o wzo¬ rze 6, w którym Rj oznacza rodnik o wzorze 7, 8, 9 lub 10, R3 i Rg niezaleznie od siebie oznacza¬ ja atom wodoru, fluoru, chloru, bromu lub jodu lub grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, grupe alkoksylowa o 1—4 atomach wegla, nitrowa, trój- fluorometylowa, cyjanowa, grupe CH3S(0)n — lub grupe CH3CH2S(0)n—, R4 oznacza atom wodoru, fluoru, chloru lub bromu albo grupe metylowa lub metoksylowa, R5 oznacza atom wodoru, fluoru, chloru lub bromu albo grupe metylowa lub meto¬ ksylowa, R7 oznacza atom wodoru, fluoru, chloru 10 15 20 25 lub bromu albo grupe alkilowa o 1 lub 2 atomach wegla lub grupe alkoksylowa o 1 lub 2 atomach wegla, Rg oznacza atom wodoru, chloru lub bro¬ mu, R9 i Rjo niezaleznie od siebie oznaczaja atom wodoiru, chloru lub bromu albo grupe metylowa, a W i Q niezaleznie od siebie oznaczaja atom tle¬ nu lub isiarki, n oznacza liczbe 0, ,1 lub 2, X ozna¬ cza atom wodoru, chloru lub bromu albo grupe me¬ tylowa, etylowa, alkoksylowa o 1^3 atomach we¬ gla, trójfluorometylowa, grupe CH3S— lub grupe CH3OCH2— a Z oznacza grupe metylowa lub me¬ toksylowa, z tym, ze (a) gdy R5 jest rózne od ato¬ mu wodoru, to co najmniej jeden z podstawników R3, R*, Re i R7 Jeist rózny od atomu wodoru, a co najmniej dwa sposród podstawników R3, R4, Rg i R7 musza oznaczac atomy wodoru, (b) gdy R6 oznacza atom wodoru, a wszystkie podstawniki R3, R4, Rg i R7 sa rózne od atomu wodoru, to wszystkie podstawniki R3, R4, R6 i R7 musza ozna¬ czac atomy chloru lub grupy metylowe oraz (c) gdy R3 i R7 oznaczaja atomy wodoru, to co naj¬ mniej jeden z podstawników R4, R5 lub Rg musi oznaczac atomy wodoiru, oraz odpowiednie dla rol¬ nictwa sole tych zwiazków. Opis dotyczy w szcze¬ gólnosci zwiazków podstawionych w polozeniu orto grupa Ci—C4 alkilowa.W argentynskim opisie patentowym nr 174 510 przedstawiono, miedzy innymi, srodki chwastobój¬ cze zawierajace jako substancje czynna sulfonylo- 128 626128 626 moczniki o wzorze 11, w którym R1, R2 i R* nie¬ zaleznie od siebie oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa lub grupe alkenylowa, R4 oznacza podsta¬ wiony rodnik arylowy a Y oznacza atom chloru lub grupe CH3, CH2C1, CHC12 lub CCI3. W szcze¬ gólnosci korzystne sa chwastobójcze sulfonylomo- czniki o wzorze 11, w którym R4 oznacza grupe p-chioro- lub p-metylofenylowa, R1 i R3 oznaczaja grupe C2Hg lub izo —C3H7, R2 oznacza atom wo¬ doru, a Y oznacza atom chloru lub grupe CH3.Obecnosc niepozadanej roslinnosci powoduje zna¬ czne straty roslin uprawnych, zwlaszcza produk¬ tów rolniczych zaspokajajacych podstawowe zapo¬ trzebowania zywnosciowe czlowieka, takich jak tsoja, kukurydza, pszenica i podobne. Obecna eks¬ plozja demograficzna i towarzyszacy jej brak zyw¬ nosci wymagaja zwiekszenia wydajnosci produkcji tych upraw. Zapobieganie lub ograniczanie strat czesci cennych upraw przez niszczenie lub hamo¬ wanie wzrostu niepozadanej roslinnosci jest je¬ dnym ze sposobów zwiekszania tej wydajnosci.Dostepnych jest szereg materialów uzytecznych w niszczeniu lub hamowaniu, czyli regulacji wzro¬ stu niepozadanej roslinnosci, jednakze nadal ist¬ nieje zapotrzebowanie na bardziej skuteczne srod¬ ki chwastobójcze, niszczace chwasty lub hamujace ich wzrost bez powodowania znaczacych uszko¬ dzen uzytecznych upraw.Przedmiotem wynalazku jest srodek chwastobój¬ czy, regulujacy wzrost roslin a uzyteczny zarówno przed jak i po wzejsciu roslin zawierajacy sub¬ stancje czynna i staly lub ciekly, syntetyczny lub naturalny, organiczny lub nieorganiczny nosnik, korzystnie gline mineralna albo olej weglowodoro¬ wy lub wode i ewentualnie niejonowy lub aniono¬ wy srodek powierzchniowo czynny, korzystnie sro¬ dek dyspergujacy lub emulgujacy, przy czym cal¬ kowita ilosc wymienionych skladników pomocni¬ czych srodka stanowi reszte do 100°/©, natomiast jako substancje czynna srodek wedlug wynalazku zawiera zwiazek o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, Ri oznacza atom wodoru lub chloru albo grupe C02CH3, natomiast A oznacza grupe o wzorze 2 lub o wzorze $a w których to wzorach X oznacza grupe CH3 lub OCH3, Y oznacza gru¬ pe CH3 lub OCH3, Z oznacza grupe CH lub atom azotu, Q oznacza atom tlenu, a Y1 oznacza grupe CH8.Korzystnie, z powodu wyzszej czynnosci chwar stobójczej i/lub latwiejszej syntezy sa: (1) zwiazki o wzorze 1, w którym A oznacza grupe o wzorze 2, w którym X i Y maja wyzej podane znaczenie, (2) te sposród korzystnych zwiazków (1), w któ¬ rych R1 oznacza atom chloru lub grupe CO2CH3.Szczególnie korzystnymi substancjami czynnymi o wzorze 1 sa nastepujace zwiazki: ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylopirymi- dyn-2-ylo)-aminokarbonylo]aminosulfionylo}ben- zo[b]tiefenokarboksylowego-2, temperatura topnie¬ nia 207—208°C; ester metylowy kwasu 3-{f(4,6-dwumetoksypirymi- dyn-2-ylo)-aminofeairbonylolaminosulfonylo}ben- zo[b]tiofenokarboksylowego-2, temperatura topnie¬ nia 209—210°C; ester metylowy kwasu 3-{{(4-metoksy-6-metylopi- rymidyn-2-ylo)aminokarbonylo]aminosulfonylo} benzo[b]tiofenokarboksylowego-2, temperatura top¬ nienia 108—111°C (z rozkladem); 5 ester metylowy kwasu 3-{l(4^6-dwumetylo-l,3,5-tria- zyn-2-ylo)aminokarbonylo]aminosulfonylo}ben- zo[b]tiofenokarboksylowego-2, temperatura topnie¬ nia 195—198°C; ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetoksy-l,3,5- 10 -triazyn-2-ylo)aminokarbonylolaminosulfonylo} benzo[b]tiofenokarboksylowego-2, temperatura top¬ nienia 193—195°C; ester metylowy kwasu 3-{[(metylo-6-metoksy-l,3,5- -triazyn-2-ylo)aminokarbonylo]aminosulfonylo} 15 benzo[b]tiofenokarboksylowego-2, temperatura top¬ nienia 185—195°C.Zwiazki o wzorze 1 wytwarza sie z nowych zwiazków przejsciowych o wzorze 12, w którym L oznacza atom chloru, grupe NH2 lub grupe NCO 20 a Ri< ma wyzej podane znaczenie.Jak przedstawiono na schemacie 1, zwiazki o wzorze 1 mozna otrzymac mieszajac odpowiedni zwiazek 2-arninohetetrocykliczny o wzorze 14 z od¬ powiednio podstawionym izocyjanianem sulfonylu 25 o wzorze 1 13. We wzorach wystepujacych w sche¬ macie 1 R, Ri i A maja wyzej podane znaczenie.Reakcje najkorzystniej przeprowadza sie w obo¬ jetnych, bezprotonowych rozpuszczalnikach orga¬ nicznych, jak chlorek metylenu, czterowodorofu- 50 ran lub acetondtryl pod cisnieniem atmosferycznym i w temperaturze pokojowej. Sposób dodawania nie jest krytyczny, jednakze czesto dogodnie jest dodawac izocyjanian sulfonylu do mieszanej zawie¬ siny aminoheterocyklu. Poniewaz izocyjaniany 35 zwykle sa cieczami, ich dodawanie mozna latwo regulowac.Reakcja zwykle jest egzotermiczna. W pewnych przypadkach zadany produkt jest nierozpuszczal¬ ny w cieplym srodowisku reakcji i krystalizuje z 40 niego w postaci czystej. Produkty rozpuszczalne w srodowisku reakcji wyodrebnia sie przez odparo¬ wanie rozpuszczalnika, roztarcie stalej pozostalosci z rozpuszczalnikami, jak 1-chlorobutan, eter ety¬ lowy lub pentan i odsaczenie. 49 Przejsciowy izocyjanian sulfonylu o wzorze 13 mozna otrzymac dzialajac na odpowiedni sulfona¬ mid fosgenem, w obecnosci izocyjanianu alkilu, jak izocyjanian butylu lub cykloheksylu, we wrze¬ niu pod chlodnica zwrotna w rozpuszczalniku, jak W chlorobenzen, sposobem wedlug H. Ulricha i A.A. Y. Sayigha, Newer Methods of Preparative Or¬ ganie Chemistry, tom VI, strony 223—241, Aoa- demie Press, New York i London, W. Forest Ed.W przypadkach, gdy otrzymywanie izocyjanianu » sulfonylu powyzszym sposobem jest trudne, prefe¬ rowane sulfonylomoczniki z reakcji izocyjanianu butylu z odpowiednim sulfonomidem traktuje sie fosgenem, wedlug powyzszego odnosnika.Alternatywnie, sposób Ulricha i Sayigha mozna •• ulepszyc dodajac do mieszaniny reakcyjnej trze¬ ciorzedowej zasady, jak przedstawiono na sche¬ macie 2. Mieszanine odpowiedniego benzenosulfo- namidu o wzorze 14, izocyjanianu alkilu, jak izo¬ cyjanian butylu, i katalitycznej ilosci 1,4-dwuaza » (2,2,2)bicyklooktanu (DABCO) w ksylenie lub in-128 626 6 nym obojetnym rozpuszczalniku o odpowiednio wy¬ sokiej temperaturze wrzenia (np. ia5°C) podgrze¬ wa sie do temperatury oKoio i3o°C Uo mieszani¬ ny dodaje sie losgenu, az do uzyskania nadmia¬ ru wykazanego spaaKiem temperatury wrzenia. 5 Mieszanine ogrzewa sie nadal w oaiu oapeazenia naamiairu iosgenu), i^o oziebieniu mieszaniny i przesaczeniu jej, w celu usuniecia malej ilosci nierozpuszczalnych produktów ubocznych, pod zmniejszonym cisnieniem oddestylowuje sie roz- w puszczalnik i izocyjanian alkiiu i otrzymuje sie jako pozostalosc surowy izocyjanian sulfonylu o wzorze 13.Wytwarzanie sulfonamidów z wodorotlenku a- monu lub bezwodnego amoniaku i chlorków sul- 15 fonylu jest szeroko opisane w literaturze, np. Gros- sley i inni, J. A. Chem. Soc., 60, 2223 (1938). Przej¬ sciowe chlorki sulfonylu stosowane do wytwarza¬ nia sulfonamidów o wzorze 14 mozna otrzymac jak przedstawiono na schemacie 3. Kwasy benze- 20 tiofenosulfonowe sa znane w literaturze. E. Gu- enther i Irmi, Z. Chem., 81, 111 (1968) Chem. Abs. 68, 104665 (1968) opisuja wytwarzanie chlorku 2-benzofuranosuJionylu z benzofuranu i S2O5CI2.Kwas 3-1enzotiofenosulfonowy otrzymuje sie przez 25 sulfonowanie benzotiofenu, jak opisuja M. Pailer i H. Romberger, Monatsch, 92 677 (1961). Jak przedstawiono oa schemacie 3, podstawione grupa aminowa benzotiofeny o wzorze 15 w reakcji z kwasem azotawym tworza sole dwuazoniowe o so wzorze 16, które reaguja z dwutlenkiem siarki w kwasie solnym w obecnosci chlorku miedziowego, z wytworzeniem chlorku sulfonylu o wzorze 17, We wzorach wystepujacych w schemacie Rj ma wyzej podane znaczenie. 35 Reakcje wedlug schematu 3 najkorzystniej prze¬ prowadza sie dodajac aminy do mieszaniny kwa¬ su octowego (Ac OH) i kwasu solnego, utrzymy¬ wanej w temperaturze od —10 do 0°C, za nastep¬ nie wkraplajac wodny roztwór azotynu sodu,, w 40 temperaturze 0°C, Alternatywnie, zamiast kwasu octowego mozna stosowac kwas propionowy lub zwiekszyc ilosc kwasu solnego, nie dodajac kwa¬ su octowego. Po mieszaniu w ciagu 1/2 do 1 godzi¬ ny otrzymany roztwór dodaje sie do kwasu octo- ** wego lub kwasu solnego zawierajacego 2—10 rów¬ nowazników molowych dwutlenku siarki i kata¬ lityczna ilosc jonów miedziawych lub miedzio¬ wych, korzystnie w postaci chlorku. Otrzymana mieszanine miesza sie w temperaturze od 0 do w 25°C, w ciagu 1—24 godzin, a nastepnie wylewa do takiej samefj objetosci wody "z lodem. W pew¬ nych przypadkach chlorek sulfonylu wytraca sie w postaci stalej lub moze byc ekstrahowany do chlorktr- metylenu i wyodrebniany z rozpuszczal- 'K nika.Przeglad syntez heterocyklicznych amin przed¬ stawiono w „The Chemistry of Heterocyklic Com- pounds", seria publikowana przez Interscience Publ., New York i London. 2^aminopdrymidyny o- w pisuje D. J. Brown w „The Pyrimidines,, tom XVI powyzszej serii. Przeglad 2-amino-l,3,5-triazym po¬ daja E. M. Smolin i L-Rapaport w „s-Triazines and Derivatives", tom XIII tejze serii. Synteze triazyn opisuja równiez F. C. Schaefer, opis patentowy 65 St. Zjedn. Ameryki nr 3154 547 i K. R. Huffman i F. C, Schaefer, J. Org. Chem., 28, 1812—1821 (1963).Wytwarzanie aminowych pochodnych pirymidyn ze skondensowanym pierscieniem jest opisane w takich publikacjach, jak Braken i inni, J. Am.Chem. Soc, 69, 3072 (1947); Miitten i Bharlachairya, Quart, J. Ind. Chem. Soc, 4, 152 (1927), Schrage i Hitchings, J. Org. Chem., 16, 1163 (1951); Svab i inni, Coli. Czech. Commun. 32, 1582 (1967).Pewne zwiazki o wzorze 1 mozna wytwaiEac równiez sposobem przedstawionym na schemacie 4 na rysunku. We wzorach wystepujacych w sche¬ macie Rj ma wyzej podane znaczenie.Sulfonamid o wzorze 14 kontaktuje sie z hete¬ rocyklicznym izocyjanianem o wzorze 18, otrzymu¬ jac N-(chlorowcoheterocykloaminokarbonylo)aax)- matyczny sulfonamid o wzorze 19.Heterocykliczne izocyjaniany stosowane w re¬ akcji mozna wytwarzac sposobami podanymi w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ame¬ ryki rur 3 732 223 i w Angew, Chem. Int. Ed. 10, 402 (1976).Aromatyczny sulfonamid kontaktuje sie z hete¬ rocyklicznym izocyjanianem w obecnosci obojet¬ nego rozpuszczalnika organicznego, np. acetonitry- lu, czterowodorofuranu (THF), toluenu, acetonu lub butanonu. Ewentualnie do mieszaniny^ dodaje sie katalitycznej ilosci zasady, jak 1,4-dwuzabicyklo (2.2.2) oktan (DABCO), weglan potasu, wodorek sodu lub Illrzed.-butanolan potasu. Ilosc zasady stanowiaca ilosc katalityczna jest oczywista dla fachowca. Mieszanine reakcyjna korzystnie utrzy¬ muje sie w zakresie temperatury 35—110°C, a produkt wyodrebnia sie zwykle przez oziebienie i przesaczenie mieszaniny reakcyjnej. Korzystny¬ mi, z uwagi na wydajnosc i ekonomie, rozpuszczal¬ nikami sa acetonitryl i THF, a korzystnym zakre¬ sem temperatury 60—85°C.W dalszym etapie reakcji jeden lub dwa ato¬ my chlorowca w pierscieniu heterocyklicznym zwiazku o wzorze 19 wymienia sie za pomoca czynnika nukleofilowego. Zwykle dokonuje sie te¬ go kontaktujac zwiazek o wzorze 19 z metanolem lub z metanolanem -OCH3.Zwiazek o wzorze 19 mozna kontaktowac z co najmniej jednym równowaznikiem metanolu. Jed¬ nakze reakcja przebiega powoli, korzystnie wiec jest kontaktowac zwiazek o wzorze 19 z co naj¬ mniej dwoma równowaznikami metanolami -OCH3.Metanolan mozna otrzymywac róznymi sposobami.Zwiazek o wzorze 19 mozna zawiesd^ lub roz¬ puscic w metanolu w obecnosci dwóch równowaz¬ ników metanolanu -OCH3. Metanolan mozna do¬ dawac bezposrednio, jako metanolan metalu alka¬ licznego lub metalu ziem alkalicznych lub gene¬ rowac przez dodawanie do rozpuszczalnika co naj¬ mniej dwóch równowazników zasady zdolnej do generowania metanolanu z rozpuszczalnika.. Od¬ powiednimi zasadami sa, miedzy innymi, metale alkaliczne i metale ziem alkalicznych, ich wo¬ dorki i Illrzed.-butanolany.Zwiazek o wzorze 19 mozna przykladowo za¬ wiesic lub rozpuscic w metanolu, w obecnosci dwóch równowazników metanolanu sodu. Alterna-7 tywnie, zamiast metanolu sodu mozna uzyc dwóch równowazników wodorku sodu.Zwiazek o wzorze 19 mozna zawiesic lub roz¬ puscic w obojetnym rozpuszczalniku w obecnosci co najmniej dwóch równowazników metanolu. Od¬ powiednimi obojetnymi rozpuszczalnikami sa mie¬ dzy innymi, acetonitryl, THF i dwumetyloforma- mid. Metanolan mozna dodawac bezposrednio, ja¬ ko metanolan metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych lub generowac z alkanolu i zasady.Przykladowo, zwiazek o wzorze 19 mozna zawie¬ sic lub rozpuscic w THF w obecnosci dwóch rozpuszczalników metanolami sodu. Alternatywnie, zamiast metanolami sodu mozna uzyc po dwa rów¬ nowazniki metanolu i wodorku sodu.Nalezy zauwazyc, ze w etapie reakcji wzór 19 — wzór 20 wymagane sa dwa równowazniki meta¬ nolami, natomiast w tym samym procesie zuzy¬ wany jest tylko jeden równowaznik metanolu.Róznica ta przypuszczalnie spowodowana jest re¬ akcja zachodzaca miedzy metanolem a sulfonylo- wym azotem sulfonamidu o wzorze 19. Gdy sto¬ suje sie metanolan, to pierwszy równowaznik me¬ tanolanu usuwa proton z sulfonylowego azotu, a dopiero drugi równowaznik usuwa atom chlorow¬ ca. W zwiazku z tym potrzebne sa dwa równo¬ wazniki metanolanu. Dla uzyskania zwiazku o wzo¬ rze 20, otrzymana sól musi byc zakwaszona, np. kwasem siarkowym, solnym lub;octowym."W ostatnim etapie reakcji zwiazek o wzorze 20 podstawiony jednym atomem chloru kontaktuje sie z jednym równowaznikiem metanolu lub z dwoma równowaznikami metanolanu -OCH3. Gdy stosuje sie metanolan, to dostarcza sie go do re¬ akcji jednym z podanych wyzej sposobów, a otrzy¬ mana sól zakwasza sie otrzymujac zwiazek o wzo¬ rze 21.Dwa ostatnie etapy reakcji mozna polaczyc. W takim przypadku zwiazek o wzorze 19 kontaktuje sie z co najmniej dwoma równowaznikami metano¬ lu lub z co najmniej trzema równowaznikami me¬ tanolanu -OCHj.Pewne warunki reakcji beda sprzyjac wymia¬ nie tylko jednego atomu chloru w zwiazku o wzo¬ rze 19. Warunkami tymi sa niska temperatura i, w przypadku stosowania metanolanu, powolne do¬ dawanie stechiometrycznej ilosci metanolanu lub zasady generujacej metanolanu do srodowiska za¬ wierajacego zwiazek o wzorze 19, Gdy stosuje sie metanolan, to oba koncowe eta¬ py reakcji korzystnie przeprowadza sie w zakre¬ sie temperatury od —10 do 80°C, korzystnie od okolo 0 do 25°C. Te etapy reakcji przebiegaja wolniej, gdy zamiast metanolanu stosuje sie me¬ tanol, przy czym w celu zakonczenia reakcji wy¬ magane sa dirastyczniejsze warunki, czyli wyzsza temperatura, az do temperatury wrzenia metano¬ lu.Zwiazki o wzorze 1 mozna wytwarzac równiez spgsobem przedstawionym na schemacie 5 na ry¬ sunku. Odpowiednio podstawiony benzotiofen o wzorze 22 kontaktuje sie z chlorkiem aminokar- bonylosulfamylu o wzorze 23, ewentualnie w obec¬ nosci katalizatora reakcji Friedel-Craftsa. We wzo- 626 S rach wystepujacych w schemacie R i Rj maja wyzej podane znaczenia.Reakcje najkorzystniej przeprowadza sie w obo¬ jetnym rozpuszczalniku, jak np. dwuchlorometan, 5 riitrometan, nitropropany, czterowodórofuran lub nitroetan, w obojetnej atmosferze, w ciagu 0,5i— 24 godzin, w zakresie temperatury od 0°C do tem¬ peratury wrzenia zastosowanego (rozpuszczalnika.Korzystnym katalizatorem reakcji Firiedal-Craftsa 10 jest chlorek glinu, jednakze mozna stosowac ka¬ talizatory alternatywne. Katalizatory reakcji Frie¬ del-Craftsa sa szeroko omówione w tomie I, roz- " dzial IV monografii „Friedel-Crafts and Related Reactions", wydawca G. A. Olag, Interscience W Publ., New York, 1963.Zwiazki o wzorze 1 mozna wyodrebniac poddajac mieszanine reakcyjna rozdzialowi miedzy rozcien¬ czony roztwór wodny zasady a organiczny roz¬ puszczalnik, jak dwuchlorometan lub chlorofuran. 2o Produkty sa rozpuszczalne w fazie wodnej i mo¬ ga byc wytracone dodaniem malego nadmiaru kwasu, jak kwas octowy lub solny. Produkty roz¬ puszczalne w zakwaszonym srodowisku* reakcji wyodrebnia sie przez ekstrakcje do organicznego w rozpuszczalnika, jak dwuchlorometan, nitrometan lub octan etylu i nastepne .odparowanie rozpusz¬ czalnika.Przejsciowe chlorki ammokartoonylosulfanylu^ o wzorze 23 otrzymuje sie przez kontaktowanie-rod- 80 powiedniego 2-aminoheterocyklu. o wzorze 14 z izo¬ cyjanianem chlorosulfonylu, w obojetnym rozpu¬ szczalniku, jak czterowodorofuran, dwuchlorome¬ tan lub nitrometan, w temperaturze od —80 do 0°C, w ciagu 0,1—1,0 godziny, w obojetnej atmo- 85 sferze. Reakcja przedstawiona na schemacie 6 ilu¬ strujaca ten proces jest egzotermiczna, a najko¬ rzystniej przeprowadza sie ja dodajac izocyjanian chlorosulfonylu do zawiesiny heterocyklu o wzo¬ rze 22 w rozpuszczalniku z wyboru uwzgledniaja- 40 cego nastepna reakcje zwiazku o wzorze 23 ze zwiazkiem o wzorze 22. Zwiazki o wzorze 23 sa wysoce reaktywne, a stosuje sie je w syntezie zwiazków o wzorze l bez uprzedniego wyodreb¬ niania. *3 Zwiazki o wzorze 1 sa silnymi czynnikami chwa¬ stobójczymi. Znajduja one zastosowanie do zwal¬ czania szerokiego spektrum chwastów, piEzed i/lub po wzejsciu, w obszarach, gdzie pozadane jest cal¬ kowite niszczenie roslinnosci, jak wokól zbiorni¬ co ków paliwa, skladów amunicji, na powierzchni ma¬ gazynów przemyslowych, przy odwiertach nafto¬ wych, w kinach na wolnym powietrzu, przy ta¬ blicach ogloszeniowych, autostradach i torowi¬ skach. Alternatywnie, niektóre z przedmiotowych w zwiazków sa uzyteczne do selektywnego zwalcza¬ nia chwastów w roslinach uprawnych, przed i po wzejsciu, takich jak pszenica i ryz. Przez odpo¬ wiedni dobór dawki i czasu stosowania, zwiazki o wzorze 1 mozna równiez stosowac do korzystne¬ go go modyfikowania wzrostu roslin.Dokladna ilosc zwiazku o wzorze 1, jaka ma byc stosowana w danej sytuacji, bedzie zalezec od zwiazku czynnego i oczekiwanego efektu, mie¬ dzy innymi od tego, czy zwiazek ma byc stosowa- «* ny jako herbicyd o dzialaniu ogólnym czy selek-128 626 10 tywnym, od gatunku chwastów, ilosci roslinnosci, gatunku rosliny uprawnej, typu gleby, sposobu formulowania i stosowania, warunków pogodowych itp. Poniewaz role odgrywac moze tyle czynni¬ ków, nie jest mozliwe podanie dawki odpowied¬ niej w kazdej sytuacji. W szerokim zakresie, zwia¬ zki o wzorze 1 stosuje sie w dawce od okolo 0,02 do 10 kg/ha, przy czym zakresem korzystnym jest 0,04 do 5 kg/ha. Ogólnie, w niekorzystnych wa¬ runkach wybiera sie dawki w górnej granicy za¬ kresu. Dotyczy to równiez przypadków, gdy za¬ dana jest dlugotrwalosc utrzymywania sie zwiaz¬ ku w glebie lub w przypadku nieselektywnej re¬ gulacji wzrostu chwastów.Zwiazki o wzorze 1 mozna mieszac z innymi czynnikami chwastobójczymi, a szczególnie uzyte¬ czne sa one stosowane lacznie z innymi chwasto¬ bójczymi podstawionymi mocznikami, jak 3-(3,4- -dwuchlorofenylo)-l, 1-dwumetylomocznik; triazy- nami, jak 2-chloro-4-(etyloamino)-6-(izopropyloami- no)-s-tiriazyna; uracylami, Jak 5-bromo-3-IIrzed.- -butylo-6-metylouracyl; i z takimi zwiazkami jak N-(fosfonometylo)glicyna; 3-cykloheksylo-l-metylo- -6-dwumetyloamino-s-triazyino-2,4-(lH, 3H)-dion; N, N-dwumetylo-2,2-dwufenyloacetamid; kwas 1,4- -dwuchlorofenyloksyoctowy (i zwiazki scisle zbli¬ zone); karbaminian 4-chloro-2-butynylo-3-chlorofe- nylu; kwas dwuizopropylotiokarbaminowy; estry alkoholu 2,3-dwuchloroallilowego; kwas dwuizopro- pylotiolokarbaminowy estry alkoholu S-(2,3-trój- chloroallilowego) N-benzoilo-N-(3,4-dwuchlorofeny- lo)-2-aminopropionianu etylu; metylosiarczan 1,2- -dwiimetylo-3,5^wu£enyloiprtr^^ ester me¬ tylowy kwasu W4-<2,4-dwuchlorofenoksy)fenoksy/ /etainokarboksylowego; 4-ammo-6-IIIrzed.-butylo-3- ^metylotio)l,2,4^triazyn-5(4H)-on; 3-(3,4-dwuchloro- fenylo)-l-metoksy-l-metylomocznik; 2,2-dwutlenek 3-izopropylo-lH-2,l,3-bentotiadiazyn-(4)-3H-onu; o, «,«-trójfluoro-2,6-dwunitro-N,N-dwupropylo-p-to- luidyna; jon l,l'-dwumetylo-4,4'-bipirydyniowy, me- tanoarsonian jednosodowy; 2-chloro-2',6'-dwumety- lo(metoksymetylo)acetanilid; 1,l-dwumetylo-3-(«^t, a-trójfluoro-m-tolilo)mocznik; 2-IIIrzed.-butylo-4- -(2,4-dwuchloro-5-izopropoksyfenylo-JM,3,4-oksa- diazolin-5-on; S-N,N-dwuetylotiolokarbaminian 4- -chlorobenzylu; N-(butoksymetylo)-2-chloro-2'-6'- -dwuetyloacetanilid; eter 2,4,6-trójchlorofenylo- -4'-nitrofenylowy; 2-metylotio-4,6-bis(etyloamino)- -s-triazynu; eter 2,4-dwuchlorofenylo-3'-metoksy- -4'-nitrofenylowy oraz ester S-etylowy 1-tiokarbo- ksynszesciowodoro-lH-azepiny.Uzyteczne preparaty srodka wedlug wynalazku zawierajace zwiazki: o wzorze 1 mozna sporzadzac konwencjonalnymi sposobami. Takimi preparatami sa proszki, granulki, pastylki, roztwory, zawiesiny, emulsje, proszki higroskopijne, emulgowalne kon¬ centraty i podobne. Liczne sposród nich mozna sto¬ sowac bezposrednio. Preparaty do opryskiwania mozna rozcienczac w odpowiednich czynnikach i stosowac w objetosci oprysku od kilku do kilkuset litrów na hektar. Preparaty o wysokim stezeniu stosuje sie glównie jako przejsciowe do dalszego formulowania. Preparaty te zawieraja od okolo 0,ilty# do 99*/* skladnika czynnego i co najmniej je¬ den sposród (a) okolo 0,1 do 20ty& srodka powierz¬ chniowo czynnego i (b) okolo l do 99,9% stalych lub cieklych rozcienczalników. W ponizszej ta¬ blicy przedstawiono przyblizony sklad takich pre¬ paratów. 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 65 Ta Proszki higrosko¬ pijne Zawiesiny olejowe, emulsje, roztwory (równiez emulgo¬ walne koncentraty) Wodne zawiesiny Proszki Granulki i pastylki Kompozycje o wy- | sokim stezeniu blica 1 Skladnik czynny 20^90 3—50 10^50 1—25 0,1—95 S0—99 °/o wagowyx Roz¬ wien¬ iczalnik 0—74 40—95 40—84 70—99 5—99,9 0—10 Srodek powierz¬ chniowo czynny 1—10 0—15 1/^20 0^5 a—115 0—2 * Skladnik czynny + co najmniej jeden sposród srodka powierzchniowo czynnego i rozcienczalnika stanowia 10010/© wagowych Zawartosc skladnika czynnego moze byc oczy¬ wiscie nizsza lub wyzsza, w zaleznosci od zamie¬ rzonego stosowania i fizycznych wlasciwosci zwia¬ zku. Czasami pozadany jest wyzszy stosunek srod¬ ka powierzchniowo czynnego do substancji czyn¬ nej, a uzyskuje sie to przez wprowadzenie tego srodka do preperatu lub przez mieszanie w zbior¬ niku.Typowe rozcienczalniki stale sa opisane w Wat- kinsa i inni, „Handbook of Insecticide Dust Di- luents and Carrier", wydanie drugie, Dorland, Books, Caldwell, New Jersey, lecz stosowac mo¬ zna równiez inne substancje stale, kopalne lub wytwarzane. Rozcienczalniki bardziej absorpcyjne sa pozadane dla proszków higroskopdjnych, nato¬ miast w przypadku proszków do opylania korzy¬ stne sa rozcienczalniki o wiekszej gestosci. Typo¬ we rozcienczalniki ciekle sa opisane w Aradena „Solvents Guide", wydanie drugie, Interscience, New York, 1950. W przypadku koncentratów za¬ wiesin pozadana jest rozpuszczalnosc ponizej 0,lD/o.Koncentraty roztworów korzystnie sa odporne na rozdzielanie faz w temperaturze 0°C. W „McCut- cheons Detergents and Emulsiifiers Annual", MC Publishing Corp., Ridgewood, New Jersey, jak ró¬ wniez w Sisekeya i Wooda „Encyclopedie of Sur- face Active Agents", Chemical Publishing Co., Inc., New York, 1964 zestawiono srodki powierzchnio¬ wo czynne i zalecane ich stosowanie. Wszystkie preparaty moga zawierac w mniejszej ilosci do¬ datki ograniczajace pienienie, spiekanie, korozje, wzrost mikrobiologiczny itp.Sposoby wytwarzania takich preparatów sa do¬ brze znane. Roztwory sporzadza sie przez proste mieszanie skladników. Subtelne kompozycje stale wytwarza sie przez mieszanie i zwykle mielenie, np. w mlynie mlotkowym lub fluidalnym. Zawie-11 128 626 12 siny sporzadza sie przez mielenie na mokro (patrz np. Littler, opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 060 084). Granulki i pastylki mozna wytwarzac przez natryskanie materialu czynnego na preformowany, granulowany nosnik lub techni- 5 ka aglomeracji. Patrz J. E. Browning, „Agglome- iration", Chemical Engineeriing, 4 grudnia, 1967 stro¬ ny 147 i dalsze oraz „Perry's Chemical Engineer^s Handbook", wydanie piate, McGraw-Hill, New York, 1973, strona 8—57. w Dla dalszej informacji dotyczacej formulowania patrz np.: H, MT Loux, opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 235 361 kolumna 6 wiiensz 16 do kolumny 7 wiersiz 19 oraz przyklady I do XLI; R. W. Luckenbaugh, opis patentowy St. 15 ZJedn. Ameryki nr 3 309192, kolumna 5, wiersz 43 do kolumny 7 wiersz 62 oraz przyklady VIII, XII, XV, XXXIX, XLI, LII, LIII, LVIII, CXXXII, CXXXVIII—CXL, CLXII—CLXIV, CLXVI, CLXVII i CLXIX—CLXXXII; H. Gysin i E. Knusli, opis 20 patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 2 891855, ko¬ lumna 3, wiersz 66 do kolumny 5, wiersz 17 oraz przyklady I—TV; G. C. Klingman, „Weed Control as a Science", John Wiley i Sons, Inc., New York, 1961, strony 81—06; oraz J. D. Fryer and S. A. 25 Eyans, „Weed Control Handbook", wydanie piate, Blackwell Scientifie Publications, Oxford, 1968 strony 101—103.Srodek wedlug wynalazku jest zilustrowany po¬ nizszymi przykladami w których czesci wyrazono 30 wagowo a temperature w °C, jezeli nie zaznaczo¬ no inaczej.Przyklad I. Izocyjanian benzotiofeno-3-sulfo- nylu Mieszanine 10 g benzotiofeno-3-sulfonamidu, 100 35 ml ksylenu, 3 g izocyjanianu butylu i 0,1—0,3 g l,4-dwuazabicyklo[2,2,2}oktanu utrzymywano w cia¬ gu 1/2 godziny we wrzeniu pod chlodnica zwrot¬ na, po czym w ciagu 2 godzin, w temperaturze 125°, przepuszczano przez mieszanine fosgen. Mie- 40 eaanime reakcyjna oziebiono, przesaczono ii odpa¬ rowano pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac olej (12 g). Widmo oleju w podczerwieni wykaza¬ lo pasmo absorpcji izocyjanianu przy 2250 cm-1.Przyklad II. Ester metylowy kwasu 3-izocy- 45 janianosulfonylobenzotiofenokarboksylowego-2 Mieszanine estru metylowego kwasu 3-aminosul- fonylofbenzotiofenokarboksylowego-2 (10 g), 75 ml ksylenu, 3,5 g izocyjanianu 3-butylu i 0,2 g 1,4- -dwuazabicyklo[2,2,2] oktanu utrzymywano w cia- M gu 10 minut we wrzeniu pod chlodnica zwrotna chlodzona suchym lodem. Z kolei przez uklad przepuszczano gazo-wy fosgen, do spadku tempe¬ ratury do 120°. Wprowadzenie fosgenu przerwano, dopuszczajac do wzrostu temperatury do 130°, po M czym wznowiono, dopuszczajac do ponownego spad¬ ku temperatury do 120°. Cykl powtarzano tak dlugo, az temperatura utrzymywala sie na pozio¬ mie 120° w ciagu 1/2 godziny bez dalszego do¬ dawania fosgnenu. Mieszanine oziebiono i przesa- ^60 czono, a przesacz odparowano dla odpedzenia ksy¬ lenu i odzyskania izocyjanianu butylu. Otrzyma¬ na pozostalosc wykazala w widmie w podczer¬ wieni pasma absorpcji przy 2200 i 1700 cm-1, od¬ powiadajace grupie izocyjanianowej i karboksyla- M nowej. Powyzszy produkt uzyto w syntezie zwiaz¬ ków chwastobójczych bez dalszego oczyszczania.Inne pochodne izocyjanianów wytwarza sie z od¬ powiednio podstawionych sulfonamidów sposobem przedstawionym w przykladach I i II.Przyklad HI. Ester metylowy kwasu 3-(chlo- rosulfonylo)-benzotiofenokarboksylowego-3 .Do utrzymywanej w. temperaturze 0±5°C mie¬ szaniny 28,5 g estru metylowego kwasu 3-amino- benzotiofenokarboksylowego-2, 100 ml lodowatego kwasu octowego i 33 ml 12 N kwasu solnego wkro- plono 11,0 g azotynu sodu w 30 ml wody. Calosc mieszano w ciagu godziny w temperaturze 0°C, po czym w tej samej temperaturze dodano po¬ wyzszy roztwór do mieszaniny 90 ml kwasu octo¬ wego, 40 g dwutlenku siarki, 5 g chlorku mie¬ dziowego — 90 ml eteru etylowego. Calosc mie¬ szano w ciagu nocy w temperaturze 0°C i prze-r saczono, otrzymujac 15 g produktu stalego o tem¬ peraturze topnienia 102—<104oC, który w spektro¬ grafii masowej wykazal ciezar czasteczkowy 290, odpowiadajacy wytworzonemu zwiazkowi. Ekstrak¬ cja przesaczu za pomoca chlorku metylenu z na¬ stepnym odparowaniem rozpuszczalnika dala olej, który zawieral dodatkowa ilosc produktu.Z odpowiednio podstawionego benzotiofenu, .spo¬ sobem przedstawionym w przykladzie III, otrzy¬ muje sie zwiazek o wzorze 17, w którym Rj ozna¬ cza grupe C02CH8 o temperaturze topnienia 102— 104°C.Przyklad IV. Ester metylowy kwasu 3-sulfo- nylobenzotiofenokarboksylowego-2 Roztwór 20,8 g estru metylowego kwasu 3-ehlo- rosulfamylobenzotiofenokarboksylowego-2 w 500 ml dwuchlofometanu oziebiono do temperatury 0°C i zadano 5,0 ml cieklego amoniaku. Usunieto la¬ znie chlodzaca, po czym mieszano calosc w ciagu godziny w temperaturze pokojowej- i wylano do lodu. Mieszanine zakwaszono, ekstrahowano dwu- chlorometanem, ekstrakt przemyto woda i solan¬ ka, wysuszono nad siarczanem magnezu, prze¬ saczono i odparowano pod zmniejszonym cisnie¬ niem. Stala pozostalosc zawieszono, w chlorku nr -butylu i przesaczono, otrzymujac 17,0 g sulfo¬ namidu o temperaturze topnienia 172—175°C. Wid¬ mo w podczerwieni: 3300 i 3200 (NH2), 1695 (CO), 1385 i 1750 (S02) cm-*. 60 MC NHR (CDC1*) S 9,0—7,2 (m, protony aromatyczne), 6,0 (szeroki s, 2H, NH2), 3,9 (s, 3H, CH8).Sposobem przedstawionym w przykladzie IV o- trzymuje sie inne estry tego typu np. zwiazek o wzorze 14, w którym Ri oznacza grupe CO2CH3 o temperaturze topnienia 172—175°C.Przyklad V N-/(4-metoksy-6-metylopirymi- dyn-2-ylo)-aminokarbonylo/benzenotiofeno-3-sulfo- namid Do 25 ml bezwodnego acetonitrylu zawierajacego 1,4 g 2^mmo-4-metoksy-6-metylopirymidyny do¬ dano, przy mieszaniu, 2,4 g izocyjanianu benzono- tiofeno-3-sulfonylu. Mieszanine podgrzano do wrze¬ nia, po czym oziebiono do temperatury pokojo¬ wej i mieszano w ciagu nocy. Wytracony osad odsaczono i przemyto eterem, otrzymujac 2 g produktu o temperaturze topnienia 180—181°C.Widmo NMR (60 MC) wykazuje sygnaly przy13 128 626 14 2,24 d (grupa 6-CH3), 3,8 d (4-OCHs), 6,2 & (5H na pirymidynie), 7,8 8(H arylowe na benzo) i 8,3 d (H na czesci tiofenowej).Analiza: Obliczano dla C^H^N^Sf: C 47,61, H 3,77, N 14,81; Znaleziono: C 47,59, H 3,88, N 14,83.Przyklad VI. Nn/(4nmetoksy-6-metylo-l,3,5- -triazyn-2-ylo)-ammokarbonylo/benzotiofeno-3- -sulfonamid Do 1,4 g 2-amino-4-metoksy-6-metylo-l,3,5-tria- zyny w 25 ml acetonitrylu dodano, przy miesza¬ niu, 2,4 g izocyjanianu benzotiofeno-3-sulfonylu. Po mieszaniu w ciagu nocy w temperaturze pokojo¬ wej mieszanina przesaczono, a odsaczony material przemyto chlorkiem butylu, otrzymujac 2,8 g sub¬ stancji o barwie bialej i temperaturze topnienia 167—188°, wykazujacej w widmie NMR (60 MC) sygnaly przy 2,255 i 3,95 (grupa metylowa i me- toksylowa triazyiny) oraz przy 8—Id (protony ben¬ zo) i 8,3ó (iprotony tiofenowe), odpowiadajace wy¬ tworzonemu produktowi.Przyklad VII. N-/(4,6-dwumetoksy-l,3,5-tria- zyn-2-ylo)ammokairbonylo/benzotiofeno-3-sulfona- mid Sposobem z przykladu III, z 1,6 g 2-amino-4,6- •»dwumetoksy-l,3,5-triazyny i 2,4 g izocyjanianu benzotiofeno-3-sulfonylu otrzymano 3,4 g produk¬ tu o temperaturze topnienia 152°, wykazujacego w widmie NMR sygnaly przy 3,95 6 (CH80), 7—8 8 (pirotony .benzo) i 8,3 ft (protony tiofenowe), od¬ powiadajace wytworzonemu zwiazkowi.Przyklad VIII. N-/(4,6-dwumetylopirymidyn- -2-ylo)^aminokarbonylo/benzofuranosulfonamid, mieszanina izomerów pozycyjnych 2 i 3 10 15 terialu wyjsciowego, wykazanego chromatografia cienkowarstwowa. Mieszanine oziebiono, wylano do wody, ekstrahowano chlorkiem metylenu, a eks¬ trakt przemyto woda, wysuszono nad siarczanem magnezu, przesaczono i odparowano pod zmniej¬ szonym cisnieniem do postaci ciemnego oleju. Roz¬ tarcie z dwuchlorometanem z nastepnym przemy¬ ciem acetonitrylem dalo produkt w postaci mie¬ szaniny izomerów pozycyjnych 2- i 3 o tempera¬ turze topnienia 206—218°C. Produkt wykazywal w widmie w podczerwieni pasma przy 3300 (NH), 1710 (C=0), 1340 (SI2) i 1140 (S02) cm-*, a w wid¬ mie NMR sygnaly przy S 2,4 (s, grupy metylowe pirymidyny) i 6,3—8,0 (m, protony aromatyczne i pirymidynowe).Sposobami z przykladów V—VIII, z odpowied¬ nio podstawionych^ benzotiofenonów i heterocykli¬ cznych amin mozna otrzymac zwiazki podane w tablicy 2 oraz zwiazek o wzorze 25, w którym R oznacza atom wodoru, Ri oznacza grupe CO-CH8, Y1 oznacza grupe CH3 a Q oznacza atom tlenu o temperaturze topnienia 211—213°C. Alternatyw¬ nie, do syntezy niektórych sposród powyzszych zwiazków mozna zastosowac reakcje wedlug sche¬ matu 4 na rysunku, co jest zrozumiale dla fa¬ chowców.Przyklad IX. Higroskopijny proszek Ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylopiry- midyn-2-ylo)-aminokarbonylo]aminosulfonylo}ben- zo[b]tiefenokarboksylowego-2 80Vo alkilonaftalenoszlfonian sodu £•/• lignosulfon&ansodu 2P/t syntetyczna, bezpostaciowa krzemionka a^/o ksolinit 13^/t Ri C02CH, C02CH$ CO2CH3 CÓ2CHS COjfCHj C02CH$ C02CH3 H H H H (R H H H H H H ~ H H H H CHa Tablica 2 Wzór 24 X CHS OCH8 CH3 CH3 OCHs CHS CH8 CH3 CH8 OCH, OCH3 Y CH8 OCH, CH, OCH3 OCH3 OCH, OCH, CH8 OCH3 OCH3 OCH, Z CH CH CH CH CH CH N N N N N Temperatura topnienia °C 187—191 152 1 207—208 108—111 209—210 180—181 187-488 195—198 185—195 193—195 160—462 1 Zawiesine 2,59 g 2-amino-4,6-dwumetylopirymi- dyny w 50 ml nitrometanu oziebiono do tempera¬ tury —10°C i zadano 2,0 ml izocyjanianu chloro- sulfonylu. Calosc mieszano w ciagu 0,5 godziny w temperaturze —10°C, przy czym wkroplono roz¬ twór 2,0 ml benzofuranu w 10 ml nitrometanu i dodano 2,8 g chlorku glinu. Calosc mieszano we wrzeniu pod chlodnica zwrotna, do zaniku ma- Skladniki miesza sie, miele w mlynie mlotko¬ wym do czastek wielkosci zasadniczo ponizej 30 60 mikrometrów i ponownie miesza.Przyklad X. Higroskopijny proszek Ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetoksypirymi- dyn-2-ylo)-aminokarbonylo]aminosulfonylo}ben- zo(b]tiofenokarboksylowego-2 5(M « alkilonaftalenosulfonian sodu £•/•128 626 15 16 metyloceluloza o niskiej lepkosci 2% ziemia okrzemkowa ¦ r 46% Skladniki miesza sie, miele z grubsza w mlynie mlotkowym, a nastepnie w mlynie powietrznym, do czastek srednicy zasadniczo ponizej 10 mikro¬ metrów. Przed pakowaniem produkt ponownie miesza sie.Przyklad XI. Granulki Higroskopijny proszek z przykladu X 5% granulki attapulgite (0,84—0,42 mm) 95% Zawiesine higroskopijnego proszku o Zawartosci materialu stalego okolo 25% natryskuje sie na po¬ wierzchnie granulek attapulgite, w mieszalniku dwustozkowym. Granulki suszy sie i pakuje.Przyklad XII. Wytlaczane pastylki Ester metylowy kwasu 3-{(<4Hmetoksy-6-metylopi- rymidyn-2-ylo)ammokarbonylo]aminosulfony- lo}benzo[b]tiefenokarboksylowego-2 25% bezwodny siarczan sodu 10% surjowy lignosulfonian wapnia 5% alkilonaftalenosulfonian sodu 1% bentonit wapniowo-magnezowy 59% Skladniki miesza sie, miele w mlynie mlotko¬ wym i zwilza okolo 12% wody. Mieszanine wytla¬ cza sie w postaci cylindrów o srednicy okolo 3 mm, które nastepnie tnie sie na przyklad na pastylki o dlugosci okolo 3 mmvPastyl&i* te mozna stosowac bez¬ posrednio po wysuszeniu lub wysuszone pastylki kruszyc na czastki przechodzace przez sito o ocz¬ kach 0,84 mm. Granulki .zatrzymane na sicie o oczkach 0,42 mm mozna pakowac do uzycia, a drobniejiszy material zwrócic do - ponownego prze¬ robu.Przyklad XIII. Zawiesina olejowa Ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylo-l,3,5- -triazyn-2-ylo)ammokarbonylo]aminosulfony- lo}benzo[b]tiofenokarboksylowego-2 25% polieksyetyleno-szesciooleinian sorbitu 5% wysoce alifatyczny olej weglowodorowy 70% Skladniki miele sie, po zmieszaniu, w mlynie do masy formierskiej do czastek ponizej okolo 5 mikrometrów. Otrzymana gesta zawiesine mozna stosowac bezposrednio lub, korzystnie, po rozcien¬ czeniu olejami lub zemulgowaniu w wodzie.Przyklad XIV. Higroskopijny proszek Ester metylowy kwasu 3-}[(4,6-dwumetoksy-l,3,5- -triezyn-2-ylo)ammokarbonylo}aminosulfony- lo}benzo[b]tiofanokarboksylowego-2 20% alkilonaftalenosulfonian sodu 4% lignosulfomiansodu 4% metyloceluloza o niskiej lepkosci 31% attapulgite 69% Skladniki dokladnie miesza sie. Po zmieleniu w mlynie mlotkowym do czastek zasadniczo ponizej 100 mikrometrów material ponownie miesza sie i przesiewa przez sito o oczkach 0,3 mm i pakuje.Przyklad XV. Granulki o niskim stezeniu Ester metylowy kwasu 3-{{(4-metoksy-6-metylo-l, 3,5-tfiazyn-2-ylo)aminokarbonylo]aminosulfony- lo}benzo [b]tiofenokarboksylowego-2 1% N,N-dwumetyloformamid 91% granulki attapulgite (0,84-^0,42 mm) 90% Skladniki czynne rozpuszcza sde w [rozpuszczal¬ niku, a roztwór natryskuje sie na odpylone gra¬ nulki w mieszalniku dwustozkowym. Po zakoncze¬ niu natryskiwania roztworu mieszalnik przez krót¬ ki czas utrzymuje sie w ruchu, po czym pakuje granulki.Przyklad XVI. Zawiesina wodna 5 Ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylopirymi- dyn-2-ylo)-aminokarbonylo]amihosulfonylo}ben- zen[b] tiofenokarboksylowego-2 40% kwas poliakrylowy — czynnik zageszczajacy 0,3% eter dodecylofenylowy glikolu polietyle- . nowego 0,5% fosforan dwusodowy 1% fosforan jednosodowy 0,5% alkohol poliwinylowy 1,0% woda 56,7% Skladniki miesza sie, a zmieszane miele sie w mlynie do masy formierskiej, do czasteczek o wielkosci zasadniczo 5 mikrometrów.Przyklad XVII. Roztwór Sól sodowa estru metylowego kwasu 3-{[(4,6-dwu- metoksypirymidyn-2-ylo)aminokairbQnylo]!amino- sulfonylo}benzo{b]tiofenokarboksylowego-2 5% woda 95% Sól dodaje sie bezposrednio do wody, przy mie¬ szaniu/ otrzymujac roztwór, który moze byc pa¬ kowany do uzycia.Przyklad XVIII. Granulki o niskim stezeniu Ester etylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumeoksypirymidyn- -2-ylo)-aminokarbonylo]aminosulfonylo}ben- - zo[bJtiofenokarboksylowego-2 0,1% granulki attapulgite (0,84—0,42 mm) 99,9% Skladnik czynny rozpuszcza sie w rozpuszczal¬ niku, a roztwór natryskuje na odpylone granulki w mieszalniku dwustozkowym. Po zakonczeniu na¬ tryskiwania roztworu material ogrzewa sie, w Ce¬ lu odparowania rozpuszczalnika. Po oziebieniu ma¬ teria pakuje sie do uzycia.Przyklad XIX. Granulki Ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylo-l,3,5- -triazyn-2-ylo)-aminokaroonylo]aminosulfonylo}- benzo[b]tiofeno-2-karboksylowego 80!% czynnik zwilzajacy 1% surowy lignosulfomian (zawierajacy 5—20% naturalnych cukrów) 10% glinkaattapulgite 9% Skladniki miesza sie i miele do rozmiarów cza¬ stek materialu przechodzacego przez sito o oczkach 0,149 mm. Taki material wprowadza sie do gra- nulatora w zlozu fluidalnym, nastawiajac prze¬ plyw powietrza tak, aby material lagodnie fluidy- zowal, a na fluidyzujacy material natryskuje sie drobno rozpylona wode. Fluidyzacje i natryskiwa¬ nie kontynuuje sie do uzyskania granulek zada¬ nej wielkosci. Przerywa sie natryskiwanie, lecz kontynuuje sie fluidyzacje, ewentualnie przy ogrze¬ waniu, w celu obnizenia zawartosci wody do wy¬ maganego poziomu, zwykle ponizej 1%. Material wyladowuje sie, przesiewa do wymaganego zakresu wielkosci, zwykle 1410—149 mikrometrów i paku¬ je sie do uzycia.Przyklad XX. Koncentrat o wysokim steze¬ niu Ester metylowy kwasu 3-{[i(4,6-dwumetoksy-l,3,5- -triazyn-2-ylo)aminokarbonylo]aminosulfony- ló}benzd[b]tiofeno-2-karboksylowego 99% zel krzemionkowy 0,5% 19 20 25 30 33 40 45 50 55 60If8«2* 17 18 syntetyczna, bezpostaciowa krzemionka 0,5^/t skladniki miesza sie i miele w mlynie mlotko¬ wym do materialu przechodzacego zasadniczo w calosci przez sito o 'rozmiarach oczek 0,3 mm.Koncentrat mozna formulowac dalej, jezeli to jest konieczne.Przyklad XXI. Higroskopijny proszek Ester metylowy kwasu 3-{K4Hrnetoksy-6-metylo- -1,3,5-triazyn-2-ylo)ammokarbonylo]aminosulfony- lo}benzo{b]tiofeno-2-karbok&ylowego 90P/* sól sodowa sulfobursztynianu dwuoktylu 0,l^i syntetyczna, subtelna krzemionka 9,9^/t Skladniki miesza sie i miele w mlynie mlotko¬ wym do wytworzenia materialu przechodzacego zasadniczo w calosci przez sito o otworach 100 mit* krometrów. Material przesiewa sie przez sito o rozmiarach oczek 0,3 mm i pakuje.Przyklad XXII. Higroskopijny proszek Ester metylowy kwasu 3-{[(4-metoksy-6-metylo- -l,3,5-triazyn-2-ylo)aminokarbonylolaminosulfony- lo}benzo[b]tiofeno-2-karboksylowego 4(M lignosulfpniansodu 20^/t glinka montmorillonite 4 Skladniki dokladnie miesza sie, miele z grubsza w mlynie mlotkowym, a nastepnie w mlynie flu¬ idalnym, do czastek zasadniczo ponizej 10 mikro¬ metrów. Material ponownie miesza sie 1 pakuje.Przyklad XXIII. Proszek do opylania Ester metylowy kwasu 3-{K4,C-dwumetoksypirymi- dyn-2-ylo)-amin6karbonylo]aminosulfonylo}ben- zoi[b]tiofeno-2^karboksylowego 10V# attapulgite lWt pirofilit 80P/# Skladnik czynny miesza sie 1 attapulgite, a na* stepnie przepuszcza przez mlyn mlotkowy, otrzyj mujac material o czasteczkach zasadiniczo ponizej 200 mikrometrów. Zmielony koncentrat miele sie ze sproszkowanym pirofilitem do uzyskania jed¬ norodnego materialu. v 10 15 20 25 38 Aktywnosc zwiazków o wzorze 1 oceniano w próbach prowadzonych w cieplarni. Próby i uzy¬ skane w nich dane przedstawiono ponizej.Procedura testowa A Nasiona palusznika krwawego ((Digitaria spp.), chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crusgalli), owsa gluchego (Avena fatua), kasji (cassia tara), powoju (Ipomoea spp.), rzepienia (Xanthium spp.), sorgo, kukurydzy, soi, ryzu, pszenicy oraz bulwy cibory (Cyperus rotundus) ^wprowadzono do sro¬ dowiska wzrostowego i przed wzejsciem potrak¬ towano chemikaliami rozpuszczonymi w niefitoto- ksycznym rozpuszczalniku. Równoczesnie opryska¬ no rosliny bawelny o pieciu lisciach w tym lis- cienie), fasoli krzaczastej z rozwijajacym sie dru¬ gim Usciem trójblaszkowym, palusznika krwawe¬ go i chwastnicy jednostronnej z dwoma liscmi, owsa gluchego z jednym lisciem, kasji z trzema lisciami (w tym liscienie), powoju i rzepienia z czterema liscmi (w tym liscienie), sorgo i kukury¬ dzy z trzema liscmi, soi z dwoma liscmi liscienio- wymi, ryzu z dwoma liscmi, pszenicy z dwoma liscmi i cibory z trzema do pieciu liscmi. Potrak¬ towane rosliny i rosliny kontrolne utrzymywano w cieplarni w ciagu 16 dni, po czym wszystkie gatunki porównano z roslinami kontrolami i wzrokowo oceniano reakcje na zabieg. Ocene opar¬ to na skali numerycznej, w której 0 = brak uszko¬ dzen, a 10 = calkowite zniszczenie. Towarzyszace symbole opisowe maja nastepujace znaczenia: C = chloroza lub nekroza D = defoliacja E = hamowanie wzejscia O = opóznienie wzrostu H = efekty formatywne S = albinizm U = niezwykla pigmentacja X = boczna stymulacja Y = opadanie paczków lub kwiatów Dawka, kg/ha (1 Po wze jsciu fasola krzaczasta bawelna powój . rzepien kasja ciboja • palusznik krwawy chwastnica jednostronna owies gluchy pszenica kukurydza soja ryz sorgo Tablica A Zwiazek o wzorze 26 0,4 2 r 9C 6C, 9G 4C, 9G 1 9C 2G 6C, 7G 3C 5C, 9H 2C, 6G | IC, 50 5G 5C, 9G 2C, 6G 1 2C, 9H Zwiazek o Wzorze 27 M 3 - 9C 6C, 9G 9C 10C 9C 4C, 7G 3C 4C, 9H 0 2G 4C, 9G 6C, 9G 4C, 7G 2C, 8G | Zwiazek o 2,0 4 2S, 8G, 6Y 2C 2H, 7G 5C, 3C ac, og 2C, 5G (9C, 9G 6G 2C, 7G 3G 2G 9H 4H, 8G 6G - 7G | wzorze 28 PA 5 ~~ 3S, 7G, 6Y 3£, 4D, 5G 3C, 7G 9C 4G 2C, 8G 0 IC, 5G 2G 3G • 8H 5C, 9G 5G IC; 8H ¦ 1128 «28 19 20 c.d. tablicy A a Przed wzejsciem powój rzepien kasja cibora palusznik krwawy chwastnica jednostronna owies gluchy pszenica kukurydza soja ty± sorgo 1 2 9G 9G 8G 10E IC, 5G 2C, 9H IC, 8G 5G IC, 7G 9H 10E 2C, 9H 1 ¦¦¦¦* - 9G 9H 9G 10E 4G 9H *G 4G IC, 9H 8H 10E 9H 1 * 9E 9G 9G 10E 3C, 7C 2C, 9H 8G 0G 3C, 9H 9H 9H 9H 5 9G BG 8G 10E 3C, 5G 3D, 9G 8G 7G DH 8H OH 9H ad. tablicy A Dawka, kgftia | Po'wzejsciu | fasola krzaczasta bawelna powój rzepien kasja cibora palusznik krwawy chwastnica jednostronna owies gluchy pszenica kukurydza soja ryz sorgo Przed wzejsciem powój rzepien kasja cibora palusznik krwawy chwastnica jednostronna owies gluchy pszenica kukurydza soja ryz |sorgo Zwiazek 2,0 3H, 8C, 6Y 3IC, 3H, 6G 9C 9C BC, 5G 5G BG 2C, 7G O 2G 8H 5C, 9G 4C, 8G 9G 9G 9G 9G 8G 2G 3C 6G ,40 9G 9H 10E 9H o wzorze 29 0,4 4S, 7G, «Y 2C, 2H, 5G 10C 10C 3G, 5G 3C AG 3G 0 0 eH 5C, 9G 4C, 8G 6G 96 8G 8G 2C, 8G 8G 8S, 8G 2G dG 9G 9H 10E 9G Zwdazek o 2,0 ¦ - : : r 2S, 8G, 6Y 3C, 2H, 8G 2C, 5G 2C, 8G 4G 6G 0 IC a 0 6G 5C, 9G 3C, 5G 5G 9G 9G 9G 10E 2C, 6G 3C, 8G 6G 4G 9G 9H 10E 2Gt 9G wzorze 30 0,4 2H, 8G, 6X 2C, 3H, 8G 2C, 6H 2C, 7G IH 6G 0 0 0 0 2G 5C, 9G *° 9G 9C po 2C, 9G 4G 4S, 7G 0 ' ° 7G GH, 8G 9H AG | c.d. tablicy A Dawka, kg/ha ' 1 Po wzejsciu fasola krzaczasta Zwiazek o wzorze 31 p2 0,4 2 6C, 9G 0,4 0 7C, 9G Zwiazek o wzorze ao »4 0,05 4 IC, 9C, 6Y M (5 9D, 9G, 6Y ^wiazek o wzorze 35 0,4 6 9Cu 22 c.d. tablicy A 1 bawelna powój 1 rzepien kasja cibora palusznik krwawy chwastnica jednostronna owies gluchy pszenica kukurydza soja ryz sorgo Przed wzejsciem powój rzepien kasja - cibo/ra palusznik krwawy chwastnica jednostronna owies gluchy pszenica kukurydza soja ryz i sorgo | 1 %_ 4C, 7G 2C, 7G itoc 3C 5G 2G 2C, 5H 0 0 2C, 6G 9C 2C, 6G 2C, 9H «G m 8G 10E 1C, 3G 2Cf 7H 5G 6G ZU, 9H 9H 10E 9C, 9H 1 ® 3C, 5D, 7G 10C 1 10C 2C, 2H 3C, 9G 1C 2C, 5H 2C, 3G 3|G 2C, 3G 9C — .. 2C, 9H 9G 9H 9G ilOE 2G 2C, 5G 1C, 5G 3G 1C, 7G 9H 10E 1C, 7H f 4 1C | 1C, 5G 9C 1C, 5G 5G a 0 0 0 0 2C, 7H 1C, 4G 1C, 5G 1C, 5G 9H 1C, 5G 8G 1C fi 0 0 IG 1C 2G, 3G 1C, 3G 1 . » 3C, 5G 9C 10C 1C, 5G 2C, 9G 4G 2C, 6H 6IG •' 2C 2C, 5G 6C, 9G 3C, 8G 2C, 8H 9H 9H 8G 10E 1C 2C 1C, 8G 1C, 3G 2C, 7G 9H 10E 2C, 7G i 6 fiC, 1H 3C, 8G 1 i9C 2C, 5G 6C, 9G 2Ct 5H 2C, 6H 2C, 7G lC 1C, 4G 2C, 9G ,2C, 9G 2C, 9H 9H — 8H 10E PG 2C, 8H 2C, 9G 1C, 6G 2C, 7H 9H OH 5C, 9H Procedura testowa B Ponizsza tablica B jest przedstawiona w celu dalszej ilustracji biologicznej czynnosci zwiazków o wzorze 1. Dane ilustruja efektywnosc zwiazków w zwalczaniu chwastów w uprawach ryzu.Przeprowadzono próby, w których rosliny ry¬ zu przenoszono na ryzowiska zawierajace glebe/ kielkujace nasiona chwastnicy jednostronnej (Echi- nochloa crusgalli), kielkujace bulwy Eleocharis sp, nasiona Scirpus mucronatus i Sagittaria latiforis, 45 bulwy, w jednej z prób kielkujace. Badane zwiaz¬ ki wprowadzano bezposrednio do wody (poziom wody utrzymywano kilka cm powyzej powierz¬ chni gleby), w 3 do 4 dni po transplantacji ryzu.Wczesna ocene (systemem opisanym w poprzed¬ nich tablicach) przeprowadzono na ryzu po uply¬ wie tygodnia od zastosowania badanych zwiazków, nastepna ocene przeprowadzono dla wszystkich ga¬ tunków, po uplywie okolo 3 tygodni od zastoso¬ wania.Tablica B Zwiazek 1 o wzorze 36 37 38 Dawka kg/ha 25 100 25 100 75 300 Ryz (wczes¬ na ocena) fi fi P ¦JP Ryz ocena) 0 5G 0 2G 0 1C Iliil 0 3G 9C 7G, 2C 0 3G Eleo- chris sp. 7G 9G,1C 10C, 2C 8G,1C 0 2G Scirpus niuclro- natus 9C 9C 1»C 10C 0 9C tli! 8G 10C | (—) oznacza, ze nie przeprowadzono oceny, z po¬ wodu zmiennosci stanowiska rosliny w danej próbie23 128 626 24 Procedura testowa C Dwa plastikowe, gruszkowe pojemniki napelnio¬ no nawieziona i wapnowana, ilasta gleba Fallsing¬ ton. W jednym z mich posiano kukurydze, sorgo, wiechline i kilka gatunków chwastów trawiastych.W drugim pojemniku posiano bawelne, soje, cibo- re (Cyperus rotundus) i kilka gatunków chwastów szerokolistnych, mianowicie palusznik krwawy (Digitaria sanguinalis), chwastnice jednostronna (Achinochloa crusgalli), owies gluchy (Avena fa- tua), dzikie sorgo (Sorghum halepense), Paspalum dilatatum, wlosnice (Setaria faberii), stoklose zyt¬ nia (Bromus secalinus), gorczyce (Brassica arven- sis), rzepien (Amaranthuis retroflexus), powój, (Ipomoea hedera- oea), kasje (Cassia tora), slazowiec (Sida spinosa), zaslaz Awicenny (Abutilon theophrasti) i bielun dziedzierzawa '(Datura stramonium). W jednej pla¬ stikowej donicy z przygotowana gleba wysiano ryz i pszenice. W drugiej donicy o takiej samej sred¬ nicy (12,5 cm) wysiano nasiona buraka cukrowego.Powyzsze cztery pojemniki potraktowano przed wzejsciem roslin kilkoma zwiazkami mieszczacymi sie w zakresie ogólnego wzoru 1.W 28 dni po zabiegu rosliny oceniono wzrokowo na reakcje na zabieg chemiczny, stosujac system 10 ocen spisany uprzednio w procedurze testowej A.Dane zsumowano w tablicy C. Wykazuja one, ze pewne zwiazki z zakresu okreslonego wzorem 1 sa uzyteczne w przedwzejsciowym zwalczaniu chwastów w pszenicy.Procedura testowa D Plastikowe donice o srednicy 25 cm napelniono gleba ilasta Fallsington i obsiano soja, bawelna, lucerna, kukurydza, ryzem, pszenica, sorgo, zasla- zem Awicenny (Abutilon theophrasti), Sesbania exaltata, kasja (Cassia tora), powojem (Ipomoea hederacea), bielunia dziedzierzawa (Datura stra¬ monium), rzepieniem (Xamthium pensylvanicum), palusznikiem krwawym (Digitaria spp.), cibora (Cy- 15 perus rotundus), chwastnica jednostronna (Echino- chloa crusgalli), wlosnica (Setaria faberii) i owsem gluchym (Avena fatua). Okolo 2,5 tygodnie po wysianiu, mlode rosliny i glebe wokól nich spry¬ skano badanym zwiazkiem rozpuszczonym w nie- fitotoksycznym rozpuszczalniku. W 14 dni po za¬ biegu wszystkie gatunki porównano z nietrakto- wanymi kontrolami i wzrokowo oceniono efekt za¬ biegu. Zastosowano skale oceny jak w procedurze testowej A. Uzyskane dane przedstawiono w tabli¬ cy D. Badany zwiazek jest uzyteczny w przed¬ wzejsciowym zwalczaniu chwastów w pszenicy. 20 25 Tablica C Przed wzejsciem, na glebie ilastej Fallsington Y Dawka, kg/ha P paliiszmik krwawy "chwastnica jednostronna sorgo owies gluchy dzikie sorgo Paspalum dilatatum wlosnica wiechlina stoklosa zytnia burak cukrowy kukurydza gorczyca rzepien szarlat cibora bawelna powój kasja slazowiec zaslaz Awicenny bielun dziedzierzawa soja ryz pszenica 1 Zwiazek o wzorze [ 0,06 0 0 3G 0 0 0 0 5G 4G 4G 0 5G 0 —i 0 0 0 — 3P ID 0 0 *G 0 31 0,25 0 3G 5G, 3H ; 3G 2G 0 3G 6G, 3C 4G |7G, 8C ;2G KOC &G, 5H U <0 0 0 0 7G, 5C 6G, 5H 4G 5G, 2C 6G, 2C 0 32 to,06 0 0 3G 3G 0 0 0 0 5G *G, 8C 0 *10C 7G, 5H •— 8G 0 '6G 6G 7G, 2C ^ '5G, 3H '7G, 4C '6G„ 5H ^6G, 3C 0 '0,25 0 0 6G, 3H 6G 0 0 0 4G 5G 10C 0 io.c 8G, 8C 1- 5G UG i 7G 8G, 8C 7G, 3C 8G, 5H 8G, 6C 7G, 5H 8G, 8E 1 0128 626 26 Tablica D Opryskiwanie powierzchni gleby i roslin DawkaAkg/ha soja zaslaz Awicenny Sebania exaltata kasja bawelna powój lucerna bielun dziedzierzawa rzepien kukurydza palusznik krwawy ryz cibora chwastnica jednostronna pszenica wlosnica owies gluchy sorgo 0,12 10G, 10G, 10G, 7G, 8G, - 9G, 10C 9G, 10G, — 4G 3G 4G 2G 0 0 2G, 7G, Zwiazek 7C 8C 6C 3C 5C 6C 3C 7C 1C 1C o wzorze 32 0,5 10G, 10C 10G, 9G, 8C, 9G, 10C 10G, 10G, IG, 5G 5G 10G, 3G 0 3G 4G, 9G, 7C 7C 4C 10G 7C 7C 9C 1C 4C 1C 3C Zastrzezenia patentowe 1. Srodek chwastobójczy zawierajacy substancje czynna i staly lub ciekly, syntetyczny lub natu¬ ralny, organiczny lub nieorganiczny nosnik, ko¬ rzystnie gline mineralna albo olej weglowodorowy lub wode i ewentualnie niejonowy lub anionowy srodek powierzchniowo czynny, korzystnie srodek dyspergujacy lub emulgujacy, przy czym calkowi¬ ta ilosc wymienionych skladników pomocniczych srodka stanowi reszte do 100°/©, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera zwiazek o wzo¬ rze 1, w którym R oznacza atom wodoru, Ri ozna¬ cza atom wodoru lub chloru albo grupe CO2CH3, natomiaisit A oznacza grupe o wzorze 2 lub grupe o wzonze 3, w których to wzorach X oznacza gru¬ pe CH3 lub OCH3, Y oznacza grupe CH3 lub OCH3, Z oznacza grupe CH albo atom azotu, Q oznacza atom tlenu a Y1 oznacza grupe CH3. 2. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{((4,6-dwumetylopirymidyn-2-ylo)-amino- karbonylo]iarnimosuifonylo}benzo||]tiofieniokarbo- ksylowego-2. 30 40 45 3. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3 {[(4,6-dwumetoksypirymidyn-2-ylo)amino- karbcmylo]aminos«lfonylo}benzo|[b]tiofenokarbo- ksylowego-2. 4. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{[(4-metaksy-6^metylopirymiidyn-2-ylo)ami- nokarbonylo]aniinosulfonylo}benzoi[b]tiofenokarbo- ksylowego-2. 5. Srodek wedlug zaistrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylo-l,3,5-triazyn-2-ylo)ami- nokarbonylo]aminosulfonylo benzo[b]tiofenokarbo- ksylowego-2. 6. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetoksy-l,3,5-triazyn-2-ylo)ami- nokairbonylo}aminosulfonylo}benzo[b]-tiofenokanr- boksylowego-2. 7. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3- {[(4rmetylo-6-metoksy-l ,3,5,-triazyn-2- -ylo)aminokarbonylo]aminosulfonylo}benzo[b]tiofe- nokarboksylowego-2.128 626 O SaNHCN-A 9UC k s- -Ri Wzór 1 w tu R1-S02-NH-C-NH^f N Wzór6 7 X Wzór 2 ¥* <^- &\ R7 R6 Wzór 7 Wzór 8 Wzór 9 R< R^ *2 ANHR, Wzór 4 Y NOVNCONHS02R4 Wzór 10 RR^N -N R3 Wzór 11 l\ S S"^S02NHCNHR Wzór 5 Wzór 12 ^-^S^R, R Wzor13 Wzór14 - 0 ^. S02NHCN-A *©QC R S^R, Wzór Schemat 1 (SC SONHj 1 + S^R, Wzór 14 coa n UHgNCO DABCO Schemat 2 S02rcr ^S^R, Wzór 13128 626 NH2 ^ N? CL" rdrnf + n^no, -^U (pxX0 ^^s Ri Ac0H ^sn^i Wzór15 Wzór 16./^ S02CL CuCL2 ^^S^Ri Wzór 17 Schemat 3 S02NH2 N^CL .. /R, ^"S^R1 N- Wzór14 wzór18 N^N CL^Z^CL Wzór 19 n OCH3 n OCH3 0 n_^ ° N-< /S02NHC-NH^OZ /\/S02NHC-NhKQl Wzór20 Wzór 21 Schemat U 0 , 0 ^. S02NHCNA OT1 +CLS02NHCN-A lO)~t R Wzór 22 Wzór23 Wzór 1 Schemat 5 0 A-ljJH + CLS02NC0 CLS02NHC-NA R R Wzór% Wzór 23 Schemat 612« 626 Wzór 21* o N/1 N---7' S02NH-C-^- " O Q ,CH3 R N- Wzór 25 ^ 502NHC0NH-/O) 'OCH, N S02NHC0NH^O) N-<, S^C02CH3 Wzór 27 OCH, @P N-0 -S02NHC0NH^O CH, N^CH, Wzór 28 W .S02NHC0NHKON fr\ '9JP N Wzór 29 ^SaNHCONH- Wzór 30 o 1 S02-NH-C-NH-/ N-< OCH3 OCH3 'N ^'^ 13 ,0CH3 s-^COOCH3 Wzór 31 0 M._/w^1 '3 /^\ Sa-NH - C- NH-iON 'CH3 OCf ^^COOCH3 " X°H3 :or 32 CH O M 3 Wzór 32 ,o\_/S02-NH-C-NH-^ON S^COOOi CH3 Wzór 33128 626 O NK0CH3 /^\ S0-NH- C -NH - s^cooch 0CH3 Wzór 34 9 N-XCHa /pA Sa-NH-C-NH-^O)-^ S Wzór 35 ^COOCH, N ~^SOr-NHC-NH-CC £ Wzór36 P)X- Sa-NH-C-NH-Q £-H W2ór37 H3CO i 0 N-Q "~vS02-NH-C-NH-Cf p-H W2ór38 ~ "fgc PL PL PL PL PL PL PL

Claims

1. Zastrzezenia patentowe 1. Srodek chwastobójczy zawierajacy substancje czynna i staly lub ciekly, syntetyczny lub natu¬ ralny, organiczny lub nieorganiczny nosnik, ko¬ rzystnie gline mineralna albo olej weglowodorowy lub wode i ewentualnie niejonowy lub anionowy srodek powierzchniowo czynny, korzystnie srodek dyspergujacy lub emulgujacy, przy czym calkowi¬ ta ilosc wymienionych skladników pomocniczych srodka stanowi reszte do 100°/©, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera zwiazek o wzo¬ rze 1, w którym R oznacza atom wodoru, Ri ozna¬ cza atom wodoru lub chloru albo grupe CO2CH3, natomiaisit A oznacza grupe o wzorze 2 lub grupe o wzonze 3, w których to wzorach X oznacza gru¬ pe CH3 lub OCH3, Y oznacza grupe CH3 lub OCH3, Z oznacza grupe CH albo atom azotu, Q oznacza atom tlenu a Y1 oznacza grupe CH3.

2. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{((4,6-dwumetylopirymidyn-2-ylo)-amino- karbonylo]iarnimosuifonylo}benzo||]tiofieniokarbo- ksylowego-2. 30 40 45

3. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3 {[(4,6-dwumetoksypirymidyn-2-ylo)amino- karbcmylo]aminos«lfonylo}benzo|[b]tiofenokarbo- ksylowego-2.

4. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{[(4-metaksy-6^metylopirymiidyn-2-ylo)ami- nokarbonylo]aniinosulfonylo}benzoi[b]tiofenokarbo- ksylowego-2.

5. Srodek wedlug zaistrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetylo-l,3,5-triazyn-2-ylo)ami- nokarbonylo]aminosulfonylo benzo[b]tiofenokarbo- ksylowego-2.

6. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3-{[(4,6-dwumetoksy-l,3,5-triazyn-2-ylo)ami- nokairbonylo}aminosulfonylo}benzo[b]-tiofenokanr- boksylowego-2.

7. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera ester metylowy kwasu 3- {[(4rmetylo-6-metoksy-l ,3,5,-triazyn-2- -ylo)aminokarbonylo]aminosulfonylo}benzo[b]tiofe- nokarboksylowego-2.128 626 O SaNHCN-A 9UC k s- -Ri Wzór 1 w tu R1-S02-NH-C-NH^f N Wzór6 7 X Wzór 2 ¥* <^- &\ R7 R6 Wzór 7 Wzór 8 Wzór 9 R< R^ *2 ANHR, Wzór 4 Y NOVNCONHS02R4 Wzór 10 RR^N -N R3 Wzór 11 l\ S S"^S02NHCNHR Wzór 5 Wzór 12 ^-^S^R, R Wzor13 Wzór14 - 0 ^. S02NHCN-A *©QC R S^R, Wzór Schemat 1 (SC SONHj 1 + S^R, Wzór 14 coa n UHgNCO DABCO Schemat 2 S02rcr ^S^R, Wzór 13128 626 NH2 ^ N? CL" rdrnf + n^no, -^U (pxX0 ^^s Ri Ac0H ^sn^i Wzór15 Wzór 16. /^ S02CL CuCL2 ^^S^Ri Wzór 17 Schemat 3 S02NH2 N^CL .. /R, ^"S^R1 N- Wzór14 wzór18 N^N CL^Z^CL Wzór 19 n OCH3 n OCH3 0 n_^ ° N-< /S02NHC-NH^OZ /\/S02NHC-NhKQl Wzór20 Wzór 21 Schemat U 0 , 0 ^. S02NHCNA OT1 +CLS02NHCN-A lO)~t R Wzór 22 Wzór23 Wzór 1 Schemat 5 0 A-ljJH + CLS02NC0 CLS02NHC-NA R R Wzór% Wzór 23 Schemat 612« 626 Wzór 21* o N/1 N---7' S02NH-C-^- " O Q ,CH3 R N- Wzór 25 ^ 502NHC0NH-/O) 'OCH, N S02NHC0NH^O) N-<, S^C02CH3 Wzór 27 OCH, @P N-0 -S02NHC0NH^O CH, N^CH, Wzór 28 W .S02NHC0NHKON fr\ '9JP N Wzór 29 ^SaNHCONH- Wzór 30 o 1 S02-NH-C-NH-/ N-< OCH3 OCH3 'N ^'^ 13 ,0CH3 s-^COOCH3 Wzór 31 0 M._/w^1 '3 /^\ Sa-NH - C- NH-iON 'CH3 OCf ^^COOCH3 " X°H3 :or 32 CH O M 3 Wzór 32 ,o\_/S02-NH-C-NH-^ON S^COOOi CH3 Wzór 33128 626 O NK0CH3 /^\ S0-NH- C -NH - s^cooch 0CH3 Wzór 34 9 N-XCHa /pA Sa-NH-C-NH-^O)-^ S Wzór 35 ^COOCH, N ~^SOr-NHC-NH-CC £ Wzór36 P)X- Sa-NH-C-NH-Q £-H W2ór37 H3CO i 0 N-Q "~vS02-NH-C-NH-Cf p-H W2ór38 ~ "fgc PL PL PL PL PL PL PL