PL113584B1 - Method for manufacturing aromatic carbonates or polycarbonates - Google Patents

Method for manufacturing aromatic carbonates or polycarbonates Download PDF

Info

Publication number
PL113584B1
PL113584B1 PL20142177A PL20142177A PL113584B1 PL 113584 B1 PL113584 B1 PL 113584B1 PL 20142177 A PL20142177 A PL 20142177A PL 20142177 A PL20142177 A PL 20142177A PL 113584 B1 PL113584 B1 PL 113584B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
palladium
compound
aromatic
group
reaction
Prior art date
Application number
PL20142177A
Other languages
English (en)
Other versions
PL201421A1 (pl
Inventor
Allan J Chalk
Original Assignee
Gen Electric
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Gen Electric filed Critical Gen Electric
Publication of PL201421A1 publication Critical patent/PL201421A1/pl
Publication of PL113584B1 publication Critical patent/PL113584B1/pl

Links

Landscapes

  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Hydrogenated Pyridines (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest kataliczny sposób wytwarzania aromatycznych weglanów lub poliweglanów.Poliweglany aromatyczne sa produktami znanymi. Dotychczas mozna je bylo sporzadzic przez reakcje pochod¬ nych fenolu z dwoma grupami hydroksylowymi np. 2,2-bis/4-hydroksyfenylo/propanu znanego pod nazwa bis- fenol A, z prekursorem weglanu takim jak fosgen, w obecnosci akceptora kwasu.Sposób wedlug wynalazku bazuje na znanej w odniesieniu do weglanów alifatycznych reakcji zwiazków hydroksylowych z tlenkiem wegla opisanej w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 3114762, wedlug które¬ go weglany alifatyczne wytwarza sie przez reakcje alkoholi alifatycznych z tlenkiem wegla w obecnosci soli palladu lub metalicznej platyny.W opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 3846468 z kolei opisano sposób wytwarzania estrów kwasu weglowego przez reakcje alkoholi z tlenkiem wegla i tlenem w obecnosci zwiazku kompleksowego miedzi z czasteczka organiczna. W opisie tym podano, ze dla reakcji alkoholi z tlenkiem wegla w obecnosci tlenu sku¬ tecznymi katalizatorami sa pierwiastki takie jak zelazo, kobalt i nikiel. Jednakze sposobami tymi nie udalo sie otrzymac weglanów aromatycznych badz poliweglanów. A W trakcie przeprowadzonych badan stwierdzono, ze skutecznymi katalizatorami reakcji wytwarzania wegla¬ nów aromatycznych jest pallad, jesli zostanie uzyty w obecnosci zasady i wobec utleniacza o potencjale utleniania wyzszym od palladu.Wedlug wynalazku katalityczny sposób wytwarzania weglanów aromatycznych polega na reakcji zwiazku aromatycznego podstawionego w pierscieniu grupa hydroksylowa z tlenkiem wegla, przy czym reakcje prowadzi sie w obecnosci katalizatora zawierajacego pallad, utleniacza o potencjale utleniania wyzszym niz posiada pallad oraz w obecnosci zasady.W sposobie tym przebieg reakcji mozna przedstawic ponizszymi równaniami, które maja jednak charakter wylacznie ilustracyjny, z uwagi na to, ze w procesie wytwarzania monoweglanów (równanie 1) i poliweglanów (równanie 2) mechanizm przebiegu reakcji posrednich przedstawiony równaniami la, Ib, lc lub 2a, 2b, 2c moze byc bardziej zlozony.LZG Z-4 Zom. 2292/78 A 4 2,000 azl.2 113 584 Równanie 1 - reakcje posrednie (a) PdCl2 + 2R'OH + 2R3 N + CO -*• Pd° + R'2 C03 + 2R3fol CT (b) Pd° + 2CuCl2 ¦+ 2 CuCl + PdCl2 (c) 2CuCl + 2R3NH Cl~ + 1/2 02 -»• 2CuCl2 + 2R8N + H20 Równanie 1 — reakcja ogólna 2R'0H + Co+1/2 02 D-»R*2 C03 + H20 Równanie 2 — reakcje posrednie (a) n PdCl2 +n~R"(OH)2 + 2n R3N + n CO ^ n Pd° + HO -R"OC - 0-R"OH + 2n R3NHCF (b) n Pd° + 2n CuCl2+-- 2n CuCl + n PdCl2 (c) 2n CuCl + 2n R3NHCL~ + l/2n 02 -* 2n CuCl2 + 2n R3N + n H20 Równanie 2 —reakcja ogólna ? n R" (OH)2 + n CO + 1/2 n 02 -* HO- R" - OCO- R" OH + n H20 W powyzszych równaniach R oznacza rodnik alkilowy, a w tym równiez cykloalkilowy, R' oznacza rodnik arylowy, R" oznacza rodnik arenowy, zas n wynosi co najmniej 1.W sposobie wedlug wynalazku mozna stosowac dowolny zwiazek aromatyczny podstawiony w pierscieniu grupa hydroksylowa. Zwiazek taki w dalszej czesci opisu równiez nazywany jest fenolem i mozna go przedstawic wzorem Ra -(OH)x w którym Rft oznacza rodnik aromatyczny, a grupa —OH jest przylaczona bezposrednio do atomu wegla, zas x wynosi co najmniej 1, korzystnie 1 - 4, a najkorzystniej 1-2. Rodnikiem R moga byc rodniki utworzone z czasteczek cyklicznych lub heterocyklicznych jedno- lub wielopierscieniowych, badz z czasteczek o pierscieniach skondensowanych, zawierajacych dwa lub wieksza liczbe pierscieni polaczonych ze soba bezposrednio lub poprzez rodniki dwu- lub wielowartosciowe, to jest uklady monocykliczne, policykliczne lub policykliczne o pierscieniach skondensowanych.Korzystnie jako zwiazki aromatyczne stosuje sie fenole zawierajace 6 - 30, korzystnie 6-15 atomów wegla w czasteczce. Z ekonomicznego punktu widzenia korzystnie zwiazkami aromatycznymi wchodzacymi w zakres wynalazku sa: hydroksybenzen, naftol, orto-, meta- lub para-krezol, pirokatechina, kumenol, ksylenol, rezorcyna, rózne izomery dwuhydroksydwufenylu, izomery dwuhydroksynaftalenu, 2,2—bis/4-hydroksyfeny- lo/propan, a, a' -bis/4—hydroksyfenylo/-p-dwuizopropylobenzen, 2,2-/4,4'-dwuhydroksy/-3,5,3',5,-czte- rochlorofenylo-propan, 2,2-/4,4,-dwuhydroksy/-3,5,3,,5'-czterobromofenylopropan, fluoroglucyna, oligo¬ mery dwuhydroksylowe, na przyklad oligomer otrzymany z bisfenolu-A, itp.Korzystnym reagentem w sposobie wedlug wynalazku jest polifenol, zwlaszcza bisfenol, o wzorze ogól¬ nym 1, w którym podstawniki Rl i R2 niezaleznie od siebie oznaczaja atom wodoru, rodnik alkilowy zawierajacy 1-4 atomów,wegla lub rodnik fenylowy, a kazdy z podstawników R3 i R4 niezaleznie od siebie oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy zawierajacy 1-4 atomów wegla. Korzystnie stosuje sie bisfenol, w którym R1 i R2 oznaczaja grupe metylowa, zas co najmniej jeden z podstawników R3 i R4 oznacza atom wodoru. Szczególnie korzystny jest 2,2-bis/4-hydroksyfenylo/propan, zwany "bisfenolem-A" (BPA).Pallad stosowany jako katalizator moze znajdowac sie na dowolnym stopniu utleniania,jak równiez moze miec stopien utlenienia równy zero, czyli postac metaliczna. Moze wystepowac w formie jonów, zwiazków lub kompleksów organicznych lub nieorganicznych w postaci tlenków, halogenków, azotanów, siarczanów, szczawia¬ nów, octanów, weglanów, propionianów, wodorotlenków, winianów itp.Pallad mozna stosowac w postaci zwiazków kompleksowych, w których Ugandami moga byc, na przyklad tlenek wegla, nitryle, trzeciorzedowe aminy, fosforowodór, arsenowodór i antymonowodór, o jednym, dwóch lub wiekszej liczbie atomów centralnych. Z reguly przyjmuje sie, ze formy dimeryczne lub polimeryczne zawie¬ raja atomy polaczone mostkowo z Ugandami, atomami chlorowca itp. Korzystnie jest aby pallad tworzyl wraz ze zwiazkiem aromatycznym podstawionym grupa hydroksylowa jednorodna mieszanine, zwlaszcza jezeli proces prowadzi sie w warunkach fazy cieklej.Do korzystnych zwiazków i kompleksów zawierajacych pallad, które mozna zastosowac w sposobie wedlug wynalazku naleza: Pd, PdCl2, PdBr2 PdJ2[Pd/CO/Cl2]2, [Pd/CO/Br2]2, [Pd/CO/J^, /C6H5CN/2PdCl2,113 584 3 PdCU, Pd/OH/2/CNC4H9/2, PdJ2/CNC6H5/2, Pd/OH/2/CNCH3OC6H5 /2 Pd/CNC4Hg/4 i podobne zwiazki pal¬ ladu.Ugandami wchodzacymi w sklad zwiazków z palladem moga byc - oprócz tlenku wegla - trzeciorzedowe aminy organiczne, fosforowodór, arsenowodór i antymonowodór, przy czym w optymalnym przypadku jednym z ligandów jest tlenek wegla. Ligandom tym mozna przepisac wzór /E/3Q, w którym E oznacza rodnik Z lub OZ, z tym, ze Z oznacza rodnik organiczny zawierajacy 1-20 atomów wegla, zas Q oznacza atom azotu, fosforu, arsenu lub antymonu. Korzystnymi rodnikami organicznymi, sa rodniki wolne, o aktywnych atomach wodoru, lub rodniki o reaktywnym ugrupowaniu nienasyconym, które sa odporne na utlenianie. W korzystnym przypad¬ ku, grupe oznaczona symbolem E stanowia rodniki alkilowe, cykloalkilowe, arylowe lub rodniki mieszane, jak na przyklad rodniki alkiloarylowe, aryloalkilowe lub alkilocykloalkilowe zawierajace 1 - 10 atomów wegla, przy czym najkorzystniej jesli kazda z grup oznaczonych symbolem E oznacza rodnik arylowy zawierajacy 6 - 10 atdmów wegla.Przykladami ogólnie znanych zwiazków kompleksowych palladu sa trans [CH2/5 ]2 PdBr2 lub [P/C4H9/3]2PdCl4.Metody wytwarzania zwiazków i/lub kompleksów zawierajacych pallad sa znane, a ich opisy mozna znalezc w nastepujacych publikacjach: Treatise on Inorganic Chemistry, tom 11, H.Romy, Elsevier Publishing Co. (1956); Reactions of Transition-Metal Complexes, J.P. Candlin, K.A. Taylor i D.T. Thompson, Elsevier Publishing Co. (1968); Library of Congress Catalog Card No. 67-19855; Organie Syntheses Via Metals Carbonyls, tom 1,I.Wen- der iP.Pino, Intersciance Publishors (1968), Library of Congress Catalog Card No. 67-13965; The Organie Chemistry of Palladium, tom I i II, P.M. Maitlis, Academic Press (1971), Library of Congress Catalog Card No. 77-162937; The Chemistry of Platinum and Palladium, F.R. Hartley, Halsted Press (1973).Reakcje wytwarzania aromatycznych weglanów lub poliweglanów mozna prowadzic bez udzialu rozpusz¬ czalnika, jak na przyklad w przypadku reagenta fenolowego, który spelnia jednoczesnie role reagenta i roz¬ puszczalnika, jednakze korzystniej jest, gdy rozpuszczalnik znajduje sie w srodowisku reakcji. Korzystnymi roz¬ puszczalnikami sa: chlorek metylenu, chlorek etylenu, chloroform, czterochlorek wegla, czterochloroetylen, nitrometan, heksan, 3-metylopentan, heptan, cykloheksan, metylocykloheksan, izooktan, p—cymen, kumen, dekalina, toluen, benzen, dwufenyloeter, dioksan, tiofen, siarczek metylu, octan etylu, tetrahydrofuran, chloro- benzen, anizol, bromobenzen, o—dwuchlorobenzen, mrówczan metylu, jodobenzen, aceton, acetofenon, itp. oraz mieszaniny tych zwiazków.Reakcja przebiega w srodowisku zasadowym, korzystnie w srodowisku, którego zasadowosc wynika z obec¬ nosci zasad organicznych, nieorganicznych lub ich mieszaniu. Typowymi zasadami, które mozna stosowac sa: metale alkaliczne i metale ziem alkalicznych, zasadowe czwartorzedowe zwiazki amoniowe, czwartorzedowe x zwiazki fosfoniowe lub trzeciorzedowe zwiazki sulforiiowe, wodorotlenki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych, sole mocnych zasad ze slabymi kwasami, aminy pierwszo-, drugo- i trzeciorzedowe, itp. Przyklada¬ mi wymienionych wyzej zwiazków sa metale, takie jak sód, potas, magnez, itp. czwartorzedowy wodorotlenek amoniowy, wodorotlenek czteroetylofosfoniowy i podobne, wodorotlenek sodu, potasu, litu i wapnia; czwarto¬ rzedowy zwiazek fosfoniowy, trzeciorzedowy zwiazek sulfoniowy, weglan sodu, litu i baru, octan sodu, benzo¬ esan sodu, metanolan sodu, tiosiarczan sodu, siarczek sodu, czterosiarczek sodu, cyjanek sodowy, wodorotlenek sodowy, borowodorek sodowy, fluorek potasu, trójetyloamina, trójmetyloamina, alkilodwuetyloamina, benzylo- dwumetyloamina, dwuoktylobenzyloamina, dwumetylofenetyloamina, 1—dwumetyloamino-1—fenylopropan, N,N,N'N'-czterometylodwuamina, 2,2,6,6-czterometylopirydyna, N-metylopiperydyna, pirydyna, 2,2,6,6,N-pieciometylopiperydyna i podobne. Szczególnie korzystnymi zasadami sa aminy z zawada steryczna, na przyklad dwuizopropyloetyloamina, 2,2,6,6,N-pieciometylopiperydyna, itp.Czynnikiem utleniajacym w sposobie wedlug wynalazku moze byc kazdy zwiazek lub kompleks zawieraja¬ cy pierwiastek grupy III A, IV A, V A, VI A, IB, II B, VI B, VII B i VIII B, w którym zarówno sam pierwiastek, jak i utworzony zwiazek maja potencjal utleniajacy wyzszy od potencjalu palladu. Typowymi utleniaczami dla palladu sa zwiazki miedzi, zelaza, manganu, kobaltu, rteci, olowiu, ceru, uranu, bizmutu, chromu, itp. Najko¬ rzystniejszymi sposród nich sa sole miedzi Anionem w tych solach moze byc jon korboksylowy o 1 — 20 atomach wegla, jon halogenkowy, azotanowy, siarczanowy, itp., przy czym jony halogenkowe,np.chlor- kowy, bromkowy, jodkowy lub fluorkowy sa najkorzystniejsze. Typowymi zwiazkami utleniajacymi sa chlorek miedziowy, bromek miedziowy, azotan miedzi, siarczan miedzi, octan miedzi itp. Jako srodek utleniajacy mozna równiez stosowac gazowy tlen. W celu zwiekszenia szybkosci utleniania palladu zazwyczaj stosuje sie zwiazki lub kompleksy pierwiastków grupy III A, IV A, V A, IB, IIB, VB, VI B, VIIB i VIII B w polaczeniu z tlenem, tworzac w ten sposób katalizatory utleniajaco-redukujace.Okreslenie kompleksy oznacza zwiazki kompleksowe, opisane wMechanisms of Jnorganic Reactions, Fred4 113 584 Basolo and Ralph G. Pearson, II wydanie, Jon Willey & Sons, Inc. (1968). Ogólnie przyjmuje sie, ze zwiazki takie skladaja sie z centralnego jonu lub atomu, którym jest atom pierwiastka grupy II A, IV A, V A, VI A, I B, IIB, VIB, VII B lub VIII B oraz skoordynowanych przez niego atomów lub czasteczek.« Zwiazki kompleksowe moga miec charakter niejonowy lub anionowy badz kationowy, zaleznie od wiel¬ kosci ladunku atomu centralnego i skoordynowanych przez mego grup. Grupy skoordynowane przez atom centralny okreslone sa jako Ugandy, zas ilosc polaczen z atomem centralnym nazwano liczba koordynacyjna.Zwiazki kompleksowe nazywane sa równiez jonami kompleksowymi, jesli nie sa elektroobojetne, kompleksami Wernera, kompleksami koordynacyjnymi lub - po prostu — kompleksami.Do grupy czynników utleniajaco-redukujacych naleza te sposród zwiazków kompleksowych pierwiastków grupy III A, IV A, V A, I B, II B, V B, VI B, VII B i VIII B, które w obecnosci tlenu dzialaja katalizujaco na przebieg reakcji utleniania, przyspieszajac przejscie na wyzszy stopien utleniania.Zródlem tlenu moze byc powietrze, ale mozna stosowac równiez tlen gazowy lub ciekly. Szczególnie korzystne jest powietrze i tlen gazowy.W sposobie wedlug wynalazku ilosci reagentów nie maja wiekszego znaczenia. Tlen mozna stosowac w dowolnej ilosci. Korzystnie reakcje prowadzi sie przy pewnym nadcisnieniu tlenu, na przyklad, gdy stosuje sie go w ilosciach stechiometrycznych, wystarczajacych do utworzenia pozadanych mono- lub poliweglanów aroma¬ tycznych. W zasadzie dobre wyniki uzyskuje sie przy cisnieniu tlenu 0,01 - 50 MPa lub nawet wyzszym. Za korzystne uwaza sie cisnienie tlenu 0,05 - 20 MPa.Ilosci stosowanego czynnika utleniajacego wyrazone w stosunku molowym utleniacza do fenolu wynosza od okolo 0,001:1 lub ponizej do okolo 1000:1 lub powyzej. Jednak optymalny stopien przereagowania fenolu do weglanu uzyskuje sie przy stosunkach molowych 1,1:1-10:1. Jezeli pod nieobecnosc tlenu stosuje sie srodek utleniajacy nie bedacy skladnikiem katalizatora utleniajaco-redukujacego, wówczas powinien on byc r uzyty w ilosciach stechiometrycznych wzgledem powstajacych ugrupowan weglanowych tzn, grup —O—C—O—.Katalizator utleniajaco redukujacy mozna stosowac w dowolnych ilosciach. Jakkolwiek stosunek molowy katalizatora do fenolu od okolo 0,0001:1 lub ponizej do okolo 1000:1 lub powyzej jest odpowiedni, to jednak korzystnie wynosi on 0,0001:1 — 1:1, a najkorzystniej 0,001:1 - 0,01:1.Równiez ilosc stosowanej zasady jest obojetna. Zasadniczo stosunek molowy zasady do palladu zawiera sie w granicach od okolo ^0,00001:1 do okolo 100:1 lub powyzej, korzystnie wynosi on 0,5:1,— 10:1, a najko¬ rzystniej 1:1-2:1. Przy stosunku molowym powyzej 1:1 z reguly wzrasta szybkosc reakcji oraz wydajnosc weglanów aromatycznych.Takze ilosc stosowanego palladu jest dowolna. Jakkolwiek stosunek molowy tego pierwiastka do fenolu wynoszacy od okolo 0,0001:1 lub ponizej do okolo 1000:1 lub powyzej jest odpowiedni, to jednak korzystnie wynosi on 0,001-0,01.Chociaz równiez tlenek wegla stosuje sie w ilosciach dowolnych to korzystnie reakcje prowadzi sie przy nadcisnieniu tlenku wegla zwlaszcza gdy stosuje sie go w ilosciach stechiometrycznych, wystarczajacych do utworzenia pozadanych mono- lub poliweglanów aromatycznych. W zasadzie dobre wyniki uzyskuje sie przy cisnieniu tlenku wegla okolo 0,05 — 50 MPa lub nawet wyzszym, z tym, ze za najkorzystniejsze uwaza sie cisnienie 0,1 - 20 MPa.Rozpuszczalnik, korzystnie obojetny, stosuje sie w ilosciach dowolnych. Stosunek molowy rozpuszczalnika do reagenta fenolowego wynosi zasadniczo 0,5:99,5 - 99,5.0,5, korzystnie 50:50 - 99:1.Reakcje prowadzi sie w dowolnej temperaturze. Zasadniczo temperatura reakcji wynosi od 0°C lub ponizej do 200°C lub powyzej, lecz najczesciej 0°C - 50°C.Czas reakcji nie jest istotny. Zasadniczo reakcje prowadzi sie w ciagu od okolo 0,1 godziny lub krócej do okolo 10 godzin lub nawet dluzej.W praktycznej realizacji wynalazku w reaktorze umieszcza sie zwiazek fenolowy, rozpuszczalnik korzystnie obojetny, zasade taka jak np. amina z zawada steryczna np. amina trzeciorzedowa, a takze wyzej wymieniony utleniacz i pallad. Pallad mozna stosowac na stopniu utleniania zero lub w postaci jonowej, korzystnie polaczony z grupa karbonylowa, z jonem halogenkowym lub skoordynowany z ligandem z grupy obejmujacej arsenowodór, antymonowodór, fosforowodór, nitryl lub halogenek lub zwiazany z halogenkiem nieorganicznym. Nastepnie wprowadza sie tlenek wegla. Po przeprowadzonej reakcji wydziela sie co najmniej czesc weglanu otrzymanego jako produkt. Z wytworzonego weglanu aromatycznego wydziela sie co najmniej czesc palladu, jego zwiazku lub kompleksu, po czym utlenia sie co najmniej czesc wydzielonego palladu, jego zwiazku lub kompleksu i co najmniej czesciowo zawraca do procesu.Postepujac w sposób powyzej opisany mozna wytworzyc aromatyczne salicylany o ogólnym wzorze113 584 5 HC—Ru-C-0-Rc, w którym Ru oznacza rodnik aromatyczny z grupa hydroksylowa znajdujaca sie w pozycji O orto wzgledem grupy -C-0-, zas Rc oznacza rodnik aromatyczny. Rodnikami Ru, iRc moga byc rodniki utworzone z czasteczek cyklicznych lub heterocyklicznych jedno- lub wielopierscieniowych, badz z czasteczek o pierscieniach skondensowanych, zawierajacych dwa lub wieksza liczbe pierscieni, to jest uklady cykliczne, policykliczne lub o pierscieniach skondensowanych, polaczonych ze soba bezposrednio wiazaniem pojedynczym lub podwójnym, badz poprzez rodniki dwu- lub wielowartosciowe.Dla zilustrowania wynalazku zamieszczono ponizej przyklady jego wykonania. Jezeli nie zaznaczono ina¬ czej, ilosci reagentów podawano w czesciach wagowych. Produkty reakcji identyfikowano za pomoca spektro¬ skopii w podczerwieni, magnetycznego rezonansu jadrowego C—13 i spektrometrii masowej.Przyklad I. Wytwarzanie weglanu 4,4'-/a,a-dwumetylobenzylo/dwufenylu zp-kumylofenolu, tlenku wegla, dwuizopropyloetyloaminy, metalicznego palladu i bromku miedziowego.W cisnieniowym naczyniu reakcyjnym umieszczono 2,211 g (10,43 mmola) p—kumylofenolu, 0,126 g (1,18 mmola) metalicznego palladu, tzn. palladu o stopniu utlenienia zero, 1,330 g(l0,31 mmola) dwuizopropy¬ loetyloaminy, 1,110 g (5,0 mmola) bromku miedziowego, 20 ml dwuchlorometylenu, a nastepnie wprowadzono tlenek wegla w ilosci odpowiedniej do wytworzenia w naczyniu cisnienia 0,45 MPa. W mieszaninie poreakcyjnej stwierdzono obecnosc 0,141 g (wydajnosc 6%) weglanu 4,4'—/a,a—dwumetylobenzylo/dwufenylu o wzorze 2.Przyklad II. Wytwarzanie weglanu 4,4'—/a,a-dwumetylobenzylo/—dwufenylu przy uzyciu chlorku bis/benzonitrylo/palladu/II/.Mieszanina reakcyjna zawierala 2,28 g (10,46 mmola) p-kumylofenolu, 0,3 g (0,22 mmola) chlorku bis/benzonitrylopalladu/II/, 1,342 g (10,42 mmola) dwuizopropyloetyloaminy, 1,288 g (5,78 mmola) bromku miedziowego, 20 ml chlorku metylenu oraz tlenek wegla w ilosci odpowiedniej do uzyskania w naczyniu cisnienia 0,48 MPa. Wydajnosc weglanu 4,4'—/a,a-dwumetylobenzylo/dwufenylu, bedacego produktem reakcji wynosi¬ la 11%.Ilosc powstalych ugrupowan weglanowych, tzn. grup o wzorze —O—C—O— przypadajacych na jeden mol palladu wynosila 5,2. W dalszej czesci opisu wielkosc te nazwano liczba przemiany.Przyklad III. Wytwarzanie weglanu 4,4'-/a,a-dwumetylobenzylo/dwufenylu w atmosferze tlenku wegla i tlenu.Mieszanina reakcyjna zawierala p-kumylofenol, chlorek bis/benzonitrylo/palladu /II/, dwuizopropyloety- loamine oraz bromek miedziowy w stosunkach molowych 100:2:15:8.Do naczynia reakcyjnego wprowadzono najpierw tlenek wegla w ilosci odpowiedniej do wytworzenia cisnienia 0,21 MPa, a nastepnie dodawano tlen az do uzyskania calkowitego cisnienia w naczyniu 0,425 MPa.Wydajnosc weglanu 4,4'—/a,oc-dwumetylobenzylo/dwufenylu, bedacego produktem reakcji wynosila 8%. Liczba przemiany wynosila 4.Przyklad IV. Wytwarzanie weglanu 4,4'-/a,a—dwumetylobenzylo/dwufenylu przy uzyciu karbony- lobromku palladu /I/ i 2,2,6,6,N—pieciometylopiperydyny jako zasady.' W naczyniu reakcyjnym umieszczono 2,12 g (10,0 mmola) p—kumylofenolu, 1,55 g (10,0 mmola) 2,2,6,6,N-pieciometylopiperydyny, 2,233 g(10,0 mmola) bromku miedziowego, 0,1 g (0,5 mmola) karbonylo- bromku palladu /I/ i 20 ml chlorku metylenu. Produkt reakcji zawieral 0,60 g (26%) weglanu aromatycznego i 0,54 g (18%) bromo—p—kumylofenolu. Liczba przemiany wynosila 5,4.Przyklad V. W ponizszym przykladzie porównawczym — nie bedacym ilustracja wynalaz¬ ku — przedstawiono sposób wytwarzania dwufenyloweglanu opisany w opisie patentowym Stanów Zjednoczo¬ nych nr 3346468, który polega na reakcji fenolami sodu z tlenkiem wegla w obecnosci pirydyny jako zasady.Sposób polega na utworzeniu mieszaniny reakcyjnej z 6,73 g (0,05 mmola) chlorku miedziowego, 50 ml pirydyny i 150 ml N,N—dwumetyloformamidu, a nastepnie ochlodzeniu jej do temperatury —78°C na lazni za¬ wierajacej mieszanine suchego lodu z acetonem. Do mieszaniny-wprowadzono powoli roztwór 11,6 g (0,10 mmo¬ la) fenolami sodu rozpuszczonego w 50 ml N,N—dwumetyloformamidu i calosc utrzymywano w temperaturze ponizej -50°C. Po dodaniu calej ilosci fenolami sodowego mieszanine reakcyjna poddawano w temperaturze ponizej -50°C, -30°C, -10°C, w temperaturze pokojowej oraz +70°C analizie na obecnosc ugrupowan dwufe- nyloweglanowych, przepuszczajac jednoczesnie powoli przez roztwór tlenek wegla. Na podstawie gazowej analizy chromatograficznej nie stwierdzono w mieszaninie poreakcyjnej obecnosci weglanów aromatycznych, ajedynie substancje wyjsciowe. W oparciu o wynik tego doswiadczenia uznano sposób opisany w opisie patentowym St.Zjednoczonych Am. nr 3346468 za nieprzydatny dla reakcji prowadzonych z udzialem reagentów fenolo¬ wych.6 113 584 Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania aromatycznych weglanów lub poliweglanów przez reakcje zwiazku hydroksylowe¬ go z tlenkiem wegla w obecnosci katalizatora i utleniacza, znamienny tym, ze jako zwiazek hydroksylowy stosuje sie zwiazek aromatyczny podstawiony w pierscieniu grupa hydroksylowa, a reakcje prowadzi sie w obec¬ nosci katalizatora zawierajacego pallad, utleniacza o potencjale utleniania wyzszym niz posiada metal katalizatora oraz zasady. 2. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze jako zasade stosuje sie amine z zawada steryczna. 3. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze jako zasade stosuje sie amine trzeciorzedowa. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w obojetnym rozpuszczalniku. 5. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze pallad stosuje sie w postaci jonowej. 6. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze stosuje sie pallad polaczony z grupa karbonylowa. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie pallad polaczony z jonem halogenko- wym. 8. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze stosuje sie pallad skoordynowany z ligandem z gru¬ py obejmujacej arsenowodór, antymonowodór, fosforowodór, nitryl i halogenek. 9. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze stosuje sie pallad zwiazany z halogenkiem nieorga¬ nicznym. 10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wydziela sie co najmniej czesc aromatycznego weglanu otrzymanego jako produkt. 11. Sposób wedlug zastrz. 1, z n a m i e n n y t y m, ze po wytworzeniu weglanu aromatycznego wydziela sie z niego co najmniej czesc palladu, jcgo zwiazku lub kompleksu, po czym utlenia sie co najmniej czesc wydzielonego palladu, jego zwiazku lub kompleksu i co najmniej czesciowo zawraca sie do procesu. 12. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako zwiazek aromatyczny stosuje sie polifenol. 13. Sposób wedlug zastrz. 12, z n a m i e n n y t y m, ze jako polifenol stosuje sie bisfenol o wzorze 1, w którym R1 i R?' niezaleznie od siebie oznaczaja atom wodoru, rodnik alkilowy zawierajacy 1 -4 atomów wegla lub rodnik fenylowy, a kazdy z podstawników R3 i R4 oznacza niezaleznie od siebie atom wodoru lub rodnik alkilowy zawierajacy 1—4 atomów wegla. 14. Sposób wedlug zastrz. 13, znamienny tym, ze stosuje sie bisfenol, w którym R1 i R2 oznaczaja grupe metylowa, zas co najmniej jeden z podstawników R3 i R4 oznacza atom wodoru. 15. Sposób wedlug zastrz. 12, znamienny tym, ze jako polifenol stosuje sie bisfenol A, 16. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek aromatyczny o wzorze R -OH, w którym R oznacza grupe cykliczna lub heterocykliczna jedno- lub wielopierscieniowa badz grupe pochodzaca od czasteczki o skondensowanych pierscieniach aromatycznych. 17. Sposób wedlug zastrz. 16, znamienny tym, ze jako zwiazek o wzorze RflOH stosuje sie hydro¬ ksybenzen.CH 0 CH CH, CH, Wzór1 Wzor 2 Zaklad Wydawniczo-Poligraficzny WPL Zam. 497. Naklad 95 egz.Cena 100 zl PL PL PL

Claims (15)

1.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania aromatycznych weglanów lub poliweglanów przez reakcje zwiazku hydroksylowe¬ go z tlenkiem wegla w obecnosci katalizatora i utleniacza, znamienny tym, ze jako zwiazek hydroksylowy stosuje sie zwiazek aromatyczny podstawiony w pierscieniu grupa hydroksylowa, a reakcje prowadzi sie w obec¬ nosci katalizatora zawierajacego pallad, utleniacza o potencjale utleniania wyzszym niz posiada metal katalizatora oraz zasady.
2. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze jako zasade stosuje sie amine z zawada steryczna.
3. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze jako zasade stosuje sie amine trzeciorzedowa.
4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w obojetnym rozpuszczalniku.
5. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze pallad stosuje sie w postaci jonowej.
6. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze stosuje sie pallad polaczony z grupa karbonylowa.
7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie pallad polaczony z jonem halogenko- wym.
8. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze stosuje sie pallad skoordynowany z ligandem z gru¬ py obejmujacej arsenowodór, antymonowodór, fosforowodór, nitryl i halogenek.
9. Sposób wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze stosuje sie pallad zwiazany z halogenkiem nieorga¬ nicznym.
10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wydziela sie co najmniej czesc aromatycznego weglanu otrzymanego jako produkt.
11. Sposób wedlug zastrz. 1, z n a m i e n n y t y m, ze po wytworzeniu weglanu aromatycznego wydziela sie z niego co najmniej czesc palladu, jcgo zwiazku lub kompleksu, po czym utlenia sie co najmniej czesc wydzielonego palladu, jego zwiazku lub kompleksu i co najmniej czesciowo zawraca sie do procesu.
12. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako zwiazek aromatyczny stosuje sie polifenol.
13. Sposób wedlug zastrz. 12, z n a m i e n n y t y m, ze jako polifenol stosuje sie bisfenol o wzorze 1, w którym R1 i R?' niezaleznie od siebie oznaczaja atom wodoru, rodnik alkilowy zawierajacy 1 -4 atomów wegla lub rodnik fenylowy, a kazdy z podstawników R3 i R4 oznacza niezaleznie od siebie atom wodoru lub rodnik alkilowy zawierajacy 1—4 atomów wegla.
14. Sposób wedlug zastrz. 13, znamienny tym, ze stosuje sie bisfenol, w którym R1 i R2 oznaczaja grupe metylowa, zas co najmniej jeden z podstawników R3 i R4 oznacza atom wodoru.
15. Sposób wedlug zastrz. 12, znamienny tym, ze jako polifenol stosuje sie bisfenol A, 16. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek aromatyczny o wzorze R -OH, w którym R oznacza grupe cykliczna lub heterocykliczna jedno- lub wielopierscieniowa badz grupe pochodzaca od czasteczki o skondensowanych pierscieniach aromatycznych. 17. Sposób wedlug zastrz. 16, znamienny tym, ze jako zwiazek o wzorze RflOH stosuje sie hydro¬ ksybenzen. CH 0 CH CH, CH, Wzór1 Wzor 2 Zaklad Wydawniczo-Poligraficzny WPL Zam. 497. Naklad 95 egz. Cena 100 zl PL PL PL
PL20142177A 1976-10-12 1977-10-10 Method for manufacturing aromatic carbonates or polycarbonates PL113584B1 (en)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US73149576A 1976-10-12 1976-10-12

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL201421A1 PL201421A1 (pl) 1978-07-17
PL113584B1 true PL113584B1 (en) 1980-12-31

Family

ID=24939749

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL20142177A PL113584B1 (en) 1976-10-12 1977-10-10 Method for manufacturing aromatic carbonates or polycarbonates

Country Status (3)

Country Link
MX (1) MX145058A (pl)
PL (1) PL113584B1 (pl)
SU (1) SU731890A3 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL201421A1 (pl) 1978-07-17
MX145058A (es) 1982-01-04
SU731890A3 (ru) 1980-04-30

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US4187242A (en) Catalytic aromatic carbonate process
US4201721A (en) Catalytic aromatic carbonate process
Bystroem et al. Palladium-catalyzed allylic oxidation of cyclohexenes using molecular oxygen as oxidant
JP2003518083A (ja) ビスホスフィンを用いた触媒組成物及びジアリールカーボネートの製造方法
JPH08281108A (ja) 白金金属含有支持触媒およびジアリールカーボネート類の製造方法
PL113590B1 (en) Method for manufacturing aromatic carbonates
PL114628B1 (en) Process for manufacturing aromatic carbonates or polycarbonates
JPS645588B2 (pl)
US3855318A (en) Selective methylation of phenols
PL113584B1 (en) Method for manufacturing aromatic carbonates or polycarbonates
US3917670A (en) Carbonylation of organomercurials
US6617279B2 (en) Catalyst composition and method for producing diaryl carbonates, using bisphosphines
JP3554049B2 (ja) 芳香族炭酸エステルの製造方法
US4709087A (en) Process for the synthesis of isocyanates and of isocyanate derivatives
GB1572294A (en) Preparation of aromatic carbonates
WO2000040541A1 (en) Method for making aromatic carbonates
CA1108638A (en) Catalytic aromatic carbonate process
EP4212571A1 (en) Process for preparing a polycarbonate by friedel-crafts acylation
WO2011073087A1 (de) Bimetallische komplexe und ihre verwendung in der diarylcarbonatherstellung
CA1108637A (en) Catalytic aromatic carbonate process
US3937669A (en) Catalyst for methylation of phenols
US5015778A (en) Catalytic method to produce hydroxy substituted arylophenones
DE2950096A1 (de) Verfahren zur herstellung von beta -fluoralkylcarbonaten
JPS636542B2 (pl)
JPS639505B2 (pl)