Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania stopów glinowo-krzemowych przez redukcje karboter- miczna.Zazwyczaj stopy glinowo-krzemowe wytwarza sie w ten sposób, ze otrzymuje sie czysty glin metoda elektrolityczna wychodzac z tlenku glinu pochodzacego z boksytu, po czym do tak otrzymanego glinu dodaje sie niezaleznie wytworzony, wzglednie czysty krzem. Taki sposób wytwarzania stopu glinowo-krzemowego jest jednak drogi.Z uwagi na ograniczona dostepnosc boksytu ijego wzrastajaca cene przeprowadzono szereg badan nad opracowaniem bardziej oplacalnych sposobów wytwarzania glinu, a zwlaszcza stopów glinowo-krzemowych, z innych zródel. Wiadomo, ze stopy glinowo-krzemowe mozna wytworzyc z wystepujacych w przyrodzie rud zawierajacych tlenek glinu i krzemionke przez dodanie do nich wegla i redukcje karbotermiczna takiej mieszani¬ ny w piecu. Tak np. Seth i inni podaja w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3661562, ze stopy glinowo-krzemowe mozna wytwarzac w wielkim piecu z rud zawierajacych tlenek glinu i krzemionke.Wskazane jest jednak przy tym, aby stosowane rudy zawieraly od 50 do 70% lub wiecej tlenku glinu. Dostepnosc takiej rudy bogatej w tlenek glinu jest ograniczona, czego wynikiem jest wzglednie wysika cena produktu., Ilinkov iin. opisali w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3892558 kompozycje w postaci brykietów do wytwarzania stopów glinowo-krzemowych w piecu lukowym. Brykiet zawiera weglowy srodek redukujacy, kaolin, tlenek glinu i sylimanit dystenowy. Wedlug opisu patentowego taka kompozycja brykietowa wzmaga spiekanie wsadu w gardzieli pieca do termicznej obróbki rudy i ulatwia przejscie przez piec tak, ze nie tworza sie w nim dziury powietrzne i nie nastepuje zawal wsadu. Z uwagi na to, ze nalezy stosowac tlenek glinu, a redukcje prowadzi sie w piecu lukowym, sposób ten równiez jest nieekonomiczna metoda wytwarzania stopów glinowo-krzemowych.W porównaniu do procesu wytwarzania glinu z rud o duzej zawartosci tlenku glinu, otrzymywanie glinu metoda karbotermiczna z rud glinokrzemianowych o wzglednie niskiej zawartosci tlenku glinu jest trudne i zwy¬ kle prowadzi do bardzo malych wydajnosci przy stosowaniu metod konwencjonalnych. Jednak takie rudy. na2 112082 przyklad anortozyt, choc ubogie w tlenek glinu, stanowia najobfitsze zródlo glinu. Istnieje wiec potrzeba opra¬ cowania procesu wydzielania glinu z takich ubogich rud oplacalnym sposobem. Obecny wynalazek realizuje te potrzebe, gdyz dostarcza wysoce ekonomicznego sposobu, który mozna zastosowac do wytwarzania glinu z su¬ rowców o malej zawartosci tlenku glinu.Sposób wytw^rlania stopów glinowo-krzemowych przez karbotermiczna redukcje surowca zawierajacego tlenek glinu i krzemionke wedlug wynalazku polega na: (a) przygotowaniu mieszanki surowców zawierajacych krzemionke i tlenek glinu o stosunku wagowym krzemionki do tlenku glinu od 0,5 do 1,1; (b) dodaniu do tej rtieszanki surowca weglowego w celu przeprowadzenia redukcji tlenku glinu i krzemionki oraz (c) karbotermicz- rijlredukcji tlenktt-^gJinu i krzemionki w mieszance z wytworzeniem stopu glinowo-krzemowego. Zgodnie z ko¬ rzystnym rozwiazaniem wedlug wynalazku stosunek tlenku glinu do krzemionki mozna regulowac dodajac boksyt. Zgodnie z innym rozwiazaniem stosunek ten mozna regulowac usuwajac lub dodajac krzemionke.Na zalaczonym rysunku fig. 1 przedstawia wykres wydajnosci stopu glinowo-krzemowego otrzymanego z mieszanin anortozytu 25% wagowych tlenku glinu i 2% wagowych krzemionki w procesie redukcji zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku.Wedlug wynalazku stopy glinowo-krzemowe mozna wytwarzac z surowców zawierajacych tlenek glinu i krzemionke takich jak rudy, np. przez wytworzenie mieszanki, w której stosunek wagowy krzemionki do tlenku glinu wynosi od 0,5 do 1,1, dodanie do tej mieszanki materialu weglowego oraz karbotermiczna redukcje mieszanki z wytworzeniem stopu glinowo-krzemowego. Surowcami zawierajacymi tlenek glinu i krzemionke sa rudy takiejak anortozyt, nefelin, dawsonit, boksyt, lateryt i lupek osadowy. Innymi surowcami, które mozna zastosowac jako zródlo tlenku glinu sa popiól i odpadki weglowe. Surowce zawierajace tlenek glinu i krzemion¬ ke oraz inne surowce uzyteczne w sposobie wedlug wynalazku zestawiono w tablicy 1, podajac ich typowy zakres skladu w procentach wagowych.Nalezy zaznaczyc, ze surowce takie jak anortozyt, nefelin, leucyt i dawsonit zawieraja znaczne ilosci CaO, MgO, Na20 iK20. Nalezy równiez zaznaczyc, ze anortozyt stanowiacy mieszanine anortytu (CaO • A1203 •. ' 2Si02) i albitu (NaAlSi308) jest korzystnym zródlem glinu wedlug niniejszego wynalazku.Przygotowujac rude, np. do zastosowania w sposobie wedlug wynalazku, nalezy ja rozdrobnic na ziarno o zakresie od -14 do -200 mesh (sita Tylera), a korzystnie w zakresie od -28 do -lOOmesh (sita Tylera). Przed doprowadzeniem surowca zawierajacego tlenek glinu i krzemionke do wyzej podanego stosunku wagowego korzystne jest poddanie tego surowca procesowi wstepnego wzbogacania lub mechanicznego oddziela¬ nia takiemu jak flotacja albo wzbogacanie w cieczach albo oddzielanie magnetyczne w celu oczyszczenia.W przypadku gdy ruda jest anortozyt, korzystne jest np. poddanie go oczyszczajacej obróbce kwasem solnym w celu usuniecia tlenku wapnia (CaO), tlenku sodu (Na20) itp. Do obróbki takiej nalezy stosowac kwas solny o stezeniu od 5 do 20% wagowych w temperaturze w zakresie od 60 do 100°C. Zazwyczaj czas takiej obróbki wynosi od 0,5 do 3 godzin. Po obróbce rude mozna przemyc woda.W celu ekonomicznego przeprowadzenia redukcji karbotermicznej surowca zawierajacego tlenek glinu i krzemionke, a wiec uzyskania duzej wydajnosci stopu glinowo-krzemowego, zawartosc krzemionki i tlenku glinu w mieszance wyrazona stosunkiem wagowym krzemionki do tlenku glinu musi wynosic od 0,5 do 1,1, korzystnie od 0,7 do 1,0, a najkorzystniej musi wynosic okolo 0,9. Stosunek od 0,7 do 1,0 jest korzystny z szeregu wzgledów. Przy stosunku nizszym od 0,7 wystepuje tendencja do tworzenia weglika glinu, co obniza calkowita wydajnosc. Przy wyzszych stosunkach, to znaczy przy duzych zawartosciach krzemionki, ilosc jaka nalezy dodac, aby uzyskac rude o korzystnym stosunku jest znacznie mniejsza, zwlaszcza w przypadku gdy zawartosc krzemionki jest duza, co wystepuje np. w rudach o malej zawartosci tlenku glinu. Oznacza to, ze z ekonomicznego punktu widzenia wyzsze stosunki krzemionki do tlenku glinu sa korzystniejsze. Ponadto przy wyzszych stosunkach uzyskuje sie wieksze wydajnosci produktu.W przypadku surowców ubogich w tlenek glinu, np. jak anortozyt, lub ubogich w krzemionke np. boksyt, stosunek krzemionki do tlenku glinu mozna doprowadzic do wielkosci lezacej w wyzej podanym zakresie stosun¬ ków wagowych. Surowcami ubogimi w tlenek glinu w znaczeniu niniejszego opisu sa te, które zazwyczaj zawiera¬ ja mniej niz 35% wagowych tlenku glinu, a najczesciej od 8 do 35% wagowych tlenku glinu. Takie ubogie w tlenek glinu surowce zawieraja zwykle od 25 do 65% wagowych krzemionki. Jesli jako surowiec wyjsciowy stosuje sie anortozyt, w którym stosunek krzemionki do tlenku glinu wynosi okolo 2,15, to stosunek ten mozna doprowadzic do wielkosci objetej podanym zakresem przez dodanie rudy bogatej w tlenek glinu, to znaczy ubogiej w krzemionke, np. boksytu. Boksyt stosowany w tym przypadku powinien zawierac korzystnie nie mniej niz 35% wagowych tlenku glinu, a jeszcze korzystniej od 40 do 55% wagowych tlenku glinu i od 0,1 do 15%112082 o <** i ^ o ts cd 60 2 * U O 1 ^ <^ <1 J- ! o c/5 <* o rowiec | a ^ CO VD 1 ° en ^-T O «-4 c /*—S o- \o | ^O 00 Tf" VO w o' CO no en 1 °© OJ O O Ol o- oo ^ oc S, O^ eo" °i ^ co" oj eo^ oj o" °. ^ o" o On" co 1 °o eo o -^ w o o- 1 m 00 rJ OJ Ol" Ol co r- I iA —' OJ nc" w N .2 ~ "2 iS 2 % £ < w eo /-_s On ^" 1 ^l sa o Ol r- ^ on -^ 1 °o r^ w co" ON ON ^ eo o- 1 ^ OJ O O^ ^ o" 7 °v i o" sO <7 Co o NO ^ oo' oi ! ^ ^t- oT ior w ^H co o Sa eo eo co eo oo" co O o- o oi ro ^ Ol oi w 8 ^ •« % ^ £ cd "w N ».^s ON 00 1 ^ 00 kO ON W < 9± Tfr ^ •V Z"-N 00 eo 1 <*! O oj °\ w o" 00 eo 7 °i oi S o| w o" V0 co^ ^ oj o -H 00 i o" eo ^ —" ON OJ 7 *¦ ! eo O ^ OJ^ w o" ON O- ON 1 ^ o- m ^ w co co 0\ ^8 00 L On" en on o" eo OJ O ON "«—^ o-" cd* ^ O ^ »-< o ^ cd Z & & * cd ^^ 10,46 i i o" Ol o ^* 1 NO ^ o o^ 7 1-H O^ o" p" eo O^ o" o oo en 1 eo Or o" o- en^ Ol o. o" 8. eo Ol oi o" eo as OJ 1 00 eo^ o-" JE C cd O ^ .S ^ "Hb en *¦* I NO Tt^ Tf" | VO ,-T co i I O^ rv en en oó OJ 00 I o- vO en en^ en eo | eo" en oc\ en 7 00 On" 8 ts i-H e« cd ^ Cd CO cd "O N o" I I §.8 o o en vo OJ —i o" o" 1 1 en o °. P, o" o" r^ nO^ o" ^ 1 1 1 ~* O ro O^ O^ r^ o" o" o" oo o o\ t\ oo^ oo" ^o" oj" 1 1 1 o o r- o" o" o" eo 00 O V0^ O^ ^ . o" ^t" ^o" 1 1 1 ~H O- V0 r^ no ^- o" o" o" S°8„ « S S 1 1 1 " o *.8q. 1 1 1 (N 1 UO §oN On^ eo^ ^ — 3 ^» ; 1 1 ! 1 1 00 eo ^^ °l " u^" eo CO ^h en 8 & .S & -g § a ¦§ | < ffl J §• O cd -^ O, eo i OJ^ oj" OJ °\ l-H 1 ^ o OJ eo^ m" 1 s o" o °\ oo" i o o" en °V o" 1 o eo^ o" vo" 1 o- NO^ o" en NO^ oo" | 8 eo ^1- O eo^ ro i i NO S »oa ^ ^m O 60'O Cd n r^ Tf" ! o" ri oo" 1 o" 00^ o" i—H i OJ*. o" o, en 1 Ol o^ o o- ^f eó^ o" en^ eo 1 O en^ '"^ o- 8 | O^ eo" "¦^ °i oo" en i i O oo" o ^ o Oh 1 Oli o" °- 0^" / ! 1 OJJ o" eo' OJ 1 o" OC 4 er. oi a °- ^™* NO eo 1 OJ ro no" co 1 °V ~\ r"- x" oó r^ | sO"! ro ^11 Ol" o o i cd a 4 ^ c S\ ^ .aa c i - i! ^4 112082 wagowych krzemionki. Korzystne jest równiez, aby w dodawanym surowcu np. w boksycie lub w surowcu wyjsciowym znajdowaly sie pewne ilosci tlenku zelaza. Zazwyczaj ilosc tlenku zelaza moze wynosic od 0,5 do 30% wagowych. Dzieki obecnosci tlenku zelaza stop bedzie zawieral zelazo co, jak sie sadzi, zmniejsza lotnosc stopu w czasie produkcji, a czego wynikiem jest wysoka wydajnosc produktu. Stosowac mozna równiez oczysz¬ czone formy surowców bogatych w tlenek glinu, np. boksyt, ale jest to o wiele mniej korzystne ze wzgledu na dodatkowe etapy i koszt zwiazany z oczyszczaniem, a takze z uwagi na to, ze uzyskiwana wydajnosc jest zazwy¬ czaj nizsza.Inny sposób doprowadzania stosunku do podanego zakresu polega na usuwaniu krzemionki przez wzboga¬ cenie fizyczne lub lugowanie. Tak np. kwarc alfa stanowiacy znaczna czesc krzemionki wanortozycie mozna usunac do tego stopnia, ze jego wplyw bedzie minimalny, przez obróbke rudy kwasem fluorowodorowym. Przy usuwaniu krzemionki kwas fluorowodorowy powinien miec stezenie w zakresie od 1 do 10% wagowych. Tempe¬ ratura roztworu lugujacego, tak jak przy obróbce kwasem solnym, powinna wynosic od 60 do 100°C, a czas obróbki od 0,5 do 3 godzin. Stosujac kwas fluorowodorowy do lugowania anortozytu stosunek wagowy krze¬ mionki 4° tlenku glinu mozna obnizyc z 2,2 do 1,4 dzialajac 10% wag. roztworem HF w temperaturze 100°C przez 1 godzine. Dzieki temu ilosc rudy bogatej w tlenek glinu, która nalezy dodac w celu uzyskania zadanego stosunku znacznie zmniejsza sie. Etap lugowania kwasem w celu usuniecia krzemionki mozna polaczyc z uprzed¬ nim etapem lugowania stosowanego do usuwania tlenków metali alkalicznych i ziem alkalicznych.W przypadku lupka ilastego lub popiolu lotnego zawartosc krzemionki mozna obnizyc przez lugowanie kwasem fluorowodorowym np. w celu uzyskania zadanego stosunku krzemionki do tlenku glinu. Nalezy zazna¬ czyc, ze wyzsze stosunki sa bardzo korzystne z punktu widzenia lugowania krzemionki, gdyz zakres lugowania znacznie sie wówczas zmniejsza.W jeszcze innym sposobie doprowadzania mieszaniny krzemionki i tlenku glinu do podanego zakresu sto¬ sunku wagowego mozna dodawac krzemionke. Jesli np. jako surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemionke stosuje sie boksyt, w którym stosunek wagowy krzemionki do tlenku glinu wynosi od 0,02 do 0,05, to w celu uzyskania pozadanego stosunku wagowego dodac mozna zródlo krzemionki.Oczywiscie mozna stosowac kombinacje tych sposobów regulacji stosunku wagowego krzemionki do tlen¬ ku glinu, Mozna wiec np. rude czesciowo lugowac w celu usuniecia krzemionki, a nastepnie do tak czesciowo wylugowanej rudy dodac boksytu w celu uzyskania odpowiedniego stosunku wagowego krzemionki do tlenku glinu.W celu przeprowadzenia redukcji nalezy wytworzyc mieszanke zawierajaca krzemionke i tlenek glinu o za¬ danym stosunku oraz surowiec weglowy. Mieszanka taka powinna zawierac 15 do 30% wagowych surowca weglowego w przeliczeniu na wegiel zawarty w tym surowcu, a korzystnie od 19 do 28% wagowych. Przy stosowaniu takich surowców zawierajacych tlenek glinu i krzemionke jak lupek, moze juz w nim znajdowac sie pewna ilosc surowca weglowego, tak ze ilosc dodawanego surowca redukujacego zmniejsza sie. Jako surowiec weglowy stosuje sie koks, a korzystnie koks metalurgiczny, gdyz jest on porowaty, co sprzyja reakcji redukcji.Mieszanke, korzystnie uformowana w brykiety, mozna redukowac w wielkim piecu lub w piecu elektrycz¬ nym, przy czym ze wzgledów ekonomicznych korzystnie stosuje sie metode wielkopiecowa. Z uwagi na redukcje i ogrzewanie w wielkim piecu mieszanka powinna zawierac od 55 do 90% wagowych wegla. Oznacza to, ze oprócz surowca weglowego dla celów redukcji, powinno sie wprowadzac od 40 do 60% wagowych surowca weglowego w celu dostarczenia ciepla w wielkim piecu.Jesli surowcem zawierajacym tlenek glinu i krzemionke jest lupek naftowy, korzystnie usuwa sie z niego skladniki takie jak lotne weglowodory. Dlatego tez przed ustaleniem stosunku krzemionki do tlenku korzystnie poddaje sie lupek obróbce w celu usuniecia takich skladników. Obróbka taka moze polegac na fizycznym lub chemicznym wzbogacaniu w celu usuniecia lotnych skladników i skoksowania surowca weglowego. Obecnosc koksu w lupku zmniejsza, jak to zaznaczono powyzej, ilosc srodka redukujacego,jaka nalezy dodac.Mozna wiec stwierdzic, ze niniejszy wynalazek posiada wiele zalet, gdyz umozliwia wykorzystanie ubogich rud tlenku glinu do oplacalnej produkcji glinu. Zaleta wynalazku polega równiez na tym, ze nie trzeba dodawac takich materialów jak krzem lub metali takich jak zelazo albo miedzymetalicznych kompleksów lub stopów zawierajacych takie materialy. Oznacza to, ze wsad do pieca moze nie zawierac takich materialów i mimo to sposobem wedlug wynalazku mozna uzyskac duze wydajnosci w produkcji glinu.-Przyklad I. Anortozyt zawierajacy 25% tlenku glinu i 55% krzemionki oraz boksyt zawierajacy 49,8% denku glinu, 1,67% krzemionki i 15,8% tlenku zelazowego (Fe203), rozdrobnione na ziarno -28 mesh (sita Tylera) zmieszano z koksem naftowym rozdrobnionym do -100 mesh (sita Tylera). Anortozyt i boksyt zmiesa- no w takich ilosciach, aby uzyskac mieszanki o stosunku krzemionki do tlenku glinu podane w tablicy 2. Kazda mieszanke ogrzewano nastepnie w piecu elektrycznym od temperatury zblizonej do pokojowej do okolo 2100°C przez 6 godzin stale doprowadzajac cieplo. Ilosc otrzymanego stopu i wydajnosc uzyskana w przypadku kazdej z mieszanek przedstawiono równiez w tablicy 2.112082 5 Tablica 2 Próba A B C D E F G H i ' .J Anortozyt (g) 0 100,0 100,0 150,0 200,0 200,0 300,0 300,0 300,0 500,0 Boksyt (g) 500,0 434,0 326,0 300,0 290,0 212,0 225,0 171,6 129,0 0 Wegiel (g) 114,5 132,1 116,6 123,3 143,0 131,2 141,0 173,1 163,0 167,0 Stosunek wagowy krzemionki io tlenku glinu 0,033 0,26 0,32 0,47 0,59 0,73 0,91 1,05 1,21 2,19 Stopglino- wo-krzemowy (g) 0 105,0 101,0 110,0 130,0 112,0 154,0 60,0 0 0 Wydajnosc (%) () 67 79 81 83 83 87 37 0 0 | Fig. 1 przedstawia zaleznosc wydajnosci stopów glinowo-krzemowych podanych w tablicy 2 w funkcji skladu mieszanek anortozytu i boksytu. Wydajnosc dotyczy stopu glinowo-krzemowego otrzymanego z tlenku glinu i krzemionki znajdujacych sie w mieszance wprowadzonej do pieca.Na podstawie wyników tych prób mozna stwierdzic, ze aby uzyskac stop glinu, nalezy nastawic stosunek wagowy krzemionki do tlenku glinu w anortozycie lub boksycie o podanych wyzej skladach. Oznacza to, ze zarówno z anortozytu jak i z boksytu posiadajacych powyzsze sklady zasadniczo nie otrzymanoby stopu bez nastawienia stosunku krzemionki do tlenku glinu.Przyklad II. W przykladzie tym stop Al-Si-Fe otrzymano z lupka naftowego Chattanooga. 200 g skoksowanego lupka (o rozdrobnieniu -28 mesh) zawierajacego 66% Si02, 14% A1203, 12% Fe203 i 11% C wymieszano z 200 g boksytu i 87 g koksu. Stosunek wagowy krzemionki do tlenku glinu wynosil 0,89. Mieszan¬ ke te ogrzano do okolo 2100°C jak w przykladzie I otrzymujac 97 g stopu co odpowiada wydajnosci 83%.Przyklad III. 400 g boksytu (-28 mesh) o skladzie jak w przykladzie I wymieszano z 169 g krze¬ mionki (-140 mesh) uzyskujac stosunek wagowy krzemionki do tlenku glinu 0,88. Do mieszanki tej dodano 161 g koksu naftowego (-100 mesh). Mieszanine ogrzano do temperatury 2100°C jak wprzykladzie I otrzymu¬ jac 162 g stopu glinu, co odpowiada wydajnosci 86%.Przyklad IV. Do 300 g popiolu lotnego (-28 mesh) zawierajacego 16,8% wagowych tlenku glinu i 39,4% wagowych krzemionki dodano 165,3 g boksytu o skladzie jak w przykladzie I. Do mieszanki tej dodano 86,1 g koksu naftowego (-100 mesh). Mieszanke ogrzano do temperatury okolo 2100°C jak wprzykladzie I.W próbie otrzymano 91,5 g stopu, co odpowiada wydajnosci 75%.Na podstawie tych przykladów mozna stwierdzic, ze stopy glinowo-krzemowe mozna otrzymywac z róznych gatunków rud, jesli zastosuje sie mieszanke surowców o odpowiednim, okreslonym wynalazkiem, stosunku zawartosci krzemionki itlenku glinu.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania stopów glinowo-krzemowych przez karbotermiczna redukcje surowców zawieraja¬ cych tlenek glinu i krzemionke, polegajacy na dodaniu surowca weglowego i redukcji karbotermicznej, znamien¬ ny tym, ze przygotowuje sie mieszanke surowców zawierajacych tlenek glinu i krzemionke, o stosunku wago¬ wym krzemionki do tlenku glinu od 0,5 do 1,1, korzystnie od 0,7 do 1,0, przy czym do mieszanki dodaje sie surowiec weglowy i karbotermicznie redukuje sie tlenek glinu i krzemionke zawarte w mieszance otrzymujac stop glinowo-krzemowy. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemionke ubogi w tlenek glinu a mieszanke przygotowuje sie przez dodanie do surowca zawierajacego tlenek glinu i krze¬ mionke rudy bogatej w tlenek glinu i ubogiej w krzemionke, przy czym rude te stanowi korzystnie boksyt zawierajacy nie mniej niz 35% wagowych tlenku glinu i nie wiecej niz 15% wagowych krzemionki. 3. Sposób wedlug zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, ze stosuje sie surowiec zawierajacy tlenek glinu i krze¬ mionke o zawartosci 25 do 65% wagowych krzemionki, a wymieniony stosunek wagowy osiaga sie korzystnie, znamienny tym, ze krzemionke usuwa sie przez lugowanie roztworem zawiera- , znamienny tym, ze jako surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemionke stosuje 6 112082 przez usuniecie krzemionki. 4. Sposób wedlug zastrz. 3 jacym kwas fluorowodorowy. 5. Sposób wedlug zastrz. 1 sie anortozyt. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemionke bogaty w tlenek glinu i zawierajacy od 0,1 do 15,0% wagowych krzemionki, a mieszanke wytwarza sie przez dodanie do tego surowca zródla krzemionki. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako weglowy surowiec redukujacy stosuje sie wegiel, w ilosci stanowiacej 15 do 30% wagowych mieszanki. 8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemionke rozdrabnia sie na ziarno o wielkosci od -14 mesh do -200 mesh. 9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemionke poddaje sie obróbce roztworem kwasu w celu usuniecia tlenków metali alkalicznych i ziem alkalicznych. 10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie surowiec zawierajacy tlenek glinu i krzemion¬ ke, w którym znajduje sie tlenek zelaza w ilosci od 0,5 do 30% wagowych. fig. i lOO % i 90 ;. 1 BO ^ ^ 70 C 50 ~c g *o ¦c: ' 30 1 20 "i io -i - - _ _ - - - - - A %— 0 "I- _j IO lOO 90 —T" • C • 8 i 20 80 ~l 1 1- 5?' » 1 1 30 40 50 70 60 50 bjksjt —i—i— • G • H I i dfc 60 70 40 30 —f— 80 20 ~~\ ' « _ J _J A k 90 lOO < IO 0\ Prac. Poligr. UP PRL. Naklad 120 + 18 egz.Cena 45 zl PL