Przedmiotem wynalazku jest zespól reflektorów pojazdu samochodowego ustawionych parami, w obrysie nadwozia, których przednie szyby rozpraszajace pochylone sa symetrycznie z obydwu stron srodkowej, wzdluznej plaszczyzny pojazdu.Nowoczesne samochody posiadaja coraz czesciej ksztalty aerodynamiczne i dla zachowania linii nadwozia konieczne jest, aby przednie szyby rozpraszajace reflektora, prawego i lewego, zachowaly ten ksztalt. Nalezy wiec przednie szyby reflektorów ustawic w kierunku, który nie jest prostopadly do wzdluznej osi pojazdu.Równiez, gdy pojazd posiada pare lub kilka par reflektorów, szyby reflektorów winny byc pochylone i ustawione symetrycznie w stosunku do srodkowej plaszczyzny wzdluznej pojazdu, podczas gdy osie optyczne kazdego z reflektorów pozostaja równolegle do srodkowej plaszczyzny wzdluznej pojazdu, a wiazki swiatel padaja zgodnie z osia pojazdu.Szyby reflektorów maja zreszta najczesciej, na czesciach powierzchni, rowki, których zadaniem jest rozproszenie lub skupienie wiazki swiatla, w scisle okreslonych strefach. Wykorzystuje sie do. tego badz symetryczne pryzmaty, których przekrój plaszczyzna prostopadla do osi podluznej ma co najmniej jedna os symetrii, i które tworza rzezbe wewnetrznej powierzchni szyby reflektora, rozpraszaja swiatlo zarówno na lewo i na prawo, badz pryzmaty niesymetryczne, które rozpraszaja swiatlo w jednym, preferencyjnym kierunku, prawym lub lewym.Ponadto lewy i prawy reflektor pojazdu maja na ogól cechy optyczne, a zwlaszcza rowki na powierzchni szyby, do wysylania wiazek, które nakladajac sie na siebie tworza odpowiednia wiazke o okreslonej dlugosci.Rzezba wewnetrznej powierzchni szyby reflektora jest utworzona przez pryzmaty, których przekrój poprzeczny nie ma osi symterii. Takie pryzmaty uzyskiwane w czasie formowania szyby rozpraszajacej, maja powierzchnie ustawione pod katem do kierunku rozpraszania, który jest prostopadly do plaszczyzny szyby, przy czym minimalny kat pochylenia jest rzedu dziesieciu stopni.Wada tych powierzchni jest szczególnie widoczna wówczas, gdy szyby reflektora sa prostopadle do wzdluznej osi pojazdu, a takze, gdy szyby sa pochylone. Co wiecej, wada ta sumuje sie wada wynikla z duzej2 100 146 odleglosci miedzy ogniskowa reflektora i srodkiem szyby, w wyniku jej pochylenia. Takze wlókna zarówki swiatla mijania ustawione sa wzdluznie i nieco przed ogniskowa, istnieje wiec niewielka strefa w poblizu przeciecia osi reflektora i szyby, w której bedzie wystepowac koncentracja promieni swietlnych wychodzacych z róznych punktów reflektora i w wyniku z róznymi nachyleniami. Azeby zapobiec tej niedogodnosci, konieczne jest zaopatrzenie szyby w pryzmaty asymetryczne co wplywa korzystnie na ich sprawnosc.Celem wynalazku jest usuniecie tych wad i takie usytuowanie pryzmatów na szybie, aby wiazki swiatla wysylane przez kkzdy z reflektorów byly rozproszone przez pryzmaty w scisle okreslonym kierunku, i zeby wykorzystac faktJ ze szyby rozpraszajace sa pochylone symetrycznie w stosunku do srodkowej, wzdluznej plaszczyzny pojazdu, oraz zeby zlikwidowac straty strumienia swietlnego, wynikajace z nachylenia powierzchni rozpraszajacych.Cel ten osiagnieto przez wykonanie zespolu reflektorów pojazdu samochodowego, umieszczonych parami, których osie optyczne sa równolegle do srodkowej plaszczyzny wzdluznej pojazdu, i których przednie szyby rozpraszajace zawierajace szereg pryzmatów w postaci graniastoslupów trójkatnych sa symetrycznie nachylone wzgledem srodkowej plaszczyzny wzdluznej. Istota wynalazku polega na tym, ze kat wierzcholkowy pryzmatów szyb rozpraszajacych jest rozwarty w kierunku srodkowej plaszczyzny wzdluznej, przy czym podstawa pryzmatów jest równolegla do osi optycznej reflektorów.Zatem, wiazka promieni szkodliwych, wynikajaca z pochylenia powierzchni pryzmatu, jest eliminowana co najmniej w jego wiekszej czesci. Reflektory prawe sa wiec rózne od reflektorów lewych z tego wzgledu, ze pryzmaty kazdego z nich rozpraszaja swiatlo w okreslonym kierunku i ze przez nalozenie wiazek swiatla daja optymalny ich zarys, pozadany w okreslonej odleglosci przed pojazdem. Kat wierzcholkowy pryzmatów jest okreslony przez kat dwuscienny, którego jedna powierzchnia jest powierzchnia wewnetrzna a druga powierzchnia zewnetrzna szyby reflektora.Wedlug korzystnego przykladu wykonania pryzmaty sa nachylone wzgledem pionu, badz pod katem / róznym dla szyby prawego i lewego reflektora w celu rozproszenia wiazki swiatla mijania, badz symetrycznie, w celu rozproszenia wiazki swiatla drogowego. Takie rozwiazanie umozliwia w pierwszym przypadku rozproszenie wyslanej wiazki swiatla przez lewy reflektor na pewien poziomy kierunek oraz wiazki swiatla, wysylanej przez prawy reflektor wedlug osi odchylonej w ten sposób, aby przerwa rrdedzy strefami oswietlonymi i nieoswietlo- ' nymi byla wyrazna i odpowiednie punkty byly nieoswietlone. W drugim przypadku symetryczne rozproszenie • skierowane jest do dolu, w celu oswietlenia poboczy jezdni.Jest zrozumiale, ze to szczególne ustawienie pryzmatów stosuje sie zarówno w reflektorach zapewniajacych tylko swiatla drogowe lub tylko swiatla mijania, oraz w reflektorach umozliwiajacych wysylanie tych dwóch typów swiatel. Konieczne jest wiec przewidziec na szybach reflektorów strefy scisle okreslone, odpowiadajace kazdej z tych dwóch funkcji.Przy takim ustawieniu reflektorów uzyskuje sie oswietlenie, które jest w pelni zadawalajace, a reflektory calkowicie zintegrowane z linia nadwozia.Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykladzie wykonania na zalaczonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia ustawienie szyb rozpraszajacych symetrycznie nachylonych wzgledem srodkowej osi pojazdu, w widoku z góry, fig. 2—szybe prawego reflektora, majaca pryzmaty wedlug wynalazku, czesciowo w przekroju, fig. 3 — reflektor prawy rozpraszajacy wiazki swiatla mijania i swiatla drogowego w widoku z przodu, fig. 3a — reflektor w przekroju wzdluz linii a-a oznaczonej na fig. 3, fig. 4 i 4a przedstawiaja lewy reflektor, odpowiednio do fig. 3 i 3a, majacy cechy analogiczne do cech prawego reflektora, fig. 5a - obraz wiazki swiatla drogowego, wytworzonej przez prawy reflektor, fig. 5b - obraz wiazki swiatla drogowego wytworzonej przez lewy reflektor, fig. 5c — wiazke swiatla wynikajaca z sumy obrazów z fig. 5a i 5b, fig. 6a — obraz wiazki swiatla mijania, wychodzacej ze strefy usytuowanej w otoczeniu punktu P prawego reflektora, fig. 6b — obraz wiazki swiatla mijania, wychodzacej ze strefy, usytuowanej w otoczeniu P' lewego reflektora, fig. 6c — wiazke swiatla, wynikajaca z sumy obrazów z fig. 6a i 6b.Na fig. 1 przedstawiono schematycznie dwa reflektory, których szyby rozpraszajace lii' tworza ogólny ksztalt nadwozia 2 pojazdu, to znaczy, ze sa one odchylone od srodkowej wzdluznej plaszczyzny 4 pojazdu.Optyczna os prawego reflektora 3 oraz os reflektora lewego 3' pozostaja zawsze równolegle do tej plaszczyzny.Odblysniki 5 i 5' obu reflektorów ustawione sa jak w konstrukcjach konwencjonalnych, podobnie polaczone sa tez zarówki.Szyba rozpraszajaca reflektora prawego 3 (fig. 2) ma na wewnetrznej powierzchni 6 elementy odchylajace w postaci pryzmatów 8. Ta szyba 1 nachylona jest pod katem a wzgledem prostopadlej do osi podluznej pojazdu. Pryzmaty 8 maja przekrój, którego kat wierzcholkowy A okreslony przez powierzchnie padania 7 i powierzchnie wewnetrzna 6 szyby, rozwiera sie w kierunku srodkowej plaszczyzny wzdluznej 4 pojazdu.Kazdy kat wierzcholkowy róznych pryzmatów 8 moze miec rózne wartosci lub byc staly w zaleznosci od100 146 3 rozproszenia, które chce sie uzyskac, ale we wszystkich przypadkach wewnetrzna plaszczyzna 6 szyby 1 stanowi jedna powierzchnie dwusciennego kata wierzcholkowego A. Szyby 1, 1* wyposazone w pryzmaty ze szkla, utworzone sa przez odlewanie, przy czym wyjmowanie ich z formy dokonywane jest w kierunku strzalki F, to jest w kierunku prostopadlym do szyby 1. Wyjmowanie ich z formy wymaga aby kat d nachylenia podstawy 9 pryzmatu 8 wzgledem tego kierunku, byl wystarczajacy dla prawidlowego wytwarzania tych szyb. Zgodnie Zgodnie z wynalazkiem, szyba 1 reflektora nachylona jest o kat a. Wystarczajezeli to nachylenie jest co najmniej równe katowi d okreslonemu przez konstrukcje i sposób formowania, to jest aby podstawa 9 pryzmatu byla zgodnie z wynalazkiem usytuowana równolegle do osi optycznej reflektora i azeby niedogodnosc wynikajaca z nachylenia byla wyeliminowana. W urzadzeniu wedlug wynalazku, padajacy promien swietlny ii wychodzacy z odblysnika reflektora i równolegly do osi optycznej reflektora, jest odchylony w kierunku podstawy 9 pryzmatu 8, po czym wychodzi z szyby 1. Podstawa 9 odpowiada tej plaszczyznie pryzmatu, która jest równolegla do osi optycznej reflektora, i której nie napotyka zaden promien swietlny ii. Wyeliminowane jest wiec szkodliwe odchylenie promieni.Na fig. 3 i 4 przedstawiono odpowiednie reflektory prawy i lewy, ustawione w pojezdzie zgodnie z wynalazkiem, to znaczy pochylone symetrycznie wzgledem plaszczyzny wzdluznej 4 pojazdu. Kazdy reflektor 3, 3' ma zakres 10 i 10' na przednich szybach 1 i V w otoczeniu punktów P i P' dla rozproszenia wiazek swiatla mijania, i zakres 11 i 11' dla rozproszenia wiazek swiatel drogowych. Zakresy te maja pryzmaty 8 i 8' tego samego rodzaju, jak pryzmaty okreslone uprzednio.Zakresy 11 i 11' zapewniaja rozproszenie swiatel drogowych, przy czym nachylenie powierzchni padania 7 jest symetryczne tak, ze swiatla oswietlaja jednakowo obydwa pobocza jezdni.Obraz otrzymany po rozproszeniu wiazek swiatel drogowych, przedstawiony na fig. 5 ma dwa obrazy 12 i 12' odpowiadajace odpowiednio wiazkom wysylanym przez reflektory: prawy (fig. 5a) i lewy (fig. 5b). Te pólobrazy nakladaja sie w strefie centralnej i sa symteryczne w stosunku do osi pionowej zewnetrznych wiazek, które sa lekko odchylone, azeby zapewnic oswietlenie poboczyjezdni.W przypadku zakresów 10 i 10', które zapewniaja rozproszenie wiazek swiatel mijania, pryzmaty 8 i 8' nachylone sa pod róznym katem wzgledem pionu, przy czym elementy 8' sa korzystnie pionowe.Dzieki takiemu ustawieniu mozliwe jest rozproszenie wszystkich elementarnych wiazek prawych (fig. 6a) i lewych (fig. 6b) wedlug róznych kierunków. Srodki P lub P' szyby sa bardzo oddalone od ogniskowych F lub F' reflektora, a zródlo swiatla nie jest dokladnie ustawione w ogniskowej. Wiazka swiatla mijania przechodzaca przez strefe usytuowana w otoczeniu punktów P i P' otrzymana na ekranie oddalonym o 25 metrów (fig. 6a i 6b) jest pólpierscieniowa, ograniczona linami 13 i 14. Obraz tej wiazki ma strefe cienia 15 i powinien byc koniecznie powiekszony dla uzyskania przekroju wedlug AOB' który odpowiada normom, i dla wyeliminowania nadmiaru swiatla w dole pierscienia. Pryzmaty odchylajace wedlug wynalazku pozwalaja rozproszyc swiatlo, a róznice odchylenia od pionu zapewniaja rozproszenie 17 wedlug kierunku B'B, to jest w kierunku strzalki F dla reflektora prawego i rozproszenie 18 w kierunku AA' to jest w kierunku strzalki hdla reflektora lewego. To rozproszenie uzyskuje sie bez szkodliwego odchylenia, a w szczególnosci bez powiekszenia jasnosci w punktach O i H okreslonych na ekranie odniesienia (fig. 6c). PL