NL9002010A - Videodistributiesysteem. - Google Patents

Description

Videodistributiesysteem.

De uitvinding heeft betrekking op een videodistributiesysteem voor het overdragen van een aantal videoprogramma’s van een zender over een transmissieweg naar tenminste een ontvanger, welke zender een samenstellingsinrichting voor het samenstellen van de videoprogramma’s tot een over te dragen samengesteld videosignaal bevat, terwijl de ontvanger is voorzien van een kiesinrichting voor het kiezen van een gewenst videoprogramma.

Dergelijke videodistributiesystemen zijn algemeen bekend, waarbij de samenstellingsinrichting werkt volgens het principe van het stapelen van programma's in het frequentie-domein, bijvoorbeeld met behulp van modulatietechnieken. In de ontvanger kan bijvoorbeeld door frequentiekeuze uit de aangeboden programma’s het gewenste programma worden gekozen.

De uitvinding heeft ten doel te voorzien in een videodistributiesysteem van de in de aanhef genoemde soort, waarbij het grote aantal nadelen van het huidige hierboven aangegeven systeem wordt geëlimineerd en extra mogelijkheden op eenvoudige wijze kunnen worden ingevoerd.

Dit doel wordt volgens de uitvinding bereikt, doordat de zender is voorzien van een tijdcompander voor het in tijd comprimeren van de videosignalen van de lijnen van elk videoprogramma en een invoeg-inrichting voor het in een televisielijntijd achtereenvolgens invoegen van telkens een gecomprimeerde lijn van de videoprogramma's en de ontvanger een selectie-inrichting voor het uit de televisie-lijntijden selecteren van de bij een gekozen programma behorende lijnen en een daarop aangesloten decompander bevat.

Hierbij kan binnen een televisielijntijd een groot aantal kanalen of programma's worden ondergebracht en overgedragen.

De overdracht vindt dus in het tijdsdomein plaats, waardoor de beschikbare frequentieband efficiënter wordt gebruikt.

Voor de overdracht van een groot aantal kanalen, bijvoorbeeld 30, wordt hierbij gebruik gemaakt van een eenmaal opgewekt standaard signaal, waarvan de vorm in de hele signaalweg van zender tot aan abonnee niet meer verandert. Het samenstellen van het signaal vindt bijvoorbeeld plaats in het ontvangstation van een stad of dorp.

Zelfs een landelijke standaardisering behoort tot de mogelijkheden. Deze signaalstandaardisering biedt de mogelijkheid dat bij toepassing van een kabelnet daarin één type versterker kan worden toegepast. Een conversie is niet meer nodig, hetgeen een belangrijke vereenvoudiging van de wijkcentrales inhoudt.

Het systeem volgens de uitvinding voorziet voorts in een verbetering van de beeldkwaliteit, definitie en "cross-colour". Bovendien kan door afwezigheid van de kleurendraaggolf, welke bij het PAL-systeem de luminantie bandbreedte begrenst tot circa 3.5 MHz, de luminantie bandbreedte veel verder doorlopen. Aan de ont-vangzijde treedt zelfs geen bandbreedte begrenzing op, doordat de kleursignalen rood groen en blauw direkt aan de beeldbuis worden toegevoerd.

Op de verdere voordelen van het videodistributiesysteem volgens de uitvinding zal verderop meer in detail worden ingegaan.

Bij een uitwerking van de uitvinding wordt de invoeginrichting gevormd door een tijdinrichting voor het in een vooraf bepaalde onderlinge tijdrelatie brengen van de lijnen van de videoprogramma's en een multiplexer, waarbij de selectie-inrichting een corresponderende demultiplexer bevat.

Bij een verdere uitwerking van de uitvinding is op de tijdinrichting een scheidingsinrichting voor het scheiden van het luminan-tiesignaal en het chrominantiesignaal aangesloten.

Door het scheiden van de luminantie- en chrominantiesignalen treedt geen "cross-colour” interferentie in het distributiesysteem op. Wanneer in het ontvangstation MAC-signalen, die geen "cross-colour" kennen, worden omgezet naar het samengestelde signaal volgens de uitvinding, blijft dit belangrijke voordeel van het MAC-systeem tot aan de beeldbuis behouden.

Bij ontvangst van PAL-signalen in het ontvangstation kan de "cross-colour" door speciale detectie methoden worden verbeterd, zodat toch een betere kwaliteit bij de abonnee kan worden afgeleverd.

Bij een nog verdere uitwerking van de uitvinding is een bemon-steringsinrichting aanwezig voor het bemonsteren van de uit de scheidingsinrichting afkomstige luminantie- en chrominantiesignalen.

Bij een uitvoeringsvorm van de uitvinding omvatten de tijdcom-pander en de decompander elk een geheugen, waarbij de uitleessnel-heid van het bij de compander behorende geheugen een bepaald bedrag groter is dan de inleessnelheid en de inleessnelheid van het bij de decompander behorende geheugen met hetzelfde bedrag groter is dan de uitleessnelheid.

De uitvinding zal hierna nader worden toegelicht aan de hand van de tekeningen, waarin:

Fig. 1 een schematische weergave is van de wijze waarop het over te dragen signaal volgens de uitvinding wordt samengesteld;

Fig. 2 een bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm van een zender of coder volgens de uitvinding toont;

Fig. 3 een bij voorkeur toe te passen ontvanger of decoder volgens de uitvinding illustreert;

Fig. 4 het frequentiespectrum van een huidig CATV-systeem weergeeft; Fig. 5 het transmissiespectrum van het videodistributiesysteem volgens de uitvinding toont; en

Fig. 6 een illustratie is van een uitvoeringsvorm van een versterker die in het videodistributiesysteem volgens de uitvinding kan worden toegepast.

Het bestaande, wereldwijd gebruikte kabel-televisie-systeem is sterk verouderd. Het is gegroeid vanuit draadloze hoogfrequente overdrachtsystemen en tot nu toe enigszins aangepast aan specifieke kabeleisen. De programma's worden over frequentiekanalen overgedragen. De bekende systemen zijn niet in staat om nieuwe overdracht-systemen, zoals satelliet-MAC en digitale audiosignalen over te brengen naar de abonnee zonder kwaliteitsverlies of gebrek aan kwantiteit.

Voorts is er thans in toenemende mate sprake van frequentie-bandschaarste, doordat het aantal aangeboden programma's het aantal beschikbare kanalen overschrijdt.

Daarom is gezocht naar een nieuw kabel-televisie-systeem en gevonden, dat deze en andere nadelen niet vertoont.

Voor de bij de beeldsignalen behorende audiosignalen kan het 4-QPSK stereo systeem worden toegepast.

Boven in figuur 1 is een voorbeeld van een lijn van een standaard televisiebeeld getoond, dat 625 lijnen bevat. De afstand tussen twee synchronisatiepulsen sl en s2 bedraagt 64 μ sec. Na elke synchronisatiepuls treedt de kleuren burst kb op. Het eigenlijke beeldsignaal duurt circa 50 μ sec. Onder in figuur 1 is in horizontale richting de tijdas ingetekend. Tussen de synchronisatiepulsen sl en s2 kunnen na tijdcompressie van de lijnen, telkens een gecom primeerde lijn van elk uit een aantal programma’s worden ingeregeld. Wanneer bijvoorbeeld de beeldlijnen van 50 μ sec. in tijd wordt gecomprimeerd tot 2 μ sec., kunnen in één standaard televisielijn-tijd 30 programma’s worden ingeregeld. Het is duidelijk dat naarmate de tijdcompressie sterker is, een groter aantal programma's per standaard televisielijntijd kunnen worden overgedragen. In figuur 1 zijn langs de tijdas de tijdsleuven 1-30 aangegeven, waarin één lijn 11 van de 30 programma's wordt ingevoegd.

In de ontvanger kan door middel van een selectie-inrichting het gekozen programma worden afgeleid door de keuze van de tijdsleuf, waarna de lijn door middel van een decompander weer een tijdsperiode van 50 μ sec. krijgt.

In figuur 2 is een bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm van het kabel-televisie-systeem volgens de uitvinding getoond, waarbij uitsluitend ten behoeve van de toelichting een aantal van 30 televisie-programma's over een kabel wordt overgedragen. Het is duidelijk dat ook andere transmissiewegen mogelijk zijn.

Het essentiële verschil met de huidige systemen is dat de programma's niet in een frequentie-domein worden getransporteerd, maar in een tijds-domein van 64 μ sec., de tijdsduur van één lijn van een televisiebeeld. In 64 μ sec. kunnen wel 30 televisieprogramma's of meer worden getransporteerd.

Elk aangeboden programma wordt eerste exact op tijd gezet door middel van een synchronisatie-inrichting of vertragingsschakeling A die door de tijdgenerator B wordt bestuurd. De lijnen van de videosignalen van de videoprogramma's liggen hierna telkens 2 μ sec. ten opzichte van elkaar verschoven. Op elke synchronisatie-inrichting is een scheidingsinrichting aangesloten voor het scheiden van het luminantiesignaal en het chrominantiesignaal, waarbij op de uitgangen van deze scheidingsinrichting het luminantiesignaal Y en de respectieve kleurverschilsignalen R-Y en B-Y verschijnen. Als scheidingsinrichting kan een video-PAL-decoder worden gebruikt.

De uit de scheidingsinrichting afkomstige luminantie- en chrominantiesignalen worden door middel van een bemonsteringsinrich-ting bemonsterd, waarbij bijvoorbeeld per 6 luminantiemonsters 2 of 3 chrominantiemonsters worden genomen. Een totaal van ongeveer 900 monsters per lijn is ruimschoots voldoende.

Het aldus verkregen gedeelte van de beeldlijn, dat ongeveer 50 μ sec. duurt, wordt door middel van een tijdcompander gecomprimeerd tot minder dan 2 μ sec., bijvoorbeeld 1,6 μ sec., om 30 televisieprogramma's in de tijdsduur van 1 lijn te kunnen onderbrengen. Hierbij treedt dus een ongeveer 25~voudige vergroting van de bandbreedte op. Het genoemde proces vindt exact op tijd plaats en wel lijn na lijn.

De bemonstering- en compressiebewerking wordt bij de in figuur 2 getoonde uitvoeringsvorm uitgevoerd door de inrichting D, waarbij de bemonsteringsbewerking schematisch is weergegeven door m-f rirfel van de schakelaars a, b en c. De signaalmonsters worden opgeslagen op door middel van condensatoren schematisch aangegeven geheugenplaat-sen. De companderwerking wordt bereikt door het snel uitlezen van de genoemde geheugenplaatsen, schematisch aangegeven door de schakelaar d. De snelheid is in dit voorbeeld zodanig groot dat de monsters van een lijn binnen een tijdsperiode van 2 μ sec. vallen.

Door middel van de multiplexer E worden in een multiplexframe van ongeveer 64 μ sec. de monsters van de in dezelfde tijdsperiode optredende lijnmonsters van de videosignalen ingevoegd.

In één lijntijd worden dus 30 pakketjes van 2 μ sec. gemaakt en na elkaar over de kabel verstuurd. Hiertoe worden de pakketjes van 2 μ sec. door middel van frequentie-modulatie op een draaggolf gemoduleerd, waarbij een frequentiespectrum met een breedte van ongeveer 400 MHz kan worden ingenomen. Hiertoe zijn inrichtingen nodig, die als blokken F, G, Η, I en K in figuur 1 zijn weergegeven. Het blok F omvat bijvoorbeeld een pre-processor, pre-emphasizer en looptijdschakeling. Voor de frequentie-modulatie dienen dan het blok G (FM en VCO) de fasevergrendelde lus (H) en de hoofdoscillator (I) van bijvoorbeeld 300 MHz. Voorts is de versterker (K) aanwezig, op de uitgang waarvan de kabel is aangesloten.

Het omgekeerde gebeurt in de in figuur 3 getoonde ontvanger of decoder. Hierbij wordt door de keuze van de tijdsleuf het gewenste programma gekozen.

In figuur 3 is een ontvanger getoond, waarin de uitvinding in de bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm is geïmplementeerd.

In het in figuur 3 getoonde blokschema is de tijdgenerator P getoond, door middel waarvan een programmakeuze wordt gedaan. Deze tijdgenerator bestuurt de demultiplexer Q voor de programmakeuze. De tijdsleuven van het gekozen programma worden uit de televisielijn-tijden geselecteerd en in het geheugen R opgeslagen en daarna met een zodanige snelheid uitgelezen, dat de uitgelezen tijdsleuven een televisielijnbreedte in beslag nemen. In dit voorbeeld is als decompander een geheugen toegepast.

De overige inrichtingen L, Μ, N, 0, S komen overeen met de gebruikelijke inrichtingen van een televisie-ontvanger.

De inrichting L omvat bijvoorbeeld filters, automatische sterkteregeling, en looptijdcorrectie. De inrichting M bevat een begrenzer en discriminator, terwijl de inrichtingen N en 0 een fasevergrendelde lus vormen met als onderdeel de hoofdoscillator 0 van 300 MHz. De inrichting S bevat inrichtingen voor het afleiden van de kleursignalen rood, groen en blauw, welke samengesteld weer het complete televisiebeeld vormen.

In figuur 4 is het transmissiespectrum van een huidig CATV-systeem weergegeven. Langs de horizontale as is de tijd in MHz uitgezet. Binnen de frequentieband van 450 MHz zijn een aantal banden ondergebracht. De band FBI is bestemd voor de terugweg, terwijl in de band FB2 de kanalen 2, 3 en 4 van de TV zijn ondergebracht. De band FB3 is de FM-band. In de N-band FB4, de transportband, worden 7 televisiekanalen omgezet in UHF-kanalen. In de band FB5 bevinden zich de kanalen $-12. In de band FB6, de B-transportband vindt een omzetting plaats naar te ontvangen kanalen.

In figuur 5 is het transmissiespectrum van het videodistribu-tiesysteem volgens de uitvinding geïllustreerd. De band RB dient voor de retourweg en de band AU voor de audio-overdracht. In deze band kunnen 64 stereokanalen worden overgedragen. De band SS is het samengestelde FM-signaal met een brede band. In deze band zijn 30 videoprogramma's ondergebracht.

Voor audio- en data-transport wordt gebruik gemaakt van het reeds bestaande 4 QPSK 16-kanaals stereo-audio systeem. Hiervoor zijn 4 kanalen ingedeeld in het frequentiegebied van circa 30 tot 120 MHz. Hierdoor heeft het systeem de beschikking over 64 digitale stereo-audio-kanalen. De 30 videokanalen horen bij de televisieprogramma's. 34 Kanalen zijn te gebruiken voor radio, codering, teletext e.d. De digitale audiokwaliteit van het MAC-systeem wordt hiermee zonder meer bij de abonnee verkregen.

Voor radio hoeft alleen de HiFi-versterker op de decoder of ontvanger van het videodistributiesysteem volgens de uitvinding te worden aangesloten. De voordelen van digitale audio zijn bekend. Alle keuze-mogelijkheden van zowel TV als radio lopen nu via de afstandsbediening van de decoder. Deze kan later in het televisie- toestel worden ingebouwd.

In de overdrachtsweg, bijvoorbeeld de kabel, kan steeds een universele versterker worden gebruikt. Deze versterker is in blok-schema in figuur 6 weergegeven. Deze versterker bestaat uit de combinatie-inrichtingen C01 en C02. In de terugweg is de versterker VEI opgenomen. De versterker VE2 is bestemd voor de audioweg. De versterker VER1 is de reserve-versterker voor deze weg. De videosignalen worden over de videoweg versterkt door de versterker VE3, waarbij ook een reserve versterker VER3 kan worden toegepast.

Het videodistributiesysteem volgens de uitvinding is onder andere ontstaan door de steeds terugkerende vraag van kabelexploitanten en consumenten naar individuele keuze-programma-levering met betaalmogelijkheid per programma en kijktijd. Dit is mogelijk met het hierboven beschreven systeem. Het met het systeem volgens de uitvinding overgedragen signaal is gecodeerd en kan niet zonder speciale ontvanger of decoder worden ontvangen. Elke decoder kan vanuit de centrale geprogrammeerd worden voor een geselecteerde programmakeuze. De exacte uitvoering van dit systeem ligt bij de exploitant.

Door de direkte terugmeldmogelijkheid kan elke decoder uitgelezen worden voor controle en kostenberekening.

Een bijkomend, zeer interessant aspect, is ook de mogelijkheid tot een direkt kijkonderzoek. Dit is van groot belang voor de programma- en reclame-makers.

Het systeem houdt zeer veel mogelijkheden voor locaal-programmering en reclame in. Door de terugmeldmogelijkheid die inherent is aan het systeem is er de mogelijkheid voor TV-shopping.

Voorts biedt het videodistributiesysteem volgens de uitvinding een zeer gunstig kostenplaatje.

De decoders verdienen zich snel terug door de exploitatiemogelijkheden .

Voor veel kabelnetten waar in het huidige systeem een program-ma-uitbreiding grote kosten met zich meebrengt, ontstaat door invoering van het systeem volgens de uitvinding een toekomstgericht economisch systeem. Hierdoor kunnen ook onrendabele gebieden met grote afstanden bekabeld worden. De toegepaste techniek laat grotere afstanden tussen de versterkers toe.

Doordat in het systeem volgens de uitvinding een totaal nieuwe benadering voor het transporteren van televisiesignalen over kabel wordt gevolgd, ontstaan een aantal belangrijke voordelen ten opzichte van het huidige systeem.

In tegenstelling tot het bestaande kabeltelevisiesysteem, waarbij voor elke programma-uitbreiding ook een technische uitbreiding nodig is, is het systeem volgens de uitvinding ontworpen voor overdracht van tenminste 30 televisie-programma’s. Dit gebeurt door middel van een lx opgewekt samengesteld standaard signaal, wat qua vorm in de hele signaalweg van codeerplaats tot aan abonnee niet meer verandert. De codering vindt plaats in bijvoorbeeld het ontvangststation van een stad of dorp. Zelfs een landelijke codering behoort tot de mogelijkheden.

In de ontwerp-fase zijn de nadelen van het bestaande systeem in ogenschouw genomen en is getracht hiervoor oplossingen te vinden. De belangrijkste begrenzende factor in een kabelnet is de intermodu-latie in de versterkers. Dit is in het systeem volgens de uitvinding opgelost, door de signaalvorm zodanig te construeren dat er in de tijd gezien altijd maar één frequentiecomponent aanwezig is.

Het samengestelde signaal wordt dan frequentie-gemoduleerd over de kabel verzonden. Hierdoor kan elke versterker door begrenzing veel eenvoudiger geregeld worden. Ook kan door het gebruik van niet-lineaire versterkers een grotere versterking toegepast worden. Hierdoor neemt de kabellengte tussen de versterkers aanmerkelijk toe, hetgeen de kosten verlaagt.

Daardoor ontstaat voor onrendabele gebieden de mogelijkheid tot bekabeling.

Door de signaalstandaardisering is één type versterker in het hele kabelnet toepasbaar. Er hoeft niet meer geconverteerd te worden wat een belangrijke vereenvoudiging van de wijkcentra inhoudt. De economische voordelen welke hieruit voor de exploitant ontstaan behoeven geen nadere toelichting.

Bovendien zijn er geen, per kanaal af te regelen omzetters of filters. Deze componenten zijn zeer storingsgevoelig. Afwezigheid hiervan verhoogt de betrouwbaarheid van het systeem.

Door de toepassing van frequentiemodulatie zijn de bekende bij amplitudemodulatie ondervonden stoorproblemen niet aanwezig. Interfererende signalen van buiten het kabelnet uiten zich, bij voldoende stoorsterkte, als lichte ruisstoringen.

Voorts wordt bij het systeem volgens de uitvinding een beeldkwaliteit-, definitie- en cross-colour-verbetering bereikt. Volgens de huidige mogelijkheden kan met het systeem volgens de uitvinding een ongeveer twee keer zo hoge luminantie-definitie worden verkregen. Door afwezigheid van de kleurendraaggolf welke bij PAL de luminantie-bandbreedte begrenst tot ca. 3.5 MHz. kan de luminantie-bandbreedte doorlopen tot ca. 6 MHz. Dit is mede afhankelijk van de snelheid van de electronische schakelaars in coder en decoder, maar de stand van de techniek nu laat zeker 6 MHz toe. Aan ontvangzijde treedt geen bandbreedtebegrenzing op, doordat de decoderuitgang de signalen rood, groen en blauw aflevert, welke direkt de beeldbuis sturen.

Door digitale signaalbewerking welke reeds tegenwoordig in TV-toestellen toegepast wordt kunnen hiermee nog meer verbeteringen bereikt worden. Het nieuwe transmissiesysteem sluit hierbij goed aan op de nieuwe ontwikkelingen in de toestelfabricage. Deze nieuwe mogelijkheden komen niet tot hun recht door de beperkingen van de huidige signaaltransmissie. Het bovenstaande geldt zeker voor overdracht van Satelliet-MAC televisiesignalen. Ook MAC-HDTV behoort in dit systeem tot de mogelijkheden.

Bij de codering worden luminantie en chrominantie gescheiden. Hierdoor treedt cross-colour interferentie in het systeem niet op. Wanneer in het ontvangstation MAC-signalen, die geen cross-colour kennen, omgezet worden in het samengestelde signaal volgens de uitvinding, blijft dit belangrijke MAC voordeel tot aan de beeldbuis behouden.

Bij ontvangst van PAL-signalen in het ontvangstation kan de cross-colour door speciale detectie-methoden verbeterd worden, zodat toch een betere kwaliteit bij de abonnee afgeleverd kan worden.

Opgemerkt wordt nog, dat hoewel in het bovenstaande steeds gesproken wordt over coderen en decoderen, hierbij nog niet behoeft te worden gedacht aan scrambling. Hierbij wordt aan het betreffende programma een unieke code meegegeven welke ook op een unieke manier gedecodeerd moet worden. De codering volgens de uitvinding is nog geen scrambling en inherent aan het systeem.

Hierna volgen nog een aantal op zich zelfstaande feiten/voorde- len.

Voor zo'n groot aantal programma's kan met een bandbreedte van 450 MHz volstaan worden. Er is geen UHF nodig. Dit werkt zeer kostenbesparend.

In een later stadium, bij algemene invoering kan de decoder volgens de uitvinding geïntegreerd worden in het TV-toestel. Hierdoor zijn de moeilijke HF-componenten, zoals de tuner en het mf-gedeelte niet meer nodig in het toestel. Zo'n ontvanger hoeft ook niet voor Satelliet-ontvangst ingericht te zijn. Beide faktoren werken kostenbesparend. Er ontstaat dan een typische kabeltelevisie-ontvanger volgens de uitvinding.

De decoders zijn per huis of abonnee geadresseerd. Bij diefstal kan dat adres direkt in de centrale af geschakeld worden. (Zo ook bij wanbetaling)

Een zeer belangrijk voordeel ontstaat bij gebruik van de combinatie van glasvezel en koper. Het gestandaardiseerde signaal volgens de uitvinding kan zonder meer overgaan van glas naar koper en omgekeerd, waarbij alleen aanpassing en versterking nodig is. Het standaard signaal kan beide transmissiewegen aan. Er is geen conversie of andere omzetting nodig. De glasvezel laser kan zonder meer aangestuurd worden.

Het videodistributiesysteem volgens de uitvinding kan erg goed toegepast worden in hotels en vacantieparken. Het levert dan economisch een groot aantal mogelijkheden voor de exploitant, bijvoorbeeld communicatie via het TV-scherm tussen receptie en klant.

Claims (7)

1. Videodistributiesysteem voor het overdragen van een aantal videoprogramma’s van een zender over een transmissieweg naar tenminste een ontvanger, welke zender een samenstellingsinrichting voor het samenstellen van de videoprogramma’s tot een over te dragen samengesteld videosignaal bevat, terwijl de ontvanger is voorzien van een kiesinrichting voor het kiezen van een gewenst videoprogramma, met het kenmerk, dat de zender is voorzien van een tijdcompander voor het in tijd comprimeren van de videosignalen van de lijnen van elk videoprogramma en een invoeginrichting voor het in een televi-sielijntijd achtereenvolgens invoegen van telkens een gecomprimeerde lijn van de videoprogramma's en de ontvanger een selectie-inrichting voor het uit de televisielijntijden selecteren van de bij een gekozen programma behorende lijnen en een daarop aangesloten decom-pander bevat.

2. Videodistributiesysteem volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de invoeginrichting wordt gevormd door een tijdinrichting voor het in een voorafbepaalde onderlinge tijdrelatie brengen van de lijnen van de videoprogramma's en een multiplexer en dat de selectie-inrichting een corresponderende demultiplexer bevat.

3· Videodistributiesysteem volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat op de tijdinrichting een scheidingsinrichting voor het scheiden van het luminantiesignaal en het chrominantiesignaal is aangesloten.

4. Videodistributiesysteem volgens conclusie 3» met het kenmerk, dat een bemonsteringsinrichting aanwezig is voor het bemonsteren van de uit de scheidingsinrichting afkomstige luminantie- en chrominantiesignalen.

5. Videodistributiesysteem volgens een van de conclusies 1-4, met het kenmerk, dat de tijdcompander en de decompander elk een geheugen omvatten, waarbij de uitleessnelheid van het bij de compander behorende geheugen groter is dan de inleessnelheid en de inlees-snelheid van het bij de decompander behorende geheugen met hetzelfde bedrag groter is dan de uitleessnelheid.

6. Zender ingericht voor de toepassing in het videodistributiesysteem volgens een van de voorafgaande conclusies.

7. Ontvanger ingericht voor de toepassing in het videodistributiesysteem volgens een van de conclusies 1 -5.