NL9000181A - Betaaltelefoon. - Google Patents

Description

Betaaltelefoon.

De uitvinding heeft betrekking op een betaaltelefoon omvattendeeen telefoonsectie waarin alle benodigde functies van een telefoon¬toestel voor het opbouwen en verbreken van een gespreksverbinding viahet telefoonnet zijn ondergebracht, een betaalsectie waarin een gelds-waardedrager kan worden ingevoerd en een schakelmechanisme dat na invoervan een geldswaardedrager de telefoonsectie vrij geeft voor gebruikgedurende een met de geldswaarde van de ingevoerde geldswaardedragerovereenstemmende periode.

Een dergelijke betaaltelefoon is reeds in diverse variantenbekend. In een algemeen bekende uitvoering is de betaalsectie ingerichtvoor het invoeren en detecteren van muntstukken zoals kwartjes, guldensen rijksdaalders. Een voorbeeld van een dergelijke betaaltelefoon isbeschreven in EP 0 334 408.

Betaaltelefoons waarin muntstukken ingeworpen moeten worden hebbeneen aantal nadelen. Vanwege het in het toestel aanwezige geld zijndergelijke betaaltelefoons vaak het onderwerp van vandalisme en dief¬stal. Verder moet er met regelmatige tussenposen voor gezorgd wordendat het geld door een bevoegd persoon wordt opgehaald en wordt getrans¬porteerd voor welke actie derhalve tijd en mankracht beschikbaar gesteldmoet worden.

In een andere uitvoering van de betaaltelefoon is de betaalsectieingericht voor het invoeren van een kaart, in het bijzonder een creditcard, die voorzien is van een magnetiseerbare strook. Een dergelijkeuitvoering is bijvoorbeeld beschreven in de Europese octrooi-aanvragenEP 0 216 521 en EP 0 185 365. Een nadeel van deze uitvoering is hetfeit dat het toestel voorzien moet zijn van middelen om een verbindingop te bouwen met een centrale computer die in staat is om de gegevens,die tijdens het invoeren van de kaart in de betaalsectie werden gelezenvan de magnetiseerbare strook, te controleren. Verder moeten na hetafbreken van een gemaakte telefoonverbinding gegevens omtrent dezeverbinding overgedragen worden aan deze centrale computer. Het maken vandeze extra verbindingen naast de eigenlijke gespreksverbinding neemttijd in beslag en leidt boendien tot extra telefoonkosten, die via dekaart-organisatie aan de kaarthouder in rekening zullen worden gebracht.Een ander nadeel is het feit dat de magnetiseerbare strook gevoelig isvoor beschadigingen, die de kaart onbruikbaar kunnen maken.

Verder zijn er al uitvoeringen van betaaltelefoons bekend waarinde betaalsectie is ingericht voor het invoeren en afwaarderen van een speciale telefoonkaart die voorzien is van een magnetiseerbare strookwaarop een code staat geregistreerd die de momentane geldswaarde van detelefoonkaart aangeeft. Wordt de kaart in de betaalsectie ingevoerd danworden de gegevens omtrent de momentane geldswaarde van de strookgelezen. Na het verbreken van een telefoonverbinding worden de kostendaarvan afgetrokken van de gelezen geldswaarde en het restant wordt alsnieuwe momentane geldswaarde teruggeschreven op de magnetiseerbarestrook. Een nadeel van deze uitvoering is dat de benodigde specialetelefoonkaarten slechts op bepaalde verkooppunten, namelijk de postkan¬toren, kunnen worden gekocht en dan nog alleen gedurende de openingsurenvan het kantoor.

De uitvinding heeft nu ten doel een betaaltelefoon te verschaffendie in werking gesteld kan worden met behulp van een geldswaardedragerdie niet specifiek voor dit doel is vervaardigd en die zeer algemeenverkrijgbaar is. Verder heeft de uitvinding ten doel een betaaltelefoonte verschaffen die niet voor elke gespreksverbinding ook een verbindingmoet opbouwen met een al dan niet centraal opgestelde computer, die dekosten van de gespreksverbinding registreert.

Aan deze doelstellingen wordt bij een betaaltelefoon van het in deaanhef beschreven type voldaan doordat de betaalsectie ingericht is voorhet invoeren en afwaarderen van zogenaamde strippenkaarten, die indiverse landen in gebruik zijn bij het openbaar vervoer. Met "strippen¬kaarten" worden bedoeld de kaarten die in Nederland en ook in anderelanden worden gebruikt als betaalmiddel binnen het openbaar vervoer.

Deze strippenkaarten zijn algemeen verkrijgbaar bij tabakswinkels,supermarkten, kiosks, postkantoren, stations, maar ook in automaten.Bovendien zijn deze strippen goed beveiligd tegen namaak.

Bij voorkeur is de betaaltelefoon volgens de uitvinding zodaniguitgevoerd dat de betaalsectie is voorzien van een geheugen waarin hetaantal strippen, dat via de betaalsectie is afgewaardeerd, wordt geaccu¬muleerd. In elk toestel wordt daarmee bijgehouden hoeveel strippen erzijn gebruikt om te telefoneren en op grond van deze gegevens kan deeigenaar van het toestel afrekenen (geld ontvangen) van de centraleuitgever/distributeur van de strippenkaarten (in Nederland: "Vervoerbe-wijzen Nederland B.V.").

Dit afrekenen kan nog verder worden vereenvoudigd indien debetaalsectie verder is voorzien van middelen voor het uitlezen van hetgenoemde geheugen en voor het uitzenden van een met de uitgelezen waardeovereenstemmend signaal via het telefoonnet naar een voorafbepaaldetelefoonaansluiting van het telefoonnet. Deze voorafbepaalde telefoon¬ aansluiting is bijvoorbeeld gekoppeld met een computer waarin degegevens over een bepaalde tijdsperiode (bijvoorbeeld één maand) kunnenworden binnengehaald en verwerkt.

De uitvinding zal in het volgende nader worden verklaard aan dehand van de bijgaande figuren.

Figuur 1 toont schematisch een overzicht van de diverse componen¬ten waaruit de betaaltelefoon in een uitvoeringsvorm volgens de uitvin¬ding opgebouwd kan zijn.

Figuur 2 toont in de vorm van een stroomschema de diverse hande¬lingen en verwerkingsstappen die door de gebruiker respectievelijk doorbetaalsectie van de betaaltelefoon uitgevoerd moeten worden.

Figuur 1 toont schematisch een overzicht van de diverse componen¬ten die tezamen een uitvoeringsvorm van de betaaltelefoon volgens deuitvinding vormen. De betaaltelefoon is voorzien van een telefoonsectiedie opgebouwd is uit de telefoonschakeling 10 en de daarmee samenwer¬kende kiezer 11; een betaalsectie omvattende de insteekeenheid 20, deontwaarder 21, de geldswaardelader 22, de geldswaardeteller 23, deaccumulator 24 en de uitlezer/zender 25 en een schakelmechanisme 40. Deinsteekeenheid 20 is bestemd voor ontvangst van een strippenkaart 30bestaande uit een langwerpig papieren of kartonnen substraat voorzienvan een opdruk resulterend in een hokjesverdeling. Zijn deze hokjesblanco dan vertegenwoordigen ze een bepaalde geldswaarde. Door hetafstempelen van een hokje of op een andere wijze aanbrengen van eenopdruk binnen een hokje wordt het betreffende hokje ontwaard. De schema¬tisch in figuur 1 als voorbeeld geïllustreerde strippenkaart 30 isvoorzien van negen verticaal onder elkaar geplaatste hokjes 31, waarvande bovenste drie ontwaard zijn (zoals schematisch met een arcering isaangegeven), terwijl de onderste zes nog steeds hun waarde bezitten(blanco zijn). De gebruiker koopt een dergelijke strippenkaart op éénvan de talloze verkooppunten, bijvoorbeeld in winkels, supermarkten,automaten, stationsloketten, kiosks, en dergelijke en betaalt daarvoorde waarde van het totale aantal strippen op de kaart.

Voor het gebruik van een dergelijke strippenkaart in een betaal¬telefoon volgens de uitvinding wordt, zoals in figuur 1 schematisch metde pijl 32 is aangegeven, de strippenkaart 30 ingestoken in de insteek¬eenheid 20. Vervolgens neemt de gebruiker de hoorn van de haak en kiestmet behulp van de kiezer 11 het nummer van de abonnee waarmee hij eenverbinding tot stand wil brengen. Het nummer wordt door de telefoon¬schakeling 10 verwerkt en doorgestuurd via de lijn 12 naar de telefoon¬centrale die er op zijn beurt voor zorgt dat de gevraagde verbinding tot stand wordt gebracht.

Zodra de verbinding tot stand is gekomen, wordt er vanuit decentrale een signaal gestuurd aan de telefoonschakeling 10, die op zijnbeurt een signaal afgeeft aan de ontwaarder 21 en aan de geldswaarde-teller 23. De ontwaarder 21 reageert op dit signaal door één van de noggeldige strippen op de ingestoken strippenkaart 30 te ontwaarden envervolgens een signaal te sturen aan de geldswaardelader 22. Deze gelds-waardelader 22 is voorzien van een register dat geladen wordt met eenwaarde die correspondeert met de geldswaarde van de inmiddels ontwaardestrip 31.

Tijdens het gesprek reageert de geldswaardeteller 23 op degesprekspulsen die in de telefoonschakeling 10 vanaf de centrale wordenontvangen en worden doorgestuurd aan de geldswaardeteller 23. Bij elkegesprekspuls wordt een bepaald bedrag van de beschikbare geldswaardeafgetrokken, net zo lang totdat de beschikbare geldswaarde tot nul oftot een voorafbepaald minimum is gereduceerd. Als dat gebeurt zal degebruiker opnieuw de kaart 30 in de insteekeenheid 20 moeten insteken,dan wel zal een mechanisme in de insteekeenheid de strippenkaart door¬schuiven om weer een strip te laten ontwaarden door de ontwaarder 21waardoor de geldswaardelader 22 opnieuw wordt geladen en de geldswaarde¬teller 23 weer in staat is om op elk ontvangen gesprekspuls terug tetellen naar nul. Zo lang er een zekere geldswaarde in het circuitaanwezig is, zal het schakelmechanisme 40 de telefoonschakeling in deactieve stand houden en blijft de verbinding tussen het telefoontoestelen gekozen abonnee in stand. Wordt echter de geldswaarde tot nul geredu¬ceerd en wordt er geen nieuwe geldswaarde in het apparaat ingebrachtdoor middel van het ontwaarden van strips op de ingestoken kaart 30 inde insteekeenheid 20 dan zal het schakelmechanisme 40 na een voorafge¬programmeerde tijd de verbinding tussen de telefoonsectie en de gekozenabonnee verbreken.

De bovenbeschreven werking van de betaaltelefoon, geïllustreerd infiguur 1, is in feite gelijk aan de werking van een met munten functio¬nerende betaaltelefoon, met uitzondering van het feit dat in de betaal¬telefoon volgens de uitvinding geen munten moeten worden ingeworpen,maar telkens een strippenkaart 30 moet worden ingestoken.

Om te kunnen bepalen hoeveel strippen er gedurende een bepaaldetijdsperiode via de betaaltelefoon zijn ontwaard, is in de betaalsectievan de betaaltelefoon volgens de uitvinding een accumulator 24 opge¬nomen, waarin het totaal aantal in het toestel ontwaarde strippen wordtbijgehouden. Deze accumulator 24 ontvangt een signaal van de ontwaarder 21 telkens wanneer door deze ontwaarder 21 één van de strippen 31 op eeningestoken strippenkaart 30 wordt ontwaard.

De stand van de accumulator 24 kan worden gebruikt door deeigenaar van de betaaltelefoon om met de telefoonmaatschappij af terekenen, bijvoorbeeld wanneer de betaaltelefoon wordt gebruikt inhorecagelegenheden, hotels, winkels en dergelijke waar de betaaltelefoonis geïnstalleerd en in principe door iedereen kan worden gebruikt.

Verder kan deze stand door de telefoonmaatschappij worden gebruikt om afte rekenen met de distributie-organisatie die de strippenkaarten over deverkooppunten distribueert.

Volgens een verdere ontwikkeling verdient het de voorkeur om debetaalsectie van de betaaltelefoon volgens de uitvinding te voorzien vaneen uitlezer/zender 25 waarmee de stand van de accumulator 24 kan wordenuitgelezen en een corresponderend signaal via de telefoonschakeling 10en de leiding 12 kan worden afgegeven aan het telefoonnet. Zoals vooreen deskundige bekend is, is het mogelijk om dergelijke uitlezer/zender-combinaties van afstand vanuit een centraal punt te activeren. Derge¬lijke systemen worden bijvoorbeeld gebruikt voor het aflezen van teller-standen in watermeters, gasmeters, elektriciteitsmeters en dergelijke.

In dit verband wordt verder opgemerkt, dat elk van de componentendie behoort tot de betaaltelefoon zoals in blokschema is geïllustreerdin figuur 1, op zichzelf voor een deskundige bekend is en derhalve geennadere beschrijving behoeft. De bekende componenten zijn echter tot nutoe, voor zover aanvraagster bekend is, nog nooit in de in figuur 1getoonde en beschreven combinatie toegepast.

In figuur 2 is in de vorm van een stroomdiagram nogmaals eenoverzicht gegeven van de diverse acties, die uitgevoerd moeten worden,ofwel door de gebruiker dan wel door de betaaltelefoon. De gebruikerbegint met het insteken van een strippenkaart 30, waarop nog ten minsteéén geldige strip 31 aanwezig is, in de insteekeenheid 20 (hokje 50). Deinsteekeenheid 20 geeft een signaal af aan de geldswaardelader 22, diede geldswaarde, overeenstemmend met één strip, laadt in zijn register(hokje 51) en de betreffende geldswaarde zichtbaar maakt op een display(hokje 52). (Dit laatste bevordert de gebruiksvriendelijkheid van hettoestel, maar is niet zonder meer noodzakelijk). Vervolgens is de beurtaan de gebruiker, die de hoorn moet opnemen (zo hij dat al niet gedaanhad) en een telefoonnummer moet kiezen (hokje 53). Daarna gaat detelefoonschakeling 10 aan het werk en wacht uiteindelijk op een signaal,dat afgegeven wordt door de centrale en dat aangeeft of er wel of geenverbinding tot stand gekomen is (hokje 54). Komt er geen contact met het gekozen abonneenummer tot stand dan wordt dit door het toestel gedetec¬teerd, bijvoorbeeld doordat de gebruiker na tevergeefs wachten de hoornoplegt (hokje 55). De gebruiker neemt de strippenkaart uit de insteek-eenheid (hokje 56) en de insteekeenheid geeft een signaal af aan degeldswaardelader 22 die daarop de beschikbare geldswaarde op nul terug¬stelt (hokje 57). De strippenkaart verkeert in dit geval aan het eindevan het proces in exact dezelfde toestand als aan het begin van hetproces, met andere woorden het aantal geldige strippen is nietveranderd.

Wordt er na het draaien van het telefoonnummer inderdaad contactverkregen met de gekozen abonnee dan wordt dit feit in de telefoon-schakeling 10 geconstateerd (hokje 58) en er vinden twee acties tegelij¬kertijd plaats. In de eerste plaats begint de geldwaardeteller 23 tereageren op de gesprekspulsen die afkomstig zijn van de telefooncentraleen waarmee de gesprekstijd/gesprekskosten worden geïndiceerd (hokje 59).Tevens wordt de ontwaarder 21 geactiveerd om een strip 31 van deingestoken strippenkaart 30 te ontwaarden (hokje 60). De ontwaarderstuurt bovendien een signaal naar de accumulator 24 om de daarin geaccu¬muleerde tellerstand die het totaal aantal strippen aangeeft dat in debetaaltelefoon is afgestempeld met één te verhogen (hokje 61). De gelds-waardeteller zorgt er voor dat telkens bij ontvangst van een gespreks-puls van de centrale de beschikbare geldswaarde wordt verminderd met eenbepaald bedrag. Wordt een voorafbepaalde minimale waarde bereikt (hokje62), dan wordt een signaal gegeven aan de gebruiker dan wel wordt destrippenkaart automatisch één strip verder geschoven (hokje 63), ten¬einde de met deze strip overeenkomstige waarde in de geldswaardelader 22te kunnen laden (hokjes 64 en 65). De strip wordt ontwaard (hokje 66),de accumulator 24 wordt opgehoogd (hokje 67) en de geldswaardeteller 23begint opnieuw te tellen bij de nu opgehoogde waarde (hokje 68), totdatopnieuw de minimale tellerstand is bereikt, enzovoorts. Dit gaat net zolang door totdat er geen geldige strippen meer aanwezig zijn en de kaartwordt uitgevoerd waarna de gebruiker de keus heeft om of een anderestrippenkaart in de insteekeenheid 20 in te voeren dan wel het gesprekzelf te beëindigen of te wachten tot het schakelmechanisme 40 hetgesprek beëindigd.

Resumerend kan worden gewezen op de volgende voordelen van debetaaltelefoon volgens de uitvinding.

De strippenkaarten zijn zeer algemeen in het hele land bij een groot aantal verkooppunten verkrijgbaar en zijn goed beveiligd tegen namaak.

Een groot deel van de Nederlandse bevolking gebruikt de strippen¬kaarten nu al voor het reizen per openbaar vervoer en heeftderhalve één of meer strippenkaarten bij zich.

Ook buitenlandse toeristen reizen veel per openbaar vervoer enmaken dus gebruik van de strippenkaart die dankzij de betaal¬telefoon volgens de uitvinding nog meer mogelijkheden geeft.Strippenkaarten zijn hoegenaamd niet storingsgevoelig bij gebruiken dus ook niet bij gebruik in de betaaltelefoon volgens deuitvinding.

De betaaltelefoon volgens de uitvinding bevat na gebruik geengeldstukken en vormt derhalve geen gewild object voor diefstal.

De betaaltelefoon volgens de uitvinding maakt het ophalen, trans¬porteren, tellen en wisselen van geld overbodig.

De betaaltelefoon volgens de uitvinding maakt het voor de exploi¬tant van de telefoon gemakkelijk mogelijk om op basis van degeaccumuleerde tellerstanden van het totaal aantal afgewaardeerdestrippen per periode af te rekenen met de centrale uitgever van destrippenkaarten.

Opgemerkt wordt dat in het bovenstaande bij de bespreking van hetin de figuren geïllustreerde uitvoeringsvoorbeeld uitgegaan is van eenspeciale uitvoeringsvorm van de componenten in de betaalsectie van debetaaltelefoon, bestemd voor het hanteren en ontwaarden van de strippen¬kaart. Er zijn echter vele andere uitvoeringsvormen van inrichtingenvoor het hanteren en ontwaarden van strippenkaarten mogelijk, die binnenhet kader van de uitvinding toegepast kunnen worden, zoals inrichtingenwaarin de kaart gevouwen moet worden en slechts over de afstand van eenstrip kan worden ingestoken of inrichtingen waarin de kaart geheel wordtdoorgevoerd tussen een invoersleuf en een uitvoersleuf. De uitvinding isniet tot een specifieke uitvoering beperkt, maar strekt zich in hetalgemeen uit tot betaaltelefoons samenwerkend met middelen voor hetontwaarden van strippenkaarten.

Claims (3)

1. Betaaltelefoon omvattende een telefoonsectie waarin alle benodigdefuncties van een telefoontoestel voor het opbouwen en verbreken van eengespreksverbinding via het telefoonnet zijn ondergebracht en betaal-sectie waarin een geldswaardedrager kan worden ingevoerd en een schakel-mechanisme dat na invoer van een geldswaardedrager de telefoonsectievrij geeft voor gebruik gedurende een met de geldswaarde van de inge¬voerde geldswaardedrager overeenstemmende periode, met het kenmerk, datde betaalsectie ingericht is voor het invoeren en afwaarderen van zoge¬naamde strippenkaarten, die in diverse landen in gebruik zijn bij hetopenbaar vervoer.

2. Betaaltelefoon volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat debetaalsectie is voorzien van een geheugen waarin het aantal strippen datvia de betaalsectie is afgewaardeerd wordt geaccumuleerd.

3. Betaaltelefoon volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat debetaalsectie verder is voorzien van middelen voor het uitlezen van hetgenoemde geheugen en voor het uitzenden van een met de uitgelezen waardeovereenstemmend signaal via het telefoonnet naar een voorafbepaaldetelefoonaansluiting van het telefoonnet.