NL8700834A

NL8700834A - Diodekanon met samengestelde anode.

Info

Publication number: NL8700834A
Application number: NL8700834A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1987-04-09
Filing date: 1987-04-09
Publication date: 1988-11-01
Also published as: JPS63266733A; US4855638A; EP0286188A1

Description

* si' \ PHN 12.075 1 T.n.v. N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Diodekanon met samengestelde anode.

De uitvinding heeft betrekking op een kamerabuis t < bevattende in een geëvacueerde omhulling een diode-elektronenkanon voor het opwekken van een elektronenbundel, welk elektronen kanon langs een as gecentreerd achtereenvolgens een kathode voorzien van een dwars 5 op de as uitstrekkend emitterend oppervlak en een anode voorzien van een naar de kathode gekeerd oppervlak, dat van een centrale opening is voorzien, bevat en een focusseerlens voor het focusseren van de elektronenbundel op een fotogevoelige trefplaat waarop een potentiaalverdeling ontstaat door er een optisch beeld op te 10 projecteren, welke trefplaat door aftasting met een elektronenbundel elektrische signalen levert, overeenkomend met genoemd optisch beeld.

Een kamerabuis van de in de eerste alinea beschreven constructie is bekend uit US-A-4,376,907. De fotogevoelige trefplaat bestaat veelal uit een fotogeleidende laag welke op een signaalplaat is 15 aangebracht. Het ontstaan van de genoemde potentiaalverdeling, ook wel potentiaalbeeld genoemd, kan op eenvoudige wijze begrepen worden door de fotogeleidende laag te beschouwen als te zijn samengesteld uit een groot aantal beeldelementen. Elk beeldelement kan wederom beschouwd worden als een kondensator waaraan parallel een stroombron is geschakeld, waarvan 20 de stroomsterkte evenredig is met de lichtsterkte op het beeldelement.

De lading van elke kondensator neemt bij konstante lichtsterkte dus lineair met de tijd af. Tengevolge van de aftasting passeert de elektronenbundel elk beeldelement periodiek en laadt de kondensator weer op. De hoeveelheid lading die periodiek nodig is om een kondensator op 25 te laden is evenredig met de lichtsterkte op het desbetreffende beeldelement. De hiermede gepaard gaande laadstroom vloeit via de signaalweerstand die alle beeldelementen gemeenschappelijk hebben. Over de signaalweerstand ontstaat daardoor een spanningsvariatie welke als funktie van de tijd de lichtsterkte van het optisch beeld als functie 30 van de plaats weergeeft. Het oplossend vermogen van de beeldweergave wordt bepaald door de grootte van de trefvlek welke daarom zo klein mogelijk gehouden dient te worden.

ï; ’ ' l Γ PHN 12.075 2

Een bekend probleem in televisiecamera buizen is het zogeheten "comet tail" effect. Het comet tail effect treedt op indien de bundelstroom tijdens de aftasting niet voldoende intens is om elk beeldelement weer op te laden. Dit kan optreden indien op de 5 beeldelementen van de fotogevoelige trefplaat een beeld met zeer hoge lichtintensiteit geprojecteerd wordt.

Een ander aspect van een kamerabuis is de responsiesnelheid. Dit is de snelheid waarmee de kamerabuis op veranderingen van de lichtsterkte reageert. Deze responsiesnelheid wordt 10 onder andere beïnvloed door het feit dat de lading die de elektronenbundel, gedurende de korte tijd waarin deze een bepaald beeldelement passeert, aan het beeldelement toevoert, afhankelijk is van de snelheidsverdeling van de elektronen in de de elektronenbundel. Deze beïnvloeding van de responsiesnelheid wordt ook wel 15 bundelstroomtraagheid genoemd. De snelheidsverdeling van de elektronen is afhankelijk van de temperatuur van de kathode en wordt aangeduid met Maxwellverdeling. Tengevolge van interacties tussen de elektronen van de elektronenbundel onderling kan er een overmaat aan snelle elektronen ontstaan. Dat will zeggen dat er meer snelle elektronen in de bundel 20 zijn dan er volgens de Maxwellverdeling verwacht kunnen worden. Deze overmaat aan snelle elektronen veroorzaakt een nadelige beïnvloeding van de bundelstroomtraagheid en daarmee de responsiesnelheid.

In een elektronenkanon van het triode-type met achtereenvolgens een kathode, een negatieve stuurelektrode en een eerste 25 anode, wordt, doordat er tussen de kathode en de eerste anode een lens gevormd wordt een bundelknoop ("cross-over") gevormd. In de bundelknoop vinden zeer veel interacties plaats, waardoor de bundelstroomtraagheid ongunstig beïnvloed wordt. Uit US-A-3,548,250 en US-A-3,883,773 zijn constructies bekend welke het comet tail effect voor 30 televisiecamerabuizen met een elektronenkanon van het triodetype kunnen voorkomen. Het basisidee dat ten grondslag ligt aan deze bekende constructies is om tijdens de lijnterugslag een gedefocusseerde elektronenbundel met een relatief hoge stroom te creëren, welke voldoende intens is om elk beeldelement weer op te laden. In deze 35 bekende constructies bevindt zich hiertoe een lenselement tussen de eerste anode en een diaphragma voorzien van een centrale opening op een tweede anode. Tijdens de lijnaftasting wordt een bundelknoop gevormd p ·7 ?\ C) X £ 9 *► PHN 12.075 3 dicht bij de eerste anode en het grootste gedeelte van de bundelstroom wordt door het diaphragraa op de tweede anode onderschept. Slechts het centrale gedeelte van de elektronenbundel passeert de opening in het diaphragma om vervolgens gefocusseerd te worden op de trefplaat. Tijdens 5 de lijnterugslag worden de spanningen op de triode en het lenselement zodanig gewijzigd dat de elektronenbundel nu op de opening in het diaphragma op de tweede anode gefocusseerd wordt, waardoor er een veel grotere bundelstroom beschikbaar is om de beeldelementen weer op te laden. De elektronenbundel is nu ook gedefocusseerd afgebeeld op de 10 trefplaat hetgeen nodig is om schade aan de fotogeleidende laag en daardoor vermindering van de levensduur van de kamerabuis te voorkomen.

De kathode wordt tijdens de lijnterugslag op een potentiaal van 5 V gehouden, zodat de fotogeleidende laag ook op 5 V gestabiliseerd wordt, dat wil zeggen dat alle potentiaalverschillen op de fotogeleidende laag 15 boven 5 V tot 5 V worden gereduceerd. Voor deze toepassing is tijdens de lijnterugslag een elektronenbundel met een relatief hoge stroom vereist. Een nadeel van deze bekende constructie voor het bestrijden van het comet-tail effect is dat een groot gedeelte van de bundelstroom tijdens de aftasting van het beeld door het diaphragma onderschept 20 wordt. Dit geldt zowel bij toepassing in een triodekanon als in een diodekanon. Bovendien is deze constructie met name minder geschikt voor toepassing in kamerabuizen met een elektronenkanon van het diode type door de relatief hoge bundelstroom welke vereist is tijdens de lijnterugslag, welke bundelstroom in het algemeen groter is dan in 25 een elektronenkanon van het diodetype beschikbaar is.

In de uit US-A-4,376,907 bekende constructie van een kamerabuis met een elektronenkanon van het diodetype is de anode van één enkele centrale opening voorzien. De intensiteit van de elektronenbundel wordt bepaald door het potentiaalverschil en de afstand 30 tussen de kathode en anode. Door verhoging van het potentiaalverschil kan een toename van de bundelstroom bereikt worden. De maximale bundelstroom wordt begrensd doordat slechts een klein gedeelte van het kathodeoppervlak effectief gebruikt wordt, een groot gedeelte van de geemitteerde elektronen wordt door de anode onderschept. Vergroting van 35 de centrale opening heeft weliswaar een vergroting van de maximale bundelstroom ten gevolge, doch tevens een vergroting van de trefvlek en derhalve een vermindering van het oplossend vermogen van de i- a -* »** f ΡΗΝ 12.075 4 -λ beeldweergave.

Het is dan ook een doel van de uitvinding om een kamerabuis met een elektronenkanon van het diodetype aan te geven dat een elektronenbundel met een relatief hoge bundelstroom kan opwekken 5 zonder dat het oplossend vermogen van de beeldweergave verminderd wordt.

Een kamerabuis van de in de aanhef genoemde soort wordt volgens de uitvinding gekenmerkt, doordat het genoemde oppervlak van de anode is voorzien van ten minste twee openingen en de anode ten minste twee elektrisch geleidende, electrisch gescheiden delen bevat van welke 10 delen ieder deel tenminste één opening in de anode bevat en een deel slechts de centrale opening bevat en van welke delen ieder deel electrisch te verbinden is met middelen voor het regelen van de elektrisch potentiaal van het betreffende deel, zodat de electronen transmissie door de opening of openingen van het betreffende deel 15 regelbaar is.

Een belangrijk aspect van de uitvinding is gelegen in het feit dat tijdens lijnterugslag een hogere bundelstroom kan worden verkregen omdat een groter gedeelte van het emitterende oppervlak van de kathode oppervlak kan worden gebruikt. De elektrische 20 potentiaalverschillen tussen de delen van de anode en de kathode worden tijdens de beeldaftasting zo geregeld dat door de kathode geemitteerde elektronen alleen de centrale opening van het centrale deel passeren, in welk geval een elektronenbundel met een relatief kleine bundelstroom verkregen wordt welke door de focusseerlens tot een kleine trefvlek 25 gefocusseerd wordt. De potentiaalverschillen worden tijdens de lijnterugslag zo geregeld dat door de kathode geemitteerde elektronen meerdere van de openingen passeren, zodat een hogere bundelstroom verkregen wordt. De grootte van de bundelstroom is afhankelijk van de grootte van het oppervlak van de openingen en de potentiaalverschillen 30 tussen de delen van de anode en de kathode. Tijdens de lijnterugslag kan de samengestelde elektronenbundel gedefocusserd op de signaalplaat worden afgebeeld.

Een kamerabuis volgens de uitvinding heeft ten opzichte van de uit US-A-3,548,250 en US-A-3,883,773 beschreven kamerabuizen met 35 een elektronenkanon van het triode type en een anti-comet tail constructie, behalve het reeds vermelde voordeel van een diode elektronen kanon ten opzichte van een triode elektronen kanon, tevens % 7 f:· ΐ * PHN 12.075 5 ‘f* als voordeel dat de kamerabuis geen lenselement tussen de eerste en tweede anode bevat hetgeen een vereenvoudiging van de constructie van de kamerabuis ten gevolge heeft.

Een voorkeursvorm wordt gekenmerkt doordat het totale 5 oppervlak van de openingen ten minste een aantal malen groter is dan het oppervlak van de centrale opening. Hierdoor is het mogelijk tijdens de lijnterugslag een veel hogere bundelstroom te verwekken zonder de potentialen van delen van de anode tot zeer hoge waarden te verhogen.

Een verdere voorkeursvorm wordt gekenmerkt, doordat het 10 totale oppervlak van de openingen essentieel asymmetrisch verdeeld is ten opzichte van een rechte lijn gelegen in het vlak van de anode, welke lijn het centrum van de centrale opening bevat. Tijdens de lijnterugslag kunnen in deze uitvoeringsvorm voornamelijk, of uitsluitend die beeldelementen, die nog afgetast zullen worden gestabiliseerd worden.

15 Dit heeft een geringere anodestroom en tevens een langere levensduur van de beeldelementen ten gevolge.

Nog weer een verdere voorkeursvorm wordt gekenmerkt, doordat de anode een samenhangend geheel vormt waarin de elektrisch gescheiden gedeelten door middel van een gemeenschappelijke electrisch 20 isolerende drager verbonden zijn. Deze constructie van de anode heeft als voordeel dat de anode een samenhangend mechanisch geheel vormt, hetgeen de constructie van het elektronenkanon vereenvoudigt. Bovendien is elektrisch kortsluiting tussen de elektrisch gescheiden delen op de anode onmogelijk. Tevens worden problemen ten gevolgen van vibraties van 25 de anode of delen van de anode, zogeheten microphonie problemen, verminderd.

Een verder aspekt van de bovenbeschreven anode bestaat erin dat de thermische uitzettingscoefficienten van het materiaal waarvan de electrisch isolerende drager gemaakt is en het materiaal of 30 de materialen waarvan de elektrisch gescheiden delen gemaakt is of zijn althans nagenoeg gelijk zijn. Thermische spanningen welke in de anode als gevolg van verschillen in thermische uitzettingscoefficienten kunnen ontstaan kunnen zo verminderd worden.

Nog een aspekt van de bovenbeschreven anode bestaat erin 35 dat het materiaal waarvan de electrisch isolerende drager gemaakt i:? sen hoge warmtegeleidingscoefficient bezit. Thermische spanningen welke in de anode als gevolg van verschillen in temperatuur kunnen ontstaan ' v - " ' l PHN 12.075 6 kunnen zo verminderd worden.

Enige uitvoeringsvormen van de uitvinding worden nu nader beschreven aan de hand van de tekening. Hierin toont

Figuur 1 een kamerabuis volgens de uitvinding in 5 langsdoorsnede voorzien van een electrostatische focusseringslens;

Figuur 2 een kamerabuis volgens de uitvinding in langsdoorsnede voorzien van een electromagnetische focusseringslens;

Figuur 3a een kathode en een anode van een elektronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de uitvinding in 10 doorsnede en tonen;

Figuur 3b, 3c en 3d een detail van een anode van een elektronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de uitvinding in doorsnede en toont

Figuur 4 een anode van een electronenkanon geschikt voor 15 een kamerabuis volgens de uitvinding in bovenaanzicht;

Figuur 5 een anode van een electronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de uitvinding in doorsnede; en tonen

Figuren 6 en 7 een anode van een electronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de uitvinding in bovenaanzicht; 20 figuur 8 een anode van een elektronenkanon geschikt voor een camerbuis volgens de uitvinding met essentieel asymetrisch verdeelde* openingen in bovenaanzicht.

De in figuur 1 in langsdoorsnede getekende beeldopneembuis heeft een geevacueerde cilindrische omhulling 1 25 bestaande uit glas. De buis bevat een trefplaat 2, die bestaat uit een laagje van hoofdzakelijk loodmonoxide, dat opgedampt is op een signaalplaat 3, die bestaat uit een dunne goedgeleidende laag aangebracht op de binnenkant van een venster 4. Binnen de omhulling 1 bevindt zich een elektronenkanon 5 van het diode type, bevattende uit 30 een kathode 6, een verhittingselement 7 en een anode 8, die een elektronenbundel 9 opwekt. Tussen de anode 8 en de trefplaat 2 bevinden zich een tweede cilindrische anode 10 en een op een cilindrische elektrode 11 aangebracht elektrisch geleidende gaas 12. Voorts bevindt zich binnen de tweede cilindrische anode 10 een focusseringselektrode 35 13, die in samenwerking met de tweede cilindrische anode 10 een focusseringslens 14 vormt. De bevestigingsmiddelen van de elektroden en diverse toevoerleidingen naar de elektroden zijn niet getekend in de H / (l i; - .‘· ί·

Vs ·* 5

Jr PHN 12.075 7 figuur.

De buis wordt gedeeltelijk omgeven door beelddeflectiespoelen en rasterdeflectiespoelen, gezamenlijk aangegeven als deflectiespoelenstelsel 15. De signaalplaat 3 is via een door de 5 omhulling gevoerde toevoerleiding 16 en een signaalweerstand 17 met de ene klem van een spanningsbron 18 verbonden, waarvan de andere klem geaard is.

Een op te nemen optisch beeld wordt door middel van een schematisch door een lens 19 aangeduid optisch stelsel door het venster 10 4 en de signaalplaat 3 heen op de trefplaat 2 van de buis afgeheeld.

Hierdoor ontstaat op trefplaat 2 een met dit optisch beeld overeenkomende potentiaalverdeling, ook wel potentiaalbeeld genoemd. De elektronenbundel wordt door de lens gefocusseerd tot een trefvlek 20 op de trefplaat 2. Door aftasting met de elektronenbundel 9, door het 15 deflectiespoelenstelsel 15, over de trefplaat 2, levert trefplaat 2 elektrische signalen levert overeenkomend met genoemd optisch beeld. De hiermede gepaard gaande stroom vloeit via de signaalweerstand 17. Over de signaalweerstand 17 ontstaat daardoor een spanningsvariatie welke als funktie van de tijd de lichtsterkte van het optisch beeld als functie 20 van de plaats weergeeft. Deze spanningsvariatie wordt via een condensator 21 waargenomen. Het oplossend vermogen van de beeldweergave wordt bepaald door de grootte van de trefvlek welke daarom zo klein mogelijk gehouden dient te worden.

De anode 8 bevat volgens de uitvinding samengesteld 25 meerdere, in deze figuur drie delen 22, 23 en 24, welke delen voorzien zijn van openingen 25, 26 en 27.

Figuur 2 toont in langsdoorsnede een kamerabuis voorzien van een electromagnetische lens, in deze figuur aangeduid door spoelenstelsel 28. Deze figuur toont ook toevoerleiding 29 voor het 30 verhittingselement 7 en toevoerleidingen 30,31 en 32 voor de delen 22, 23 en 24 van anode S respectievelijk.

Een detail van een elektronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de uitvinding is in figuur 3a in doorsnede getoond.

Kathode 6 is voorzien van emitterend oppervlak 33. De tegenover de 35 kathode 6 gelegen anode is in verschillende, in dit voorbeeld drie, elektrisch gescheiden delen 34, 35 en 36 verdeeld welke voorzien zijn van openingen 37, 38 en 39. Opening 38 is op de as gelegen.

E·”,' Λ < ·» / U 'v , ·:· ΡΗΝ 12.075 8 λ'

Teneinde te voorkomen dat door de kathode geemitteerde elektronen spleten 40 tussen de delen van de anode passeren zijn deze delen voorzien van randen 41 en 42, welke randen elkaar overdekken zonder met elkaar in contact te komen. Enige andere mogelijke vormen 5 voor deze randen 41 en 42 worden in figuren 3b, 3c en 3d getoond. Voorkomen moet worden dat de delen 34, 35 en 36 met elkaar in contact komen en derhalve niet meer elektrisch gescheiden zijn. Bij het ontwerp van de anode en meer in het bijzonder bij de keuze voor de afstand tussen de delen, die overeenkomt met de breedte van spleet 40 dient 10 rekening te worden gehouden met thermische effecten. De elektrisch gescheiden delen zijn tevens thermisch gescheiden en zullen zich daardoor in het algemeen op een verschillende, en een ten opzichte van kamertemperatuur verhoogde, temperatuur bevinden. Als gevolg hiervan zullen de delen 34, 35 en 36 uitzetten.

15 Tijdens de beeldaftasting wordt deel 35 op een positieve, delen 34 en 36 op een negatieve potentiaal ten opzichte van de kathode gebracht. In deze situatie kunnen de van oppervlak 33 geemitteerde elektronen alleen de centrale opening 38 passeren, welke opening dan als voorwerp voor de elektronenoptische afbeelding dient. De centrale 20 opening 38 wordt op trefplaat 2 (zie fig. 1)afgebeeld. Daar delen 34 en 36 zich op een negatieve potentiaal ten opzichte van de kathode bevinden worden door de tegenover deze delen gelegen gedeelten van oppervlak 33 geen elektronen geemitteerd. De anodestroom, dat wil zeggen de door de anode onderschepte elektronenstroom, wordt daardoor beperkt.

25 Tijdens de lijnterugslag worden alle delen van de anode op een (eventueel ten opzichte van de normale werkpotentiaal verhoogde) positieve spanning gebracht. Hierdoor wordt tijdens de lijnterugslag een veel hogere bundelstroom verkregen dan bij de uit US-A 4376907 bekende constructie, omdat een groter gedeelte van het kathodeoppervlak wordt 30 gebruikt, zonder dat tijdens de beeldaftasting het oplossend vermogen van de beeldweergave vermindert. De kathode wordt tijdens de lijnterugslag op bijvoorbeeld 5V gehouden, zodat de fotogeleidende laag ook op 5V gestabiliseerd wordt.

Figuur 4 toont een anode van een elektronenkanon geschikt 35 voor een kamerabuis volgens de uitvinding in bovenaanzicht. Delen 43, 44 en 45 zijn in dit voorbeeld als drie evenwijdige stroken uitgevoerd.

Deze delen zijn elektrisch gescheiden door spleten 46. Deel 44 is B 7 0 0 f. 4 k.

3r PHN 12.075 9 voorzien van de centrale circulaire opening 47. Delen 43 en 45 zijn voorzien van langwerpige openingen 48 en 49. De som van de oppervlakten van de openingen 47, 48 en 49 is beduidend groter dan de oppervlakte van opening 47. De diameter van opening 47 in figuur 4 is ongeveer 60 ym, 5 terwijl de openingen 48 en 49 een lengte van 300 ym en een breedte van 100 ym bezitten, zodat de som van de oppervlakten van openingen 47, 48 en 49 in dit voorbeeld ongeveer zestig maal groter is dan de oppervlakte van opening 47. Hierdoor is het mogelijk tijdens de lijnterugslag een veel grotere bundelstroom te verwekken zonder de spanningen op de anode 10 tot zeer hoge waarden te verhogen.

Figuur 5 toont een doorsnede van een mogelijke andere vorm voor een anode van een elektronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de uitvinding. De anode bestaat in dit voorbeeld uit de elektrisch gescheiden delen 50, 51 en 52, welke delen zijn voorzien van 15 openingen 53, 54 en 55, en uit een gemeenschappelijke, elektrisch isolerende, drager 56. Deze constructie van de anode heeft als voordeel dat de anode door de gemeenschappelijke drager 56 een samenhangend mechanisch geheel vormt, hetgeen de constructie van het elektronenkanon vereenvoudigt. Bovendien is elektrisch kortsluiting op de anode tussen 20 de elektrisch gescheiden delen 50, 51 en 52 onmogelijk. Tevens worden problemen ten gevolgen van vibraties van de anode of delen van de anode, zogeheten microphonieproblemen verminderd. De thermische uitzettingscoeefficienten van het materiaal van de drager 56 en de delen 50, 51 en 52 zijn bij voorkeur zoveel mogelijk gelijk. Het materiaal 25 waarvan de drager 56 gemaakt is, is bij voorkeur een goede warmtegeleider. Hierdoor kunnen thermische spanningen in de anode als gevolg van temperatuurverschillen in de anode verminderd worden.

Figuur 6 toont een anode, van het in figuur 5 getoonde type, van een elektronenkanon geschikt voor een kamerabuis volgens de 30 uitvinding in bovenaanzicht. In dit voorbeeld bestaat de anode uit elektrisch gescheiden delen 57 met centrale circulaire opening 58 en 59 met openingen 60, welke openingen in dit voorbeeld ringsegmenten zijn en een elektrisch isolerende drager 61. De vormen van de openingen zijn hier en in ieder andere figuur slechts als voorbeeld gegeven. Het zal 35 duidelijk zijn dat de vormen van de openingen niet tot de hier gegeven vormen beperkt zijn. De openingen, waarmede we zowel de centrale opening als andere openingen bedoelen, kunnen bij voorbeeld rond, ovaal, f' * '· · ·. i PHN 12.075 10 * vierkant, vierhoekig of veelhoekig, en waar het de niet centrale openingen betreft ook als ringsegment gevormd zijn. Door de openingen in deel 59 zoveel mogelijk rotatiesymmetrisch uit te voeren onstaat tijdens de lijnterugslag een vrijwel rotatiesymmetrische trefvlek. Ten opzichte 5 van de in Figuur 4 getoonde anode heeft dit ontwerp als voordeel dat er slechts twee elektrisch gescheiden en dus slechts twee elektrische toevoerleidingen nodig zijn.

Figuur 7 toont een ander voorbeeld van een anode, van het in figuur 5 getoonde type, van een elektronenkanon geschikt voor een 10 kamerabuis volgens de uitvinding. Deze anode bestaat uit elektrisch gescheiden delen 62, 64 en 66 en een elektrisch isolerende drager 68. Deel 62 is voorzien van de centrale opening 63, deel 64 is voorzien van, als ringsegmenten gevormde, openingen 65, deel 66 is voorzien van, als ringsegmenten gevormde openingen 67. Vergeleken met de in figuur 6 15 getoonde anode heeft dit ontwerp als voordeel dat de maximale bundelstroom veel hoger is en dat het mogelijk is om naast de grootte van de bundelstroom tijdens de lijnterugslag ook de radius van deze bundelstroom kan regelen.

Figuur 8 toont een verdere uitvoeringsvorm van een anode 20 van een elektronenkanon voor een kamerabuis volgens de uitvinding. Deze anode bestaat uit de elektrisch gescheiden delen 69, dat de centrale opening 70 omvat, 71, dat openingen 72 omvat, en 73 dat geen openingen omvat en een elektrisch isolerende drager 74. Door de vorm en de onderlinge positie van openingen 70 en 72 onstaat tijdens de 25 lijnterugslag een ten opzichte van de bundel gevormd in de centrale opening essentieel asymmetrische elektronenbundel. Het voordeel van deze uitvoeringsvorm is dat het mogelijk is om tijdens de lijnterugslag voornamelijk of uitsluitend beeldelementen, die nog afgetast zullen worden, door de elektronenbundel te treffen en op 5V te stabiliseren.

30 Stabilisatie van beeldelementen die reeds afgetast zijn is van minder belang. Door deze uitvoeringsvorm wordt tijdens de lijnterugslag op efficientere wijze gebruikt gemaakt van door de kathode geemitteeerde elektronen, daar voornamelijk of slechts die beeldelementen getroffen worden die nog afgetast moeten worden. Dit heeft een kleinere 35 anodestroom en een langere levensduur van de beeldelementen ten gevolge. Een zelfde effect kan worden bereikt door een anode van het type als getoond in figuur 4 door de delen 43 en 45 op een verschillende 5 7 0 V ·' v Λ j

'V

PHN 12.075 11 elektrische potentiaal te regelen aldus een ten opzichte van de centrale bundel, dat wil zeggen de door de centrale opening geemitteerde elektronenbundel, essentieel asymmetrische elektronenbundel vormend. Het is dan nodig meerdere elektrische potentialen te regelen hetgeen enige 5 vergroting van de complexiteit van de constructie ten gevolge heeft.

t .·· i-

Claims

1. Een kamerabuis bevattende in een geevacueerde omhulling een diode-elektronekanon voor het opwekken van een elektronenbundel, welk elektronen kanon langs een as gecentreerd achtereenvolgens een kathode voorzien van een zich in hoofdzaak loodrecht op de as 5 uitstrekkend emitterend oppervlak en een anode voorzien van een naar de kathode gekeerd oppervlak, dat van een centrale opening is voorzien, bevat, en een focusseerlens voor het focusseren van de elektronenbundel op een fotogevoelige trefplaat waarop een potentiaalverdeling ontstaat door er een optisch beeld op te projecteren, welke trefplaat door 10 aftasting met een elektronenbundel elektrische signalen levert, overeenkomend met genoemd optisch beeld met het kenmerk dat het genoemd oppervlak van de anode is voorzien van ten minste twee openingen en de anode ten minste twee elektrisch geleidende, electrisch gescheiden delen bevat van welke delen ieder deel tenminste een opening in de anode bevat 15 en een deel slechts de centrale opening bevat en van welke delen ieder deel electrisch te verbinden is met middelen voor het regelen van de elektrische potentiaal van het betreffende deel regelbaar is zodat de electronen transmissie door de opening of openingen van het betreffende deel regelbaar is.

2. Een kamerabuis volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het totale oppervlak van de openingen ten minste een aantal malen groter is dan het oppervlak van de centrale opening.

3. Een kamerabuis volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het totale oppervlak van de openingen essentieel asymmetrisch 25 verdeeld is ten opzichte van een rechte lijn gelegen in het genoemde oppervlak van de anode, welke lijn het centrum van de centrale opening bevat.

4. Een kamerabuis volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat de anode een samenhangend geheel vormt waarin de elektrisch 30 gescheiden delen door middel van een gemeenschappelijke, electrisch isolerende, drager verbonden zijn.

5. Een kamerabuis volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de thermische uitzettingscoefficienten van het materiaal waarvan de electrisch isolerende drager gemaakt is en het materiaal of de 35 materialen waarvan de elektrisch gescheiden delen gemaakt is of zijn althans nagenoeg gelijk zijn.

6. Een kamerabuis volgens conclusies 4 of 5, met het

8. C 0 iU ‘i * PHN 12.075 13 kenmerk, dat het materiaal waarvan de electrisch isolerende drager gemaakt is een hoge warmtegeleidingscoefficient bezit. £. a* / r *· · t \ ! v . :