NL8500762A - Stereoscopisch televisiesysteem. - Google Patents

Description

* β , *· „ ' + 853032/Ke/ki

Korte aanduiding: Stereoscopisch televisiesysteem.

De methode van stereoscopisch zien werd ontwikkeld in het begin van • deze eeuw. Het gaat er in het algemeen om dat twee foto's van hetzelfde voorwerp worden genomen vanaf twee punten die dezelfde afstand hebben of een iets grotere afstand dan die tussen de irissen van twee ogen. De twee 5 beelden worden dan zo vertoond dat het ene oog alleen het beeld ziet dat opgenomen is door de bijbehorende camera, terwijl het andere oog alleen het beeld ziet dat opgenomen is door de andere camera.

De presentatie van de beelden wordt op verschillende manieren uitgevoerd. Soms hebben ze een verschillende plaats, het ene naast het andere, 10 met zodanige optische middelen dat ze bij gelijktijdig bekijken samenvloeien tot niet meer dan één beeld (stereoscopie); in andere gevallen worden beide beelden afwisselend op hetzelfde scherm vertoond op verschillende tijdstippen, maar dit maakt het gebruik nodig van brillen die het synchroon mogelijk maken ook afwisselend met beide ogen te kijken.

15 Beide beelden kunnen ook gelijktijdig worden weergegeven, maar zo danig dat ze karakteristieken hebben die door elk van de ogen kunnen worden onderscheiden. Dit is mogelijk door beelden met complementaire kleuren en . door het gebruik van brillen die ook voorzien zijn van filters met complementaire kleuren en waarmee het mogelijk is om elk beeld door het bijbeho-.

20 rende oog te laten zien. Een andere oplossing is dat de twee beelden worden vertoond met onderling loodrecht gepolariseerd licht, waarbij het zicht dan wordt verkregen door orthogonaal geplaatste glazen als filters voor de beide ogen.

Al het bovenstaande heeft betrekking op het bekijken van beelden 25 van fotografische afdrukken of lichtgevende beelden die worden geprojecteerd op een gemetalliseerd scherm dat elk beeld weerkaatst met zijn eigen polarisatierichting.

Van alle beschreven systemen is alleen het laatste met technisch succes geïndustrialiseerd: de projectie van beide beelden op hetzelfde 30 scherm met orthogonaal gepolariseerd licht. De andere methoden hebben bezwaren, waardoor ze in een hoek van het laboratorium terechtgekomen zijn.

Het prübleem van het kijken naar een electronisch scherm is anders. Allereerst omdat het kijken naar een stilstaand beeld geen onderbrekingen van het licht vereist, terwijl de cinematografische projectie onderbreking 35 van het licht heeft die zelfs langer zijn dan de tijd die verloopt voor het projecteren van het beeld. Bij een televisiescherm worden de beelden continu vertoond, omdat, wanneer een beeld eindigt, de eerste lijn van het volgende beeld al begonnen is zonder onderbreking van de lichtuitstraling.

^ --' 8500762 * b -2-

In het geval van televisieschermen kunnen de beide beelden worden gehanteerd door ze in hetzelfde vlak te zetten, naast elkaar, of in omgekeerde stand, of ook door ze in stroken of cirkels te verdelen, boven elkaar enz.

5 Wanneer beide beelden zich naast elkaar bevinden zijn optische me thoden voldoende om een verplaatsing uit te voeren van het dubbele beeld.

Er verschijnen dan drie beelden, het ene links (dat overbodig is), een volgend beeld in het midden (stereoscopisch) en nog een beeld rechts (dat ook overbodig is). De beide beelden opzij kunnen onderdrukt worden door 10 middel van een polarisatiemasker waardoor het licht van het ene beeld loodrecht wordt gepolariseerd op dat van het andere, en met gebruikmaking van polarisatiebrillen.

Een soortgelijk effect kan worden toegepast wanneer het ene beeld zich bevindt op de bovenste helft van het scherm en het andere op de onder-15 ste helft, in dat geval zijn er optische middelen nodig in de vorm van optische wiggen om de beide beelden vertikaal te verplaatsen zodat een drievoudig beeld wordt verkregen: een bovenste (nutteloos), een middenbeeld (steroscopisch) en nog een onderste (eveneens nutteloos). Door het gebruik van een vast polarisatiemasker wordt de bovenste helft van het scherm ge- ' 20 polariseerd in een richting loodrecht op de polarisatie die teweeggebracht wordt bij het onderste beeld. Het gebruik van optische wiggen plus twee polarisatiefilters (een voor elk oog) maakt het mogelijk dat alleen het middelste of steroscopische beeld overblijft.

Deze methoden hebben bezwaren doordat het steroscopische beeld maar 25 half zo groot is als het scherm. Verder zijn de eigen schermen noodzakelijkerwijze klein, zodat het uiteindelijke beeld te klein is bijvoorbeeld om panoramische scenes te vertonen.

De basis van de onderhavige uitvinding bestaat hierin dat maskers worden geplaatst voor het fotoluminescente mozaïek, bron van de beelden 30 in het televisiescherm, op het vlak van het mozaïek van de conventionele beeldbuizen, in zwart/wit of in kleur, zoals bij een vlak scherm met discrete lichtgevende elementen, op vaste plaatsen, zoals bij de schermen van vloeibare kristallen, of met kleine lampjes zoals in de reuzenschermen voor grote hoeveelheden mensen. De maskers worden ofwel gevormd door strook-35 vormige oppervlakte-elementen, recht of gebogen, of door kleine oppervlakken van polarisatiemateriaal, verdeeld in een eerste groep elementen waarvan het.totale oppervlak vrijwel de helft is van dat van het scherm en met de aan het doorgelaten licht gegeven zelfde polarisatierichting, en een tweede groep, met de overige elementen die het licht polariseren in een richting 40 loodrecht op die van de polarisatie van de eerstgenoemde groep elementen.

8500762 • Η -3-

Wanneer achter dit filter van polarisatie-elementen een beeld wordt gevormd dat alleen samengesteld is uit kleine oppervlakken die samenvallen met een eerste groep polarisatie-elementen, kan het eerste beeld worden gezien door een oog waarvoor een polarisatiefilter is geplaatst met de-5 zelfde richting, maar wanneer voor het tweede oog een polarisatiefilter is geplaatst met een richting loodrecht op die van het eerste oog, kan het tweede oog het eerste beeld niet zien. Hetzelfde gebeurt met het tweede beeld, waarvan de polarisatie loodrecht staat op de eerste: het tweede oog zal het tweede beeld zien, maar het eerste oog kan dit niet 10 zien.

Het op elkaar passen van de lichtgevende vlakken van een eerste beeld en een eerste groep polarisatie-elementen met dezelfde richting van het polarisatiemozaiek of filtermasker, wordt bereikt door elk beeld te ontleden in horizontale stroken met een breedte die wordt bepaald door 15 bekende middelen die zich op regelpanelen bevinden voor beeldmenging en speciale effecten bij televisiestations.

Op deze manier kunnen de beelden van de beide camera's op afwisselende lijnen worden gepresenteerd, bijvoorbeeld de oneven lijnen van de eerste camera met de even lijnen van de tweede camera. Er ontstaat dus : 20 een afwisselende uitzending van stroken (met een breedte van een of meerdere lijnen) door de beide camera's, waardoor het hele scherm wordt gevuld, maar ze kunnen geselecteerd worden wanneer zich voor elke strook van een beeld de corresponderende polarisatiestrook van het masker bevindt.

Deze methode kan ook van nut zijn wanneer beide beelden afwisselend worden 25 uitgezonden. Wanneer dan eerst een strook wordt uitgezonden die bijvoorbeeld links wordt genoemd, kan een strook (rechts) enz. worden uitgezonden en in plaats daarvan een strook (links) een andere zwarte (grijs), de volgende ook links enz. tot het einde van het eerste beeld, en dan de tweede strook (rechts) , derde strook grijs, vierde strook (rechts) enz.

30 van het tweede beeld.

Door het gebruik van dit type polarisatiemasker wordt voorkomen dat een of ander soort synchronisms of sluiter voor de ogen moet worden gebruikt die werkt met de frequentie van de vertikale aftasting van de camera. Evenmin is een bepaalde en vaste plaats van de kijker nodig, en 35 de kijker neemt geen vervorming van de kleur van het beeld waar.

Hoewel elk beeld de helft heeft van het aantal lijnen van het scherm, geven de beide beelden aan de hersens de informatie van alle lijnen van het scherm, waarbij het virtuele stereoscopische beeld dezelfde definitie heeft als een conventioneel beeld.

40 Dit ontleden van het beeld in horizontale stroken kan ook worden

8500762 M

-4- uitgebreid tot stroken van verschillende breedte, met gebruik van een pola-risatiemasker waarvan de stroken samenvallen in vorm, plaats en afmeting met lichtgevende stroken van de twee beelden die opgenomen worden door de twee te plaatsen camera's. De twee signaalbeelden worden gevoerd naar het 5 paneel voor speciale effecten dat een signaal samenstelt dat afwisselend is obgebouwd met een strook van de ene camera en een strook van de andere, of dat wordt vastgelegd en naderhand wordt gereproduceerd op monitors voor videocassettes.

In plaats van horizontale stroken en bijbehorende maskers te gebrui-10 ken, kan men elke onderverdeling gebruiken als er een polarisatiemasker beschikbaar is dat samengesteld is uit elementen die samenvallen met die van de beelden.

Hoewel dit masker van stroken die afwisselend polariseren in twee loodrechte richtingen geplaatst kan worden buiten het beeldscherm van de 15 buis, waarbij het noodzakëlijk is standaarden vast te stellen voor het aantal stroken en de breedte ervan, is het veel beter wanneer ze samen dichtbij liggen, tussen het foto-emitterende mozaïek en- de doorschijnende voorplaat van de conventionele beeldbuis. Hiermee kan een volmaakte overeenstemming worden bereikt tussen het beeld en het polarisatiemasker. Dezë 20 overeenstemming kan bijvoorbeeld tot stand gebracht worden met een klein magnetisch veld in de hals van de beeldbuis. Deze methode is in het bijzonder aantrekkelijk bij platte schermen met discrete beeldelementen, waar de lijnen zich steeds op dezelfde plaats bevinden en dus de stroken van het polarisatiemozaiek precies vastgezet kunnen worden vóór de lijnen 25 die moeten worden bedekt. Hetzelfde geschiedt met een reuzenscherm dat samengesteld is uit kleine elektrische lampen met een vaste plaats, en dat dus geschikt is om te worden bedekt met polarisatie-elementen die ook vast zijn en met de lampen samenvallen.

De op deze manier met een inwendig masker gemaakte buizen vergen 50 geen verandering in de televisietoestellen en deze zijn dus geschikt voor • stereoscopische of normale ontvangst, omdat de ogen elke polarisatie zonder onderscheid kunnen ontvangen.

De verbreding van de polarisatiestroken tot de helft van het scherm kan voor elk een heel beeld omvatten, zodat de twee ongewenste beelden 35 kunnen worden geëlimineerd, dus of de strips horizontaal zijn of vertikaal.

In het geval een kijker geen stereoscopisch program in relief wenst te zien, of wanneer hij moeilijkheden heeft bij het kijken maar het programma wil zien in tweedimensionale vorm zonder relief, dus normaal, kan hij een bril gebruiken waarin voor de beide ogen polarisatieglazen aanzwezig zijn 40 met dezelfde richting als één van beide polarisatierichtingen die teweeg- 8500762 " ·<-ά»Τ_ -5- gebracht worden door het polarisatiefilterin het masker.

In het bovenstaande is gesproken van onderling loodrechte polarisaties die vertikaal en horizontaal georiënteerd zijn, maar men kan de ene richting ook een hoek geven van bijvoorbeeld 30° ten opzichte, van de ho-5 rizontaal, met als gevolg dat de tweede polarisatie onder 120° staat om weer onderling liidrecht te komen. Evenmin is het nodig dat een polarisatie voor het ene of het andere beeld of ook voor het ene of het andere oog steeds voor één beeld en één oog is, waardoor het wordt gezien met dezelfde polarisatie.

10 De uitvinding zal hierna worden toegelicht aan de hand van de bij gaande twee bladen tekening.

Fig. 1 toont het scherm van een televisietoestel met een reeks horizontale stroken die overeenkomen met de beide fragmenten van twee beelden die op het scherm geproduceerd zijn, en stroken van een polarisatie-15 filter, waarbij de even stroken van een beeld bijvoorbeeld voor het linker oog dienen en bestaan uit een filter met vertikale polarisatie, terwijl de oneven stroken overeenkomen met een beeld dat dan rechts genoemd zal worden, terwijl de betreffende stroken van het filter, dat een masker genoemd zal worden, een horizontale polarisatie hebben.-20 Fig. 2 toont de plaatsing van het maskertype in het inwendige van de beeldbuis en achter het foto-emitterende mozaïek.

Fig. 3 toont de plaatsing van het masker buiten de beeldbuis.

Fig. 4 toont een alternatieve constructie van het masker door middel van het achter elkaar plaatsen van twee maskers, elk samengesteld uit 25 polarisatiestroken en transparante stroken zonder polarisatie.

Fig. 5 laat het gebeuren zien bij normaal zicht, niet stereoscopisch, oan een detail op twee naburige stroken.

Fig,.6 laat zien wat er gebeurt bij stereoscopisch zicht met polari-satieglazen.

30 Fig. 7 toont een verschijnsel van vertikale aanpassing van de ogen door het creëren van een hoek van vertikale parallax waarvan de correctie nodig wordt, zoals nog nader zal worden beschreven.

Fig. 8 toont één van de maatregelen die nodig is voor het corrigeren van de anomalie die vermeld is in verband met fig. 7.

35 Fig. 9 stelt de vorm van een masker voor waarin de middelste banden breder zijn dan die welke hoger en lager op het scherm liggen, waarbij de breedte toeneemt overeenkomstig de afstandeaanaf het midden, maar niet noodzakelijk voor die welke naar boven gaan gelijk aan die welke naar beneden gaan, zonder vermindering van het risico van vertikale parallax van 00 8500762 * -6- de ogen omdat die er.niet.is bij het hele beeld volgens fig. 7.

Fig. 10 toont een ander maskertype dat wordt gebruikt wanneer de menger voor speciale effecten bij de televisiezender de ontleding van de beelden uit de twee camera's kan reproduceren, waarvan er één de vier 5 hoeken vult die wit getekend zijn en de tweede camera die welke getekend zijn in zwart. Wanneer bijvoorbeeld alle in wit getekende vier hoeken een vertikale polarisatie hebben die geproduceerd wordt door de identieke vierhoek van het masker en die allemaal behoren bij het linker beeld, zal de rest van de vierhoeken in zwart een snijding mogelijk maken met frag-10 menten met horizontale polarisatie van het beeld uit de tweede camera met horizontale polarisatie.

In alle figuren worden de polarisaties voorgesteld door vertikale of horizontale lijnen, zowel in de maskers als in de brillen, maar dit kan ook zo worden gedaan dat beide richtingen anders zijn, mits de pola-15 risatierichtingen onderling loodrecht zijn.

In fig. 1 wordt verondersteld dat, met de in alle televisiestudio's aanwezige apparatuur voor speciale effecten, de beelden uit twee camera's worden gemengd en dan gescheiden in horizontale stroken 1 en 2 die er van uit het televisietoestel uitzien als stroken 3 die door het masker verti-20 kaal worden gepolariseerd en behoren bij het beeld 01 dat overeenkomt met het linker oog, en stroken 4 van het beeld 02 die door de corresponderende stroken van het masker horizontaal worden gepolariseerd om door het rechteroog te worden bekeken.

Bij het rechtstreeks bekijken van het scherm zonder bril met analy-25 satorglazen zou men een dubbel beeld zien, zoals aangeduid door de getrokken lijnen in de twee beelden 01 en 02.

In fig., 2 is weergegeven dat het masker met de stroken 3 en 4 dat aan de randen wordt vastgehouden, zich achter het foto-emissie-mozaïek 5 bevinden dat de lichtgevende stroken van de twee beelden produceert. Deze 30 wijze van plaatsing van het dunne masker moet; door de fabrikant van de beeldbuis volmaakt worden uitgevoerd om een volmaakte overeenstemming te krijgen tussen de lichtende stroken en die van het masker, waarbij men de mogelijkheid heeft de breedte van al:deze stroken te verkleinen tot de breedte wordt bereikt van een enkele beeldlijn, in welk geval het beste 35 stereoscopische zicht wordt verkregen.

In fig. 3 is weergegeven dat het polarisatiemasker met de stroken 3 en 4 zich buiten de beeldbuis bevindt en dat het, doordat het op afstand licht van het foto-emitterende mozaïek 5, een grotere breedte van de stroken kan benutten om rekening te houden- met de beweging van het 8500762 -\ -7- hoofd van de kijker, bijvoorbeeld een breedte van 5 mm of meer beeldlijnen voor stroken van dezelfde polarisatie. Evenzeer dient een volmaakte overeenstemming tot stand gebracht te worden tussen de stroken van het beeld, hetgeen kan worden bereikt door vprtikale verplaatsing van het beeld met 5 de gebruikelijke magnetische middelen.

Het vervaardigen van deze maskers kan worden uitgevoerd door stroken 3 en 4 te plakken op transparante platen 6 die polarisatiestroken 8 bevatten en stroken 9zonder polarisatie, en andere platen 7 die stroken 10 bevatten die loodrecht gepolariseerd zijn op de stroken 8 en met ongepola- 10 riseerde stroken 11. Wanneer beide platen tegen elkaar geplaatst worden, komen de gepolariseerde stroken 8 van plaat 6 overeen met de transparante stroken 11 van plaat 7, en omgekeerd komen de nietgepolariseerde stroken 9 van plaat 6 overeen met de gepolariseerde stroken 10 van plaat 7.

Bij het kijken gebeurt het volgende. In fig. 5 zijn er twee stroken, 15 de ene strook 3 met vertikale polarisatie die overeenkomt met dezelfde strook 3 als in fig. 1, met een stuk van het beeld 01, en de andere strook 4 met horizontale polarisatie die overeenkomt met strook 4 uit fig. 1 waardoor men een stuk kan zien van het beeld 02.in genoemde fig. 1. Wanneer brilleglazen worden gebruikt met twee gekruiste analysators 12 en 13, zo- 20 danig dat men met de analysator 12 voor eht rechter oog alleen de lichtende strook 3 van het beeld 01 kan zien met dezelfde polarisatie, terwijl dit glas ondoorschijnend is voor de zichtstrook 4 en het stuk van het beeld 02. Als gevolg daarvan zal het rechteroog het beeld 01 zien, dat wordt gevormd door de afwisselende horizontale strook, waarbij de ogen door een instinc-r-25 tieve beweging zullen scherpstellen op het detail dat interessant is door de verandering van de horizontale parallaxhoek. Het is alsof de beelden 01 en 02 zich zouden verplaatsen volgens de pijlen in fig. 5 tot ze terechtkomen in eenzelfde vlak, zoals weergegeven in fig. 6, maar in een virtueel vlak dat zich bevindt in de zone waarin de optische assen elkaar 30 kruisen, wat dichter bij de kijker zal zijn wanneer het doel is de voorwerpen dichter bij de camera te zien. Dit visuele beeld zal verder van de kijker af liggen wanneer hij voorwerpen waarneemt die ver van de camera's geplaatst zijn. Naast dit verschijnsel van virtuele verplaatsing van het vlak waarin de optische assen van de ogen elkaar snijden, waar-35 door stereoscopisch zicht mogelijk is, is in fig. 7 nog een ander verschijnsel weergegeven.

Het nieuwe verschijnsel ligt in het feit dat elk oog over een zeer kleine hoek van vertikale parallax beweegt, zodanig dat lichtgevende stroken 16 zichzelf superponeren, terwijl natuurlijk op dezelfde manier de 8500762 -8- ondoorschijnende stroken met elkaar verbonden worden, zodat een beeld wordt verkregen waardoorheen horizontale donkere lijnen lopen. Dit verschijnsel wordt gemakkelijk gecorrigeerd door de polarisatierichtingen van de analysators 19-ep 20 van de brilleglazen niet precies haaks op el-5 kaar in te stellen maar onder een hoek van bijvoorbeeld minder dan 70°.

Zo wordt door draaiing van de glazen het licht van het ene beeld enigszins voor het licht van het andere beeld geschoven, en wanneer de lichtsterkten gelijk zijn verliezen de ogen het motief dat de vertikale parallax teweegbrengt; men kan dus de beide beelden op zijn plaats zien zoals weergegeven 10 in fig. 8 en men heeft een stereoscopisch zicht zonder dwarse donkere lijnen.

Een andere manier om de vertikale parallax van de ogen te voorkomen weergegeven in fig. 9, bestaat in het gebruik van stroken 22 en 23 waarvan de breedte kleiner is naarmate ze dichter bij het midden van het 15 scherm 21 liggen. Op deze manier wordt elk ook er in sommige gebieden toe aangezet naar boven te gaan, en in andere naar beneden, zodat het oog op z'n plaats blijft. Dit vereist uiteraard dat de stroken waarmee in de studio het beeld wordt verdeeld, dezelfde positie hebben als de amskerstroken.

Dezelfde effecten kunnen worden verkregen, maar op een meer inge-20 wikkelde wijze, door de door de televisiezender uitgezonden beelden bijvoorbeeld op de in fig. 10 weergegeven wijze te ontleden met min of meer willekeurige kaders, zoals aangeduid door 25 en 26, mits het masker dezelfde indeling heeft als de vier hoeken in de polarisators.

Als aanvullende informatie wordt vermeld dat al het bovenstaande 25 verkregen is tot een strookbreedte van 5 mm op de wijze die weergegeven is in fig. 3, maar het ideaal is om het masker op te stellen zoals weergegeven in fig. 2, dus binnen in de buis, waarbij de breedte van de pola-risatorstroken zo smal mogelijk is tot de breedte wordt bereikt van een enkele lijn in het optische beeld. Het gebruik van gedigitaliseerde scher-30 men in de toekomst wordt zoveel temeer van voordeel om, behalve op eenzelfde positie, de identificatie te bereiken van polarisatiestroken en nbeeldstroken.

Op die manier zal met de oneven lijnen een beeld worden gevormd en met de even lijnen een ander beeld, terwijl beide beelden door elkaar door 35 de polarisatieglazen volmaakt zullen worden gedifferentieerd en gelijktijdig het hele scherm innemen.

Wanneer de kijker iets mankeert aan het ene oog en geen stereoscopische beelden kan zien maar toch het'uitgezonden programma niet wil missen, kunnen gepolariseerde glazen worden gebruikt met de analysatorrich-40 tingen evenwijdig aan die van één van de beide uitgezonden beelden, al 8500762 -9- gaat daarbij enig detail verloren, omdat slechts de helft van de lijnen zal worden waargenomen. Wanneer het stereoscopische beeld wordt waargenomen met glazen die gekruiste polarisatierichtingen hebben zal elk oog zijn .eigen beeld zien met de helft van de lijnen, maar in de hersens wordt 5 het beeld op zodanige manier gepresenteerd alsof alle lijnen worden ontvangen van een niet-stereoscopische uitzending.

___' 4A' ' 8500762

Claims (9)

1. Stereoscopisch systeem voor televisie, gekenmerkt door het combineren van videofrequente beelden van twee televisiecamera's in twee reeksen lichtende stroken die afwisselend afkomstig zijn van de eerste camera en van de tweede camera, zodanig dat deze stroken steeds dezelfde positie 5 innemen in het beeld van het televisietoestel en dat, omdat zich ervoor stroken bevinden van dezelfde vorm en afmetingen, die worden gevormd door materiaal dat het licht polariseert, zodat alle lichtende stroken van een eerste beeld dat behoort bij de eerste camera, verschijnen met licht dat gepolariseerd is in een eerste richting en dat het door deze stroken ge-10 vormde beeld slechts door één oog kan worden gezien door een filter dat licht met die polarisatierichting doorlaat, terwijl de lichtende stroken die zich bevinden tussen de stroken van het eerste beeld samen het beeld vormen dat geproduceerd is door de tweede camera en waarvoor zich polari-satiestroken bevinden die aan het licht een polarisatierichting in het 15 scherm geven loodrecht op die van het eerste beeld, zodat dit tweede beeld door het andere oog kan worden gezien door een filter met dezelfde polarisatierichting als de stroken van dit tweede beeld en dat zich voor dat tweede oog bevindt.

2. Systeem volgens conclusie 1, met het kenmerk dat het aantal stroken 20 waarin de twee beelden van de beide camera's ontleed worden, de helft bedraagt van het aantal stroken dat op het beeldscherm verschijnt, zodanig dat wanneer oneven stroken overeenkomen met het beeld dat behoort bij de eerste camera, de oneven stroken van het tweede beeld niet worden gebruikt en niet op het scherm verschijnen terwijl, wanneer even stroken, overeen- 25 komend met het beeld uit de tweede camera, worden geprojecteerd, de even stroken van eht eerste beeld niet worden gebruikt of geprojecteerd, zodat de beelden van de twee camera's afwisselend worden gevormd door een reeks stroken van de eerste camera en een andere reeks stroken van de tweede camera die zich tussen de eerste in bevinden, zodat het beeld van de twee-30 de camera wordt gevormd, hetgeen betekent dat stroken uit de ene en de andere camera afwisselend worden benut.

3. Systeem volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat alle stroken die overeenkomen met het eerste beeld worden uitgezonden zonder die van het tweede beeld, en daarna alle stroken worden uitgezonden die overeen- 35 komen met het tweede beeld, waardoor de omschakeling tussen de stroken en de hele beelden met elkaar wordt gecombineerd, zodat op het ene tijdstip alleen de even stroken zichtbaar zijn en op het tweede tijdstip alleen de oneven stroken. 8500762 .» «· -11-

4. Systeem volgens een der conclusies 1 tot 3, met het kenmerk, dat de vertikale breedte van de stroken teruggebracht wordt tot de breedte van de lijnen op het beeldscherm, op dezelfde wijze als of deze lijnen de aftast lijnen zijn bij de conventionele beeldbuis voor de horizontale aftasting 5 door een bundel electronen, alsof ze worden gevormd door afzonderlijke elementen of cellen die achtereenvolgens worden bekrachtigd in vlakke schermen of vloeibare kristallen of de lampjes in de reuzenschermen.

5. Systeem volgens een der conclusies 1 tot 3, met het kenmerk, dat de polarisatiestroken zo op een transparante plaats zijn aangebracht dat ze 10 een masker vormen met afwisselend stroken die het licht polariseren in de ene richting en die welke het licht polariseren in de andere richting, waarbij de beide platen, elk met alleen de even stroken of de oneven stroken, achter elkaar worden geplaatst.

6. Systeem volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat 15 de polarisatiestroken van het masker zich bevinden buiten het scherm van de conventionele beeldbuis of binnen dat scherm, waarbij er een plaat is met de foto-emitterende elementen waartegen de plaat met het masker staat, zodat lichtende stroken op permanente wijze samenvallen met dezelfde pola-risatiestrook waardoor met magnetische middelen de positie van de beeld- : 20 lijnen kan worden ingesteld om ze te doen samenvallen met de stroken van het masker.

7. Systeem volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de breedte van de stroken van de beelden en de polarisatiestroken van het masker variabel zijn, waarbij de breedte van strook tot strook kan verande- 25 ren of in de lengterichting van elk van de stroken.

8. Systeem volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk,* dat de polarisatie langs een strook kan variëren per zone, waardoor het licht afwisselend gepolariseerd wordt in de ene of de andere, loodrecht op de eerste staande richting, onafhankelijk van de variatie langs de breedte 30 ervan, waardoor rhombische, vierkante of driehoekige elementen ontstaan of elementen van andere vorm, waarbij de horizontale afmeting ervan aanmerkelijk groter is dan de vertikale afmeting.

9. Systeem volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat stroken of spleten zonder polarisatiemateriaal tussengeplaatst zijn. 8500762