NL8100694A - Drijvende afdamming. - Google Patents

Description

i . - Λ 813045/Keijser

Korte aanduiding: Drijvende afdamming.

Door aanvraagster worden als uitvinders genoemd: Bernard Jaffrennou en Maurice Cessou·

De uitvinding heeft betrekking op een nieuwe konstruktie van een drijvende afdamming.

Deze afdammingskonstruktie is speciaal bruikbaar voor het begrenzen van vaarzones of watervlakken die bestemd zijn voor 5 watersport aktiviteiten zoals bijvoorbeeld zwemmen, of voor water-cultuur.

Een zeer belangrijke toepassing van de uitvinding is de strijd tegen de waterverontreiniging door drijvend vast afval, of door chemische produkten, meer in het bijzonder koolwaterstoffen.

10 De afdamming volgens de uitvinding kan op een vaste plaats worden gebruikt, gespannen tussen twee meerpunten, of op de manier van een draad of trawl met de uiteinden bevestigd aan een of meer sleepboten om een vuil wateroppervlak te reinigen.

Bij de verschillende bestaande typen afdanming kan men die 15 onderscheiden welke een drijvende torus omvatten waaraan een mantel is bevestigd met ballast aan de onderzijde, zoals de afdammingen die worden beschreven in het Franse octrooischrift 2 241 203 en in het tijdschrift Offshore, jaargang 32, no. ó, van 5 juni 1972, bladzijden 69-70 ( Tulsa, USA), 20 Een tweede afdammingstype, beschreven in het Franse octrooi schrift 1 305 469, omvat een reeks onderling scharnierende vertika-le drijvende platen.

Een derde type afdanming, beschreven in de eerste aanvulling no. 77 350 bij het Franse octrooischrift 1 249 315 en in het 25 Amerikaanse octrooischrift 4.016.726, omvat het flexibele konstruktie die een barrière vormt voorzien van dwarsverstijvingen waaraan drijvers zijn bevestigd die bestemd zijn om die konstruktie in het water te dragen in een in hoofdzaak vertikale stand, zodat een scherm ontstaat.

30 Deze laatste afdammingen vertonen ten opzichte van de eer dergenoemde het voordeel dat de onder water gelegen hoogte ervan in hoofdzaak konstant is, hetgeen het vasthouden van verontreinigingen vergemakkelijkt.

35 De stabiliteit wat betreft de wind, golven en stromingen kan echter niet voldoende worden gegarandeerd door het enkel aanbrengen 8100694 - 2 - van ballast van de flexibele konstruktie.

De stabiliteit kan worden verbeterd, zoals vermeld in het Franse octrooischrift 2 161 242, door de drijvers aan een zelfde zijde of aan beide zijden van de barrière aan te brengen op een 5 zekere afstand daarvan (zoals weergegeven in het Franse octrooischrift 987 479), waarbij de verkregen stabiliteit groter is naarmate die afstand groter is.

Een bij dit afdammingstype ontstaand probleem is dat de groepen drijvers die verdeeld zijn langs de flexibele konstruktie 10 die de barrière vormt onderling op afstand moeten worden gehouden door een verbinding die voldoende flexibel is om de bewegingen van de deining te kunnen volgen, zodat de afdamming met rollende, slingerende en stampende bewegingen, terwijl een in hoofdzaak kon-stante hoogte onder water wordt bewaard, zowel wanneer de afdamming 15 wordt gesleept als wanneer hij zich in de werkstand bevindt, gespannen tussen twee bevestigingspunten, of gesleept door een of meerdere schepen.

Dit probleem kan worden opgelost met gebruikmaking van een drijvende afdamming die een flexibele konstruktie omvat die een 20 barrière vormt, voorzien van dwarsverstijvingen waaraan drijvers zijn bestemd die geschikt zijn om in het water de flexibele konstruktie in een in hoofdzaak vertikale stand te dragen, waarbij elke verstijver met de eraan bevestigde drijvers een drijfeenheid vormt, en welke inrichting volgens de uitvinding gekenmerkt is 25 doordat de achtereenvolgende drijfeenheden onderling zijn verbonden door een stel verbindingsstangen die in lengterichting zijn aangebracht aan het bovenste gedeelte van de afdamming en die scharnierend zijn, en waaraan de flexibele konstruktie die de barrière vormt is opgehangen· 30 Een ander probleem dat men ontmoet bij een afdamming van het bovengenoemde type is dat van de verbinding tussen de dwarsverstij-vingen en de drijvers.

Omdat deze laatste op afstand van de barrière moeten komen om de stabiliteit van de afdamming te leveren is het gevolg dat de 35 verbinding tussen de verstijvers en de drijvers onder invloed van de golven, de wind en de stroming, onder invloed staat van aazienlijke krachten die breuk van die verbindingen kunnen veroorzaken.

81 0069 4 - 3 -

Anderzijds moeten de verontreinigingen, in het bijzonder de vloeibare produkten, vrijelijk langs de afdamming kunnen stromen tot aan een verzamelpunt, zodat opeenhopingen voorkomen worden waardoor lekken kunnen ontstaan als gevolg van meeslepende ver-5 plaatsingen of werveleffekten die voortvloeien uit een grotere dikte van de verontreinigende laag.

Het is mogelijk om de insluitingskrachten te reduceren die uitgeoefend worden op de verbindingsarmen tussen de drijvers en de verstijvers, waarbij toch een vrije stroming mogelijk is van de 10 verontreinigende stoffen langs de barrière, wanneer een afdamming van het bovenvermelde type zo wordt uitgevoerd dat elke verstijver verbonden is met twee drijvers die aan weerszijden van de verstijving zijn aangebracht en daaraan zijn bevestigd door twee armen die aangezet zijn op een afstand van de bovenrand van de verstijving 15 die niet groter is dan een kwart van de hoogte van de barrière, welke armen in bedrijf een hoek van minder dan 90° maken met de vertikaal.

. De uitvinding zal hierna worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening.

20 Fig. 1 toont perspektivisch een afdamming volgens de uitvin ding;

Fig. 2 toont in langsdoorsnede de schuivende bevestiging van de verbindingsstangen boven aan de verstijvingen;

Fig?- 3 toont een uitvoering van een scharnier tussen die 25 stangen;

Fig. 4 toont een wijze van bevestiging van mantelelementen aan de verstijvingen;

Fig. 5 en 6 tonen een speciale uitvoeringsvorm waarbij de drijvers een konstruktie uit een stuk vormen met de armen waardoor 30 ze bevestigd zijn aan de verstijvingen en scharnierend zijn aangebracht aan die verstijvingen.

Men ziet in fig. 1 een gedeelte van een afdamming volgens de uitvinding die een flexibele konstruktie omvat welke een barrière vormt die bestaat uit een soepele mantel 1 en een versterking be-35 staande uit in lengterichting lopende elementen die goed bestand zijn tegen trekkrachten, met voordeel gevormd door banden 2 uit versterkt materiaal, en sterke dwarselementen die een bepaalde 81 00 69 4 - 4 - onderlinge afstand bewaren tossen de in lengterichting lopende elementen, welke dwarselementen gevormd kunnen worden door banden 3 van dezelfde aard als de banden 2.

De versterking kan worden gevormd door tussen de elementen 5 2 en 3 een las te maken of door deze elementen door elkaar te weven.

De banden kunnen bijvoorbeeld bestaan uit een matrix van kunststofmateriaal, versterkt met een wapening die bestaat uit sterke draden zoals draden van metaal of glas, koolstofvezels, of 10 draden uit kunststofmateriaal zoals die welke in de textielindustrie worden gebruikt (polyamide, polyester enz.).

De afdamming omvat verder dwarsverstijvingen die elk worden gevormd door twee geprofileerde elementen 4 en 5 die aan weerszijden van de versterking geplaatst zijn en die deze tussen zich in 15 drukken, eventueel ook met de mantel 1, waarbij ze ermee verbonden zijn door bouten of klinknagels of andere bevestigingsmiddelen.

Aldus wordt de kontinulteit van de tegen trek bestand zijnde versterking niet onderbroken ter plaatse van de verstijvingen die zo vrij blijven van de op de afdamming uitgeoefende trekkrach-20 ten, welke krachten alleen opgevangen worden door de versterking.

De drijvers 7 en 8, die op een zekere afstand van de flexibele barrière zijn opgesteld, zijn met de geprofileerde elementen 4 en 5 verbonden door de armen 9 en 10.

De verstijvingen 4, 5 en de drijvers 7, 8 die met de ver-25 stijvingen verbonden zijn door de armen 9 en 10 vormen een drijf-eenheid.

De afdamming omvat een aantal van dergelijke drijfeenheden die onderling boven aan zijn verbonden door een stel scharnierende verbindingsstangen 11 waaraan de flexibele konstruktie bevestigd 30 is die de barrière vormt.

Daartoe omvat elke verstijving boven aan een mof 12 (bijv. gelast aan een van de beide elementen 4 en 5 waaruit de verstijving bestaat) waarin twee verbindingsstangen 11 steken die de be-. treffende drijfeenheid verbindt met de twee naburige eenheden.

35 Het uiteinde van minstens een van deze stangen is ingericht om te glijden in de mof 12. In het in fig. 2 weergegeven uitvoerings-voorbeeld is het einde van een van de verbindingsstangen 11 vast 81 00 69 4 - 5 - bevestigd ααη de mof 12 door een pen 13, terwijl het einde van de andere stang 11 in de mof een beperkte glijbeweging kan uitvoeren· De stangen 11 zijn bij voorkeur scharnierend nabij minstens een van de verstijvingen· Deze scharnierverbinding is van een type 5 waarmee de afdamming zich volgens rol, stamp en slingerbewegingen kan vervormen onder invloed van de deining·

In het weergegeven uitvoeringsvoorbeeld wordt het scharnier verkregen door een verbinding die bestaat uit twee ringen 14 en 15 waarvan er minstens een kan draaien om de lengteas van de stang 11 10 waaraan hij is bevestigd·

Uiteraard kunnen andere typen van meerrichtingsverbindingen worden gebruikt, bijvoorbeeld een kogelkop·

De stangen 11, die een zekere stijfheid hebben, kunnen worden gevormd door metalen buizen of glasvezel staven of staven van 15 een ander geschikt materiaal.

Met deze opstelling kunnen de achtereenvolgende drijfeenheden van de afdamming op een in hoofdzaak konstante afstand worden gehouden door een verbinding die voldoende flexibel is om de bewegingen van de deining te kunnen volgen teneinde de hoogte van de 20 afdamming boven water en de diepgang in hoofdzaak konstant te kunnen houden· De afdamming kan aldus in bedrijf de geknikte configuratie bezitten die in fig· 1 is weergegeven.

De dwarsbanden 3 van de versterking zijn bij voorkeur om de verbindingsstangen 11 geslagen aan het bovenste gedeelte ervan, en 25 daaraan vastgelast·

Teneinde herstelwerkzaamheden aan de mantel 1 te vergemakkelijke kan het van voordeel zijn wanneer deze bestaat uit achtereenvolgende elementen elk met aan de uiteinden een staaf 16 (fig.4) waarover de mantel zodanig is geslagen dat hij erop kan worden 30 vastgelast. Deze staaf bevindt zich in vasthoudmiddelen die door de verstijvers worden gedragen, zoals bijvoorbeeld de buis 17 die ge-, last is aan een van de elementen 4 of 5 van de verstijving, en met een langsspleet 18 voor het doorlaten van de mantel·

Teneinde de insluitkrachten te verminderen van de armen 9 35 en 10 die verbonden zijn met de verstijvingselementen 4, 5, waarbij toch langs de barrière een gebied in stand wordt gehouden zonder opstakels waardoor een vrije stroming mogelijk is van de 8100694 - 6 - vervuilende stoffen langs die hele barrière, zijn de verbindings-armen 9, 10 van de drijvers 7, 8 bij voorkeur aan de verstijvings-elementen 4, 5 gehaakt op een afstand van de bovenrand daarvan die hoogstens gelijk is aan een kwart van de hoogte van de barrière, waarbij deze sterke armen 9, 10 met de verstijvingselementen 4, 5 hoeken vormen van minder dan 90°,

De sluitende krachten op de verbindingsarmen 9, 10 worden aldus verkleind doordat een gedeelte van de vertikale reaktie-krachten waarmee de drijvers op het water liggen omgezet wordt in een axiale drukkracht op de verbindingsarmen.

De drijvers 7, 8 kunnen worden gevormd door een stijf omhulsel van metaal of kunststof, gevuld met een kunststof schuim met gesloten poriën (bijvoorbeeld polyurethaan).

Men kan bijvoorbeeld, zoals weergegeven in fig· 1, blokvormige of cilindervormige drijvers gebruiken die bevestigd kunnen worden aan de verbindingsarmen 9, 10 met behulp van ringbanden 19, 20.

Fig. 5 en 6 tonen een speciaal interessante uitvoeringsvorm waarin elke drijver met de verbindingsarm waardoor hij met de verstijving is verbonden een uit een stuk bestaand geheel vormt, waarvan de doorsnede geleidelijk afneemt van het uiteinde van de drijver naar het bevestigingspunt ervan aan het verstijvingselement 4 of 5.

Dit drijvertype bezit het voordeel dat de vervaardiging veel gemakkelijker is.

Bovendien heeft met dit drijvertype elke schuine stand van de afdamming tot gevolg dat het onder water gelegen volume van de drijvers aanzienlijk wordt vergroot, en dus de kracht van Archimedes toeneemt, en dus ook het terugdrukkende koppel.

Het kan van voordeel zijn, zowel bij de in fig. 1 weergegeven uitvoering als bij die welke hierboven werd bedoeld, het geheel van de drijver met de verbindingsarm zwenkbaar aan te brengen om een horizontale as die verbonden is met het verstijvingselement.

Op deze manier komen de drijvers 7a, 8a onder invloed van hun eigen gewicht terecht langs de verstijvers wanneer de afdamming zich buiten het water bevindt (fig. 5),'hetgeen de,stabiliteit ervan verbetert omdat de drijvers terechtkomen in een werkstand op afstand 81 00 6 9 4 - 7 - van de barrière wanneer de afdamming drijft (fig, 6).

Er zuilen (niet aangeduide) geschikte middelen worden gebruikt om de zwaai van de drijvers 7a en 8a te beperken.

Ongeacht de toegepaste uitvoering kunnen de armen 9 en 10 5 (fig. 1) of de gekombineerde drijvers met verbindingsarmen 7a en 8a (fig. § en 6) permanent of losneembaar worden verbonden met de ver-stijvingselementen 4, 5,

Ter vergemakkelijking van de verplaatsing van de afdamming op de oever kunnen minstens sommige van de drijfeenheden voorzien 10 zijn van steunorganen met rollen (rollen 21 in fig. 1, en 21a in fig. 5 en 6), glijders of wielen, welke organen rechtstreeks onder de drijvers zijn geplaatst, of wel op een horizontaal deel 23, 23a onder aan de verstijvingen.

81 0069 4

Claims (10)

1. Drijvende afdamning, omvattend een flexibele konstruktie die een barrière vormt welke voorzien is van dwarsverstijvingen waaraan drijvers zijn bevestigd die geschikt zijn om deze flexibele konstruktie in het water te dragen in een in hoofdzaak vertikale stand, 5 waarbij elke verstijver met de daaraan bevestigde drijvers een drijfeenheid vormt, met het kenmerk, dat de achtereenvolgende drijfeenheden onderling zijn verbonden door een stel ver-bindingsstangen die in lengterichting aangebracht zijn bovenaan de afdamming .en die scharnierend zijn, en waaraan de flexibele kon- 10 struktie hangt die een barrière vormt· «

2. Drijvende afdamming volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de verbindingsstangen onderling zijn verbonden door een glijdende verbinding·

3. Drijvende afdamming volgens conclusie 1, met het 15 kenmerk, dat elke dwarsverstijver bovenaan voorzien is van een mof waarin twee scharnierende verbindingsstangen terechtkomen die deze verstijving verbinden met naburige verstijvingen, waarbij tenminste één van deze stangen in de genoemde mof kan glijden·

4· Drijvende afdamming volgens conclusie 3, m e t het 20 kenmerk, dat minstens één van de stangen scharnierend is nabij de mof·

5· Drijvende afdamning volgens conclusie 1, m e t het kenmerk, dat de flexibele konstruktie voorzien is van een soepele wapening die bestand is tegen trekkrachten en bevestigd is 25 aan de scharnierende verbindingsstangen, en dat elk van de verstijvingen wordt gevormd door twee elementen die aan weerszijden van de versterking zijn geplaatst die ze tussen zich in drukken·

6· Drijvende afdamming volgens conclusie 5, waar in de versterking wordt gevormd door horizontale en verrtikale soepele banden 30 met een grote treksterkte, met het kenmerk, dat de vertikale banden dubbelgeslagen zijn om de in lengterichting lopende stangen van de scharnierverbinding, bovenaan de versterking.

7« Drijvende afdamming volgens conclusie 1, waarin elke verstijving verbonden is met twee drijvers die zich aan weerszijden van de 35 verstijving bevinden en eraan bevestigd zijn door twee armen die 81 00 69 4 <r~ - 9 - bovenaan de verstijving zijn aangezet, met het kenmerk, dat elk van de armen waardoor een drijver verbonden is met een verstijving met die drijver een uit een stuk bestaand geheel vormt dat geprofileerd is met een doorsnede die geleidelijk afneemt vanaf 5 het drijvereinde naar het bevestigingspunt aan de verstijving.

8. Drijvende afdamming volgens conclusie 7, m e t het kenmerk, dat elke drijver met de verstijving is verbonden door tenminste een scharnierverbinding, en dat er middelen aanwezig zijn om de uitwijking van de armen in bedrijf te begrenzen.

9. Drijvende afdamming volgens conclusie 7, m e t het kenmerk, dat het uit een stuk bestaande geheel losneembaar is.

10. Drijvende afdamming volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat minstens enkele van de drijfeenhe-15 den onderaan voorzien zijn van draagorganen met rollen, sleden of wielen, ter vergemakkelijking van de verplaatsing van de afdamming op de oever. 81 0069 4