NL8003120A - Difenylpropylaminopyridineverbindingen, alsmede farmaceutische preparaten, die deze verbindingen bevatten. - Google Patents

Description

N.O. 29.115 -1-

Difenylpropylaminopyridineverbindingen, alsmede farmaceutische preparaten» die deze verbindingen bevatten.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een reeks nieuwe difenylpropylaminopyridineverbindingen, die verbindingen zijn analoog aan fenpyramine en begiftigd zijn met een spasmolytische en miorelaxerende activiteit, die het gladde spiersysteem beïnvloedt, 5 alsmede met lokaal anesthetische activiteit.

Meer in het bijzonder heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een reeks nieuwe geneesmiddelen met de algemene struktuurformule van het formuleblad, waarin de difenylpropylaminogroep gebonden is op de plaats 2, 3 of 4 van de pyridinering, fi waterstof of een rech-10 te of vertakte alkylgroep met 1 - 4 koolstofatomen of een aralkyl-groep, zoals bijvoorbeeld de benzylgroep, X een halogeenatoom zoals chloor, broom of jood, Y waterstof of een halogeen zoals fluor, broom of chloor en voorts een methoxygroep, Z 0 of en n nul of 1 kunnen voorstellen, met dien verstande, dat Z H2 is wanneer n 1 is.

15 Onder de verbindingen, die vallen onder de hiervoor genoemde algemene formule, is de verbinding waarin Y waterstof, Z H2» n nul voorstellen en NH gebonden is op de plaats 4-, uit de gespecialiseerde literatuur bekend onder de naam fenpyramine.

De nieuwe verbindingen volgens de uitvinding kunnen bereid wor-20 den volgens het oorspronkelijke bereidingsproces van fenpyramine, zoals beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage 8θ,00490.

Het is bekend, dat die geneesmiddelen, die in meerdere of in mindere mate begiftigd zijn met een spasmolytische activiteit in hoofdzaak gevormd worden door de zogenaamde neurotrope geneesmidde-25 len, aangezien hun werking te voorschijn komt bij het synaptische of gangliaire niveau van het aanvoerende autonome zenuwstelsel, zodat de spasmolytische werking in het algemeen een deel is van een stel collaterale werkingen, die verschillende lichaamsorganen en gebieden beïnvloeden. Zo hebben bijvoorbeeld de atropine geneesmiddelen, die 30 de best bekende spasmolytische middelen van natuurlijke oorsprong zijn, neveneffekten zowel op het autonome zenuwstelsel, waarbij organ en met een parasympathetische innervatie (hart, ogen, exocrine klieren) beïnvloed worden, zowel als op het centrale zenuwstelsel met een globale werking, die niet altijd te voorzien is en soms pa-35 radoxaal is. De ongewenste activiteit van atropine geneesmiddelen wordt geacht een gevolg te zijn van een antagonistachtige selectieve werking op muscarine receptoren, die anderzijds noodzakelijk is voor fi 0 0 3 1 2 0 -2- het tot stand brengen van de spasmolytische activiteit*

Het ligt daarom voor de hand» dat de verscheidenheid van niet gewenste neveneffekten, die deze alkaloïden bezitten, een nadeel is, wanneer hun spasmolytische werking therapeutisch moet worden ge-5 bruikt.

Anderzijds heeft papaverine, dat het basiselement is van papa-verineachtige geneesmiddelen, ook miotrope spasmolytische geneesmiddelen genoemd, aangezien zij direkt inwerken op het gladde spierstelsel, anders/^^antimuscarineachtige geneesmiddelen, waarvan de 10 werking tevoorschijn komt door het cholinergische systeem, niettegenstaande de doelmatigheid ervan op dieren, zijn belang in de menselijke therapie verloren, omdat de relevante therapeutische doseringen niet vaak een funktionele marge hebben met betrekking tot de doseringen, die als toxisch worden beschouwd.

15 Met andere woorden moet het ideale spasmolytische geneesmiddel begiftigd zijn met een selectieve werking op holten bevattende organen met gladde spieren en geen neveneffekten uitoefenen op andere plaatsen. Een lokaal anesthetische activiteit, die dit geneesmiddel bezit, zou verder zijn therapeutische doelmatigheid verbeteren.

20 Gevonden werd, dat een groep onlangs bereide geneesmiddelen be giftigd is met een opmerkelijke direkt spasmolytische werking gecombineerd met een lokaal anesthetische activiteit die nog een lage acute toxiciteit en een verminderd optreden van neveneffekten laat zien. Enkele typische vertegenwoordigers van deze groep vertonen geen en-25 kei ongewenst neveneffekt.

De reeks verbindingen volgens de onderhavige uitvinding, die een grotere mate van de gewenste farmacologische werkingen laat zien, heeft de struktuurformule van het formuleblad, waarin Η, X en n de hiervoor vermelde betekenissen bezitten.

30 Voorbeeld I.

Bereiding van N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropionamide.

120 g (0,53 Mol) 3.3-difenylpropionzuur worden gesuspendeerd in 900 ml watervrije benzeen en behandeld met een oplossing van 44 ml SOCI2 in 150 ml watervrije benzeen. Het mengsel wordt tot het kook-35 punt verhit en 8 uren onder terugvloeikoeling gekookt, vervolgens wordt het oplosmiddel gedestilleerd en wordt de overmaat thionylchlo-ride verwijderd door afzuigen door middel van een afzuigpomp bij een temperatuur van 40 - 50°C. Het aldus verkregen zuurchloride wordt vervolgens opgelost in 500 ml droge benzeen en behandeld met een op-40 lossing van 99,64 g (1,06 mol) 2-aminopyridine en.8 uren tot het 8003120 * * -3- kookpunt verhit. Het oplosmiddel wordt onder een verminderde druk verwijderd en het residu wordt behandeld met een 15-procentige oplossing van NaOH en met chloroform geëxtraheerd.

Na de verdamping onder een verminderde druk van het oplosmid-5 del wordt het produkt herkristalliseerd uit dichloormethaan-diëthyl-ether, waarbij 120 g zuiver produkt (opbrengst 80#) verkregen wordt. Smeltpunt: 126 - 128°C.

Chromatografie over kiezelgel 60 F,,^ platen met chloroform/ethyl-acetaat 96/4 als elueersysteem: Hf = 0,35.

10 Infraroodspectrum (KBr): 3280, 3060, 3020, 1680, 1658, 1598, 1578, 1525, 1492, 1300, 1158, 972, 782, 760, 744, 728, 700 cm"1.

Proton magnetische resonantie (CDCl^): 8,9 * 6,5 /(m, 15H, 14h aromatisch en NH)/$ 4,74 (t,j = 8 Hz, 1H); 3,l£ (d,j = 8 Hz, 2H).

De verbindingen, die in de volgende voorbeelden worden gegeven, 15 werden volgens de werkwijze van voorbeeld I bereid.

Voorbeeld II.

N-(3 *-pyridyl)-3.5-di fenylpropionamide.

Opbrengst 74$.

Smeltpunt: 236 - 238°C.

20 Chromatografie over kiezelgel 6ü platen met chloroform/methanol 95/5 als elutiesysteem: Rf = 0,41, IH (KBr): 3430, 3300, 3240, 3175, 3060, 3045, 1690, 1640, 1610, 1585, 1550, 1290, 1195, 815, 760, 750, 730, 705, 697 cm"1.

PMH (CF^COOH): 9,5 * 7,2 /(m, 15H, (14H aromatisch en NH)/, 4,62 (t, 25 J = 8 Hz, 1H); 3,45$ (d,J = 8 Hz, 2H).

Voorbeeld III.

N-(2'-pyridyl)-3-fenyl-3-p-methoxyfenylpropionamide·

Opbrengst 80$.

Smeltpunt: 108 - 110°C.

30 Chromatografie over kiezelgel 60 F^ platen met chloroform/methanol 95/5 als elutiesysteem: Rf = 0,29.

IR (KBr): 3290, 3060, 3020, 2950, 2930, 1660, 1610, 1595, 1575, 1525, 1510, 1455, 1430, 1300, 1245, 1180, 1150, 1030, 965, 825, 780, 755, 740, 700 cm"1.

35 PMR (CDClj): 8,85 (S verbreed 1H, NH); 8,30 * 6,70 (m, 13H aromatisch); 4,62 (t,J = 8 Hz, 1H); 3,70 (S, 3H, OCH,); 3,03<f(d,J = 8 Hz, 2H).

Voorbeeld IV.

N-(2*-pyridyl)-3-fenyl-3-p-fluorfenylpropionamide.

4o opbrengst: ?6%, finn 71 ?n -4-

Smeltpunt: 128 - 130°C.

Chroraatografie over kiezelgel 60 platen met chloroform/ethyl- acetaat 94/6· als elutiesysteemJ fif = 0,29· IB (KBp)s 3285, 3060, 3025, 2930, 1665, 1595, 1580, 1530, 1510, 5 1435, 1295, 1220, 1160, 965, 825, 775, 745, 695 cm-1.

PMB (CDCl^): 8,7 (m, 1H, NH); 8,4 * 6,6 (m, 13H aromatisch); 4,75 (t,3 = 8 Hz, 1H); 3,i£ (d,J = 8 Hz, 2H).

Voorbeeld V,

Bereiding van N-(2,-pyridyl)-3.3-difenylpropylamine.

10 Een oplossing van 20 g N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropionamide in 150 ml droge tetrahydrofuran wordt langzaam toegevoegd aan een suspensie van lithiumaluminiumhydride (LiAlH^) in overmaat in 100 ml droge tetrahydrofuran onder koeling in een ijsbad. Wanneer de meng-behandeling voltooid is wordt het mengsel tot het kookpunt verhit en 15 4 uren onder terugvloeikoeling gekookt. Het LiAlH^ in overmaat wordt vervolgens opgelost met waterbevattende tetrahydrofuran en het oplosmiddel wordt onder een verminderde druk verwijderd. Het residu wordt opgelost met een 10-procents oplossing van NaOH in water en met chloroform geëxtraheerd. Nadat het oplosmiddel is verdampt, wordt het 20 residu herkristalliseerd uit dichloormethaan-diëthylether, waarbij zuiver N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylamine met een opbrengst van 77% verkregen wordt.

Smeltpunt 97 - 99°C.

Chromatografie over kiezelgel 60 platen met chloroform/ 25 methanol 90/10 als elutiesysteem: Hf = 0,25.

IH (KBr)s 3245, 3080, 3050, 3025, 2940, 2920, 2875, 1600, 1575, 1525, 1492, 1485, 1160, 1062, 1030, 983, 770, 750, 740, 698 cm"1.

PMB (CDClj): 8,3 + 6,1 (m, 14H aromatisch); 4,75 (m verbreed, 1H, NH); 4,07 (t,j = 8 Hz, 1H); 3,22 (m, 2H); 2,335 (·, 2H).

30 Door gasvormig droog HC1 te borrelen door een oplossing van N- (2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylamine in dichloormethaan en door het • reactiemengsel in diëthylether te gieten, wordt het overeenkomstige hydrochloride met een smeltpunt van 123 - 1250C verkregen’.

De volgende verbindingen werden bereid volgens de in voorbeeld 35 V beschreven methode.

Voorbeeld VI.

N-(3'-pyridyl)-3.3-di fenylpropylamine.

Opbrengst: 60$6.

Smeltpunt: 83 - 85°C.

40 Chromatografie over kiezelgel 60 ^54 Plate*1 met chloroform/ 8003120 V ' «* * -5- methanol 95/5 als elutiesysteem: Rf = 0,50.

IS (KBr): 3220, 3020, 1582, 1525, 1490, 1475, 1^0, 1420, 1315, 1290, 1250, 1240, 793, 773, 752, 747, 698 cm-1.

PMR (CDCl^)i 8,1 + 6,6 (m, 14 H aromatisch); 4,09 (t.j = 8 Hz, 1H); 5 3,7 (m zeer verbreed, 1H, NH); 3,13 (m, 2H), 2,35^ (m, 2H).

Het hydrochloride smelt bij 205 - 207°C.

Voorbeeld VII.

N-(2'-pyridyl)~3-fenyl-3-p-methoxyfenylpropylamine.

Opbrengsti 75$.

10 Smeltpunt: amorf produkt.

Chromatografie over kiezelgel 60 platen met chloroform/metha- nol 95/5 als elutiesysteem: Rf = 0,18.

IR (KBr): 3250, 3020, 2930, 1600, 1570, 1510, 144-0, 1325, 1245, 1175, 1150, 1030, 770, 735, 695 cm"1 15 PMR (CDCl^): 8,20 + 6,10 (m, 13H aromatisch); 4,80 (m, 1H, NH); 4,01 (t,J = 8 Hz, 1H); 3,72 (S, 3H, OCH-j); 3,20 (m, 2H>; 2,31<T (m, 2H). Voorbeeld VIII.

N-( 2'-pyridyl)-3-fenyl-3-p-fluorfenylpropylamine.

Opbrengst: 70#.

20 Smeltpunt: amorf produkt.

Chromatografie over kiezelgel 60 ^54. P^a^en met chloroform/ethyl-acetaat 90/10 als elutiesysteem: Rf = 0,26.

IR (KBr): 3250, 3θ8θ, 3020, 2940, 2915, 1600, 1570, 1525, 1505, 1450, 1440, 1330, 1225, 1155, 765, 735, 695 cm"1.

25 PMR (CDCl^): 8,4 * 6,2 (m, 13 H aromatisch); 4,6 (m, verbreed, 1H, NH); 4,07 (t,j = 8 Hz, 1H); 3,25 (m, 2H); 2,35^ (m, 2H).

Voorbeeld IX.

Bereiding van 2-(3'.3'-difenylpropy1-1'-amino)-1-methylpyridinium-jodide.

30 Een oplossing van 5 g N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylamine in 50 ml tolueen wordt behandeld met een overmaat methyljodide en tot het kookpunt verhit. Na 3 uren koken onder terugvloeikoeling wordt het reactiemengsel gekoeld, in dimethylether gegoten en gefiltreerd, waarbij 2-(3'.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridiniumjodide 35 met een opbrengst van 90# verkregen wordt.

IR (KBr): 3220, 3025, 2955, 2935, 1645, 1588, 1538, 1493, 1310, 1185, 1067, 780, 770, 750, 740, 705, 700 cm"1.

PMR (CDCl^): 8,2 + 6,5 (m, 14 H aromatisch); 4,1 (s, 3H en, bedekt, t, 1H); 3,5 (m, 2H); 2,65^ (m, 2H).

40 De volgende verbindingen werden bereid volgens de in voorbeeld 8003120 -6- IX beschreven methode.

Voorbeeld X, 2-(3'.3'-Difenylpropyl-1'-aminoj-l-ethylpyridiniumjodide.

Opbrengsti 90¾.

5 IB (KBr): 3240, 3030 , 2935» 1644, 1588, 1535» 1495, 1178» 1158, 750, 700 cm .

PMB (CDCl^): 8,4 + 6,4 (m» 14H aromatisch en NH); 4,56 (q,J = 7 g2 2H); 4,09 (t,j = 8 Hz, 1H); 3,52 (m, 2H)s 2,55 (m, 2H); 1,45 (t 7 Hz, 3H).

10 Voorbeeld XI.

2- (3'.3'-Difenylpropyl-1'-amino)-1-benzylpyridiniumbromide. Opbrengst: 97¾.

IR (KBr): 31ÖO, 3020, 1643, 1580, 1535» 1490, 1450, 1160, 750, ^ -1 f-55, 700, 695 cm .

15 PMB (CDCl^): 9»1 (m, 1H, NH); 8,2 + 6,4 (m, 19H aromatisch); 6,η (d,J = 1 Hz, 2H); 3,8 (t,j = 8 Hz, 1H); 3,35 (m, 2H); 2,45(5 (m, ^ Voorbeeld XII.

3- (3'.3’-Difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridiniumjodide.

Opbrengst: 80¾.

20 is (KBr): 3230, 3140, 3105, 3065, 1625, 1600, 1545, 1510, 1495, 1470, 1175, 1028, 818, 797, 779, 767, 752, 730, 710, 703, 667 cm"1.

Voorbeeld XIII.

3— (3'.3'-Difenylpropyl-1*-amino)-1-ethylpyridiniumjodide.

Opbrengst: 85¾.

25 IB (KBr): 3222, 3140, 3070, 3020, 2980, 2940, 2920, 2870, 1625, 1600, 1590, 1550, 1510, 1495, 1170, 1155, 1028, 820, 795, 78o, 764, 730, 705, 675 cm'1.

PMB (CDCl^): 8,7 + 7 (m, 15H, (14H aromatisch en NH)); 4,4 (m, 33). 3,15 (m, 2H); 2,5 (m, 2H); 1,07f (t,j = 7 Hz, 3H).

3° Voorbeeld XIV.

4— (3*.3'-Difenylpropyl-11-amino)-i-methylpyridiniumjodide. Opbrengst: 91¾.

IR (KBr): 3235, 3135, 3055, 1652, 1580, 1560, 837, 817, 785, 752, 747, 710, 695 cm'1.

35 PMB (CDCl^s 8,46 (m, 1H, (NH)); 8,05 + 7 (m, 14H aromatisch); 4,15 (t,j = 8 Hz, 1H); 3,9 (s, 3H); 3t12 (m, 2H); 2,5(5* U, 2H).

Voorbeeld XV.

M3' . 3'-Difenylpropyl-1 '-amino )-i-etliylpyridinium;JOiUde,

Opbrengst: 87¾.

'tO 18 (KBr): 3250, 3220, 3135, 3030, 1650, 1580, 1555, 1190, 10W, 8003120 * -7- 1030, 830, 810, 780, 752, 746, 710, 698 cm“1.

PMB (CDCl^): 8,6 (m, 1H, (NH)); 8,2 + 7 (m, aromatisch); if,22 (m, 3H); 3,21 (m, 2H); 2,51 (m, 2H); 1,4l£ (t,j = 7 Hz, 3H).

Sommige van de gesynthetiseerde verbindingen zijn onderworpen 5 aan een farmacologische proef volgens de hierna beschreven methoden en met de resultaten zoals aangegeven in de tabellen en hierna besproken. Ook de volgende voorbeelden zijn vanzelfsprekend ter toelichting en niet beperkend gegeven.

De onderzochte verbindingen in de vorm van hydrochloriden wer-10 den onderzocht, voorzover de spasmolytische en miorelaxerende activiteit betreft, zowel in vitro als in vivo, met bijzondere referentie aan papaverine en de relevante effekten werden uitgedrukt zowel, op basis van spontane motiliteit en van excitatie zoals opgewekt bij geïsoleerde viscera door middel van enkele spasmogene middelen 15 (BaC^, acetylcholine), door toepassing voor elke proef van de meest doelmatige preparaten. Voor die doseringen, waarbij sommige van de onderzochte verbindingen weinig oplosbaar zijn, werd dimethylsulf-oxide als oplosmiddel gebruikt bij concentraties, die inactief bleken te zijn bij de beschouwde preparaten.

20 Tenslotte werden om de vereiste dosering te bepalen voor een 50¾ vermindering van de amplitude van contracties met betrekking tot de uitgangsdosering (CI^q) equimolaire concentraties van elk produkt gebruikt.

Spasmolytische en miorelaxerende activiteit in vitro, 25 Voorbeeld XVI.

Spontane motiliteit van het konijne-ileum.

De werking van de onderzochte verbindingen op de spontane motiliteit werd geëvalueerd bij 6 konijne-ileumpreparaten volgens de methode van Magnus (Arch. Ges. Physiol. 102, 123, 1904).

30 De ileumsegmenten werden gehaald uit mannelijke Nieuw Zeeland- konijnen met een gewicht van 2,5 kg, gesuspendeerd in baden voor geïsoleerde organen, die een bufferzoutoplossing bevatten, gewraonlijk bekend als Tyrode, die op 37°C werd gehouden en tenslotte met zuurstof werd behandeld met een mengsel van 0^ en CC^ in de verhouding 35 95 : 5· De spontane motiliteit van de preparaten werd gemeten door een isotone overdrager verbonden met een microdynamometer. Elk preparaat was vooraf ongeveer één uur gedompeld gehouden in de oplossing om het osmotische evenwicht te bereiken. Na deze tijd werden de afzonderlijke verbindingen in het bad gegoten in geleidelijk oplo-40 pende doseringen om de vrijwel totale verdwijning van spontane acti- fl n 0.11 2 0 -8- viteit in het orgaan vast te leggen. Voor vergelijkingsdoeleinden werden parallelle proeven met papaverine uitgevoerd.

De Cl .---waarden, die de noodzakelijke concentratie uitdrukken om een 50% vermindering van amplitude van de basale contractie te 5 verkrijgen zijn in tabel A opgenomen.

(Een gebruikelijke samenstelling van Tyrode is als volgt: NaCl 136,9 mmol 1"1; KC1 2,68 mmol 1“1; MgCl2 1,05 mmol 1’"1; CaCl2 1,80 mmol 1“1; NaH2P0^ 0,42 mmol 1 ^; NaHCO^ 11,9’nimol 1-1; glucose 5,56 mmol 1_<1).

10 Tabel A.

Spontane motiliteit in vitro van konijne-ileum.

Verbindingen CI,-q (mol/1) N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 1,3 x 10~^ N-(3,-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 1,2 x 10 15 4-(3'.3f-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridinium- jodide 1,8 x 10 ^ 4-(3'.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-ethylpyridinium-jodide 2,4 x 1Cf5 3-(31.3'-difenylpropyl-1-amino)-1-methylpyridinium-20 jodide 1,5 x 10 ^ 3-(3'.3*-difenylpropyl-1·-amino)-1-ethylpyridinium- jodide 1,6 x 10 ^ 2—(3'.3'-difenylpropyl-1'-amino-1-methylpyridinium- jodide 2,6 x 10-^ 25 2-(3'.3'-difenylpropyl-1*-amino)-1-ethylpyridinium- jodide 1,8 x 10”^ papaverine-hydrochloride 3,9 x 10 .

Uit tabel A kan worden afgeleid, dat alle onderzochte verbindingen doelmatig zijn bij het controleren van de spontane bewegingen 30 van het konijne-ileum bij lagere concentraties dan papaverine. Voorbeeld XVII.

In vitro-werking bij konijne-ileum gestimuleerd met BaCl2·

De activiteit van dezelfde verbindingen bij het antagoneren van spasmen veroorzaakt door BaCl2 toegevoerd in het bad bij een concen-35 tratie van 50 mcg/ml één minuut voorafgaande aan elke proef, werd onderzocht. Ook voor dit preparaat werd een vergelijking met papaverine uitgevoerd.

De Clcn-waarden, die de noodzakelijke concentratie uitdrukken 50 om een 50% reduktie te hebben van de met BaCl2 opgewekte contractie 40 worden voor elke verbinding in tabel B gegeven.

5003120 -9-

Tabel B.

Met BaCl^ opgewekte contractie van geïsoleerd konijne-ileum.

Verbindingen CI^Q (mol/1) N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydroehloride 1,4 x 10~^

5 N-(3,-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 2,8 x 1C

4-(3'.3’-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridinium- jodide 1,4 x 10-^ 4-(3*.3'-difenylpropyl-1'-amino )-1-ethylpyridinium- jodide 2,2 x 10 ^ 10 3-C3'.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridinium- jodide 1,4 x 10“^ 3-(31.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-ethylpyridinium- jodide 3i5 x 10 ^ 2-(3'.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridinium- 15 jodide 1,0 x 10-^ •5 papaverine-hydrochloride x 10

Uit deze tabel blijkt, dat alle verbindingen de met BaCl2 opgewekte concentratie remmen bij lagere concentraties dan papaverine. Voorbeeld XVIII.

20 In vitro-controle van met BaC^ en acetylcholine opgewekte spasmen in cavia-ileum.

Bij het cavia-ileum, dat een minimum intrinsieke motiliteit, evenwel een opmerkelijke gevoeligheid voor middelen heeft, die een contractie of een relaxatie van het ingewandsgladde spiersysteem ver-25 oorzaken, was het mogelijk verder de spasmolytische activiteit van de onderzochte verbindingen te evalueren. Als spasmogene middelen werden acetylcholine en BaCl^ gebruikt, die respectievelijk aan het bad werden toegevoerd bij eindeoncentraties van 0,1 mcg/ml en 50 mcg/ml.

30 Tien preparaten van davia-ileum voor elke verbinding werden be reid, waarbij hetzelfde doseringstrajekt gehandhaafd werd, dat gebruikt werd bij konijne-ileura.

Witachtige vrouwelijke cavia's met een gewicht van 400 - 500 g werden gedood door middel van schedelletsel, de ileumsegmenten wer-35 den verwijderd, in baden voor geïsoleerde organen gedompeld, die een Tyrode-oplossing bij 37°C bevatten en behandeld met een mengsel van 02 en C02 in de verhouding 95 i 5· De contracties werden gemeten door middel van een isotone overdrager, die met een microdynamometer verbonden is. Elk preparaat werd ongeveer 30 minuten ondergedompeld 40 voor het bereiken van het evenwicht.

8003 1 20 -10-

Na deze tijd werden de afzonderlijke doseringen van elk te onderzoeken produkt 3 minuten voorafgaande aan het spasmogene produkt toegevoerd, dat met het preparaat 1 minuut in aanraking werd gebracht. Voor de daarop volgende dosering van het geneesmiddel was 3 toegevoegd kreeg het onderzochte orgaan de gelegenheid de basale omstandigheden te herstellen en dit werd vastgesteld door gebruik van het enige spasmogene produkt. De werkwijze werd herhaald voor alle andere concentraties. Naderhand werd de vergelijking met het spasmo-lytische referentieprodukt met een bekende activiteit, namelijk pa-10 paverine, uitgevoerd door volgens dezelfde omstandigheden en volgens dezelfde methode te werk te gaan.

De CIj-Q-waarden zijn in de tabellen C en D opgenomen.

Tabel C.

Met Bad,, opgewekte contractie bij cavia-ileum in vitro.

15 Verbindingen 01,-^ (mol/1) - N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 5*6 x 10“ N-(3,-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 6,7 x 10”^ **—(3' .3' -difenylpropyl-1 * -amino )-1-ethylpyridinium-jodide 8,9 x 1θ’6 20 2—(31.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridinium- c jodide 4,3 x 10 2- (3’.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-ethylpyridinium- jodide 3,4 x 10~^ -6 papaverinehydrochloride 9,2 x 10- .

25 Tabel D.

Met acetylcholine opgewekte contractie bij cavia-ileum in vitro. Verbindingen CI^q (mol/1) N-(2·-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 1,1 x 10-^ N-(3'-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride 1,0 x 10-^ 30 4—(3*.3'-difenylpropyl-1’-amino)-1-methylpyridinium- jodide 1,6 x 10”^ 4—(3*.3'-difenylpropyl-1’-amino)-1-ethylpyridinium- jodide 1,0 x 10“^ 3- (3'.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-methylpyridinium- 35 jodide 1,7 x 10“^ 3— C 3*.3'-difenylpropyl-11-amino)-1-ethylpyridinium- jodide 1,2 x 10’^ 2-(3'.3'-difenylpropyl-11-amino)-1-methylpyridinium- jodide 0,46 x 1θ“^ 40 2-(3'.3'-difenylpropyl-1'-amino)-1-ethylpyridinium- 8003120 -11- jodide 0,62 x 10**^ papaverine-hydrochloride 0,85 x 10 .

De voorafgaande tabellen laten zien, dat alle onderzochte verbindingen doelmatig zijn bij het controleren van de met BaCl^ en ace-5 tylcholine opgewekte contractie.

Spasmolytische activiteit in vivo.

Het onderzoek over de in vivo spasmolytische activiteit van de onderzochte verbindingen werd uitgevoerd door bepaling van de voortgang van een plantaardige houtskoolbolus in het bekken van de rat 10 volgens de methode van Loewe (J. Am, Pharm. Ass. 28 (1939)1 427. Voorbeeld XIX.

Effekt op ingewandsvoortgang.

Mannelijke ratten van de Wister-stam met een gewicht van 150 -180 g werden toegepast, onderverdeeld in groepen van tien, die 18 15 uren voorafgaande aan de proef werden gevast.

Twee toedieningswegen werden overwogen: oraal en intraperito-neaal.

Bij het eerste stel proeven werd aan elke groep dieren elke verbinding oraal toegediend in de vorm van een waterbevattende op-20 lossing of suspensie in arabische gom (103» in water) 40 minuten voorafgaande aan een ondoorschijnend maal bestaande uit een suspensie van 3% plantaardige houtskool in arabische gom (20# in water),

De dieren werden gedood door schedelbeschadiging 40 minuten na de orale toediening van het ondoorschijnende maal en de dunne darm 25 werd onttrokken. Aan de controlegroep werd een gelijk volume zoutoplossing toegediend volgens dezelfde toedieningsweg. Het tweede stel proeven werd uitgevoerd door intraperitoneale toediening van de verbindingen 50 minuten voorafgaande aan het ondoorschijnende maal, De dieren werden 40 minuten na het slikken van de voedingsbolus gedood 30 en de dunne darm werd onttrokken; bij de controlegroep werd een gelijk volume zoutoplossing geinjekteerd, De totale lengte van de dunne darm en de voortgang van het ondoorschijnende maal werd bij elk gedood dier gemeten.

Tabel E laat de waarden zien, die overeenkomen met het percen-35 tage voortgang van de voedingsbolus 40 minuten na het slikken met betrekking tot de totale lengte van de dunne darm, zoals verkregen uit het gemiddelde van 10 metingen met de relevante standaardfouten.

8003120 -12-

Tabel E.

Effekt op de ingewandsvoortgang van het ondoorschijnende maal bi.j ratten.

Verbindingen Dosering Toedie- Voortgang % 5 _ (ag/kg) ningsweg _ CONTROLE - - 81,76+2,33 N-(2'-pyridyl)-3.3-difenyl- propylaminehydrochloride 50 os 67,65+2,5^ N-(21-pyridyl)-3.3-di fenyl- 10 propylaminehydrochloride 20 i.p. 62,10+^,87 N-(3'-pyridyl)-3.3-di fenyl- propylaminehydrochloride 100 os 79»10 + 5,3 N-(3'-pyridyl)-3.3-di fenyl- propylaminehydrochloride 20 i.p. 75,06+5,9^ 15 2-(3'.3,-difenylpropyl-1'- amino)-methylpyridiniumjodide 100 os 73,63+^,33 papaverinehydrochloride 200 os 70,2 + 2,61,

Uit deze tabel blijkt, dat N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride de meest actieve verbinding is bij het verminde-20 ren van de voortgang van een ondoorschijnend maal bij beide beoogde toedieningswegen.

Voorbeeld XX,

Effekt op met carbachol gestimuleerde ingewandsmotiliteit.

Vervolgens werd een verdere reeks proeven uitgevoerd teneinde 25 het vermogen te waarderen van sommige onderzochte verbindingen bij het hinderen van de stimulerende werking op de ingewandsmotiliteit van een dosering van carbachol bij de concentratie van 30 mcg/kg, indien intraperitoneaal toegediend. Carbachol of carbamylcholinechlo-ride is een bekend produkt, dat begiftigd is met een parasympathomi-30 methische werking.

Een procedure volgens de voorafgaande proeven werd aangepast door intraperitoneaal de onderzochte verbindingen te injekteren 30 minuten vóór carbachol en door de dieren (ratten) te doden 20 minuten na de opneming van het ondoorschijnende maal teneinde zeker te 35 zijn, dat de voedingsbolus niet in de dikke darm komt. De controlegroep kreeg een gelijk volume zoutoplossing.

Het overzicht van de gegevens, zoals gegeven in tabel F, werd uitgevoerd zoals hiervoor beschreven door het percentage ingewands-voortgang van het ondoorschijnende maal met betrekking tot de totale ^0 lengte van de dunne darm in ogenschouw te nemen.

8003120 -13-

Tab el F.

Effekt op ingewandsvoortgang bij ratten na excitatie met carba- chol.

(Gemiddelde van tien metingen met relevante standaardfouten).

5 Verbindingen Dosering Toedie- Voortgang % _ (mg/kg) ningsweg _ NIET-GESTIMULEEEDE CONTROLE - - 55,7 ± 2,23 GESTIMULEERDE CONTROLE - - 77,95 + 1,72.

N-(2 *-pyridyl)-3.3-difenyl- 10 propylaminehydrochloride 40 i.p. 42,25 + 3»34 N-(31-pyridyl)-3.3-dif enyl- propylaminehydrochloride 40 i.p. 49,85 + 3,34.

De tabel laat zien dat beide onderzochte verbindingen een middelmatige remmende activiteit hebben op de met carbachol gestimu-15 leerde voortgang van een ondoorschijnend maal.

Centrale en periferale anticholinergische activiteit.

Teneinde de mogelijke ongewenste collaterale systemische effek-ten te waarderen, werden proeven over de centrale en periferale anticholinergische activiteit uitgevoerd onder toepassing van twee 20 diersoorten, muis en rat.

Voorbeeld XXI.

Bij de eerste reeks proeven werden Zwitserse mannelijke muizen met een gemiddeld gewicht van 25 g gebruikt, die werden onderverdeeld in drie groepen van 8 dieren. Aan de eerste twee groepen werd 25 het te onderzoeken produkt intraperitoneaal toegediend 30 minuten voorafgaande aan een injektie van Tremorine (butynyleen-dipyrroli-dine, bij de dosering van 25 mg/kg i.p.) bij de respectievelijke doseringen van 50 en 100 mg/kg. De derde controlegroep kreeg een gelijk volume zoutoplossing.

30 Bij het gadeslaan van de effekten veroorzaakt door Tremorine tijdens de ontwikkeling van zijn werking, werden naast de tijd voor het verschijnen van tremoren als een index van de centrale activiteit, verdere parameters, zoals ptyalisme en miose beschouwd als indices van de periferale activiteit.

35 Tabel G.

Centrale en periferale anticholinergische activiteit bij de muis na toediening van Tremorine.

Verbindingen Dosering Tremoren Ptyalisme Miose (mg/kg) 40 ___________ i.p. _ _ _ CONTROLE - + + + 8003120 -14- N_(2'-pyr i dy1)-3.3-di feny1 propylaminehydrochloride 50 + ++ N- (2'-pyridyl)-3.3-di fenyl- propylaminehydrochloride 100 + + + 5 N-(3'-pyridyl)-3.3-difenyl- propylaminehydrochloride 50 ++ N-(3'-pyridyl)-3.2-difenyl- propylaminehydrochloride 100 atropinesulfaat 60 - -- 10 +: aanwezigheid van het effekt (ptyalisme, miose, tremoren); -: afwezigheid van het effekt (ptyalisme, miose» tremoren).

Uit deze tabel blijkt, dat N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropylami-nehydrochloride bij de gebruikte doseringen niet de effekten van Tre-morine antagoneert noch bij een centraal niveau noch bij een perife-15 raai niveau.

Voorbeeld XXII.

Een andere reeks proeven werd uitgevoerd bij mannelijke ratten van de Wistar-stam met een gemiddeld gewicht van 150 g teneinde de anticholinergische activiteit bij het klierniveau vast te stellen.

20 Een eerste controlegroep, die uit zes dieren bestond, werd sub- cutaan geinjekteerd met 160 meg acetylcholine. Na 3 minuten werd in de bindvlieszak van elk dier een klein stukje filtreerpapier gebracht: het muscarine-effekt verscheen in de vorm van een roodbruine vlek op het papier.

25 Aan een tweede groep ratten werden de te onderzoeken verbindin gen intraperitoneaal toegediend bij de hiervoor gebruikte doseringen 30 minuten voorafgaande aan de injektie van acetylcholine; na 3 minuten werd het periferale cholinergische effekt waargenomen zoals dit was beschreven voor de controleproeven.

30 De resultaten van de waarnemingen zijn in tabel H samengevat.

Tabel H.

Anticholinergische activiteit op chromodacryorrhea door acetylcholine.

Verbindingen Dosering Chromodacryorrhea 22 _ (mg/kg) i.p. _ CONTBOLE - + N-(2 *-pyridyl)-3.3-di fenylpropyl- aminehydrochloride 50 + N-(3'-pyridyl)-3.3-di fenylpropyl-40 aminehydrochloride 50 + atropinesulfaat 1 800 3 f 20 -15- + i aanwezigheid van het effekt (chromodacryorrhea).

- : afwezigheid van het effekt (chromodacryorrhea).

Deze tabel laat zien, dat zowel N-(2'-pyridyl)-3*3-difenylpro-pylamine als N-(3'-pyridyl)-3.3-difenylpropylamine in de vorm van de 5 hydrochloriden bij de dosering van 50 mg/kg niet het met acetylcholine opgewekte chromodacryorrhea modificeren.

Acute toxiciteit (LD^0).

De bepaling van de lethale dosering voor 50# van de dieren, die werden behandeld met de onderzochte produkten, werd verkregen door 10 toepassing van mannelijke Zwitserse muizen met een gemiddeld gewicht van 22 g en door twee toedieningswegeni oraal en intraperitoneaal, in ogenschouw te nemen.

Voorbeeld XXIII.

Groepen van zes dieren voor elke dosering werden gereed gemaakt, 15 die 7 dagen onder observatie werden gehouden en sinds de avond voor de proef werden gevast.

Tijdens de observatieperiode werd mogelijke en duidelijke veranderingen in activiteit en gedrag gecontroleerd door toepassing van de proef volgens Irwini een schets van het gedrag van de behandelde die-20 ren werd verkregen met betrekking tot andere individuen, die referen-tiegeneesmiddelen ontvingen.

De berekening van de acute toxiciteit werd uitgevoerd onder toepassing van de Litchfield en Wilcoxon methode (J. Pharmac. Exp. Ther. 96 (1949), 99.

25 De acute toxiciteitswaarden in mg/kg zijn in tabel I gegeven in de vorm van gemiddelde waarden met de relevante betrouwbaarheids-grenzen in vergelijking met papaverine.

Tabel I.

Acute toxiciteit (LD^q) bij de muis.

30 Verbindingen U)^Q (mg/kg) os LD^ (mg/kg) i.p.

B-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpro- pylaminehydrochloride >1500 360 (321-403) N-(3'-pyridyl)-3.3-difenylpro- pylaminehydrochloride > 800 340 (257-449) 35 2-(3’.3'-difenylpropyl-1*-amino- methylpyridiniumjodide 350 (269-456) papaverinehydrochloride 315(253-349) 66 (46-95).

Zoals uit deze tabel blijkt hebben de onderzochte verbindingen een geringe orale toxiciteit en een vergelijkenderwijze lage intra-40 peritoneale toxiciteit, 8003120 -16-

Uit het voorafgaande blijkt, dat de onderzochte derivaten een middelmatige miorelaxerende en spasmolytische activiteit bezitten en de spontane motiliteit en de met- BaCl^ opgewekte contracties bij konijne-ileum bij lagere concentraties verminderen dan papaverine.

5 In het bijzonder blijken N-(2'-pyridyl)-3.3-<ii£enylpropylaminehy-drochloride, N-(3,-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride en 2-(3'.3'-difenylpropyl-1*-amino)-1-methylpyridiniumjodide actiever dan papaverine ook bij met BaCl^ gestimuleerd cavia-ileum en zijn eveneens werkzaam bij de met acetylcholine opgewekte contractie.

10 Zij zijn bovendien oraal en intraperitoneaal actief "in vivo" bij doseringen die in elk geval lager zijn dan die van papaverine bij het verminderen van de spontane of met carbachol gestimuleerde voortgang van het ondoorschijnende maal.

Voorts hebben, zoals reeds vermeld, sommige van de onderzochte 15 verbindingen eveneens een lokaal anesthetische activiteit: een zodanig kenmerk is bevorderlijk voor hun therapeutische doelmatigheid.

De onderzochte verbindingen vertonen tegelijkertijd een geringe acute toxiciteit zowel oraal als intraperitoneaal.

De minst toxische verbinding, gebaseerd op de uitgevoerde proe-20 ven, bleek N-(2,-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochloride te zijn, dat geen anticholinergische neveneffekten vertoont bij een centraal niveau ook bij hoge doseringen.

Lokaal anesthetische activiteit.

De proeven over de lokaal anesthetische activiteit werden uitge-25 voerd onder toepassing van twee diersoorten: konijn en muis.

Bij het eerste stel proeven werd de reactie op de corneale reflex bij konijnen na indruppelen van de te onderzoeken verbindingen in de bindvlieszak geëvalueerd (J. Bull.Sci. Pharmacol. 30, 580, (1923).

30 De onderzochte verbindingen, N-(2'-pyridyl)-3.3-difenylpropyl- aminehydrochloride en N-(3'-pyridyl)-3.5-difenylpropylaminehydrochlo-ride, werden toegepast bij de maximumdosering, die verenigbaar was met de totale oplosbaarheid in zoutoplossing (0,156) en werden vergeleken met een bekend lokaal anestheticum, lidocaïne (0,256).

35 Bij het tweede stel proeven werd de reactie op een pijnlijke slag bij de muis geëvalueerd door toepassing van een hemostatische forceps aan de basis van de staart 15 minuten na de intradermale in-jektie van de verbindingen (Brit. J. Pharmacol. 11, 104, 1956).'

De onderzochte verbindingen, N-(2,-pyridyl)-3.3-difenylpropyl-kO aminehydrochloride en N-(3,-pyridyl)-3.3-difenylpropylaminehydrochlo- 8003120 -17- ride werden gebruikt bij een concentratie van 1# en vergeleken met lidocaïne (2%),

De resultaten laten zien, dat de onderzochte verbindingen bij de toegepaste concentraties een lokaal anesthetische activiteit heb-5 ben met betrekking tot zowel oppervlakte- als infiltratie-anesthesia.

Hoewel de onderhavige uitvinding werd beschreven op basis van enkele uitvoeringsvoorbeelden en met bijzondere referentie naar de hydrochloridezouten voor het farmacologisch gebruik, zal het duidelijk zijn, dat veranderingen daarin kunnen worden aangebracht zonder 10 buiten de omvang van de uitvinding te komen. Zo kunnen bijvoorbeeld naast waterstofchloride andere farmacologisch aanvaardbare zuren gebruikt worden bij de vorming van zouten van de actieve basen volgens de uitvinding.

8003120

Claims (7)

1. Pyridinederivaten met de algemene formule van het formuleblad, waarbij de difenylpropylaminegroep gebonden is op de 2-, 3- of 4-plaats van de pyridinering, R waterstof of een rechte of vertakte 5 alkylgroep met 1-4 koolstofatomen of een aralkylgroep, zoals bijvoorbeeld de benzylgroep, X een halogeen zoals chloor, broom of jood, Y waterstof of een halogeen zoals fluor, broom of chloor of een meth-oxygroep, Z 0 of en n nul of 1 voorstellen, met dien verstande, dat Z Hg is* wanneer n 1 is,

2. Derivaten volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat Z een zuurstofatoom en n het getal nul voorstellen.

3. Derivaten volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat Z twee waterstofatomen en n het getal nul voorstellen.

4. Derivaten volgens conclusie 1, met het kenmerk, 15 dat Z twee waterstofatomen en n het getal 1 voorstellen.

5· Werkwijze ter bereiding van pyridinederivaten, met het kenmerk, dat men de verbindingen met de formule van het formuleblad, waarin de symbolen de bij conclusie 1 vermelde betekenissen bezitten, op een op zichzelf bekende wijze bereidt.

6. Farmaceutisch preparaat, gekenmerkt door de aanwe zigheid van één of meer verbindingen met de formule van het formuleblad, waarin de symbolen de bij conclusie 1 vermelde betekenissen bezitten,

7. Werkwijze ter bereiding van een farmaceutisch preparaat, 25 met het kenmerk, dat men één of meer verbindingen met de formule van het formuleblad in een voor een dergelijke toepassing geschikte vorm brengt. ****** 8003120 Q ·Α o ^CH.CH« .C.NH--4-- j X„©

0. T® / Rn r 8003120