NL7908202A - Werkwijze voor het katalytisch hydrateren van alkenen. - Google Patents

Description

* 70 8595

Werkwijze voor het katalytisch hydrateren van alkenen.

De uitvinding heeft betrekking op werkwijzen ter hydratering van alkenen en meer in het bijzonder op aergelijke werkwijzen waarbij metallische oxyde-katalysatoren worden toegepast * 5 De toepassing van metaaloxyde-katalysatoren voor de hydratering van alkenen tot de overeenkomstige alkanolen is bekend. In de Amerikaanse octrooischriiien 1.873.536 en 1.907.317 worden alkeenhydrat at ie-katalys at oren beschreven die een of meer oxyden van aluminium, thorium, titaan, wolfram en chroom bevatten.

10 Set Amerikaanse octrocischrift 1.882.717 beschrijft de toepassing van oxyden van antimoon, mangaan, wolfram, zink en/of tinoxyden als promotors van metaalfosfaat ethyleenhydratatie-katalysatorsn.

Het Amerikaanse octrooischrift 1.977.633 geeft aan dat het bekend is verbindingen van goud, ijzer, chroom, vanadium, wolfram, mc-15 lybdeen en mangaan voor de alkeenhydratatie te gebruiken. Het Amerikaanse octrooischrift 2.162.913 beschrijft een alkyleenhy-dratatie-katalysator die een anorganisch, complex van een kernelement is zoals silicium of borium omringd door een gecoördi- · neerde groep van een ander metaaloxyde of oxyden, zoals de oxy-20 den van wolfram, molybdeen, vanadium, chroom en tellurium. Het

Amerikaanse octrooischrift 2.769.347 beschrijft een binaire metaaloxyde alkeenhydr at at ie-kataly s at or waarin ferri-cxyde grondig is gemengd met titania. Het Amerikaanse octrooischrift 3·076.036 beschrijft een katalysatorsamensteiling voor het hydrateren van 25 alkenen met 3-5 koolstof at omen, die molybdeenoxyde bevat in combinatie met silica en een oxyde van tenminste een metaal van de groepen Illb en 17a van het Periodiek Systeem, zoals alumina, hafnia, zirkonia, titania en thoria. Met uitzondering van het Amerikaanse octrooischrift 2.769.347 beschrijft geen van de re-30 ferenties de toepassing van een binaire of ternaire metaaloxyde-alkeenhydratatie-kataly3atorsamenstelling, d.w. z. een katalysa- 7908202 2 torsamenstelling waarin de metaaloxydecomponenten in. inniger samenhang zijn dan bereikbaar is door louter mechanisch mengen.

Er is nu ontdekt dat bepaalde binaire, ternaire en andere gemengde metaaloxyden zeer actief zijn als katalysato-5 ren voor de hydratatie van alkenen in vloeistof- of darapfase. De als alkeenhydratatiekatalysatoren bruikbare metaaloxyden omvatten met elkaar gereageerde oxydesamenstellingen van tenminste een metaaloxyde met een elektro-negativiteit X^ voor het metaalion groter dan ongeveer 20,0 met tenminste een ander metaaloxyde waar-10 van de elektronegativiteitsvaarde X^ voor het metaalion daarvan groter is dan ongeveer 13,0. De elektronegativiteitswaarde wordt berekend uit de relatie X. = (1 + 2Z) Xq, waarin Z de lading is van het metaalion en X de elektro-negativiteitswaarde is van het o neutrale metaalatoom als toegekend door Pauling (en aangegeven 15 in dergelijke standaardwerken als Lange's Handbook of Chemistry, elfde druk), In tegenstelling daarmede worden in de binaire kata-lys at or samenstelling van het .Amerikaanse octrooischrift 2.769.8UT twee metaaloxyden, ferri-oxyde en titania, gecombineerd, die elk een elektronegativiteitswaarde X.. voor de metaalionen van niet 20 groter dan .ongeveer 1U,0 bezitten en als zodanig veel minder actief zijn dan de hier genoemde metaaloxyde-hydratatie-katalysato-ren.

De uitdrukkingen "met elkaar gereageerde oxyde-samenstelling" en "in met elkaar gereageerd verband" hebben be-25 trekking op een associatie van metaaloxyden die nauwe is dan die welke door alleen mechanisch mengen van de oxyden kan worden bereikt. Volgens een hypothese wordt gesteld dat in binaire oxyden, zoals silica-alumina, een amorfe vervanging van een metaalion door een tweede metaalion in het oxyderooster van de laatste plaats 30 vindt. Een andere hypothese gaat er van uit dat het oxyde van een van de metalen een eindstandige groep kan worden in de mieellenstructuur van het andere, waarbij het metaalion daarvan gecoördineerd wordt met hydroxyl en water. Het feitelijke mechanisme waardoor de met elkaar gereageerde oxydesamenstellingen gevormd wor- 7908202 % 3 f den kan echter niet als een beperking van de te beschrijven uitvinding worden beschouwd.

Volgens een werkwijze ter bereiding van de voornoemde metaaloxydekataiysatoren worden waterige oplossingen van 5 de gekozen metalen in de vorm van hun wateroplosbare zouten, b.v. de halogeniden, nitraten, fosfaten, enz., in aanraking gebracht met een base, zoals ammoniak, onder' daarmee gepaard gaande copre-cipitatie van de metaaloxyden. De oxyden worden van de bovenste vlceistoflaag afgescheiden, gedroogd en desgewenst in een niet-10 ’reducerende atmosfeer gecalcineerd.

Een andere methode ("suspensie-groei"} die kan worden toegepast ter bereiding van de metaaloxyde-katalysatoren van de uitvinding maakt gebruik van verhitting van een waterige suspensie van de gekozen oxyden, onder het neerslaan van de teza-15 men gereageerde oxyden pit de vloeibare gase, zoals vermeld in Batist, et al. J. Cat. Vol. 12, biz. - 60 (1968), en cai-cinering van de gedroogde neergeslagen oxyde in een niet-reducerende atmosfeer.

Voorbeelden van metaaloxyden met een elektronega-20 tiviteitswaarde X- voor de metaalionen groter dan ongeveer 20, die bruikbaar zijn voor de uitvinding worden in tabel A samengevat.

7908202

A

Λ k

D

s3

Sm 3 ffl χΗ +5 *H * D S3 •P 0

·Η·Η CTSSQCO

j> ΛηΛΛΛΛΛΛ

Ή S3 CAOJOCMOOSt-O

+3 cd CMCMOJCMCMCMCUCU

O S3 -P

« MD

O D s CM S3 o -P u Sm a> D P Λ P M _ > D S3 D H S3 60 1*1 > S3 0 Ö

Sh

D

-P <0 O Ki

Μ & H

a > 3 <) D M -p

S3 -PD

O -H SS

•H D

H -P D

h3 aJ ·Η H ccs s3 >s3 cot-c— ocacaj-so «{vj ^-| ΛλΛ^ΛΛΛΛ

D -P-P i— r- t— CM CM CM CM

(A S S3 3

M D

<3 S3 D C O

_ a3 S3 X

> O -P

s-i D

S3 -P 43 S

D J4 O

S3 D S3 O

Sh H S3 -P

si W > a3 cd |3 ra -p

D

-P

Ή

> -P

•H D

-P 43 IS!

S3 LA

60 S3 " « D sj S3 SOLO lAlAJLOJSfl

Ö !> O

O -H

Sm 60 H

-P S3 sJ

X ·Η d

D Ki -P

H Si D

H ^ S

D

!

O t- IA

H CA *- O CM CA CO CA

S3 O CA O OJOOOO

Sj OO LA 42 D D |3 Sm

-p S-SSmEHE-t^O

ë 7908202 t 5

Metaaloxyden met metaalionen met een elektronega-tiviteit waarbij X^ groter is dan ongeveer 13,0 die bruikbaar zijn als de andere metaaloxydecomponent van de katalysatoren van de uitvinding omvatten die als voorgesteld in tabel A als— 5 mede de volgende in tabel S aangegeven oxyden.

7908202 6

<D

d s ra !*Γ -p •Η « ¢) Ö +3 0 on vo -=1- •nf *Η Λ Λ- Λ Ο }> H JJJVOt-VClAPJJOIAOt-J-J’J' r ·Η d «— (— τ— Ϊ— τ- r- r- τ— ι— τ— OJ1- CM’-’-’-’- on +> 3 t— ¢3+3 so ω u <u S - 0) d <U 0+3 > U <0 O +3 Λ « _ d <u d Ο H d w > d

Cd tj d <u +3 0 d ÖC tt) <d d Ml, (u d h Ö g g 0 Js d pq ·η ra +3

Η +3 <U

cd ·Η S

cd <ΰ +3 +3 <ϋ

μ3 (D ·Η Η MQOMOCOO\OOt-MQMOenCMCMCUO\MOMQO

1 i>d

(¾ ·Η d t-OjT-T-T- ί— r-<— t— T-OJCMCM'-'— 0J

ΰ +3+3 PQ d «J d

> VHI

d Φ d O

„ ö S w EH <U 0+3 'd d o «

d P ί S

d & o cd <u d o !s H d +3 ra H > d +3

•H

<l> +3

•H

•H

·£ d +3 bC 0)

O Λ N

S C Λ - d d g *h j-m.=rj-.ir.j-.a-u-\-=i-LA-d-on-3--3i--=r-3-on

<u W3 H

£ .s § d +3 & § O! >1 0 on lt\ on H OJ O CM CU CM CM LA OCUOCUCUCUCUOn

d O CU O O O O <M O CM OJ O CU O O O O O

$ g £ s s a ï s >“? β s s s i s s «“ J9 0 8 2.0 2 τ φ <ρ Μ d d > *ri

εη X

-Ρ •Η Λ φ d -Ρ Ο Η ·Η ^ Γ—ί Λ •Η d ίΟ -d* ΡΤ -Pd t- τ- τ- d -Ρ SO Φ

Φ S

d Ο -Ρ d Φ φ d ip d κ > Μ (—ϊ Ο > d Φ ;> "^4

I II

Μ -Ρ -Ρ Φ 3 ·« a φ Ρ Φ Ρ (Η ·

> d C\ Ο 'vO

Ρ* Ή Ρ Α Λ Λ -Ρ -Ρ »- CM *~ κ d d so Φ 32 φ d ο

d rS

< Ο -Ρ Μ Φ « =-> -Ρ Λ a AS Ο φ d ο r-i d -ρ Κ >· d -ρ Φ

dJ ISJ

3 * W Μ > Ο _ _ •η to co -d- 60 r-i

d d η d Ό -P

3 I

i—ί a φ 1 T3 >5 * O en co

_,· o o CJ

d rj cjO

d ·Η γΦ d t» S5 02 Si Φ s 7908202 « 8

De hoeveelheden van de individuele metaaloxy-den kunnen vrij worden gekozen in een betrekkelijk ruim gebied van waarden waarbij men er rekening mee moet houden dat in het algemeen des te hoger de X^ waarde voor de gekozen oxyden des 5 te groter de activiteit van de verkregen katalysator voor 'de al-keenhydratatiereactie is. Bijgevolg zullen de voorkeurskatalysatoren oxyden bevatten die elk een X.. hebben groter dan ongeveer 20,0, bij voorbeeld combinaties van MoO^ en W0^ of MoO^ en Sb205>. of combinaties van een oxyde met een X^ groter dan 10 ongeveer 20,0 en een oxyde met een X^ groter dan ongeveer 13,0, maar kleiner dan ongeveer 20,0, waarbij het totale aantal me-taalatomen van het oxyde met een hogere X^ ten minste gelijk is aan het totale aantal metaalatomen van het oxyde met een lagere X.., b.v. een combinatie van MoO^ en SbgO^ in een molverhouding 15 van ongeveer 2:1. Andere voorkeurscombinaties van metaaloxyden naast die geïllustreerd in de voorbeelden omvatten het binaire oxyde UoO^-SnOgs waarin de atoomverhouding binnen het gebied van ongeveer 0,3 tot 0,6 ligt en het binaire oxyde Μο02~020^, waarin de atoomverhouding Mo/Y + Mo binnen het gebied van onge-20 veer 0,3 - 0,6 ligt. Desgewenst kunnen de metaaloxyde-katalysa- · toren volgens de uitvinding op bekende wijze worden aangebracht op elk van de verschillende bekende of gebruikelijke dragers, zoals silica, alumina, titania, thoria, hafnia enz. en mengsels daarvan.

25 De katalysatoren van de uitvinding zijn bruik baar voor het tot stand brengen van de hydratatie van een groot aantal mono-, di- en polyethylenisch onverzadigde alkenen waarbij de overeenkomstige alkanolen worden verkregen en zij zijn in het bijzonder geschikt voor de hydratatie van lagere mono-30 alkenen, zoals etheen, propeen en buteen-1. Bij het uitvoeren van de hydratatie-reactie wordt de alkeendamp in aanraking gebracht met de katalysator hetzij continu of ladingsgewijze onder geschikte omstandigheden van temperatuur en druk in aanwezigheid van een molaire overmaat water ten opzichte van het alkeen. De 7908202 9 omstandigheden van de temperatuur en druk kunnen zodanig zijn dat het water gedeeltelijk in de vloeibare fase of geheel in de dampfase is. Katalytische hydratering kan worden uitgevoerd hij een groot aantal van omstandigheden. Gewoonlijk is de toe-5 gepaste temperatuur hij benadering binnen het gebied van 150 -375°C, en bij voorkeur tussen ongeveer 250 en 325°C. De toegepaste druk hangt af van de gewenste temperatuur en de reactie-fase. Drukken in bij benadering het gebied van 17 - 700 bar overdruk zijn geschikt waarbij een overdruk tussen ongeveer 10 35 en 350 bar de voorkeur heeft. De vateralkeenmolverhouding die in de reactiezone vereist is varieert afhankelijk van de dampfase en de gemengde fasebehandeling. In het algemeen zal de molverhouding water tot alkeenreactant in het gebied van 2:1-5 : 1 liggen, met een voorkeur voor 20 : 1 - lo : 1.

15 In de nu volgende voorbeelden was de algemene bedrijfsprocedure voor het uitvoeren van elke etheenhydratatie-reactie in vloeibare fase als volgt:

Sen roestvrijstalen microreactor met een inwendige diameter van 3 mm, een uitwendige diameter van 11 mm 20 en een werkdruk van ca 1000 bar werd in een verticale stand geplaatst, geladen met 1,0 g binaire metaaloxydekatalysator en 1,5 cc water en afgesloten. Etheen met een druk van 55 bar en bij omgevingstemperatuur werd in de reactor toegelaten en de reactor werd gedurende 5 min voordat de verhitting werd aangezet 25 geschud. De reactor werd daarna tot 300°C verhit en tijdens de duur van de hydratatiereactie (bij benadering 30 min) op deze temperatuur gehandhaafd, waarna de verhitting werd gestaakt, de schudinrichting gestopt en de reactor snel werd afgekoeld tot 25 C door deze te bedekken met COg-poeder. Nadat de reactor verti-30 caai was geplaatst in een houder omringd met CO^-poeder liet men de temperatuur dalen tot -1 C, waarna gas uit de reactor werd ontlucht via 2 cc methanol gekoeld met droog ijs en daarna door een natte proefmeten voor de volumemeting. Na de invoer van 1,0 cc (Q,3Q g} n-propanol in de reactor werd de reactor omgekeerd, in 7908202 •f 10 warm -water geplaatst en verhit tot 30°C en daarna geplaatst op een schudinrichting en gedurende 15 min geschud, De reactor werd daarna gekoeld tot 18°C in nat ijs, open gemaakt en de in-houd daarvan met inbegrip van de methanol wasvloeistof geanaly-5 seerd volgens gas-vloeistofchromatografie op alcohol en ether.

De ethanol die was geproduceerd wordt opgegeven als gram-alcohol per gram katalysator per uur.

Voorbeeld I

Een niet-gesteund binair oxyde van ijzer en 10 molybdeen bereid door coprecipitatie van ammoniummolybdaat en ferri-chloride met ammoniak gevolgd door calconering van het precipitaat bij tóO°C, zoals beschreven in het Amerikaanse oc-trooischrift 3.152.997 met betrekking tot methanoloxydatiekataly-satoren, leverde een gemiddelde van 0,12 g ethanol gebaseerd op 15 vijf proeven. De teruggewonnen vaste stof produceerde 0,1U g ethanol in een proef,, terwijl de blauw gekleurde teruggewonnen bovenste vloeistoflaag 0,02 g ethanol gaf.

Voorbeeld II

Een niet-ondersteunde binaire oxydekat alys at or 20 samengesteld uit antimoon en molybdeen in een. atoomverhouding (Mo/Mo + Sb) = 0,5 werd bereid door een waterige suspensie van SbgOj en MoO^ gedurende 5 dagen op 90°C te houden ("suspensie-groei"), en daarna te drogen en te calcineren bij 500°C. De katalysator leverde een gemiddelde van 0,1 hg ethanol gebaseerd 25 op drie proeven. Een andere binaire oxydekatalys at or met een atoomverhouding (Sb/Mo = 1,0) werd bereid door een waterige suspensie van Sb20<- in ammoniummolybdaat te drogen gevolgd door calcinering bij 500°C. Deze katalysator produceerde 0,1 gg ethanol.

30 Voorbeeld III

Een niet-ondersteund binair oxyde van tin en molybdeen werd bereid door suspensiegroei zoals in voorbeeld II onder toepassing van SnO^ en MoO^ bij een atoomverhouding van Sn : Mo van 1,0. Deze katalysator produceerde 0,11 g ethanol.

7908202 Λ 11 i Μ 2 α to <-? SO 3 Ο Ο 3 -S’ > 3} -3- 0 —' ja *» o a to to ft o u <u

iu ft > VO VO

£ί 0 ao co

0 3 1) Ο Ο O

<0 > <0 ?h « u > ft o o 0 <0 +5

0 Ό 0J -Ρ -P

§ 0 0^ ft -P 60 Ö0 to M ^ O <e 60 ~ -=f O r~T 'jO ' τί 0

'd ^ ® i ^ S 'S £7 o S

ft a 0 cu ο ο ο ο ο σ 2 a ei ij » » ο n " " _ a to ο ο ο ο ο ο ο o -g

1 3 H

ft Ο 3 *1-5 0 3 +3 · 1) B ·Η t) 1 to 3 onto ü a i! <n d aSCQdcncstoto

Ito II ft 0 ft I

1 OJ.H 04)05 3 ft 3 3 fi.ri M ddp 3 0 •H <—· Ό U g B 3 d M d 3 3)ft-pj) _ ^ 0 60 3 0 Ë ·Η ¾ 3 3 0 m o p> 3 o s ft ® ft to 3 S « ·* J ft 3 VO IS1 3 Η 1) >» 4) ·Η "S Ë f- S ·^ * Λ

3 CO ft ÏS 3 3 Η Μ SP 53 ^ ^ 2 3 3 -, _J

° ο·Η οαο ο ·Η ·Η cd <u α 0) 3 Ö *·<7 U «3ο ο ε « ft -α to to >304)·« Ο . Ο 3 013 Ο § 003 3 ft 3 3 ft "Ρ — ο to w· ρ r-too 3ϊ! Hi ® >·γ-) η ο a οα ft , TS <03 · Ο ΟΌ ·Η a 4-ι > ft 02 Μ S3 0 «’"« °,η Μ 2.S 03 3 Ο <α ¢) · 0 -¾ 3 3^>“ ο^ ·ο Ο ft 3 Ο g .2 ^ d d ^ 3 Ο bOO μ^3^3·η β Ο 4)0 i 3 3 2 & η" 2 m ΚΛ -Ν r—i Λ rr-f U 3 i tÜrO ^ fi Ο ^ ^ ^ - no 2>3 3ft 3 -3 3 Ο ft Ο 0 0 3 Ο .3 § >S s « 60 d Ο « ft SO 3 3 3 -Ρ Ο !£\ 0) · -τ-ί J? λ) · If ·ρ-ί ^ ^ ί3 ρ 03 Ο-Ρ ·γΙ ·Η0 -Λ* ^ •Η §)ϋ ,Ο Ρ 1) 5ί 0)0) in j J),r3 5 2 5 ί ? 2. ,η - ?Γ 3 "-3 Ο 3 U Ρ> 0 3 to CO ® «5 60 ·ρ 5 S S g ίί L .Η S3 Χ ιί .ι-ι .η ο ο ο α> 5 ·π cq ο u u ^ ^ ^ ί ϊ » /η η DO Ο O^w ·Ρ·Ρϋ3 -Ρ-Ρ&) Φ Ο ^ η “ 0°>>ft3 33§ ft ft 0 3 3 3 ·Η ft Ο -ο Ο 0 Ο μ tO 3 3 3 ft 3 ^ aSc<s3 Ο 3 60'«3 ο CQ ca ·η TJ ei ·τΡ ft 3 tO 3 Τ3 3 -° 03 Μ ,*U π) ._ _j _ι 0 ft ft \0 O ft +3 -—· 3 4) 4) - - 4) 3

Ij f ; —\ ^ —i rj a_J .,_f \0 0 3 4) (—i p4 n · r4 C^Ofi "P 4) g S 0^ 33 “* Is S O M > ®lsaT ïïpja^op >> 3 3604)1)433 30 3¾¾ a _i 03¾¾ 0 5naA0 0*r^'3 0 6O33O 0 d 5 a.5 S ^toa agtoM bo-3f4-p4d u > 5 J «^^,-,301330 1 003 0MP>002 30o tj 3 30 0 0-H3 O -3 -3 3 O30S0 ® d '5 sg 5 2 g.^ ^

u Ώ3ΜΜμΜΟ3>ι!50343 — π 3 3 3 -u — M J) OS W

0 ^ )

H -¾¾ -3¾ ^ rt foë O

3 CA -ft -0°¾ ^ £ ? £ S =0 3 § ?. Bof 0 on m o S O _0 2 0 0 jj o o " ·* ft t=* f5* ^ u % 5 on 003 ·· 003 ·· !_ i-s PO OO li O ·Η O ·Η

MO ft —. —.00 O O OO 010 CQ OJ0 CQ

>! 3¾¾ ^ O OO O 0¾^ 0¾ M

0 ra LTS CS O 2 2 <> & 60 *rt >=* „ 6p*n I Sa b- n»✓ '—«* 2 I I S ·· fi f-4 *1.*^ ^ •ι-i r—i' OO ΙΛ I OO OO ·· OOH -rj OO OOri ·Η — > 330 O cos O O 01 0 3 -3 ·· ci h ·0 ·· M3-P01 01 O 0)01 O CM3 3 «· 013 3 — •w 3 -H ft CM ‘H -~i 3 ·—I 3 O ·* ·Η 3 O ·· 3 CQ^ciCQ S3> CQPQ 64 CQ 12 ft 01 CQ^^h — 0 ¾ 0 0 ^ ? «Μ M “ ||s>sess x x i 7908202 Μ 12

In elk van de voornoemde voorbeelden varieerde de hoeveelheid geproduceerde ethanol van niet minder van 1,5 tot zo veel als vier maal de hoeveelheid ethanol geproduceerd door een standaardkatalysator, waarin 18,9 gew.% WO^ op titania was 5 gereduceerd met waterstof bij 1+00°C gedurende 8 uur (¥0^ gereduceerd tot ¥^01i). De standaard katalysator produceerde slechts 0,036 g ethanol als gemiddelde van 11 proeven bij 280 bar nominale druk.

In de volgende twee voorbeelden werd de uitvoe-10 ring van de etheen-hydratatiereactie in vloeibare fase gemodificeerd, doordat etheen bij ca 100 bar in de reactor werd toegelaten en de inwendige analyse-standaard ethylacetaat in plaats van n~ propanol was. De standaardkatalysator produceerde onder deze omstandigheden 0,20 g ethanol.

15 Voorbeeld XII

De katalysator omvatte onderling gereageerde SbgO^ en ¥0^ in een verhouding van 1+5% ¥0^ : 55% Sb^O,. en werd als volgt bereid: 1,8 g ammoniummetawolframaat [ werd opgelost in 5,0 ml HgO en toegevoegd aan een oplossing van 20 2,0 ml SbCl^ (1+,67 g) in 10%'s HC1 oplossing. Droog KH^ werd toe gevoegd tot de pH 3,0 bereikte ter coprecipitatie van de oxyien.

De precipitaten werden gedurende de nacht gerijpt, waarna het mengsel werd drooggedampt boven het stoombad. De katalysatoren produceerden 0,28 g alcohol.

25 Voorbeeld XIII

De katalysator omvatte 9% Bi^O^ : 91% 1 als volgt bereid: 1+3,5 g ammoniummetawolframaat [(UH^JgW^O^.ÖH^O] en 3,1+8 g Bi(110^)^.5^0 werden gebracht in een 200 cc glazen beker met 100 ml gedestilleerd water. Zes druppels geconcentreerd 30· HHO^ werden toegevoegd en het preparaat werd geroerd tot de oplossing tot stand was gebracht, waarna het water werd afgedampt bij 115°C. De vaste stof werd daarna met stromende waterstof bij 1+00°C gedurende 8 uur gereduceerd waarna deze werd gecalcineerd bij T00°C onder helium. De katalysator leverde 0,30 g alcohol.

7908202 \

Claims (10)

1. Werkwijze raar kei katalytisch hydrateren ran een alkeen, met het kenmerk, dat de katalysator een water-onoplosbaar metaaloxydemengsel ran verschillende metaaloxyden in met elkaar gereageerd .verband onrvat, waarbij het metaalion van ten minste twee 5 wan deze metaaloxyden een elektronegativiteitswaarde groter dan 20 heeft of waarbij ten minste het metaalion van een van deze metaaloxyden een elektronegativiteitswaarde X^ groter dan 20 heeft en ten minste het metaalion van een van de genoemde metaal-oxyden een elektronegativiteitswaarde X. van 13-20 heeft, waar-10 bij het totale aantal metaalatomen met een hogere X^ ten minste gelijk is aan het totale aantal metaalatomen van het oxyde met lagere X.·. 2* Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het gemengde metaaloxyde wordt verkregen door een waterige 15 oplossing van ten minste twee water-oplosbare metaalzouten in aanraking te brengen met een base voor het coprecipiteren van de metalen ais het metaaloxydemengsel ervan.

3. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het metaaloxydemengsel wordt verkregen door een waterige sus-20 pensie van ten minste twee wateroplosbare metaaloxyden te verhitten. k. . Werkwijze volgens conclusies 2-3, met het ken merk, dat het verkregen gemengde metaaloxyde wordt gewonnen, gedroogd en gecalcineerd in een niet-reduceerbare atmosfeer.

5. Werkwijze volgens conclusies 1 - k, met het ken merk, dat het gemengde metaaloxyde ten minste twee metaaloxyden bevat gekozen uit McO,, WC,, *W. Q^1, TeC2, Au0?, CrC^ of Sb^CL, waarbij het metaalion daarvan een X^ bezit groter dan 20. o. Werkwijze volgens conclusies 1 - met het ken- 30 merk, dat het gemengde metaaloxyde ten minste een metaaloxyde bevat, gekozen uit MoO^, WO,, W^0n, ?e02, TeC,, AuO,, CrO, of Ξο,Ο,-, ^ Λ ·=» ^ Λ ·' ·< J A V L r 111· $ waarvan het metaalion daarvan een X^ waarde heeft groter dan 20 en ten minste een metaaloxyde gekozen uit TiOg, FegO^, MhO^, SnOgj Si02, Mo02, W02, VgO^, Y0^s Ta^, RuOg, Bh^, RhOg, ReOg, ZnOgj Cr02, B^, BigO^, Sh2°3 of Zr02' 5 7· Werkwijze volgens conclusies 1 - ll·, met het ken merk, dat het rnetaaloxydemengsel MoO^ in met elkaar gereageerd verband met ten minste een 0x7de gekozen uit Sb.^0^, FeVgO^, BigO^, Zr02 of Zn02 is.

8. Werkwijze volgens conclusies 1-7, met het ken-10 merk,* dat de hydratatiereactie in vloeibare fase verloopt.

9. Werkwijze volgens conclusies 1 - 7» met het kenmerk, dat de hydratatiereactie in dampfase verloopt.

10. Werkwijze volgens conclusies 1-9, met het kenmerk, dat het alkeen etheen, propeen of buteen-1 is.

11. Werkwijze volgens conclusies 1 - 10, met het ken merk, dat het metaaloxyde op een drager aanwezig is.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de drager silica, alumina, titania, thoria of mengsels daarvan is.

13. Werkwijze volgens conclusies 1 - 12, met het ken merk, dat elke metaaloxydeeomponent van de katalysator een elektro-negativiteitswaarde X^ groter dan 20 voor het metaalion. daarvan bezit. 1 ll·. Katalysator voor de katalytische hydratatie van 25 een elkeen, met het kenmerk, dat de katalysator een. wateronoplos-baar metaaloxydemengsel van verschillende metaaloxyden in met elkaar gereageerd verband omvat, waarbij het metaalion van ten minste twee van de metaaloxyden een elektronegativiteitswaarde X^ groter dan 20 heeft of waarbij ten minste het metaalion van een 30 van de metaaloxyden een elektronegativiteitswaarde X. groter dan 20 heeft, en ten minste het metaalion van een van de metaaloxyden een elektronegativiteitswaarde X^ van 13-20 heeft, waarbij het totale aantal metaalatomen met een X- groter dan 20 ten minste gelijk is aan het totale aantal metaalatomen van het oxyde met een 7908202 * lagere X..

15. Katalysator volgens conclusie 1 met het ken merk, dat het netaaloxydemengsel ten minste tvee metaaloxyden bevat gekozen uit MoG,, WG^, ^-^23 ^^35 AuO^, Cr0^ of Sb^O-, 5 vaarbij het metaalion daarvan een X.. vaarde groter dan 20 bezit. '6. Katalysator volgens conclusie 1^} ^et het ken merk, dat het metaaloxydemengsel MoO^ is in met elkaar gereageerd verband met ten minste een oxyde gekozen uit SbFe,^» V2°5’ BigO^, ZrOQ of Zn0o. 7908202