NL7908004A - Silicoonharsprodukt. - Google Patents

Description

*

Silicoonharsprodukt.

De uitvinding heeft betrekking op silicoonhars-produkten, die bij kamertemperatuur gehard kunnen worden en meer in het bijzonder op silicoonharsprodukten, waarmee een bedekkingslaag met een uitstekende weerstand tegen oplosmiddelen, waterafstotendheid, 5 hittebestendigheid, bestendigheid tegen weersinvloeden en een langdurige bewaarstabiliteit verkregen kan worden, die tevens gemakkelijk uit vormen loslaat.

In de techniek worden organopolysiloxanen met hydroxylgroepen, die aan siliciumatomen gebonden zijn (hydroxylsili- 10 coonharsen), gehard door deze harsen bij hoge temperaturen te bakken.

o

Deze temperaturen liggen gewoonlijk boven de 150 C en soms boven de 200 °C. Meer recent heeft men echter silicoonharsprodukten beschreven, die bij kamertemperatuur gehard kunnen worden.

2o worden in het Amerikaanse octrooischrift 15 3.350.349 bij kamertemperatuur hardende harsprodukten beschreven, die uit een gehydroxyleerde silicoonhars en een aminoalkylalkoxysilaan zijn samengesteld, en in het Amerikaanse octrooischrift 2.615.861 harsprodukten, die uit een gehydroxyleerde silicoonhars en een alkenylacetoxysilaan zijn samengesteld.

20 Wordt echter de oplossing van een gehydroxy leerde silicoonhars, waarin hydroxylgroepen aan siliciumatomen zijn gebonden, vermengd met een aminoalkylalkoxysilaan of met een alkenylacetoxysilaan, dan treedt na korte tijd verknoping op, waardoor de bewaarstabiliteit gering is. Om dit nadeel op te heffen mag men deze 25 komponenten pas vlak voor het gebruik met elkaar vermengen en dan is de tijd, waarin men het produkt kan verwerken, maar erg kort. De bedekkingslagen, die verkregen worden door deze gehydroxyleerde sili-coonharsen bij kamertemperatuur te harden, hebben bovendien een geringe weerstand tegen oplosmiddelen en ze zwellen in bepaalde oplosmiddelen, 30 zoals xyleen en aceton, gemakkelijk op.

Men heeft op verschillende manieren geprobeerd 790 8 0 04 1b' ♦ 2 deze nadelen op te heffen, bijvoorbeeld door toepassing van een werkwijze, waarbij bepaalde alkoxysilanen en aminoalkylalkoxysilanen in een bepaalde verhouding werden gemengd, zoals beschreven is in het Japanse octrooischrift Sho 53 (1978)- 13.503.

5 Hoewel de geharde bedekkingslaag, die met de in het genoemde Japanse octrooischrift beschreven werkwijze wordt verkregen, niet in oplosmiddelen als xyleen en aceton opzwelt heeft dit bedekkingsmiddel toch nog enkele nadelen, want de deklaag laat we- los of lost op als hij een half uur aan bepaalde sterke invloeden 10 wordt blootgesteld, bijvoorbeeld aan onderdompeling in 1,1,1-trichloor-ethaan van 40-50 °C of aan straling met ultrasone golven, terwijl de met deze laag bedekte voorwerpen slecht uit vormen loslaten,

Al deze problemen worden opgelost met de onderhavige uitvinding. Ontdekt werd, dat, als het genoemde mengsel met 15 een alkoxyhoudende organopolysiloxaan wordt vermengd een geharde bedekking met een uitstekende bewaarstabiliteit en een zeer grote bestendigheid tegen oplosmiddelen en weersinvloeden kan worden verkregen .

De uitvinding verschaft derhalve een silicoon-20 harsprodukt, met het kenmerk, dat dit is samengesteld uit (A) 100 gewichtsdelen van een gehydroxyleerde organopolysiloxaan met de algemene formule Γ R1 SiO . (OH) 7 n 4-n-m m y p 2 25 waarin R^ een al of niet gesubstitueerd, eenwaardig koolwaterstof-radikaal voorstelt, n een gemiddelde waarde van 0,80 tot 1,80 heeft, p een geheel getal van 3 of hoger voorstelt en m een zodanige waarde heeft, dat de organopolysiloxaan een hydroxylgehalte heeft van in totaal tenminste 0,01 gewichts%; (B) 0,5-150 gewichtsdelen (per 30 100 gewichtsdelen (A)) van een gealkoxyleerde organopolysiloxaan met de algemene formule: f *aSi°4-a-b ,0R3>b/q waarin dezelfde betekenis heeft als een al of niet gesub- 35 stitueerde alkylgroep met 1-6 koolstofatomen voorstelt, a een gemiddel- 7908004 * 3 de waarde van 0,40 tot 1,70 heeft, q een geheel getal van 3 of hoger voorstelt en b een zodanige waarde heeft, dat (B) in totaal een alkoxy-gehalte van tenminste 5 gew.% heeft; (C) 1-150 gewichtsdelen (op basis van 100 gewichtsdelen (A)) van een 5 alkoxysiloxaan met de algemene formule:

SiSi(0V4-o'

waarin R. dezelfde betekenis heeft als R., R_ dezelfde betekenis 4 2 D

heeft als R3 en c een waarde tussen 0,1 en 2 heeft; en (D) 0,1-20 gewichtsdelen (op basis van 100 gewichtsdelen (A)) van een 10 ammoalkylalkoxysilaan met de algemene formule: R6NH—R7Si(OR9)3_d (Vd waarin Rc een waterstofatoom, een alkylgroep met 1-6 koolstofatomen 15 of een aminoalkylgroep voorstelt, R? een tweewaardig koolwaterstof- radikaal is, R0 en R alkylgroepen met 1-6 koolstofatomen voorstellen o y en d gelijk is aan 0 of 1.

Komponent (A), de gehydroxyleerde organopolysiloxaan, kan een gewone organopolysiloxaanhars zijn. zo'n materiaal wordt 20 gewoonlijk bereid door volgens in de techniek bekende methoden bepaalde chloorsilanen te co-hydrolyseren.

Men kan komponent (A) bijvoorbeeld bereiden door een chloorsilaan of een mengsel van twee of meer chloorsilanen met 0,8-1,8 organische groepen per siliciumatoom in aanwezigheid van een organisch 25 oplosmiddel te hydrolyseren. In de produkten van de uitvinding kan men organopolysiloxanen, die na de hydrolyse niet aan verdere behandelingen worden blootgesteld, gebruiken maar ook organopolysiloxanen, waarin een deel van de silanolgroepen door verhitting gecondenseerd zijn. Het aantal hydroxylgroepen in het organopolysiloxaanmolecuul moet steeds 30 tenminste gelijk zijn aan 0,01 gewichts.%.

Voorbeelden van aan het siliciumatoom gebonden eenwaardige koolwaterstof groepen zijn alkylgroepen, bijvoorbeeld de methyl-, ethyl-, propyl-, tert.butyl-, 2-ethylhexyl-, dodecyl-, 1-isobutyl-3,5-dimethylhexyl- of octadecylgroepen; alkenylgroepen, 35 bijvoorbeeld de vinyl-, allyl-, of hexadienylgroep; cycloalkenylgroepen, 790 8 0 04 w- · 4 bijvoorbeeld de cyclopentenyl-, cyclohexenyl- en cyclo-2,4-hexadiënyl-groep; arylgroepen, bijvoorbeeld de fenyl- en naftylgyoep; aralkyl-groepen; bijvoorbeeld de benzyl-, fenylethyl-, en xylylgroep; alkarylgroepen, bijvoorbeeld de tolyl- en dimethylfenylgroep; en 5 gehalogeneerde, eenwaardige koolwaterstofradikalen, bijvoorbeeld het chloormethyl-, 3,3,3-trifluorpropyl-, 3,3,4,4,5,5,5-heptafluor-pentyl-, perchloorfenyl-, 3,4-dibroomcyclohexyl-, 2,2,2-trifluor-tolyl-, 2,4-dibroombenzyl-, difluormonochloorvinyl-, α, β,β-trifluor-α-chloorcyclobutyl- en 2-joodcyclobutylradikaal, 10 Om te bereiken, dat de oppervlakte gemakkelijk uit een vorm loslaat en waterafstotend is, dient men te voorkomen dat in de gehydroxyleerde organopolysiloxaanhars gemiddeld aan elk siliciumatoom meer dan 0,5 arylgroep gebonden is,

Komponent (B), de bij de uitvinding gebruikte 15 gealkoxyleerde organopolysiloxaan, kan verkregen worden door een overeenkomstige alkoxysilaan in aanwezigheid van een zure of basische katalysator te condenseren. Binnen het bereik van de uitvinding valt ook de condensatie van tetra-alkylsilicaten en titaanhoudende esters.

In het molecuul van komponent (B) dient een equivalent van 5 gewichts.% 20 of meer alkoxygroepen, die aan siliciumatomen gebonden zijn, aanwezig te zijn. Bevat het molecuul minder alkoxygroepen, dan kan geen bevredigende weerstand tegen oplosmiddelen verkregen worden. Het aantal eenwaardige koolwaterstofgroepen, dat aan siliciumatomen gebonden is, dient tussen 0,40 en 1,70 per siliciumatoom te liggen 25 en ligt bij voorkeur tussen 0,50 en 1,20.

De eenwaardige koolwaterstofgroepen, die aan de siliciumatomen van de gealkoxyleerde organopolysiloxaan gebonden kunnen zijn, zijn dezelfde, als voor komponent (A) zijn genoemd.

De groep , die de alkoxygroep vormt, kan een gesubstitueerde 30 of ongesubstitueerde alkylgroep zijn, bijvoorbeeld een methyl-, ethyl-, propyl-, tert.-butyl-, methoxyethyl-, chloorethyl-, a-ethyl-hexyl-, dodecyl-, l-isobutyl-3,5-dimethylhexyl- of octadecylgroep.

Het produkt bevat per 100 gewichtsdelen komponent (A) een hoeveelheid component (B), variërend van 0,50 tot 35 150 gewichtsdelen, en bij voorkeur van 1 tot 70 gewichtsdelen. Is 790 8 0 04 ' # 5 de hoeveelheid kleiner dan 0,5 0,5 gewichtsdeel, dan heeft de bedekkingslaag onvoldoende weerstand tegen oplosmiddelen. Is de hoeveelheid groter dan 150 gewichtsdelen, dan wordt de bedekking bros.

5 Komponent (C) is een alkoxysilaan, bijvoor beeld methyltrimethoxysilaan, methyltriethoxysilaan, ethyltrimethoxy-silaan, ethyltrimethoxysilaan, propyltrimethoxysilaan, methyltri (methoxyethoxy)silaan, dimethyldimethoxysilaan, diethyldiethoxysilaan, dipropyldimethoxysilaan, methylethyldimethoxysilaan, ethylpropyl-10 dimethoxysilaan, propylmethyldimethoxysilaan, dimethyldi (methoxyethoxy) silaan, vinyltrimethoxysilaan, vinylmethyldimethoxysilaan, vinylethyldimethoxysilaan, vinylethyldi(methoxyethoxy)silaan, vinyl-propyldimethoxysilaan, ally1trimethoxysilaan, allyltriethylsilaan, 3,3,3-trifluorpropyltrimethoxysilaan, 3,3,3-trifluorpropylmethyldi-15 methoxysilaan, methylorthosilicaat, ethylorthosilicaat, propylortho-silicaat en hexylorthosilicaat.

De produkten volgens de uitvinding bevatten gewoonlijk tussen 1 en 150 gewichtsdelen (alkoxysilaan per 100 gewichtsdelen komponent (A), en bij voorkeur 5 tot 80 gewichtsdelen.

20 Is de hoeveelheid kleiner dan 1 gewichtsdeel, dan heeft het produkt een geringe bewaarstabiliteit, terwijl de weerstand tegen oplosmiddelen van de geharde bedekkingslaag ook gering is. Bevat het produkt meer dan 150 gewichtsdelen, dan heeft het wel een goede bewaarstabiliteit, maar bij aanbrengen als bedekking heeft het slechte droogeigenschappen.

25 De bij de uitvinding als component (D) gebruikte aminoalkylalkoxysilaan is bijvoorbeeld γ-aminopropyltrimethoxysilaan, γ-aminopropyltriethoxysilaan, γ-(aminoethyl)aminipropyltrimethoxysilaan, methyl-y-aminopropyldimethoxysilaan, methyl-γ-(aminoethyl)-aminopropyldimethoxysilaan of γ-dimethylaminopropyltrimethoxysilaan.

30 Per 100 gewichtsdelen komponent (A) neemt men in het produkt volgens de uitvinding bij voorkeur 0,1 tot 20 gewichtsdelen aminoalkylalkoxysilaan op. Is de hoeveelheid kleiner dan 0,1 gewichtsdeel, dan duurt het harden van het produkt erg lang en is de adhesie van de geharde bedekking aan het basismateriaal slecht. Als 35 de hoeveelheid groter is dan 20 gewichtsdelen, dan verkleurt de geharde 790 8 0 04 V» c, 6 bedekking, vooral bij hoge temperaturen.

Bij de samenstelling van het produkt volgens de uitvinding kan men organische oplosmiddelen gebruiken. Het is echter niet altijd noodzakelijk, bijvoorbeeld als zowel komponent 5 (A) als komponent (B) een relatief laag molecuulgewicht hebben.

Men gebruikt echter bij voorkeur wel een organisch oplomsiddel, omdat komponent (A) voor het gebruik bij voorkeur met een organisch oplosmiddel verdund wordt. Ook wordt door een oplosmiddel het verwerken van de bedekkende films vergemakkelijkt.

10 Als organische oplosmiddelen kunnen aroma tische, alifatische en chloorhoudende oplosmiddelen gebruikt worden. Voorbeelden van aromatische oplosmiddelen zijn benzeen, tolueen, xyleen, trimethylbenzeen, tetramethylbenzeen en ethylbenzeen. Voorbeelden van geschikte, alifatische oplosmiddelen zijn hexaan, 15 industrie-benzine, cyclohexaan, methylcyclohexaan en dimethylcyclo-hexaan. Voorbeelden van geschikte chloorhoudende oplosmiddelen zijn trichloorethyleen, 1,1,1-trichloorethaan, tetrachloorkoolstof en chloroform, Vooral de aromatische oplosmiddelen als xyleen, tolueen en benzeen, die een sterk oplossende werking uitoefenen op komponent 20 (A) zijn bijzonder bruikbaar.

Behalve de bovenbeschreven komponenten (A) tot en met (D) kan desgewenst ook α,ω-dihydroxydiorganopolysiloxaan in het produkt opgenomen worden om het loslaten uit vormen te verbeteren. In dat geval wordt het loslaten uit vormen beter naarmate de 25 hoeveelheid α,ω-dihydroxydiorganopolysiloxaan in het produkt groter wordt, maar hierbij wordt tevens de geharde bedekking steeds zachter. Daarom verwerkt men bij voorkeur een hoeveelheid van 0,1 tot 30 gewichtsdelen per 100 gewichtsdelen komponent (A) van deze siloxaan in het produkt. Men kan in de produkten ook nog een katalysator op-30 nemen om de hardingssnelheid te vergroten. Geschikte katalysatoren voor dit doel zijn katalysatoren, die gewoonlijk gebruikt worden bij de condensatie onder waterafscheiding van silanolgroepen. Voorbeelden van dergelijke katalysatoren zijn verschillende tinzouten van carbonzuren, zoals dibutyltindiacetaat, dibutyltindilaureaat, dibutyl-35 tindioctoaat, stannooctoaat, stannonaftenaat, stanno-oleaat, stanno- 790 SO ö4

* J

7 isobutyraat, stannolinolaat, stannostearaat, stannobenzoaat, stanno-naftoaat, stannolaureaat, stanno-o-thymaat, stanno- -benzoylpropionaat, stannocrotonaat, stannotropaat, stanno-p-broombenzoaat, stannopalmi-taat, stannocinnamaat en stannofenylacetaat. Bovendien kan men 5 verscheidene pigmenten, die ook in gewone verf gebruikt worden, toegevoegen.

De silicoonharsen volgens de uitvinding hebben de kenmerkende eigenschap, dat ze een harde bedekkingslaag kunnen vormen na een snelle harding bij kamertemperatuur. De geharde bedekkings-10 laag heeft een uitstekende bestendigheid tegen oplosmiddelen, laat uitstekend los uit vormen, is goed waterafstotend en heeft een grote hittebestendigheid en weerstand tegen weersinvloeden. Daarom kunnen deze produkten op zeer veel verschillende manieren toegepast worden. Voorbeelden van mogelijke toepassingen zijn bedekkingsmiddelen, die 15 het hechten van olie, sneeuw, ijs, verven, vuil, levensmiddelen, kleefstoffen, hechtmiddelen, modder, stof, ongevulcaniseerde rubber en latex tegengegaan, bedekkingsmiddelen die het loslaten, meer in het bijzonder uit vormen, vergemakkelijken; bedekkingsmiddelen voor het beschermen van de oppervlakte van verschillende stoffen tegen de 20 inwerking van licht, lucht, water, korroderende gassen en korroderende vloeistoffen zoals zuren en basen en verschillende oplosmiddelen; bedekkingsmiddelen om de elektrische eigenschappen van een oppervlakte te verbeteren, meer in het bijzonder de isolerende eigenschappen van verschillende stoffen, zodat ze elektrische stroom slechter geleiden; 25 en bedekkingsmiddelen om de viscositeitsweerstand van een vloeistof die op een scheidingsvlak met een vloeistof heerst te verlagen.

Men kan bijna elk substraat met de harsen van de uitvinding bedekken bijvoorbeeld metalen, kunststoffen, keramiek, glas, hout, rubber, cement, beton, baksteen, tegels en lei. De harsen 30 kunnen meer in het bijzonder toegepast worden bij auto's, schepen, metalen matrijzen, kookgerei, houders voor levensmiddelen, elektrici-teitspalen, vangrails, verkeersborden, relais, klemmen, isolatoren, bougie's, gedrukte grondplaten, elektrische contacten, elektrische bedrading, in- of uitwendige oppervlakken van buizen, waar vloeistoffen, 35 doorstromen, brugbalken, gebouwen, tegenvoegen, verschillende soorten 790 8 0 04 8 apparaten en hun onderdelen, motoren, spatlappen, vensterruiten en wanden van waterreservoirs om lekken te voorkomen.

De uitvinding wordt nu verder toegelicht aan de hand van de volgende voorbeelden. Daarin zijn de opgegeven delen 5 en procenten gewichtsdelen en gewichtsprocenten, tenzij iets anders is vermeld. De in de voorbeelden vermelde eigenschappen werden bepaald met behulp van een proefpaneel, dat gemaakt was door de silicoonhars in een bepaalde dikte op een plaat van zacht staal met afmetingen van 50 x 100 x 0,5 mm aan te brengen en deze bij kamer-10 temperatuur te harden, en wel met de volgende proeven:

Adhesieproef

Men sneed een raster van 100 vierkantj.es van 1 x 1 mm in een vlakje van de bedekking van 1 cm^. Men bedekte de vierkantjes met cellofaan plakband en trok het er weer af. De adhesie 15 werd uitgedrukt in het aantal vierkantjes, dat van de honderd achterbleef.

Vlekkenproef

Men druppelde met behulp van een micropipet een oplosmiddel op de bedekking. Het oplosmiddel werd na een uur 20 met een stuk gaas van de oppervlakte afgeveegd. De veranderingen in het uiterlijk van de bedekking werden met het blote oog vastgesteld.

Wrijfproef

Een stukje gaas, dat met een oplosmiddel was 25 bevochtigd, werd onder een belasting van 700 over de oppervlakte heen en weer bewogen. Als resultaat van de proef werd het aantal heen- en weerbewegingen vermeld, dat nodig was om de bedekking te breken, zodat het gaas met het basismateriaal in aanraking kwam. Ultrasone wasproef 30 Men vulde een door de Sharp Corp. vervaardigde

Ultrasone Reiniger (UTB-852, 100 Volt, vermogen 150 W, frequentie 28 kHz) met 1,1,1-trichloorethaan en dompelde het proefpaneel in het bad. Nadat het proefpaneel gedurende 10 minuten met ultrasone golven gewassen was, werden met het blote oog de veranderingen in de be-35 dekkingslaag vastgesteld.

79 0 8 0 04

•S --P

9

Hittebestendigheidsproef

Men stelde met het blote oog de veranderingen in het uiterlijk van het paneel vast, dat 24 uur aan een temperatuur van 150 °C was blootgesteld, en vermeldde de eventuele blaasvorming, 5 opzwelling, verkleuring en barsten.

Proef ter bepaling van het loslatend vermogen uit vormen

Op de laag silicoonhars werd een laag witte acrylhars, die gebakken moest worden / Cortax TM SA-107, gefabriceerd door de Toray Fabrieken, Tokio, (50%) 42 delen, Super 10 Bechamine TM G-821, vervaardigd door Dainippon Inkt en Chemicaliën, Tokio, (50%), 12 delen, Araldite TM 6071, vervaardigd door Nippon Chiba Geigy, Osaka (50%), 6 delen, titaanoxyde, 30 delen xyleen, 12 delen_/ aangebracht. Deze bedekkingslaag werd 30 minuten bij 150 °C gebakken waarna de afstroopbaarheid van deze acrylharslaag 15 met behulp van plakband werd bepaald.

Bewaarstabiliteitsproef

Men liet het silicoonharsprodukt in een gesloten houder bij kamertemperatuur staan en onderzocht het produkt op gelvorming.

20 Voorbeeld I

Komponent (A).

Men hydrolyseerde 40 mol.% (CH^^SiC^ en 60 mol.ï CH-jSiCl^ samen in tolueen en verkreeg een oplossing in tolueen van 50% gehydroxyleerde organopolysiloxaanhars met 0,9% hydroxylgroepen.

25 Komponent (B)

Men onderwierp vervolgens CH^Si(OCH^)^ in aanwezigheid van water en een zure katalysator aan condensatie-polymerisatie. De verkregen gealkoxyleerde organopolysiloxaanhars bevatte 35% methoxygroepen en had een viscositeit van 25 °C bij 30 70 cS.

Met behulp van deze beide organopolysiloxaan-harsen werden vier silicoonharsprodukten bereid, waarvan de samenstelling in tabel A is vermeld.

Alle vier soorten silicoonharsprodukten, die 35 respectievelijk in de voorbeelden I en la en de Vergelijkende voor- 790 8 0 04 10 beelden I en Ia werden bereid, werden in een laag van gelijkmatige dikte op een plaat van zacht staal met afmetingen van 50 x 100 x 0,5 mm aangebracht. De film werd 48 uur bij kamertemperatuur gehard.

De geharde bedekkingslaag werd aan de verschillende proeven, die 5 hierboven zijn vermeld, onderworpen. De verkregen resultaten zijn in tabel B vermeld.

De produkten van de Voorbeelden I en Ia vertoonden een uitstekende bestendigheid tegen oplosmiddelen en lieten uitstekend uit vormen los.

10 Voorbeeld II

Men gebruikte een oplossing in xyleen van 50% gehydroxyleerde organopolysilaanhars met 0,5% aan siliciumatomen gebonden hydroxylgroepen en met 1,4 organische groepen per silicium-atoom (de organische radikalen hadden een molverhouding tussen de 15 fenylgroep en de methylgroepen van 0,1) . 100 Delen van deze hars werden gekombineerd met 30 delen gealkoxyleerde organopolysiloxaan van Voorbeeld I, 15 delen methy1trimethoxysilaan, 5 delen γ-(amino-ethyl) -aminopropyltrimethoxysilaan en 0,5 deel dibutyltindiacetaat als katalysator, waarna men alles dooreenmengde tot een homogeen 20 mengsel was verkregen. Het verkregen produkt werd in een gelijkmatig dikke laag op een plaat (50 x 100 x 0,5 mm) zacht staal aangebracht en 48 uur bij kamertemperatuur gehard. De geharde bedekkingslaag (voorbeeld II) werd onderzocht op zijn eigenschappen ten aanzien van de bestendigheid tegen oplosmiddelen en het loslaten uit vormen.

25 Ter vergelijking werd een produkt bereid van dezelfde samenstelling echter zonder de gealkoxyleerde organopolysiloxaan (Vergelijkend Voorbeeld II), dat na harding aan dezelfde proeven werd onderworpen, De resultaten zijn in Tabel C vermeld.

Zowel de bestendigheid tegen oplosmiddelen als het loslaten uit vormen __ 30 van het produkt van Voorbeeld II waren beter dan die van Vergelijkend Voorbeeld II.

Voorbeeld III

Men verdunde 100 delen van het silicoon-harsprodukt van Voorbeeld I met 400 delen industriebenzine en spoot 35 het mengsel over een geverfd gedeelte van een auto. De bedekte opper-- 790 8 0 04 •a «e 11 vlakte voelde vijf minuten na het spuiten al droog aan. De hardheid in vergelijkbare eenheden voor potloden was na 24 uur H en bereikte na 2 weken 2H. De dikte van de harsfilm was 5 u. De bedekte oppervlakte vertoonde een uitstekende glans en waterafstotendheid. Als de bedekte 5 oppervlakte met water werd gewassen liep het water gemakkelijk van de schuine delen van de carosserie af, terwijl de waterdruppeltjes, die op de horizontale gedeelten bleven staan, gemakkelijk met een rubber wisser weggeveegd konden worden en een geheel droge oppervlakte achterlieten. De kleine hoeveelheden zand en stof, die zich aan de caros-10 serie hadden gehecht werden door de oppervlaktespanning van het water in de druppeltjes opgenomen en met het langs de kanten neerstromende water verwijderd.

Bovendien bleef bij regen maar een minimale hoeveelheid opspattende modder aan de oppervlakte zitten en deze kon 15 gemakkelijk met water weggewassen worden.

Vogelvuil, dat op cfce oppervlakte bleef kleven, kon gemakkelijk verwijderd worden door de auto met water te wassen en de oppervlakte met een rubber wisser te drogen. Tenslotte reed men over een pas geasfalteerde wg waarbij maar uiterst weinig asfalt 20 aan de oppervlakte bleef zitten. Dit asfalt kon gemakkelijk verwijderd worden.

De waterafstotendheid en de glans veranderden in de loop van zes maanden maar weinig. Nog steeds was het wassen met water voldoende om de auto schoon te maken. Een zeer vuil gedeelte, 25 waar de waterafstotendheid verloren was gegaan, herkreeg zijn uitstekende waterafstotendheid door het met zeepsop te wassen.

Tijdens de proefperiode bleek het niet nodig te zijn om de auto met autowas te behandelen. De water- en vuilafstotendheid waren beter, dan wanneer de auto in de was gezet was. Omdat de 30 auto niet in de was gezet hoeft te worden is het onderhoud van een auto, die met het produkt volgens de uitvinding is behandeld, veel minder arbeidsintensief dan van een onbehandelde auto.

790 8 0 04 12

Tabel A

Voorbeeld Vergelijkend voorbeeld

Samenstelling silicoon- I Ia I la harsprodukt

Gehydroxyleerde organo- 54 54 54 54 palysiloxaanhars (delen)

Gealkoxyleerde organo- 13 32 0 13 polysiloxaanhars (delen) CH3Si(OCH3)3 (delen) 7,6 7,6 7,6 0 H0N(CH9)0NH(CH.),Si(OCH ) 2,6 2,6 2,6 2,6

(delen) J J J

Dibutyltindiacetaat 0,4 0,4 0,4 0,4 (delen)

Tabel B

Proef Voorbeeld Vergelijkend voorbeeld _I_la_I_la_

Hardheid (potlood) 2H 2H IF HB

Adhesie 100/100 100/100 100/100 100/100

Bestendigheid tegen oplosmiddelen:

Vlekkenproef (xyleen) afwijkin- uitste- afwijkin- afwijkingen kend gen gen

Vlekkenproef afwijkin- uitste- afwijkin- afwijkin- (aceton) gen kend gen gen

Wrijfproef (xyleen) 100 120 15 10

Ultrasone wasproef (1,1,1-trichloor- afwijkin- afwijkin- gezwollen gezwollen ethyleen) gen gen en losge- en losgelaten laten

Hittebestendigheid uitste- uitste- uitstekend uitstekend kend kend

Loslaten uit vormen liet ge- liet ge- kleefde kleefde makkelijk makkelijk los las

Bewaarstabiliteit na 6 maan- na 6 maan- na 6 maan- gelvormig den nog den nog den nog binnen stabiel stabiel stabiel 48 uur 790 8 0 04 <*· λ 13

Tabel C

Proef Voorbeeld II Vergelijkend voorbeeld

II

Bestendigheid tegen oplosmiddelen:

Vlekkenproef (xyleen) afwijkingen afwijkingen

Vlekkenproef (aceton) afwijkingen afwijkingen

Wrijfproef (xyleen) 115 20

Ultrasone wasproef afwijkingen gezwollen en losgela ten

Loslaten uit vormen liet los kleefde 790 8 0 04

Claims (9)

1. Silicoonharsprodukt, met het kenmerk, dat dit is samengesteld uit: (A) 100 gewichtsdelen van een gehydroxyleerde organopolysiloxaan met 5 de algemene formule: / I^SiO. (OH) / L n 4-n-m m J 2 waarin een al of niet gesubstitueerde, eenwaardige koolwaterstof groep voorstelt, n een gemiddelde waarde van 0,80 tot 1,80 10 heeft, p een geheel getal van 3 of meer is en m een zodanige waarde heeft, dat het totale gehalte aan hydroxyIgroepen van de organopolysiloxaan 0,01 gewichts% of meer bedraagt; (B) 0,5-150 gewichtsdelen (per 100 gewichtsdelen (A)) van een gealkoxy-— leerde organopolysiloxaan met de algemene formule: 15 Γ 2 7 t RaSi04-a-b(0Vbyq 2 waarin R£ dezelfde betekenis heeft als R^, R^ een al of niet gesubstitueerde alkylgroep met 1-6 koolstofatomen voorstelt, a een gemiddelde waarde van 0,40 tot 1,70 heeft, q een geheel 20 getal van 3 of meer is en b een zodanige waarde heeft, dat het totale alkoxygehalte van organopolysiloxaan (B) 5 gewichts% of meer bedraagt; (C) 1-150 gewichtsdelen (per 100 gewichtsdelen (A)) van een alkoxy- silaan, met de algemene formule 25 4 RcSi(OR5>4-c waarin R^ dezelfde betekenis heeft als R^, R^ dezelfde betekenis heeft als R^ en c een waarde van 0,1 tot 2 heeft, en (D) 0,1-20 gewichtsdelen (per 100 gewichtsdelen (A)) van een amino- 2Q alkylalkoxysilaan met de algemene formule: " E6NH-E7Si(OE9)3^ (Rg)d waarin Rg een waterstofatoom, een alkylgroep met 1-6 koolstofato-22 men of een aminoalkylgroep voorstelt, R^ een tweewaardige kool- 790 8 0 04 waterstof groep is, R en R alkylgroepen met 1-6 koolstof atomen o 9 voorstellen en d gelijk is aan 0 of 1.

2. Produkt volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat dit per 100 gewichtsdelen (A) 1-70 gewichtsdelen (B), 5-80 gewichts- 5 delen (C) en 0,1-20 gewichtsdelen (D) bevat.

3. Produkt volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat dit tevens een organisch oplosmiddel bevat.

4. Produkt volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat dit tevens een hardingskatalysator voor het produkt bevat.

5. Produkt volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het tevens een hardingskatalysator voor het produkt bevat.

6. Produkt volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat komponent (A) uit 40 mol.% (CH^) 2SiO-eenheden en 60 mo-1.% CH3Si03^2-eenheden bestaat en 0,9 gewichts% hydroxyIgroepen bevat, 15 dat komponent (B) uit een gealkoxyleerde organopolysoloxaan met een viscositeit bij 25 °C van 0,070 pas en een alkoxygehalte van 35 gewichts% bestaat; dat (c) CH^Si(OCH^)^ is; en dat (D) (CH30)3Si(CH2)2NH(CH2)2NH2 is.

7. Produkt volgens conclusie 6,-.met het kenmerk, 20 dat het 54 delen komponent CA), 13 delen komponent (B), 7,6 delen (C) en 2,6 delen (D) bevat.

8. Produkt volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat het tevens 0,4 deel katalysator bevat.

9. Produkt volgens conclusie 8, met het kenmerk, 25 dat de katalysator dibutyltindiacetaat is. 790 8 0 04