NL7807127A - Werkwijze ter versterking van de zoetkracht van oraal toe te dienen preparaten die een di-saccharide bevat- ten. - Google Patents

Description

- 1 - * ψ

Ref.: Case Q 568/569 (R) j i

Unilever N.V. te Rotterdam

Korte aanduiding: "Werkwijze ter versterking van de zoetkracht van oraal toe te dienen preparaten die een di-saccharide bevatten"

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze ter . versterking van de zoetkracht van oraal toe te dienen preparaten, in het bijzonder voedingsmiddelen, die een disaccharide bevatten.

De uitvinding heeft bovendien betrekking op een zoetmiddel 5 dat een disaccharide bevat.

Het is uit Food Research, Band 8, No. 5, 179-193 (19^3) * bekend dat verbindingen zoals natriumchloride, citroerïfcuur, appelzuur, melkzuur en wijnsteenzuur de zoetheid van sucrose of lactose verhogen, terwijl zoutzuur of azijnzuur geen 10 merkbare verhoging van de zoetheid van sucrose veroorzaken.

Sindsdien zijn talrijke experimenten uitgevoerd die tot tegenstrijdige resultaten hebben geleid.

Verder is uit het Britse octrooischrift 1.275.3^7 bekend Na- of K-zouten van citroenzuur, adipinezuur, glucosezuur, 15 fümaarzuur,wijnsteenzuur, barns.teenzuur, appelzuur of azijnzuur in melkprodukten in combinatie met saccharine of cyclo-hexylsulfaminezuur, te gebruiken om de bittere en metallische bijsmaak van deze stoffen te maskeren.

In combinatie met suikers, zoals bijvoorbeeld sucrose of 7807127 'Ê» Λ& - 2 “ lactose,waren de bovengenoemde dicarbonzuren of hydroxycarbon-zuren niet in staat een merkbare versterking van de zoetheid teweeg te brengen.

Gevonden werd nu dat men de zoetheid van een disaccharide-5 bevattend preparaat kon verhogen door een effectieve hoeveelheid van ten minste een fysiologisch aanvaardbaar zout van een ongesubstitueerd monocarbonzuur met een rechte of vertakte keten, dat ten hoogste 20 koolstofat omen bevat, toe te passen.

Als disaccharide kunnen sucrose, turanose, cellobiose, 10 trehalose, meliobiose, lactulose en palatinose, lactose en maltose worden genoemd.

Als aanvaardbare zouten komen in aanmerking de alkalimetaal-, de aardalkalimetaal- of de ammoniumzouten of mengsels daarvan.

Bij voorkeur worden de alkalimetaalzouten toegepast.

15 Geschikte zouten zijn bijv. de zouten afgeleid van azijnzuur, propionzuur, boterzuur, pentaancarbonzuur, trimethyl-azijnzuur, isoboterzuur, isovaleriaanzuur, heptaanzuur, pelargonzuur.

Bij voorkeur worden zouten afgeleid van zuren met 2-9 kool-stofatomen en in het bijzonder van zuren die een hydrofoob 20 karakter hebben, toegepast.

De zouten die voor toepassing in voedingsmiddelen het meest in aanmerking komen zijn de zouten afgeleid van azijnzuur, boterzuur, heptaanzuur of isovaleriaanzuur.

Een effectieve hoeveelheid van het zout kan aan het 25 disaccharide of aan een disaccharide-bevattende compositie worden toegevoegd of in een voedingsmiddel in situ worden gevormd.

De effectieve hoeveelheid zal van geval tot geval variëren.

De bovengrens wordt vaak bepaald door de concentratie waarbij het l 7807127 - 3 - zout een karakteristieke, ongewenste smaak aan de compositie verleent. ‘

Het gehalte aan zout kan afhankelijk van persoonlijke smaak en de beoogde toepassing binnen ruime grenzen variëren.

5 In de regel varieert het gehalte aan de zouten volgens de uitvinding tussen 0,01-10 gew.% en bij voorkeur tussen 0,1-1 gew.$ op basis van het uiteindelijke produkt, terwijl het gehalte aan suiker tussen 1 en 100¾ kan variëren.

De nieuwe mengsels volgens de uitvinding, die als 10 essentiële componenten de boven-gedefinieerde disacchariden en zouten bevatten, kunnen in de vorm van poeders, tabletten, granulaten of in de vorm van oplossingen, suspensies of emulsies * al dan niet in aanwezigheid van verdunningsmiddelen of dragers, zoals eetbare oliën, water of zetmeel, in voedingsmiddelen of 15 andere oraal toe te dienen preparaten worden toegepast.

Het zoetmiddel volgens de uitvinding, dat als essentiële componenten een disaccharide en tenminste ëën fysiologisch aanvaardbaar zout van een ongesubstitueerd monocarbonzuur met een rechte of vertakte keten met ten hoogste 20 koolstofatomen 20 bevat, kan in een grote verscheidenheid van produkten worden toegepast. Voorbeelden hiervan zijn chocolade-bevattende produkten, dranken, zoals koffie, thee en cacao, al dan niet koolzuur-bevattende frisdranken, al dan niet alcoholische dranken, zuivelprodukten zoals consumptie-ijs, verder graan- en zetmeelprodukten zoals brood, 25 deegwaren, bakkerijprodukten, vruchten, groenten, sappen, sauzen, gelatine-achtige produkten, zoals jams, vlees- en visprodukten, pruimtabak, toiletartikelen zoals mondspoelmiddelen, tandpasta,

V

7807127 V - 4 - f» keeltabletten en verdere oraal toe te dienen geneesmiddelen. :

Het zoetmiddel volgens de uitvinding kan ook worden toegepast in instantprodukten die in water gerehydrateerd worden zoals bijvoorbeeld voeder voor dieren.

5 De uitvinding zal nu aan de hand van de volgende

Voorbeelden worden toegelicht.

Voorbeeld I

Het effect van de carbonzuurzouten volgens de uitvinding werd met behulp van panels volgens de volgende procedure 10 onderzocht.

De panels:

De monsters werden geëvalueerd, hetzij door panel A, hetzij door panel B.

Panel A bestond uit 9 personen (vrouwen en mannen 15 doorelkaar) waarvan de leeftijd varieerde van 19 tot 45 jaar.

Ir. het algemeen beoordeelden 4-7 personen van dit panel de monsters. De leden van de panels waren vertrouwd met organoleptsische test-procedures.

Panel B bestond uit 17 personen (vrouwen en mannen 20 doorelkaar) waarvan de leeftijd varieerde van 19 tot 45 jaar.

Dit panel was speciaal geselecteerd uit het laboratorium-personeel. De selectie-procedure werd in drie achtereenvolgende sessies uitgevoerd.

In elke sessie evalueerden de panelleden de zoetkracht van 7807127 - 5 - ' 6Vs, 6 3 4% * s a 6,6%' s en 6,8#’s waterige sucrose-oplossingen in \ drie driehoekstesten. Elke driehoekstest omvatte twee monsters die : identiek waren en één monster dat een afwijkende sucrose-concentratie had. De aangeboden concentraties waren willekeurig 5 verdeeld onder de monsters. De panelleden werd gevraagd het afwijkende monster aan te wijzen. Het selectie-criterium was dat de kans voor het kiezen van het juiste monster, per ongeluk, minder dan 6% was. De geselecteerde panelleden werden op de hoogte gesteld, van de achtergrond van het werk. In het 10 algemeen 9-^ personen uit dit geselecteerde panel B evalueerde het effect van de verbindingen volgens de uitvinding.

Organoleptische testprocedure .

Het effect van de carbonzuurzóuten volgens de uitvinding werd door middel van vergelijkende proeven geëvalueerd. Elk 15 panellid kreeg twee bekers van 100 ml. Eén beker bevatte 50 ml van de waterige oplossing van een suiker in gedestilleerd water, terwijl de andere beker dezelfde volume en concentratie aan suiker, plus een bepaalde hoeveelheid van een verbinding volgens de uitvinding, bevatte.

20 De bekers werden willekeurig gecodeerd met een nummer van drie cijfers. De volgorde van de aangeboden monsters was door de panelleden niet bekend. Elk panellid evalueerde in elke sessie het effect van de verbinding volgens de uitvinding twee maal, namelijk de verbinding was hetzij in het eerste, hetzij 25 in het tweede aangeboden monster.

Vier paren vergelijkende proeven werden willekeurig aangeboden in één sessie. De panelleden werd gevraagd om de monsters in de aangeboden volgorde te proeven en aan te geven welk monster van de 780712? twee aangeboden monsters het zoetste was.

De uitgesproken voorkeuren voor de meest zoete oplossing werden opgeteld. De monsters werden gepresenteerd bij kamertemperatuur in test-cabines die. vrij waren van elke geur en 5 voorzieningen hadden voor het uitspuwen van de monsters. De panelleden mochten tussendoor gedestilleerd water drinken of wat brood eten.

6$!s suerose-oplossingen die K-zouten van de volgende earbonzuren volgens de uitvinding bevatten werden door panels 10 onderzocht en vergeleken met een standaard 6%'s sucrose-oplossing: mierezuur, propionzuur, boterzuur, iso-boterzuur, trimethyl-azijnzuur, valeriaanzuur, iso-valeriaanzuur, hexaanzuur, heptaanzuur, octaanzuur, pelargonzuur.

De pH van de 6% sucrose-oplossing en van de oplossingen die 15 &% sucrose en één van de zouten volgens de uitvinding bevatten lag tussen 5j0 en 7*0.

Alle oplossingen bevatten het zout in dezelfde molaire concentratie namelijk ongeveer 7 mM. In alle gevallen werd een significante uitspraak gedaan ten gunste van de zout-bevattende 20 oplossingen die zoeter werden bevonden dan de 6%'s sucrose-oplossing.

In alle gevallen werd geconstateerd dat het sucrose-gehalte van de zout-bevattende oplossingen met tenminste 105? verlaagd kan worden om dezelfde zoetheidsgraad te verkrijgen als de 25 standaard 6$ 's sucrose-bevattende oplossing.

Voorbeeld II

De experimenten van Voorbeeld I werden herhaald onder toepassing van de Na-zouten van bovengenoemde earbonzuren.

h 7807127 » "¥ I ' - 7 - Λ

In alle gevallen werd een significante uitspraak gedaan .

-è.

ten gunste van de zout-bevattende oplossingen die zoeter werden bevonden.

Voorbeeld III

5 De experimenten van Voorbeeld I werden herhaald onder toepassing van de magnesiumzouten van bovengenoemde carbon-zuren.

In alle gevallen werd een significante uitspraak gedaan ten gunste van de zout-bevattende oplossingen die zoeter 10 werden bevonden dan de 6%'s sucrose-oplossing.

Voorbeelden IV-VII

De experimenten van Voorbeeld I werden herhaald met dit verschil dat turanose, trehalose, maltose, resp. lactose in plaats van sucrose werden gebruikt.

15 In alle gevallen werd een significante uitspraak gedaan ten gunste van de zout-bevattende oplossingen die zoeter werden bevonden dan de 6% suikeroplossing.

Voorbeeld VIII

Het effect van kaliumacetaat werd organoleptiséh 20 geëvalueerd in een melkdrank,bereid uit een samenstelling bestaande uit de volgende vaste bestanddelen: plantaardig vet 11,92 gram emulgator 0,5 gram magere melkpoeder 26 gram 25 moutpoeder 24 gram sucrose 37»5 gram toffee-smaakstof 0,08 gram

Een warme drank werd bereid door 30 gram van de boven- 7807127 4 v - 8 - vermelde samenstelling in 150 ml warm water op te lossen.

Eenzelfde drank werd bereid onder toepassing van 0,35# kaliumacetaat.

Beide dranken werden aan een panel aangeboden. Het 5 panel . sprak zich significant uit ten gunste van de kaliumacetaat-bevattende drank die zoeter werd bevonden.

Het suikergehalte van de kalciumacetaat-bevattende drank kon met ongeveer 10# verlaagd worden om een zoetheidsgraad te bereiken die gelijk was aan de drank die geen kalium- · 10 . acetaat bevatte.

Voorbeeld IX

Het effect van K-butyraat werd organoleptisch geëvalueerd * in een chocoladedrank bereid uit een samenstelling bestaande uit de volgende vaste bestanddelen: 15 cacaopoeder 16 gram magere melkpoeder 34 gram natriumchloride 0,68 gram vaniline 0,32 gram lecithine 1 gram 20 suiker 48 gram

Een chocoladedrank werd bereid door 24 gram van-bovengenoemde samenstelling te mengen met 150 gram water.

Eenzelfde chocolade drank werd bereid onder toepassing van 0,25# K-butyra&t.

25 De uitspraak van het panel was significant ten gunste van de zout-bevattende drank die,zoeter werd bevonden dan de drank die geen K-butyraat bevatte.

780712/ 'i

Claims (19)

1. Werkwijze ter verhoging van de zoetkracht van een oraal toe te dienen preparaat dat ten minste één disaccharide bevat, met het kenmerk, dat men in het preparaat een effectieve hoeveelheid van ten minste één fysiologisch aanvaardbaar zout van een ongesubstitueerd monocarbonzuur met een rechte of vertakte keten met ten hoogste 20 koolstofatomen, opneemt.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men een alkalimetaalzout toepast.

3· Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men een zout van een ongesubstitueerd monocarbonzuur met een rechte of vertakte keten, dat 2-9 koolstofatomen bevat,toepast

4. Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men een alkalimetaalacetaat toepast.

5- Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men een alkalimetaalbutyraat toepast. -

5 Het panel sprak zich significant uit· ten gunste van het zout-bevattende appelsap dat zoeter werd bevonden dan het standaard appelsap. C 0 N C LUS IES

6. Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men een alkalimetaalzout van heptaan zuur toegepast.

7. Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men t een alkalimetaalzout van iso-valeriaanzuur toepast. 78 0 7 1 27 r: ▼ o. u

8. Werkwijze volgens conclusies 1-7, met het kenmerk, dat men 0,01-10 gew.% van het zout, op basis van het preparaat, toepast. .

9. Werkwijze volgens conclusies 1-8, met het kenmerk, dat men 0,1-10 gew.$ van het zout toepast.

10. Zoetmiddel bevattend ten minste één disaccharide en ten minste één fysiologisch aanvaardbaar zout van een ongesubstitueerd monocarbonzuur met een rechte of vertakte keten, dat ten hoogste 20 koolstofatomen bevat.

11. Zoetmiddel volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat het disaccharide sucrose is.

12. Zoetmiddel volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat het disaccharide lactose is.

13· Zoetmiddel volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat r\et disaccharide maltose is.

14. Zoetmiddel volgens conclusies 10-13» met het kenmerk, dat het zout een alkalimetaalzout is.

15. Zoetmiddel volgens conclusies 10-14, met het kenmerk, dat het zout afgeleid is van een carbonzuur, met 2-9 koolstofatomen.

16. Zoetmiddel volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat het zout een alkalimetaalacetaat is.

17. Zoetmiddel volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat het zout een alkalimetaalbutyraat is.

18. Zoetmiddel volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat het zout een alkalimetaalzout is van heptaanzuur.

19. Zoetmiddel volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat het zout een alkalimetaalzout van iso-valeriaanzuur is. 7807127