NL2014741B1 - Werkwijze voor het verwerken van dekaarde. - Google Patents

Abstract

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het verwerken van dekaarde toegepast bij het met behulp van een voedingsbodem kweken van champignons, waarbij de werkwijze de volgende stappen omvat: i) het opslaan van voornoemde dekaarde, ii) het aan een hittebehandeling onderwerpen van de dekaarde uit stap i), en iii) het aan een droogbehandeling onderwerpen van verhitte dekaarde uit stap ii).

Description

Titel: Werkwijze voor het verwerken van dekaarde.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het verwerken van dekaarde toegepast bij het met behulp van een voedingsbodem kweken van champignons. Verder ziet de onderhavige uitvinding toe op de toepassing van dekaarde, zoals verkregen na het uitvoeren van de onderhavige werkwijze.

Een champignonkwekerij heeft in principe twee bestanddelen nodig om champignons te kunnen telen: doorgroeide compost, ook wel aangeduid als voedingsbodem, en dekaarde. Doorgroeide compost bevat de noodzakelijke voedingsstoffen voor de champignon. Geschikte bronnen voor de voedingsbodem zijn bijvoorbeeld paardenmest, met stro, kippenmest en kalk. Dekaarde, veelal bestaande uit een mengsel van verschillende soorten turf en schuimaarde (een afvalproduct van de suikerindustrie), zorgt voor de toevoer van water naar de voedingsbodem, voorkomt uitdroging van de voedingsbodem en zorgt voor een goed milieu waarin champignons knoppen kunnen vormen. De dekaarde is bij voorkeur vrij van ziektekiemen, in het bezit van de juiste structuur, beschikt over een zuurgraad van een pH van ongeveer 7,5 en moet vocht kunnen vasthouden. De bacteriën die in de dekaarde leven stimuleren het mycelium tot het vormen van de champignons en zonder deze bacteriën worden er geen champignons gevormd waardoor dus een goede dekaarde van belang is bij de kweek van champignons.

In de teeltbedden wordt in het algemeen een laag van circa 35 centimeter doorgroeide compost of voedingsbodem aangebracht. Op de doorgroeide compostlaag wordt een toplaag van circa 4,5 centimeter aangebracht, ook wel dekaarde genoemd. Vanuit het compost groeien myceliumdraden in de dekaarde. Hier vormen de draden kleine knoppen, die op hun beurt uitgroeien tot volgroeide champignons waarna het oogsten kan beginnen. Een oogstperiode wordt in de champignonteelt met de vakterm 'vlucht' aangeduid. Een kweker oogst per cel twee of drie vluchten.

Champost, doorgroeide compost of champignonmest, is de voedingsbodem voor het kweken van champignons en is doorgaans opgebouwd uit mest, zoals paardenmest, met stro, kippenmest en gips. De champost is doorgroeid met mycelium. Doorgaans wordt boven de champost een toplaag, bijvoorbeeld veen geplaatst, die dient als dekaarde om de vochtigheid optimaal te houden tijdens het kweken van de champignons.

In de huidige praktijk wordt gebruikte champost, dat is champost welke vrijkomt na het kweken van champignons, afgevoerd als meststof, al of niet in het algemeen samen met dekaarde welke op de champost is geplaatst voor het kweken van de champignons. Een nadeel van het afvoeren van champost als meststof is dat het product een beperkte toegevoegde waarde heeft, en dat bovendien transport kosten aanzienlijk zijn.

Uit de Internationale aanvraag WO 2014/116114 is een methode bekend voor het composteren van de champost onder omstandigheden voor het verschaffen van gecomposteerde champost met een droge stof gehalte van 45% tot en met 90%, waarbij sprake is van een stap van het scheiden van de champost van de dekaarde, voorafgaand aan het composteren van de champost. Voornoemde Internationale aanvraag WO 2014/116114 openbaart verder dat de dekaarde wordt gedroogd met behulp van warmte die wordt verkregen door het composteren van de champost. Dergelijke dekaarde wordt toegepast als potgrond of als mestconcentraat.

Uit het Nederlands octrooi 194986 is een methode bekend voor het verwerken van champignonvoetjes door de champignonvoetjes te winnen uit het bed waarin de champignonvoetjes worden gekweekt, waarbij een snijstap, een droogstap en een mechanische afzondering van de nog aanhechtende dekaarde worden toegepast.

Uit de Europese octrooiaanvraag EP 2 455 357 is een methode voor het behandelen van paddenstoelcompost bekend, omvattende het toevoeren van de te behandelen compost aan een eerste scheider, zoals een zeef, ter verkrijging van een eerste fractie, omvattend kleinere compostdeeltjes, en een tweede fractie, omvattend grotere compostdeeltjes, het gedeeltelijk verminderen van water uit de grotere compostdeeltjes, het kleuren van het gedeeltelijk gedroogde materiaal met een kleurmiddelmateriaal en het verder verminderen van water uit het gekleurde materiaal om een aldus behandelde compost te verkrijgen.

Uit de Internationale aanvraag WO 2012/101213 is een methode voor het recyclen van gebruikte champignon dekaarde omvattende champignon afval resten bekend, welke methode omvat de stappen: a) het verschaffen van een gebruikte champignon dekaarde omvattende champignon afvalresten; en b) het reduceren van de gemiddelde deeltjesgrootte van de champignon afvalresten naar een gemiddelde deeltjesgrootte van kleiner dan 6 mm, waarbij gereduceerde champignon dekaarde wordt verschaft.

Uit de Internationale aanvraag W02013/108196 is een methode bekend voor het bereiden van dekaarde (‘casing soil”) om te worden toegepast bij het kweken van champignons, waarbij een aantal uitgangsmaterialen grondig wordt gemengd en in fracties van verschillende deeltjesgrootte gescheiden.

Uit de Britse publicatie GB2 166 633 en het Amerikaans octrooi US 4,978,501 is een methode bekend voor het continu steriliseren van vochtige plantachtige materialen waarbij het te behandelen materialen door een tunnel wordt geleid, welke tunnel wordt blootgesteld aan radiofrequentie elektromagnetische golven.

In een wetenschappelijk artikel van FARSI, M. et al.; "Recycling of mushroom peat casing soil through a plastic mesh"; Proceedings of the 7th International Conference on Mushroom Biology and Mushroom Products (ICMBMP7) 4-7 oktober 2011, Arcachon, France, biz. 428-431 is een methode gepubliceerd bekend om champignons te kweken, waarbij gedurende het kweekproces de voedingsbodem door middel van een geperforeerde plastic laag is gescheiden van de dekaarde. Nadat de champignons zijn gekweekt wordt de aldus verbruikte dekaarde samen met de plastic laag van de voedingsbodem gescheiden, waarna de gebruikte dekaarde gedurende drie weken wordt bewaard. De aldus bewaarde dekaarde wordt vervolgens in contact gebracht met gedistilleerd water om de elektrische geleidbaarheid naar een gewenst niveau terug te brengen, waarna de aldus behandelde dekaarde gepasteuriseerd bij 60 °C gedurende 6 uren om geschikt te worden gemaakt om opnieuw in een kweekproces met champignons te worden toegepast.

Uit de Nederlandse terinzagelegging NL 7605620 is een strooisel voor stallen bekend, bestaande uit zaagsel, turf en zonodig een welriekende olie.

In het artikel van Kierkels, T.; "Champignonkwekerij levert warmte"; Nieuwe Oogst; 8 februari 2014, blz. 11 is een bedrijfsvoering voor het verwerken van champost genoemd waarbij de champost wordt gedroogd met energie die vrijkomt ih een composteringstunnel.

Een aspect van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een methode om de bij de kweek van champignons toegepaste dekaarde op een milieuvriendelijke en doelmatige manier te herverwerken tot bruikbare reststoffen.

Een ander aspect van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een werkwijze voor het verwerken van dekaarde, welke dekaarde wordt toegepast bij het met behulp van een voedingsbodem kweken van champignons, waarbij de verbruikte dekaarde verder wordt behandeld om geschikt te worden voor een nieuwe toepassing.

Een ander aspect van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een werkwijze voor het verwerken van dekaarde, welke dekaarde wordt toegepast bij het met behulp van een voedingsbodem kweken van champignons, waarbij de hoeveelheid van de in de dekaarde aanwezige schadelijke bestanddelen tot een minimum wordt beperkt.

De onderhavige uitvinding ziet aldus toe op een werkwijze voor het verwerken van dekaarde toegepast bij het met behulp van een voedingsbodem kweken van champignons, waarbij de werkwijze de volgende stappen omvat: i) het opslaan van voornoemde dekaarde, ii) het aan een hittebehandeling onderwerpen van de dekaarde uit stap i), en iii) het aan een droogbehandeling onderwerpen van verhitte dekaarde uit stap ii).

Onder toepassing van de hiervoor genoemde stappen hebben de onderhavige uitvinders geconstateerd dat aan een of meer voornoemde aspecten wordt voldaan. In de onderhavige werkwijze, zoals hiervoor beschreven, wordt met de term “dekaarde” de toplaag verstaan die op de champost is aangebracht, met name voor de vochtregulatie. De term “dekaarde” kan dus een samenstel van grondstoffen omvatten maar is in de praktijk veelal samengesteld op basis van turf, veen, betacal-filter (schuimaarde) en mergel. De toepassing van de hiervoor genoemde werkwijze maakt het mogelijk dat de hoeveelheid van de in de dekaarde aanwezige schadelijke bacteriën (geslacht, soort), waarbij aan onder meer Escherichia (E. coli), Salmonella (S. typhi), Klebsiella (K. pneumoniae) en Enterobacter (E. enterogenes) moet worden gedacht, tot een minimum wordt beperkt waardoor de verkregen, aldus behandelde dekaarde geschikt is om, ondermeer, als strooisel, ook wel aangeduid als bodembedekker, in dierenstallen te worden toegepast.

De onderhavige uitvinders hebben met name geconstateerd dat het wenselijk is dat de dekaarde eerst wordt opgeslagen alvorens de stappen van droogbehandeling en hittebehandeling worden uitgevoerd. De onderhavige uitvinders hebben verrassenderwijs geconstateerd dat de in de dekaarde, na het beëindigen van de kweek van champignons aanwezige restproducten, in het bijzonder mycelium en champignonvoetjes, een nadelige invloed hebben op de bijzondere toepassing van het eindproduct. Door nu de dekaarde na het beëindigen van de kweek van champignons enige tijd te laten “besterven”, zullen dergelijke restproducten in de dekaarde volgens natuurlijke wijze worden afgebroken. Het opslaan van de dekaarde kan dus worden beschouwd als een zekere “rust” van de dekaarde en heeft tot gevolg dat de nog in de dekaarde aanwezige champignonvoetjes en myceliumdraden zullen verschrompelen. De onderhavige uitvinders hebben geconstateerd dat dergelijke restproducten door een behandeling met stoom of een andere hittebehandeling niet of nauwelijks zullen verdwijnen, zodat het van belang is om volgens de onderhavige werkwijze een opslagstap volgens i) uit te voeren. Na het uitvoeren van een dergelijke opslagstap i) kan de aldus behandelde dekaarde verder volgens de onderhavige werkwijze worden verwerkt om het beoogde eindproduct te verkrijgen.

Het opslaan volgens de onderhavige uitvinding vindt bij voorkeur plaats gedurende een periode van ten minste 5 dagen, bij voorkeur ten minste 7 dagen, met name bij een temperatuur in het gebied van 0-35 °C, bij voorkeur 5-20 °C. De onderhavige uitvinders hebben vastgesteld dat een minimale periode van 5 dagen noodzakelijk is om een voldoende verlaging van de hoeveelheid restproducten in de dekaarde tot stand te brengen. Volgens een andere, de voorkeur verdienende uitvoeringsvorm omvat de opslag een periode van 5-20 dagen, bij voorkeur 5-14 dagen, in het bijzonder bij een temperatuur in het gebied van 5-20 °C. Het is echter ook mogelijk een opslagperiode langer dan vernoemde periode toe te passen, bijvoorbeeld een periode van een of meer maanden.

In een bijzondere uitvoeringsvorm is wenselijk dat gedurende een dergelijke periode van opslag de dekaarde wordt omgewoeld. Onder “omwoelen” dient het loswerken, omploegen dan wel omwroeten van de dekaarde te worden verstaan waardoor het proces van besterven van de in dekaarde nog aanwezige restproducten van de kweek van champignons wordt bespoedigd.

Het is wenselijk dat na het kweken van champignons de dekaarde wordt gescheiden van de voedingsbodem, waarna de aldus verkregen dekaarde aan stap i) wordt onderworpen.

Onder het scheiden van de voedingsbodem van de dekaarde moet worden begrepen de situatie nadat het kweken van champignons in de dekaarde reeds heeft plaatsgevonden. De dekaarde, die in stap i) wordt opgeslagen, is dus op te vatten als de reeds “verbruikte” dekaarde.

Het moge duidelijk zijn dat bij het scheiden van de dekaarde van de voedingsbodem er mogelijk sprake is van het in de afgescheiden dekaarde aanwezig zijn van enige hoeveelheden voedingsbodem. Onder de afgescheiden dekaarde is dus in feite de toplaag van het kweekbed te verstaan, welk kweekbed een compostlaag of voedingsbodem en een daarop liggende toplaag, in het bijzonder de dekaarde, omvat.

Het scheiden van de voedingsbodem van de dekaarde kan bijvoorbeeld plaatsvinden onder toepassing van de daarvoor reeds algemeen bekende middelen, zoals vaste messen, roterende messen en roterende transportschroeven. Bij een dergelijke scheidingshandeling is het onvermijdelijk dat de afmetingen van de champignon afvalresten, in het bijzonder de champignonvoetjes, die zich nog in de dekaarde bevinden, worden verkleind.

Volgens de onderhavige uitvinding is het aldus mogelijk dat het scheiden van de dekaarde van de voedingsbodem wordt uitgevoerd door bedrijf A, terwijl bedrijf B zich bezighoudt met het uitvoeren van de nabehandeling van de dekaarde. Het is aldus mogelijk dat de opslag van dekaarde zowel bij bedrijf A als bij bedrijf B kan plaatsvinden. Het is echter ook mogelijk dat het scheiden van de dekaarde van de voedingsbodem en de verdere verwerking van de dekaarde bij hetzelfde bedrijf plaatsvinden.

In een bijzondere uitvoeringsvorm van de onderhavige werkwijze is het wenselijk dat de dekaarde, voordat de hittebehandeling wordt uitgevoerd, aan een verkleiningsstap wordt onderworpen. Een dergelijke verkleiningsstap verdient de voorkeur omdat de dekaarde, na het kweken van de champignons, een enigszins compacte en ingeklonken structuur heeft die voor de hittebehandeling als nadelig wordt gezien. Een dergelijke verkleiningsstap is dan ook op te vatten als een homogenisatiestap, in* het bijzonder wat betreft de deeltjesafmeting van de dekaarde. Met name is een ongehinderd transport van warmte door de laag van dekaarde daarbij van groot belang en de verkleiningsstap heeft tot gevolg dat de warmte door het volledige bed van dekaarde kan heendringen. De hittebehandeling wordt in het bijzonder uitgevoerd onder toepassing van het doorleiden van stoom, bij voorkeur gedurende een periode van 1-20 uren, met name bij voorkeur 6-14 uren. Bij de hittebehandeling is het met name wenselijk dat de hoeveelheid Klebsiella (K. pneumoniae) tot een minimum wordt teruggebracht, waarbij het de voorkeur verdient dat de temperatuur van het aan de hittebehandeling te onderwerpen materiaal ten minste 58 °C bedraagt.

Volgens een bijzondere uitvoeringsvorm van de onderhavige vinding wordt de droogbehandeling uitgevoerd tot een droge stofgehalte van 20-70 gew.%, met name 20 - 60 gew.%, bij voorkeur 30- 50 gew.%, berekend öp basis van het totale gewicht van het gedroogde materiaal, wordt bereikt. De onderhavige uitvinders hebben geconstateerd dat een droge stofgehalte groter dan de hiervoor genoemde bovengrens zal leiden tot ongewenste stofvorming van het eindproduct. Een droge stofgehalte kleiner dan de hiervoor genoemde ondergrens zal leiden tot een kleverig eindproduct hetgeen ongewenst is. Drogen is een massa-overdrachtsproces dat bestaat uit het verwijderen van water of vocht door verdamping uit een vaste stof. In het meest voorkomende geval wordt een gasstroom toegepast, bijvoorbeeld lucht, die de damp als vochtigheid afvoert. Andere mogelijkheden voor drogen zijn onder meer vacuümdrogen, trommeldrogen, diëlektrisch drogen (onder toepassing van microgolven), vriesdrogen, superkritisch drogen (onder toepassing van oververhitte stoom) en drogen onder toepassing van natuurlijke lucht. Het verminderen van water kan ook worden uitgevoerd door bijvoorbeeld centrifugeren. Het drogen vindt bij voorkeur plaats onder toepassing van een hete luchtstroom.

In de werkwijze volgens de onderhavige uitvinding is het verder mogelijk om aan de dekaarde, bij voorkeur na de droogbehandeling, een of meer hulpstoffen toe te voegen, bij voorkeur gekozen uit de groep van kalk, fosfor en stikstof. Dergelijke hulpstoffen dienen om de behandelde dekaarde voor een bepaalde toepassing geschikt te maken. Bijvoorbeeld door het toevoegen van kalk om de zuurgraad aan te passen. Een voorbeeld van een hulpstof is gemalen eierschalen voor de kalk, welke hulpstof naast een hoog percentage kalk ook andere bestanddelen bevat, zoals zink.

Het is tevens wenselijk dat de dekaarde, na de droogbehandeling, aan een verkleiningsstap wordt onderworpen. Een dergelijke verkleiningsstap heeft tot gevolg dat eventuele klonten of brokken dekaarde van elkaar worden gescheiden om aldus een enigszins homogene dekaarde te verkrijgen. Een dergelijke verkleiningsstap is dan ook op te vatten als een homogenisatiestap, in het bijzonder wat betreft de deeltjesafmeting van de dekaarde.

Hoewel in de voorgaande beschrijving steeds is gesproken over een combinatie van een hittebehandeling en een droogbehandeling, is het in een bepaalde uitvoeringsvorm ook mogelijk slechts een droogbehandeling op de dekaarde uit te voeren.

De onderhavige uitvinding ziet met name toe op de toepassing van dekaarde, zoals verkregen na het uitvoeren van de werkwijze zoals hiervoor besproken, als bodemstrooisel voor dierenverblijven, in het bijzonder voor paarden, rundvee, varkens en/of gevogelte. Een andere toepassing van de dekaarde, zoals verkregen na het uitvoeren van de werkwijze zoals hiervoor besproken, is als bestanddeel van potgrond.

In een bijzondere uitvoering is het wenselijk dat de dekaarde wordt gemengd met een of meer toevoegmiddelen, gekozen uit de groep van kokosnootafval, zaagsel, stro, vlas en hennep. Een dergelijke menging kan bijvoorbeeld vanuit het oogpunt van het vocht absorberend vermogen wenselijk zijn.

In een bijzondere uitvoeringsvorm van de onderhavige werkwijze is het wenselijk dat een of meer stappen van de onderhavige methode in de ruimte worden uitgevoerd alwaar ook het kweken van de champignons plaatsvindt.

De onderhavige uitvinding wordt hierna aan de hand van een aantal voorbeelden toegelicht, welke voorbeelden in geen geval als beperkend moeten worden opgevat.

Ook is een figuur opgenomen waarin is weergegeven wat de invloed van de opslagperiode op de hoeveelheid restproducten in de dekaarde is. Op het moment van het begin van de opslagperiode bedraagt de hoeveelheid restproducten ongeveer 25 gew.%, op te vatten als ongeveer 20 gew.% champignonvoetjes en 5 gew.% mycelium, op basis van het totale gewicht van de dekaarde. Uit de figuur volgt dat de totale hoeveelheid restproducten in de dekaarde na een bewaarperiode van ten minste 5 dagen plotseling snel afneemt. Een bewaarperiode langer dan 16 dagen heeft geen aanzienlijke verlaging van de hoeveelheid restproducten in de dekaarde tot gevolg. De bewaarperiode heeft betrekking op een omgevingstemperatuur van 15 °C.

Voorbeeld 1

Een voedingsbodem (hoeveelheid: 26.000 kg) werd na het oogsten van champignons gescheiden in 19.760 kg champost en 6.240 kg dekaarde. De dekaarde werd afgevoerd en gedurende een week opgeslagen bij een temperatuur van 15 °C. Na voornoemde rustperiode werd de dekaarde volgens mechanische wijze ontdaan van grote brokken om deeltjes met een grootte van ongeveer 1-10 mm te verkrijgen. De aldus verkleinde deeltjes werden op een ondergrond voorzien van openingen aangebracht waarna stoom met een temperatuur van 120 °C via de onderzijde van de ondergrond gedurende 12 uren werd doorgeleid. In het bed van dekaarde waren op verschillende posities temperatuurvoelers aangebracht om het verwarmingsproces te kunnen monitoren. Na het beëindigen van de hittebehandeling werd de aldus behandelde dekaarde gedroogd tot een droge stofgehalte van 40 gew.%, berekend op basis van het totale gewicht van het gedroogde materiaal, onder toepassing van het doorleiden van hete lucht. Na de droogbehandeling werd het gedroogde materiaal nogmaals verkleind en gereed gemaakt voor toepassing als bodemstrooisel voor dierenverblijven, in het bijzonder voor paarden, rundvee, varkens en/of gevogelte. Het gedroogde materiaal was ook geschikt om te worden toegepast als bestanddeel van potgrond. De aldus behandelde dekaarde kan nog werden gemengd met een toevoegmiddel.

Voorbeeld 2

Dezelfde handelingen als in voorbeeld 1 werden uitgevoerd, behalve dat na de rustperiode de aldus behandelde dekaarde werd gedroogd tot een droge stofgehalte van 40 gew.%, berekend op basis van het totale gewicht van het gedroogde materiaal, onder toepassing van het doorleiden van hete lucht. Na de droogbehandeling werd het gedroogde materiaal gereed gemaakt voor toepassing als bodemstrooisel voor dierenverblijven, in het bijzonder voor paarden, rundvee, varkens en/of gevogelte. Het gedroogde materiaal was ook geschikt om te worden toegepast als bestanddeel van potgrond. De aldus behandelde dekaarde kan nog werden gemengd met een toevoegmiddel.

Ter vergelijkend voorbeeld 1

Dezelfde handelingen als in voorbeeld 1 werden uitgevoerd, behalve dat er geen opslagperiode van de dekaarde werd toegepast. Het uiteindelijk verkregen product was vanwege de hoeveelheid schadelijke restproducten ongeschikt om als bodemstrooisel voor dierenverblijven te worden toegepast.

Ter vergelijkend voorbeeld 2

Dezelfde handelingen als in voorbeeld 2 werden uitgevoerd, behalve dat er geen opslagperiode van de dekaarde werd toegepast. Het uiteindelijk verkregen product was vanwege de hoeveelheid schadelijke restproducten ongeschikt om als bodemstrooisel voor dierenverblijven te worden toegepast.

Claims (14)

1. Werkwijze voor het verwerken van dekaarde toegepast bij het met behulp van een voedingsbodem kweken van champignons, met het kenmerk, dat de werkwijze de volgende stappen omvat: i) het opslaan van voornoemde dekaarde, ii) het aan een hittebehandeling onderwerpen van de dekaarde uit stap i>, en iii) het aan een droogbehandeling onderwerpen van verhitte dekaarde uit stap ii).

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat na het kweken van champignons voornoemde dekaarde wordt gescheiden van de voedingsbodem, waarna de aldus verkregen dekaarde aan stap i) wordt onderworpen.

3. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het opslaan volgens stap i) plaatsvindt gedurende een periode van ten minste 5 dagen, met name bij een temperatuur in het gebied van 0-35 °C, bij voorkeur 5-20 °C.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het opslaan plaatsvindt gedurende een periode van 5-20 dagen, bij voorkeur 5-14 dagen, in het bijzonder bij een temperatuur in het gebied van 5-20 °C.

5. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de dekaarde, voordat de hittebehandeling wordt uitgevoerd, aan een verkleiningsstap wordt onderworpen.

6. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de dekaarde, na de droogbehandeling, aan een verkleiningsstap wordt onderworpen.

7. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de droogbehandeling wordt uitgevoerd tot een droge stofgehalte van 20-60 gew.%, berekend op basis van het totale gewicht van het gedroogde materiaal, wordt bereikt.

8. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de droogbehandeling wordt uitgevoerd tot een droge stofgehalte van 30-50 gew.%, berekend op basis van het totale gewicht van het gedroogde materiaal, wordt bereikt.

9. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de werkwijze verder omvat het aan dekaarde, bij voorkeur na de droogbehandeling, toevoegen van een of meer hulpstoffen, bij voorkeur gekozen uit de groep van kalk, fosfor en stikstof.

10. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de hittebehandeling wordt uitgevoerd onder toepassing van het doorleiden van stoom, bij voorkeur gedurende een periode van 1-20 uren, met name bij voorkeur 6-14 uren.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de temperatuur van het aan voornoemde hittebehandeling onderworpen materiaal ten minste 58 °C bedraagt.

12. Toepassing van dekaarde, zoals verkregen na het uitvoeren van de werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, als bodemstrooisel voor dierenverblijven, in het bijzonder voor paarden, rundvee, varkens en/of gevogelte.

13. Toepassing van dekaarde, zoals verkregen na het uitvoeren van de werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies 1-11, als bestanddeel van potgrond.

14. Toepassing van dekaarde volgens een of meer van de conclusies 12-13, met het kenmerk, dat de behandelde dekaarde wordt gemengd met een of meer toevoegmiddelen, gekozen uit kokosnootafval, zaagsel, stro, vlas, hennep.