NL2012388B1 - Vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking. - Google Patents

Description

Titei: Vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking.

Vloerbedekking wordt op grote schaal in gebouwen maar ook in woningen toegepast om de betonnen vloer af te dekken. Het decoreren van vloeren kent een iange traditie, waarbij men in de oudheid ai leefde op vrij gedecoreerde vloeren, toentertijd voornamelijk in mozaïek of gemaakt van beschilderde plavuizen. Ten heden dage wordt een dergeiijke vorm als kunst ervaren, terwijl in die tijd er sprake was van gewone ambacht. Dit ambachtelijk decoreren van vioeren is weer populair, waarbij tapijt wordt voorzien van inlays en borders om aldus een optisch effect te bereiken. Indien als vloerbedekking tapijt wordt toegepast, is er vaak sprake van een geweven of getuft tapijt, vervaardigd uit synthetisch of natuurlijke materialen of een mengsel daarvan. Een dergelijk tapijt kan hoogpolig zijn maar ook een iage, dichte pooi bezitten, zoals bij velours.

Hei Duitse Gebrauchsmuster DE 87 13 305.9 heeft betrekking op een plaat voor het bekleden van vioeren dan wel wanden, welke plaat is samengesteld uit een staalplaat die op een kunststofplaat, bijvoorbeeld PVC, is aangebracht. De staalplaat kan een plaat van roestvast staal zijn met een dikte van 0,5-1,5 mm, waarvan het loopvlak van de plaat van een kleur kan zijn voorzien.

Uit het Duitse Gebrauchsmuster DE 20 2007 005 872 is een tegel van verchroomd roestvast staal bekend, waarbij de tegel op een zogenaamde hardschuimplaat is aangebracht. De toepassing van een hard verchroomde toplaag zorgt ervoor dat de plaat een bijzonder hoge kras- en slijtageweerstand bezit.

Uit de internationale publicatie WO 2004/009358 is een stalen tegel bekend die bijvoorbeeld als bedekking voor vloeren kan worden toegepast, waarbij voornoemde stalen tegel aan de onderzijde hiervan is voorzien van een zogenaamde liner, welke liner bijvoorbeeld via een hechtmiddei daarmee is verbonden.

Uit de Europese octrooiaanvrage EP 1 359 265 is een tegel bekend, bestaande uit een zogenaamd basiselement dat bijvoorbeeld uit hout is vervaardigd waaraan, via een hechtmiddei, een metalen plaat is gebonden.

Een nadeel van de bekende tapijtmateriaien is dat deze duur in aanschaf zijn. Bovendien is de aanhechting van vuil aanzienlijk, vooral wanneer sprake is van lichtgekleurde tapijtsoorten. Daarnaast wordt tapijt in diverse kwaliteiten vervaardigd, bijvoorbeeld voor kantoor- of siaapkamergebruik, waarbij door de gebruiker vooraf nauwkeurig dient te worden bepaald in welke ruimte de vloerbedekking dient te worden gelegd.

Een ander nadeel van de bekende tapijtmaterialen is dat deze aan slijtage onderhevig zijn. Dit betekent dat men op plaatsen waar veel bewegingen plaatsvinden, niet alleen door het lopen van mensen maar ook door het verschuiven van bijvoorbeeld stoeien, snel slijtageplekken zal waarnemen hetgeen ongewenst is.

Een nadeel bij de toepassing van houten vloeren is bijvoorbeeld het onderhoud, Dergelijke vloeren worden vanuit esthetisch oogpunt daarom veelal voorzien van een beschermlaag om verarming van de vloer tegen te gaan. Om dergelijke beschermlagen te vervangen zal de vloer geschuurd en opnieuw beschermd moeten worden wat aanzienlijke kosten met zich meebrengt.

Een ander nadeel van bijvoorbeeld een houten vloer is dat zo’n vloer gevoelig is voor vocht- en temperatuurschommelingen waardoor het hout kan gaan werken. Bovendien zijn houten vloeren gevoelig voor zware belasting, voornamelijk puntbelasting van stoelpoten of hakken waardoor putjes en/of deukjes in de vloer ontstaan.

Nog een ander nadeel van bijvoorbeeld een houten vloer is dat zo’n vloer arbeidsintensief is om te leggen en men vaak met restpartijen van ongewenste lengtes hout blijft zitten.

Een doel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking, waarbij de hiervoor genoemde problemen in aanzienlijke mate worden voorkomen.

Een ander doel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking, waarbij een bedekking wordt toegepast die een duurzaam karakter bezit en nagenoeg onderhoudsvrij is.

De onderhavige uitvinding zoals hiervoor vermeid heeft aldus betrekking op een vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking, waarbij de bedekking een starre plaat is, welke plaat is vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewalst staal en roestvast staal.

Een dergelijk type bedekking zorgt ervoor dat aan een of meer van de genoemde doelstellingen wordt voldaan. De onderhavige uitvinder heeft geconstateerd dat het toepassen van warmgewalst staai, koudgewalst staai en roestvast staal een aantal voordelen biedt ten opzichte van de bestaande vloeren. Als bijzondere voordelen kunnen worden genoemd: voornoemde materiaalkeuze leidt tot een zeer harde en slijtvaste vloer, waarbij bovendien nagenoeg geen sprake is van materiaalveriïes tijdens verwerking omdat het materiaal eenvoudig tot gewenste lengtes is te vervaardigen. Ook is er sprake van een voor 100% recyclebaar materiaal, bijvoorbeeld via omsmeiten waarmee een sluitende kringloop van materiaal wordt verkregen, ook wei aangeduid ais “Cradle to Cradle”. Een ander aspect is de hoge warmtegeleidbaarheid van het materiaal waardoor, in combinatie met vloerverwarming, een laag energieverbruik wordt gerealiseerd. Bijkomende aspecten zijn de visuele uitstraling van de bedekking omdat het een “echt" materiaai is, welk materiaal zeer praktisch in onderhoud is. De in de onderhavige beschrijving toegepaste term “starre plaat” omvat een uitvoeringsvorm waarbij de starre plaat is samengesteld uit afzonderlijke plaatelementen of -stroken. Hieronder dienen ook tegels dan wel ander ruimtelijke of geometrische vormen, zoals driehoeken, rechthoeken, en andere veelhoeken te worden verstaan die met de zijden aan elkaar kunnen worden gelegd om aldus een “gesloten” bedekking te vormen.

In een bijzondere uitvoeringsvorm is het wenselijk dat de starre plaat aan ten minste een oppervlak is voorzien van een afwerkingslaag, weike afwerkingslaag zich bevindt aan het loopvlak van de starre plaat, waarbij de afwerkingslaag is gekozen uit de groep van metalen, in het bijzonder tin, zink, chroom, kunststoffen, in het bijzonder een uit één of twee componenten bestaande coating, en vloeistoffen, in het bijzonder op basis van een of meer van olie, was, polymeer en polyurethaan. Een dergeiijke afwerkingslaag kan een aanvullende eigenschap aan de bedekking verlenen, bijvoorbeeld een glanzende functie of een vuiiafstotende functie.

De starre plaat bezit bij voorkeur een dikte in het gebied van 1-4 mm. Indien een dikte kleiner dan 1 mm wordt toegepast, dan is er een kans dat de uiteindeiijke vloer een zeker “golvend gevoel” verschaft aan degene die over de vloer loopt. Bij een dikte van groter dan 4 mm wordt een bedekking verkregen die vanuit arbeidstechnisch oogpunt, waarbij aan het leggen van de vloer moet worden gedacht, onwenselijk is. Een andere reden dat een dikte groter dan 4 mm ongewenst is, betreft de belasting per m2 van de ondervioer waardoor deze constructief zwaarder moet worden uitgevoerd. De te leggen vloer bestaat uit tegels of elementen vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewalst staal en roestvast staal, die tegen elkaar aan worden gelegd, in een bijzondere uitvoeringsvorm kunnen eventuele naden of groeven tussen naast elkaar gelegen elementen van een opvulling worden voorzien, bijvoorbeeld een voegmiddel op basis van polyurethaan.

Vanuit isoiatie-oogpunt, waarbij zowel aan geluidsisolatie als warmte-isolatie moet worden gedacht, is het in bepaalde uitvoeringsvormen wenselijk dat zich tussen de ondergrond en daarop liggende bedekking een tussenlaag bevindt, welke tussenlaag is gekozen uit de groep van natuurlijke of synthetische rubber, kurk, vilt en PVC.

Voor een duurzame hechting of verbinding is het wenselijk dat de bedekking onder toepassing van een hechtmiddel hechtend aan de vloer en/of tussenlaag is aangebracht, in het bijzonder onder toepassing van een water gedragen hechtmiddel, of een hechtmiddel van het type twee componenten.

Om ongewenste hoogteverschillen in het uiteindelijke loopvlak te krijgen is het wenselijk dat de ondergrond is voorzien van een direct daarop liggende egaiisatielaag, waarop voornoemde bedekking, mogelijk onder toepassing van een tussenlaag, is aangebracht.

De onderhavige uitvinding heeft verder betrekking op een werkwijze voor het aanbrengen van een bedekking op een vloer, welke vloer een ondergrond omvat, waarbij de werkwijze in het bijzonder een stap van het op de ondergrond aanbrengen van een laag hechtmiddel omvat, waarna op de van hechtmiddel voorziene ondergrond een of meer starre platen, vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewalst staal en roestvast staal, ais bedekking worden aangebracht.

Het verdient de voorkeur dat vóór de stap van het aanbrengen van een laag hechtmiddel een egaiisatielaag op de ondergrond wordt aangebracht, waarna op voornoemde egaiisatielaag de laag hechtmiddel wordt aangebracht.

Daarnaast verdient het de voorkeur dat, vóór het aanbrengen van de bedekking, een tussenlaag wordt aangebracht, waarna, eventueel onder toepassing van een hechtmiddel, de bedekking wordt aangebracht. In een bijzondere uitvoeringsvorm van de onderhavige werkwijze is het ook mogelijk de onderhavige bedekking zonder toepassing van hechtmiddel op een vloer aan te brengen.

De onderhavige uitvinding ziet verder toe op de toepassing van een starre plaat is, welke plaat is vervaardigd uit materiaien gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewalst staai en roestvast staal, ais bedekking voor een vloer.

Hoewel in de voorgaande beschrijving steeds is gesproken van de toepassing van een starre plaat als bedekking voor een vloer, is het ook mogelijk de onderhavige starre plaat, welke piaat is vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewalst staai, koudgewalst staal en roestvast staal, toe te passen als bedekking voor een wand.

De onderhavige uitvinding zal hierna aan de hand van een tweetal figuren nader worden toegelicht waarbij wordt opgemerkt dat dergelijke figuren louter als voorbeeld dienen.

Figuur 1 toont een vloer, omvattende een ondergrond 3, bijvoorbeeld een steenachtige ondergrond, zoals beton, en een daarop liggende bedekking 1, waarbij de bedekking een starre plaat is, welke starre plaat is vervaardigd uit een materiaal gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewalst staal en roestvast staal. In de vloer volgens figuur 1 bevindt zich tussen de ondergrond 3 en de bedekking 1 een egaiisatielaag 2. Het is echter ook mogelijk om in een bijzondere uitvoeringsvorm van een egaiisatielaag 2 af te zien. Ais ondergrond kan ook een houtachtige ondervloer dienen.

Figuur 2 toont een andere uitvoeringsvorm van een vloer, omvattende een ondergrond 3, bijvoorbeeld een steenachtige ondergrond, zoals beton, en een daarop liggende bedekking 1, waarbij de bedekking een starre piaat is, welke starre piaat is vervaardigd uit materiaien gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewalst staai en roestvast staal. In de vloer volgens figuur 2 bevinden zich tussen de ondergrond 3 en de bedekking 1 een egaiisatielaag 2 en een akoestische tussenlaag 4, waarbij akoestische tussenlaag 4 bij voorkeur tegen bedekking 1 is gepositioneerd. Het is echter ook mogelijk om in een bijzondere uitvoeringsvorm van een egaiisatielaag 2 af te zien. Ais ondergrond kan ook een houtachtige ondervloer dienen. Een voorbeeld van een dergeiijke tussenlaag 4 is een materiaal gekozen uit de groep van natuurlijke of synthetische rubber, kurk, vilt en PVC.

Vanuit oogpunt van de leesbaarheid van beide figuren zijn eventuele hechtiagen tussen de afzonderlijke lagen waaruit de vloer is opgebouwd, te weten bedekking 1, egaiisatielaag 2, ondergrond 3 en akoestische tussenlaag 4, niet weergegeven, in zowei figuur 1 ais figuur 2 is duideiijk waarneembaar dat bedekking 1 is opgebouwd uit een aantai afzonderlijk losse elementen die met hun zijden tegen elkaar aanliggen om aldus een starre plaat 1 te vormen. Hoewel beide figuren 1 en 2 als losse elementen steeds vierkant uitgevoerde tegels laten zien, moet het duidelijk zijn dat de onderhavige vinding niet tot een dergeüjke vormgeving is beperkt. Het is ook mogelijk de losse elementen uit verschillende materialen, dan wel verschillende geometrische vormen ie vervaardigen.

Claims (12)

1. Vloer, omvattende een ondergrond en een daarop liggende bedekking, waarbij de bedekking een starre plaat is, welke plaat is vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewaist staal, koudgewalst staal en roestvast staal.

2. Vloer volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de starre plaat aan ten minste een oppervlak is voorzien van een afwerkingslaag, welke afwerkingslaag zich bevindt aan het loopvlak van de starre plaat, waarbij de afwerkingslaag is gekozen uit de groep van metalen, in het bijzonder tin, zink, chroom, kunststoffen, in het bijzonder een uit één of twee componenten bestaande coating, en vloeistoffen, in het bijzonder op basis van een of meer van oiie, was, polymeer en poiyurethaan.

3. Vloer volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de starre plaat een dikte in het gebied van 1-4 mm bezit.

4. Vloer volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat zich tussen de ondergrond en daarop liggende bedekking een tussenlaag bevindt, welke tussenlaag is gekozen uit de groep van natuuriijke of synthetische rubber, kurk, vilt en PVC.

5. Vloer volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de bedekking onder toepassing van een hechtmiddel hechtend aan de vloer en/of tussenlaag is aangebracht.

6. Vloer volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het hechtmiddel is gekozen uit de groep van een water gedragen hechtmiddel en een hechtmiddel van het type twee componenten.

7. Vloer volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de ondergrond is voorzien van een direct daarop iiggende egalisatielaag, waarop voornoemde bedekking, mogelijk onder toepassing van een tussenlaag, is aangebracht.

8. Werkwijze voor het aanbrengen van een bedekking op een vloer, welke vloer een ondergrond omvat, waarbij de werkwijze een stap van het op de ondergrond aanbrengen van een laag hechtmiddel omvat, waarna op de van hechtmiddel voorziene ondergrond een of meer starre piaten, vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewaist staal, koudgewalst staal en roestvast staal, als bedekking worden aangebracht.

9. Werkwijze volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat vóór de stap van het aanbrengen van een laag hechtmiddel een egaiisatielaag op de ondergrond wordt aangebracht, waarna op voornoemde egaiisatielaag de laag hechtmiddel wordt aangebracht.

10. Werkwijze volgens een of meer van de conclusies 8-9, met het kenmerk, dat vóór het aanbrengen van de bedekking een tussenlaag wordt aangebracht, waarna, eventueel onder toepassing van een hechtmiddel, de bedekking wordt aangebracht.

11. Toepassing van een starre plaat is, weike plaat is vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewaist staal en roestvast staal, als bedekking voor een vloer.

12. Toepassing van een starre plaat is, welke plaat is vervaardigd uit materialen gekozen uit de groep van warmgewalst staal, koudgewaist staal en roestvast staal, als bedekking voor een wand.