NL1032043C1 - Electrische energie uit bi-element paren met 'electrets' ertussen, eventueel met electron-'polarizatie' en/of een 'primair' permanent magnetisch veld daaraan toegevoegd. - Google Patents

Description

- 1 - 5

Eleetrisehe energie uit bi-element paren met ‘electrets’, ertussen, eventueel met electron-‘polarizatie’ en/of een ‘primair’ permanent magnetisch veld daaraan toegevoegd.

Onderwerp.

Een Methode en Systeem, waarbij met behulp van ‘stapels’ van bepaalde bi-element-par?n samen met lagen ‘eleetret’ materiaal eriuasen, een ppntinu eleetrisehe potentiaal 10 en een continue eleetrisehe stroom worden opgewekt, welke eventueel versterkt kunnen worden met behulp van ‘electron-polarisatie’ en/of ook met behulp van een permanent-magnetisch veld. De energie-bToimen ter ondersteuning van genoemde energie-opwek-king zijn: de ‘nulpunt’-energie, alsmede de ambiente thermale (inwendige) energie.

15 Inleiding.

Sedert meer dan een eeuw is al bekend dat aangrenzende elementen/metalen, welke een innig contact met elkaar hebben, een eleetrisehe potentiaal vertonen, Dit, vanwege het feit dat de benodigde energie voor het uittreden van een ‘vrij’ electron, uit een matrix, verschilt 20 van element tot element. Een bekende toepassing hiervan vinden we bij: z.g.n. ‘thermokoppels’, welke wijd in gebruik zijn, ter meting van de temperatuur. Practische toepassingen vopr het doel van clectrische-energie-opwekking, zijn tot op heden achter gebleven. Reden: a) ‘energie-opbrengst-dichtheid’ relatief gering en b) energie van olieproducten nog te goedkoop. Een uitzondering is de toepassing van een lamp, die in de 20-ste eeuw 25 werd gebruikt in Rusland en Siberie, welke brandde m.b.v. een aantal in serie geplaatste thermo-koppels, die werden verhit door b.v. een vuurtje).

Zonder thermische energie-toevoeging kunnen thermo-koppels geen eleetrisehe stroom ondersteunen. Echter dit verandert indien lagen ‘electret’ worden toegevoegd tussen de bi-element/metaal lagen; deze toegevoegde lagen moeten eveneens innig contact 3Q hebben met genoemde bi-element/metaal lagen. De ontdekking van de ‘electrets’ kan perst worden toegeschreven aan Guiseppe Zamboni, maar ook vele anderen hebben bekend- 1032043 -2- heid gehad met de ‘electrische effecten’ welke combinaties van materialen kunnen vertonen, De naamgeving ‘electret’ werd gedaas door Oliver Heaviside. Onderzoek in de 18-de en 19-de eeuw betrof echter meestentijds waarnemingen die in de ‘batterij’-5 categorie thuis behoorden. Definitie: ‘Electrets’ worden gekarakteriseerd door ‘polarisatie’ van moleculaire structuren, binnen een aaneengesloten materiele constitutie, welke positieve- en negatieve lading vertonen aan tegenovergestelde zijden/einden van deze moleculaire structuren. Er zijn verschillende typen ‘electrets’: het materiaal kan 100% van het ‘electret’ materiaal zijn, 10 of ‘electret’-moleculaire structuren kunnen in een basis-materiaal zijn opgenomen.

Qenoemde ‘polarisatie’ moet in de richting liggen van de potentialen welke door de bi-element/metaal paren worden gecreeerd. De onderzoeker: Mototaro Eguchi heeft veel verdienstelijk werk verricht aangaande de opmaak en vervaardiging van ‘electrets’ voor toepassingen v.n.I. op medisch gebied. De onderzoeker Oleg Jefimenko heeft 15 eveneens veel werk verricht betreffende ‘electrets’ maar vooral toepassingen v.n.l. op het gebied van electro-statische motors.

Beschrijving.

20 a) Theorie.

Het ‘electret’ heeft in de ‘Electro-Statica’ dezelfde betekenis en uit-werking, als ‘permanent magnetisme’ heeft in de ‘Magnetioa’· Een materiele constitutie wordt een ‘electret’ genoemd, indien, (a) een deel van de atomen, isotopen, of moleculen 25 daarin, permanent georienteerd liggen en (b) waarbij genoemde atomen, isotopen of moleculen tegelijkertijd een ‘electrisch ladings-verschil’ vertonen in de richting van de oriëntatie, m,a.w, dat dezen zijn di-polem In de organische chemie rijn talloze moleculaire structuren aan te duiden, welke zich zullen richten in een sterk electro-statisch veld, d.i. indien deze structuren zich eerstelijk kunnen bewegen in de materiele 30 constitutie waarvan ze deel uitmaken. Dit kan in het algemeen gemakkelijk worden -3 - teweeg gebracht indien het ‘electret’ materiaal, of het materiaal, waarin de ‘richtbare moleculaire strueturcn’ gijn opgenomei}, dik-vloeibaor tot vloeibaar gemaakt ka» worden, bij niet beduidend hoge temperaturen. Indien onder deze conditie een sterk 5 electro-statisch veld wordt ingesteld, dan kunnen de di-polen zich parallel oriënteren met genoemd veld. Dit veld moet gehandhaafd blijven gedurende tot na de koelings-periode, zodat uiteindelijk na verwijdering daarvan, genoemde atomen, isotopen, of moleculen een gefixeerde oriëntatie en een gericht electro-statische potentiaal continu zullen vertonen zonder vermindering daarvan over een langere periode.

10 Zulk materiaal moet in dunne lagen ‘versneden’ kunnen worden, zodanig dat de veld-richting van het nu gefixeerde electro-statische veld haaks staat op het vlak van de ‘electret’ lagen. Tot op heden hebben zich een beperkt aantal materialen als geschikt voor toepassingen als langdurig ‘electret’ getoond: organisch-chemische moleculen, of complex anorganisch-organische moleculen, maar slechts een half dozijn anorganische 15 moleculen worden commercieel toegepast

Voor het doel van electrische energie generatie m.b.v. ‘bi-elementen/metalen samen met ‘electrets’ stapeling en speciaal voor electrische energie opwekking, waarbij ook warmte van considerabele temperatuur als energie-bron meedoet, is het aantal geschikte moleculaire structural nog steeds gering. Ënkele, heden ten dage, klassieke VQor-20 beelden: Voor toepassingen bij temperaturen: (a) beneden 55 °C , zijn een aantal was soorten verdienstelijk als ‘electret’ materiaal te gebruiken: b.v. Camauba-was en Bijenwas; (mengsels van dezen zijn in gebruik). Cellulose-moleculen functioneren goed tot 8Ö°ü; (voorzieningen moeten getroffen worden dat het water-gehalte niet verandert, hetgeen bereikt wordt door hermetische afsluiting van de gehele stapel bi-el./met. plus 25 ‘electrets’). Diverse synthetica (fluoro-polymeren, polypropylene, polypropylene- terephthalate) vertonen moleculen welke ‘richtbaar’ zijn in een sterk electro-statisch veld. Voor alle ‘electret’ materialen geldt dat de Ohmse weerstand gering moet zijn en ook blijven nadat ‘polarisatie’ heeft plaats gehad. De beste materialen tot op heden zijn; (organisch): Teflon; dit blijkt stabiel gericht te blijven over vele joren, (Anorganische 30 moleculen): Kwarts (Siö2), ( Mn02 ), ( Tiö2) tonen ook ‘electret’ eigenschappen. Het -4- negatieve lading gedeelte in deze moleculen ligt bij de O atomen. Opgemerkt zij: Atomen, in het overgangsgebied, zoals, Cr, Mn en in mindere mate bij Si en Ti zijn niet sterk positief of zelfs negatief, mmr ta,v. de twee O atomen in hun 5 oxyden, welke sterk negatief zijn, is er wel degelijk sprake van bi-polariteit.

Bij de organische 'wassen’ en bij cellulose blijkt hun di-polariteit uit het feit dat concentraties van O atomen, respectievelijk van OH groepen, aan een eind van deze langere moleculen voor komen. Figuren la, lb, en lc tonen respectievelijk de moleculaire structuren van: een ‘was’, van cellulose en van kwarts.

10 Analyse van de physica binnen een ‘electret’; of als puur ‘electret’ materiaal, of als opgenomen in een ‘basis’-materiaal:

Fig, 2 toont de sandwich: bi-element/metaal paar, ‘electret’, bi-element/metaal met gerichte, bi-polaire moleculen daarin. De baan van een vrij electron is ook weergegeven. Het ‘electret’ materiaal moet zodanig tegen het bi-element/metaal 15 paar aanliggen, zodat dit bi-element/metaal een overmaat van vrije electronen heeft in het grensgebied met het ‘electret’, waarbij de gerichte moleculen met hun negatieve eind in dit gebied met een overmaat aan vrije electronen ‘steken’, waardoor dan vrije electronen in de onmiddellijke nabijheid van de negatieve einden van de gerichte moleculen de electro-statische veldkracht zullen ondervinden en zich versneld 20 in dit mini-electro-statisch veld zullen voortbewegen, of aan een zijkant van het gerichte molecuul, of er omheen spiralisercnd. Als zodanig verrichten de vele mini-electro-statische velden ‘Arbeid’. Daardoor vervormen deze veldjes. Deze vervormingen worden direct weer opgeheven vanwege het feit dat de Wet van Bemouilli in de Aether in werking is. Veld vervormingen creeren dichtheids-gradienten in de 25 Aether, waardoor wat Aether kan instromen en deze instromende Aether brengt z’n eigen energie, kinetisch, zowel als potentieel, met zich mee; deze energie is de ‘Nulpunt’ energie. Genoemd physisch mechanisme in de Aether geeft de vrije electronen ‘stromings-energie’, welke voortkomt uit de ‘Nulpunt’ energie, Sommerend: In het systeem van deze uitvinding welke de samenwerking van bi-30 element/metaal combinaties samen met ‘electrets’ beschrijft, zorgt het bi-metaal ' ·: -5- voor de e.m.k.(electro-motorische-kracht) en het ‘electret’ voor de stroomsterkte. Het is van groot belang dat de Ohmse weerstand ‘over’ het ‘electret’ minimaal is; beiden: het ‘electret’ materiaal, indien puur toegepast, of in een ‘basis’-materiaal, 5 inclusief het ‘basis’-materiaal zelf, moeten hieraan voldoen. De theoretische beschrijving van het ‘Nulpunt’ energie absorptie mechanisme d.m.v. veld-vervorming, zowel voor, electro-statische, als eleetro-magnetische, alsmede ook voor permanent magnetische velden is uitgewerkt in ‘Fluïdum Continuum Universalis’, Deel II, Hoofdstukken 7 en 8; Uitvinder is de auteur. In de laatste 10 jaren heeft uitvinder ook bewezen dat wanneer vrije electronen door zeer dunne geleidende filmen moeten stromen, ( diktes <15 micron ), deze electronen geforceerd hun normale spiraal-beweging in de matrix verliezen en een enkelvoudige verzwakte sinus-beweging in het vlak van de film zullen beschrijven. Het resultaat is dat zulke electronen daarna zeer gemakkelijk door sommige matrixen kunnen 15 bewegen; de Ohmse weerstand verlaagt dikwijls met een factor >500x. Indien voor de ingang van de electronen in het eerste bi-element/metaal paar, een ‘dunne-film’ traject, zoals hier aangeduid, in het circuit is opgenomen, dan ondervinden de vrije electronen minder Ohmse weerstand gedurende de daarop volgende beweging door de stapel van bi-elementen/metalen met ‘elecircts’ daar tussen, althans voor 20 een groot gedeelte, afhangende van de ‘hoogte’ van genoemde stapel, omdat er dissipatie is in de richting van de meer resistieve spiraal-beweging. Figuur 3 toont een electriseh circuit van dit systeemmet ‘electron-polarizatie’ daar in opgenomen. Opgemerkt zij, dat de ontwikkeling naar betere, meer krachtige en continu stabiele ‘electrets’ in volle gang is. De hoeveelheid di-polen per volume eenheid is een 25 belangrijke parameter. De kleinste materiele di-pool is het neutron. (Indien het b.v. mogelijk was om een matrix van neutronen te hebben en indien dezen gericht waren, dan zouden gigantische hoeveelheden ‘nulpunt’-energie in electrische energie kunnen worden omgezet, binnen een zeer klein volume). Sommige atomen tonen ook di-polariteit per enkel atoom. De richtbaarheid in een matrix is meestal 30 vrijwel onmogelijk, buiten dan dat de elementen welke permanent magnetisme -6- vertonen hier niet onder vallen. Permanent magnetisme verschilt principieel veel met electro-statica; het electro-statisch veld heeft vrijwel geen terug-lopend veld. Permanent magnetisme, indien dus alleen het ‘primaire’ veld door een ‘stapel’ van 5 bi-elementen en ‘electrets’ daar tussenin, wordt gesteld, kan ook contribueren tot het voortstuwen en versnellen van vrije eleetronen in genoemde ‘stapel’. Voorwaarde is, dat magnetiseerbare metalen in de ‘stapel’ voorkomen (ter draging van het veld) ‘Blik’, zijnde ‘zink-ijzer-zink’ leent zich hier zeerwel voor. De praktijk wijst uit dat het permanent magnetische veld zeer sterk moet zijn om een redelijk voordeel 10 daarvan te bekomen. Uitvinder maakt hier volop gebruik van.

b) Figuur Beschrijving.

Figuren la en lb tonen de basis-configuraties van de ‘was’-ester en van standaard 15 cellulose; het verloop van de lading over de lengte van het molecuul duidt de di- polariteit aan. Figuur lc toont de fluid-mechanische structuur van Si met 2 atomen O daaraan verbonden. Zie ‘Nuclear Structure’ 2006, uitvinder zijnde de auteur.

Si is hierin dubbel positief en de 2 O atomen elk negatief. In Figuur 2 toont een ‘sandwich’ van 2 bi-element paren met daartussen een ‘electret’ (hier met gerichte 20 moleculen liggend in een geleidend basis-materiaal); hierin zijn (1) is de baan van een vrij electron, (2) een mini-electrostatisch veld, (3) basis-materiaal, (4) negatieve eind van di-pool molecuul, (5) di-pool molecuul voorheen permanent gericht, (6) positieve eind van di-pool molecuul, (7) grenslaag van ‘electret’ met overmaat van vrije electronen, (8) grenslaag van ‘electret’ met tekort aan vrije electronen. Tussen 25 A en B staat een e.m.k. en doorlopend is er stroming van vrije electronen indien er circuit- sluiting is tussen A en B. Figuur 3 (isometrische schets) toont een ‘stapel’ in het focale gebied van een parabolische reflector. Hierin zijn: (9) is een doorsnede van een ‘sandwich’, (10) is ‘stapel’ (500 / 3 m), (11) Borosilicate buis, (12) reflector (10/1 concentrator), (13) zon via reflector, (14) zon direct, (15) schakelaar, 30 (16) batterij, (17) ‘nuttige last’, (18) ‘electron-polarizatie.

1032043

Claims (18)

1. Een Methode en Systeem, waarbij bi-element paren, welke een electrisch potentiaal-5 verschil (e,m,k.) vertonen, ‘gesandwiched’ zijn met ‘electrets’ op zodanige wijze, dat de negatieve einden van de gefixeerde atomaire, of moleculaire di-polen van, of in, genoemde ‘electrets’, zich in het grensgebied bevinden met de electro-negatieve gedeeltes van genoemde bi-element paren, waar zich een overmaat aan vrije electronen bevinden, waardoor genoemde vrije electronen zich versnellend zullen voortbewegen 10 vanwege de mini-electrostatische velden die door genoemde di-polen geconstitueerd worden, waardoor een continue bruikbare electrische stroom wordt opgewekt, waarvan het origine de ‘Nulpunt*-, alsmede de Inwendige (omgevings - thermale) energien zijn.

2. Een Methode en Systeem, als in (1), waarbij genoemde bi-element paren bestaan uit 2 1 $ elementen, waartussen een flink contact potentiaal optreedt en die voorkomen in de volgende‘electro-contact-potentiaal’reeks: Zn, Cd, Sn, Pb, Al, W, Fe, Cu, Bi, Ag, C (grafiet), Au, Ur, Mn, Te, Pt, Pd .{Zn is max. pos.; Pd is max. neg.)

3. Een Methode en Systeem, als in (1) en (2), waarbij additioneel een ‘Primair’ 20 permanent magnetisch veld wordt geplaatst over ‘stapels’ van bi-element paren met ‘electrets’, waarbij de veldlijnen parallel met en in de richting van de electro-statische potentiaal, welke opgewekt wordt door de bi-element paren, lopen.

4. Een Methode en Systeem, als in (1), (2) en (3), waarbij de Zuid-Noord richting van 25 genoemd permanent magnetisch veld in de richting van positief naar negatief van het electro-statische veld ligt.

5. Een Methode en Systeem, als in (1) t/m (4), waarbij een magnetiseerbare laag is opgenomen binnen een laag van eenzelfde element, dat deel uitmaakt van een 30 een bi-element paar dat samen met een ‘electret’ laag een ‘sandwich’ vormt. 1032043 -8-

6. Een Methode en Systeem, als in (5), waarbij de genoemde magnetiseerbare laag bestaat uit een clement uit de volgende reeks; Fe, Ni, Co, Nd, Sm.

7. Een Methode en Systeem, als in (5) en (6), waarbij de magnetiseerbare Fe, ijzer laag binnen twee Zn, zink-lagen ligt; dit materiaal staat in NL bekend onder de naam ‘blik’.

8. Een Methode en Systeem, als in (1) en (2), waarbij in het electrische circuit, waarin 10 de ‘eleetrisehe-kraoht-broa’ van deze uitvinding, alsmede een ‘nuttige last’ zijn opgenomen, ook nog een z.g.n. ‘electron-polarisator’ is opgenomen, welke functioneert ter vermindering van de Ohmse weerstand in alle delen van genoemd circuit en welke is geplaatst tussen de 'nuttige last’ en de uiterste positieve plaat van genoemde ‘stapel(s)’van genoemde ‘sandwiches,, 15

10. Een Methode en Systeem, als in (1), (2) en (9), waarbij genoemde ‘electron-polarisator’ bestaat uit een dunne film van een van de elementen; Au , Ag, Cu of Al, of uit een zeer dunne buis van C (carbon nano-tube).

11. Een Methode en Systeem, als in (1), (2), (9) en (10), waarbij de dikte van genoemde film, of de wand-dikte van genoemde nano-tube < 20 micron is,

12. Een Methode en Systeem, als in (1) en (2), waarbij naast de energie absorptie in genoemd ‘electret’ gedeelte van genoemde ‘sandwiches, welke van ‘Nulpunt’- 25 energie of van Inwendige(omgevings-thermale)- energie oorsprong is, warmte-energie wordt toegevoegd aan genoemde ‘stapels’ van genoemde ‘sandwiches’, hetzij in de vorm van straling, hetzij in de vorm van convectie, geforceerd of vrij.

13. Een Methode en Systeem, als in (1), (2) en (12), waarbij genoemde ‘stapels’ van 3Q -9- van genoemde ‘sandwiches’ in een zonne-collector systeem zijn aangebraoht.

14. Een Methode en Systeem, als in (1), (2), (12) en (13), waarbij genoemde 5 ‘stapels’ van genoemde ‘sandwiches’ zijn aangebracht in/nabü de foeale lijn van een radiatie concentrerend collector systeem.

15. Een Methode en Systeem, als in (1), (2) en (12), waarbij genoemde ‘stapels’ van genoemde ‘sandwiches’ zijn aangebracht in een kanaal waardoor warm/heet gas, 10 of hete lucht passeert, waarbij een deel van deze warmte-energie wordt omgezet in electrische energie d.m.v. het proces van deze uitvinding.

16. Een Methode en Systeem, als in enige van de voorgaande conclusies, waarbij genoemd ‘eleetret’ basis-materiaal ook nog een geringe concentratie aan Mg 15 of La, of Fe bevat.

17. Een Methode en Systeem, als in enige van de voorgaande conclusies, waarbij het ‘eleetret’ materiaal een metaal-oxide is en waarbij dit metaal een langer kernstructuur heeft. 20

18. Een Methode en Systeem, als in enige van de voorgaande conclusies, waarbij genoemde ‘stapels’ van genoemde ‘sandwiches’ opgesloten liggen, b.v. in een buis, zodat de luchtvochtigheid geen electron-lekkage (en dus vermindering van spanning) kan veroorzaken en indien cellulose als ‘eleetret’ wordt gebruikt, de 25 vochtigheid binnen de ‘eleetret’-lagen dezelfde blijft.

19. Een Methode en Systeem, als in enige van de voorgaande conclusies, waarbij genoemde ‘stapels’ van genoemde ‘sandwiches’ in een niet electron-geleidende vloeistof liggen, hetgeen de mogelijkheid schept om andere metalen, die hogere 30 potentiaal-verschillen kunnen teweeg brengen, kunnen worden toegepast, b.v. Na. 1032043