NL1016579C2 - Werkwijze voor het vervaardigen van een registratiedrager alsmede een dergelijke registratiedrager. - Google Patents

Description

J ,

Korte aanduiding: Werkwijze voor het vervaardigen van een registratie- drager alsmede een dergelijke registratiedrager.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor 5 het vervaardigen van een registratiedrager die kopieerbaar is met behulp van een kopieerapparaat waarbij de gekopieerde registratiedrager onleesbaar is, welke originele registratiedrager is voorzien van een reeks van tweetallige databits die is gecodeerd in een reeks van tweetallige kanaalbits, welke reeks databits is opgedeeld in opeenvolgende blokken 10 van elk m databits, welke blokken zijn gecodeerd in opeenvolgende blokken van (nl+n2) kanaalbits ((nl+n2)>m), welke blokken kanaalbits elk een blok van nl informatiebits en een blok van n2 scheidingsbits omvatten, waarbij opeenvolgende blokken informatiebits worden gescheiden door telkens een blok scheidingsbits, waarbij tijdens het kopiëren met behulp van het 15 kopieerapparaat de scheidingsbits zodanig worden gekozen dat opeenvolgende kanaalbits van een eerste type, het type "1" worden gescheiden door ten minste Ia en ten hoogste Ib opeenvolgende en aaneengesloten bits van het tweede type, het type "0" en vice versa.

De uitvinding heeft tevens betrekking op een 20 registratiedrager, vervaardigd met behulp van een dergelijke werkwijze.

Onder regi strati edragers wordt in deze octrooiaanvrage onder meer optische registratiedragers verstaan zoals bijvoorbeeld CD.

Er zijn reeds diverse werkwijzen bekend voor het vervaardigen van registratiedragers die met behulp van voor de consument 25 verkrijgbare kopieerapparaten volledig kopieerbaar zijn, slechts een enkele maal kopieerbaar zijn of in het geheel niet kopieerbaar zijn. In de originele regi strati edragers kunnen codes zijn opgeslagen die tijdens het kopiëren met de voor de consument beschikbare kopieerapparatuur niet worden gekopieerd ten gevolge waarvan een met behulp van het kopieerapparaat 30 vervaardigde gekopieerde registratiedrager niet kan functioneren. Dit betekent dat een dergelijke gekopieerde registratiedrager niet te beluisteren is en/of dat de daarop opgeslagen programmatuur niet kan worden opgestart of niet naar wens functioneert.

Bij een op zich bekende werkwijze worden op de originele 35 registratiedrager op bepaalde controleposities controle-effecten, ook wel watermerken of sleutels genaamd, aangebracht. Bij het gebruik van de 1016579 2 registratiedrager wordt eerst op de aanwezigheid van dergel i jke watermerken gecontroleerd alvorens de daarop opgeslagen programmatuur wordt opgestart. Dit betekent echter dat de rechtmatige eigenaar van een originele regi strati edrager rel atief 1 ang moet wachten voordat de programmatuur wordt 5 opgestart.

De watermerken worden tijdens het kopiëren met de voor de consument beschikbare kopieerapparatuur niet gekopieerd. Bij een poging om de gekopieerde registratiedrager uit te lezen, wordt relatief snel vastgesteld dat deze de watermerken niet bevat zodat de gekopieerde 10 registratiedrager niet zal worden opgestart.

De uitvinding heeft tot doel een werkwijze te verschaffen voor het vervaardigen van een registratiedrager die eenvoudig uitleesbaar is terwijl een daarvan vervaardigde kopie niet uitleesbaar is.

15 Dit doel wordt bij de werkwijze volgens de uitvinding bereikt doordat de originele registratiedrager ten minste over een aantal nabij elkaar gelegen blokken kanaalbits is voorzien van specifieke blokken scheidingsbits, waarbij opeenvolgende kanaalbits van het ene type worden gescheiden door ten hoogste Ic of ten minste ld opeenvolgende bits van 20 het andere type, waarbij Ic < Ia en Id > Ib, ten gevolge waarvan bij een met behulp van het kopieerapparaat gekopieerde registratiedrager een gelijkstroomonbalans, die evenredig is aan een over een aantal blokken kanaalbits aanwezig verschil tussen het aantal kanaalbits van het ene type en het aantal kanaalbits van het andere type ontoelaatbaar groot wordt. 25 De originele registratiedrager zal zonder problemen relatief snel uitleesbaar zijn terwijl bij het trachten op te starten van de gekopieerde registratiedrager er relatief veel tijd zal verstrijken voordat wordt vastgesteld dat deze niet uitleesbaar is.

Voor de fabricage van CD’s is internationaal afgesproken 30 dat het minimaal opeenvolgende aantal kanaalbits van een soort 3 is (Ia = 3) terwijl het maximaal aantal opeenvolgende kanaalbits van een soort 11 is (Ib = 11). Tijdens het kopiëren met behulp van een kopieerapparaat, worden de blokken informatiebits van de originele registratiedrager uitgelezen en worden in het kopieerapparaat blokken scheidingsbits 35 gegenereerd die er in hoofdzaak voor moeten zorgen dat de opeenvolgende blokken kanaalbits aan twee eisen voldoen. De eerste eis is dat het aantal 10 1 6 579 ! 3 opeenvolgende kanaalbits van een bepaald type minimaal 3 en maximaal 11 is. Een tweede eis is dat over een aantal blokken kanaalbits het verschil tussen het aantal kanaalbits van het ene type en het aantal kanaalbits van het andere type relatief beperkt blijft. Dit laatste wordt ook wel 5 gelijkstroomonbalans genoemd. Deze is van belang om een goed onderscheid tussen een bit van het ene type en een bit van het andere type te kunnen (blijven) maken.

Bij de werkwijze volgens de uitvinding wordt bij het vervaardigen van de registratiedrager met opzet afgeweken van de 10 internationaal vastgelegde regels ten aanzien van het minimaal en maximaal aantal opeenvolgende kanaalbits over ten minste een deel van de registratiedrager. Door een geschikte keuze van de scheidingsbits is het mogelijk om hierbij zorg te dragen dat ondanks de aanwezigheid van afwijkende aantallen opeenvolgende kanaalbits, toch een relatief beperkte 15 verstoring van de gelijkstroomonbalans wordt verkregen.

Indien een dergelijke registratiedrager wordt gekopieerd met een algemeen gangbaar kopieerapparaat, is het niet mogelijk om zodanige series scheidingsbits te genereren dat afwijkende aantallen opeenvolgende kanaalbits worden verkregen. Doordat de scheidingsbits in het kopieerappa-20 raat zodanig worden gekozen dat het aantal opeenvolgende kanaalbits i voldoet aan Ia ^ i s ib, zal het nagenoeg onmogelijk zijn om er tegelijkertijd voor te zorgen dat de gelijkstroomonbalans relatief beperkt blijft. Tijdens het kopiëren van de originele registratiedrager ondervindt men van de gelijkstroomonbalans echter geen hinder. Echter, bij het 25 afspelen van de gekopieerde registratiedrager, wordt de gelijkstroomonbalans wel merkbaar en zal ertoe leiden dat de gekopieerde registratiedrager onleesbaar wordt.

Een uitvoeringsvorm van de werkwijze volgens de uitvinding wordt gekenmerkt doordat de originele registratiedrager ten 30 minste nabij de specifieke blokken scheidingsbits is voorzien van specifieke blokken informatiebits ten gevolge waarvan bij een met het kopieerapparaat gekopieerde registratiedrager de gelijkstroomonbalans relatief snel ontoelaatbaar groot wordt.

Met behulp van de blokken informatiebits, welke op zich 35 voldoen aan de internationaal afgesproken standaarden zijn series opeenvolgende blokken informatiebits realiseerbaar die relatief snel een 10 1 6 579 4 relatief grote gelijkstroomonbalans kunnen veroorzaken. Bij de met behulp van de werkwijze vervaardigde originele registratiedrager, is het mogelijk om door toepassing van de hierboven aangegeven specifieke blokken scheidingsbits, deze gelijkstroomonbalans niet ontoelaatbaar groot te laten 5 worden. Indien dergelijke blokken informatiebits echter met behulp van een gebruikelijk kopieerapparaat worden gekopieerd, zullen hieraan blokken scheidingsbits worden toegevoegd die wel voldoen aan de eis dat het aantal opeenvolgende kanaalbits i voldoet aan Ia ^ i ^ Ib. Indien aan deze eis wordt voldaan, blijkt dat de gelijkstroomonbalans relatief snel 10 ontoelaatbaar groot wordt.

Op deze wijze is het mogelijk om over een relatief kort gedeelte op de originele registratiedrager specifieke blokken scheidingsbits toe te passen ten gevolge waarvan bij een gekopieerde registratiedrager storingen zullen optreden aan de hand waarvan wordt 15 vastgesteld dat het een kopie betreft.

De enige wijze waarop de met behulp van de werkwijze vervaardigde registratiedrager kopieerbaar is en wordt voorkomen dat de gelijkstroomonbalans ontoelaatbaar groot wordt, is het bit voor bit kopiëren van registratiedrager. Dergelijke apparatuur is echter aanzienlijk 20 duurder dan thans voor de consument beschi kbare kopieerapparaten. Bovendien heeft het bit-voor-bit kopiëren het nadeel dat hierbij zowel bij het uitlezen als bij het schrijven relatief snel fouten optreden omdat daarbij allerlei controlemechanismen die in een gebruikelijk kopieerapparaat wel aanwezig zijn, niet meer worden toegepast.

25 De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de tekening waarin: fig. 1 schematisch een aantal opeenvolgende blokken kanaalbits weergeeft, fig. 2 schematisch het EFM-signaal behorende bij 30 opeenvolgende datasymbolen $35 en $CE weergeeft bij toepassing van de 13-111 en de 13-114 regel, fig. 3 schematisch het EFM-signaal behorende bij opeenvolgende datasymbolen $94 en $BC weergeeft bij toepassing van de 12-111 en de 13-114 regel, 35 fig. 4 een diagram weergeeft waarin het verloop van de gelijkstroomonbalans is uitgezet tegen een aantal uitgelezen blokken 10 1 6 579 5 kanaal bits bij een van een met behulp van de werkwijze vervaardigde registratiedrager gekopieerde registratiedrager, fig. 5 en 6 diagrammen weergeven waarin het verloop van de geli jkstroomonbalans is uitgezet tegen een aantal uitgelezen blokken 5 kanaalbits bij met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding vervaardigde registratiedragers.

In de figuren zijn overeenkomende onderdelen voorzien van eenzelfde verwijzingscijfer.

Fig. 1 toont een serie 1 opeenvolgende blokken 10 kanaalbits 2 die elk een blok 3 van nl informatiebits en een blok 4 van n2 scheidingsbits omvatten.

Bij het hier gegeven voorbeeld wordt uitgegaan van een optische registratiedrager zoals een CD waarvoor geldt dat nl = 14 en n2 = 3. Deze getallen zijn internationaal zodanig gekozen en vastgesteld 15 dat een reeks databits die is opgedeeld in opeenvolgende blokken van elk m = 8 databits, is om te zetten in blokken informatiebits 3 met elk nl = 14 bits, met daartussen gelegen blokken scheidingsbits 4 waarbij bij opeenvolgende blokken kanaalbits 2 het aantal opeenvolgende kanaalbits van het ene type 1 of 0 wordt gescheiden door ten minste Ia = 3 en ten 20 hoogste Ib = 11 opeenvolgende en aaneengesloten bits van het tweede type, 0 of 1 en vice versa. Het omzetten van de serie van m = 8 databits naar blokken 3 van nl = 14 informatiebits wordt EFM (eight to fourteen modulation) genoemd. Bovendien is gebleken dat met behulp van de aldus gekozen waarde van nl = 14 en n2 = 3 het mogelijk is om ervoor te zorgen 25 dat de gelijkstroomonbalans relatief beperkt blijft.

De hierboven aangegeven waarden van Ia = 3 en Ib = 11 geldt voor traditioneel vervaardigde CD’s. Bij de registratiedrager volgens de uitvinding wordt over ten minste een gedeelte van de registratiedrager specifieke blokken scheidingsbits 4 aangebracht waarmee ook reeksen 30 opeenvolgende kanaalbits worden toegestaan waarbij een aantal opeenvolgende kanaalbits i van het ene type worden gescheiden door ten hoogste Ic of ten minste ld opeenvolgende bits van het andere type, waarbij Ic < Ia = 3 en ld > Ib = 11.

Voor elk blok scheidingsbits met n2 = 3 kan een keuze 35 worden gemaakt uit de onderstaande serie 000

Ito 1 6 R 70 6

OOI

010 011 100 5 101 110 111

De blokken scheidingsbits worden zodanig gekozen dat over een aantal opeenvolgende blokken kanaalbits 2, bijvoorbeeld 100 tot 10 500 blokken 2 naast de eis dat i = Ic < Ia of i = ld > Ib er voor wordt zorggedragen dat de gelijkstroomonbalans relatief beperkt blijft.

Indien nu een dergelijke registratiedrager wordt uitgelezen, zoals is weergegeven met behulp van pijl PI in fig. 1, zal door de relatief beperkte geli jkstroomonbalans het uitlezen geen probleem 15 opleveren en kunnen de blokken informatiebits 3 op gebruikelijke wijze worden omgezet in blokken databits 5 met elk m = 8 databits. Indien nu met behulp van een op zich bekend kopieerapparaat de blokken databits 5 op een beschrijfbare registratiedrager worden geschreven, hetgeen is weergegeven met behulp van pijl P2 in fig. 1, worden in het kopieerapparaat 20 de blokken databits 5 met de bekende EFM-techniek omgezet in opeenvolgende blokken informatiebits 3 met elk nl = 14 bits. Bovendien worden met behulp van het kopieerapparaat blokken scheidingsbits 6 gegenereerd. Deze blokken scheidingsbits 6 dienen er nu voor te zorgen dat voldaan wordt aan de eis dat een aantal opeenvolgende kanaalbits i van het ene type worden 25 gescheiden door ten minste Ia = 3 en ten hoogste Ib = 11 opeenvolgende bits van het andere type. Aangezien de blokken informatiebits 3 en de aldus uitgelezen blokken databits 5 op zichzelf aan de gebruikelijke eisen voldoen zal het mogelijk zijn om met behulp van het kopieerapparaat dergelijke blokken scheidingsbits 6 te genereren.

30 Indien nu echter de gekopieerde reeks 7 van blokken kanaalbits 8 wordt uitgelezen, hetgeen met behulp van pijl P3 in fig. 1 wordt weergegeven zal tijdens het uitlezen ter plaatse van de gekopieerde registratiedrager met de gewijzigde blokken scheidingsbits 6, de geli jkstroomonbalans relatief snel toenemen waardoor de registratiedrager 35 onuitleesbaar wordt.

Dit effect kan nog versterkt worden door blokken 10 1 6 5 79 7 informatiebits 3 te kiezen die ook bij de originele registratiedrager tot een verstoring van de gelijkstroomonbalans leiden. Bij de originele registratiedrager is het echter mogelijk door de specifieke blokken scheidingsbits 4 de gelijkstroomonbalans binnen toelaatbare grenzen te 5 houden. Bij de gekopieerde registratiedrager zal door de gedwongen keuze van de blokken scheidingsbits 6 een relatief snelle en ontoelaatbare toename van de gelijkstroomonbalans ontstaan, waardoor de gekopieerde registratiedrager relatief snel onuitleesbaar wordt.

Fig. 2 toont het EFM-signaal behorende bij twee 10 opeenvolgende datasymbolen die worden aangeduid met de codes $35 en $CE die door een blok scheidingsbits 4 met n2 = 3 van elkaar worden gescheiden. De opeenvolgende datasymbolen zijn vier maal weergegeven waarbij telkens een ander blok scheidingsbits 4 de twee symbolen met elkaar verbindt. Bij het in fig. 2 weergegeven signaal SI wordt het blok scheidingsbits 4 15 gevormd door een blok "111", waarbij wordt voldaan aan de regel dat het aantal opeenvolgende kanaalbits I van het ene type wordt gescheiden door ten minste Ia = 3 en ten hoogste Ib = 11 opeenvolgende bits van het andere type.

De gelijkstroomonbalans DSV is na de beide signalen 20 $35 en $CE toegenomen met 5.

Bij het tweede signaal S2 wordt het blok scheidingsbits 4 gevormd door de symbolen "011" waardoor de DSV-waarde met 3 toeneemt.

Bij het derde signaal S3 wordt het blok scheidingsbits 4 25 gevormd door het blok "001" waarbij de DSV-waarde met 1 toeneemt. Bij de signalen S2 en S3 wordt eveneens aan de regel 13-111 (Ia =3; Ib = 11) voldaan.

Het signaal S4 wordt eveneens gevormd door de opeenvolgende datasymbolen $35 en $CE. Het $CE-symbool is echter in 30 omgekeerde polariteit weergegeven. De beide symbolen worden gekoppeld door een blok scheidingsbits 4 bestaande uit "000". Hierdoor hebben de laatste bits van het $35-symbool, de scheidingsbits en de beginbits van het $CE-symbool dezelfde polariteit en vormen een reeks van dertien opeenvolgende kanaalbits van hetzelfde type. Bij het signaal S4 wordt 35 gebruik gemaakt van de regel 13-114 (Ia = 3 en Idmax = 14). Door het signaal S4 wordt de DSV-waarde met 17 verlaagd. Op deze wijze is het 10 1 6 5 79 8 mogelijk om een relatief hoge DSV-waarde relatief snel te corrigeren in de richting van een gewenste DSV-waarde van 0. Het moge duidelijk zijn dat door het lokaal toelaten van 112, 113 of 114, het regelgedrag van het signaal aanzienlijk kan worden verbeterd.

5 Fig. 3 toont op eenzelfde wijze als in fig. 2 twee opeenvolgende datasymbolen die door een blok scheidingsbits 4 worden gescheiden. Het betreft hier de datasymbolen $BC en $94. Bij het signaal S5, dat aan de I3-Ill-regel (Ia = 3 en Ib = 11) voldoet, kan het blok scheidingsbits 4 enkel en alleen uit het blok "111" bestaan. Dit wordt 10 veroorzaakt doordat de laatste opeenvolgende reeks kanaalbits van het $BC-signaal uit een enkele bit met polariteit 1 bestaat terwijl tegelijkertijd ook de eerste opeenvolgende reeks kanaalbits van het $94-symbool uit een enkele bit met polariteit 1 bestaat. Indien in het blok scheidingsbits 4 een ander blok dan het blok "111" zou worden gekozen, zou dat 15 onmiddellijk leiden tot ten minste een blok van opeenvolgende kanaalbits met slechts een of twee bits. Aangezien het signaal S5 aan de 13-111 regel moet voldoen is dit derhalve ontoelaatbaar. Het effect van de opeenvolgende datasymbolen $BC en $94 is dat de DSV-waarde met 11 toeneemt. Indien deze symbolen een aantal keren achter elkaar worden geplaatst zal dit leiden 20 tot een aanzienlijke ongewenste toename van de DSV-waarde.

Bij het signaal S6 zijn wederom datasymbolen $BC en $94 weergegeven waarbij het $94-symbool in omgekeerde polariteit is aangegeven. De symbolen $BC en $94 worden gescheiden door een blok scheidingsbits 4 omvattende de bits "100". Dit betekent dat er nabij de 25 overgang tussen het $BC-symbool en het blok scheidingsbits 4 een reeks met twee opeenvolgende kanaalbits met polariteit 1 voorkomt. Aangezien het signaal S6 aan de regel 12-111 (Ic = 2 en Ib = 11) voldoet is dit op zich toelaatbaar. Door het omkeren van de polariteit van het datasym-bool $94 wordt door de twee opeenvolgende datasymbolen $BC en $94 een 30 toename van de DSV-waarde verkregen van slechts 3. Dit is een aanzienlijk lagere toename dan bij het signaal S5. Bovendien is het zo dat het eerste en laatste bit van het S6-signaal tegengestelde polariteit hebben. Dit heeft als voordeel dat indien na het signaal S6 wederom een signaal S6 volgt maar ditmaal met een omgekeerde polariteit de DSV-waarde bij dit 35 signaal S6 met 3 zal afnemen. Dit betekent dat na een even aantal op deze wijze geschakelde signalen S6 de DSV-waarde 0 zal zijn.

1016579 9

Zoals uit fig. 2 en fig. 3 blijkt is het mogelijk door het toelaten van een aantal opeenvolgende kanaalbits kleiner dan Ia = 3 of groter dan Ib = 11 een effectievere sturing van DSV-waarde kan worden verkregen.

5 Fig. 4-6 tonen verschillende grafieken waarbij langs de X-as het aantal uitgelezen blokken kanaalbits 2 is uitgezet van registratiedragers die elk zijn voorzien van eenzelfde serie opeenvolgende blokken informatiebits 3, terwijl langs de Y-as een waarde DSV voor de gelijkstroomonbalans is uitgezet.

10 In fig. 4 is een grafiek weergegeven van een regi strati edrager met een bepaalde serie opeenvolgende blokken informatiebits 3 waarbij de blokken scheidingsbits 4 zodanig zijn ingevuld dat is voldaan aan de 13-111 (Ia = 3 en Ib = 11) regel. Zoals duidelijk zichtbaar zakt de waarde DSV na het ongeveer 950e symbool drastisch in tot nabij 15 de -16.000. Een dergelijke waarde maakt dat de registratiedrager onuitleesbaar wordt.

Indien nu dezelfde serie opeenvolgende blokken informatiebits op een registratiedrager worden aangebracht met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding waarbij ook waarden voor ld van 12, 20 13 of 14 als toelaatbaar worden geacht, dan wordt de in fig. 5 weergegeven grafiek verkregen. Ook hier is een geleidelijke afname van de DSV-waarde zichtbaar waarbij de DSV-waarde rond het 1500e symbool geleidelijk afneemt tot -1600. Hierbij wordt opgemerkt dat de schaal langs de Y-as in fig. 5 een factor 10 kleiner is dan in fig. 4. Een dergelijke DSV-waarde is in 25 principe tijdelijk toelaatbaar.

In fig. 6 is een grafiek weergegeven van een andere met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding vervaardigde registratiedrager waarbij ook waarden van Ic = 2 en ld = 12 toe zijn gelaten. Ook deze registratiedrager is voorzien van eenzelfde serie opeenvolgende 30 blokken informatiebits 3 als de in fig. 4 en 5 toegepaste registratiedrager. Uit de in fig. 6 weergegeven grafiek blijkt dat door toelating van de afwijkende blokken opeenvolgende kanaalbits zoals Ic = 2 en ld = 12 de DSV-waarde varieert tussen -15 en +15. Het moge duidelijk zijn dat een dergelijke geringe variatie van DSV-waarde een zeer positief effect op 35 de uitleesbaarheid heeft.

Uit de grafieken kan ook het volgende worden afgeleid.

10 1 6 5 79 10

Indien een met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding vervaardigde registratiedrager, waarvan grafieken zijn weergegeven in fig. 5 of 6, wordt uitgelezen, worden de blokken informatiebits 3 omgezet in blokken databits 8. Indien nu met behulp van het kopieerapparaat een kopie van 5 een dergelijke registratiedrager wordt gemaakt, wordt in het kopieerapparaat de blokken databits 8 omgezet in blokken informatiebits 3. Hierbij worden tevens blokken scheidingsbits 6 tussen opeenvolgende blokken informatiebits 3 aangebracht, waarbij echter moet worden voldaan aan de regel 13-111 (Ia = 3 < i , Ib = 11). Indien nu een aldus vervaardigde kopie 10 van de met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding vervaardigde registratiedrager wordt uitgelezen, wordt het in fig. 4 weergegeven diagram verkregen. Zoals reeds hierboven aangegeven zal de DSV-waarde relatief snel inzakken tot waarden nabij -16.000 hetgeen een dermate grote verstoring van de gelijkstroomonbalans oplevert dat de registratiedrager 15 niet langer uitleesbaar is.

De werkwijze volgens de uitvinding is ook toepasbaar bij andersoortige registratiedragers met andere waarden voor het aantal databits m, het aantal informatiebits nl, het aantal scheidingsbits n2, en/of het aantal gebruikelijk toelaatbaar opeenvolgende kanaalbits i 20 (Ia ^ i =£ Ib).

to 1 6 579

Claims (5)

1. Werkwijze voor het vervaardigen van een registratie-drager die kopieerbaar is met behulp van een kopieerapparaat waarbij de gekopieerde registratiedrager onleesbaar is, welke originele registra- 5 tiedrager is voorzien van een reeks van tweetallige databits die is gecodeerd in een reeks van tweetallige kanaalbits, welke reeks databits is opgedeeld in opeenvolgende blokken (5) van elk m databits, welke blokken (5) zijn gecodeerd in opeenvolgende blokken (2) van (nl+n2) kanaalbits ((nl+n2)>m), welke blokken kanaalbits (2) elk een blok (3) van 10 nl informatiebits en een blok (4) van n2 scheidingsbits omvatten, waarbij opeenvolgende blokken informatiebits (3) worden gescheiden door telkens een blok scheidingsbits, waarbij tijdens het kopiëren met behulp van het kopieerapparaat de scheidingsbits zodanig worden gekozen dat opeenvolgende kanaalbits van een eerste type, het type "1" worden gescheiden door ten 15 minste Ia en ten hoogste Ib opeenvolgende en aaneengesloten bits van het tweede type, het type "0" en vice versa, met het kenmerk, dat de originele registratiedrager ten minste over een aantal nabij elkaar gelegen blokken kanaalbits (2) is voorzien van specifieke blokken scheidingsbits (4), waarbij opeenvolgende kanaalbits van het ene type worden gescheiden door 20 ten hoogste Ic of ten minste ld opeenvolgende bits van het andere type, waarbij Ic < Ia en ld > Ib, ten gevolge waarvan bij een met behulp van het kopieerapparaat gekopieerde registratiedrager een geli jkstroomonbalans, die evenredig is aan een over een aantal blokken kanaalbits aanwezig verschil tussen het aantal kanaalbits van het ene type en het aantal 25 kanaalbits van het andere type ontoelaatbaar groot wordt.

1 ►

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de originele registratiedrager ten minste nabij de specifieke blokken scheidingsbits is voorzien van specifieke blokken informatiebits ten gevolge waarvan bij een met het kopieerapparaat gekopieerde registratie- 30 drager de gelijkstroomonbalans relatief snel ontoelaatbaar groot wordt.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat Ic is 2.

4. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat ld 12, 13 of 14 is.

5. Registratiedrager vervaardigd met behulp van de werkwijze volgens een der voorgaande conclusies. 1016579