NL1001633C2 - Inrichting voor het detecteren van kleurverloop in bewegende gekleurde materiaalbanen. - Google Patents

Description

Inrichting voor het detecteren van kleurverloop in bewegende gekleurde materiaalbanen.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het detec-5 teren van kleurverloop in bewegende gekleurde materiaalbanen, zoals banen papier of textiel.

Een dergelijke inrichting is bijvoorbeeld beschreven in de Europese octrooipublikatie EP 0 kil kik. In deze bekende inrichting wordt gebruik gemaakt van een kleurmeter die zich boven de voortbewegende 10 materiaalbaan bevindt. De uitgangssignalen van de kleurmeter worden toegevoerd aan een processor die op zijn beurt stuursignalen afgeeft aan walsrollen met behulp waarvan kleurstof in de materiaalbaan wordt geïmpregneerd. Door het meer of minder hard aandrukken van de walsrollen wordt de hoeveelheid pigment dat op de materiaalbaan wordt opge-15 bracht gevarieerd. Door de aandrukkracht van deze walsrollen te besturen is het derhalve mogelijk om kleurverloop in de materiaalbaan tegen te gaan.

Om kleurverschil in de breedterichting van de materiaalbaan. dus dwars op de transportrichting van de materiaalbaan, te kunnen meten 20 wordt in een eerste uitvoeringsvorm voorgesteld de kleurmeter in dwarsrichting over de materiaalbaan te verplaatsen. Daartoe zijn mechanische geleidingsmidelen nodig. Om deze geleidingsmiddelen te elimineren wordt in een verdere uitvoeringsvorm voorgesteld om drie kleurmeters te gebruiken, een in het midden van de materiaalbaan en 25 twee nabij de zijkanten van de materiaalbaan.

Deze bekende inrichting heeft afhankelijk van de uitvoerinsvorm een aantal nadelen.

In de uitvoeringsvorm met een in dwarsrichting heen en weer beweegbare kleurmeter wordt de snelheid waarmee de materiaalbaan kan 30 worden getransporteerd duidelijk beperkt door de snelheid waarmee de kleurmeter in dwarsrichting over de materiaalbaan heen en weer kan worden bewogen. Indien er als voorwaarde gesteld wordt dat de resolutie van de meting in dwarsrichting en in langsrichting ongeveer gelijk moet zijn dan moet de snelheid waarmee de kleurmeter heen en weer 35 wordt bewogen tenminste twee keer de transportsnelheid van de materiaalbaan zijn. Hoe hoger de gewenste resolutie hoe meer de transportsnelheid van de materiaalbaan wordt beperkt door de begrensde ver-plaatsingssnelheid van de kleurmeter.

1OD1633 2

Het gebruik van de mechanische middelen voor het hen en weer bewegen van de kleurmeter in dwarsrichting over de materiaalbaan moet vormt op zich al een nadeel uit het oogpunt van onderhoud, calibratie en dergelijke.

5 Worden drie kleurmeters op vaste posities gebruikt zoals in de verdere uitvoeringsvorm is beschreven, dan worden in feite slechts drie delen van de materiaalbaan gemeten en blijven eventuele kleurverschillen in tussenliggende delen buiten beschouwing.

Om met drie verschillende kleurmeters zeer minieme kleurverschil-10 len correct te kunnen meten is het nodig dat de kleurmeters exact hetzelfde signaalverloop vertonen. Ook bij toepassing van verfijnde calibratietechnieken blijkt het in de praktijk nauwelijks mogelijk om drie kleurmeters zodanig in te stellen dat het signaalverloop van elk der kleurmeters aan elkaar gelijk is binnen de zeer nauwe marges, die 15 nodig zijn voor het meten van zeer minieme kleurverschillen.

Een verder nadeel vloeit voort uit het gebruik van een kleurmeter op zich. Kleurmeters zijn over het algemeen relatief kostbare apparaten en het gebruik van drie kleurmeters leidt tot een niet verwaarloosbare kostenverhoging van de inrichting.

20 Verder functioneren kleurmeters over het algemeen relatief lang zaam zodat ze feitelijk niet geschikt zijn voor het uitvoeren van metingen aan snelbewegende materiaalbanen.

De uitvinding heeft nu ten doel de bovengenoemde nadelen te ver-meijden en in het bijzonder aan te geven op welke wijze een inrichting 25 voor het detecteren van kleurverloop in bewegende gekleurde materiaalbanen uitgevoerd zou moeten zijn zodanig dat de snelheid waarmee de materiaalbaan kan worden voortbewogen ten opzichte van de stand der techniek aanzienlijk kan worden verhoogd. Tevens heeft de uitvinding ten doel aan te geven hoe de inrichting voor het detecteren van kleur-30 verloop in bewegende materiaalbanen moet worden uitgevoerd om ook bij hoge snelheid van de materiaalbaan in hoofdzaak elk deel daarvan te kunnen meten en zodoende ook kleurverloop in willekeurige secties van de materiaalbaan en in willekeurige richtingen binnen de materiaalbaan te kunnen vaststellen.

35 In overeenstemming met deze doelstelling verschaft de uitvinding een inrichting voor het detecteren van kleurverloop in bewegende gekleurde materiaalbanen, zoals banen papier of textiel, omvattende : a) een enkele gestabiliseerde lichtbron 1001633 3 b) een optisch stelsel met een ingang in de nabijheid van de lichtbron en een aantal uitgangen die met onderling gelijke afstanden zijn gepositioneerd op een lijn loodrecht op de bewegingsrichting van de materiaalbaan, met welk optisch stelsel het door de lichtbron ge- 5 emitteerde licht gelijkmatig wordt verdeeld over het aantal uitgangen die, onderling evenwijdig, elk licht uitstralen in de richting van de materiaalbaan, c) een met het aantal uitgangen corresponderend aantal lichtin-tensiteitdetectoren elk corresponderend met een der uitgangen en zoda- 10 nig gepositioneerd dat elke detector in hoofdzaak het door de bijbehorende uitgang geëmitteerde en door de materiaalbaan gemoduleerde licht ontvangt, d) een processor die met voorafbepaalde regelmaat de uitgangssignalen van de detectoren meet en vergelijkt en daaruit informatie af- 15 leidt die bepalend is voor een eventueel kleurverloop in de materiaalbaan.

De uitvinding berust onder andere op het inzicht dat het voor het vaststellen van verloop in kleur niet nodig is om de exacte kleur te meten maar wel nodig is om het intensiteitsverschil van de kleur te 20 meten, er van uitgaande dat a priori de gehele materiaalbaan exact dezelfde kleur zou moeten hebben. In plaats van de relatief dure, minder nauwkeurige en langzame kleurdetectoren wordt binnen het kader van de uitvinding dus gebruik gemaakt van lichtintensiteitsdetectoren. Daarbij gaat het veelal om halfgeleidercomponenten die in diverse 25 varianten relatief goedkoop in de handel zijn en die snel en nauwkeurig functioneren.

Om kleine verschillen in lichtintensiteit nauwkeurig te kunnen vaststellen is het verder nodig gebruik te maken van een zo gelijkmatig maogelijke verlichting van de materiaalbaan zodaning dat in de 30 situatie waarin er geen kleurverloop aanwezig is, elke detector een zelfde hoeveelheid licht ontvangt. Omdat het realiseren van een aantal lichtbronnen met allemaal gelijke kleurspectrum en gelijke lichtintensiteit in de praktijk tot grote problemen kan leiden heeft aanvraagster gekozen voor het gebruik van een enkele goed gestabilseerde 35 lichtbron, die dienst doet als moederbron. Uit deze moederlichtbron worden vervolgens via een optisch stelsel een aantal dochterlichtbron-nen afgeleid. Het stabiliseren van een enkele lichtbron levert veel minder problemen op en het gebruik van optische middelen voor het 1001633 4 afleiden van de dochterlichtbronnen heeft op de stabiliteit verder geen invloed.

Binnen het kader van de uitvinding kan gekozen worden voor een configuratie waarbij de licht emitterende uitgangen en de detectoren 5 zich aan dezelfde zijde van de matariaalbaan bevinden en waarbij de detectoren derhalve door de matariaalbaan gereflecteerd licht ontvangen. De gehele inrichting kan in dat geval als eenheid worden samengebouwd en na calibratie boven de te meten matriaalbaan worden gemonteerd.

10 Anderzijds is het binnen het kader van de uitvinding ook mogelijk dat de licht emitterende uitgangen en de detectoren zich aan verschillende zijden van de matariaalbaan bevinden waarbij de detectoren derhalve door de matariaalbaan doorgelaten licht ontvangen. Zeker bij materiaalbanen met relatief weinig reflectie en veel transmissie kan 15 een dergelijke configuratie de voorkeur verdienen.

Een voorkeursuitvoeringsvorm van de inrichting heeft het kenmerk dat het optisch stelsel wordt gevormd door een aantal optische licht-geleiders waarvan de ingangen gemeenschappelijk gekoppeld zijn met de enkele gestabiliseerde lichtbron, terwijl de uitgangen zodanig geposi-20 tioneerd zijn dat ze, al dan niet via een focuserende lens, licht uitstralen in de richting van de materiaalbaan.

Optische lichtgeleiders vormen zeker in relatief korte lengten een medium waarmee lichtgolven met redelijk behoud van kleurspectrum en nagenoeg vrij van intensiteitsverlies overgedragen kunnen worden. 25 De resulterende dochterlichtbronnen zullen derhalve allemaal dezelfde eigenschappen hebben als de moederlichtbron.

In plaats van optische lichtgeleiders kunnen ook lenzen, spiegels en lichtverdelers worden gebruikt. Deze componenten zijn op zich bekend maar hebben veelal het nadeel dat de kostprijs ongunstiger is en 30 dat verder meer hulpmiddelen nodig zijn om met deze compnenten het optische stelsel op te bouwen.

Om het spectrum van de lichtrbron aan te passen kan evetueel een of meerdere filters worden gebruikt om bepaalde spectrale componenten te verzwakken en bijvoorbeeld een gelijkmatiger emissie over een breed 35 spectrum te verkrijgen.

De uitvinding zal in het volgende aan de hand van de figuren nader worden besproken.

Figuur 1 toont een schematisch aanzicht van een voortbewegende 1001633 5 materiaalbaan en van de diverse componenten die deel uitmaken van de inrichting voor het detecteren van kleurverloop in deze materiaalbaan waabij gebruik gemaakt wordt van door de matariaalbaan gereflecteerd licht.

5 Figuur 2 toont een schematisch bovenaanzicht op de materiaalbaan en de inrichting voor het detecteren van kleurverloop daarin.

Figuur 3 toont een schematisch aanzicht van een voortbewegende materiaalbaan en van de diverse componenten die deel uitmaken van de inrichting voor het detecteren van kleurverloop in deze materiaalbaan 10 waarbij gebruik gemaakt wordt van door de materiaalbaan doorgelaten licht.

Figuur 4 illustreert een blokschema van een uitvoering van de gestabiliseerde lichtbron die in de inrichting wordt toegepast.

Figuur 5 illusteert schematisch een geheugen warin de detector-15 signalen tijdelijk opgeslagen worden.

In de figuren 1 en 2 is de materiaalbaan aangeduid met 10. De materiaalbaan beweegt zich in de richting van de pijl 12. Boven de materiaalbaan is, dwars ten opzichte van de bewegingsrichting 12, een array van lichtdetectoren aangebracht. De diverse detectoren in de 20 array zijn aangeduid met l4a, 14b ... l^n. Elk van deze detectoren bestaat in wezen uit een sensor die een elektrisch signaal afgeeft dat varieert afhankelijk van de waargenomen lichtintensiteit.

Naast de array van sensoren l^a ... l4n bevindt zich een corresponderende array van lichtuitstralende elementen 16a ... I6n, waarbij 25 telkens één lichtuitstralend element is toegevoegd aan één van de sensoren 14. De lichtuitstralende elementen 16a ... l6n worden in een uitvoeringsvoorbeeld elk gevormd door de uitgang van een optische vezel of vezelbundel 18a ... l8n, waarbij de ingangen van de diverse vezels of vezelbundels zijn gekoppeld met één enkele lichtbron 20. 30 Deze lichtbron 20 is in hoge mate gestabiliseerd op een wijze zoals in het volgende nog zal worden besproken en straalt licht uit met een nagenoeg constante intensiteit.

De diverse sensoren l4a ... l^n zijn via calibratiecircuits 15a...15n gekoppeld met een processor 22. De processor 22 bemonstert 35 de sensoruitgangssignalen met een vooraf bepaalde frequentie en vergelijkt telkens alle verkregen waarden om vast te stellen of er al dan niet sprake is van intensiteitsverschil. Bij voorkeur worden de telkens verkregen monsterwaarden voor de gehele array van sensoren l^a 1001633 6 ... l4n tenminste tijdelijk opgeslagen in een geheugen zodanig dat niet alleen een vergelijking van signalen in dwarsrichting van de materiaalbaan 10 mogelijk is maar ook een vergelijking mogelijk is tussen signalen die opeenvolgend in de tijd zijn verkregen, zodat ook 5 kleurverloop in lengterichting van de materiaalbaan kan worden vastgesteld . Afhankelijk van de eisen die in dit verband worden gesteld door de gebruiker kan het geheugen meer of minder groot zijn en kunnen meer of minder grote lengten (of breedten) van de materiaalbaan op kleurverschil worden gecontroleerd.

10 Figuur 3 toont een andere uitvoeringsvorm van de inrichting vol gens de uitvinding. In deze uitvoeringsvorm zijn de lichtbron 20, het optische stelsel 18 en de array van lichtuitstralende elementen 16 gepositioneerd boven de in de richting van de pijl 12 voortbewegende materiaalbaan 10, terwijl de array van sensoren 14 is aangebracht 15 onder de materiaalbaan 10. De sensoren 14 staan via een leiding 2k in verbinding met de processor 22. Het wezenlijke verschil tussen deze uitvoeringsvorm en die van figuur 1 is gelegen in het feit dat in figuur 3 de sensoren 14 het licht meten dat door de voortbewegende materiaalbaan 10 is doorgelaten.

20 Zowel in de uitvoeringsvorm van figuur 1 als ook in die van figuur 3 verdient het de voorkeur dat de sensoren 14 zijn gemonteerd in een inwendig matzwarte kapconstructie die zoveel mogelijk vooprkomt dat omgevingslicht de sensoren bereikt. In verband daarmee kan het verder voordelig zijn om voor elke sensor een lens te plaatsen waarmee 25 de waarneemhoek van elke sensor wordt aangepast, bijvoorbeeld beperkt tot het gebiedje waarin de bijbehorende lichtzender 16 is gepositioneerd.

Verder kan zowel in figuur als ook in figuur 3 naast de reeks van lichtintensiteitsdetectoren 14 ook tenminste een kleurmeter worden 30 aangebracht die de kleur van de materiaalbaan 10 meet. In figuur 1 is deze afzonderlijke kleurmeter aangeduid met 11. Met deze kleurmeter is bijvoorbeeld een indicatiepaneel 13 gekoppeld waarmee informatie omtrent de gemeten kleur kan worden gepresenteerd. Doordat in de inrichting gebruik gemaakt wordt van een zeer stabiele lichtbron 35 levert de kleurmeter 11, die bijvoorkeur gericht is op dat deel van de materiaalbaan waar ook een van de lichtzenders 16 op gericht is, een betrouwbare meetwaarde op.

Figuur 4 toont schematisch een mogelijke uitvoeringsvorm van de 1001633 7 gestabiliseerde lichtbron die in de inrichting volgens de uitvinding wordt toegepast. De eigenlijke lichtuitstralende component is aangeduid met 30. Deze lichtuitstralende component kan bestaan uit een gloeilamp, een fluorescentiebuis, een gasontladingslamp, een licht 5 emitterende diode of dergelijke maar bij voorkeur wordt binnen het kader van de uitvinding gebruik gemaakt van een halogeenlamp omdat deze relatief goedkoop is en eenvoudig kan worden gestuurd. De halogeenlamp 30 wordt gevoed vanuit een voedingsbron 32 die via de aansluiting 3^ netspanning krijgt toegevoerd en daaruit een voor de uit-10 sturing van de halogeenlichtbron 30 geschikte spanning afleidt. Het door de lichtbron 30 uitgestaalde licht wordt niet alleen ingestraald in het optische stelsel 18, maar ook gedetecteerd door een verdere detector 36. Deze detector 36 levert een meetspanning Udet aan een comparator 38 waarin deze meetspanning wordt vergeleken met een refe-15 rentiespanning Uref die geleverd wordt door een referentiespannings-bron 40. Bij voorkeur is deze referentiespanningsbron 40 temperatuur-gestabiliseerd en levert over langere tijd een vaste referentiespan-ning Uref die onafhankelijk is van uitwendige invloeden. Een eventueel verschil tussen Udet en Uref leidt aan de uitgang van de comparator 38 20 tot een verschilsignaal Uv dat als stuursignaal wordt toegevoerd aan de voedingseenheid 32. Afhankelijk van grootte en teken van het verschilsignaal Uv wordt de uitgangsspanning van de voedingseenheid 32 bijgeregeld zodanig dat als gevolg van dit regelproces de spanning Uv zal worden geëlimineerd. Daarmee wordt bereikt dat de lichtbron 30 25 licht uitzendt met een vaste intensiteit die onafhankelijk is van voedingsspanningsvariaties en onafhankelijk is van de omgevingstemperatuur .

In een voorkeursuitvoeringsvorm is de lichtbron verder voorzien is van een kleursensor waarmee het spectrum van het uitgestraalde 30 licht kan worden gemeten en van een schakeling waarmee het gemeten spectrum kan worden vergeleken nmet een referentiespectrum. Daarmee is het mogelijk om vast te stellen of het spectrum bijvoorbeeld door veroudering van de lamp teveel van het referentiespectrum gaat afwijken.

35 Wordt prijs gesteld op een breed en relatief gelijkmatig spectrum dan kan in plaats van een halogeenlamp ook een gasontladingslamp worden gebruikt.

Zoals in het bovenstaande al is opgemerkt worden de signalen van de 1 0 0 1 6 3 8 lichtdetectoren l4a...l4n net een voorafbepaalde frequentie door de processor 22 afgepast. De frequentie hangt af van de gewenste resolutie en van de snelheid waarmee de materiaalbaan 10 wordt getransporteerd. Is de gewenste snelheid van de materiaalbaan gelijk 5 aan v meter/sec en is de gewenste resolutie (de afstand tussen de meetpunten gezien in de transportrichting 12) gelijk aan a meter dan is de aftastfrequentie f gelijk aan f = v/a.

Als verder de breedte van de materiaalbaan gelijk is aan B meter en het aantal detectoren 14 is gelijk aan n en er wordt zowel in 10 breedterichting als in lengterichting eenzelfde resolutie geëist, te weten B/n, dan bedraagt de aftastfrequentie derhalve f = v.n/B.

In de praktijk zal de aftastfrequentie relatief laag zijn in elk geval laag genoeg om de inrichting zonder enig probleem met bekende hardware te kunnen realiseren.

15 De processor 22 bevat bij voorkeur een geheugen waarin de meet waarden van een aantal opeenvolgende aftasttijdstippen kunnen worden opgeslagen. Als voorbeeld toont figuur 5 een geheugen 40 bestaande uit n rijen en k kolommen. Een dergelijk geheugen kan eenvoudig worden gerealiseerd met zogenaamde FIFO’s of schuifregisters. Op elk aftast-20 tijdstip worden de signalen na digitalisatie aan de linkerzijde ingevoerd in de meest linkerkolom van het geheugen. Vervolgens worden de signalen doorgeschoven naar de naastliggende kolom aan de rechterzijde zodat de ingangskolom vrijkomt voor opvang van signalen op het volgende bemonsteringstijdstip. Dit proces gaat door totdat het gehele ge-25 heugen gevuld is. Ook daarna gaat het proces door waarbij aan de linkerzijde telkens nieuwe signalen worden ingevoerd terwijl aan de rechterzijde signalen verloren gaan. Het geheugen bevat op deze wijze de signalen van alle detectoren I1» behorend bij k opeenvolgende bemon-steringstijdstippen. Zoals in de figuur is aangegeven bevinden zich in 30 de meest rechter kolomde signale behorend bij het aftasttijdstip Tx. In de kolom links daarvan bevinden zicht de signalen behorend bij het daaropvolgende tijdstip Tx+1, enz.

Door nu de signalen uit één kolom onderling te vergelijken is het mogelijk om kleurverschillen in de corresponderende strook over de 35 breedte van de materiaalbaan vast te stellen. Door op gelijke wijze de signalen van een bepaalde rij met elkaar te vergelijken is het mogelijk om kleurverschillen over een strook in lengterichting van de materiaalbaan vast te stellen.

1001633 9

Niet alleen kleurverschillen in lengte- en breedterichting maar ook in willekeurige richtingen kunnen zoals duidelijk zal zijn met behulp van de ter beschikking staande opgeslagen signaalwaarden vastgesteld worden.

5 In een hardware uitvoeringsvorm kan gebruik gemaakt worden van een array van comparators waarmee telkens de meetwaarden van twee geheugencellen worden vergeleken.

Verder is het ook mogelijk om niet direct aangrenzende meetwaarden met elkaar te vergelijken hetgeen bijvoorbeeld toegepast kan wor-10 den bij materiaalbanen die niet effen van kleur zijn maar voorzien zijn van een regelmatig herhalend patroon van diverse kleuren.

Bij rotatiedrukprocesen wordt een herhalend patroon opgedrukt op de materiaalbaan. Met de inrichting volgens de uitvinding kan nu vastgesteld worden of er eventueel kleurverloop optreedt tussen corespon-15 derende delen van achtereenvolgende patronen. Daartoe wordt bijvoorbeeld de meetwaarde die betrekking heeft op een geselecteerd deel van het patroon tijdelijk opgeslagen in het geheugen en daarna vergeleken met de meetwaarde afkomstig van het corresponderende deel van het volgende patroon of eventueel verdere volgende patronen.

20 Voordat de inrichting in gebruik kan worden genomen moet er een calibratieprocedure uitgevoerd worden. De enkele lichtbron 20 is gestabiliseerd en geeft aan de ingangen van het optische stelsel een niet variërend lichtsignaal af. De diverse transmissiewegen naar de diverse uitgangen van het optische stelsel 18 kunnen echter in eigen-25 schappen verschillen waardoor toch niet alle dochterlichtbronnen 16 exact gelijke karakteristieken hebben. Ook de karakteristieken van de lichtdetectoren 14 kunnen onderling kleine verschillen vertonen. Bij al deze verschillen gaat het echter om vaste vesrchillen en niet om variabelen. Dat houdt in dat deze verschillen in een daartoe geschikte 30 procedure wegggecalibrerrd moeten kunnen worden.

Voor het calibreren van de inrichting worden de diverse circuits ingeschakeld. Vervolgens wordt een stukje calibratiemateriaal onder (of boven in figuur 3) de eerste detector l^a gelegd en de uitgangs-spannimng wordt gemeten. Deze uitgangsspanningswaarde wordt in het 35 volgende als callibratiespanning gebruikt. Vervolgens wordt het calibratiemateriaal onder (of boven in figuur 3) de volgende detector l4b gelegd en weer wordt de uigangsspanning gemeten. Wordt er verschil geconstateerd met de calibratiespanning dan wordt het calibratiecir- 1001633 10 cuit afgeregeld totdat de uitgangsspanning van detector l4b gelijk is aan de calibratiespanning. Deze procedure wordt herhaald voor alle verdere detectoren.

1001633

Claims (8)

1. Stelsel voor het inspecteren van bewegende materiaalbanen, zoals papierbanen of textielbanen, omvattende 5 a) een lichtbron b) een optisch stelsel met een ingang in de buurt van de lichtbron en een aantal uitgangen gepositioneerd met onderlinge afstanden langs een lijn loodrecht op de bewegingsrichting van de materiaalbaan, door middel van welk optisch stelsel licht, uitgezonden door de genoemde lichtbron, 10 wordt verdeeld over de genoemde uitgangen, die elk licht uitstralen in de richting van de materiaalbaan, c) een aantal lichtintensiteitdetectoren, elk toegewezen aan een verschillende uitgang teneinde het door de genoemde uitgang uitgestraalde licht na modulatie door de materiaalbaan te ontvangen, 15 met het kenmerk, dat de lichtbron gestabiliseerd is zodanig, dat de intensiteit van het uitgestraalde licht in wezen constant is.

2. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de gestabili- 20 seerde lichtbron continu licht uitstraalt.

3. Stelsel volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de gestabiliseerde lichtbron licht uitstraalt in het zichtbare deel van het spectrum. 25

4. Stelsel volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de gestabiliseerde lichtbron omvat: de feitelijke licht uitstralende component, een voedingseenheid voor het genereren van voedingsspanning naar de licht uitstralende component, een lichtdetector die de lichtin- 30 tensiteit van de licht uitstralende component meet, een comparator, waarin het uitgangssignaal van de lichtdetector wordt vergeleken met het uitgangssignaal van een referentiespanningsbron, welke comparator een uitgangssignaal levert aan de voedingseenheid teneinde deze zodanig te besturen, dat eventuele variaties in de lichtintensiteit van de licht 35 uitstralende component worden geëlimineerd.

5. Stelsel volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de lichtbron verder omvat: een kleursensor voor het meten van het spectrum van het 10 0 1 6 3 3 uitgestraalde licht en een schakeling waarin het gemeten spectrum kan worden vergeleken met een referentiespectrum.

6. Stelsel volgens conclusie 4 of 5, met het kenmerk, dat de refe-5 rentiespanningsbron temperatuur-gestabiliseerd is zodat variaties in de lichtintensiteit, veroorzaakt door temperatuurvariaties, worden geëlimineerd .

7. Stelsel volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, 10 dat het licht uitgestraald door de gestabiliseerde lichtbron, een kleur- filter passeert.

8. Stelsel volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de lichtintensiteitdetectoren zodanig zijn gerangschikt dat ze 15 direct het door de materiaalbaan gemoduleerde licht ontvangen. ***** 1001633