BE900692A

BE900692A - Connector voor individuele geleiders en werkwijze voor de bedrading van dergelijke connector.

Info

Publication number: BE900692A
Application number: BE0/213733A
Authority: BE
Original assignee: Burndy Electra Nv
Priority date: 1984-09-27
Filing date: 1984-09-27
Publication date: 1985-03-27
Also published as: FR2570889B1; US4671601A; JPH07114130B2; DE3534538C2; JPS6182684A; CA1242493A; GB8523287D0; IT1182569B; DE3534538A1; IT8567816A0; FR2570889A1; GB2165105B; GB2165105A

Abstract

De connector is samengesteld uit twee afzonderlijke behuizingen die voorzien zijn van middelen voor het op elkaar inwerken en vergrendelen van de twee afzonderlijke delen ; deze middelen bestaande hoofdzaakllijk uit geleidingsmiddelen (14, 31), vergrendelingsmiddelen (21, 29) en middelen die samen werken met de geleidings- en vergrendelingsmiddelen en die over de ganse lengte van de connector voorzien zijn om de beide behuizingen stevig met elkaar te verbinden en uit te lijnen wanneer ze in vergrendelde toestand zijn (13, 23 en 19, 17).

Description

BURNDY ELECTRA N. V. te B-2800 Mechelen (België)
EMI1.1
------------------ Connector voor individuele geleiders en werkwijze voor de bedrading van dergelijke connector.
EMI1.2
-----------------

De uitvinding heeft betrekking op een connector voor individuele geleiders en meer in het bijzonder op een connector voorzien van kontakten van het type gekent onder de benaming"I. D. C." (Insulation Displacement Contact) waarbij de elektrische verbinding bij de bedrading verwezenlijkt wordt door het zijdelings indrukken van geïsoleerde of niet geïsoleerde draad in twee boven elkaar liggende metalen sleufjes of draadsloten die deel uitmaken van een kontakt van de connector en die zodanig ontworpen zijn dat zij de isolatie van de draad doorsnijden waarbij de metalen geleider van de draad tussen de sleufjes geklemd wordt.

De uitvinding omvat eveneens de werkwijze voor het aanbrengen van de bedrading in dergelijke connector.

De elektrische verbindingen van gedrukte schakelingen in de telecommunicatie industrie gebeurt heden ten dage hoofdzakelijk d. m. v. mannelijke en vrouwelijke connectoren die de dochterkaarten met de moederkaart verbinden.

De elektrische aansluitingen tussen de verschillende moederkaarten onderling worden verzekerd door individuele geleiders. Om deze geleiders met de moederkaart te verbinden worden de"vaste éénmalige verbindingen"enerzijds door"Wire-wrapping"aangebracht en de"koppelbare verbindingen"anderzijds door zgn. vrouwelijke kabelconnectoren.

De verbindingen van de geleiders met de vrouwelijke kontakten, van deze kabelconnectoren, kan geschieden met handsoldeer of wire-wrapping.

Het grote nadeel echter van solderen en wirewrapping, in vgl. met een recentere techniek"IDC", is zonder twijfel de geinstalleerde kost.

Vandaar dat kabelconnectoren met IDC-terminaties, de voorkeur krijgen tegenoverstaan van soldeer en wire-wrapversies. Enkel en dubbelrijige IDC-kabelconnectoren zijn reeds ingeburgerd. Een groot aantal toepassingen echter, vooral in telecommunicatie, vraagt een drierijige uitvoering. Het grote probleem, in vgl. met enkel en dubbelrijige connectoren, is hier het bedraden van de middenste kontaktrij.

De oplossingen die men voor dit probleem vandaag op de markt aantreft, hebben een aantal belangrijke nadelen o. a. hoge installatiekost, enkel geleiders met speciale (niet-standaard) isolatie doormeters kunnen gebruikt worden. Vertrekt men van het principe om de geleiders zijdelings te installeren en de middenste rij zeer eenvoudig toegankelijk te maken voor het indrukgereedschap, door de drierijige connector als een"twee-delig"concept op te vatten, dan bekomt men een gunstige oplossing voor bovenvernoemde nadelen.

Het samenvoegen van deze beide delen tot één geheel zodat een drierijige connector ontstaat, met behoud van alle eigenschappen van een"eendelig"-concept, is vrij eenvoudig indien er voldoende ruimte beschikbaar is om beide delen degelijk met elkaar te verbinden.

Dergelijke tweedelige connectoren werden reeds verwezenlijkt waarbij de behuizingen van het tweerijigen eenrijig gedeelte enkel aan de beide uiteinden voorzien zijn van aangespoten bevestigingsorganen.

De aldus verkregen samengestelde drierijige connector heeft echter als nadeel dat het smalle eenrijig

connectorgedeelte niet over de ganse lengte verbonden is met het tweerijig gedeelte zodanig dat dit gedeelte onderhevig is aan vervormingen.

Dergelijke vervormingen zijn niet toegelaten door de huidige eisen die gesteld worden aan de toleranties van de afstanden tussen de onderlinge connectorrijen.

Voor systemen die opgebouwd zijn met modulaire kabelconnectoren, beschikt men bovendien niet over voldoende ruimte voor het aanspuiten van dergelijke bevestigingsorganen aan de uiteinden van connectoren.

Het doel van de uitvinding is het verwezenlijken van een meerrijig kabelconnector bestaande uit twee delen die met elkaar verbonden kunnen worden zonder gebruik te maken van buiten de normale afmetingen uitstekende bevestigingsorganen en waarbij vervormingen tussen de kontaktrijen uitgesloten zijn.

De connector volgens de uitvinding is samengesteld uit twee afzonderlijke behuizingen : een eerste behuizing omvat tweerijen met holten in de lengterichting voorzien van elektrische kontakten van het"IDC"type waarvan een uiteinde gevormd is voor het bevestigen van een geleider terwijl het andere uiteinde gevormd is als een kontaktgedeelte, een tweede behuizing omvat ten minste een rij met holten voorzien van dezelfde kontakten, waarbij elk van de behuizingen voorzien is van een combinatie van middelen voor het op elkaar inwerken en vergrendelen van de twee onderdelen, deze middelen bestaan hoofdzakelijk uit :

- geleidingsmiddelen - vergrendelingsmiddelen en - middelen die samen werken met de geleiding-en vergrendelingsmiddelen en die over de ganse lengte van de connector voorzien zijn om de beide behuizingen stevig met elkaar te verbinden wanneer ze in vergren- delde toestand zijn.

De uitvinding zal verduidelijkt worden door de hiernavolgende beschrijving van een uitvoeringsvorm waarbij verwezen wordt naar de bijgaande tekeningen waarin :
Figuur 1 : een aanzicht is in perspektief van de twee afzonderlijke behuizingen.

Figuur la : is een schets in perspektief van een elektrisch"IDC"kontakt.

Figuren 2a en 2b zijn dwarsdoorsneden van de twee afzonderlijke behuizingen.

Figuren 3a en 3b zijn bovenaanzichten van de twee afzonderlijke behuizingen.

De figuren 4,5 en 6 tonen de werkwijze aan voor het bedraden en samenstellen van de twee afzonderlijke behuizingen.

Op de figuren 1, 2 en 3 ziet men twee afzonderlijke behuizingen voor een drierijige connector volgens de uitvinding namelijk een enkelrijige behuizing 1 en een dubbelrijige behuizing 2.

Beide behuizingen bevatten een aantal holten 3, in dewelke elektrische kontakten 4 geplaatst zijn.

De kontakten 4 zijn elektrisch van elkaar geïsoleerd door' de wanden 4a en 4b. De holten 3, zijn open aan de bedradingszijde om de geleiders en het indrukgereedschap te ontvangen. De kontakten 4 hebben ter hoogte van deze open zijde, elk twee"V"-vormige gleuven 5 en 6, de zogenaamde"IDC"-gleuven. Het zijn deze"V"-gleuven die de verbindingsdraden ontvangen.

Dit kontakt bestaat uit de"V"-vormige draadgleuven 5 en 6 en het"U"-vormige vrouwelijke kontakt 10, die de verbinding met de mannelijke pen verzekerd (Fig. la).

Deze delen zijn met elkaar verbonden door de gemeenschappelijke draagstrip 9. De uitsprongen 11 van het"U"-vormig deel 10 van het vrouwelijk kontakt hebben

als doel het kontakt vast te hechten in de holte.

De figuur 2a toont een doorsnede van een holte 3 vah het enkelrijig deel 1.

De wand 12 bevat een aantal opgespoten haakjes of een haakvormige rib 13, gesitueerd aan de bovenzijde van deze wand 12.

De beide uiteinden van wand 12 is aan de onderzijde voorzien van schuine naar binnen toe lopende wanden voor het vormen van een zwaluwstaart 14.

De figuur 3a geeft een bovenzicht van de zwaluwstaart 14.

Over gans de lengte en aan de onderzijde van de behuizing 1 is een trapeziumvormige groef 19 voorzien.

De zijdelings uitstekende klauwen 20 gesitueerd ter hoogte van de open zijde van de holten 3 hebben de funktie een kabelhoed te bevestigen na bedrading. Op beide uiteinden is de behuizing voorzien van opgespoten haken 21 die als funktie hebben de beide behuizingen 1 en 2 met elkaar te vergrendelen.

De figuren 2b en 3b tonen het dubbelrijige huis 2.

De holten 3 van beide rijen zijn van elkaar gescheiden door een gemeenschappelijke middenwand 22.

De zijwanden 4b van de holten 3 die gelegen zijn langs de zijde dat het enkelrijig deel 1 ontvangt, hebben bovenaan een driehoekige uitsparing 23. De ligging van deze uitsparingen 23, is identiek aan de ligging van de opgespoten haakjes 13, van het enkelrijig deel 1. Onderaan het tweerijig huis zijn de holten voorzien van openingen 24, rechthoekig van vorm en afgeschuind aan de vier zijden om de mannelijke kontakten op te lijnen tijdens het koppelen. De zgn. oplijningsvensters 25 van het eenrijig huis 1 werden aan het tweerijig huis 2 aangespoten zodat geen tolerantie problemen met uitlijning bestaan en daardoor een zuivere

oplijning van de mannelijke kontakten voor de drie rijen tot stand komt.

Het aangespoten deel 26, dat de oplijningsvensters 25 bevat is over gans de lengte voorzien van een trapeziumvormige rib 27 gewelke overeenkomt met de groef 19 onderaan huis 1. Het aangespoten deel 26 bevat eveneens aan beide uiteinde een wand 28, dewelke voorzien zijn van een rechthoekige opening 29. De wand 30, gelegen aan de zijde van het aangespoten deel 26 is op beide uiteinden voorzien van een schuine wand 31, voor het vormen van een zwaluwstaart die overeenkomt met de zwaluwstaart 14 van het huis 1.

De figuren 4,5 en 6 tonen de verschillende stappen om de drierijige kabelconnector te bedraden en samen te voegen tot één geheel.

Het tweerijige deel 2, geplaatst in de houder 32, wordt door middel van het indrukgereedschap 33a en 33b met draden 34 voorzien in de"V"-vormige kontaktgleuven 5 en 6.

Na de bedrading van al de kontakten in hun holten 3 wordt het eenrijig deel 1 met het tweerijig deel 2 verbonden, zonder dat het tweerijig deel moet verwijderd worden uit de houder 32.

Het zwaluwstaart gedeelte 14 op beide uiteinden van huis 1 grijpt in de zwaluwstaart 31 van wand 30 van deel 2. Dit vormt de oplijning van beide delen 1 en 2 in de lengte van de connector en geeft tevens een geleiding tijdens het verder in elkaar schuiven van beide delen (Fig. 5).

Bij het verder doorschuiven van deel 1 zullen de haakjes 21 op beide uiteinden, opgevangen worden door de rechthoekige openingen 29 van deel 2. De aangespoten wand 28 van deel 2 zal lichtjes wegbuigen om de haakjes 21 volledig te laten doordringen in de opening 29.

Eens deze stap is beëindigd wordt verder doorduwen van deel 1 vermeden door het aangespoten deel 26 doordat de

onderzijde van deel 1 hierop komt te rusten. Door het haakeffekt van 21 in 29 wordt vermeden dat beide delen los van elkaar kunnen komen.

Tijdens de hierboven beschreven stap wordt eveneens een haakeffekt bekomen door de haakjes 13 van deel 1 die ingrijpen in de driehoekige uitsparingen 23 van deel 2. Dit vermijdt het openstaan van beide delen ter hoogte van de draadverbindingen. Eveneens zorgt de trapeziumvormige rib 27 van het tweerijige deel 2 voor een extra oplijning van beide delen 1 en 2 doordat rib 27 haakt in de trapeziumvormige groef 19 van deel 1.

Na bovenvermelde stap is het eenrijig deel 1 samengesteld met het dubbelrijig deel 2 en kan het bedraden starten van het eenrijig deel 1 aan de hand van het indrukgereedschap 33b (Fig. 6).

De hierboven beschreven uitvoeringsvorm van de uitvinding is slechts voorgesteld als een voorbeeld en belet niet dat konstruktieve wijzigingen en aanpassingen kunnen aangebracht worden zonder daardoor buiten de perken van de huidige bescherming te vallen.

Zo kan men bijvoorbeeld een vierrijige connector samenstellen uit twee dubbelrijige behuizingen, enz.

Claims

EISEN 1. Elektrische connector samengesteld uit twee afzonderlijke behuizingen waarbij een eerste behuizing, in de lengterichting, twee rijen met holten bevat, elk van deze holten zijnde voorzien van een elektrisch kontakt waarvan een uiteinde gevormd is voor het bevestigen van een draadgeleider terwijl het andere uiteinde gevormd is als een kontaktgedeelte, en waarbij een tweede behuizing minstens een rij met holten bevat die voorzien zijn van dezelfde kontakten met het kenmerk dat elk van de behuizingen (1, 2) voorzien zijn van een combinatie van middelen voor het op elkaar inwerken en vergrendelen van de twee afzonderlijke delen, deze middelen bestaande hoofdzakelijk uit :

- geleidingsmiddelen (14,31) - vergrendelingsmiddelen (21,29) - middelen die samen werken met de geleiding-en vergrendelingsmiddelen en die over de ganse lengte van de connector voorzien zijn om de beide behuizingen stevig met elkaar te verbinden en uit te lijnen wanneer ze in vergrendelde toestand zijn (13,23 en 19,27).
2. Connector volgens eis 1 met het kenmerk dat de eerste behuizing (2) voorzien is van een basisgedeelte (26) gelegen aan de zijde van de kontaktuiteinde (17,18) van de reeks kontakten (4), dit basisgedeelte (26) strekt zich zijwaarts uit zodat het tenminste drie rijen met openingen (24,25) bevat die overeenstemmen met elk van de rijen met holten (3) en de daarin bevestigde kontakten (4) van de samengestelde connector (1, 2).
3. Connector volgens eis 1 met het kenmerk dat de twee afzonderlijke behuizingen (1,2) voorzien zijn van geleidingsmiddelen gelegen op de tegen elkaar aanpalende wanden (12,30) van de behuizingen en gevormd door ten minste twee schuine wanden (14,31) in de vorm van een zwaluwstaart en die zich ten minste over een gedeelte van de hoogte van de aanpalende wanden (12,30) <Desc/Clms Page number 10> uitstrekken.
4. Connector volgens eis 1 met het kenmerk dat de twee afzonderlijke behuizingen (1, 2) voorzien zijn van vergrendelingsmiddelen die gevormd zijn door aan de beide uiteinden van de tweede behuizing (1) aangespoten haken (21) dewelke kunnen ingrijpen in overeenstemmende openingen (29) voorzien in aangespoten zijwanden (28) van de eerste behuizing (2).
5. Connector volgens eis 1 met het kenmerk dat EMI10.1 de twee afzonderlijke behuizingen (1, 2) voorzien zijn van verbinding-en uitlijningsmiddelen gevormd door een groef (19) die zich uitstrekt over ten minste een gedeelte van de onderzijde van de tweede behuizing (1) en die samenvalt met een overeenstemmende rib (27) voorzien in het aangespoten basisgedeelte (26) van de eerste behuizing (2).
6. Connector volgens eis 1 met het kenmerk dat de twee afzonderlijke behuizingen (1, 2) voorzien zijn van verbindings-en uitlijningsmiddelen gevormd door een haakvormig gedeelte (13) voorzien aan de bovenzijde van de wand (12) van de tweede behuizing (1) en dat kan ingrijpen in overeenstemmende uitsparingen (23) voorzien aan de bovenzijde van de aanpalende zijwanden (4b) van de eerste behuizing (2).
7. Werkwijze voor de bedrading van de connector volgens eis 1 met het kenmerk dat de eerste behuizing (2) met dubbele rij kontakten in een houder (32) geplaatst wordt en dat de kontakten (4) door middel van een dubbelwerkend indrukgereedschap (33a, 33b) met draden (34) voorzien worden.
8. Werkwijze volgens eis 7 met het kenmerk dat na de bedrading van de eerste behuizing (2) overgegaan wordt tot het samenstellen van de twee afzonderlijke behuizingen (1, 2) voorzien van de middelen volgens eis 1. <Desc/Clms Page number 11>
9. Werkwijze volgens eis 8 met het kenmerk dat de tweede behuizing (1) met een enkele rij kontakten vervolgens aan de hand van het indrukgereedschap (33b) voorzien wordt van draden (34).