BE1022026B1 - Werkwijze voor het aanbrengen van elektrode in grout of beton gebruikt in een mechanische verbinding. - Google Patents

Abstract

Werkwijze voor het aanbrengen van een elektrode (7) in grout (6) of beton, waarbij de werkwijze de volgende stappen omvat: - de elektrode (7) inkapselen in grout, waarbij een draad (9) gedeeltelijk mee wordt ingekapseld; - de elektrode (10) met behulp van de draad (9) aan een staaf (11) vastmaken; - de staaf (11) met aanbrengen in de ruimte (12) van de mechanische verbinding waar grout (6) zal komen; - het aanbrengen van grout (6); - het breken of scheuren van de draad (9) door de staaf (11) te verplaatsen of te bewegen ten opzichte van de elektrode (7); - het uit de grout (6) verwijderen van de staaf (11).

Description

Werkwijze voor het aanbrengen van een elektrode in grout of beton gebruikt in een mechanische verbinding.

De huidige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het aanbrengen van een elektrode in grout of beton gebruikt in een mechanische verbinding.

Met grout wordt hier een mengsel van cement, zand, water en eventueel toeslagmaterialen en hulpstoffen bedoeld. Het gebruik en de eigenschappen van grout zijn gelijkaardig aan beton, doch grout is veel stijver dan beton.

Grout of beton is, uitermate geschikt voor het realiseren van mechanische verbindingen tussen constructies of onderdelen van constructies.

Zonder de uitvinding daartoe te beperken is de uitvinding zeer geschikt voor het toepassen in zogenaamde aflandige of offshore constructies zoals bijvoorbeeld windturbines en dergelijke meer.

Dergelijke offshore constructies worden in vele gevallen op hun plaats gehouden door middel van één of meerdere palen die gedeeltelijk in de zeebodem zijn aangebracht. De eigenlijke constructie wordt aan deze palen vastgemaakt met behulp van grout.

De uitvinding kan echter ook toegepast worden in grote betonnen of bouwkundige structuren of kunstwerken, zoals dammen, bruggen, viaducten, kuipen in waterzuivering, kaaiwanden en dergelijke

De grout of beton in de mechanische verbinding wordt blootgesteld aan grote krachten die op de constructie inwerken en, in offshore constructies, tevens aan het water van de rivier of de zee.

Door deze invloeden van buitenaf, is het mogelijk dat er schade of degradatie optreedt in de grout of beton.

Het is van groot belang dat de schade of degradatie zo snel mogelijk geconstateerd kan worden zodat zo snel mogelijk de nodige maatregelen genomen kunnen worden.

Immers, de schade of degradatie aan de grout of beton kan aanleiding geven tot het falen van de mechanische verbinding gerealiseerd door de grout of beton. Dit kan rampzalige gevolgen hebben voor de offshore constructie.

Om de staat van de grout of beton te controleren kent men enerzijds het uitvoeren van kernboringen in de grout of beton.

Dit is echter een destructieve methode, waarbij de grout beschadigd wordt.

Een betere methode is het gebruik van meetinstrumenten zoals elektroden die op bepaalde locaties in de grout of beton zijn aangebracht en waartussen meetsignalen zoals een spannings- of stroomsignaal wordt aangelegd. Uit het resulterende signaal kan schade aan de grout afgeleid worden.

De plaatsing van de meetinstrumenten of elektroden in de grout of beton moet zeer precies gebeuren aangezien de nauwkeurigheid en correctheid van de metingen hiervan zal afhangen.

Het plaatsen van de elektrodes tijdens het gieten kan leiden tot vervormingen of beschadigingen van elektroden tijdens het gieten van de grout aangezien grout zeer stijf en dik vloeibaar is. Na het gieten is het niet meer mogelijk of zeer moeilijk om de elektroden precies aan te brengen in de grout. Na uitharden van de grout is aanbrengen niet meer mogelijk op een niet-destructieve manier.

De huidige uitvinding heeft tot doel om op een goede manier elektroden in de grout of beton te kunnen plaatsen zodat ze niet beschadigen en zodat ze zich op de exacte gewenste locatie bevinden.

De huidige uitvinding heeft een werkwijze als voorwerp voor het aanbrengen van een elektrode in grout of beton gebruikt in een mechanische verbinding, welke elektrode gebruikt wordt voor het bepalen van de staat van deze grout of beton, daardoor gekenmerkt dat de werkwijze de volgende stappen omvat: - de elektrode inkapselen in grout of beton zodanig dat de elektrode omhuld is met grout of beton, waarbij een draad, touw of dergelijke gedeeltelijk mee wordt ingekapseld in de grout of beton er zorg voor dragend dat de draad, touw of dergelijk minstens gedeeltelijk uit de grout of beton steekt; - de door de grout of beton omhulde elektrode met behulp van de draad, touw of dergelijke op de gewenste locatie aan een staaf vastmaken; - de staaf met de elektrode op de gewenste locatie aanbrengen in de ruimte van de mechanische verbinding waar de grout of beton zal komen; - het aanbrengen, bijvoorbeeld door gieten, van de grout of beton in de mechanische verbinding; het breken of scheuren van de draad, touw of dergelijke door de staaf te verplaatsen of te bewegen ten opzichte van de elektrode; - het uit de grout of beton verwijderen van de staaf.

Een voordeel is dat dergelijke werkwijze zal toelaten om de elektrode op een zeer nauwkeurige positie aan te brengen in de grout of beton van de mechanische verbinding doordat met behulp van de staaf waaraan de ingekapselde elektrode wordt gehangen, de elektrode op de gewenste positie wordt gebracht alvorens de grout of beton aan te brengen.

Een ander voordeel is dat de elektrode beschermd wordt tijdens het gieten van de grout of beton door de grout of beton waarin het op voorhand is ingekapseld.

Nog een ander voordeel is dat door het inkapselen van de elektrode een direct contact tussen de elektrode en een stalen onderdeel van de mechanische verbinding waarmee de grout of het beton in contact is, vermeden kan worden.

Bovendien zal na toepassing van de werkwijze volgens de uitvinding, naast de elektrode, enkel de draad, touw of dergelijke achterblijven in de grout of beton. Door het breken van de draad, trouw of dergelijke, zal de staaf immers uit de grout of beton verwijderd kunnen worden, terwijl de ingekapselde elektrode achterblijft. Doordat de grout zeer stijf is, zal de ingekapselde elektrode niet bewegen tijdens het breken van de draad of het verwijderen van de staaf.

Door het aantal vreemde objecten die achterblijven in de grout of beton te beperken, zal de sterkte van de grout of beton zo min mogelijk beïnvloed worden.

Bij voorkeur wordt er tijdens het aanbrengen van de staaf zorg voor gedragen dat de staaf minstens gedeeltelijk boven de voornoemde ruimte uitsteekt, waarbij bij voorkeur de lengte van de staaf minstens vijftig centimeter langer is dan de diepte waarop de elektrode dient te worden geplaatst in de grout of beton.

Dit zal ervoor zorgen dat de staaf met behulp van het uitstekend gedeelte uit de grout of beton genomen kan worden. Bovendien zal dit uitstekend gedeelte toelaten om de staaf op de gewenste locatie te houden door de staaf vast te maken aan een onderdeel van de mechanische verbinding.

Bij voorkeur wordt voor het aanbrengen van de staaf op de gewenste locatie gebruik gemaakt van minstens twee magneten die aan de staaf worden vastgemaakt en die op een stalen onderdeel van de mechanische verbinding geplaatst worden.

De magneten zullen onder invloed van de magnetische kracht tegen het stalen onderdeel blijven hangen.

Hierbij moet opgemerkt worden dat deze magneten slechts tijdelijk verbonden worden met het stalen onderdeel en geen of slechts een zeer minimale invloed uitoefenen op de finale mechanische constructie.

De magneten worden ter plaatse van het uitstekende gedeelte vastgemaakt aan de staaf, zodat de magneten zich niet bevinden in de ruimte van de mechanische verbinding waar de grout of beton zal komen.

In een praktische uitvoeringsvorm worden er meerdere elektroden aan één staaf aangebracht en/of worden er meerdere staven in de ruimte van de mechanische verbinding waar de grout of beton zal komen aangebracht.

Dit heeft als voordeel dat er op verschillende locaties en op verschillende hoogtes in de grout of beton elektroden kunnen worden aangebracht. Dit zal ervoor zorgen dat het volledige volume van de grout of beton kan worden gecontroleerd met behulp van de elektroden.

Met het inzicht de kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, zijn hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, enkele voorkeurdragende toepassingen beschreven van de werkwijze voor het aanbrengen van een elektrode in grout of beton gebruikt in een mechanische verbinding volgens de uitvinding, met verwijzing naar de bijgaande tekeningen, waarin: figuur 1 schematisch een doorsnede weergeeft van gedeelte van een windturbine; figuren 2 tot 7 schematisch de opeenvolgende stappen weergeven van een werkwijze volgens de uitvinding.

In figuur 1 is schematisch en in doorsnede een gedeelte van een windturbine 1 weergegeven.

Het is echter duidelijk dat de werkwijze niet beperkt is hiertoe. De werkwijze volgens de uitvinding kan toegepast worden in allerlei soorten mechanische verbindingen waar grout of beton wordt toegepast.

In figuur 1 is de paal 2 of de zogenaamde 'monopile' , waarmee de windturbine 1 in de zeebodem 3 wordt verankerd weergegeven, waarbij de paal 2 gedeeltelijk boven de zeebodem 3 uitsteekt.

Over dit uitstekend gedeelte 4 is een zogenaamd overgangsgedeelte 5 geschoven. Het is ook mogelijk dat het overgangsgedeelte 5 in de paal 2 geschoven wordt.

Dit overgangsgedeelte 5 is op zijn beurt bevestigd aan of maakt deel uit de windturbine 1.

Zowel de paal 2 als het overgangsgedeelte 5 zijn vervaardigd van staal.

De binnendiameter A van het overgangsgedeelte 5 is groter dan de buitendiameter B van de paal 2.

De ruimte tussen de paal 2 en het overgangsgedeelte 5 is opgevuld met grout 6. In wat volgt zal de beschrijving beperkt zijn tot grout 6, doch het is duidelijk dat dit eveneens beton kan zijn.

De grout 6 zal zorgen voor de mechanische verbinding tussen de paal 2 en het overgangsgedeelte 5, zodat de windturbine 1 stevig aan de paal 2 en dus aan de zeebodem 3 verankerd is.

Het is ook mogelijk dat de mechanische verbinding tussen de paal 2 en het overgangsgedeelte 5 gerealiseerd wordt door middel van bouten of dergelijke in een zogenaamde flensverbinding. Rond de flens zal een hoeveelheid grout 6 aangebracht worden, de 'grout skirt'. Deze 'grout skirt' zal zorgen voor mechanische stabilisatie, maar ook voor afdichting en corrosiebeheersing.

In de grout 6 zijn een aantal elektroden 7 ingebracht. Deze elektroden 7 zijn in dit geval, doch niet noodzakelijk, vervaardigd uit titanium gaas dat gecoat is met een gemengd metaaloxide of met platina. Dit gaas is aan een geïsoleerde koperen geleider, onder de vorm van een koperen kabel 8, vastgemaakt. Dit kan bij voorkeur gebeuren via een puntlas, die kan omgeven worden door een krimpkous.

De elektroden 7 zijn verbonden met de elektrische kabel 8 om de elektroden 7 op deze manier te kunnen verbinden met een niet op de figuren weergegeven logische eenheid. Deze elektrische kabel 8 is met andere woorden nodig om metingen te kunnen uitvoeren met de elektroden 7.

De logische eenheid zal tussen de elektroden 7 een spannings- of stroomsignaal aanleggen, of tussen een elektrode 7 en de paal 2 of het overgangsgedeelte 5.

Op basis van het door de logische eenheid opgemeten resulterende signaal kan bepaald worden of er degradatie in de grout 6 is opgetreden. Deze degradatie kunnen microscheurtjes, scheuren, breuken of insijpeling van water betreffen, maar ook de onthechting tussen de grout 6 en de paal 2 of het overgangsgedeelte 5.

De gebruikte elektroden 7 zijn relatief kwetsbaar, wat tot gevolg heeft dat het moeilijk is om deze aan te brengen in de grout 6 die typisch, voor het uitharden ervan, zeer stijf en taai is.

Een correcte en precieze plaatsing van de elektroden 7 is zeer belangrijk om goede meetresultaten te bekomen om zo op een correcte wijze de staat van de grout 6 te kunnen bepalen.

Een werkwijze volgens de uitvinding zal toelaten om dit te bereiken.

In figuren 2 tot 7 zijn de verschillende stappen weergegeven van een werkwijze volgens de uitvinding.

In een eerste stap wordt de elektrode 7 ingekapseld in grout 6 zodanig dat de elektrode 7 omhuld is met grout 6.

Dit kan gebeuren met behulp van een mal of dergelijke waar de elektrode 7 samen met een bepaalde hoeveelheid grout 6 wordt in aangebracht.

Tevens wordt een draad 9, touw of dergelijke gedeeltelijk mee ingekapseld in de grout 6 er zorg voor dragend dat de draad 9 minstens gedeeltelijk uit de grout 6 steekt.

Bij voorkeur komt de draad 9 met minstens één uiteinde met minstens vijf centimeter uit de grout 6 van de ingekapselde elektrode 10.

In dit geval wordt gebruik gemaakt van een draad 9 die vervaardigd is uit nylon.

In dit geval, doch niet noodzakelijk, is de vorm van de ingekapselde elektrode 10 cilindervormig. De vorm kan ook afhangen van de vorm van de elektrode 7.

Het is ook mogelijk om meerdere elektroden 7 samen in te kapselen in de grout 6, waarbij de uiteindelijke vorm in dit geval bijvoorbeeld een langere cilinder zal zijn dan in het geval waarbij maar één elektrode 7 wordt ingekapseld.

In een volgende stap wordt de door de grout omhulde ingekapselde elektrode 10 met behulp van de draad 9 op een gewenste locatie aan een staaf 11 vastgemaakt.

Bij voorkeur heeft de staaf 11 een diameter van ongeveer acht millimeter. De staaf 11 is in dit geval vervaardigd uit roestvast staal.

Doordat de draad 9 met minstens één uiteinde met minstens vijf centimeter uit de grout 6 uitsteekt, zal dit vlot en snel kunnen gebeuren door bijvoorbeeld de draad 9 rond de staaf 11 te wikkelen en vast te knopen.

Echter, bij voorkeur is de staaf 11 voorzien van een doorboring of holte, waarbij een uiteinde van de draad 9 door de doorboring wordt gebracht. Vervolgens kunnen de uiteinden van de draad 9 vastgeknoopt worden.

Het is mogelijk dat op deze manier meerdere ingekapselde elektroden 10 aan de staaf 11 worden vastgemaakt, waarbij de elektroden 7 zich op verschillende locaties langsheen de lengte van de staaf 11 bevinden. In het op de figuren weergegeven voorbeeld, worden er twee ingekapselde elektroden 10 aan de staaf 11 bevestigd.

Vervolgens wordt de staaf 11, met de elektroden 7 eraan vastgemaakt, op de gewenste locatie aangebracht in de ruimte 12 van de mechanische verbinding waar de grout 6 zal komen.

Dit is weergegeven in figuren 2 en 3. Zoals te zien is in deze figuren, worden de elektrische kabels 8 van de elektroden 7 omhoog gehouden zodat deze vrij zullen blijven wanneer de grout 6 zal gegoten worden.

In dit geval wordt er gebruik gemaakt van twee magneten 13 die met behulp van zogenaamde haakse connector 14 of 'elbow-shaped connector' aan de staaf 11 worden vastgemaakt.

Met behulp van deze magneten 13 wordt de staaf 11 aan de binnenwand van het overgangsgedeelte 5 bevestigd. Hierbij wordt er zorg voor gedragen dat de elektroden 7 zich op de gewenste diepte en locatie bevinden.

Zoals op figuren 2 en 3 duidelijk te zien is, is de staaf 11 langer dan de diepte C waarop de onderste elektrode 7 dient te worden geplaatst in de grout 6, waardoor de staaf 11 met minstens een gedeelte uitsteekt boven de ruimte 12 waar de grout 6 moet komen.

Bij voorkeur is de staaf 11 minstens vijftig centimeter langer dan deze diepte C. Dit zal mogelijk maken dat ervoor gezorgd kan worden dat de twee magneten 13 minstens veertig centimeter van elkaar verwijderd zijn. Dit zal ervoor zorgen dat een laterale verplaatsing van de staaf 11, bijvoorbeeld als gevolg van krachten die kunnen optreden tijdens het gieten van de grout 6, vermeden wordt.

Het is duidelijk dat door de afmetingen van de haakse connectoren 14 geschikt te kiezen, de elektroden 7 verder of dichter van de binnenwand van het overgangsgedeelte 5 geplaatst kunnen worden.

Het is duidelijk dat verschillende staven 11 op verschillende locaties kunnen worden aangebracht, bijvoorbeeld langsheen de volledige binnenwand van het overgangsgedeelte 5 op regelmatige afstand van elkaar.

Het is ook duidelijk dat de magneten 13 tegen de buitenwand van de paal 4 kunnen worden aangebracht.

Dit principe zal toelaten om het gewenste aantal elektroden 7 zeer precies op de gewenste locatie aan te brengen. De combinatie van de verschillende elektroden 7 aan één staaf 11, het aanbrengen van verschillende staven 11 en het gebruik van verschillende afmetingen van haakse connectoren 14 zal ervoor zorgen dat op elke locatie in de grout 6 een elektrode 7 kan aangebracht worden.

In een alternatieve uitvoeringsvorm wordt er slechts één magneet 13 gebruikt wordt, waarbij de staaf 11 op twee verschillende punten wordt vastgemaakt aan de magneet met behulp van bijvoorbeeld "haakse connectoren 14". De magneet 13 is bij voorkeur groot genoeg zodat deze twee punten op minstens 40 centimeter van elkaar liggen. Het is ook mogelijk dat er twee draadstangen op de magneet 13 bevestigd zijn ter bevestiging van de staaf 11.

In de volgende stap wordt de grout 6 aangebracht, bijvoorbeeld door gieten.

Dit is weergegeven in figuren 4 en 5. Zoals te zien is in deze figuren, zullen de ingekapselde elektroden 10 en de staaf 11 omhuld worden door de grout 6.

Het bovenste gedeelte van de staaf 11 en de magneten 13 met de haakse connectoren 14 bevinden zich boven de mechanische verbinding zodat deze zich boven de grout 6 situeren.

Wanneer een uiteinde van de draad 9 doorheen een doorboring in de staaf 11 is aangebracht, zal de ingekapselde elektrode 10 bij het gieten van de grout 6 zich niet verticaal kunnen verplaatsen.

In een volgende stap wordt de draad 9 gebroken door de staaf 11 te verplaatsen of te bewegen ten opzichte van de ingekapselde elektrode 10.

Dit is weergegeven in figuur 6, waarbij in dit geval de magneten 13 en de haakse connectoren 14 reeds zijn verwijderd.

Het breken van de draad 9 kan gebeuren door het draaien van de staaf 11 rond zijn as X-X'.

Doordat de grout 6 zeer stijf en taai is, zal de ingekapselde elektrode 10 niet bewegen, maar zal in de plaats daarvan de draad 9 doorbreken. Doordat gebruik gemaakt wordt van een nylon draad 9, zal dit relatief eenvoudig gaan.

Wanneer de draad 9 met een uiteinde doorheen een doorboring de staaf 11 aangebracht, zal dit breken van de draad 9 zeer gemakkelijk verwezenlijkt kunnen worden.

Vervolgens kan de staaf 11 uit de grout 6 worden verwijderd, door deze verticaal omhoog te trekken. Dit is weergegeven in figuur 7.

Bij voorkeur worden na het gieten van de grout 6 deze laatste twee stappen uitgevoerd voor de grout 6 is uitgehard, om ervoor te zorgen dat de staaf 11 relatief gemakkelijk uit de grout 6 verwijderd kan worden.

Op deze wijze kunnen de elektroden zeer nauwkeurig op de exacte gewenste locatie geplaatst worden, waarbij er zo goed als geen vreemde lichamen achter blijven in de grout 6. Inderdaad, naast de elektrode 7 zal enkel de draad 9, touw of dergelijke achterblijven in de grout 6. Dit heeft als voordeel dat de structurele integriteit van de grout 6 volledig behouden blijft.

De huidige uitvinding is geenszins beperkt tot de als voorbeeld beschreven en in de figuren weergegeven uitvoeringsvormen, doch een dergelijke werkwijze voor het aanbrengen van een elektrode in grout of beton gebruikt in een mechanische verbinding kan volgens verschillende varianten worden verwezenlijkt zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.

Claims (14)

1. Conclusies.

   1.- Werkwijze voor het aanbrengen van een elektrode (7) in grout (6) of beton gebruikt in een mechanische verbinding, welke elektrode (7) gebruikt wordt voor het bepalen van de staat van deze grout (6) of beton, daardoor gekenmerkt dat de werkwij ze de volgende stappen omvat : - de elektrode (7) inkapselen in grout (6) of beton zodanig dat de elektrode (7) omhuld is met grout (6) of beton, waarbij een draad (9), touw of dergelijke gedeeltelijk mee wordt ingekapseld in de grout (6) of het beton er zorg voor dragend dat de draad (9), touw of dergelijk minstens gedeeltelijk uit de grout (6) of het beton steekt; de met de grout (6) of het beton ingekapselde elektrode (10) met behulp van de draad (9), touw of dergelijke op de gewenste locatie aan een staaf (11) vastmaken; - de staaf (11) met de elektrode (7) op de gewenste locatie aanbrengen in de ruimte (12) van de mechanische verbinding waar de grout (6) of het beton zal komen; - het aanbrengen, bijvoorbeeld door gieten, van de grout (6) of het beton in de mechanische verbinding; - het breken of scheuren van de draad (9), touw of dergelijke door de staaf (11) te verplaatsen of te bewegen ten opzichte van de elektrode (7); - het uit de grout (6) of het beton verwijderen van de staaf (11).
2. 2. - Werkwijze volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat tijdens het aanbrengen van de staaf (11) er zorg voor wordt gedragen dat de staaf (11) minstens gedeeltelijk boven de voornoemde ruimte (12) uitsteekt, waarbij bij voorkeur de lengte van de staaf (11) minstens vijftig centimeter langer is dan de diepte (C) waarop de elektrode (7) dient te worden geplaatst in de grout (6) of het beton.
3. 3. - Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, daardoor gekenmerkt dat voor het aanbrengen van de staaf (11) op de gewenste locatie gebruik gemaakt wordt van minstens twee magneten (13) aan de staaf (11) worden vastgemaakt en die op een stalen onderdeel (2, 5) van de mechanische verbinding geplaatst worden of dat gebruik wordt gemaakt van een magneet (13) die op twee verschillende punten aan de staaf (11) wordt vastgemaakt.
4. 4. - Werkwijze volgens conclusie 3, daardoor gekenmerkt dat de twee magneten (13) of de twee voornoemde punten minstens veertig centimeter van elkaar verwijderd zijn.
5. 5. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de draad (9), touw of dergelijke wordt gebroken of gescheurd door de staaf (11) te roteren.
6. 6. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat er meerdere elektroden (7) aan één staaf (11) worden aangebracht.
7. 7. - Werkwijze volgens conclusie 6, daardoor gekenmerkt dat tijdens de stap van het inkapselen, meerdere elektroden (7) samen worden ingekapseld met grout (6) of beton.
8. 8. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat er meerdere staven (11) worden aangebracht in de ruimte (12) van de mechanische verbinding waar de grout (6) of het beton zal komen.
9. 9. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de vorm van de grout (6) of het beton waarmee de elektrode (7) ingekapseld is, cilindrisch is.
10. 10. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat gebruik gemaakt wordt van een draad (9) die uit nylon vervaardigd is.
11. 11. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de draad (9), touw of dergelijke met minstens één uiteinde met minstens vijf centimeter uit de grout (6) of het beton van de ingekapselde elektrode (10) komt.
12. 12. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de staaf (11) uit de grout (6) of het beton wordt verwijderd vooraleer de grout (6) of het beton is uitgehard.
13. 13. - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de staaf (11) een diameter heeft van ongeveer acht millimeter en/of dat de staaf (11) vervaardigd is uit roestvast staal.
14. 14.- Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat gebruik gemaakt wordt van een elektrode (7) vervaardigd uit titanium gaas gecoat met een gemengd metaaloxide of met platina, welk gaas aan een geïsoleerde koperen geleider (8) is vastgemaakt.