BE1019829A5 - Werkwijze en systeem voor het verwerken van informatiedragers. - Google Patents

Abstract

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het verwerken van informatiedragers, omvattende:-het met een kassasysteem uitlezen van een eerste code en het bepalen van de prijs van de artikelen; -het uitlezen van een tweede code van een informatiedrager; -het naar een externe verwerkingseenheid sturen van transactiedata; -het vrijgeven van een vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen kortinginformatie; -het bepalen van een kortingsbedrag voor de artikelen; het naar het kassasysteem sturen van het kortingsbedrag; -het bepalen van de totaalprijs voor de artikelen inclusief het kortingsbedrag.

Description

WERKWIJZE EN SYSTEEM VOOR HET VERWERKEN VAN INFORMATIEDRAGERS

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze en een systeem voor het verwerken van informatiedragers, in het bijzonder elektronische kortingscoupons, bij het afrekenen van artikelen.

Om het gedrag van consumenten bij het aanschaffen van artikelen te meten en te kunnen beïnvloeden, worden vaak zogenaamde kortingscoupons of -bonnen gebruikt, die bij inlevering daarvan in een winkel bij het afrekenen van de artikelen recht geven op een korting op de aanschafprijs. Deze kortingsbonnen bestaan vaak uit een stuk papier, dat bijvoorbeeld uit een krant of tijdschrift gescheurd kan worden en dat voorzien is van een bepaalde code, bijvoorbeeld een barcode, meer in het bijzonder een EAN-code, waarmee in de winkel de korting bepaald kan worden. De EAN-code geeft hierbij het kortingsbedrag aan en een tweede code, bijvoorbeeld een PDF417 barcode, wordt gebruikt om de uniciteit van de kortingsbon te waarborgen. De EAN-code kan door een "point of sale" (POS) kassa uitgelezen worden aangezien op de aan te schaffen artikelen eveneens een dergelijke EAN-code is aangebracht. De code waarmee de uniciteit van de kortingsbon kan worden bepaald, bijvoorbeeld de eerdergenoemde PDF417 barcode, kan over het algemeen niet door de kassa gelezen worden. Dit betekent dat er een aparte scanner moet worden geplaatst waarmee de code van de kortingsbon wel te lezen is om de uniciteit van de kortingsbon te kunnen onderzoeken.

Zelfs indien de code op de kortingsbon gelezen kan worden, is dit nog geen garantie dat de kortingsbon uniek is. Desondanks wordt door de kassa toch de korting gegeven. Pas achteraf vindt een controle van de uniciteit van de kortingsbon plaats. Hiertoe bewaart de kassamedewerker, na de EAN-code te hebben uitgelezen waarmee het kortingsbedrag gedefinieerd wordt, de kortingsbonnen en stuurt deze per post op naar een "clearing house". Hier wordt iedere kortingsbon handmatig gecontroleerd op authenticiteit door de eerdergenoemde unieke code (bijvoorbeeld een PDF417 barcode) uit te lezen en deze code te vergelijken met vooraf opgestelde lijsten van codes van de uitgegeven (en nog niet ingewisselde) kortingsbonnen.

Een bezwaar hiervan is dat deze handelswijze veel tijd vergt en hoge kosten met zich mee brengt. De bonnen moeten immers verzameld en verzonden worden en handmatig worden gecontroleerd. Verder is fraude eenvoudig aangezien pas achteraf gecontroleerd wordt of een klant recht gehad heeft op de korting. Indien dat niet het geval is, is de identiteit van de klant meestal niet meer te achterhalen. Bovendien is verder pas na geruime tijd, bijvoorbeeld na enige maanden, inzichtelijk wat de effectiviteit van de campagne was in het kader waarvan de kortingsbonnen zijn uitgebracht.

Een bijkomend bezwaar is de administratieve en financiële verwerking tijdens de dagelijkse kasopmaak (bij het maken van de dagafsluiting). Iedere kortingsbon dient handmatig door de caissière verwerkt te worden, om eventuele kasverschillen bij de dagafsluiting tegen te gaan. De korting wordt namelijk direct vanuit de kassa betaald. Het betaalde bedrag moet in de praktijk wel overeenkomen met het aantal kortingsbonnen en de totale korting die mag worden weggegeven.

Het is een doel van de onderhavige uitvinding een werkwijze en systeem voor het verwerken van dergelijke kortingsbonnen, meer in het bijzonder voor het verwerken van informatiedragers, te verschaffen waarin ten minste één van de bovengenoemde bezwaren van de stand van de techniek is ondervangen.

Volgens een eerste aspect van de onderhavige uitvinding wordt hiertoe een werkwijze verschaft voor het door een kassasysteem verwerken van informatiedragers, waarbij het kassasysteem een opslagmedium omvat waarop voor mogelijke aan te schaffen producten prijsinformatie is opgeslagen, de werkwijze omvattende: - het met het kassasysteem uitlezen van een op een of meer artikelen voorziene eerste machine-leesbare code; - het door het kassasysteem vergelijken van de uitgelezen eerste machine-leesbare code met de op het opslagmedium opgeslagen prijsinformatie en het aan de hand van de vergelijking bepalen van de prijs van elk van de artikelen behorend bij de uitgelezen eerste machine-leesbare codes ; - het bepalen van een tweede machine-leesbare code van een informatiedrager; - het via een communicatieverbinding naar een externe verwerkingseenheid sturen van eerste transactiedata die representatief zijn voor de uitgelezen eerste en tweede machine-leesbare codes; - het door de externe verwerkingseenheid op basis van ontvangen transactiedata vrijgeven van de bij de betreffende informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen informatie; - het op basis van de vrijgegeven informatie door de externe verwerkingseenheid bepalen van tweede transactiedata; - het door de externe verwerkingseenheid via de communicatieverbinding naar het kassasysteem sturen van de tweede transactiedata; - het door het kassasysteem ontvangen van de tweede transactiedata.

De tweede machine-leesbare code kan door de caissière worden gelezen en handmatig in het kassasysteem worden ingevoerd. Zoals later uiteengezet wordt, wordt de twee machine-leesbare code echter uitgelezen. Wanneer de informatiedrager een spaarpas of loyaliteitskaart omvat, kan het kassasysteem op basis van de ontvangen tweede transactiedata de hoeveelheid spaarpunten bepalen die op de spaarpas of loyaliteitskaart kan worden bij geschreven. De informatiedrager kan ook een fysieke of elektronische kortingscoupon vormen voor het geven van korting bij het afrekenen van artikelen. In andere uitvoeringen zijn de tweede transactiedata bij voorbeeld representatief voor de korting die op de betreffende transactie kan worden gegeven. Op basis van de tweede transactiedata kan het kassasysteem dan het te betalen totaalbedrag, inclusief de korting, bepalen.

Volgens een uitvoeringsvorm omvat de werkwijze: - het met een kassasysteem uitlezen van een op een of meer artikelen voorziene eerste machine-leesbare code en het op basis van de uitgelezen ten minste ene eerste machineleesbare code en daaraan vooraf gekoppelde en opgeslagen prijsinformatie bepalen van de prijs van elk van de artikelen; - het uitlezen van een tweede machine-leesbare code van een informatiedrager; - het via een communicatieverbinding naar een externe verwerkingseenheid sturen van eerste transactiedata die representatief zijn voor de uitgelezen eerste en tweede machine-leesbare codes; - het door de externe verwerkingseenheid op basis van ontvangen transactiedata vrijgeven van de bij de betreffende informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen kortingsinformatie; - het op basis van de vrijgegeven kortingsinformatie door de externe verwerkingseenheid bepalen van een bedrag voor de artikelen; - het door de externe verwerkingseenheid via de communicatieverbinding naar het kassasysteem sturen van tweede transactiedata die representatief zijn voor het kortingsbedrag voor de artikelen; - het door het kassasysteem ontvangen van de tweede transactiedata en het bepalen van de totaalprijs voor de artikelen inclusief het kortingsbedrag.

Hierna kan door het kassasysteem een signaal worden afgegeven dat representatief is voor de totaalprijs inclusief kortingsbedrag van de artikelen. Op basis van dit (elektronische) signaal kan de printer van het kassasysteem een kassabon printen (waarop ten minste het totaalbedrag en het kortingsbedrag, al dan niet uitgesplitst naar artikel, zijn afgedrukt) en/of kan het beeldscherm van het kassasysteem de betreffende informatie afbeelden.

Het bepalen van een kortingsbedrag voor de artikelen en het verzenden van transactiegegevens dienaangaande kan overigens het totale kortingsbedrag voor alle artikelen (binnen een enkele transactie) betreffen, maar kan ook betrekking hebben op de kortingsbedragen voor elk van de artikelen afzonderlijk.

Zoals hierboven is beschreven, behoort de eerste machine-leesbare code bij een bepaald artikel (waarbij het artikel wel meerdere keren kan voorkomen in de transactie).

Informatie (bijvoorbeeld prijsinformatie) over dit artikel kan verwerkt zijn in het kassasysteem (en kan eventueel opgeslagen zijn op een externe verwerkingseenheid die onderdeel uitmaakt van het kassasysteem). De eerste machineleesbare code kan een voor een artikel unieke code omvatten, maar kan ook een code omvatten die slechts uniek is voor het type artikel. In de machine-leesbare code kunnen ook aanvullende (deel-)codes zijn verwerkt, bijvoorbeeld de uiterste houdbaarheidsdatum van het artikel.

Het kassasysteem kan zodanig zijn uitgevoerd dat het zelfstandig de korting bepaalt nadat de eerste machineleesbare code is uitgelezen en het specifieke artikel of het type artikel daaruit is bepaald. Volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding kan echter de bepaling van de korting ook '“ uitgevoerd worden door een verwerkingseenheid die functioneel (niet noodzakelijkerwijs fysiek) gescheiden is van het kassasysteem. Het is hierdoor relatief eenvoudig om een reeds bestaand (type) kassasysteem geschikt te maken voor het bepalen van de kortingen. De hardware en/of software van een dergelijk kassasysteem behoeft immers niet of nauwelijks te worden aangepast.

Het kassasysteem is aangesloten op een extern payment processing network voor het tot stand brengen van een financiële transactie. Met het tot stand brengen van een financiële transactie wordt hierin bedoeld de elektronische clearing and settlement van het transactiebedrag met een bank of soortgelijke financiële instelling. De financiële transactie kan bijvoorbeeld via een cash transactie met een Electronic Cash Register (ECR) of via een pinpastransactie, creditcardtransactie of via een transactie met welk betaalmiddel dan met een Point of Sale (POS) terminal gerealiseerd worden.

In bepaalde uitvoeringen is het bovengenoemde payment processing network een Automated Clearing House (ACH) network, zoals het PE-ACH, voor financiële transacties.

In het geval de tweede transactiedata informatie over kortingen omvat, wordt de financiële transactie gebaseerd op de prijzen van de artikelen die via het kassasysteem zijn opgevraagd en op de korting die via de externe verwerkingseenheid zijn opgevraagd. In een bepaalde uitvoering omvat de werkwijze: - het na ontvangst van de tweede transactiedata via het externe payment processing network uitvoeren van de bijbehorende financiële transactie. Na ontvangst van de tweede transactiedata kan bijvoorbeeld de betaling van de totaalprijs voor de artikelen via het externe payment processing network tot stand worden gebracht.

Verder kan volgens uitvoeringsvormen van de uitvinding de korting afhankelijk worden gemaakt van welke specifieke artikelen (soort en/of aantal artikelen) aangeschaft worden, zonder dat de caissière handmatige controles of dergelijke behoeft uit te voeren. Dit verkleint de kans op fraude en maakt het mogelijk de verwerking van de korting, meer in het algemeen de afhandeling van de gehele transactie, snel en efficiënt uit te voeren. Bovendien kan het verwerkingsproces voor twee of meer kassa's met een enkele verwerkingseenheid afgewikkeld worden en is de controle op gebruik van vervalste kortingsbonnen beter uit te voeren dan wanneer de afhandeling van kortingsbonnen door de respectievelijke kassasystemen zelf uitgevoerd zou worden.

De communicatieverbinding kan elke willekeurige, al dan niet draadloze, gegevensverbinding zijn. In een bepaalde voorkeursuitvoering wordt ten minste een deel van de verbinding gerealiseerd via het internet. In plaats van een internetverbinding of naast een internetverbinding kan ook gebruik worden gemaakt van een niet-publieke verbinding, bijvoorbeeld een bedrijfsintern communicatienetwerk.

De machine-leesbare code kan bijvoorbeeld een 1-D of 2-D barcode zijn, maar de uitvinding is niet hiertoe beperkt. Ook een in een RFID opgeslagen code kan in bepaalde uitvoeringen van de uitvinding worden gebruikt. In een voorkeursuitvoeringsvorm is de machine-leesbare code echter een barcode, in het bijzonder een GS1 barcode, waarin relatief veel informatie ten opzichte van andere barcodes, bijvoorbeeld de in retailmarkt veel gebruikte EAN code, is op te slaan.

In een verdere uitvoering van de uitvinding bevat de machine-leesbare code van de informatiedrager een unieke, voor de individuele informatiedrager representatieve deelcode. Wanneer nu op de externe verwerkingseenheid een koppeling tussen deze unieke deelcode en de kortings-informatie behorende bij de betreffende informatiedrager wordt opgeslagen, behoeft de kortingsinformatie zelf niet in de machine-leesbare code (barcode) te worden opgeslagen. De kortingsinformatie kan voor een groot aantal kassasystemen tegelijkertijd op een externe verwerkingseenheid, bijvoorbeeld een via een datanetwerk bereikbare centrale server die op willekeurige afstand van het betreffende kassasysteem kan zijn opgesteld, worden opgeslagen en verwerkt. Dit maakt het beheer van de kortingsinformatie eenvoudig. De kassasystemen behoeven bijvoorbeeld dus niet telkens te worden aangepast wanneer er een gewijzigde kortingsactie aan zit te komen. Dit vergt slechts een wijziging in de externe verwerkingseenheid.

In sommige uitvoeringen omvat de machine-leesbare code overigens tevens een aanduiding van het type informatiedrager, bijvoorbeeld een bepaalde karaktercombinatie. Deze karakters zorgen ervoor dat bij detectie het kassasysteem contact gaat leggen met de externe verwerkingseenheid. Wanneer eenmaal contact is gelegd (bijv. ingelogd via een datacommunicatiekanaal) wordt de unieke code of een afgeleide daarvan naar de externe verwerkingseenheid verstuurd. De externe verwerkingseenheid kan dan op basis van de ontvangen code de bijbehorende kortingsinformatie zoeken die op het opslagmedium van de verwerkingseenheid is opgeslagen.

Volgens verdere uitvoeringen van de uitvinding omvat de werkwijze het op basis van de verzonden transactiedata bepalen van welke kortingsinformatie op de verwerkingseenheid vrijgegeven mag worden. Op basis van de informatie van de tweede barcode kan bijvoorbeeld bepaald worden welke kortingsinformatie behoort bij de informatiedrager. Deze kortingsinformatie kan een vooraf opgeslagen verzameling regels bevatten aan de hand waarvan het kortingsbedrag berekend kan worden.

Er kan bijvoorbeeld een controle worden uitgevoerd of de informatiedrager in het juiste geografische gebied en/of binnen een vooraf bepaalde tijdsinterval na de uitgifte van de informatiedrager of op een bepaalde datum aan een kassasysteem wordt aangeboden.

In een verdere uitvoering omvat de werkwijze: - het op de externe verwerkingseenheid of een daaraan gekoppelde verwerkingseenheid opslaan van gebruikers-informatie die representatief is voor de gebruiker van een informatiedrager alsmede van een koppeling tussen de gebruikersinformatie en de tweede machine-leesbare code behorende bij de betreffende informatiedrager.

Hierdoor kan een verband worden gelegd door de specifieke persoon (gebruiker) en de door hem of haar verkregen korting bij de aanschaf van bepaalde artikelen.

Ook kan het in bepaalde uitvoeringen mogelijk zijn gemaakt een verband te leggen tussen een persoon en de door deze persoon specifiek aangeschafte artikelen.

Volgens een verdere uitvoering bevatten de transactiedata tevens ten minste één van de tijd en/of datum van het uitlezen van een eerste machine-leesbare code en de geografische locatie en/of de bedieningspersoon van het kassasysteem waarmee de eerste machine-leesbare code is uitgelezen. Deze gegevens kunnen door het kassasysteem of door een los daarvan opererend (maar via een communicatieverbinding (zoals het internet) met de externe verwerkingseenheid gekoppeld computersysteem en/of mobiel communicatiesysteem naar de externe verwerkingseenheid gestuurd worden en daar gebruikt worden bij de bepaling van de te geven korting (indien bijvoorbeeld de eerder genoemde regels deze gegevens gebruiken om de korting te bepalen). De gegevens kunnen echter in bepaalde uitvoeringen ook gebruikt worden om meer inzicht te krijgen in het koopgedrag van de gebruiker, zeker wanneer er een koppeling is opgeslagen tussen de persoonsgegevens van de gebruiker en de door deze gebruiker ingeleverde informatiedrager.

Zoals eerder reeds is genoemd, geeft de externe verwerkingseenheid de bij een informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen kortingsinformatie vrij indien de ontvangen transactiedata daartoe aanleiding geven, bijvoorbeeld indien uit de transactiedata blijkt dat de uitgelezen tweede barcode correspondeert met een vooraf op de verwerkingseenheid (bij uitgifte van de informatiedrager) opgeslagen code. Volgens een verdere uitvoering omvat de werkwijze tevens het bij het vrijgeven van informatie behorende bij de code van een informatiedrager blokkeren van het vrijgeven van de informatie voor andere informatiedragers. Hiermee wordt voorkomen dat meer dan één informatiedrager met dezelfde barcode (bijvoorbeeld één echte informatiedrager en één kopie) gebruikt kunnen worden. In andere uitvoeringen treedt geen blokkade op en kan de informatiedrager meerdere keren worden "ingeleverd", bijvoorbeeld indien de informatiedrager gebruikt wordt in een loyaliteitsysteem.

De informatiedrager kan overigens op talloze verschillende manieren zijn uitgevoerd. De informatiedrager kan een kortingsbon of kortingscoupon (waaronder inbegrepen elke ondergrond waarop informatie is af te beelden, zoals een bierviltje, een advertentie, een koffiebeker, een verpakking e.d.) betreffen die bijvoorbeeld per post naar de gebruiker verstuurd is. In andere uitvoeringen betreft de informatiedrager een afdruk (op papier)(bijvoorbeeld een QR-code op promotiemateriaal) van een elektronische kortingsbon (coupon), waarbij de coupon via een elektronische weg bij de gebruiker terecht is gekomen. In nog andere uitvoeringen betreft de informatiedrager een beeldscherm waarop een afbeelding van een code, bijvoorbeeld een QR-code, is afgebeeld. Het is zelfs mogelijk dat de informatiedrager een code bezit die niet zichtbaar is, maar toch uitgelezen kan worden. De informatiedrager kan bijvoorbeeld een RFID, een mobiele telefoon met NFC-mogelijkheid of soortgelijke elektronische drager zijn, waarin een code is opgeslagen die met behulp van geschikte apparatuur op afstand uit te lezen is. Digitale informatie wordt dan aangeboden aan de gebruiker op basis waarvan de gebruiker een of meer informatiedragers kan creëren, bijvoorbeeld door gegevens zoals een machine-leesbare code op een papieren drager af te drukken of door gegevens zoals een machine-leesbare code op een elektronisch beeldscherm, bijvoorbeeld van een telefoon, af te beelden. De digitale informatie kan bijvoorbeeld via een website worden aangeboden, maar kan ook via zoekmachines, een nieuwsbrief of soortgelijke communicatie aan de gebruiker ter beschikking worden gesteld. Dit bespaart niet alleen transportkosten, maar maakt het ook eenvoudiger om op meer gerichte wijze (in kleine groepen of zelfs individueel) de potentiële geïnteresseerde gebruikers te vinden en te bereiken.

De informatiedrager kan ook een elektronische loyaliteits- of klantenkaart zijn. Relevante informatie zoals kortingsinformatie, spaarpunten, bonuspunten e.d. of althans een verwijzing naar dergelijke informatie op een extern opslagmedium kan op een dergelijke kaart opgeslagen zijn. Aan de hand van een voor de betreffende kaart unieke opgeslagen code kan bij het aan de kassa uitlezen van de kaart de identiteit van de kaart en daarmee van de gebruiker worden bepaald.

Het is bijvoorbeeld ook mogelijk om op een enkele kaart de kortingsinformatie van twee of meer kortingscoupons op te slaan. Bij de kassa kan dan volstaan worden met een enkele uitlezing van de kaart in plaats van het uitlezen van twee of meer verschillende coupons. Op soortgelijke wijze kunnen de machine-leesbare codes van twee of meer kortingscoupons worden samengevoegd tot één enkele samengestelde machine-leesbare code zodat er aan de kassa slechts één uitleesactie behoeft plaats te vinden. Als alternatief worden de beide machine-leesbare codes niet samengevoegd, maar wordt er een machine-leesbare code (proxy barcode) toegepast die zorgt voor een verwijzing op het opslagmedium naar de twee of meer machine-leesbare codes van de kortingscoupons.

Volgens uitvoeringen van de uitvinding omvat de werkwijze derhalve het met een printer afdrukken van een of meer machine-leesbare codes op een papieren coupon en/of het op een elektronisch beeldscherm weergeven van een of meer machine-leesbare codes waarop de tweede machine-leesbare code is weergegeven. Het beeldscherm kan bijvoorbeeld het beeldscherm zijn van een mobiele telecommunicatie-inrichting zoals een mobiele telefoon en/of een zgn. "smartphone". Het is ook mogelijk om de gebruiker online de coupon op een spaarkaart / loyaliteitskaart (bijv. een bonuskaart) te plaatsen. De spaarkaart bevat dan de code die ter plaatse van de kassa uit te lezen is. De coupon wordt dan bij het gebruik van de spaarkaart op indirecte wijze aan de kassa verwerkt, zonder deze fysiek uit te printen, mee te nemen naar de winkel en te laten scannen aan de kassa.

Zoals eerder is vermeld, omvat het bepalen van het kortingsbedrag het toepassen van een stel regels op de transactiedata. In bepaalde uitvoeringen behoren deze transactiedata bij een enkel artikel of type artikel (afhankelijk van de eerste code representatief is voor een bepaald type artikel of voor een individueel artikel). In andere uitvoeringen betreffen de transactiedata twee of meer verschillende artikelen. Het is bijvoorbeeld mogelijk om eerst transactiedata van twee of meer verschillende artikelen op een opslagmedium op te slaan, en vervolgens een stel regels op de transactiedata van de twee of meer verschillende artikelen toe te passen om het kortingsbedrag te bepalen. De korting wordt bijvoorbeeld alleen gegeven als de gebruiker een combinatie van verschillende artikelen heeft aangeschaft.

Volgens een ander aspect van de uitvinding wordt een samenstel verschaft voor het verwerken van informatiedragers, in het bijzonder elektronische kortingscoupons, voor het geven van korting bij het afrekenen van artikelen, het samenstel omvattende: - een kassasysteem omvattende een of meer kassa's, waarbij een kassa is uitgevoerd met een codelezer, in het bijzonder een barcodelezer, voor uitlezen van een op een of meer artikelen voorziene eerste machine-leesbare code en waarbij de kassa tevens is uitgevoerd voor het op basis van de door de codelezer uitgelezen ten minste ene eerste machine-leesbare code en daaraan vooraf gekoppelde en opgeslagen prijsinformatie bepalen van de prijs van elk van de artikelen; - een externe verwerkingseenheid omvattende een processor en een opslagmedium; - een eerste communicatieverbinding tussen een of meer van de kassa's van het kassasysteem en de externe verwerkingseenheid; - een inleeselement voor het inlezen van een tweede machine-leesbare code van een informatiedrager; - een tweede communicatieverbinding tussen het inleeselement en de externe verwerkingseenheid, waarbij het inleeselement in ingericht voor het via een tweede communicatieverbinding naar de externe verwerkingseenheid sturen van transactiedata die representatief zijn voor de uitgelezen eerste en tweede machine-leesbare codes, en waarbij ten minste een kassa van het kassasysteem is ingericht voor het via de eerste communicatieverbinding ontvangen van transactiedata en het bepalen van een totaalprijs voor de artikelen inclusief een kortingsbedrag; waarbij de externe verwerkingseenheid is ingericht om op basis van ontvangen transactiedata vrijgeven van de bij de betreffende informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen kortingsinformatie, het op basis van de vrijgegeven kortingsinformatie bepalen van een kortingsbedrag voor elk van de artikelen en het via de eerste communicatieverbinding naar het kassasysteem sturen van transactiedata die representatief zijn voor het kortingsbedrag voor elk van de artikelen.

In bepaalde uitvoeringen van de uitvinding maakt inleeselement onderdeel uit van het kassasysteem. Het inleeselement kan dan bijvoorbeeld gevormd worden door de codelezer waarmee ook de eerste codes op de artikelen zelf gelezen kunnen worden of door aan aparte codelezer, zoals een lezer voor barcodes, RFID codes, NFC codes en dergelijke of zelfs een lezer voor het via een (draadloos) internetverbinding verkregen codes. In andere uitvoeringen is het inleeselement een mobiel communicatietoestel, in het bijzonder een mobiel telefoontoestel, dat codes van een ander mobiele communicatietoestel (bijv. van de klant) kan ontvangen. Dit kan bijvoorbeeld gerealiseerd worden door een code op het beeldscherm van het communicatietoestel af te beelden en deze code door de leeseenheid op visuele wijze (bijvoorbeeld door een in het toestel voorziene camera) uit te laten lezen. Ook kan de code via een draadloze verbinding, bijvoorbeeld een Bluetooth verbinding, vanaf de telefoon naar leeseenheid van het kassasysteem gestuurd worden. In andere uitvoeringen leest de kassamedewerker zelf de op een kortingscoupon afgebeelde code en voert deze code vervolgens handmatig via het inleeselement in.

In andere uitvoeringen omvat het inleeselement zelf een mobiel communicatietoestel, in een bijzonder een mobiel telefoontoestel. In nog verdere uitvoeringsvormen wordt het kassasysteem gevormd door een mobiel communicatietoestel, in het bijzonder een mobiele (smart) telefoon. In deze uitvoering is het communicatietoestel bij voorkeur niet alleen geschikt voor het uitlezen van de codes van de informatiedrager en de artikelen, maar ook voor het uitvoeren van een financiële transactie. Het toestel kan in deze uitvoering zijn ingericht om een financiële transactie tot stand te brengen via een daaraan gekoppeld "payment processing network", bijvoorbeeld het automated clearing house (ACH) network.

Volgens een uitvoeringsvorm is het samenstel ingericht voor het in hoofdzaak real-time, telkens direct na het uitlezen van een eerste machine-leesbare code, bepalen van het kortingsbedrag voor het betreffende artikel. Bijvoorbeeld bij het gebruik van een zelfscanner ziet de gebruiker vrijwel direct de korting behorend bij het artikel of de artikelen waarvan de eerst machine-leesbare code is bepaald. In andere uitvoeringen worden eerst alle artikelen gescand en wordt de korting voor alle artikelen gezamenlijk bepaald direct voordat de financiële transactie gaat plaatsvinden.

Verdere voordelen, kenmerken en details van de onderhavige uitvinding zullen worden verduidelijkt aan de hand van de navolgende beschrijving van enige uitvoeringsvormen daarvan. In de beschrijving wordt verwezen naar de bijgevoegde figuren, waarin tonen:

Figuur 1 een schematische weergave van een uitvoeringsvorm van een systeem volgens de uitvinding;

Figuren 2-5 stroomdiagrammen die de werkwijzestappen volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding weergeven, waarbij : - Figuur 2 een algemeen overzicht biedt; en - Figuren 3-5 respectievelijk een overzicht bieden van de werkwijze voor het bepalen van het subtotaal, de werkwijze voor het beëindigen van een transactie en de werkwijze voor het annuleren van een transactie.

Hierna worden de werkwijze en het systeem volgens de uitvinding aan de hand van uitvoeringsvoorbeelden beschreven. Allereerst moeten de consumenten (gebruikers) voorzien worden van informatiedragers waarmee ze de korting kunnen opvragen. Dit kan op talloze manieren. De informatiedragers kunnen papieren coupons of bonnen zijn die op de gebruikelijke wijze via de post naar potentiële consumenten verstuurd worden. Het heeft echter de voorkeur om de informatiedragers langs elektronische weg te verspreiden en/of te genereren.

De uitgever van de informatiedragers kan bijvoorbeeld van tevoren bepalen hoeveel elektronische coupons gecreëerd mogen worden, via welke kanalen de coupons worden verspreid, bij wie (welke winkels, instanties, e.d.) en onder welke voorwaarden de coupons mogen worden ingewisseld, op hoeveel korting elke coupon recht geeft en dergelijke.

Vervolgens worden de elektronische (digitale) informatiedragers via bijvoorbeeld een online communicatiekanaal verspreid. De informatiedragers kunnen bijvoorbeeld via een website (zoals via een banner) worden aangeboden, maar kunnen ook via zoekmachines (bijvoorbeeld via Google Adwords), een nieuwsbrief of soortgelijke communicatiemiddelen aan de consument worden aangeboden. Een aantal informatiedragers kan bijvoorbeeld gecreëerd worden door een via een website aangeboden e-coupon op een stuk papier te printen. Een andere mogelijkheid is bijvoorbeeld om de e-coupon op het beeldscherm van een draagbaar communicatiemiddel, bijvoorbeeld een telefoon, PDA of dergelijke, af te laten beelden. In het eerste geval is de informatiedrager een stuk papier, in het andere geval is de informatiedrager de het communicatiemiddel zelf.

De informatiedrager is voorzien van een machineleesbare code, zoals een barcode. Deze barcode bevat informatie waarmee deze barcode in de informatiedrager uniek te maken is. Bijvoorbeeld kan gebruik worden gemaakt van een uniek serienummer van de barcode waarmee deze kan worden geïdentificeerd. In bepaald gevallen, bijvoorbeeld wanneer de e-coupon gestuurd is naar een specifiek persoon, kan een elektronische koppeling gemaakt worden tussen de betreffende coupon en de consument die de e-coupon bijvoorbeeld heeft geprint of die deze op zijn mobiele telefoon heeft afgebeeld. Dit biedt de mogelijkheid om door middel van tracking en tracing te achterhalen welke persoon de e-coupon heeft gebruikt, te beginnen bij het online kanaal waarmee de e-coupons worden aangeboden en eindigend in het offline kanaal bestaande uit de fysieke winkels waar de producten worden aangeschaft.

Figuur 1 toont een schematisch voorbeeld van het systeem waarmee een dergelijke werkwijze te realiseren is. Figuur 1 toont een consument (P) die een informatiedrager 1, bijvoorbeeld een door middel van een printer afgedrukte e-coupon, in zijn bezit heeft. Op de informatiedrager is een barcode 2 voorzien. De gebruiker (P) gaat deze met deze informatiedrager 1 naar een winkel en rekent in de winkel een aantal artikelen af. Hiertoe kan gebruik worden gemaakt van één of meer kassa's 5, 5'. Elk van de kassa's is op gebruikelijke wijze voorzien van ondermeer een beeldscherm 6, een kassabonprinter 7, een toetsenbord 8 en een verbindingskabel 9 waaraan een barcodescanner 10 gekoppeld is. Verder is de kassa 5 met behulp van een communicatieterminal 23, 23' via een communicatieverbinding 15 (schematisch weergegeven) gekoppeld met een centrale server 16. De centrale server 16, die hierin wordt geacht deel uit te maken van het kassasysteem, kan een in de betreffende winkel opgestelde server zijn, maar kan ook op afstand zijn geplaatst, bijvoorbeeld indien de kassasystemen van een winkelketen alle op een centrale locatie aangestuurd worden. Deze server kan zich op elke willekeurige afstand bevinden en heeft een opslagmedium waarop voor alle mogelijke aan te schaffen artikelen prijsinformatie is opgeslagen. Op basis van deze prijsinformatie kan aan de kassa 5 doorgegeven worden welke prijs er voor elk van de aangeschafte artikelen in rekening kan worden gebracht. In andere uitvoeringen is deze prijsinformatie in elk van de lokale kassa's 5 opgeslagen in plaats van op de centrale server 16.

Figuur 1 toont tevens dat de kassa's 5,5' via een terminal 18 verbonden zijn met het internet 20. Een kassa is verder ingericht om via netwerken 15 en 18 contact te leggen met een verwerkingsplatform 21. Het platform 21 kan zijn uitgevoerd als een server, welke op gebruikelijke wijze voorzien is van een communicatieterminal 22, een processor 24, een opslagmedium 25 (zoals een harde schijf) en dergelijke. Het platform 21 is ingericht om het verwerken van de informatiedragers te sturen en om de korting te berekenen die aan de consument gegeven kan worden.

Wanneer de consument P een aantal artikelen (ai-a2) aanschaft, wordt de op de artikelen voorziene barcode (b) met behulp van de barcodescanner 10 uitgelezen. De barcode b bevat over het algemeen informatie waarmee het betreffende artikel geïdentificeerd kan worden, opdat de kassa 5 kan bepalen welke prijs voor het artikel in rekening kan worden gebracht. Hiertoe wordt informatie uit de barcode b vergeleken met de prijsinformatie die op een opslagmedium in de kassa 5 en/of op een opslagmedium van de centrale server 16 is opgeslagen. De kassa kan vervolgens op gebruikelijke wijze een rekening opstellen voor de aan te schaffen artikelen.

Vóór, tijdens of na het op bovengenoemde wijze lezen van de barcodes op de verschillende artikelen ai-a2 en het opstellen van rekening voor het aanschaffen van de artikelen kan de werkwijze volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding worden toegepast. Wanneer bijvoorbeeld een aantal artikelen gescand is en op bekende wijze een totaal of subtotaal berekend is voor de gescande artikelen, kan de betreffende kassa volgens een uitvoeringvorm van de uitvinding de werkwijze voor het verwerken van een informatiedrager starten (procedure 100, figuur 2). De verwerking van de informatiedrager levert al dan niet een kortingsbedrag op. Indien eenmaal het subtotaal voor de aan te schaffen producten inclusief het eventuele kortingsbedrag berekend is, wordt gecontroleerd (101) of de transactie al dan niet geannuleerd is. Indien de transactie geannuleerd wordt, wordt een annuleringsprocedure 102 doorlopen, terwijl wanneer de transactie doorgaat en de gebruiker de rekening betaalt, een beëindigingsprocedure doorlopen wordt.

Het bepalen van het subtotaal (100) is in meer detail weergegeven in figuur 3, het annuleren is in meer detail weergegeven in figuur 5 en het beëindigen van de transactie is in meer detail weergegeven in figuur 4.

Verwijzend naar figuur 3, start de kassa 5 (stap 200), na afloop van het gebruikelijke transactieproces dat leidt tot een signaal van de kassa dat (sub-) totaal is berekend en dat de kassa klaar staat om het geld in ontvangst te nemen, met het verwerken van de informatiedrager om te onderzoeken of er een korting gegeven mag worden.

Allereerst controleert de kassa 5 of er één of meer informatiedragers zijn uitgelezen (stap 201). Indien dat niet het geval is, gaat het proces door naar stap 250 waarin het berekenen van het subtotaal beëindigd wordt en waarin gewacht wordt op de daadwerkelijke betaling door de gebruiker of op het annuleren van de transactie. Indien er wel één of meer informatiedragers zijn gescand, gaat het proces door naar stap 203.

Wanneer de kassa 5 contact heeft opgenomen met het platform 21, wordt een inlogprocedure (stap 204) gestart. ~

Het platform controleert of de kassa die contact opneemt, bij het platform bekend is en of de kassa op het platform mag inloggen. Indien de inlogprocedure 204 succesvol is afgerond, kan aan de zijde van het platform het verwerkingsproces beginnen. Het platform 21 ontvangt via de genoemde communicatieverbinding informatie over de informatiedrager. Deze informatie over de informatiedrager is afkomstig van een machine-leesbare code (bijvoorbeeld een barcode 2) die op de informatiedrager is aangebracht.

In de barcode 2 is ondermeer een aantal deelcodes geprogrammeerd waarin informatie over de uitgever van de informatiedrager, informatie over de informatiedrager zelf en controlegetal is verwerkt. Een eerste deelcode is bijvoorbeeld een prefix die de uitgever van de informatiedrager aangeeft en die ervoor zorgt dat bij uitlezing de kassa weet dat er een informatiedrager van de betreffende uitgever is uitgelezen. Deze deelcode initieert bijvoorbeeld de bovengenoemde inlogprocedure. Een tweede deelcode kan bijvoorbeeld een door de uitgever uitgegeven informatiedragerreferentienummer zijn. Dit referentienummer is uniek voor de betreffende informatiedrager. Het referentienummer (of een daaraan gerelateerde deelcode) is eveneens op het platform 21 opgeslagen zodat een koppeling kan worden gelegd tussen de informatiedrager en eventuele op het platform opgeslagen prijsinformatie behorend bij deze informatiedrager. Om de uniciteit van de informatiedrager beter te kunnen controleren kan er optioneel ook nog voorzien zijn in een derde deelcode, zoals een voor de informatiedrager uniek serienummer, en een vierde deelcode, zoals een controle nummer voor een "checksum" controle.

De barcode wordt uitgelezen door de scanner 10 en op basis van de eerste deelcode neemt de kassa contact op met platform 21 en op basis van de tweede deelcode wordt de identificatiedrager geïdentificeerd.

De tweede deelcode (en eventuele verdere deelcodes) wordt, samen met de eerder uitgelezen informatie uit de barcodes van de artikelen, als transactiedata verstuurd naar het platform 21. Deze transactiedata kunnen naast de eerdergenoemde informatie uit de barcodes van de artikelen en de barcode van de informatiedrager, aanvullende data bevatten, zoals een aanduiding van de betreffende kassa 5, van de winkel waarin deze kassa zich bevindt, van de retailer, van de tijd en datum van de transactie, en/of een aanduiding van de caissière van de kassa. De transactiedata kunnen tevens informatie bevatten over welke (overige) producten zijn gekocht en wat de totale transactiewaarde van de transactie is.

De informatie over de kassa kan bijvoorbeeld vergeleken worden met vooraf op het opslagmedium van het platform 21 opgeslagen informatie. Indien de betreffende kassa en/of retailer (stap 205) niet gevonden wordt, gaat het proces door naar stap 250 waarin het subtotaalproces beëindigd wordt. Indien de betreffende kassa en/of retailer wel gevonden wordt, wordt uit de transactiedata de unieke code (bijvoorbeeld de tweede of derde deelcode) van de informatiedrager gedestilleerd en wordt deze code vergeleken met vooraf op het opslagmedium 23 opgeslagen codes (stap 206). Indien er een "match" optreedt, wordt geconstateerd door het platform dat er een geldige informatiedrager 1 gescand is. Op dat moment wordt de betreffende code op het opslagmedium 23 aangepast, in het bijzonder "gedisabled", om ervoor te zorgen dat er op hetzelfde moment of later niet dezelfde code kan worden verwerkt. Indien men bijvoorbeeld de informatiedrager 1 tweemaal of meer afdrukt of indien de ' - informatiedrager 1 gekopieerd is, zou anders de situatie kunnen optreden dat er abusievelijk twee of meer keren een korting wordt gegeven.

Vervolgens wordt in stap 207 gecontroleerd of er onverwerkte informatiedragers zijn. De eerste keer dat dit stadium van het proces bereikt wordt, zijn er uiteraard geen verwerkte informatiedragers en gaat het proces door naar stap 211.

Op basis van de unieke code die is uitgelezen uit de barcode 2 van informatiedrager 1 en als transactiedata naar het platform 21 is verstuurd, kan, in bepaalde uitvoeringsvormen, gezocht worden naar de gegevens van de betreffende consument (P) aan wie de informatiedrager 1 verschaft is. Hiertoe is reeds bij het uitgeven van de informatiedrager 1 op het opslagmedium 23 een koppeling opgeslagen tussen de gebruikersgegevens (bijvoorbeeld NAW gegevens van de consument (P) of andere gegevens zoals datum, tijd en plaats en uitgifte van de informatiedrager) en de in de barcode 2 van de informatiedrager verwerkte tweede (en/of derde) deelcode. Op deze wijze kan naderhand de gebruiker van de informatiedrager 1 gevonden worden (211) .

In een volgende stap (stap 212) wordt bepaald of er voldaan wordt aan de voor de betreffende informatiedrager geldende condities. Op basis van een vooraf opgesteld en in op het platform 21 draaiende programmatuur verwerkte regels kan bijvoorbeeld bepaald worden of de betreffende consument (P) recht heeft op enige korting. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de transactiedetails die via de eerdergenoemde transactiedata naar het platform 1 gestuurd zijn. De transactiedata bevatten immers naast de eerdergenoemde code van de informatiedrager 1 tevens een aanduiding van welke - artikelen door de scanner gescand zijn. De regels waarmee de korting wordt bepaald, kunnen naar believen van te voren zijn ingesteld. De regels kunnen bijvoorbeeld allerlei typen kortingsregels bevatten, zoals "x halen, y betalen voor product z" of "x % korting product y" of "x % korting op product y" wanneer product y vóór een bepaalde datum en/of in een winkel in een bepaald geografisch gebied is aangeschaft, of "b x aankopen van product p, y% korting op product q", etc.

Gebaseerd op de transactiedata en de regels wordt in stap 213 een lijst van kortingen voor de artikelen afzonderlijk of voor de gehele transactie bepaald en vervolgens op het opslagmedium opgeslagen (stap 214). Hierna wordt opnieuw bekeken of er nog onverwerkte informatiedragers zijn (stap 207) en dit proces herhaalt zich totdat alle informatiedragers verwerkt zijn. Zodra alle informatiedragers zijn verwerkt, gaat het proces door naar stap 210 waarin details over de verschafte kortingen worden samengevat en als transactiedata via het netwerk (20, 15) worden teruggestuurd naar de kassa 5. De kassa 5 telt nu de in stap 210 van het platform 21 verkregen korting op bij het eerdergenoemde subtotaal (zonder korting) en biedt het totaalbedrag (dat wil zeggen de prijs van de artikelen inclusief de korting) aan aan de gebruiker. Hiermee eindigt het subtotaal proces (stap 250) en wacht de kassa op betaling door de gebruiker of annulering van de transactie.

Verwijzend naar figuur 2, wanneer het subtotaal berekeningsproces 100 is afgerond, krijgt de gebruiker de mogelijkheid om de transactie al dan niet af te breken (101). Indien de gebruiker de transactie wenst af te breken, treedt procedure 102 in werking. Een voorbeeld van deze procedure is in meer detail in figuur 5 weergegeven.

Figuur 5 toont dat na het begin (stap 300) van het annuleringsproces, bijvoorbeeld omdat via het kassasysteem wordt aangegeven dat de gebruiker zijn transactie niet wil doorzetten, eerst bekeken wordt of er in eerdere subtotaalprocedure 100 het platform 21 al dan niet is aangeroepen. Indien dat niet het geval is, eindigt het proces (stap 320) en wordt er geen korting gegeven. Wanneer er wel een aanroeping van het platform 21 heeft plaatsgevonden, neemt de kassa opnieuw contact op met het platform 21 (302). Wanneer het contact weer is gelegd, logt de kassa, analoog aan het de eerdergenoemde stappen 204 en 205, in op het platform en vindt een authenticatie plaats (stap 303) en wordt gecontroleerd of deze informatie overeenkomt met de eerder op het platform 21 opgeslagen informatie. Indien er geen match plaats vindt, wordt er een boodschap vanaf het platform naar de kassa gestuurd met de mededeling dat het proces beëindigd kan worden (309).

Indien de betreffende kassa en/of winkel wel een match oplevert, wordt de informatie opgezocht die betrekking heeft op alle informatiedragers die gerelateerd zijn aan de betreffende transactie (stap 305). Hierna wordt voor elke informatiedrager behorend bij de betreffende transactie de status op "enabled" teruggezet (stap 307). Dit proces wordt herhaald voor alle informatiedragers behorend bij het betreffende transactieproces. Als alle informatiedragers verwerkt zijn, constateert het platform 21 dat er geen informatiedragers meer over zijn (306) en gaat het proces door naar stap 310 waarin het platform 21 weer contact opneemt met de kassa 5 met de mededeling dat het proces beëindigd kan worden (stap 320) en dat er geen korting gegeven wordt. Op deze wijze kan het transactieproces worden afgesloten zonder dat de informatiedragers ongeldig blijven. De informatiedragers kunnen dus voor een volgende transactie weer worden gebruikt.

Indien het transactieproces niet geannuleerd moet worden, treedt de transactie beëindigigingsprocedure 303 in. In figuur 4 is een voorbeeld van een dergelijke beëindigingsprocedure in meer detail weergegeven.

Wanneer de kassa 1 geconstateerd heeft (400) dat de transactie beëindigd is, dat wil zeggen dat de betaling verricht is, controleert de kassa (401) of de kassa in het eerste stadium van de transactie contact heeft opgenomen met het platform. Indien blijkt dat dit niet het geval is, wordt het proces beëindigd (stap 420). Indien dit wel het geval is, neemt de kassa nogmaals contact op met het platform (402) .

Naar analogie van de stappen 204,205 en 303,404 vindt een loginprocedure plaats waarbij ondermeer gezocht wordt naar informatie over het betreffende kassasysteem en/of de winkel van waaruit de transactie is uitgevoerd (stap 403). Indien de kassa en/of winkel gevonden is, gaat het proces door naar stap 420.

Indien de kassa en/of winkel wel gevonden wordt, wordt allereerst gezocht naar de coupons die verwerkt zijn en bij de betreffende transactie behoren (stap 405). Hierna wordt voor elk van de informatiedragers op het opslagmedium 23 aangegeven dat de betreffende informatiedrager verwerkt is en daarmee niet meer geldig kan zijn (stap 407). Indien na controle (406) blijkt dat er geen onverwerkte informatiedragers meer zijn, gaat het proces door naar stap 408 en neemt het platform 21 contact op met de kassa 5 om deze mee te delen dat het proces beëindigd kan worden (stap 420) .

In het bovenstaande is een bepaalde uitvoeringsvorm van de uitvinding beschreven waarin bijvoorbeeld het bepalen van de korting op basis van de kortingsregels wordt uitgevoerd op het platform 21 dat zich op afstand van de kassa 5 bevindt en dat via een netwerk (intern netwerk en internet) met de kassa verbonden is. In andere uitvoeringen wordt ten minste een deel van dit proces niet op het platform 21 uitgevoerd maar op een ander platform waarmee platform 21 via een draadverbinding of draadloze verbinding gekoppeld is. In nog andere uitvoeringsvormen wordt ten minste een deel van het proces op de kassa 5 en/of op de interne server 16 van de winkel(keten) uitgevoerd.

Een voordeel van de hierboven beschreven uitvoering is echter dat het kassasysteem zelf over het algemeen met minimale aanpassing geschikt kan worden gemaakt om de werkwijze volgens de uitvinding uit te voeren. In een bepaalde uitvoeringsvorm worden nagenoeg alle berekeningen en controles uitgevoerd op het platform en niet door de kassa zelf. De kassa zelf hoeft in deze uitvoeringsvorm dus weinig meer te doen dan het aftrekken van het kortingsbedrag van het eerder berekende totaalbedrag.

De voorgestelde techniek volgens de uitvoeringsvorm van de uitvinding heeft een groot aantal voordelen. De informatiedrager hoeft slechts één machine-leesbare code te bevatten om identificatiedrager te identificeren en om de kortingsmogelijkheden te bepalen. Dit betekent dat er gebruik kan worden gemaakt van één enkele barcodescanner (in plaats van twee barcodescanners voor lezing van twee verschillende typen codes) en dat het scanproces slechts het scannen van één enkele code met zich mee brengt zodat een tijdwinst te realiseren is. Verder wordt de uniciteit van de informatiedrager direct aan de kassa, via bijvoorbeeld webservers, gecontroleerd nog voordat de transactie in het geheel is afgerond. De kans op fraude is dus sterk verminderd. Ook kan direct worden gecontroleerd of de consument voldoet aan de actievoorwaarden. Terwijl op dit moment de controle nog vaak plaats vindt door de betreffende kassamedewerker, kan de controle nu door het systeem zelf worden uitgevoerd. Dit betekent niet alleen tijdwinst voor het transactieproces, maar eveneens dat de kans op fraude wordt verminderd. Verder kan de informatiedrager,' bijvoorbeeld wanneer deze gevormd wordt door een papieren e-coupon, na beëindiging van de transactie worden weggegooid en behoeft dus niet bewaard en verzameld te worden. Ook hoeft de informatiedrager in een dergelijke uitvoering niet opgestuurd te worden naar een clearing house om vervolgens via een langdurig proces te worden geverifieerd. Ook aan de kant van de winkeleigenaar zijn er talloze voordelen met de voorgestelde techniek te behalen. Bijvoorbeeld kan direct zichtbaar worden gemaakt hoeveel informatiedragers er zijn ingeleverd, wat de effectiviteit van de campagne is waarmee de informatiedragers zijn uitgezet en dergelijke.

Het is verder mogelijk om te zorgen voor een geautomatiseerde administratieve en financiële verwerking van de informatiedragers. Met betrekking tot de kasopmaak kan dit een verbetering zijn.

Verder kan de werkwijze eenvoudig worden gekoppeld aan een online distributienetwerk ten behoeve van een online verspreiding van de informatiedragers of althans van informatie waarmee de informatiedragers kunnen worden vervaardigd (geprint). Hiermee kan bereikt worden dat consumenten specifiek getarget kunnen worden met behulp van de informatiedragers en waarbij gecontroleerd kan worden of de betreffende consument aan hem of haar geboden kortingsbon gebruik maakt en hoe hij of zij dat doet (bij welke winkel, binnen hoeveel tijd, etc.).

Verder kan de voorbereidingstijd en verwerkingstijd van de informatiedrager worden gereduceerd. Er behoeven geen coupons te worden voorgedrukt en 'offline' te worden verspreid.

Verder is er een mogelijkheid om de loyaliteit van de consument te onderzoeken. Wanneer de consument een informatiedrager heeft verkregen en verder actie heeft genomen om deze te gaan gebruiken (bijvoorbeeld door een printout te maken, dat wil zeggen wanneer de consument de informatiedrager heeft geclaimd, wordt de informatiedrager gekoppeld aan deze consument, zoals eerder beschreven is. Vervolgens wordt de informatiedrager ingeleverd bij een winkelier. Doordat er een koppeling is tussen het kassasysteem en het verwerkingsplatform alsmede tussen het verwerkingsplatform en eventueel een platform waarmee de informatiedragers worden uitgegeven, kan geconstateerd worden dat consument A deze informatiedrager ook daadwerkelijk heeft ingeleverd en dat consument A het product B heeft gekocht. Als vervolgactie kan via het platform aan deze consument A een nieuwe informatiedrager gestuurd worden voor een herhalingsaankoop van het product B of een informatiedrager voor aankoop van product C (bijvoorbeeld als een aanvullend product).

Loyaliteit kan verder gaan dan alleen het meten van gedrag en het zenden van een e-coupon voor het stimuleren van een herhalingsaankoop. Het is bijvoorbeeld ook mogelijk spaarpunten te verzenden, nadat de gebruiker een e-coupon heeft ingeleverd. Een e-coupon hoeft niet altijd korting mee te dragen, maar bijvoorbeeld ook spaarpunten, of een combinatie van spaarpunten en/of korting, betreffen als de gebruiker een bepaald product en de e-coupon inlevert.

Alhoewel in bepaalde uitvoeringen het over en weer sturen van transactiedata, bij voorkeur in combinatie met de overige stappen van de werkwijze zoals het verwerken van de machine-leesbare codes en het bepalen van de bij de codes behorende (korting-) informatie, real-time plaatsvindt, bijvoorbeeld via het internet wanneer het systeem op het internet is aangesloten (d.w.z. on-line is), is een batchgewijs (bijvoorbeeld eenmaal per dag) versturen van de transactiegegevens eveneens mogelijk. Het systeem kan op soortgelijke wijze functioneren als eerder is beschreven.

Een bezwaar van deze uitvoering is dat de onmiddellijke controle van de geldigheid van een informatiedrager niet altijd uitgevoerd kan worden. Wanneer bijvoorbeeld slechts eenmaal per dag de transactiegegevens worden doorgegeven, is het mogelijk om binnen die dag dezelfde informatiedrager (of een kopie daarvan) een aantal keer te gebruiken, althans in de betreffende winkel(keten). Een voordeel van deze uitvoering is echter dat het systeem vereenvoudigd kan worden en er geen permanente verbinding via het internet gerealiseerd behoeft te worden. Een voordeel van de real-time uitvoering is echter dat wanneer de gebruiker gebruik maakt van een zelfscanner waarmee hij of zij de artikelen tijdens het boodschappen zelf kan scannen, er realtime kortingsinformatie aan de gebruiker kan worden aangeboden. Hierdoor is het mogelijk dat de gebruiker al tijdens het boodschappen doen (en dus vóór de uiteindelijke financiële transactie) weet welke korting hij inmiddels heeft verzameld.

De onderhavige uitvinding is overigens niet beperkt tot de hierin beschreven uitvoeringsvormen daarvan. De gevraagde rechten worden veeleer bepaald door de navolgende conclusies, binnen de strekking waarvan talloze modificaties, aanpassingen en toevoegingen denkbaar zijn.

Claims (24)

1. Werkwijze voor het door een kassasysteem verwerken van informatiedragers, waarbij het kassasysteem een opslagmedium omvat waarop voor mogelijke aan te schaffen producten prijsinformatie is opgeslagen, de werkwijze omvattende : - het met het kassasysteem uitlezen van een op een of meer artikelen voorziene eerste machine-leesbare code; - het door het kassasysteem vergelijken van de uitgelezen eerste machine-leesbare code met de op het opslagmedium opgeslagen prijsinformatie en het aan de hand van de vergelijking bepalen van de prijs van elk van de artikelen behorend bij de uitgelezen eerste machine-leesbare codes; - het uitlezen van een tweede machine-leesbare code van een informatiedrager; - het via een communicatieverbinding naar een externe verwerkingseenheid sturen van eerste transactiedata die representatief zijn voor de uitgelezen eerste en tweede machine-leesbare codes; - het door de externe verwerkingseenheid op basis van ontvangen transactiedata vrijgeven van de bij de betreffende informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen informatie; - het op basis van de vrijgegeven informatie door de externe verwerkingseenheid bepalen van tweede transactiedata; - het door de externe verwerkingseenheid via de communicatieverbinding naar het kassasysteem sturen van de tweede transactiedata; - het door het kassasysteem ontvangen van de tweede transactiedata.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarin de informatiedragers elektronische kortingscoupons voor het geven van korting bij het afrekenen van artikelen zijn, de werkwijze omvattende: - het met een kassasysteem uitlezen van een op een of meer artikelen voorziene eerste machine-leesbare code en het op basis van de uitgelezen ten minste ene eerste machineleesbare code en daaraan vooraf gekoppelde en opgeslagen prijsinformatie bepalen van de prijs van elk van de artikelen; - het uitlezen van een tweede machine-leesbare code van een informatiedrager; - het via een communicatieverbinding naar een externe verwerkingseenheid sturen van eerste transactiedata die representatief zijn voor de uitgelezen eerste en tweede machine-leesbare codes; - het door de externe verwerkingseenheid op basis van ontvangen transactiedata vrijgeven van de bij de betreffende informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid; opgeslagen kortingsinformatie; - het op basis van de vrijgegeven kortingsinformatie door de externe verwerkingseenheid bepalen van een bedrag voor de artikelen; - het door de externe verwerkingseenheid via de communicatieverbinding naar het kassasysteem sturen van tweede transactiedata die representatief zijn voor het kortingsbedrag voor de artikelen; - het door het kassasysteem ontvangen van de tweede transactiedata en het bepalen van de totaalprijs voor de artikelen inclusief het kortingsbedrag.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, omvattende het na ontvangst van de tweede transactiedata door het kassasysteem wachten op betaling van de artikelen.

4. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij het over en weer sturen van de transactiedata real-time wordt uitgevoerd.

5. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij opslagmedium van het kassasysteem onderdeel is van een kassa van het kassasysteem en/of van een centrale server waarmee een kassa gekoppeld is.

6. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de machine-leesbare code van de informatiedrager een unieke, voor de individuele informatiedrager representatieve deelcode bevat en waarbij op de externe verwerkingseenheid een koppeling tussen de unieke deelcode en de kortingsinformatie behorende bij de betreffende informatiedrager is opgeslagen.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, omvattende het op basis van de verstuurde transactiedata bepalen van welke kortingsinformatie op de verwerkingseenheid vrijgegeven mag worden en het op basis van een vooraf opgeslagen verzameling regels berekenen van het hierbij behorende kortingsbedrag.

8. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, omvattende : - het op de externe verwerkingseenheid of een daaraan gekoppelde verwerkingseenheid opslaan van gebruikersinformatie die representatief is voor de gebruiker van een informatiedrager alsmede van een koppeling tussen de gebruikersinformatie en de tweede machine-leesbare code behorende bij de betreffende informatiedrager.

9. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, omvattende het bepalen van ten minste één van de tijd en/of datum van het uitlezen van een eerste machine-leesbare code en de geografische locatie en/of de bedieningspersoon van het kassasysteem waarmee de eerste machine-leesbare code is uitgelezen, en het verzenden van deze transactiedata naar de externe verwerkingseenheid.

10. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, omvattende bij het vrijgeven van informatie behorende bij de code van een informatiedrager blokkeren van het vrijgeven van de informatie voor andere informatiedragers.

11. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij het bepalen van het kortingsbedrag omvat het toepassen van een stel regels op de transactiedata van twee-of meer verschillende artikelen.

12. Samenstel voor het verwerken van informatiedragers, in het bijzonder elektronische kortingscoupons, voor het geven van korting bij het afrekenen van artikelen, het samenstel omvattende een kassasysteem met een opslagmedium waarop voor mogelijke aan te schaffen producten prijsinformatie is opgeslagen, het kassasysteem verder omvattende: - een kassa uitgevoerd met een codelezer voor uitlezen van een op een of meer artikelen voorziene eerste machine-leesbare code alsmede een inleeselement voor het inlezen van een tweede machine-leesbare code van een informatiedrager; - een externe verwerkingseenheid omvattende een processor en een opslagmedium waarop voor mogelijke aan te schaffen producten kortingsinformatie is opgeslagen; - een eerste communicatieverbinding tussen de en de externe verwerkingseenheid; - een tweede communicatieverbinding tussen het inleeselement en de externe verwerkingseenheid, waarbij het kassasysteem is ingericht voor: - het vergelijken van de uitgelezen eerste machineleesbare code met de op het opslagmedium opgeslagen prijsinformatie en het aan de hand van de vergelijking bepalen van de prijs van elk van de artikelen behorend bij de uitgelezen eerste machine-leesbare codes; - het via de tweede communicatieverbinding naar de externe verwerkingseenheid sturen van transactiedata die representatief zijn voor de uitgelezen eerste en tweede machine-leesbare codes; - het op basis van ontvangen transactiedata door de externe verwerkingseenheid vrijgeven van de bij de betreffende informatiedrager behorende, vooraf op de verwerkingseenheid opgeslagen kortingsinformatie, - het op basis van de vrijgegeven kortingsinformatie bepalen van een kortingsbedrag voor de artikelen en het via de eerste communicatieverbinding naar de kassa sturen van transactiedata die representatief zijn voor het kortingsbedrag voor de artikelen.

13. Systeem volgens conclusie 12, waarbij het bepalen van het kortingsbedrag wordt uitgevoerd door de kassa of door de externe verwerkingseenheid.

14. Systeem volgens conclusie 12 of 13, waarin de kassa is ingericht voor het via de eerste communicatie verbinding ontvangen van transactiedata en het bepalen van een totaalprijs voor de artikelen inclusief een kortingsbedrag.

15. Systeem volgens een van de conclusies 12-14, waarbij het opslagmedium van het kassasysteem onderdeel is van de kassa van het kassasysteem en/of van de verwerkingseenheid, bijvoorbeeld een centrale server waarmee de kassa gekoppeld is.

16. Samenstel volgens een van de conclusies 12-15, waarbij het inleeselement onderdeel uitmaakt van het kassasysteem en/of waarbij de eerste en tweede communicatieverbinding zijn gecombineerd in één enkele communicatieverbinding.

17. Samenstel volgens een van de conclusies 12-16, waarbij het inleeselement is ingericht voor het van een mobiel communicatietoestel, in een bijzonder een mobiel telefoontoestel, ontvangen van de tweede code. '·

18. Samenstel volgens conclusie 17, waarbij het inleeselement een mobiel communicatietoestel, in het bijzonder een mobiel telefoontoestel, omvat.

19. Samenstel volgens een van de conclusies 12-18, waarbij het inleeselement gevormd wordt door de codelezer.

20. Samenstel volgens een van de conclusies 12-19, waarbij het inleeselement en/of de codelezer een barcodescanner is.

21. Samenstel volgens een van de conclusies 12-20, waarbij de codelezer en/of het inleeselement een radiofrequentie identificatie (RFID) element lezer, een Near Field Communication (NFC)lezer en/of een WiFI internetverbinding omvatten.

22. Samenstel volgens een van de conclusies 12-21, dat is ingericht voor het uitvoeren van de werkwijze volgens een van de conclusies 1-8.

23. Externe verwerkingseenheid die is ingericht voor het verwerken van transactiegegevens in het samenstel volgens een van de conclusies 12-22.

24. Computerprogrammaproduct dat is ingericht voor het uitvoeren van ten minste een deel van de werkwijze volgens een van de conclusies 1-11, wanneer het product op een computer gedraaid wordt.