<Desc/Clms Page number 1>
EMI1.1
Spel en apparaat voor het spelen van een spel.
-----------------------
De onderhavige uitvinding heeft betrekking tot een spel, omvattende een aantal elementen met minstens een niet-transparante zone, en minstens een opening of transparante zone, dewelke zo uitgevoerd zijn dat door het vormen van een stapel van minstens twee elementen een vooraf bepaalde figuur kan zichtbaar gemaakt worden.
In het Amerikaans octrooi nr. 4, 140, 320 wordt een dergelijk spel beschreven. Dit spel omvat meerdere kaarten, met een oppervlak dat verdeeld is in vakjes, waarvan een vakje niet-transparant is en voorzien is van een niet-transparant teken, terwijl in alle andere vakjes een transparante zone voorzien is. De kaarten verschillen van elkaar door de plaats van het niet-transparante vakje met het teken. Als twee kaarten op elkaar gelegd worden, is het teken van de onderste kaart zichtbaar doorheen een transparante zone van de bovenste kaart. Door het vormen van een stapel kaarten kan men met de niet-transparante tekens van de opgestapelde kaarten een vooraf bepaalde figuur zichtbaar maken.
Het spel dat in het Belgisch octrooi nr. 703 260 beschreven werd is op hetzelfde principe gebaseerd. Dit spel omvat een aantal uit een transparant materiaal vervaardigde kaarten, waarop niet-transparante zones voorzien zijn. Op elke kaart is door middel van de niettransparante zone (s) een deel van een figuur voorgesteld, zodat men de volledige figuur kan zichtbaar maken door de kaarten op elkaar te leggen.
Het doel van de hierboven omschreven gekende spelen is telkens het bekomen van een vooraf bepaalde figuur, door het op elkaar leggen van meerdere kaarten, waarop de verschillende delen van deze figuur op de juiste plaats voorgesteld zijn. De enige vaardigheid die daarvoor vereist is, is het herkennen van de vorm en de plaats, of
<Desc/Clms Page number 2>
enkel de plaats (bij het spei volgens US-4, 140, 320), van het oppervlak dat ingenomen wordt door de verschillende delen van de figuur op de afzonderlijke kaarten. De meeste mensen (met uitzondering van kinderen) hebben hiermee weinig moeite.
Om enige spanning in het spelverloop te brengen, moet het spei zo gespeeld worden dat de spelers niet op elk ogenblik over alle kaarten kunnen beschikken. Meestal zijn de spelregels dan ook zo dat men door geluk in het bezit komt van een kaart die voor het vormen van een vooraf bepaalde figuur kan gebruikt worden. Het is dus voor de meeste spelers vooral de factor "geluk", en slechts in zeer geringe mate hun vaardigheid die hun speelresultaten bepaalt.
Hoe meer men deze speien speelt, hoe vlugger men de vereiste kaarten voor het vormen van een vooraf bepaalde figuur zal herkennen. De factor "geluk" neemt dus nog in belang toe, naarmate men het spei beter kent.
De meeste mensen zullen dan ook na verloop van tijd geen enkele uitdaging meer vinden in deze speien.
Bij een ander spel, dat in het Amerikaans octrooi nr. 4, 671, 515 werd beschreven, beschikt men over een eerste soort niet-transparante kaarten waarop afzonderlijke tekens voorgesteld zijn, en een tweede soort kaarten met een niettransparante zone en een transparante zone met de vorm van een cijfer of een letter. Als een kaart van de tweede soort op een kaart van de eerste soort gelegd wordt, zijn een aantal van de afzonderlijke tekens van de onderste kaart zichtbaar doorheen de transparante zone van de bovenste kaart. Een kaart van de eerste soort en een kaart van de tweede soort horen bij elkaar als er een vooraf bepaald aantal tekens zichtbaar is terwijl deze kaarten op elkaar liggen.
Een doel van dit spel bestaat eruit om voor een aantal kaarten van de eerste soort een erbij horende kaart van de tweede soort te bekomen.
<Desc/Clms Page number 3>
Bij het in de vorige paragraaf omschreven spel moet men uitmaken of de plaats van een aantal tekens op een kaart van de eerste soort al dan niet overeenstemt met een plaats waar op een kaart van de tweede soort een transparante zone voorzien is. Bij dit spel moet geen vooraf bepaalde figuur gevormd worden door de spelers. De enige figuur waarvan sprake is, is de figuur die door de transparante zone van elke kaart van de tweede soort gevormd wordt.
Dit spel vereist, net als de hierboven omschreven spelen, enkel de vaardigheid om de plaats van een oppervlak dat op een kaart ingenomen wordt door een niet-transparant teken, te herkennen op een andere kaart, en vertoont dus ook de hierboven omschreven nadelen.
Deze uitvinding heeft eveneens betrekking tot een apparaat voor het spelen van een spel, omvattende een scherm en middelen voor het na elkaar selecteren van elementen, voorzien om door een gepaste selectie van elementen een vooraf bepaalde figuur te bekomen op het scherm.
Een eerste doel van deze uitvinding is te voorzien in een spel met de in de eerste paragraaf van deze beschrijving aangeduide kenmerken, hetwelk zo kan uitgevoerd worden dat het een grote vaardigheid vereist van spelers van alle leeftijden, zodat de speelresultaten niet hoofdzakelijk door geluk bepaald worden, en hetwelk zelfs bij ervaren spelers een voortdurende uitdaging inhoudt en bijgevolg boeiend blijft en zijn aantrekkingskracht blijft behouden.
Een tweede doel van deze uitvinding is te voorzien in een orgineel apparaat voor het spelen van een spel, waarbij het apparaat de hierboven genoemde kenmerken heeft, en ook de in de vorige paragraaf aangeduide voordelige eigenschappen bezit.
Het eerste doel van deze uitvinding wordt bereikt
<Desc/Clms Page number 4>
door te voorzien in een spel met de in de eerste paragraaf van deze beschrijving aangeduide kenmerken, maar waarbij de vooraf bepaalde figuur kan gevormd worden door de elkaar overlappende (delen van) openingen of transparante zones van de elementen van een stapel.
De niet-transparante zones van de verschillende elementen zijn geen delen van de vooraf bepaalde figuur.
De elementen die vereist zijn voor het vormen van die figuur kunnen dus niet herkend worden door de plaats of de vorm van het door hun niet-transparante zone (s) ingenomen oppervlak.
Aangezien elk element een of meerdere (delen van) openingen of transparante zones omvat, die niet bruikbaar zijn voor het vormen van de vooraf bepaalde figuur kan men de vereiste elementen ook niet herkennen door de plaats of de vorm van het door hun transparante zone (s) ingenomen oppervlak.
Men kan bovendien de opdracht nog moeilijker maken door op corresponderende plaatsen van twee of meer elementen, waarmee een vooraf bepaalde figuur kan gevormd worden, telkens een (deel van een) niet-transparante zone te voorzien. Deze (delen van) transparante zones overlappen elkaar bij het vormen van de stapel. Hierdoor wordt vermeden dat men te vlug gaat inzien welke elementen niet-transparante zones hebben die samen een figuur vormen die het complement is van de vooraf bepaalde figuur.
Uit hetgeen voorafgaat blijkt dat dit spel zo kan uitgevoerd worden dat het bijzonder veel inzicht en vaardigheid vereist van de meeste spelers. De (delen van) openingen of transparante zones waarmee een figuur kan gevormd worden en de (delen van) niet-transparante zones waarmee een complement van de vooraf bepaalde figuur kan gevormd worden, zijn heel moeilijk als zodanig te herkennen zodat het zelfs na het veelvuldig spelen van dit spel een erg moeilijke opdracht blijft om de elementen die nodig
<Desc/Clms Page number 5>
zijn voor het bekomen van een vooraf bepaalde figuur aan te duiden. Het spelen van dit spel is bijgevolg steeds opnieuw een uitdaging en een boeiende bezigheid. De speelresultaten worden, ongeacht de spelregels, vooral door de vaardigheid van de spelers bepaald.
Het spel kan zo uitgevoerd worden dat het beantwoordt aan de capaciteiten van jeugdige spelers of van bedreven volwassen spelers, en de hierboven opgesomde voordelen heeft voor elk type speler.
Het tweede doel van deze uitvinding wordt bereikt door te voorzien in een speelapparaat, omvattende een scherm en middelen voor het na elkaar selecteren van elementen, voorzien om door een gepaste selectie van elementen een vooraf bepaalde figuur te bekomen op het scherm, terwijl op elk slecteerbaar element minstens een eerste zone en minstens een tweede zone kan onderscheiden worden ; terwijl het apparaat voorzien is om op het scherm een bovenaanzicht voor te stellen van een fictieve opeenstapeling van de geselecteerde elementen op een basisoppervlak, waarbij de genoemde eerste en tweede zones respectievelijk als niet-transparante zones en transparante zones van deze elementen beschouwd worden ;
en terwijl de vooraf bepaalde figuur op het scherm kan gevormd worden door de voorstelling van elk deel van het basisoppervlak dat gelegen is onder de elkaar overlappende (delen van) transparante zones van de elementen van de beschouwde stapel.
Het spel dat met dit apparaat kan gespeeld worden is gebaseerd op het nieuwe principe van het spel volgens deze uitvinding en bezit bijgevolg dezelfde voordelige eigenschappen als dit spel.
In een bijzonder voordelige uitvoeringsvorm van het spel volgens deze uitvinding zijn de elementen zo uitgevoerd dat meerdere vooraf te bepalen figuren kunnen zichtbaar gemaakt worden door het vormen van
<Desc/Clms Page number 6>
respectievelijke stapels van minstens twee elementen.
In een bijzonder voordelige uitvoeringsvorm van het speelapparaat, die overeenkomt met de uitvoeringsvorm van het spel uit de vorige paragraaf, is het apparaat voorzien om meerdere vooraf te bepalen figuren te bekomen op het scherm, door het uitvoeren van respectievelijke gepaste selecties van elementen.
De opdracht van de speler (s) kan bijvoorbeeld bestaan uit het vormen van een combinatie van meerdere vooraf bepaalde figuren, waarbij de combinatie zelf ook een vooraf bepaalde figuur moet vormen.
In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat het spel een basiselement met een oppervlak warop elementen kunnen opgestapeld worden om de door een stapel gevormde figuur zichtbaar te maken door middel van elke zone van dit oppervlak die zichtbaar is doorheen de elkaar overlappende (delen van) openingen of transparante zones van deze elementen, terwijl op het genoemde oppervlak meerdere zones aangeduid zijn, zodat de plaats van elke opening of transparante zone van elk element overeenkomt met de plaats van een op het basiselement aangeduide zone.
Met een dergelijk basiselement is de bekomen figuur steeds duidelijk waarneembaar. Bovendien ziet men na het toevoegen van elk element aan de stapel ook duidelijk welke zones nog moeten bedekt worden om de vooraf bepaalde figuur te bekomen. Dit maakt het spel overzichtelijker. De aanduiding van de genoemde zones op het basiselement gebeurt bij voorkeur door deze zones een kleur te geven die goed in contrast staat met de kleur van de niet-transparante zones van de elementen.
In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm van het speelapparaat, is dit apparaat voorzien om het genoemde basisoppervlak op het scherm voor te stellen met aanduiding van meerdere zones, zodat met elke tweede zone van elk selecteerbaar element een zone op het basisoppervlak
<Desc/Clms Page number 7>
overeenkomt.
De voordelen hiervan zijn dezelfde als de voordelen van de zone-aanduidingen op het basiselement.
In een andere voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat het spel een basiselement met een oppervlak waarop elementen kunnen opgestapeld worden om de door een stapel gevormde figuur zichtbaar te maken door middel van elke zone van dit oppervlak die zichtbaar is doorheen de elkaar overlappende (delen van) openingen of transparante zones van deze elementen, terwijl op het genoemde oppervlak minstens een zone herkenbaar is om gedurende het spelen beschouwd te worden als een zone van het oppervlak die reeds bedekt is door een niet-transparante zone van een element.
Hierdoor is het mogelijk dat een speler over een basiselement beschikt, waarmee de vooraf bepaalde figuur niet kan zichtbaar gemaakt worden, omdat een of meerdere van de daarvoor vereiste zones als een zone moet beschouwd worden die reeds bedekt is door een niet-transparante zone van een element. De spelregels bepalen wat er in een dergelijk geval moet gebeuren.
Dezelfde mogelijkheden worden bekomen met een speelapparaat dat voorzien is om minstens een zone van het genoemde basisoppervlak op het scherm voor te stellen als een zone die door een niet-transparante zone van een element bedekt is.
Het spel kan twee of meer basiselementen omvatten, waarvan de respectievelijke oppervlakken zieh van elkaar onderscheiden door de plaats en/of het aantal van de zones die als bedekte zones moeten beschouwd worden. De spelregels kunnen bijvoorbeeld voorzien dat een onbruikbaar basiselement onder bepaalde voorwaarden (bv. betaling) mag vervangen worden door een ander basiselement.
Bij een bijzondere uitvoeringsvorm van het spel is op de niet-transparante zone (s) van elk element
<Desc/Clms Page number 8>
aangeduid waar de openingen of transparante zones van alle andere elementen zieh bevinden.
De elementen zijn bij voorkeur zo uitgevoerd dat een of meerdere cijfers of letters kunnen zichtbaar gemaakt worden.
In de meest voorkeurdragende uitvoeringsvorm van het spel zijn de elementen kaarten of bordjes.
De uitvinding wordt nu verder verduidelijkt in de hierna volgende beschrijving waarin verwezen wordt naar de hierbij gevoegde figuren :
Figuur 1 stelt een bovenaanzicht voor van een basiskaart, van drie speelkaarten, en van de stapel die met deze speelkaarten op deze basiskaart gevormd werd om een vooraf bepaald cijfer te vormen.
Figuren 2 en 3 stellen een bovenaanzicht voor van een eerste en een tweede reeks van drie basiskaarten van een spel.
Figuur 4 is een perspectieftekening van een houder voor zes stapels speelkaarten.
Figuur 5 stelt in perspectief een gedeelte van een houder met twee basiskaarten voor, en drie speelkaarten waarvan de doorstreepte speelkaart volgens de spelregels niet aan de stapel mag toegevoegd worden.
In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat het spel volgens deze uitvinding (zie figuur 1) een basiskaart (1) en meerdere speelkaarten (2), (3), (4), waarvan er op figuur 1 slechts drie werden voorgesteld. Alle speelkaarten (2), (3), (4) en de basiskaart (1) hebben dezelfde hoofdzakelijk rechthoekige vorm en dezelfde afmetingen, en zijn vervaardigd uit een niet-transparant materiaal.
Elke speelkaart (2), (3), (4) heeft meerdere openingen (5) en een niet-transparante zone (7), waarop zones (6) aangeduid zijn in een zwarte kleur. Zowel de openingen (5) als de zwart gekleurde zones (6) zijn
<Desc/Clms Page number 9>
cirkelvormig met nagenoeg dezelfde diameters. Het aantal en de plaats van deze zwart gekleurde zones (6) en van de openingen (5) is op elke kaart zodanig dat de genoemde zones (6) en openingen (5) samen alle plaatsen innemen van 7 onder elkaar gelegen rijen van 5 plaatsen. De speelkaarten (2), (3), (4) verschillen van elkaar door de plaats of het aantal van de openingen (5) en van de genoemde zones (6).
In de basiskaart (1) zijn er 35 zones (8) aangeduid met een kleur die goed in contrast staat met de kleur van het niet-transparant materiaal van de speelkaarten (2), (3), (4). Deze zones (8) zijn cirkelvormig met nagenoeg dezelfde diameters als de genoemde openingen (5) en zwart gekleurde zones (6), en zijn opgesteld in 7 onder elkaar gelegen rijen van 5 zones (8). De plaats van elke opening (5) van elke speelkaart (2), (3), (4) van het spel komt daarbij overeen met de plaats van een op de basiskaart (1) aangeduide zone (8).
De zwart gekleurde zones (6) op elke speelkaart (2), (3), (4) duiden telkens aan waar de openingen (5) van alle andere speelkaarten zieh bevinden.
Door de speelkaarten (2), (3), (4) op elkaar op de basiskaart (1) te leggen, wordt een vooraf bepaald cijfer- het cijfer "twee" - gevormd door de elkaar overlappende openingen (5) van de speelkaarten (2), (3), (4), en wordt dit cijfer duidelijk zichtbaar gemaakt door middel van de zones (8) van de basiskaart (1) die zichtbaar zijn doorheen de elkaar overlappende openingen (5) van de speelkaarten (2), (3), (4).
In een andere uitvoeringsvorm (zie conclusie 5) omvat het spel speelkaarten (10, (11), (12) met een of meerdere langwerpige openingen (13), en een niettransparante zone (14), waarop n of meerdere langwerpige zones (15) aangeduid zijn in een zwarte kleur. Op elke speelkaart (10), (11), (12) vormen de langwerpige openingen
<Desc/Clms Page number 10>
(13) en zones (15) samen het cijfer "acht" op de manier die onder andere wordt toegepast bij digitale horloges. De speelkaarten (10), (11), (12) verschillen van elkaar door de plaats of het aantal van de langwerpige openingen (13) en van de langwerpige zones (15).
Het spel omvat meerdere basiskaarten (16), (17) waarop zones (18), (19) aangeduid zijn, die het cijfer "acht" op digitale wijze voorstellen, zodat de plaats van elke opening (13) op elke speelkaart (10), (11), (12) van het spel overeenkomt met de plaats van een op de basiskaarten (16), (17) aangeduide zone (18), (19).
Op de links op figuur 5 voorgestelde basiskaart (16) worden twee speelkaarten (10), (11) gelegd om het vooraf bepaalde cijfer "vier" te vormen. Door een speelkaart (12) aan de stapel toe te voegen kan het cijfer " n"bekomen worden. In de spelregels wordt echter bepaald dat men een zwart gekleurde zone (15) van een speelkaart (10), (11), (12) nooit mag bedekken met een andere speelkaart (10), (11), (12). Het toevoegen van de laatste speelkaart (12) is dus in dit geval niet toelaatbaar.
Op de rechts op figuur 5 voorgestelde basiskaart (17) heeft een van de aangeduide zones (19) een zwarte kleur, terwijl de andere aangeduide zones (18) een andere kleur hebben. Bij het spelen moet deze zwart gekleurde zone (19) op de basiskaarten (17) beschouwd worden als een zone die reeds bedekt werd door een speelkaart (10), (11), (12).
Op de figuren 2 en 3 wordt respectievelijk een eerste en een tweede reeks van drie basiskaarten
EMI10.1
(20),(21),(22) voorgesteld. De basiskaarten (20), van figuur 2 zijn identiek aan de links op figuur 5 voorgestelde basiskaart. De basiskaarten (23), (24), (25) van figuur 3 zijn voorzien van een of meerdere zwart gekleurde zones (19), en onderscheiden zich van elkaar door de plaats en/of het
<Desc/Clms Page number 11>
aantal van deze zones (19).
Op figuur 4 wordt een houder (26) voor 6 stapels speelkaarten (10), (11), (12) voorgesteld. Voor elke stapel is er een gekleurd oppervlak (27) voorzien, om de opening (en) (13) van een eerste speelkaart (10), (11), (12) van de respectievelijke stapels, of de door een respectievelijke stapel gevormde figuur duidelijk zichtbaar te maken. De oppervlakken (26) worden van elkaar gescheiden door een opstaande wand (28).
Het doel van een spel volgens deze uitvinding kan bestaan uit het bekomen van een vooraf bepaalde (bv. door middel van dobbelstenen) combinatie van letters en/of cijfers. Elk cijfer en elke letter van de combinatie moet daarbij gevormd worden door een afzonderlijke stapel kaarten. De verschillende stapels kunnen in eenzelfde houder (26) naast elkaar geplaatst worden.
Het spel kan bijvoorbeeld als volgt gespeeld worden door 2 of meer spelers : Elke speler begint met eenzelfde aantal speelkaarten en legt om beurt een speelkaart op een basiskaart of op een volledig gekleurd oppervlak, waarbij de spelers samen een aantal stapels vormen dat gelijk is aan het aantal letters en/of cijfers van de vooraf bepaalde combinatie.
Als een speler geen kaart meer kan leggen (bijvoorbeeld omwille van de spelregel dat men een zwartgekleurde zone van een speelkaart niet meer door een andere speelkaart mag bedekken), mag deze speler niet langer deelnemen aan het spel.
De winnaar is diegene die hetzij als enige deelnemer overblijft, hetzij als eerste de vooraf bepaalde combinatie bekomt.
Aan verschillende speelkaarten kan ook een verschillende puntenwaarde of geldwaarde toegekend worden. De waarde van elke kaart kan bijvoorbeeld aangeduid worden door de kleur van de kaart. Door met betrekking tot deze
<Desc/Clms Page number 12>
waarden ook spelregels op te stellen, kan het spel nog boeiender gemaakt worden.