<Desc/Clms Page number 1>
Werkwijze voor overdracht van informatie, een informatiedrager, alsmede een inrichting voor ontvangen en een inrichting voor verzenden van informatie.
De uitvinding betreft een werkwijze voor overdracht van informatie met behulp van een informatiesignaal, dat de informatie vertegenwoordigt, welke informatie georganiseerd is volgens een of meer informatiestructuren, waarbij het informatiesignaal is verdeeld in blokken en waarbij het informatiesignaal toepassingsinformatie omvat, welke gerelateerd is aan de informatie.
De uitvinding heeft verder betrekking op een informatiedrager, waarop een informatiesignaal is opgetekend, dat informatie vertegenwoordigt, welke informatie georganiseerd is volgens een of meer informatiestructuren, waarbij het informatiesignaal is verdeeld in blokken en waarbij het informatiesignaal toepassingsinformatie omvat, welke gerelateerd is aan de informatie.
De uitvinding heeft verder betrekking op een inrichting voor ontvangen en een inrichting voor verzenden van informatie voor toepassing bij de werkwijze.
Een dergelijke werkwijze en informatiedrager worden toegepast in het bekende CD-ROM systeem, welk in detail wordt beschreven in Standard ECMA-130, Data Interchange on Read-Only 120 mm Optical Data Disks. Bij de bekende werkwijze is het informatiesignaal, dat informatie, te weten audio of digitale data vertegenwoordigt, opgetekend op de bekende informatiedrager, de Compact Disc. Een inrichting leest het informatiesignaal van de informatiedrager en wint de informatie terug ten behoeve van een bestemming. Bij de overdracht van digitale data is het informatiesignaal verdeeld in blokken. Naast de informatie kan op de CD-ROM zogenaamde toepassingsinformatie worden overgedragen via de subcode kanalen. Hierin is aan de audio of digitale data gerelateerde informatie, zoals een indeling in muzieknummers, afspeelduur of catalogusnummer, opgenomen.
Een voorwaarde bij de bekende werkwijze is, dat voor de verwerking van de informatie de informatiestructuur bekend moet zijn bij de bestemming. Het is niet mogelijk op eenvoudige wijze de informatiestructuur te bepalen van de overgedragen informatie. Bovendien zijn de subcode kanalen vanwege de afwijkende
<Desc/Clms Page number 2>
signaalbehandeling minder geschikt voor het overdragen van toepassingsinformatie.
De uitvinding stelt zieh onder meer ten doel middelen te verschaffen, waarmee informatie en toepassingsinformatie aan een bestemming kan worden overgedragen zonder dat de informatiestructuur vooraf bekend dient te zijn.
Volgens een eerste aspect van de uitvinding is een werkwijze van de in de aanhef genoemde soort daartoe gekenmerkt doordat de toepassingsinformatie in de blokken is opgenomen en doordat elk blok voorzien is van een toepassingscode, welke indicatief is voor de informatiestructuur, waarbij de structuur van de toepassingsinformatie afhankelijk is van de toepassingscode.
De uitvinding heeft het voordeel, dat de informatiestructuur van elk blok bekend is, zonder dat daarvoor informatie op een ander tijdstip behoeft te worden geanalyseerd uit blokken met een voor dit doel afwijkende informatiestructuur en zonder dat de uitkomst bewaard behoeft te worden in een geheugen.
Opgemerkt wordt dat bij de CD-ROM in het subcode kanaal Q in het Controle veld toepassingsinformatie betreffende de audio mode aanwezig is, zoals het aantal kanalen en wel of geen pre-emfaze. Hierbij geeft een bepaalde waarde aan, dat er digitale data aanwezig is. Deze waarde moet dus in het geval van de CD-ROM worden aangehouden (ECMA 130, par 22. 3. 1), maar geeft in feite alleen aan, dat er geen audio aanwezig is en dat er een transparant, digitaal overdrachtskanaal is. Bij de CD-ROM wordt dit kanaal op de bekende wijze gebruikt, waarbij het informatiesignaal verdeeld is in blokken. Per blok is een mode-indicator aanwezig, welke een van de twee mogelijke foutcorrectiesystemen of een leeg blok aangeeft.
Een dergelijke mode-indicator wordt niet als een toepassingscode beschouwd, omdat deze geen relatie heeft met de informatiestructuur van de overgedragen informatie, maar slechts invloed heeft op de parameters van het kanaal van de informatieoverdracht. Een bestemming heeft geen beschikking over deze mode-indicator en kan hieruit dus niets over de informatiestructuur afleiden.
De uitvinding heeft verder het voordeel, dat de toepassingsinformatie gelijktijdig met de informatie, waaraan zij gerelateerd is, beschikbaar komt.
De uitvinding heeft verder het voordeel, dat de informatiedichtheid tijdens de informatie-overdracht hoog kan zijn, doordat de wijze, waarop de symbolen de
<Desc/Clms Page number 3>
EMI3.1
informatie vertegenwoordigen voor iedere informatiestructuur met een minimale redundantie kan worden gekozen.
De uitvinding heeft verder het voordeel, dat de informatiedichtheid van de toepassingsinformatie hoog kan zijn, doordat de wijze, waarop de symbolen de toepassingsinformatie vertegenwoordigen voor iedere informatiestructuur met een minimale redundantie kan worden gekozen.
De uitvinding heeft verder het voordeel, dat het mogelijk is informatie met verschillende informatiestructuren over te dragen naar verschillende bestemmingen, dan wel dat een bestemming uit de aangeboden stroom informatie de voor de bestemming bedoelde informatie kan selecteren.
De uitvinding heeft verder het voordeel, indien tijdens de overdracht blokken verloren zijn gegaan, dat direct na de hervatting van de overdracht de informatiestructuur van elk blok bekend is.
De uitvinding heeft verder het voordeel, dat de werkwijze zonder aanpassingen aan de inrichting geschikt zal zijn voor het overdragen van informatie met op dit moment nog niet vastgelegde nieuwe informatiestructuren. Het is vrijwel onmogelijk is om een universele informatiestructuur te ontwerpen, die alle gewenste toepassingen omvat, die op een bepaald moment bekend zijn en die bovendien geschikt is voor uitbreiding voor toekomstige toepassingen. Een werkwijze of informatiedrager, waarbij een informatie in een stroom universele, bijvoorbeeld digitale, symbolen is vervat, kan dus niet ingericht te worden voor een dergelijke universele informatiestructuur. Een dergelijke werkwijze of informatiedrager kan wel universeel zijn, als aan een blok, de kleinste zinvolle verzameling van symbolen, zelf de betreffende informatiestructuur expliciet herkenbaar is.
De informatie van een nieuwe informatiestructuur kan dan afwisselend met de reeds eerder vastgelegde informatiestructuren worden overgedragen Een uitvoeringsvorm van de werkwijze, waarbij de informatiestructuur een of meer deelstructuren omvat, wordt gekenmerkt doordat de deelstructuur binnen elk blok afhankelijk is van de toepassingsinformatie. Deze uitvoeringsvorm heeft het voordeel, dat de informatiedichtheid van de informatie zeer hoog is, doordat de wijze, waarop de symbolen de informatie vertegenwoordigen voor iedere deelstructuur van een informatiestructuur met een minimale redundantie kan worden gekozen. Tevens kan op eenvoudige wijze bij de bestemming de verwerking van de informatie worden afgestemd
<Desc/Clms Page number 4>
op de betreffende deelstructuur.
Een verdere uitvoeringsvorm van de werkwijze, waarbij het informatiesignaal verdeeld is in groepen en een groep meerdere blokken omvat, wordt gekenmerkt doordat de groep voorzien is van een groepstoepassingscode, die betrekking heeft op alle blokken van de betreffende groep. Deze uitvoeringsvorm heeft het voordeel, dat een inrichting uit de groepstoepassingscode de informatiestructuur voor een periode kent en niet de toepassingscode van elk blok behoeft te analyseren.
Een verdere uitvoeringsvorm van de werkwijze wordt gekenmerkt doordat de groepstoepassingscode gelijk is aan de toepassingscode van elk van de blokken in de betreffende groep en een vooraf bepaalde waarde heeft, indien de blokken in de groep verschillende toepassingscodes hebben. Deze uitvoeringsvorm heeft het voordeel, dat een inrichting uit de groepstoepassingscode kan afleiden of de toepassingscode in de onderliggende blokken zal variëren.
Een verdere uitvoeringsvorm van de werkwijze, waarbij het informatiesignaal verdeeld is in volumes en een volume meerdere groepen omvat, wordt gekenmerkt doordat het volume voorzien is van een volumetoepassingscode, die betrekking heeft op alle groepen van het betreffende volume. Deze uitvoeringsvorm heeft het voordeel, dat een inrichting uit de volumetoepassingscode de informatiestructuur voor een periode bekend is en niet de toepassingscode van elke groep behoeft te analyseren.
Een verdere uitvoeringsvorm van de werkwijze wordt gekenmerkt doordat de volumetoepassingscode gelijk is aan de toepassingscode van elk van de groepen in de betreffende volume en een vooraf bepaalde waarde heeft, indien de groepen in het volume verschillende groepstoepassingscodes hebben. Deze uitvoeringsvorm heeft het voordeel, dat een inrichting uit de volumetoepassingscode kan afleiden of de groepstoepassingscode in de onderliggende groepen zal variëren.
Volgens een tweede aspect van de uitvinding wordt een informatiedrager van de in de openingsparagrafen genoemde soort daartoe gekenmerkt doordat de toepassingsinformatie in de blokken is opgenomen en doordat elk blok voorzien is van een toepassingscode, welke indicatief is voor de informatiestructuur, waarbij de structuur van de toepassingsinformatie afhankelijk is van de toepassingscode. Deze uitvoeringsvorm van de uitvinding heeft onder meer het voordeel, dat als een inrichting aanvangt met het uitlezen van de informatiedrager op een willekeurig punt, zoals bij een
<Desc/Clms Page number 5>
EMI5.1
bandvormige informatiedrager na snelspoelen, direct van elk de informatiestructuur en de toepassingsinformatie en de structuur daarvan bekend zijn.
Volgens een derde aspect van de uitvinding wordt een inrichting voorzien van middelen voor ontvangen van het in de openingsparagrafen genoemde informatiesignaal en voorzien middelen voor het verwerken van de informatie en van middelen voor het verwerken van de toepassingsinformatie, daartoe gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het terugwinnen van de toepassingsinformatie uit elk blok en van middelen voor het detecteren van de toepassingscode en van middelen voor aanpassen van de middelen voor het verwerken van de informatie in afhankelijkheid van de gedetecteerde toepassingscode en van middelen voor aanpassen van de middelen voor het verwerken van de toepassingsinformatie in afhankelijkheid van de gedetecteerde toepassingscode.
Deze uitvoeringsvorm heeft het voordeel, dat de informatie van verschillende informatiestructuren ontvangen en verwerkt kan worden, zonder dat hiervoor via een apart kanaal of door de gebruiker besturingsinformatie naar de inrichting moet worden overgebracht.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor ontvangen van informatie wordt gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het aanpassen van de middelen voor het verwerken van de informatie in afhankelijkheid van de toepassingsinformatie.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor ontvangen van informatie wordt gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het detecteren van de groepstoepassingscode en van middelen voor het aanpassen van de middelen voor het detecteren van de toepassingscode, zodanig dat de toepassingscode door de groepstoepassingscode wordt vervangen, tenzij de groepstoepassingscode een vooraf bepaalde waarde heeft. Deze uitvoeringsvorm heeft onder meer het voordeel, dat als de inrichting niet geschikt is voor het na elk blok wisselen van de informatiestructuur, de middelen voor het detecteren van de toepassingscode minder snel behoeven te functioneren.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor ontvangen van informatie wordt gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het detecteren van de volumetoepassingscode en van middelen voor het aanpassen van de middelen voor het detecteren van de groepstoepassingscode, zodanig dat de
<Desc/Clms Page number 6>
groepstoepassingscode door de volumetoepassingscode wordt vervangen, tenzij de volumetoepassingscode een vooraf bepaalde waarde heeft. Deze uitvoeringsvorm heeft onder meer het voordeel, dat als de inrichting niet geschikt is voor bewerken van bepaalde informatiestructuren, een volume met een dergelijke informatiestructuur direct geweigerd kan worden.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor ontvangen van informatie wordt gekenmerkt doordat de middelen voor het ontvangen uitleesmiddelen omvatten voor het uitlezen van het informatiesignaal van een informatiedrager, waarop het informatiesignaal is opgetekend.
Volgens een vierde aspect van de uitvinding wordt een inrichting voorzien van middelen voor verzenden van het in de openingsparagrafen genoemde informatiesignaal gekenmerkt, doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het genereren van de toepassingscode en van middelen voor vastleggen van de structuur van de toepassingsinformatie, beide in afhankelijkheid van de informatiestructuur van de informatie.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor verzenden van informatie, waarbij de informatiestructuur een of meer deelstructuren omvat, wordt gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het genereren van toepassingsinformatie in afhankelijkheid van de deelstructuur van de informatie.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor verzenden van informatie wordt gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het genereren van de groepstoepassingscode, die betrekking heeft op alle blokken van de betreffende groep, waarbij de groepstoepassingscode gelijk is aan de toepassingscode van elk van de blokken in de betreffende groep en van een vooraf bepaalde waarde, indien de blokken in de groep verschillende toepassingscodes hebben.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor verzenden van informatie wordt gekenmerkt doordat de inrichting voorzien is van middelen voor het genereren van een volumetoepassingscode, die betrekking heeft op alle groepen van het betreffende volume, waarbij de volumetoepassingscode gelijk is aan de groepstoepassingscode van elk van de groepen in het betreffende volume en een vooraf bepaalde waarde heeft, indien de groepen in het volume verschillende groepstoepassingscodes hebben.
Een verdere uitvoeringsvorm van de inrichting voor verzenden van
<Desc/Clms Page number 7>
informatie wordt gekenmerkt doordat de middelen voor het verzenden optekenmiddelen omvatten voor het optekenen van het informatiesignaal op bovengenoemde informatiedrager.
De uitvinding zat hierna nader worden toegelicht onder verwijzing naar de figuren 1 tot en met 12, waarin figuur 1 een informatiesignaal toont dat verdeeld is in blokken figuur 2 een systeem voor informatieoverdracht toont figuur 3 een informatiedrager toont figuur 4 een gelaagde structuur voor toepassingscodes toont figuur 5 een indeling van een blok met een header toont figuur 6 een header van een blok met toepassingscode en toepassingsinformatie toont figuur 7 een inhoudstabel voor een drager toont figuur 8 een drageridentificatietabel met volumetoepassingscode toont figuur 9 een spooridentificatietabel met spoortoepassingscode toont figuur 10 een inrichting voor het ontvangen van informatie met een informatiedrager toont figuur 11 een inrichting voor het verzenden van informatie via een radiosignaal toont,
en figuur 12 een inrichting voor het verzenden van informatie via een moeder-informatiedrager toont.
Figuur 1 toont schematisch een informatiesignaal, dat verdeeld is in blokken 2. De informatie is vervat in een informatiestroom 1 van symbolen, welke informatiestroom op de gebruikelijke wijze gerepresenteerd wordt door een fysisch informatiesignaal, bijvoorbeeld door elektrische of optische signaalwaarden. Een aantal symbolen tezamen vertegenwoordigen een zinvolle hoeveelheid informatie en wordt een blok 2 genoemd. In de informatiestroom I zijn eveneens speciale synchronisatiepatronen 11 aanwezig, welke de beginpunten van de blokken aangeven. Aan elk blok is een hoeveelheid informatie toegevoegd, de zogenaamde header 12, waarmee een blok nader wordt geïdentificeerd. In figuur 5 is een dergelijk blok met header nader beschreven.
De symbolen binnen een blok vertegenwoordigen informatie van een bepaalde soort,
<Desc/Clms Page number 8>
zoals bijvoorbeeld audio, video of computer-programmatuur, dan wel combinaties van verschillende soorten. De wijze waarop de symbolen deze verschillende soorten van informatie vertegenwoordigen, is verschillend, maar uiteraard dient deze wel steeds bekend te zijn bij het terugwinnen van de informatie uit het informatiesignaal. Deze wijze wordt de informatiestructuur genoemd. Voorbeelden van dergelijke informatiestructuren zijn CD-DA (CD Digital Audio) of de CDI, welke beschreven wordt in het boek "Compact Disc-Interactive, a designer's overview. uitgegeven door Kluwer (ISBN 9020121219).
Bij de op deze wijze gerepresenteerde informatie is er voor veel toepassingen behoefte aan ondersteunende informatie gerelateerd aan de informatie, hier verder toepassingsinformatie genoemd. Bij een audio informatie is er bijvoorbeeld behoefte aan een afspeeltijd indicatie of de teksten van gezongen muziek.
Bij andere toepassingen is er behoefte om deelstructuren binnen de informatiestructuur aan te kunnen duiden met behulp van de toepassingsinformatie, zoals bijvoorbeeld bij de genoemde CDI. Binnen de CDI informatiestructuur is toepassingsinformatie aanwezig, waarin wordt aangeduid van welke soort de informatie is, zoals video, audio, etc. Ook wordt in deze toepassingsinformatie aangeduid volgens welke codering het signaal is opgeslagen, zoals voor audio met welke frequentieomvang en voor video met welke resolutie en kleurtabellen. In het algemeen is de structuur van de toepassingsinformatie afhankelijk van de informatiestructuur en dus steeds verschillend. De bestemming moet dan dus de structuur van de toepassingsinformatie kennen.
In de werkwijze van de uitvinding wordt deze toepassingsinformatie 7 opgenomen in de blokken, en wordt elk blok voorzien van een toepassingscode 4, welke indicatief is voor de informatiestructuur, waarbij de structuur van de toepassingsinformatie afhankelijk is van de toepassingscode. Deze toevoegingen worden bij voorkeur in de header 12 van het blok opgenomen.
Figuur 2 toont een systeem voor het uitvoeren van een informatieoverdracht volgens de uitvinding. Het systeem bestaat uit een inrichting 21 voor verzenden van informatie, een kanaal 22 voor overdracht van het informatiesignaal en een inrichting 23 voor ontvangen van informatie. De zendinrichting zal de informatiestroom samenstellen uit informatie aangeboden door een of meer bronnen en/of zelf informatie opwekken. Vervolgens codeert de zendinrichting 21 de informatiestroom 1 in het informatiesignaal in een voor het overdrachtskanaal 22 geschikte vorm. Het overdrachtskanaal 22 kan van een gebruikelijke soort zijn, zoals
<Desc/Clms Page number 9>
een telefoonverbinding met modems, een data-netwerk of een satellietverbinding.
Ook kan het overdrachtskanaal 22 gebruik maken van een drager, waarop het informatiesignaal wordt opgetekend, zoals een band of schijf, waarop via magnetisch of optisch uitleesbare patronen het informatiesignaal wordt gerepresenteerd. De ontvangstinrichting 23 detecteert uit het informatiesignaal de informatiestroom 1 en verwerkt de informatie volgens de betreffende informatiestructuur, zoals deze aan de ontvangstinrichting bekend is uit de toepassingscode. Tevens wordt zonodig de toepassingsinformatie herleid volgens de structuur zoals aangegeven door de toepassingscode. De werkwijze is uiteraard niet beperkt tot de genoemde voorbeelden van signaaloverdracht.
Zij is wel bij uitstek geschikt voor een systeem voor informatieoverdracht met digitaal gecodeerde informatie, waarbij er geen mogelijkheid is voor communicatie tussen bron en bestemming voorafgaand aan de eigenlijke informatieoverdracht, bijvoorbeeld het verspreiden van informatie op een CD of het uitzenden van informatie via radiogolven of op een LAN naar een onbekend aantal ontvangers van diverse soorten. Een dergelijke communicatie vooraf wordt in de telecommunicatie een protocol genoemd. Indien een dergelijk protocol niet mogelijk is, moet de bestemming de informatiestructuur kennen. Wegens de hoge informatiedichtheid en dientengevolge geringe redundantie is het niet op eenvoudige wijze mogelijk de informatiestructuur, welke uiteraard altijd impliciet aanwezig is, te herleiden uit het informatiesignaal.
Als het systeem informatie van meer dan een informatiestructuur kan overdragen, is het dus aantrekkelijk de informatiestructuur en gerelateerde informatie, bijvoorbeeld de wijze van foutcorrectie of de titel van de over te dragen informatie, in het informatiesignaal zelf kenbaar te maken. Met de toepassingscode en toepassingsinformatie is de informatiestructuur voor elk blok af te leiden uit het informatiesignaal zelf.
Figuur 3 toont bij wijze van voorbeeld een informatiedrager in de vorm van een schijf 30, waarop het informatiesignaal is opgetekend in een spiraalvormig fysisch patroon. De schijf is logisch verdeeld in sporen 31, welke een of meer blokken omvatten. Deze sporen vormen in dit geval de groepen in de informatiestroom, terwijl de schijf een volume vormt. Een drager kan ook meerdere volumes omvatten ; een dergelijke drager kan worden aangeduid als een multi-sessie drager. Op de schijf staat in een hiertoe bestemd gebied 32 een inhoudstabel opgetekend. In deze inhoudstabel is informatie over de drager en de sporen opgenomen ; een voorbeeld van een dergelijke
<Desc/Clms Page number 10>
tabel toont figuur 7. Via de inhoudstabel is bekend welke blokken tezamen een spoor vormen. Een aantrekkelijke mogelijkheid is, om voor het gehele spoor een spoortoepassingscode hierin op te nemen.
Hieruit is voor de ontvangstinrichting dan direct de informatiestructuur van alle blokken bekend, zodat deze niet voor ieder blok opnieuw bepaald hoeft te worden. Dit verlaagt de noodzakelijke snelheid van de middelen voor detectie en aanpassen van informatiestructuur. Een vooraf bepaalde code, bijvoorbeeld $FF (hexadecimaal talstelsel) geeft dan aan, dat de blokken in een spoor verschillende toepassingscodes hebben en dat de informatiestructuur per blok bepaald dient te worden. De drager kan bijvoorbeeld informatie bevatten in een eerste formaat voor een computersysteem van een eerste soort en informatie van een tweede soort voor een computersysteem van een tweede soort.
Door de drager in twee sporen te verdelen kan een uitleesinrichting, die de opdracht krijgt van een computersysteem van de eerste of de tweede soort op eenvoudige wijze alleen de informatie van de betreffende informatiestructuur aan het computersysteem afleveren, zonder dat in elk computersysteem kennis noodzakelijk is om de voor dat systeem bestemde informatie te onderscheiden van overige informatie. Een verdere verbetering wordt bereikt, door de drager te voorzien van een volumetoepassingscode. Ook hierbij geeft een vooraf bepaalde waarde, bijvoorbeeld $FF, aan, dat de spoortoepassingscodes niet allen gelijk zijn. Hierdoor kan een inrichting op eenvoudige wijze bepalen, of alle informatie op deze drager verwerkt kan worden, of dat een nadere analyse per spoor noodzakelijk is.
Figuur 4 toont een gelaagde structuur voor toepassingscodes. Elk blok in de informatiestroom l is voorzien van een toepassingscode 4. De blokken zijn ingedeeld in groepen, schematisch aangeduid met de verbindingslijnen 41. Aan elke groep is een groepstoepassingscode 5 toegevoegd, die betrekking heeft op alle blokken in de groep.
De groepen vormen tezamen een volume, zoals schematisch aangeduid door de lijnen 42. Aan het volume is een volumetoepassingcode 6 toegevoegd. De werkwijze voor het bepalen van de informatiestructuur is verder zoals beschreven bij de drager in figuur 3, waarbij dus volgens een hiërarchisch schema eerst de volumetoepassingscode te detecteren, daarna zonodig de groepstoepassingscode en indien dan nog nodig de toepassingscode van elk blok.
De figuren 5 tot en met 9 zijn in tabelvorm gegeven, waarbij de positie en lengte van de onderwerpen in een tabel aangeduid worden in bytes. Deze aanduidingen zijn slechts een voorbeeld.
<Desc/Clms Page number 11>
EMI11.1
Figuur 5 toont de indeling van een blok. Aan het begin van het blok zijn synchronisatiesymbolen 51 opgenomen, welke de aanvang van het blok aanduiden.
Daama volgt de header 12 en dan het gebied 52 voor de informatie van de betreffende informatiestructuur. Tenslotte zijn nog enkele symbolen 53 toegevoegd, welke het mogelijk maken fouten te detecteren, die ergens in het blok ontstaan zijn tijdens de overdracht.
Figuur 6 toont een header van een blok met toepassingscode 4 en toepassingsinformatie 7. Zoals gebruikelijk bevat een dergelijke header een adres 62, waarmee het blok uniek geïdentificeerd is. Daarnaast omvat deze header het spoomummer 63, waardoor het mogelijk ook zonder de inhoudstabel te raadplegen het spoomummer te detecteren. Ook is het mogelijk door spoomummer 63 om blokken van verschillende spoomummers door elkaar in de informatiestroom l op te nemen.
Aangezien het van groot belang is voor de verwerking van de informatie uit het blok, dat de informatie uit de header juist is, is een controlecode 64 toegevoegd van het gebruikelijke type CRC, Cyclic Redundancy Check. Met behulp van een dergelijke code is op eenvoudige wijze en met grote betrouwbaarheid vast te stellen of de informatie in de header fouten bevat.
Figuur 7 toont een uitvoeringsvorm van een inhoudstabel voor de schijf 30. Deze omvat een systeem identificatie 71 en is verder onderverdeeld in gebieden voor verschillende soorten informatie betreffende de drager. Het gebied 72 bevat een drageridentificatietabel en wordt in figuur 8 nader getoond. Verder zijn er gebieden 73 gereserveerd voor een spooridentificatietabel van ieder spoor, waarvan de inhoud getoond wordt door figuur 9.
In de figuur 8 getoonde een drageridentificatietabel kunnen bijvoorbeeld gegevens als het aantal sporen in de drager worden opgenomen. Tevens is de drageridentificatietabel een geschikte plaats voor de volumetoepassingscode 6.
Figuur 9 toont een spooridentificatietabel. Een dergelijke spooridentificatietabel wordt voor ieder spoor herhaald in de inhoudstabel van de drager. In deze spooridentificatietabel kunnen bijvoorbeeld gegevens als het adres van het eerste en het laatste blok in het spoor worden opgenomen. Een spoor vormt in dit geval een groep. De spooridentificatietabel is dus ook een geschikte plaats voor de groepstoepassingscode 5.
Figuur 10 toont een inrichting voor het ontvangen van informatie die op
<Desc/Clms Page number 12>
schijf 30 is opgeslagen. De schijf 30 wordt afgetast met een stralingsbundel 80, die met behulp van stralingseenheid 81 op de schijf wordt gericht. De gereflecteerde straling wordt beïnvloed door de effecten op de schijf, welke het informatiesignaal representeren. De stralingseenheid 81 herleidt uit deze gereflecteerde straling het informatiesignaal. Een systeemsturing van een gebruikelijke soort (niet getoond) zorgt voor het regelen van de rotatiesnelheid van de schijf en voor het positioneren van de stralingseenheid 81 boven het spoor 31. De synchronisatie-eenheid 82 herleidt de informatiestroom 1 uit het informatiesignaal en isoleert de blokken in deze informatiestroom op basis van de synchronisatiepatronen 11.
Van de synchronisatieeenheid 82 gaan de blokken naar verwerkingseenheid 83 en naar de detectoreenheid 84.
Van de verwerkingseenheid gaat de informatie naar een of meer bestemmingen via de uitgangen 85. Dit zouden bijvoorbeeld een audiosysteem en een beeldscherm kunnen zijn. In de detectoreenheid 84 worden de toepassingscodes gedetecteerd en hiermee wordt de verwerkingseenheid ingesteld voor het op het verwerken van de informatie volgens de betreffende informatiestructuur. Als de informatiestructuur bijvoorbeeld de CDI structuur is, dan dient de verwerkingseenheid 83 ten eerste de toepassingsinformatie van elk blok te herleiden, aangezien deze aangeeft welke deelstructuur de informatie in het blok heeft, zoals bijvoorbeeld een audiosignaal gecodeerd volgens een bepaald compressiealgorithme. Hiernaast kan de detectoreenheid 84 ook middelen bevatten voor het detecteren van de spoortoepassingscode en de volumetoepassingscode.
Zij kan gebruik maken van de spoortoepassingscode en de volumetoepassingscode om de verwerkingseenheid voor een langere periode eenmalig in te stellen, zoals ook beschreven bij figuur 3. Ook kan de detectoreenheid de spoortoepassingscode en de volumetoepassingscode aan de systeemsturing doorgeven en deze kan dan het betreffende spoor overslaan of de gehele informatiedrager weigeren, als de inrichting niet in staat is de aangegeven informatiestructuur te verwerken of als de gebruiker de systeemsturing heeft opdracht heeft gegeven een bepaald soort informatie van de informatiedrager uit te lezen. Er kunnen ook verscheidene verwerkingseenheden zijn (niet getoond), waarbij de blokken aan de hand van de toepassingscodes naar de juiste verwerkingseenheid worden gestuurd.
Figuur 11 toont een inrichting voor het verzenden van informatie.
Informatie van een of meer bronnen 91, zoals een microfoon of grafische computergegevens, wordt door een bewerkingseenheid 92 in de gewenste
<Desc/Clms Page number 13>
EMI13.1
informatiestructuur gecodeerd en in blokken ingedeeld. De generator 93 bepaalt de toepassingscode, de groepstoepassingscode en de volumetoepassingscode aan de hand van de informatiestructuur. De verdeling van de informatie in groepen en volumes wordt bijvoorbeeld door een gebruiker aan de systeemsturing (niet getoond) opgedragen en aan de generator 93 doorgegeven. De informatiestroom wordt door synchronisatieeenheid 94 omgezet in een informatiesignaal en voorzien van de synchronisatiepatronen 11. Door de zendeenheid 95 wordt het informatiesignaal versterkt, bijvoorbeeld op een draaggolf en via antenne 96 naar een of meer ontvangers verzonden.
De getoonde inrichting kan bijvoorbeeld een radiozendstation zijn, waarbij met het muzieksignaal volgens een eerste informatiestructuur verkeersinformatie volgens een tweede informatiestructuur wordt meegestuurd. Hierbij kan een groep gebruikt worden om een regio te beschrijven en een volume een land. Een derde informatiestructuur zou dan bijvoorbeeld kunnen zijn het meesturen van de teksten van de gezongen muziek, zodat deze op een ontvanger kunnen worden getoond. Een groep is dan bijvoorbeeld een muzieknummer en een volume een programma. Bij een dergelijke opzet is het wenselijk om ook het groepsnummer op te nemen in de header van elk blok, aangezien dan de blokken van de verschillende informatiestructuren afwisselend kunnen worden verzonden.
Bijvoorbeeld de audioinformatie moet worden omgezet in een ononderbroken stroom bij de bestemming en heeft dus een zogenaamd real-time karakter. Indien de overige blokken grote onderbrekingen in de audio-informatiestroom zouden vormen, zou dit grote geheugens in de ontvanginrichting noodzakelijk maken en resulteren extra vertraging tussen verzenden en ontvangen.
Figuur 12 toont een inrichting voor het verzenden van informatie, waarbij de informatie verspreid wordt op informatiedragers. Eerst wordt met behulp van de getoonde inrichting een moeder-informatiedrager gemaakt. Van deze moederinformatiedrager worden vervolgens informatiedragers in veelvoud geproduceerd met een gebruikelijk proces met behulp van matrijzen en persen (niet getoond). Met de inrichting wordt de informatie van een of meer bronnen 91, zoals een videocamera of een computerprogramma en toepassingsinformatie, zoals ondertiteling, door een bewerkingseenheid 92 in de gewenste informatiestructuur gecodeerd en in blokken ingedeeld. De verdeling van de informatie in sporen wordt bijvoorbeeld door een regisseur bepaald en aan de generator 93 doorgegeven.
De generator 93 bepaald de toepassingscode, de spoortoepassingscode en de volumetoepassingscode aan de hand van
<Desc/Clms Page number 14>
de informatiestructuur en legt de structuur van de toepassingsinformatie vast in synchronisatie-eenheid 94. De informatiestroom wordt door synchronisatie-eenheid 94 omgezet in een informatiesignaal en voorzien van de synchronisatiepatronen 11.
Kanaalcoderingseenheid 100 codeert het informatiesignaal op een voor de schijfvormige drager gebruikelijke wijze, en geeft het door aan stralingseenheid 101. Door stralingseenheid 101 worden met behulp van stralingsbundel 102 op de moederinformatiedrager 103 effecten aangebracht. Een systeemsturing van een gebruikelijke soort (niet getoond) zorgt voor het regelen van de rotatiesnelheid van de schijf en voor het positioneren van de stralingseenheid 101 boven het spoor 31.
De uitvoeringsvormen van de inrichtingen zijn niet tot de voorbeelden van figuur 10,11 en 12 beperkt en omvatten iedere inrichting voor ontvangen en/of verzenden van informatie, waarbij een toepassingscode en eventueel toepassingsinformatie op de in de werkwijze omschreven wijze in de informatiestroom worden opgenomen.