<Desc/Clms Page number 1>
ONDERSTEUNINGSSTUK VOOR OMHEININGSPLATEN
De uitvinding heeft betrekking op een omheining, of deel ervan tussen minstens twee naburige palen, die een onderste strook uit betonplaat bevat met de onderrand meestal op, of liefst een weinig onder grondniveau, en die een bovenste strook uit draadgaas bevat.
Wanneer zulk soort omheining wordt opgezet, dan wordt een rij palen op de juiste afstand van elkaar in de grond geplant en op de juiste diepte, goed uitgelijnd qua hoogte om het grondniveau te volgen. Tussen elk paar palen wordt een betonplaat, meestal van een 15 ä 50 cm hoogte en met een lengte ongeveer gelijk aan de afstand tussen de palen, d. w. z.
1 ä 3 meter lang, vertikaal rechtgezet met de lengterichting horizontaal, en met de onderrand meestal enkele centimeter onder grondniveau. Nadien wordt de bovenste strook van de omheining, met een breedte vanaf de bovenrand van de betonplaten tot het topniveau van de palen, bespannen met omheiningsgaas.
Voor de betonplaten is nodig dat ze stevig genoeg vertikaal staan opgesteld. Daarom worden ze meestal aan elk van de vertikale zijranden gevat door de aangrenzende paal, bijvoorbeeld door een vertikale gleuf in de paal, waarin de plaat horizontaal in de lengterichting van de plaat wordt ingeschoven. De plaatsing van zulke omheining is niet eenvoudig, en kan problemen scheppen wanneer een gebroken plaat in een bestaande omheining moet vervangen worden. Ook is nodig voor de estetiek van het geheel, dat de betonplaten goed uitgelijnd worden opgezet qua hoogte van de onderrand, om het grondniveau te volgen. Dit stelt vaak problemen van vertikale positionering van de plaat bij het plaatsen ervan.
<Desc/Clms Page number 2>
Het is de bedoeling van de uitvinding een middel te verschaffen waarbij men eenvoudige palen kan gebruiken die geen gleuven hoeven te hebben, en men een snelle en eenvoudige plaatsing kan realiseren, waarbij de betonplaten voldoende stevig, op eenvoudige wijze, en goed uitgelijnd qua hoogte kunnen worden opgezet.
Volgens de uitvinding wordt hiervoor een onderdeel verschaft, een ondersteuningsstuk dat dient om op een paal te worden geschoven en er dan vast aan bevestigd, hetzij voor, hetzij na het inplanten van de paal in de grond. Dit stuk heeft als functie het vasthouden in vertikale positie van de aan de paal aangrenzende vertikale zijrand van de betonplaat, en het ondersteunen van de onderkant van die zijrand op een welbepaalde, ten opzichte van de paal instelbare hoogte.
EMI2.1
r
Met dit doel bevat het onders, teuningsstuk volgens de uitvinding een vertikaal manteldeel, geschikt voor het vertikaal schuifbaar omvatten van een omheiningspaal, en verder aan de buitenzijde van genoemd manteldeel een paar parallelle vertikale vleugels waartussen een naar boven open vertikale gleuf gevormd wordt, geschikt voor het vertikaal van boven naar beneden inschuiven en vatten van de vertikale zijrand van een betonplaat, en is het ondersteuningsstuk verder voorzien van een stuitstuk, geschikt om de onderkant van de in de gleuf gevatte zijrand van de betonplaat te ondersteunen.
Om als ondersteuningsstuk, dienstig voor een omheining te kunnen aanzien worden, is in ieder geval nodig dat minstens het buitenoppervlak van het stuk de weersbestendigheid van normale afsluitingsonderdelen heeft, d. w. z. de weersbestendigheid van een gegalvaniseerde of geplastificeerde deklaag. Aldus kan het stuk bijvoorbeeld uit staal vervaardigd en voorzien van een dergelijke deklaag, of helemaal uit een UV-bestendige kunststof vervaardigd zijn,
<Desc/Clms Page number 3>
zoals PVC, polyethyleen, polyamide, of een andere spuitbare kunststof.
Het vertikaal manteldeel van het ondersteuningsstuk moet geschikt zijn om een omheiningspaal vertikaal schuifbaar te omvatten. De van boven open vertikale gleuf tussen beide vleugels moet geschikt zijn voor het vertikaal van boven naar beneden inschuiven en vatten van de vertikale zijrand van een betonplaat, en het stuitstuk moet geschikt zijn om de onderkant van die rand te ondersteunen.
Wat dit inhoudt zal beter begrepen worden na toelichting aan de hand van enkele uitvoeringsvoorbeelden volgens de bijgevoegde figuren, waarbij :
Figuur 1 een gedeelte van een afsluiting toont met een paal waaraan een ondersteuningsstuk volgens de uitvinding is bevestigd ;
Figuur 2 een ondersteuningsstuk toont volgens de uitvinding, met twee paar vleugels aan weerszijden om aan elke kant van de paal de zijrand van een betonplaat te vatten en te ondersteunen ;
Figuur 3 een ondersteuningsstuk toont volgens de uitvinding, zoals bevestigd op een paal, in transversale doorsnede ;
Figuur 4 een ondersteuningsstuk volgens de uitvinding toont, die bestaat uit twee ten opzichte van elkaar scharnierbare onderdelen.
Figuur 5 een gedeelte van een afsluiting toont met een paal waaraan een eerste ondersteuningsstuk volgens de uitvinding is bevestigd op niveau van de onderrand van de betonplaat, en waar een tweede ondersteuningsstuk op een andere wijze wordt gebruikt op niveau van de bovenrand van die betonplaat.
Op Figuur 1 wordt een deel van een afsluiting getoond met een paal 1 die een cylindrische vorm heeft van
<Desc/Clms Page number 4>
cirkelvormige doorsnede en met een dop 2 bovenaan. Aan weerzijden aan de onderkant van de paal zijn er twee betonplaten 3 en 4, die met de vertikale zijranden 5, respectievelijk 6 grenzen aan de paal. De onderranden 7, respectievelijk 8 van de betonplaten liggen gelijk met de grond of voor enkele centimeter ingegraven. De platen 3 en 4 hebben een hoogte H van 15 à 50 cm ongeveer. Ze lopen van paal tot paal, en hebben een lengte van de paalafstand, d. w. z. 1 à 3 meter. De dikte varieert van 1, 5 tot 6 cm ongeveer. Boven de platen is een afsluitingsgaas 9 opgespannen en bevestigd aan de paal 1.
Op de paal 1 is een ondersteuningsstuk 11 volgens de uitvinding bevestigd. Een detailzicht hiervan toont Figuur 2. Dit ondersteuningsstuk is bijvoorbeeld uitgevoerd in PVC, en bevat een vertikaal manteldeel 12 in de vorm van een ronde buis met hoogte h, en twee paar vleugels 13 en 14, respectievelijk 15 en 16, over de ganse hoogte h van de mantel. Het ene paar staat diametraal tegenover het andere ten opzichte van de as van de mantel. Tussen de twee vleugels van elk paar wordt aldus een vertikale gleuf gevormd, in de asrichting van de mantel, en met breedte b en hoogte h, waartussen de zijranden 5 en 6 van de respectievelijke betonplaten 3 en 4 gevat zijn. Die zijranden moeten niet over de ganse hoogte gevat zijn in de gleuf.
Voor de stevigheid van de vatting is echter gewenst dat de hoogte h van de gleuf voldoende is ten opzichte van de hoogte H van de plaat, en dat er verder ook zo weinig mogelijk speling is van de plaat in de gleuf. Daarom zal men, voor een bepaald ondersteuningsstuk met bepaalde gleufdimensies, een corresponderende betonplaat gebruiken met een hoogte H die bij voorkeur onder het driedubbele blijft van de hoogte h van de corresponderende gleuf en met een dikte die bij voorkeur met niet meer dan 5 mm de breedte b van de corresponderende gleuf overschrijdt.
<Desc/Clms Page number 5>
Onderaan elk paar vleugels bevat het stuk een U-vormige ondersteuningspen 17, respectievelijk 18. Beide benen van elke pen lopen horizontaal, vertrekkend vanuit een paar gaten in de ene vleugel 13, respectievelijk 15, naar een ander paar gaten in de andere vleugel 14, respectievelijk 16, en vormen aldus elk een horizontaal steunvlak in de gleuf tussen beide respectievelijke vleugels. Door deze pennen en op dit steunvlak wordt de onderkant van beide zijranden, 31 respectievelijk 32, ondersteund. Op deze Figuur 2 staan beide pennen op gelijke hoogte, zodat de onderrand 7 en 8 der betonplaten in Figuur 1 ook op gelijke hoogte staan ten opzichte van de paal. Maar elk der vleugels kan verschillende paren gaten op toenemende hoogten bevatten, waar de pennen 17 en 18 kunnen ingestoken worden.
Aldus kunnen de onderkanten van de zijranden van de platen links en rechts van de paal op verschillende hoogte ondersteund worden, teneinde niveauverschillen van het terrein\ op te vangen, indien gewenst.
Het ondersteuningsstuk 11 is aan de paal bevestigd door middel van een schroef, die doorheen een opening 19 in het ondersteuningsstuk in de paal geschroefd is. De bevestiging kan met meerdere dergelijke schroeven, bijvoorbeeld Parkerschroeven, uitgevoerd worden. Voor de stevigheid van de bevestiging van het ondersteuningsstuk 11, is het gewenst dat het stuk met zo weinig mogelijk speling aan de paal zou bevestigd zijn. Aldus zal de binnendiameter van het manteldeel 12 de diameter van de paal zo weinig mogelijk overschrijden, op de nodige speling na om het stuk te kunnen opschuiven op de paal. Aldus toont Figuur 3, in dwarsdoorsnede, een ondersteuningsstuk dat bevestigd is aan een cylindrische paal met vierkante dwarsdoorsnede.
Hiertoe heeft het binnenoppervlak van het manteldeel eveneens een cylindrische vorm met vierkante dwarsdoorsnede, iets groter van dimensie dan de paal, zodat het stuk op de paal kan
<Desc/Clms Page number 6>
opgeschoven worden, en zonder speling op de paal kan opgeschroefd worden op een afgemeten hoogte.
Bij het opstellen van de afsluiting kan men eerst de paal 1 in de grond inplanten, bijvoorbeeld ingieten in een betonblok 20. Dan schuift men het ondersteunigsstuk 11 langs de bovenkant op de paal, en schuift men die naar onder. Daar wordt het stuk op de juiste afgemeten hoogte in de paal geschroefd. Hetzelfde gebeurt met een naburige paal. Vervolgens wordt, tussen beide palen, de betonplaat van boven naar beneden ingeschoven met de zijranden in de naar elkaar toe gerichte vertikale gleuven van de ondersteuningsstukken der twee naburige palen, totdat de onderkanten der zijranden komen te rusten op de ondersteuningspennen in de respectievelijke gleuven.
Indien het boveneinde van een paal een dop 2 bevat of andere verdikking ten opzichte van het lichaam, dan moet die dop eerst afgenomen worden vooraleer het ondersteuningsstuk er van boven kan opgeschoven worden. Men kan echter de afsluiting opstellen op een andere wijze waarbij dit niet nodig is. Men kan immers het ondersteuningsstuk ook op voorhand, voor het inplanten van de paal in de grond, langs de onderkant op de paal opschuiven en op een juist afgemeten plaats in de paal inschroeven, en nadien de paal in de grond planten. De paal hoeft aldus niet over de ganse lengte cylindrisch te zijn, maar enkel vanaf het uiteinde waar het ondersteuningsstuk moet opgeschoven worden tot de plaats waar het moet bevestigd worden.
Men kan ook een ondersteuningsstuk gebruiken met open mantel, bijvoorbeeld met een dwarsdoorsnede in maanvorm die een zekere elastische veerbaarheid heeft, zodat die opengaat bij het zijwaarts opduwen op de paal, en onder de veerkracht weer sluit bij het omvatten van de paal. Dan moeten geen corresponderende palen genomen worden waar het stuk langs een der uiteinden moet
<Desc/Clms Page number 7>
kunnen opgeschoven worden. Het volstaat dat het stuk de paal kan omvatten op een axiaal schuifbare wijze over voldoende afstand om de juiste hoogte van het stuk op de paal te kunnen instellen, en daar dan te kunnen vastschroeven.
Voor het ondersteuningsstuk op zichzelf, los van de paal, kan men aldus in het algemeen stellen dat het manteldeel, om geschikt te zijn voor het vertikaal schuifbaar omvatten van een omheiningspaal, de vorm en dimensies zal hebben die dit niet uitsluit : d. w. z. de vorm van een buis van bv. 4 tot 30 cm hoogte, open of gesloten, en die aldus een axiale richting definieert, waarbij dan de buisopening in transversale doorsnede een oppervlakte heeft van de gebruikelijke transversale doorsnede van een paal, d. w. z. in het gebied van 5 tot 250 cm2 ongeveer, bij voorkeur van 25 tot 125 cm2. De buisvorm moet niet noodzakelijk een geometrische cylindervorm hebben. \Het volstaat dat het binnenoppervlak van de mantel zodanig is dat er ten minste een cylindrische paal in kan doorgeschoven.
worden die een transversale doorsnede heeft in het genoemde gebruikelijke gebied. De keuze van de corresponderende paal is in principe vrij, inzover het manteldeel dan de paal in diens lengterichting schuifbaar kan omvatten over voldoende afstand om de juiste hoogte van het stuk op de paal in te stellen. Maar voor een stevige bevestiging zonder speling van het stuk op de paal, zonder bijkomende maatregelen, is het echter gewenst dat een corresponderende paal wordt gekozen met een buitenoppervlak, ter hoogte van de bevestigingsplaats onderaan de paal, dat zoveel mogelijk het negatief beeld is van het binnenoppervlak van het manteldeel. Wanneer de paal over de ganse lengte cylindrisch is, dan kan het ondersteuningsstuk zowel langs de bovenkant als langs de onderkant op de paal opgeschoven worden. Maar dat is niet strict noodzakelijk.
De paal kan cylindrisch zijn vanaf een der uiteinden totaan de plaats waar het ondersteuningsstuk
<Desc/Clms Page number 8>
ongeveer moet bevestigd worden, of zelfs helemaal niet cylindrisch, wanneer het bevestigingsstuk een elastisch veerbare mantel heeft zoals hierboven reeds vermeld. Aangezien de eenvoudigste palen meestal een cylindervorm hebben, met vierkante, ronde of rechthoekige doorsnede, zal de mantel dan ook meestal een binnenoppervlak hebben van zulke vorm.
Verder kan men, voor het ondersteuningsstuk op zichzelf, los van de betonplaten die het moet ondersteunen, in het algemeen stellen dat de gleuf, gevormd tussen het paar parallelle vleugels, geschikt moet zijn om de zijrand van een voor de afsluiting bruikbare betonplaat te vatten, d. w. z. een zijrand kunnen vatten van een dikte in het gebied tussen 1, 5 tot 6 cm. Dit wil niet zeggen dat de gleuf de zijrand moet kunnen vatten over de ganse continue lengte van de gleuf. De binnenkant van de vleugels binnen in, de gleuf kunnen voorzien zijn van ribben of punten, zodat het kontakt met de betonplaat lijnvormig of puntvormig is. Het volstaat dat een zijrand van genoemde dikte kan gevat worden in twee vernauwingen op twee punten langs de lengte van de gleuf, liefst zo ver mogelijk van elkaar verwijderd.
De keuze van de corresponderende betonplaat is in principe vrij, inzover de gleuf de zijrand ervan kan vatten op schuifbare wijze in de lengterichting van de gleuf zodat de plaat van boven naar beneden in de gleuf kan ingeschoven worden. Maar voor een stevige vatting is het echter wenselijk dat dit met zo weinig mogelijk speling gebeurt van de plaat in de gleuf. Daartoe zal men bij voorkeur een betonplaat gebruiken met een dikte van de zijrand die overeenstemt met nauwste dimensie in de breedte van de gleuf. Aangezien de eenvoudigste gleufconstructie een konstante breedte vertoont, zal men voor een ondersteuningsstuk met zulke gleuf bij voorkeur dus een betonplaat kiezen met een breedte die juist in de gleuf past.
<Desc/Clms Page number 9>
De ondersteuningspen 17 dient als stuitstuk om de onderkant van de zijrand van de betonplaat te ondersteunen. Dit betekent dat die zodanig opgesteld moet zijn en van zulkdanige dimensies dat ze het doorschuiven van een afsluitingsbetonplaat, door de gleuf naar beneden, belet en het halve gewicht van zulke plaat, ergens in het genoemde gebied van dikte, hoogte en lengte, kan dragen. Het stuitstuk voor de onderkant van de zijrand moet echter niet noodzakelijk de vorm hebben van een pen waar men verschillende posities aan kan geven. Het kan bv. een stuk zijn dat vast onderaan de gleuf gelast is of op andere wijze integraal deel uitmaakt van het ondersteuningsstuk, inzover het kan verhinderen dat een betonplaat in het genoemde dimensiegebied naar beneden doorschuift, en aldus die betonplaat kan ondersteunen.
Zo kan de gleuf onderaan volledig afgesloten worden door een zool 33 (Figuur 5) waarvan de randen vastgelast zijn aan de zijwanden van de gleuf.
Een ondersteuningsstuk volgens de uitvinding bevat minstens een paar vleugels waartussen een gleuf wordt gevormd. Zulk ondersteuningsstuk is dan in ieder geval dienstig op een eindpaal, waar de afsluiting niet doorloopt, maar slechts langs een zijde vertrekt. In de meeste gevallen heeft men echter palen waar de afsluiting aan weerszijden doorloopt, en waar het ondersteuningsstuk dan twee paren vleugels moet hebben, zoals in het voorbeeld volgens Figuur 1 en 2, voor het ondersteunen van de twee betonplaten die aan weerszijden van de paal staan opgesteld. In het voorbeeld volgens Figuur 2 staan de vertikale vlakken, gevormd door de eerste en tweede gleuf, diametraal tegenover elkaar ten opzichte van de as van het manteldeel van het ondersteuningsstuk : ze vormen een hoek van 1800 met elkaar.
Voor hoekpalen kunnen die echter een bepaalde hoek, verschillend van 180 , met elkaar vormen. Hiertoe kan zelfs
<Desc/Clms Page number 10>
een ondersteuningsstuk ontworpen worden waarbij die hoek verstelbaar is. Een voorbeeld hiervan wordt getoond op Figuur 4, waar het ondersteuningsstuk bestaat uit twee delen in de vorm van twee scharnierhelften, bedoeld om te scharnieren rond een ronde paal waarop ze geschoven worden. Elk der scharnierhelften bevat een op de paal schuifbare en rond de paal scharnierbare mantel 21, respectievelijk 22, en twee vleugels die elk een respectievelijke gleuf 23, respectievelijk 24, vormen, geschikt voor het vatten van de vertikale zijrand van de corresponderende betonplaten.
Elke scharnierhelft kan, zoals getoond op de figuur, voorzien zijn van een vertanding die bij het opschuiven van die scharnierhelften op de paal op de vertanding van de andere scharnierhelft ingrijpt, zodat de hoek dan niet meer verstelbaar is maar een stevig geheel gevormd wordt. De vertanding moet niet noodzakelijk in de vorm zijn van axiaal geori nteerde tanden op de vertikale kontaktoppervlakken met de andere scharnierhelft. De tanden kunnen ook radiaal geori nteerd zijn op de horizontale kontaktoppervlakken.
Beide scharnierhelften kunnen volledig gelijk aan elkaar uitgevoerd zijn, zodat ze in dezelfde gietvorm kunnen vervaardigd worden.
Men kan, naast het ondersteuningsstuk volgens de uitvinding die de onderkant van de zijrand van de betonplaat ondersteunt, nog een tweede ondersteuningsstuk gebruiken om de bovenkant van diezelfde zijrand te vatten en op zijn plaats te houden, teneinde een steviger plaatsing van de betonplaat te verkrijgen. Hiertoe gebruikt men bij voorkeur hetzelfde stuk als het stuk, gebruikt als ondersteuningsstuk volgens de uitvinding, maar onderste boven gekeerd. Dit wordt getoond op Figuur 5. Hierbij is 11 het ondersteuningsstuk volgens de uitvinding, dat de onderkanten 31 en 32 van de zijranden 5 en 6 van de betonplaten ondersteunt. De ondersteuning wordt verkregen door de zool 33 die de
<Desc/Clms Page number 11>
onderkant van de gleuf afsluit, en waarvan de randen aan de onderkant van de vertikale vleugels zijn gelast.
Vooraleer het gaas 9 op de palen gespannen wordt, kan men nog een stuk 25, identiek aan het ondersteuningsstuk 11, maar onderste boven gekeerd, boven op de paal opschuiven en naar beneden schuiven zodat de zijranden 5 en 6 van de betonplaat ook bovenaan tussen de gleuf gevat worden. Dit stuk 25 kan men naar beneden schuiven totdat de zool 34 rust op de bovenkant van die zijrand. Op die wijze krijgt het geheel meer stevigheid. Dit stuk 25 kan dan verder al dan niet op de paal geschroefd worden.