Opis patentowy opublikowano: 88 05 31 143206 Int. Cl4 H04N 5/00 H04N 9/64 G06F 15/20 Twórca wynalazku: Robert Andrew Wargo Uprawniony z patentu: RCA Corporation, Nowy Jork (Stany Zjednoczone Ameryki) Sposób i urzadzenie do sterowania mikroprocesorem synchronicznie z sygnalem wizyjnym iBrzedimiotem wynalazku jest sposób i urzadize- nie do sterowania mikroprocesorem synchronicz¬ nie z sygnalem wizyjnym, zwlaszcza sposób i urza¬ dzenie do uzgadniania przebiegów czasowych mi¬ kroprocesora z impulsami synchronizacji sygnalu wizyjnego w celu tworzenia' odniesienia wzgledem pola obrazu. telewizyjnego.W znanych odbiornikach telewizyjnych czesto pozadana jesit zgodnosc czasowa mikroprocesora (lub mikrokomputera) iz pnzeibiegaimi czasowymi pola oibrazu telewizyjnego. Wówczas gdy istnieje taka zgodnosc czasowa dla mikroprocesora, mikro¬ procesor moze wytworzyc odniesienie do pola obra- ziu telewizyjnego i moze zgóry iprzewildyjwac wysta¬ pienie synchronicznych przebiegów w sygnale wi¬ zyjnym. Mikroprocesor moze wiec sterowac sy¬ gnalem wiizyijnym we wlasciwych czasach w celu spelnienia okreslonych funkcji przetwarzania sy¬ gnalów. Na przyklad, znajac odniesienie sygnalu wizyjnego., mozna zliczac i bramkowac linie w czasie wystalptfenia np. sygnalu V^R na linii dzie¬ wietnastej ldb informacji teletekstowej na liniach czternastej i pietnastej. Na dtoodze próbkowania sygnalu wiizyljnego w dokladnie znanych momen¬ tach mozliwe jest takze wydzielenie informacji synchronicznej, takiej jak sygnal synchronizacji koloru lulb sygnal uzyiwiany do detekcji odbic.Wydzielona informacja moze nastepnie byc pnze- twarizana przez mikroprocesor lub inne uklady przetwarzania sygnalów. 10 15 25 Znany jest sposób sterowania mikroprocesorem! synchronicznie z sygnalem wizyjnym, w którym wytwarza sie sygnal synchronizacji zawierajacy wiele skladowych oibejimujacych skladowe o cze¬ stotliwosci linii w odpowiedzi na sygnal wizyjny, prizy czyim sygnal synchronizacji zawiera impulsy synchronizacji linii i tajpulsy wyrównawcze, wy¬ twarza sie sygnal taktowania w odpowiedzi na sygnal synchronizacji, który ma czestotliwosc be¬ daca wielokrotnoscia czestotliwosci linii sygnalu synchronizacji, dostarcza sie sygnal taktowania ido mikroprocesora i programuje sie mikroprocesor dla wykonywania calkowitej liczby, cyklli instruk¬ cji podczas calkowitej liczby okresów sygnalu synchronizacji w odpowiedzi na sygnal taktowa¬ nia.Znane jest urzadzenie do sterowania mikropro¬ cesorem synchronicznie z sygnalem wizyjnym, za¬ wierajace zródlo sygnalów wizyjnych dolaczone do ukladu seperatora sygnalów - synchronizacji, który jest dolaczony do mikroprocesora i do ukla¬ du odchylajacego dolaczonego do mikroprocesora i do ukladu petli synchronizacji fazowej.Znane jesit równiez urzadzenie do sterowania mikroprocesorem synchronicznie z sygnalem wi¬ zyjnym, zawierajace zródlo sygnalów wizyjnych, którego wyjscie jest dolaczone do ukladu prze¬ twarzania sygnalów wizyjnych oraz do ukladu synchronizacji linii dolaczonego do wejscia mikro¬ procesora, którego wyjscie jest dolaczone poprzez 143 206143206 3 fyrzettwoffndlk cyfrowonanaiogowy do zródla sygna¬ lów wizyjnych. Tego typu uanzadizeoie jest prze¬ stawione na przyklad w zgloszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki- nr 2156 928.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze próbkuje sie sygnal synchronizacji w okresach póMnii dla wykrywania obecnosci impulsów wy¬ równawczych i jezeli obecnosc ta nie jest wykry¬ wana, wstrzymuje sie cykl sygnalu taktowania dla mikroprocesora oraz powtarza sie próbkowa¬ nie i wstrzymywanie az do wykrycia obecnosci knpulsów wyrównawczych. , W przypadku, gdy wytwarzany sygnal synchro¬ nizacji zawiera równiez impulsy synchronizacji pola, dodatkowo ..próbkuje sie zlozony sygnal syn¬ chronizacja w okresach pólldnii az do wykrycia impulsów przez dwie kolejne próbki, nastepnie próbkuje sie zlozony sygnal synchronizacji po cza¬ sie okresów jedenastu, póllinii<, dla n kolejnych instrukcji próbkowania, gdzie n jest wiejksze niz jeden i mniejsze lulb równe czasowi1 trwania im¬ pulsu synchronizacji pola podzielonemu przez czas wykonywania instrukcji próbkowania, i impuls sjngnalu synchronizacji wykrywa sie przez, n-ta próbke, identyfikujac te próbke jako ostatni sze¬ roki impuls pola wizyjnego oznaczonego liczba pprttyista i impulsu sygnalu synchronizacji nie wy¬ krywa sie przez n-fta próbke, identyfikujac pierw¬ sza z n próbek jako pierwszy impuls wyrów¬ nawczy nastepujacy po okresie impulsu synchro¬ nizacja pola wizyjnego oznaczonego liczlba niepa¬ rzysta.W urzadzeniu wedlug wynalazku wyjiscie ukla¬ du petli synchronizacji fazowej jest dolaczone do wejscia mikroprocesora poprzez przelacznik pola¬ czony równiez z wyjsciem sterujacym mikropro- cesora, fetory laczy sie poprzez bramke ze zró¬ dlem sygnalów wdzytfnycn i z ukladem uzytko¬ wym.Mttaroprocesor ma wejscie danych dolaczone do sepawubora sygnalów synchronizacji i wejscie da¬ nych dolaczone do ukladu odchylajacego oraz wyjscie danych dolaczone poprzez bramke do ufc&atiu uzytkowego przyjmujacego sygnaly. iRraedmioi wynalazku jest przedstawiony w przykladach wykonania na rysunku, na którym log. 1 przedstawia w postaci scnematu blokowego ititlad wedlug wynalaaku do synchronizacji prze¬ biegów czasowych mikroprocesora z sygnalem wi¬ zyjnym, fag. 2, 3 14 — przebiegli ilustrujace spo¬ sób wedlug wynalazku uzgadniania przebiegów czasowych mikroprocesora z fig. 1 z kazda linia sygnalu wizyjnego, fig. 5 — przefbiegfi ilustrujace sposób zapewniania odniesienia pola wizyjnego dfca mikroprocesora z fig. 1, fig. 6 — uklad do próbkowania sygnalu stertujacego odpowiedzia pas¬ ma przepustowego czestotliwosci posredniej od¬ biornika telewizyjnego i fig. 7 — przebiegi poka¬ zujace dzialanie ukladu z fig. 6. iNa fig. I jest praadstawtfony uklad do symchro- .ntaacji cfaiatenla mikroprocesora 30 z sygnalem wizyjnym wecftug -wynadaeku. Zródlo 10 sygnalów *tózytjnyienl tafcie jak detektor wizyjny, wytwarza sygnaly woztygne, totóre sa dostarczane do wejsc byantfU 16 d konwencjonalnego ukladu separatora 12 sygnalów synchronizacji. Separaitor 12 sygnalów synchronizacji wytwarza na odpowiednich wyj¬ sciach sygnaly synchronizacji linii (H), pola (V) i calkowity (C) (zawierajace skladowe linii, pola 5 i wyrównawcze). Sygnaly synchronizacji linii i pola sa dostarczane do konwencjonalnego telewi¬ zyjnego ukladu odchylajacego 14. Uklad odchyla¬ jacy 14 dostarcza na wyjscie sygnaly wygaszania linii, które moga byc uzyskane na przyklad w 1° zwykly sposób z zespolu odchylajacego kineskopu.Sygnaly wygaszania linii1 i calkowite sygnaly synchronizacji sa dostarczane odpowiednio do wejsc INi i IN2 danych mikroprocesora 30. Mi¬ kroprocesor 30 dziala w sposób, który mozna opi- 15 sac zgodnie z instrukcjami zapamietanymi w pa¬ mieci programu. Sygnaly wygaszania Unii sa takze dostarczane do wejscia detektora fazy 22, którego wyjscie jest polaczone poprzez Mitr 24 z wejsciem sterowanego napieciowo generatora 26. Wyjscie 20 sterowanego napieciowo generatora 26 jest dola^ czone do dzielnika 28 i do trzeciego wejscia mi¬ kroprocesora 30 poprzez przelacznik 32. Wyjscie dzielnika 28 jest polaczone z drugim wejsciem detektora fazy 22. Detektor fazy 22, filtr 24, ste- * rowany napieciowo generator 26 i dzielnik 28 sa polaczone w ukladzie pejfcli synchronizacja fazowej 20 i dzialaja w kierunku wytworzenia dla mikro¬ procesora 30 sygnalu taktowania, który jest za¬ sadniczo w stalym zwiazku fazowym z sygnalem 30 wygaszania linii.Mikroprocesor 30 ma przewód wyjsciowy stero¬ wania z przedskokiem, który jest polaczony z przelacznikiem 32. Impulsy wyltwarzane przez mi¬ kroprocesor 30 na tym przewodzie powoduja 35 otwarcie roizwiemego przelacznika 32. Mikropro¬ cesor ma takze drugie wyjscie dolaczone do bram¬ ki 16 w celu sterowania przewodnoscia bramki.Wyjscie bramki 16 jest dolaczone do ukladu uzyt¬ kowego 18 przyjmujacego sygnaly. 40 -Dlztialanie ukladu przedstawionego na fig. 1 mo¬ ze byc zrozumiane w odniesieniu do nastepujace¬ go przykladu, rozwazanego lacznie z przyklado¬ wymi przebiegami przedstawionymi na fig. 2—6.W tym przykladzie zaklada sie, ze stosowany mi^ fS kroprocesor stanowi model 8748 firmy Intel i in¬ nych producentów. Sterowany napieciowo genera¬ tor 26 ma zalozona nominalna czestotliwosc ro¬ bocza równa 5,66435 MHz a dzielnik 28 dzfieli te czestotliwosc taktowania przez 360 w petiM syn- •• chronizacji fazowej 20. Mikroprocesor 30 modelu 8748 wykonuje jeden cykl instrukcja a kazde 15 cykli taktowania jak pokazano na fiig. 4b i 4c.Mikroprocesor ten moze próbkowac sygnaly na swych wejsciach INi i IN^ danych przez wykony- ** wanie dwueyfldowej instrukcji próbkowania HO, 112, jak pokazano na fig. 4c. Instrukcja próbku¬ jaca próbkuje poziom sygnalu na wyibranym wej¬ sciu w czasie wskazywanym na fig. 4c przez strzaJke próbkowania 11.1 w odniesieniu do prze- *• biegu taktowania mikroprocesora z fagi. 4b. Przy wybranej czejstotlowoscli taktowania równej 5,66435 MHiz mikroprocesor bedzie wykonywac 24 instruk¬ cje jednocyfclowe w okresie równym czasowi trwania jednej Mnlii.* Po pobudzeniu ukladu z fig. 1 sygnal taktowa-I432M 5 a nia uzyskany z petli synchronizacji fazowej umoz¬ liwi wykonywanie przez mikroprocesor 30 calko¬ witej liczby instrukcji jednocyklowych w czasie trwania jednej lilndd telewizyjnej. Dla czasu trwa¬ nia linii w systemie telewizji kolorowej NTSC, który wynosi 63^^555 mikrosekund, w czasie trwa¬ nia kazdej linii w tyim przykladzie zostana wy¬ konane 24 instarukcje o czasie trwania 2,646 mi* krosekund. Jezeli czas trwania linii telewizji czar¬ no-bialej luib niestandardowej jest inny, petla synchroinzacji fazowej 20 bedzie regulowac cze¬ stotliwosc taktowania w celu dalszego wykony¬ wania dalfcowiitej licaby instrukcji w czasie trwa¬ nia kazdej linid. Jednakze instrukcje beda wyko¬ nywane w zwiazku fazowymi wzgledem poczaitku kazdej linii, który jest przypadkowy. Mikropro¬ cesor bedzie wiec próbkowac calkowity sygnal synchronizacji i realizowac technike przeskoku taktowania wedlug wynalazku w celu uzgodnienia fazy cykli instrukcji z sygnalem wizyjnym. W ten sposób zostaje ustalone odniesienie dla kazdej linii.Technika przeskoku taktowania pokonuje wlas¬ ciwe dla mikroprocesora ograniczenie wylacznej mozliwosci dokladnego, próbkowania sygnalu wi¬ zyjnego w okresach instrukcji próbkowania^ które sa rozdzielone w znacznym stopniu pod wzgledem czasu trwania próbkowanych sygnalów. Np. w mikroprocesorze 8748 sygnaly wejsciowe moga byc próbkowane tylko jeden raz na 5,3 mikrosekund, co jest .podwojonym czasem cyklu instrukcji wy¬ noszacego 2,648 mikrosekund. W zaleznosci od zwiazku fazowego czasów próbkowania i calkowi¬ tego sygnalu synchronizacji:, mozliwe jest wysta¬ pienie pomdejdzy dwoma czasami próbkowania im¬ pulsu wyrównawczego o czasie trwania 2,4 mi¬ krosekundy. Dzieki zastosowaniu sposobu wedlug wynalazku to ograniczenie moze byc pokonane i cykle instrukcji beda szybko uzgodnione fazowo w znany sposób z calkowitymi sygnalem synchro¬ nizacji.Po pobudzeniu ukladu z fig. 1 mikroprocesor zaczyna wykonywac sekwencje dwucyklotwych in¬ strukcji próbkowania w celu próbkowania calko¬ witego sygnalu synchronizacji ma wejscki IN2 da¬ nych. CalkowMy sygnal synchronizacji zawiiera impulsy synchronizacji linii wyrównywania i pola, które w systemie NTTSC maja czasy trwania od¬ powiednio okolo 5; 2,4 i 27 mikrosekund. Ponie¬ waz próbkowania wystepuja co 5,3 mikrosekund jedynie iimpuflsy synchronizacji pola beda próbko¬ wane przez dwie lub wiecej kolejnych instrukcji próbkowania: impulsy synchronizacji linii i wy¬ równawcze sa zbyt krótkie do próbkowania przez dwie kolejne instrukcje próbkowania. Po detekcji przez rndkroprocesor impudsów poprzez detekcje stanu „wysokiego" np. przez dwie kolejne instruk¬ cje próbkowania, bejdzile on wykonywac nastepna instrukcje próbkowania w czasie opóznionym wzgledem pierwszego z dwóch o okres póHinii.Kolejne insltrukcje próbkowania beda ponownie wykonywane w celu identyfikacji nastepnego im- pufeu synchronizacji pola. Ta technika próbkowa¬ nia bedzie kontynuowana tak dftugo, az mikropro¬ cesor zidentyfikuje szesc kolejnych impulsów syn¬ chronizacji pola w okresie powrotu poi*. Jezeli szesc impulsów synchronizacji pola nie zostanie ziidientylfiikowanych, co np. mogfl)oby wystapic, g&f* by sekwencja próbkujaca zaczynala sase od druK gdego lub kolejnego impuilsu synchronizacji1 pola, mikroprocesor bedzie nadal próbkowac calkowity sygnal synchronizacji co 5,3 mikrosekund, az do napotkania sekwencji impulsów synchronizacji po^ la podczas nasttepnego okresu powrotu pola. Pó zidentyfikowaniu ta technika sekwencji szesciu impulsów synchronizacji pola, pierwsza z dtam kolejnych instrukcji, która prótokucje ostaitni fnw puls synchronizacji pola, staje sie dla mikropro-' cesora odniesieniem czasowym,, które lezy bBSsko poczatku okresu pólfliinii callkowiiitego sygnalu syn¬ chronizacji. Na podstawie tego odniesienia cza¬ sowego mikroprocesor moze próbkowac okresy póllinii w celu próby identyfikacji itnpufflsów wy¬ równawczych calkowitego sygnalu synchronizacji.W przypadku opisanych powyzej zwiazków cza¬ sowych instrukcji próbkowania mikroprocesora, mikroprocesor 30 bedzie teraz zaczynal próbko¬ wac calkowilty sygnal synchironizaejff w okresach pólKnii, jak pokazano na fig. 2b i 2c. Ffe. 2b przefdsta(wda4mpul!s 44 synchronizacji liniU, po któ¬ rym nastepuja w okresach póHinii iimjpiultey wy¬ równawcze 46 i 48, który to model wystepuje przy kazdym przejscfou z pola parzystego na pole nieparzyste. Fig. 2c przeefetawiia cykle instrukcji mikroprocesora, wykreslone w tej sarniej skali czasowej, co przebieg synchronizacji calowi/tej z fig. 2ib. Czasy próbkowania 50, 52 i 54 sa przed¬ stawiane przez sitirzaffld i wystepuja podczas pierwszego, trzynastego i pierwszego cyklu in¬ strukcji odpowiednio w kolejnych Hniach. Frótoki zositaja wiec oddalone czasowo o pól linii. W tyim przykladizie impuls 44 synchronizacji lSntf bedzie wykrywany w czasie próbkowania 50* lecz zwia¬ zek fazowy instrufceja próbkowania mikroproceso¬ ra i przebiegu synchronizacji caflltoowiltej z fig. Sb powoduje niezdolnosc mikroprocesora do detekcji impulsów wyrównawczych 46 1 48.^Przedstawiony zwiazek czasowy powoduje rów¬ niez pomijanie kolejnych impulsów wyrównaw¬ czych przez instrukcje próbkowania. Mikroproce¬ sor bedzie odpowiadac na te niewykryite impulsy przez wyitwarzamie impulsu IW przeskoku takso¬ wania na linii sterowania przeskokiem podczas okresu powroitu pola, jak pokazano na fig. Sc.Impuls 108 przesktjfcu taktowania otwiera pree- lajcznik 32 na jeden cykl taktowania mfikroproce- sora, jak przedstawiono to przez pominiety cykl tatotowania po cyklu taktowania 15 na fiig. 3 Poniewaz kazdy cykl instrukcji wymaga piejtna- s*u impulsów taktowania, pominiety cykl takto¬ wania bedzie przekraczal czas cyklu instrukcji 100 z fig. 3a o jeden okres tatotowania. Cykl in¬ strukcji 100 bedzie efekitywnie osifcaJtni dla szesna¬ stu cykli taktowania i nastepny cykl mstrufcfeji 102 zacznie sie, jak pokazano, w momencie 106 zamiast w normalnym niomencie IM. W wyniku tego cykl instrukcji 102 i wszystkie kolejne cylOte instrukcji sa opóznione lufo przesunieite fazowo o jeden cykl taktowania wzgledem calkowitego sygnalu synchronizacji. Mikroprocesor bedzie te- 10 15 * 30 * 49 V » 55 m143 206 T&cprGbkowaL calkowity przebieg synchronizacji z tym nowym zwiazkiem £azowym pomiedzy.in- atriafccjaimi próbkowania i calkowitym sygnalem synchronizacji. Jezeli mikroprocesor ponownie przerywa próbkowanie impulsów próbkujacych, cykl taktowania zostanie przeskoczony i faza in¬ strukcji próbkowania zostanie przesunieta w stro¬ ne czasów póznitejszych wzgledem calkowitego sy¬ gnalu synchronizacji, jak pokazano przez czasy próbkowania 60, 62 i 64 na fig. 2d, które sa wszystkie w sposób widoczny przesuniete czasowo wzglejde&a; odpowiednich czasów próbkowania 50, 52 i 54 z fig. 2e.{Mikroprocesor komtynuiuje w ten sposób prób¬ kowanie . calkowitego sygnalu; synchronizacji i przeskakiwania cykli taktowania az do czasu próbkowania, który jest jednoczesny z osiagnie¬ ciem przez impuls 44 synchronizacji linii tylnego zbocza impulsu, jak pokazano przez Czas próbko¬ wania 70 na" fig. 2e. Kolejne przeskoki cykli tak¬ towania bedia powodowac pomijanie przez odpo¬ wiednie instrukcje próbkowania impulsów 44 syn¬ chronizacji. -. IBsifii. Jednakze te przesuniecia fazowe beida powodowac, ze poprzedzana instrukcja prób¬ kowania, pokazana jako czas próbkowania 80, bedzie próbkowac impuls 44 synchronizacji linii w poblizu jego czola. Gdy to nastapi, odniesienie instrukcji mikroprocesora bedizfie wzrastac o dwa w celiu ustalenia cyklu instrukcji obejmujacego czas próbkowania 80 jako pierwszy cykl instrukcji Unii', zamiast dwudziestego trzeciego poprzedniej Unii,-Bo kilku* nastepnych przeskokach cykli tak¬ towania ten czas próbkowania zostanie przesu¬ niety w fazie wzgledem calkowitego sygnalu syn¬ chronizacji do polozenia czasowego 90, jak poka¬ zano na fig. 2f, r -W tyfcn zwiazku fazowym, próbka póliiniowa 92 jest teraz w polozeniu czasowym T^JLasciwym do detekcji impulsu wyrównawczego 46 i nastepny czas próbkowania 94 ibejdzie wykrywac impulsy wyrównawcze 48. Instrukcje próbkowania mikro- procesora zostaja teraiz uzgodnione fazowo z cal¬ kowitym sygnalem synchronizacji z fig. ab tak, ze wszystkie fin^uilsy synchronizacji beda próbko¬ wane. W praktyce dokladna regulacja zwiazku tezowego jest uzyskiwana tak, ze impulsy wy¬ równawcze sa próbkowane w sposób ciagly w ich punktach srodkowych. Stwierdzono, ze ta technika przeskoku taktowania i pnzei&uniecia fazy umozli¬ wia szybkie uzgadnianie czasów próbkowania z calkowitym sygnalem synchronizacji. Eksperymen¬ ty wykazafty, ze do osdajgmiecia wymaganej zgod¬ nosci przy dtewolnyfch poczatkowych zwiazkach fazowych konieczna jest analiza nie wiecej niz trzydziesitu pól.Technika przeskoku taktowania jest stosowana korzystnie w przypadku mdkroprocesorów takich jak -model &M&, które sa skonstruowane pod ka¬ tem latwego wykonywania tej funkcji. Mozna stwierdzic na podstawie fig. 3, ze efektem prze¬ skoku /taktowania • w tym przykladzie jest wydlu¬ zenie czasu (wymaganego do* wykonania instrukcji z. 2,648 mikrosekund do 2#25 mikrosekund. Fiaza kolejnych 2,648 molkrosekundowy)dh instrukcji jest a^ate^ przesunieta wz^e/ifem dochodzacych sy¬ gnalów synchronizacji. Takie samo przesuniecie fazowe moze byc zrealizowane w zakresie opro¬ gramowania Ibez przeskoku (taktowania w wyniku selektywnego, wykonania instrukcji, której czas 5 wykonania jest dluzszy niz czas- nominalnych In¬ strukcji równy 2,648 mikrosekund'. Na pnzyklad jezeli mikroprocesor moze wykonywac inny typ instrukcji w 16,. 17, 18 itd;. cyklach tiaktbwania, jedna z tych instrukcji moglaby, byc wykonana 10 w celu zapewnienia przesuniecia fazowego- zalez¬ nosci czasowych instrukcji 2,4)68 mdkrosek.undo- wych wzgledem sygnalów synchronizacji. Pozwala to na realizacje wynalazku przy zastosowaniu mi¬ kroprocesora, który nie ma wlasnosci1 przeskoku 15 taktowania. i Jezeli instrukcje próbkowania zostaly wlasciwte< uzgodnione fazowo z calkowitymi sygnalami syn¬ chronizacji, dowolny zadany fragment linii mbze byc próbkowany na drodze próbkowania podczas 20 odpowiedniego cyklu lulb cykW instrukcji. Linie moga byc zliczane pnzeiz rltczanie impulsów 40 i 42 wygaszania linii z fig. 2a, które sa dostoso¬ wane do wejscia INi danych mikroprocesora 30.Jednakze w celu próbkowania linii o okreslonym 25 numerze, takiej jak iilhia dziewietnasta kazdego pola (linia WR)„ konieczne jest ustalenie odniesie¬ nia w polach wizyjnych; Mozna to wykonac przez próbkowanie calkowitego sygnalu synchronizacji w okresie póllinii, jak to przedstawiono na przebie- w gach z filg. 5.CFTiig. 5a przedstawia przebieg calkowitego sygna¬ lu synchronizacji na poczatku nieparzystego (pierwszego) pola. Pinzebieg ten jest próbkowany w czasach próbkowania pokazanych na fig. 5b.* Impuls synchronizacji 120 linii jest ostatnim im¬ pulsem synchronizacji linii poprzedniego parzy¬ stego pola, a po nim nastepuje impuls wyrów¬ nawczy 122 w jeden okres -linii pózniej. Nastepny wykrywamy impuls jest impulsem wyrównawczym *° 124, wystepujacym o okres póllinii pózniej po im¬ pulsie 122. Poniewaz pomiedzy tymi dwoma sy¬ gnalami przeszedl tylko okres póllinii, czas prób¬ kowania impulsu 124 jest zaliczany jako „jedten".Próbki1 póllinii sa teraz zliczane az do osiagniecia *5 zliczenia .„dwanascie'' w szesc linii pózniej,, w któ¬ rym to czasie próbikfowany jest impuls wyrów¬ nawczy 126 nastepujacy po okresie impulsu syn¬ chronizacji pola. Przebieg calkowitego sygnalu synchronizacji jest teraz próbkowany przez kilka W kolejnych instrukcji, co oznaczono przez czasy próbkowania 12' i 12". Mala szerokosc impulsu wyrównawczego 126 pozwala na próbkowanie tego impulsu tylko przez pierwszy czas próbkowania 12, próbki 12' i' 12" ibejda napotykac przebieg cal- 55 kowitego sygnalu synchronizacji w stanie „ni¬ skim". Mikroprocesor rozpoznaje teraz « zidenty¬ fikowal linie siódma nieparzystego pola wizyjne¬ go.Wynik ten moce byc sprawdzony na poczatku w nastepnego pola parzystego, pokazanego na fig. 5c.Nieparzyste (pierwsze) pole konczy sie impulsami synchronizacji 130 i 132 linii. Po impulsie 132 na¬ stepuje w póKinii pózniej impuils wyrównawczy 134.Jak i- w przypadku poprzedniego pola, wystapienie *5 w polowie Mnii dwóch impulsów ustawia licznik143 i próbkowania tadkroprocesora na Jeden". Próbki póllindi sa terafc zliczane do chwili osiagniecia zli¬ czenia ^dwanascie". Przy izldczeniiu dwunastu mi¬ kroprocesor bedzie próbkowac ostatni szercM im¬ puls (pola w podal parzystym. Nastepne kolejne 5 próbfla 12' i 12" bedSa itakze przykrywac szerokie impulsy odchylania 136 pola identyfikujac ten impuls 136 jako czesc lamii szóstej pola przysiego.Mikroprocesor ma teraz odniesienie w sygnale wizyjnymi d moze identyfikowac pola parzyste i *° nieparzyste, jak równiez okreslone linie iw kazdym polu przez zliczanie impulsów wygaszania linii na wyjsciu INi. Mikroprocesor moze ihraimkowac kaz- dia okreslona linie do ukladu uzytkowego 18 je¬ dynie przez zliczanie odpowiedniej liczby impul l5 sów wygaszania linii oraz otwieranie" bramki 16 pczy odfejofwdednjim zliczeniu. Nastepnie mdkropro- ceifer moze próbkowac w okreslonym czasie po¬ szczególna idnde przez wykonywanie jednego lub kfiOfou przeskoków cykli sygnalu taktowania. Te *° przeskoki taktowania efektywnie przesuwaja taze instruteji próbkowania w kierunku zgodnosci z czasem linii, która ma byc próbkowana. Mikro¬ procesor moze wliczac przeskoki taktowania tak, aby utrzymac nadal odniesienie czasów próbko- * wania wzgledem sygnalu wizyjnego.Uklad z !fiig. 1 imoze miec konfiguracje jak po¬ kazana na ffig. 6 w celu próbkowania 6ygnalu WR. Próbki sygnalu WiR moga nastepnie byc za¬ stosowane na przyklad do- sterowania pasmem 30 przepustowym czestotliwosci posredniej odbiornika telewizyjnego. Obwiednia odniesienia chrominancji i poziom odniesienia luminancji sygnalu VIII sa wykrywane i porównywane w celu wytwarzania sygnalu sterowania, który jest stosowany do uwy-" * datniania pasma przepustowego czestotliwosci po¬ sredniej, w poblizu czestotliwosci nosnej obrazu luib chrominancji. Podstawowe elementy tego ukladu jak pokazany na ffig. 6, w ukladlzie kon¬ wencjonalnego odbiornika telewizyjnego, zawiera- 40 ja antene 152, uklad strojenia 150, mikser 154, uklad przeitiwarzania 158 sygnalu czestotliwosci po¬ sredniej i uklad' przetwarzania 160 sygnalów wi¬ zyjnych sa pokazane w zwyklymi polaczeniu. Po¬ miedzy mikserem 154 a ukladem przetwarzania tt 158 sygnalu czestotliwosci posredniej jest wla¬ czony strojony uklad uwydatniania 156 czestotli¬ wosci posredniej, który moze byc skonstruowany w znany sposób. Wykrywany sygnal wizyjny na wyjsciu ukladu przetwarzania 158 sygnalów cze- w stotiiwosci posredniej jest dostarczany do fiUtni 162, pierwszego wejscia multipleksera 166 fi1 ukla¬ du synchronizacji 176 linii.'Uklad1 synchroniizacji 176 linii zawiera elementy 12, 14, 20 i 32 ukladu z ffig. 1 i jest polaczony z " mdkroprocesorem 30, Jak pokazano na tej figurze.Multiplekser 166 jest sterowany przez syjgnaly do¬ starczane do linii sterujacych 172 i 174 przez mi¬ kroprocesor 30. Wyjscie ffiltru 162 jest sprzezone z wejsciem detektora 164, którego wyjscie jest w sprzezone z drugim wejsciem multipleksera 166.Wyjscie multipleksera 166 jest sprzezone z mikro¬ procesorem 30 za pomoca przetwornika analogo- wo-cyfrowego. 168. Mikroprocesor wytwarza cyfro¬ wy sygnal wyjsciowy, który jest sprzezony z wej- * 10 sciami przetwornika cyifrowo-analogowego 170, którego wyjscie jest polaczone z wejsciem steru¬ jacymi strojonego ukladu uwydatniania 156 cze¬ stotliwosci posrednich. ; , Podczas pracy zaleznosci czasowe mikroproceso¬ ra sa uzgadniane z calkowitym sygnalem syn¬ chronizacji sygnalu wizyjnego, jak pokazano na flig. 2—<5. Mikroprocesor 30 bedzie zliczac linie »y- gnalu wizyjnego w celu zlokalizowania linii dzie¬ wietnastej, która moze zawderac sygnal VHR. Ty¬ powy sygnal V3R jest przedstawiony na flig, 7a.Nastepujac po konwencjonalnym impulsie syn¬ chronizacja linii i impulsie synchronizacji koloru, sygnal VIR posiada 24 mikrosek-undowa obwiednie 180 odniesienia chrominancji, po której nastepuje dwunastomikrosekundowy poziiom 182 odniesienia luminancji. W czasie trwania c.linii osiemnastej, instrukcje mikroprocesora zostaja uzgodnione z sygnalem VKR, jak pokazano przykladowo na ffig. 7a. Podczas szóstego cyklu instrukcji, mikropro¬ cesor 30 bedzie zapoczatkowywal (impuls okresu próbkowania chrominancji na linii, sterujacej 172, pokazany jako dimpuls 184 na* ffig. 7b. Mikroproce¬ sor konczy impuls 184 w cyklu instrukcji 13. (Pod¬ czas impulsu 184 okresu próbkowania wykrywany poziom obwiedni odniesienia chrominancji na wyj¬ sciu detektora 164 jest kierowany do przetworni¬ ka analogowOHcytfirowego 168 z pierwszego wejscia multipleksera 166. Poziom wykrywanego sygnalu jest zamieniany na sygnal cyfrowy i napamdety- wany przez mikroprocesor 30.Podczas cyklu instrukcji. 15 Enii dziewietnastej, iimpuls 186 okresu próbkowania luminancji jest zapoczatkowany przez mikroprocesor na linii ste¬ rujacej 174. Mikroprocesor konczy impuls 186 pod¬ czas cyklu instrukcji 19. Impuls 186 okresu prób¬ kowania steruje multiplekserem w celu kierowa¬ nia poziomu odniesienia luminancji z drugiego wejscia multipleksera 166 na przetwornik analo- gowo-icycfrowy 168. Poziom odniesienia luminancji jest przeksztalcony na postac numeryczna i zapa¬ mietywany przez mikroprocesor 30.Mikroprocesor 30 moze teraz obliczac wartosc sygnalu sterujacego dla strojonego ujkladui uwy¬ datniania 156 czestotliwosci posrednich. Dwa ea- pamietane sygnaly moga byc analizowane pod wzgledem waznosci i zaklócenia przez szumy a sygnal sterujacy bedzie obliczany odpowiednio do stosunku tych dwóch sygnalów. Cyfrowa wartosc sygnalu sterujacego jest dostarczana do przetwor¬ nika analogowo-cytawego 170, gdzie jest prze¬ mieszczana w sygnal analogowy i dostarczana do strojonego ukladu uwydatniania 156 (czestotliwosci posrednich. PL PL PL PL