TR2023010032T2 - Uyarlamali çok odakli di̇frakti̇f göz lensi̇ - Google Patents

Abstract

UYARLAMALI ÇOK ODAKLI DİFRAKTİF GÖZ LENSİ. Uzak, orta ve yakın görüş sağlayan çok odaklı oftalmik lens olup, optik bir ekseni olan ışık geçirgen bir gövde ve bu lens gövdesinin bir kısmı boyunca uzanan kırıcı bir taban hattı içerir; ayrıca lens gövdesinin merkezi bir alanı ile çakışan birinci bir kısım ve radyal olarak eş merkezli uzanan çok odaklı ikinci bir kısım içerir; bu ikinci kısım ayrıca, taban hattı üzerine bindirilmiş, lensin bir kısmını kaplayan çok odaklı simetrik bir kırınım ağı içerir, bu kırım ağının biçimi ve ortaya çıkan ışık yoğunluğu dağılımı optik eksene mesafeye bağlı olarak değişir, birinci kısım esas itibariyle içbükey olup bu ağın optik eksene en yakın sırtına bağlıdır ve amaçlanan uzak ve orta güçler arasında bir baskın optik güç sağlar; bunun yapısı, uzak görüş için amaçlanan enerjinin orta görüş için amaçlanan enerjiye oranı önceden belirlenmiş açıklıklar için daha düşük olacak şekildedir.

Description

TARIFNAME UYARLAMALI ÇOK ODAKLI DIFRAKTIF GÖZ LENSI MEVCUT BULUSUN TEKNIK ALANI Mevcut açiklama genel olarak oftalmik lenslere ve daha ayrintili olarak oftalmik göze temasli ve göz içi çok odakli lenslere iliskindir, bu çok odaklilik farkli göz bebegi boyutlarinda insan görüsüne en yararli olacak sekilde yer alan kirinimli bir yapiyla saglanir. MEVCUT BULUSUN ARKA PLANI Oftalmolojik uygulamalar için difraktif lensler, kirici bir gövde üzerine eklenen kirinimli bir örüntü içeren hibrit lensler yapisindadirlar. Çogu zaman lensin bir tarafi sadece kiricidir, diger tarafta ise bir kirici taban hatti üzerine bindirilmis bir kirinim agi vardir. Kirici taban hatti küresel olabilir veya alternatif olarak bir nevi küresel olmayan bir biçim içerebilir. Yüksek mertebeden tek odakli kirinimli bir örüntü, tamamen kirici bir biçim olarak da islev görebilir. Kirinimli parça genel olarak lensin iki tarafindan herhangi birine uygulanabilir, çünkü kirinimli bir örüntü bazi özgün nitelikler bulunan bir kirilma yüzeyi ile birlestirilecekse, bunlarin ayni tarafa ekli olmasi veya birinin lensin birinci bir tarafina ve digerinin ikinci tarafina ekli olmasi esas itibariyle fark etmez. Ayni zamanda, iki kirinimli örüntü, bir tarafta üst üste bindirilerek veya bunlar üst üste gelecek sekilde bunlari ayri taraflara ekleyerek birlestirilmis olabilir. Özgün bir kirinim mertebesi için lensin optik gücü, kirici taban gücü ve bu kirinim mertebesinin optik gücü toplanarak hesaplanabilir. Gözün anatomisinde, isik, lense ulasmasindan ve retina üzerine odaklanmasindan önce iris içindeki göz bebegi denen bir açikliktan geçer. Göz bebeginin büyüklügü iris kaslariyla kontrol edilir. Iris parlak isiga maruz kaldiginda göz bebegini hizla daraltir ve los isikta göz bebegini genisletir (büyütür). Göz bebegi açikligi ayrica yakin nesneler üzerine odaklanirken daralir ve daha uzak görüs için genisler. En dar hâlinde yetiskin göz bebegi çapi 1 mm'den küçük olabilir ve azami çapina ulasmak üzere 10 kata kadar büyüyebilir. Insan göz bebeginin büyüklügü ayrica yas, hastalik, travma veya görme sistemindeki diger bozukluklar, örnegin göz bebegi hareketini kontrol eden yollarin islev bozuklugu nedeniyle de degisebilir. Gözün retinasindaki koni ve çubuklarin özgün tepkisiyle birlikte göz bebegi tepkisi temel alinarak, farkli aydinlik yogunlugu seviyeleri (cd/m2) altinda üç ana göz islevi modu gözlenmistir: fotopik (parlak isik kosullari), skotopik (düsük isik kosullari) ve mezopik (ara kosullar). Gözlenen nesnenin, arka planin ve çevrenin parlaklik seviyesi, retinal aydinlik yogunlugu seviyesine (isik yogunlugu) göre çubuk ve konilerin etkinligini belirler. Ek olarak, görme sistemi göz bebeginin çevresinden giren isiga nispeten göz bebeginin merkezinden gelen isiga daha duyarlidir. Buna "retinanin yöne bagli duyarliligi olarak da bilinen birinci tür Stiles-Crawford Etkisi (SCE-1) denir ve retinanin açiya bagli duyarliligini açiklar. Göz bebegine merkezi civarindan giren ve retina reseptörlerine paralel olan eksenel isik isinlari, göz bebegine kenarlarindan giren eksen disi isik egik isinlarindan daha etkilidir. Bu nedenle, göz bebeginin çevresinden geçen isik, göz bebeginin merkezi civarindan geçen isiga nispeten görüsü uyarmada daha az etkilidir (yani, eksenel isik eksen disi isiga nispeten daha keskin görüntüler olusturur) ve dolayisiyla odak derinligini artirir (bkz: W. Fink ve D. Micol, "Computer-based simulation of visual perception under various eye defects using gerçege uygun faz algisi gerektiren görevler için odak disinda kalan görüntü kalitesini ve odak disinda kalan görüsü kayda deger ölçüde iyilestirebilir (bkz: X. Zhang, M. Ye, A. Bradley, ile L. Thibos, "Apodization by the Stiles-Crawford effect moderates the visual impact Bir lens olarak islev gören bir kirinim aginin mutlak anlamda yari çapla degisen bir aralik içerdigi belirtilmelidir. Aralik, kirilma indisine, tasarim dalga boyuna ve birinci kirinim mertebesinin optik gücüne baglidir. Aralik, lens içinden birinci kirinim mertebesinin odak noktasina isik yolu farkinda (OPD) periyot basina tam olarak bir dalga boyu fark olacak sekilde belirlenir. Kirinim aginin periyodikligini göstermek üzere, difraktif lens profilinin grafigi çogu zaman yari çapin karesine göre çizilir. Bu sekilde çizildiginde, periyotlar (ag araligi) esit mesafelidir, daha ayrintili olarak r2 alanindaki periyot adimi 2A/D'dir, burada A tasarim dalga boyudur ve D diopter cinsinden birinci mertebenin optik kirinim gücüdür. Bu, iyi biçimlendirilmis, faz uyumlu difraktif lenslerin temelini olusturur. Difraktiflens terimi kimi zaman, iyi bilinen Fresnel lensler için kullanilir. Bir Fresnel lens, bölge geçis yerlerinde düsey kademeler olan es merkezli bölgelerden olusur. Fresnel lenslerdeki bölgeler siklikla esit genisliktedirler ve her bir bölgenin optik nitelikleri kirilma teorisi yoluyla analiz edilebilir. Ancak, burada tartisilan difraktif lensler kirinim analizi gerektiren lenslerdir. En çok arastirilmis difraktif lens türü, Rossi ve digerlerine ait 1995 tarihli "Refractive and diffractive properties of planar micro-optical elements" baslikli çalismada ögretildigi gibi tek odakli faz uyumlu Fresnel lenstir. Bu lens türünde testere disi biçimli bir kirinim birimi hücresi ve tam olarak 21T'lik birfaz modülasyonuna karsilik gelen bir kademe yüksekligi kullanilir. Çogu zaman birden fazla odak noktasi saglamak istenir. Oftalmik lensler için, örnegin es zamanli olarak uzak görüs ve yakin görüs saglamak elverisli olabilir. Iki odak noktasi saglamak için mümkün olan en yüksek isik verimli lenste, yukarida açiklanan faz uyumlu Fresnel'e benzer olup yüksekligi daha düsük olan testere disi biçimli profil kullanilir. Böyle bir lens için mümkün olan en yüksek kirinim verimliligi %81'e yakindir. Ikiden fazla odak noktasi için optimize edilmis difraktif lensler için testere disi biçimli örüntüler en verimli olanlar degildirler ve asagida açiklandigi gibi daha yüksek kirinim verimlilikleri mümkündür. Son yillarda, üç ayri odak noktasi, siklikla uzak, orta ve yakin görüs saglayan lensler giderek yayginlasmistir. odakli simetrik bir agi birlestirme yoluyla çok odakli bir lens yapisi olusturmak üzere bir yöntem açiklanir. Bu belgede, mümkün oldugunca yüksek isik verimliligi elde etmek üzere tek odakli bir merkez bölge ile simetrik bir kirinim aginin nasil birlestirilecegi ayrintili olarak tartisilir. Bu belge ayrica bir açiklik için istenen yogunluk dagiliminin nasil elde edilecegine dair bir açiklama saglar. Ancak, tamamen tek odakli bir merkezi bölgenin eklenmesi, lens yüzeyinin tamaminda yüksek verimli bir aga sahip bir lensle karsilastirildiginda toplam isik verimliligini azaltir. kullanilan çok odakli bir lens açiklanir. Yaklasik2 mm ve daha küçük açikliklarda yakin görüs baskindir. Ek olarak, kirinim aginin tepeden tepeye yüksekligi tercih edilenden daha yüksektir. Sunuldugu üzere 2 mm açiklikta ölçüldügünde, lens, oldukça genis iki tepe noktasi olan çift odakli bir lens davranisi gösterir ve 3 mm'de esas itibariyle üç odakli bir lens davranisi gösterir. Difraktif üç odakli oftalmik lenslerin büyük çogunlugunda testere disi biçimli profillerden yararlanilir. Teknikte, üç odaklilik elde etmek üzere çift odakli iki difraktif lensin testere disi biçimli profillerinin birlestirilmesi bilinir. Bu islem kullanilabilir mertebeleri 0. mertebeye göre asimetrik olarak yer alan difraktif lensler saglar, örnegin üç odakli bir lenste 0, +1 ve +2 lens açiklanir, burada yüzey profilinin optik kalinligi her bölge dâhilinde yari çapla tekdüze sekilde degisir, komsu bölgeler arasinda geçis yerindeki ayri bir kademe ise bir kademe yüksekligini tanimlar. Optik elemanin kirinim mertebesi verimliliklerini uyarlamak üzere ilgili bölgeler için kademe yükseklikleri bölgeler arasinda periyodik olarak farklilik gösterebilir, buradaki kademe yükseklikleri iki deger arasinda münavebeli olabilir. EP 2.377.493'te, afakik bir göz içi lens üretme yöntemi önerilir, bu göz içi lens, açiklik degisiklikleri ve lens eksantrikliginin etkisini azaltirken her bir çoklu odaklama etkisini daha güvenli sekilde saglayabilir. EP 2.503.962'de, bir ön yüzey ve bir arka yüzey içeren ve esas itibariyle bir ön arka optik ekseni olan bir göz içi lens açiklanir, buradaki bu ön ve arka yüzeylerden biri, bu optik eksen üzerinde +1 mertebesinde en az bir birinci kirinim odak noktasi olusturan birinci bir kirinimli profil ve +1 mertebesinde en az bir ikinci kirinim odak noktasi olusturan ikinci bir kirinimli profil içerir, bu iki kirinim odak noktasi ayridir ve ikinci kirinimli profilin en az bir kismi birinci kirinimli profilin en az bir kismi üstüne bindirilmistir. Bu belgede ayrica, testere disi biçimli kirinim aginin uyarlanmasi denen yöntemin, açiklik arttikça uzak görüsün nispi yogunlugunu artirmak üzere nasil kullanilabilecegi açiklanir. Difraktif lenslerle baglantili olarak tartisildiginda, uyarlama ile, açiklik arttikça azalan bir kirinim örüntüsü derinligine atif hem uyarlama hem de tersine uyarlama açiklanir, burada, uzak görüse nispi yogunlugu sirasiyla azaltmak ve artirmak üzere açiklik arttikça artan profil yüksekligine atif yapilir. Bu iki kavramin kombinasyonu çapraz uyarlama olarak adlandirilir. US 9.223.148'de en az biri kirici ve bir digeri kirinimli olan ikiden fazla güce sahip bir lens önerilir. US 5.017.000'de birçok odak noktali profili olan birfaz levhasi önerilir, bu, r(k) = karekök(sabit x k) formülüne göre aralikli halka biçimli es merkezli birçok bölge içerir, burada r(k) bölge yariçapidir ve k bir bölgedir; burada, bu profile, yarim dalga boyundan fazla veya az bir optik yol uzunlugu olan yineleyen bir kademe dâhil edilmistir. Mevcut bulusun teknik alaninda atif yapilabilecek önceki teknik yayinlarindan biri olan EP 3.435.143'te yakin, orta ve uzak görüs için odak noktalari içeren çok odakli difraktif bir oftalmik lens ögretilir. Bu lens bir kirilma odak noktasi saglayan isik geçirgen bir lens gövdesi ve bu lens gövdesinin yüzeyinin en az bir kismi boyunca es merkezli sekilde uzanan ve bir dizi kirinim odak noktasi saglayan periyodik bir isik geçirgen kirinim agi içerir. Kirinim agi bir optik dalga bölücü olarak islev gören yapidadir, kirilma odak noktasi orta görüs için odak noktasi saglar ve kirinim odak noktalari yakin ve uzak görüs için odak noktalarini saglarlar. Kirinim aginda, lens gövdesinde gelen isigin fazini degistirerek kirilma ve kirinim odak noktalarindaki isik dagiliminin toplam verimliligini optimize edecek sekilde yer alan bir faz profili vardir. Bu lensin mertebeleri 0. mertebe etrafinda simetrik olarak yer alirlar ve hiç degilse -1, 0 ve +1 mertebelerinde islev görürler. Örnegin testere disi biçimli profilli veya ikili profilli lensler dâhil kirinimli profilde keskin geçisler olan difraktif lensler makineyle isleme zorluklarina neden olurlar ve bitmis bir lens için daginik isik ile parlama, yani dogrudan veya yansiyan günes isigi ya da geceleri araba farlari gibi yapay isiklar gibi parlak isik varliginda görme zorlugu ve hale etkileri, yani los isikta, bir diger deyisle mezopik kosullar altinda görülen beyaz veya renkli isik halkalari gibi birçok istenmeyen optik olayin daha fazla ortaya çikmasina ve isik saçilmasina yol açarlar. Keskin geçisler olmayan difraktif lensler bu sorunlar itibariyle daha iyi performans gösterirler ve hiç degilse tek sayida odak noktali çok odakli lensler için daha yüksek potansiyel kirinim verimliligine sahiptirler. Osipov ve digerleri tarafindan 2015 yilinda Journal of biomedica/ fabrication of trifocal diffractive lens with sine-like radial profile" baslikli çalismada açiklandigi gibi, daha düsük kalinti çökelme etkisi nedeniyle sinüs biçimli veya düzgün olan kirinimli profillerin testere disi biçimli profillere nispeten biyolojik olarak daha uyumlu olduklari da ileri kirinim agi ve 0. mertebe etrafinda simetrik olarak yer alan kullanilabilir mertebeler içeren bir oftalmik lensin odak noktalarindaki isik dagiliminin, faz profili fonksiyonunun argümani ve genliginden birini veya bunlarin her ikisini lens gövdesinin yari çapinin birfonksiyonu olarak veya lens gövdesinin optik eksenine radyal mesafenin bir fonksiyonu olarak modüle etme yoluyla nispeten genis bir yogunluk araliginda ayarlanabildigi bilinir. Son yillarda teknikte bilinen üç odakli bir lens, -1, 0 ve +1 mertebelerinde islev gören üç odakli bir lens içeren EP konmustur. Bir lens yapmaya yönelik genel bir yaklasim ayrica US 5.017.000'in ögretisinden bilinir. Ortaya çikan difraktif lens 0, +1 ve +2 mertebelerinde islev gören kirinimli bir lenstir. arasinda esit isik dagilimi ve kirinim verimliligi için optimize edilmis bir dogrusal fazli agdan baslanarak yapilabilir. Huzme bölücüler olusturma amaciyla dogrusal fazli aglar arastirilmis ve gelistirilmistir. Dogrusal fazli aglarin optimizasyonuna dair genel teori, 2007 yilinda Romero ve Dickey'e ait "Theory of optimal beam splitting by phase gratings. I. One- dimensional gratings" baslikli çalismada ögretilir. Kirinim fazli aglar üzerine mevcut literatür, belirli bir mertebe sayisi arasinda esit yogunluk dagilimi durumu için en uygun çözümü, yani azami kirinim verimliligini bulmaya odaklanmistir. Yukarida verilen nedenlerden dolayi, hem pozitif hem de negatif kirinim mertebeleri kullanilan düzgün kirinim aglarindan faydalanilan çok odakli, hibrit lensler kullanmak çogu zaman elverislidir. Ancak, önceki teknikte mevcut bu tür lensler birçok kisitlama içerirler. Uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli lenslerde siklikla tartisilan ve arzu edilen bir nitelik, skotopik kosullarda bulunan daha büyük göz bebekleri için uzak görüse yönelik olarak çok daha kuvvetli nispi yogunluk saglarken mezopik kosullar için nispeten esit bir yogunluk yayinlanan J. A. Davison ve M. J. Simpson'a ait "History and development of the apodized diffractive intraocular lens" çalismasinda ögretildigi gibi, testere disi biçimli çok odakli difraktif yüksekligin azaltildigi kirinim aglarina atifta bulunur. Genel olarak, difraktif çok odakli üzere agin yüksekligi azaltilabilir (artirilabilir). Bahsedilen makalede oldugu gibi örnegin 0, +1 ve +2 mertebelerinden faydalanilan asimetrik Ienslerde, uyarlama, açiklik arttikça uzak görüse enerji dagiliminin artmasini saglar. Uzak, yakin ve orta görüs saglamak üzere simetrik bir kirinim agi kullanilan bir lenste bu basit yöntem bu amaçla kullanilamaz, çünkü simetrik aglarda kirilma odak noktasi orta görüstedir veya yakinindadir. Yukarida bahsedilen kullanilarak yogunluk dagilimini iyilestirmek üzere bir yol açiklanir. US 8.486.141 BZ'de, bir iç bölge, bir orta bölge ve bir dis bölge içeren çok bölgeli, tek odakli bir oftalmik lens açiklanir. Iç bölgede birinci bir optik güç vardir. Orta bölge iç bölgeyi çevreler ve birinci güçten en az yaklasik 0,75 Diopterden daha küçük bir ölçüde farkli olan ikinci bir optik gücü vardir. Dis bölge orta bölgeyi çevreler ve ikinci optik güçten farkli üçüncü bir optik gücü vardir. Belirli düzenlemelerde, üçüncü optik güç birinci optik güce esittir. US 9.968.440 BZ'de, bir ön yüzey, bir arka yüzey ve bir optik eksen içeren bir oftalmik lens açiklanir. Ön yüzey ve arka yüzeyden en az biri, optik eksenden birinci bir radyal sinira uzanan birinci bir bölge ve birinci radyal sinirdan optigin kenarina uzanan ikinci bir bölge içerir. Birinci bölge, birfaz kaymasi niteligi ile ayrilmis bir iç bölge ve bir dis bölge içerir; bu faz kaymasi, iç bölge ile dis bölgeden disari dogru uzanan bir sirt içerir. US 7.073.906 B1'de asimetrik bir kirinim agi kullanilan bir bölge ile es merkezli yerlestirilmis merkezi, küresel olmayan tek odakli bir bölge açiklanir. Bir lensin kullanicinin gözlüge ihtiyaç duymamasina yeterli görüs saglayabilmesi için uzak, orta ve yakin görüs saglamasi gerekir. Fotopik kosullarda küçük göz bebekleri mevcutken uzak görüsü bilhassa güçlü olan tamamen çok odakli bir görüs istenir. Ancak lenste çok dar bir uzak görüs saglayan bir merkezi açiklik, diyoptri uyumsuzlugu riskini artirir. Lensin merkezi kisminin, amaçlanan uzak görüs gücünden hafifçe daha fazla güç saglamasi bu riski azaltir. Bu durum bilhassa önemlidir, zira katarakt cerrahisinin klinik basarisi gerçekten de uzak görüs kalitesine baglidir. Ek olarak, böyle bir dagilim, asagida görülecegi üzere isik bir kirinim agiyla bölündügünde daha yüksek genel isik verimliligi de saglayabilir. Küçük bir göz bebeginin çok daha yüksek bir odak derinligi saglamasina neden olan iyi bilinen igne deligi etkisi nedeniyle, çok küçük göz bebeklerinde güçteki küçük kaymalarin görüs üzerinde olumsuz bir etkisi yoktur. Bir lensteki çok küçük açikliklar için baskin gücü tam olarak seçebilmek de önemlidir çünkü farkli otomatik refraktometre teknolojileri ameliyat sonrasi farkli açikliklarda gücü ölçebilir ve özgün bir otomatik refraktometre teknolojisine uyum saglamak üzere baskin gücün sadece 1 mm degistirilmesi gerekebilir. Hafifçe daha büyük göz bebekleri olan mezopik kosullarda igne deligi etkisi artik geçerli degildir, bu da gözlüge ihtiyaç duyulmamasina yönelik çok odakli lenslerde uzak görüse ek olarak güçlü bir yakin görüs saglanmasini çok önemli hâle getirir. Gözlüge hiç ihtiyaç duyulmamasi için orta görüs de istenir. Insan göz bebekleri akomodasyon refleksi yüzünden skotopik ortamlarda bile yakin nesnelere bakarken daralirlar. Bu nedenle, yakin görüs için odaklanmis isigin büyük göz bebeklerinde kullanilmasi fizyolojik olarak mümkün degildir. Orta görüs bu sorundan çok daha az etkilenir, bu da nihayetinde büyük açikliklar için yakin görüse yönelen isigin azaltilmasinin orta görüse yönelen isigin azaltilmasindan çok daha önemli oldugunu kanitlar. Bu ilkeye göre tasarim yapmak, teknik isik verimliligine ek olarak isigin fizyolojik verimliligini de temin eder. Dolayisiyla, çok küçük açikliklar için baskin optik gücün tam yerlesimini saglayan sekilde çok yüksek isik verimliligi ve gelen isigin fizyolojik verimliligini de temin etmek üzere çesitli açikliklarda uygun sekilde ayarlanmis bir enerji dagilimi dâhil simetrik kirinim aglarinin avantajlarindan yararlanan gelismis bir oftalmik lense ihtiyaç vardir. MEVCUT BULUSUN HEDEFLERI Mevcut bulusun birincil hedefi, kirici bir taban hatti, optik bir eksen ve biri kullaniciya uzak görüs saglayan en az üç odak noktasi içeren çok odakli bir oftalmik lens saglamaktir. Mevcut bulusun bir diger hedefi, en az bir birinci ve bir ikinci kisim içeren çok odakli bir oftalmik lens saglamak olup bu kisimlar optik eksen etrafinda es merkezli sekilde yer alirlar ve en içte birinci kisim konumlanir. Mevcut bulusun bir diger hedefi, ikinci kisim ile birlestirildiginde en az üç odak noktasi saglayan simetrik bir kirinim agi içeren çok odakli bir oftalmik lens saglamak olup bu kirinim aginin 0. mertebesi ikinci kismin optik gücüne eklenir, birinci kismin ortaya çikan baskin gücü ise, bir tasarim dalga boyu için, yakin ve orta görüs için amaçlanan güçler arasindadir. Mevcut bulusun bir diger hedefi çok odakli bir oftalmik lens saglamak olup, buradaki lens, simetrik, sinüs biçimli kirinim aglari kullanarak isik lensinin anatomik olarak çok daha dogru kullanimini artirilmis kirinim verimliligi ile birlestirme kabiliyeti saglar, buradaki enerji dagilimi her bir açiklik için uygun sekilde uyarlanmistir. Mevcut bulusun bir diger hedefi çok odakli bir oftalmik lens saglamak olup bu lens, in vivo lens ölçümlerini, lensin ikinci kisminin kirici taban hattindan farkli bir kirici gücü olan ve verimliligin korundugu bir lens kisminda yapmaya imkân saglar. Mevcut bulusun bir diger hedefi, optimize edilmis çok odakliliga sahip çok odakli bir oftalmik lens saglamak olup buradaki kirinim verimliligi büyük ölçüde iyilestirilmistir. Birinci bir yönde, hiç degilse uzak görüs için bir odak noktasi içeren çok odakli bir oftalmik lens saglanir. Bu lenste isik geçirgen bir lens gövdesi vardir, bu, lens gövdesi yüzeyinin bir kismi boyunca lens gövdesinin optik ekseninden radyal yönde es merkezli sekilde uzanan simetrik (yani, optik güçleri 0. mertebe etrafinda simetrik olarak hizali olan) bir kirinim agi içerir. Lens en az bir kirici taban hatti ve en az bir birinci ve bir ikinci kisim içerir, bu kisimlar, birinci kismin merkezindeki içbükey bir biçim kirici taban hatti üzerine bindirilecek ve uzak ve orta görüs için amaçlanan güç arasinda bir optik güç saglayacak sekilde optik eksen etrafinda es merkezli olarak yer alirlar ve ikinci kisimda, kirici taban hatti üzerine bindirilmis simetrik bir kirinim agi vardir, bunun yerlesimi, bir tasarim dalga boyu için, simetrik kirinim aginin 0. mertebesi hem kirici taban hattinin gücüyle hem de lensin amaçlanan orta gücüyle esas itibariyle çakisacak sekildedir. Mevcut açiklama, simetrik bir kirinim agina sahip çok odakli bir lensin merkezi alaninin baskin gücünü dikkatli bir sekilde kontrol ederek ve ayrica bu simetrik kirinim aginin her bir sirtinin tam biçimini ve yüksekligini, yakin görüs için saglanan nispi enerji yaklasik 3 mm'lik açikliklar için 2 mm'lik ve 4,5 mm'lik açikliklardan daha yüksek olacak ve 5 mm ve üzeri açikliklar için nispi yakin görüs enerjisi orta görüs enerjisinin altinda tutulacak sekilde dikkatle kontrol ederek, hem çok yüksek bir kirinim verimliligi hem de daha yüksek bir fizyolojik isik verimliligi saglayan bir lens yapmanin mümkün oldugu görüsüne dayanir. Yukarida bahsedildigi gibi, herhangi bir keskin kenari olmayan sürekli ve düzgün profile sahip difraktif lensler, örnegin testere disi türünde veya ikili türde aglara veya rölyeflere nispeten, hesaplanmis bir profile uygun olarak daha kolay üretilmelerinin yani sira, hale olusturmaya ve gelen isigin lens içinden ilerledigi yoldaki düzensizlikler kaynakli saçilma veya parlamaya daha az egilimlidirler. Her hâlukârda daha yüksek bir kirinim verimliligi daha az daginik isiga yol açar. Elmasla tornalama veya benzer isleme biçimlerine dayali üretim teknolojileri itibariyle, testere disi biçimli veya ikili profiller gibi keskin kenarli profillere nispeten düzgün bir profil daha güvenilir, daha hizli ve daha ucuzdur. Oftalmik Ienslerin, örnegin mikro isleme veya elmasla tornalama yoluyla üretimindeki önemli bir adim, kesme izlerini gidermek üzere mekanik parlatmadir. Göz içi lensler için kalite gereklilikleri ve tibbi düzenlemelere uymak üzere görünür kesme izlerinin tamaminin giderilmesi gerekir. Ancak, son derece düsük seviyelerde kesme izi elde etmek, kesme islemini yavaslatmanin yaninda pahali makineler gerektirir. Lenslerin kesme sonrasi parlatilmasi durumunda, makinenin daha hizli çalismasi saglanabilir. Difraktif lenslerin yükseklik profilindeki keskin açilar, köseler veya kenarlar, mekanik parlatma islemini zorlastirir. Lensin yükseklik profili itibariyle mekanik parlatma mümkün degilse, tehlikeli kimyasallar gerektiren kimyasal parlatma kullanmak veya lensleri parlatma gereksinimi olmadan üretmek gerekir. Parlatma gereksinimi olmadan lens üretimi, düsük verim veya daha pahali makine nedeniyle ya da bunlarin her ikisi nedeniyle imalat maliyetlerinin çok yükselmesine neden olur. Mevcut bulusa uygun düzgün kirinim geometrileri parlatmaya imkân verirler ve dolayisiyla, yükseklik profillerinde keskin geçisler olan lenslere nispeten verimde kayda deger artis MEVCUT BULUSTAKI SEKILLERIN KISA AÇIKLAMASI Eslik eden çizimler sadece çok odakli afakik difraktif bir lense örnek vermek amaciyla saglanmis olup bunun teknigin bilinen durumuna göre avantajlari yukarida ana hatlariyla belirtilmistir ve asagida özetle anlatilacaktir. Çizimlerin istemlerde tanimlanan koruma kapsamini sinirlandirmalari amaçlanmamistir ve mevcut bulusun açiklama kismindaki teknik açiklamaya basvurulmadan, bu istemlerde tanimlanan kapsami yorumlama amaciyla tek baslarina kullanilmamalari gerekir. Sekil 1 insan gözünün anatomisini sadelestirilmis biçimde gösterir. Sekil 2a ile Sekil 2b, teknikte bilinen mutat bir çok odakli oftalmik afakik göz içi lensin sirasiyla önden ve yandan görünümünü gösterirler. Sekil 3, bilinen bir periyodik isik geçirgen dairesel disk biçimli lens gövdesinin optik isleyisinin semasini gösterir. Sekil 4a ile Sekil 4b, teknikte bilinen çok odakli simetrik bir aga sahip tek odakli bir merkezi bölge içeren bir lensi gösterirler. Sekil 5a ile Sekil 5b, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun bir çok odakli oftalmik afakik göz içi lensin sirasiyla önden ve yandan görünümünü gösterirler. Sekil 6a ile Sekil 6b, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun bir kirinim agina ve gücü ayarlanmis negatif güçlü bir merkezi bölgeye sahip bir lens profilini gösterirler. Sekil 7a, Sekil 7b ile Sekil 70 , açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun bir kirinim agina ve gücü ayarlanmis bir merkezi bölgeye sahip bir lens profilini gösterirler. Sekil 8, gözdeki çubuklarin ve konilerin ilgili etkinlesme niteliklerini gösterir. Sekil 9, farkli gözler ve kosullar için nokta yayilma fonksiyonunu (point spread function - PSF) gösterir. Sekil 10a ile Sekil 10b, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun, esas itibariyle içbükey olan ve uzak görüsü çok güçlü sekilde destekleyen bir merkezi bölge kullanilan bir lensi gösterirler. Sekil 10c, Sekil 10d ile Sekil 10e, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun, altta uzanan dogrusal ag kirinim birimi hücresi örneklerini ve bunlarin ilgili kirinim verimliliklerini gösterirler. Sekil 11a ile Sekil 11b, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun bir lensi gösterirler. Sekil 12a ile Sekil 12b, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun bir lensi gösterirler. Sekil 13a, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun yapilmis bir lens için enerji dagilimina yönelik olasi bir tasarim hedefini gösterir. Sekil 13b, açiklanan bulusun bir düzenlemesine uygun yapilmis bir lensin simüle edilmis bir enerji dagilimini gösterir. MEVCUT BULUSUN AYRINTILI AÇIKLAMASI Göz 11 Kornea 12 Göz bebegi 13 Dogal billur lens 14 Retina Arka bosluk 16 Ön ve arka oda 17 Uzak görüs 18 Orta görüs19 Yakin görüs Optik eksen 29 Optik eksen Oftalmik lens 31 Lens gövdesi 32 Haptik(ler) 33 Merkez parça 34 Ön yüzey Arka yüzey 36 Kirinim agi 37 Optik çap 38 Dis çap 39 Merkez kalinligi 40 Lens 41 Lens gövdesi 42 Kirinim agi 43 DOE(Ier) 44 Isik alma yüzeyi 45 Merkez parça 46 Birincil isik huzrnesi 47 Ikincil isik huzrnesi 48 Optik eksen 50 Çok odakli afakik göz içi lens 51 Merkezi lens kismi 52 Çok odakli simetrik ag 53 Çevresel lens kismi 54 Ön yüzey 55 Arka yüzey 56 Lens gövdesi 150 Lens gövdesi yüzeyi 151 Çok odakli simetrik kirinim agi 152 Tek odakli merkezi bölge 153 Geçis noktasi 154 Orta görüs odak noktasi 155 Uzak görüs odak noktasi 156 Yakin görüs odak noktasi Üç odakli difraktif oftalmik lenslerin büyük çogunlugunda testere disi biçimli profillerden yararlanilir. Çift odakli iki difraktif lensin testere disi biçimli profillerinin birlestirilmesi teknikte bilinir. Bu islem kullanilabilir mertebeleri 0. mertebeye göre asimetrik olarak yer alan difraktif lensler saglar, örnegin üç odakli bir lenste 0, +1 ve +2 mertebeleri veya 0, +2 ve +3 mertebeleri kullanabilir. Buradan itibaren bu gibi kirinim aglarina asimetrik aglar olarak atif yapilir. Kirinim aglarinin önemli bir niteligi, simetrik ve asimetrik kirinim aglari arasindaki ayrimdir. Çok odakli oftalmik lenslere simetrik veya asimetrik nitelik atfedildiginde, bu lensin hangi mertebelerden faydalandigi veya hangilerini kullanisli kildigi dikkate alinir. Simetrik difraktif lenslerde, mertebeler 0. mertebe etrafinda simetrik biçimde kullanilir. Simetrik kirinim aglarinin, kullandiklari mertebelerdeki isik dagiliminin yogunluguyla degil hangi mertebeleri kullandiklariyla tanimlandiklari belirtilmelidir. Bazi simetrik kirinim aglari, örnegin +1 ve -1 mertebeleri arasinda kayda deger isik yogunlugu farki olacak sekilde, yani bunlarda esit olmayan isik dagilimi olacak sekilde ayarlanabilir. Bu sekilde ayarlanan bir kirinim agi yine de simetrik bir kirinim agi olarak kabul edilir. Bu belgede tartisilan simetrik aglarin çogunda tek sayida komsu mertebeler ve 0. mertebe kullanilir, örnegin üç odakli lensler için kullanilan aglarda -1, 0 ve +1 mertebelerinden faydalanilir veya bes odakli lensler için kullanilan aglarda -2, -1, 0, +1 ve +2 mertebelerinden faydalanilir. Ancak 0. mertebeden faydalanmayan aglar da simetrik olarak kabul edilebilir. Ayrintili olarak, -2, -1, +1 ve +2 olmak üzere dört mertebeden faydalanilan bir agin simetrisi, oftalmik lensler bazi durumlarda için elverisli olabilir. Üç odakli lensler dâhil tek sayida odak noktasina sahip çok odakli difraktif lensler için en kullanisli yogunluk dagilimina yönelik mümkün olan en yüksek kirinim verimliligi, kullanilabilir mertebeleri 0. mertebe etrafinda simetrik sekilde yer alan düzgün sinüs biçimli yüzeylerle saglanir. Kirinim yüzeylerinin karsilastirilmasinda önemli bir unsur kirinim verimliligidir. Kirinim verimliligi, optik gücün ne kadarinin istenen kirinim mertebelerine yönlendirildiginin veya bilhassa difraktif lensler söz konusu oldugunda, optik gücün ne kadarinin istenen odak noktalarina yönlendirildiginin ölçüsüdür. Çift odakli lensler itibariyle, lens gövdesi yüzeyinin iki ayri mesafede mümkün oldugunca iyi bir görüs saglayacak sekilde optimize edilmesi durumunda, testere disi biçimli veya çentikli türde bir kirinim agi kullanilan faz uyumlu bir Fresnel lensin ilkeleri kullanilarak mümkün olan en yüksek kirinim verimliligine ulasilir. yayinlanan M. Rossi ve digerlerine ait "Refractive and diffractive properties of planar micro- optical elements" yayinina atifta bulunulur. Ilk olarak dogrusal fazli agi dikkate almak çogu zaman elverislidir, çünkü bu alan iyi gelistirilmis bir teori içerir ve difraktif lensler için kullanilabilir. Her mertebeye esit yogunluk dagilimi olan üç odakli bir dogrusal fazli aga dair özgün durum itibariyle, buraya atif yoluyla ait "Analytical derivation of the optimum triplicator" yayininda spesifik olarak en uygun çözümün keskin kenarlari olmayan bir yapi oldugu gösterilmistir. Buraya atifyoluyla dâhil edilen, Journal ofthe Optical Society of America cilt 24, sayi 8 (2007) sf. 2280-2295'te yayinlanan L. A. Romero ve F. M. Dickey'e ait "Theory of optimal beam splitting by phase gratings. I. One-dimensional gratings" yayininda, bu durum daha genel olarak açiklanir ve hiç degilse, tek sayida mertebeye esit bölme için en uygun aglarda sürekli profiller oldugu kanitlanir. Bu son çalisma belirli herhangi bir hedef mertebe dizisi ve bu hedef mertebeler arasinda belirli herhangi bir yogunluk dagilimi bulmak üzere matematiksel araçlari saglar. En uygun ag, belirlenen yogunluk dagilimi için en yüksek kirinim verimliligine sahip dogrusal kirinim agi olarak tanimlanir. Gori ve digerleri ile Romero ve digerlerine ait yayinlarda dogrusal fazli aglarin sadece huzme bölücülere yönelik olarak tartisildigi belirtilmelidir. Dogrusal agin x eksenini difraktif lensin r2 alani olarak ele alma yoluyla, bu türde herhangi bir dogrusal faz bir lense dönüstürülebilir. Romero ve Dickey çalismasindan bu teoriyi kullanarak, ele alinan mertebeleri ve ilgili mertebenin nispi yogunluk dagilimlarini tanimlamak ve bu girdi degerleri için en uygun (en verimli) aga yönelik denklemi bulmak mümkündür. Bu çalismada ayrica, hiç degilse, bitisik bir mertebe dizisi bulunan simetrik aglarin, nispeten esit yogunluk dagilimlari için süreksizlikler olmayan en uygun aglar içerdikleri gösterilir. Bitisik olmayan mertebe dizilerine sahip bazi simetrik aglarda da süreksizlikler olmayan aglar vardir. Romero ve Dickey çalismasinda sadece esit yogunluk dagilimlari olan aglar gösterilir, ancak saglanan teori kullanilarak esit olmayan dagilimlari olan aglar da belgelenmistir. Bunun dogrusal faz aglarini optimize etmenin özgün bir yolu oldugu belirtilmelidir. Ek olarak, dogrusal faz aglarinin optimizasyonunda dikkate alinmayan lenslere özgün etkiler vardir ve mevcut bulusa uygun lensler tasarlanirken bu etkiler için optimizasyon yapmak elverisli olabilir. Mevcut bulusa uygun bir lensin tasariminin önemli bir kismi, istenen yogunluk dagilimini saglamak üzere birlikte kullanilabilecek, süreksizlikler içermeyen bir dizi simetrik kirinim birimi hücresi bulmaktir. Teknikte simetrik difraktif lensleri hesaplamak ve ayarlamak üzere farkli yöntemler vardir. Bunun bir yolu, yukarida ve daha ayrintili olarak PCT/EP aglar kullanmaktir. Simetrik bir kirinim agi temel alinan bir lense erken dönemden bir örnek, ait "Computer generated diffractive multi-focal lens" çalismasinda açiklanan 7 odakli lenstir. Bunun devami olarak, hâlihazirda bahsedilen Osipov 2015 çalismasindaki ve ayrica 2012 ait "Fabrication of three-focal diffractive lenses by two-photon polymerization technique" baslikli çalismadaki ilave düzenlemeler mevcuttur. Bu makalelerde, bir sinüs agina modifikasyonlarla yapilan üç odakli simetrik lensler açiklanir. Osipov ve digerlerine ait bu çalismalarda lens basina sadece bir birim hücresi kullanilmistir, ancak su anda bildiklerimize göre, uygun sekilde uyarlanabilir bir lens için kirinim agi, açiklandigi gibi yapilmis bir dizi modifiye sinüs agindan olusturulabilir. Farkli bir yaklasim ayrica US 5.760.871 A ile IL 104.316'da açiklanir; burada esit olmayan yogunluk dagilimina sahip üç odakli aglar tasarlamak üzere asimetrik süper Gauss formülü kullanilir. Bu tür kirinim birimi hücrelerinden olusan bir dizi, patente uygun bir uyarlanabilir lens için uygun bir kirinim agi olusturmak üzere açiklanir, burada simetrik bir kirinim agina sahip pentafokal (bes odak noktali) bir lensin yüzey profilini tasarlamak üzere yinelemeli Gerchberg-Saxton algoritmasi kullanilir. Mevcut bulusa uygun lens en az bir kirici taban hatti ve en az bir birinci ve bir ikinci kisim içeren bir oftalmik lenstir, bu kisimlar, birinci kismin merkezindeki içbükey bir biçim kirici taban hatti üzerine bindirilecek ve uzak ile orta görüs için amaçlanan güç arasinda bir optik güç saglayacak sekilde optik eksen etrafinda es merkezli olarak yer alirlar, ve ikinci kisimda kirici taban hatti üzerine bindirilmis simetrik bir kirinim agi vardir, bunun yerlesimi, birtasarim dalga boyu için, simetrik kirinim aginin 0. mertebesi hem kirici taban hattinin gücüyle hem de Iensin amaçlanan orta gücüyle esas itibariyle çakisacak sekildedir. Önerilen çok odakli oftalmik lens, teknikte bilinen sorunlari su sekilde ele alir: Çok odakli simetrik kirinim aglari uygulandiginda çesitli sorunlar ortaya çikabilir. Örnegin (sadece uzak görüs saglayan) tek odakli bir merkezi bölge ve teknikte bilindigi üzere 3 mm'lik bir açiklik için optimize edilmis sabit kirinim verimlilikleri olan çok odakli bir agin birlestirilmesi, yakin görüsün büyük açikliklar için bilhassa asiri güçlü oldugu dengesiz bir lense yol açar. Çözülmesi gereken bu gibi teknik zorluklardan bir digeri, uzak görüsten sorumlu kirinim odak noktasi ile tam olarak çakisan optik güce sahip tam olarak tek odakli bir merkezi bölgenin, genel verimlilikte düsüse yol açmasidir. Yukarida bahsedilen zorluklara karsin, katarakt ameliyatinin basarisini tespit etmek için mutat kriter güçlü bir uzak görüstür. Bunun nedeni, güçlü bir uzak görüsün tüm açikliklar için önemli olmasidir. Dolayisiyla, açiklanan bulus spesifik olarak çok odakli simetrik bir kirinim agi içeren uyarlanabilir bir çok odakli Iensin olusturulmasina iliskindir. Burada uyum saglayabilirlik, insan gözü için islevsel isik kullaniminin bir ölçüsü olarak tanimlanir. Igne deligi etkisi sayesinde, daha küçük olan göz bebegi boyutlarinda gözün alan derinligi çok daha büyüktür. Göz bebegi büyüklügü, sadece pupiller isik refleksine bagli olmayip, ayrica, daha yakindaki nesnelere odaklanildiginda göz bebeginin yeterince genislememesine neden olan akomodasyon refleksine de baglidir. Açiklanan bulus, ayni zamanda esas itibariyle uzak görüs saglamak üzere 1 mm'lik iç açiklik korunurken çok odakli Iensin merkezi kisminin gücü, verimliligi ve dolayisiyla katarakt cerrahisinin basari oranini artirmak üzere ayarlanacak sekilde bu sorunu da ele alir. Bu konu asagida ayrintili olarak açiklanir. Clinical Ophthalmology (Auckland, NZ) 8 (2014): sf. 2141'de yayinlanan Kanellopoulos ve Asimellis'e ait Clear-cornea cataract surgery: pupil size and shape changes, along with anterior chamber volume and depth changes. A Scheimpflug imaging study" baslikli çalismaya göre, katarakt cerrahisi fotopik göz bebegini ortalama 0,27 mm küçültür. Ek olarak, tip literatüründe bildirilen göz bebegi boyutlari, optik muayene yoluyla ölçülebildigi için genellikle görünen göz bebegidir. Ancak, daha ilgili olan göz bebegi, (fakik gözde) dogal lense daha yakin konumlanan anatomik göz bebegidir. Kanellopoulos-Asimellis çalismasi uyarinca, görünen göz bebegi gözün optik sisteminin giris göz bebegi olarak kabul edilebilir, anatomik göz bebegi ise açikligin siniridir. Bahsedilen çalismadaki modele göre, görünen göz bebegi anatomik göz bebeginden %13,1 daha büyüktür. Bu elbette hem bireyden bireye10 hem de çevresel kosullara göre degisir. Bu belgede atif yapilan açikliklar gözün, spesifik olarak afakik ve psödofakik gözün fiziksel açikliklaridir. Tip literatüründe dogal olarak olusan göz bebegi boyutlari genellikle 2 mm ilâ 8 mm olarak verilir, fakat göz içi lensler için ilgili açiklik boyutu çogu durumda 5 mm çapa kadardir ve en fazla 6 mm'dir. Pupiller isik refleksine ek olarak göz bebegi akomodasyon refleksine de tepki verir. Akomodasyon refleksi yakindaki bir nesneye odaklanmaya verilen tepkidir ve bunun etkilerinden biri göz bebeginin daralmasidir. Bu daralma etkisi nedeniyle, göz bebegi yakindaki nesnelere odaklanirken skotopik kosullarda bile çok büyük olmaz. Bu nedenle, büyük göz bebekleri için bir göz içi lensle saglanan ilave yakin görüs çogunlukla bosa gider ve ideal olarak saglanmaz. Küçük göz bebegi boyutlari için igne deligi etkisinin dikkate alinmasi önemlidir. Göz bebeginin daralmasi lensin odak derinligini artirir, çok küçük göz bebekleri için bu etki genellikle, sadece tek odak saglayan bir lensle bile tüm mesafelerde nispeten iyi bir görüs saglar. Birçok modern çok odakli ve gelismis odak derinligi (EDOF) lensi, orta veya yakin görüsün lensin sagladigi isiga hakim olmasina izin vererek bu etkiden yararlanir. Buradaki görüs, eger bu durum lensin merkezinde saglanirsa, bunun, çok küçük açikliklardaki genis alan derinligi nedeniyle fotopik kosullarda kullanici için yeterince ise yarayacagi, yakin ve/veya orta görüs için saglanan bu yogunlugun ise hafifçe daha büyük göz bebegi boyutlarinda bilhassa mezopik kosullarda faydali olabilecegidir. US 10.028.825'te, keskin kademeler kullanilmadan degisen bir güç sunan sürekli güçlü progresif göz içi lensleri denen lenslerle, yariçap arttikça gücün azalmasiyla merkezi bölgede daha yüksek güçte kirinimli olmayan bir örnek açiklanir. Bu, kabul edilebilir olmasina ragmen ideal bir çözüm degildir, çünkü mükemmel uzak görüs göz içi lenslerin en önemli parametresi olarak kabul edilir ve gerçekten de katarakt cerrahisinin klinik basarisini uzak görüsün kalitesi belirler. Bu nedenle, bir göz içi lensin, çok küçük göz bebekleri için olasi istisnalar disinda, tüm açikliklar için güçlü uzak görüs saglamasi önemlidir. Ek olarak, göz hekimleri çogu zaman otomatik refraktometrenin ameliyat sonrasi gözde uzak görüsü ölçmesini beklerler ve lensin uzak gücünden çok uzaktaki bir merkezi güç, katarakt ameliyati basarisinin degerlendirilmesinde karisikliga yol açabilir. Ancak, çok küçük açikliklarda daha güçlü diyoptrilere dogru küçük bir güç kaymasi, klinik basari sansini artirmak üzere konma bölgesi veya en etkili nokta denen alani artirmakta faydali olabilir, fakat ideal durumda bu kayma (yaklasik 1,5 D ilâ2,2 D arasinda) orta güç eklenmesine varacak kadar büyük olmamali ve kesinlikle (yaklasik 3 D ilâ 4,4 D arasinda) yakin güç eklenmesine ulasmamalidir. Merkezi 1 mm açiklikta ideal bir kayma 1,2 D'nin altinda olmalidir ve her durumda 1 mm'de baskin odak amaçlanan orta gücün altinda olmalidir. Burada, 1 mm açiklikta genellikle gelismis çok odaklilik olmadigi belirtilmelidir. Ölçülen yogunluk veya MTF egrisinde tek bir baskin tepe noktasi vardir. Diger yandan, yakin ve orta güçlerin eklenmesi, mezopik kosullar için çogu aralikta uygun görüs saglamak adina önemlidir. Genellikle, gözlük kullanmadan iyi bir okuma kabiliyeti saglamak üzere yakin görüsün orta görüsten daha güçlü tutulmasi arzu edilir. Bu durumda, özet olarak, çok odakliligin çok odakli simetrik bir agla saglandigi bir çok odakli lens istenir ve burada (örnegin 1 mm'lik) çok küçük göz bebekleri için baskin odak, optik gücü amaçlanan uzak güçten hafifçe daha güçlü olan veya hiç degilse orta görüs için amaçlanan güçten daha zayif olan uzak görüse karsilik gelmelidir. Bu 2 mm'lik açiklikta iyi gelistirilmis bir çok odaklilik (en az üç odak) mevcut olmalidir. Yaklasik 3 mm'lik göz bebegi boyutlari için ideal çok odakli difraktif lens güçlü uzak görüs, güçlü yakin görüs ve biraz orta görüs saglamalidir. Göz bebekleri 4,5 mm'den büyükse, göz, yakin görüse yönlenen enerjiyi iyi kullanamaz. Bu nedenle, yakin görüse yönlenen bu ilave enerji en aza indirilmeli veya küçük olmali ve 4,5 mm göz bebegi için yakina giden enerji hem orta hem de yakin güç için enerjiden daha az olmalidir. Sekil 1'de, mevcut bulusu göstermek amaciyla, insan gözünün (10) anatomisi sadelestirilmis bir biçimde gösterilir. Göz bebegini (12) örten küre biçimli seffaf bir doku olan kornea (11) gözün (10) ön kismini olusturur. Göz bebegi (12) gözün (10) uyum saglayabilen isik alma parçasidir ve göze alinan (10) isik miktarini kontrol eder. Göz bebeginden (12) geçen isik isinlari dogal billur lenste (13) alinir, bu, isik isinlarini gözün (10) arka kismindaki retina (14) üzerine odaklayan, göz (10) içindeki küçük, seffaf ve esnek bir disktir. Retina (14) gözün (10) görüntü olusturmasinda islev görür. Arka bosluk (15), yani retina (14) ile lens (13) arasindaki alan, berrak, jöle benzeri bir madde olan camsi cisim ile doludur. Ön ve arka odalar (16), yani lens (13) ile kornea (11) arasindaki alan, berrak, sulu bir sivi olan göz sivisi ile doludur. Referans numarasi (20), gözün (10) optik eksenini belirtir. Gözle (10) keskin ve net bir uzak alan görüsü elde etmek için, lensin (13) nispeten düz olmasi, keskin ve net bir yakin alan görüsü elde etmek için, lensin (13) nispeten kavisli olmasi gerekir. Lensin (13) egriligi, siliyer kaslarla (gösterilmez) kontrol edilir, siliyer kaslar da insan beyniyle kontrol edilir. Saglikli bir göz (10), korneanin (11) önünde, uzak alan ve yakin alan arasinda herhangi bir mesafedeki görüntülerin net ve keskin bir görüntüsünü saglayacak sekilde uyum saglayabilir, yani lensi (13) kontrol edebilir. Oftalmik veya yapay lensler, lensle (13) birlikte gözün (10) görüsünü düzeltmek üzere uygulanir, ki bu durumlarda oftalmik lens korneanin (11) önünde konumlanir veya lensi (13) degistirmek üzere uygulanir. Lensin degistirilmesi durumu ayrica afakik oftalmik lensler olarak da belirtilir. Çok odakli oftalmik lensler çesitli mesafelerde gözün (10) görüsünü gelistirmek veya düzeltmek üzere kullanilir. Örnegin, üç odakli oftalmik lensler durumunda, oftalmik lens, Sekil 1'de sirasiyla referans numaralari 17, 18 ve 19'la belirtilen uzak, orta ve yakin görüsü de siklikla içeren üç veya daha fazla ayri mesafede veya odak noktasinda keskin ve net görüs için yer alir. Optik anlamda ifade edilirse uzak görüs gelen isik isinlarinin paralel veya paralele yakin olmalaridir. Bu mesafelerde veya odak noktalarinda 17, 18 ile 19 ya da bunlarin civarinda yer alan nesnelerden yayilan isik isinlari retinada (14) dogru sekilde odaklanir, yani bu nesnelerin net ve keskin görüntüleri yansitilir. Uygulamada, odak noktalari 17, 18 ile 19 sirasiyla birkaç metreden onlarca santimetreye, santimetrelere kadar degisen odak mesafelerine karsilik gelebilir. Göz hekimleri hastalar için lensleri genellikle, uzak odak hastanin paralel isiga odaklanmasini saglayacak sekilde seçerler, yaygin optik terminolojide bu durum uzagin sonsuza odaklanmasi anlamina gelir. Göz hekimleri hastalari test ederlerken yaygin olarak yakin görüsü gözlere 400m mesafede ve orta görüsü 66cm mesafede ölçerler fakat baska degerler de kullanilabilir. Bir oftalmik lensin sagladigi düzeltme miktarina optik güç OP denir ve Diopter D cinsinden ifade edilir. Optik güç OP metre cinsinden ölçülen odak mesafesinin ftersi olarak hesaplanir. Yani, OP = 1/f'dir, burada f lensten, uzak (17), orta (18) veya yakin görüs (19) için ilgili bir odak noktasina ilgili odak mesafesidir. Bir lensler silsilesinin optik gücü, örnegin bu silsileyi olusturan lenslerin optik güçlerini toplayarak bulunur. Saglikli bir insan lensinin (13) optik gücü yaklasik 20 D'dir. Sekil 2a'da tipik bir çok odakli oftalmik afakik göz içi lensin (30) üstten görünümü görülür ve Sekil 2b'de bu lensin (30) yandan görünümünü görülür. Lens (30) isik geçirgen dairesel disk biçimli bir lens gövdesi (31) ve insan gözünde lensi (30) desteklemek için lens gövdesinden (31) disa dogru uzanan bir çift haptik (32) içerir. Bunun örnek bir haptik oldugu ve bilinen birçok haptik tasarimi bulundugu belirtilmelidir. Lens gövdesi (31) iki yüzü disbükey biçimlidir ve bir merkez parça (33), bir ön veya anteriyor yüzey (34) ve bir arka veya posteriyor yüzey (35) içerir. Lens gövdesi (31) ayrica, ön ve arka yüzeylere (34, 35) enlemesine olarak ve merkez parçanin (33) merkezinden uzanan bir optik eksen (29) içerir. Meslek erbabi, lensin (30) optik niteliklerine atif yapma amaciyla optik eksenin (29) sanal bir eksen oldugunu takdir edecektir. Uygulamali bir düzenlemede, disbükey lens gövdesi (31 ) yaklasik 20D'lik bir kirici optik güç saglar. Görülen düzenlemede, lens gövdesinin (31) ön yüzeyinde (34) periyodik isik geçirgen bir kirinim agi veya rölyefi (36) yer alir, bu, lens gövdesinin (31 ) ön yüzeyinin (34) en az bir kismi boyunca merkez parça (33) içinden optik eksene göre (29) es merkezli sekilde uzanan halkalar veya bölgelerden olusur. Difraksiyon agi veya rölyefi (36) bir dizi kirinim odak noktasi saglar. Gösterilmemesine ragmen, kirinim agi veya rölyefi (36) ayrica lens gövdesinin (31) arka yüzeyinde (35) veya her iki yüzeyde (34, 35) yer alabilir. Uygulamada, kirinim agi (36) es merkezli dairesel veya halkavi halka biçimli bölgelerle sinirli degildir ve örnegin es merkezli eliptik veya oval biçimli bölgeler veya genel olarak herhangi bir türde es merkezli dönel bölge biçimleri içerir. Uygulamada, lens gövdesinin (31) optik çapi (37) yaklasik 5mm ilâ 7mm'dir, haptikler (31) kalinligi (39) yaklasik 1mm olabilir. Çok odakli oftalmik kontakt lensler ve gözlük lensleri durumunda, lens gövdesinde (31) haptik (32) bulunmaz, lens gövdesi (31) ise bir yüzü düz diger yüzü disbükey, iki yüzeyi içbükey veya bir yüzü düz diger yüzü içbükey bir biçim ya da disbükey ve içbükey biçimlerin kombinasyonlarini içerebilir. Lens gövdesi, hidrofobik akrilik, hidrofilik akrilik, silikon malzemelerden herhangi birini veya oftalmik afakik bir lens durumunda insan gözünde kullanima uygun diger herhangi isik geçirgen malzemeyi içerebilir. Sekil 3'te, iki yüzü disbükey isik geçirgen dairesel disk biçimli bir lens gövdesi (41) içeren bir lensin (40) bilinen bir periyodik isik geçirgen kirinim aginin veya rölyefinin (42) optik çalismasi sematik olarak gösterilir. Kirilma ve kirinim gücünü birlestiren bu türde lens ayrica hibrit lens olarak da adlandirilir. Lens (40), lens gövdesinin radyal yönünde kesit görünümde görülür. Kirinim agi veya rölyefi (42) birçok yineleyen, bitisik yer alan, prizma biçimli seffaf kirinimli optik eleman (DOE) (43) içerir. DOE'ler (43), Sekil 2a'da görülen ag veya rölyefin (36) halkalarina veya bölgelerine benzer biçimde, lens gövdesinin (41) merkez parçasi (45) etrafinda es merkezli bölgelerde uzanirlar. Göstermek amaciyla, kirinim aginin (42) DOE'leri (43), dogrusal veya kavisli egimli bir isik alma yüzeyi (44) gibi sürekli, egimli bir isik alma yüzeyi içeren (44) iyi bilinen çentikli veya testere disi türü elemanlar olarak görülür. DOE'lerin (43) lens gövdesinin (41) radyal yönünde birbirine mesafeli sekilde iki yükseklik arasinda münavebeli olduklari aglara veya rölyeflere ikili türde rölyefler (gösterilmez) denir. DOE'lerin (43) yineleme periyodu veya araligi lensin merkezinden veya optik ekseninden itibaren radyal yönde tekdüze sekilde azalir ve radyal mesafenin karesine bagli olarak degisir. Aralik, kirilma indisine, tasarim dalga boyuna ve birinci kirinim mertebesinin optik gücüne baglidir. Aralik, lens içinden birinci mertebenin odak noktasina kadar olan optik yol farkinda (OPD) periyot basina tam olarak bir dalga boyu fark olacak sekilde belirlenir. Bir kirinim aginin periyodikligini görsellestirmek üzere, genellikle yariçapin karesine bagli olarak difraktif lens profilinin grafigi çizilir. Bu sekilde çizildiginde, periyotlar (ag araligi) esit mesafelidir, daha ayrintili olarak r2'deki periyot araligi |2Âf|'dir, burada A tasarim dalga boyudur ve f birinci kirinim mertebesinin optik gücünün tersidir. Teknikte, lensin birtarafi sadece kiricidir, diger tarafta ise kirici taban hatti üzerine bindirilmis bir kirinim agi vardir. Kirici taban hatti, örnegin küre biçimli veya bir nevi küresel olmayan biçimli olabilir. Kirici taban hatti üzerine eklenen kirinim örüntüsü genel olarak lensin iki tarafindan herhangi birine uygulanabilir. Bu nedenle, bir kirinim örüntüsü bazi özgün niteliklerle bir kirilma yüzeyi ile birlestirilecekse, bunlarin ayni tarafa eklenmesi veya birinin lensin birinci tarafina ve digerinin ikinci tarafina eklenmesi genellikle pek önemli degildir. Ayni zamanda, iki kirinim örüntüsü, birtarafta üst üste bindirilerek veya bunlari ayri taraflarda üst üste gelecek sekilde ekleyerek birlestirilebilir. Mevcut bulusa iliskin açiklamalarda, iki lens yapisinin birlestirilmesi daima her iki olasiliga da imkân verecek sekilde anlasilmalidir. Lensin belirli bir kirinim mertebesi için optik gücü, kirici taban gücü ile bu kirinim mertebesinin optik gücü toplanarak hesaplanabilir. Agdan (42) ve lens gövdesinden (41) geçen, gelen veya birincil bir isik huzmesi (46), sirasiyla kirinima ugrar ve kirilir ve bunun sonucunda bir çikan veya ikincil isik huzmesi (47) ortaya çikar. Kirilan ve kirinima ugrayan isik dalgalari, yani ikincil isik huzmeleri (47), isik dalgalarinin (47) yapici girisimi nedeniyle lensin (40) optik ekseninde (48) birçok odak noktasi olustururlar. Yapici girisim, belirli bir odak noktasinda lens gövdesinden (41) ulasan isik dalgalari (47) arasindaki optik yol farki, bunlarin dalga boylarinin tam sayili bir kati oldugunda meydana gelir, yani isik dalgalari es fazlidir, böylece bunlarin genlikleri güçlendirici biçimde toplanir. Girisim yapan isik dalgalarinin (47) lens gövdesinden (41) itibaren kat ettikleri optik yol uzunlugundaki fark dalga boyunun yarisinin tek sayili bir kati oldugunda, bir dalganin tepe noktasi bir diger dalganin dip noktasiyla bulusur ve isik dalgalari (47) birbirlerini kismen veya tamamen bastirirlar, yani isik dalgalari faz disidir ve lens gövdesinin (41) optik ekseninde (48) odak noktalari olusmaz. Lens gövdesinden (41) çesitli mesafelerdeki yapici girisim noktalari, genellikle belirlenmis kirinim mertebeleridir. Lensin (40) egriliginin kirici islevinden kaynaklanan odak noktasina karsilik gelen odak noktasi, sifir mertebesi 0 ile belirtilir. Diger odak noktalari +m ve -m mertebeleriyle belirtilir, burada m pozitif bir tamsayi degeridir. Yani, eger ilgili odak noktasi çizim düzleminden bakildiginda, yani lens gövdesine (41) dogru yönde bir mesafede bakildiginda sifir mertebesinin sol tarafinda ortaya çikiyorsa m = +1, +2, +3, vb.dir, ve eger ilgili odak noktasi çizim düzleminden bakildiginda, yani lens gövdesine (41) karsit yönde bir mesafede bakildiginda sifir mertebesinin sag tarafinda ortaya çikiyorsa m = -1, -2, -3, vb. mertebeleriyle belirtilir. Bu durum örnegin Sekil 3'te görülür. Pozitif ve negatif kirinim mertebelerinin yukaridaki siralamasinin bazi yayinlarda ve kilavuzlarda sifir mertebesine göre konumlari itibariyle tersine çevrilmis olabilecegi belirtilmelidir. Bu, örnegin, burada yapildigi gibi Romero ve digerlerinin yayinindaki teori dogrudan uygulandiginda meydana gelir. Aksi belirtilmedikçe, mevcut açiklama Sekil 3'te görülen düzene uyar. Kirinim rölyefi (42) lens gövdesinden (41)farkli mesafelerde odak noktalari saglayan yapida olabilir. DOE'lerin (43) periyodik mesafesi veya araligi esas itibariyle, yikici ve yapici girisim noktalarinin lensin optik ekseninde (48) meydana geldikleri yerleri, yani kirinim mertebelerinin optik eksendeki (48) konumlarini belirler. Bir yapici girisim noktasinda, yani belirli bir kirinim mertebesinde saglanan gelen isik miktari DOE'lerin (43) biçimi ve yüksekligiyle kontrol edilir. Sifir mertebesinin her iki tarafinda düzenli sekilde aralikli olan kirinim mertebeleri saglayan bir kirinim agi veya rölyefi (42) durumunda, bu ag veya rölyef simetrik bir dalga bölücü veya kirinim agi olarak adlandirilir, zira gelen isik huzmesi (46) sifir mertebesine göre simetrik sekilde yer alan mertebelere kirinima ugrar veya bölünür. Kirinim mertebelerinin +1, +2, -3, -5 gibi düzenli olmayan bir aralik mesafesini olusturan bir ag veya rölyef, asimetrik bir kirinim agi olarak adlandirilir. Kirinim aglarinin 0. mertebe ile +1'de veya 0., +1 ve +2'de kullanilabilir mertebeler olusturan yaygin durumlari da asimetrik kirinim aglaridir. Insan gözünün (10) retinasinda (14) görüntü olusumuna katkida bulunmayan odak noktalarinda veya mertebelerde odaklanan veya kirinima ugrayan isik dalgalarindaki (ikincil isik huzmelerindeki (47)) isik enerjisi kaybolur ve lensin (40) toplam verimliligini ve dolayisiyla böyle bir lensi kullanan bir insanin algiladigi görüntülerin kalitesini azaltir. Uygulamada, en uygun lens tasarimi adina, Sekil 1'de görüldügü gibi, insan gözüne uzak, orta ve yakin görüs saglamak veya bunlari düzeltmek için odak noktalarinin, örnegin önceden ayarlanabilmesi avantajlidir ve bu önceden ayarlanmis odak noktalarinda gelen isik huzmesinden (46) alinan isik enerjisinin toplam verimliligini azamiye çikartan bir kirinim agi (42) saglanmasi en uygundur. Bilimsel literatürde, önceden ayarlanmis veya hedef kirinim mertebelerindeki isik dagiliminin genel verimliligini optimize eden bir kirinim agi, bu hedef mertebelerin tamaminin normalize edilmis isik enerjilerinin toplami olarak tanimlanan azami toplam verimlilik ri veya performans katsayisi bulunan hedef kirinim aglari olusturan bir dogrusal sadece faz fonksiyonu veya faz profilinin belirlenmesinden bulunur. Daha sonra bu kirinim aglari, bunlarda r2 alaninda esit mesafeli periyotlar olacak sekilde argümani ayarlayarak lenslere biçimlendirilebilir. Meslek erbabi, lens gövdesinin (41) bir yüzü düz diger yüzü disbükey, iki yüzü içbükey veya bir yüzü düz diger yüzü içbükey bir biçim veya disbükey ve içbükey biçimlerin veya egrilerin (gösterilmez) kombinasyonlarini içerebilecegini takdir edecektir. Sekil 4a ile Sekil 4b'de, tek odakli bir merkezi bölgeyi çok odakli simetrik bir ag ile birlestirerek örnek yoluyla, mevcut açiklamaya uygun üç odakli bir oftalmik lensin bir diger düzenlemesinin bir yükseklik profili veya genlik profili, mm cinsinden ifade edilen radyal mesafenin r fonksiyonu olarak dogrusal bir ölçek boyunca gösterilir. Oftalmik lens düzenlemesinin Sekil 4a'da görülen genlik profili veya yükseklik profili, lens gövdesinin (150) yüzeyini içerir ve lens gövdesi ise (152) referans numarasiyla belirtilen tek odakli bir merkezi bölge ve bir kirinim agi (151) içerir. Lens gövdesinin merkezinden geçen optik eksenin radyal pozisyon = 0'da oldugu varsayilir, optik eksenden disa dogru yönde ölçülen radyal mesafe r ise düsey eksende mm cinsinden ifade edilir. Referans numarasi (160), Sekil 2a ile Sekil 2b'de görüldügü gibi, lens gövdesinin (30) ön yüzeyinin (34) dis çevresini belirtir. Merkezi bölge (152) tek odaklidir ve bu örnekte kirinim aginin (151) odak noktalarindan biriyle çakisan bir gücü olacak sekilde yer alir. Bir geçis noktasinda (153), optik eksenden yaklasik 0,5 mm mesafede lens gövdesinin radyal bir konumunda, tek odakli merkezi bölgenin sürekli genlik profili h(r) (152) sonlanir ve kirinim aginin çok odakli simetrik kirinim ag profilinde H(r) (151 ) devam eder. Görülen düzenlemede, geçis noktasi (153) lens gövdesinin yüzeyindedir (150). Bu örnekte, lensin tasarim dalga boyu A 550nm olarak varsayilir, lens gövdesinin kirilma indisi 1,492'e ayarlanir ve lens gövdesini çevreleyen ortamin kirilma indisinin n_m 1,336 oldugu varsayilir. Sekil 4b'de Sekil 4a'daki lensin 1 mm, 2 mm, 3 mm ve 4,5 m'lik dört farkli açiklik boyutu için yogunluk simülasyonu görülür. Açikligin ya da göz bebeginin lens yari çapinin iki katina karsilik geldigi varsayilir. Enerji, düsey eksen boyunca, her bir açiklik için azami degerin 1 olarak ayarlandigi nispi bir ölçekte gösterilir. Bilgisayarla simüle edilen isik yogunlugu dagilimlarinda, 20 diyoptride D sifir mertebe bir odak noktasini ve sifir mertebesine göre noktalarini hedeflemek üzere tasarlanmis, Sekil 2a ile Sekil 2b'de görülen türde bir oftalmik için bir odak noktasi saglayan 0 kirinim mertebesine atif yapilir, referans numarasi (155) ile 18.325'teki uzak görüs için odak noktasina atif yapilir ve referans numarasi (156) ile 21 ,675'teki yakin görüs odak noktasina atif yapilir. Grafikte bu tepe noktalarinin tam konumlarinin açikliga göre hafifçe degistigi görülebilir, baska yerlerde tartisildigi gibi bu etki lens tasariminda amaca yönelik olarak kullanilabilir. Bu sekilde yapilmis bir lens, çok küçük göz bebekleri için bile iyi bir uzak görüs saglar. Böyle bir tasarimin iki ana dezavantaji vardir. Ilk olarak, tek odakli merkezi bölgenin kirinim agina yerlestirilmesi kirinim verimliligini azaltir. Ikinci olarak, bu mimari (uzak görüs, orta görüs ve yakin görüsü içeren) tam görüs saglamak için kullanildiginda, fotopik kosullar, örnegin, 3 mm'lik bir açiklik çapi için istenen yogunluk dagilimini saglamak üzere yogunluk dagiliminin dengelenmesi gereklidir. Üç odakli bir lens için bu durum genellikle diger mesafelere kiyasla daha güçlü bir uzak görüs, bununla beraber nispeten güçlü bir yakin görüs ve biraz orta görüs saglamayi içerir. Merkezdeki güçlü uzak görüsü dengelemek üzere kirinim aginda ihtiyaç duyulan yakin görüse dogru egiklik nedeniyle, böyle bir tasarim daha büyük açikliklarda çok güçlü bir nispi yakin enerjiye yol açar. Sekil 5a'da mevcut bulusa uygun sekilde islev gören çok odakli bir oftalmik afakik göz içi Sekil 2'de görülen önceki teknikle fark Iensin optikleridir. Lens gövdesi (56) iki yüzü disbükey biçimlidir, bir ön veya anteriyor yüzey (54) ve bir arka veya posteriyor yüzey (55) içerir. Meslek erbabi, bazi düzenlemelerde, özgün bir uygulama için ihtiyaç duyulan kirici taban hattina bagli olarak ön yüzey (54) ile arka yüzeyden (55) birinin veya bunlarin her ikisinin içbükey veya düzlemsel olabilecegini bilecektir. Bulusun bu uygulamasinda, lens gövdesi, mevcut açiklamaya göre, çok odakli simetrik bir kirinim agi (52) ile birlestirilmis çevresel bir lens kismi (53) ve merkezi bir lens kismi (51) içerir. Lensin yapisi, bir tasarim dalga boyu için, çok odakli simetrik kirinim aginin (52) kirinim mertebelerinden biri Iensin uzak görüsüne katki saglayacak, çok odakli simetrik kirinim aginin 0. mertebesi Iensin orta görüsüne katki saglayacak ve bir diger kirinim mertebesi ise yakin görüse katki saglayacak sekildedir. Bazi düzenlemelerde, çok odakli simetrik agin üç odak noktasi vardir, diger düzenlemelerde odak noktalarinin sayisi 5, 7 veya 9 gibi daha yüksek bir tek sayidir. Merkezi lens kisminin (51) baskin ana optik gücü, orta ve uzak görüs güçleri arasinda bir yerdedir. Sekil 5a ile Sekil 5b'de, bir tarafi sadece kirici olan ve diger tarafinda ise kirici taban hatti üzerine bindirilmis bir kirinim agi bulunan bir lens görülür. Yukarida Sekil 3 ile iliskili olarak açiklandigi gibi, bu, olasi yapilardan sadece biridir. Örnegin, kirinim agini her iki tarafa dagitmak veya kirinim agini bir yüzü düz diger yüzü disbükey veya bir yüzü düz diger yüzü içbükey Iensin herhangi bir tarafi üstüne bindirmek mümkündür. Kirinimli bir örüntünün kirici bir yüzeyle birlestirildigi belirtildiginde, bu durumlarin herhangi biri anlamina gelebilir. Lens kisimlarindan herhangi biri için kirici taban hattinin biçimi veya yükseklik profili, küre biçimi gibi tek odakli lenslerden bilinen birçok sürekli kirilma profil arasindan veya tek odakli kirinim yüzeyi temel alinarak ya da teknikte bilinen tek odakli lenslerin bilinen en genel biçimleri arasinda olan küresel olmayan yüzeyler arasindan seçilebilir. Tek odakli kirinim yüzeyleri ile yukarida tartisilan faz uyumlu Fresnel lenslere atif yapilir. Faz uyumu saglama sayisini ayarlayarak, kirinim optikleri vasitasiyla ihtiyari olarak genis bir sürekli tek odakli bölge olusturulabilir. Merkezi kisim ve çevresel kisim farkli türlerde kirilma yüzeylerinden olusacak sekilde tek lenste farkli kirilma yüzeyi türlerini birlestirmek mümkündür. Kirilma veya kirinim yüzeylerinin üretimi, örnegin lazerle mikro isleme, elmasla tornalama, :%8 baski veya diger herhangi makineyle isleme ya da litografik yüzey isleme tekniginden herhangi biri yoluyla gerçeklestirilebilir. Mevcut bulus, Sekil 4a'daki önceki teknige ait Iensin avantajlarini koruyan, kirinim verimliligini artiran ve insan gözü için kullanilabilir isik miktarini kayda deger ölçüde artiran bir lens olusturmak üzere bir yol açiklar. Bu islem, Iensin iki parçasinda, yani yaklasik 1 mm açiklik içinde Iensin merkezi kisminda ve çok odakli simetrik kirinim aginda degisiklik yapilmasini içerir. Bu iki yapiyi birlikte degistirerek arzu edilen niteliklere ulasilabilir. Sekil 6'da lens profilinin merkezi kisminda yapilabilecek bu tür bir olasi degisiklik açiklanir. Çok odakli bir Iensin çok önemli bir niteliginin, örnegin 1 mm açiklikta ölçüldügü gibi, çok ufak açikliklar için baskin optik gücün tam olarak yerlestirilmesi oldugu görülmektedir. Sekil 4a'da merkezi bölgenin optik gücünün çok odakli simetrik kirinim aginin sifir olmayan mertebelerinden biriyle mükemmel hizada oldugu bir lens profili görülür, Sekil 6a'da ise merkezi bölge orta görüs için kullanilan 0. mertebeye dogru hafifçe ayarli tek odakli bir oldugu gibi, optik eksene en yakin tepe noktasi etrafinda sekilde kesikli düsey çizgilerle isaretlenen bir geçis noktasi vardir (bu görselde optik eksen çizilmis lens profilinin merkezinden düsey olarak geçer). Tek odakli bir merkezi bölge, kirici taban hattina göre, Iensin merkezine bölgesel bir negatif optik güç ekler. Teknigin bilinen durumunda, bu gücün uzak görüsten sorumlu kirinim mertebesinin mutlak gücüne özdes olmasi gerektigi öngörülür. Ancak, daha elverisli bir isik dagilimi elde etmek üzere tek odakli bir merkezi bölgede hafif bir güç kaymasi kullanilabilir. Merkezi bölgenin gücünde küçük bir azalmanin birçok olumlu etkisi olabilecegi bulunmustur. Böyle bir azalma, (1) dogru seçildiginde, genel kirinim verimliligini ve isigin göz için kullanilabilir kisminin tamamini artirir, (2) amaçlanan uzak görüsten daha düsük güçteki kullanilamayan isigin yogunlugunu azaltir, (3) görüs tepe noktasini genisleterek konma bölgesini genisletir ve örnegin 1 mm'lik bir açiklikta gücü seçmenin bir yoludur. Bazi yapilarda, uzak görüs saglayan odak noktasi için asimetrik bir tepe noktasi olusturabilir. Bilhassa konma bölgesinin (en etkili noktanin) çok küçük açikliklar için daha güçlü diyoptrilere dogru hafifçe kaydirilarak genisletilmesi klinik basari sansini artirmak adina önemli olabilir. Burada sunulan özgün örnek itibariyle, Sekil 6b'de dört farkli açiklik için simüle edilmis nispi yogunluk tepe noktalari görülür. Güç kaymasi, burada 17 D civarinda olan istenmeyen tepe noktasini azaltir ve bu isigin bir kismini 0. mertebeye (orta görüse) yeniden yönlendirir. Uzak görüsten sorumlu tepe noktasi 18,35 D civarinda bulunabilir. Bu nitelikler Sekil 4b ile karsilastirilabilir; burada en etkili degisiklik Sekil 6'da 17 D civarindaki istenmeyen tepe noktasinin zayiflamasidir, bu da göz için daha fazla isigin kullanisli hâle getirildigi anlamina Sekil 6a'daki lens profilinde, Sekil 4a'daki lensin kirinim agiyla özdes bir kirinim agi kullanilir, ancak Sekil 6a'da merkezi bölge mutlak olarak 0,275 D daha küçük bir negatif güce sahiptir. Simetrik kirinim agi, 1,675 D'lik bir mertebe ayrimi saglayan yapidadir, tek odakli merkezi bölge ise lensin 1,4 D olan kirici taban hattina negatif bir güç eklemek üzere yer alan bir egrilik içerir. Sekil 6b'de simüle edildigi gibi, 1 mm'lik küçük bir açiklik için baskin tepe noktasi, uzak görüsle çakisan kirinim mertebesinin nominal gücünün 1,675 D'si yerine, amaçlanan orta tepe noktasinin 1,2 D altindadir. Bu durum genel verimliligi artirir ve uzak görüs için tepe noktasini hafifçe genisletir. Bu, dogru sekilde kullanildiginda çok faydali olan çok önemli bir Bu lenslerin merkezi kismi için tamamen tek odakli bir biçim seçilmistir çünkü küçük açikliklar için çok baskin bir uzak görüs ve tüm büyük açikliklar için hiç degilse digerinden daha güçlü bir uzak görüs olmasi elverislidir. Ancak, bunu elde etmek üzere tamamen tek odakli bir bölge kullanmak gerekli degildir. Sekil 7a, Sekil 7b ile Sekil 7c'de farkli bir merkezi bölge seçimi örnegi görülür. Merkezi kisim ile kirinim agi arasinda, kirinim aginin birinci tepe noktasinin tepesine yakin konumlanan bir geçis bölgesinin kullanilmasi elverislidir. Sekil 7a'da böyle bir lens profili görülür. Sekil 7a'da geçis bölgelerinin merkezine karsilik gelen geçis noktalari düsey kesikli çizgilerle belirtilir. Profilde keskin bir degisimi önlemek üzere, bilhassa uzak görüsü destekleyen merkezi kisim ve simetrik kirinim aginin birinci sirtlari arasinda yumusak bir geçis vardir, bu birinci sirtlar tamamen üç odakli olup hafifçe yakin görüsü destekler sekilde yer alirlar. Bu özgün örnek, sadece iki yükseklik arasina bir geçis eklenmesi yerine, iki bölge arasindaki düzgün geçisin parametre uzayinda gerçeklestirildigi sekilde yapilmistir. Tamamen tek odakli olmayan bu tür bir merkezi kisim, küresel olmayan bir lens segmenti, modifiye edilmis bir küresel segment veya birbirine dikilmis birkaç küresel segment yapisinda olabilir. Ek olarak, bu, çok odakli simetrik kirinim agi için kirinim birim hücrelerini hesaplamak üzere kullanilan ayni yöntemle hesaplanabilir. Bu belgede bu tür birim hücreleri olusturmak üzere birkaç farkli yol yukarida tartisilmistir. Eger bu son yöntem kullanilirsa, uzak görüsten sorumlu kirinim odak noktasini güçlü sekilde destekleyen bir birim hücre olusturmak ve daha sonra bu birim hücrenin sadece bir kismini kullanmak çogu zaman elverislidir. Bu, uzak görüse dogru ne kadar fazla egimli olursa, tamamen tek odakli bir lens kismina o kadar benzeyebilir. Tepe noktasinin lensin merkezine en yakin dogru konumu civarinda, kayda deger ölçüde farkli bir isik dagilimi olan bir kirinim agina geçis yapilir. Mevcut örnekte oldugu gibi 1,675 D nominal mertebe ayrimi olan böyle bir lens için, lens merkezinden itibaren sayildiginda birinci ag periyodunun 1,62 mm'lik bir açiklikta (merkezden 0,81 mm mesafede) sonlanacagi belirtilebilir. Bu, lensin büyük bir kismidir ve dikkatli bir sekilde yapilmasi gerektigini ve istenen isik dagilimini elde etmek üzere birden fazla nitelige ihtiyaç duyuldugunu gösterir. Mevcut durumda, geçis noktasi 1,25 mm'lik bir açikliktadir ve merkezi bölge için Sekil 7c'de gösterilen gibi bir birim hücresi kullanilmistir. Bu biçim, söz konusu birim hücresinin verimlilik dagiliminin çiziminde görülebilecegi gibi, (burada birim hücresinin +1 mertebesi ile çakisacak sekilde yer alan) uzak görüsü çok güçlü sekilde destekler. Ancak, iki düsey kesikli çizgi arasindaki kisim kullanilmamistir. Bunun yerine, lensin optik ekseni yaklasik olarak, birim hücrenin görselinde sagdaki kesikli çizgi ile çakisir. Bu durumda lensin merkezi kismi yaklasik olarak, iki kesikli düsey çizgi arasinda gösterilmeyen birim hücresi kismindan olusur. Soldaki düsey çizgi etrafindaki (birim hücresinin sol omzu yakinindaki) lens verileri parametre uzayinda geçisle olusturulur. Elbette merkezi bölge ile çok odakli kirinim agi arasinda keskin bir geçis yapmak da mümkündür. Sekil 7a'da örnek verilen gibi bir merkezi bölge esas itibariyle tek odaklidir, ancak kirinim agina daha benzer bir biçimi vardir, bu da lensin toplam verimliligini artirir. Bu, toplam verimliligi ve 1 mm açikliktaki tepe noktasinin tam gücünü ayarlamak için daha fazla firsat saglar. Sekil 7b, dört farkli açiklik için simüle edilmis nispi yogunluk tepe noktalarini gösterir. Simetrik kirinim agi, 1,675 D'lik bir mertebe ayrimi saglayan yapidadir. Ancak, Sekil 7b'de simüle edildigi gibi, 1 mm'lik küçük bir açiklik için baskin tepe noktasi, amaçlanan ara tepe noktasinin yalnizca 0,65 D asagisindadir. Burada 17 D'deki istenmeyen tepe noktasi, Sekil 4b ile Sekil 6b'deki mukabil tepe noktalarindan gözle görülür ölçüde küçüktür ve Sekil 7a'daki lens için daha yüksek verimliligi belirtir. Bu daha yüksek verimlilik, hem gerçek lenslerle yapilan ölçümlerde hem de simülasyonda açikça ortaya çikar. Ancak bu grafik ayrica Sekil 7a'daki lensin ana dezavantajini da çok açikça ortaya koyar: büyük açikliklar için yakin görüse dogru yönelen yüksek enerji. Burada, 4,5 mm'lik bir açiklikta, yakin enerji orta görüs enerjisinden çok daha yüksektir ve hatta uzak görüs enerjisine benzer güçtedir. Göz, genis açikliklardan gelen bu yakin isigin büyük bir kismini kullanamaz. Dolayisiyla, kirinim verimliligi yüksek olsa bile, büyük açikliklar için fizyolojik isik verimliligi ideale göre çok daha düsüktür. Bu sorunu çözmek üzere, tamamen uyarlanabilir bir lense ihtiyaç duyulur. Sekil 8'de gözdeki çubuklarin ve konilerin ilgili etkinlesmesi görülür. Aydinlik yogunlugu seviyeleri ve göz bebegi çaplari nedeniyle, fotopik kosullarda koniler baskindir, mezopik ve skotopik kosullarda ise çubuklar baskindir. Gözün retinasindaki koni ve çubuklarin özgün tepkisi temel alindiginda, farkli aydinlik yogunlugu seviyeleri (cd/m2) altinda fotopik (parlak isik), skotopik (düsük isik kosullari) ve mezopik (orta) olmak üzere üç ana göz islev modu gözlenir. Gözlenen nesne, arka plan ve çevrenin parlaklik seviyesi, retinal aydinlik yogunlugu seviyesine (isik yogunlugu) göre çubuk ve konilerin etkinligini belirler. Bu nedenle, gözün spektral tepkisi dogrudan iliskilidir ve Sekil 8'de görüldügü gibi gözün maruz kaldigi aydinlik yogunlugu seviyelerinden etkilenir. Göz bebegi boyutu, fotopik kosullardan mezopik kosullara aydinlik yogunluklarinin uyarlanmasi için genis alanlara yönelik olarak hesaplanan esdeger aydinlik yogunlugunun logaritmik degerinin (log cd/m2) dogrusal bir fonksiyonudur (daha fazla bilgi için bkz: W. Adrian, 2003). Göz bebegi boyutu, psödofakik gözde islevsel görme seviyelerine ulasmada önemli bir rol oynar, çünkü göz nesne yakinligina tepki olarak bir kirilma degisikligi üretemez. Göz bebegi çapi, retinadaki bulaniklik bölgesini ve alan derinligini belirledigi için okuma performansinin ve ayrica yüksek psödoakomodasyon ve yakin görme keskinliginin ana belirleyicisidir (bkz: E. Fonseca, P. Fiadeiro, R. Gomes, A. S. Trancon, A. Baptista ve P. Serra, "Pupil function in pseudophakia: Proximal miosis behavior and optical influence", Photonics, cilt 6, sayi 4, 2019). Küçük göz bebegi çaplarindaki baskin sinirlayici faktör kirinimdir, büyük boyutlarda ise sapmalar retinadaki bulanikliga daha fazla katki yapar (bkz: A. Roorda ve D. R. Williams, nokta yayilma fonksiyonu (PSF) görülür. Çalismalar, (küçük göz bebekleri için görüntüyü buIanikIastiran) kirinim ile (yanal çözünürlügü etkileyen) sapmalar arasindaki dengenin, kisiye bagli olarak 2 mm ile 4 mm göz bebekleri arasinda bir yerde oldugunu göstermistir (Bkz. A. Roorda ve digerleri, "What can adaptive optics do for a scanning laser bebekleri için daha büyük sapmalar, yakin görüse yönlenen isigin fizyolojik olarak kullanilamamasinin bir baska nedenidir. Sekil 9'da farkli gözler ve kosullar için nokta yayilma fonksiyonu (PSF) görülür. Üst sirada, sapma olmayan bir gözün nokta yayilma fonksiyonu görülür. Göz bebegi boyutu arttikça PSF'nin büyüklügü azalir ve bu da daha yüksek çözünürlük potansiyeli sunar. Alt sirada tipik sapmalari olan bir göz için nokta yayilma fonksiyonlari görülür. Bu durumda, özellikle daha büyük göz bebegi boyutlari için sapmalar PSF'yi bulaniklastirir. Ek olarak, göz bebegi boyutu farkli yaslar için akomodasyon uyarici pozisyonunun bir fonksiyonudur (J. F. Zapata-Di'az, H. Radhakrishnan, W. N. Charman ve N. Lopez-Gil, korelasyon, her on yillik yasam süresinde göz bebegi çapinda -0,23 mm'lik bir azalma oldugunu gösterir; dolayisiyla 50'li yaslardaki bireylerde ortalama 5,0 mm büyüklügünde, 80'li yaslardaki bireylerde ise ortalama 4,1 mm büyüklügünde göz bebegi bulunur (E. Fonseca, P. Fiadeiro, R. Gomes, A. S. Trancon, A. Baptista ve P. Serra, "Pupil function in pseudophakia: Proximal miosis behavior and optical influence", Photonics, cilt 6, sayi 4, 2019). Katarakt ameliyati gibi gözde travmatik durumlar nedeniyle pupiller sistemin genisleme kabiliyeti azalabilir. Bu nedenle psödofakik bir göz skotopik, mezopik ve fotopik statik aydinlik yogunlugu kosullari altinda normalden daha az genisler (bkz: H. K. Bhatia, S. Sharma ve P. Laxminarayana, "Ophthalmology and Clinical Research Report ClinMed International Library," sf. 2-5, 2015 ve A. J. Kanellopoulos, G. Asimellis ve S. Georgiadou, "Digital pupillometry and centroid shift changes after cataract surgery," J. Cataract Refract. Surg., ölçümlere nispeten yaklasik -0,3 mm küçülür (A. J. Kanellopoulos ve G. Asimellis, "Clear- cornea cataract surgery: Pupil size and shape changes, Along with anterior chamber volume and depth changes. A Scheimpflug imaging study", Clin. Ophthalmol., cilt 8, sf. 2141-2151, 2014). Ek olarak, ölçüm kosullari retinal aydinlik yogunlugu seviyesini etkileyebilir. Çogu bilimsel arastirma monoküler pupillometriye dayalidir, halbuki gerçek göz içi lens performansi binoküler görüs için degerlendirilmelidir. Binoküler kosullar altinda göz bebegi boyutunu dogru sekilde belirlemek üzere binoküler dinamik pupillometre gereklidir. Binoküler kosullarda pupiller sistemin dolayli yansimasi tek göz uyarimi için dogrudan yansimaya eklendigi için, isik uyaranlarinin göz bebeginde monoküler görüse nispeten daha fazla daralma olusturdugu bilinir. Cerrahlar, ameliyat öncesi göz bebegi boyutunu dogru ve tekrarlanabilir sekilde belirleyebilmeleri durumunda, katarakt ameliyati sonrasi kirilma sonuçlarini ve buna bagli hasta memnuniyetini etkileyen ameliyat sonrasi göz bebegi boyutunu tahmin edebilirler. Bu, katarakt hastalarinda ameliyat öncesi göz bebegi boyutunu degerlendirme yoluyla ameliyat sonrasi görsel performansi ve buna bagli hasta memnuniyetini tahmin etmek ve en üst düzeye çikarmak anlamina gelen göz bebegine göre özgünlestirilmis katarakt cerrahisinin (pupil-customized cataract surgery - PCCS) temelidir (daha fazla bilgi için bkz.: H. Bissen- Miyajima, M. P. Weikert ve D. D. Koch tarafindan 2014 yilinda yayinlanan "Cataract surgery, Maximizing outcomes through research"). Hâlihazirda yukarida tartisildigi üzere, görüs sistemi, SCE nedeniyle göz bebeginin merkezinden giren isiga, göz bebeginin çevresinden giren isiga nispeten daha duyarlidir. SCE, bilhassa gerçege uygun faz algisi gerektiren görevler için odak disinda kalan görüntü kalitesini ve odak disinda kalan görüsü kayda deger ölçüde iyilestirebilir. Bu bulgular katarakt cerrahisi sonrasi görsel performansin degerlendirilmesinde klinik olarak kullanilabilir ve göz içi lens tasarimi açisindan önem tasiyabilir. Difraktif çok odakli göz içi lensler uzak, orta ve yakin görüs saglarlar. Bunlarin arasindaki ideal enerji dagilimi farkli göz bebegi boyutlari için farklilik gösterir. Küçük göz bebekleri için baskin odak uzak görüste olmali ve bunun optik gücü uzaktan hafifçe daha güçlü olmalidir. Yaklasik 3 mm'lik göz bebegi boyutlari için ideal difraktif çok odakli lens, güçlü uzak görüs, güçlü yakin görüs ve biraz orta görüs saglamalidir. Göz bebekleri 4,5 mm'den büyükse, göz, yakin görüse yönelen enerjiyi iyi kullanamaz. Bu nedenle, mümkün oldugunca az ilave enerji yakina yönlendirilmeli ve 4,5 mm'lik göz bebegi için yakina giden enerji hem orta hem de yakin için olandan daha az olmalidir. Bu nedenle, çok odakli göz içi lensler isik enerjisini ideal olarak, mezopik aydinlik yogunlugu seviyelerinde isik enerjisinin yaklasik %80'i uzak ve yakin görüse yönlenecek sekilde odaklar arasinda dagitmalidir; skotopik aydinlik yogunlugu seviyelerinde ise isik enerjisinin bu yaklasik %80'i ideal olarak uzak ve orta görüse dagitilmalidir.10 Sekil 10a'da mevcut bulusa uygun bir lens örnegi görülür. Tamamen uyarlanabilir bir lens elde etmek üzere, kirinim aginin yogunluk dagilimi optik merkeze mesafeye bagli olarak degismelidir. Sekil 10a'da kirici taban hatti hariç bir lens profili görülür, bu lens profilinde, esas itibariyle içbükey olup uzak görüsü çok güçlü sekilde destekleyen ancak lensin çok odakli agiyla daha iyi uyum saglayacak sekilde ayarlanmis bir merkezi bölge kullanilir. Birinci tepe noktasi etrafinda, 1,25 mm'lik bir açikliktaki bir geçis noktasi, farkli ayarli bir dizi kirinim birim hücresi içeren simetrik çok odakli bir ag saglar. Merkezi kismin disindaki birinci periyotlar, orta ve uzak görüse göre yakin görüsü daha fazla destekleyen nispeten dengeli bir kirinim agi olustururlar, bu, daha sonra optik merkeze mesafe arttikça, birkaç adimda, uzagi güçlü sekilde destekleyen ve bilhassa, hem uzak hem de orta görüs bakimindan yakin görüsü desteklemeyen bir kirinim agina geçis yapar. Elbette, lenste merkezi kisim ile yaklasik 3 mm'lik açikliklar arasindaki bölgede yakin görüs hafifçe desteklense bile, bu araliktaki tüm göz bebegi boyutlari için, merkezi kismin uzagi desteklemesi nedeniyle baskin Sekil 6a'da oldugu gibi tamamen tek odakli bir merkezi bölgeye sahip uyarlanabilir bir lens olusturmak elbette mümkündür ve çogu zaman yararlidir. Böyle bir yapida, geçis noktasininkinden daha küçük tüm çaplar için kesin olarak tanimli bir odak noktasi olan uyarlanabilir bir lens elde edilir. Tamamen tek odakli merkezi bölgeler kullanan uyarlanabilir lenslerde, Sekil 10'da açiklanan lens türüne nispeten genel isik verimliligi hafifçe daha düsüktür, ancak tamamen tek odakli merkezi bölgeye sahip lens tasarimlarinin üretim ve malzeme tahrifatlarina karsi pratikte daha saglam olduklari ortaya konmustur. Malzeme tahrifatlari, kirilma indisi itibariyle partiden partiye hafifçe farklilik gösterebilir. Tek odakli merkezi bölgelerde ameliyat sonrasi otomatik refraktometre ölçümleri için de bazi avantajlar olabilir. Bu nedenlerden dolayi, merkezi bölge seçiminin vaka bazinda yapilmasi gerekir. Sekil 10b, dört farkli açiklik için simüle edilmis nispi yogunluk tepe noktalarini gösterir. Simetrik kirinim agi nominal olarak 1,675 D'lik bir mertebe ayrimi saglayan yapidadir. Ancak, simülasyon verilerinde görüldügü gibi, 1 mm'lik küçük bir açiklik için baskin tepe noktasi amaçlanan orta tepe noktasinin sadece 0,6 D altindadir. Sekil 10b'deki veriler özetlenirse, burada (1) 1 mm açikliktaki baskin odagin uzak ve orta güçler (sirasiyla 18,32 D ve 20 D) arasinda yer aldigi, (2) enerjinin (yaklasik 21,7 D'deki) yakin görüse yönlenen kisminin 3 mm'de, görülen diger açikliklarin hepsine göre daha yüksek oldugu, (3) orta enerjinin 2 mm açiklikta hem uzak hem de yakindan daha zayif oldugu ve (4) 4,5 mm'de ise yakin yogunlugunun hem uzak hem de ortadan daha zayif oldugu görülür. 2mm ve üzeri tüm açikliklarda en güçlü görüs türü uzak görüstür. Mevcut bulusa uygun bir uyarlanabilir difraktif lens olusturmak üzere, açikliga bagli olarak degisen kirinim verimlilikleri kullanmak gerekir. Sekil 100, Sekil 10d ile Sekil 10e'de, altta uzanan dogrusal ag kirinim birim hücrelerine ve bunlarin ilgili kirinim verimliliklerine iliskin örnekler görülür. Verimlilikler, dogrusal ag profili verilerinden standart yöntemlerle hesaplanir. Bu kirinim verimliligi hesaplamasi elbette ihtiyari olarak herhangi bir biçime sahip birim hücre üzerinde gerçeklestirilebilir. Bu özgün lenste ve kullanilan düzende, yerlesim, -1. mertebe yakin görüs için isiga, 0. mertebe orta görüs için isiga ve +1. mertebe uzak görüs için isiga karsilik gelecek sekildedir. Bu üç degerin her biri için verilen toplam kirinim verimliligi, istenen üç kirinim mertebesinin kirinim verimliliklerinin toplamidir. Sekil 10c'de, Sekil 10a'da G1 olarak belirtilen lens kisminda kullanilan profil biçiminin kirinim verimliligi görülür. Yakin görüs diger derinlikler lehine desteklenir, uzak ve orta görüs ise benzer tutulmustur. Sekil 10d'de, Sekil 10a'da GZ olarak isaretlenen lens kisminda kullanilan profil biçiminin kirinim verimlilikleri görülür. Burada uzak görüs diger derinlikler lehine desteklenir, ancak bilhassa yakin görüse dagitilan isik çok düsük tutulur. Sekil 10e'de, Sekil 10a'da G3 olarak belirtilen lens kisminda kullanilan profil biçiminin kirinim verimlilikleri görülür. Burada uzak ve orta görüse dagitilan enerji nispeten benzer tutulur, ilave yakin isik ise çok düsük tutulur. Büyük açikliklar, esas itibariyle 4,5 mm'nin üzerindeki açikliklar için, yakin görüse saglanan yogunlugun faydasi çok azdir veya hiç yoktur. Burada kullanilan aglar ve/veya kirici biçimler üzerindeki sinirlama, istenmeyen etkilerden kaynaklanir. Asagida daha ayrintili tartisildigi üzere, mevcut bulusa uygun bir uyarlamali lens, örnegin uzak görüse karsilik gelen bir kirici gücü olan çevresel, iki odakli testere disi biçimli bir ag veya çevresel kisim ile yapilabilir. Bunlar, yakin görüse ilave yogunlugu esas itibariyle sifira indirmenin yollarina iki örnektir. Elbette, bunlar parlama ve hale etkileri gibi olumsuz optik nitelikler de getirebilirler. Bu birim hücrelerin özgün örnekler olduklarinin anlasilmasi önemlidir. Sekil 10a'da görülen lenste bir diger çok farkli birim hücresi mevcuttur. Nispi yogunluk dagilimlarini açikliga bagli olarak yavasça ilerletmek siklikla elverislidir. Bu örnekte görülenlerden çok farkli kirinim verimliliklerine ve ortaya çikan enerji dagilimlarina sahip birim hücreleri kullanilabilir. Sekil 11a'da açiklanan bulusa uygun olarak bir diger lens kirinim profili görülür ve burada lensin merkezi kisminin baskin gücünü degistirmek üzere ilave bir yol gösterilir. Sekil 6a'da, küçük açikliklardaki baskin gücün merkezi bölgenin egriligini degistirme yoluyla ayarlandigi bir lens profili görülür. Baskin optik gücün 1 mm gibi küçük açikliklardaki yerlesimi ayrica, merkezi kismin merkezi profilini yatay (yani optik eksene dikey bir yönde) kaydirma yoluyla çok dikkatli sekilde ayarlanabilir. Sekil 11a'daki lens profili, bu yatay kayma disinda, yaklasik 2,4 mm'lik bir açikliga kadar Sekil 10a'da görülen profile özdestir. Sekil 11b, dört farkli açiklik için simüle edilmis nispi yogunluk tepe noktalarini gösterir. Bu model verilerini Sekil 10b'deki verilerle karsilastirmak anlamlidir. Sekil 11a'daki profilde bu nispeten küçük degisiklik nedeniyle, 1 mm'deki baskin tepe noktasi uzak görüs için amaçlanan güce yaklasik 0,8 D yaklastirilmistir. Bu düzenleme, görüs alaninin tamami üzerinden hesaplandiginda genel verimliligi hafifçe düsürür, ancak daha güçlü bir uzak görüs saglar. Ayrica, çok küçük açikliklar için amaçlanan uzak güce yakin bir baskin güç saglar, bu da bazi durumlarda, örnegin ameliyat sonrasi göz gücünü ölçmek üzere bazi yöntemlerde elverisli olabilir. Sirasiyla Sekil 10a ve Sekil 11a'daki lens profilleri arasindaki ilave bir degisiklik, Sekil 11a'dakinin yaklasik 2,4 mm'lik açikliklar disinda daha yüksek kirinimli bir lens profili sergilemesidir. Burada lensin bu kismi, çok büyük açikliklar için uzak görüsü daha güçlü destekleyen yogunlugu artirmaya egilimlidir. Büyük açikliklar için yakin isigi daha bile güçlü sekilde zayiflatmak isteniyorsa olasi bir tasarim seçenegi, örnegin 4,5 mm'den büyük açikliklar için çift odakli testere disi biçimli ag kullanmaktir. Böyle çift odakli testere disi biçimli bir ag, sadece uzak ve orta görüs için ilave isik saglayacak sekilde yer alabilir. Yine bir baska seçenek ise genis açikliklar için tek odakli testere disi yapisi kullanmaktir. Bu durumda böyle bir yapinin çok odakli aglardan çok daha yüksek olmasi gerekir. Ayrica, yaklasik olarak lens merkezine en yakin tepe noktasina kadar merkezi kisim ile kirinim aginin ayrilabilir olduklari ve merkezi kisimdaki küçük bir yatay kaymanin kirinim aginda esit bir kayma ile birlesmesi gerekmedigi belirtilmelidir. Benzer sekilde, kirinim agindaki bir kaymanin merkezi bölgede esit bir kayma ile birlestirilmesi gerekmez. Aksine, merkezi kismi ve kirinim agini birbirine göre kaydirmak çogu zaman elverisli olabilir. Özgün olarak, lens merkezine en yakin sirtin iyi biçimlendirilmis bir lens için formülde tipik olarak beklenenden daha ince olacak sekilde bir kaydirma gerçeklestirmek siklikla elverisli olabilir. Bir diger deyisle, merkezi bölgeyi ve kirinim aginin birinci dip noktasini, Fresnel bölge levhalari için standart formülden beklenenden daha fazla birbirine yaklastirmak çogu zaman elverisli bulunur. Böyle bir yapi genel isik verimliligini artirabilir ve mevcut bulusa uygun bir lens yapmak üzere uygulanabilir bir yoldur. Sekil 12a'da, mevcut bulusa uygun uyarlanabilir çok odakli lens için bir diger lens profili görülür. Burada görülen profilin kirici taban hatti hariç oldugu anlasilmalidir, burada bunun optigin tamami boyunca ayni oldugu anlasilir. Bu lens profilinin önemli bir niteligi, sadece uzak görüs için isik saglamak üzere yer alan tamamen kirici bir kisim içermesidir. Bu örnekte, bu kirici kisim 5 mm'lik açikligin disindaki açikliklarin neredeyse tamamini kapsar. Bu tür kirici kisimlar, kirinim profilinin tepeden tepeye yüksekligi hesaplanirken hesaba katilmamalidir. Çok odakli bir lensin çevresinde kirici bir kisim olmasi, güçlü sekilde uyarlanabilir bir lens olusturmak adina iyi bir yol olabilir. Mevcut durumda, 5 mm'den büyük açikliklar için isigin tamami uzak görüse dogru yönlendirilir. Bu durum hale etkisi riskini artirabilir. Sekil 12a'daki difraktif lens profilinin ikinci önemli niteligi tamamen tek odakli bir merkezdir. Bu örnekte, merkezi bölge, uzak ve orta güçten sorumlu mertebeler arasindaki nominal mutlak farktan 0,125 D daha düsük bir negatif güce sahip olacak sekilde olusturulmustur. Merkezi bölge ile çok odakli simetrik kirinim agi arasindaki geçis noktasi, 1,14 mm'lik bir açiklikta düsey, kesikli çizgi ile belirtilir. Simetrik kirinim aginin yapisi, nispeten Sekil 10a'da görülene benzer. Kirinim agi, yaklasik 2,8 mm'lik bir açikliga kadar yakin görüsü destekler, daha sonra açiklik arttikça giderek daha güçlü sekilde uzak ve bir ölçüde orta görüs için ayarlanir. Sekil 12b, dört farkli açiklik için simüle edilmis nispi yogunluk tepe noktalarini gösterir. Simetrik kirinim agi nominal olarak 1,675 D'lik bir mertebe ayrimi saglayan yapidadir. Simülasyon verilerinde görüldügü gibi, 1 mm'lik küçük bir açiklik için baskin tepe noktasi, amaçlanan orta tepe noktasinin 1,4 D altindadir. Sekil 12b'deki veriler özetlenirse, burada (1) 1 mm açikliktaki baskin odagin amaçlanan uzak ve ara güçler (sirasiyla 18,32 D ve 20 D) arasinda yer aldigi, (2) 3 mm'de, yakin yogunlugun, uzak yogunlugun gücüne nispeten, görülen diger açikliklarin tamamindan daha güçlü oldugu, (3) 2 mm açiklikta orta yogunlugun hem uzak hem de yakin yogunluktan daha zayif oldugu ve (4) 4,5 mm'de ise yakin yogunlugun hem uzak hem de orta yogunluktan daha zayif oldugu görülür. 2mm ve üzeri tüm açikliklarda en güçlü görüs türü uzak görüstür. 17D etrafindaki istenmeyen tepe noktasi, örnegin Sekil 10b'de gösterilen tepe noktasindan daha büyüktür, bunun nedeni merkezi bölge seçimidir. Sekil 13a, patente uygun lens tasarimlari için olasi bir hedef enerji dagiliminin görünümüdür. Uyarlanabilir bir çok odakli difraktif lens için bu ideal dagilim, bu belgede yukarida yer alan insan gözünün isleyisine dair argümanlari temel alir. Çizimde yakin, orta ve uzak görüsün her biri için 6 mm'ye kadar olan açikliklarda istenen enerji dagilimi belirtilir. Yüzde ± 5 içindeki degerlerin ideal bölge dâhilinde olduklari varsayilabilir. Mevcut bulusa uygun yapilan bir lens tüm görüs türleri veya tüm açikliklar için çogu zaman ideal bölge kapsamina girmez. Ayrica, bu durumun sadece enerji dagilimi dikkate alindiginda ideal bir sonucu gösterdigi belirtilmelidir. Bilhassa mezopik bir göz bebeginden skotopik bir göz bebegine geçilirken yakin enerjinin orta enerjiyle çok dramatik degisimini tam olarak gerçeklestirmek zordur. Mevcut bulusa uygun bir lens tasarlarken çogu zaman, bu özgün tasarimin çevresel kismi için ana önceligin dogru enerji dagilimi mi yoksa sapmalarin ve istenmeyen fotografik olaylarin en aza indirilmesi mi olmasi gerektigi dikkate alinmalidir. Büyük açikliklar için enerji dagilimini degistirmek üzere çok etkili yollar, çift odakli testere disi biçimli aglar ve tamamen tek odakli bölgeler içerirler. Örnegin, çift odakli testere disi biçimli ag, genis açikliklar için sadece uzak ve orta görüs için isik saglayacak sekilde yer alabilir. Sekil 12a'da görüldügü gibi çevresel bir tek odakli bölge sadece uzak görüs için isik saglayacak sekilde yer alabilir. Ancak, bu yapilarin her ikisi de istenmeyen isik olaylari, bilhassa hale etkileri riskini artirabilir. Sekil 13b'de, Sekil 10a'daki hibrit lens için, açikligin birfonksiyonu olarak uzak, orta ve yakin görüs arasindaki simüle edilmis enerji dagilimi görülür. Burada açiklik, basitçe lens yariçapinin iki kati olarak görülür. Bu simülasyonda uzak görüs tüm açikliklarda baskindir, 2 mm'lik bir açiklikta yakin ve orta görüs için enerjiler nispeten benzerdir. Yakin enerji 2,5 mm ilâ 3 mm açikliklar için azami bir platoya sahipken, orta enerji yaklasik ayni açiklik araligi için asgari bir platoya sahiptir. Yakin enerji 3,1 mm'den büyük açikliklar için açiklik arttikça azalir, orta enerji ise açiklik arttikça artar. Geçis noktasinin 4,5 mm açikliga yakin oldugu öngörülür. Grafikteki veriler, spektrumun ilk olarak kirinim aginin her periyodu için 8 açiklikta, toplamda 105 farkli açiklikta hesaplanmasiyla olusturulur. Her bir açiklik için, her görüsün yogunlugu, ilgili görüs türünün konumundaki yerel azami tepe noktasi ile yaklastirilir. Grafik daha sonra, grafik verilerindeki her bir nokta için bütün bir periyot kullanilarak her bir görüs türü için kayan ortalama degerler kullanilarak çizilir. Hesaplamalarin örnegin sadece dip noktalarda veya tepe noktalarda yapilmasi durumunda daha az dalgali bir çizgiye ulasilir. Talep edilen bulusu uygulayan meslek erbabi çizimler, açiklama ve ekli istemleri inceleyerek açiklanan örnek ve düzenlemelerden farkli varyasyonlari görüp gerçeklestirebilir. Istemlerdeki "içerir" kelimesi diger elemanlari veya adimlari hariç birakmaz ve "bir" belgisiz sifati bir çokluk durumunu dislamaz. Birbirinden farkli bagimli istemlerde zikredilen belirli ölçüler, bu ölçülerin bir kombinasyonunun lehte kullanilamayacagini belirtmez. Istemlerdeki herhangi bir referans isareti istemlerin kapsamini sinirlayici olarak yorumlanmamalidir. Ayni referans isaretleri ile esit veya esdeger elemanlara veya islemlere atif yapilir. Açiklanan bulusa göre, uzak, orta ve yakin görüs saglamak üzere yer alan çok odakli bir oftalmik lens önerilir, bu lens optik bir ekseni olan isik geçirgen bir lens gövdesi ve bu lens gövdesinin en az bir kismi boyunca uzanan bir kirici taban hatti içerir, bu lens ayrica isik geçirgen lens gövdesinin merkezi bir bölgesiyle çakisan, radyal bir yönde es merkezli uzanan birinci bir kisim ve radyal bir yönde es merkezli uzanan çok odakli ikinci bir kisim içerir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli oftalmik lensin ikinci kismi ayrica çok odakli bir simetrik kirinim agi içerir, bu, kirici taban hatti üzerine bindirilmistir, lensin bir kismini kaplar ve bunun biçimi ve ortaya çikan isik yogunlugu dagilimi bunun optik eksene mesafesine göre degisir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, oftalmik lensin birinci kisminin yapisi, optik eksen etrafinda kirici taban hatti üzerine esas itibariyle içbükey bir biçim bindirilecek sekildedir, bu içbükey biçim çok odakli simetrik kirinim aginin optik eksene en yakin sirtina baglidir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, kirici taban hatti orta güç ile esas itibariyle çakisan bir odak noktasi saglar. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, oftalmik lensin birinci kismi, tek odakli merkezi bölgede lensin kirici taban hattina negatif bir güç eklemek üzere yer alan bir egrilik olacak sekilde, uzak görüs ve orta görüs için amaçlanan güçler arasinda baskin bir optik güç saglayan yapidadir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, yukarida açiklanan düzenlemeler, merkezi kisim ile kirinim agi arasinda, kirinim aginin birinci tepe noktasinin tepesi yakininda konumlanan bir geçis bölgesi saglarlar. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, bu çok odakli oftalmik lensin yapisi, uzak görüs için amaçlanan enerjinin yakin görüs için amaçlanan enerjiye orani, 3 mm'lik bir açiklikta, 2 mm'lik ve 4,5 mm'lik açikliklardaki ayni orana nispeten daha düsük olacak sekildedir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli oftalmik lensin yapisi, 5 mm'lik bir açiklik için, yakin görüs için amaçlanan enerji sirasiyla orta ve uzak görüs için amaçlanan enerjiden daha zayif olacak sekildedir ve çok odakli oftalmik lensin yapisi, 3 mm'lik bir açiklik için, orta enerji hem yakin hem de uzak enerjiden daha zayif olacak sekildedir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli oftalmik lensin yapisi, 3 mm'lik bir açiklik için, milimetre basina 50 çizgide ölçülen uzak görüsün yakin görüse modülasyon transfer fonksiyonu orani, 2 mm ve 4,5 mm'lik açikliklardan daha düsük olacak sekildedir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik kirinim agi ayrica dalga tipi bir kirinim örüntüsü içerir ve bu örüntü münavebeli tepe ve dip genlik degerlerini içerir; bu sayede birinci kisim lensin optik ekseniyle çakisan bir noktadan itibaren ve optik eksene dik bir yön boyunca ölçülen tepe genlik degerine dip genlik degerinden daha yakin yapida bir noktaya kadar içbükeydir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, yapi itibariyle, orta ve uzak görüsün güç farki 1,5 D ile 2,2 D arasindadir, uzak ve yakin görüsün güç farki ise 3 D ile 4,4 D arasindadir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, birinci kisim tek odaklilik için yer alan bir biçim Mevcut bulusun bir diger düzenlemesine göre, çok odakli kirinim agi, bunlarla sinirli olmamak kaydiyla üç, bes, yedi, dokuz odak noktasi içeren bir gruptan seçilen sayida odak noktasi saglar. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, birinci kisim ve ikinci kisimdan en az biri veya bu kisimlarin her ikisi, bir tasarim dalga boyu için esas itibariyle tek odakli olan testere disi biçimli bir kirinim agiyla birlestirilir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, lens, 3,5 mm'den büyük açikliklar için, bunlarla sinirli olmamak kaydiyla, asimetrik bir kirinim agi, kirici taban hattininkinden farkli bir kirici güç saglayan bir biçim, çok odakli simetrik kirinim agininkinden farkli olan tek sayida odak noktasina sahip simetrik bir kirinim agi içeren bir gruptan seçilen en az bir optik olarak etkin nitelik içerir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik kirinim agi, 4,5 mm açiklik içinde çok odakli simetrik agin en az iki periyodunu içerir, bu periyodlarin iliskisi, mukabil dogrusal ag birim hücreleri için, yakin görüsten sorumlu mertebe için kirinim verimliliginin, optik eksene en yakin konumdaki iki periyodun periyodu için optik eksenden daha uzaktaki periyoda nispeten en az yüzde on daha yüksek olmasidir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli agin optik eksenine en yakin tepe noktasi, optik eksene 0,45 mm ilâ 0,73 mm araliginda normal bir mesafeye yerlestirilir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli lensin optik ekseniyle çakisan birinci kisim noktasi, kirici taban hattina göre, çok odakli lensin merkezi 3 mm'si içindeki diger herhangi bir dip noktasindan daha alçak yapidadir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik kirinim aginin azami tepeden tepeye yüksekligi, bir tasarim dalga boyu için, tam faz modülasyonunun yüzde 50'sinden daha azdir, bu, birinci kismin dip noktasi hariç tutularak hesaplanir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, bu lens es merkezli 1 mm'lik bir açiklik ile ölçüldügünde, amaçlanan uzak ve orta güçler arasinda bir baskin güç içerir. Açiklanan bulusun bir düzenlemesine göre, lens, es merkezli 1 mm'lik bir açiklikla ölçüldügünde, uzak görüs için amaçlanan güçten 1,2 D'den daha güçlü olmayan bir baskin güç içerir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, en az üç odak noktasi içeren, yakin, orta ve uzak görüs için isik saglayan çok odakli bir oftalmik lens önerilir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, lensin çok odakliligi, bir kirici taban hattinin üzerine bindirilmis çok odakli simetrik bir ag ile saglanir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik ag lensin bitisik bir kismini kaplar, bu ag, lensin tüm optik kismini veya bundan daha küçük bir kismini kaplayabilir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik ag, optik eksene mesafeye bagli olarak biçim ve yogunluk dagilimi itibariyle farklilik gösterir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, bu lens, bunun amaçlanan uzak gücüne nispeten 1,2D'den daha az bir güçte baskin birtepe noktasi saglayan merkezi bir bölge içerir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, merkezi bölge, taban hatti egriligi hariç, bir geçis noktasinda çok odakli bir kirinim agina baglanan içbükey bir biçimdedir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, uzak enerjinin yakin enerjiye orani, 3 mm'lik bir açiklik için 2 mm'lik ve 4,5 mm'lik açikliklara nispeten daha düsüktür. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, 3 mm'lik bir açiklik için orta enerji hem uzak hem de yakin görüslerden daha zayiftir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, milimetre basina 50 ve 100 çizgide ölçülen uzak görüsün modülasyon transfer fonksiyonu (MTF), yakin görüsünkinden en az %35 daha yüksektir ve 1,5 mm ilâ 6 mm arasindaki açikliklar için orta görüsünkinden en az %20 daha yüksekün Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, uzagin yakina MTF orani 3 mm'lik bir açiklik için 2 mm'lik ve 4,5 mm'lik açikliklardan daha düsüktür. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, kirinim agi, münavebeli tepe ve dip genlik degerlerine sahip dalga tipi bir kirinim örüntüsü içerir; geçis noktasi, kirinim aginin bir tepe genlik degerine bir dip genlik degerinden daha yakin konumdadir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, orta odak için ilave güç degerleri 1,5 D ile 2,2 D ve yakin odak için 3 D ile 4,4 D arasindadir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik kirinim aginin her bir periyodunun dip noktalari kirici taban hatti ile hizalidir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, merkezi bölge tek odakli bir bölge içerir.10 Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli lens üç odakli bir lenstir ve uygun sekilde çok odakli simetrik ag üç odak noktasi saglar. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik ag, bunlarla sinirli olmamak kaydiyla dört, bes, yedi, dokuz odak noktasi içeren bir gruptan seçilen sayida odak noktasi saglar. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik ag, kayda deger ölçüde birbirinden farkli biçime sahip en az iki kirinim hücresi içerir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik ag, en az bir birinci ve bir ikinci kisim içerir; buradaki yakin görüsten sorumlu mertebe için kirinim verimliligi ikinci kisma nispeten birinci kisimda en az %30 daha yüksektir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, merkezi bölgenin çapi 0,9 mm ile 1,4 mm arasindadir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, çok odakli simetrik agin azami tepeden tepeye yüksekligi tam faz modülasyonunun %80'inden daha azdir ve tercihen tam faz modülasyonunun %50'sinden daha azdir. Açiklanan bulusun en az bir düzenlemesine göre, merkezi bölgenin disindaki kirinim aglari, iyi biçimlendirilmis bir Fresnel lensin aralik mesafesine uyan kirinimli bir lens için olana nispeten merkezi bölgeye daha yakin yerlestirilir. TR TR TR

Claims (1)

1.STEMLER Uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli bir oftalmik lens, bilhassa göze temasli veya göz içi lens olup, bu lens optik bir ekseni olan isik geçirgen bir lens gövdesi ve lens gövdesinin en az bir parçasi üzerinde uzanan kirici bir taban hatti içerir, bu lens ayrica, radyal bir yönde es merkezli olarak uzanan ve isik geçirgen lens gövdesinin merkezi bir alani ile çakisan birinci bir kisim ve radyal bir yönde es merkezli olarak uzanan ikinci bir kisim içerir, özelligi sunlardir: çok odakli oftalmik lensin bu ikinci kismi ayrica, kirici taban hatti üzerine bindirilmis, lensin bir kismini kaplayan çok odakli bir simetrik kirinim agi içerir, bu kirim aginin biçimi ve ortaya çikan isik yogunlugu dagilimi bunun optik eksene mesafesine bagli olarak degisir, bu çok odakli simetrik ag hiç degilse, uzak görüse katkida bulunan bir kirinim mertebesi ve yakin görüse katkida bulunan bir kirinim mertebesi içerir, çok odakli simetrik kirinim aginin kirici taban hatti üzerine bindirilmis 0. mertebesi, hem kirici taban hattinin gücüyle hem de lensin amaçlanan orta gücüyle esas itibariyle çakisir, oftalmik lensin birinci kisminin yapisi, çok odakli simetrik kirinim aginin optik eksene en yakin sirtina bagli olan esas itibariyle içbükey bir biçim optik eksen etrafinda kirici taban hatti üzerine bindirilecek sekildedir, bu kirici taban hatti, orta güç ile esas itibariyle çakisan bir odak noktasi saglar ve; oftalmik lensin birinci kismi, uzak görüs ve orta görüs için amaçlanan güçler arasinda bir baskin optik güç saglayan yapidadir, çok odakli oftalmik lensin yapisi ayrica, 5 milimetrelik bir açiklik itibariyle, yakin görüs için amaçlanan enerji, sirasiyla hem orta hem de uzak görüs için amaçlanan enerjiden daha zayif olacak ve 3 milimetrelik bir açiklik itibariyle, orta enerji sirasiyla hem yakin hem de uzak enerjilerden daha zayif olacak sekildedir. Istem 1'e uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi, bu çok odakli oftalmik lensin yapisinin, 3 mm'lik bir açiklik itibariyle uzak görüs için amaçlanan enerjinin yakin görüs için amaçlanan enerjiye oraninin, 2 mm ve 4,5 mm'lik açikliklar itibariyle ayni orana nispeten daha düsük olacak sekilde olmasidir. Istem 1'e ve 2'ye uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi çok odakli oftalmik lensin yapisinin, milimetre basina 50 çizgide ölçülen, 3 mm'lik bir açiklik itibariyle uzak görüsün yakin görüse modülasyon transfer fonksiyonu orani, 2 mm ve 4,5 mm'lik açikliklar itibariyle ayni orana nispeten daha düsük olacak sekilde olmasidir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi sunlardir: çok odakli simetrik kirinim agi ayrica dalga tipi bir kirinim örüntüsü içerir, bu örüntü münavebeli tepe ve dip genlik degerleri içerir, burada birinci kisim, lensin optik ekseniyle çakisan bir noktadan itibaren, optik eksene dik bir yön boyunca ölçüldügünde tepe genlik degerine dip genlik degerinden daha yakin yapida bir noktaya kadar içbükeydir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi yapi itibariyle, orta ile uzak görüs arasindaki güç farkinin 1,5 D ile 2,2 D arasinda, uzak ile yakin görüs arasindaki güç farkinin ise 3 D ile 4,4 D arasinda olmasidir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi birinci kismin tek odaklilik için yer alan bir biçim içermesidir. Istem 1 ilâ 6'ya uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi çok odakli simetrik kirinim aginin, bunlarla sinirli olmamak kaydiyla üç, bes, yedi, dokuz odak noktasi içeren bir gruptan seçilen sayida odak noktasi saglamasidir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi birinci kisim ve ikinci kisimdan en az birinin veya her iki kismin bir tasarim dalga boyu için esas itibariyle tek odakli olan testere disi biçimli bir kirinim agiyla birlestirilmesidir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi lensin, 3,5 mm'den büyük açikliklar için, bunlarla sinirli olmamak kaydiyla sunlari içeren bir gruptan seçilen, optik olarak etkin en az bir nitelik içermesidir: asimetrik bir kirinim agi, kirici taban hattininkinden farkli bir kirici güç saglayan bir biçim ve çok odakli simetrik kirinim agininkinden farkli olan tek sayida odak noktasina sahip simetrik bir kirinim agi. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi sunlardir: çok odakli simetrik kirinim agi, 4,5 mm açiklik içinde çok odakli simetrik agin iliskileri su sekilde olan en az iki periyodunu içerir: mukabil10 dogrusal ag birim hücreleri itibariyle, yakin görüsten sorumlu mertebe için iki periyottan optik eksene en yakin konumdaki periyot için kirinim verimliligi, optik eksene daha uzaktaki periyot için olana nispeten en az yüzde on daha yüksektir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi çok odakli agin optik eksenine en yakin tepenin kirici taban hattina göre en yüksek noktasinin, optik eksene 0,47 mm ilâ 0,75 mm araliginda dik bir mesafede konumlanmasidir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi çok odakli lensin optik ekseniyle çakisan birinci kisim noktasinin, kirici taban hattina göre, çok odakli lensin merkezi 3 mm'si içindeki diger herhangi bir dip noktasindan daha alçak yapida olmasidir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi sunlardir: çok odakli simetrik kirinim aginin tepeden tepeye azami yüksekligi, bir tasarim dalga boyu için, tam faz modülasyonunun yüzde 50'sinden daha azdir, bu, birinci kismin dip noktasi hariç tutularak hesaplanir. Önceki istemlerden herhangi birine uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi, es merkezli 1 mm'lik bir açiklik ile ölçüldügünde, lensin amaçlanan uzak ve orta güçler arasinda bir baskin güç içermesidir. Istem 14'e uygun, uzak, orta ve yakin görüs saglayan çok odakli oftalmik lens olup, özelligi, es merkezli 1 mm'lik bir açiklikla ölçüldügünde, lensin uzak görüs için amaçlanan güçten en az 0,2 D ve en fazla 1,2 D daha güçlü olan bir baskin güç içermesidir. TR TR TR