TARIFNAME DUVAR KAPLAMALARININ MEVCUT DUVARA MONTAJI IÇIN EVRENSEL Z-Z KANALI Mevcut basvuru, ayni bulus sahibi tarafindan 6 Kasim 2020 tarihinde basvurusu yapilan ve DUVAR KAPLAMALRININ MEVCUT DUVARA MONTAJI IÇIN EVRENSEL Z-Z KANALI baslikli ayni bulus sahibi tarafindan yapilan ve DUVAR KAPLAMALARININ MEVCUT DUVARA MONTAJI IÇIN EVRENSEL Z-Z KANALI baslikli 17/180,859 No.lu ABD Patent Basvurusunun kismen devami olan, ayni bulus sahibi tarafindan 16 Mart 2021'de dosyalanan ve DUVAR KAPLAMALARININ MEVCUT DUVARA MONTAJI IÇIN EVRENSEL Z-Z KANALI baslikli 177203283 sayili ABD Patent Basvurusunun Kismen Devami olan, ayni bulus sahibi tarafindan 22 Aralik 2021 tarihinde basvurusu yapilan ve DUVAR KAPLAMALARININ MEVCUT DUVARA MONTAJI IÇIN EVRENSEL Z-Z KANALI baslikli 171560249 Sayili ABD Patent Basvurusunun bir bölümünün devamidir ve tüm içerigi ve açiklamasi buraya referans olarak dahil edilmistir. Bulusun Arka Plani Mevcut bulus, genel olarak bir duvar sistemi ve daha özel olarak, dis yalitimi gizlerken mevcut bir duvar üzerine duvar kaplamalarini kolayca monte etmek için bir sistem ile ilgilidir. Mevcut bir duvarin dis dekoratif isleri, atmosferik güçlere, özellikle neme maruz kalir. Kalafatlama ve diger bosluk iyilestirme teknikleri çok sayida olmasina ve iyi bilinmesine ragmen, nem yine de nüfuz edebilir. Nem nüfuz etmesine ragmen, iyi hava akisi, küf ve diger yikici sonuçlar ortaya çikmadan önce suyu yok edecektir. Bu nedenle, saglam insaat uygulamalari ve bazi durumlarda bina yönetmeligi, hava sirkülasyonunu ve su tahliyesini kolaylastirmak için dis duvar kaplamalarinin yalitim malzemesinden bir boslukla ayrilmasini gerektirir. Bu bosluk, bina yapilari içinde enerjinin korunmasini tesvik etmek için de oldukça istenilir. Iletim prensibi nedeniyle, yalitim bile yalittigi bir yüzeye sicak veya soguk aktaracak ve bu nedenle sonunda etkinliginin bir kismini kaybedecektir. Iletimden kaynaklanan yalitim verimliligi kaybinin üstesinden gelmek için, saglam insaat uygulamalari, bir dis dis yalitim katmani ile dis duvar kaplamasi katmani arasinda bir hava boslugu olusturulmasini önerir. Bu hava boslugu, dis duvar panelinden yayilan sicak veya soguk havanin, hava boslugunun varligi nedeniyle yalitim tabakasi tarafindan yansitildigi bir yansitici bariyer olusturur. Yalitim tabakasi ile dis duvar kaplamasi arasindaki hava boslugunun uygulanmasi, genellikle bina yönetmeligi tarafindan belirlenen bilinen bir uygulamadir. Ancak, su anda standart ve arizalara karsi emniyetli bir uyum yöntemi bulunmamaktadir. Bunun yerine, müteahhitler, dis kaplama ile yalitim arasina ayri bir malzeme seridi sokarak uymaya çalisirlar. Mevcut yöntemlerin birkaç ciddi eksikligi mevcuttur. Birincisi, daha yüksek maliyet ve kurulum uzunlugudur. Satin alma, stoklama ve bosluk olusmasini saglamak için gerekli olan parçalarin gerekliligi nedeniyle maliyet artmaktadir. Ikinci olarak, kurulum, standart olmayan bir parçayi içeren ayri bir adim gerektirir. Üçüncüsü, standart olmayan ve farkli parçalari kullanirken hava boslugunun kalinligini tek tip tutmak genellikle güçtür. Son olarak, ek bir yapisal parçanin varligi, bir projenin karmasikligina katkida bulunur ve ek karmasiklik düzeyi nedeniyle meydana gelen hata veya kaza riskini artirir. Ayrica, bazi durumlarda sadece bir boslugun varligi yeterli olmayabilir. Ornegin, belirli cepheler, duvar kaplamasinin içinden ve arkasindan az miktarda suyun akmasina izin verecektir. Bu nemin bir drenaj çikisina sahip olmasi gerekir ve zararli nem, küf veya pas birikimini önlemek için tamamen havalandirilmalidir. Mevcut çözümler, yukarida tanimlanan sorunlari yeterince ele almamaktadir. Pratik olarak, bu basvurunun teknolojik açiklamalari, binalarin dis cephelerine monte edilir ve daha sonra duvar kaplamasinin su geçirmezliginin disina monte edilen bir dis veya ilk kurulum hattini temsil eder. Bu nedenle, bu seviyede kullanilan yalitimin kurulumunun, kullanilan su membranlarinin su geçirmezlik özelliklerini bozmamasini saglamak önemlidir. Mevcut metodolojiler altinda, yalitim panelleri genellikle yerinde tutmak için duvar kaplamasina sabitlenerek zimbalanir, bu da kaçinilmaz olarak su geçirmez membrani deler. Optimal bir yerlestirme, bu seviyedeki hem sert, hem yari rijit hem de esnek yalitim çözümlerinin duvara civatalamadan yerine sabitlenebilmesini gerektirir. Çözüm, dis duvar panellerini takmak için kullanilan ayni kirislere yapilan bir baglantidir. Bu nedenle, mevcut bir duvara dis yalitimin birlestirilmesi için bir çerçeve olusturan, ayni zamanda dis kaplamanin bir baglanti noktasi olarak da hizmet eden ve dis kaplama ile yalitim tabakasi arasinda esit bir hava boslugu olusturan tek bir yapisal bilesen olusturan bir sistem saglanmasi istenir. Bulusun Ozeti Mevcut bulusun bir amaci, bir dis veya kaplama tabakasi ile bir dis yalitim katmani arasinda bir hava boslugunun bulunmasini saglamak için basit ve tek tip bir araç saglamaktir. Mevcut bulusun bir baska amaci, diger faydalarin yani sira kontrolsüz nem olusumunu önleyen, kaplama panelleri ve yalitim arasinda sürdürülebilir ve yeterli bir hava akisi saglamaktir. Mevcut bulusun yine bir baska amaci, yalitim panellerini ve dis duvar panellerini tutan Z-çubuk veya Z-biçimli parçanin sekli ile uygulanabilen bir birinci nem boslugu saglamaktir. Mevcut bulusun yine bir baska amaci, yalitim panellerinin üzerinde ve kaplama panellerinin altinda genis bir birinci nem boslugu ve yalitim panelleri ile yapinin mevcut bir duvari arasinda ikinci bir nem boslugu saglamaktir. Bu bulusun yine bir baska amaci, iki Z-biçimli parçayi kapsayan bir çubugun kullanilmasiyla iki komsu Z-biçimli parça arasinda yalitim panellerinin tutulmasinin yolunu saglamaktir. Mevcut bulusun yine baska bir amaci, panellerin yine de çesitli kalinliklarda veya çaplarda çubuklar kullanilarak Z-biçimli parçalar arasinda güvenli bir sekilde tutturuldugu, degisen kalinlikta yalitim panellerinin kullanimini saglamaktir. Mevcut bulusun yine bir baska amaci, tutma yuvalari içine yerlestirilmis birden çok tutma mandalinin, nem bosaltma açikliklarinin mevcut olup olmadigina bakilmaksizin Z-biçimli parçalar arasinda degisen kalinliktaki yalitim panellerini güvenli bir sekilde tuttugu, degisen kalinliklarda yalitim panellerinin kullanimini mümkün kilmaktir. Bu nedenle, mevcut bulusa göre, dis yalitimin bina iskeleti veya kaplama panellerinden istenen bir mesafede kurulmasini saglamaya yönelik bir sistem, birden çok Z-biçimli parça içerir. Birden çok Z-biçimli parça, mevcut bir duvarin dis tarafi boyunca birbirleriyle paralel ve aralikli bir iliski içinde birlestirilir. Her Z-biçimli parça, bir birinci duvar, bir ikinci duvar ve bir J-biçimli üçüncü duvardan yapilmistir. Birinci duvarin bir birinci ucu ve bir ikinci ucu vardir. Birinci duvar tercihen mevcut bir duvara paraleldir ve bunun üzerine dikey, yatay veya çapraz olarak monte edilir. Ikinci duvar, birinci duvardan ileriye dogru bir açiyla, tercihen dik açiyla uzanir. Ikinci duvarin serbest ucu, J-biçimli duvari içerir. J biçimli duvar iki kisimdan yapilmistir. Birinci kisimlar birinci duvara paraleldir ancak birinci duvardan zit yönde uzanir. Ikinci kisim, birinci kismin serbest ucundan geriye dogru uzanir, ikinci kismin serbest ucu, birinci duvarin üzerinde bir mesafede yer alir. J biçimli duvarin birinci kismi, kendisine civatali bir dis veya kaplama panelini kabul edecek sekilde yapilandirilmistir. bölümün serbest ucu ile ikinci duvar arasinda açik olan içi bos bir kanal olusturur. Alternatif bir uygulamada, bir geçme eleman, bir mukavemet elemani olarak hizmet etmek ve montaj civatalarini almak üzere yapilandirilmistir. Mukavemet elemani, J biçimli kismin olusturdugu içi bos kanala sokulur. Ilave mukavemet kaplamasi, birinci duvarin yüzeyine yerlestirilen ve birinci duvari daha fazla korumak için bir ön kemer içerebilen koruyucu bir dirsek seklinde olabilir. Koruyucu dirsek, sabitleme civatasini alacak sekilde yapilandirilmistir. Baska bir uygulamada, Z biçimli parçanin ikinci duvari ayrica bir üst kemeri içerir. Çikintili üst kemer, ikinci duvarin birinci yanina egik ve bir açiyla, tercihen dik açiyla uzanir. Ust kemer, birinci kenarin serbest ucundan ayrilir ve ikinci kismin serbest ucuna es düzlemlidir. Ikinci duvarin birinci duvara dik olarak yönlendirilmedigi bir uygulamada, üst kemer tercihen birinci duvara paralel olarak yerlestirilecektir, bu da ikinci duvara göre dar veya genis bir açiya dönüsecektir. Baska bir uygulamada, Z biçimli parçanin ikinci duvari, yüksekligi boyunca genisleyen bir bölüm içerir. Içbükey bölüm, ikinci duvarin uzunlugu boyunca mevcut olabilir ve ikinci duvarin birinci ve ikinci yanlarinin her ikisinde veya birinde görünebilir. Genisletilmis bölümün, bitisik bilesenler arasinda daha büyük bir nem sizdirmazligi saglamak için, birinci tarafa bitisik olan bir sonraki yalitim panelinin Ikinci ucuna ve ikinci yanina bitisik bir yalitim panelinin birinci ucuna oyulmasi amaçlanmistir. Bir sonraki yalitim panelinin ilk ucu, benzer sekilde, sonraki Z biçimli parçanin ikinci tarafinin genislemis bir çikintisina karsi kapatilacaktir. Bir kenar bileseni açiklanmistir. Kenar bileseni, mevcut bir duvar boyunca birbirine paralel olarak yerlestirilmis birden çok Z biçimli parçada en az bir Z biçimli parçaya aralikli paralel bir iliski içindedir. Kenar bileseni, yalitim panellerinin bir bölümünü sonlandirir. Bir kenar bileseni, bir birinci duvardan ve birinci duvardan ileriye dogru bir açiyla, tercihen dik açiyla uzanan ve ikinci duvarin serbest ucundaki J biçimli bir duvar, birinci duvarla paralel ve aralikli bir konfigürasyonda birinci duvarla ayni yönde uzanan ikinci bir duvar içerir. Kenar bileseninin J biçimli duvari, birinci kisimdan ve bir ikinci kisimdan olusturulmustur. Birinci kisim, birinci duvara paraleldir ve birinci kismin dis yüzeyine civatali bir dis veya kaplama panelini kabul edecek sekilde yapilandirilmistir. Ikinci kisim, birinci kismin serbest ucundan geriye dogru uzanir ve birinci duvarin üzerinde bir mesafede sona eren bir serbest uca sahiptir. Kenar bileseni üzerindeki ikinci kismin serbest ucu, bitisik bir Z biçimli parçanin ikinci bölümünün serbest ucu ile ayni düzlemdedir. Bunun anlami, ikinci kismin serbest uçlarinin, ilgili birinci duvarlarinin birinci duvarina göre ayni mesafede olmasidir. Z biçimli parçanin veya kenar bileseninin serbest ucu, bir yalitim panelinin dis yüzeyi ile bir dis panelin alt yüzeyi arasinda istenen hava boslugunu olusturur ve uygular. Hem Z biçimli parçalarin hem de kenar bilesenlerinin, bu tarifnamede açiklanan baglama kalasi bilesenleri oldugu ve her ikisinin de, bir yapinin mevcut bir cephesine veya duvarina duvar kaplamasi yerlestirmek için bir destek sistemi olusturmasi amaçlandigi belirtilmelidir. Ayrica, açiklanan sistemin tarif edilen baglama kalasi bilesenleri, ayni zamanda mevcut bir duvar ve duvar kaplamasi arasindaki bosluk olan bitisik iki baglama kalasi arasindaki bosluktaki yalitim malzemesinin güvenligini destekler. Yalitim malzemesi, tutma elemanlari kullanilarak veya kullanilmadan, baglama kalaslarinin kendileri kullanilarak sabitlenir ve yalitim malzemesinin dogrudan mevcut duvara sabitlenmesini gerektirmez. Kenar bileseninin J biçimli duvari, bir tarafta açik olan içi bos bir kanal, yani ikinci bilesenin serbest ucu ile ikinci duvar arasindaki tarafi olusturur. Kenar bileseninin içi bos kanali için bir mukavemet elemani olusturan bir geçme eleman tarif edilir. Bu geçme eleman, diger Z biçimli parçalarin herhangi biri için geçme eleman ile degistirilebilir. Geçme eleman, içi bos kanalin her iki tarafindaki açikliga sokularak veya geçme elemani içi bos kanalin açik tarafina sikistirilarak içi bos kanala yerlestirilebilir. Tarif edilen destek duvar kaplama sisteminin bir baska uygulamasinda, havanin Z biçimindeki parçalar arasinda serbestçe hareket etmesine izin vermek için birden çok açikliga sahip Z biçimdeki parçalar sunulmaktadir. Tercihen bu, her ikinci duvarin ayrica birden çok uzun hava boslugu içerdigi ve J biçimli duvarin ikinci kisminin ayrica hava açikliklari içerdigi anlamina gelir. Açma veya tutma yuvalari herhangi bir sekilde olabilir ve Z biçimindeki parçanin ikinci duvari boyunca herhangi bir yere yerlestirilecektir. Tutma yuvalar, bir yalitim malzemesini sabitlemek için yapilandirilmis bir tutma elemani alacak sekilde yapilandirilir. Tutma elemani, bir çita, çubuk, mandal, klips veya kablo uzunlugu veya bunlarin herhangi bir kombinasyonu olabilir, ancak bunlarla sinirli olmayabilir. Tutma elemani bir Z biçimindeki parçaya güvenli bir sekilde tutturulur veya Z biçimindeki bir parça ile bitisik olarak yerlestirilmis baska bir Z biçimindeki parça arasindaki boslugu veya Z biçimindeki parça ile bir kenar bileseni arasindaki veya bitisik iki kenar bileseni arasindaki boslugu kaplayabilir. Z biçimindeki parçalarin paralel olarak yerlestirilebilecegini veya yerlestirme gibi bir izgara olusturmak için paralel ve yatay olarak kurulabilecegini belirtmek önemlidir. çizimlerin Kisa Açiklamasi Sekil 1, Z biçimindeki parçanin tercih edilen uygulamanin perspektif görünüsüdür. Sekil 2, Sekil 1'de gösterilen tercih edilen uygulamanin perspektif görünüsüdür. Sekil 3, Z biçimindeki bir parçanin yan yükseklik görünüsüdür. Sekil 3A - 3H, J biçimindeki duvarin ikinci kisminin Z biçimindeki parçanin veya Kenar bileseninin çesitli farkli sekillerini gösterir. Sekil 4, ikinci duvarin birinci ve ikinci taraflarina bitisik olarak monte edilmis yalitim panellerini gösteren 2 biçimindeki parçanin bir baska yan görünüsüdür. Sekil 5, Sekil 4'te gösterilen Z biçimindeki parçanin perspektif görünüsüdür ve ikinci duvarin yüksekligi boyunca içbükey kismi da gösterir. Sekil 6, Sekil 5'te gösterilen 2 biçimindeki parçanin ikinci tarafini gösteren perspektif görünüsüdür. Sekil 7, içbükey bölümü gösteren Z biçimindeki parçanin yan görünüsü ve J biçimindeki duvarin ilk bölümünün dis yüzeyine civatalanmis harici bir paneldir. Sekil 8 ve 9, ikinci duvarin yüksekligi boyunca içbükey kismi gösterir. Sekil 10 ve 1OA, ikinci duvar boyunca genisletilmis kisma sahip sekil 10 ile kenar bileseninin perspektif görünüsleridir. Sekil 11, Z biçimindeki parçanin ve Kenar bileseninin yan görünüslerini gösterir. Sekil 12, aralarina yalitim panelleri yerlestirilmis birden çok Z biçimli parçanin bir görünüsüdür. Sekil 13, Z biçimindeki parçalarin alternatif bir sekilde uygulanmasini, aralarina monte edilmis ve kesisen çubuklarla sabitlenmis bir yalitim paneli ile göstermektedir. Sekil 14, Sekil 13'te gösterilen uygulamanin daha yakindan bir görünüsüdür. Sekil 15, 2 biçimindeki parçalarin alternatif bir sekilde uygulanmasini, aralarina monte edilmis ve kesisen çubuklarla sabitlenmis bir yalitim paneli ile göstermektedir. Sekil 16, Sekil 14'te gösterilen uygulamanin daha yakindan bir görünüsüdür. Sekil 17, Sekil 13'te gösterilen Z biçimindeki parçanin alternatif uygulamasinin dikey bir görünümüdür. Sekil 18, Sekil 13'te gösterilen 2 biçimindeki parçanin alternatif uygulamasinin baska bir açidan gösterilen bir baska dikey görünümüdür. Sekil 19 ve 20, bitisik iki Z biçimindeki parçanin arasinda yalitim panellerini tutmak için bir çubugun uygulanmis halidir. Sekil 20A ve 21, birden çok hava yuvasina ve hava açikligina sahip kenar bileseninin alternatif bir uygulamasinin ayrintili diyagramlaridir. Sekil 22, iki bitisik Z biçimli parçanin arasinda yalitim panellerini tutmak için bir çubugun baska bir diyagramidir. Sekil 23, Z biçimindeki parçanin bir kenar bileseni ile birlikte sekil 13'te gösterildigi gibi bir kombinasyonunu göstermektedir. Sekil 24 ve 25, mevcut bulusta gösterilen Z biçimindeki parçalari ve kenar bilesenlerini kullanarak mevcut bir duvar 'üzerine duvar kaplamasinin yalitilmasi ve yerlestirilmesi yöntemini göstermektedir Sekil 26, mevcut bulusun alternatif bir sekilde uygulamasinin baglamsal bir perspektifidir. Sekil 27, Z biçimindeki parçanin hava açikliklarini ve tutma mandali içeren tutma açikliklarini gösteren bir perspektif görünümüdür. Sekil 28, Sekil 27'de gösterilen Z biçimindeki elemanin karsi tarafini göstermektedir. Sekil 29, Z seklindeki elemanin kesitsel bir seklidir. Sekil 30, mevcut bulusun baska bir alternatif uygulamasinin bir perspektifidir. Sekil 31, tercih edilen kullanim baglaminda tutma mandalinin perspektif görünümöd'ür. Sekil 32, mevcut bulusun baska bir alternatif uygulamasinin baglamsal bir perspektifidir. Sekil 32, Sekil 32'de gösterilen tertibatin perspektif görünümüdör. Sekil 33, sekil 32'de gösterilen Z biçimindeki elemanin kesitsel görünüm'ud'ur. Sekil 34 ve 35, tutma mandalinin görünümleridir. Sekil 36, yalitim panellerini sabitlemek için Z biçimli parçalar arasindaki tutma yuvalarina klipslerin veya bir çubugun yerlestirilmesi sürecini diyagram ile göstermektedir. Sekil 37, yalitim panellerini sikica tutturmak için yerlestirilmis klipslerin ve çubuklarin bir diyagramidir. Sekil 38 - 40, tutma yuvalarinin farkli sekillere sahip oldugu, tutma yuvalarina sahip 2 biçimindeki parçanin çesitli uygulamalarini göstermektedir. Sekil 41, Z biçimli parçalarin yalitimi saglama yöntemi olarak ve duvar panellerinin eklenmesi için montaj noktalari olarak kullaniminin ayrintili baglamsal gösterimidir. Sekil 42 ve 43, klips tertibatinin baglamsal ayrintili diyagramlaridir. Sekil 44 ve 45, bir çubuk tertibatinin baglamsal ayrintili diyagramidir. Sekil 46 ve 47, klips tertibatlarinin ayrintili diyagramlaridir. Sekil 48 ve 49, çubuk tertibatinin ayrintili diyagramlaridir. Sekil 50 ve 51, Z biçimindeki parçalarin ve bunlarla kullanilan yapilarin ek bir baglamsal gösterimidir. Sekil 52, tutma elemanlarinin çesitli uygulamalarini gösteren bir baglama kalasi sistemini göstermektedir. Sekil 53A ve 538, tutma elemanlari olarak görev yapan çubuklarin birkaç uygulamasini göstermektedir. Sekil 54A, 545 ve 540, alternatif bir tutma yuvalari grubuna sahip Z biçimli baglama kalaslarinin çesitli varyasyonlarini göstermektedir. Bulusun Tercih Edilen Yapilanmalarinin Açiklamasi Mevcut bulusun tercih edilen uygulamalari simdi çizimlere atifta bulunularak tarif edilecektir. Çesitli sekillerdeki özdes elemanlar ayni referans numaralari ile tanimlanmistir. Simdi, mevcut bulusun uygulamasina ayrintili olarak atifta bulunulacaktir. Bu tür uygulamalar, bunlarla sinirli olmasi amaçlanmayan mevcut bulusun açiklamasi yoluyla saglanir. Aslinda, teknikte siradan uzmanliga sahip kisiler, mevcut spesifikasyonu okuduktan ve mevcut çizimlere baktiktan sonra, burada çesitli modifikasyonlarin ve varyasyonlarin yapilabilecegini takdir edebilirler. Simdi, Sekil 1'de gösterilen çizimlere açiklayici olarak dönersek, bir birinci duvara (2D), ikinci duvara (30) ve J biçimli duvara (34) sahip olan Z biçimindeki parçanin (10) bir uygulamasidir. ikinci ucundan (24) bir açida, tercihen dikey açida veya ikinci ucundan (24) hafifçe kaymis olarak uzanir. Sekil 1'de gösterilen uygulamada, ikinci duvar (30) ikinci uçtan (24) ayrilir ve bu, birinci duvarin (20) geri kalaniyla ayni düzlemde olan bir alt kemer (28) olusturarak ayrilir. Alt dudagi (28) olusturan çikinti, tercihen tüm uzunluk (48) için tek biçimlidir. Üçüncü serbest uç (41), J biçimli duvari (34) içerir. J biçimli duvar, uygulamaya bagli olarak herhangi bir sekil alabilen arkaya dogru uzanan duvar olarak da anilir. J-sekilli duvar (34) ayrica, birinci duvarin (20) alt kemeri (28) ile büyük ölçüde düzlem ve paralel yönelimde olan ancak birinci duvara (20) zit yönde uzanan birinci kismi (36) içerir. Birinci kisim (36), asagidaki sekillerde gösterilecegi gibi, duvar panelleri (90) gibi dis duvar kaplamasini hazmedecek sekilde yapilandirilan bir dis yüzey (40) içerir. Duvar kaplamasi birden çok kalas, serit karo veya panel veya bunlarin bir kombinasyonu seklinde olabilir ve ahsap, tas, polimer veya metal veya bir kompozit malzemeden imal edilebilir. Ikinci kisim (38), birinci kismin (36) serbest ucundan (38b) geriye dogru uzanir. Ikinci kismin (38) yüksekligi boyunca yaklasik olarak ortada, ikinci kisim (38) birinci tarafa (33) dogru bükülür, serbest uç (39) ikinci taraftan belli bir mesafede sona erer. J biçimli duvarin (34) yapisi, bir geçme eleman (55) kabul edebilen içi bos bir kanal (42) olusturur. Sekil 1'de sadece bir Z biçimli parça (10) gösterilirken, tercihen birden çok 2 biçimli parça (10), her iki paralel Z biçimindeki parçanin arasina oturan bir yalitim paneli (72) (sek. 5) ile birbirine paralel aralikli yönelimde mevcut bir duvarin dis yüzeyine sabitlenir. Z biçimindeki parçanin (10) uzunlugu (48) degiskendir ve binanin duvarina veya yalitim panelleri veya dis panel yerlestirme planina göre orantilidir. Her bir Z biçimindeki parçanin (10) ve özellikle, bu tür birden çok 2 biçimindeki parçalarda ikinci duvarin (30) yüksekligi (53), dis duvar panellerinin veya çesitli kalinliktaki duvar panellerinin düz olmayan bir yüzey tasarimini desteklemek için bir bilesenden digerine tek tip veya degisken olabilir. Sekil 2, Z biçimindeki parçanin (10) bir perspektif üstten görünüsünü göstermektedir. Sekilde gösterilen birinci duvar (20), ikinci duvar (30), J biçimli duvardir (34). Ust kemer (26) ikinci duvara (30) bir açiyla, tercihen dikey açiyla, birinci kenardan (32) yanal olarak disari çikinti yapar. Kemer (24) bir bosluk (25) olusturarak üçüncü serbest uçtan (41) ayrilir. Boslugun (25) yüksekligi, içi bos kanalin (42) derinligine esit veya bundan farkli olabilir. Birinci duvarin (20) yüzeyini kaplamak için koruyucu bir dirsek (46) kullanilabilir. Koruyucu dirsek (46) ayrica arkaya dogru uzanan bir flans (48) içerebilir. Flans (48) birinci uca (22) bitisiktir. Koruyucu dirsek (46) içinden delinmis bir tutturucuyu kabul eder ve birinci duvardan (20) daha güçlü bir ankraj konumu sunar. Birinci duvar (20) ve genel olarak Z biçimindeki parça, hem dayaniklilik hem de yalitkanlik açisindan lifli olabilen polimerik bilesimlerden yapilabilir. Bu bilesenler ayrica metal alasimlarindan yapilabilecegi gibi ahsap ve ahsap esasli kompozitlerden de yapilabilir. Sekil 2'de görülen çikarilabilir geçme elemandir (50). Çikarilabilir geçme elemani (50) bir geçme elamni birinci duvari (50a) içerir. Geçme elemani birinci duvari (50a) ikinci duvara (30) bitisiktir. Geçme elemani birinci duvarindan (503) yanlamasina uzanan geçme elemani ikinci bir duvardir (50b). Geçme elemani ikinci duvari (50b). J biçimli duvarin (34) birinci kismina (36) bitisiktir. Ikinci duvardan (50b) geriye dogru uzanan geçme elamani üçüncü duvardir (500). Geçme elemani üçüncü duvari (500) ikinci kisma (38) bitisiktir ve ikinci kismin (38) sekline uygun bir sekle sahiptir. Geçme elemani birinci ve ikinci duvarlari ve arasindaki köse (50d), ikinci duvar (30) ve J biçimli duvar (34) tarafindan olusturulan açiya bitisiktir. Köse (50d), birinci kisim (36) ve ikinci kisim (38) tarafindan olusturulan köseye bitisiktir. Geçme eleman (50), yan açikliklardan (52) veya serbest uç (39) ile ikinci yari (33) arasindaki bosluktan içi bos kanala (42) yerlestirilebilir. Geçme elemaninin (50) Sekil 2'de gösterilen sekilde sekillendirilmesi gerekmedigi, ancak som bir çubuk veya küboid olarak sekillendirilebilecegi degerlendirilmelidir. Geçme eleman (50), J biçimli duvara (34) ek güç saglamak için tasarlanmistir ve dis duvar panelini tasiyan bir tutturucu için bir tespit noktasi görevi görür. Geçme elemanin (50), içi bos kanal (42) ile ayni uzunlukta olmasi gerekmez. J biçimli duvar (34) bir yalitim paneli ile bir dis dekoratif panel arasindaki ilk nem boslugunu güçlendirir. Bununla birlikte, J biçimli duvarin (34) bir "J" biçimini almasi gerektigi ancak birden çok baska biçimlerde uygulanabilecegi degerlendirilmelidir. Sekil 3A - BH, J biçimli duvar (34) için bazi alternatif tasarimlari göstermektedir. Birinci kisim (36) ikinci kisim (38) ile dik açida olabilir, ikinci kisim (38) birinci tarafa (33) yanal olarak bükülmez, ancak Sekil 3A'da gösterildigi gibi serbest uca (39) kadar büyük ölçüde düz kalir veya serbest uç, kemer (24) ile ayni düzlemde olan bir duvar (38b) olusturmak için yanal olarak bükülebilir (Sekil 3d). Alternatif olarak, birinci kisim (36), ikinci kisim (38) ile ikinci bir dar açida (38c) (Sekil BB) veya genis bir açida (Sek. Se) bulusabilir. J biçimli duvar (34), duvarin (35) hafifçe yanal olarak büküldügü ve birinci kismi (36) genis bir açiyla karsiladigi, birinci kismin (36) ikinci kisma genis bir açiyla ve duvara dar bir açiyla baglandigi, duvarin üst kemer (26) ile ayni düzlemde oldugu, büyük ölçüde yamuk seklinde bir sekil alabilir (Sekil 30). Ikinci kisim (38) birinci kismin (36) serbest ucundan geriye dogru uzatilabilir, ancak serbest uçtan belli bir mesafede ayrilarak sarkan bir uzanti (38f) olusturur (Sekil 3F). Sekil 3G'de gösterildigi gibi, ikinci kisim (38), çikarilabilir geçme eleman (50) ile degistirilebilir. Geçme elemanin (50) üçüncü duvari (500), ikinci kismin (38) islevini yerine getirir. Geçme elemanin (50) serbest ucu (39) simdi birinci nem araliginin (79) kalinligini takviye eder (sekil 11). Ikinci duvar (30), daha genis bir açi olan birinci duvara (20) bir açida (25a) olabilir. Eger birinci kismin (36) birinci duvarin (20) düzlemine paralel kalmasi isteniyorsa, ayni genis açi (25b), ikinci duvarin (30) üçüncü serbest ucunda (41) tercihen mevcut olacaktir. Ust kemer (26) tercihen birinci duvarin (20) düzlemine paralel kalacak ve dar bir açi (26a) yaratacaktir. Sekil 4, bir baglanti elemani (64) ile mevcut bir duvara (60) monte edilen Z biçimindeki parçayi (10) göstermektedir. Baglanti elemani (64), koruyucu dirsek (46) ve birinci duvari (20) delerken gösterilmektedir. Bu baglamda koruyucu dirsek (46) birinci duvarin (20) baglanti elemaninin (64) gerilmesi altinda kirilmamasini saglamak için bir pul ve tutturma noktasi görevi görmektedir. Geçme eleman (50) ve koruyucu dirsek (46), geçme eleman (50) ve düzenlemeye güç katan koruyucu dirsek (46) ile üretim maliyetini veya genel yapinin agirligini en aza indirmek için Z- biçimindeki parçanin polimerlerden veya diger kompozit malzemelerden üretilmesine izin verir. Her bir yalitim panelinin (70) birinci ucu (74), ikinci duvarin (30) ikinci yanina (32) bitisiktir ve yalitim paneli ikinci uç (76), ikinci tarafa (32) bitisiktir. Yalitim malzemesinin birinci kenar (32) veya ikinci kenara göre yönelimi burada sadece baglamsal bir amaç için belirtilmistir ve ikinci uç (76) birinci tarafa (32) bitisik olacak sekilde tamamen tersine çevrilebilir ve birinci uç (74) ikinci tarafa (33) bitisiktir. Her yalitim paneli (70), bir Z biçimindeki parçanin (10) kemeri (25) ve bir sonraki Z biçimindeki parçanin (10) serbest ucu (39) tarafindan üst yüzeyi (72) boyunca yerine sabitlenir. Bosluk (79), birinci nem boslugunu temsil eder. Her bir yalitim panelinin (70) alt yüzeyi (78), bir Z biçimindeki parçanin (10) birinci duvarinin (20) kemerine (24) ve bitisik bir Z biçimindeki parçanin (10) birinci duvarina (20) dayanir. Birinci duvarin (20) kalinligi, mevcut bir duvar (60) ile her bir yalitim paneli (70) arasinda ikinci nem boslugunu (62) yaratir. Sekil 5, iki yalitim paneli (70) arasinda gösterilen Z-biçimindeki parçanin (10) genel yerlesimini gösterir. Yalitim malzemesi veya yalitim panellerinin (70), üst kemer (26) ve J-duvar (34) ile alt kemer (28) ve birinci duvar (20) arasinda yer aldigi gösterilmektedir. Sekil 5 ve 6, ikinci duvarin (30) yüksekligi ile birlikte bir içbükey bölümü (80) içeren bir uygulamayi göstermektedir. içbükey bölüm (80), ikinci duvarin (30) en az bir tarafinda genisleyen bir bölüm içerebilir ve yalitim panellerinin (70) ikinci duvari (30) ile birinci ve ikinci uçlari (76 ve 74) arasindaki temas noktasini hareketsiz hale getirmek ve yalitmak için tasarlanmistir. Sekil 7, birden çok Z biçimindeki parçadan (10) birinin tam olarak yerlestirilmesini gösterir. Birinci duvar (20), bir baglanti elemani (64) ile mevcut duvara (60) bagli olarak gösterilmektedir. Birinci duvardan (20) ileriye dogru bir açiyla, tercihen dik bir açiyla uzanan ikinci duvardir (30). Ikinci duvar (30), içbükey bölüm (80) tarafindan ayrica hareketsiz hale getirilen yalitim panellerinin (70) birinci ve Ikinci uçlari (76 ve 74) ile birlesik Iletisim halindedir. Bir üst kemer (26), yalitim panellerinden birinin üst yüzeyini (72) tutar. Ust kemerin (26) ikinci duvarin bir üçüncü serbest ucundan (41) çikintisi (25), birinci taraf (32) boyunca, aksi takdirde termal bosluk olarak bilinen gerekli birinci nem boslugunu (79) zorlar. Bir dis veya kaplama panelini serbest ucu (39) Z biçimindeki parçanin (10) ikinci kenar (33) boyunca hava veya birinci nem boslugunu (79) zorlar. Geçme eleman (50), içi bos kanal (42) içine yerlestirilmisse ve ayni zamanda ikinci bir baglanti elemani (92) için tutturma noktasi olarak kullanilir. Birinci nem boslugunun (79) tercih edilen kalinligi tercihen 1.5 ila 2.5 santimetre arasinda olabilir. Sekil 8 ve 9 ayrica, ikinci duvarin (30) tüm uzunlugu boyunca ve bunun her iki tarafinda yerlestirilmek üzere burada gösterilen içbükey bölümü (80) göstermektedir. Alternatif olarak, içbükey bölüm (80), uzunluk (48) boyunca bir veya birkaç konuma veya ikinci duvarin (30) iki yanindan sadece birine yerlestirilebilir. Ikinci duvarin her iki tarafinda veya yanlardan sadece birinde genisleyen bir birinci bölüm (80a) ve genisleyen bir ikinci bölüm (80b) olabilir. Sekil 10, bir kenar bilesenini (110) göstermektedir. Gösterilen, bir birinci uca (122) ve bir ikinci uca (124) sahip olan ikinci bir birinci duvardir (120). Ikinci bir birinci duvar (120) mevcut bir duvara (60) paraleldir (sekil 11) ve üzerine sabitlenmistir. Bir ikinci uç (124) olarak da bilinen serbest uçtan ileriye dogru bir açida, tercihen dik açida uzanan bir ikinci duvardir (130). Ikinci ikinci bir birinci duvar (120) ile ayni yönde ve paralel bir yönelimde uzanir. Ikinci kisim (138), birinci kismin (136) serbest ucundan asagiya dogru uzanir, serbest uç (139), ikinci duvara (130) dogru bükülür ve buradan belli bir mesafede durur, böylece bir ikinci bosluk (143) yaratir. J- duvarinin (134) egriligi, içi bos bir kanal (142) olusturur. Geçme unsuru (150) tercihen mevcuttur veya yan açikliktan (132) veya bosluk (143) yoluyla içi bos kanala (142) sokularak çikarilabilir. Geçme unsuru birinci duvarini (150a) tutan geçme unsuru (150), büyük ölçüde bir ikinci duvara (130) bitisik bir saplama duvari olarak gösterilmistir. Birinci duvardan (150a) bir açiyla, tercihen dik açiyla yanal olarak uzanan ikinci duvar (150b), J duvari birinci kisma (136) bitisik ve paraleldir. Geçme unsuru ikinci duvarinin (150b) serbest ucundan asagiya dogru uzanan geçme unsuru üçüncü duvari (150c), bu uygulamada ikinci kisim (138) egriligini yansitmak için seçilmistir. Duvarlarin (150a-150c) farkli biçimde sekillendirilebilecegi ve içi bos kanali (142) olusturan dis duvarlara tamamen veya fiilen bitisik olmayacagi farkinda olunmalidir. Geçme elemaninin (150), içi bos kanalin (142) uzunlugu içinde som bir çubuk veya küboid veya yolun uzanan parçasi olabilecegi de farkinda olunmalidir. Z biçimindeki parçanin (10) J-duvarinin (134) çesitli sekillerini gösteren Sekil 3A - 3E'nin Kenar bileseni (100) ile esit etkinlikte uygulanabilecegi ayrica farkinda olunmalidir. Sekil 'da gösterilen uygulama, ayrica flansa (148) sahip olan koruyucu dirsegi (146) gösterir. Sekil 11, Z parçasi (10) ile birlikte kenar bileseninin (110) uygulamasini gösterir. Kenar bileseni (100), birden çok Z biçimindeki parçadan (10) biriyle paralel, aralikli bir görünüste mevcut bir duvar (60) boyunca yerlestirilir. Kenar bileseni (100) ile bitisik Z biçimindeki parça (10) arasinda bir yalitim levhasi tutturulur. Birinci ucun (76) ikinci duvara (30) bitisik oldugu ve ikinci ucun (74) ikinci duvara (130) bitisik oldugu durumda. Gösterilen uygulama ayrica ikinci duvar (30) üzerinde genisleyen bölüm (80) ve ikinci duvar (130) üzerinde genisleyen bölüm (180) içerir. Ancak, Sekil 10A'da gösterildigi gibi, ikinci duvarin (130) genisletilmis bölümü (180) içermesi gerekmez. Z biçimindeki parça (10) ve kenar bileseninden (100) biri veya her ikisi, genisletilmis bir bölüme sahip olmayan ikinci duvar ile yerlestirilebilir. Yalitim panelinin üst yüzeyi ile dis ya da duvar panelleri (90) arasinda üniform ya da minimum birinci nem ya da termal bosluk (79) saglamak için 2 biçimindeki parçanin (10) ikinci serbest üst kemerinin es düzlemli olmasi tercih edilir. Duvar paneli (90), J duvarina (34) ve J duvarina (134) sabitlenir. Ikinci nem araligi (62) sirasiyla Z biçimindeki parçanin (10) birinci duvari (20) ve ikinci bir birinci duvari (120) ve kenar bileseni (110) tarafindan takviye edilir. Sekil 12, mevcut bir duvar (60) boyunca paralel ve aralikli bir görünüste dagitilan birden çok 2 biçimindeki parçalari (10) göstermektedir. Her bir panel ile birlikte birden çok yalitim paneli (70), iki bitisik Z biçimindeki parça (10) veya bitisik Z biçimindeki parça ve bir kenar bileseni arasindaki bosluk içinde tutulur. Z biçimindeki parçalarin (10) ve/veya kenar bilesenlerinin J- duvarlarina (34) birden çok dis duvar paneli (90) sabitlenmistir. J duvari (34) birinci nem boslugunu (79) olustururken, birinci duvar (20) ikinci nem araligi (62) olustururken gösterilmektedir. Sekil 13, Z biçimindeki parçayi (10) kullanarak yalitim panellerini sabitleme sisteminin alternatif bir uygulamasini gösterir. Gösterilen her Z biçimindeki parça (10), birden çok uzatilmis hava boslugu (160) içerir. Hava bosluklari (160) birbirine paralel ve aralikli bir iliski içindedir. En az bir kesisen yuva (162) hava bosluklarinin (160) her biriyle kesisir. Kesisen yuva (162), içinden sokulan çubugun (180) taban duvarini (182) içine alacak sekilde yapilandirilmistir. Çubuk (180) iki bitisik Z biçimindeki parça (10) arasindaki mesafeyi kaplar ve yalitim panelini duvara (60) ve birinci nem bosluguna (79) göre yerine kenetlemek için kullanilir. Bir çubuk (180) bitisik olarak yerlestirilmis Z biçimindeki parçalardan (10) olusan bir dizide iki veya daha fazla bitisik Z biçimindeki parça ile kesisebilir veya ayri bir çubuk (180) herhangi iki 2 biçimindeki parça (10) arasindaki her mesafeyi kapsayabilir. Sekil 13'te gösterilen uygulama, Sekil 14'te daha ayrintili olarak gösterilmektedir. Gösterilen, bir birinci duvara (20), bir ikinci duvara (30) ve arkaya dogru uzanan bir duvari (40a) tutan Z biçimindeki parçadir (10). Arkaya dogru uzanan duvar (40a) J biçimli duvar olarak da anilir ancak ikinci duvara (30) göre herhangi bir sekil veya açida olabilir. Arkadan uzanan duvarin (40a) sekli ve yapisi, önceki çizimlerde belirtildigi gibi degisebilir. Sekil 14'te ayrica, üçüncü duvar (30) boyunca araliklarla yerlestirilmis birden çok uzun hava boslugu (160) gösterilmektedir. Uzatilmis hava bosluklarinin (160) birinci duvarin (20) eksenine dik oldugu, ancak ayrica bir açiyla kaymis olabilecegi gösterilmistir. Her uzun hava boslugu (160), ikinci duvarin (30) serbest ucuna (38a) en yakin veya buna yakin bir A ucuna (164) ve birinci duvara en yakin veya yakin bir B ucuna (166) sahiptir. Kesisen bir yuva (162) uzatilmis hava boslugunu (160) A ucundan belli bir mesafede keser. Sekil 14'te gösterildigi gibi, kesisen tüm yuvalarin (162) ayni seviyede ve birbirine paralel olmasi tercih edilir. Daha ince yalitim panellerini (70) yerlestirmek için uzun hava boslugunun (160) (gösterilmemistir) uzunlugu boyunca ek kesisen yuvalar yapilabilir. Hala sekil 14'e atifta bulunularak, çubuk (180) gösterilmistir. Çubuk (180) tercihen taban duvarindan (182) açili olarak, tercihen dik açiyla uzanan en az bir ikinci duvara (184) sahiptir. Taban duvarinin (182) birinci ucu (186) kesisen yuvalardan (162) birine sokulur ve ikinci uç (187) bitisik Z biçimindeki parçanin üçüncü serbest ucunun (41) altina yerlestirilir veya bitisik Z biçimindeki parçanin kesisen kesisen yuvaya karsilik gelen yuvasina (162a) kadar devam eder. sokulmasini saglamak için ikinci duvar (184) bir Z biçimindeki parçanin (10) ikinci duvarina (30) ve bitisik Z biçimindeki parçanin (10) arkaya dogru uzanan duvarinin (40a) ikinci kismina (38) dayanir. Her kesisen yuvaya (160) ve karsilik gelen bir yuvaya (162a) yerlestirilmis ayri bir çubuk olabilir. Veya uzatilmis yuvalarin (160) sayisindan daha az çubuk (180) olabilir. Sekil 15 ve 16, birinci nem boslugunun (79) genisliginin çubuk (180) kullanilarak nasil düzenlenebilecegini göstermektedir. Sekil 14'te ikinci duvar (184) üst yüzeyden (72) uzaga dönük olarak gösterilmistir, bu nedenle birinci nem boslugu (79) üçüncü serbest uç (41) ve panelinin (70) üst yüzeyine (72) dogru dönüktür. Böylece birinci nem boslugu (79) duvarin (184) genisligini hesaba katacak sekilde artmistir. Sekil 17 ve 18, birden çok paralel uzun hava bosluguna (160) sahip Z biçimindeki parçanin (10) alternatif uygulamalarini göstermektedir. Havanin (160) islevi, Z biçimindeki parçalardan akan sabit bir hava akisina izin vermektir. Bu hava akimi, yalitim panellerini (70) kuru ve küften ve aksi takdirde her zaman mevcut olan nemden kaynaklanacak baska bir zararli birikimden uzak tutmak için gerekli havalandirmayi saglar. J biçimli duvarin ikinci kismi (38) içinden yapilan birden çok hava açikligi (190), uzun hava bosluklari (160) ile birlikte ve uyum içinde çalisir. Hava açikliklari (190), Ikinci duvarin (30) geri kalan uzunlugunun yalitim panelinin (70) mevcudiyeti nedeniyle bloke olabilmesine ragmen havanin geçmesine izin verecek sekilde tasarlanmistir. Hava açikliklari (190) tercihen uzatilmis hava bosluklarina (160) es eksenlidir veya bunlarla ayni hizada ve paraleldir, ancak baska uygulamalarda kaymis olabilir. kullanilan yalitim panelinin kalinligina veya istenilen hava bosluguna göre degisebilir. Ikinci duvar (184) bir panelin üst yüzeyine (72) dogru yönlendirilirse, daha büyük genislik (185) daha büyük bir hava boslugu ile sonuçlanir. Ikinci duvarin (184) sekli yuvarlatilmis olabilir. Ikinci duvarin (184), taban duvarinin (182) serbest kenarlarindan dikey olarak uzandigi gösterilmistir. Ikinci duvarin (184) taban duvara (182) göre açisi farkli olabilir ve ikinci duvar (184), taban duvarinin (182) ortasina dogru yerlestirilebilir veya kati bir duvar olarak degil, bir dizi çikinti olarak gösterilebilir. Sekil 20, kenar bileseninin önceki rakamlarda gösterilenden biraz farkli bir uygulamaya sahip oldugunu göstermektedir. Ikinci bir birinci duvara (120), bir ikinci duvara (130) ve ileriye dogru uzanan bir duvara (140a) sahip kenar bileseni (110) gösterilmektedir. Ileriye dogru uzanan çikan bir birinci kisimdan (136) olusur. Birinci kisim, ikinci bir birinci duvara (120) paraleldir ve ondan araliklidir. Ikinci kisim (138) asagiya ve ikinci bir birinci duvara (120) dogru uzanir ve ikinci duvar (130) ile paralel aralikli bir düzenlemededir. Ikinci kisim serbest ucu (139), ikinci kismin (138) en uzak ucudur ve tercihen kenar bilesenine (110) bitisik olarak monte edilen Z biçimindeki bir parçanin (10) ikinci bir serbest ucu (39) olarak es eksenli veya es düzlemlidir (yani ayni seviyede). Ikinci duvar (130) boyunca uzanan birden çok uzun hava boslugu (160) vardir ve A ucu (164) ileriye dogru uzanan duvara (140a) bitisik olarak yerlestirilmis ve B ucu ikinci bir birinci duvara (120) bitisik olarak yerlestirilmistir. En az bir kesisen yuva (162) uzun hava bosluklarinin (160) her birini tercihen dik olarak keser. Hava bosluklarinin (160) her biri üzerinde kesisen ek yuvalar birden çok hava açikligini (190) göstermektedir. Sekil 22 ve 23, kenar bileseninin (110) Z biçimindeki bir parça (10) ile uyum içinde nasil çalistigini göstermektedir. Kenar bileseni (110), mevcut bir duvarin (60) bir kenari boyunca veya bir duvar panelinin (90) bir bölümünün (sekil 12) kesintiye ugramasi gereken duvar kaplamasinin bir bölümünün sonunda yerlestirilir. Sekil 22'de gösterildigi gibi, çubugun (180) taban duvarinin birinci ucu (186) kenar bileseninin (110) kesisen yuvalarindan (162) biri içine monte edilir ve ikincisi (187) en yakin bitisik Z biçimindeki parçanin (10) kesisen yuvasina (162) monte edilir. Çubugun (180) ikinci duvarinin (184) genisligi (189) ve yönü, birinci nem boslugunun (79) genisligini belirler. Böylece, Sekil 22'de ikinci duvar, yalitim panelinin (70) üst yüzeyine (72) dönüktür ve ona dayanir. Bu düzenleme, birinci nem boslugunu (79) genisletmek için veya daha ince bir yalitim paneli (70) kullanirken gereklidir. Yalitim panelinin (70) bir bölümünü sabitlemek için çubuk (180) kullanilirsa, sekil 23'te gösterilen bir düzenleme kullanilir. Burada çubugun (180) ikinci duvari (184) üst yüzeyden (180) uzaga isaret eder ve birinci nem boslugunun (79) kalinligi, sirasiyla Z biçimindeki parçanin (10) veya kenar bileseninin (110) serbest ucundan veya kesisen yuvalarin istenen seviyesinden (162) hesaplanir. Hava bosluklarinin (160) uzadigi gösterilirken, bunlar, birden çok yuvarlak açiklik veya daha fazla eliptik açiklik veya ikinci duvar (30 veya 130) boyunca uzanan ve ikinci duvar (20 veya 120) ile paralel olarak uzanan bosluklar gibi herhangi bir sekilde olusturulabilir. Sekil 24 ve 25, açiklanan baglama kalasi (girt) sistemini kullanarak mevcut bir duvarin üzerine duvar kaplamasi kurma yöntemini açiklar. Yöntem tercihen bir binanin dis cephesi boyunca kullanilir, ancak iç duvarlar için de kullanilabilir. Sekil 24 ve 25'te gösterilenler, mevcut bir duvara (310) en az iki 2 biçimindeki parçanin veya en az bir kenar bileseni ile birlikte bir veya daha fazla Z biçimindeki parçanin monte edilmesi adimini içeren mevcut bir duvara yalitim panellerinin monte edilmesi adimlaridir. Z biçimindeki parçalarin ve kenar bilesenlerinin montaji, Z biçimindeki parçalar ve kenar bilesenlerinin birbirleriyle aralikli bir yönlendirmede tutulmasi ve yalitim malzemesinin montaji için bir bosluk yaratilmasiyla gerçeklestirilir. Bunu, Z biçimindeki parçalar arasina (veya Z biçimindeki parça ile kenar bileseni arasina veya iki bitisik kenar bileseni (320) arasina) yalitim malzemesi yerlestirme asamasi takip eder. Adimlar (310 ve 320), monte edilmis yalitim panelinin, ister iki bilesen ister bir dizi Z biçimindeki parça olsun, bitisik Z biçimindeki parçalarin ikinci duvari arasinda yerine kilitlenmesiyle sonuçlanir. Adimlar (310 ve 320), yalitim malzemesi ve duvar kaplamasi arasinda bosluklar olusturarak adim (330) ve hava sirkülasyonunu ve su tahliyesini korurken duvar kaplamasini Z biçimindeki parçalar üzerine monte etme adimi (350) ile uyum içinde çalisir. Açiklanan yöntem, hava sirkülasyonu ve su drenajinin, Z biçimindeki parçalarda veya kenar bilesenlerinde birden çok uzun yuva veya tutma yuvasina sahip olarak daha da güçlendirildigi adim (335) ile daha da güçlendirilir. Bu yuvalar, Z biçimindeki parçalarin veya kenar bilesenlerinin üretimi sirasinda ortaya çikarilir veya Z biçimli ve kenar bilesenlerinin bir santiyeye montaji sirasinda açilabilir. Yuvalar, adimda (345) bir tutma elemani kullanilarak yalitim malzemesini daha da hareketsiz hale getirmek için kullanilir. Tutma elemani, en az bir klips, en az bir çubuk, iki bitisik baglama kalasi arasindaki boslugu kaplayan bir kablo uzunlugu veya kesisen çubuklar veya iki bitisik baglama kalasi arasindaki kablolar olabilir. Sekil 26, çubuga (180) bir alternatifi gösteren ilave bir alternatif uygulamayi açiklar. Gösterilen, bir yalitim panelinin (70) bir bölümünü tutmak Için yapilandirilmis bir tutma mandalidir (240). Tutma yuvalarina (220) en az bir tutma mandali yerlestirilir. Tutma yuvalarinin (220a) tümü ayni seviyededir ve tercihen yalitim panelinin (70) üst yüzeyinin (72) hemen üzerindedir, öyle ki birden fazla tutma mandali birden çok tutma yuvasi (220) içine bire bir iliski içinde yerlestirildiginde, tutma mandali (240) üst yüzeye (72) bitisik olacak ve yalitim panelinin (70) bölümünü güvenli bir sekilde yerinde tutacaktir. Tutma yuvalarinin (220a) hemen üzerinde, ikinci duvarin (30) büyük ölçüde serbest ucunun (31) yakininda bulunan birden çok ikinci hava açikligi (202) bulunur. Birden çok ikinci hava açikligi (202) tek bir sira halinde tüm genislik boyunca yerlestirilmis olarak gösterilmektedir. Alternatif olarak veya gerektigi gibi, ikinci hava açikliklari (202) ikinci duvarin (30) bazi kisimlarini belirli araliklarla çaprazlayarak veya çoklu siralar halinde yerlestirilebilir. Tutma yuvalari (220) tercihen, Sekil 26, 27 ve digerlerinde gösterilen es- düzlemsel bir tarzda oldugu gibi, faydalarini genisletmek için birlikte gruplandirilir. Sekil 26'da ayrica, esasen bir "J" sekli varsayilarak gösterilen, birinci kismi (36) ve ikinci kismi (38) içeren, birinci nem bosluguna (79) kuvvet uygulayan bir ikinci serbest uca (39) sahip, arkaya dogru uzanan bir duvar (40a) gösterilmistir. Ikinci nem araligi (62), yalitim panellerinin (70) kisimlarinin uçlarini destekleyen birinci duvar (20) ve alt kemer (28) tarafindan takviye edilen bir hava boslugudur. Sekil 27 ve 28, Sekil 26'da gösterilen 2 biçimindeki parçanin (10) uygulamasini göstermektedir. Büyük ölçüde ikinci duvarin genisligi boyunca yerlestirilmis olarak gösterilen birden çok ikinci hava açikligidir (202). Ikinci duvarin (30) baska bir alanina en az bir ek birden çok hava açikligi yerlestirilebilir. Sekil 27'de, ek birden çok hava açikligi, birinci duvara (20) yakin veya diger tarafta alt kemerin (28) yakinina yerlestirilmis olan birden çok üçüncü hava açikligidir (206). Birden çok üçüncü açikligin (206), birden çok ikinci hava açikligindan (202) önemli ölçüde daha büyük ve daha seyrek yerlestirilmis olan açikliklardan olustugu gösterilmistir. Alternatif olarak, ikinci ve üçüncü birden çok hava açikliklari esit veya degisken boyut, sekil ve yogunlukta olabilir. gruplarina ve gerektiginde baska seviyelere gruplandirilmis birden çok tutma yuvasidir (220). Tutma yuvalarinin (220) her katmani, altinda belirli bir kalinliga sahip bir yalitim panelini (70) Sekil 28'de gösterildigi gibi, sirasiyla ikinci duvarin (20) ikinci veya üçüncü birden çok hava hava açikliklari (190) ile uyum içinde çalisir. Sekil 27 ve 28, tutma mandalinin (240) çalisma fonksiyonunu göstermektedir. Birinci kisim (246), esas olarak ikinci duvarin (30) diger yanindan disari çikana kadar tutma yuvalarindan (220) birinin içine ve içinden sokulur. Ikinci kisim (242) ikinci duvarin (30) birinci tarafinda çikintili kalir ve kemer (244) tarafindan daha fazla sokulmasi engellenir. Birinci bölümün (246), bir açikligin (220) içinde üst üste gelmesi ve buradan kolaylikla yerinden çikmamasi tercih edilir. Kayda deger bir sekilde, hiçbir tutma mandali (240) bir açikligi (220) engellemediginde, serbest açiklik(lar) (220) bir baska nem emici ve havalandirma açikliklari seti olarak hizmet eder. Sekil 27 ve 28'de gösterilen Z biçimindeki parçalarin, birden çok paralel Z biçiminde parça içeren bir grupta birbirine bitisik, paralel ve aralikli bir görünüste yerlestirilmis benzer sekilde hava akimi saglayan bilesenlerle birlikte kullanilmasi amaçlanmistir. Bununla birlikte, havalandirmali Z biçimindeki parçalarin (10), havalandirmasiz Z biçimindeki parçalarla veya farkli bir görünüste havalandirmali bilesenlerle kullanilmasi mümkündür. Ayrica, ikinci kismin (242) bir yalitim panelin (70) bir ucunu tuttugu, birinci kismin (246) ise baska bir yalitim panelin (70) bir ucunu tuttugu degerlendirilmelidir. ve ikinci kisimdan (38) olusan ve ikinci bir serbest uca (39) sahip olan arkaya dogru uzanan duvari (40) gösteren Z biçimindeki parçanin (10) bir kesit görünüsüdür. Sekil 30, birden çok hava açikligi içeren Z biçimindeki parçanin (10) yine bir baska varyasyonunu göstermektedir. Sekil 30, alanda (300) düzenlenen birinci birden çok ikinci açikligin (202) birden çok bitisik sirasinin veya gruplarinin kullanimini gösterir. Ayni zamanda, ikinci alan (30d), herhangi bir hava açikligina sahip olmadigi, baska bir alanda, yani alan (30c), baska bir alandaki hava açikliklarinin eksikligini telafi etmesi amaçlanan daha yogun bir hava açikligi konsantrasyonu ile gösterilmektedir. Sekil 31, mevcut bulusun yine baska bir uygulamasini baglamsal olarak gösterir. Arkaya dogru uzanan duvara (40a) bitisik, ancak hemen altinda bulunan açikliklar (220) içine yerlestirilen tutma mandali (240) gösterilmektedir. Bu uygulamada gösterilen arkaya dogru uzanan duvar (40a), diger sekillerde oldugu gibi ikinci bir kisma (38) sahip degildir, birinci nem boslugu (79) tutma mandalinin (240) kalinligi ile saglanir. Açikliklar (220) arkaya dogru uzanan duvara (40) bitisik olarak gösterilirken, gösterilen uygulama, bu tür yalitim panellerinin (70) hemen üzerinde uygun sekilde konumlandirilmis olan tutma açikliklari (220) ile daha ince yalitim panelleri (70) kullanabilir. Sekil 32, sekil 31'de gösterilen uygulamanin tutma bosluklarindan (220) baska havalandirma bosluguna sahip olmadigini gösterir. Alternatif olarak, ikinci duvarin (30) yüzeyinde ek bosluklar yerlestirilebilir. Birinci duvarda (20) gösterilenler, Z biçimindeki parçayi bir duvara tutturmak için sabitleme araçlari veya ek havalandirma kapasitesi için kullanilabilen açikliklardir (23). Sekil 33, Sekil 32'de gösterilen Z biçimindeki parçanin (10) uygulamasinin bir kesitsel çizimidir. Gösterilen birinci duvardir (20); alt kemer (28) birinci duvar (20) ile ayni düzlemdedir. Ikinci bir duvar, birinci duvardan (20) bir açiyla, tercihen bir dik açiyla birinci duvara (20) yukariya dogru uzanmaktadir. Geriye dogru uzanan bir duvar (40a), serbest uçta (31) bir açiyla, tercihen dik açiyla baglanmaktadir. Arkaya dogru uzanan duvar (40a) birinci bölümü içerir ve bir ikinci serbest uçta (39) son bulur. Sekil 34 ve 35, tutma mandalinin (240) özelliklerini göstermektedir. Gösterilenler, birinci kisim (246) ve ikinci kisimdir (242). Birinci ve ikinci kisimlar birbirleriyle birlikte uzanir veya bütünseldir ve bir kemer (244) ile kesintiye ugrar. Konik bir kisim (248), tutma mandalinin (240) bir tutma boslugu (220) içine yerlestirilmesine yardimci olur. Alt yüzeyin (249) tek tip oldugu gösterilmistir. Alternatif olarak, alt yüzey (249) bunun yerine kemere (244) sahip olabilir veya kemere (244) ek olarak bir kemer içerebilir. Tutarli bir sekilde, tutma yuvalari (220), bir çubugun (180) uzak uçlarini tutacak sekilde düzenlenir ve kesisen yuvalar (162) tutma mandallarini (240) barindirabilir. Ikinci duvarin (30) yüksekligi (53) (Sekil 37) amaçlanan yalitim paneline (70) göre yapilir ve birinci nem boslugunun (79) varligini takviye etmek için tercihen bir yalitim panelinin (70) kalinligindan (53a) biraz daha uzundur. Sekil 36'da gösterilen bitisik birinci Z biçimindeki eleman (10a) ve ikinci Z biçimindeki eleman (10b), paralel birinci Z biçimindeki eleman (10a) ve ikinci Z biçimindeki eleman (10b) arasindaki bosluga yerlestirilmis birden çok yalitim panelinden birine sahip olabilen, birbirleriyle paralel ve aralikli bir görünüstedir. Birden çok ek yalitim panelleri (70), ikinci bosluk (30a) ve ikinci bosluga (30b) monte edilir ve ek bitisik Z biçimindeki elemanlara (gösterilmemistir) veya kenar bilesenlerine olan mesafeyi kapsar (bakiniz sekil 10'da tercihen es eksenlidir ve es eksenli birinci sira (220a) ve es eksenli ikinci sira (220b) gibi siralar halinde düzenlenir. Tutma yuvalarinin (220) her biri, sirasiyla, tutma mandalinin (240) (sek. 35) çubugun (450) birinci veya ikinci ucunu (460 veya 470), büyük oranda tam oturacak biçimde ve çikarilabilir sekilde, alip tutacak biçimde yapilandirilmistir. Tutma elemani veya tutma mandali, birbirinin yerine geçecek sekilde mandal (240), klips (400) veya çubuk (450) olabilir. Yalitim panellerinin (70) her biri, bir bitisik Z biçimindeki elemanin (10a) alt kemerine (24) ve ikinci hava boslugunu (62) koruyan karsi komsu Z-elemaninin (10b) birinci duvarina (20) ve mandallarin uygulama) dayanir. Sekil 38, Sekil 36'da gösterilen Z bileseni uygulamasinin ayrintili bir diyagramidir. Z-bileseni (10), su geçirmez bir membran veya dis kaplama olabilen mevcut bir duvara (60) karsi monte edilen bir birinci duvara (20) sahiptir. Ikinci bir duvar (30), ikinci uçtan bir açiyla, tercihen bir dik açiyla disa dogru uzanmaktadir, söz konusu ikinci duvar, birinci kenara (32) ve bir ikinci kenara (33) sahiptir. Bir alt kemer (24) birinci duvarin (20) ikinci ucundan uzanir ve birinci duvar (20) ile ayni düzlemdedir. Arkaya dogru uzanan bir duvar (40a), serbest uçtan (31) uzanir. Arkaya dogru uzanan duvar (40a), birinci duvardan (20) es eksenli fakat zit yönde uzanir. Arkaya dogru uzanan duvar (40a), birinci duvara (20) paralel veya ona dar veya genis bir açida olabilir. Arkaya dogru uzanan duvarin (40a) ucu ikinci serbest bir uç (39) olusturur. Ikinci duvarin (30) yüksekligi (53) istenilen yalitim panelinin (70) kalinligina bagli olarak degisebilmektedir. Birden çok tutma yuvasi (220), ikinci duvarin (30) alaninda herhangi bir yere yerlestirilebilir, ancak tercihen birinci sira (220a) ve ikinci sira (220b) ve benzeri gibi tutma yuvalari siralarina yerlestirilebilir. Tutma yuvalari (220) herhangi bir biçimde olabilir. Örnegin, bunlar uzun ve eliptik (220a) (sekil 38) olabilir, ayrica dikdörtgen veya paralelkenar seklinde olabilir. Tutma yuvalari (220) dairesel yalitim paneli (70) tarafindan engellenmeyen veya bir mandal (240), klips (400) veya çubuk (180 veya 450) tutmayan herhangi bir tutma yuvasinin (220), hava ve nem sirkülasyonu için bir açiklik olarak islev gördügü, bunun da nem penetrasyonu durumunda kurumayi destekledigi ve böylece küf ve pas olusumuna karsi direnç gösterdigi not edilmelidir. Sekil 41, dis yalitimi yerlestirmek, hava bosluklarini desteklemek ve dis duvar panelleri için montaj noktalari olarak Z biçimindeki parçalari (10) kullanan baglamsal bir montaji göstermektedir. Gösterilen, beton, tugla veya kompozit ahsap veya sentetik duvar kaplamasi olabilen mevcut duvardir. Duvar kaplamasina birden çok paralel ve aralikli saplama civata (60b) monte edilmistir. Dördüncü bosluk (60a) yumusak veya püskürtmeli yalitimla doldurulduktan sonra, ek bir panel tabakasi (600) daha sonra saplama civatalarina (60b) tutturulur. Ek panelin (600) disina su geçirmez bir membran (60d) dösenmistir› Z biçimindeki parçalar (10) daha sonra su geçirmez panele (40) sabitlenir. Z biçimindeki parçalar (10) tercihen, Z biçimindeki parçalara baglanan yüzeyleri birbirinden izole eden ve böylece membranin (60d) su geçirmezligini tamamlayan termal olarak dislayici ve yalitkan malzemelerden biçimlendirilir. Z biçimindeki parçalarin (10) membran yüzeyi (60d) ile birinci duvari (20) arasindaki tamamen ayni hizada ve tam oturmus baglanti, Z biçimindeki parçalarin (10) montaji sirasinda membran yüzeyinin (60d) delinmesini telafi eden su geçirmez bir conta olusturur. Birden çok klips (400) ve/veya birden çok çubuk (450), daha sonra bitisik Z biçimindeki parçalarin (10) her biri arasina monte edilen sert, yumusak veya yari sert yalitim panellerini (70) sabitler (veya bazi durumlarda, Z biçimindeki parçalar (10) ve bitisik kenar bilesenleri (110) arasinda). Klipslerin (400) çikintili monte edilen yalitim panellerinin (70) üst yüzeyi (72) ile duvar paneli (90) (Sekil 7) arasindaki birinci nem boslugunu (79) takviye eder. Sekil 41'de gösterilen bilesenlerin düzeninin, kontrplak veya kompozit paneller veya alçipan gibi iç duvar panellerinin montaji olan arkaya dogru uzanan duvar (40) ile bir duvarin disinda veya alternatif olarak bir duvarin içinde bulunan 2 biçimindeki parçalari (10) temsil edebilecegine dikkat edilmelidir. kisim (420). Birinci kisim (410), bir tutma yuvasina (220) yerlestirilecek sekilde ayarlanmistir. Ikinci kisim, ikinci kismin (420) birinci yanindan (422) uzanan bir çikintili duvardan (430) olusur. Çikinti yapan duvarin (430) uzantisi tercihen birinci nem boslugunun (79) minimum genisligine esittir. Bir çikintili duvar (430) ikinci kismin (420) ortasi boyunca büyük ölçüde uzunlamasina yerlestirilmis olarak gösterilirken, ek çikintili duvarlar (430) kullanilabilir ve ayrica ikinci kismin (420) kenarlarina daha yakin yerlestirilebilir. Yakin uç (430a), ikinci duvarin (30) birinci kenarina (32) dayanir ve sekil 43'te gösterildigi gibi klipsin (400) optimal yerlestirme seviyesinden daha fazla batmasini önler. Birinci kisim (410), konik bir bölüm (415) içerebilir ve tutma yuvalari (220) ile esasen siki bir iliski içinde olacak sekilde düzenlenir. Tipki mandal (240) (sekil 35) gibi, klips (400) sert yalitim panellerinin (70) yerinde görünmesi için kullanilabilir. Sekil 44 ve 45, iki paralel ve bitisik Z biçimindeki eleman (10) arasindaki mesafeyi kaplayan ikinci bir kisma (482) sahip olan bir çubugu (450) göstermektedir. Her çubuk, çubugun (450) uzak uçlarinin her biri üzerinde yapilandirilmis bir ikinci kisim (482) ve en az bir birinci kisim yapan duvar tercihen ikinci bölümün (482) uzunlugu boyunca uzanir veya bunun yerine her bir parçanin arasinda bosluklar bulunan yan yana bölümler halinde ilerleyebilir. Çikinti yapan duvarin (480) büyük ölçüde birinci kenarin (452) ortasindan uzandigi gösterilmistir, ancak ayni zamanda Sekil 20'de gösterildigi gibi kenarlara daha yakin olarak da yerlestirilebilmektedir. Yakin uç (430a), çikintili duvari (480) sonlandirir ve birinci ucun (460) optimal araya ekleme noktasini belirtir. Yakin uç (430a) birinci kenara (32) bitisiktir. Çubuk (450), yari sert veya esnek yalitim panellerini (70) sabitlemek için en uygun sekilde uygundur ve klipsler (400) veya tutma ayrintili özelliklerini göstermektedir. Klips (400), bir birinci kisimdan (410), ikinci kisimdan (420), birinci taraftan (422) ve ikinci taraftan (433) olusur. En az bir çikintili duvar (430), yakin uçtan yüzeyine (72) bitisik olan ikinci taraftari (433) kaynaklanan konigin egimi ile konik bir bölüm (415) içerebilir. Konik kisim, tesisatçinin, aygitin daha rahat ve güvenli bir sekilde kavranabilmesi için klipsi (400) yalitim panellerinin (70) yüzeyinden hafif bir açiyla yerlestirmesini ve ardindan klipsi (400) tutma yuvasina (220) yerlestirmesini saglar. Hem klips (400) hem de çubuk (450) tercihen kompozit ve/veya termal olarak yalitkan malzemelerden yapilir. göstermektedir. Çubuk (450), uzunlamasina bir bölüm kisim (482) ve tercihen uzun ikinci kismin (452) ayrica ikinci kismin (482) uzunlugu boyunca düzenlendigi gösterilen en az bir çikintili duvar (480) içerir. Çikintili duvar, birinci bölümlerin (460 ve 470) optimal araya ekleme noktalarini belirten noktalarda (450a ve 450b) sona ermektedir. Birinci kisimlardan (460) en az biri ayrica, bir tutma yuvasina (200) montaj sirasinda çubugun (450) açili bir girisini saglamak için ikinci tarafta (453) baslayan konigin egiminin basladigi bir konik yüzey (465) içerebilir. Sekil 50 ve 51, Z biçimli bilesenin (10) duvar paneli (600) boyunca yerlestirilmesini gösteren baglamsal diyagramlardir. Gösterildigi gibi, 2 biçimli bilesenler (10), Sekil 50'de gösterildigi gibi duvar saplama civatalariyla (60b) es eksenli veya es düzlemli olarak veya dik açi gibi bir açiyla yerlestirilebilir. Yalitim panelleri, bitisik ve paralel Z biçimli bilesenler (10) arasinda veya Z biçimli bilesen (10) ile bitisik bir kenar bilesen (110) arasina tutturulabilir. Z biçimindeki parça (10) ve kenar bilesen (110), baglanti elemanlariyla (64) duvar kaplamasina (600) sabitlenir. Bununla birlikte, panelleri (70) sabitlemek için su yalitim membraninda (60d) baska deliklere gerek yoktur, çünkü bunlar tutma yuvalarina (220) yerlestirilmis tutma mandallari (240) kullanilarak sabitlenebilir. Sekil 52, en az iki baglama kalasi bileseni içeren açiklanan sistemin bir baska gösterimidir. Bu durumda baglama kalasi bilesenleri, birbirine göre aralikli bir görünüste olan ve bir bosluk (10e) olusturan bitisik Z biçimindeki parçalardir (10b ve 10c). Baglama kalasi bilesenleri sistemi, birden çok aralikli Z biçimindeki parça veya kenar bilesenlerine (110) sahip birden çok Z-sekilli bilesen olabilir (sekil 50). Baglama kalasi bilesenlerinin birbirine paralel olmasi gerekmez, ancak dik açi dahil olmak üzere birbirine göre bir açiyla monte edilebilir. Sekil 52'de gösterilenler, tutma elemanlarini sinirlamasi amaçlanmayan birden çok tutma elemaninin birkaç örnegidir. Yalitim paneli üst yüzey (72) bosluk (10e) içinde tutabilen herhangi bir tutma elemani kullanilabilir. Bu, bir mandal (240), bir klips (400), bir düz çubuk (450a), bir boru seklindeki çubuk (450b), bir kablo veya ip (397) veya bunlarin herhangi bir kombinasyonunu içerir, ancak bunlarla sinirli degildir. Kablo (397), bir tutma yuvasina (220) takilan birinci kismi (398) ve bir tel, kablo, ip, sicim veya serit uzunlugunda olabilen ikinci bir kismi (399) içerir. Tutma elemanlari, tutma yuvalari (200) boyunca yatay, dikey, çapraz veya üst üste gelecek sekilde yerlestirilebilir. Ayrica, baglanma kalaslarinin (10a ve 10b) birden çok tutma yuvasina (200) sahip olarak gösterilirken, bu tutma yuvalarinin (200) bu baglama kalaslarinin üretimi sirasinda olusturulabilecegi ya da baglama kalaslarinin bir montajcisi veya dagiticisi tarafindan istendiginde yerlestirilebilecegi dikkate alinmalidir. Sekil 53A ve 538, bir çubuk (450) olan tutma elemaninin ek varyasyonlarini göstermektedir. Gösterilen boru seklindeki çubuk (450b) ve yari boru seklindeki çubuktur (4500). Her biri, bir ikinci kisim (482) ile bitisik olarak baglanmis en az bir birinci kisim (460) içerir. Birinci taraf (453) genellikle bir yalitim paneli üst yüzeyine (72) dayanirken, ikinci taraf (452) bir duvar kaplamasina bakar. Ancak, bu yönlendirme belirli bir uygulama için tersine çevrilebilir. Sekil 54A - 54C, Z biçimindeki parçanin ek varyasyonlarini göstermektedir. Sekil 54A'da birinci uca (22) ve ikinci uca (24) sahip bir birinci duvar (20) gösterilmektedir. Ikinci uçtan (24) ileriye dogru uzanan ikinci duvardir (30). Ikinci duvarin (30) üçüncü serbest ucundan (41) uzanan, bir serbest uç (38b) ile son bulan arkaya dogru uzanan duvar (40a) bulunmaktadir. Bir uygulamaya bagli olarak, arkaya dogru uzanan duvar (403), serbest ucu (38b) belirli bir sekilde yönlendirmek için tasarlanmis bir veya daha fazla ek kisim içerebilir. Sekil 54A - 54C'de gösterildigi gibi, gösterildigi gibi uzatilmis yuvalar (180) veya tutma yuvalari (220) olabilen yuvalar, herhangi bir sekilde olabilir ve baska bir harf veya geometrik seklin bir biçiminde veya ana hatlarinda sekillendirilebilen Z biçimindeki bir yarikta (2203) gösterildigi gibi gönderme duvarinin genisliginin veya uzunlugunun önemli bir bölümünü kesebilen bir harf veya geometrik seklin ana hatlarini ek olarak olusturabilir veya meydana getirebilir. Baska gösterilen sekil 54A, birinci duvar (20) üzerine oturan bir koruyucu dirsektir (46). Sekil 54A ve B ayrica birinci duvarin (20) ikinci ucundan (24) bir açiyla, tercihen düz bir açiyla uzanabilen alt kemeri (28) göstermektedir. Baglama kalasi bilesenlerinin ve tutma elemanlarinin, plastikler, polimerler, kauçuk veya reçine gibi termal olarak yalitkan (yalitkan) malzemelerden yapilabilecegi ve isil olarak yalitkan olmayan veya tas, metal alasimlari, cam veya ahsap gibi yari yalitkan malzemelerden yapilabilecegi dikkate alinmalidir. Bu bulus belirli bir derecede özellikle açiklanmis olmasina ragmen, mevcut açiklamanin sadece örnekleme yoluyla yapildigi ve bu bulusun ruhundan ve kapsamindan ayrilmadan parçalarin yapi ve düzenleme detaylarinda birden çok degisiklige basvurulabilecegi anlasilmalidir. Buluslarin çesitli bulus yönleri, kavramlari ve özellikleri, örnek uygulamalarda kombinasyon halinde somutlastirildigi gibi burada tarif edilip gösterilebilirken, bu çesitli yönler, kavramlar ve özellikler, ya tek tek ya da bunlarin çesitli kombinasyonlari ve alt kombinasyonlari halinde birçok alternatif düzenlemede kullanilabilir. Burada açikça hariç tutulmadikça, tüm bu tür kombinasyonlar ve alt kombinasyonlarin, mevcut bulusun kapsami içinde olmasi amaçlanir. Ayrica, alternatif malzemeler, yapilar, konfigürasyonlar, yöntemler, cihazlar ve bilesenler, biçim, uyum ve islev açisindan alternatifler vb. gibi buluslarin çesitli yönlerine, kavramlarina ve özelliklerine iliskin çesitli alternatif uygulamalar burada açiklanirken, bu tür açiklamalarin, su anda bilinen veya daha sonra gelistirilmis olsun, mevcut alternatif uygulamalarin tam veya kapsamli bir listesi olmasi amaçlanmamistir. Teknikte uzman kisiler, bu tür uygulamalar burada açikça açiklanmasa bile, mevcut bulus kapsamindaki ek uygulamalara ve kullanimlara bir veya daha fazla bulus yönü, kavram veya özelligi kolayca uyarlayabilir. Ek olarak, buluslarin bazi özellikleri, kavramlari veya yönleri burada tercih edilen bir uygulama veya yöntem olarak açiklanabilse de, bu açiklama, açikça belirtilmedigi sürece, bu özelligin gerekli veya lüzumlu oldugunu önermeyi amaçlamaz. Yine ayrica, mevcut açiklamanin anlasilmasina yardimci olmak için örnek veya temsili degerler ve araliklar dahil edilebilir, ancak bu degerler ve araliklar, sinirlayici bir anlamda yorumlanmamalidir ve yalnizca açikça belirtilmesi halinde kritik degerler veya araliklar olmalari amaçlanir. "Yaklasik" veya "takriben" belirli bir deger olarak tanimlanan parametrelerin, aksi açikça belirtilmedikçe, hem belirtilen degeri hem de belirtilen degerin %10 - ölçekli olabilecegi, ancak buna gerek olmadigi ve bu nedenle çizimlerde açik olan çesitli oranlarin ve orantilarin gösterildigi anlasilabilecegi anlasilmalidir. Ayrica, çesitli yönler, özellikler ve kavramlar burada bulus niteliginde veya bir bulusun parçasini olusturan olarak açikça tanimlanabilse de, bu tanimlamanin münhasir olmasi amaçlanmamistir, ancak daha ziyade, bulusa ait yönler, kavramlar ve özellikler, bu sekilde veya belirli bir bulusun parçasi olarak açikça tanimlanmadan burada tam olarak tarif edilmis olabilir, buluslar bunun yerine ekteki istemlerde su anda yazildigi veya gelecekte degistirildigi veya eklendigi sekilde ortaya konmaktadir. Ornek yöntemlerin veya süreçlerin açiklamalari, tüm adimlarin her durumda gerekli olarak dahil edilmesiyle sinirli degildir ve açikça aksi belirtilmedikçe, adimlarin sunulma sirasi gerekli veya lüzumlu olarak yorumlanmaz. TR TR TR TR TR