TH89903A - การผลิตแบบรีคอมบิแนนท์ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปาริน - Google Patents

Abstract

DC60 (11/04/50) กระบวนการสำหรับการแยกและทำให้บริสุทธิ์ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่ พับตัวใหม่และที่ได้รับการผลิตขึ้นในเฮทเทอโรโลกัสโฮสต์เซล รวมถึงขั้นตอนของการบ่มโปรตีนที่ ทำให้ละลายแล้วกับสารโพลีแอนไอออนิคเช่น เดกซ์แตรนซัลเฟต กระบวนการสำหรับการแยกและทำให้บริสุทธิ์ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่ พับตัวใหม่และที่ได้รับการผลิตขึ้นในเฮทเทอโรโลกัสโฮสต์เซล รวมถึงขั้นตอนของการบ่มโปรตีนที่ ทำให้ละลายแล้วกับสารโพลีแอนไอออนิคเช่น เดกซ์แตรนซัลเฟต

Claims (3)

ข้อถือสิทธฺ์ (ทั้งหมด) ซึ่งจะไม่ปรากฏบนหน้าประกาศโฆษณา :แก้ไข 5 ส.ค. 2562 หน้า 1 ของจำนวน 3 หน้า ข้อถือสิทธิ 1. กระบวนการสำหรับนำกลับคืนโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินจากเซล โปรคารีโอทที่เลี้ยงไว้ ซึ่งโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปาริน คือ แฟคเตอร์ของการเจริญของเยื่อบุในเส้น เลือด (VEGF) ซึ่งยึดเหนี่ยวเฮปปาริน ซึ่งกระบวนการประกอบด้วยขั้นตอนของ (a) การแยกโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินดังกล่าวออกจากเพอริพลาสซึมของ เซลโปรคารีโอทที่เลี้ยงไว้ดังกล่าว; (b) การดีเนเจอร์โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินดังกล่าวในสารละลายบัฟเฟอร์ที่ หนึ่งที่ประกอบด้วยสารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัว (chaotropic agent) และสารรีดิวซ์ (c) การบ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินดังกล่าวในสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองที่ ประกอบด้วย สารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัว และสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ซัลเฟตแล้ว เป็นเวลาที่และใน สภาพที่การพับตัวใหม่ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินเกิดขึ้น และ (d) การนำกลับคืนโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วดังกล่าว ซึ่งมี การเพิ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วที่นำกลับคืนได้ 2 ถึง 5 เท่าเมื่อเทียบกับการบ่ม ที่ไม่มีสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ซัลเฟตแล้ว -------------------------------------------------------------------------- 1. กระบวนการสำหรับแยกเอาโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินจากเซลโปรคารีโอทที่ เลี้ยงไว้กระบวนการประกอบด้วยขั้นตอนของ (a) การแยกโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินดังกล่าวออกจากเพอริพลาสซึมของ เซลโปรคารีโอทที่เลี้ยงไว้ดังกล่าว; (b) การดีเนเจอร์โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่แยกได้ดังกล่าวในสารละลาย บัฟเฟอร์ที่หนึ่งที่ประกอบด้วยสารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัวและสารรีดิวซ์ (c) การบ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่ดีเนเจอร์แล้วดังกล่าวในสารละลาย บัฟเฟอร์ที่สองที่ประกอบด้วย สารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัว และสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ ซัลเฟตแล้วเป็นเวลาที่และในสภาพที่การพับตัวใหม่ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินเกิดขึ้น และ (d) การแยกเอาโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วดังกล่าว ซึ่งมีการ เพิ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วที่แยกได้ประมาณ 2 ถึง 5 เท่าเมื่อเทียบกับการบ่มที่ ไม่มีสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ซัลเฟตแล้ว 2. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินคือ แฟคเตอร์ ของการเจริญที่ยึดเหนี่ยวเฮปปาริน 3. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 2 ซึ่งแฟคเตอร์ของการเจริญที่ยึดเหนี่ยวเฮปปาริน คือ แฟคเตอร์ของการเจริญของเยื่อบุในเส้นเลือด (VEGF) 4. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 3 ซึ่ง VEGF คือ VEGF165 5. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ซัลเฟตแล้ว มีน้ำหนักโมเลกุลระหว่างประมาณ 3,000 ดาลตัน ถึง 10,000 ดาลตัน 6. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 3 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าว ประกอบด้วย เดกซ์เตรนซัลเฟต 7. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 3 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าว ประกอบด้วย โซเดียมซัลเฟต 8. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 3 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าว ประกอบด้วย เฮปปาริน 9. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 6 ซึ่งเดกซ์แตรนซัลเฟตมีน้ำหนักโมเลกุลระหว่าง ประมาณ 8,000 ถึง 10,000 ดาลตัน 1 0. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 3 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่หนึ่งและที่สอง ดังกล่าวประกอบด้วย HEPPS pH 8.0 1 1. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าวมีส่วน เพิ่มเติมที่ประกอบด้วย สารรีดิวซ์ 1 2. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าวมีส่วน เพิ่มเติมที่ประกอบด้วย ซิสเตอีนและ DTT ร่วมกัน 1 3. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าวมีส่วน เพิ่มเติมที่ประกอบด้วย ดีเทอร์เจนท์ที่ไม่ถือประจุ 1 4. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งสารละลายบัฟเฟอร์ที่สองดังกล่าวมีส่วน เพิ่มเติมที่ประกอบด้วย อาร์จินีน และ/หรือ ไลซีน 1 5. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งขั้นตอนของการแยก (d) ดังกล่าว ประกอบด้วย การสัมผัสตามลำดับระหว่างโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วดังกล่าวกับ สารรองรับทางโครมาโตกราฟีที่เป็นไฮดรอกซีอาปาไทท์, สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบ อันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่หนึ่ง, สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบแลกเปลี่ยนไอออนประจุ บวก, และสารรองรับมาโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่สอง และการชะ โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินออกอย่างเลือกสรรจากสารรองรับแต่ละชนิด 1 6. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 15 ซึ่งสารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบ อันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่หนึ่งดังกล่าวเลือกได้จากกลุ่มที่ประกอบด้วย บิวทิล, โปรปิล-, ออดทิล- และอาริล-อากาโรสเรซิน 1 7. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 15 ซึ่งสารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบ อันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่หนึ่งดังกล่าวคือ สารรองรับที่เป็นบิวทิล-อากาโรสเรซิน และ สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่สองดังกล่าวคือ สารรองรับ ที่เป็นเฟนนิลอากาโรสเรซิน 1 8. กระบวนการของข้อถือสิทธิที่ 1 ซึ่งขั้นตอนของการแยก (d) ดังกล่าว ประกอบด้วย การสัมผัสตามลำดับระหว่างโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วดังกล่าวกับ สารรองรับที่แลกเปลี่ยนไอออนประจุบวก, สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของส่วนที่ ไม่ชอบน้ำ และสารรองรับทางโครมาโตกราฟีที่แลกเปลี่ยนไอออน และการซะโปรตีนที่ยึดเหนี่ยว เฮปปารินออกอย่างเลือกสรรจากสารรองรับแต่ละชนิด 1 9. วิธีการสำหรับแยกเอาโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินจากเซลโปรคารีโอทที่เลี้ยง ไว้วิธีการประกอบด้วยขั้นตอนของ (a) การแยกโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินดังกล่าวออกจากเพอริพลาสซึมของ เซลโปรคารีโอทที่เลี้ยงไว้ดังกล่าว; (b) การดีเนเจอร์โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่แยกได้ดังกล่าวในสารละลาย บัฟเฟอร์ที่หนึ่งที่ประกอบด้วยสารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัวและสารรีดิวซ์ (c) การบ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่ดีเนเจอร์แล้วดังกล่าวในสารละลาย บัฟเฟอร์ที่สองที่ประกอบด้วย สารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัว และสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ ซัลเฟตแล้วเป็นเวลาที่และในสภาพที่การพับตัวใหม่ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินเกิดขึ้น ซึ่งมี การเพิ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วที่แยกได้ประมาณ 2 ถึง 5 เท่า เมื่อเทียบกับการ บ่มที่ไม่มีสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ซัลเฟตแล้ว และ (d) การสัมผัสตามลำดับระหว่างโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้ว ดังกล่าวกับสารรองรับทางโครมาโตกราฟีที่เป็นไฮดรอกซีอาปาไทท์, สารรองรับทางโครมาโตกราฟี แบบอันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่หนึ่ง, สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบแลกเปลี่ยนไอออน ประจุบวก และสารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่สองและการชะ โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินออกอย่างเลือกสรรจากสารรองรับแต่ละชนิด 2 0. วิธีการสำหรับทำให้โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินบริสุทธิ์ วิธีการประกอบด้วย ขั้นตอนของการสัมผัสตามลำดับระหว่างโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วกับสารรองรับ ทางโครมาโตกราฟีที่เป็นไฮดรอกซีอาปาไทท์, สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของ ส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่หนึ่ง, สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบแลกเปลี่ยนไอออนประจุบวก และสาร รองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำที่สอง และการชะโปรตีนที่ยึดเหนี่ยว เฮปปารินออกอย่างเลือกสรรจากสารรองรับแต่ละชนิด 2

1. วิธีการสำหรับแยกเอาโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินจากเซลโปรคารีโอทที่เลี้ยง ไว้วิธีการประกอบด้วยขั้นตอนของ (a) การแยกโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินดังกล่าวออกจากเพอริพลาสซึมของ เซลโปรคารีโอทที่เลี้ยงไว้ดังกล่าว; (b) การดีเนเจอร์โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่แยกได้ดังกล่าวในสารละลาย บัฟเฟอร์ที่หนึ่งที่ประกอบด้วยสารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัวและสารรีดิวซ์ (c) การบ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่ดีเนเจอร์แล้วดังกล่าวในสารละลาย บัฟเฟอร์ที่สองที่ประกอบด้วย สารเปลี่ยนแปลงการเรียงตัว และสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ ซัลเฟตแล้วเป็นเวลาที่และในสภาพที่การพับตัวใหม่ของโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินเกิดขึ้น ซึ่งมีการ เพิ่มโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้วที่แยกได้ประมาณ 2 ถึง 3 เท่าเมื่อเทียบกับการบ่มที่ ไม่มีสารโพลีแอนไอออนิคที่เติมหมู่ซัลเฟตแล้ว และ (d) การสัมผัสตามลำดับ ระหว่างโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้ว ดังกล่าวกับสารรองรับที่แลกเปลี่ยนไอออนประจุบวก; สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตร กิริยาของส่วนที่ไม่ชอบน้ำ และสารรองรับทางโครมาโตกราฟีที่แลกเปลี่ยนไอออน และการชะ โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินออกอย่างเลือกสรรจากสารรองรับแต่ละชนิด 2

2. วิธีการของข้อถือสิทธิที่ 19 หรือ 21 ซึ่งสารโพลีแอนไอออนิคมีน้ำหนักโมเลกุล อยู่ระหว่างประมาณ 3,000 ดาลตันถึง 10,000 ดาลตัน 2

3. วิธีการสำหรับทำให้โปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินบริสุทธิ์ วิธีการ ประกอบด้วย ขั้นตอนของการสัมผัสตามลำดับระหว่างโปรตีนที่ยึดเหนี่ยวเฮปปารินที่พับตัวใหม่แล้ว กับสารรองรับที่แลกเปลี่ยนไอออนประจุบวก; สารรองรับทางโครมาโตกราฟีแบบอันตรกิริยาของ ส่วนที่ไม่ชอบน้ำและสารรองรับทางโครมาโตกราฟีที่แลกเปลี่ยนไอออน และการชะโปรตีนที่ ยึดเหนี่ยวเฮปปารินออกอย่างเลือกสรรจากสารรองรับแต่ละชนิด