PL71105Y1 - Zlacze przewodów rurowych - Google Patents

Description

PL 71 105 Y1 2 Opis wzoru Przedmiotem wzoru uzytkowego jest zlacze przewodów rurowych. Rozwiazanie ma zastosowa- nie przy szczelnym laczeniu przewodów rurowych, w szczególnosci dla przesylu gazów pod wysokim cisnieniem, np. gazu ziemnego. Znane sa rozwiazania polegajace na laczeniu rur ze soba, z czego najpopularniejsze to te, gdzie laczenie nastepuje poprzez wkrecanie jednej rury w druga za pomoca lacza gwintowego, gdzie dla za- pewnienia szczelnosci stosowane jest uszczelnienie na gwincie. Dodatkowo mozliwe jest uzycie nakre- tek, które moga byc projektowane tak, aby zaciskaly uszczelke. Oba rodzaje zlacz niestety moga ulegac rozszczelnieniu w wyniku eksploatacji, wibracji badz przeciazen wynikajacych z nacisku na obszar zla- cza, w chwili, gdy jest ono narazone na tego rodzaju zdarzenia. Stad opracowuje sie udoskonalenia w postaci dodatkowych funkcji generowanych przez ele- menty projektowanego zlacza, które wzmacniaja sile zaciskania badz klinowania sie elementów w zla- czu na styku dwóch przewodów rurowych. Nalezy takze miec na uwadze, ze nierzadko koniecznoscia jest wykonac polaczenie przewodu rurowego gietkiego, który co do zasady trudniej laczy sie z czymkol- wiek, co stanowi jego kontynuacje. W szczególnosci trudne jest wykonanie polaczenia przewodów ru- rowych ze soba, badz przewodu rurowego z osprzetem, jesli wykonane sa one z odmiennych materia- lów, np. jeden z metalu, a drugi z tworzywa sztucznego. Z polskiego wzoru uzytkowego o numerze zgloszenia 107070 znana jest zlaczka do laczenia rur, która spelnia role narzedzia do nagwintowania rury z tworzywa sztucznego i jednoczesnie lacznika dla polaczenia jej z rura metalowa zakonczona gwintem zewnetrznym. Zlaczka ma postac tulei i po- siada wyprofilowany w postaci nakretki szesciokatnej kolnierz przechodzacy w nagwintowana czesc cylindryczna zakonczona czescia stozkowa, na dlugosci której naciete sa co najmniej dwa rowki rów- nomiernie rozlozone na obwodzie. Wewnetrzny otwór przelotowy zlaczki nagwintowany jest gwintem od strony kolnierza. Ze zgloszenia polskiego wynalazku o numerze 295668 znana jest zlaczka do przewodów ruro- wych o gwintowanych koncówkach, a zwlaszcza przewodów tworzywowych o mniejszych srednicach, stosowanych w telekomunikacji w technice swiatlowodowej. Zlaczka sklada sie z korpusu w ksztalcie tulei oraz dwóch pierscieniowych uszczelek. Korpus z wewnetrznym lewoskretnym i prawoskretnym gwintem ma na obu wejsciach wykonane obwodowe wyzlobienia, w których osadzone sa podatne uszczelki o srednicach wewnetrznych mniejszych od srednicy wewnetrznej korpusu. Korpus na wej- sciach od strony wewnetrznej ma gladkie powierzchnie, dochodzace do obwodowych wyzlobien. Roz- wiazanie wydaje sie obecnie dosc banalnym, jednak dla potrzeb telekomunikacji wystarczajacym. Nie- stety, podobnie jak dla uprzednio przytoczonego wzoru uzytkowego, nie jest to rozwiazanie nadajace sie do przesylu medium pod wysokim cisnieniem, np. gazu, poniewaz zlaczka nie nadaje sie do tego rodzaju przesylowych linii rurowych. Z patentu polskiego o numerze 168 779 znane jest zlacze rurowe przeznaczone do laczenia rur z tworzyw sztucznych, a zwlaszcza rur z polietylenu. Zlacze stosowane jest do dwóch rur, na które nalo- zone sa pierscienie dociskowe. Wkrecana zlaczka wkretna sluzy jednoczesnie do uzyskania sztywnosci i szczelnosci zlacza. Zlaczka wkretna ma srednice wewnetrzna równa srednicy wewnetrznej rury, a po- wierzchnie zewnetrzna, w srodkowej czesci zlaczki, walcowa lub o ksztalcie szescioboku, a takze ma dwie czesci boczne nachylone do osi pod katem od 8° do 15° i nagwintowane, jedna gwintem prawym, a druga gwintem lewym. Zlaczka wkretna oraz pierscienie dociskowe moga byc wykonane z metalu. Sposród przedstawionych konstrukcji, wydaje sie, ze jest to jednoczesnie proste i dobrze dziala- jace rozwiazanie. Niestety nie moze ono byc stosowane do laczenia rur malo odksztalcalnych, czyli metalowych, które to sa stosowane w przesyle gazu. Z patentu polskiego o numerze 173 314 znany jest sposób wykonywania zlacza rurowego gwin- towego z pierscieniem zacinajacym, polegajacy na przecieciu koncówki rury prostopadle do osi rury, nasunieciu na koniec rury nakretki i pierscienia zacinajacego, wsunieciu i dosunieciu do oporu koncówki rury do gniazda korpusu zlacza oraz zacisnieciu pierscienia zacinajacego na rurze poprzez skrecenie do oporu nakretki zlacznej z korpusem zlacza az do osiagniecia prawidlowego wciecia sie pierscienia zacinajacego w rure i uzyskania szczelnego zlacza. W znanym rozwiazaniu istotne jest, ze po nasunie- ciu nakretki zlacznej i pierscienia zacinajacego na rure rozszerza sie stozkowo koniec rury o kat roz- warcia równy 14° ?/ ? 2°, na odcinku równym co najmniej dlugosci cylindrycznej czesci gniazda korpusu zlacza, a uprzednio zaciska sie rure w urzadzeniu zaciskowym, po czym tak powstaly na rurze zespól lacznikowy zlacza gwintowego montuje sie znana metoda. PL 71 105 Y1 3 Podobna zasade dzialania ma znany w szczególach polski wzór uzytkowy, dla którego uzyskano prawo ochronne o numerze 054031. Opisana jest w nim konstrukcja zlaczki stosowanej przy budowie sieci gazowej. Zlaczka ma postac tulei zakonczonej pólsrubunkiem na jednym koncu, a pierscieniowymi karbami na drugim. Posiada tuleje zaciskowa rury polietylenowej z prostokatnym gwintem zewnetrznym odpowiadajacym wewnetrznym gwintom transportera, który opiera sie kolnierzem wewnetrznym na pier- scieniu ustalajacym wsunietym w rowek. Nakretka pólsrubunku opiera sie na pierscieniu ustalajacym. Wreszcie znana jest laczka przewodu rurowego, wykonywana przez firme WEBA, w której na odcinek rury stalowej, którego koncówka jest wytoczona tak, ze ma lukowato zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury przy zachowaniu zasadniczo stalej srednicy wewnetrznej calego odcinaka rury, ale jednak równoczesnie tak, ze wytoczony luk konczy sie od strony prostej czesci odcinka rury pierscie- niowym zgrubieniem wzgledem zewnetrznej srednicy odcinka rury, nasadzana jest nakretka z we- wnetrznym gwintem krótszym niz szerokosc nakretki, który to gwint konczy sie wewnetrzna dookólna scianka oporowa nakretki, a wypust odcinka rury od strony nasadzonej nakretki jest ukosowany tak, ze odcinek rury od strony ukosowania po stronie wewnetrznej jest dluzszy niz po stronie zewnetrznej. Laczka sluzy do tego, aby po stronie jej ukosowania dolaczyc ja zlaczem spawanym z tak samo ukoso- wana rura stalowa, o srednicy zwezonej dookólnym scisnieciem na potrzeby dostosowania obu srednic wewnetrznych, rury oraz zlaczki, przy jednoczesnym uwiezieniu nakretki pomiedzy pierscieniowym zgrubieniem i standardowa srednica rury przed scisnieciem, dzieki czemu rura moze byc przylaczona wewnetrznym gwintem nakretki do sasiadujacego z nia dalszego elementu linii przesylowej, np. kolejnej rury ze standardowym gwintem zewnetrznym albo np. z zaworem, z kolankiem, z mufa itp. Przydatnym jest takze, aby element, do którego lukowato toczona zlaczka jako koncówka rury jest laczona, takze posiadal ukosowanie, jednak odwrotnie wyprofilowane, bo do wewnatrz. Podobnie jak w poprzednich dwóch wskazanych powyzej rozwiazaniach, takze w tym nakrecanie nakretki powoduje zaciaganie rury do wnetrza sasiadujacego z nia elementu i jednoczesnie w miare zwiekszania sily zlacza zwiekszana jest szczelnosc polaczenia. Rura stalowa wedlug znanego rozwiazania firmy WEBA, do której na etapie prefabrykacji przyla- czono zlaczke, moze byc izolowana od zewnatrz warstwa tworzywa sztucznego, która to warstwa oczy- wiscie w zakresie niezbednym do polaczenia stali ze zlaczka jest usuwana, badz na krótkim odcinku konca rury stalowej nie jest na stal nanoszona. Celem rozwiazania wedlug wzoru uzytkowego jest najwieksze mozliwe uproszczenie konstrukcji zlacza przewodów rurowych, a mimo to zapewnienie wysokiej szczelnosci dla przesylanego przez zla- cze gazu o wysokim cisnieniu na sciany przewodów rurowych. Uproszczeniem konstrukcji winno byc takze uproszczenie jej wykonywania w rozumieniu prefabrykacji, która winna nastepowac w krótszym czasie niz dla innych znanych do tej pory zlacz tego typu. Nieoczekiwanie okazalo sie, ze przy zmniejszeniu operacji technologicznych potrzebnych do wy- tworzenia konstrukcji zlacza i skrócenia czasu wytwarzania, mozliwe bylo wytworzenie konstrukcji nie- zawodnej, o duzej sile przylegania elementów uzytych do jego zestawienia w funkcjonujaca calosc, a dodatkowo szybsze okazuje sie samo jego zestawianie w miejscu docelowym. Zlacze przewodów rurowych, wedlug wzoru uzytkowego, w którym odcinek rury stalowej, którego koncówka jest wyprofilowana, ma nasadzona nakretke, a rura jest przylaczona do sasiadujacego z nia dalszego elementu linii przesylowej, znajdujacego sie w sekwencji za rura stalowa. Element linii prze- sylowej ma na swym zakonczeniu gwint laczacy zewnetrzny. Nasadzona na odcinek rury stalowej na- kretka ma od strony elementu przesylowego wewnetrzny gwint glówny krótszy niz szerokosc nakretki, przy czym wyprofilowana koncówka odcinka rury stalowej jest zaciagana nakretka do wnetrza elementu linii przesylowej majac z nim pierscieniowa linie styku. Wzór uzytkowy charakteryzuje sie tym, ze odci- nek rury stalowej z wyprofilowana koncówka ma gwint pomocniczy pierwszy po swej zewnetrznej stro- nie, przy czym gwint pomocniczy pierwszy jest oddalony od wewnetrznego skraju wyprofilowania i od skraju rury nie wiecej niz na odleglosc równa szerokosci nakretki, która prócz gwintu glównego ma takze wewnetrzny gwint pomocniczy drugi, zgodny kierunkiem i skokiem z gwintem pomocniczym pierwszym, jednak przeciwny kierunkiem z gwintem laczacym i gwintem glównym, a gwint pomocniczy drugi i gwint glówny sa w nakretce rozdzielone. Korzystnie element linii przesylowej jest zaworem albo kolankiem, albo mufa, albo kolejna rura, który jest korzystnie wykonany z metalu mniejszej twardosci niz stal, korzystnie z miedzi badz jej stopu. Korzystnie wewnetrzna srednica nakretki, w obszarze której znajduje sie gwint glówny, jest równa zewnetrznej srednicy elementu linii przesylowej, na której znajduje sie gwint laczacy i jednoczesnie PL 71 105 Y1 4 wewnetrzna srednica nakretki, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy drugi, jest równa ze- wnetrznej srednicy odcinka rury stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy. Korzystnie rozmiar zewnetrznej srednicy elementu linii przesylowej, na której znajduje sie gwint laczacy, rózni sie od rozmiaru zewnetrznej srednicy odcinka rury stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy, przy czym zewnetrzna srednica odcinka rury stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy, ma mniejsza wartosc. Korzystnie srednica gwintu elementu linii przesylowej ma znormalizowana wartosc i nalezy do typoszeregu rozmiarowego rur gazowych lub osprzetu do nich. Korzystnie rura stalowa jest poza obszarem gwintu pomocniczego pierwszego i poza obszarem wzdluznego wyprofilowania pokryta warstwa izolacji z tworzywa sztucznego. Korzystnie skok gwintu pomocniczego pierwszego jest wiekszy niz skok gwintu laczacego. Korzystnie nakretka po swej zewnetrznej stronie ma karby albo naciecia albo w przekroju po- przecznym ma ksztalt wielokata, najlepiej o parzystej liczbie boków. Korzystnie nakretka jest nasadzona rozlacznie przynajmniej jednostronnie. Korzystnie wyprofilowana koncówka jest zaoblona poprzez frezowanie lub wytoczenie, lub zaci- sniecie wzdluz rury tak, ze ma lukowato zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury w kierunku konca rury. Korzystnie wyprofilowana koncówka jest wytoczona lub wyfrezowana, lub zacisnieta wzdluz rury tak, ze ma odcinkowo i ukosnie zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury w kierunku konca rury. Korzystnie wyprofilowana koncówka jest wytoczona lub wyfrezowana, lub zacisnieta wzdluz rury tak, ze ma skokowo zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury w kierunku konca rury, przy czym uskok ma wysokosc wynoszaca co do wartosci zgodna co najmniej z wartoscia grubosci krawedzi bocznej elementu linii przesylowej. Korzystnie kolejne sciany uskoku sa nachylone wzgledem siebie pod katem prostym. Korzystnie element linii przesylowej przy swej krawedzi bocznej ma ukosowanie skierowane do swego przelotowego wnetrza. Korzystnie koncówka odcinka rury stalowej jest polaczona z elementem linii przesylowej poprzez pierscieniowa dookólnie zamknieta uszczelke. Uszczelka moze miec plynnie zmienna szerokosc swego pierscienia. Uszczelka moze byc wykonana z gumy albo z klinkierytu. Wzór uzytkowy zostal przedstawiony w przykladzie wykonania, na rysunku, na którym pokazany jest w aksjonometrii bocznej, gdzie fig. 1 przedstawia wykonanie z przykladu pierwszego w przekroju podluznym przez zlacze przewodów rurowych oraz ukazuje je wraz z fragmentami elementów linii prze- sylowej, które podlegaja laczeniu tym zlaczem, przy czym elementy linii, wsród których znajduje sie rura stalowa, pokazane sa w widoku od zewnatrz, jak i w przekroju podluznym, a fig. 2 przedstawia szczegól konstrukcyjny z przykladu drugiego w przekroju podluznym przez zlacze przewodów rurowych, który pokazuje w szczególnosci róznice konstrukcyjne wzgledem przykladu pierwszego, natomiast fig. 3 przedstawia szczegól konstrukcyjny z przykladu trzeciego w przekroju podluznym przez zlacze przewo- dów rurowych, który pokazuje w szczególnosci róznice konstrukcyjne wzgledem przykladu pierwszego i przykladu drugiego. P r z y k l a d I Zlacze 1 przewodów rurowych wykonuje sie nastepujaco. Rura 2 stalowa podlega procesowi zmniejszania srednicy na koncowym odcinku 7 poprzez zaciskanie hydrauliczne. Nastepnie jest toczona na tokarce, gdzie zostaje wytoczone lukowate wyprofilowanie 17 sluzace po zestawieniu zlacza 1 do uszczelnienia polaczenia. Przygotowywana jest nakretka 8, której wymiary i obszary nagwintowania sa odpowiednio dobrane do laczonych elementów 9, 9’ linii przesylowej wykonanej z przewodów rurowych. Dobierany jest wtedy kierunek wykonywania gwintowania, przy czym najlepiej, gdy od strony rury 2 stalowej poddanej zacisnieciu jest to ‘kierunek lewy’. Nakretka 8 jest nakrecana, przez co jednoczesnie ma miejsce dokrecanie nakretki 8 na oba sasiadujace elementy 9, 9’ i nastepuje dzieki temu takze ich szczelne i mocne polaczenie. Przykladowe zlacze 1 przewodów rurowych, ma odcinek 7 rury 2 stalowej, którego koncówka 3 jest zaoblona wzdluz rury 2 tak, ze ma lukowato zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury 2 w kierunku konca 5 rury 2 przy zachowaniu zasadniczo stalej srednicy wewnetrznej odcinka 7 rury 2 z koncówka 3, na który to odcinek 7 jest nasadzona nakretka 8. Rura 2 jest przylaczona do sasiadujacego z nia dal- szego elementu 9 linii przesylowej, znajdujacego sie w sekwencji za rura 2 stalowa. Element 9 linii przesylowej ma na swym zakonczeniu 10 gwint laczacy 11 zewnetrzny oraz skierowane do przeloto- PL 71 105 Y1 5 wego wnetrza 12 ukosowanie 13 krawedzi bocznej 14. Nasadzana na odcinek 7 rury 2 stalowej na- kretka 8 ma od strony elementu 9 wewnetrzny gwint glówny 15 krótszy niz szerokosc nakretki 8, przy czym wyprofilowana, czyli zaoblona koncówka 3 odcinka 7 rury 2 stalowej jest zaciagana nakretka 8 do wnetrza 12 elementu 9 linii przesylowej majac z nim w obrebie ukosowania 13 pierscieniowa linie styku. Odcinek 7 rury 2 stalowej z wyprofilowana przez wytoczenie koncówka 3 ma gwint pomocniczy pierw- szy 16 po swej zewnetrznej stronie, przy czym gwint pomocniczy pierwszy 16 jest oddalony od we- wnetrznego skraju wyprofilowania 17 w ksztalcie zaoblenia i od skraju rury 2 nie wiecej niz na odleglosc równa szerokosci nakretki 8, a konkretnie ¾ szerokosci tej nakretki 8. Nie oznacza to jednak, ze jedynie pozostale ¼ szerokosci nakretki 8 nasadzone jest na gwint laczacy 11, poniewaz nakretka 8 zachodzi az w polowie na gwint laczacy 11 znajdujacy sie po stronie kolejnego elementu 9 linii przesylowej. Dzieje sie tak dlatego, ze az ¼ szerokosci nakretki 8 znajduje sie nad czescia wspólna obu elementów 9, 9’ laczonych, gdyz jeden z nich czesciowo wnika w drugi. Nakretka 8 prócz gwintu glównego 15 ma takze wewnetrzny gwint pomocniczy drugi 18, zgodny kierunkiem i skokiem z gwintem pomocniczym pierw- szym 16, jednak przeciwny kierunkiem z gwintem laczacym 11 i gwintem glównym 15. Gwint pomocni- czy drugi 18 i gwint glówny 15 sa w nakretce 8 rozdzielone. Element 9 linii przesylowej jest zaworem zamykajacym dalszy przeplyw medium, przy czym jest wykonany z metalu o mniejszej twardosci niz stal, w tym przypadku z miedzi. Wewnetrzna srednica nakretki 8, w obszarze której znajduje sie gwint glówny 15, jest równa zewnetrznej srednicy elementu 9 linii przesylowej, na której znajduje sie gwint laczacy 11 i jednoczesnie wewnetrzna srednica nakretki 8, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy drugi 18, jest równa zewnetrznej srednicy odcinka 7 rury 2 stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy 16. Rozmiar zewnetrznej srednicy elementu 9 linii przesylowej, na której znajduje sie gwint laczacy 11, rózni sie od rozmiaru zewnetrznej srednicy odcinka 7 rury 2 stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierw- szy 16, przy czym zewnetrzna srednica odcinka 7 rury 2 stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy 16, ma mniejsza wartosc. Srednica gwintu laczacego 11 elementu 9 linii przesy- lowej ma znormalizowana wartosc i nalezy do typoszeregu rozmiarowego rur gazowych i wynosi ¾ cala. Rura 2 stalowa jest poza obszarem gwintu pomocniczego pierwszego 16 i poza obszarem wzdluznego wyprofilowania w rodzaju zaoblenia 17 jest pokryta warstwa izolacji 19 z tworzywa sztucznego, z poli- propylenu. Skok gwintu pomocniczego pierwszego 16 jest wiekszy niz skok gwintu laczacego 11, co zapewnia wieksza sile trzymania nakretki 8 na odcinku 7 rury 2 stalowej i wieksza precyzje w dociskaniu jej do ukosowania 13 sasiadujacego elementu 9. Nakretka 8 po swej zewnetrznej stronie ma karby 20, co zapewnia podczas jej nasadzania na sasiadujace elementy 9, 9’ latwe jej uchwycenie i brak jej po- slizgu w narzedziu dokrecajacym ja. Nakretka 8 jest nasadzona rozlacznie po obu stronach, co oznacza, ze mozna ja ustalic w pierwszym etapie nasadzania na elementy 9, 9’ linii przesylowej na odcinku 7 rury 2 stalowej, jednak niepelnie, po czym podczas nakrecania nakretki 8 na zawór, jako element 9 kolejny, jednoczesnie nakrecana jest ona na rure 2 stalowa, przy czym szybciej i w wiekszym stopniu na rure 2 niz na zawór, poniewaz zwiazane jest to ze skokiem gwintów. P r z y k l a d II Jak w przykladzie pierwszym z nastepujacymi róznicami. Wyprofilowana koncówka 3 zamiast lukowatego wyprofilowania jest czesciowo wytoczona oraz czesciowo zacisnieta wzdluz rury 2 tak, ze ma skokowo zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury 2 w kie- runku konca 5 rury 2, przy czym uskok 4 ma wysokosc wynoszaca co do wartosci zgodna z wartoscia grubosci krawedzi bocznej 14 elementu 9 linii przesylowej. Kolejne sciany 6 uskoku 4 sa nachylone wzgledem siebie pod katem prostym, przy czym element 9 linii przesylowej przy krawedzi bocznej 14 nie ma zastosowanego ukosowania 13 skierowanego do swego przelotowego wnetrza 12 krawedzi bocz- nej 14. Koncówka 3 odcinka 7 rury 2 stalowej jest polaczona z elementem 9 linii przesylowej poprzez pierscieniowa dookólnie zamknieta uszczelke 21. Uszczelka 21 jest wykonana z klinkierytu. P r z y k l a d III Jak w przykladzie drugim z nastepujacymi róznicami. Wyprofilowana koncówka 3 odcinka 7 rury 2 jest wytoczona oraz wyfrezowana wzdluz rury 2 tak, ze ma odcinkowo i ukosnie zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury 2 w kierunku konca 5 rury 2. Uszczelka 21 ma plynnie zmienna szerokosc swego pierscienia i jest wykonana z gumy. PL 71 105 Y1 6 PL PL

Claims (17)

1. Zastrzezenia ochronne 1. Zlacze przewodów rurowych, w którym na odcinek rury stalowej, którego koncówka jest wypro- filowana, nasadzona jest nakretka, a rura jest przylaczona do sasiadujacego z nia dalszego elementu linii przesylowej, znajdujacego sie w sekwencji za rura stalowa, gdzie element linii przesylowej ma na swym zakonczeniu gwint laczacy zewnetrzny i jednoczesnie nasadzona na odcinek rury stalowej nakretka ma od strony elementu przesylowego wewnetrzny gwint glówny krótszy niz szerokosc nakretki, przy czym wyprofilowana koncówka odcinka rury stalowej jest zaciagana nakretka do wnetrza elementu linii przesylowej majac z nim pierscieniowa linie styku, znamienne tym, ze odcinek (7) rury (2) stalowej z wyprofilowana koncówka (3) ma gwint po- mocniczy pierwszy (16) po swej zewnetrznej stronie, przy czym gwint pomocniczy pierw- szy (16) jest oddalony od wewnetrznego skraju wyprofilowania (17) i od skraju rury (2) nie wie- cej niz na odleglosc równa szerokosci nakretki (8), która prócz gwintu glównego (15) ma takze wewnetrzny gwint pomocniczy drugi (18), zgodny kierunkiem i skokiem z gwintem pomocni- czym pierwszym (16), jednak przeciwny kierunkiem z gwintem laczacym (11) i gwintem glów- nym (15), a gwint pomocniczy drugi (18) i gwint glówny (15) sa w nakretce (8) rozdzielone.

2. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze element (9, 9’) linii prze- sylowej jest zaworem albo kolankiem, albo mufa, albo kolejna rura, który jest korzystnie wy- konany z metalu mniejszej twardosci niz stal, korzystnie z miedzi badz jej stopu.

3. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze wewnetrzna srednica na- kretki (8), w obszarze której znajduje sie gwint glówny (15), jest równa zewnetrznej srednicy elementu (9) linii przesylowej, na której znajduje sie gwint laczacy (11) i jednoczesnie we- wnetrzna srednica nakretki (8), w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy drugi (18), jest równa zewnetrznej srednicy odcinka (7) rury (2) stalowej, w obszarze której znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy (16).

4. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze rozmiar zewnetrznej sred- nicy elementu (9) linii przesylowej, na której znajduje sie gwint laczacy (11), rózni sie od roz- miaru zewnetrznej srednicy odcinka (7) rury (2) stalowej, w obszarze której i nie dalej niz znaj- duje sie gwint pomocniczy pierwszy (16), przy czym zewnetrzna srednica odcinka (7) rury (2) stalowej, w obszarze której i nie dalej niz znajduje sie gwint pomocniczy pierwszy (16), ma mniejsza wartosc.

5. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze srednica gwintu lacza- cego (11) elementu (9) linii przesylowej ma znormalizowana wartosc i nalezy do typoszeregu rozmiarowego rur gazowych lub osprzetu do nich.

6. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze rura (2) stalowa jest poza obszarem gwintu pomocniczego pierwszego (16) i poza obszarem wyprofilowania (17) pokryta warstwa izolacji (19) z tworzywa sztucznego.

7. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze skok gwintu pomocniczego pierwszego (16) jest wiekszy niz skok gwintu laczacego (11).

8. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze nakretka (8) po swej ze- wnetrznej stronie ma karby (20) albo naciecia albo w przekroju poprzecznym ma ksztalt wie- lokata o parzystej liczbie boków.

9. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze nakretka (8) jest nasa- dzona rozlacznie przynajmniej jednostronnie.

10. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze wyprofilowana kon- cówka (3) jest zaoblona poprzez frezowanie lub wytoczenie, lub zacisniecie wzdluz rury (2) tak, ze ma lukowato zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury (2) w kierunku konca (5) rury (2).

11. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze wyprofilowana kon- cówka (3) jest wytoczona lub wyfrezowana, lub zacisnieta wzdluz rury (2) tak, ze ma odcin- kowo i ukosnie zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury (2) w kierunku konca (5) rury (2).

12. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze wyprofilowana kon- cówka (3) jest wytoczona lub wyfrezowana, lub zacisnieta wzdluz rury (2) tak, ze ma skokowo zwezajaca sie srednice zewnetrzna rury (2) w kierunku konca (5) rury (2), przy czym uskok (4) ma wysokosc wynoszaca co do wartosci zgodna co najmniej z wartoscia grubosci krawedzi bocznej (14) elementu (9) linii przesylowej. PL 71 105 Y1 7

13. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 12, znamienne tym, ze kolejne sciany (6) uskoku (4) sa nachylone wzgledem siebie pod katem prostym.

14. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze element (9) linii przesylo- wej przy swej krawedzi bocznej (14) ma ukosowanie (13) skierowane do swego przelotowego wnetrza (12).

15. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze koncówka (3) odcinka (7) rury (2) stalowej jest polaczona z elementem (9) linii przesylowej poprzez pierscieniowa doo- kólnie zamknieta uszczelke (21).

16. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 15, znamienne tym, ze uszczelka (21) ma plynnie zmienna szerokosc swego pierscienia.

17. Zlacze przewodów rurowych wedlug zastrz. 15 albo zastrz. 16, znamienne tym, ze uszczelka (21) jest gumowa albo klinkierytowa. Rysunki PL 71 105 Y1 8 PL 71 105 Y1 9 PL 71 105 Y1 10 Departament Wydawnictw UPRP PL PL